Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 14 marca 2025 09:50
Data zakończenia: 14 marca 2025 10:08

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Określanie barw w druku "cyjan i magenta z jednej strony, czarny z drugiej strony" nazywa się technologicznie

A. 2 + 2

B. 2 x 2

C. 2 + 1

D. 2 x 1

Wybór odpowiedzi, które nie są zgodne z definicją technologii druku, może wynikać z nieporozumień dotyczących terminologii oraz zastosowań. Odpowiedzi takie jak "2 + 2", "2 x 2" czy "2 x 1" nie oddają w pełni specyfiki konfiguracji druku opisanej w pytaniu. Na przykład, "2 + 2" sugeruje, że na obu stronach drukowane są dwa kolory, co nie odpowiada zjawisku przedstawionemu w pytaniu. W praktyce oznaczałoby to, że zarówno na jednej, jak i na drugiej stronie są wykorzystane dwa kolory, co nie jest odpowiednie dla zdefiniowanej technologii, w której na jednej stronie używa się dwóch kolorów, a na drugiej - jednego. "2 x 2" i "2 x 1" również wprowadzają zamieszanie, ponieważ w druku offsetowym z reguły ilość kolorów i ich układ są wyrażane w prostszy sposób, jednoznacznie określając, jakie kolory znajdują się na konkretnej stronie. Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z mylnego przyjęcia, że każda kombinacja kolorów musi być udokumentowana w formie mnożenia, co jest niezgodne z rzeczywistością procesu druku. Kluczowe jest zrozumienie, że w druku, podobnie jak w innych dziedzinach technicznych, precyzyjne określenie używanych materiałów oraz metod jest kluczowe dla efektywności produkcji oraz jakości końcowego produktu.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Ile kolorowych separacji powinno się przygotować do realizacji offsetowych form drukarskich dla druku w palecie kolorów 4+1?

A. 5 separacji

B. 1 separację

C. 8 separacji

D. 4 separacje

Odpowiedzi, które sugerują mniejszą liczbę separacji niż pięć, mogą wynikać z mylnego założenia, że wystarczy jedynie zestaw CMYK do uzyskania pełnej gamy barw. Chociaż standardowy zestaw czterech kolorów CMYK jest wystarczający do wielu zastosowań, nie uwzględnia on potrzeby uzyskania specyficznych odcieni, które mogą być nieosiągalne w standardowym procesie druku. Przyjęcie, że wystarczy cztery separacje, prowadzi do ograniczenia kreatywności projektanta oraz może skutkować niższą jakością wydruku. Również błędna koncepcja, sugerująca, że jedna separacja mogłaby zaspokoić potrzeby kolorystyczne projektu, zupełnie ignoruje złożoność kolorów oraz ich interakcje w procesie druku. W kontekście druku offsetowego, właściwe zarządzanie kolorami oraz ich precyzyjne odwzorowanie stają się kluczowe, a ograniczenie się do jednokolorowej separacji wręcz uniemożliwia uzyskanie wysokiej jakości efektów. Ponadto, niektóre projekty wymagające zastosowania dodatkowego koloru mogą nie być optymalnie realizowane bez dodatkowej separacji, co prowadzi do rozczarowujących rezultatów wizualnych. Właściwe zrozumienie procesu drukowania i odpowiednich separacji nie tylko zwiększa efektywność produkcji, ale również wpływa na satysfakcję końcowego klienta.

Pytanie 4

Oblicz ilość arkuszy A2, które są potrzebne do wydrukowania 800 sztuk akcydensu w formacie A4, zakładając technologiczny naddatek wynoszący 15%.

A. 250 sztuk

B. 220 sztuk

C. 230 sztuk

D. 240 sztuk

W trakcie rozwiązywania tego problemu można natknąć się na różne błędy w obliczeniach. Często pomijamy naddatek technologiczny, co jest naprawdę istotne, bo to on uwzględnia straty związane z błędami czy odrzutami materiału. Jak nie doliczysz tego naddatku, to wyjdzie Ci za mało tych arkuszy i może się okazać, że nie masz wystarczająco, żeby zrealizować zamówienie, a to może być spory problem. Jeszcze częstym błędem jest źle określona ilość arkuszy A4 z jednego A2. Musisz pamiętać, że z A2 robisz 4 A4, to jest mega ważne! Jak nie zrozumiesz tego, możesz wybrać złą odpowiedź i wpadniesz w pułapkę błędnych obliczeń. Zawsze warto dobrze przeanalizować wymiary arkuszy i nie zapominać o naddatku, żeby produkcja szła gładko i żeby nie zaliczać niepotrzebnych strat.

Pytanie 5

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. znak oraz nazwę wydawnictwa

B. imię i nazwisko pisarza

C. tytuł oraz podtytuł publikacji

D. numer ISBN

Wybór tytułu i podtytułu dzieła, imienia i nazwiska autora oraz znaku i nazwy wydawnictwa jako elementów czwartej strony czwórki tytułowej jest błędny, ponieważ nie spełnia wymogów dotyczących identyfikacji publikacji. Tytuł i podtytuł, choć kluczowe dla zrozumienia tematyki książki, są przeważnie umieszczane na przedniej okładce. Umieszczenie imienia i nazwiska autora oraz wydawnictwa także nie jest odpowiednie dla czwartej strony, gdzie dominującą funkcję powinien pełnić numer ISBN. Te informacje, choć istotne, są bardziej związane z opisem książki niż z jej formalną identyfikacją. Dodatkowo, niepoprawne podejście może wynikać z nieporozumienia roli, jaką odgrywa czwarta strona – powinna ona pełnić funkcję informacyjną, a nie jedynie reklamową. W przypadku błędnej interpretacji, może dojść do pominięcia kluczowych informacji, które są niezbędne dla potencjalnych nabywców. Literatura jest zróżnicowana, a brak numeru ISBN może prowadzić do trudności w jej zamówieniu w księgarniach czy bibliotekach. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że identyfikacja publikacji jest jednym z fundamentów skutecznego zarządzania informacją w branży wydawniczej.

Pytanie 6

Jakie zastosowanie ma wydruk impozycyjny?

A. do finalnej oceny jakości wydrukowanych fotografii

B. w celu porównania kolorów wydrukowanych z próbkami CMYK i Panton

C. do ustalenia kolejności kolorów przy drukowaniu na maszynie

D. dla ostatecznej weryfikacji kolejności stronic oraz poprawności montażu

Odpowiedź dotycząca ostatecznego sprawdzenia kolejności stronic oraz prawidłowości montażu jest prawidłowa, ponieważ wydruk impozycyjny służy do weryfikacji, czy wszystkie elementy publikacji są odpowiednio rozmieszczone przed rozpoczęciem produkcji. Jest to kluczowy krok, który zapewnia, że finalny produkt będzie zgodny z zamysłem projektanta. Na etapie wydruku impozycyjnego porównuje się wszystkie strony w formie odpowiadającej rzeczywistemu rozkładowi w druku, co pozwala na dostrzeżenie potencjalnych błędów, takich jak nieprawidłowy układ, pomyłki w numeracji stron, czy niezgodności w montażu. Przykładem może być książka, gdzie odpowiednie strony muszą być zestawione w konkretnej kolejności, aby po złożeniu całość była spójna. Działania te są zgodne z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie etapu impozycyjnego jako zabezpieczenia przed kosztownymi błędami w późniejszych etapach druku. Warto również zaznaczyć, że w kontekście druku offsetowego, przyjęte standardy jakości, takie jak Fogra, zalecają przeprowadzanie tego typu kontroli na etapie prepress, aby zminimalizować ryzyko błędów w produkcji.

Pytanie 7

Jakiego typu obiektyw powinno się zastosować do fotografowania małego owada z bliska?

A. Długoogniskowego

B. Teleobiektywu

C. Szerokokątnego

D. Makroobiektywu

Makroobiektyw to specjalistyczny obiektyw zaprojektowany do fotografowania małych obiektów w dużych zbliżeniach. Jego konstrukcja pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazów z bliskiej odległości, co jest kluczowe przy fotografowaniu detali małych owadów. Typowe makroobiektywy mają powiększenie co najmniej 1:1, co oznacza, że obraz obiektu na matrycy aparatu jest tej samej wielkości co w rzeczywistości. W praktyce oznacza to, że przy użyciu makroobiektywu użytkownik może zbliżyć się do obiektu i uchwycić detale, które są niewidoczne gołym okiem. Przy wyborze makroobiektywu warto zwrócić uwagę na parametry takie jak minimalna odległość ostrzenia, jasność obiektywu oraz możliwość stosowania filtrów, co może dodatkowo wpłynąć na jakość uzyskiwanych zdjęć. Dobrą praktyką jest również stosowanie statywu, aby uniknąć drgań aparatu, które mogą zniweczyć efekty pracy.

Pytanie 8

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. manipulacyjne

B. przemysłowe

C. informacyjne

D. wydawnicze

Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.

Pytanie 9

Kolor reprezentowany przez wartości C0, M100, Y100, K0 w druku to

A. zielony

B. czerwony

C. pomarańczowy

D. różowy

Różowy, zielony i pomarańczowy to kolory, które mogą być mylone z czerwonym w kontekście druku, jednak nie oddają one prawidłowego wyniku dla podanych wartości CMYK. Różowy kolor często uzyskuje się poprzez dodanie większej ilości Cyan do Magenty, co nie ma miejsca w przypadku C0, M100, Y100, K0. To zrozumienie zależności pomiędzy składnikami kolorów jest kluczowe, aby uniknąć błędów w projektowaniu i druku. Z kolei zielony jest efektem połączenia Cyan i Yellow w równych proporcjach, co również nie znajduje zastosowania w podanych wartościach, a jako taki nie może być uzyskany z podanych parametrów CMYK. Pomarańczowy kolor powstaje poprzez kombinację Magenty i Yellow, jednak wymaga on również obecności Ciana w odpowiednich ilościach, aby zbalansować ton. Często błędne odpowiedzi są wynikiem niepełnego zrozumienia interakcji między kolorami w modelu CMYK. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest, aby projektanci i osoby zajmujące się drukiem mieli solidne zrozumienie teorii kolorów oraz praktycznych aspektów ich miksowania. Znajomość standardów branżowych, takich jak Pantone, a także standardów druku, może znacznie poprawić jakość wyników i zminimalizować ryzyko błędów w procesach produkcyjnych.

Pytanie 10

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 352 strony

B. 288 stron

C. 336 stron

D. 320 stron

Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z niewłaściwym rozumieniem obliczeń dotyczących ilości stron w książce. Często zdarza się, że osoby zadające pytania o objętość publikacji ignorują zasadnicze aspekty podziału powierzchni arkusza. Wiele odpowiedzi opartych na błędnych kalkulacjach bierze pod uwagę tylko pojedyncze warstwy wydruku lub zakładają, że wszystkie arkusze są wykorzystywane jednostronnie, co jest niezgodne z praktykami branżowymi. W przypadku druku obustronnego, każdy arkusz A1 musi być wykorzystany w optymalny sposób, co w pełni uwzględnia technikę podziału na mniejsze formaty. Niezrozumienie zasady, że z jednego arkusza A1 można uzyskać 16 stron A5, prowadzi do błędnych konkluzji, jak przykładowo 288 stron, które są wynikiem nieprawidłowego podziału lub nie uwzględniają podwójnego druku. Ponadto, pominięcie roli standardów papierowych, takich jak formaty ISO 216, które regulują wymiary arkuszy, może skutkować nieprecyzyjnymi oszacowaniami. Warto podkreślić, że każdy proces produkcji wymaga znajomości zasad technicznych oraz dobrej praktyki, aby uniknąć błędów w kalkulacjach i oszacowaniach, co jest kluczowe w osiąganiu efektywności w branży poligraficznej.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Projekty graficzne, które mają być drukowane metodą offsetową, powinny być opracowywane w przestrzeni kolorystycznej

A. LAB

B. HSB

C. CMYK

D. HSV

Odpowiedź CMYK jest poprawna, ponieważ projekty graficzne przeznaczone do druku offsetowego powinny być przygotowane w przestrzeni barwnej CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black). Ta przestrzeń barwna odpowiada procesom druku kolorowego, w którym kolory są uzyskiwane przez nakładanie na siebie podstawowych atramentów. Dzięki temu, kiedy projekt jest tworzony w CMYK, projektanci mogą dokładniej przewidzieć, jak kolory będą wyglądać po wydrukowaniu, eliminując ryzyko niezgodności kolorystycznych. W praktyce, aby zapewnić najlepsze rezultaty druku, zaleca się także stosowanie profili kolorów ICC, które pomagają w zarządzaniu kolorami i ich reprodukcji na różnych urządzeniach. Na przykład, wiele drukarni wymaga dostarczenia plików w formacie PDF, gdzie kolory są już skonwertowane do CMYK, aby uniknąć problemów z kolorami RGB, które mogą wyglądać inaczej na ekranie, niż w druku. Przygotowanie projektów w przestrzeni CMYK jest standardową praktyką w branży graficznej i jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 14

Jakie składniki są kluczowe w pliku PDF przeznaczonym do druku cyfrowego?

A. Dane dotyczące pliku

B. Typ oprawy

C. Pasery

D. Znaczniki cięcia

Znaczniki cięcia są kluczowym elementem w przygotowywaniu plików PDF do druku cyfrowego, ponieważ determinują obszar, w którym końcowy dokument zostanie przycięty. Umożliwiają one drukarniom skoordynowanie procesu cięcia, zapewniając, że kluczowe elementy wizualne, takie jak tekst i grafika, nie znajdą się zbyt blisko krawędzi, co mogłoby prowadzić do nieestetycznego efektu. Zazwyczaj zaleca się, aby dodane znaczniki były umieszczone na zewnątrz obszaru, w którym znajduje się zawartość, co pozwala na dokładne i precyzyjne cięcie. W praktyce, podczas projektowania materiałów drukowanych, takich jak broszury czy plakaty, stosowanie znaczników cięcia zgodnych z normą ISO 12647 oraz innymi standardami branżowymi, jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości druku. Warto również pamiętać o dodaniu spadów, co pomaga uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach, gdyby cięcie odbywało się nieco poza linią znaczników.

Pytanie 15

Przygotowanie formy drukowej w technologii offsetowej, które polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z systemu komputerowego na płytę offsetową, wymaga użycia technologii oznaczanej symbolem

A. CtP

B. OCR

C. CtF

D. RIP

CtP, czyli Computer to Plate, to nowoczesna technologia w druku offsetowym, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu z systemu komputerowego na płytę drukarską. Proces ten eliminuje potrzebę korzystania z tradycyjnych metod pośrednich, takich jak filmowanie lub tworzenie matryc. Dzięki CtP, możliwe jest osiągnięcie wyższej jakości druku oraz skrócenie czasu przygotowania produkcji. Przykładem zastosowania tej technologii jest przygotowanie płyt do druku offsetowego w dużych drukarniach, które obsługują zlecenia o wysokiej jakości i dużej objętości. CtP wykorzystuje nowoczesne oprogramowanie RIP (Raster Image Processor), które przekształca dane graficzne w format rastrowy oraz technologię laserową do precyzyjnego naświetlania płyt. Wdrożenie CtP w procesie produkcji druku jest uznawane za standard w branży, gdyż przyczynia się do zwiększenia efektywności, redukcji odpadów oraz poprawy jakości finalnych produktów. Praktyki te są zgodne z normami ISO 12647, które definiują wymagania dla jakości druku offsetowego.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Cechy tekstu matematycznego są określane przez znaki

A. relacji i działań

B. diakrytycznymi i znakami interpunkcyjnymi

C. wodnymi i pisarskimi

D. numeracji i obliczeń

Wybór odpowiedzi, które dotyczą "numeracji i wyliczeń", "wodnych i pisarskich" oraz "diakrytycznych i przestankowych", pokazuje pewne nieporozumienia w kwestii tekstu matematycznego. Numeracja i wyliczenia to trochę inny temat, bo zazwyczaj dotyczą list czy sekwencji, a nie struktury tekstu matematycznego. Matematyka opiera się na konkretnych relacjach między wartościami i operacjami, a nie na numeracji. Jeśli chodzi o "wodne i pisarskie" terminy, to bardziej odnosi się do sposobów zapisu, co w matematyce nie ma większego znaczenia. Z kolei znaki diakrytyczne czy przestankowe są ważne w języku, ale nie mają zastosowania w matematyce do wyrażania działań czy relacji. Często zdarza się mylić różne systemy znaków w różnych dziedzinach, co prowadzi do błędnych wniosków. W matematyce kluczowe są te symbole i operacje, które pomagają w jasnym przedstawieniu relacji oraz wykonywanych działań.

Pytanie 18

Największy nadmiar technologiczny przy ustalaniu kosztów wytwarzania kalendarzy planszowych powinien być przewidywany w trakcie procesów

A. projektowania graficznego

B. wykonywania form drukowych

C. drukowania

D. introligatorskich

Odpowiedź "drukowania" jest prawidłowa, ponieważ to właśnie na etapie drukowania kalendarzy planszowych najczęściej występuje największy naddatek technologiczny. Proces ten wymaga zastosowania skomplikowanych technik druku, które mają bezpośredni wpływ na jakość i efektywność końcowego produktu. Przykładem może być druk offsetowy, który pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości reprodukcji kolorów oraz detali. Dobre praktyki w branży zalecają optymalizację tego etapu przez zastosowanie najnowszych technologii i materiałów, co wpływa na redukcję odpadów i kosztów. W praktyce, odpowiednie zarządzanie procesem drukowania może znacząco obniżyć koszty produkcji, a także zminimalizować ryzyko błędów, co potwierdzają standardy ISO 12647 dotyczące kontroli jakości w druku. Ponadto, inwestycja w nowoczesne maszyny drukarskie oraz oprogramowanie do zarządzania procesem produkcji przekłada się na większą efektywność i mniejsze straty materiałowe, co jest kluczowe w kontekście ekonomiki produkcji kalendarzy w skali masowej.

Pytanie 19

Ile arkuszy papieru w formacie A1 jest potrzebnych do wydrukowania 1 000 plakatów w formacie A2 z uwzględnieniem 10% naddatku technologicznego?

A. 350

B. 850

C. 550

D. 250

Wybór błędnej liczby arkuszy A1 może wynikać z różnych nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z formatami papieru i naddatkiem technologicznym. Na przykład, ktoś mógł policzyć, że 1000 plakatów A2 wymaga 1000 arkuszy A1, co jest błędem, ponieważ nie uwzględnia faktu, że na jednym arkuszu A1 można zmieścić przynajmniej dwa arkusze A2. Inna możliwość to błędne oszacowanie naddatku technologicznego; osoby mogą myśleć, że dodanie 10% do 1000 arkuszy oznacza 1100 arkuszy, co jest mylną interpretacją, ponieważ naddatek odnosi się do liczby już obliczonej, a nie do pierwotnej liczby arkuszy potrzebnych na plakaty. Ważne jest, aby w takich obliczeniach dokładnie zrozumieć, jak formaty papieru ze sobą współpracują oraz jakie są standardowe praktyki obliczeniowe w druku. Niewłaściwe rozumienie naddatku technologicznego, a także niewłaściwe przeliczenie arkuszy, prowadzi do błędnych konkluzji. W druku, bardzo istotne jest precyzyjne obliczanie, ponieważ każdy błąd może generować dodatkowe koszty oraz marnotrawstwo materiałów, co jest niepożądane w profesjonalnym podejściu do produkcji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania zasobami w branży poligraficznej.

Pytanie 20

W przybliżeniu, jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m² i wymiarach 860 × 610 mm?

A. 35 kg

B. 49 kg

C. 42 kg

D. 55 kg

Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z obliczaniem masy papieru. Wiele osób może pomylić gramaturę z masą całkowitą, co prowadzi do nieprawidłowych oszacowań. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na 35 kg lub 49 kg mogą sugerować, że osoba obliczała masę na podstawie zbyt małej wartości gramatury lub powierzchni arkusza. Niewłaściwe założenia dotyczące wymiarów arkusza lub jednostek miary także mogą skutkować błędnymi wynikami. Na przykład, błędne przeliczenie jednostek z milimetrów na metry może prowadzić do znacznych różnic w końcowym wyniku. Zrozumienie, że gramatura papieru odnosi się do masy jednego metra kwadratowego, jest kluczowe w tego typu zadaniach. Ponadto, w praktyce branżowej, niezbędne jest uwzględnienie wszystkich parametrów produkcyjnych, takich jak wilgotność papieru czy technologia jego wytwarzania, które mogą wpływać na rzeczywistą masę materiału. Dlatego ważne jest, aby podczas wykonywania obliczeń stosować precyzyjne wartości oraz dobrze rozumieć procesy związane z obróbką papieru.

Pytanie 21

Strona publikacji, która nie jest zadrukowana, nazywana jest

A. składką

B. kolumną

C. wakatem

D. łamem

Łam, składka i kolumna to terminy, które odnoszą się do różnych aspektów publikacji, ale nie definiują niezadrukowanej strony. Łam to termin związany z układem graficznym, który określa sposób rozmieszczenia tekstu i obrazów na stronie, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności materiału. Składka odnosi się natomiast do grupy złożonych stron, które są zszywane lub łączone, tworząc całość publikacji. W kontekście składu, niezadrukowana strona nie jest w rzeczywistości składką, lecz przestrzenią, która może być wykorzystana w sposób bardziej kreatywny. Kolumna to jednostka tekstu w układzie strony, zazwyczaj w ramach łamu – oznacza to, że w kontekście układu graficznego odnosi się do podziału tekstu, a nie samej przestrzeni niewykorzystanej. Błędy myślowe, które prowadzą do wybrania tych terminów, wynikają z niepełnego zrozumienia struktury publikacji i ich funkcji. Ważne jest, aby rozróżniać te terminy, aby uniknąć zamieszania w kontekście pracy z dokumentami wydawniczymi i dostosowywania ich do standardów branżowych.

Pytanie 22

Jakie znaczenie ma termin adiustacja?

A. Złożenie użytków w formie kopiowej

B. Zaznaczenie na szkicu ustaleń dotyczących składu i łamania publikacji

C. Wskazanie błędów w składzie na próbnych odbitkach

D. Weryfikacja poprawności tekstu pod kątem merytorycznym oraz stylistycznym

Adiustacja odnosi się do procesu naniesienia na szkicu dyspozycji do składu i łamania publikacji. Jest to kluczowy etap w przygotowywaniu materiałów do druku, który zapewnia, że tekst, grafika i inne elementy publikacji są odpowiednio zorganizowane i dostosowane do wymagań technicznych, estetycznych oraz wydawniczych. W praktyce, adiustacja polega na przygotowaniu projektów, które mogą obejmować zarówno układ tekstu, jak i rozmieszczenie obrazów oraz innych elementów wizualnych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, wskazują na znaczenie precyzyjnego planowania i organizacji materiałów przed ich faktycznym drukiem. Przykładem zastosowania adiustacji może być przygotowanie broszury, gdzie każdy element musisz być starannie umiejscowiony, aby zapewnić czytelność i estetykę, co jest kluczowe dla odbioru przez finalnego użytkownika.

Pytanie 23

Jakie elementy dodatkowe są niepotrzebne przy przygotowywaniu impozycji do druku cyfrowego?

A. Wycinki

B. Spady

C. Pasery

D. Punktury

Wybór paserów, spadów, punktów i wycinków w kontekście impozycji do druku cyfrowego, może prowadzić do nieporozumień. Chociaż pasery są powszechnie stosowane w tradycyjnym druku offsetowym, ich rola w druku cyfrowym jest inna. Pasery pomagają w precyzyjnym cięciu i dopasowywaniu elementów graficznych do odpowiednich wymiarów papieru, ale w druku cyfrowym, gdzie technologia cięcia jest bardziej precyzyjna, ich obecność staje się zbędna. Z drugiej strony, spady są kluczowym elementem, który zapobiega występowaniu białych krawędzi na finalnym produkcie, a ich zastosowanie jest konieczne, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają aż do krawędzi strony. Punktury, czyli znaki rejestracyjne używane do precyzyjnego ustawienia kolorów i elementów, również mają swoje zastosowanie, szczególnie w druku wielokolorowym. Wycinki natomiast są istotne do określenia, gdzie ma nastąpić finalne cięcie. Użytkownicy często mylą funkcje tych elementów, co może prowadzić do nieefektywności w procesie druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tych terminów oraz ich znaczenia w kontekście druku cyfrowego jest kluczowe do osiągnięcia wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jakiego formatu używa się jako podstawowego w programie Adobe Photoshop?

A. DOC

B. PDF

C. PSD

D. A1

Odpowiedź 'PSD' jest prawidłowa, ponieważ PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików używanym przez program Adobe Photoshop do zapisywania projektów graficznych. Format ten obsługuje wiele warstw, efektów, masek oraz ustawień specyficznych dla Photoshopa, co czyni go idealnym dla procesu edycji i retuszu zdjęć. Przykładem zastosowania formatu PSD jest praca nad skomplikowanymi projektami graficznymi, gdzie każda warstwa może być edytowana niezależnie, umożliwiając projektantom podejmowanie poprawek w dowolnym momencie. Ponadto, format PSD zachowuje pełną jakość obrazu oraz metadane, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku projektowania graficznego. Warto również zaznaczyć, że wiele innych programów graficznych oraz aplikacji ma możliwość otwierania plików PSD, co czyni ten format istotnym w branży kreatywnej. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z natywnego formatu programu zapewnia najwyższą jakość i elastyczność w pracy twórczej.

Pytanie 28

Jakie ma znaczenie termin adiustacja?

A. Zaznaczenie błędów składu na próbkach wydruku

B. Weryfikacja poprawności treści zarówno pod kątem merytorycznym, jak i stylistycznym

C. Naniesienie na szkicu wskazówek dotyczących składu i łamania publikacji

D. Skonstruowanie użytków w wersji kopii

Adiustacja to termin odnoszący się do etapu przygotowania materiałów do druku, w którym wprowadza się na szkicu dyspozycje dotyczące składu i łamania publikacji. Proces ten jest kluczowy w branży poligraficznej, ponieważ pozwala na dostosowanie układu tekstu i grafik w sposób, który zapewnia estetykę oraz czytelność finalnego produktu. Przykładem zastosowania adiustacji jest naniesienie poprawek dotyczących rozmieszczenia obrazów i tekstu, co ma na celu optymalizację przestrzeni na stronach oraz zapewnienie, że wszystkie elementy są odpowiednio wyrównane. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące kolorów i jakości druku, często wymagają precyzyjnej adiustacji, aby spełnić wymagania klienta. Adiustacja nie tylko pozwala na wyeliminowanie potencjalnych błędów przed drukiem, ale także umożliwia lepsze dostosowanie publikacji do specyfikacji technicznych, co jest niezwykle istotne w przypadku dużych nakładów wydawniczych.

Pytanie 29

Liczba wskazująca porządek stron w publikacji to

A. interlinia

B. ligatura

C. pagina

D. sygnatura

Odpowiedź 'pagina' jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do numeracji stron w publikacji, co jest kluczowym elementem w organizacji i nawigacji w dokumentach drukowanych i cyfrowych. W kontekście publikacji, pagina to jednostka, która pozwala czytelnikowi orientować się w strukturze tekstu, umożliwiając odnalezienie konkretnych informacji z łatwością. Praktyczne zastosowanie numeracji stron można zaobserwować w książkach, czasopismach oraz raportach, gdzie numery stron są niezbędne do efektywnego posługiwania się dokumentem. Współczesne standardy edytorskie oraz zasady typograficzne podkreślają znaczenie paginacji, sugerując, że każdy dokument powinien być jasny i przejrzysty dla użytkownika, co także wpływa na profesjonalny wygląd publikacji. Dobrą praktyką jest umieszczanie numerów stron w stałych miejscach, takich jak nagłówek lub stopka, co dodatkowo ułatwia ich odnajdywanie. Ponadto, w dokumentach elektronicznych, takich jak PDF, paginacja staje się integralną częścią nawigacji, co sprawia, że użytkownicy mogą szybko przechodzić do interesujących ich sekcji.

Pytanie 30

Czym jest akapit?

A. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, znajdujący się w kolumnie.

B. fragment tekstu znajdujący się pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym

C. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od marginesu.

D. krótkie słowo lub końcowa część wyrazu przeniesionego do następnego wiersza.

Zrozumienie definicji akapitu jest kluczowe dla poprawnej analizy i pisania tekstów. Odpowiedzi sugerujące, że akapit to krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym, a także opisujące go jako pionowy blok zarezerwowany dla tekstu, są mylne i mogą prowadzić do nieporozumień w związku z budowaniem struktury tekstu. Akapit nie jest związany z końcówkami wyrazów ani nie powinien być utożsamiany z jakimkolwiek graficznym przedstawieniem tekstu. Wspomniane koncepcje nie tylko zniekształcają definicję akapitu, ale również wskazują na brak zrozumienia jego funkcji i roli w kompozycji. Odpowiedź wskazująca na odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu również mylnie interpretuje akapit. Choć wcięcia są często stosowane jako wizualny sygnał nowego akapitu, nie definiują one samej jego konstrukcji. Prawidłowe pojmowanie akapitu jako segmentu tekstu ze względu na treść i myśli, które reprezentuje, jest fundamentem efektywnej komunikacji pisemnej. Ignorując te aspekty, ryzykujemy tworzenie tekstów chaotycznych i trudnych do odczytania, co może mieć negatywne konsekwencje w środowisku akademickim oraz zawodowym.

Pytanie 31

Ile dodatkowych arkuszy musimy przygotować, aby otrzymać 2 000 sztuk plakatów netto, przy założeniu, że nadwyżka na materiał drukarski wynosi 5%?

A. 100 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 140 arkuszy

D. 200 arkuszy

Aby obliczyć, ile dodatkowych arkuszy należy przygotować, aby uzyskać 2 000 sztuk plakatów netto przy założonej nadwyżce na podłoże drukowe wynoszącej 5%, musimy najpierw ustalić całkowitą liczbę arkuszy, którą potrzebujemy. Wyliczenie to wygląda następująco: 2 000 sztuk plakatów to 100% produkcji netto. Jeśli dodamy 5% nadwyżki, otrzymujemy 105% produkcji. Aby obliczyć, ile arkuszy potrzebnych jest w rzeczywistości, dzielimy 2 000 przez 0,95 (100% - 5% = 95%). Otrzymujemy około 2 105 arkuszy. Następnie od tej liczby odejmujemy 2 000, co daje nam 105 arkuszy, z czego 100 arkuszy to dodatkowa ilość potrzebna do wyprodukowania plakatów. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie i uwzględnienie strat materiałowych jest niezbędne do efektywnego zarządzania produkcją. Takie podejście umożliwia uniknięcie niespodziewanych przestojów w procesie produkcyjnym i optymalizację kosztów.

Pytanie 32

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 540,00 zł

B. 480,00 zł

C. 300,00 zł

D. 600,00 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego oszacowania liczby form potrzebnych do wydruku książki. Odpowiedzi takie jak 300,00 zł, 480,00 zł czy 540,00 zł sugerują, że można by pomyśleć, iż wykonanie mniejszej liczby form jest wystarczające, co jest niezgodne z rzeczywistością. Wydruk książki o objętości 160 stron formatu A5 wymaga zazwyczaj znacznej liczby form, co wynika z potrzeby wydrukowania każdej strony. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt jednostkowy formy może obejmować więcej stron, ale w przypadku druku oprawnych książek, każdy arkusz zazwyczaj wymaga oddzielnej formy. Ponadto, w branży poligraficznej powszechnie obowiązuje zasada, że każda strona musi być odpowiednio przygotowana i zadrukowana, co wymusza przygotowanie odpowiednich form. Doświadczenie w branży pokazuje, że pomijanie takich detali w kalkulacjach kosztów może prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków, co może wpływać na rentowność projektu. Ważne jest, aby dokładnie analizować potrzeby produkcyjne i stosować metodyki efektywności ekonomicznej w celu uzyskania dokładnych wyników oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. Właściwe podejście do kosztów produkcji nie tylko wpływa na sukces finansowy, ale także na jakość i terminowość realizacji zamówień w branży poligraficznej.

Pytanie 33

Jakie oznaczenie odpowiada jednostce rozdzielczości próbkowania skanera?

A. dpi

B. spi

C. lpi

D. ppi

Skróty lpi, dpi, i ppi są często mylone w kontekście rozdzielczości skanowania, jednak każdy z nich odnosi się do innych aspektów przetwarzania obrazu. Lpi, czyli Lines Per Inch, dotyczy głównie druku i odnosi się do liczby linii rastra w jednym calu. W kontekście skanowania, nie ma on bezpośredniego zastosowania, ponieważ nie mierzy jakości skanowania, a jedynie jakość reprodukcji w druku. Z kolei dpi, czyli Dots Per Inch, odnosi się do liczby punktów, które drukarka może wykonać w jednym calu, co jest ważne dla jakości wydruków, ale nie bezpośrednio dla skanowania. Ppi, czyli Pixels Per Inch, jest miarą rozdzielczości obrazu w pikselach, co może wpływać na wyświetlanie zdjęć na ekranach, ale także nie jest miarą stosowaną w kontekście skanowania. Zrozumienie różnicy między tymi skrótami jest kluczowe w pracy z obrazami, ponieważ błędna interpretacja może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania jakości wynikowego obrazu. Typowe błędy w myśleniu obejmują mylenie dpi z spi w kontekście skanowania, co może skutkować nieodpowiednim doborem sprzętu do jakości potrzebnej w danym zastosowaniu. Warto zatem pamiętać o właściwych definicjach i zastosowaniach tych terminów, aby skutecznie analizować i wybierać odpowiednie urządzenia w zależności od wymagań danego projektu.

Pytanie 34

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. tracking

B. rendering

C. proofing

D. kerning

Odpowiedzi takie jak tracking, kerning czy rendering, choć związane z procesami graficznymi, nie odnoszą się do operacji wykonywania barwnej odbitki przed drukiem. Tracking to proces regulacji odstępów pomiędzy wszystkimi literami w danym tekście. W kontekście typografii, odpowiednie dobranie odstępów może znacznie poprawić czytelność i estetykę tekstu, ale nie ma to związku z przygotowaniem próbnych odbitek. Kerning z kolei odnosi się do dostosowywania odstępów pomiędzy parami liter w celu uzyskania lepszej wizualnej równowagi. Choć istotny dla typografii, kerning nie odnosi się do kwestii kolorów i próbnych odbitek. Rendering jest procesem generowania obrazów z modeli 3D lub grafiki wektorowej, co jest kluczowe w animacji i grafice komputerowej, jednak również nie ma związku z realizacją próbnych wydruków. Często mylenie tych terminów wynika z braku zrozumienia ich specyficznych definicji oraz odmiennych zastosowań w praktyce graficznej i poligraficznej. Kluczowe jest zrozumienie, że proofing to proces związany bezpośrednio z kontrolą jakości wydruków, co różni się od działań typograficznych czy renderujących, które są bardziej związane z przygotowaniem grafiki do druku, a nie z samym procesem weryfikacji kolorów i detali przed drukiem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnej pracy w branży wydawniczej oraz poligraficznej.

Pytanie 35

Aby prawidłowo odtworzyć kolory w druku, należy stosować system zarządzania kolorami, a w szczególności ustalić

A. profil ICC, odcień szarości

B. przestrzeń barwną, profil ICC

C. moduł zgodności kolorów, jasność kolorów

D. skład kolorów RGB, intensywność kolorów

Wybór modułu dopasowania kolorów i jasności kolorów, składu RGB albo skali szarości to chyba nie jest najlepszy pomysł, bo te rzeczy nie oddają skomplikowania i dokładności, które są ważne w poligrafii. Moduł kolorów, chociaż czasem się przydaje, nie daje takiej kontroli nad kolorami jak profil ICC. Skład kolorów RGB to głównie do użytku w mediach cyfrowych, a w druku kluczowy jest system CMYK, który jest lepszy do kolorów na papierze. No i skala szarości, która jest świetna w przypadku czarno-białych wydruków, kompletnie mija się z celem w kolorowym druku. Nie zrozumienie różnic między tymi systemami prowadzi do częstych błędów podczas drukowania, jak niespójność kolorów czy złe odwzorowanie. Używanie złych metod zarządzania kolorami może nas dużo kosztować, bo to potem wymusza poprawki i dodatkowe wydruki, co jest nie tylko nieskuteczne, ale też może zająć sporo czasu. Kluczowe jest, żeby rozumieć i umiejętnie korzystać ze standardów, jak przestrzenie barwne i profile ICC, bo to maksymalizuje możliwości technologii druku.

Pytanie 36

Jak brzmi nazwa uniwersalnego języka służącego do opisu dokumentów, wykorzystywanego m.in. w systemach produkcji poligraficznej?

A. GhostScript

B. JavaScript

C. ActionScript

D. PostScript

JavaScript jest językiem programowania, który jest głównie używany do tworzenia interaktywnych elementów na stronach internetowych. Jego zastosowanie koncentruje się na logice programowania po stronie klienta, co czyni go odpowiednim do tworzenia dynamicznych aplikacji webowych, ale nie ma on zastosowania w poligrafii czy opisie stron dokumentów. GhostScript natomiast jest interpreterem PostScriptu, który umożliwia konwersję plików PostScript na inne formaty, takie jak PDF, ale nie jest językiem opisu stron samym w sobie. GhostScript ma swoje zastosowanie w przetwarzaniu i renderowaniu dokumentów, jednak nie jest to odpowiedź na pytanie dotyczące języka opisu stron. ActionScript jest językiem skryptowym wykorzystywanym w technologii Flash, który również nie ma związku z poligrafią ani z opisywaniem układów stron dokumentów. Błąd w wyborze tych opcji wynika z nieporozumienia dotyczącego celów i zastosowania poszczególnych języków programowania. PostScript jest specyficznym językiem zaprojektowanym do opisu układów graficznych, który w sposób precyzyjny i standardowy definiuje, jak dokumenty mają być przetwarzane i drukowane. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do projektów związanych z drukiem i DTP.

Pytanie 37

Jaki format należy wybrać, aby przenieść plik graficzny CDR do aplikacji z pakietu Adobe?

A. DOC

B. DAT

C. WAV

D. EPS

Format EPS (Encapsulated PostScript) jest szeroko stosowanym standardem do wymiany plików graficznych, który jest kompatybilny z wieloma programami graficznymi, w tym z pakietem Adobe, takim jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. EPS umożliwia przenoszenie obrazów wektorowych i bitmapowych, co czyni go idealnym do pracy z grafiką wektorową, jak w przypadku plików CDR (CorelDRAW). EPS zachowuje jakość i szczegóły podczas konwersji, co jest kluczowe w profesjonalnej produkcji graficznej. W praktyce, jeśli projektant graficzny pracuje w CorelDRAW i chce przesłać swoją pracę do Adobe, wybór formatu EPS pozwala na zachowanie wszystkich kluczowych właściwości pliku, jak warstwy i kolory. Zastosowanie EPS jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie jakość i kompatybilność są priorytetami. Użycie tego formatu w projektach druku, reklamy czy wszelkich materiałów wizualnych jest nie tylko zalecane, ale także standardem w jakości wykonania.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Jakie jest znaczenie skrótu CMS w kontekście cyfrowego przygotowania produktów poligraficznych?

A. Zarządzanie kolorem

B. Cyfrowy druk solwentowy

C. Urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego

D. Pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z mylenia pojęć związanych z technologią druku z terminologią zarządzania kolorem. Na przykład, opcja dotycząca 'cyfrowego druku solwentowego' odnosi się do konkretnego procesu druku, który wykorzystuje atramenty solwentowe, co jest zupełnie inną kategorią niż zarządzanie kolorem. Druk solwentowy jest stosowany głównie w produkcji grafiki wielkoformatowej, natomiast CMS dotyczy szerokiego zakresu technik zapewniających spójność kolorystyczną w różnych urządzeniach. Z kolei urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego to narzędzie służące do symulacji efektów druku offsetowego, co również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem kolorem w kontekście cyfrowych procesów. Wreszcie, pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji, choć użyteczny w kontekście tworzenia treści, nie odnosi się do zarządzania kolorem, które jest bardziej skomplikowanym i technicznym procesem wymagającym znajomości specyfikacji kolorów oraz ich reprodukcji w różnych mediach. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to zbytnie uproszczenie tematów związanych z grafiką, co skutkuje brakiem zrozumienia kluczowych pojęć związanych z jakością druku i reprodukcją kolorów.

Pytanie 40

Jakie urządzenie kontrolne powinno być użyte w procesie produkcji wyrobów poligraficznych, aby sprawdzać gęstość optyczną wydruków?

A. Skalibrowany monitor

B. Proofer cyfrowy

C. Kalibrator

D. Densytometr

Densytometr jest kluczowym urządzeniem w procesie wytwarzania produktów poligraficznych, które pozwala na precyzyjną weryfikację gęstości optycznej wydruków. Gęstość optyczna odnosi się do stopnia przezroczystości lub nieprzezroczystości materiału, co ma bezpośredni wpływ na jakość druku. Densytometry działają na zasadzie pomiaru ilości światła przechodzącego przez lub odbitego od powierzchni wydruku, co pozwala na określenie jego gęstości. Przykładowo, w standardzie ISO 12647-2, który dotyczy procesów druku kolorowego, zaleca się regularne pomiary gęstości optycznej w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami jakościowymi. Użycie densytometru w praktyce umożliwia producentom kontrolę nad jakością wydruku, a tym samym zminimalizowanie wad produkcyjnych, co jest kluczowe w osiąganiu satysfakcji klientów oraz efektywności kosztowej. Densytometry są szeroko stosowane nie tylko w drukarniach, ale także w laboratoriach kontroli jakości, co czyni je niezbędnym narzędziem w branży poligraficznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej