Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 21:30
Data zakończenia: 15 maja 2025 21:46

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Koszt realizacji procesu drukowania na danej maszynie nie jest uzależniony od

A. liczby wydruków

B. metody przygotowania form drukowych

C. stanu technicznego maszyny

D. typy drukowanej pracy

Koszt procesu drukowania na określonej maszynie jest ściśle powiązany z takim elementem jak nakład, ponieważ im większy nakład, tym koszt jednostkowy druku często maleje. Z tego powodu wiele firm korzysta z kalkulatorów kosztów, które uwzględniają różne progi nakładu, aby zoptymalizować wydatki. Również rodzaj drukowanej pracy ma kluczowe znaczenie, ponieważ zróżnicowane wymagania dotyczące jakości, formatu i rodzaju materiałów wpływają na czas produkcji i wykorzystanie zasobów, co bezpośrednio przekłada się na koszty. W konsekwencji, omawiając technologie wykonania form drukowych, należy zauważyć, że różne metody – takie jak offset, flexo czy cyfrowe – generują różne koszty w zależności od techniki i użytych materiałów. Typowym błędem jest pomijanie wpływu zmiennych technologicznych na koszt produkcji. Przykład z praktyki pokazuje, że w przypadku niskonakładowych zleceń, druk cyfrowy, mimo wyższej ceny jednostkowej, może być bardziej opłacalny w porównaniu do tradycyjnych metod, które wymagają kosztownej produkcji form. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami drukarskimi i podejmowania decyzji dotyczących wyboru technologii oraz optymalizacji kosztów.

Pytanie 2

Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?

A. 3 + 2

B. (3 + 2) + P(2 + 1)

C. (3 + 2) + (2 + 1)

D. 5 + 3

Odpowiedź 5 + 3 jest poprawna, ponieważ odnosi się do łącznej liczby kolorów użytych w projekcie ulotki. Na pierwszej stronie ulotki mamy pięć kolorów: zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, co daje łącznie pięć kolorów. Na drugiej stronie użyto trzech kolorów: czarnego, żółtego i jednego koloru Pantone. Suma tych kolorów wynosi 5 (pierwsza strona) + 3 (druga strona), co daje 8 kolorów użytych w całym projekcie. W kontekście standardów branżowych, zapis kolorów powinien być zgodny z zaleceniami dotyczącymi precyzyjnego określenia kolorystyki w dokumentach technologicznych, co jest kluczowe dla zachowania spójności wizualnej produktu. W praktyce, podczas realizacji projektów graficznych, ważne jest, aby dokładnie dokumentować używane kolory, by zapewnić ich prawidłowe odwzorowanie w druku, co ma znaczenie dla jakości i estetyki finalnego produktu. Utrzymanie standardów kolorystycznych jest niezbędne, aby zapobiec pomyłkom podczas produkcji i by zagwarantować, że wszystkie materiały promocyjne są spójne wizualnie.

Pytanie 3

Ile użytków B5 można zmieścić na arkuszu B1 w najlepszym przypadku?

A. 16

B. 8

C. 32

D. 4

W przypadku odpowiedzi 8, 32 oraz 4 można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące kalkulacji powierzchni oraz rozmieszczenia użytków na arkuszu. Odpowiedź 8 sugeruje, że można umieścić tylko połowę maksymalnej liczby użytków B5, co zwykle wynika z błędnego założenia, że na arkuszu B1 nie można w pełni wykorzystać jego powierzchni. Tego rodzaju myślenie często opiera się na niepełnym zrozumieniu proporcji między formatami papieru. Natomiast odpowiedź 32 może wynikać z pomyłki, w której uwzględniono jedynie długości i szerokości, bez zwracania uwagi na ich rzeczywistą powierzchnię. Mnożenie wymiarów bez konwersji do powierzchni prowadzi do dużych błędów w obliczeniach. Odpowiedź 4 bazuje na błędnym założeniu, że wymiary B5 są większe niż B1, co jest oczywiście nieprawdziwe. W praktyce, gdyby każdy format był równy lub większy od innego, nie byłoby sensu w używaniu systemu B. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby unikać typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieefektywnego planowania w druku oraz projektowaniu. Uwzględnienie prawidłowych wymiarów i ich przeliczenie na powierzchnię jest podstawą dla efektywności operacji w branży poligraficznej. Właściwe podejście do kalkulacji gospodarki materiałowej przyczynia się do lepszych wyników finansowych i redukcji odpadów.

Pytanie 4

Narzędzie wykorzystywane do identyfikacji tekstu w zeskanowanych dokumentach nazywa się akronimem

A. CMS

B. ACR

C. OCR

D. STL

Odpowiedź OCR oznacza Optical Character Recognition, czyli technologię rozpoznawania znaków optycznych. To oprogramowanie przekształca zeskanowane dokumenty w edytowalne formaty tekstowe, co jest niezwykle przydatne w pracy z archiwami, bibliotecznymi zbiorami czy też w biurach, gdzie często występuje potrzeba digitalizacji papierowych dokumentów. Technologie OCR są szeroko wykorzystywane w różnych sektorach, m.in. w finansach, edukacji czy logistyce, gdzie automatyzacja wprowadzania danych może znacznie przyspieszyć procesy. Przykładem zastosowania może być digitalizacja faktur, co pozwala na szybsze przetwarzanie oraz zmniejszenie ryzyka błędów ludzkich. Obecnie, wiele systemów OCR korzysta z zaawansowanych algorytmów uczenia maszynowego, które zwiększają ich dokładność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Warto również zauważyć, że standardy, takie jak PDF/A, definiują sposoby archiwizacji dokumentów elektronicznych, co w kontekście OCR ma na celu zachowanie ich integralności i dostępności w przyszłości.

Pytanie 5

Co oznacza termin 'proof' w kontekście druku?

A. Format pliku graficznego

B. Próbny wydruk do sprawdzenia

C. Specjalny papier do druku

D. Rodzaj farby drukarskiej

Termin 'proof' w kontekście druku odnosi się do próbnego wydruku, który jest używany do sprawdzenia, jak finalny produkt będzie wyglądać po wydrukowaniu. Jest to kluczowy etap w procesie drukowania, ponieważ pozwala na ocenę jakości kolorów, rozdzielczości, a także rozmieszczenia elementów graficznych. Moim zdaniem, proof jest jak próbne danie w kuchni – zanim zaserwujesz gościom, musisz upewnić się, że wszystko jest dokładnie tak, jak być powinno. W praktyce, proof można wykonywać na różne sposoby, od cyfrowych wydruków na specjalnym papierze proofingowym po bardziej zaawansowane technologie, takie jak proofing na maszynie drukarskiej. Ważne jest, aby proof był jak najbardziej zbliżony do finalnego produktu, co pozwala na wykrycie ewentualnych błędów i ich korektę przed rozpoczęciem masowej produkcji. W branży poligraficznej standardem jest dążenie do jak najwierniejszego odwzorowania kolorów i detali, co jest możliwe właśnie dzięki profesjonalnym próbkom proofingowym.

Pytanie 6

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 20

B. 5

C. 16

D. 10

Wybór innej liczby arkuszy drukarskich w kontekście tego pytania często wynika z nieprawidłowego zrozumienia, jak funkcjonuje proces druku w kontekście formatu arkuszy i stron. Na przykład, wybór 10 arkuszy może sugerować, że respondent zakłada, iż każdy arkusz drukarski mógłby pomieścić jedynie 16 stron, co jest sprzeczne z zasadami. W rzeczywistości, arkusze formatu BI są projektowane w taki sposób, aby maksymalizować liczbę stron, które można na nich wydrukować. W przypadku formatu B5, na jednym arkuszu można uzyskać 4 strony. Wybór 20 arkuszy sugeruje jeszcze większe nieporozumienie, ponieważ to oznaczałoby, że na każdym arkuszu umieszczane byłyby tylko 8 stron, co znów nie jest optymalne. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące takie pytania nie uwzględniają specyfiki procesu druku, co prowadzi do błędnych wniosków. Istotne jest, aby pamiętać, że w druku książek, przy wyborze odpowiedniego formatu arkuszy i liczby stron, kluczową rolę odgrywa zrozumienie układów druku oraz zasadniczych zasad produkcji, aby efektywnie wykorzystać surowce i zminimalizować marnotrawstwo. Takie zagadnienia są fundamentalne w branży poligraficznej i często są omawiane w kontekście standardów i dobrych praktyk, takich jak ISO 12647 dotyczące procesu druku.

Pytanie 7

Podstawowym materiałem do wykonania cyfrowej odbitki próbnej jest

A. plik w formacie PDF

B. plik w formacie DOC

C. diapozytyw

D. forma drukowa

Odpowiedź "plik w formacie PDF" jest prawidłowa, ponieważ PDF (Portable Document Format) to standardowy format plików, który jest szeroko stosowany w branży wydruku. Pliki PDF zachowują oryginalny układ dokumentu, co oznacza, że czcionki, obrazy i inne elementy graficzne są prezentowane tak, jak zostały zaprojektowane, niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania używanego do otwarcia pliku. Ponadto, PDF jest preferowany w kontekście cyfrowych odbitek próbnych, ponieważ umożliwia również dodanie informacji o kolorach, co jest kluczowe w procesie druku. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, definiują specyfikacje techniczne dla plików PDF, które mają być używane w druku, zapewniając, że dokumenty te są wolne od błędów i gotowe do produkcji. W praktyce, korzystając z plików PDF do wydruku, można uniknąć nieporozumień, które mogą wystąpić w przypadku innych formatów, takich jak DOC, który jest bardziej związany z edytowaniem tekstu, a nie z precyzyjnym odwzorowaniem układu graficznego. W związku z tym, dla profesjonalnych usług druku, PDF stanowi materiał wyjściowy o najwyższej jakości.

Pytanie 8

Który z typów plików graficznych nie wspiera przezroczystości tła?

A. JPEG

B. PNG

C. GIF

D. TIFF

GIF i PNG to formaty, które pozwalają na przezroczystość. GIF, bardzo znany w sieci, obsługuje 256 kolorów i ma prostą przezroczystość, przez co nadaje się do animacji czy prostych grafik. PNG z kolei ogarnia przezroczystość z kanałem alfa, co jest super do bardziej skomplikowanych obrazów. Jest jeszcze TIFF, który też wspiera przezroczystość i trzyma wysoką jakość obrazów, więc spoko nadaje się do profesjonalnej fotografii i publikacji. Ważne jest, żeby zrozumieć, jakie mają właściwości, bo źle dobrany format może zepsuć projekt. Na przykład, jeżeli wybierzesz JPEG tam, gdzie potrzebujesz przezroczystości, to dostaniesz obraz z białym tłem, co raczej nie wygląda dobrze. Kluczowe, żeby wiedzieć, jak i kiedy używać tych formatów, żeby osiągnąć to, co chcemy wizualnie.

Pytanie 9

Aby wyprodukować 2 000 000 afiszy w formacie A3 o kolorystyce 4 + 0, co należy zastosować?

A. maszynę rotograwiurową z 4 kolorami w wersji zwojowej

B. maszynę offsetową z 6 kolorami w wersji arkuszowej

C. maszynę typograficzną z 2 kolorami w wersji arkuszowej

D. maszynę offsetową z 2 kolorami w wersji zwojowej

Wybór 2-kolorowej zwojowej maszyny offsetowej nie jest odpowiedni do produkcji 2 000 000 afiszy w kolorystyce 4 + 0, ponieważ nie jest w stanie zrealizować zadruku w pełnym zakresie kolorów. Maszyny 2-kolorowe mogą drukować jedynie w dwóch kolorach jednocześnie, co oznacza, że do uzyskania pełnokolorowego efektu konieczne byłoby wielokrotne przechodzenie przez maszynę, co znacząco zwiększa czas produkcji i koszty. Z kolei 6-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa, mimo że może drukować w szerszej palecie kolorów, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla bardzo dużych nakładów z uwagi na dłuższe czasy przejść między arkuszami, co wpływa na wydajność. 2-kolorowa arkuszowa maszyna typograficzna, z kolei, nie jest przystosowana do druku w kolorze pełnym, a jej zastosowanie w takich przypadkach jest nieefektywne. W kontekście standardów branżowych, przy tak dużych nakładach, kluczowe jest wybieranie technologii, która maksymalizuje wydajność i minimalizuje koszty produkcji, a rotograwiura w tym przypadku jest najbardziej odpowiednia ze względu na swoją szybkość i jakość. Przy wyborze maszyny do druku warto kierować się nie tylko ilością kolorów, ale także całkowitym kosztem produkcji, jakością wydruku oraz czasem realizacji zamówienia.

Pytanie 10

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. wypełnienia oraz grupy ścieżek

B. warstwy oraz grupy ścieżek

C. kontur i ścieżki przycinania

D. punkty kontrolne i ścieżki

Punkty kontrolne i ścieżki są kluczowymi elementami umożliwiającymi bezpośrednią edycję kształtu obiektów wektorowych. Punkty kontrolne, znane również jako węzły, są specyficznymi punktami na ścieżce, które definiują jej kształt. Użytkownicy mogą przesuwać te punkty, aby zmieniać kontur obiektu, co jest niezwykle przydatne w grafice wektorowej, gdzie precyzyjne dostosowanie kształtów jest kluczowe. Ścieżki, z kolei, to linie łączące te punkty, które mogą być prostymi odcinkami lub krzywymi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej, które rekomendują korzystanie z narzędzi wektorowych dla ich elastyczności i możliwości edycyjnych. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, umiejętność manipulacji punktami kontrolnymi i ścieżkami pozwala na tworzenie złożonych ilustracji oraz precyzyjne odwzorowywanie zamierzonych kształtów. Zrozumienie, jak działają te elementy, jest podstawą efektywnej pracy z grafiką wektorową, a ich zastosowanie jest niezbędne w projektowaniu logo, ikon czy wszelkiego rodzaju ilustracji, które wymagają wysokiej jakości i skalowalności bez utraty detali.

Pytanie 11

Ile egzemplarzy form drukowych trzeba przygotować do druku wielobarwnego folderu reklamowego dwustronnego, stosując technikę druku z obracaniem arkusza?

A. 2

B. 10

C. 8

D. 6

Wybór 6, 2 lub 10 form drukowych do wydruku dwustronnego folderu reklamowego wskazuje na niepełne zrozumienie procesu drukowania w kontekście druku wielobarwnego i odwracania arkusza. W przypadku odpowiedzi 6, można zauważyć, że zakłada się jedną formę dla każdej strony, co jest nieadekwatne, ponieważ każda strona wymaga odrębnej formy dla kolorów, zwłaszcza w technice CMYK, gdzie każdy kolor wymaga osobnej formy. Odpowiedź 2 jest jeszcze bardziej myląca, ponieważ sugeruje, że wystarczy tylko jedna forma na stronę, co nie uwzględnia różnorodności kolorów, a tym samym jakości druku. Z kolei odpowiedź 10 zupełnie nie odnosi się do standardowych praktyk w branży, ponieważ liczba form powinna być ściśle związana z ilością kolorów i stron, a nie być nadmiarowa. Wydrukowanie folderu często wymaga starannego planowania, które obejmuje nie tylko ilość form, ale także ich przygotowanie zgodnie z zasadami druku offsetowego, które zaleca przygotowanie form z uwzględnieniem wszystkich kolorów oraz stron, co w efekcie prowadzi do optymalizacji kosztów i jakości finalnego produktu. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów oraz zwiększenia kosztów produkcji.

Pytanie 12

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 12 szt.

B. 6 szt.

C. 9 szt.

D. 15 szt.

Odpowiedź 15 arkuszy wydawniczych z maszynopisu zawierającego 10 500 wersów jest poprawna, ponieważ standardowa praktyka w branży wydawniczej określa, że jeden arkusz wydawniczy to 16 stron tekstu. Przy założeniu, że każdy wers zajmuje średnio jedną stronę, możemy oszacować, że 10 500 wersów zajmuje 10 500 stron. Dzieląc tę liczbę przez 16, otrzymujemy wynik 656,25 arkuszy. W praktyce, licząc arkusze jako całość, możemy zaokrąglić tę wartość do góry, co daje nam 657 arkuszy. Jednak w kontekście wydania książkowego lub publikacji literackiej, konieczne jest uwzględnienie formatowania, marginesów oraz odpowiedniego podziału tekstu, co sprawia, że trzeba obliczyć ilość arkuszy na podstawie wersów. Dlatego, mając na uwadze różne czynniki, takie jak styl literacki i układ graficzny, uzyskujemy w rezultacie sumaryczną liczbę 15 arkuszy, co jest zgodne z minimalnymi wymaganiami wydawniczymi, aby tekst był klarowny i estetycznie prezentowany.

Pytanie 13

Jakie podłoże najlepiej nadaje się do drukowania folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej?

A. Tektura lita 420 g/m2

B. Papier syntetyczny 60 g/m2

C. Karton powlekany 250 g/m2

D. Papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2

Papier syntetyczny 60 g/m2, choć lekki i elastyczny, nie jest odpowiednim wyborem do druku folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej. Jego niska gramatura 60 g/m2 sprawia, że jest zbyt cienki i łatwo ulega uszkodzeniom, co w kontekście folderów reklamowych, które powinny być trwałe i estetyczne, jest poważnym ograniczeniem. Takie materiały mogą nie zapewniać odpowiedniego wsparcia dla złożonych grafik. Z kolei papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2, choć jest lepszym wyborem niż papier syntetyczny, nie daje takich rezultatów wizualnych jak karton powlekany. Brak powłoki ogranicza intensywność kolorów i może prowadzić do zamazania detali, co jest niepożądane w materiałach reklamowych. Na koniec, tektura lita 420 g/m2, choć bardzo wytrzymała, jest zbyt gruba dla folderów; może to prowadzić do problemów z ich składaniem oraz transportem. Zbyt duża sztywność może także ograniczyć ich funkcjonalność. Wybór niewłaściwego podłoża wpływa nie tylko na jakość druku, ale także na wrażenia użytkowników, co jest kluczowe w kontekście marketingowym. Warto zwrócić uwagę na właściwości fizyczne materiałów oraz ich zastosowanie w kontekście druku, aby uniknąć typowych błędów w projektowaniu i produkcji materiałów reklamowych.

Pytanie 14

Ile arkuszy netto papieru samokopiującego B2 jest potrzebnych do wydrukowania 50 000 kompletów dokumentów samokopiujących w formacie 105 x 148 mm, jeżeli każdy komplet składa się z 4 kolorów papieru?

A. 6 250 arkuszy

B. 25 000 arkuszy

C. 3 125 arkuszy

D. 12 500 arkuszy

Aby obliczyć potrzebną ilość arkuszy netto papieru samokopiującego B2 do wydrukowania 50 000 kompletów druków o formacie 105 x 148 mm, warto najpierw ustalić, ile arkuszy jest potrzebnych na jeden komplet. Komplet składa się z 4 kolorów, co oznacza, że każdy komplet wymaga czterech arkuszy. Zatem, aby uzyskać całkowitą ilość arkuszy, mnożymy ilość kompletów przez ilość arkuszy na komplet: 50 000 kompletów x 4 arkusze = 200 000 arkuszy. Następnie, ponieważ arkusz B2 ma standardowe wymiary 500 x 707 mm, obliczamy, ile takich arkuszy potrzeba, aby uzyskać 200 000 arkuszy A6 (105 x 148 mm). Każdy arkusz B2 może pomieścić 24 arkusze A6 (przy odpowiednim ułożeniu). A więc, 200 000 arkuszy A6 / 24 arkusze na B2 = 8 333,33 arkuszy B2. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 8 334 arkuszy B2. Ostatecznie, uwzględniając straty i inny wymiar, potrzebujemy 12 500 arkuszy B2. Taka analiza jest istotna w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne obliczenia wpływają na koszty produkcji i efektywność.

Pytanie 15

Ile separacji kolorystycznych trzeba wykonać, aby na maszynie formatu BI wydrukować broszurę 32-stronicową w formacie B5 w technice wielobarwnej (CMYK), przy użyciu dodatkowego koloru Pantone na pierwszej stronie oraz lakieru wybiórczego na drugiej stronie?

A. 6

B. 4

C. 8

D. 10

Rozważając odpowiedzi 6, 8 i 4, warto zauważyć, że błędne podejścia do obliczeń separacji barwnych często wynikają z niedostatecznego zrozumienia procesu druku i specyfiki używanych kolorów. Niektóre z tych odpowiedzi mogą zakładać, że każda strona wymaga tylko podstawowych separacji CMYK, co jest mylące w kontekście obecności dodatkowych kolorów i wykończeń. Na przykład, wprawdzie w druku CMYK zwykle wystarczą cztery separacje, ale w przypadku, gdy wykorzystujemy kolor Pantone, należy dodać kolejną separację na ten kolor. Osoby, które odpowiedziały 6, mogły pomyśleć, że proces lakierowania wybiórczego nie wymaga dodatkowych separacji, co jest błędne. Lakierowanie wybiórcze jest istotnym elementem, który także powinien być uwzględniony, ponieważ dodaje on wykończenie, które powinno być realizowane na odrębnej separacji. Odpowiedzi 8 i 4 również pomijają konieczność precyzyjnego obliczenia liczby separacji związanych z poszczególnymi stronami broszury, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Wiele osób może również mylić koncepcję drukowania z liczbą stron, nie biorąc pod uwagę specyfiki lokalnych procesów produkcji oraz norm branżowych. Dlatego tak istotne jest, aby rozumieć pełny zakres wymagań związanych z projektem druku, aby uniknąć błędnych założeń dotyczących liczby potrzebnych separacji.

Pytanie 16

Redukcja przestrzeni między dwiema literami w układzie tekstu publikacji określana jest jako

A. justowaniem

B. podkreślaniem

C. kerningiem

D. interlinią

W typografii takie rzeczy jak akcentowanie, interlinia czy justowanie to inne sprawy, które dotyczą układu tekstu, ale nie mają nic wspólnego z kerningiem, który zajmuje się odległością między literami. Akcentowanie to po prostu wyróżnianie niektórych części tekstu, żeby były bardziej widoczne, co w komunikacji wizualnej rzeczywiście ma sens, ale nie wpływa na to, jak blisko są litery. Interlinia, czyli odstęp między wierszami, jest ważna dla czytelności tekstu, ale nie ma tutaj nic do rzeczy. A justowanie to technika wyrównywania tekstu, żeby równo wyglądał. Ludzie często mylą te pojęcia, bo nie do końca rozumieją podstawowe zasady typografii. Dlatego warto wiedzieć, czym jest kerning i jak go stosować, bo to wpływa na to, jak ostatecznie będzie wyglądać nasza grafika.

Pytanie 17

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 1 składka

B. Wymagana jest 2 składki

C. Wymagana jest 4 składki

D. Wymagana jest 3 składki

Odpowiedzi, które sugerują mniej niż cztery składki, są nieprawidłowe, ponieważ w przypadku wydruków broszur wymagane jest, aby liczba składek była dopasowana do liczby stron w broszurze. Na przykład, jeśli odpowiedź wskazuje na 2 składki, wówczas można by uzyskać jedynie 16 stron (2 x 8), co nie jest wystarczające dla 32-stronicowej broszury. Użytkownicy mogą pomylić się, sądząc, że jedna składka wystarczy, aby pomieścić wszystkie strony, ale prawidłowe zrozumienie konstrukcji broszury wymaga znajomości podstawowych zasad poligrafii. Broszura musi być podzielona na arkusze, a każdy arkusz składa się z wielu stron, które są powielane w sposób symetryczny. Trzy składki również nie spełniają wymogu, gdyż dają jedynie 24 strony (3 x 8), co nadal nie wystarcza. Warto zrozumieć, że prawidłowe przygotowanie materiałów do druku i ich złożenie w odpowiednie składki jest kluczowe dla uzyskania poprawnego końcowego produktu. Praktyka ta opiera się na fundamentalnych zasadach druku i składu, które są powszechnie stosowane w branży, aby zapewnić jakość i efektywność produkcji.

Pytanie 18

W dziedzinie poligrafii termin łamanie odnosi się do procesu technologicznego, który polega na

A. składaniu arkusza lub wstęgi w sposób krzyżowy

B. cięciu stosów papierowych o wysokości przekraczającej 30 mm

C. formatowaniu tekstu na stronie oraz integrowaniu go z grafiką

D. zmianie kątów rastra w odcieniach kolorów RGB

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie najczęściej wynikają z niezrozumienia specyfiki procesu łamania w poligrafii. Krojenie stosów papieru powyżej 30 mm nie ma związku z łamaniem, które odnosi się do rozmieszczenia treści w obrębie strony. Takie działanie dotyczy raczej produkcji papieru lub przygotowania materiałów do druku, a nie ich kompozycji. Krzyżowe składanie arkusza lub wstęgi również nie jest związane z łamaniem tekstu. To technika związana z procesem końcowym, jakim jest składanie gotowych materiałów drukowanych, a nie sama ich konstrukcja. Z kolei zamiana kątów rastra w rozbarwieniu kolorów RGB dotyczy obróbki kolorów w grafice cyfrowej, co jest innym etapem w przygotowywaniu materiałów do druku. Te aspekty są technicznie odrębne, a ich pomieszanie może prowadzić do mylnej interpretacji procesu łamania. Kluczowym błędem w takich rozumowaniach jest nieodróżnianie przygotowania materiałów od ich przetwarzania i końcowej obróbki. Zrozumienie, czym jest łamanie, jest istotne nie tylko dla projektantów, ale także dla specjalistów zajmujących się produkcją druków, aby zapewnić spójność i jakość końcowego produktu.

Pytanie 19

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. liniatury rastra

B. kolorystyki druku

C. wymiarów podłoża

D. pasowania kolorów

Wykonanie odbitki proof ma na celu przede wszystkim weryfikację kolorystyki druku, co jest kluczowe w procesie produkcji materiałów drukowanych. Odbitka proof pozwala na dokładne odwzorowanie kolorów, co jest istotne zarówno dla jakości estetycznej, jak i zgodności z oczekiwaniami klienta. W praktyce, proofy są tworzone przy użyciu zaawansowanych technologii druku, takich jak druk cyfrowy, który umożliwia uzyskanie precyzyjnych i wiernych kolorów. Producenci często korzystają z systemów kolorów, takich jak Pantone, aby zapewnić, że finalny produkt odpowiada zamówieniu. Kolejnym praktycznym zastosowaniem odbitek proof jest ich wykorzystanie w procesie akceptacji projektu przez klienta. Odbitka proof może być również używana do oceny i kalibracji maszyn drukarskich w celu zapewnienia spójności kolorystycznej w całej serii wydruków. Wysoka jakość proofów jest kluczowa, aby uniknąć późniejszych problemów z kolorystyką, które mogą prowadzić do dużych strat finansowych oraz niezadowolenia klientów, co podkreśla ich znaczenie w profesjonalnym druku.

Pytanie 20

Jaki format przechowywania zdjęć umożliwia "wywołanie cyfrowe"?

A. JPG

B. PXR

C. RAW

D. PPM

Format RAW jest powszechnie uznawany za najlepszy wybór w fotografii cyfrowej, ponieważ pozwala na uchwycenie danych obrazu w ich najczystszej postaci. Zdjęcia zapisane w formacie RAW zawierają surowe dane z matrycy aparatu, które nie zostały poddane żadnej obróbce ani kompresji. To daje fotografom ogromną swobodę w postprodukcji, umożliwiając precyzyjne dostosowanie parametrów, takich jak ekspozycja, balans bieli czy nasycenie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii. Przykładowo, w sytuacjach trudnych oświetleniowo, takich jak fotografowanie w cieniu lub w silnym słońcu, format RAW pozwala na ratowanie szczegółów, które mogłyby zostać utracone w formatach skompresowanych. Dodatkowo, wiele programów do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom czy Capture One, oferuje zaawansowane narzędzia do pracy z plikami RAW, co czyni je standardem w branży. Przy odpowiednim użyciu, format RAW staje się nieocenionym narzędziem dla profesjonalnych fotografów, pragnących uzyskać najwyższą jakość obrazu.

Pytanie 21

Jaką czynność introligatorską należy wykonać w trakcie produkcji teczki reklamowej?

A. Kaszerowanie

B. Wykrawanie

C. Foliowanie

D. Złamywanie

Kaszerowanie, złamywanie i foliowanie to techniki używane w introligatorstwie, ale nie są one kluczowe przy produkcji teczki reklamowej. Kaszerowanie to proces nakładania cienkiej warstwy materiału na inny, co może być fajne przy robić okładki, ale nie jest konieczne do samej teczki. Złamywanie to wyginanie materiału wzdłuż linii, co może się przydać w niektórych teczkach, ale nie jest to podstawowy krok. Foliowanie to pokrywanie materiału folią ochronną, co daje większą trwałość, ale nie ma związku z wykrawaniem, które jest podstawą do uzyskania kształtów teczki. Jak nie rozumiemy, jak ważne jest wykrawanie i skupimy się na innych procesach, to możemy dojść do błędnych wniosków o produkcji teczek reklamowych. Każda z tych technik ma swoje miejsce, ale to wykrawanie naprawdę jest kluczowe dla precyzyjnego formowania produktu, co ma ogromne znaczenie w kontekście jakości materiałów reklamowych.

Pytanie 22

Która metoda drukowania nie jest wykorzystywana do produkcji płyt CD?

A. Druk cyfrowy

B. Sitodruk

C. Offset

D. Wklęsłodruk

Wybór sitodruku, offsetu czy druku cyfrowego do drukowania płyt CD może się wydawać dziwny, ale to wynika z tego, że każda z tych metod ma swoje zastosowania w różnych branżach. Sitodruk używa siatki, przez którą farba przechodzi na materiał. Dzięki temu można osiągnąć świetną jakość druku i intensywne kolory, co jest ważne na płytach CD. Offset działa trochę inaczej, bo przenosi obraz z płaskiej formy na medium przy cylinderze; to sprawia, że świetnie nadaje się do różnych podłoży, w tym płyt CD. Jest super do dużych nakładów, bo im więcej drukujemy, tym taniej. Druk cyfrowy z kolei to technika, która wykorzystuje komputery do drukowania bezpośrednio na materiale, co daje nam szybką i elastyczną opcję, idealną do małych serii, jak limitowane edycje płyt. Skoro wklęsłodruk nie jest odpowiedni do płyt CD, to warto wiedzieć, że różne techniki druku mają swoje szczególne cechy i powinny być wybierane w zależności od potrzeb projektu.

Pytanie 23

Na pokazanym projekcie wykrojnika opakowania zielona linia wyznacza

A. spady drukarskie.

B. wymiar netto.

C. linie bigowania.

D. linie cięcia.

Zielona linia na projekcie wykrojnika opakowania oznacza linie bigowania, które są kluczowe dla prawidłowego formowania opakowania. Linie bigowania wskazują miejsca, w których materiał, na przykład karton, powinien być zgięty, co umożliwia precyzyjne złożenie opakowania w odpowiedni kształt. W praktyce, zastosowanie linii bigowania pozwala na łatwiejsze i szybsze montowanie opakowań, co jest istotne w produkcji masowej. Dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi do bigowania, takich jak wykrojniki z frezowanymi rowkami, można uzyskać estetyczne i funkcjonalne wykończenie. Warto również zauważyć, że zrozumienie znaczenia linii bigowania jest zgodne z dobrymi praktykami w branży opakowaniowej, gdzie precyzja oraz jakość wykonania mają kluczowe znaczenie dla efektywności procesu produkcji. Przygotowując projekt wykrojnika, ważne jest, aby odpowiednio zaplanować miejsca bigowania, co wpływa na późniejsze użytkowanie produktu i jego atrakcyjność wizualną.

Pytanie 24

Ile arkuszy formatu B2 jest niezbędnych do wydrukowania 4 000 sztuk ulotek o formacie B4, przy założeniu naddatku technologicznego wynoszącego 10%?

A. 1 200 arkuszy

B. 1 300 arkuszy

C. 1 000 arkuszy

D. 1 100 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy B2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 ulotek formatu B4 z uwzględnieniem naddatku technologicznego wynoszącego 10%, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować z jednego arkusza B2. Format B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a format B4 ma wymiary 250 mm x 353 mm. Obliczając, na jednym arkuszu B2 mieści się 4 ulotki B4 (2 w poziomie i 2 w pionie). W związku z tym, aby wydrukować 4 000 ulotek, potrzebujemy 4 000 / 4 = 1 000 arkuszy B2. Jednakże musimy dodać naddatek technologiczny, który wynosi 10%. Oznacza to, że całkowita liczba arkuszy powinna wynosić 1 000 + 10% z 1 000, co daje 1 100 arkuszy. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej i pozwala na zminimalizowanie ryzyka powstawania błędów w produkcji, co jest kluczowe w kontekście zleceń masowych.

Pytanie 25

Jakie są wymiary brutto ulotki w formacie A4 netto, jeśli zastosowano spad 3 mm?

A. 210 x 297 mm

B. 220 x 297 mm

C. 216 x 303 mm

D. 220 x 307 mm

Odpowiedź 216 x 303 mm jest poprawna, ponieważ obliczamy wymiary brutto ulotki dodając spady do standardowych wymiarów papieru A4. Format A4 ma wymiary 210 x 297 mm. W przypadku spadów wynoszących 3 mm z każdej strony, dodajemy 6 mm do szerokości oraz 6 mm do wysokości. W rezultacie otrzymujemy: szerokość 210 mm + 6 mm = 216 mm, wysokość 297 mm + 6 mm = 303 mm. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w przygotowaniu materiałów do druku, ponieważ spady są niezbędne dla zapewnienia, że kolor lub wzór sięgają krawędzi po przycięciu, co zapobiega niechcianym białym krawędziom. Zastosowanie odpowiednich spadów jest kluczowe w branży poligraficznej, zwłaszcza w druku cyfrowym i offsetowym, gdzie precyzja wymiarów ma istotne znaczenie. Przykładowo, projektując ulotki, wizytówki czy plakaty, zawsze warto uwzględnić spady, aby zagwarantować estetyczny i profesjonalny wygląd finalnego produktu.

Pytanie 26

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 120 arkuszy

B. 50 arkuszy

C. 100 arkuszy

D. 60 arkuszy

Wybór błędnych odpowiedzi często opiera się na nieprawidłowych założeniach dotyczących wymagań powierzchniowych oraz naddatku technologicznego. Na przykład, odpowiedzi takie jak 50, 120 czy 100 arkuszy nie uwzględniają rzeczywistego zapotrzebowania na papier, które jest oparte na precyzyjnych obliczeniach powierzchni. Przy 100 kalendarzach formatu A4, całkowita powierzchnia to 6,237 m², a po dodaniu 20% naddatku technologicznego otrzymujemy 7,4844 m². Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego obliczenia naddatku lub niewłaściwego zrozumienia wymiarów arkuszy SRA3. Na przykład, jeśli ktoś zignoruje naddatek technologiczny i obliczy jedynie powierzchnię potrzebną do produkcji bez uwzględnienia strat materiałowych, może dojść do wniosku, że 50 arkuszy wystarczy, co jest niezgodne z rzeczywistością. Również rozważanie 120 lub 100 arkuszy, które mogą wydawać się nadmiarowe, wskazuje na brak zrozumienia, jak efektywnie wykorzystać papier w procesie druku. W praktyce, dobrą praktyką jest zawsze zaokrąglanie do pełnych arkuszy, dlatego obliczenia powinny uwzględniać zarówno wymagania produkcyjne, jak i optymalizację kosztów. Niewłaściwe podejście do obliczeń powierzchni oraz naddatku technologicznego prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów, co jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie oszczędność surowców zwiększa rentowność produkcji.

Pytanie 27

Jak nazywa się ostatnia linia akapitu zlokalizowana na początku kolumny?

A. Bękart

B. Szewc

C. Wdowa

D. Sierota

Niepoprawne odpowiedzi odzwierciedlają pewne zrozumienie terminologii związanej z typografią, ale w rzeczywistości są nieadekwatne w kontekście opisanego pytania. Sierota, na przykład, odnosi się do pojedynczego wiersza akapitu, który znajduje się na końcu strony lub kolumny, co sprawia, że wygląda jak odludek, a nie na początku kolumny. Takie sytuacje mogą powodować wrażenie niepełności tekstu i obniżać jego estetykę, co jest sprzeczne z zasadami dobrego projektowania. Szewc i wdowa to pojęcia, które również nie pasują do definicji ostatniego wiersza akapitu na początku kolumny; szewc jest terminem, który nie jest powszechnie uznawany w typografii, a wdowa odnosi się do krótkiego wiersza, który kończy akapit, a znajduje się na stronie samodzielnie. Każde z tych niepoprawnych terminów ilustruje różne aspekty typografii, które mogą przyczyniać się do chaosu wizualnego w publikacjach, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do opisanego zjawiska. Zrozumienie tych terminów i ich różnic jest kluczowe dla osiągnięcia profesjonalnego poziomu w projektowaniu graficznym i typografii.

Pytanie 28

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 280,00 zł

B. 175,00 zł

C. 70,00 zł

D. 140,00 zł

Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.

Pytanie 29

W drukarni, przy tworzeniu zaproszeń składających się z czterech stron, realizuje się następujące czynności:

A. zalewkowanie, techniczna adiustacja, korekta kolorów, maszyna drukarska.

B. graficzna obróbka plików, naświetlanie płyty, impozycja, maszyna drukarska.

C. techniczna adiustacja, graficzna obróbka plików, łamanie, impozycja.

D. przygotowanie pliku PDF, wykonanie formy drukowej, złamanie.

Podane odpowiedzi zawierają koncepcje, które nie są zgodne z prawidłowym procesem przygotowania materiałów do druku. Na przykład, pierwsza z opcji nie uwzględnia kluczowych działań, takich jak adiustacja techniczna i impozycja, które są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości druku. Zamiast tego, skupia się na przygotowaniu pliku PDF i formy drukowej, co, choć istotne, nie odzwierciedla pełnego procesu, który powinien obejmować także łamanie. W odniesieniu do drugiej opcji, zalewkowanie i korekta barwna są technikami, które mogą być stosowane, ale nie w kontekście podstawowych operacji przygotowawczych do drukowania zaproszeń. Trzeba zauważyć, że błędne zrozumienie tych kroków może prowadzić do problemów z jakością druku, takich jak zniekształcenia kolorów czy nieprawidłowe układy graficzne. Ostatnia opcja również pomija kluczowe elementy, takie jak łamanie i adiustacja techniczna, które są fundamentalne dla prawidłowej produkcji materiałów poligraficznych. Typowymi błędami myślowymi w tej dziedzinie są brak uwagi na szczegóły procesu oraz mylenie etapów produkcji z końcowymi rezultatami, co skutkuje błędnymi wnioskami o etapie przygotowawczym.

Pytanie 30

Skrót dpi odnosi się do jednostki miary związanej z

A. zapisem danych dotyczących impozycji

B. rozdzielczością przy naświetlaniu i skanowaniu

C. liniaturą rastra autotypowego

D. zapisem grafiki wektorowej

Liniatura rastra autotypijnego odnosi się do rozkładu punktów w druku, jednak nie ma bezpośredniego związku z jednostką dpi. Liniatura to miara gęstości punktów rastra, wyrażana w liniach na cal, a jej zrozumienie wymaga innego podejścia do analizy druku. Z kolei zapis grafiki wektorowej nie wykorzystuje dpi, ponieważ grafika wektorowa opiera się na matematycznych równaniach, które pozwalają na skalowanie bez utraty jakości, niezależnie od rozdzielczości. Im więcej pikseli w obrazie, tym wyższa jego jakość, co jest podstawą koncepcji dpi. Zapis danych związanych z impozycją również nie ma związku z dpi, ponieważ impozycja odnosi się do układania stron przed ich drukiem, a nie do rozdzielczości skanowania. Często pomyłki w rozumieniu tych terminów wynikają z braku zrozumienia różnic między różnymi typami grafiki i procesami drukarskimi. Kluczowe jest zrozumienie, że dpi odnosi się ściśle do rozdzielczości obrazów bitmapowych, co odgrywa znaczącą rolę w druku i skanowaniu, a nie w innych procesach związanych z grafiką.

Pytanie 31

Jak brzmi nazwa uniwersalnego języka służącego do opisu dokumentów, wykorzystywanego m.in. w systemach produkcji poligraficznej?

A. GhostScript

B. JavaScript

C. PostScript

D. ActionScript

PostScript jest uniwersalnym językiem opisu stron, który został opracowany przez firmę Adobe w latach 80. XX wieku. Jego głównym celem jest umożliwienie precyzyjnego opisu układów graficznych i tekstowych, co czyni go istotnym narzędziem w poligrafii oraz w systemach produkcyjnych związanych z drukiem. Dzięki PostScript, projektanci mogą definiować, jak elementy na stronie mają wyglądać, niezależnie od urządzenia, na którym są wyświetlane. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie zachowanie integralności projektu jest kluczowe. PostScript obsługuje również złożone operacje graficzne, takie jak skalowanie, rotacja i wyrównywanie obiektów, co daje twórcom pełną kontrolę nad finalnym produktem. Język ten stał się standardem w branży, a jego wszechstronność oraz możliwości sprawiają, że jest szeroko stosowany w drukarniach, edytorach graficznych oraz systemach DTP (desktop publishing). Zrozumienie PostScriptu jest kluczowe dla każdego, kto pragnie skutecznie współpracować w obszarze projektowania oraz produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 32

W przybliżeniu, jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m² i wymiarach 860 × 610 mm?

A. 42 kg

B. 35 kg

C. 49 kg

D. 55 kg

Aby obliczyć masę 1000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m², najpierw musimy określić powierzchnię jednego arkusza. Format arkusza wynosi 860 mm x 610 mm, co po przeliczeniu na metry daje 0,86 m x 0,61 m. Powierzchnia jednego arkusza wynosi zatem 0,86 m * 0,61 m = 0,5246 m². Następnie, aby obliczyć masę jednego arkusza, mnożymy jego powierzchnię przez gramaturę: 0,5246 m² * 80 g/m² = 41,968 g, co można zaokrąglić do 42 g. Aby znaleźć masę 1000 arkuszy, mnożymy masę jednego arkusza przez 1000: 42 g * 1000 = 42000 g, co odpowiada 42 kg. Takie obliczenia są niezwykle ważne w branży poligraficznej oraz papierniczej, gdzie precyzyjne określenie masy papieru jest kluczowe dla kalkulacji kosztów produkcji oraz transportu. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych podczas cięcia lub przetwarzania papieru, co może wpłynąć na końcowy wynik.

Pytanie 33

Jak długo zajmie wydrukowanie 10 000 folderów w formacie A3, w kolorze 4 + 4 na półformatowej maszynie arkuszowej, która osiąga wydajność 10 000 arkuszy na godzinę?

A. 4 godziny

B. 3 godziny

C. 2 godziny

D. 1 godzinę

Poprawna odpowiedź to 1 godzina, co wynika z obliczeń związanych z prędkością maszyny drukarskiej oraz liczbą folderów do wydrukowania. Maszyna arkuszowa, która drukuje 10 000 arkuszy na godzinę, jest w stanie wyprodukować w ciągu jednej godziny 10 000 folderów A3, ponieważ każdy folder składa się z dwóch arkuszy. W praktyce oznacza to, że do wydrukowania 10 000 folderów potrzeba 20 000 arkuszy. Obliczając to, widzimy, że przy takiej prędkości maszyna potrzebuje 1 godziny na wydrukowanie wymaganej liczby arkuszy. W branży drukarskiej, takie obliczenia są niezbędne dla efektywnego planowania produkcji oraz optymalizacji czasu pracy maszyn. Wiedza o prędkości druku jest kluczowa dla drukarni, aby móc oszacować czas realizacji zleceń oraz zarządzać harmonogramem produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania procesami drukarskimi.

Pytanie 34

Która z kolejnych stron czwartej strony tytułowej jest określana mianem redakcyjnej?

A. Strona pierwsza

B. Strona czwarta

C. Strona druga

D. Strona trzecia

Czwarta strona czwórki tytułowej, znana również jako strona redakcyjna, jest kluczowym elementem dokumentacji wydawniczej. To właśnie tutaj umieszczane są informacje dotyczące wydania, takie jak nazwisko redaktora, daty, a także szczegóły kontaktowe. Przykładowo, w standardach publikacji książkowych, czwarta strona często zawiera dane o autorze, krótką biografię i inne istotne informacje, które mogą zainteresować potencjalnych czytelników. Z perspektywy praktycznej, znajomość struktury czwórki tytułowej jest niezbędna dla profesjonalnych redaktorów, wydawców i grafików, ponieważ pozwala to na prawidłowe przygotowanie materiałów do druku, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi. Warto również zauważyć, że czwórka tytułowa ma swoje odpowiedniki w różnych formatach dokumentów, takich jak raporty czy prace naukowe, gdzie podobne zasady obowiązują. Zrozumienie jej struktury i funkcji jest kluczowe dla zachowania profesjonalizmu w każdej publikacji.

Pytanie 35

Ile kolorowych separacji powinno się przygotować do realizacji offsetowych form drukarskich dla druku w palecie kolorów 4+1?

A. 8 separacji

B. 4 separacje

C. 1 separację

D. 5 separacji

Odpowiedź 5 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym z kolorystyką 4+1, mamy do czynienia z podstawowym zestawem kolorów CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowym kolorem, który jest często używany do rozszerzenia palety barw lub uzyskania efektów specjalnych. Ten dodatkowy kolor może być na przykład kolorem Pantone, co pozwala na uzyskanie bardziej nasyconych kolorów i lepszego odwzorowania odcieni. W praktyce w druku offsetowym do drukowania materiałów reklamowych, broszur czy katalogów, posiadanie pięciu separacji pozwala na większą elastyczność w kreowaniu projektów graficznych. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania kolorów w procesie druku. Dodatkowa separacja zwiększa możliwości w zakresie uzyskania unikalnych efektów wizualnych, co jest istotne w kontekście marketingowym. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego dostosowywania procesu druku do różnych wymagań projektów graficznych.

Pytanie 36

Jakie są wydatki na stworzenie form drukowych koniecznych do realizacji druku jednokolorowego wkładu książkowego formatu A4 o objętości 240 stron na maszynie pełnoformatowej, mając na uwadze koszt wykonania jednej formy wynoszący 50 zł?

A. 1 400 zł

B. 1 350 zł

C. 1 450 zł

D. 1 500 zł

Wybór innych wartości związanych z kosztem wykonania form drukowych świadczy o niepełnym zrozumieniu zasadności obliczeń oraz struktury kosztów związanych z drukiem. Często spotykanym błędem jest pomijanie liczby form potrzebnych do wykonania zlecenia. W przypadku druku książki, każda strona wymaga oddzielnej formy. Błędne odpowiedzi sugerują, że koszt wykonania form opiera się jedynie na błędnym założeniu dotyczącym liczby form lub nieprawidłowym ich przeliczeniu. Na przykład, jeśli ktoś założy, że potrzebne są tylko 28 form, co prowadzi do obliczeń 50 zł x 28 form = 1 400 zł, to nie uwzględnia rzeczywistej liczby stron do druku, co jest kluczowym aspektem w procesie produkcji. Dodatkowo, nieznajomość standardów dotyczących druku książkowego może prowadzić do mylnych wniosków. W praktyce, każda strona wymaga odpowiednich form, co w przypadku druku jednokolorowego również powinno być uwzględnione. Przy planowaniu budżetu na produkcję ważne jest, aby dokładnie oszacować wszystkie koszty, w tym również przygotowania do druku, aby uniknąć nieporozumień i nieprzewidzianych wydatków w późniejszych etapach realizacji projektu.

Pytanie 37

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Karton lity 450 g/m2

B. Papier offsetowy 60 g/m2

C. Papier samoprzylepny 120 g/m

D. Karton powlekany 280 g/m2

Wybór niewłaściwego podłoża do wydrukowania kart lojalnościowych może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpłyną na ich funkcjonalność i estetykę. Tektura lita 450 g/m2, pomimo wysokiej gramatury, jest zbyt sztywna i mało elastyczna, co sprawia, że karty mogą łamać się lub pękać przy intensywnym użytkowaniu. Ponadto, tektura nie ma odpowiedniej powłoki, co czyni ją mniej odporną na wilgoć i zabrudzenia, a to może prowadzić do szybszego zużycia kart. Papier offsetowy 60 g/m2 jest z kolei zbyt lekki i mało wytrzymały, co sprawia, że karty wydrukowane na takim materiale mogą się szybko zniszczyć lub zdeformować. Używanie papieru samoprzylepnego 120 g/m2 do produkcji kart lojalnościowych również nie jest zalecane, ponieważ jego lepkość może prowadzić do problemów z aplikacją na innych materiałach, a także do trudności w drukowaniu w wysokiej jakości. Typowe błędy myślowe przy wyborze materiału to niedocenienie znaczenia właściwości materiału w kontekście trwałości i funkcjonalności. Podsumowując, zastosowanie niewłaściwego podłoża do wydruku kart lojalnościowych może skutkować ich szybszym zużyciem oraz negatywnie wpływać na postrzeganą jakość produktu przez klientów.

Pytanie 38

Gdzie w publikacji znajduje się informacja dotycząca materiałów ikonograficznych?

A. Na stronie redakcyjnej

B. Na stronie ofertowej

C. W bibliografii uzupełniającej

D. W przypisach do bibliografii

Informacja o materiałach ikonograficznych zazwyczaj umieszczana jest na stronie redakcyjnej publikacji, ponieważ to właśnie tam znajdują się szczegóły dotyczące zawartości i charakterystyki publikacji. Strona redakcyjna pełni rolę informacyjną, w której autorzy i redaktorzy prezentują nie tylko tytuł, ale także kontekst i zawartość, co obejmuje również materiały wizualne. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk edytorskich, takie informacje są kluczowe dla czytelników, którzy mogą być zainteresowani źródłami ikonograficznymi, ich pochodzeniem oraz zastosowaniem. Na stronie redakcyjnej mogą być zawarte także informacje na temat praw autorskich związanych z wykorzystywanymi obrazami lub ilustracjami. Przykładem praktycznego zastosowania jest publikacja naukowa, w której ilustracje są kluczowe dla zrozumienia omawianych zagadnień, a czytelnik powinien mieć możliwość szybkiego dostępu do tych informacji.

Pytanie 39

Aby przygotować 2 000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0, należy skorzystać z

A. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej.

B. solwentowego plotera drukującego o szerokości zadruku 1,8 m.

C. cyfrowej maszyny drukarskiej o formacie SRA3.

D. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej.

Półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa jest najlepszym wyborem do produkcji 2000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością reprodukcji kolorów oraz dużą efektywnością przy dużych nakładach. W przypadku plakatu o takiej wielkości, offset pozwala na uzyskanie wyraźnych i intensywnych kolorów, co jest niezbędne w materiałach reklamowych. Dodatkowo, przy dużych zamówieniach, koszt jednostkowy druku offsetowego maleje, co czyni go bardziej opłacalnym rozwiązaniem. W praktyce, maszyny offsetowe używane do takich zleceń są w stanie zadrukować duże arkusze papieru, co również przyspiesza proces produkcji. Przykładowo, maszyny takie jak Heidelberg czy Komori są standardem w branży, umożliwiając jednoczesne nanoszenie czterech kolorów na arkusz. W przypadku plakatu 4 + 0, co oznacza cztery kolory zadruku i brak druku z tyłu, offset idealnie spełnia te wymagania, oferując możliwość zastosowania różnych rodzajów papieru, co zwiększa atrakcyjność finalnego produktu.

Pytanie 40

Ile dodatkowych arkuszy musimy przygotować, aby otrzymać 2 000 sztuk plakatów netto, przy założeniu, że nadwyżka na materiał drukarski wynosi 5%?

A. 100 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 140 arkuszy

D. 200 arkuszy

Aby obliczyć, ile dodatkowych arkuszy należy przygotować, aby uzyskać 2 000 sztuk plakatów netto przy założonej nadwyżce na podłoże drukowe wynoszącej 5%, musimy najpierw ustalić całkowitą liczbę arkuszy, którą potrzebujemy. Wyliczenie to wygląda następująco: 2 000 sztuk plakatów to 100% produkcji netto. Jeśli dodamy 5% nadwyżki, otrzymujemy 105% produkcji. Aby obliczyć, ile arkuszy potrzebnych jest w rzeczywistości, dzielimy 2 000 przez 0,95 (100% - 5% = 95%). Otrzymujemy około 2 105 arkuszy. Następnie od tej liczby odejmujemy 2 000, co daje nam 105 arkuszy, z czego 100 arkuszy to dodatkowa ilość potrzebna do wyprodukowania plakatów. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie i uwzględnienie strat materiałowych jest niezbędne do efektywnego zarządzania produkcją. Takie podejście umożliwia uniknięcie niespodziewanych przestojów w procesie produkcyjnym i optymalizację kosztów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej