Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 19:42
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 20:11

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie rodzaje drzew są typowe dla obszarów łęgowych wzdłuż dużych rzek?

A. Grab pospolity (Carpinus betulus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica)
B. Wierzba biała (Salix alba) oraz topola biała (Populus alba)
C. Olsza szara (Alnus incana) oraz świerk pospolity (Picea abies)
D. Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea) oraz sosna pospolita (Pinus sylvestris)
Wybór wierzby białej (Salix alba) i topoli białej (Populus alba) jako gatunków charakterystycznych dla terenów łęgowych nad dużymi rzekami jest prawidłowy, ponieważ oba te drzewa są silnie związane z wilgotnymi ekosystemami, typowymi dla dolin rzecznych. Wierzba biała, często występująca w pobliżu wód, ma zdolność do tolerowania zalewania oraz rośnie w miejscach o bogatej glebie aluwialnej. Topola biała, z kolei, jest gatunkiem pionierskim, który skutecznie stabilizuje brzegi rzek, zapobiegając erozji. Oba gatunki odgrywają kluczową rolę w ekosystemie, wspierając bioróżnorodność, oferując schronienie dla wielu zwierząt oraz poprawiając jakość wód poprzez filtrację i redukcję zanieczyszczeń. W praktyce, ich obecność w projektach rekultywacyjnych i ochrony rzek jest zgodna z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, co czyni je doskonałym przykładem gatunków do wykorzystania w programach ochrony przyrody.

Pytanie 2

Jaki zabieg agrotechniczny powinien być przeprowadzony, aby zmniejszyć zasadowy odczyn gleby przeznaczonej do uprawy roślin preferujących kwasne środowisko?

A. Dodanie torfu wysokiego do gleby
B. Wprowadzenie ziemi kompostowej do gleby
C. Nawożenie gleby nawozem fosforowym
D. Nawożenie podłoża nawozem wapniowym
Dodanie do gleby torfu wysokiego jest skuteczną metodą obniżania zasadowego odczynu gleby, co jest szczególnie istotne w kontekście uprawy roślin kwasolubnych, takich jak borówki, rododendrony czy azalie. Torf wysoki charakteryzuje się niskim pH, co wprowadza do gleby kwasowość, a także zwiększa zawartość próchnicy, co poprawia jej strukturę oraz zdolność do zatrzymywania wody. W praktyce, stosując torf, należy uwzględnić jego proporcje w stosunku do objętości gleby, aby zapewnić odpowiednie warunki wzrostu roślin. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie analizy gleby przed zastosowaniem torfu, aby dostosować ilość dodawanego materiału do rzeczywistych potrzeb glebowych. Dodatkowo, torf działa jako środek poprawiający mikroflorę glebową, co sprzyja rozwojowi pożytecznych mikroorganizmów. Warto również pamiętać, że obniżenie pH w glebie z wykorzystaniem torfu powinno być częścią szerszej strategii zarządzania glebą, obejmującej rotację upraw, odpowiednie nawożenie oraz ochronę przed erozją.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

W jakiej części kraju nie jest wskazana uprawa gruntowa różanecznika katawbijskiego (Rhododendron catawbiense)?

A. Południowo-zachodniej
B. Północno-wschodniej
C. Centralnej
D. Zachodniej
Jak się decydujesz na uprawę różanecznika katawbijskiego, musisz zrozumieć lokalne warunki, w których chcesz to robić. Można myśleć, że południowo-zachodnia, centralna czy zachodnia Polska to fajne miejsca do uprawy, bo klimat jest całkiem ok, ale to nie zawsze tak działa. Różanecznik wymaga gleby o pH między 5,0 a 6,0, co znaczy, że najlepiej rośnie w kwaśnych glebach. A w południowo-zachodniej Polsce często gleby są bardziej zasadowe, co może sprawiać problemy. W centralnej części kraju warunki są zmienne, co prowadzi do nieprzewidywalnych przymrozków, które mogą zniszczyć młode roślinki. Natomiast w zachodniej Polsce, zbyt dużo deszczu może powodować, że gleba stanie się zbyt mokra, co sprzyja chorobom grzybowym. Dlatego znajomość lokalnych warunków jest kluczowa, żeby uniknąć rozczarowań przy uprawie.

Pytanie 8

Jakich rodzajów nawozów należy unikać w sezonie jesiennym w uprawie krzewów ozdobnych?

A. Potasowych
B. Fosforowych
C. Azotowych
D. Wapniowych
Często myśli się, że nawozy potasowe, fosforowe czy wapniowe są nieodpowiednie dla krzewów ozdobnych jesienią, ale to nieprawda. W rzeczywistości potas jest super, bo zwiększa mrozoodporność roślin, co jest istotne na zimę. Fosfor też fajnie wspomaga rozwój korzeni, co jest ważne dla zdrowia roślin w dłuższej perspektywie. No i wapń jest niezbędny, bo pomaga roślinom rosnąć, a jego obecność w glebie może zatrzymać wiele chorób, jak chociażby zgnilizna wierzchołkowa. Często ludzie mylą działanie azotu z innymi składnikami, a azot na przykład sprawia, że rośliny rosną intensywnie, co w zimowym spoczynku może być kłopotliwe. Ważne jest, żeby rozumieć różnice między tymi nawozami i dobrze nimi zarządzać, żeby rośliny były zdrowe przez cały rok. Właściwe nawożenie to klucz do ogrodnictwa i ważne, żeby dostosować nawozy do okresu wegetacji.

Pytanie 9

Jakie głównie skutki dla miasta ma obecność zadrzewień, parków i zieleńców?

A. zmniejszenie wilgotności powietrza
B. zatrzymanie wód opadowych w glebie
C. zwiększenie temperatury otoczenia
D. nasycenie powietrza jonami dodatnimi
Obserwując wpływ zadrzewień oraz przestrzeni zielonych na mikroklimat miejski, nie można zgodzić się z koncepcją obniżenia wilgotności powietrza. Wręcz przeciwnie, roślinność, w tym drzewa i krzewy, ma tendencję do zwiększania wilgotności powietrza poprzez proces transpiracji, w którym rośliny oddają parę wodną do atmosfery. W związku z tym obecność zieleni w mieście sprzyja utrzymaniu wyższej wilgotności, co jest korzystne dla mieszkańców, a także dla lokalnej flory i fauny. Ponadto, wyższa temperatura otoczenia w miastach nie jest rezultatem zadrzewień, ale raczej efektem miejskiej wyspy ciepła, który występuje w obszarach z wysoką urbanizacją i niską ilością zieleni. Zadrzewienia mogą wręcz działać jako naturalne chłodzenie, redukując temperaturę poprzez cień i parowanie. Dodatkowo nasycenie powietrza jonami dodatnimi nie jest typowym efektem obecności zieleni. Rzeczywiście, roślinność może wpływać na jakość powietrza, ale to nie jest związane bezpośrednio z produkcją jonów dodatnich. Często błędne wyobrażenia o wpływie zieleni na lokalny mikroklimat wynikają z niepełnego zrozumienia procesów ekologicznych oraz interakcji między elementami środowiska miejskiego. Dlatego tak ważne jest prowadzenie badań oraz edukacja w tym zakresie, aby rozwiać mity i promować efektywne zarządzanie przestrzenią miejską, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Jakie gatunki roślin mają znaczenie biologiczne jako źródło pożywienia dla ptaków?

A. Jarząb pospolity {Sorbus aucuparid), róża dzika (Rosa canina)
B. Budleja Dawida (Buddleja davidii), bukszpan wieczniezielony (Buxus semperyirens)
C. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum)
D. Azalia pontyjska (Rhododendron luteum), hortensja bukietowa (Hydrangeapaniculata)
Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia) oraz róża dzika (Rosa canina) to rośliny, które pełnią istotną rolę jako baza pokarmowa dla ptaków. Jarząb pospolity produkuje owoce bogate w witaminy i składniki odżywcze, które przyciągają wiele gatunków ptaków, w tym kosy i jerzyki. Róża dzika jest znana z owoców - dzikiej róży, które są szczególnie cenione przez ptaki w okresie zimowym, gdy inne źródła pożywienia są ograniczone. Owoce te nie tylko dostarczają energii, ale także wspierają budowanie odporności ptaków. Ponadto, sadzenie tych roślin w ogrodach i parkach może przyczynić się do zwiększenia bioróżnorodności oraz stworzenia siedlisk dla ptaków, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ochrony środowiska. Warto zatem zwrócić uwagę na znaczenie tych gatunków w ekosystemie oraz ich potencjał do wspierania lokalnych populacji ptaków. Wspierając bioróżnorodność, nie tylko chronimy ptaki, ale również całe ekosystemy, w których one żyją.

Pytanie 13

Jak długo można przechowywać zrolowaną darń w chłodne wiosenne i jesienne dni, aby uniknąć jej uszkodzenia?

A. 2 doby
B. 7 dób
C. 0,5 doby
D. 5 dób
Maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne i jesienne wynosi 2 doby. Jest to czas, w którym darń zachowuje swoje właściwości biologiczne i nie ulega uszkodzeniom, co jest kluczowe dla zachowania jej zdrowia i jakości. W praktyce oznacza to, że jeśli darń zostanie zrolowana i nie zostanie natychmiast zastosowana, należy ją przechowywać w odpowiednich warunkach, aby zminimalizować stres roślin. W momencie dłuższego przechowywania, ryzyko obumarcia korzeni wzrasta, co może prowadzić do nieodwracalnych szkód. W związku z tym, istotne jest, aby dostarczyć darń na miejsce docelowe jak najszybciej po jej zakupie. Warto również pamiętać, że odpowiednia wilgotność i temperatura otoczenia wpływają na czas przechowywania, dlatego zaleca się, aby zrolowana darń była przechowywana w cieniu i w miejscach o odpowiedniej wentylacji, co pomoże zredukować ryzyko chorób grzybowych oraz wysychania. Stosowanie się do tych zasad przyczynia się do sukcesu w realizacji projektów związanych z zakładaniem trawnika oraz dbałości o jego długoterminową kondycję.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Zjawisko zmiany koloru roślin na fioletowo-purpurowe oraz ich ograniczony wzrost wskazuje na brak jakiego składnika w glebie?

A. potasu
B. azotu
C. fosforu
D. magnezu
Niedobór potasu, magnezu czy azotu, choć również istotny w procesach wzrostu roślin, objawia się w zupełnie inny sposób. Potas jest niezbędny do regulacji gospodarki wodnej roślin oraz wpływa na syntezę białek i enzymów. Jego deficyt prowadzi do brązowienia brzegów liści, co jest mylone z objawami niedoboru fosforu. Magnez, z kolei, jest kluczowym składnikiem chlorofilu, a jego niedobór powoduje chlorozę, czyli żółknięcie liści, a nie ich purpurowe zabarwienie. Azot, jako podstawowy składnik białek, wpływa na zieloność roślin. Jego niedobór prowadzi do ogólnego osłabienia wzrostu oraz żółknięcia liści, co także jest mylnie interpretowane. Łatwo jest popełnić błąd w identyfikacji symptomów niedoboru, co może prowadzić do błędnych decyzji nawozowych. Dlatego ważne jest, aby stosować analizy gleby przed podjęciem działań, by uniknąć nieefektywnego nawożenia i zapewnić roślinom optymalne warunki do wzrostu. W praktyce, zrozumienie różnic w objawach niedoboru składników odżywczych oraz ich wpływu na rośliny jest kluczowe dla skutecznego zarządzania uprawami.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Jaka konstrukcja habitatowa jest właściwa dla migracji borsuków oraz kun?

A. okrągły tunel o średnicy 40 cm
B. prostokątny tunel o szerokości 3 m
C. prostokątny tunel o szerokości 6 m
D. okrągły tunel o średnicy 80 cm
Wybór okrągłego tunelu o średnicy 80 cm jako odpowiedniego rodzaju budowli habitatowej dla migracji borsuków i kun oparty jest na ich fizjologicznych i behawioralnych potrzebach. Borsuki i kuny to zwierzęta, które potrzebują dostępu do przestrzeni umożliwiającej swobodne poruszanie się oraz przesiadywanie w bezpiecznych miejscach. Okrągłe tunele charakteryzują się lepszą aerodynamiką i mniejszymi oporami, co sprzyja migracji, a ich większa średnica oznacza, że nie tylko borsuki, ale również inne gatunki mogą z nich korzystać. Zgodnie z zaleceniami dotyczącymi budowy korytarzy ekologicznych, średnica tunelu powinna wynosić co najmniej 60-80 cm, co jest zgodne z obserwacjami dotyczącymi zachowań migracyjnych tych gatunków. Przykłady zastosowania takiego rozwiązania można odnaleźć w projektach ochrony środowiska, gdzie odpowiednio zaprojektowane przejścia dla zwierząt są kluczowe dla ich przetrwania i utrzymania bioróżnorodności. Warto także zaznaczyć, że takie struktury są często uwzględniane w planach zagospodarowania przestrzennego, co podkreśla ich znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Jaką roślinę można uznać za użyteczną ze względu na jej zdolności do produkcji miodu?

A. Jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata)
B. Cis pospolity (Taxus baccata)
C. Lipa drobnolistna (Tilia cordata)
D. Grab pospolity (Carpinus betulus)
Lipa drobnolistna (Tilia cordata) jest rośliną o wysokich walorach miododajnych, co czyni ją szczególnie cenną dla pszczelarstwa. Kwiaty lipy wydzielają dużą ilość nektaru, który jest źródłem pokarmu dla pszczół, a ich obecność w okolicy ogrodów i terenów zielonych może znacząco zwiększyć produkcję miodu. Ponadto, lipa jest rośliną, która może być wykorzystywana w tworzeniu alejek i parków, stanowiąc jednocześnie element estetyczny oraz ekologiczny. W kontekście ochrony bioróżnorodności, sadzenie lip w miastach może wspierać populacje pszczół i innych zapylaczy, co w dobie ich wymierania jest niezwykle istotne. W branży ogrodniczej i pszczelarskiej rekomenduje się sadzenie lipy z uwagi na jej miododajność oraz łatwość w pielęgnacji. Warto zauważyć, że lipa ma również właściwości lecznicze, a napar z jej kwiatów jest wykorzystywany w medycynie naturalnej, co czyni ją rośliną wszechstronną.

Pytanie 20

Element budowlany w kształcie prostokątnego filaru, który zwęża się ku dolnej części i jest zakończony rzeźbą głowy lub popiersia, to

A. cynek
B. herma
C. attyka
D. atrium
Herma to element architektoniczny, który ma swoje korzenie w starożytnej Grecji. Charakteryzuje się czworokątnym słupem, który zwęża się ku dołowi i jest wieńczony głową lub popiersiem. Tego typu obiekty pełniły nie tylko funkcje estetyczne, ale również kulturowe, często będąc symbolami ochrony lub miejscami poświęconymi określonym bóstwom. W architekturze klasycznej herma służyła jako granica, a także jako sposób na upamiętnienie znanych postaci, co czyni ją nie tylko wykładnikiem stylu, ale i nośnikiem treści kulturowej. W praktyce, hermy mogły być umieszczane w ogrodach, przy ulicach, a także w przestrzeniach publicznych, stanowiąc istotny element urbanistyki oraz kompozycji architektonicznych. Współczesne zastosowania hermy mogą obejmować zarówno dekorację przestrzeni publicznych, jak i odniesienia w sztuce współczesnej, gdzie forma tego obiektu jest reinterpretowana. W związku z tym, znajomość hermy i jej historycznego kontekstu jest kluczowa dla architektów i projektantów, którzy pragną łączyć elementy klasyczne z nowoczesnym stylem.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Aby zwalczyć rdze oraz mączniaki przy użyciu chemikaliów, należy przeprowadzić oprysk

A. fungicydem
B. bakteriocydem
C. herbicydem
D. moluskocydem
Stosowanie herbicydów, moluskocydów i baktericydów w kontekście zwalczania rdzy i mączniaków to nieprawidłowe podejście. Herbicydy są przeznaczone do zwalczania chwastów, a ich działanie koncentruje się na roślinach zielnych, co czyni je nieefektywnymi w przypadku chorób grzybowych. Zastosowanie herbicydów w sytuacji, gdy problemem są patogeny grzybowe, może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak uszkodzenie roślin uprawnych oraz zanieczyszczenie środowiska. Molekularne podejście zawarte w moluskocydach dotyczy zwalczania mięczaków, takich jak ślimaki, a nie chorób roślinnych, co również zniekształca cel stosowania tych środków. Z kolei baktericydy są używane do kontroli chorób wywołanych przez bakterie, a nie grzyby. Nieprawidłowe przypisanie tych środków do zwalczania grzybów może wynikać z braku wiedzy na temat specyfiki patogenów oraz ich interakcji z różnymi typami pestycydów. Aby skutecznie zwalczać choroby roślinne, istotne jest zrozumienie, jakie patogeny są odpowiedzialne za dane objawy oraz dobór odpowiednich środków ochrony roślin zgodnych z ich charakterystyką.

Pytanie 23

Aby wytyczyć w terenie pomocniczą siatkę kwadratów dla wzoru kwietnika o wymiarach 10 m x 10 m, jakie narzędzia są potrzebne?

A. taśmy mierniczej, trzech tyczek i kątownika
B. taśmy mierniczej, jednej tyczki i kątownika
C. dalmierza, trzech tyczek i zestawu szpilek
D. dalmierza, dwóch tyczek i zestawu szpilek
Wybór taśmy mierniczej, trzech tyczek i węgielnicy do wytyczenia w terenie pomocniczej siatki kwadratów o wymiarach 10 m x 10 m jest prawidłowy z kilku powodów. Taśma miernicza pozwala na precyzyjne zmierzenie odległości, co jest fundamentalne w każdym procesie geodezyjnym i budowlanym. Użycie trzech tyczek umożliwia wyznaczenie narożników kwietnika, co zapewnia stabilność i dokładność w określaniu jego kształtu. Węgielnica, jako narzędzie do wyznaczania kątów prostych, jest kluczowa do upewnienia się, że kąt między odcinkami wynosi 90 stopni, co jest istotne w przypadku kwadratowych brył. Przykładowo, podczas planowania ogrodu czy budowy obiektów, zastosowanie tych narzędzi zgodnie z zasadami geodezyjnymi może skutkować precyzyjnym i estetycznym wykonaniem projektu, spełniając wymagania norm budowlanych oraz estetycznych. Prawidłowe wytyczenie terenu zapewnia także dalsze etapy budowy bez późniejszych komplikacji związanych z błędami pomiarowymi.

Pytanie 24

Jaki okres sadzenia jest odpowiedni dla róż z gołym systemem korzeniowym?

A. Od końca sierpnia do połowy września
B. Od połowy do końca października
C. Od połowy do końca czerwca
D. Od lipca do połowy sierpnia
Termin sadzenia róż z odkrytym systemem korzeniowym od połowy do końca października jest uznawany za optymalny, ponieważ w tym okresie rośliny mają czas na aklimatyzację przed nadejściem zimy. Sadzenie w tym czasie pozwala na lepsze ukorzenienie się roślin przed pierwszymi mrozami, co jest kluczowe dla ich dalszego wzrostu i zdrowia. Właściwy termin sadzenia róż wpływa na ich zdolność do przetrwania w trudnych warunkach zimowych oraz na wczesny rozwój wiosenny. W praktyce ogrodniczej zaleca się również przygotowanie gleby, dodając odpowiednie nawozy i materiały organiczne, co wspomaga strukturę gleby i jej zdolność do zatrzymywania wody. Dobrym przykładem może być zastosowanie kompostu przed sadzeniem, co zwiększa żyzność gleby. Pozwoli to różom na lepsze pobieranie składników odżywczych oraz wody, co jest kluczowe dla ich zdrowego rozwoju. Warto również zwrócić uwagę na lokalne warunki klimatyczne, które mogą wpływać na szczegółowe terminy sadzenia.

Pytanie 25

Obszar pod ochroną, mający na celu zachowanie jego walorów przyrodniczych, kulturowych, historycznych i krajobrazowych, w którym możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej z pewnymi restrykcjami, to

A. park krajobrazowy
B. rezerwat ścisły
C. park narodowy
D. użytek ekologiczny
Wybór parku narodowego czy rezerwatu ścisłego na odpowiedź dotycząca obszarów chronionych, gdzie można prowadzić działalność gospodarczą, jest nie do końca trafny. Parki narodowe mają najwyższy poziom ochrony i tam działalność gospodarcza jest mocno ograniczona, bo chodzi głównie o ochronę unikalnych ekosystemów. W rezerwatach ścisłych ochrona przyrody jest priorytetem, a działalność ludzka prawie nie istnieje, więc tym bardziej nie mogą być miejscem na biznes. Użytki ekologiczne to też obszary chronione, ale też mają swoje ograniczenia, jeśli chodzi o działalność. Wiesz, to ważne, żeby zrozumieć te różnice, bo w przeciwnym razie można wyciągnąć błędne wnioski. Kluczowe jest, że tylko parki krajobrazowe łączą ochronę z możliwością prowadzenia działalności, co czyni je naprawdę wyjątkowymi w kontekście ekologii.

Pytanie 26

Celem dodania piasku do podłoża jest

A. podniesienie zawartości makroelementów w podłożu
B. zmniejszenie pH podłoża
C. rozluźnienie podłoża
D. zwiększenie wilgotności podłoża
Dodanie piasku do podłoża ma na celu przede wszystkim rozluźnienie struktury gleby, co prowadzi do poprawy jej przepuszczalności oraz aeracji. Piasek, jako materiał o większych granulach, tworzy przestrzenie między cząstkami, co ułatwia cyrkulację powietrza oraz wody. To zjawisko jest niezwykle istotne dla zdrowia roślin, które potrzebują odpowiedniej ilości tlenu do prawidłowego wzrostu. W praktyce stosowanie piasku jest szeroko zalecane w uprawach roślin wymagających dobrze drenowanych podłoży, takich jak sukulenty czy niektóre rodzaje traw. Ponadto, dodanie piasku może pomóc w zmniejszeniu zagęszczenia gleby, co jest szczególnie istotne w przypadku gleb gliniastych, które mają tendencję do zbrylania się i zatrzymywania wody. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, stosowanie piasku powinno być przemyślane i dostosowane do specyficznych potrzeb danego gatunku rośliny oraz warunków glebowych, aby uzyskać optymalne rezultaty w uprawach.

Pytanie 27

Jaką roślinę pnącą można spotkać na pionowych konstrukcjach architektonicznych?

A. Tilia americana
B. Buxus sempervirens
C. Parthenocissus tricuspidata
D. Berberis thunbergii
Berberis thunbergii, zwana berberysami, to krzew ozdobny, który nie jest rośliną pnącą, lecz zwarty w swoim wzroście. Jego głównym zastosowaniem jest tworzenie żywopłotów oraz kompozycji rabatowych. Berberys nie ma zdolności do porastania ścian, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście pytania o rośliny pnące. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że wszystkie rośliny ozdobne mogą pełnić rolę pnączy, jednak kluczowe jest zrozumienie ich specyficznych cech morfologicznych i ekologicznych. Buxus sempervirens, czyli bukszpan, jest również krzewem o zwartej strukturze, stosowanym głównie do formowania żywopłotów i topiarnych kompozycji, ale nie ma żadnych właściwości wspierających jego wzrost w pionie na budynkach. Z kolei Tilia americana, znana jako lipa amerykańska, to drzewo, które osiąga znaczne rozmiary, lecz nie jest w stanie wspinać się po pionowych elementach. To typowe błędy myślowe polegają na utożsamianiu różnych grup roślinnych bez zrozumienia ich podstawowych różnic w budowie i funkcji. Oprócz tego, rozumienie, że jedynie rośliny pnące mają odpowiednie struktury, takie jak tendrile, przyssawki czy zdolności do owijania się wokół podpór, jest kluczowe dla prawidłowego doboru roślin w projektach ogrodniczych i krajobrazowych.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Aby uzyskać odpowiednią gęstość u roślin, które zostały zbyt blisko wysiane do ziemi, należy przeprowadzić zabieg tuż po ich wschodach

A. uszczykiwania
B. przerywania
C. pikowania
D. eliminowania
Kiedy rośliny są zbyt gęsto wysiane, można pomyśleć o różnych metodach, ale nie każda jest dobra. Pikowanie, czyli przesadzanie młodych roślin dla większych odstępów, sprawdza się głównie z roślinami, które były wysiane w doniczkach. Dla roślin siewnych, pikowanie może być zbyt inwazyjne, bo można uszkodzić korzenie, a to na pewno nie jest dobre dla ich wzrostu. Uszczykiwanie to z kolei usuwanie końców pędów, by rośliny lepiej się rozkrzewiały, ale to nie działa, gdy chcemy zmniejszyć ich liczbę. Całkowite usunięcie roślin to też niezbyt mądra opcja, bo ryzykujemy utratę potencjału. W praktyce, używanie metod bez zrozumienia równowagi między ilością a jakością roślin w ogóle nie sprzyja efektywnym plonom. Znajomość tych różnic i umiejętność używania ich w odpowiednich sytuacjach to klucz do sukcesu w uprawach.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Jakie jest zastosowanie sekatorów hydraulicznych?

A. usuwania starych żywopłotów
B. wycinania drzew
C. aeracji trawników
D. cięcia i formowania drzew oraz krzewów ozdobnych
Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania sekatorów hydraulicznych. Cięcie i formowanie drzew oraz krzewów ozdobnych to główna funkcja tych narzędzi, a inne wymienione opcje nie oddają ich rzeczywistego zastosowania. Likwidacja starych żywopłotów, chociaż wymaga narzędzi do cięcia, nie jest właściwą funkcją sekatorów hydraulicznych, które są przeznaczone do precyzyjnych cięć, a nie do wycinania. Wycinanie drzew to zadanie, które często wiąże się z użyciem pił mechanicznych czy pił łańcuchowych, a nie sekatorów hydraulicznych, które pozwalają na bardziej delikatne manipulacje. Aeracja trawników, z kolei, to proces, który polega na perforowaniu gleby, aby poprawić dostęp powietrza, wody i składników odżywczych do korzeni trawy, co jest zupełnie innym zadaniem. Typowym błędem myślowym jest mylenie specyficznych narzędzi i ich funkcji. Należy pamiętać, że każdy typ narzędzia ma swoje przeznaczenie i optymalne zastosowanie, co jest kluczowe w procesie pielęgnacji roślin. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla efektywnej pracy w ogrodnictwie i arborystyce.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Jakie rodzaje krzewów ozdobnych są zalecane do uprawy w gruncie w szkółkarstwie, gdy gleby mają charakter kwaśny?

A. Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius), dereń biały (Cornus alba)
B. Żarnowiec miotlasty (Cytisus scoparius), różanecznik 'Roseum Elegans' (Rhododendron 'Roseum Elegans')
C. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria), rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides)
D. Budleja Dawida (Budlleja davidii), ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea)
Żarnowiec miotlasty i różanecznik 'Roseum Elegans' to naprawdę świetne rośliny na gleby kwaśne. Żarnowiec to taki krzew z rodziny bobowatych, który lubi słońce i nie potrzebuje dużo składników odżywczych, więc świetnie się sprawdza w trudniejszych warunkach. A różanecznik 'Roseum Elegans'? To już inna bajka, bo on musi mieć kwaśną glebę, co czyni go idealnym do naszych szkółek, które szukają ładnych roślin. Oba te gatunki są bardzo ładne i długo kwitną, więc nadają się super do ogrodów i parków. Tylko pamiętaj, żeby je regularnie podlewać i nawozić specjalnym preparatem dla roślin lubiących kwas, bo to pomaga im zdrowo rosnąć i ładnie kwitnąć.

Pytanie 34

Jaką roślinę liściastą rekomenduje się do formowania żywopłotów o wysokości przekraczającej 2,0 m?

A. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)
B. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii)
C. Grab pospolity (Carpinus betulus)
D. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare) to popularna roślina, jednak nie jest idealnym wyborem do formowanych żywopłotów o wysokości powyżej 2,0 m. Pomimo że ligustr ma zdolność do szybkiego wzrostu i gęstego ulistnienia, jego naturalne cechy sprawiają, że przycinanie go na dużą wysokość może skutkować osłabieniem rośliny. Zbyt intensywne formowanie ligustra może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak osłabienie pędów i zwiększona podatność na choroby. Ponadto, bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) jest rośliną, która z reguły osiąga mniejsze wysokości, z reguły do 1,5 m, co czyni go nieodpowiednim do żywopłotów wysokich. Wyższe formowanie bukszpanu nie tylko zmienia jego naturalny kształt, ale także może doprowadzić do osłabienia rośliny. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii) jest kolejną rośliną, która nie nadaje się do formowanych żywopłotów na dużą wysokość. Berberys ma tendencję do tworzenia luźnych, niskich krzewów, a jego cięcie na większą wysokość często prowadzi do nieestetycznego wyglądu i osłabienia rośliny. Tak więc, wybierając rośliny do formowanych żywopłotów, warto kierować się ich naturalnymi cechami wzrostu oraz zdolnością do tolerowania cięcia i formowania w wyższe kształty, co w przypadku graba pospolitego jest zdecydowanie bardziej korzystne.

Pytanie 35

Długość ścieżki wynoszącej 12 m na mapie w skali 1:50 to

A. 6 cm
B. 12 cm
C. 24 cm
D. 18 cm
To super, że wybrałeś 24 cm! Przy obliczaniu długości na mapie w skali 1:50 ważne jest, żeby zrozumieć, jak działa ta skala. W skrócie, 1 cm na mapie to 50 cm w rzeczywistości. Więc jeśli mamy ścieżkę o długości 12 m, to przeliczamy to na centymetry, co daje nam 1200 cm. Potem dzielimy to przez 50 i wychodzi nam 24 cm. To prosta zasada, ale kluczowa, zwłaszcza w pracy geodetów, architektów czy inżynierów. Dzięki tym umiejętnościom można dobrze planować różne projekty, jak chociażby osiedla mieszkaniowe, gdzie trzeba wszystko przemyśleć i dopasować. Widać, że temat kartografii zaczyna Ci wchodzić w krew!

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Jaką metodę sadzenia powinno się wybrać przy sadzeniu zimozielonych roślin iglastych?

A. Sadzenie z bryłą korzeniową wiosną zaraz po zauważeniu pierwszych oznak wegetacji
B. Sadzenie z tzw. "gołym korzeniem" wczesną wiosną przed pojawieniem się pierwszych oznak wegetacji
C. Sadzenie z tzw. "gołym korzeniem" jesienią po zakończeniu okresu wegetacji
D. Sadzenie z bryłą korzeniową latem w pełni okresu wegetacyjnego
Sadzenie zimozielonych roślin iglastych w innych terminach niż wiosna po pierwszych oznakach wegetacji, na przykład latem, może prowadzić do wielu problemów związanych z ich ukorzenieniem i dalszym rozwojem. W przypadku sadzenia latem, rośliny są narażone na stres związany z wysoką temperaturą i niższą wilgotnością gleby, co utrudnia im przystosowanie się do nowych warunków. Sadzenie z gołym korzeniem jesienią po zakończeniu wegetacji również jest problematyczne, ponieważ rośliny w tym okresie są w stanie spoczynku, co znacznie ogranicza ich zdolność do rozwoju i aklimatyzacji. Wczesna wiosna przed pojawieniem się oznak wegetacji, choć w teorii może wydawać się dobrym czasem, niesie ze sobą ryzyko uszkodzenia korzeni przez przymrozki, które mogą wystąpić w tej porze roku. Należy pamiętać, że zimozielone rośliny iglaste mają specyficzne wymagania dotyczące terminu i metody sadzenia, a ich niewłaściwe umiejscowienie może prowadzić do osłabienia roślin, a nawet ich obumierania. Z tego powodu tak istotne jest przestrzeganie zalecanych praktyk sadzenia, które są zgodne z aktualnymi standardami agronomicznymi i botanicznymi.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Czarne plamy występujące na liściach róż wskazują na

A. szarą pleśń
B. raka wgłębionego
C. mączniaka prawdziwego
D. czarną plamistość
Czarne plamy na liściach róż są charakterystycznym objawem czarnej plamistości, choroby grzybiczej wywoływanej przez patogeny z rodzaju Diplocarpon. Ta choroba występuje szczególnie w warunkach wysokiej wilgotności i ciepłej temperatury, co sprzyja rozwojowi grzybów. Zmiany chorobowe na liściach najpierw pojawiają się jako małe, ciemne plamki, które z czasem powiększają się i mogą prowadzić do całkowitego obumierania liści. Praktyczne podejście do ochrony róż przed tą chorobą obejmuje stosowanie fungicydów oraz przestrzeganie zasad agrotechnicznych, takich jak zapewnienie odpowiedniej wentylacji, unikanie nadmiernej wilgoci oraz usuwanie opadłych liści. Warto również wybierać odmiany róż odpornych na czarną plamistość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie uprawy roślin ozdobnych. Utrzymanie zdrowych roślin poprzez odpowiednią pielęgnację jest kluczowe dla zapobiegania rozwojowi chorób grzybowych.

Pytanie 40

Obszary, w których wśród roślinności gromadzą się elementy kultury, sztuki i architektury ludowej z różnych miejsc, to

A. parki zabytkowe
B. ogrody botaniczne
C. ogrody zoologiczne
D. parki etnograficzne
Ogrody botaniczne, ogrody zoologiczne oraz parki zabytkowe, choć również mają swoje znaczenie w kontekście kultury i edukacji, nie są odpowiednie w kontekście pytania o obiekty kultury ludowej. Ogrody botaniczne przede wszystkim koncentrują się na kolekcjonowaniu i prezentacji roślin oraz ich różnorodności, co ma na celu edukację w zakresie botaniki i ochrony środowiska. To miejsca, gdzie można nauczyć się o gatunkach roślinnych, ich siedliskach oraz znaczeniu w ekosystemie, nie zaś o obiektach kultury ludowej. Podobnie ogrody zoologiczne mają na celu ochronę i zachowanie dzikich zwierząt, a ich rola edukacyjna skupia się na zoologii i ochronie gatunków, a nie na architekturze i sztuce ludowej. Z kolei parki zabytkowe, choć mogą obejmować elementy kulturowe, zazwyczaj koncentrują się na ochronie i zachowaniu historycznych miejsc i obiektów architektonicznych, a nie na prezentacji całego przekroju kultury ludowej jak w przypadku parków etnograficznych. Te błędne odpowiedzi mogą prowadzić do mylnego postrzegania znaczenia poszczególnych typów parków i ogrodów w kontekście kultury lokalnej, co podkreśla znaczenie zrozumienia różnorodności funkcji, jakie pełnią te miejsca w zakresie edukacji i ochrony dziedzictwa.