Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 21:04
Data zakończenia: 24 maja 2025 21:39

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby naprawić wskazaną awarię, należy

Dwa komputery pracują w sieci lokalnej.
Mają skonfigurowane protokoły TCP/IP.
Jednemu z nich przypisano numer IP 192.168.1.1, drugiemu – 192.168.2.1.
Komputery „widzą się" w otoczeniu sieciowym, natomiast próba połączenia się z wykorzystaniem protokołu TCP/IP kończy się niepowodzeniem, np. wynik polecenie ping jest negatywny.

A. wyłączyć system NetBIOS przez TCP/IP w zaawansowanych opcjach TCP/IP kart sieciowych

B. dezaktywować system NetBIOS NWLink w ustawieniach połączeń LAN komputerów

C. sprawdzić, czy PROXY jest włączone i ewentualnie je aktywować

D. zmienić ustawienia adresów IP i/lub masek podsieci odpowiadających im w taki sposób, aby oba komputery były w tej samej podsieci

Aby komputery mogły się komunikować w sieci lokalnej, muszą znajdować się w tej samej podsieci. Podsieć jest częścią sieci IP, której identyfikator jest określany przez maskę podsieci. W przypadku adresów IP 192.168.1.1 oraz 192.168.2.1, jeśli używana jest maska podsieci 255.255.255.0, oznacza to, że komputery są w różnych podsieciach, co uniemożliwia ich komunikację przez protokół TCP/IP. Aby rozwiązać ten problem, należy zmienić konfigurację adresów IP lub masek podsieci tak, aby oba komputery znalazły się w tej samej podsieci, na przykład zmieniając adres IP drugiego komputera na 192.168.1.x z maską 255.255.255.0. Dzięki temu adresy IP będą miały ten sam identyfikator sieciowy, co umożliwi skuteczne przesyłanie pakietów TCP/IP między nimi. Taka konfiguracja jest zgodna z dobrą praktyką projektowania sieci lokalnych, gdzie segmentacja sieci odbywa się zgodnie z potrzebami organizacyjnymi i funkcjonalnymi. Ponadto, właściwa konfiguracja podsieci ułatwia zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa jej wydajność.

Pytanie 2

Przekształć liczbę dziesiętną 129(10) na reprezentację binarną.

A. 1000000001(2)

B. 10000001(2)

C. 100000001(2)

D. 1000001(2)

Odpowiedź 10000001(2) jest poprawna, ponieważ reprezentuje liczbę dziesiętną 129 w systemie binarnym. Aby dokonać konwersji, należy dzielić liczbę przez 2, zapisując reszty z dzielenia. Dzieląc 129 przez 2, otrzymujemy 64 z resztą 1. Kolejne dzielenie 64 przez 2 daje 32 z resztą 0, następnie 32 przez 2 daje 16 z resztą 0, 16 przez 2 daje 8 z resztą 0, 8 przez 2 daje 4 z resztą 0, 4 przez 2 daje 2 z resztą 0, a 2 przez 2 daje 1 z resztą 0. Ostatnie dzielenie 1 przez 2 daje 0 z resztą 1. Zapisując reszty od dołu do góry, otrzymujemy 10000001. W praktyce, konwersja ta jest użyteczna w programowaniu, gdzie często wykorzystuje się system binarny do reprezentowania danych oraz w elektronice cyfrowej, gdzie wykorzystuje się bity do kodowania informacji. Poznanie sposobu konwersji może pomóc w lepszym zrozumieniu działania algorytmów oraz architektur komputerowych, co jest niezbędne w takich dziedzinach jak informatyka czy inżynieria komputerowa.

Pytanie 3

Jaki zapis w systemie binarnym odpowiada liczbie 91 w systemie szesnastkowym?

A. 10011001

B. 10010001

C. 10001011

D. 10001001

Aby zrozumieć, dlaczego pozostałe odpowiedzi są błędne, warto przyjrzeć się podstawowym zasadom konwersji z systemu szesnastkowego na binarny. Wybór niepoprawnych zapisów binarnych zazwyczaj wynika z nieprawidłowego przetłumaczenia wartości szesnastkowych na binarne. Często popełnianym błędem jest pomijanie odpowiednich wartości podczas konwersji oraz nieprawidłowe odwzorowanie cyfr, co prowadzi do błędnych wyników. Należy pamiętać, że każdy znak szesnastkowy można przekształcić bezpośrednio na cztery bity w systemie binarnym. Na przykład, znak '0' do 'F' w systemie szesnastkowym ma swoje odpowiedniki, które muszą być starannie przetwarzane. Niekiedy, w wyniku nieuwagi, można pomylić miejsca wartości wzdłuż konwersji, co skutkuje nieprawidłowym wynikiem. Kolejnym typowym błędem jest dodanie lub pominięcie zer w wyniku, co może zaburzyć końcowy efekt, ponieważ w systemie binarnym istotne są precyzyjne wartości bitowe. Przykładem mogą być wartości takie jak 10001001 i 10011001, które różnią się od poprawnej odpowiedzi nie tylko w wartościach bitowych, ale także w ich położeniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy błąd w konwersji nietylko wpływa na końcowy wynik, ale także może prowadzić do poważnych problemów w programowaniu, systemach informacyjnych czy elektronice, gdzie precyzja jest krytyczna.

Pytanie 4

Podczas pracy dysk twardy wydaje stukanie, a uruchamianie systemu oraz odczyt danych są znacznie spowolnione. W celu naprawienia tej awarii, po wykonaniu kopii zapasowej danych na zewnętrznym nośniku należy

A. przeprowadzić defragmentację dysku

B. zrobić punkt przywracania systemu

C. sformatować dysk i zainstalować system

D. wymienić dysk na nowy

Wymiana dysku twardego na nowy jest właściwą decyzją w sytuacji, gdy podczas jego pracy pojawiają się niepokojące dźwięki, takie jak stukanie, a także gdy system operacyjny uruchamia się bardzo wolno. Takie objawy mogą wskazywać na uszkodzenie mechaniczne dysku, co z kolei grozi utratą danych. Wymiana dysku jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ zapewnia całkowite wyeliminowanie problemu, a także umożliwia użytkownikowi korzystanie z nowoczesnych technologii, takich jak dyski SSD, które oferują znacznie lepsze parametry wydajnościowe. Przykładowo, standardowe dyski SSD charakteryzują się czasem dostępu na poziomie milisekundowym, podczas gdy tradycyjne HDD mogą potrzebować znacznie więcej czasu, co przekłada się na szybsze uruchamianie aplikacji oraz systemu operacyjnego. Wymiana na nowy dysk pozwala również na skorzystanie z gwarancji producenta, co może być istotnym czynnikiem w przypadku dalszych problemów. Ponadto, w sytuacji, gdy dane zostały uprzednio zabezpieczone na nośniku zewnętrznym, proces migracji danych na nowy dysk będzie znacznie prostszy i bezpieczniejszy.

Pytanie 5

Narzędziem do zarządzania usługami katalogowymi w systemach Windows Server, które umożliwia przeniesienie komputerów do jednostki organizacyjnej wskazanej przez administratora, jest polecenie

A. dcdiag

B. redirusr

C. redircmp

D. dsrm

Polecenie redircmp jest narzędziem wykorzystywanym w systemach Windows Server do przekierowywania komputerów do określonej jednostki organizacyjnej (OU) w Active Directory. Umożliwia to administratorom automatyzację procesu przypisywania nowych komputerów do odpowiednich OU, co jest kluczowe dla utrzymywania porządku w strukturze katalogowej oraz zapewniania właściwych zasad grupowych na poziomie kolejnych jednostek. Przykładowo, jeśli w organizacji istnieje potrzeba, aby wszystkie nowe komputery były automatycznie przypisywane do OU odpowiedzialnej za dział IT, administrator może użyć polecenia redircmp, aby skonfigurować to przekierowanie. Umożliwia to również uproszczenie zarządzania politykami grupowymi, ponieważ każda jednostka organizacyjna może mieć przypisane odmienne zasady. Dobre praktyki w zakresie zarządzania Active Directory zalecają stosowanie takich narzędzi, aby minimalizować błędy ludzkie i usprawniać procesy administracyjne. W skrajnych przypadkach, brak prawidłowego przypisania komputerów do OU może prowadzić do problemów z dostępem do zasobów czy zastosowaniem polityk bezpieczeństwa.

Pytanie 6

Wskaż komponent, który nie jest zgodny z płytą główną o parametrach przedstawionych w tabeli.

A. Procesor: INTEL CORE i3-4350, 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150

B. Monitor: Dell, 34”, 1x DisplayPort, 1x miniDP, 2x USB 3.0 Upstream, 4x USB 3.0 Downstream

C. Pamięć RAM: Corsair Vengeance LPX, DDR4, 2x16GB, 3000MHz, CL15 Black

D. Karta graficzna: Gigabyte GeForce GTX 1050 OC, 2GB, GDDR5, 128 bit, PCI-Express 3.0 x16

Monitor Dell, karta graficzna Gigabyte GeForce GTX 1050 OC i pamięć RAM Corsair Vengeance LPX są komponentami, które zazwyczaj są zgodne z systemami komputerowymi, ale mogą prowadzić do mylnych wniosków o ich komplementarności z płytą główną GIGABYTE. Monitor nie wymaga zgodności z płytą główną w tradycyjnym rozumieniu, gdyż łączy się z komputerem za pomocą portów HDMI lub DisplayPort, które są powszechnie dostępne w nowoczesnych kartach graficznych. Karta graficzna o standardzie PCI-Express 3.0 x16 jest w pełni kompatybilna z płytą główną, która obsługuje PCI-E 16x, co oznacza, że będzie działać bez problemów. Pamięć RAM DDR4 również jest właściwa dla tej płyty głównej, która obsługuje ten standard pamięci. Typowymi błędami myślowymi, które mogą prowadzić do niepoprawnych odpowiedzi, są zbytnie uogólnienia i nieuwzględnienie szczegółowych specyfikacji komponentów. Użytkownicy często ulegają wrażeniu, że wszystkie komponenty są ze sobą kompatybilne, a nie analizują dokładnie wymagań technicznych i gniazd. W związku z tym, przed dokonaniem wyboru, warto dokładnie przeanalizować specyfikacje techniczne każdego z elementów systemu komputerowego, aby uniknąć niezgodności, które mogą prowadzić do problemów z instalacją i wydajnością systemu.

Pytanie 7

Jaka usługa musi być aktywna na serwerze, aby stacja robocza mogła automatycznie uzyskać adres IP?

A. DNS

B. WINS

C. DHCP

D. PROXY

Usługa DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych. Jej głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie dynamicznych adresów IP stacjom roboczym oraz innym urządzeniom podłączonym do sieci. Gdy stacja robocza łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCPDISCOVER w celu identyfikacji dostępnych serwerów DHCP. Serwer odpowiada, wysyłając ofertę DHCPOFFER, która zawiera adres IP oraz inne istotne informacje konfiguracyjne, takie jak maska podsieci, brama domyślna i serwery DNS. Po otrzymaniu oferty stacja robocza wysyła żądanie DHCPREQUEST, co finalizuje proces poprzez potwierdzenie przyznania adresu IP. Praktyczne zastosowanie DHCP znacznie upraszcza zarządzanie dużymi sieciami, eliminując potrzebę ręcznego przypisywania adresów IP oraz minimalizując ryzyko konfliktów adresów. Standardy związane z DHCP są określone w dokumentach IETF RFC 2131 i RFC 2132, które definiują sposób działania tego protokołu oraz jego parametry.

Pytanie 8

Aby osiągnąć przepustowość 4 GB/s w obydwie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej używającej interfejsu

A. PCI - Express x 4 wersja 2.0

B. PCI - Express x 16 wersja 1.0

C. PCI - Express x 1 wersja 3.0

D. PCI - Express x 8 wersja 1.0

Odpowiedzi wskazujące na karty graficzne z interfejsem PCI-Express x1, x4 lub x8 nie są adekwatne do osiągnięcia wymaganej przepustowości 4 GB/s w każdą stronę. Interfejs PCI-Express x1 wersji 3.0 oferuje maksymalną przepustowość zaledwie 1 GB/s, co jest zdecydowanie niewystarczające dla nowoczesnych aplikacji wymagających dużych prędkości transferu, takich jak gry komputerowe czy programy do obróbki grafiki. Z kolei PCI-Express x4 wersji 2.0 zapewnia 2 GB/s, co również nie spełnia zadanych kryteriów. Interfejs PCI-Express x8 wersji 1.0, mimo iż teoretycznie oferuje 4 GB/s, nie jest optymalnym wyborem, gdyż wykorzystuje starszą wersję standardu, a zatem jego rzeczywista wydajność może być ograniczona przez inne czynniki, takie jak architektura płyty głównej i interfejsowe przeciążenia. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że wystarczy wybrać interfejs o minimalnej wymaganej przepustowości, bez uwzględnienia przyszłych potrzeb rozwojowych systemu. Rekomenduje się stosowanie komponentów, które przewyższają aktualne wymagania, co zapewni długoterminową wydajność i elastyczność konfiguracji. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze karty graficznej brać pod uwagę nie tylko bieżące potrzeby, ale także możliwe przyszłe rozszerzenia systemu.

Pytanie 9

Złącze IrDA służy do bezprzewodowej komunikacji i jest

A. złączem umożliwiającym przesył danych na odległość 100m

B. rozszerzeniem technologii BlueTooth

C. złączem radiowym

D. złączem szeregowym

IrDA, czyli Infrared Data Association, to taki standard, który pozwala na przesyłanie danych bezprzewodowo przy użyciu podczerwieni. Można to porównać do połączenia szeregowego, co znaczy, że dane lecą w jednym kierunku na raz, a nie tak jak w przypadku połączeń równoległych, gdzie kilka bitów podróżuje jednocześnie. IrDA oferuje prędkości od 9,6 kb/s do nawet 4 Mb/s, co sprawia, że jest przydatne w wielu sytuacjach, jak przesyłanie plików między telefonami czy drukowanie na odległość. Generalnie urządzenia, takie jak telefony, laptopy czy drukarki, mogą się komunikować w zasięgu do metra, co jest super w biurach czy domach. Fajnie, że IrDA stało się popularne w latach 90. i na początku 2000, ale z czasem w dużej mierze ustąpiło miejsca technologii Bluetooth, która oferuje większy zasięg i więcej możliwości.

Pytanie 10

Jaki protokół jest używany przez komendę ping?

A. FTP

B. SMTP

C. ICMP

D. IPX

Wybór protokołu IPX jest błędny, ponieważ jest to protokół używany głównie w sieciach Novell NetWare, a nie w standardowych implementacjach TCP/IP. IPX nie obsługuje komunikacji między urządzeniami w Internecie, co czyni go nieodpowiednim dla testowania łączności, jak ma to miejsce w przypadku polecenia ping. FTP, z kolei, to protokół służący do transferu plików, a jego działanie jest całkowicie niezwiązane z testowaniem łączności w sieci. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem używanym do przesyłania wiadomości e-mail, co również nie ma związku z monitorowaniem dostępności hostów w sieci. Często mylące jest to, że chociaż wszystkie wymienione protokoły funkcjonują w ramach szerszego modelu TCP/IP, każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że protokół wykorzystywany w ping musi być odpowiedzialny za wymianę komunikatów kontrolnych, a ICMP jest jedynym protokołem przeznaczonym do tego celu. Dlatego, aby skutecznie diagnozować problemy sieciowe, istotne jest zrozumienie różnicy między protokołami transportowymi, a protokołami kontrolnymi, co jest kluczowe dla zarządzania i utrzymania zdrowia infrastruktury sieciowej.

Pytanie 11

Jakim elementem sieci SIP jest telefon IP?

A. Serwerem Proxy SIP

B. Serwerem rejestracji SIP

C. Terminalem końcowym

D. Serwerem przekierowań

Wybór serwera rejestracji SIP, serwera przekierowań lub serwera proxy SIP jako odpowiedzi na pytanie o to, czym jest telefon IP, jest niepoprawny z kilku powodów. Serwer rejestracji SIP jest odpowiedzialny za zarządzanie informacjami o dostępności terminali końcowych w sieci. Jego funkcja polega na rejestrowaniu i aktualizowaniu lokalizacji urządzeń, co pozwala na ich identyfikację oraz kierowanie połączeń do właściwego terminalu. Serwer przekierowań, z kolei, działa jako pośrednik w procesie zestawiania połączeń, ale nie pełni funkcji końcowego punktu komunikacji. W przypadku serwera proxy SIP, jego rola polega na przekazywaniu komunikatów SIP między różnymi urządzeniami, a nie na bezpośrednim interfejsie użytkownika. Te elementy są integralnymi składnikami architektury SIP, ale nie stanowią samodzielnych terminali końcowych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie funkcji pośredniczących z rolą urządzeń końcowych, co prowadzi do nieporozumień. Terminal końcowy to zawsze urządzenie, które bezpośrednio uczestniczy w komunikacji, a telefony IP dokładnie spełniają tę definicję, umożliwiając użytkownikowi interakcję w czasie rzeczywistym.

Pytanie 12

Jakie narzędzie służy do usuwania izolacji z włókna światłowodowego?

A. nóż

B. cleaver

C. stripper

D. zaciskarka

Wybór złych narzędzi do ściągania izolacji z włókna światłowodowego może naprawdę narobić problemów z jakością połączeń. Nóż może się wydawać przydatny, ale brakuje mu precyzji, więc łatwo można uszkodzić włókno. A takie uszkodzenia mogą prowadzić do strat w sygnale, a w najgorszym wypadku nawet do zniszczenia włókna. Cleaver, chociaż używa się go do cięcia włókien, nie nadaje się do zdejmowania izolacji. On bardziej wygładza końcówkę włókna przed spawaniem. Zaciskarka jest z kolei do łączenia włókien, więc jej użycie w tym kontekście nie ma sensu. Używanie niewłaściwego narzędzia nie tylko wydłuża czas pracy, ale i zwiększa ryzyko błędów, co w przypadku instalacji światłowodowych jest po prostu nieakceptowalne. Dlatego w profesjonalnych instalacjach ważne jest korzystanie z odpowiednich narzędzi, jak stripper, które spełniają normy branżowe i gwarantują dobrą jakość wykonania.

Pytanie 13

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. FTP

B. SMTP

C. POP3

D. DNS

Protokół POP3 (Post Office Protocol version 3) jest standardem komunikacyjnym, który umożliwia pobieranie wiadomości e-mail z serwera pocztowego na lokalny komputer użytkownika. Używając POP3, użytkownicy mogą pobierać swoje wiadomości, które następnie są przechowywane lokalnie, co sprawia, że dostęp do nich jest możliwy także bez połączenia z internetem. Protokół ten działa w trybie 'pobierania', co oznacza, że po ściągnięciu wiadomości z serwera, są one zazwyczaj usuwane z serwera, co zmniejsza jego obciążenie. Praktyczna aplikacja POP3 jest szczególnie przydatna w przypadku użytkowników, którzy korzystają z jednego urządzenia do przeglądania poczty i nie potrzebują synchronizacji wiadomości między różnymi urządzeniami. W kontekście branżowych standardów, POP3 jest często używany w połączeniu z protokołami zabezpieczeń, takimi jak SSL/TLS, aby zapewnić bezpieczeństwo przesyłanych danych. Zrozumienie działania POP3 i jego zastosowania jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się administracją systemów pocztowych lub dla użytkowników, którzy pragną efektywnie zarządzać swoją korespondencją.

Pytanie 14

Na ilustracji pokazano część efektu działania programu przeznaczonego do testowania sieci. Sugeruje to użycie polecenia diagnostycznego w sieci

A. route

B. tracert

C. arp

D. netstat

Netstat jest narzędziem służącym do monitorowania połączeń sieciowych na danym urządzeniu. Wyświetla szczegółowe informacje o aktualnych połączeniach TCP/IP takich jak adresy IP lokalne i zdalne oraz stan połączeń np. ESTABLISHED czy TIME_WAIT. Jest to nieocenione narzędzie diagnostyczne w administracji siecią pozwalające na szybkie identyfikowanie problemów z połączeniami lub nieautoryzowanymi połączeniami wychodzącymi. Praktyczne zastosowanie netstat obejmuje analizę ruchu sieciowego w celu wykrywania potencjalnych ataków czy też monitorowanie połączeń otwartych przez aplikacje serwerowe. Netstat wspiera również administratorów w zarządzaniu zasobami sieciowymi zgodnie z dobrymi praktykami bezpieczeństwa informatycznego pozwalając na szybkie wykrywanie nieprawidłowości w ruchu sieciowym. Warto również zauważyć że netstat jest dostępny na różnych systemach operacyjnych co czyni go uniwersalnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Jego stosowanie zgodne z dobrymi praktykami zaleca regularne monitorowanie logów w celu utrzymania bezpieczeństwa i stabilności sieci.

Pytanie 15

Jaką kwotę łącznie pochłonie robocizna związana z montażem 20 modułów RJ45 z krawędziowym złączem narzędziowym na przewodach 4-parowych, jeśli stawka godzinowa montera wynosi 15 zł/h, a według tabeli KNR czas montażu pojedynczego modułu to 0,10 r-g?

A. 50,00 zł

B. 7,50 zł

C. 15,00 zł

D. 30,00 zł

Koszt robocizny montażu modułów RJ45 jest obliczany na podstawie czasochłonności oraz stawki godzinowej montera. Osoby, które uzyskały inne odpowiedzi, mogły źle zinterpretować dane z tabeli KNR lub popełnić błąd w obliczeniach. Na przykład, wybierając 7,50 zł, można sądzić, że czas montażu jednego modułu to 0,05 r-g, co jest niezgodne z danymi. Takie podejście do obliczeń może wynikać z niedokładnej analizy czasu pracy lub ze złego założenia dotyczącego liczby modułów, co prowadzi do niedoszacowania całkowitego kosztu. W przypadku 15,00 zł, możliwe, że przyjęto, że montaż dwóch modułów zajmie 0,10 r-g, co również jest błędne. Wartością, która powinna być uwzględniona, jest rzeczywisty czas pracy, a nie tylko zgadywanie. Odpowiedzi takie jak 50,00 zł sugerują, że ktoś pomylił całkowity czas z jednostkowym, co jest typowym błędem, gdy nie uwzględnia się faktu, że czas montażu jest mnożony przez liczbę modułów. Kluczowe jest, aby zawsze dokładnie sprawdzać wartości z tabel i zasobów normatywnych, a także stosować się do ustalonych standardów w branży, co pozwala na dokładniejsze i bardziej rzetelne oszacowanie kosztów robocizny.

Pytanie 16

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby zaktualizować wszystkie pakiety (cały system) do najnowszej wersji, łącznie z nowym jądrem?

A. apt-get dist-upgrade

B. apt-get install nazwa_pakietu

C. apt-get update

D. apt-get upgrade

Wykorzystanie polecenia 'apt-get install nazwa_pakietu' jest podejściem błędnym, ponieważ to polecenie służy do instalacji pojedynczego pakietu, a nie do aktualizacji całego systemu. Przy jego użyciu można zainstalować nową aplikację, ale nie zaktualizować już istniejących. Z kolei polecenie 'apt-get update' jest odpowiedzialne za aktualizację lokalnej bazy danych pakietów. To oznacza, że po jego wykonaniu system ma aktualne informacje o dostępnych wersjach pakietów, jednak nie prowadzi do żadnych zmian w samej instalacji oprogramowania. Analogicznie, 'apt-get upgrade' zaktualizuje jedynie istniejące pakiety do najnowszych wersji, ale nie rozwiązuje w przypadku nowych zależności, co może prowadzić do pominięcia ważnych aktualizacji, w tym aktualizacji jądra. W praktyce, polecenia te mogą wprowadzać w błąd osoby, które nie są zaznajomione z różnicami między nimi, co z kolei może prowadzić do niedostatecznego zabezpieczenia systemu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że aby przeprowadzić kompleksową aktualizację systemu oraz nowego jądra, konieczne jest użycie 'apt-get dist-upgrade', które obejmuje pełne zarządzanie pakietami i ich zależnościami.

Pytanie 17

Złośliwe programy komputerowe, które potrafią replikować się same i wykorzystują luki w systemie operacyjnym, a także mają zdolność modyfikowania oraz uzupełniania swojej funkcjonalności, nazywamy

A. wirusy

B. robaki

C. rootkity

D. trojany

Robaki, czyli tak zwane 'worms', to takie ciekawe programy, które same się kopiują. Korzystają z luk w systemie operacyjnym, żeby rozprzestrzeniać się w sieci. W odróżnieniu od wirusów, które muszą być wpakowane w inne programy, robaki działają niezależnie. Ich największa moc to właśnie ta zdolność do kopiowania się na inne maszyny, co czyni je naprawdę niebezpiecznymi. Przykłady robaków, które wprowadziły sporo zamieszania, to chociażby Blaster i Sasser. Żeby się przed nimi bronić, firmy powinny mieć aktualne oprogramowanie zabezpieczające, regularnie aktualizować systemy operacyjne i wprowadzać zasady, które pomogą monitorować ruch w sieci. Dobrze jest też ograniczać dostęp do podejrzanych źródeł. Standardy jak ISO/IEC 27001 są bardzo przydatne w zarządzaniu bezpieczeństwem informacji, co jest niezwykle ważne w obliczu zagrożeń, które stwarzają robaki.

Pytanie 18

Pierwszą usługą, która jest instalowana na serwerze, to usługa domenowa w Active Directory. W trakcie instalacji kreator automatycznie poprosi o zainstalowanie usługi serwera.

A. DHCP

B. WEB

C. FTP

D. DNS

FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem służącym do przesyłania plików w sieci, a jego zastosowanie dotyczy głównie transferu danych pomiędzy serwerami a klientami. FTP nie pełni roli usługi domenowej, dlatego nie jest wymagany podczas instalacji Active Directory. Podobnie, usługa WEB, odnosząca się do hostowania stron internetowych, jest niezwiązana z zarządzaniem domenami w Active Directory, a jej funkcjonalność nie obejmuje rozwiązywania nazw ani adresów w sieci. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest usługą odpowiedzialną za automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci, ale nie jest tożsama z funkcją DNS. Często błędnym myśleniem jest mylenie tych usług, gdyż wszystkie mają swoje specyficzne zastosowania w infrastrukturze sieciowej, ale każda z nich pełni inną rolę. W praktyce, nieprawidłowe przypisanie tych usług do procesu instalacji Active Directory może prowadzić do wielu problemów, takich jak błędne przypisanie adresów IP, trudności w komunikacji między urządzeniami oraz problemy z dostępem do zasobów sieciowych. Ostatecznie, zrozumienie różnic między tymi usługami oraz ich odpowiednim zastosowaniem w kontekście Active Directory jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania infrastruktury IT.

Pytanie 19

Technika określana jako rytownictwo dotyczy zasady funkcjonowania plotera

A. laserowego

B. solwentowego

C. tnącego

D. grawerującego

Wybór odpowiedzi opartej na technologii tnącej nie uwzględnia kluczowej różnicy między cięciem a grawerowaniem. Technika tnąca jest stosowana do całkowitego usuwania materiału, co prowadzi do podziału materiału na dwa lub więcej kawałków. W przypadku rytownictwa, materiał nie jest usuwany w taki sposób, aby oddzielić go na części, lecz raczej jest modyfikowany w celu uzyskania różnorodnych wzorów czy tekstur na powierzchni. Z kolei ploter laserowy, choć również może być używany do grawerowania, zazwyczaj jest bardziej ukierunkowany na cięcie, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat jego funkcji w procesie rytownictwa. Odpowiedź dotycząca ploterów solwentowych z kolei odnosi się do technologii druku, gdzie tusz solwentowy jest używany do nanoszenia obrazów na różne powierzchnie. Ta technika nie ma żadnego związku z rytownictwem, które wymaga mechanicznego lub laserowego usunięcia materiału, a nie jedynie jego nanoszenia. Podobnie, grawerowanie i rytownictwo powinny być rozróżniane od innych metod, takich jak drukowanie, które polega na aplikacji atramentu, a nie modyfikacji materiału. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnic między różnymi technologiami obróbczej, co podkreśla znaczenie edukacji w tym zakresie oraz ścisłego przestrzegania dobrych praktyk w branży.

Pytanie 20

Na ilustracji widać

A. hub

B. router

C. patch panel

D. switch

Panel krosowy to istotny element infrastruktury sieciowej stosowany w centrach danych oraz serwerowniach. Jego główną funkcją jest ułatwienie zarządzania okablowaniem poprzez centralizację punktów połączeń kabli sieciowych. Panel krosowy składa się z wielu portów, do których podłączane są przewody skrętkowe. Umożliwia to łatwą modyfikację połączeń bez konieczności bezpośredniej ingerencji w urządzenia końcowe. Panel krosowy poprawia organizację struktury kablowej i ułatwia jej zarządzanie. Jest zgodny ze standardami takimi jak TIA/EIA-568, które określają zasady dotyczące okablowania strukturalnego. Dzięki panelowi krosowemu można szybko i efektywnie zmieniać konfiguracje sieciowe, co jest szczególnie ważne w dynamicznym środowisku IT. W praktyce panele krosowe są wykorzystywane w połączeniach pomiędzy serwerami, przełącznikami i różnymi segmentami sieci, co pozwala na elastyczne zarządzanie zasobami sieciowymi. Dobre praktyki wskazują na regularne etykietowanie portów i przewodów w celu łatwiejszej identyfikacji i obsługi.

Pytanie 21

Adres projektowanej sieci należy do klasy C. Sieć została podzielona na 4 podsieci, z 62 urządzeniami w każdej z nich. Która z poniżej wymienionych masek jest adekwatna do tego zadania?

A. 255.255.255.128

B. 255.255.255.240

C. 255.255.255.224

D. 255.255.255.192

Wybór maski 255.255.255.240 to nie jest najlepszy pomysł, ponieważ wykorzystuje za dużo bitów do identyfikacji hostów, co potem ogranicza liczbę dostępnych adresów IP w każdej podsieci. Ta maska oferuje tylko 16 adresów, ale tak naprawdę tylko 14 z nich można wykorzystać – bo jeden jest dla adresu sieci, a drugi dla rozgłoszenia. Z tego powodu nie da się spełnić wymogu 62 urządzeń w każdej podsieci. Maska 255.255.255.128 również odpada, bo chociaż ma 126 hostów, dzieli adresy tylko na dwie podsieci, a więc ani nie uzyskamy czterech podsieci, ani 62 urządzeń w każdej. Z kolei maska 255.255.255.224 pozwala utworzyć pięć podsieci, ale zaledwie 30 dostępnych adresów hostów w każdej, więc też nie spełnia wymagań. Takie nieporozumienia wynikają najczęściej z braku zrozumienia, jak działa maska podsieci i co to znaczy dla dostępnych adresów IP. W praktyce kluczowe jest, żeby wiedzieć ile podsieci i hostów naprawdę potrzebujemy, zanim przystąpimy do podziału sieci, a dopiero potem dobieramy maskę, żeby jak najlepiej wykorzystać dostępne zasoby adresowe i uniknąć problemów z brakującymi adresami IP.

Pytanie 22

W systemie Linux przypisano uprawnienia do katalogu w formie ciągu znaków rwx--x--x. Jaką wartość liczbową te uprawnienia reprezentują?

A. 711

B. 621

C. 777

D. 543

Odpowiedź 711 jest poprawna, ponieważ prawa dostępu do folderu w systemie Linux są reprezentowane przez trzy grupy trzech znaków: rwx, --x oraz --x. Każda z grup oznacza prawa dla właściciela, grupy oraz innych użytkowników. Wartości numeryczne przypisane do tych praw są następujące: 'r' (read - odczyt) ma wartość 4, 'w' (write - zapis) ma wartość 2, a 'x' (execute - wykonanie) ma wartość 1. Zatem, dla właściciela, który ma pełne prawa (rwx), obliczamy 4+2+1, co daje 7. Dla grupy oraz innych użytkowników, którzy mają tylko prawo do wykonania (x), obliczamy 0+0+1, co daje 1. Łącząc te wartości, mamy 711. Ustalanie praw dostępu jest kluczowym elementem bezpieczeństwa w systemach Unix/Linux i jest zgodne z zasadami zarządzania dostępem. Przykładowo, jeśli folder zawiera skrypty, umożliwiając wykonanie ich tylko przez właściciela, zminimalizujemy ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 23

Zestaw dodatkowy, który zawiera strzykawkę z cieczą, igłę oraz rękawice ochronne, jest przeznaczony do napełniania pojemników z medium drukującym w drukarkach

A. przestrzennych

B. laserowych

C. igłowych

D. atramentowych

Pozostałe opcje dotyczą różnych rodzajów drukarek, a to naprawdę ma znaczenie dla ich funkcjonalności i działania. Drukarki igłowe, które kiedyś były na topie, działają zupełnie inaczej – uderzają igłami w papier, całkiem inaczej niż drukarki atramentowe, które używają tuszu. W drukarkach igłowych nie trzeba używać strzykawki ani igły, tylko wymieniają taśmy barwiące. Z kolei drukarki laserowe używają tonera w proszku, który łączy się z papierem pod wpływem wysokiej temperatury. Proces uzupełniania toneru też nie wygląda jak napełnianie tuszem. A drukarki 3D, które są na czasie, tworzą modele 3D z filamentów, a nie tuszem. Często myśli się, że zestaw do atramentowych drukarek można używać w innych typach, co prowadzi do pomyłek przy wyborze akcesoriów i ich konserwacji. Wydaje mi się, że zrozumienie różnych technologii druku i ich właściwości jest kluczowe, żeby móc korzystać ze sprzętu bez problemów.

Pytanie 24

Jaką rolę pełnią elementy Tr1 i Tr2, które są widoczne na schemacie ilustrującym kartę sieciową Ethernet?

A. Informują o aktywności karty sieciowej za pomocą dźwięków

B. Zapewniają separację obwodu elektrycznego sieci LAN od obwodu elektrycznego komputera

C. Oferują szyfrowanie oraz deszyfrowanie danych przesyłanych przez sieć

D. Wskazują szybkość pracy karty sieciowej poprzez świecenie na zielono

Nie wszystkie wymienione funkcje mają związek z rzeczywistym zastosowaniem transformatorów Tr1 i Tr2 na kartach sieciowych Ethernet. Funkcje takie jak szyfrowanie i deszyfrowanie danych są realizowane na poziomie protokołów sieciowych i specjalistycznych układów scalonych, które odpowiadają za bezpieczeństwo przesyłania danych. Transformator Ethernet nie ma bezpośredniego wpływu na szyfrowanie danych, ponieważ jego główną rolą jest izolacja galwaniczna. Sygnalizacja dźwiękowa nie jest typową funkcjonalnością kart sieciowych Ethernet, zwłaszcza w kontekście transformatorów, które są pasywnymi komponentami elektronicznymi i nie mają możliwości generowania dźwięku. Takie funkcje mogą być realizowane przez oprogramowanie lub dodatkowe moduły akustyczne, ale nie przez same transformatory. Z kolei sygnalizacja świetlna używana jest często do wskazywania stanu połączenia sieciowego i jego prędkości, ale odbywa się to poprzez diody LED kontrolowane przez inny układ scalony, a nie przez transformatory. Typowe błędy myślowe związane z tymi funkcjami wynikają z przypisywania pasywnym komponentom elektronicznym aktywnych ról, które wymagają przetwarzania sygnałów w sposób nienależący do ich specyfikacji technicznej. Transformator Ethernet jest fundamentalnym elementem zapewniającym bezpieczeństwo sprzętowe i ochronę przed zakłóceniami, a jego rola w układach sieciowych sprowadza się do realizacji izolacji galwanicznej zgodnie ze standardami takimi jak IEEE 802.3, co nie obejmuje funkcji aktywnego monitorowania działania karty sieciowej.

Pytanie 25

W systemie Windows, zainstalowanym w wersji obsługującej przydziały dyskowe, użytkownik o nazwie Gość

A. może być członkiem grup lokalnych oraz grup globalnych

B. nie może być wyłącznie członkiem grupy globalnej

C. nie może być tylko w grupie o nazwie Goście

D. nie może być członkiem żadnej grupy

Wszystkie błędne koncepcje zawarte w niepoprawnych odpowiedziach dotyczą zrozumienia zasad członkostwa w grupach użytkowników w systemie Windows. Twierdzenie, że użytkownik Gość nie może należeć do żadnej grupy, jest nieprawdziwe, ponieważ nawet użytkownicy o ograniczonych uprawnieniach mogą być przypisani do grup w celu zarządzania ich dostępem do zasobów. Kwestia grup globalnych i lokalnych, z którą wiąże się wiele mitów, wiąże się z rolą, jaką pełnią w systemach operacyjnych. Użytkownicy mogą być członkami grup lokalnych, co pozwala na przydzielenie im specyficznych uprawnień w danym systemie. Natomiast grupy globalne służą do zarządzania dostępem w ramach całej domeny, co oznacza, że nawet Gość może być członkiem takich grup, przy czym ich funkcjonalność jest ograniczona do przydzielania dostępu do zasobów w innych systemach w ramach tej samej domeny. W kontekście standardów, takie zrozumienie jest kluczowe w administracji i zarządzaniu IT, gdzie zasady dotyczące grupowania użytkowników są definiowane przez potrzeby bezpieczeństwa oraz ułatwienie zarządzania dostępem do systemów. Ignorowanie możliwości członkostwa Gościa w grupach lokalnych i globalnych prowadzi do nieefektywnego zarządzania użytkownikami oraz potencjalnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 26

Jakie oprogramowanie jest używane do archiwizacji danych w systemie Linux?

A. compress

B. free

C. tar

D. lzma

Odpowiedź 'tar' jest prawidłowa, ponieważ program ten jest standardowym narzędziem w systemach Unix i Linux do archiwizacji danych. Tar (Tape Archive) umożliwia tworzenie archiwów z wielu plików i katalogów w jednym pliku, co ułatwia ich przechowywanie i transport. Program tar nie tylko łączy pliki, ale może również kompresować dane przy użyciu różnych algorytmów, takich jak gzip czy bzip2, co dodatkowo redukuje rozmiar archiwum. Przykładowe użycie to komenda 'tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu', która tworzy archiwum z zawartości podanego katalogu. Narzędzie to jest niezbędne w administracji systemami, przy tworzeniu kopii zapasowych oraz przy migracji danych. Dobre praktyki zalecają regularne tworzenie archiwów danych oraz ich szyfrowanie, aby zapewnić dodatkową ochronę przed utratą informacji. Tar jest także często używany w skryptach automatyzujących procesy zarządzania danymi.

Pytanie 27

W sieciach komputerowych miarą prędkości przesyłu danych jest

A. ips

B. dpi

C. byte

D. bps

Odpowiedź 'bps' (bits per second) jest poprawna, ponieważ jest to jednostka używana do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. W kontekście sieci komputerowych, szybkość ta odnosi się do liczby bitów, które są przesyłane w ciągu jednej sekundy. Jest to kluczowy parametr, który pozwala ocenić wydajność sieci, a także porównywać różne technologie transmisji, takie jak Ethernet, Wi-Fi czy łączność mobilna. Na przykład, szybkie połączenia optyczne mogą osiągać prędkości rzędu kilku gigabitów na sekundę (Gbps), co jest istotne w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy przesyłanie dużych plików. Warto także zaznaczyć, że standardy sieciowe, takie jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, definiują minimalne i maksymalne wartości dla bps, co pozwala na standaryzację i zapewnienie interoperacyjności między urządzeniami.

Pytanie 28

Jakie oprogramowanie dostarcza najwięcej informacji diagnostycznych na temat procesora CPU?

A. GPU-Z

B. HWiNFO

C. HD Tune

D. Memtest86+

HWiNFO to zaawansowane narzędzie diagnostyczne, które dostarcza szczegółowych informacji o sprzęcie komputerowym, w tym o procesorze CPU. Program ten umożliwia monitorowanie parametrów pracy procesora, takich jak temperatura, obciążenie, napięcia oraz prędkość zegara. HWiNFO obsługuje wiele różnych platform sprzętowych i jest często wykorzystywane przez profesjonalistów w dziedzinie IT oraz entuzjastów komputerowych. Dzięki jego funkcjom, użytkownicy mogą szybko zidentyfikować potencjalne problemy z wydajnością, co pozwala na ich szybsze rozwiązanie. Na przykład, w przypadku przegrzewania się procesora, HWiNFO może wskazać, czy jest to spowodowane zbyt wysokim obciążeniem lub niewystarczającym chłodzeniem. Dodatkowo, HWiNFO dostarcza informacji o temperaturach innych komponentów systemowych, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności całego systemu. W kontekście standardów branżowych, HWiNFO spełnia wymagania profesjonalnego monitorowania i diagnostyki, co czyni go zaufanym narzędziem w wielu zastosowaniach, od diagnostyki po tunning komputerów.

Pytanie 29

Ramka z informacjami przesyłanymi z komputera PC1 do serwera www znajduje się pomiędzy routerem R1 a routerem R2 w punkcie A). Jakie adresy są w niej zawarte?

A. Źródłowy adres IP routera R1, docelowy adres IP routera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

B. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP routera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

C. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

D. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC routera R1, adres docelowy MAC routera R1

Pierwszy błąd logiczny polega na niewłaściwej interpretacji adresów IP i MAC w kontekście trasowania danych pomiędzy ruterami. Adres IP komputera PC1 i serwera WWW pozostają niezmienione podczas całej podróży pakietu, niezależnie od liczby ruterów, które napotkają po drodze. Wprowadzenie zmienności w odniesieniu do adresów IP rutera R1 i R2, jak w niektórych błędnych odpowiedziach, jest nieporozumieniem, ponieważ adresy IP w nagłówku IP pakietu nie zmieniają się. Kluczowe jest zrozumienie, że rolą rutera jest przetwarzanie i przesyłanie danych na podstawie adresów IP, ale na poziomie warstwy łącza danych adresy MAC są aktualizowane w każdej sieci lokalnej. Dlatego źródłowy i docelowy adres MAC mogą zmieniać się przy każdym przeskoku, w przeciwieństwie do adresów IP. Również błędne jest założenie, że adres MAC komputera PC1 lub serwera WWW mógłby pojawić się bezpośrednio w tej ramce, ponieważ adresy MAC są związane z najbliższym urządzeniem przeskokowym. Te nieporozumienia mogą być wynikiem pomylenia pojęć dotyczących modelu OSI i konkretnych funkcji ruterów oraz switchów. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi, a unikanie takich błędów zapewnia skuteczną i bezpieczną komunikację sieciową.

Pytanie 30

Urządzenie komputerowe, które powinno być koniecznie podłączone do zasilania za pomocą UPS, to

A. ploter

B. dysk zewnętrzny

C. drukarka atramentowa

D. serwer sieciowy

Ploter, drukarka atramentowa oraz dysk zewnętrzny to urządzenia, które z reguły nie wymagają takiej samej niezawodności i dostępności jak serwer sieciowy. Plotery, używane głównie w grafice i projektowaniu, zazwyczaj nie są krytyczne dla codziennej operacyjności firmy i ich przerwy w pracy mogą być tolerowane. Użytkownicy mogą w takich przypadkach po prostu poczekać na wznowienie pracy urządzenia lub ewentualnie skorzystać z alternatywnych metod wydruku. Podobnie, drukarki atramentowe, które często służą do niewielkich zadań biurowych, nie mają tak wysokich wymagań w zakresie zasilania nieprzerwanego. To samo dotyczy dysków zewnętrznych, które są używane głównie jako nośniki danych. Choć zasilanie jest ważne, wykorzystanie UPS nie jest tak krytyczne, ponieważ dane mogą być tymczasowo przechowywane na lokalnym urządzeniu, a ich ewentualna utrata nie ma na ogół tak poważnych konsekwencji jak w przypadku serwera. Często błędne jest myślenie, że wszystkie urządzenia komputerowe wymagają takiego samego poziomu ochrony przed przerwami w zasilaniu, co może prowadzić do niepotrzebnych wydatków na infrastrukturę, która nie jest niezbędna w danym środowisku pracy. Należy pamiętać, aby podejść do kwestii zasilania i ochrony danych w sposób zrównoważony, biorąc pod uwagę specyfikę i krytyczność używanych urządzeń.

Pytanie 31

Jakie oprogramowanie służy do sprawdzania sterowników w systemie Windows?

A. sfc

B. verifier

C. debug

D. replace

Wybrane odpowiedzi sfc, debug oraz replace nie odnoszą się do kwestii weryfikacji sterowników w systemie Windows. Sfc, czyli System File Checker, jest narzędziem, które monitoruje integralność plików systemowych i naprawia uszkodzone lub brakujące pliki, co ma na celu zapewnienie stabilności i bezpieczeństwa samego systemu, a nie konkretnego monitorowania i analizowania sterowników. Debug, z kolei, to narzędzie do analizy i debugowania programów, które jest stosowane głównie przez programistów do diagnostyki kodu, a nie do weryfikacji działania sterowników systemowych. Natomiast replace to polecenie używane w kontekście zamiany plików, które również nie jest związane z testowaniem i analizą sterowników. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie różnych narzędzi systemowych i ich funkcji, co prowadzi do wyciągania błędnych wniosków na temat ich zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi pełni specyficzną rolę, a ich zastosowanie musi być zgodne z określonymi potrzebami diagnostycznymi systemu. W kontekście analizy sterowników, Driver Verifier jest jedynym odpowiednim narzędziem, które dostarcza informacji niezbędnych do rozwiązania problemów związanych z ich działaniem.

Pytanie 32

Jak skonfigurować dziennik w systemie Windows Server, aby rejestrować zarówno udane, jak i nieudane próby logowania użytkowników oraz działania na zasobach dyskowych?

A. zabezpieczeń.

B. ustawień.

C. systemu.

D. aplikacji i usług.

Odpowiedzi "systemu", "ustawień" oraz "aplikacji i usług" są nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiadają wymaganiom dotyczącym rejestrowania prób logowania i operacji na zasobach dyskowych. Dziennik systemu rejestruje zdarzenia związane z samym systemem operacyjnym, takie jak błędy systemowe czy problemy z urządzeniami, ale nie zawiera szczegółowych informacji dotyczących zabezpieczeń lub aktywności użytkowników. Dziennik ustawień natomiast nie istnieje jako osobna kategoria w Windows Server i nie jest używany do monitorowania zdarzeń związanych z bezpieczeństwem. Dziennik aplikacji i usług rejestruje zdarzenia specyficzne dla aplikacji i usług, które mogą być pomocne, ale nie dostarcza informacji na temat prób logowania, które są kluczowe dla bezpieczeństwa systemu. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych typów dzienników i ich funkcji, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o odpowiednich narzędziach do monitorowania bezpieczeństwa. W kontekście bezpieczeństwa informacji, kluczowe jest zrozumienie, które logi są odpowiednie do analizy zdarzeń związanych z dostępem i jak wykorzystać te informacje do ochrony zasobów organizacji.

Pytanie 33

Na rysunku zobrazowano schemat

A. zasilacza impulsowego

B. karty graficznej

C. przetwornika DAC

D. przełącznika kopułkowego

Karta graficzna to komponent komputerowy dedykowany do renderowania grafiki i generowania obrazów. Jej kluczowymi elementami są procesor graficzny (GPU) oraz pamięć RAM, które wspólnie odpowiadają za przetwarzanie danych graficznych. Schemat przedstawiony na rysunku nie zawiera elementów typowych dla układów graficznych, takich jak złącza wideo czy procesory przetwarzania grafiki. Przetwornik DAC, czyli cyfrowo-analogowy, służy do konwersji sygnałów cyfrowych na analogowe, co jest istotne w systemach dźwiękowych i telekomunikacyjnych. Tego typu układ zawiera zwykle drabinkę rezystorową i wzmacniacze operacyjne, które nie są obecne w analizowanym schemacie. Przełącznik kopułkowy natomiast to mechaniczny element stosowany w klawiaturach i innych urządzeniach wejściowych, który poprzez fizyczne naciśnięcie zamyka obwód elektryczny. Schemat zasilacza impulsowego zawiera elementy elektroniczne takie jak diody, tranzystory i kondensatory, które umożliwiają efektywną konwersję energii, nie mając zastosowania w kontekście mechanicznych przełączników. Błędy w rozpoznaniu schematu wynikają często z mylenia funkcji i zastosowań poszczególnych komponentów elektronicznych oraz ich charakterystycznych układów w różnych systemach technologicznych. Właściwe rozpoznanie takich rysunków wymaga zrozumienia ich funkcji i sposobu działania, co jest kluczowe przy projektowaniu i naprawie urządzeń elektronicznych.

Pytanie 34

Jaką szerokość ma magistrala pamięci DDR SDRAM?

A. 72 bity

B. 64 bity

C. 36 bitów

D. 32 bity

Szerokość magistrali pamięci DDR SDRAM to 64 bity. To taki standard, który stosuje się w nowoczesnych modułach pamięci. Dzięki temu pamięć może przesyłać dane w blokach ośmiu bajtów jednocześnie, co naprawdę zwiększa wydajność transferu danych, zwłaszcza w porównaniu do starszych technologii. Przykład? Współczesne komputery osobiste, gdzie DDR SDRAM odgrywa mega ważną rolę, szczególnie w grach czy programach graficznych, które potrzebują dużej mocy obliczeniowej. Standardy DDR, czyli Double Data Rate, są jeszcze lepsze, bo pozwalają na przesyłanie danych w obu cyklach zegara. W połączeniu z tą 64-bitową magistralą to daje naprawdę duże możliwości. W praktyce oznacza to, że nowe płyty główne i procesory są projektowane tak, żeby wykorzystać ten standard, co skutkuje szybszym ładowaniem aplikacji i lepszym działaniem systemu.

Pytanie 35

Co oznacza oznaczenie kabla skrętkowego S/FTP?

A. Skrętka bez ekranu

B. Każda para osłonięta folią

C. Każda para osłonięta folią i 4 pary razem w ekranie z siatki

D. Ekran wykonany z folii i siatki dla 4 par

Odpowiedź 'Każda para ekranowana folią i 4 pary razem w ekranie z siatki' jest poprawna, ponieważ oznaczenie S/FTP (Shielded Foiled Twisted Pair) wskazuje na zastosowanie podwójnego ekranu. Każda para przewodów w kablu jest ekranowana folią, co minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne i zwiększa jakość sygnału. Dodatkowo, wszystkie cztery pary przewodów są otoczone wspólnym ekranem, który jest wykonany z siatki, co dodatkowo poprawia ochronę przed zakłóceniami zewnętrznymi. Tego typu kable są szczególnie zalecane w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń, takich jak biura, gdzie wiele urządzeń elektronicznych pracuje jednocześnie. Przykładem zastosowania S/FTP mogą być sieci lokalne (LAN) w dużych korporacjach, gdzie stabilność i jakość połączenia są kluczowe dla wydajności pracy oraz komunikacji. Warto także pamiętać, że zgodność z normami takimi jak ISO/IEC 11801 zapewnia wysoką jakość kabli, co jest istotne w kontekście nowoczesnych instalacji sieciowych.

Pytanie 36

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są mocno zabrudzone. Jakie środki należy zastosować, aby je oczyścić bez ryzyka uszkodzenia?

A. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący

B. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku

C. suche chusteczki oraz patyczki do czyszczenia

D. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą

Użycie wilgotnej ściereczki oraz pianki do czyszczenia plastiku jest odpowiednią metodą czyszczenia obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej, ponieważ te materiały są dostosowane do delikatnych powierzchni, nie powodując ich zarysowania ani uszkodzenia. Wilgotna ściereczka skutecznie usuwa kurz i zabrudzenia, a pianka do czyszczenia plastiku zmiękcza osady, umożliwiając ich łatwe usunięcie. W praktyce, przed przystąpieniem do czyszczenia, warto wyłączyć urządzenie, aby zapobiec potencjalnym uszkodzeniom elektrycznym. Przy wyborze pianki do czyszczenia należy zwrócić uwagę na jej skład – najlepsze są te, które nie zawierają agresywnych chemikaliów, aby nie uszkodzić powierzchni. Dodatkowo, stosowanie takich środków jest zgodne z zaleceniami producentów sprzętu fotograficznego, co pozwala na dłuższe utrzymanie urządzenia w dobrym stanie oraz zapewnienie jego wydajności. Rekomenduje się również regularne czyszczenie, aby uniknąć gromadzenia się brudu, który może wpływać na jakość druku.

Pytanie 37

Karta sieciowa w standardzie Fast Ethernet umożliwia przesył danych z maksymalną prędkością

A. 100 Mbps

B. 10 Mbps

C. 10 MB/s

D. 100 MB/s

Karta sieciowa standardu Fast Ethernet, oznaczana jako IEEE 802.3u, umożliwia transfer danych z maksymalną szybkością 100 Mbps. W praktyce oznacza to, że Fast Ethernet jest w stanie przesyłać dane dziesięć razy szybciej niż jego poprzednik, czyli 10 Mbps, który był standardem dla Ethernetu. Przykłady zastosowania Fast Ethernet obejmują lokalne sieci komputerowe (LAN), gdzie wymagana jest wysoka przepustowość do przesyłania dużych plików, takich jak multimedia, dokumentacja czy aplikacje wymagające intensywnej komunikacji między serwerami. Dodatkowo, standard ten jest powszechnie stosowany w małych i średnich przedsiębiorstwach, które potrzebują efektywnego rozwiązania do łączenia komputerów z serwerami oraz innymi urządzeniami sieciowymi. Warto zauważyć, że Fast Ethernet wykorzystuje kable UTP (Unshielded Twisted Pair) kategorii 5 lub lepszej, co zapewnia stabilne połączenia na odległościach do 100 metrów. W kontekście branżowych standardów i dobrych praktyk, Fast Ethernet stanowi kluczowy element w budowaniu wydajnych sieci komputerowych, oferując równocześnie kompatybilność z wcześniejszymi standardami Ethernetu.

Pytanie 38

Jak wielu hostów można maksymalnie zaadresować w sieci lokalnej, mając do dyspozycji jeden blok adresów klasy C protokołu IPv4?

A. 255

B. 254

C. 512

D. 510

Odpowiedź 254 jest prawidłowa, ponieważ w klasie C adresów IPv4 mamy 256 możliwych adresów (od 0 do 255). Jednak dwa z tych adresów są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (adres, w którym wszystkie bity hosta są ustawione na 0) oraz jeden dla adresu rozgłoszeniowego (adres, w którym wszystkie bity hosta są ustawione na 1). Dlatego maksymalna liczba hostów, które można zaadresować w sieci lokalnej z wykorzystaniem tej klasy, wynosi 254. W praktyce oznacza to, że w typowej sieci lokalnej, takiej jak w biurze czy w domu, administratorzy mogą przydzielić adresy IP do 254 różnych urządzeń, takich jak komputery, drukarki, smartfony czy inne urządzenia IoT. Zgodnie z najlepszymi praktykami sieciowymi, zarządzanie adresacją IP w klasie C jest powszechnie stosowane w małych i średnich sieciach, co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów adresowych. Dodatkowo, przy planowaniu sieci, warto uwzględnić rezerwacje adresów dla urządzeń serwisowych, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie dokładnego obliczania dostępnych adresów.

Pytanie 39

W jakim typie skanera wykorzystuje się fotopowielacze?

A. Kodów kreskowych

B. Ręcznym

C. Płaskim

D. Bębnowym

Wybór skanera płaskiego, ręcznego lub kodów kreskowych wskazuje na pewne nieporozumienie w zakresie zasad działania tych urządzeń. Skanery płaskie, chociaż szeroko stosowane w biurach i domach, wykorzystują inne technologie, takie jak przetworniki CCD, a nie fotopowielacze. Ich działanie polega na skanowaniu dokumentów umieszczonych na szkle, co powoduje, że nie są one w stanie osiągnąć tak wysokiej jakości skanów jak skanery bębnowe, zwłaszcza w kontekście detali kolorystycznych czy teksturalnych. Skanery ręczne, z kolei, zazwyczaj są stosowane do skanowania mniejszych dokumentów, ale ich jakość skanowania oraz efektywność są ograniczone w porównaniu do skanera bębnowego. Gdy mówimy o skanowaniu kodów kreskowych, również nie mamy do czynienia z fotopowielaczami - te urządzenia stosują lasery lub technologie obrazowania do odczytu kodów, co jest zupełnie innym procesem. Zrozumienie różnic między tymi różnymi typami skanerów i ich zastosowaniami jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i nieprawidłowych wniosków. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego skanera powinien być oparty na specyficznych wymaganiach skanowania i rodzaju dokumentów, co często prowadzi do błędów w ocenie ich funkcjonalności.

Pytanie 40

W standardzie IEEE 802.3af metoda zasilania różnych urządzeń sieciowych została określona przez technologię

A. Power over Ethernet

B. Power over Classifications

C. Power over Internet

D. Power under Control

Pojęcia, które pojawiają się w niepoprawnych odpowiedziach, mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat technologii zasilania w sieciach komputerowych. Power under Control sugeruje istnienie jakiegoś systemu zarządzania zasilaniem, jednak nie odnosi się do uznawanej technologii stosowanej w standardzie IEEE 802.3af, który definiuje specyfikację dla zasilania przez Ethernet. Power over Internet jest terminem, który może wprowadzać w błąd, ponieważ nie odnosi się do energii elektrycznej w kontekście przesyłania informacji przez Internet, lecz raczej skupia się na przesyłaniu danych. Z kolei Power over Classifications nie ma żadnego uzasadnienia w kontekście istniejących standardów zasilania przez Ethernet, co sprawia, że odpowiedzi te nie są zgodne z rzeczywistością technologiczną. W rzeczywistości, standardy takie jak IEEE 802.3af i jego późniejsze wersje, jak IEEE 802.3at, definiują szczegóły techniczne dotyczące zasilania urządzeń w sieciach, a nie ogólne terminy związane z internetem. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie ogólnych terminów z konkretnymi technologiami oraz brak zrozumienia, jak te technologie są wdrażane w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że PoE to uznawany standard, który wspiera wiele typów urządzeń i jest fundamentem nowoczesnych instalacji sieciowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej