Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 19:26
  • Data zakończenia: 19 maja 2025 19:58

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Które warzywa zawierają kwas szczawiowy?

A. szpinak i rabarbar
B. roszponkę i fenkuł
C. endywię i boćwinę
D. rukolę i karczoch
Szpinak i rabarbar to dwa warzywa, które zawierają wysokie stężenie kwasu szczawiowego, związku chemicznego, który w nadmiarze może wpływać na zdrowie, zwłaszcza w kontekście formowania kamieni nerkowych. Kwas szczawiowy może wiązać się z wapniem i innymi minerałami, co prowadzi do zmniejszenia ich przyswajalności w organizmie. Dlatego osoby z problemami nerkowymi powinny ograniczać spożycie tych warzyw. Szpinak, zawierający również wiele cennych składników odżywczych, takich jak żelazo i witaminy A, C, i K, jest popularnym składnikiem wielu potraw. Rabarbar, choć technicznie jest rośliną, często traktowany jest jak owoc w kuchni. Może być stosowany w deserach, kompotach czy dżemach, ale ze względu na swoje właściwości zdrowotne warto być świadomym jego zawartości kwasu szczawiowego. Przykładem dobrych praktyk jest korzystanie z tych warzyw w umiarkowanych ilościach, a także łączenie ich z produktami bogatymi w wapń, co może pomóc w neutralizacji negatywnych skutków kwasu szczawiowego.
Pytanie 2

Która z metod konserwacji spowoduje najmniejsze straty składników odżywczych w produktach spożywczych?

A. Suszenia
B. Pasteryzowania
C. Wędzenia
D. Zamrażania
Zamrażanie jest metodą, która pozwala na niemal całkowite zachowanie składników odżywczych w żywności, co czyni ją jedną z najskuteczniejszych technik konserwacji. Proces zamrażania polega na obniżeniu temperatury jedzenia do poziomu, w którym wzrost mikroorganizmów oraz reakcje chemiczne są zatrzymane. Dzięki temu, nie tylko tłuszcze, białka i węglowodany, ale także witaminy i minerały są w dużej mierze zachowane. W praktyce, szybkość zamrażania ma kluczowe znaczenie - im szybciej produkt zostanie zamrożony, tym mniejsze będą kryształy lodu, co minimalizuje uszkodzenia komórek oraz utratę substancji odżywczych po rozmrożeniu. Z tego powodu, wiele przemysłowych zakładów spożywczych stosuje techniki takie jak zamrażanie szokowe, które umożliwiają szybkie obniżenie temperatury do -40°C lub niżej. W efekcie, zamrożone produkty zachowują świeżość i wartości odżywcze przez długi czas, co jest zgodne z dobrymi praktykami w przemyśle spożywczym.
Pytanie 3

Co to jest nerkówka?

A. część lędźwiowo-brzuszna cielęcej półtuszy
B. zupa z cielęcych nerek o kwaśnym smaku z dodatkiem śmietany
C. potrawka z nerek wieprzowych duszonych w czerwonym winie
D. gatunek handlowy białej fasoli
Fasola biała, zupa z nerek cielęcych i potrawka z nerek wieprzowych to elementy zupełnie odrębne od pojęcia nerkówki, co może prowadzić do mylnych skojarzeń. Fasola biała, jako gatunek handlowy, jest rośliną strączkową, która nie ma żadnego związku z mięsem cielęcym ani jego przetworami. Pomimo jej wszechstronności w kuchni, nie może być mylona z mięsem, które pochodzi z narządów wewnętrznych zwierząt. Zupa z nerek cielęcych, znana z kwaśnego smaku i dodatku śmietany, to danie, które wykorzystuje nerki, ale nie ma żadnego związku z lędźwiowo-brzuszną częścią cielęciny. Wreszcie, potrawka z nerek wieprzowych duszonych w czerwonym winie, choć smakowita, odnosi się do zupełnie innego typu przetworów mięsnych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują zbytnie upraszczanie pojęć kulinarnych oraz brak zrozumienia różnic pomiędzy różnymi częściami tuszy zwierzęcej. To pokazuje, jak istotne jest, aby w pełni zrozumieć terminologię kulinarną oraz różnorodność przetworów mięsnych w kontekście ich zastosowania w kuchni.
Pytanie 4

Jakie danie deserowe dopełni wartości odżywcze obiadu, który składa się z zupy pomidorowej z ryżem, kopytek z sosem grzybowym, surówki z białej kapusty oraz ogórka z olejem?

A. surówka owocowa ze śmietanką
B. galaretka z kwaśnego mleka
C. kisiel truskawkowy witaminizowany
D. jabłko pieczone z dżemem
Wybór deserów takich jak jabłko pieczone z dżemem, surówka owocowa ze śmietanką czy kisiel truskawkowy witaminizowany, mimo że są smacznymi propozycjami, nie są najlepszymi uzupełnieniami dla zestawu obiadowego opisanego w pytaniu. Jabłko pieczone z dżemem, chociaż stanowi źródło błonnika i witamin, jest stosunkowo bogate w cukry proste, co może prowadzić do nagłego wzrostu poziomu glukozy we krwi, szczególnie po zjedzeniu potrawy składającej się głównie z węglowodanów, jak ryż i kopytka. Surówka owocowa ze śmietanką może być kaloryczna i zawierać dodatkowe tłuszcze nasycone, co nie sprzyja zdrowemu stylowi życia. Z kolei kisiel truskawkowy, chociaż może być postrzegany jako lekki deser, często zawiera dużo cukru oraz może mieć mało wartości odżywczych w porównaniu do deserów mlecznych. Celem zdrowej diety jest nie tylko dostarczenie przyjemności ze smaku, ale także zrównoważonego odżywiania, które wspiera organizm w codziennym funkcjonowaniu. W przypadku obiadu bogatego w węglowodany, lepszym rozwiązaniem jest wybór deseru, który nie obciąża układu pokarmowego i dostarcza wartościowych składników, co czyni galaretkę z kwaśnego mleka najlepszym rozwiązaniem.
Pytanie 5

Potrawy takie jak zupa żółwiowa, ogonowa, pudding oraz zapiekanka "pie" są typowe dla kuchni

A. angielskiej
B. arabskiej
C. greckiej
D. chińskiej
Odpowiedzi wskazujące na kuchnię grecką, chińską oraz arabską są niepoprawne, ponieważ potrawy wymienione w pytaniu mają głęboko zakorzenioną tradycję w kuchni angielskiej. Kuchnia grecka jest znana z dań takich jak souvlaki czy tzatziki, które opierają się na świeżych składnikach, ziołach i oliwie z oliwek, a nie na potrawach takich jak zupa żółwiowa czy zapiekanka 'pie'. Podobnie, kuchnia chińska charakteryzuje się różnorodnością składników oraz technik, takich jak smażenie czy gotowanie na parze, z potrawami jak dim sum czy kurczak w sosie słodko-kwaśnym, które są całkowicie odmienne od angielskich specjałów. Z kolei kuchnia arabska, bogata w przyprawy i techniki grillowania, oferuje potrawy takie jak kebab czy hummus. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że potrawy z jednej kultury mogą być łatwo przypisane do innej na podstawie jedynie ich nazwy czy wyglądu. Ważne jest, aby przy ocenie kuchni uwzględniać kontekst kulturowy, historyczny oraz regionalny, co pozwala na lepsze zrozumienie różnorodności i unikalności każdej z nich.
Pytanie 6

Którego surowca brakuje w przedstawionym wykazie surowców, potrzebnych do sporządzenia pstrąga na niebiesko?

Surowiec
Pstrąg rzeczny
Włoszczyzna
Ziele angielskie
Pieprz
Gorczyca
Sól

A. Mleka.
B. Octu.
C. Oleju.
D. Piwa.
Wybierając mleko, piwo czy olej, można się trochę pomylić co do ich roli w tym tradycyjnym przepisie na pstrąga na niebiesko. Mleko raczej nie ma tu zastosowania; zazwyczaj używa się go w daniach, które potrzebują kremowej konsystencji, co nijak pasuje do pstrąga na niebiesko. Piwo, mimo że w niektórych przepisach można je używać do marynowania ryb czy robienia sosów, w tym przypadku nie ma sensu, bo chodzi o to, żeby ryba zmieniła kolor dzięki octowi. Olej z kolei jest bardziej do smażenia lub bazą sosów. To wszystko może świadczyć o pewnym niezrozumieniu, jak działają techniki kulinarne i jakie składniki pasują do dania. W przepisach kluczowe jest rozpoznawanie składników, które wpływają na smak i wygląd potrawy, a w pstrągu na niebiesko to ocet jest tym głównym bohaterem.
Pytanie 7

Która z metod zabezpieczeń nie stanowi ochrony przed porażeniem prądem?

A. Separacja urządzeń odbiorczych
B. Używanie uziemienia
C. Osłona wirujących elementów maszyn
D. Izolacja komponentów elektrycznych
Osłanianie wirujących części maszyn nie jest bezpośrednim środkiem ochronnym przed porażeniem prądem, ponieważ dotyczy głównie mechanicznych aspektów bezpieczeństwa, a nie elektrycznych. Ochrona przed porażeniem prądem opiera się na zabezpieczeniach elektrycznych, takich jak izolowanie części elektrycznych, stosowanie uziemienia oraz separacja odbiorników, które mają na celu minimalizację ryzyka kontaktu z prądem. Izolowanie części elektrycznych zapobiega przypadkowemu dotykaniu przewodów pod napięciem. Uziemienie z kolei odprowadza nadmiar prądu do ziemi, co jest kluczowe w przypadku awarii urządzeń. Separacja odbiorników zapewnia, że urządzenia nie są ze sobą połączone w sposób, który mógłby prowadzić do porażenia. W praktyce, w zakładach przemysłowych i budynkach użyteczności publicznej, stosuje się te metody w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracowników i użytkowników. Dobrą praktyką jest również regularne przeprowadzanie inspekcji oraz testów zabezpieczeń elektrycznych, co jest zgodne z normami takimi jak PN-IEC 60364.
Pytanie 8

Restauracja koszerna serwuje dania kuchni

A. rosyjskiej
B. francuskiej
C. niemieckiej
D. żydowskiej
Wybór odpowiedzi dotyczącej kuchni niemieckiej, francuskiej czy rosyjskiej jest nietrafiony, bo te kuchnie nie mają nic wspólnego z zasadami diety koszernej. Każda z nich ma swoje przepisy i składniki, które niekoniecznie są zgodne z koszernością. Na przykład, kuchnia niemiecka często używa wieprzowiny, co w diecie koszernej jest całkowicie zabronione. W kuchni francuskiej znajdziesz dania z drobiu, które nie zawsze są robione zgodnie z zasadami koszerności, a mleko nie może być podawane z mięsem. Jeśli chodzi o kuchnię rosyjską, to też wiele dań zawiera mięso, które w diecie koszernej nie jest dozwolone. Ważne jest, żeby zrozumieć, że dieta koszerna to nie tylko jedzenie, ale też duchowe i kulturowe normy, które wynikają z religijnych tradycji. Dlatego, wybierając potrawy w restauracji koszernej, warto być świadomym tych zasad, żeby lepiej zrozumieć i uszanować tradycje związane z tym jedzeniem.
Pytanie 9

Którego surowca brakuje w normatywie wykonania pierogów ruskich?

Surowce i półproduktyNormatyw na 5 porcji
Mąka pszenna400 g
Woda130 cm3
Ziemniaki700 g
?200 g
Smalec60g
Cebula80 g
Sól, pieprzdo smaku

A. Cukier puder.
B. Ser biały.
C. Boczek.
D. Mleko.
Ser biały jest kluczowym składnikiem farszu w pierogach ruskich, który nadaje im charakterystyczny smak i kremową konsystencję. Pierogi ruskie, będące tradycyjnym polskim daniem, składają się głównie z ziemniaków i sera białego, co zostało potwierdzone w literaturze kulinarnej. W procesie przygotowania pierogów, ser biały ma fundamentalne znaczenie, ponieważ nie tylko dostarcza białka, ale także wpływa na teksturę farszu, nadając mu odpowiednią wilgotność i smak. Warto podkreślić, że w przepisach na pierogi ruskie typowo nie występują takie składniki jak boczek, mleko czy cukier puder, które mogą wprowadzać niepożądane smaki i zmieniać charakter potrawy. Dobrą praktyką w kulinariach jest stosowanie składników autentycznych dla danego dania, co pozwala zachować jego tradycyjny charakter. Dlatego brak sera białego w normatywie wykonania pierogów ruskich jest istotny i powinien być brany pod uwagę w każdym przepisie, aby otrzymać pierogi o odpowiedniej jakości.
Pytanie 10

Kasze powinny być magazynowane w pomieszczeniach o temperaturze

A. 5°C i wilgotności względnej 60%
B. 15°C i wilgotności względnej 60%
C. 20°C i wilgotności względnej 90%
D. 15°C i wilgotności względnej 90%
Odpowiedź "15°C i wilgotności względnej 60%" jest naprawdę dobra, bo to idealne warunki do trzymania kasz. Dzięki temu mogą dłużej zachować swoje wartości odżywcze i smak. Przy takich parametrach nie ma zbyt dużego ryzyka na rozwój pleśni czy szkodników, jak mole. Warto pamiętać, że w odpowiednich warunkach kasze, na przykład jaglana czy gryczana, mogą być przechowywane naprawdę długo. Jakby nie patrzeć, odpowiednia temperatura i wilgotność to klucz do sukcesu. W magazynach i spiżarniach należy unikać miejsc z wysoką wilgotnością, bo wtedy kasze mogą się zbrylać, a ich jakość może się pogorszyć. Trzymanie tych warunków sprzyja też zachowaniu aromatu i smaku, co jest ważne, gdy gotujemy. Na koniec, warto dodać, że normy takie jak HACCP mówią o tym, jak ważne jest monitorowanie warunków przechowywania, bo to realnie wpływa na bezpieczeństwo żywności.
Pytanie 11

Jaką potrawę zagęszcza się mieszanką mąki ziemniaczanej z wodą?

A. Zupa wiśniowa
B. Sos z koperku
C. Sos waniliowy
D. Kurczak w papryce
Paprykarz z kurczaków, sos koperkowy oraz sos waniliowy, to potrawy, które w inny sposób powinny być zagęszczane lub nie wymagają zagęszczenia w ogóle. Paprykarz z kurczaków najczęściej bazuje na warzywach i mięsie gotowanym w wywarze, który sam w sobie może być wystarczająco gęsty przez użycie odpowiednich proporcji składników. W przypadku sosu koperkowego, chociaż czasami dodaje się zasmażkę, to jednak tradycyjne receptury zazwyczaj wykorzystują śmietanę lub jogurt, co daje inne właściwości smakowe i konsystencję, bardziej odpowiednie do dania. Z kolei sos waniliowy jest najczęściej przygotowywany na bazie mleka lub śmietany, gdzie do zagęszczenia stosuje się żółtka jaj lub skrobię, ale nie jest to praktyka związana z użyciem mąki ziemniaczanej. Ponadto, stosowanie mąki ziemniaczanej w tych potrawach może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak nadmiar skrobi, co zmienia texturę i smak sosu. Często błędem jest także mylenie technik zagęszczania, co prowadzi do nieodpowiedniego doboru składników w danym kontekście kulinarnym. Zrozumienie właściwych technik oraz wiedzy o typach potraw, które wymagają zagęszczenia, jest kluczowe w procesie gotowania i przygotowywania dań. Dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie metody w kontekście rodzajów potraw, co wpływa na ostateczny efekt smakowy oraz estetyczny.
Pytanie 12

W magazynie, gdzie temperatura wynosi od 0 do +10 °C a wilgotność względna osiąga 95%, co powinno być przechowywane?

A. drób
B. owoce
C. ryby
D. makarony
Przechowywanie drobiu, makaronów czy ryb w warunkach o temperaturze 0 do +10 °C i wilgotności 95% jest problematyczne i niezgodne z zaleceniami branżowymi. Drobiu nie powinno się przechowywać w tak wysokiej wilgotności, ponieważ sprzyja to rozwojowi patogenów, w tym Salmonelli i Campylobacter, które mogą prowadzić do poważnych zatruć pokarmowych. Idealna temperatura dla surowego drobiu to zazwyczaj 0 do +4 °C, przy czym wilgotność powinna być utrzymywana na poziomie około 85% lub niższej, aby uniknąć kondensacji wody i rozwoju bakterii. Makarony, z kolei, są produktami suchymi, które nie wymagają chłodzenia ani dużej wilgotności; ich przechowywanie w takich warunkach jest zbędne i może prowadzić do ich zwilgotnienia oraz utraty jakości. W przypadku ryb, zalecana temperatura przechowywania wynosi 0 do +4 °C, a wilgotność nie powinna przekraczać 90%, aby uniknąć psucia się i utraty świeżości. Ważne jest, aby zrozumieć, że różne kategorie produktów spożywczych mają różne wymagania dotyczące przechowywania, a nieprzestrzeganie tych standardów może prowadzić do skrócenia okresu przydatności do spożycia, a także do zagrożenia dla zdrowia konsumentów.
Pytanie 13

Przygotowywanie mąki powinno być wykorzystywane do tworzenia ciasta

A. zbijanego
B. kruchego
C. biszkoptowego
D. ptysiowego
Zaparzanie mąki, znane również jako metoda parzenia, polega na podgrzaniu mąki w wodzie, co ma na celu jej częściowe ugotowanie. Technika ta jest kluczowa w procesie przygotowywania ciasta ptysiowego, ponieważ zapewnia odpowiednią strukturę i elastyczność, co jest niezbędne do uzyskania idealnych wypieków. W przypadku ciasta ptysiowego, po zaparzeniu mąki dodaje się do niej jajka, co pozwala na uzyskanie lekkiej i puszystej konsystencji. Przykładem zastosowania zaparzonej mąki jest przygotowanie ptysi, eklerów czy profiteroles, które charakteryzują się chrupiącą skórką i delikatnym, powietrznym wnętrzem. Metoda ta jest szeroko stosowana w gastronomii, a jej efekty są uznawane za standard w pieczeniu słodkich i wytrawnych przekąsek, co czyni ją elementem podstawowym w kuchni profesjonalnej.
Pytanie 14

Jaką masę miały mrożonki rybne na początku, jeśli odnotowany 2% ubytek to 2 kg?

A. 100 kg
B. 120 kg
C. 80 kg
D. 60 kg
W przypadku błędnych odpowiedzi warto skupić się na zrozumieniu, dlaczego wyniki odbiegają od rzeczywistości. Odpowiedzi takie jak 80 kg i 60 kg mogą wynikać z błędnych obliczeń lub niepoprawnego zrozumienia, jak procent działa w kontekście masy. Na przykład, przy założeniu, że 80 kg to całkowita masa, 2% z tej wartości wyniosłoby 1,6 kg, co nie odpowiada stwierdzonemu ubytkowi 2 kg. W podobny sposób, 60 kg dałoby jeszcze mniejszy ubytek - tylko 1,2 kg. To pokazuje typowy błąd polegający na myleniu procentów z bezpośrednimi wartościami, co nie jest zgodne z zasadami matematyki procentowej. Z kolei odpowiedzi 120 kg może wydawać się bliska prawdy, ale również się myli, ponieważ 2% z tej wartości wynosi 2,4 kg, co przekracza stwierdzony ubytek. Kluczowe jest zrozumienie, że ubytek masy w postaci procentów to proporcja do całkowitej masy, a nie wartość absolutna. Aby uniknąć takich błędów myślowych, warto przećwiczyć różne scenariusze obliczeń procentowych i zapoznać się z zasadami dotyczącymi procentów w kontekście zarządzania zapasami, zwłaszcza w branży spożywczej, gdzie precyzja i zgodność z normami są kluczowe dla jakości i bezpieczeństwa produktów.
Pytanie 15

Zgodnie z zaleceniami HACCP w obszarze produkcji brudnej w zakładzie gastronomicznym przeprowadza się

A. przygotowanie wstępne surowców
B. codzienne magazynowanie półproduktów
C. dzielenie potraw na porcje
D. podawanie napojów oraz kanapek
Obróbka wstępna surowców w strefie produkcji brudnej to kluczowy element systemu HACCP, ponieważ ma na celu zminimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia produktów spożywczych. W tej strefie przygotowuje się surowce, które następnie będą poddawane dalszej obróbce w strefach czystych. Proces ten obejmuje takie czynności jak mycie, krojenie, czy też marznienie surowców, które są niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości potraw. Przykładem może być umycie warzyw przed ich dalszym przetwarzaniem w celu usunięcia zanieczyszczeń biologicznych i chemicznych. Dobre praktyki branżowe w zakresie HACCP wskazują, że wszystkie urządzenia oraz powierzchnie robocze w strefie brudnej powinny być regularnie dezynfekowane, aby zapobiec rozprzestrzenieniu się drobnoustrojów. Opanowanie procedur związanych z obróbką wstępną surowców jest niezbędne dla osób pracujących w gastronomii, ponieważ pozwala to na utrzymanie wysokich standardów bezpieczeństwa żywności. Dodatkowo, prawidłowe praktyki w tym zakresie przyczyniają się do efektywności operacyjnej całego zakładu gastronomicznego.
Pytanie 16

Uszkodzenie izolacji na przewodzie elektrycznym dostarczającym zasilanie do uniwersalnej maszyny gastronomicznej może prowadzić do

A. uszkodzenia obudowy urządzenia
B. zerwania przewodu
C. większego zużycia energii elektrycznej
D. porażenia prądem osoby obsługującej maszynę
Wybór odpowiedzi mówiącej o większym zużyciu energii elektrycznej jako konsekwencji uszkodzenia izolacji przewodu jest niepoprawny. Uszkodzenie izolacji rzeczywiście może prowadzić do strat energii, ale nie w formie większego zużycia, które byłoby odczuwalne przez użytkownika. Zamiast tego, może to skutkować niebezpiecznymi warunkami pracy, które mogą nie być od razu widoczne. Kolejna nieprawidłowa koncepcja dotyczy zepsucia obudowy maszyny. Uszkodzenie izolacji nie ma bezpośredniego wpływu na obudowę, lecz na bezpieczeństwo elektryczne urządzenia oraz osoby je obsługującej. Porażenie prądem generowane przez uszkodzony przewód ma dużo poważniejsze konsekwencje niż potencjalne uszkodzenie sprzętu. Odpowiedź sugerująca zerwanie przewodu również nie jest trafna, ponieważ uszkodzenie izolacji nie zawsze prowadzi do fizycznego przerwania przewodu. W praktyce, uszkodzenie izolacji jest najczęściej wynikiem zużycia materiałów, działania czynników zewnętrznych lub błędów w instalacji, co może prowadzić do porażenia prądem, a nie do bezpośrednich uszkodzeń mechanicznych przewodu. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że bezpieczeństwo w pracy z urządzeniami elektrycznymi wymaga stałej uwagi na stan techniczny sprzętu oraz znajomości zasad BHP, co podkreśla znaczenie regularnych kontroli oraz szkoleń w zakresie bezpieczeństwa elektrycznego.
Pytanie 17

Camembert klasyfikowany jest jako ser

A. kwasowych
B. kwasowo-podpuszczkowych
C. podpuszczkowych
D. topionych
Camembert to ser, który wytwarzany jest głównie z mleka krowiego, zaliczany do serów podpuszczkowych. Sery te powstają w procesie koagulacji mleka z zastosowaniem podpuszczki, co pozwala na oddzielenie serwatki od skrzepu. Camembert jest często klasyfikowany jako ser miękki o białej, jadalnej skórce, co oznacza, że jest poddawany procesowi dojrzewania, w wyniku którego rozwijają się jego charakterystyczne aromaty i tekstura. W praktyce, sery podpuszczkowe, takie jak Camembert, są popularne w gastronomii i charakteryzują się różnorodnością smaków oraz zastosowaniem w różnych potrawach, od desek serów po sałatki. Standardy produkcji serów podpuszczkowych, zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej, muszą spełniać określone normy jakości, co zapewnia ich autentyczność oraz bezpieczeństwo żywnościowe. Przykłady zastosowania Camemberta obejmują serwowanie go z winem, jako składnik kanapek lub w potrawach zapiekanych, co podkreśla jego wszechstronność w kuchni.
Pytanie 18

Tworząc stół wiejski, jako elementów dekoracyjnych nie powinno się używać

A. metalowych podtalerzy
B. koszy wiklinowych
C. serwet lnianych
D. ceramicznej zastawy
Użycie kamionkowej zastawy, wiklinowych koszy oraz lnianych serwet w aranżacji stołu wiejskiego jest jak najbardziej zgodne z jego charakterystyką. Kamionkowa zastawa, z uwagi na swoje naturalne, nieprzetworzone materiały, doskonale wpisuje się w rustykalne klimaty. Wykonana z gliny, kamionka ma unikalną teksturę, która podkreśla lokalność i tradycyjne rzemiosło. Z kolei wiklinowe kosze, które mogą posłużyć jako pojemniki na pieczywo czy owoce, wprowadzają element organiczności i przytulności, co jest kluczowe dla wiejskiego stylu. Lniane serwety, ze względu na swoją naturalność i miękkość, dodają elegancji oraz są praktyczne w użyciu, a także łatwe do prania. Typowe błędy myślowe związane z wyborem metalowych elementów mogą wynikać z chęci wprowadzenia nowoczesnych akcentów do aranżacji. Należy jednak pamiętać, że w przypadku stołów wiejskich, kluczowe jest zachowanie spójności w doborze materiałów, które mają oddać ducha prostoty i bliskości natury. Zastosowanie metalowych akcesoriów może wprowadzać dysonans estetyczny i psuć całą koncepcję, co jest istotne dla osiągnięcia zamierzonego efektu wizualnego.
Pytanie 19

Wybierz rodzaje kasz, które nadają się do przygotowania w sypkiej formie, z zachowaniem odpowiednich zasad obróbki cieplnej oraz proporcji wody.

A. Ryż, kasza perłowa
B. Kasza manna, pęczak
C. Kasza kukurydziana, ryż
D. Ryż, kasza manna
Wybrana odpowiedź, czyli ryż i kasza perłowa, to dwie kasze, które doskonale nadają się do gotowania na sypko, co oznacza, że po ugotowaniu ziarna pozostają oddzielone i nie kleją się. Ryż, szczególnie w formie białej lub dzikiej, jest jedną z najbardziej popularnych kasz, która dzięki odpowiednim proporcjom wody (zwykle 1 część ryżu do 2 części wody) oraz starannej obróbce cieplnej, może osiągnąć idealną konsystencję. Kasza perłowa, znana również jako kasza jęczmienna, również wymaga podobnych proporcji oraz czasu gotowania, aby uzyskać pożądany efekt sypkości. W praktyce, obie te kasze są wykorzystywane w różnych kuchniach świata, od dań głównych po sałatki, a ich przygotowanie jest zgodne z ogólnymi standardami kulinarnymi, które zalecają odpowiednie namaczanie oraz gotowanie. Dodatkowo, zarówno ryż, jak i kasza perłowa są źródłem węglowodanów złożonych i błonnika, co czyni je zdrowym wyborem w diecie.
Pytanie 20

Warzywa suszone, przechowywane w opakowaniach, które nie pozwalają na dostęp powietrza oraz ich nawilżanie, mogą być składowane w temperaturze od 1°C do 18°C przy wilgotności powietrza wynoszącej 60%

A. maksymalnie do 6 miesięcy
B. maksymalnie 12 miesięcy
C. bezterminowo
D. maksymalnie do 3 miesięcy
Przechowywanie suszy warzywnej przez krótszy okres, na przykład maksymalnie do 6 miesięcy, nie tylko jest niezgodne ze standardami branżowymi, ale również może prowadzić do niepełnego wykorzystania potencjału przechowalniczego tych produktów. W rzeczywistości, wiele badań pokazuje, że właściwe warunki przechowywania pozwalają na dłuższe zachowanie jakości. Stwierdzenie, że susze warzywne można przechowywać bezterminowo, jest mylne; to może prowadzić do przekonania, że nie wymagają one szczególnej uwagi w zakresie przechowywania, co jest nieprawdą. Każdy produkt ma swoje ograniczenia dotyczące trwałości, wynikające zarówno z jego składników, jak i warunków przechowywania. Z kolei maksymalny okres 3 miesięcy jest nie tylko nieadekwatny, ale także ignoruje podstawowe zasady dotyczące przechowywania produktów spożywczych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że jedynie temperatura wpływa na trwałość. W rzeczywistości kluczowe jest połączenie temperatury, wilgotności i hermetyczności opakowań. Takie błędne wnioski mogą prowadzić do strat finansowych, a także do problemów zdrowotnych związanych z spożywaniem przeterminowanych produktów. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, że odpowiednie przechowywanie nie tylko zwiększa trwałość, ale także zachowuje jakość i bezpieczeństwo żywności.
Pytanie 21

Ustalając cenę usługi gastronomicznej z wykorzystaniem metody konkurencyjnej, należy

A. stosować różne ceny w zależności od segmentu klientów
B. porównywać ceny usług gastronomicznych z ofertami innych lokali gastronomicznych
C. przeprowadzać regularne analizy kosztów produkcji oraz sprzedaży
D. wprowadzać okresowe obniżki cen, jednak nie częściej niż 3 razy w ciągu roku
Wydaje mi się, że różnicowanie cen dla różnych grup klientów to może być ciekawa strategia, ale w praktyce może nie zadziałać tak, jakbyśmy chcieli. To może wprowadzać klientów w zakłopotanie i frustrację, bo czują, że są traktowani niesprawiedliwie. Ustalenie cen na podstawie segmentacji rynku to może mieć sens w niektórych branżach, ale w gastronomii chyba lepiej trzymać się prostoty i przejrzystości. Zbyt częste zmiany w cenach mogą też namieszać w zarządzaniu marżą. Chociaż analizowanie kosztów produkcji i sprzedaży jest istotne do monitorowania zysków, to same koszty to nie wszystko. Musimy też patrzeć na to, co robi konkurencja i jakie są trendy rynkowe. A te zniżki, które wydają się fajnym pomysłem, nie powinny być główną strategią, bo mogą obniżać postrzeganą wartość naszych usług i zmniejszać marże.
Pytanie 22

Rodzaj lokalu gastronomicznego, który specjalizuje się w oferowaniu win, miodów pitnych oraz zakąsek, to

A. piwiarnia
B. kawiarnia
C. cukiernia
D. winiarnia
Kawiarnia to miejsce, gdzie głównie serwuje się kawę i inne napoje, a także jakieś przekąski. Trochę różni się od winiarni, bo kawiarnie nie specjalizują się w winie czy miodach pitnych. Więc wybór kawiarni tutaj nie do końca pasuje do opisanego pytania. Piwiarnia to inna sprawa, bo tam głównie sprzedaje się piwo i jakieś przekąski, ale wina ani miodów tam nie ma, więc ta odpowiedź też odpada. Cukiernia to jeszcze inny typ, bo zajmuje się ciastami i deserami, a nie napojami alkoholowymi, więc też nie pasuje do tego, co opisano. W takich zadaniach często mylimy różne typy lokali gastronomicznych i przez to wybieramy nieodpowiednie odpowiedzi. Dobrze jest zrozumieć, czym się różnią te miejsca, żeby wiedzieć, co oferują.
Pytanie 23

Czym jest galantyna?

A. z zsiadłego mleka
B. z owoców morza
C. z nóżek wieprzowych
D. z kurczaka
Galantyna to fajna potrawa, najczęściej robiona z kurczaka. To taki sposób na przygotowanie eleganckiego dania, które można podać na zimno jako przystawkę. Kluczowe w jej robieniu jest nadziewanie, które można urozmaicić różnymi dodatkami, jak zioła, przyprawy, a nawet warzywa. Z tego, co wiem, galantyna dobrze trzyma wartości odżywcze mięsa i ma świetny smak. Można ją podawać z różnymi sosami i sałatkami, co jeszcze lepiej podkreśla jej smak i wygląd. Robienie galantyny wymaga precyzji, więc często stosuje się ją w profesjonalnych kuchniach, gdzie dbałość o szczegóły i estetykę podania są naprawdę ważne.
Pytanie 24

Zasady higieny osobistej dla pracowników kuchni nakazują kucharzowi mycie rąk

A. przed skorzystaniem z toalety
B. przed rozdrabnianiem półproduktu
C. po próbowaniu potrawy
D. po porcjowaniu potrawy
Odpowiedzi takie jak 'po porcjowaniu potrawy', 'po próbowaniu potrawy' czy 'przed skorzystaniem z toalety' pokazują, że można się zgubić w kolejności, co też nie jest super. Mycie rąk po porcjowaniu potrawy to trochę za późno, bo można przenieść zanieczyszczenia na gotowe dania, a to może prowadzić do problemów zdrowotnych. Powinno się myć ręce przed wszystkim, co może zanieczyścić jedzenie, nie dopiero po. Co do 'po próbowaniu potrawy', to też nie jest to to, czego kucharz powinien się trzymać, bo trzeba myć ręce przed obróbką żywności, nie tylko po jedzeniu. Takie podejście zmniejsza ryzyko przenoszenia bakterii. Odpowiedź o myciu rąk przed toaletą też nie pasuje, bo w kuchni najważniejsze jest mycie rąk przed kontaktem z jedzeniem, a nie po skorzystaniu z toalety. Pewnie mycie rąk jest istotne, ale nie powinno być na pierwszym miejscu, gdy chodzi o kolejność działań kucharza. W gastronomii trzeba stosować się do zasad higieny, żeby uniknąć ryzyk związanych z bezpieczeństwem jedzenia.
Pytanie 25

Jak dokonuje się tamowania krwotoków oraz opatrywania ran?

A. z wykorzystaniem opaski z kabla lub sznurka
B. pod strumieniem ciepłej wody
C. w jednorazowych rękawiczkach
D. przy użyciu waty oraz ligniny
Rękawiczki jednorazowe są naprawdę istotne, gdy chodzi o tamowanie krwotoków i opatrywanie ran. Chyba każdy wie, że chronią zarówno pacjenta, jak i osobę, która udziela pomocy. Dzięki nim mamy mniejszą szansę na kontakt z krwią i innymi płynami, a to jest kluczowe, żeby nie złapać jakiegoś zakażenia. W takich sytuacjach, jak pierwsza pomoc, noszenie rękawiczek to praktycznie obowiązek – zmniejszamy ryzyko powikłań i dbamy o to, żeby rana została dobrze zaopatrzona. Moim zdaniem, użycie tych rękawiczek to nie tylko dobry pomysł, ale wręcz konieczność w nagłych wypadkach. Więc pamiętaj, za każdym razem, gdy może być ryzyko kontaktu z krwią lub innymi wydzielinami, sięgaj po rękawiczki. To nie jest tylko zalecenie Światowej Organizacji Zdrowia, ale też klucz do bezpiecznej pomocy.
Pytanie 26

Śmietana z widocznymi oznakami pleśni

A. nie może być używana do przygotowywania dań
B. może być stosowana do przygotowania potraw mięsnych
C. może być zastosowana do sporządzania sosów po usunięciu pleśni
D. nie może być używana do tworzenia potraw bez wcześniejszego zahartowania
Śmietana ze śladami pleśni jest produktem, który należy bezwzględnie wyeliminować z użycia w kuchni. Pleśń jest rodzajem grzyba, który może wytwarzać toksyny, w tym mykotoksyny, które są szkodliwe dla zdrowia. Nawet jeśli pleśń znajduje się tylko na powierzchni, nie jest możliwe, aby ocenić, jak głęboko wniknęła w produkt, co czyni go potencjalnie niebezpiecznym. W związku z tym, użycie takiej śmietany do przygotowywania potraw, niezależnie od ich rodzaju, jest absolutnie niewskazane. W praktyce, nawet w przypadku innych produktów spożywczych, takich jak ser czy chleb, zaleca się usunięcie całej żywności, w której znaleziono pleśń, a nie tylko jej widocznej części. Standardy bezpieczeństwa żywności, takie jak zasady HACCP, podkreślają konieczność unikania kontaminacji krzyżowej i dbałości o jakość składników, co jest kluczowe dla zdrowia konsumentów.
Pytanie 27

Przy przygotowywaniu jajka w koszulce, wskazane jest, aby na wrzącą wodę z octem wlać jajo z spodka i wyjmować je łyżką cedzakową wtedy, gdy

A. zarówno białko, jak i żółtko są ścięte
B. zarówno białko, jak i żółtko są płynne
C. żółtko jest ścięte, a białko jest płynne
D. białko jest ścięte, a żółtko pozostaje płynne
Wybór odpowiedzi, iż żółtko jest ścięte, a białko płynne, jest nieprawidłowy, ponieważ w przypadku jajka w koszulce, białko powinno być głównym składnikiem, który osiąga stan ścięty, tworząc otoczkę wokół płynnego żółtka. Sytuacja, w której żółtko jest ścięte, prowadzi do utraty jego charakterystycznej konsystencji oraz smaku, co jest niepożądane w kontekście przygotowywania jaj w koszulce. Ponadto, taka interpretacja może sugerować, że nie zrozumiano różnicy między różnymi składnikami jajka i ich odpowiednimi metodami przygotowania. Kolejna koncepcja, że zarówno białko, jak i żółtko są ścięte, prowadzi do powstania stałego jajka, co nie jest celem przygotowywania jajka w koszulce. W takim przypadku, jajo traci swoją unikalną teksturę i staje się mniej apetyczne. Użytkownicy mogą również pomylić pojęcia związane z gotowaniem, sądząc, że szybsze ścięcie obu składników jest korzystne, co jest błędnym podejściem. Istotne jest, aby pamiętać, że odpowiednie gotowanie wymaga zrozumienia, które elementy jajka powinny pozostać płynne, aby uzyskać idealnie przygotowane danie, co jest zgodne z technikami kulinarnymi stosowanymi w wysokiej gastronomii.
Pytanie 28

Który z produktów charakteryzuje się wysoką zawartością nienasyconych kwasów tłuszczowych?

A. masło
B. smalec
C. czekolada
D. tran
Tran jest produktem, który zawiera wysoką zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza kwasów omega-3, takich jak kwas eikozapentaenowy (EPA) i kwas dokozaheksaenowy (DHA). Nienasycone kwasy tłuszczowe odgrywają kluczową rolę w zdrowiu człowieka, wspierając funkcje sercowo-naczyniowe oraz neurologiczne. Badania pokazują, że ich regularne spożycie może zmniejszać ryzyko chorób sercowo-naczyniowych poprzez obniżenie poziomu trójglicerydów we krwi oraz poprawę profilu lipidowego. Tran można wprowadzić do diety w formie suplementów, a także jako składnik potraw, co podkreśla jego wszechstronność. Aby skorzystać z korzyści zdrowotnych tran, zaleca się jego stosowanie kilka razy w tygodniu, w zgodzie z zaleceniami dietetyków oraz organizacji zdrowotnych. Często zalecany jest także w kontekście diety osób starszych i tych, które nie mają wystarczającej ilości ryb w swoim jadłospisie, co czyni go istotnym elementem zdrowego odżywiania.
Pytanie 29

Technikę szarpania, skubania lub krojenia należy wykorzystywać do przygotowywania ciasta na

A. kopytka
B. uszka
C. kołduny
D. zacierki
Wybór odpowiedzi dotyczących uszek, kołdunów czy kopytek wskazuje na niepełne zrozumienie różnic między tymi rodzajami ciasta oraz odpowiednich technik ich przygotowania. Uszka, będące rodzajem pierogów, charakteryzują się cienkim ciastem, które należy rozwałkować i wykrawać w odpowiednie kształty. W przypadku uszek, kluczowe jest uzyskanie elastycznego ciasta, co można osiągnąć jedynie przez właściwe ugniatanie, a nie stosowanie technik tarcia czy skubania. Kołduny to natomiast potrawy, które często zawierają mięso w środku, również wymagające delikatnego ciasta, ale ich przygotowanie nie opiera się na skubaniu czy siekaniu, lecz na uformowaniu ciasta w odpowiednie kształty. Kopytka, z kolei, są przygotowywane z ziemniaków i mąki, co sprawia, że proces ich wyrabiania różni się od metod stosowanych w przypadku zacierek. W kontekście przygotowywania kopytek, kluczowym etapem jest ugniatanie ciasta, aby uzyskać gładką masę, co z kolei wymaga precyzyjnego dobrania proporcji składników. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne, by uniknąć typowych błędów kulinarnych, takich jak niewłaściwa konsystencja ciasta czy nieodpowiednia struktura potraw. W gastronomii, stosowanie właściwych technik formowania ciasta ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu, zarówno pod względem smaku, jak i estetyki potraw.
Pytanie 30

W gastronomii ścieżka dla pojemników z odpadami opakowaniowymi nie może się przecinać z trasą

A. odpadów technologicznych
B. gotowych potraw
C. pracowników kuchni
D. przywozu surowców
Odpowiedź, że droga pojemników z odpadami opakowaniowymi nie może krzyżować się z drogą gotowych potraw, jest zgodna z zasadami higieny i bezpieczeństwa w zakładach gastronomicznych. W praktyce, segregacja i transport odpadów powinny być realizowane w sposób, który minimalizuje ryzyko zanieczyszczenia produktów gotowych. Właściwe procedury obejmują wyraźne wydzielanie tras transportowych dla różnych kategorii materiałów, co jest zgodne z wytycznymi HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Na przykład, w restauracjach czy innego rodzaju zakładach gastronomicznych, pojemniki z odpadami powinny być transportowane w inny sposób niż potrawy serwowane klientom, aby zapobiec ewentualnemu kontaktowi z patogenami. Dobrą praktyką jest także używanie różnych kolorów pojemników do segregacji, co ułatwia pracownikom przestrzeganie procedur. Dodatkowo, regularne szkolenia z zakresu higieny dla personelu kulinarnego pomagają w utrzymaniu wysokich standardów bezpieczeństwa żywności.
Pytanie 31

Glazurowanie to proces zagęszczania potraw?

A. pod prawą zacieraną
B. zasmażką
C. mąką pszenną
D. mąką ziemniaczaną
Glazurowanie to technika kulinarna, która polega na zagęszczaniu potraw przy użyciu mąki ziemniaczanej. Mąka ziemniaczana, znana ze swojej zdolności do szybkiego zagęszczania, często jest używana w różnych sosach oraz zupach, aby nadać im odpowiednią konsystencję i połysk. W procesie glazurowania, mąka ziemniaczana rozpuszczana jest w zimnym płynie, co zapobiega tworzeniu się grudek, a następnie dodawana do gorącego dania. Dzięki temu uzyskujemy aksamitną teksturę, a smak potrawy zostaje wzmocniony. Dobrą praktyką jest dodawanie mąki ziemniaczanej w ostatniej fazie gotowania, aby nie traciła swoich właściwości zagęszczających. Warto pamiętać, że mąka ziemniaczana ma neutralny smak, co sprawia, że jest idealna do różnych rodzajów dań, nie zakłócając ich aromatu. Przykładem zastosowania glazurowania może być przygotowanie sosu do potraw mięsnych lub warzywnych, które wymaga delikatnej, gładkiej konsystencji.
Pytanie 32

Daną potrawą kuchni włoskiej, przygotowaną z dużych kawałków makaronu wypełnionego nadzieniem i zapiekanego, jest

A. ravioli
B. polenta
C. lasagne
D. spaghetti
Spaghetti to rodzaj długiego, cienkiego makaronu, który jest często podawany z różnorodnymi sosami, takimi jak pomidorowy, pesto, czy carbonara. Jednak nie jest to danie zapiekane ani nie wykorzystuje dużych płatków makaronu, co wyklucza je z kategorii potrawy opisanej w pytaniu. Polenta to danie przygotowywane z mąki kukurydzianej, które najczęściej podawane jest jako gęsty krem lub w formie plastra, a nie jako warstwa zapiekane z farszem. Ravioli to pierożki makaronowe, które są napełniane różnorodnymi farszami, ale również nie są układane w warstwy ani zapiekane w tradycyjny sposób jak lasagne. Typowe błędy myślowe mogą prowadzić do mylenia tych terminów z powodu ogólnej znajomości kuchni włoskiej, jednak kluczowym elementem lasagne jest jej forma i sposób przygotowania, który różni się od innych wymienionych potraw. Zrozumienie tych różnic ma fundamentalne znaczenie dla poprawnej identyfikacji potraw włoskich oraz ich klasyfikacji w odpowiednich kategoriach gastronomicznych.
Pytanie 33

Brukselka jest klasyfikowana jako warzywo

A. kapustne.
B. owocowe.
C. rzepowate.
D. liściowe.
Nie znając klasyfikacji warzyw, można łatwo się pomylić przy ich rozpoznawaniu. Weźmy na przykład warzywa liściowe, jak szpinak czy sałata - tu jadalnymi częściami są głównie liście, a nie pąki, jak w przypadku brukselki. Jak chcesz dobrze wybierać warzywa do diety czy do uprawy, musisz rozumieć ich biologiczne właściwości i wartości odżywcze. Wskazywanie na warzywa owocowe, takie jak pomidory czy papryka, też może być mylące, bo te rośliny to owoce, które powstają z kwiatów i mają nasiona, co jest sprzeczne z tym, że brukselka to kapusta. A rzepowate, jak rzodkiewki, to zupełnie inna grupa warzyw, gdzie jadalną częścią jest korzeń. Tak więc, żeby zrozumieć, że brukselka to warzywo kapustne, musimy popatrzeć na jej morfologię i klasyfikację w rodzinie Brassicaceae. To bardzo ważne, jeśli chcesz uniknąć błędów w wyborze warzyw do swojej diety.
Pytanie 34

Na przyjęciu angielskim, w którym bierze udział 150 osób, ile kompletów sztućców powinno być przygotowanych na bufecie?

A. 300 kompletów sztućców
B. 450 kompletów sztućców
C. 75 kompletów sztućców
D. 150 kompletów sztućców
Poprawna odpowiedź to 300 kompletów sztućców, ponieważ na przyjęciu angielskim należy przygotować dwa komplety sztućców na jednego gościa. Pierwszy komplet jest używany do dania głównego, a drugi do deseru. Przyjęcie dla 150 osób wymaga zatem 150 gości pomnożonych przez 2 komplety, co daje 300 kompletów sztućców. Zgodnie z najlepszymi praktykami organizacji wydarzeń, zapewnienie odpowiedniej liczby sztućców jest kluczowe dla komfortu gości oraz sprawnej obsługi. Należy również uwzględnić ewentualne sytuacje, takie jak zgubienie sztućców czy ich zabrudzenie, co dodatkowo uzasadnia przygotowanie zapasu. W profesjonalnych usługach cateringowych, standardem jest przygotowanie dodatkowych kompletów, aby uniknąć sytuacji, w której goście muszą czekać na nową zastawę. Przykładowo, w przypadku bufetów, gdzie goście mogą swobodnie wybierać potrawy, warto mieć więcej sprzętu, by zminimalizować przerwy w serwowaniu posiłków.
Pytanie 35

Jaką potrawę z mięsa drobiowego powinno się smażyć w głębokim oleju?

A. Sznycel ministerski
B. Filet z kostką
C. Kotlet pożarski
D. Kotlet de volaille
Kotlet de volaille to naprawdę fajna potrawa z kurczaka. Przygotowuje się go przez smażenie w głębokim tłuszczu, co sprawia, że wychodzi chrupiący i soczysty. Zazwyczaj nadziewa się go masłem i ziołami, a potem obtacza w panierce. Jak się smaży w gorącym oleju, to mięso zachowuje wilgoć, co jest super ważne, jak się robi potrawy z drobiu. Dobrze jest też pamiętać, żeby olej miał około 180°C – wtedy wszystko się równomiernie usmaży. Można do tego dodać różne sosy czy sałatki, przez co staje się to uniwersalnym daniem na różne okazje. No i jeszcze jedno – po usmażeniu warto odcedzić kotlety, żeby pozbyć się nadmiaru tłuszczu, co trochę zdrowsze. Łącząc to wszystko, można naprawdę dobrze przygotować kotlet de volaille, a to jest zgodne z najlepszymi kulinarnymi praktykami.
Pytanie 36

Do zagęszczenia jednej porcji zupy owocowej potrzeba 4 gramów mąki ziemniaczanej. Jaką ilość mąki należy zastosować do przygotowania 50 porcji zupy?

A. 0,020 kg
B. 2,000 kg
C. 0,002 kg
D. 0,200 kg
Aby obliczyć ilość mąki ziemniaczanej potrzebnej do zagęszczenia 50 porcji zupy owocowej, należy pomnożyć ilość mąki potrzebnej na jedną porcję przez liczbę porcji. W tym przypadku mamy 4 gramy mąki na jedną porcję. Zatem: 4 g x 50 = 200 g mąki. Przeliczając na kilogramy, 200 g to 0,200 kg. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w gastronomii, ponieważ pozwalają na precyzyjne przygotowanie dań w odpowiednich proporcjach, co wpływa na jakość i smak potraw. W praktyce restauracyjnej i cateringowej, umiejętność przeliczania i skalowania receptur jest niezbędna, zwłaszcza gdy przygotowuje się większe ilości potraw. Biorąc pod uwagę standardy HACCP, precyzyjne pomiary składników są również istotne w kontekście bezpieczeństwa żywności i zminimalizowania ryzyka błędów podczas gotowania.
Pytanie 37

Długotrwałe gotowanie mieszanki z pokrojonych buraków skutkuje zmianą jego ciemnoczerwonej barwy na

A. jasnoróżową
B. fioletową
C. oliwkową
D. żółtobrązową
Odpowiedzi, które sugerują inne kolory, takie jak oliwkowa, jasnoróżowa, czy fioletowa, wynikają z nieporozumienia na temat chemicznych właściwości buraków oraz ich barwników. Oliwkowa barwa jest efektem obecności chlorofilu i może wystąpić w roślinach zielonych, jednak nie jest związana z burakami. Jasnoróżowy kolor mógłby sugerować, że barwniki nie uległy degradacji, co jest błędne przy długotrwałym gotowaniu, gdzie proces ten prowadzi do utraty intensywności barwy. Z kolei fioletowa barwa jest typowa dla świeżych, nieprzetworzonych buraków, które zachowują swoje barwniki w optymalnych warunkach. Dlatego, w kontekście obróbki cieplnej, odpowiedzi te są nieadekwatne. Długotrwałe gotowanie buraków prowadzi do utleniania i degradacji betalain, co skutkuje zmianą barwy na bardziej stonowaną, czyli żółtobrązową. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla profesjonalnych kucharzy i technologów żywności, którzy muszą być świadomi, jak różne metody obróbki mogą wpłynąć na końcowy wygląd i jakość produktu. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych niepoprawnych odpowiedzi, to niedostateczna znajomość chemii żywności oraz niewłaściwa interpretacja wyników gotowania, co może skutkować nieporozumieniami w praktykach kulinarnych.
Pytanie 38

Przygotować kawę w ekspresie i przelać do podgrzanej filiżanki. Śmietankę należy podgrzać i serwować w oddzielnym dzbanuszku. Cukier podać w cukierniczce. Na podstawie powyższego opisu, jaką kawę należy przygotować?

A. kawę po wiedeńsku
B. kawę po turecku
C. kawę mocha
D. kawę latte
Wybór kawy po turecku jest nieodpowiedni ze względu na różnice w metodzie parzenia oraz składnikach. Kawa po turecku jest tradycyjnie przygotowywana przy użyciu drobno mielonej kawy, która jest gotowana w specjalnym naczyniu zwanym cezve. Tak przygotowana kawa nie jest serwowana z dodatkami, jak śmietanka czy cukier w oddzielnych naczyniach. W praktyce, kawa po turecku podawana jest z dodatkiem cukru w samym napoju, co znacznie różni się od podania kawy po wiedeńsku. Kawa mocha to inny typ napoju, który łączy espresso z gorącym mlekiem i czekoladą, co nie pasuje do opisanego sposobu podania. Z kolei kawa latte, będąca połączeniem espresso i spienionego mleka, nie uwzględnia podawania śmietanki w osobnym dzbanuszku, co jest kluczowe w kawie po wiedeńsku. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby poprawnie klasyfikować różne rodzaje kaw i ich właściwe sposoby serwowania, co jest fundamentalne dla każdej osoby pracującej w branży gastronomicznej.
Pytanie 39

Produkty mięsne z wołowiny po zjedzeniu stanowią źródło pełnowartościowego białka, witamin z grupy B, substancji ekstrakcyjnych oraz

A. błonnika
B. żelaza
C. glukozy
D. wapnia
Glukoza, wapń i błonnik to składniki, które raczej nie mają nic wspólnego z mięsem wołowym. Glukoza to głównie cukier, źródło energii, ale w mięsie jej nie ma, bo to białko zwierzęce. Dobrze jest wiedzieć, że jeśli chodzi o energię, to glukoza pochodzi głównie z węglowodanów, jak zboża, owoce, warzywa. Wapń za to jest minerałem, który znajdziemy głównie w mleku i produktach mlecznych, jak sery czy jogurty. W mięsie wołowym praktycznie go nie ma. Co do błonnika, to on jest roślinny i pomaga w trawieniu, a jego źródła to pełnoziarniste zboża, owoce i warzywa, a nie mięso. Wskazówki dietetyczne mówią, żeby błonnik był w odpowiednich ilościach w diecie, ale mięso nie dostarczy nam tego składnika. Tak że, mogąc mylić te pojęcia, można dojść do dziwnych wniosków o diecie i jej wartościach odżywczych. Zrozumienie, jak różne składniki odżywcze działają, jest istotne dla zdrowego stylu życia.
Pytanie 40

Jakiemu z wymienionych procesów podlega skrobia podczas przygotowywania zasmażki?

A. Kleikowania
B. Dekstrynizacji
C. Pęcznienia
D. Retrogradacji
Wybór innych opcji, takich jak retrogradacja, kleikowanie czy pęcznienie, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesów, które zachodzą w skrobi podczas jej przetwarzania. Retrogradacja skrobi to zjawisko, które występuje w procesie, kiedy to schłodzona skrobia po ugotowaniu zaczyna ponownie tworzyć wiązania między cząsteczkami, co prowadzi do powstawania krystalicznych struktur. Ten proces jest bardziej związany z utwardzaniem po ugotowaniu i nie odnosi się do etapu tworzenia zasmażki. Kleikowanie to natomiast proces, w którym skrobia wchłania wodę i zwiększa swoją objętość, tworząc gęstą masę. Jest to istotny proces, ale nie jest on kluczowy przy przygotowaniu zasmażki, ponieważ zasmażka odnosi się głównie do procesów termicznych prowadzących do dekstrynizacji. Pęcznienie, choć związane z wchłanianiem wody przez skrobię, nie jest głównym zjawiskiem zachodzącym podczas podgrzewania skrobi do zasmażki, a raczej efektem wstępnym. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych niepoprawnych odpowiedzi, opierają się na myleniu różnych procesów przetwarzania skrobi. Kluczowe jest zrozumienie, że dekstrynizacja jako proces chemiczny jest niezbędna, by osiągnąć pożądany efekt w przygotowywaniu zasmażek, a inne wymienione procesy mają miejsce w innych kontekstach i nie odzwierciedlają rzeczywistych zmian chemicznych zachodzących w skrobi w trakcie tego konkretnego etapu kulinarnego.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej