Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 17:53
  • Data zakończenia: 25 maja 2025 18:07

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie Windows mechanizm ostrzegający przed uruchamianiem nieznanych aplikacji oraz plików pobranych z Internetu funkcjonuje dzięki

A. Windows Ink
B. zaporze systemu Windows
C. Windows SmartScreen
D. Windows Update
Wybór odpowiedzi związanych z Windows Ink, Windows Update oraz zaporą systemu Windows wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji i roli w systemie Windows. Windows Ink jest narzędziem, które pozwala na korzystanie z rysików i piór, umożliwiając tworzenie notatek oraz szkiców, ale nie ma związku z ochroną przed niebezpiecznymi plikami. Z kolei Windows Update jest odpowiedzialny za aktualizację systemu operacyjnego i aplikacji, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa poprzez poprawki, lecz sam w sobie nie ostrzega przed uruchamianiem nieznanych aplikacji. Ważne jest, aby zrozumieć, że aktualizacje mają na celu poprawę bezpieczeństwa, ale nie są dedykowane do oceny ryzyka związanego z poszczególnymi aplikacjami. Natomiast zapora systemu Windows (Windows Firewall) działa na zasadzie monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego, co może zapobiegać nieautoryzowanemu dostępowi z zewnątrz, ale nie jest zaprojektowana do analizy plików pobranych z Internetu i ich potencjalnego zagrożenia dla systemu. Te funkcjonalności są ważne w kontekście bezpieczeństwa systemu, ale nie spełniają roli, jaką pełni Windows SmartScreen. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że różne komponenty systemu pełnią różne funkcje, a ich niewłaściwa interpretacja może prowadzić do fałszywych wniosków dotyczących tego, jak zapewnić bezpieczeństwo użytkownika.

Pytanie 2

Aby stworzyć bezpieczny wirtualny tunel pomiędzy dwoma komputerami korzystającymi z Internetu, należy użyć technologii

A. EVN (Easy Virtual Network)
B. VoIP (Voice over Internet Protocol)
C. VLAN (Virtual Local Area Network)
D. VPN (Virtual Private Network)
VPN, czyli Wirtualna Sieć Prywatna, to technologia, która umożliwia stworzenie bezpiecznego połączenia przez Internet między dwoma komputerami. Dzięki zastosowaniu silnego szyfrowania, VPN zapewnia poufność danych oraz ochronę przed nieautoryzowanym dostępem, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla osób pracujących zdalnie lub korzystających z publicznych sieci Wi-Fi. Przykładowo, korzystając z VPN, użytkownik może zdalnie łączyć się z siecią firmową, uzyskując podobny poziom bezpieczeństwa jak w biurze. W kontekście standardów branżowych, wiele organizacji zaleca stosowanie VPN jako podstawowego narzędzia w celu zabezpieczenia komunikacji. Technologie takie jak SSL/TLS, L2TP czy OpenVPN są powszechnie stosowane w implementacji rozwiązań VPN, co zapewnia wysoką jakość i bezpieczeństwo połączeń. Dodatkowo, korzystanie z VPN może pomóc w obejściu geoblokad, umożliwiając dostęp do treści z różnych regionów. Z tego powodu, wybór technologii VPN jest kluczowy dla utrzymania bezpieczeństwa i prywatności w Internecie.

Pytanie 3

Która funkcja przełącznika zarządzalnego pozwala na łączenie kilku przełączników fizycznych w jedną wirtualną linię, aby zwiększyć przepustowość łącza?

A. Agregacja łączy
B. Zarządzanie pasmem
C. Port mirroring
D. Port trunk
Agregacja łączy, znana również jako link aggregation, to technika, która pozwala na połączenie wielu portów sieciowych w jedną logiczną jednostkę, co zwiększa przepustowość i zapewnia redundancję. W praktyce oznacza to, że administratorzy sieci mogą łączyć kilka połączeń fizycznych, co pozwala na osiągnięcie większej przepustowości, niż oferuje pojedyncze połączenie. Agregacja łączy jest szczególnie przydatna w środowiskach, gdzie wymagania dotyczące przepustowości są wysokie, na przykład w centrach danych, gdzie wiele serwerów może wymagać jednoczesnego dostępu do dużych zbiorów danych. Standardy takie jak IEEE 802.3ad (Link Aggregation Control Protocol - LACP) definiują, jak te połączenia powinny być zestawione i zarządzane. Stosowanie agregacji łączy nie tylko zwiększa wydajność, ale także zapewnia większą niezawodność, ponieważ jeśli jedno z połączeń ulegnie awarii, pozostałe połączenia dalej utrzymują komunikację. Warto zauważyć, że odpowiednia konfiguracja switchy jest kluczowa dla efektywnego wykorzystania tej technologii.

Pytanie 4

Czym jest MFT w systemie plików NTFS?

A. główny plik indeksowy partycji
B. tablica partycji dysku twardego
C. plik zawierający dane o poszczególnych plikach i folderach na danym woluminie
D. główny rekord bootowania dysku
MFT, czyli Master File Table, jest kluczowym elementem systemu plików NTFS (New Technology File System). Pełni rolę centralnego pliku, który przechowuje wszystkie informacje dotyczące plików i folderów na danym woluminie, w tym ich atrybuty, lokalizację na dysku oraz inne istotne metadane. Dzięki MFT system operacyjny może szybko uzyskać dostęp do informacji o plikach, co znacząco poprawia wydajność operacji na plikach. Przykładem zastosowania MFT jest szybkie wyszukiwanie plików, co jest niezwykle istotne w środowiskach, gdzie użytkownicy często przeszukują duże ilości danych. W praktyce dobre zrozumienie działania MFT jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą zarządzać pamięcią masową oraz optymalizować wydajność systemu. Warto również zauważyć, że MFT jest częścią standardu NTFS, który zapewnia większą niezawodność i funkcjonalność w porównaniu do starszych systemów plików, takich jak FAT32.

Pytanie 5

Jaki termin powinien zostać umieszczony w miejscu z kropkami na schemacie blokowym przedstawiającym strukturę systemu operacyjnego?

Ilustracja do pytania
A. Testy wydajnościowe
B. Powłoka
C. Sterowniki
D. Aplikacje użytkowe
Powłoka systemu operacyjnego, znana również jako shell, jest kluczowym elementem pośredniczącym między użytkownikiem a jądrem systemu. Funkcjonuje jako interfejs użytkownika, umożliwiając wprowadzanie komend oraz ich interpretację i przekazywanie do jądra w celu wykonania. Istnieją dwa główne typy powłok: powłoki tekstowe, takie jak Bash w systemach Linux, oraz powłoki graficzne, jak te w Windows. Powłoki pozwalają użytkownikom na uruchamianie programów, zarządzanie plikami, a nawet automatyzację zadań poprzez skrypty. Standardy branżowe podkreślają znaczenie intuicyjności i efektywności powłoki, co wpływa na ogólne doświadczenie użytkownika w interakcji z systemem operacyjnym. Dobrym przykładem praktycznego zastosowania powłoki jest jej wykorzystanie w serwerach, gdzie administratorzy często używają powłok tekstowych do zdalnego zarządzania systemem. Zrozumienie działania powłoki i jej interakcji z jądrem pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie systemu operacyjnego i może prowadzić do optymalizacji procesów w środowisku IT. Dzięki powłokom użytkownicy i administratorzy mogą w pełni wykorzystać możliwości systemu operacyjnego, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku.

Pytanie 6

Zgodnie z normą PN-EN 50173, minimalna liczba punktów rozdzielczych, które należy zainstalować, wynosi

A. 1 punkt rozdzielczy na każde 250 m2 powierzchni
B. 1 punkt rozdzielczy na każde 100 m2 powierzchni
C. 1 punkt rozdzielczy na każde piętro
D. 1 punkt rozdzielczy na cały wielopiętrowy budynek
Wybór opcji sugerujących inne kryteria rozdziału punktów rozdzielczych, takie jak jeden punkt na każde 100 m2 czy 250 m2 powierzchni, jest mylny i nieodpowiedni w kontekście normy PN-EN 50173. Przede wszystkim, standardy te koncentrują się na zapewnieniu odpowiedniego dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej na poziomie piętra, co znacznie poprawia jakość usług oraz zasięg sygnału. Argumentacja oparta na powierzchni może prowadzić do niedoszacowania wymagań dotyczących liczby punktów rozdzielczych w budynkach o większej liczbie pięter, co w rezultacie ograniczy efektywność systemu. Ponadto, projektowanie systemów okablowania strukturalnego powinno uwzględniać nie tylko powierzchnię, ale także układ i przeznaczenie przestrzeni, co jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. Postrzeganie wielopiętrowych budynków jako całości, gdzie jeden punkt rozdzielczy na cały budynek ma spełniać potrzeby wszystkich użytkowników, jest błędne, ponieważ nie uwzględnia różnorodności wymagań i intensywności użytkowania w różnych strefach budynku. Właściwe podejście to takie, które równoważy liczbę punktów z ich lokalizacją i funkcjonalnością, zapewniając użytkownikom łatwy dostęp do sieci oraz umożliwiając skuteczną obsługę infrastruktury telekomunikacyjnej.

Pytanie 7

Ile portów USB może być dostępnych w komputerze wyposażonym w tę płytę główną, jeśli nie używa się huba USB ani dodatkowych kart?

Ilustracja do pytania
A. 3 porty
B. 5 portów
C. 4 porty
D. 12 portów
Niepoprawne zrozumienie liczby dostępnych portów USB wynika często z niepełnej analizy specyfikacji płyty głównej. Płyty główne są projektowane z myślą o różnorodnych zastosowaniach, co często oznacza, że posiadają więcej złącz niż te widoczne na pierwszy rzut oka. W przypadku omawianej płyty należy wziąć pod uwagę zarówno porty dostępne bezpośrednio na tylnym panelu, jak i te, które można podłączyć wewnętrznie na płycie. Na przykład cztery porty USB 2.0 i dwa porty USB 3.0 na panelu tylnym to tylko część dostępnych opcji. Dodatkowe złącza na płycie pozwalają na podłączenie kolejnych urządzeń, co często jest pomijane. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z ograniczonego zrozumienia możliwości rozbudowy systemu komputerowego. Warto także zwrócić uwagę na różnice między portami USB 2.0 a USB 3.0, które różnią się szybkością przesyłu danych i mogą wpływać na decyzje projektowe i użytkowe systemu. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla optymalizacji pracy komputera i pełnego wykorzystania dostępnych technologii. Prawidłowa analiza wymaga także uwzględnienia przyszłych potrzeb użytkownika oraz ewentualnej rozbudowy systemu, co może wpłynąć na decyzje dotyczące liczby wykorzystywanych portów.

Pytanie 8

Interfejs HDMI w komputerze umożliwia przesyłanie sygnału

A. cyfrowego video
B. cyfrowego video i audio
C. analogowego audio i video
D. cyfrowego audio
Odpowiedź 'cyfrowego video i audio' jest poprawna, ponieważ interfejs HDMI (High-Definition Multimedia Interface) został zaprojektowany w celu przesyłania zarówno cyfrowego wideo, jak i dźwięku w wysokiej jakości. HDMI wspiera wiele formatów audio, w tym LPCM, Dolby TrueHD oraz DTS-HD Master Audio, a także przesyła sygnał wideo w rozdzielczościach do 4K i 8K. Przykładem zastosowania HDMI jest podłączenie komputera do telewizora lub projektora, co umożliwia wyświetlanie filmów, gier czy prezentacji w wysokiej jakości. HDMI stał się standardem w przemyśle audio-wideo, a jego wszechstronność i jakość sprawiają, że jest szeroko stosowany zarówno w domowych systemach rozrywkowych, jak i w profesjonalnych aplikacjach, takich jak prezentacje multimedialne czy produkcja wideo. Stosowanie HDMI zapewnia nie tylko wysoką jakość sygnału, ale również wygodę w postaci możliwości przesyłania jednego kabla dla dźwięku i obrazu oraz wsparcia dla technologii takich jak CEC (Consumer Electronics Control), która umożliwia sterowanie wieloma urządzeniami z jednego pilota.

Pytanie 9

Jaką częstotliwość odświeżania należy ustawić, aby obraz na monitorze był odświeżany 85 razy na sekundę?

A. 0,085 kHz
B. 85 kHz
C. 8,5 Hz
D. 850 Hz
Częstotliwość odświeżania monitora określa, ile razy na sekundę obraz na ekranie jest aktualizowany. W przypadku potrzebnego odświeżania na poziomie 85 razy na sekundę, co odpowiada 85 Hz, właściwa jednostka to kilohercy (kHz), w której 1 kHz to 1000 Hz. Dlatego 85 Hz przelicza się na 0,085 kHz. Takie ustawienie jest istotne w kontekście zapewnienia płynności obrazu, co jest szczególnie ważne w zastosowaniach multimedialnych i graficznych, takich jak gry komputerowe czy edycja wideo. Standardy branżowe, takie jak VESA (Video Electronics Standards Association), rekomendują, aby częstotliwość odświeżania odpowiadała wymaganiom wizualnym użytkowników oraz możliwościom sprzętu. Prawidłowe ustawienie częstotliwości odświeżania pozwala na uniknięcie efektu migotania ekranu, co ma kluczowe znaczenie dla komfortu oglądania i zdrowia wzroku użytkowników. W praktyce, w przypadku wyższych częstotliwości odświeżania, monitor jest w stanie wyświetlić więcej klatek na sekundę, co przekłada się na lepsze wrażenia wizualne.

Pytanie 10

Awaria drukarki igłowej może być spowodowana uszkodzeniem

A. elektromagnesu.
B. elektrody ładującej.
C. dyszy.
D. termorezystora.
Wybieranie dyszy jako przyczyny awarii w drukarce igłowej to spora pomyłka. Dysze są charakterystyczne dla drukarek atramentowych i tam odpowiadają za tusz, ale nie w igłowych, gdzie to wszystko działa inaczej. Często użytkownicy mylą się i szukają problemu w dyszy, co prowadzi do złych diagnoz. Podobnie, termorezystor reguluje ciepło w niektórych modelach, ale w drukarkach igłowych tego nie ma, bo one nie topnieją tuszem. Jeszcze elektrodę ładującą znajdziesz w drukarkach laserowych, a nie w igłowych. Takie myślenie może zaprowadzić do niepotrzebnych wydatków na części, które w ogóle nie są związane z problemem. Warto zrozumieć, że każdy typ drukarki ma swoje unikalne mechanizmy, a dobra diagnoza wymaga znajomości konkretnego modelu. Z mojego punktu widzenia, to nie tylko kwestia techniki, ale też wiesz, trzeba znać procedury serwisowe, które się przydają w praktyce.

Pytanie 11

Jednym z programów stosowanych do tworzenia kopii zapasowych partycji oraz dysków jest

A. CrystalDiskInfo
B. Diskpart
C. Gparted
D. Norton Ghost
Diskpart to narzędzie systemowe wbudowane w systemy operacyjne Windows, które służy do zarządzania partycjami dysków, ale nie ma możliwości tworzenia kopii zapasowych ani obrazów. Diskpart pozwala na wykonywanie operacji takich jak tworzenie, usuwanie czy formatowanie partycji, jednak nie oferuje funkcji klonowania, co jest kluczowe w kontekście tworzenia kopii zapasowych. Gparted to natomiast narzędzie graficzne dla systemów Linux, umożliwiające zarządzanie partycjami, ale także nie jest przeznaczone do tworzenia kopii dysków. Z kolei CrystalDiskInfo to aplikacja monitorująca stan dysków twardych, dostarczająca informacji o ich kondycji, temperaturze i parametrach S.M.A.R.T., ale nie posiada funkcji tworzenia kopii dysków. Często mylone jest pojęcie zarządzania partycjami z tworzeniem kopii zapasowych, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że aby skutecznie zabezpieczyć dane, nie wystarczy jedynie zarządzać strukturą dyskową; niezbędne są odpowiednie narzędzia, które oferują funkcjonalności klonowania i tworzenia obrazów. W kontekście backupów, zastosowanie dedykowanych aplikacji, takich jak Norton Ghost, jest standardową praktyką w branży IT, co potwierdza znaczenie wyboru odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań.

Pytanie 12

Wartość liczby 1100112 zapisanej w systemie dziesiętnym wynosi

A. 51
B. 50
C. 53
D. 52
Liczba 1100112 w systemie dziesiętnym odpowiada wartości 51, co wynika z jej konwersji z systemu dwójkowego. Aby to obliczyć, musimy zrozumieć, jak działa system binarny. Każda cyfra w liczbie binarnej reprezentuje potęgę liczby 2. W przypadku liczby 1100112, odczytując ją od prawej do lewej, mamy: 1*2^6 + 1*2^5 + 0*2^4 + 0*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0. Obliczając to, otrzymujemy: 64 + 32 + 0 + 0 + 4 + 2 + 0 = 102. Zauważmy jednak, że musimy skorygować nasze myślenie o systemach liczbowych. Wartości w systemie binarnym mogą być mylone z ich reprezentacjami w systemie dziesiętnym, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie konwersji między systemami jest kluczowe w informatyce, szczególnie w kontekście programowania i analizy danych. Dobre praktyki obejmują umiejętność konwersji i zrozumienia reprezentacji liczbowych, co jest niezbędne w wielu dziedzinach, od projektowania algorytmów po konstruowanie baz danych.

Pytanie 13

W systemie Linux prawa dostępu do katalogu są ustawione w formacie rwx--x--x. Jaką liczbę odpowiadają tę konfigurację praw?

A. 777
B. 543
C. 621
D. 711
Odpowiedź 711 jest prawidłowa, ponieważ prawa dostępu do folderu w systemie Linux są reprezentowane w postaci trzech grup: właściciel, grupa i inni użytkownicy. W ciągu znaków rwx--x--x, 'rwx' oznacza, że właściciel ma pełne prawa (czytanie, pisanie i wykonywanie), co odpowiada wartości 7 w systemie ósemkowym. '---' dla grupy oznacza brak jakichkolwiek praw dostępu, co daje wartość 0, a '--x' dla innych użytkowników oznacza, że mają oni jedynie prawo do wykonywania, co daje wartość 1. Zsumowanie wartości dla tych trzech grup daje 711, co jest poprawnym odzwierciedleniem tych uprawnień. W praktyce, poprawne ustawienie praw dostępu jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu. Dobrą praktyką jest stosowanie minimalnych niezbędnych uprawnień, aby ograniczyć dostęp do wrażliwych danych. Na przykład, serwer webowy może mieć ustawione uprawnienia 755, aby zezwolić na odczyt i wykonywanie dla wszystkich, ale pisanie tylko dla właściciela, co zwiększa bezpieczeństwo.

Pytanie 14

Który typ profilu użytkownika zmienia się i jest zapisywany na serwerze dla klienta działającego w sieci Windows?

A. Tymczasowy
B. Lokalny
C. Obowiązkowy
D. Mobilny
Tymczasowy profil użytkownika, choć czasami mylnie uważany za podobny do mobilnego, nie jest przechowywany na serwerze i nie umożliwia użytkownikowi synchronizacji ustawień między różnymi komputerami. Zamiast tego tworzy się go w sytuacjach, gdy występują problemy z ładowaniem profilu użytkownika, co skutkuje ograniczonym dostępem do danych i ustawień. Użytkownik korzystający z tymczasowego profilu może zauważyć, że jego preferencje i pliki nie są dostępne, co może prowadzić do frustracji i spadku efektywności w pracy. Lokalne profile użytkownika są przechowywane lokalnie na danym urządzeniu i nie mają możliwości synchronizacji ani zdalnego dostępu, co ogranicza ich użyteczność w środowiskach zdalnych lub rozproszonych. Obowiązkowe profile, chociaż pozwalają na pewne centralne zarządzanie, również nie są odpowiednie w kontekście mobilności, ponieważ wszelkie zmiany wprowadzone przez użytkownika nie są zapisywane. Użytkownicy często mylą te różne typy profili, co może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu środowiskiem IT. Warto zrozumieć, że mobilne profile użytkownika są zaprojektowane z myślą o łatwej integracji i użytkowaniu w złożonych środowiskach sieciowych, co stanowi ich kluczową przewagę w porównaniu do innych typów profili.

Pytanie 15

Aby zarządzać aplikacjami i usługami uruchamianymi podczas startu systemu operacyjnego w Windows 7, należy skorzystać z programu

A. msconfig.exe
B. autoexec.bat
C. autorun.inf
D. config.sys
Wybierając config.sys, autorun.inf lub autoexec.bat, można wprowadzić znaczące nieporozumienia dotyczące sposobów zarządzania uruchamianiem systemu Windows. Config.sys to plik konfiguracyjny stosowany głównie w systemach DOS oraz we wcześniejszych wersjach Windows, służący do ładowania sterowników i ustawień systemowych, ale nie ma zastosowania w kontekście ich zarządzania w Windows 7. Z kolei plik autorun.inf jest używany do automatyzacji uruchamiania programów z nośników zewnętrznych, takich jak płyty CD czy pamięci USB, ale nie dotyczy on aplikacji startowych systemu. Autoexec.bat to skrypt uruchamiany w systemach DOS oraz wcześniejszych wersjach Windows, który zawierał polecenia do konfigurowania środowiska pracy, jednak również nie jest używany w Windows 7. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ użytkownicy mogą mylić ich funkcjonalności z nowoczesnymi metodami zarządzania startem systemu. Ważne jest, aby zrozumieć, że w Windows 7 zarządzanie uruchamianiem aplikacji i usług odbywa się przede wszystkim poprzez msconfig.exe, co jest zgodne z aktualnymi standardami zarządzania systemem.

Pytanie 16

Jakie urządzenie elektroniczne ma zdolność do magazynowania ładunku elektrycznego?

A. kondensator
B. dioda
C. tranzystor
D. rezystor
Kondensator jest elementem elektronicznym, który zdolny jest do gromadzenia ładunku elektrycznego. Działa na zasadzie gromadzenia ładunków na dwóch przewodzących okładkach, które są oddzielone dielektrykiem. W momencie podłączenia kondensatora do źródła zasilania, jeden z okładek gromadzi ładunek dodatni, a drugi ładunek ujemny, co wytwarza pole elektryczne. Zastosowanie kondensatorów jest szerokie; znajdują one zastosowanie w filtrach sygnału, zasilaczach, układach czasowych oraz w elektronice analogowej i cyfrowej. W kontekście standardów, kondensatory są kluczowe w układach zgodnych z normą IEC, a ich parametry, jak pojemność czy napięcie pracy, muszą być zgodne z wymaganiami aplikacji. Ich umiejętne użycie przyczynia się do poprawy efektywności działania obwodów elektronicznych oraz stabilności sygnału.

Pytanie 17

Jak nazywa się protokół używany do przesyłania wiadomości e-mail?

A. Internet Message Access Protocol
B. Protokół Transferu Plików
C. Simple Mail Transfer Protocol
D. Protokół Poczty Stacjonarnej
Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) jest jednym z kluczowych protokołów w zestawie technologii, które umożliwiają wysyłanie wiadomości e-mail w Internecie. SMTP, zdefiniowany w standardzie RFC 5321, jest odpowiedzialny za przesyłanie wiadomości między serwerami pocztowymi oraz ich przekierowywanie do odpowiednich odbiorców. Stosując SMTP, nadawca łączy się z serwerem pocztowym, który następnie przekazuje wiadomość do serwera odbiorcy. Praktycznym zastosowaniem SMTP jest konfiguracja serwera pocztowego do wysyłania wiadomości z aplikacji, co jest powszechnie wykorzystywane w systemach CRM, marketingu e-mailowego oraz powiadomieniach systemowych. Dodatkowo, SMTP działa w połączeniu z innymi protokołami, jak POP3 lub IMAP, które umożliwiają odbiór wiadomości. Dobre praktyki w korzystaniu z SMTP obejmują zabezpieczanie wymiany danych poprzez szyfrowanie oraz odpowiednią konfigurację autoryzacji użytkowników, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu i spamowania.

Pytanie 18

Wykonując w konsoli systemu Windows Server komendę convert, co można zrealizować?

A. defragmentację dysku
B. naprawę logicznej struktury dysku
C. naprawę systemu plików
D. zmianę systemu plików
Polecenie 'convert' w systemie Windows Server służy do zmiany systemu plików z FAT32 na NTFS. NTFS, czyli New Technology File System, jest bardziej zaawansowanym systemem plików niż FAT32, oferującym funkcje takie jak wsparcie dla większych dysków, lepsze zarządzanie uprawnieniami oraz możliwość wykorzystania kompresji plików. Przykładem zastosowania tego polecenia może być sytuacja, w której użytkownik chce zainstalować nowe oprogramowanie wymagające NTFS lub chce skorzystać z funkcji, takich jak szyfrowanie EFS (Encrypted File System). Aby przeprowadzić tę konwersję, wystarczy w wierszu poleceń wpisać 'convert D: /FS:NTFS', gdzie D: to litera napędu, który chcemy przekonwertować. Dobrą praktyką jest wykonanie kopii zapasowej danych przed dokonaniem takiej zmiany, aby zminimalizować ryzyko utraty informacji. Warto również zauważyć, że konwersja na NTFS jest procesem bezpiecznym i nie powoduje utraty danych, co czyni go preferowanym rozwiązaniem dla wielu administratorów systemów.

Pytanie 19

Która z grup w systemie Windows Serwer dysponuje najmniejszymi uprawnieniami?

A. Operatorzy kont
B. Wszyscy
C. Administratorzy
D. Użytkownicy
Odpowiedzi wskazujące na grupy "Operatorzy kont", "Użytkownicy" oraz "Administratorzy" nie są poprawne, ponieważ każda z tych grup ma przypisane znacznie większe uprawnienia niż grupa "Wszyscy". Operatorzy kont mają możliwość zarządzania kontami użytkowników i mogą wykonywać określone operacje administracyjne, co czyni ich rolę bardziej odpowiedzialną i pozwala na potencjalne wprowadzenie zmian w systemie. Użytkownicy, w zależności od przypisanych uprawnień, mogą mieć dostęp do różnych zasobów i aplikacji, co również przekłada się na szerszy zakres uprawnień w porównaniu do grupy "Wszyscy". Administratorzy, z kolei, mają pełne uprawnienia do zarządzania systemem, co oznacza, że mogą wprowadzać zmiany w konfiguracji systemowej, instalować oprogramowanie oraz zarządzać bezpieczeństwem sieci. Często mylnie zakłada się, że wszystkie grupy użytkowników mają podobny poziom uprawnień, co może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania dostępem i ryzyka związane z bezpieczeństwem. Właściwe zrozumienie ról i uprawnień przydzielanych grupom użytkowników jest kluczowe dla ochrony zasobów systemowych. W związku z tym, dla zapewnienia skutecznej polityki bezpieczeństwa, należy dokładnie przemyśleć przypisanie odpowiednich ról i uprawnień na podstawie zasad bezpieczeństwa oraz dobrych praktyk branżowych.

Pytanie 20

Bezpośrednio po usunięciu istotnych plików z dysku twardego, użytkownik powinien

A. zainstalować narzędzie diagnostyczne
B. przeprowadzić test S. M. A. R. T. na tym dysku
C. wykonać defragmentację dysku
D. ochronić dysk przed zapisywaniem nowych danych
Podejście zakładające przeprowadzenie testu S.M.A.R.T. po usunięciu plików jest nieoptymalne w kontekście odzyskiwania danych. Test S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology) ma na celu ocenę stanu technicznego dysku twardego i wykrycie potencjalnych problemów z jego wydajnością czy niezawodnością. Choć może być przydatny do monitorowania ogólnej kondycji dysku, nie wpływa na możliwość odzyskania skasowanych plików. Usunięcie plików nie jest objawem uszkodzenia dysku, a raczej błędu użytkownika. To samo dotyczy instalacji programów diagnostycznych; ich użycie nie pomoże w odzyskaniu danych, a jedynie dostarczy informacji o stanie dysku, co jest nieadekwatne w tej sytuacji. Defragmentacja dysku z kolei, mimo że może poprawić wydajność, jest całkowicie niezalecana po usunięciu plików. Proces ten reorganizuje dane, co w praktyce oznacza, że może nadpisać obszary pamięci, w których znajdowały się usunięte pliki. W rezultacie, działania te mogą doprowadzić do całkowitej utraty możliwości ich odzyskania. Kluczowym błędem jest przekonanie, że działania te pomogą w odzyskaniu danych, podczas gdy w rzeczywistości mogą one tylko pogorszyć sytuację. Dlatego najważniejsze jest zapobieganie zapisowi nowych danych na dysku i podejmowanie działań mających na celu ich odzyskanie zanim nastąpi jakiekolwiek nadpisanie. W przypadku utraty plików, zawsze zaleca się skorzystanie z profesjonalnych usług odzyskiwania danych, które stosują odpowiednie metody i narzędzia do odzyskiwania informacji bez ryzyka ich usunięcia.

Pytanie 21

Jaka jest binarna reprezentacja adresu IP 192.168.1.12?

A. 11000100,10101010,00000101,00001001
B. 11000010,10101100,00000111,00001101
C. 11000000.10101000,00000001,00001100
D. 11000001,10111000,00000011,00001110
Adres IP 192.168.1.12 w zapisie binarnym ma postać 11000000.10101000.00000001.00001100. Aby zrozumieć, jak dokonano tej konwersji, należy znać zasady przekształcania liczb dziesiętnych na system binarny. Każda z czterech części adresu IP (octetów) jest przekształcana osobno. W przypadku 192, jego binarna reprezentacja to 11000000, co uzyskuje się przez dodawanie kolejnych potęg liczby 2: 128 + 64 = 192. Następnie 168 zamienia się na 10101000, ponieważ 128 + 32 + 8 = 168. Kolejny octet, 1, jest po prostu 00000001, a ostatni, 12, to 00001100. W praktyce, znajomość binarnego zapisu adresu IP jest niezbędna w sieciach komputerowych, zwłaszcza przy konfiguracji urządzeń sieciowych czy diagnostyce problemów z komunikacją. Ważne jest również, aby zrozumieć, że te adresy IP są częścią standardu IPv4, który jest powszechnie stosowany w internecie oraz w sieciach lokalnych. Znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest podstawową umiejętnością każdego specjalisty IT, co znacząco ułatwia pracę z sieciami oraz zabezpieczeniami.

Pytanie 22

W przypadku planowania wykorzystania przestrzeni dyskowej komputera do przechowywania oraz udostępniania danych, takich jak pliki oraz aplikacje dostępne w internecie, a także ich zarządzania, komputer powinien być skonfigurowany jako

A. serwer terminali
B. serwer DHCP
C. serwer aplikacji
D. serwer plików
Serwer plików to dedykowane urządzenie lub oprogramowanie, które umożliwia przechowywanie, zarządzanie i udostępnianie plików w sieci. Jego główną funkcją jest archiwizacja i udostępnianie danych, co czyni go kluczowym elementem w wielu organizacjach. Użytkownicy mogą z łatwością uzyskiwać dostęp do plików z różnych urządzeń. Typowym przykładem zastosowania serwera plików jest przechowywanie dokumentów, zdjęć czy multimediów w centralnej lokalizacji, z której mogą one być udostępniane wielu użytkownikom jednocześnie. W praktyce, konfigurując serwer plików, można korzystać z protokołów takich jak SMB (Server Message Block) lub NFS (Network File System), które są standardami w branży. Dobre praktyki obejmują regularne tworzenie kopii zapasowych danych, aby zapobiec ich utracie, oraz stosowanie systemów uprawnień, które kontrolują, kto ma dostęp do określonych plików. Serwery plików są również często implementowane w architekturze NAS (Network-Attached Storage), co zwiększa ich dostępność w sieci.

Pytanie 23

Jakie środowisko graficzne zaprojektowane dla systemu Linux ma najniższe wymagania dotyczące pamięci RAM?

A. UNITY
B. AERO
C. GNOME
D. XFCE
Wybór AERO, UNITY lub GNOME jako środowiska graficznego dla systemu Linux w kontekście ograniczonych zasobów pamięci RAM jest nieadekwatny. AERO, będące częścią systemu Windows, nie ma zastosowania w systemach Linux i jego wymagania dotyczące pamięci są znacznie wyższe niż te, które oferują lekkie środowiska. UNITY, choć był popularny w przeszłości, ze względu na swoje graficzne efekty oraz integrację z platformą Ubuntu, wymaga znacznych zasobów, co może prowadzić do wolniejszej pracy na starszych sprzętach. Z kolei GNOME, mimo że oferuje nowoczesny interfejs użytkownika, także zawiera wiele funkcji i efektów wizualnych, które znacząco obciążają pamięć RAM. Użytkownicy często popełniają błąd myślowy, myśląc, że bardziej zaawansowane wizualnie środowiska będą lepsze w każdym przypadku. To podejście jest mylne, ponieważ rzeczywiste wymagania sprzętowe oraz wydajność systemu są kluczowe, szczególnie w przypadku starszych komputerów lub systemów, które operują w ograniczonych środowiskach. Dlatego zamiast korzystać z bardziej zasobożernych środowisk graficznych, warto rozważyć zastosowanie XFCE, które łączy w sobie funkcjonalność z niskimi wymaganiami sprzętowymi.

Pytanie 24

Jaką usługę obsługuje port 3389?

A. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
B. RDP (Remote Desktop Protocol)
C. DNS (DomainName System)
D. TFTP (Trivial File Transfer Protocol)
DNS (Domain Name System) to system, który tłumaczy nazwy domen na adresy IP, co jest niezbędne do funkcjonowania Internetu. Działa on na porcie 53, a nie 3389, co czyni go niewłaściwą odpowiedzią na zadane pytanie. Użytkownicy mogą często mylić funkcję DNS z innymi protokołami sieciowymi, co prowadzi do błędnych wniosków. TFTP (Trivial File Transfer Protocol) jest prostym protokołem transferu plików, który działa na porcie 69. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) przydziela dynamicznie adresy IP urządzeniom w sieci, a jego standardowy port to 67 dla serwerów i 68 dla klientów. W związku z tym, błędne przypisanie portu 3389 do tych protokołów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnych funkcji, które pełnią. Istotne jest zrozumienie, że każdy z tych protokołów ma swoje specyficzne zastosowania i porty, co jest kluczowe dla skutecznej konfiguracji i zarządzania sieciami komputerowymi. Aby uniknąć takich błędów, warto zapoznać się z dokumentacją techniczną oraz standardami branżowymi, które precyzyjnie określają, jakie porty są używane przez różne usługi i protokoły.

Pytanie 25

Przy zgrywaniu filmu kamera cyfrowa przesyła na dysk 220 MB na minutę. Wybierz z diagramu interfejs o najniższej prędkości transferu, który umożliwia taką transmisję

Ilustracja do pytania
A. USB 1
B. USB 2
C. 1394b
D. 1394a
Interfejs 1394a, znany również jako FireWire 400, oferuje prędkość transferu do 400 megabitów na sekundę (Mbps), co przekłada się na około 50 megabajtów na sekundę (MB/s). Zgrywanie filmu, które wymaga 220 MB na minutę, oznacza zapotrzebowanie na prędkość około 3,67 MB/s. Interfejs 1394a z prędkością 50 MB/s zdecydowanie spełnia te wymagania, zapewniając stabilne przesyłanie danych. W praktyce FireWire 400 był popularnym wyborem w branży wideo i audio, oferując niezawodność i wysoką jakość transferu danych, co jest kluczowe podczas edycji materiałów multimedialnych. W porównaniu do alternatyw, takich jak USB 1, które oferuje zaledwie 1,5 Mbps, 1394a jest bardziej efektywnym rozwiązaniem. Wybór odpowiedniego interfejsu w oparciu o jego przepustowość jest krytyczny w zapewnieniu płynnej pracy urządzeń cyfrowych, co jest dobrą praktyką zawodową, szczególnie w produkcji wideo.

Pytanie 26

Jakie jest oznaczenie sieci, w której funkcjonuje host o IP 10.10.10.6 klasy A?

A. 10.10.10.255
B. 10.10.0.0
C. 10.255.255.255
D. 10.0.0.0
Adres 10.10.0.0 jest nieprawidłowym adresem sieci dla hosta o adresie IP 10.10.10.6, ponieważ sugeruje, że sieć ma maskę podsieci, która uwzględnia tylko pierwsze dwa oktety, co jest niezgodne z zasadami klasyfikacji adresów IP. W klasie A, adres IP 10.10.10.6 wskazuje, że cały pierwszy oktet (10) powinien być użyty do określenia adresu sieci, a nie dwóch. Adres 10.10.10.255 jest w ogóle adresem rozgłoszeniowym (broadcast), co oznacza, że nie może być traktowany jako adres sieci. Adresy rozgłoszeniowe są używane do jednoczesnego wysyłania danych do wszystkich urządzeń w danej sieci, co czyni je w pełni niewłaściwymi w kontekście adresów sieciowych. Ponadto, 10.255.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla całej sieci klasy A, co również wyklucza go z możliwości bycia adresem sieci. Kluczowe błędy w myśleniu, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, obejmują pomylenie adresów sieciowych z adresami hostów oraz nieprawidłowe stosowanie maski podsieci. W rzeczywistości, aby dokładnie określić adres sieci, należy zawsze odnosić się do zasad klasyfikacji adresów oraz do standardów takich jak RFC 1918, które określają zasady używania adresów prywatnych. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 27

W jakich jednostkach opisuje się przesłuch zbliżny NEXT?

A. w dżulach
B. w decybelach
C. w amperach
D. w omach
Przesłuch zbliżny NEXT, czyli Near-End Crosstalk, jest wyrażany w decybelach (dB). W kontekście telekomunikacji oraz sieci komputerowych, przesłuch zbliżny odnosi się do poziomu zakłóceń sygnału, które mogą wpływać na jakość transmisji danych w kablach wieloparowych. Decybele są używane jako jednostka miary, ponieważ umożliwiają one przedstawienie bardzo szerokiego zakresu wartości, co jest niezbędne w ocenie poziomu zakłóceń. W praktyce, zrozumienie poziomu crosstalk pozwala inżynierom na projektowanie bardziej efektywnych systemów transmisyjnych, które minimalizują wpływ zakłóceń na jakość sygnału. Na przykład, w standardach takich jak ISO/IEC 11801, definiuje się dopuszczalne poziomy NEXT, aby zapewnić odpowiednią jakość transmisji w systemach zakupu złącz i kabla. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w kontekście budowy i konserwacji nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych, a także w monitorowaniu ich wydajności.

Pytanie 28

Topologia fizyczna sieci komputerowej przedstawiona na ilustracji to topologia

Ilustracja do pytania
A. magistrali
B. gwiazdy
C. hierarchiczna
D. gwiazdy rozszerzonej
Topologia hierarchiczna, inaczej zwana topologią drzewa, jest jedną z najczęściej spotykanych struktur w sieciach komputerowych, szczególnie w większych organizacjach. Charakteryzuje się ona rozbudową w postaci hierarchii urządzeń sieciowych, gdzie każdy węzeł centralny jest połączony z kilkoma urządzeniami podrzędnymi. W praktyce topologia hierarchiczna umożliwia łatwe zarządzanie dużymi sieciami dzięki czytelnej strukturze i możliwości centralnego administrowania. Jest to powszechnie stosowane podejście w centrach danych, gdzie serwery są zorganizowane według poziomów hierarchii, co ułatwia skalowanie i integrację z różnymi systemami. Warto zauważyć, że topologia ta wspiera redundancję i skalowalność, co jest kluczowe w utrzymaniu ciągłości działania firmy. Stosowanie topologii hierarchicznej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewniającymi nie tylko optymalizację pracy sieci, ale także jej bezpieczeństwo oraz możliwość implementacji zaawansowanych polityk dostępu i monitorowania ruchu. Jest to rozwiązanie rekomendowane przez wielu producentów sprzętu sieciowego, jak Cisco czy Juniper.

Pytanie 29

Kabel typu skrętka, w którym pojedyncza para żył jest pokryta folią, a całość kabla jest osłonięta ekranem z folii i siatki, oznacza się symbolem

A. SF/UTP
B. U/UTP
C. SF/FTP
D. U/FTP
Odpowiedź SF/FTP jest prawidłowa, ponieważ oznacza kabel typu skrętka, w którym każda para żył jest dodatkowo izolowana folią, a cały kabel jest osłonięty ekranem z folii i siatki. Skrót SF oznacza 'Shielded Foiled', co wskazuje na ekranowanie zarówno na poziomie poszczególnych par, jak i na poziomie całego kabla. Tego rodzaju konstrukcja pozwala na znaczne ograniczenie zakłóceń elektromagnetycznych, co jest kluczowe w zastosowaniach, gdzie stabilność i jakość sygnału są niezbędne, takich jak sieci komputerowe w biurach lub systemy telekomunikacyjne. Kabel SF/FTP jest idealny do instalacji w miejscach z dużym natężeniem zakłóceń, takich jak blisko urządzeń elektronicznych czy w obszarach przemysłowych. Zgodnie z normami ISO/IEC 11801 oraz ANSI/TIA-568, stosowanie ekranowanych kabli w środowiskach o wysokim poziomie interferencji jest zalecane, co czyni ten typ kabla popularnym w nowoczesnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 30

Jakie będą wydatki na zakup kabla UTP kat.5e potrzebnego do stworzenia sieci komputerowej składającej się z 6 stanowisk, przy średniej odległości każdego stanowiska od przełącznika równiej 9m? Należy doliczyć m zapasu dla każdej linii kablowej, a cena za metr kabla wynosi 1,50 zł?

A. 90,00 zł
B. 60,00 zł
C. 120,00 zł
D. 150,00 zł
Poprawna odpowiedź na to pytanie to 90,00 zł, co jest wynikiem obliczeń związanych z kosztami zakupu kabla UTP kat.5e. Aby zbudować sieć komputerową z 6 stanowiskami, każde z nich wymaga kabla o długości 9 m. Całkowita długość kabla potrzebnego na 6 stanowisk wynosi więc 6 * 9 m, co daje 54 m. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami w branży, powinno się dodać zapas kabla, który zazwyczaj wynosi 10% całkowitej długości. W naszym przypadku zapas to 54 m * 0,1 = 5,4 m, co łącznie daje 54 m + 5,4 m = 59,4 m. Przy zaokrągleniu do pełnych metrów, kupujemy 60 m kabla. Cena metra kabla wynosi 1,50 zł, więc całkowity koszt zakupu wyniesie 60 m * 1,50 zł = 90,00 zł. Takie podejście nie tylko zaspokaja potrzeby sieciowe, ale również jest zgodne z normami instalacyjnymi, które zalecają uwzględnienie zapasu kabli, aby unikać niedoborów podczas instalacji.

Pytanie 31

Jaką liczbę punktów abonenckich (2 x RJ45) zgodnie z wytycznymi normy PN-EN 50167 powinno się zainstalować w biurze o powierzchni 49 m2?

A. 4
B. 9
C. 5
D. 1
Rozważając odpowiedzi, które nie wskazują na pięć punktów abonenckich, często pojawiają się błędne założenia dotyczące potrzeb biurowych oraz norm dotyczących infrastruktury teleinformatycznej. Odpowiedzi, które sugerują zbyt małą liczbę punktów, takie jak 1 czy 4, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia wymagań dotyczących nowoczesnych biur. W obecnych realiach, gdzie praca zdalna i biurowa często się przeplatają, kluczowe jest, aby każdy pracownik miał dostęp do odpowiedniej infrastruktury sieciowej. Odpowiedź sugerująca 9 punktów, z kolei, może wynikać z nadmiernej ostrożności lub niewłaściwego oszacowania przestrzeni potrzebnej dla współczesnych zastosowań technologicznych. Typowe błędy myślowe obejmują niedoszacowanie liczby urządzeń, które mogą być używane w biurze, oraz nieprzemyślenie wygody użytkowników, która wymaga odpowiedniego dostępu do sieci. Aby zagwarantować efektywną i wydajną pracę, warto stosować się do norm takich jak PN-EN 50167, które zapewniają nie tylko zgodność ze standardami, ale także optymalizację przestrzeni biurowej, co jest kluczowe dla współczesnych organizacji.

Pytanie 32

Ile kolizji domenowych występuje w sieci przedstawionej na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 6
C. 5
D. 4
Analizując odpowiedzi błędne warto zauważyć że jedna z powszechnych pomyłek polega na nieprawidłowym rozumieniu jak działają urządzenia sieciowe takie jak huby i switche. Hub traktuje wszystkie podłączone do niego urządzenia jako jedną domenę kolizyjną co oznacza że każde urządzenie do niego podłączone musi dzielić pasmo z innymi co prowadzi do potencjalnych kolizji. Dlatego w przypadku huba wszystkie urządzenia w jego zasięgu działają w jednej wspólnej domenie kolizyjnej. Z kolei switch ma zdolność tworzenia oddzielnych domen kolizyjnych dla każdego podłączonego urządzenia dzięki czemu każde z tych urządzeń może przesyłać dane niezależnie od innych. Stąd switch zapewnia trzy osobne domeny kolizyjne dla trzech komputerów do niego podłączonych. Częstym błędem jest także przypuszczenie że hub działa podobnie jak switch co jest niezgodne z rzeczywistością. W nowoczesnych sieciach stosowanie huba jest nieefektywne dlatego że jego architektura nie wspiera separacji domen kolizyjnych co jest standardem w przypadku switchy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla projektowania wydajnych sieci spełniających współczesne standardy i praktyki branżowe. Tylko właściwe zrozumienie funkcji tych urządzeń pozwala na prawidłowe oszacowanie liczby domen kolizyjnych w sieci co jest fundamentem optymalizacji jej działania i unikania kolizji oraz strat danych w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 33

Jaki protokół służy komputerom do informowania rutera o przynależności do konkretnej grupy multicastowej?

A. IGMP
B. UDP
C. OSPF
D. RIP
OSP, czyli Open Shortest Path First, to protokół routingu, który nie ma związku z zarządzaniem członkostwem w grupach rozgłoszeniowych. Jego podstawowym zadaniem jest wymiana informacji o trasach między routerami w obrębie tej samej sieci autonomicznej. Z kolei UDP, czyli User Datagram Protocol, jest protokołem transportowym, który nie zarządza grupami multicastowymi, lecz służy do przesyłania datagramów bez nawiązywania połączenia, co powoduje, że jest bardziej podatny na utratę pakietów. RIP, czyli Routing Information Protocol, to również protokół routingu, który koncentruje się na wyznaczaniu najkrótszych ścieżek w sieci, ale nie ma zdolności do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych. Często błędne odpowiedzi wynikają z mylnego rozumienia roli różnych protokołów w komunikacji sieciowej. Użytkownicy mogą myśleć, że protokoły takie jak OSPF, UDP czy RIP są w stanie obsługiwać funkcje multicastowe, co prowadzi do nieporozumień. Ważne jest zrozumienie, że IGMP jest jedynym protokołem zaprojektowanym specjalnie w celu zarządzania członkostwem w grupach rozgłoszeniowych, co czyni go niezbędnym do skutecznego przesyłania danych multicastowych.

Pytanie 34

Jakiej funkcji powinno się użyć, aby utworzyć kopię zapasową rejestru systemowego w programie regedit?

A. Załaduj gałąź rejestru
B. Skopiuj nazwę klucza
C. Eksportuj
D. Importuj
Odpowiedź 'Eksportuj' jest poprawna, ponieważ jest to funkcja w edytorze rejestru systemowego (regedit), która pozwala na utworzenie kopii zapasowej konkretnego klucza rejestru lub całej gałęzi rejestru. Proces eksportowania polega na zapisaniu wybranego klucza do pliku z rozszerzeniem .reg, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem, pozwalając na łatwe przywrócenie ustawień rejestru w razie potrzeby. Aby wykonać eksport, najpierw należy zaznaczyć odpowiedni klucz lub gałąź, następnie wybiera się opcję 'Eksportuj' z menu 'Plik'. Po zapisaniu pliku można go otworzyć w dowolnym edytorze tekstowym, co ułatwia przeglądanie czy też edytowanie jego zawartości przed ewentualnym importem. Taki sposób tworzenia kopii zapasowej jest szczególnie przydatny przed wprowadzeniem istotnych zmian w rejestrze, co pozwala na minimalizację ryzyka uszkodzenia systemu. Warto również pamiętać, aby regularnie tworzyć kopie zapasowe rejestru, co jest standardem w dobrych praktykach administracji systemów.

Pytanie 35

Które z urządzeń używanych w sieci komputerowej NIE WPŁYWA na liczbę domen kolizyjnych?

A. Router
B. Switch
C. Server
D. Hub
Serwer to urządzenie, które pełni rolę w zarządzaniu zasobami i usługami w sieci komputerowej, ale nie jest odpowiedzialny za zarządzanie ruchem sieciowym w sposób, który wpływa na liczbę domen kolizyjnych. Domeny kolizyjne to obszary w sieci, w których urządzenia mogą kolidować ze sobą podczas przesyłania danych. W przypadku serwera, jego głównym zadaniem jest udostępnianie zasobów, takich jak pliki czy aplikacje, a nie kontrolowanie ruchu. Przykładem praktycznego zastosowania serwera może być lokalny serwer plików w biurze, który umożliwia pracownikom dostęp do dokumentów, lecz nie wpływa na to, jak wiele urządzeń może jednocześnie przesyłać dane w sieci. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują zasady działania sieci Ethernet, a serwery są projektowane w sposób, który wspiera te zasady, pozostając jednak poza koncepcją kolizji. W kontekście rozwoju sieci, serwery często współpracują z innymi urządzeniami, które rzeczywiście mogą zmieniać liczbę domen kolizyjnych, jak przełączniki czy rutery.

Pytanie 36

Serwer Apache to rodzaj

A. DNS
B. baz danych
C. WWW
D. DHCP
Odpowiedź 'WWW' jest prawidłowa, ponieważ Apache jest najczęściej używanym serwerem WWW, odpowiedzialnym za obsługę stron internetowych. Apache HTTP Server, znany po prostu jako Apache, jest oprogramowaniem serwerowym, które umożliwia użytkownikom publikowanie treści w Internecie, zarządzanie żądaniami HTTP oraz generowanie odpowiedzi w postaci stron internetowych. Dzięki elastyczności i rozbudowanym możliwościom konfiguracji, Apache może być używany zarówno w małych projektach, jak i w dużych aplikacjach webowych. Jako przykład zastosowania, wiele popularnych platform, takich jak WordPress czy Drupal, bazuje na Apache, co podkreśla jego znaczenie w branży. Zgodnie z najlepszymi praktykami, serwer Apache można łączyć z różnymi modułami, co umożliwia rozszerzenie jego funkcji, na przykład poprzez obsługę SSL/TLS dla bezpiecznych połączeń. Warto również pamiętać, że Apache jest zgodny z wieloma systemami operacyjnymi, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem w różnych środowiskach. Z tego względu, wybór Apache jako serwera WWW to często rekomendowane podejście w kontekście tworzenia i zarządzania stronami internetowymi.

Pytanie 37

Komputer stracił łączność z siecią. Jakie działanie powinno być podjęte w pierwszej kolejności, aby naprawić problem?

A. Zaktualizować sterownik karty sieciowej
B. Przelogować się na innego użytkownika
C. Zaktualizować system operacyjny
D. Sprawdzić adres IP przypisany do karty sieciowej
Sprawdzenie adresu IP przypisanego do karty sieciowej jest kluczowym pierwszym krokiem w diagnozowaniu problemów z połączeniem sieciowym. Adres IP jest unikalnym identyfikatorem przypisanym do każdego urządzenia w sieci, a jego poprawność jest niezbędna do nawiązania komunikacji z innymi urządzeniami. Często zdarza się, że komputer traci połączenie z siecią z powodu konfliktów adresów IP lub błędnej konfiguracji. Narzędzia takie jak ipconfig w systemie Windows lub ifconfig w systemie Linux pozwalają na łatwe sprawdzenie aktualnego adresu IP. W przypadku, gdy adres jest niewłaściwy lub urządzenie nie jest w stanie go uzyskać, warto skorzystać z opcji odnowienia dzierżawy DHCP lub ręcznej konfiguracji IP zgodnie z zasadami przypisanymi przez administratora sieci. Ponadto, dobrym zwyczajem jest monitorowanie i dokumentowanie zmian w konfiguracji sieciowej, co ułatwia przyszłe diagnozy. W kontekście standardów branżowych, znajomość tych podstawowych kroków jest niezbędna dla każdego specjalisty IT zajmującego się utrzymaniem infrastruktury sieciowej.

Pytanie 38

Aby móc zakładać konta użytkowników, komputerów oraz innych obiektów i centralnie gromadzić o nich informacje, należy zainstalować rolę na serwerze Windows

A. usługi domenowe Active Directory
B. usługi certyfikatów Active Directory
C. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory
D. Active Directory Federation Service
Active Directory Federation Service (AD FS) jest technologią, która umożliwia federacyjne uwierzytelnianie, co oznacza, że pozwala na logowanie się użytkowników do różnych aplikacji z wykorzystaniem jednego zestawu poświadczeń. Choć AD FS jest potężnym narzędziem w kontekście współpracy z innymi organizacjami i aplikacjami chmurowymi, nie służy do centralnego zarządzania kontami użytkowników i komputerów w sieci, co czyni ją nieodpowiednią rolą do realizacji opisanego celu. Usługi certyfikatów Active Directory są z kolei używane do zarządzania certyfikatami cyfrowymi w sieci, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa, ale nie mają one bezpośredniego zastosowania w tworzeniu kont użytkowników. Usługi DNS w Active Directory służą do rozwiązywania nazw w sieci i są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania AD, ale także nie obejmują one zarządzania obiektami. Wiele osób może mylnie interpretować funkcje tych usług jako wystarczające do zarządzania obiektami w domenie, jednak każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i nie zastępuje roli usług domenowych Active Directory. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT oraz dla zapewnienia odpowiednich poziomów bezpieczeństwa i dostępu w organizacjach.

Pytanie 39

Jaką sekwencję mają elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast ukazanym na diagramie?

Ilustracja do pytania
A. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator interfejsu, 3 - identyfikator podsieci
B. 1 - identyfikator podsieci, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator interfejsu
C. 1 - identyfikator interfejsu, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator podsieci
D. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator podsieci, 3 - identyfikator interfejsu
Adres IPv6 składa się z kilku komponentów z których kluczowymi są globalny prefiks identyfikator podsieci oraz identyfikator interfejsu. Globalny prefiks to pierwsze 48 bitów i jest przydzielany przez dostawcę internetu jako unikalny identyfikator sieci. Identyfikator podsieci zajmuje kolejne 16 bitów i służy do podziału większej sieci na mniejsze segmenty co pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększa bezpieczeństwo. Ostatnie 64 bity to identyfikator interfejsu który musi być unikalny w ramach danej podsieci i zwykle jest generowany automatycznie na podstawie adresu MAC urządzenia. Taka organizacja adresu IPv6 umożliwia efektywne zarządzanie ogromnymi zasobami adresowymi tego protokołu. W praktyce daje to możliwość tworzenia dużych dobrze zorganizowanych sieci z zachowaniem wysokiego poziomu hierarchii i skalowalności. Dzięki takiemu podejściu można łatwo integrować nowe technologie takie jak Internet Rzeczy (IoT) zapewniając jednocześnie stabilność i wydajność.

Pytanie 40

Jakie informacje zwraca polecenie netstat -a w systemie Microsoft Windows?

A. Tablicę trasowania
B. Statystykę odwiedzin stron internetowych
C. Wszystkie aktywne połączenia protokołu TCP
D. Aktualne parametry konfiguracyjne sieci TCP/IP
Wiele osób myli polecenie netstat z innymi narzędziami dostępnymi w systemie Windows, co prowadzi do nieporozumień odnośnie jego funkcjonalności. Informacje o statystyce odwiedzin stron internetowych, które mogłyby być pozyskiwane z przeglądarek, nie są bezpośrednio związane z netstat. Narzędzie to nie monitoruje aktywności przeglądarek ani nie zbiera danych na temat odwiedzanych witryn. Zamiast tego, jego głównym celem jest raportowanie aktywnych połączeń TCP oraz UDP, co ma zupełnie inny kontekst i zastosowanie. Ponadto, nie jest odpowiedzialne za wyświetlanie aktualnych parametrów konfiguracji sieci TCP/IP, takich jak adres IP, maska podsieci, czy brama domyślna. Te dane można uzyskać za pomocą komendy ipconfig, która dostarcza szczegółowych informacji o ustawieniu sieci. Podobnie, tablica trasowania, której elementy są używane do określenia, w jaki sposób dane są przesyłane przez sieć, jest dostępna poprzez polecenie route, a nie netstat. Typowe błędy myślowe obejmują zakładanie, że jedno narzędzie może zastępować inne, co jest dalekie od rzeczywistości w kontekście administracji sieci. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć specyfikę każdego narzędzia i jego funkcjonalności w kontekście zarządzania sieciami.