Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 09:16
Data zakończenia: 19 maja 2025 09:31

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Która z poniższych opcji nie jest usługą katalogową?

A. Active Directory

B. Oracle baseDirectory

C. OpenLDAP

D. Novell eDirectory

Wszystkie wymienione odpowiedzi, z wyjątkiem Oracle baseDirectory, są przykładami usług katalogowych, które pełnią kluczową rolę w zarządzaniu informacjami o użytkownikach i zasobach w sieciach komputerowych. OpenLDAP to otwarte oprogramowanie, które implementuje protokół LDAP (Lightweight Directory Access Protocol). LDAP jest standardowym sposobem przechowywania i wyszukiwania informacji w hierarchicznej bazie danych, co sprawia, że OpenLDAP jest szanowanym rozwiązaniem wśród administratorów systemów. Novell eDirectory to kolejna usługa katalogowa, która również korzysta z protokołu LDAP i oferuje funkcje z zakresu zarządzania tożsamościami oraz dostępem, szczególnie w złożonych środowiskach korporacyjnych. Active Directory, z kolei, jest najczęściej stosowane w produktach Microsoftu i umożliwia administratorom centralne zarządzanie użytkownikami, grupami i politykami dostępu w sieciach opartych na systemach Windows. Wiele osób może mylnie sądzić, że wszystkie wymienione usługi katalogowe są sobie równe i mogą być używane zamiennie, co jest błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z usług katalogowych ma swoje unikalne cechy, zastosowania oraz protokoły, które determinują ich funkcjonalność. Rozpoznawanie różnicy między bazami danych a usługami katalogowymi jest istotne, aby uniknąć nieporozumień w zarządzaniu infrastrukturą IT oraz w projektowaniu architektury systemów, co może prowadzić do problemów operacyjnych w przyszłości.

Pytanie 2

Jeśli adres IP komputera roboczego przyjmuje formę 176.16.50.10/26, to jaki jest adres rozgłoszeniowy oraz maksymalna liczba hostów w tej sieci?

A. 176.16.50.1; 26 hostów

B. 176.16.50.63; 62 hosty

C. 176.16.50.62; 63 hosty

D. 176.16.50.36; 6 hostów

Odpowiedź z adresem 176.16.50.63; 62 hosty jest trafna. Maska podsieci /26 oznacza, że 26 bitów mamy na sieć, a reszta, czyli 6 bitów, przeznaczona jest na hosty. Stąd wychodzi, że możemy mieć 2^6 - 2, co daje nam 62 adresy do wykorzystania. Jak spojrzysz na adres rozgłoszeniowy, to zauważysz, że to ostatni adres w tej podsieci. Dla podsieci z maską /26, zakres adresów to od 176.16.50.0 do 176.16.50.63, więc adres rozgłoszeniowy to właśnie 176.16.50.63. W sieciach komputerowych adresy IP są mega ważne, bo pozwalają urządzeniom się komunikować i identyfikować. Rozumienie, jak to wszystko działa z adresowaniem IP i maskowaniem podsieci, to kluczowa sprawa w inżynierii sieciowej, dlatego warto się nad tym dobrze zastanowić i poćwiczyć.

Pytanie 3

Wskaż właściwą formę maski

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.96

C. 255.255.255.64

D. 255.255.255.228

Wybór niepoprawnej maski podsieci może prowadzić do wielu problemów w zarządzaniu siecią i przydzielaniu adresów IP. Maski 255.255.255.64, 255.255.255.96 i 255.255.255.228 nie są właściwe w kontekście klasycznej segmentacji sieci. Maska 255.255.255.64 prowadzi do podziału na podsieci z 64 adresami hostów, co w praktyce jest błędne, ponieważ nie wykorzystuje w pełni dostępnej przestrzeni adresowej. Maska ta pozwala jedynie na 4 podsieci, co jest niewystarczające w środowisku o dużej liczbie urządzeń. Maska 255.255.255.96 również jest niepoprawna, ponieważ totalna liczba adresów hostów nie jest mocną potęgą liczby 2, co czyni ją nieużyteczną w typowym projektowaniu sieci. Z kolei maska 255.255.255.228, w której tylko 4 bity są przeznaczone dla hostów, pozwala jedynie na 14 adresów hostów w każdej podsieci, co jest zbyt małą liczbą dla większości zastosowań. Wybór niewłaściwej maski podsieci może prowadzić do zjawiska zwanego „wyciekaniem adresów”, gdzie niepotrzebnie marnuje się puli adresów IP. Błędem jest również pomijanie znaczenia maski w kontekście routingu, co może skutkować problemami z komunikacją między podsieciami. Właściwe dobieranie masek podsieci na podstawie wymagań sieciowych jest kluczowe dla zachowania efektywności i wydajności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 4

Przyglądając się przedstawionemu obrazkowi, można dostrzec, że deklarowany limit pamięci wynosi 620976 KB. Zauważamy również, że zainstalowana pamięć fizyczna w badanym systemie jest mniejsza niż pamięć zadeklarowana. Który typ pamięci wpływa na podniesienie limitu pamięci zadeklarowanej powyżej rozmiaru zainstalowanej pamięci fizycznej?

A. Pamięć pliku stron

B. Pamięć jądra

C. Pamięć cache procesora

D. Pamięć RAM

Pamięć RAM jest podstawowym rodzajem pamięci, w której przechowywane są dane i programy będące aktualnie w użyciu. Choć jest szybka, jej rozmiar jest ograniczony do fizycznie zainstalowanej ilości, co może prowadzić do problemów, gdy wymagania systemowe przewyższają dostępne zasoby pamięci. Pamięć jądra odnosi się do tej części pamięci operacyjnej, która jest wykorzystywana przez system operacyjny do zarządzania sprzętem i wykonywania podstawowych funkcji systemowych. Choć jest kluczowa dla działania systemu, jej rozmiar i zarządzanie nie wpływają bezpośrednio na zwiększenie limitu pamięci zadeklarowanej. Pamięć cache procesora jest szybkim rodzajem pamięci umieszczonym blisko procesora, co pozwala na szybki dostęp do często używanych danych. Nie wpływa jednak na całkowity limit pamięci zadeklarowanej w systemie. Błędne przypisanie roli którejkolwiek z tych pamięci do zwiększenia dostępnej pamięci wynika z nieporozumienia co do ich funkcji. Pamięć pliku stron jest w rzeczywistości jedynym mechanizmem, który pozwala na rozszerzenie pamięci operacyjnej poza fizyczne ograniczenia, dzięki wykorzystaniu przestrzeni dyskowej jako rozszerzenia pamięci RAM. Zrozumienie różnic i specyfiki każdej z tych pamięci pozwala na efektywne zarządzanie zasobami systemowymi i unikanie typowych błędów w rozumieniu architektury komputerowej. Doświadczenie wskazuje, że znajomość podstaw działania pamięci wirtualnej jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, szczególnie przy optymalizacji systemów o ograniczonych zasobach sprzętowych.

Pytanie 5

W systemach Microsoft Windows komenda netstat -a pokazuje

A. aktualne ustawienia konfiguracyjne sieci TCP/IP

B. tabelę trasowania

C. statystyki odwiedzin witryn internetowych

D. wszystkie aktywne połączenia protokołu TCP

Polecenie netstat -a w systemach Microsoft Windows służy do wyświetlania wszystkich aktywnych połączeń oraz portów nasłuchujących w protokole TCP i UDP. Umożliwia administratorom sieci oraz użytkownikom identyfikację otwartych portów, co jest istotne dla monitorowania bezpieczeństwa sieci oraz diagnozowania problemów z połączeniami. Przykładem praktycznego zastosowania tego polecenia jest sytuacja, w której administrator chce sprawdzić, czy na serwerze nie są otwarte nieautoryzowane porty, co mogłoby sugerować możliwe zagrożenie bezpieczeństwa. Dodatkowo, wynik polecenia może być użyty do analizy wydajności sieci, wskazując na problemy z przepustowością lub zbyt dużą ilością połączeń do jednego z serwisów. Stosowanie narzędzi takich jak netstat jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami, umożliwiając proaktywne podejście do bezpieczeństwa i wydajności sieci. Warto pamiętać, że zrozumienie wyjścia netstat jest kluczowe w kontekście zarządzania siecią i odpowiedzi na incydenty bezpieczeństwa.

Pytanie 6

Jaki protokół sieciowy używa portu 53?

A. FTP

B. DNS

C. HTTP

D. SMTP

Wybór innych protokołów, takich jak FTP, HTTP czy SMTP, w kontekście portu 53 jest błędny, ponieważ każdy z nich korzysta z odmiennych portów dla swoich operacji. FTP (File Transfer Protocol) używa portu 21, a jego głównym celem jest przesyłanie plików pomiędzy komputerami w sieci. Protokół ten jest wykorzystywany głównie do transferu plików, co sprawia, że jego zastosowanie jest zupełnie inne niż DNS, który koncentruje się na rozwiązywaniu nazw. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) działa na porcie 80 i jest odpowiedzialny za przesyłanie stron internetowych oraz zasobów w sieci, co również różni się zasadniczo od funkcji DNS. Z kolei SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) używa portu 25 i służy do wysyłania e-maili. Błędem jest myślenie, że różne protokoły mogą współdziałać na tym samym porcie, ponieważ porty są zaprojektowane tak, aby uniknąć konfliktów w komunikacji sieciowej. Każdy protokół ma swoje unikalne zdefiniowane porty, które są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, co zapewnia efektywną i bezpieczną wymianę danych w sieci. Właściwe zrozumienie różnic między protokołami i ich przypisanymi portami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami oraz dla rozwiązywania problemów, które mogą występować w codziennym użytkowaniu systemów komputerowych.

Pytanie 7

Główny protokół stosowany do ustalania ścieżki i przesyłania nią pakietów danych w sieci komputerowej to

A. RIP

B. SSL

C. POP3

D. PPP

RIP, czyli Routing Information Protocol, to jeden z najstarszych protokołów do routingu. Został zaprojektowany, żeby ustalać trasy i przesyłać dane w sieciach komputerowych. Działa tak, że rozsyła info o dostępnych trasach do wszystkich routerów w lokalnej sieci. Dzięki temu routery mogą wymieniać się informacjami o trasach i dostosowywać do zmian w sieci. Używa się tu algorytmu Bellmana-Forda, a metryka bazuje na liczbie przeskoków. Krótko mówiąc, najkrótsza trasa to ta, gdzie jest najmniej routerów. RIP sprawdza się w małych i średnich sieciach IP, bo jest prosty i łatwy w obsłudze. Kiedy już sieci stają się bardziej skomplikowane, to administratory mogą patrzeć na inne protokoły, jak OSPF czy EIGRP, które mają bardziej zaawansowane opcje. Ale RIP jest ważny, bo wprowadza nas w podstawowe pojęcia, których potrzeba, żeby zrozumieć bardziej złożone protokoły routingu.

Pytanie 8

Bęben światłoczuły stanowi kluczowy element w funkcjonowaniu drukarki

A. laserowej

B. igłowej

C. atramentowej

D. sublimacyjnej

Bęben światłoczuły to naprawdę ważny element w drukarkach laserowych. Bez niego nie byłoby mowy o przenoszeniu obrazu na papier. Generalnie działa to tak, że bęben jest naładowany, a potem laser naświetla odpowiednie miejsca. Te naświetlone obszary tracą ładunek, przez co przyciągają toner, który potem ląduje na papierze. To wszystko ma ogromne znaczenie w biurach, gdzie liczy się jakość druku i koszt. W profesjonalnych drukarkach trwałość bębna przekłada się na to, jak dobrze drukarka działa. Warto też pamiętać, że są standardy, jak ISO/IEC 24712, które mówią o tym, jak ważna jest jakość obrazu i materiałów. To pokazuje, jak kluczowy jest bęben światłoczuły.

Pytanie 9

Aby chronić konto użytkownika przed nieautoryzowanymi zmianami w systemie Windows 7, 8 lub 10, które wymagają uprawnień administratora, należy ustawić

A. SUDO

B. UAC

C. POPD

D. JOBS

UAC, czyli Kontrola Konta Użytkownika, to funkcjonalność w systemach operacyjnych Windows, która ma na celu zwiększenie poziomu bezpieczeństwa, ograniczając nieautoryzowane zmiany w systemie. UAC wymaga potwierdzenia tożsamości przy próbie wykonania czynności, które wymagają uprawnień administratora. Dzięki temu, nawet jeśli użytkownik ma konto z uprawnieniami administratora, nie może wprowadzać zmian w systemie bez dodatkowego potwierdzenia. Przykładem zastosowania UAC jest moment, gdy instalujemy nowy program lub zmieniamy istotne ustawienia systemowe – system wyświetla okno potwierdzenia, które musi być zaakceptowane. UAC jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, ponieważ zmniejsza ryzyko infekcji złośliwym oprogramowaniem oraz ogranicza skutki przypadkowych zmian w ustawieniach systemu. Warto również zauważyć, że UAC można dostosować do własnych potrzeb, wybierając poziom ochrony, co czyni ten mechanizm elastycznym narzędziem zarządzania bezpieczeństwem w środowisku Windows.

Pytanie 10

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików zapisanych na dysku twardym, konieczne jest wykonanie

A. szyfrowania dysku

B. partycjonowania dysku

C. fragmentacji dysku

D. defragmentacji dysku

Defragmentacja dysku to proces, który polega na reorganizacji danych na nośniku, aby były one przechowywane w sposób ciągły, co znacznie przyspiesza ich odczyt. W trakcie normalnego użytkowania komputer zapisuje i usuwa pliki, co prowadzi do fragmentacji – dane tego samego pliku są rozproszone po całym dysku, co wydłuża czas dostępu do nich. Poprawiając strukturyzację danych, defragmentacja umożliwia systemowi operacyjnemu szybsze lokalizowanie i ładowanie plików, co ma bezpośrednie przełożenie na wydajność systemu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest regularne uruchamianie narzędzi systemowych, takich jak „Defragmentator dysków” w systemie Windows, co jest zalecane co kilka miesięcy, zwłaszcza na dyskach HDD. Warto również zauważyć, że nowoczesne dyski SSD nie wymagają defragmentacji, ponieważ działają na innej zasadzie, jednak dla tradycyjnych dysków twardych to podejście jest kluczowe. Zarządzanie fragmentacją powinno być częścią strategii optymalizacji wydajności systemu, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 11

Zintegrowana karta sieciowa na płycie głównej uległa awarii. Komputer nie może załadować systemu operacyjnego, ponieważ brakuje zarówno dysku twardego, jak i napędów optycznych, a system operacyjny jest uruchamiany z lokalnej sieci. W celu przywrócenia utraconej funkcjonalności, należy zainstalować w komputerze

A. kartę sieciową wspierającą funkcję Preboot Execution Environment

B. napęd DVD-ROM

C. najprostszą kartę sieciową wspierającą IEEE 802.3

D. dysk SSD

Wybór napędu CD-ROM jest niewłaściwy, ponieważ w przedstawionym scenariuszu komputer nie ma zainstalowanego żadnego lokalnego nośnika danych, co uniemożliwia uruchomienie systemu z płyty. Napęd CD-ROM jest użyteczny tylko w przypadku, gdy istnieje fizyczny dostęp do nośników z systemem operacyjnym, co nie ma miejsca w omawianej sytuacji. Dysk twardy również nie jest odpowiednim rozwiązaniem, gdyż brak jest jakiegokolwiek dysku w komputerze, co wyklucza tę opcję. W kontekście nowoczesnych rozwiązań, instalowanie systemu operacyjnego na dysku twardym jest standardową praktyką, lecz w tym przypadku nie jest to możliwe. Wybór najprostszej karty sieciowej wspierającej IEEE 802.3 również jest błędny, ponieważ chociaż jest to standard Ethernet, brak w jej opisie wsparcia dla PXE sprawia, że nie spełnia ona wymogów do uruchomienia systemu operacyjnego przez sieć. W szczególności, aby zrealizować bootowanie z sieci, karta sieciowa musi obsługiwać protokół PXE, co nie jest gwarantowane w przypadku podstawowych kart Ethernet. Powszechnym błędem jest założenie, że każdy komponent sieciowy będzie działał w każdej sytuacji, co wskazuje na brak zrozumienia specyfiki funkcjonowania systemów i ich wymagań.

Pytanie 12

Urządzenie zaprezentowane na ilustracji jest wykorzystywane do zaciskania wtyków:

A. BNC

B. E 2000

C. RJ 45

D. SC

Przyrząd przedstawiony na rysunku to zaciskarka do wtyków RJ 45 które są powszechnie stosowane w technologii Ethernet do tworzenia sieci komputerowych. Wtyk RJ 45 jest standardem w kablach kategorii 5 6 i 6a umożliwiając przesył danych z dużą szybkością. Proces zaciskania polega na umieszczeniu przewodów w odpowiednich kanałach wtyku a następnie użyciu zaciskarki do zabezpieczenia połączenia. Zaciskarka jest specjalnie zaprojektowana aby zapewnić równomierny nacisk na wszystkie piny dzięki czemu połączenie jest niezawodne i trwałe. Ważnym aspektem podczas pracy z RJ 45 jest przestrzeganie norm takich jak EIA/TIA 568 które definiują kolorystykę przewodów co zapobiega błędnym połączeniom. Zaciskanie wtyków RJ 45 jest kluczową umiejętnością w pracy technika sieciowego ponieważ bezpośrednio wpływa na jakość i stabilność połączenia sieciowego. Prawidłowe zaciskanie zapewnia minimalizację strat sygnału i poprawę wydajności sieci.

Pytanie 13

Jaką funkcję serwera trzeba dodać w systemach z rodziny Windows Server, aby było możliwe utworzenie nowej witryny FTP?

A. IIS

B. DHCP

C. SSH

D. RRAS

Odpowiedzi, które wskazują na SSH, RRAS lub DHCP, nie są adekwatne do kontekstu tworzenia witryny FTP. SSH (Secure Shell) jest protokołem używanym głównie do bezpiecznego zdalnego logowania na serwerach, a nie do transferu plików przez FTP. Chociaż zapewnia bezpieczne połączenie, nie jest to technologia dedykowana do zarządzania serwerami FTP, co może wprowadzać w błąd niektórych użytkowników, którzy myślą, że zdalne zarządzanie i transfer danych są jednym i tym samym. RRAS (Routing and Remote Access Service) jest technologią służącą do zarządzania połączeniami sieciowymi, w tym VPN i routingu, a nie do utworzenia witryn FTP. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem odpowiedzialnym za przypisywanie adresów IP urządzeniom w sieci, co nie ma nic wspólnego z konfiguracją serwera FTP. Często mylone są te technologie w kontekście zarządzania serwerami, jednak każda z nich ma wyraźne i odrębne zastosowanie w infrastrukturze IT. Zrozumienie, która rola serwera jest odpowiednia do danego zadania, jest kluczem do efektywnego zarządzania systemami informatycznymi oraz wdrażania odpowiednich zabezpieczeń i polityk dostępu. Bez właściwego podejścia do wyboru odpowiednich narzędzi i technologii użytkownicy mogą napotkać trudności w realizacji swoich zamierzeń związanych z udostępnianiem plików i zarządzaniem zasobami w sieci.

Pytanie 14

Aby mieć możliwość tworzenia kont użytkowników, komputerów oraz innych obiektów, a także centralnego przechowywania informacji o nich, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. Active Directory Federation Service

B. usługi certyfikatów Active Directory

C. usługi domenowe Active Directory

D. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory

Usługi domenowe Active Directory (AD DS) to kluczowa rola w systemie Windows Server, która umożliwia zarządzanie użytkownikami, komputerami i innymi obiektami w sieci. Pomocą AD DS jest centralne przechowywanie informacji o wszystkich obiektach w domenie, co pozwala na łatwe zarządzanie uprawnieniami i dostępem do zasobów. Przykładowo, wdrożenie AD DS umożliwia administratorom tworzenie i zarządzanie kontami użytkowników oraz grupami, co jest niezbędne w każdej organizacji. Dzięki AD DS, administratorzy mogą również konfigurować polityki zabezpieczeń i kontrolować dostęp do zasobów sieciowych z wykorzystaniem grup zabezpieczeń. Ponadto, wdrożenie AD DS jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają centralizację zarządzania użytkownikami oraz implementację mechanizmów autoryzacji. To podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także poprawia efektywność zarządzania. Warto zauważyć, że AD DS jest fundamentem dla wielu innych usług Windows Server, takich jak usługi certyfikatów czy Federation Services, co czyni go kluczowym elementem infrastruktury IT w organizacji.

Pytanie 15

Jak prezentuje się adres IP 192.168.1.12 w formacie binarnym?

A. 11000010.10101100.00000111.00001101

B. 11000001.10111000.00000011.00001110

C. 11000100.10101010.00000101.00001001

D. 11000000.10101000.00000001.00001100

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich przedstawia adresy IP, które nie odpowiadają podanemu adresowi w zapisie binarnym. Na przykład, odpowiedź 11000100.10101010.00000101.00001001 sugeruje, że pierwszy oktet wynosi 196, co jest niezgodne z 192. Podobnie, 11000010.10101100.00000111.00001101 wskazuje na adres 194.172.7.13, a 11000001.10111000.00000011.00001110 odnosi się do 193.184.3.14. Zrozumienie tego, jakie wartości w zapisie binarnym odpowiadają konkretnym oktetom, jest kluczowe przy analizie adresów IP. Błędna konwersja może prowadzić do poważnych problemów z routingiem i zarządzaniem siecią. Często popełniane błędy obejmują nieprawidłowe przeliczenie wartości dziesiętnych na binarne, co skutkuje odmiennymi adresami IP i może prowadzić do konfliktów adresowych w sieci. W związku z tym, znajomość metod konwersji i umiejętność ich praktycznego zastosowania są fundamentalne dla każdej osoby zajmującej się administracją sieci. Ważne jest, aby każdy administrator był świadomy zasadności i znaczenia poprawnej adresacji IP oraz jej konwersji na system binarny, co stanowi podstawę dla prawidłowego funkcjonowania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 16

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat: Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready. Co może być tego przyczyną?

A. brak pliku NTLDR

B. skasowany BIOS komputera

C. uszkodzony kontroler DMA

D. dyskietka włożona do napędu

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, dotyczy sytuacji, w której komputer ma problem z rozruchem przez obecność dyskietki w napędzie. Kiedy uruchamiasz system operacyjny, to najpierw sprawdza on BIOS, żeby zobaczyć, jakie urządzenia mogą być użyte do rozruchu. Jeśli napęd dyskietek jest ustawiony jako pierwsze urządzenie startowe i jest w nim dyskietka, komputer spróbuje z niego wystartować. Może to prowadzić do błędu, jeśli dyskietka nie ma właściwych plików do uruchomienia. Przykładowo, wysunięcie dyskietki lub zmiana ustawień bootowania w BIOS, żeby najpierw próbować uruchomić z twardego dysku, powinno załatwić sprawę. To się często zdarza w starszych komputerach, gdzie dyskietki były normą. Warto zawsze sprawdzać, jak jest skonfigurowany BIOS, żeby jakieś stare urządzenie, jak napęd dyskietek, nie przeszkadzało w uruchamianiu systemu.

Pytanie 17

Termin określający zdolność do rozbudowy sieci to

A. skalowalność

B. kompatybilność

C. niezawodność

D. nadmiarowość

W kontekście rozbudowy sieci, niektóre terminy mogą być mylone z pojęciem skalowalności. Bezawaryjność odnosi się do zdolności systemu do działania bez usterek przez dłuższy czas, co jest ważne, ale nie ma bezpośredniego związku z możliwością jego rozbudowy. Kompatybilność to termin, który dotyczy zdolności różnych systemów lub ich części do współdziałania, co również nie jest równoważne ze zdolnością do rozbudowy. Z kolei nadmiarowość oznacza posiadanie dodatkowych elementów, które zwiększają niezawodność i dostępność systemu, ale nie wpływa na zdolność do rozbudowy w kontekście zwiększania wydajności czy pojemności. Często, w procesie nauki, mylą się te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą informatyczną. Skupienie się na właściwej definicji skalowalności pozwala na efektywniejsze planowanie rozwoju systemów, co jest kluczowe w obliczu ciągle rosnącego zapotrzebowania na zasoby w erze cyfrowej.

Pytanie 18

Norma TIA/EIA-568-B.2 definiuje szczegóły dotyczące parametrów transmisji

A. fal radiowych

B. świetlnych

C. kablów koncentrycznych

D. kabli UTP

Odpowiedzi dotyczące fal radiowych, światłowodów oraz kabli koncentrycznych są niepoprawne, ponieważ nie odnoszą się do zakresu zastosowania normy TIA/EIA-568-B.2, która koncentruje się wyłącznie na kablach UTP. Fale radiowe są technologią bezprzewodową, a więc ich charakterystyki transmisyjne są zgoła inne. W przypadku zastosowań opartych na falach radiowych, takich jak Wi-Fi, normy dotyczące transmisji są ustalane w zupełnie innym kontekście, uwzględniając aspekty takie jak moc sygnału, interferencje czy odległość sygnału, co nie ma związku z kablami przewodowymi. Z kolei światłowody, które również są popularnym medium transmisyjnym, podlegają innym normom, jak np. TIA-568-C, które są dostosowane do specyfiki transmisji optycznej, obejmujące takie parametry jak tłumienność optyczna czy długość fali. Użycie kabli koncentrycznych w kontekście normy TIA/EIA-568-B.2 jest również błędne, ponieważ tego typu kable są stosowane głównie w telekomunikacji oraz systemach telewizyjnych, a nie w lokalnych sieciach komputerowych. Wszelkie nieporozumienia wynikają często z mylnego przekonania, że wszystkie medium transmisyjne można ustandaryzować w ramach jednej normy, co nie jest prawdą, gdyż różne technologie mają różne wymagania i właściwości, które muszą być uwzględnione w odpowiednich standardach.

Pytanie 19

Protokół, który pozwala na bezpieczną, zdalną obsługę serwera, to

A. SMTP

B. TELNET

C. POP3

D. SSH

POP3, czyli Post Office Protocol 3, to protokół używany do pobierania wiadomości e-mail z serwera poczty do lokalnego klienta. Nie ma on jednak zastosowania w kontekście zdalnej pracy na serwerach, gdyż jest zorientowany na odbieranie wiadomości, a nie na zarządzanie systemami. Kolejnym protokołem jest SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, który służy do wysyłania wiadomości e-mail. Chociaż jest on kluczowy w ekosystemie komunikacji elektronicznej, nie oferuje mechanizmów umożliwiających zdalny dostęp do systemów, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym przypadku. TELNET to starszy protokół, używany do nawiązywania zdalnych połączeń z komputerami, jednak nie zapewnia on szyfrowania danych, co czyni go podatnym na ataki. W przeciwieństwie do SSH, TELNET przesyła dane w postaci niezaszyfrowanej, co naraża użytkowników na różne zagrożenia, takie jak przechwytywanie haseł. Błędem myślowym jest mylenie protokołów służących do różnych celów; wybierając protokoły, należy kierować się ich funkcjonalnością i zastosowaniem. W związku z tym, świadome użycie SSH w kontekście pracy zdalnej na serwerach jest zgodne z obecnymi standardami bezpieczeństwa i najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 20

Aby zrealizować wymianę informacji między dwoma odmiennymi sieciami, konieczne jest użycie

A. przełącznika

B. mostu

C. routera

D. koncentratora

Router to urządzenie sieciowe, które ma kluczowe znaczenie w zapewnieniu komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Jego główną funkcją jest kierowanie pakietów danych między różnymi segmentami sieci, co czyni go niezbędnym w przypadku wymiany informacji pomiędzy dwiema różnymi sieciami. Router działa na warstwie trzeciej modelu OSI – warstwie sieci, co pozwala mu na podejmowanie decyzji dotyczących trasowania pakietów na podstawie adresów IP. Przykładem zastosowania routera są połączenia internetowe w domach i biurach, gdzie router łączy lokalną sieć (LAN) z Internetem. Poza tym, routery często oferują funkcje takie jak NAT (Network Address Translation), co umożliwia wielu urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do Internetu poprzez jeden adres IP. W praktyce, standardy takie jak IPv4 i IPv6 są kluczowymi elementami, które routery muszą obsługiwać, aby skutecznie zarządzać ruchem danych.

Pytanie 21

Które z poniższych poleceń służy do naprawienia głównego rekordu rozruchowego dysku twardego w systemie Windows?

A. fixmbr

B. bcdedit

C. bootcfg

D. fixboot

Istnieją różne polecenia, które mogą być stosowane do zarządzania procesem rozruchu systemu Windows, ale nie wszystkie one służą do naprawy głównego rekordu rozruchowego. Na przykład, fixboot jest poleceniem używanym do zapisywania nowego kodu rozruchowego na partycji systemowej, co jest przydatne, gdy problem dotyczy sektora rozruchowego, a nie samego MBR. Bcdedit to narzędzie do zarządzania danymi rozruchowymi, co może obejmować ustawienia dotyczące sposobu uruchamiania systemu, ale nie naprawia fizycznych uszkodzeń MBR. Bootcfg, z kolei, jest używane w starszych wersjach Windows do konfigurowania ustawień rozruchu, ale nie jest odpowiednie do naprawy MBR. Wiele osób myli te polecenia, co prowadzi do nieefektywnych prób rozwiązania problemów z uruchamianiem. Kluczowym błędem jest założenie, że wszystkie te polecenia pełnią tę samą funkcję, co jest nieprawidłowe. Aby skutecznie rozwiązywać problemy z rozruchem, ważne jest, aby dobrze rozumieć różnice między tymi narzędziami oraz ich odpowiednie zastosowanie w różnych scenariuszach. Wiedza o tym, kiedy używać konkretnego polecenia, jest kluczowa dla efektywnej diagnostyki i naprawy systemów operacyjnych.

Pytanie 22

Analiza tłumienia w torze transmisyjnym na kablu umożliwia ustalenie

A. błędów instalacyjnych polegających na zamianie par

B. różnic pomiędzy zdalnymi przesłuchami

C. czasoprzestrzeni opóźnienia propagacji

D. spadku mocy sygnału w konkretnej parze przewodów

Pomiar tłumienia w kablowym torze transmisyjnym jest kluczowym parametrem, który pozwala ocenić spadek mocy sygnału w danej parze przewodu. Tłumienie odnosi się do utraty energii sygnału podczas jego przesyłania przez medium transmisyjne, co może mieć istotny wpływ na jakość i niezawodność komunikacji. W praktyce, wysoka wartość tłumienia może prowadzić do zniekształcenia sygnału, co z kolei może skutkować błędami w przesyłanych danych. Pomiar tłumienia jest szczególnie ważny w zastosowaniach telekomunikacyjnych, takich jak instalacje telefoniczne czy sieci LAN, gdzie normy, takie jak TIA/EIA-568, określają maksymalne wartości tłumienia dla różnych rodzajów kabli. W przypadku kabli miedzianych, typowe wartości tłumienia wynoszą od 1 do 2 dB na 100 metrów, w zależności od częstotliwości sygnału. Niskie tłumienie jest pożądane, aby zapewnić efektywną wymianę danych oraz minimalizować potrzebę dodatkowych wzmacniaczy sygnału, co wpływa na wydajność i koszty systemu.

Pytanie 23

Na schemacie przedstawiono podstawowe informacje dotyczące ustawień karty sieciowej. Do jakiej klasy należy adres IP przypisany do tej karty?

A. Klasa D

B. Klasa A

C. Klasa B

D. Klasa C

Adres IP 192.168.56.1 należy do klasy C co wynika z jego pierwszego oktetu który mieści się w zakresie od 192 do 223 Adresy klasy C są szeroko stosowane w małych sieciach lokalnych ze względu na możliwość posiadania do 254 hostów w jednej podsieci co jest idealne dla wielu przedsiębiorstw i organizacji o umiarkowanej wielkości Klasa C jest częścią standardowego modelu klasowego IP opracowanego w celu uproszczenia rozdzielania adresów IP Przez wyznaczenie większej liczby adresów sieciowych z mniejszą liczbą hostów Klasa C odpowiada na potrzeby mniejszych sieci co jest korzystne dla firm które nie potrzebują dużego zakresu adresów IP Dodatkowo adresy z puli 192.168.x.x są częścią zarezerwowanej przestrzeni adresowej dla sieci prywatnych co oznacza że nie są routowane w Internecie Zgodność z tym standardem zapewnia stosowanie odpowiednich praktyk zarządzania adresacją IP oraz bezpieczeństwa sieciowego dzięki czemu sieci prywatne mogą być bezpiecznie używane bez ryzyka kolizji z publicznymi adresami IP

Pytanie 24

Do wykonania końcówek kabla UTP wykorzystuje się wtyczkę

A. DVI

B. RS232

C. 8P8C

D. BNC

Wtyk 8P8C, znany również jako RJ-45, jest standardowym złączem stosowanym w kablach UTP (Unshielded Twisted Pair), które służą do transmisji danych w sieciach komputerowych. Dzięki swojej konstrukcji, 8P8C umożliwia podłączenie do ośmiu żył, co jest kluczowe dla wydajnej komunikacji w sieciach Ethernet, które obsługują różne prędkości, takie jak 10/100/1000 Mbps. Złącze to jest zgodne z normami T568A i T568B, które określają sposób okablowania żył w kablu, co ma istotne znaczenie dla uzyskania prawidłowej transmisji sygnału i eliminacji potencjalnych zakłóceń. Użycie 8P8C jest powszechne w różnych zastosowaniach, od domowych sieci lokalnych po rozbudowane systemy w przedsiębiorstwach. Posiadanie wiedzy na temat wtyku 8P8C i zasad jego użycia jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się instalacjami sieciowymi, ponieważ zapewnia to trwałość i niezawodność połączeń w sieci.

Pytanie 25

Jakie urządzenie w sieci lokalnej nie wydziela segmentów sieci komputerowej na kolizyjne domeny?

A. Most

B. Router

C. Przełącznik

D. Koncentrator

Router, most, a także przełącznik, to urządzenia, które w pewnym stopniu dzielą obszar sieci na domeny kolizyjne, co jest kluczowym aspektem w zarządzaniu ruchem w sieciach komputerowych. Router działa na wyższych warstwach modelu OSI, umożliwiając kierowanie pakietów między różnymi sieciami, co oznacza, że może dzielić sieci na różne podsieci, redukując kolizje. Most, również pracujący na warstwie 2, segmentuje sieć w celu redukcji ruchu, co z kolei poprawia wydajność całej sieci. Przełącznik, z kolei, to zaawansowane urządzenie, które przekazuje dane tylko do konkretnego portu, co znacząco ogranicza liczbę kolizji i zwiększa przepustowość. Typowym błędem myślowym jest mylenie koncentratora z tymi bardziej zaawansowanymi urządzeniami, które są kluczowe w optymalizacji ruchu sieciowego. Wybierając odpowiednie urządzenie do sieci lokalnej, ważne jest zrozumienie, jak każde z nich wpływa na strukturę sieci oraz wydajność komunikacji między urządzeniami. Współczesne sieci preferują przełączniki z uwagi na ich zdolność do zarządzania ruchem w sposób bardziej efektywny, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą sieciową.

Pytanie 26

Przycisk znajdujący się na obudowie rutera, którego charakterystyka zamieszczona jest w ramce, służy do

A. włączenia lub wyłączenia urządzenia

B. zresetowania rutera

C. przywracania ustawień fabrycznych rutera

D. włączania lub wyłączania sieci Wi-Fi

Przycisk resetowania rutera jest narzędziem kluczowym do przywrócenia fabrycznych ustawień urządzenia. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy ruter przestaje działać prawidłowo lub gdy użytkownik zapomni hasła dostępu do panelu administracyjnego. Przywrócenie ustawień fabrycznych oznacza, że wszystkie skonfigurowane wcześniej ustawienia sieci zostaną usunięte i zastąpione domyślnymi wartościami producenta. To działanie jest zgodne z dobrymi praktykami w branży IT, szczególnie gdy konieczne jest zapewnienie, że urządzenie funkcjonuje w środowisku wolnym od błędów konfiguracyjnych czy złośliwego oprogramowania. Przykładem praktycznego zastosowania resetowania jest przygotowanie rutera do odsprzedaży lub przekazania innemu użytkownikowi, co zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi do wcześniejszych ustawień sieci. Warto również wiedzieć, że proces ten może wymagać użycia cienkiego narzędzia, jak spinacz biurowy, który pozwala na dotarcie do głęboko osadzonego przycisku resetowania. Zrozumienie funkcji tego przycisku i jego zastosowań jest niezbędne dla każdego specjalisty IT, który chce skutecznie zarządzać i konfigurować sieci komputerowe.

Pytanie 27

Który typ standardu zakończenia kabla w systemie okablowania strukturalnego ilustruje przedstawiony rysunek?

A. EIA/TIA 607

B. EIA/TIA 569

C. T568B

D. T568A

Standard T568A jest jednym z dwóch głównych standardów zakończenia przewodów w okablowaniu strukturalnym, obok T568B. Oba te standardy określają sekwencję kolorów przewodów, które należy podłączyć do złącza RJ-45, używanego przede wszystkim w sieciach Ethernet. W standardzie T568A, kolejność przewodów jest następująca: biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, pomarańczowy, biało-brązowy, brązowy. Ten standard jest powszechnie stosowany w instalacjach sieciowych w Ameryce Północnej i jest preferowany w nowych instalacjach, ponieważ lepiej wspiera funkcje sieciowe takie jak Power over Ethernet (PoE). Warto również zwrócić uwagę, że zgodność z tym standardem zapewnia właściwe działanie urządzeń sieciowych, minimalizując zakłócenia i straty sygnału. Używanie ustanowionych standardów jest kluczowe dla zapewnienia interoperacyjności i niezawodności sieci, co jest istotne szczególnie w dużych instalacjach biurowych czy przemysłowych. Praktyczne zastosowanie wiedzy o standardzie T568A obejmuje nie tylko prawidłowe wykonanie instalacji sieciowej, ale także rozwiązywanie problemów, gdy pojawia się potrzeba diagnozy i naprawy błędów w okablowaniu.

Pytanie 28

W systemie Windows przypadkowo usunięto konto użytkownika, ale katalog domowy pozostał. Czy możliwe jest odzyskanie niezaszyfrowanych danych z katalogu domowego tego użytkownika?

A. tak, ale jedynie przy pomocy programu typu recovery

B. nie, ponieważ systemowe zabezpieczenia uniemożliwiają dostęp do danych

C. tak, za pomocą konta o uprawnieniach administratorskich

D. nie, dane są definitywnie utracone wraz z kontem

Odzyskanie danych z katalogu domowego użytkownika po usunięciu konta jest jak najbardziej możliwe, jeśli mamy do dyspozycji konto z uprawnieniami administratora. W Windows, nawet po usunięciu konta, jego katalog i dane mogą nadal istnieć na dysku, chyba że zostały fizycznie usunięte. Administratorzy mają dostęp do wszystkich plików w systemie, więc mogą przeszukać katalog domowy i kopiować potrzebne dane. Z praktyki wiem, że administrator może bez problemu trafić do folderu, gdzie są przechowywane pliki użytkownika (zwykle C:\Users\NazwaUżytkownika) i zarchiwizować je gdzie indziej lub nawet przywrócić do nowego konta. Warto dodać, że odzyskanie niezaszyfrowanych danych jest znacznie prostsze, co jest zgodne z ogólnymi praktykami zarządzania danymi. Dobry sposób zarządzania kontami i danymi to kluczowy element bezpieczeństwa w każdej organizacji.

Pytanie 29

Która z licencji pozwala na darmowe korzystanie z programu, pod warunkiem, że użytkownik zadba o ekologię?

A. Greenware

B. Donationware

C. OEM

D. Adware

Greenware to rodzaj licencji oprogramowania, która pozwala na bezpłatne wykorzystanie programu, pod warunkiem, że użytkownik podejmuje działania na rzecz ochrony środowiska naturalnego. Ta forma licencji kładzie nacisk na odpowiedzialność ekologiczną, co oznacza, że użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania bez ponoszenia kosztów, jeśli angażują się w działania na rzecz zrównoważonego rozwoju, takie jak recykling, oszczędzanie energii czy wsparcie dla inicjatyw ekologicznych. Przykładem może być program, który wymaga, aby użytkownik przesłał dowód na podjęcie działań ekologicznych, zanim uzyska pełen dostęp do funkcji. W praktyce, greenware motywuje użytkowników do świadomości ekologicznej, co jest zgodne z globalnymi trendami w zakresie zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności korporacyjnej. Warto także zauważyć, że takiego typu licencje wpisują się w ramy filozofii open source, gdzie dostępność i odpowiedzialność społeczna są kluczowe dla promowania innowacji oraz ochrony zasobów naturalnych.

Pytanie 30

W jakim modelu płyty głównej można zainstalować procesor o wymienionych specyfikacjach?

Intel Core i7-4790 3,6 GHz 8MB cache s. 1150 Box

A. MSI 970A-G43 PLUS AMD970A s.AM3

B. Asus SABERTOOTH Z97 MARK 1/USB 3.1 LGA 1150 ATX

C. Asrock 970 Extreme3 R2.0 s.AM3+

D. Gigabyte GA-Z170X-Gaming 3-EU DDR4 s.1151

Asus SABERTOOTH Z97 MARK 1/USB 3.1 LGA 1150 ATX jest właściwym wyborem dla procesora Intel Core i7-4790 ponieważ jest on zgodny z gniazdem LGA 1150. Zrozumienie zgodności procesora z płytą główną jest kluczowe dla budowy efektywnego i stabilnego systemu komputerowego. Gniazdo procesora to fizyczne miejsce na płycie głównej które musi pasować do wybranego procesora. W tym przypadku procesor Intel Core i7-4790 wymaga gniazda LGA 1150 co jest obsługiwane przez płytę Asus SABERTOOTH Z97. Ponadto chipset Z97 jest przeznaczony do obsługi procesorów Intel czwartej i piątej generacji oferując wsparcie dla zaawansowanych funkcji takich jak overclocking co jest szczególnie cenne dla entuzjastów komputerów. Asus SABERTOOTH Z97 oferuje również solidną konstrukcję i zaawansowane funkcje chłodzenia co przyczynia się do lepszej wydajności i dłuższej żywotności komponentów. Znajomość tego typu detali jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się budową komputerów co pozwala na optymalizację wydajności i niezawodności.

Pytanie 31

Jaką czynność można wykonać podczas konfiguracji przełącznika CISCO w interfejsie CLI, bez przechodzenia do trybu uprzywilejowanego, na poziomie dostępu widocznym w powyższej ramce?

A. Tworzenie sieci VLAN

B. Zmiana nazwy systemowej

C. Określanie haseł dostępu

D. Wyświetlenie tablicy ARP

Zmiana nazwy systemowej, określanie haseł dostępu oraz tworzenie sieci VLAN wymagają dostępu do trybu uprzywilejowanego, co oznacza, że nie mogą być realizowane na podstawowym poziomie dostępu. Często występującym błędem myślowym jest skojarzenie podstawowych komend administracyjnych z podstawowym poziomem dostępu, co prowadzi do nieporozumień. Zmiana nazwy systemowej jest kluczowym krokiem w procesie identyfikacji urządzenia w sieci. Użytkownik musi wykonać polecenie 'hostname [nazwa]', które jest dostępne jedynie w trybie uprzywilejowanym, ponieważ zmiana tej nazwy wpływa na cały system i jego funkcjonowanie. Podobnie, określanie haseł dostępu, które obejmuje polecenia takie jak 'enable secret [hasło]', także nie może być wykonane bez dostępu do trybu uprzywilejowanego. Ta operacja jest niezbędna dla zapewnienia bezpieczeństwa urządzenia, co jest kluczowe w środowiskach produkcyjnych. Tworzenie sieci VLAN (Virtual Local Area Network) to kolejna operacja, która wymaga podniesienia poziomu uprawnień do trybu uprzywilejowanego. VLAN-y są używane do segmentacji ruchu w sieci oraz zwiększenia bezpieczeństwa poprzez oddzielanie różnych grup użytkowników. Ostatecznie, zrozumienie, które operacje są dostępne na poszczególnych poziomach uprawnień, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią oraz dla zapewnienia jej bezpieczeństwa i stabilności.

Pytanie 32

Określ prawidłową sekwencję działań, które należy wykonać, aby nowy laptop był gotowy do użycia?

A. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, montaż baterii, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

B. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

C. Włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

D. Montaż baterii, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

Właściwa kolejność operacji przy uruchamianiu nowego laptopa zaczyna się od montażu baterii, co jest kluczowe, ponieważ bateria zapewnia mobilność urządzenia oraz pozwala na jego działanie bez zewnętrznego zasilania. Następnie podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego jest istotne, ponieważ zapewnia odpowiednią moc podczas pierwszego uruchomienia laptopa, co może być pomocne w przypadku, gdy bateria nie jest w pełni naładowana. Kolejnym krokiem jest włączenie laptopa, co umożliwia rozpoczęcie procesu konfiguracji systemu operacyjnego. Instalacja systemu operacyjnego jest kluczowym etapem, ponieważ to właśnie od niego zależy, jakie oprogramowanie i funkcje będą dostępne dla użytkownika. Po zakończeniu instalacji ważne jest, aby wyłączyć laptopa, co kończy proces przygotowania urządzenia do pracy. Taka sekwencja stanowi dobry przykład przestrzegania standardów i najlepszych praktyk w branży IT, które podkreślają znaczenie odpowiedniego przygotowania sprzętu przed jego użyciem, co przekłada się na dłuższą żywotność urządzenia oraz optymalną wydajność.

Pytanie 33

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na przypisanie logicznych adresów warstwy sieciowej do rzeczywistych adresów warstwy

A. łącza danych

B. fizycznej

C. transportowej

D. aplikacji

Protokół ARP jest naprawdę ważnym elementem, jeśli chodzi o komunikację w sieciach komputerowych. To on pozwala na przekształcenie adresów IP, które są logiczne, na adresy MAC, które działają na poziomie warstwy łącza danych w modelu OSI. Dzięki temu urządzenia mogą znaleźć się nawzajem w sieci lokalnej, co jest kluczowe do wymiany danych. Na przykład, jak komputer chce wysłać coś do innego komputera w tej samej sieci, to właściwie używa ARP, żeby dowiedzieć się, jaki ma adres MAC, nawet jeśli zna tylko adres IP. W praktyce, ARP widzimy najczęściej w sieciach Ethernet, gdzie każdy sprzęt ma swój unikalny adres MAC. Jest to też zgodne z różnymi standardami, takimi jak IEEE 802.3, które definiują, jak dokładnie ARP działa w kontekście sieci lokalnych. To naprawdę fundament nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 34

Lokalny komputer posiada adres 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego urządzenia, która rozpoznaje adresy w sieci, wyświetla się informacja, że jego adres to 195.182.130.24. Co to oznacza?

A. inny komputer podszył się pod adres lokalnego komputera.

B. serwer WWW dostrzega inny komputer w sieci.

C. serwer DHCP zmienił adres podczas przesyłania żądania.

D. adres został przetłumaczony przez translację NAT.

W przypadku, gdy serwer WWW widzi inny adres IP, nie oznacza to, że inny komputer w sieci został zidentyfikowany. W rzeczywistości adres 195.182.130.24 jest wynikiem działania translacji NAT, a nie identyfikacji innego komputera. Obserwacja adresu IP na stronie internetowej odnosi się do zewnętrznego adresu, który router przypisuje dla ruchu internetowego. Można mylnie sądzić, że serwer DHCP mógł zmienić adres IP w trakcie przesyłania żądania, jednak DHCP działa na poziomie przydzielania lokalnych adresów IP w sieci lokalnej, a nie na modyfikowaniu ruchu internetowego. Kolejnym błędnym podejściem jest założenie, że inny komputer podszył się pod lokalny adres. To podejście pomija fakt, że NAT jest standardowym procesem, który przekształca lokalne adresy na zewnętrzne dla celów komunikacji z Internetem. Tego typu nieporozumienia mogą prowadzić do mylnych interpretacji danych sieciowych, dlatego ważne jest zrozumienie mechanizmów działania NAT oraz roli routera w komunikacji między lokalnymi a publicznymi adresami IP. W praktyce, należy zawsze uwzględniać te mechanizmy, aby poprawnie diagnozować problemy sieciowe oraz efektywnie zarządzać adresacją IP.

Pytanie 35

Jaką konfigurację sieciową może mieć komputer, który należy do tej samej sieci LAN, co komputer z adresem 10.8.1.10/24?

A. 10.8.1.101 i 255.255.0.0

B. 10.8.0.101 i 255.255.0.0

C. 10.8.0.101 i 255.255.255.0

D. 10.8.1.101 i 255.255.255.0

Odpowiedź 10.8.1.101 z maską podsieci 255.255.255.0 jest poprawna, ponieważ zarówno adres IP, jak i maska podsieci są zgodne z wymaganiami dla komputerów znajdujących się w tej samej sieci LAN. Adres 10.8.1.10 z maską 255.255.255.0 oznacza, że wszystkie urządzenia z adresami IP od 10.8.1.1 do 10.8.1.254 mogą się ze sobą komunikować. W praktyce oznacza to, że komputer z adresem 10.8.1.101 będzie w stanie wysłać i odbierać dane z komputera o adresie 10.8.1.10, co jest kluczowe dla zapewnienia efektywnej komunikacji w sieci lokalnej. Konfiguracja ta jest zgodna z zasadami subnettingu, które sugerują, że urządzenia w tej samej podsieci muszą mieć ten sam prefiks adresowy. Użycie standardowej maski 255.255.255.0 dla takiej sieci jest powszechne i zapewnia odpowiednie zasoby adresowe dla małych i średnich sieci. Dodatkowo, zrozumienie koncepcji adresacji IP oraz podziału na podsieci jest niezbędne w administracji sieciami komputerowymi oraz w projektowaniu infrastruktury IT.

Pytanie 36

Nie wykorzystuje się do zdalnego kierowania stacjami roboczymi

A. program Team Viewer

B. pulpit zdalny

C. program Wireshark

D. program Ultra VNC

Pulpit zdalny, program Ultra VNC i TeamViewer to popularne narzędzia do zdalnego zarządzania, które umożliwiają użytkownikom zdalny dostęp do komputerów i zarządzanie nimi w czasie rzeczywistym. Pulpit zdalny, wbudowany w systemy Windows, pozwala na bezpieczne połączenie z innymi komputerami w sieci lokalnej lub przez Internet, umożliwiając pełny dostęp do interfejsu użytkownika. Ultra VNC, jako oprogramowanie open-source, oferuje funkcje zdalnego dostępu oraz możliwość udostępniania ekranu. TeamViewer jest również czołowym rozwiązaniem, które nie tylko umożliwia dostęp do komputera, ale także współpracę z innymi użytkownikami w czasie rzeczywistym oraz transfer plików. Można by pomyśleć, że te wszystkie programy pełnią podobne funkcje, jednak ich różnice polegają na poziomie bezpieczeństwa, łatwości użytkowania oraz dostępności w różnych systemach operacyjnych. Pomijając wszelkie inne aspekty, kluczowym błędem jest mylenie funkcjonalności tych narzędzi z programem Wireshark, który nie tylko nie umożliwia zdalnego dostępu, ale służy do zupełnie innych celów, takich jak przechwytywanie i analiza danych sieciowych. Takie nieporozumienie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami IT, a także do błędnych decyzji w zakresie bezpieczeństwa sieci, co z kolei może narazić organizację na poważne zagrożenia. Konsekwentne przydzielanie ról narzędziom zgodnie z ich przeznaczeniem jest kluczowe w zarządzaniu IT.

Pytanie 37

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie informacji o bieżącej godzinie, czasie pracy systemu oraz liczbie użytkowników zalogowanych do systemu?

A. chmod

B. echo

C. history

D. uptime

Polecenie 'uptime' w systemie Linux jest niezwykle przydatnym narzędziem, które dostarcza informacji dotyczących czasu działania systemu, aktualnej godziny oraz liczby zalogowanych użytkowników. Gdy uruchomimy to polecenie, uzyskamy wynik w formie tekstu, który zawiera czas, przez jaki system był aktywny, godziny oraz minutę, a także liczbę użytkowników aktualnie zalogowanych do systemu. Na przykład, wywołanie polecenia 'uptime' może zwrócić wynik jak '16:05:43 up 5 days, 2:12, 3 users', co oznacza, że system działa od pięciu dni. To narzędzie jest szczególnie ważne w kontekście monitorowania wydajności serwerów oraz diagnozowania problemów z obciążeniem systemu. Warto również podkreślić, że informacje uzyskane z polecenia 'uptime' mogą być przydatne w kontekście praktyk DevOps, gdzie ciągłość działania usług jest kluczowa dla zapewnienia dostępności i niezawodności aplikacji. Regularne korzystanie z tego polecenia pozwala administratorom na szybkie ocenienie stabilności systemu i wykrycie potencjalnych problemów związanych z wydajnością.

Pytanie 38

Optyczna rozdzielczość to jeden z właściwych parametrów

A. monitora

B. skanera

C. drukarki

D. modemu

Rozdzielczość optyczna nie jest parametrem odnoszącym się do monitorów, modemów ani drukarek, co może prowadzić do błędnych wniosków. Monitory charakteryzują się rozdzielczością wyświetlania, mierzoną w pikselach, która odnosi się do liczby punktów widocznych na ekranie. Rozdzielczość monitorów jest istotna dla jakości wyświetlanego obrazu, ale nie ma bezpośredniego związku z pojęciem rozdzielczości optycznej, które odnosi się do jakości skanowania. Modemy, z kolei, koncentrują się na przepustowości i szybkości transferu danych, a nie na jakości obrazów. Drukarki również operują na innych parametrach, takich jak rozdzielczość druku, która jest mierzona w dpi, ale dotyczy to zarówno technologii druku, jak i jakości wykonania wydruków, a nie zdolności do skanowania. Typowym błędem myślowym jest mylenie terminów związanych z różnymi urządzeniami, co może prowadzić do dezorientacji. Zrozumienie różnicy pomiędzy rozdzielczością optyczną skanera a rozdzielczością wyświetlania monitora lub parametrami drukarek jest kluczowe dla właściwego doboru sprzętu do potrzeb. W praktyce oznacza to, że użytkownicy powinni znać specyfikacje każdego z urządzeń, aby dokonać świadomego wyboru, zgodnego z wymaganiami swojej pracy.

Pytanie 39

Główną czynnością serwisową w drukarce igłowej jest zmiana pojemnika

A. z tonerem

B. z taśmą

C. z fluidem

D. z atramentem

Wybór odpowiedzi związanych z atramentem, tonerem czy fluidem jest błędny, ponieważ nie odpowiadają one podstawowemu mechanizmowi pracy drukarek igłowych. Drukarki atramentowe używają wkładów z atramentem, które nanoszą kolor za pomocą mikroskopijnych dysz. W przypadku tonerów, są one stosowane w drukarkach laserowych, gdzie obraz jest tworzony na zasadzie elektrostatycznej. Wykorzystywanie fluidów jest bardziej typowe w kontekście niektórych urządzeń do druku sublimacyjnego czy specjalistycznych procesów druku, które są całkowicie różne od technologii igłowej. Typowym błędem myślowym jest mylenie technologii drukowania z różnymi rodzajami drukarek. Każda technologia ma swoje charakterystyczne cechy i zastosowania, a zrozumienie ich różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru sprzętu do zadania. W praktyce, dla osób pracujących z drukarkami, ważne jest, aby znały one rodzaj posiadanego sprzętu i odpowiednie materiały eksploatacyjne, co pozwala uniknąć nieporozumień i zapewnić efektywność pracy. Dlatego fundamentalne jest prawidłowe rozumienie, że igły w drukarkach igłowych nie współpracują z atramentem ani tonerami, lecz z taśmami barwiącymi.

Pytanie 40

Jaki protokół posługuje się portami 20 oraz 21?

A. FTP

B. DHCP

C. Telnet

D. WWW

Protokół FTP (File Transfer Protocol) to standardowy protokół używany do przesyłania plików między komputerami w sieci. Wykorzystuje on porty 20 i 21 do komunikacji. Port 21 służy do ustanawiania połączenia oraz zarządzania sesją FTP, natomiast port 20 jest używany do przesyłania danych. Dzięki temu podziałowi, możliwe jest zarządzanie połączeniem i transferem w sposób zorganizowany. FTP jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach, takich jak przesyłanie plików na serwer internetowy, synchronizacja danych czy tworzenie kopii zapasowych. W kontekście standardów, FTP jest zgodny z dokumentami RFC 959, które definiują jego działanie i zasady. W praktyce, wiele firm i organizacji korzysta z FTP do zarządzania swoimi zasobami, ponieważ umożliwia on łatwe i efektywne przesyłanie dużych plików, co jest istotne w środowiskach biurowych oraz w projektach wymagających dużych transferów danych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej