Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 14 marca 2025 17:35
  • Data zakończenia: 14 marca 2025 18:03

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką czynność obróbki wstępnej ryby należy wykonać podczas przygotowywania "ryby na niebiesko"?

A. Umyć delikatnie, aby nie pozbawić jej śluzu
B. Umyć sokiem z cytryny
C. Umyć starannie, aby usunąć z niej śluz
D. Umyć gorącą wodą
Odpowiedź 'Umyć delikatnie, aby nie usunąć z niej śluzu' jest prawidłowa, ponieważ podczas obróbki wstępnej ryby do przygotowania 'ryby na niebiesko' kluczowe jest zachowanie naturalnej otoczki śluzu, która pełni istotną rolę w procesie gotowania. Śluz, który pokrywa rybę, nie tylko chroni ją przed bakteriami, ale także wpływa na teksturę i smak gotowego dania. Przygotowując rybę w tym stylu, należy delikatnie umyć ją pod bieżącą wodą, aby usunąć ewentualne zanieczyszczenia, nie naruszając przy tym naturalnego śluzu. W praktyce oznacza to, że ryba powinna być traktowana z szacunkiem, aby nie uszkodzić jej struktury. Ważne jest, aby przestrzegać standardów higieny i bezpieczeństwa żywności, co przyczynia się do zachowania jakości produktów rybnych. Należy również pamiętać, że ryby na niebiesko często przygotowuje się z wykorzystaniem octu, co dodatkowo podkreśla ich smak. Umiejętność prawidłowego mycia ryb jest niezbędna w kuchni i świadczy o profesjonalizmie kucharza.

Pytanie 2

Surówka dobrej jakości powinna cechować się

A. jednostajnie pokruszonymi składnikami
B. składnikami nasączonymi wydobytym sokiem
C. znaczną ilością zaprawy
D. przeważającym smakiem przypraw
Dobrej jakości surówka powinna charakteryzować się równomiernie rozdrobnionymi składnikami, co ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia odpowiedniej tekstury i smaku. Równomierne rozdrobnienie pozwala na lepsze połączenie składników, co wpływa na ich harmonijną kompozycję smakową. Na przykład, gdy składniki są drobno posiekane, każdy kęs będzie miał zróżnicowane doznania smakowe, a nieco większe kawałki mogą wprowadzać nieprzyjemne wrażenie w ustach. W kontekście zdrowego stylu życia, równomierne rozdrobnienie ułatwia także trawienie. Z perspektywy standardów kulinarnych, takie podejście do przygotowania surówki wpisuje się w filozofię 'slow food', która promuje jakość i lokalność składników, a także dbałość o detale w procesie przygotowania. Warto również pamiętać, że odpowiednia technika krojenia, taka jak julienne czy brunoise, może znacząco wpłynąć na estetykę dania, co jest istotne w kontekście prezentacji na talerzu.

Pytanie 3

Etapy takie jak: przesiewanie mąki -> przygotowanie ciasta -> wyrabianie -> formowanie -> pieczenie, są charakterystyczne dla produkcji

A. biszkopta
B. klusek francuskich
C. makaronu
D. sosu holenderskiego
Produkcja makaronu jest skomplikowanym procesem, który obejmuje szereg kluczowych etapów, takich jak przesianie mąki, zarabianie ciasta, wyrabianie, formowanie oraz obróbkę cieplną. Przesiewanie mąki ma na celu usunięcie zanieczyszczeń oraz zapewnienie jednorodności, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury makaronu. Zarabianie ciasta polega na połączeniu mąki z wodą i ewentualnie jajkami, co tworzy elastyczną masę. Wyrabianie to proces, w którym ciasto staje się sprężyste i gładkie, a jego struktura ulega poprawie, co jest istotne dla późniejszego formowania. Formowanie makaronu może przyjmować różne kształty, a jego finalna obróbka cieplna, np. suszenie lub gotowanie, pozwala na osiągnięcie pożądanej smaku i konsystencji. Dobre praktyki w produkcji makaronu uwzględniają odpowiednie parametry każdego z tych etapów, co przekłada się na jakość końcowego produktu. Makaron jest podstawowym składnikiem wielu dań kuchni włoskiej, takich jak spaghetti czy lasagne, i jego właściwe przygotowanie ma kluczowe znaczenie w gastronomii.

Pytanie 4

Jaką metodę obróbki cieplnej uznaje się za najbardziej optymalną w dietetyce?

A. tradycyjne pieczenie
B. duszenie po wcześniejszym obsmażeniu
C. gotowanie w wodzie lub na parze
D. smażenie na tłuszczu
Gotowanie w wodzie lub na parze to jedna z najzdrowszych metod obróbki cieplnej, która pozwala zachować wartości odżywcze produktów. Proces ten umożliwia minimalizację strat witamin i minerałów, które mogą występować podczas innych metod, takich jak smażenie. W trakcie gotowania w wodzie czy na parze, substancje odżywcze w jedzeniu są zachowane w większym stopniu, ponieważ nie są one narażone na działanie wysokiej temperatury oraz tłuszczu. Przykłady zastosowania tej metody obejmują przygotowywanie warzyw na parze, ryb, a także gotowanie kasz czy ryżu. Warto także zauważyć, że gotowanie na parze pozwala na uzyskanie delikatniejszych i smaczniejszych potraw, ponieważ jedzenie nie wchodzi w bezpośredni kontakt z wodą, co pozwala na lepsze zachowanie aromatu i tekstury. Ta metoda jest zgodna z zaleceniami wielu organizacji zdrowotnych, które promują zdrowe nawyki żywieniowe i wskazują na korzyści płynące z ograniczenia tłuszczu w diecie, co jest szczególnie istotne w kontekście zapobiegania otyłości i chorobom sercowo-naczyniowym.

Pytanie 5

Risotto oraz lasagne to dania pochodzące z kuchni

A. hiszpańskiej
B. rosyjskiej
C. francuskiej
D. włoskiej
Risotto i lasagne to naprawdę fajne dania, które wszyscy znają z kuchni włoskiej. Risotto to takie kremowe danie z ryżu, najczęściej tego Arborio. Gotuje się je powoli, dodając bulion i różne składniki, jak cebula, czosnek, ser parmezan czy różne warzywa. Ten sposób gotowania, 'mantecatura', polega na tym, że na końcu dodaje się masło i ser, co sprawia, że jest super kremowe. Z drugiej strony, lasagne to warstwy makaronu, mięsa, sosu pomidorowego i beszamelu, które potem się zapieka. W obu przepisach najważniejsze są świeże składniki i tradycyjne metody gotowania, bo to właśnie czyni kuchnię włoską tak wyjątkową. Na przykład, w różnych włoskich restauracjach na świecie można trafić na risotto z owocami morza albo różne wersje lasagne z ricottą, szpinakiem czy grzybami. Naprawdę warto spróbować!

Pytanie 6

W magazynie, który jest wyposażony w umywalkę do mycia rąk, zlewowy stół, chłodziarkę oraz urządzenie do naświetlania promieniami UV, jakie produkty powinny być przechowywane?

A. mięsa
B. ryby
C. mleko
D. jaja
Wybór ryb, mleka lub mięsa jako produktów do przechowywania w opisywanym magazynie jest niewłaściwy z kilku powodów. Z perspektywy bezpieczeństwa żywności, ryby wymagają szczególnych warunków przechowywania, gdzie kluczowa jest ich temperatura, która powinna wynosić blisko 0°C. Przechowywanie ich w warunkach, które nie spełniają tych wymagań, może prowadzić do szybkiego psucia się, co naraża konsumentów na ryzyko zatrucia pokarmowego. Podobnie, mięso również wymaga rygorystycznego przestrzegania zasad przechowywania w niskiej temperaturze, a jego obecność w magazynie bez odpowiedniego chłodzenia mogłaby prowadzić do rozwoju patogenów. Mleko z kolei jest produktem, który również musi być przechowywany w chłodniach, gdzie temperatura nie powinna przekraczać 4°C, aby zminimalizować ryzyko bakterii, takich jak Listeria. Ponadto, jaja, ze względu na swoją delikatną strukturę, są mniej narażone na psucie się w krótkim okresie, co czyni je bardziej odpowiednimi do przechowywania w warunkach, jakie oferuje opisany magazyn. Niezrozumienie różnic między wymaganiami dotyczącymi przechowywania różnych grup produktów spożywczych może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, dlatego ważne jest, aby stosować się do konkretnych norm i zasad sanitarnych w branży. Przechowywanie niewłaściwych produktów w niewłaściwych warunkach to jedna z najczęstszych przyczyn niezgodności z przepisami sanitarnymi.

Pytanie 7

Oblicz koszt kieliszka likieru kawowego o pojemności 50 ml. Cena zakupu netto butelki likieru o pojemności 0,5 l wynosi 36,00 zł. Marża na alkoholowe napoje w tym lokalu to 150%, a VAT to 22% (zaokrąglij cenę do pełnych złotych).

A. 11,00 zł
B. 10,00 zł
C. 15,00 zł
D. 13,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, często wynika to z nieprawidłowego zrozumienia koncepcji marży lub VAT. Na przykład, niektórzy mogą pomylić marżę z narzutem, co prowadzi do błędnych obliczeń. Marża 150% oznacza, że cena sprzedaży jest 2,5 razy wyższa od ceny zakupu (100% + 150%). Inny częsty błąd to nieuwzględnienie VAT-u w końcowej kalkulacji. Warto pamiętać, że cena netto to kwota przed doliczeniem podatku, a cena brutto to kwota z VAT-em. Jeśli ktoś obliczy jedynie cenę netto bez dodania VAT-u, wynik będzie zaniżony. Ponadto, zapominanie o zaokrągleniu do pełnych złotych również może prowadzić do nieprawidłowej odpowiedzi. Różnice w cenach mogą również wynikać z błędnych założeń dotyczących pojemności kieliszka. Upewnienie się, że stosujemy odpowiednie jednostki miary i poprawne wartości procentowe, jest kluczowe w tego typu obliczeniach. Poprawne wyliczenia w branży gastronomicznej są niezbędne dla zdrowego zarządzania finansami i zyskowności lokalu.

Pytanie 8

Kwiatowe pączki stanowią część jadalną

A. pomidora
B. kalafiora
C. kalarepy
D. rukoli
Inne rośliny wymienione w odpowiedziach, takie jak kalarepa, pomidor i kalafior, również mają swoje unikalne cechy, ale nie dostarczają jadalnych pączków kwiatowych w taki sam sposób jak rukola. Kalarepa, będąca odmianą kapusty, jest ceniona za swoje bulwy, które są jadalne w stanie surowym lub gotowanym; jednak nie jej pączki kwiatowe, które są w zasadzie nieodpowiednie do konsumpcji. Pomidory wytwarzają kwiaty, ale są one w większości niezjadliwe i nie stosuje się ich w kuchni. Natomiast kalafior, będący bliskim krewnym kapusty, jest spożywany za swoje kwiatostany, ale również nie dostarcza jadalnych pączków kwiatowych. Błędem, który może prowadzić do mylenia tych roślin, jest założenie, że wszystkie rośliny kapustowate mają jadalne kwiaty. W rzeczywistości, tylko niektóre z nich, takie jak rukola, są wykorzystywane w kuchni w takiej formie. Dodatkowo, pomylenie pączków kwiatowych z innymi częściami rośliny, które są jadalne, może prowadzić do błędnych wniosków na temat ich zastosowania w codziennej diecie. Rozumienie właściwych części roślin, które są jadalne, jest kluczowe w kontekście zdrowego odżywiania i minimalizacji marnotrawstwa żywności.

Pytanie 9

Jak długo od momentu produkcji można przechowywać zimne przekąski w zakresie temperatury od 2 °C do 6 °C?

A. Do 18 godzin
B. Do 12 godzin
C. Do 24 godzin
D. Do 6 godzin
Odpowiedź "Do 12 godzin" jest całkiem ok. Z tego co się orientuję, zimne zakąski powinny być trzymane w chłodnym miejscu, gdzie temperatura waha się między 2 °C a 6 °C. W tej temperaturze bakterie nie rozwijają się tak szybko, co pozwala na bezpieczne przechowywanie jedzenia przez max 12 godzin. To ważne, szczególnie w cateringu, gdzie jedzenie musi być w odpowiednich warunkach, żeby było zdrowe do zjedzenia. Po przekroczeniu tego czasu, ryzyko, że coś się zepsuje, znacznie rośnie, a bakterie jak Salmonella czy Listeria mogą być naprawdę groźne. Warto też pamiętać, że różne jedzenie wymaga różnych warunków przechowywania – na przykład sałatki mogą nie wytrzymać tak długo jak mięso. Dlatego stosowanie się do zasad HACCP jest bardzo kluczowe - to reguluje jak dbać o bezpieczeństwo żywności w kuchni i na stołach, bo to wpływa na zdrowie wszystkich.

Pytanie 10

Jakie artykuły powinny być przechowywane w lodówce?

A. Oliwa, orzechy, masło
B. Mleko, jaja, mięso
C. Mięso, kasza, ser
D. Kurczak, ryż, miód
Mleko, jaja i mięso to produkty, które wymagają przechowywania w chłodni, aby zapewnić ich świeżość i bezpieczeństwo żywności. Mleko powinno być przechowywane w temperaturze od 1 do 4 stopni Celsjusza, co zapobiega rozwojowi bakterii oraz psuciu się. Jaja również powinny być trzymane w chłodni, ponieważ ich naturalna powłoka może się łatwo zanieczyścić, a niższa temperatura przedłuża ich trwałość. Mięso, w tym drób i wieprzowina, jest szczególnie podatne na rozwój patogenów, takich jak Salmonella i E. coli, dlatego jego przechowywanie w temperaturze poniżej 4 stopni Celsjusza jest kluczowe dla zdrowia publicznego. Przykładowo, w restauracjach i sklepach spożywczych obowiązują surowe standardy sanitarno-epidemiologiczne, które nakładają na przedsiębiorców obowiązek przechowywania tych produktów w odpowiednich warunkach chłodniczych, aby zminimalizować ryzyko zatruć pokarmowych. Dlatego właściwe przechowywanie tych produktów jest nie tylko kwestią jakości, ale także bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 11

W hotelowej restauracji dostępny jest następujący zestaw na śniadanie: kawa z mlekiem lub śmietanką, pieczywo, masło, dżem, miód oraz jajo gotowane w szklance z masłem. Jakie to śniadanie?

A. kontynentalne proste
B. kontynentalne wzmocnione
C. angielskie
D. wiedeńskie
Śniadanie kontynentalne proste nie obejmuje tak bogatego zestawu dań, jak ten opisany w pytaniu. Zazwyczaj składa się jedynie z pieczywa, masła, dżemu oraz napojów, co nie odzwierciedla pełnego opisu oferowanego zestawu. Takie podejście może prowadzić do mylnego wniosku, że każdy rodzaj pieczywa i dodatków wystarcza, by uznać posiłek za kontynentalne proste. Śniadanie angielskie, z kolei, charakteryzuje się zupełnie innym zestawem, który zazwyczaj obejmuje takie elementy jak kiełbasy, bekon, fasola, jajka sadzone i pomidory, co również jest dalekie od przedstawionego opisu. Z kolei śniadanie kontynentalne wzmocnione może zawierać dodatkowe opcje, ale nadal nie spełnia kryteriów danego zestawu. Typowe błędy myślowe w tym przypadku obejmują nadmierne uproszczenie definicji posiłków oraz nieprawidłowe kojarzenie elementów z różnych tradycji kulinarnych. Wiedza na temat regionalnych specjałów oraz ich składników jest kluczowa w gastronomii, a błędne klasyfikacje mogą prowadzić do niezrozumienia oczekiwań gości oraz obniżenia jakości usług gastronomicznych.

Pytanie 12

Mleko poddane obróbce UHT cechuje się

A. wyższą ilością witaminy C
B. utrzymywaniem właściwości mleka surowego
C. możliwością spożycia bez wcześniejszego gotowania
D. znacznym wzrostem zawartości bakterii kwasu mlekowego
Mleko utrwalone metodą UHT (Ultra High Temperature) poddawane jest procesowi, w którym jest podgrzewane do temperatury przekraczającej 135°C przez krótki czas, zazwyczaj 2-5 sekund. Taki proces skutecznie zabija większość drobnoustrojów, co pozwala na jego długoterminowe przechowywanie bez konieczności chłodzenia. Dzięki temu mleko UHT może być spożywane bez wcześniejszego gotowania, co jest jego znaczącą zaletą praktyczną, szczególnie w warunkach domowych i w transporcie. Mleko to jest szeroko stosowane w branży spożywczej, a jego długotrwała trwałość czyni je idealnym rozwiązaniem w sytuacjach, gdy dostęp do świeżego mleka jest ograniczony. Dodatkowo, dzięki wysokiemu standardowi technologii UHT, mleko zachowuje dużą ilość składników odżywczych przez długi czas, co sprawia, że jest cenione w dietach zarówno dzieci, jak i dorosłych. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że mleko UHT musi spełniać określone normy jakościowe, takie jak wymagania HACCP, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumpcji.

Pytanie 13

Przygotowując wołowinę w rosole, jakie czynności należy wykonać w odpowiedniej kolejności?

A. umyte mięso umieścić w zimnej, osolonej wodzie, gotować powoli, dodać włoszczyznę i przyprawić
B. umyte mięso włożyć do wrzącej, osolonej wody, gotować powoli, dodać włoszczyznę i przyprawić
C. umyte mięso i włoszczyznę wrzucić do wrzącej, osolonej wody, gotować powoli i przyprawić
D. umyte mięso umieścić w wrzącej, osolonej wodzie, gotować szybko, dodać włoszczyznę i przyprawić
Przygotowanie rosołu z mięsa wołowego jest delikatnym procesem, który wymaga użycia odpowiedniej techniki gotowania. Umieszczanie umytego mięsa w zimnej wodzie, jak sugerują niektóre opcje, jest nieefektywne, ponieważ powoduje, że mięso traci swoje naturalne soki, a zupa staje się wodnista i pozbawiona głębokiego smaku. Tego typu podejście prowadzi do długiego gotowania w niskiej temperaturze, co nie sprzyja wydobywaniu intensywnych aromatów. W przypadku gotowania w wrzącej wodzie, kluczowe jest zwrócenie uwagi na czas oraz metodę gotowania - szybkie gotowanie może zniszczyć delikatne włókna mięsa, co skutkuje twardością i gumowatością. Dodatkowo, umieszczanie zarówno mięsa, jak i włoszczyzny w wrzącej wodzie na początku może spowodować, że warzywa stracą swoje właściwości odżywcze i smakowe, które najlepiej uwalniają się w procesie gotowania, gdy są dodawane w odpowiednim czasie. Typowym błędem jest także nieprzestrzeganie zasady łączenia składników o różnym czasie gotowania, co prowadzi do niejednorodności smaku i tekstury. Kluczowe dla sukcesu rosołu jest umiejętne balansowanie temperatury oraz czasu, aby uzyskać idealnie aksamitny, bogaty w smaku bulion.

Pytanie 14

Czym można rozpoznać, że mięso wieprzowe jest nieświeże?

A. powierzchnia sucha, matowa
B. zapach kwaśny
C. kolor jasnoróżowy
D. konsystencja sprężysta
Zapach kwaśny jest jedną z kluczowych cech, które mogą świadczyć o nieświeżości mięsa wieprzowego. Mięso, które zaczyna się psuć, wydziela substancje chemiczne, takie jak kwasy organiczne, które nadają mu charakterystyczny, nieprzyjemny zapach. W przypadku mięsa wieprzowego, prawidłowy zapach powinien być świeży, lekko mięsny z subtelnymi nutami słodyczy. Gdy mięsko staje się nieświeże, fermentacja i rozwój bakterii prowadzą do uwolnienia nieprzyjemnych zapachów, a ich obecność jest jednoznacznym wskazaniem do odrzucenia produktu. Ponadto, standardy sanitarno-epidemiologiczne oraz normy jakości mięsa, takie jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), podkreślają znaczenie oceny organoleptycznej jako elementu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. W praktyce, przed zakupem mięsa, warto zwrócić szczególną uwagę na jego zapach, co może zminimalizować ryzyko spożycia nieświeżego produktu.

Pytanie 15

Oto propozycja menu na elegancką kolację: zupa kremowa z borowików, halibut po kapitańsku, pieczone ziemniaki oraz bukiet surówek. Wybierz zimną przystawkę z mięsa, która pasowałaby do tego menu.

A. Befsztyk po angielsku
B. Grillowana polędwica na grzance
C. Boeuf Strogonow
D. Pasztet z zająca z żurawiną
Filet z polędwicy na grzance, Boeuf Strogonow i Befsztyk po angielsku to nie są dobre opcje na zimne przekąski. Po pierwsze, filet na grzance, mimo że wygląda apetycznie, jest w sumie daniem ciepłym, więc nie pasuje jako przekąska na zimno. Boeuf Strogonow to duszone mięso w sosie, które bardziej nadaje się do serwowania na ciepło, a jego intensywny smak nie współgra z lekkimi przekąskami. Befsztyk po angielsku, chociaż można go jeść na zimno, zazwyczaj jada się go na ciepło jako danie główne, a nie przekąskę. Wybierając zimne przekąski, warto pamiętać, że powinny być lekkie i dobrze komponować się z innymi potrawami. Często się myli dania główne z przekąskami, co prowadzi do niezbyt udanych wyborów i może zepsuć wrażenie gości. Przekąski powinny wprowadzać różnorodność w smaku i teksturze, a wybór dań ciepłych na tę listę to zwyczajnie błąd.

Pytanie 16

Mleko pasteryzowane powinno być przechowywane w jakiej temperaturze?

A. +8 °C
B. -18 °C
C. 0 °C
D. +18 °C
Mleko spożywcze pasteryzowane powinno być przechowywane w temperaturze nieprzekraczającej +8 °C, co jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się bezpieczeństwem żywności. Pasteryzacja to proces, który ma na celu zniszczenie patogenów i przedłużenie trwałości mleka poprzez podgrzewanie go do określonej temperatury, a następnie szybkie schłodzenie. Aby zachować walory smakowe i odżywcze mleka, ważne jest, aby przestrzegać zalecanej temperatury przechowywania. W praktyce, przechowywanie mleka w lodówce, w której temperatura wynosi około +4 °C, zapewnia optymalne warunki do utrzymania jego świeżości. Mleko spożywcze pasteryzowane, jeśli nie jest przechowywane w odpowiednich warunkach, może stać się pożywką dla bakterii, co prowadzi do jego szybszego psucia się. Dlatego istotne jest, aby zwracać uwagę na temperaturę, a także na daty ważności oraz warunki transportu, co wpływa na jakość produktu.

Pytanie 17

Potrawę przygotowaną w systemie cook – chill należy podgrzać do temperatury minimum 70°C i dostarczyć do spożycia w czasie

A. 15 min
B. 9 min
C. 5 min
D. 19 min
Wszystkie inne odpowiedzi są nieprawidłowe i mogą prowadzić do błędnych praktyk w zakresie bezpieczeństwa żywności. Odpowiedzi, które wskazują na dłuższy czas podawania potrawy, jak 9 min., 15 min. czy 19 min., są niezgodne z wytycznymi dotyczącymi systemu cook-chill. Przekroczenie czasu 5 minut po podgrzaniu potrawy do 70°C zwiększa ryzyko, że temperatura potrawy spadnie poniżej bezpiecznego poziomu, co sprzyja rozwojowi mikroorganizmów patogennych, takich jak Salmonella czy Listeria. W praktyce, pomijanie lub niedocenianie znaczenia szybkiego podania potrawy po jej podgrzaniu może prowadzić do poważnych zagrożeń dla zdrowia konsumentów. Ponadto, w branży gastronomicznej istnieją rygorystyczne normy i przepisy dotyczące obiegu żywności. Niezastosowanie się do tych standardów może skutkować nie tylko problemami zdrowotnymi, ale także konsekwencjami prawnymi dla placówek gastronomicznych. Ważne jest, by personel był dobrze przeszkolony i świadomy zasad bezpieczeństwa żywności oraz procedur związanych z podawaniem posiłków, co wpływa na ogólną jakość świadczonych usług oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 18

W pomieszczeniu o wilgotności 50÷65% powinno się przechowywać

A. ziemniaki
B. soczewicę
C. jabłka
D. cykorię
Wilgotność powyżej 50% jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość przechowywanych produktów spożywczych. Jabłka, które są często przechowywane w warunkach o wysokiej wilgotności, mogą ulegać psuciu się poprzez rozwój pleśni, co jest wynikiem zbyt dużej ilości wilgoci. Cykoria, jako warzywo liściaste, wymaga specyficznych warunków przechowywania, ale jej optymalne warunki niekoniecznie obejmują taką wilgotność, ponieważ zbyt wysoka wilgotność może prowadzić do szybkiego gnicia. Ziemniaki, z drugiej strony, powinny być przechowywane w chłodnych i ciemnych warunkach, z wilgotnością poniżej 50%, aby uniknąć kiełkowania oraz rozwoju chorób grzybowych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie produkty roślinne mogą być przechowywane w tych samych warunkach. Każdy typ warzyw i roślin ma swoje specyficzne wymagania dotyczące przechowywania, co podkreśla znaczenie dostosowania warunków do konkretnego produktu. Dlatego też, wybierając niewłaściwe podejścia do przechowywania, można nie tylko wpłynąć na jakość żywności, ale również na bezpieczeństwo jej spożycia, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 19

Kucharze pracujący w placówkach zbiorowego żywienia, według aktualnego rozporządzenia Ministra Zdrowia, powinni poddawać się regularnym badaniom lekarskim co

A. 10 miesięcy
B. 6 miesięcy
C. 4 miesiące
D. 12 miesięcy
Odpowiedzi sugerujące inne okresy, takie jak 10, 6 czy 4 miesiące, są nieprawidłowe. Wybór 10 miesięcy może wynikać z błędnego założenia, że krótszy czas pomiędzy badaniami jest bardziej korzystny dla zdrowia pracowników. W rzeczywistości, zbyt częste badania mogą generować niepotrzebne obciążenia zarówno dla pracowników, jak i dla pracodawców, przyczyniając się do zwiększenia kosztów administracyjnych bez istotnych korzyści zdrowotnych. Z kolei odpowiedź 6 miesięcy może wydawać się rozsądna, biorąc pod uwagę częstość wizyt u lekarzy, jednak w praktyce tak częste badania nie są wymagane, a ich wprowadzenie mogłoby obniżyć efektywność pracy. W przypadku 4 miesięcy, tak krótki okres jest nieuzasadniony i może prowadzić do niepotrzebnego stresu dla pracowników, co może negatywnie wpłynąć na ich wydajność. W świetle przepisów prawa, kluczowe jest przestrzeganie ustalonych norm, które w tym przypadku jasno określają, że okresowe badania powinny odbywać się co 12 miesięcy. Ignorując tę normę, pracodawcy mogą narazić się na konsekwencje prawne, a także potencjalnie zagrażać zdrowiu publicznemu.

Pytanie 20

Podczas udzielania pierwszej pomocy osobie porażonej prądem, która jest nieprzytomna, nie wykonuje oddechu i ma niewyczuwalny puls, najpierw należy

A. położyć poszkodowanego na lewym boku
B. owinąć poszkodowanego kocem
C. rozpocząć sztuczne oddychanie i masaż serca
D. zapewnić pomoc lekarską
Rozpoczęcie sztucznego oddychania i masażu serca w przypadku osoby porażonej prądem, która jest nieprzytomna, nie oddycha i ma niewyczuwalny puls, jest absolutnie kluczowe dla uratowania jej życia. Gdy występuje zatrzymanie krążenia, każda sekunda jest na wagę złota. Sztuczne oddychanie i masaż serca to podstawowe elementy resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO), które powinny być wykonywane jednocześnie. Standardy wytycznych resuscytacyjnych, takie jak te opracowane przez Europejską Radę Resuscytacji, zalecają rozpoczęcie RKO niezwłocznie po stwierdzeniu braku reakcji i oddechu. W praktyce, gdy podejrzewasz, że osoba może być ofiarą porażenia prądem, najpierw upewnij się, że nie ma dalszego ryzyka (np. wstrząsu elektrycznego), a następnie przystąp do RKO. Wykonywanie 30 ucisków klatki piersiowej, a następnie 2 oddechów ratunkowych, to kluczowy mechanizm, który może przywrócić krążenie i oddychanie do momentu przybycia profesjonalnej pomocy. Takie podejście ma na celu maksymalne zwiększenie szans na przeżycie, a także minimalizację potencjalnych uszkodzeń mózgu spowodowanych brakiem tlenu.

Pytanie 21

Kiedy smażysz na elektrycznej patelni, jakie wyposażenie powinien mieć pracownik?

A. osłonę na twarz
B. rękawice odporne na wysoką temperaturę
C. obuwie gumowe
D. fartuch gumowy
Rękawice termiczne są kluczowym elementem wyposażenia pracownika podczas smażenia na patelni elektrycznej. Ich głównym zadaniem jest ochrona rąk przed wysokimi temperaturami, co jest niezbędne w środowisku kuchennym, gdzie wystawienie na działanie gorących powierzchni lub oleju może prowadzić do poważnych poparzeń. Standardy bezpieczeństwa w kuchni, takie jak te określone przez OSHA (Occupational Safety and Health Administration), podkreślają konieczność stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej, aby minimalizować ryzyko urazów. Rękawice termiczne powinny być wykonane z materiałów odpornych na ciepło, takich jak aramid czy silikon, co zapewnia nie tylko ochronę, ale także pozwala na pewny chwyt gorących naczyń. Przykładem praktycznego zastosowania rękawic termicznych może być przenoszenie gorących patelni z kuchenki do piekarnika lub obracanie smażonego jedzenia bez ryzyka poparzenia.

Pytanie 22

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować przy przygotowywaniu potrawy mięsnej?

A. Duszenie
B. Grillowanie
C. Smażenie
D. Gotowanie
Duszenie, smażenie i grillowanie to techniki obróbki termicznej, które różnią się znacznie od gotowania, zarówno pod względem technologicznym, jak i wpływu na cechy organoleptyczne mięsa. Duszenie polega na długotrwałym gotowaniu w niewielkiej ilości płynu, co może prowadzić do intensywnego wydobycia aromatów z mięsa, ale nie zapewnia takiej samej konsystencji i delikatności, jak gotowanie w dużej objętości płynu. Smażenie natomiast, choć popularne, często wiąże się z utratą wilgotności mięsa, a wysoka temperatura może prowadzić do wysuszenia i zniekształcenia smaku. Grillowanie, z drugiej strony, nadaje potrawom charakterystyczny aromat wędzenia, ale wymaga precyzyjnego zarządzania temperaturą, aby uniknąć przegotowania i przypalenia zewnętrznej warstwy mięsa, co może skutkować twardością wewnętrznej części. W praktyce, te techniki mogą być stosowane w kombinacji, jednak w kontekście przygotowywania sztuki mięsa, gotowanie zostaje uznane za najbardziej efektywne i korzystne dla zachowania struktury oraz smakowitości produktu. Warto zrozumieć, że dobór odpowiedniej techniki obróbki wpływa nie tylko na smak, ale również na wartość odżywczą i bezpieczeństwo spożycia, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 23

Czym jest tartinka?

A. kruchy placek ze słonym farszem
B. pasta z solonej ikry tuńczyka
C. gotowany pasztet z ryby
D. mała dekoracyjna kanapka
Odpowiedzi, które wskazują na inne formy potraw, jak gotowany pasztet z ryby, kruchy placek ze słonym farszem czy pasta z solonej ikry tuńczyka, wprowadzają w błąd, ponieważ każda z tych potraw ma odmienny charakter i zastosowanie. Gotowany pasztet z ryby to potrawa, która zazwyczaj jest bardziej zwarta i podawana jako danie główne lub przystawka, a nie w formie małej kanapki. Pasztet często wymaga dłuższego procesu przygotowania i serwowany jest w większych porcjach. Kruchy placek ze słonym farszem, z kolei, przypomina bardziej danie główne lub przystawkę, jak na przykład tarta, co również różni się od idei małej i dekoracyjnej kanapki. Pasta z solonej ikry tuńczyka, choć może być stosowana jako smarowidło na pieczywo, wciąż nie oddaje charakterystyki tartinki, która jest całością w postaci małego, estetycznego kawałka chleba z różnorodnymi dodatkami. Tego rodzaju błędy myślowe mogą wynikać z braku zrozumienia pojęcia 'tartinka' i jej miejsca w kulinariach. Warto zatem zgłębić temat małych przekąsek, aby lepiej orientować się w ich klasyfikacji i zastosowaniach w różnych kontekstach kulinarnych.

Pytanie 24

Na zamieszczonym schemacie kolejnych etapów przedstawiono metodę przygotowania ciasta

Ubijanie jajek z cukrem › ucieranie tłuszczu na puszystą konsystencję › dodanie masy jajecznej do tłuszczu › wprowadzenie mąki pszennej z proszkiem do pieczenia › mieszanie składników › formowanie ciasta › pieczenie w temperaturze 180 ÷ 200°C

A. piaskowego
B. biszkoptowego
C. kruchego
D. francuskiego
Odpowiedzi wskazujące na ciasta kruche, francuskie czy biszkoptowe opierają się na mylnych założeniach dotyczących procesów przygotowania. Ciasto kruche jest zazwyczaj przygotowywane poprzez połączenie mąki, masła oraz cukru, a jego głównym celem jest uzyskanie chrupiącej struktury, idealnej do wypieków takich jak tarty czy ciasteczka. Proces ten wymaga minimalnego mieszania, aby uniknąć rozwinięcia glutenu, co jest sprzeczne z metodą opisującą przygotowanie ciasta piaskowego. Ciasto francuskie z kolei, charakteryzuje się warstwowymi strukturami uzyskiwanymi poprzez wielokrotne składanie i wałkowanie ciasta z masłem, co nadaje mu flakowatość. Natomiast ciasto biszkoptowe, mimo że może wydawać się podobne, w rzeczywistości opiera się na innych proporcjach oraz sposobach łączenia składników, takich jak oddzielne ubijanie białek i żółtek. Typowe błędy myślowe w ocenie tych ciast wynikają z pomieszania ich charakterystyk oraz metod przygotowania. Każde z wymienionych ciast ma swój unikalny proces produkcji, a ich klasyfikacja opiera się na właściwościach strukturalnych oraz smakowych, które są wynikiem zastosowanych składników i technik. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w sztuce pieczenia, a wybór odpowiedniego przepisu powinien być zawsze dostosowany do pożądanego efektu końcowego.

Pytanie 25

Jakie surowce po zjedzeniu stanowią najlepsze źródło witaminy C?

A. Jagody, czereśnie, szczaw
B. Truskawki, porzeczki, papryka
C. Kiwi, marchew, pomarańcze
D. Jabłka, rabarbar, cytryny
Kiwi, marchew i pomarańcze, choć mogą być postrzegane jako zdrowe opcje, nie są tak bogate w witaminę C jak truskawki, porzeczki i papryka. Kiwi jest źródłem witaminy C, zawierając około 93 mg na 100 gramów, co czyni go dobrym wyborem, jednak jego obecność w tej odpowiedzi może prowadzić do mylnego wniosku, że dostarcza więcej witaminy C niż inne, lepsze źródła. Marchew jest warzywem korzeniowym, które jest bardziej znane z wysokiej zawartości beta-karotenu, a nie witaminy C. Podobnie, pomarańcze, choć popularne jako źródło tej witaminy, zawierają około 53 mg witaminy C na 100 gramów, co czyni je mniej wartościowym wyborem niż truskawki czy porzeczki. Odpowiedzi wskazujące na jabłka, rabarbar czy cytryny również są mylące, ponieważ jabłka zawierają minimalne ilości witaminy C, a rabarbar jest bardziej znany z zawartości kwasów organicznych. Cytryny, choć mają umiarkowanie wysoką zawartość witaminy C, ustępują pod względem zawartości innym wymienionym produktom. Kluczowe jest zrozumienie, że nie wszystkie owoce i warzywa są równoważne w kontekście wartości odżywczych i właściwego doboru składników diety, co może prowadzić do suboptymalnych wyborów żywieniowych. Właściwe podejście do diety powinno opierać się na wiedzy o zawartości składników odżywczych w pokarmach oraz na ich różnorodności.

Pytanie 26

Jaką metodę oceny jakości potrawy wykorzystuje kucharz podczas próbowania przygotowanego dania?

A. Konsumencką
B. Sensoryczną
C. Gastronomiczną
D. Organoleptyczną
Odpowiedzi 'Gastronomiczną', 'Konsumencką' i 'Sensoryczną' nie są do końca trafione w kontekście oceniania potraw. Ocena gastronomiczna to raczej szerokie pojęcie, które może dotyczyć wielu aspektów jedzenia, ale nie skupia się konkretnie na tym, co czuje kucharz oceniając danie. Ocena konsumencka jest ważna, bo dotyczy opinii klientów, ale to nie jest to samo, co proces tworzenia potrawy. No i ocena sensoryczna, mimo że brzmi podobnie do organoleptycznej, to nie jest terminik, którego się używa w gastronomii przy ocenianiu potraw w czasie ich przygotowywania. Jak ktoś pomyli terminy, to mogą się pojawić nieporozumienia dotyczące tego, jak oceniamy jakość żywności. W branży gastronomicznej ważne jest, żeby każdy wiedział, jakie metody oceny są stosowane, bo to ma wpływ na końcowy produkt, a nawet na to, jak klienci postrzegają jakość potraw.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Jakiego koloru deski należy używać do porcjowania surowego drobiu?

A. niebieskiego
B. żółtego
C. brązowego
D. czerwonego
Deska do krojenia w kolorze żółtym jest przeznaczona specjalnie do porcjowania surowego drobiu, zgodnie z wytycznymi systemu HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). System ten ma na celu eliminację zagrożeń biologicznych, chemicznych i fizycznych w procesie produkcji żywności. Używanie desek w określonych kolorach pozwala na łatwe zidentyfikowanie, jakie surowce były na nich przygotowywane, co minimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej. Na przykład, deski żółte powinny być stosowane wyłącznie do drobiu, podczas gdy deski czerwone są przeznaczone do wołowiny, a deski niebieskie do ryb. W praktyce oznacza to, że po przygotowaniu kurczaka na żółtej desce, nie należy na niej kroić innych produktów, aby uniknąć przeniesienia patogenów, takich jak Salmonella, które mogą być obecne w surowym drobiu. Właściwe stosowanie desek do krojenia jest kluczowe w zachowaniu bezpieczeństwa żywności, a przez to, ochronie zdrowia konsumentów.

Pytanie 29

Aby przygotować sos beszamelowy, należy wykonać następujące kroki:

A. przygotować zasmażkę II stopnia, rozcieńczyć ją gorącym mlekiem, zagotować, a następnie dodać żółtka intensywnie mieszając
B. przygotować zasmażkę II stopnia, rozcieńczyć ją zimnym mlekiem, zagotować, a następnie dodać żółtka intensywnie mieszając
C. przygotować zasmażkę I stopnia, rozcieńczyć ją zimnym mlekiem, dodać żółtka, a następnie zagotować intensywnie mieszając
D. przygotować zasmażkę I stopnia, rozcieńczyć ją zimnym mlekiem, zagotować, a następnie dodać żółtka intensywnie mieszając
Odpowiedź dotycząca sporządzenia zasmażki I stopnia, rozprowadzenia jej zimnym mlekiem, zagotowania oraz dodania żółtek intensywnie mieszając jest zgodna z klasycznymi zasadami przygotowywania sosu beszamelowego. Zasmażka I stopnia, wykonana z równych części masła i mąki, jest podstawą sosu, która nadaje mu odpowiednią konsystencję i smak. Kluczowym krokiem jest rozprowadzenie zasmażki zimnym mlekiem, co pozwala uniknąć powstawania grudek, które mogą powstać, gdyby mleko było gorące. Podczas podgrzewania sosu do zagotowania, ważne jest intensywne mieszanie, co wspomaga równomierne podgrzewanie oraz rozwijanie smaku. Dodanie żółtek na końcu pozwala na wzbogacenie sosu o dodatkową kremowość i koloryt. Taki sposób przygotowania jest zgodny z francuską sztuką kulinarną i jest stosowany w wielu klasycznych przepisach, co czyni go niezastąpionym w kuchni profesjonalnej oraz domowej.

Pytanie 30

Zakres temperatur 0°C + 4°C powinien być utrzymywany

A. w magazynie towarów suchych
B. w przechowalni ziemniaków
C. w komorze chłodniczej
D. w komorze o obniżonej temperaturze
Odpowiedzi związane z komorą niskotemperaturową, magazynem ziemniaków oraz magazynem produktów suchych są nieprawidłowe z kilku powodów. Komora niskotemperaturowa zazwyczaj utrzymuje znacznie niższe temperatury niż 0°C, co jest niewłaściwe dla produktów, które wymagają umiarkowanego chłodzenia. Z kolei magazyn ziemniaków, mimo że ma swoje specyficzne wymagania dotyczące temperatury, nie jest przystosowany do utrzymania tak wąskiego zakresu temperatur, a jego optymalne warunki są zwykle wyższe, co sprzyja zachowaniu jakości tego warzywa. Magazyny produktów suchych nie są również odpowiednie, ponieważ nie oferują kontrolowanej temperatury, co może prowadzić do niepożądanych zmian w jakości przechowywanych produktów, jak na przykład wzrost wilgotności, sprzyjający rozwojowi pleśni i bakterii. Ogólnie rzecz biorąc, kluczowe jest zrozumienie, że właściwe przechowywanie żywności wymaga nie tylko odpowiedniej temperatury, ale także odpowiedniej wilgotności i wentylacji, co jest trudne do osiągnięcia w niewłaściwych przestrzeniach do przechowywania. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do typowych błędów, takich jak błędne dobieranie warunków przechowywania do specyficznych potrzeb produktów, co w konsekwencji wpływa na ich jakość i bezpieczeństwo. Właściwe podejście oparte na normach i przepisach branżowych, takich jak wspomniane wcześniej standardy HACCP, jest niezbędne dla zapewnienia odpowiednich warunków przechowywania żywności.

Pytanie 31

Jakiej metody obróbki cieplnej używa się, gdy produkt spożywczy nie ma kontaktu z wodą w stanie ciekłym?

A. Tradycyjnego gotowania
B. Duszenia bez wcześniejszego obsmażania
C. Gotowania na parze
D. Duszenia z wcześniejszym obsmażeniem
Gotowanie na parze to technika kulinarna, w której środek spożywczy nie ma bezpośredniego kontaktu z wodą w postaci ciekłej. Zamiast tego, potrawy umieszczane są w naczyniu, które jest umieszczone nad wrzącą wodą, a para wodna unosi się i otacza jedzenie, zapewniając mu równomierne podgrzewanie. Taka metoda gotowania jest szczególnie ceniona, ponieważ pozwala zachować więcej składników odżywczych, smaków oraz naturalnej tekstury produktów. Przykładem zastosowania tej techniki są warzywa, które po ugotowaniu na parze zachowują swój intensywny kolor oraz chrupkość, co czyni je bardziej apetycznymi. W przemyśle gastronomicznym gotowanie na parze stało się standardem w przygotowywaniu zdrowych potraw, a restauracje zdrowego żywienia często oferują potrawy przygotowane w ten sposób. Dodatkowo, gotowanie na parze jest metodą niskokaloryczną, co może wspierać różne diety odchudzające, co czyni ją bardzo popularną wśród osób dbających o zdrowie.

Pytanie 32

Oblicz, ile kilogramów mięsa trzeba przygotować do wykonania 25 porcji sztufady, gdy na jedną porcję przypada 250 gramów mięsa?

A. 2,50 kg
B. 62,50 kg
C. 25,00 kg
D. 6,25 kg
Aby obliczyć ilość mięsa potrzebną do sporządzenia 25 porcji sztufady, należy pomnożyć liczbę porcji przez ilość mięsa przypadającą na jedną porcję. W tym przypadku, 25 porcji mnożymy przez 250 gramów mięsa na porcję, co daje 6250 gramów. Następnie przeliczamy tę wartość na kilogramy: 6250 gramów to 6,25 kg. Takie obliczenia są szczególnie ważne w gastronomii, gdzie precyzyjne przygotowanie składników ma kluczowe znaczenie dla jakości potrawy. W praktyce, wiedza o odpowiednich proporcjach składników jest niezbędna, aby zapewnić spójność smaku i tekstury potrawy, a także umożliwić poprawne kalkulacje kosztów. W branży gastronomicznej standardem jest stosowanie przeliczników gramowych na kilogramy, co ułatwia zarządzanie zakupem produktów oraz ich przechowywaniem w magazynie. Prawidłowe obliczenia nie tylko wpływają na jakość serwowanych dań, ale także na efektywność operacyjną kuchni.

Pytanie 33

Zupę gulaszową według węgierskiego przepisu serwuje się

A. w kociołku
B. w filiżance
C. w bulionówce
D. w rondelku
Zupa gulaszowa, charakterystyczna dla kuchni węgierskiej, jest tradycyjnie podawana w kociołku. Kociołek, często wykorzystywany podczas gotowania na świeżym powietrzu, pozwala na równomierne podgrzewanie potrawy, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego smaku i konsystencji gulaszu. Dzięki zastosowaniu kociołka, zupa zyskuje na intensywności smaków, a także na aromacie, który wydobywa się z długiego gotowania na wolnym ogniu. W praktyce, kociołek wykonany z żeliwa lub stali węgierskiej jest idealnym narzędziem, ponieważ świetnie przewodzi ciepło i utrzymuje temperaturę. Przygotowując gulasz w kociołku, można również wykorzystać różne składniki regionalne, co jest zgodne z lokalnymi tradycjami kulinarnymi. Kociołek jest nie tylko funkcjonalny, ale także wpisuje się w estetykę serwowania potraw, dodając im rustykalnego charakteru, co znacząco wpływa na doświadczenie kulinarne.

Pytanie 34

Jaki składnik mięsny jest odpowiedni do przygotowania rumsztyku?

A. Bark
B. Polędwica
C. Polędwica wieprzowa
D. Mięso z pręgi
Polędwica to najbardziej odpowiedni wybór do sporządzenia rumsztyku, ponieważ charakteryzuje się wysoką jakością mięsa, niską zawartością tłuszczu oraz wyjątkową delikatnością. Ten rodzaj mięsa pochodzi z dolnej części kręgosłupa zwierzęcia, co sprawia, że jest wyjątkowo soczysty i łatwy do obróbki. W kuchni polskiej polędwica jest często wykorzystywana do przygotowania różnych potraw, w tym steków i rumsztyków, które wymagają zarówno odpowiedniej obróbki cieplnej, jak i technik kulinarnych, takich jak smażenie czy grillowanie. Dobrą praktyką jest marynowanie polędwicy przed przyrządzaniem, co dodatkowo podnosi jej walory smakowe. Ponadto, zgodnie z zasadami gastronomii, rumsztyk z polędwicy powinien być smażony na wysokiej temperaturze przez krótki czas, co pozwala zachować jego soczystość. Jeśli chcesz uzyskać idealny rumsztyk, upewnij się, że mięso jest świeże i wysokiej jakości, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego smaku oraz tekstury.

Pytanie 35

Potrawą, która nie jest wskazana dla osób stosujących dietę lekkostrawną, jest

A. placek węgierski
B. marchewka oprószana
C. kasza manna
D. rosół jarski
Placek węgierski to sycąca potrawa, ale raczej nie dla osób na diecie lekko strawnej. Jest dość ciężki, bo często ma sporo tłuszczu i składników, które mogą się źle trawić, jak mąka pszenna czy jaja. Jak ktoś ma problemy z trawieniem, lepiej unikać takich potraw jak te smażone czy pieczone na oleju. Zamiast tego, fajnie wprowadzić do menu kaszę manną, marchewkę gotowaną na parze czy rosół jarski – to wszystko jest lekkostrawne i dobrze działa na układ pokarmowy. Musisz pamiętać, że dieta lekko strawna jest często zalecana podczas rekonwalescencji, więc warto przemyśleć, co się je.

Pytanie 36

Spośród wymienionych surowców, który jest najmniej trwały?

A. ryż
B. ocet
C. drób
D. cukier
Drób jest najmniej trwałym surowcem spośród wymienionych. Jego krótki okres przydatności do spożycia wynika z wysokiej zawartości wody oraz sprzyjających warunków do rozwoju mikroorganizmów, co stawia go w grupie produktów łatwo psujących się. W praktyce oznacza to, że drób powinien być przechowywany w odpowiednich warunkach chłodniczych i spożyty w ciągu kilku dni od zakupu, aby zminimalizować ryzyko zatrucia pokarmowego. Dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności, normy sanitarno-epidemiologiczne zalecają, aby surowy drób był przechowywany w temperaturze poniżej 4°C. Warto również zwrócić uwagę na proces gotowania, który powinien odbywać się w temperaturze wewnętrznej osiągającej przynajmniej 75°C, co eliminuje większość patogenów, ale nie zmienia faktu, że sama surowa postać mięsa ma ograniczoną trwałość. W przeciwieństwie do cukru, ryżu czy octu, które mają dłuższe okresy przechowywania, drób wymaga staranniejszego traktowania i szybszego spożycia, co czyni go najmniej trwałym surowcem.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Jakie potrawy powinny być podawane z vol-au-vent?

A. zup zagęszczanych
B. zup czystych
C. mięs saute
D. mięs panierowanych
Wybierając mięs sauté jako danie, do którego można by podać vol-au-vent, można odczuć pewne nieporozumienie dotyczące charakterystyki tych potraw. Mięs sauté to dania smażone na dużym ogniu z dodatkiem różnych składników, które często są bogate w smaki i aromaty. Vol-au-vent, z jego delikatną naturą, niekoniecznie pasuje do intensywnych smaków, które występują w daniach mięs sauté. Dobrą praktyką kulinarną jest unikanie łączenia produktów o różnych intensywnościach smakowych, ponieważ może to prowadzić do zdominowania jednego z elementów dania. Podobnie, mięsa panierowane, które również są bardziej ciężkostrawne i intensywne, nie stanowią idealnego połączenia z delikatnym vol-au-vent, które ma na celu wzbogacenie doświadczenia związane z jedzeniem. Zupy zagęszczane, takie jak zupa krem, również nie są odpowiednim kontekstem dla vol-au-vent, ponieważ ich gęsta konsystencja i bogaty smak mogą przytłoczyć lekkość i delikatność tej francuskiej przekąski. Kluczowe jest więc, by rozumieć, że łączenie potraw powinno opierać się na harmonii smaków oraz konsystencji, co jest fundamentalnym założeniem w sztuce kulinarnej.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Który z poniższych skrótów dotyczy kluczowego systemu gwarantującego bezpieczeństwo zdrowotne żywności?

A. HACCP
B. PZH
C. San-Epid
D. WHO
HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który ma na celu identyfikację, ocenę i kontrolę zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności na każdym etapie jej produkcji i dystrybucji. System ten opiera się na siedmiu zasadach, które obejmują m.in. analizę zagrożeń, ustalanie krytycznych punktów kontrolnych oraz monitorowanie i weryfikację procesów. Przykładem zastosowania HACCP może być produkcja żywności w zakładach przemysłowych, gdzie wdrażanie tego systemu umożliwia minimalizowanie ryzyka zatrucia pokarmowego poprzez systematyczną kontrolę surowców, procesów technologicznych oraz gotowych produktów. Wdrożenie HACCP jest również zgodne z normą ISO 22000, która integruje zasady HACCP z systemem zarządzania jakością. Spełnianie wymogów HACCP jest nie tylko wymogiem prawnym w wielu krajach, ale także kluczowym elementem budowania zaufania konsumentów i reputacji firmy.