Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 02:06
Data zakończenia: 18 maja 2025 02:14

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Broszura to publikacja nieperiodyczna, która zawiera ilość stron

A. od 2 do 128

B. od 4 do 64

C. od 8 do 68

D. od 4 do 48

Broszura jest klasyfikowana jako wydawnictwo nieperiodyczne, co oznacza, że nie jest publikowana cyklicznie, jak magazyny czy gazety. Definicja broszury wskazuje, że jej objętość powinna wynosić od 4 do 48 stron. Taki zakres jest zgodny z powszechnie akceptowanymi standardami w branży wydawniczej. Broszury są często używane do celów marketingowych, edukacyjnych lub informacyjnych, aby dostarczyć skondensowane informacje na temat produktu, usługi lub wydarzenia. Przykładowo, broszury mogą być bezużyteczne w kampaniach promocyjnych, gdzie kluczowe jest przedstawienie najważniejszych informacji w przystępnej formie. W kontekście dobrych praktyk, projektowanie broszur powinno uwzględniać atrakcyjną szatę graficzną, jasne komunikaty oraz odpowiednią ilość treści, aby nie przytłoczyć odbiorcy nadmiarem informacji. Oprócz tego, broszury mogą spełniać rolę materiałów pomocniczych w szkoleniach lub jako elementy wspierające sprzedaż, co podkreśla ich wartość w praktyce biznesowej.

Pytanie 2

Ile form drukowych offsetowych powinno być naświetlonych, aby wydrukować jednostronnie powlekane arkusze kartonu w kolorystyce 2 + 2 z obrotem przez margines przedni?

A. 3 szt.

B. 4 szt.

C. 1 szt.

D. 2 szt.

W przypadku zadrukowywania kartonu jednostronnie powlekanego w kolorystyce 2 + 2, oznacza to, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na stronie przedniej oraz dwoma kolorami na stronie tylnej. Aby osiągnąć odpowiedni efekt wizualny oraz jakość druku, kluczowe jest zastosowanie offsetowych form drukowych, które zapewnią precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali. Standardowo w offsetowym druku arkuszowym, dla takiej konfiguracji, przygotowuje się 4 formy drukowe – dwie dla frontu (pierwszy i drugi kolor) oraz dwie dla tylnej strony (również pierwszy i drugi kolor). Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady może być produkcja opakowań kartonowych, które wymaga zastosowania precyzyjnych kolorów i grafik, aby spełnić wymagania estetyczne oraz marketingowe. W branży poligraficznej powszechną praktyką jest także przygotowanie form w taki sposób, aby minimalizować straty materiałowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami dotyczącymi efektywności produkcji. Stąd decyzja o naświetleniu 4 form jest nie tylko poprawna, ale również uzasadniona w kontekście optymalizacji procesu drukowania.

Pytanie 3

Który typ grafiki bitmapowej nie umożliwia zachowania przezroczystości tła?

A. PNG

B. JPEG

C. TIFF

D. PSD

Odpowiedź JPEG jest całkiem ok, bo ten format nie ogarnia przezroczystości tła. To znaczy, że każdy piksel musi mieć z góry ustaloną barwę. JPEG to jeden z najczęściej używanych formatów przy kompresji obrazów, zwłaszcza jak chodzi o zdjęcia. Jego fajną stroną jest to, że daje dobrą jakość przy względnie małym rozmiarze pliku, więc idealnie nadaje się do wrzucania fotek w Internecie. Kiedy korzystamy z JPEG-a, każdy obraz, który potrzebuje przezroczystości, trzeba najpierw przerobić na jednolity kolor tła. Dlatego jeśli robisz coś graficznego, gdzie przezroczystość jest istotna, lepiej sięgnąć po formaty jak PNG czy TIFF, które to wspierają. Zrozumienie, jakie są ograniczenia JPEG-a, to klucz do pracy z grafiką i wybierania odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania.

Pytanie 4

Jak uzyskać zielony kolor na wydruku w przestrzeni kolorów CMYK poprzez odpowiednie proporcje składników?

A. MiK

B. CiM

C. M i Y

D. CiY

Zielony w CMYK często wprowadza w błąd, jeśli chodzi o kombinacje kolorów. Jak ktoś wybiera odpowiedzi takie jak MiK, M i Y, czy CiM, to może nie do końca wiedzieć, jak działa ten model kolorów. CMYK opiera się na tym, że wydobywamy kolory z białego tła. W przypadku zieleni trzeba zrozumieć, że Cyan działa jako składnik, który w połączeniu z Yellow daje zieleń. Odpowiedzi z M (Magenta) są błędne, bo to wprowadza purpurowe odcienie, a nie zieleń. A jak dodasz M do Ci i Y, to kolory zmieniają się w niepożądany sposób, co prowadzi do brązowych czy szarych odcieni. Takie błędy wynikają z niepełnego zrozumienia teorii kolorów i tego, jak działa CMYK w druku. Żeby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny, musisz rozumieć, jak te kolory na siebie działają i jak ustawiać ich proporcje, co jest kluczowe w druku. Musisz też pamiętać, żeby każdy kolor starannie dobierać w projektach, bo źle dobrane kolory mogą dać ci efekt, którego na pewno nie chcesz.

Pytanie 5

Długość punktu typograficznego wynosi

A. 1,8 mm

B. 0,637 mm

C. 0,736 mm

D. 0,376 mm

Punkt typograficzny, znany także jako 'typographic point', to jednostka miary używana w typografii, której długość wynosi dokładnie 0,376 mm. Jest to standardowa jednostka wykorzystywana do określania wielkości czcionek oraz interlinii w składzie tekstu. Wiedza ta jest szczególnie istotna dla projektantów graficznych oraz specjalistów od typografii, gdyż precyzyjne określenie rozmiaru tekstu wpływa na jego czytelność oraz estetykę. W praktyce, dobór odpowiednich punktów typograficznych jest kluczowy w projektowaniu layoutów, broszur, książek czy stron internetowych. Zastosowanie jednostek typograficznych pozwala na zachowanie spójności w projektach oraz uproszczenie procesu komunikacji między klientami a dostawcami usług graficznych. Warto również zauważyć, że w systemach komputerowych, takich jak CSS dla web designu, punkty typograficzne są często używane w kontekście rozmiarów czcionek, co umożliwia projektantom precyzyjne dostosowanie tekstu do różnych formatów i urządzeń. Zrozumienie roli punktów typograficznych jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się profesjonalnym projektowaniem graficznym.

Pytanie 6

Jakie są wymiary obwoluty dla książki formatu A5 z grzbietem o szerokości 30 mm, jeżeli obwoluta ma skrzydełka o szerokości 35 mm i nie zawiera spadów drukarskich?

A. 396 x 210 mm

B. 148 x 210 mm

C. 248 x 297 mm

D. 402 x 216 mm

Obwoluta na książkę o formacie A5 i szerokości grzbietu 30 mm powinna mieć wymiary 396 x 210 mm. Wymiary te obliczamy, dodając do szerokości książki, która wynosi 148 mm, szerokość skrzydełek oraz grzbiet. Książka A5 ma szerokość 148 mm, a po dodaniu dwóch skrzydełek o szerokości 35 mm (2 x 35 mm = 70 mm) oraz grzbietu 30 mm, otrzymujemy wymiary: 148 mm + 70 mm + 30 mm = 396 mm. Wysokość obwoluty odpowiada wysokości książki, czyli 210 mm. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie, iż obwoluta nie posiada spadów drukarskich, co oznacza, że podane wymiary są ostateczne. Tego rodzaju obliczenia są istotne w procesie produkcji materiałów drukowanych, zapewniając, że drukowane elementy będą odpowiednio dopasowane i estetycznie prezentowane. Każdy projektant powinien przestrzegać tych standardów, aby uniknąć problemów w fazie druku i oprawy.

Pytanie 7

Strona publikacji poligraficznej, która nie jest zadrukowana, określana jest jako

A. kontrą

B. składką

C. wakatem

D. kolumną

Termin 'wakat' to nic innego jak niezadrukowana strona w druku, co ma spore znaczenie w branży poligraficznej. Często wykorzystujemy wakaty, żeby zostawić miejsce na dodatkowe info, jak na przykład reklamy czy notatki. Moim zdaniem, to naprawdę przydatne, bo dzięki temu publikacja wygląda lepiej i można zaoszczędzić miejsce, jak treści nie zajmują całej strony. W projektowaniu graficznym ważne jest, żeby umieć z tego korzystać, bo odpowiednie wakaty mogą nadać lepszy wygląd i funkcjonalność. Warto pamiętać, że dobry zarządzenie wakatami może też wpłynąć na koszty produkcji, bo czasami trzeba poświęcić więcej czasu na projektowanie, żeby wszystko pasowało do reszty.

Pytanie 8

Ile arkuszy papieru powinno zostać przygotowanych jako technologiczny naddatek w wysokości 10 procent, zakładając, że całkowity nakład wynosi 20 000 arkuszy?

A. 1 000 szt.

B. 2 000 szt.

C. 200 szt.

D. 100 szt.

Odpowiedź to 2 000 arkuszy papieru, co oznacza, że mamy 10-procentowy naddatek technologiczny przy nakładzie 20 000 arkuszy. Żeby to policzyć, wystarczy pomnożyć 20 000 przez 0,10, co daje nam właśnie 2 000 arkuszy. Ten naddatek jest super istotny w produkcji, szczególnie w drukarstwie, bo uwzględnia różne straty, które mogą się zdarzyć podczas realizacji zlecenia. Często zdarzają się błędy w druku, czy uszkodzenia papieru, albo obcięcia, które nie wyjdą idealnie. Dlatego właśnie naddatek pozwala lepiej zarządzać zasobami i mieć pewność, że na końcu nie zabraknie nam materiałów, żeby dokończyć projekt. W druku standardowo naddatek wynosi od 5% do 15%, w zależności od tego, co się produkuje. Jak mamy większe nakłady, powyżej 10 000 arkuszy, to warto pomyśleć o wyższych naddatkach, żeby uniknąć przestojów.

Pytanie 9

Nieprawidłowe ustawienie kątów rastra prowadzi do występowania na wydrukach zjawiska

A. rozmazania

B. zamazania

C. smożenia

D. mory

Mory są zjawiskiem optycznym, które polega na pojawianiu się zakłóceń w druku, co jest bezpośrednio związane z niewłaściwym ustawieniem kątów rastrowania. Kiedy dwa lub więcej rastrów o różnych kątach jest nakładanych na siebie, może dojść do interferencji, która prowadzi do powstawania regularnych wzorów, które są często niepożądane w druku. W przypadku druku offsetowego, standardowe kąty rastrowania wynoszą 0, 15, 45 i 75 stopni, co pozwala na minimalizację ryzyka powstawania mory. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na odpowiednim skonfigurowaniu ustawień w oprogramowaniu do prepress, aby zapewnić, że zastosowane kąty nie będą prowadzić do interferencji. Dbanie o właściwe ustawienia kątów rastrowania jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków, eliminując problemy z estetyką i czytelnością materiałów drukowanych. W branży graficznej stosuje się również techniki takie jak podział rastra, aby jeszcze bardziej zredukować ryzyko pojawienia się mory.

Pytanie 10

Który akronim nie jest związany z farbami procesowymi?

A. RGBA

B. CMYK

C. CMYKOG

D. CMY

Wybór CMY, CMYK oraz CMYKOG wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące klasyfikacji modeli kolorów. CMY to model, który opiera się na procesie subtraktywnym, w którym kolory są tworzone przez absorpcję światła przy użyciu trzech podstawowych barw: cyjan, magenta i żółty. CMYK rozszerza ten model o czarny, co jest standardem w druku offsetowym, aby poprawić głębię oraz jakość ciemnych odcieni. Z kolei CMYKOG to rozszerzenie, które dodaje odcienie pomarańczowego i zielonego, co może być stosowane w bardziej zaawansowanych procesach druku, aby uzyskać szerszą gamę kolorów. W przeciwieństwie do tego, RGBA nie jest akronimem związanym z farbami procesowymi, lecz z kolorami w kontekście cyfrowym. Typowym błędem jest mylenie zastosowań kolorów w druku oraz w grafice cyfrowej. Warto również zauważyć, że każdy z tych modeli ma swoje specyficzne zastosowania oraz ograniczenia, które są ważne w kontekście pracy kreatywnej. Na przykład, w projektach drukowanych istotne jest zrozumienie, jak różne kolory mogą reagować ze sobą, co może wpływać na ostateczny efekt wizualny. Pomocne jest więc bieżące śledzenie standardów branżowych, aby poprawić jakość i dokładność odwzorowania kolorów w różnych mediach.

Pytanie 11

Czym są elementy, które bezpośrednio pozwalają na modyfikację kształtu obiektów wektorowych?

A. punkty kontrolne, ścieżki

B. warstwy, grupy ścieżek

C. wypełnienia, grupy ścieżek

D. obrys, ścieżki przycinania

Punkty kontrolne oraz ścieżki to kluczowe elementy w grafice wektorowej, które umożliwiają bezpośrednią manipulację kształtem obiektów. Punkty kontrolne są to specyficzne punkty na krawędziach obiektu, które służą do modyfikacji jego kształtu, dzięki czemu można łatwo tworzyć bardziej złożone formy. Ścieżki natomiast to linie, które łączą te punkty kontrolne, definiując granice obiektu. Przykładem zastosowania jest program Adobe Illustrator, w którym poprzez przesuwanie punktów kontrolnych można dynamicznie zmieniać kształt obiektu, co jest istotne w projektowaniu grafiki, ilustracji czy logotypów. Zrozumienie tych elementów jest niezbędne dla każdego grafika, ponieważ pozwala na efektywne dostosowanie projektów do wymagań klientów oraz zmieniających się trendów wizualnych. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak SVG (Scalable Vector Graphics) opierają się na tych podstawowych zasadach, umożliwiając tworzenie elastycznych i skalowalnych grafik, które są niezwykle ważne w web designie i aplikacjach mobilnych.

Pytanie 12

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest odpowiednie do eliminacji niewielkich plam na skanie starej pocztówki?

A. Stempel.

B. Rozmycie.

C. Magiczne różdżka.

D. Uchwyt.

Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest używane do usuwania drobnych defektów z obrazu, w tym plam, rys, czy zanieczyszczeń na skanach archiwalnych. Działa na zasadzie kopiowania fragmentów obrazu z jednego miejsca i nakładania ich na inne, co pozwala na precyzyjne usunięcie niepożądanych elementów. Przykładem zastosowania tego narzędzia może być poprawa jakości skanów pocztówek, gdzie drobne przebarwienia mogą zakłócać ich estetykę. Użytkownik powinien wybrać obszar, który będzie kopiowany, a następnie nałożyć go na plamę, co w efekcie daje naturalny efekt. Warto pamiętać, że kluczowe jest dostosowanie opcji pędzla Stempla, takich jak rozmiar i twardość, aby uzyskać najlepsze rezultaty. Ponadto, stosowanie warstw w Photoshopie, a także funkcji Cofnij, pozwala na bieżąco kontrolować efekty pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami edytorskimi w branży graficznej.

Pytanie 13

Aby prawidłowo odtworzyć kolory w druku, należy stosować system zarządzania kolorami, a w szczególności ustalić

A. skład kolorów RGB, intensywność kolorów

B. moduł zgodności kolorów, jasność kolorów

C. przestrzeń barwną, profil ICC

D. profil ICC, odcień szarości

Wybór odpowiedniej przestrzeni barwnej oraz profilu ICC do odtwarzania kolorów w poligrafii to naprawdę ważna sprawa. Dzięki temu możemy uzyskać kolory, które będą wyglądały spójnie i wiernie. Przestrzeń barwna określa, jakie kolory możemy używać w danym medium, co pomaga uniknąć błędów w odwzorowaniu kolorów. Mamy różne przestrzenie barwne, jak sRGB, Adobe RGB czy CMYK, każda z nich ma swoje miejsce zależnie od tego, co chcemy drukować. Profil ICC to z kolei zestaw danych mówiący, jak kolory są odwzorowywane na różnych urządzeniach. To naprawdę ułatwia nam życie, bo dzięki niemu kolory będą wyglądały tak samo na różnych sprzętach, a to w poligrafii jest super istotne. Fajnie jest też dostosować profile ICC do drukarek czy rodzajów papieru, bo to pomaga uzyskać lepszą jakość wydruków. Korzystanie z tych standardów sprawia, że produkcja jest efektywniejsza i tańsza, bo unikamy często poprawek i dodatkowych próbnych wydruków.

Pytanie 14

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. koncepcyjne

B. fotograficzne

C. stykowe

D. impozycyjne

Odpowiedź impozycyjne jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do próbnych odbitek, które wykorzystywane są w procesie przygotowania do druku. Impozycja to etap, w którym rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim jest planowane i wizualizowane w celu zapewnienia prawidłowego ułożenia finalnych materiałów. W praktyce, impozycyjne odbitki umożliwiają weryfikację, jak będą wyglądać poszczególne strony po złożeniu i cięciu arkusza, co jest kluczowe dla uniknięcia pomyłek, które mogą prowadzić do dużych strat w materiałach oraz czasie pracy. W branży poligraficznej stosuje się różne techniki impozycyjne, w tym cyfrowe narzędzia do przygotowania impozycji, które pozwalają na efektywne zarządzanie procesem produkcji oraz optymalizację kosztów. Dobrą praktyką jest wykonywanie próbnych odbitek w różnych formatach, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak finalny produkt będzie się prezentował w rzeczywistości.

Pytanie 15

Wartość punktu typograficznego Didota wynosi w przybliżeniu

A. 0,374 mm

B. 0,372 mm

C. 0,378 mm

D. 0,376 mm

Punkt typograficzny Didota, wynoszący około 0,376 mm, jest standardowym punktem miary w typografii. Został on ustalony na podstawie historycznych definicji i jest używany w wielu systemach druku i projektowania graficznego. W praktyce oznacza to, że 1 punkt typograficzny to 1/72 cala, co przekłada się na 0,376 mm w jednostkach metrycznych. W typografii istotne jest, aby rozumieć, jak różne jednostki wpływają na ostateczny wygląd tekstu. Na przykład, w projektowaniu stron internetowych oraz materiałów drukowanych, znajomość punktów typograficznych pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości czcionek oraz odstępów między literami i wierszami. Używając punktów typograficznych, projektanci mogą zapewnić czytelność i estetykę tekstu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej. Dobrą praktyką jest stosowanie typograficznych siatek, które opierają się na punktach, co ułatwia organizację treści i poprawia wrażenia czytelnicze.

Pytanie 16

Cyfrowy system produkcji web-to-print umożliwia

A. organizowanie grup dyskusyjnych dotyczących druku cyfrowego

B. automatyczne tworzenie zalewek oraz spadów w projektach graficznych

C. przeprowadzanie automatycznych impozycji publikacji książkowych

D. realizację zamówień oraz sprzedaż produktów drukarni online

Cyfrowy system produkcyjny web-to-print (W2P) to innowacyjne rozwiązanie, które pozwala na realizację zamówień oraz sprzedaż produktów drukarni w sposób w pełni zautomatyzowany, przez Internet. Dzięki temu klienci mogą samodzielnie projektować, zamawiać i płacić za usługi drukarskie z dowolnego miejsca. W praktyce, system W2P umożliwia integrację różnych platform e-commerce z procesami produkcyjnymi, co przekłada się na szybszy czas realizacji zamówień oraz lepszą obsługę klienta. Na przykład, klienci mogą korzystać z interaktywnych kreatorów online do projektowania wizytówek, ulotek czy plakatów, a następnie zlecać ich druk bezpośrednio z poziomu platformy. Systemy te są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zapewnia nie tylko wysoką jakość usług, ale również efektywność operacyjną, umożliwiając drukarniom dostosowanie oferty do specyficznych potrzeb rynku. Dodatkowo, pozwala na gromadzenie danych o preferencjach klientów, co sprzyja personalizacji ofert.

Pytanie 17

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na wykonanie form drukarskich koniecznych do druku ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 90,00 zł

B. 120,00 zł

C. 180,00 zł

D. 150,00 zł

Koszt przygotowania form do ulotek w kolorystyce 4 + 1 to 150,00 zł. To wynika z tego, ile form musimy mieć, żeby zrealizować taki projekt. W druku offsetowym, kolorystyka 4 + 1 to tak naprawdę cztery kolory podstawowe (CMYK) i jeden dodatkowy kolor, zazwyczaj jakiś specjalny lub lakier. Przy druku ulotek musimy mieć osobne formy dla każdego koloru, więc liczymy, że jedna forma kosztuje 30,00 zł. A skoro 4 kolory i 1 dodatkowy to razem pięć form, to 5 x 30,00 zł daje nam 150,00 zł. Takie kalkulacje są super ważne w poligrafii, bo pomagają nam w oszacowaniu kosztów produkcji, żeby projekt się opłacał. W praktyce to widać przy każdym zleceniu druku, gdzie trzeba dobrze zaplanować koszty form, żeby nie mieć niespodzianek i móc zarobić.

Pytanie 18

Ile brutto arkuszy drukowych powinno się przygotować, jeśli rzeczywisty nakład wynosi 5 000 netto, a planowany naddatek technologiczny na materiał drukowy wynosi 5%?

A. 5 125 arkuszy

B. 5 250 arkuszy

C. 5 500 arkuszy

D. 5 050 arkuszy

Aby obliczyć ilość arkuszy drukowych brutto, musimy dodać naddatek technologiczny do nakładu netto. W tym przypadku mamy 5000 arkuszy netto oraz naddatek wynoszący 5%. Obliczamy naddatek: 5000 * 0,05 = 250. Następnie dodajemy naddatek do nakładu netto: 5000 + 250 = 5250 arkuszy brutto. Zastosowanie naddatku technologicznego jest kluczowe w procesie drukowania, ponieważ rekompensuje straty wynikające z nieodpowiednich cięć, błędów przy drukowaniu oraz innych czynników technologicznych. Przykładowo, jeśli podczas drukowania zdarzy się, że kilka arkuszy będzie uszkodzonych, naddatek pozwala na zrealizowanie zamówienia w pełnym wymiarze. W branży poligraficznej standardowym podejściem jest uwzględnianie naddatku, aby zapewnić pełne zaspokojenie potrzeb klienta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami jakościowymi, takimi jak ISO 9001.

Pytanie 19

Najlepszym materiałem do druku wielobarwnej pocztówki jest

A. karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2

B. tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2

C. papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2

D. papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2

Tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2, choć wydaje się być solidnym wyborem, w rzeczywistości nie jest odpowiednia do druku wielobarwnego pocztówki. Jej wysoka gramatura czyni ją zbyt sztywną, co może prowadzić do problemów podczas obróbki, pakowania i wysyłki. W przypadku druku, wysoka gramatura często skutkuje także trudnościami w uzyskiwaniu jednorodnego, estetycznego wykończenia. Ponadto tektura introligatorska nie jest przystosowana do uzyskiwania wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych. Z kolei papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2 może być zbyt cienki, co wpływa na trwałość pocztówki oraz jej zdolność do przetrwania w transporcie. Choć kredowanie obu stron poprawia jakość druku, to nie dostarcza wystarczającej sztywności. Papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2 jest zdecydowanie zbyt lekki i nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla wielobarwnego druku, co może skutkować pojawieniem się zagnieceń lub uszkodzeń w trakcie korzystania. Kluczowym błędem w rozważaniach nad wyborem podłoża jest nie uwzględnianie wymagań jakościowych oraz funkcjonalnych, które powinny być kierunkowskazem w takich decyzjach. W poligrafii istotne jest, aby dobrać materiał nie tylko na podstawie gramatury, ale również jego właściwości technologicznych, które wpływają na końcowy efekt wizualny oraz trwałość produktu.

Pytanie 20

Program do rastrowania obrazów w trybie ciągłotonalnym jest określany akronimem

A. RIP

B. DTP

C. RGB

D. GCR

GCR, czyli Gray Component Replacement, to technika stosowana w druku, która ma na celu zmniejszenie użycia atramentów kolorowych poprzez zastępowanie części barwy szarości atramentem czarnym. GCR nie jest oprogramowaniem do przetwarzania obrazów rastrowych, lecz strategią kolorystyczną, która może być wykorzystywana w kontekście przygotowania plików do druku. Właściwe stosowanie GCR może ograniczyć koszty produkcji, jednak nie jest to akronim odnoszący się do procesów rastrowania. DTP, czyli Desktop Publishing, to termin odnoszący się do tworzenia dokumentów cyfrowych przy użyciu komputerów, które mogą być następnie drukowane lub publikowane w formie elektronicznej. Choć DTP obejmuje używanie oprogramowania do edycji tekstu i grafiki, nie jest to specyficzny proces rastrowania obrazów. RGB, z kolei, to model kolorów wykorzystywany w elektronice, który opiera się na trzech podstawowych kolorach: czerwonym, zielonym i niebieskim. Model RGB nie ma zastosowania w procesach związanych z drukiem, gdzie dominującym modelem kolorów jest CMYK. Typowe błędy związane z tymi odpowiedziami wynikają z mylenia pojęć oraz z braku zrozumienia, jak działa proces przetwarzania obrazów rastrowych w kontekście druku. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy technikami kolorystycznymi a oprogramowaniem do przetwarzania obrazów jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się grafiką i drukiem.

Pytanie 21

Oblicz wydatek na złamywanie 10 000 arkuszy o formacie A2 na składki formatu A5, jeśli cena za jeden złam to 1 grosz?

A. 200 zł

B. 100 zł

C. 300 zł

D. 400 zł

Jak chcesz policzyć koszt złamania 10 000 arkuszy A2 w A5, to najpierw musisz wiedzieć, ile A5 dostaniesz z jednego A2. No bo, jak to wygląda? Z jednego arkusza A2 wychodzą 4 arkusze A5, a więc potrzebujesz 1 złam do przekształcenia jednego A2 na A5. Jak zrobisz to dla 10 000 arkuszy A2, to wychodzi 10 000 złamów. Koszt jednego złamu to 1 grosz, więc 10 000 złamów * 0,01 zł to 100 zł. Ale musisz pamiętać, że każdy A2 dawał 4 A5, więc jak złamiesz 10 000 arkuszy A2, to masz 40 000 A5 na końcu. Więc trzeba to dobrze policzyć, bo koszt, o którym tu mówimy, dotyczy A2, a nie A5. Ostatecznie, koszt złamania 10 000 arkuszy A2 wynosi 300 zł, więc odpowiedź 3. 300 zł jest jak najbardziej w porządku.

Pytanie 22

Drukowanie arkusza z jednolitym tłem pokrywającym 100% powierzchni farbą określanym jest jako

A. siatki

B. gradientu

C. tinty

D. apli

Odpowiedź 'apli' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do procesu, w którym na arkuszu stosuje się jednolity kolor, co w praktyce oznacza pokrycie farbą o 100% w danym obszarze. W kontekście druku, apli to technika, która znajduje szerokie zastosowanie w reklamie, opakowaniach oraz projektowaniu graficznym. Umożliwia uzyskanie jednolitych barw, co jest szczególnie istotne w przypadku projektów, gdzie jakość wizualna i spójność kolorystyczna mają kluczowe znaczenie. W standardach druku, takich jak ISO 12647, podkreśla się znaczenie precyzyjnego zarządzania kolorami i farbami, co pozwala na uzyskanie pożądanych efektów wizualnych. Praktyczne zastosowanie apli można zaobserwować na plakatach, broszurach oraz w akcesoriach reklamowych, gdzie jednolite tło jest niezbędne do skutecznego przekazu wizualnego. Właściwe przygotowanie plików do druku z uwzględnieniem pokrycia farbą pozwala na uniknięcie błędów kolorystycznych i zapewnia wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 23

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. naświetlania matrycy drukarskiej

B. tworzenia pliku postscriptowego

C. przetwarzania bitmap

D. przygotowywania tekstów w edytorze

Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.

Pytanie 24

Jak nazywa się w języku potocznym błąd łamania tekstu, który polega na pozostawieniu samotnego wiersza akapitowego na końcu łamu?

A. Wdowa

B. Bękart

C. Szewc

D. Sierota

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 'Bękart', 'Sierota' i 'Wdowa', wskazuje na nieporozumienie związane z terminologią typograficzną. 'Bękart' to określenie używane w kontekście tekstów, w których pojawiają się nieprzewidziane przerwy w tekście, często w wyniku niewłaściwego łamania. 'Sierota' odnosi się natomiast do wiersza, który znajduje się na początku nowej strony, co także jest błędem typograficznym, ale zupełnie innym od błędu szewca. 'Wdowa' z kolei jest terminem stosowanym do opisania samotnego wiersza na końcu akapitu, ale w kontekście, gdzie wiersz ten nie znajduje się na końcu łamu. Wiele osób myli te pojęcia ze względu na podobieństwo sytuacji w typografii, co może prowadzić do błędnej interpretacji. W praktyce, znajomość tych terminów i umiejętność ich poprawnego stosowania jest kluczowa dla projektantów publikacji, aby unikać nieestetycznych i niezrozumiałych układów tekstu. Często błędy w łamaniu tekstu są wynikiem braku uwagi podczas edycji, co może skutkować negatywnym odbiorem materiałów przez czytelników. Ważne jest, aby przy projektowaniu tekstów, niezależnie od formy, zawsze dążyć do estetyki i funkcjonalności, stosując odpowiednie zasady typograficzne oraz dobre praktyki w zakresie układu tekstu.

Pytanie 25

Jakie zastosowanie ma wydruk impozycyjny?

A. w celu porównania kolorów wydrukowanych z próbkami CMYK i Panton

B. do finalnej oceny jakości wydrukowanych fotografii

C. dla ostatecznej weryfikacji kolejności stronic oraz poprawności montażu

D. do ustalenia kolejności kolorów przy drukowaniu na maszynie

Odpowiedź dotycząca ostatecznego sprawdzenia kolejności stronic oraz prawidłowości montażu jest prawidłowa, ponieważ wydruk impozycyjny służy do weryfikacji, czy wszystkie elementy publikacji są odpowiednio rozmieszczone przed rozpoczęciem produkcji. Jest to kluczowy krok, który zapewnia, że finalny produkt będzie zgodny z zamysłem projektanta. Na etapie wydruku impozycyjnego porównuje się wszystkie strony w formie odpowiadającej rzeczywistemu rozkładowi w druku, co pozwala na dostrzeżenie potencjalnych błędów, takich jak nieprawidłowy układ, pomyłki w numeracji stron, czy niezgodności w montażu. Przykładem może być książka, gdzie odpowiednie strony muszą być zestawione w konkretnej kolejności, aby po złożeniu całość była spójna. Działania te są zgodne z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie etapu impozycyjnego jako zabezpieczenia przed kosztownymi błędami w późniejszych etapach druku. Warto również zaznaczyć, że w kontekście druku offsetowego, przyjęte standardy jakości, takie jak Fogra, zalecają przeprowadzanie tego typu kontroli na etapie prepress, aby zminimalizować ryzyko błędów w produkcji.

Pytanie 26

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 16 składek

B. 10 składek

C. 20 składek

D. 32 składek

Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.

Pytanie 27

Który program powinien być użyty do realizacji impozycji?

A. PuzzleFlow

B. QuarkXPress

C. Illustrator

D. InDesign

PuzzleFlow to naprawdę fajne narzędzie do impozycji materiałów drukarskich. Ma sporo przydatnych funkcji, które pomagają w przygotowywaniu plików do druku. Użytkownicy mogą łatwo ustawiać strony i optymalizować układ, co na pewno przyspiesza pracę. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że możliwość dostosowywania marginesów czy rozmiarów stron jest super ważna, zwłaszcza kiedy produkuje się różne rzeczy, jak broszury czy książki. W branży poligraficznej korzysta się z różnych programów, ale PuzzleFlow wyróżnia się tym, że łączy prostotę obsługi z bardziej zaawansowanymi funkcjami. Co więcej, dobrze integruje się z innymi programami, jak InDesign czy Illustrator, co sprawia, że przechodzenie między różnymi etapami produkcji jest naprawdę płynne. To świetne rozwiązanie dla profesjonalistów.

Pytanie 28

Oblicz koszt produkcji form drukarskich CtP, które są niezbędne do zadrukowania arkusza w kolorystyce 4 + 2, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 32 zł?

A. 144 zł

B. 192 zł

C. 128 zł

D. 160 zł

Aby policzyć, ile będą kosztować formy drukowe dla zadrukowania arkusza w kolorach 4 + 2, trzeba najpierw ogarnąć, o co chodzi z tymi liczbami. 4 + 2 oznacza, że używamy czterech standardowych kolorów (czyli CMYK: cyan, magenta, yellow, black) oraz dwóch dodatkowych kolorów. W sumie daje to sześć form, które musimy przygotować. Koszt jednej takiej formy to 32 zł, więc jak pomnożymy 6 form przez 32 zł, to dostajemy 192 zł. W świecie drukarstwa takie obliczenia są baaardzo ważne, bo pomagają ogarnąć, ile trzeba wydać, a to z kolei ma duży wpływ na to, czy projekt będzie opłacalny. Przykład? Kiedy przygotowujesz ofertę dla klienta, takie szczegółowe kalkulacje mogą naprawdę pomóc w ustaleniu konkurencyjnej ceny. Poza tym, znajomość tych kosztów jest mega ważna przy wyborze technologii druku i materiałów, bo to potem wpływa na jakość finalnego produktu i czas realizacji.

Pytanie 29

Jakie oprogramowanie wykorzystuje się do kompresji dużych plików graficznych?

A. ArtiosCad

B. Eset Nod32

C. WinRar

D. Audacity

WinRar to bardzo znany program do archiwizacji plików, zwłaszcza tych większych. Obsługuje różne formaty, jak RAR czy ZIP, co jest super wygodne. Jego główna funkcja to kompresja dużych plików, więc zaoszczędzisz miejsce na dysku, a przesyłanie danych będzie znacznie łatwiejsze. Ma też sporo fajnych opcji, jak możliwość ustawienia stopnia kompresji, szyfrowania archiwów, a nawet podziału plików na mniejsze części. Przydaje się to, gdy masz do wysłania większe zbiory, czy to przez e-mail, czy na chmurę. Dla grafika WinRar to wręcz must-have, bo pomaga w organizacji pracy i zarządzaniu zasobami. Ogólnie, ze względu na prostotę i funkcjonalność, jest to program, który wielu profesjonalistów uznaje za standard w archiwizacji danych.

Pytanie 30

Tworzenie obiektu wektorowego z kształtów bitmapowych odbywa się przy użyciu narzędzia, które w programach Adobe nosi nazwę

A. ołówka

B. stempla

C. pióra

D. pędzla

Narzędzie pióra w programach Adobe, takich jak Adobe Illustrator, jest kluczowym elementem w procesie tworzenia obiektów wektorowych poprzez odrysowywanie kształtów z bitmap. Pióro umożliwia precyzyjne rysowanie krzywych i linii, co czyni je idealnym narzędziem do odwzorowywania skomplikowanych kształtów. Użytkownik może w łatwy sposób tworzyć i edytować punkty kotwiczące, co pozwala na dużą kontrolę nad ostatecznym wyglądem wektora. Przykładowo, w przypadku tworzenia logo lub ilustracji, wykorzystanie narzędzia pióra pozwala na uzyskanie czystych i wyraźnych linii, które są podstawą estetyki projektów graficznych. Ponadto, praca z wektorami zapewnia skalowalność, co oznacza, że stworzony obiekt nie traci jakości przy zmianach rozmiaru, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak druk czy media cyfrowe. W branży graficznej pióro uznawane jest za standard w grafice wektorowej, co tylko podkreśla jego znaczenie i funkcjonalność.

Pytanie 31

Która wersja tekstu złożona jest zgodnie z zasadami składu?

Kazimierz Devna (ur 23. 10. 1947 w Starogardzie Gdańskim) - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna [ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim] - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23 .10 .1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"
A.	B.	C.	D.

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Często myli się zapisy daty, stosując spacje przed i po myślniku, co jest niezgodne z powszechnie uznawanymi zasadami typografii. W praktyce, przestrzeganie zasad składu tekstu jest kluczowe dla zapewnienia czytelności i estetyki dokumentów. Na przykład, jeśli w dokumencie pojawi się zapis daty, a dodatkowo będzie on zawierał niepotrzebne spacje, może to wprowadzać chaos i dezorientację w interpretacji treści. Kolejnym błędem jest użycie nieprawidłowych separatorów, które mogą prowadzić do niejednoznaczności. Zgodnie z zasadami typografi, separator daty powinien być wyraźny i jednoznaczny, aby zapobiec nieporozumieniom. Dlatego też, stosowanie kropki jako separatora w dacie jest preferowane w polskim piśmiennictwie. Wreszcie, nieuwzględnienie zasad typografii w tworzeniu tekstów, takich jak odpowiednie odstępy czy użycie właściwych znaków interpunkcyjnych, może skutkować nieprofesjonalnym wyglądem dokumentu, co w dłuższej perspektywie może wpływać na postrzeganie autora jako eksperta w danej dziedzinie.

Pytanie 32

Który z wymienionych formatów plików najlepiej zachowuje przezroczystość oraz obsługuje głębię kolorów 16 bitów na kanał?

A. PNG

B. BMP

C. JPG

D. GIF

Format PNG jest jednym z najczęściej wybieranych, gdy zależy nam zarówno na przezroczystości, jak i wysokiej głębi kolorów. PNG obsługuje przezroczystość dzięki kanałowi alfa, co pozwala uzyskać płynne przejścia i półprzezroczyste obszary, czego nie oferują popularne formaty takie jak JPG czy GIF. Co istotne, PNG umożliwia również zapis obrazu w głębi 16 bitów na kanał, co jest standardem w zaawansowanej grafice komputerowej i pozwala uzyskać szeroką rozpiętość tonalną oraz płynniejsze przejścia kolorystyczne. Jest to szczególnie ważne w pracach związanych z przygotowywaniem materiałów do druku wysokiej jakości lub profesjonalnej obróbki fotografii. W branży graficznej zachowanie przezroczystości oraz szerokiego zakresu barw to podstawa przy projektach wymagających późniejszej edycji czy nakładania efektów. PNG dzięki kompresji bezstratnej nie pogarsza jakości obrazu, co jeszcze bardziej podnosi jego wartość dla grafików. Moim zdaniem, jeśli ktoś pracuje z grafiką rastrową na poważnie, bardzo szybko doceni możliwości tego formatu w codziennej pracy.

Pytanie 33

Błędem podczas składania tekstów publikacji, zaznaczonym czerwoną linią na ilustracji jest

A. bękart.

B. szewc.

C. sierota.

D. wdowa.

Błędem typograficznym zwanym "bękart" jest sytuacja, w której pojedyncze słowo kończy akapit lub kolumnę, pozostając w izolacji. Tego rodzaju błąd negatywnie wpływa na estetykę tekstu i jego czytelność, co jest szczególnie istotne w kontekście publikacji drukowanych i elektronicznych. W typografii dąży się do uzyskania jak największej spójności wizualnej, a rozdzielenie słowa od reszty tekstu jest uważane za zakłócenie tego porządku. Przykładowo, w projektowaniu layoutu książek lub magazynów, unika się zostawiania bękartów, aby nie tylko poprawić wygląd, ale także ułatwić czytelnikowi płynne przyswajanie treści. Standardy typograficzne, takie jak ustalone zasady dla marginesów, interlinii czy rozmieszczenia tekstu, wskazują, że każdy element powinien współgrać ze sobą, aby tekst był harmonijny i przyjemny w odbiorze. Warto również pamiętać, że nowoczesne narzędzia do składu tekstu często oferują automatyczne rozwiązania, które pozwalają na uniknięcie tego typu błędów, co jest przykładem zastosowania nowoczesnych praktyk w typografii.

Pytanie 34

Ile arkuszy papieru w formacie A1 jest potrzebnych do wydrukowania 1 000 plakatów w formacie A2 z uwzględnieniem 10% naddatku technologicznego?

A. 250

B. 550

C. 850

D. 350

Wybór błędnej liczby arkuszy A1 może wynikać z różnych nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z formatami papieru i naddatkiem technologicznym. Na przykład, ktoś mógł policzyć, że 1000 plakatów A2 wymaga 1000 arkuszy A1, co jest błędem, ponieważ nie uwzględnia faktu, że na jednym arkuszu A1 można zmieścić przynajmniej dwa arkusze A2. Inna możliwość to błędne oszacowanie naddatku technologicznego; osoby mogą myśleć, że dodanie 10% do 1000 arkuszy oznacza 1100 arkuszy, co jest mylną interpretacją, ponieważ naddatek odnosi się do liczby już obliczonej, a nie do pierwotnej liczby arkuszy potrzebnych na plakaty. Ważne jest, aby w takich obliczeniach dokładnie zrozumieć, jak formaty papieru ze sobą współpracują oraz jakie są standardowe praktyki obliczeniowe w druku. Niewłaściwe rozumienie naddatku technologicznego, a także niewłaściwe przeliczenie arkuszy, prowadzi do błędnych konkluzji. W druku, bardzo istotne jest precyzyjne obliczanie, ponieważ każdy błąd może generować dodatkowe koszty oraz marnotrawstwo materiałów, co jest niepożądane w profesjonalnym podejściu do produkcji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania zasobami w branży poligraficznej.

Pytanie 35

Co należy zrobić, aby zmniejszyć rozmiar pliku PDF bez straty jakości?

A. Zmienić rozszerzenie pliku na .zip

B. Zmienić tryb kolorów na RGB

C. Zmniejszyć liczbę stron w dokumencie

D. Zoptymalizować obrazy i czcionki

Optymalizacja obrazów i czcionek to kluczowy krok w zmniejszaniu rozmiaru plików PDF bez utraty jakości. Proces ten polega na kompresji obrazów, co pozwala na zmniejszenie ich rozmiaru, ale przy zachowaniu wystarczającej jakości do druku czy wyświetlania cyfrowego. Warto używać formatów takich jak JPEG dla zdjęć i PNG dla grafik wektorowych z przezroczystością. Czcionki z kolei mogą być osadzone w dokumencie w sposób, który minimalizuje ich rozmiar. Istnieje możliwość osadzania tylko używanych znaków, co znacznie zmniejsza wagę pliku. Ważne jest również użycie funkcji optymalizacji oferowanych przez oprogramowanie do tworzenia PDF, które automatycznie dostosowuje parametry kompresji. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży graficznej i wydawniczej, gdzie efektywność i jakość idą w parze z minimalizacją rozmiaru plików, co jest szczególnie istotne w kontekście publikacji cyfrowych.

Pytanie 36

Który program jest odpowiedni do tworzenia publikacji do druku offsetowego?

A. Adobe Reader

B. InDesign

C. Corel Designer

D. WordPerfect

Program Adobe InDesign jest specjalistycznym narzędziem stworzonym do składu publikacji i projektowania graficznego, co czyni go najlepszym wyborem do przygotowania materiałów do druku offsetowego. InDesign oferuje zaawansowane opcje układu stron, co pozwala na precyzyjne dostosowanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki możliwości pracy z warstwami, stylami i szablonami, projektanci mogą łatwo tworzyć złożone układy, które są zgodne z wymaganiami druku. Program wspiera różne formaty plików, co jest niezbędne przy współpracy z drukarniami oferującymi druk offsetowy. Ponadto, InDesign umożliwia eksport dokumentów do formatu PDF, który jest standardem w branży, a także zapewnia pełną kontrolę nad ustawieniami kolorów, co jest kluczowe dla jakości nadruku. W praktyce, inDesign jest używany do projektowania magazynów, broszur, książek i wielu innych materiałów, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych grafików i wydawców.

Pytanie 37

Skrót dpi odnosi się do jednostki miary związanej z

A. zapisem grafiki wektorowej

B. rozdzielczością przy naświetlaniu i skanowaniu

C. zapisem danych dotyczących impozycji

D. liniaturą rastra autotypowego

Liniatura rastra autotypijnego odnosi się do rozkładu punktów w druku, jednak nie ma bezpośredniego związku z jednostką dpi. Liniatura to miara gęstości punktów rastra, wyrażana w liniach na cal, a jej zrozumienie wymaga innego podejścia do analizy druku. Z kolei zapis grafiki wektorowej nie wykorzystuje dpi, ponieważ grafika wektorowa opiera się na matematycznych równaniach, które pozwalają na skalowanie bez utraty jakości, niezależnie od rozdzielczości. Im więcej pikseli w obrazie, tym wyższa jego jakość, co jest podstawą koncepcji dpi. Zapis danych związanych z impozycją również nie ma związku z dpi, ponieważ impozycja odnosi się do układania stron przed ich drukiem, a nie do rozdzielczości skanowania. Często pomyłki w rozumieniu tych terminów wynikają z braku zrozumienia różnic między różnymi typami grafiki i procesami drukarskimi. Kluczowe jest zrozumienie, że dpi odnosi się ściśle do rozdzielczości obrazów bitmapowych, co odgrywa znaczącą rolę w druku i skanowaniu, a nie w innych procesach związanych z grafiką.

Pytanie 38

Ile stron o formacie A5 zawiera publikacja, która została wydrukowana na dziesięciu arkuszach formatu SRA1?

A. 336 stron

B. 352 strony

C. 288 stron

D. 320 stron

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nie do końca zrozumienia, jak działają procesy związane z drukiem i formatowaniem arkuszy. Często ludzie mylą formaty SRA1 i A5, co prowadzi do złych obliczeń. Ważne jest, żeby wiedzieć, że SRA1 jest większy od A1 i jego możliwości w kontekście uzyskiwania mniejszych formatów są naprawdę istotne. Niektórzy mogą myśleć, że każda SRA1 da więcej stron A5, co oczywiście nie jest prawdą, bo zależy to od właściwego podziału. Inny typowy błąd to nieprzyjmowanie do wiadomości, że na arkuszu A5 można wydrukować dwie strony z przodu i tyłu. Dlatego, gdy mamy 10 arkuszy SRA1, co daje 320 stron A5, to mała pomyłka w obliczeniach może wprowadzić w błąd co do liczby stron. W branży poligraficznej zrozumienie tego jest mega ważne, bo pozwala na lepsze planowanie kosztów i materiałów. Każdy, kto pracuje w wydawnictwie lub drukarni, powinien to dobrze ogarniać, żeby nie robić drogich błędów.

Pytanie 39

Aby wyprodukować 2 000 000 afiszy w formacie A3 o kolorystyce 4 + 0, co należy zastosować?

A. maszynę offsetową z 2 kolorami w wersji zwojowej

B. maszynę offsetową z 6 kolorami w wersji arkuszowej

C. maszynę typograficzną z 2 kolorami w wersji arkuszowej

D. maszynę rotograwiurową z 4 kolorami w wersji zwojowej

Wybór 4-kolorowej zwojowej maszyny rotograwiurowej do produkcji 2 000 000 afiszy formatu A3 w kolorystyce 4 + 0 jest właściwy z kilku powodów. Technologia rotograwiurowa jest doskonałym rozwiązaniem dla dużych nakładów, ponieważ pozwala na szybką i efektywną produkcję materiałów drukowanych. Maszyny te są przystosowane do pracy w dużych prędkościach i charakteryzują się wysoką jakością druku, co jest kluczowe przy produkcji afiszy, gdzie jakość kolorów oraz detali ma ogromne znaczenie. W przypadku druku 4 + 0, czyli pełnokolorowego zadruku jednostronnego, rotograwiura zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów dzięki zastosowaniu systemu CMYK. Dodatkowo, maszyny zwojowe umożliwiają jednoczesne drukowanie na dużych rolkach papieru, co przekłada się na efektywność i zmniejszenie kosztów produkcji. W praktyce, takie rozwiązanie sprawdza się doskonale w branży reklamowej i wydawniczej, gdzie bardzo często realizowane są duże nakłady materiałów promocyjnych.

Pytanie 40

Jakie są koszty związane z przygotowaniem form drukarskich potrzebnych do wykonania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 630,00 zł

B. 600,00 zł

C. 660,00 zł

D. 540,00 zł

Koszt wykonania form drukowych do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej wynosi 600,00 zł. Aby obliczyć ten koszt, należy zrozumieć, że produkcja książki wymaga dwóch rodzajów form: formy dla okładki oraz formy dla wnętrza. W przypadku książki o 160 stronach, standardowo przygotowuje się jedną formę na okładkę i jedną formę na wnętrze, co da nam łącznie dwie formy. Koszt wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł, więc całkowity koszt to 2 formy x 30,00 zł = 60,00 zł. Warto zauważyć, że w przypadku większych nakładów produkcja form może być bardziej opłacalna, co jest standardową praktyką w branży poligraficznej. Właściwe obliczenie kosztów form jest kluczowe dla kalkulacji całkowitych wydatków na projekt, co ma znaczenie przy ustalaniu cen końcowych dla klientów. Warto również wspomnieć, że w miarę rozwoju technologii, niektóre drukarnie oferują usługi cyfrowego przygotowania form, co może dalej obniżyć koszty produkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej