Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 5 maja 2025 10:02
  • Data zakończenia: 5 maja 2025 10:44

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Rynek papierów wartościowych, który obejmuje transakcje już istniejącymi papierami wartościowymi, nazywamy rynkiem

A. równoległym
B. pierwotnym
C. podstawowym
D. wtórnym
Termin 'rynek pierwotny' odnosi się do rynku, na którym emitowane są nowe papiery wartościowe, a środki pozyskane z tych transakcji trafiają bezpośrednio do emitenta. Oznacza to, że inwestorzy nabywają papiery wartościowe po raz pierwszy, co pozwala na finansowanie działalności spółek. Przykładem rynku pierwotnego są oferty publiczne akcji (IPO), gdzie inwestorzy mogą kupować akcje bezpośrednio od spółki. Z drugiej strony, 'rynek równoległy' nie jest powszechnie uznawanym terminem w kontekście klasyfikacji rynków papierów wartościowych i odnosi się raczej do alternatywnych platform obrotu, które mogą funkcjonować obok głównych giełd. Tego rodzaju rynki mogą obejmować mniejsze spółki lub niepubliczne oferty, ale nie dotyczą one transakcji papierami wartościowymi już w obrocie. 'Rynek podstawowy' również nie jest standardowym terminem i może odnosić się do rynku jako całości, ale nie definiuje konkretnego segmentu, jakim jest rynek wtórny. Wiele osób myli te pojęcia, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zrozumienia różnych rynków finansowych. Kluczowe jest, aby inwestorzy rozróżniali rynek pierwotny i wtórny, ponieważ różnią się one zasadniczo pod względem funkcji, uczestników oraz sposobu alokacji kapitału.
Pytanie 2

Anna Kłosowska ukończyła zasadniczą szkołę zawodową i ma dwuletnie doświadczenie zawodowe. Od 1 września 2013 r. zmieniła miejsce zatrudnienia. W poprzedniej firmie wykorzystała 14 dni urlopu wypoczynkowego za rok 2013. Ile dni urlopu przysługiwało jej do wykorzystania za rok 2013 w nowym miejscu zatrudnienia?

A. 8 dni
B. 6 dni
C. 4 dni
D. 10 dni
Anna Kłosowska, jako absolwentka zasadniczej szkoły zawodowej z dwuletnim stażem pracy, ma prawo do urlopu wypoczynkowego. W Polsce standardowo przysługuje 20 dni urlopu rocznie przy pełnoetatowym zatrudnieniu dla pracowników z wykształceniem zasadniczym. Obliczając ilość dni przysługujących jej na 2013 rok, bierzemy pod uwagę, że zmiana pracodawcy miała miejsce 1 września. Zatem do końca roku, pozostały 4 miesiące (wrzesień, październik, listopad, grudzień). Pracownikowi przysługuje 1/12 rocznego wymiaru urlopu za każdy przepracowany miesiąc. W tym przypadku, za 4 miesiące przysługuje 20 dni / 12 miesięcy * 4 miesiące = 6,67 dni, co zaokrągla się do 6 dni. W nowym miejscu pracy Anna ma prawo do wykorzystania 6 dni urlopu, z czego 14 dni wykorzystano w poprzedniej pracy, co oznacza, że pozostało jej 6 dni do wykorzystania w nowym miejscu pracy. Zrozumienie zasad przydzielania urlopu jest kluczowe nie tylko dla prawidłowego planowania czasu wolnego, ale także dla zarządzania odpowiedzialnością pracodawcy wobec pracowników. W sytuacjach, gdy pracownik zmienia miejsce pracy, kluczowe jest uwzględnienie dni urlopu, które już zostały wykorzystane, co jest zgodne z przepisami prawa pracy.
Pytanie 3

Kierownik, który daje swoim podwładnym całkowitą swobodę w podejmowaniu decyzji, przyjmuje jaki styl zarządzania?

A. liberalny
B. patronalny
C. autokratyczny
D. demokratyczny
Styl autokratyczny polega na ścisłym kontrolowaniu podwładnych przez kierownika, który podejmuje wszystkie decyzje samodzielnie, bez angażowania zespołu. Taka forma zarządzania najczęściej skutkuje niskim zaangażowaniem pracowników oraz obniżoną kreatywnością, ponieważ pracownicy nie mają możliwości wniesienia swoich pomysłów. Z kolei styl patronalny wiąże się z paternalizmem, w którym kierownik podejmuje decyzje na podstawie swojego doświadczenia, ale niekoniecznie angażuje zespół w proces decyzyjny. Może to prowadzić do sytuacji, w której pracownicy czują się niedoceniani i zniechęceni, co w dłuższej perspektywie wpływa negatywnie na kulturę organizacyjną. Styl demokratyczny, chociaż zakłada współpracę i zaangażowanie podwładnych w podejmowanie decyzji, nie daje im tak dużej swobody jak styl liberalny. W stylu demokratycznym kierownik ułatwia proces dyskusji i zbiera opinie, ale ostateczna decyzja często nadal leży w jego gestii. Pojawiające się nieporozumienia mogą wynikać z mylnego przekonania, że każdy styl zarządzania, który angażuje pracowników, jest równy stylowi liberalnemu, co jest błędem. Zrozumienie różnic między tymi stylami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania i budowania efektywnych zespołów.
Pytanie 4

Łączne przychody firmy z o.o. za dany rok obrotowy wyniosły 320 000,00 zł, a koszty związane z uzyskaniem tych przychodów osiągnęły kwotę 220 000,00 zł. Oblicz, ile wynosi zaległy podatek dochodowy od osób prawnych, który należy uiścić w urzędzie skarbowym, jeżeli w trakcie roku zapłacono zaliczki na ten podatek w wysokości 16 566,00 zł?

A. 2 434 zł
B. 3 434 zł
C. 1 434 zł
D. 4 434 zł
Aby obliczyć kwotę podatku dochodowego od osób prawnych, najpierw należy ustalić podstawę opodatkowania, którą uzyskujemy, odejmując koszty uzyskania przychodów od przychodów. W tym przypadku, przychody wynoszą 320 000,00 zł, a koszty 220 000,00 zł, co daje podstawę opodatkowania równą 100 000,00 zł. Stawka podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce wynosi 19%, co oznacza, że podatek wynosi 19 000,00 zł. Ponieważ w ciągu roku odprowadzono zaliczki na podatek w wysokości 16 566,00 zł, aby obliczyć kwotę do zapłaty, należy od kwoty podatku odjąć zaliczki. Ostateczna kwota do zapłaty wynosi 19 000,00 zł - 16 566,00 zł = 2 434,00 zł. Taki proces obliczania podatku jest standardową praktyką w księgowości, która wymaga precyzyjnego śledzenia przychodów i kosztów oraz odpowiedniego rozliczania zaliczek. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być coroczne przygotowywanie deklaracji podatkowej, gdzie te same zasady są wykorzystywane do obliczania zobowiązań podatkowych.
Pytanie 5

Początkowym krokiem w analizie ekonomicznej jest

A. postawienie wstępnej diagnozy
B. zdefiniowanie przedmiotu analizy
C. wybór kryterium oceny
D. ustalenie działań naprawczych
Analiza ekonomiczna wymaga starannego podejścia, a niepoprawne zrozumienie jej etapów może prowadzić do błędnych wniosków i decyzji. Ustalenie działań naprawczych jako pierwszego kroku w procesie analizy jest nieadekwatne. Działania naprawcze są bowiem rezultatem analizy i powinny być podejmowane dopiero po zrozumieniu sytuacji, co wymaga wcześniejszego zdefiniowania przedmiotu analizy. W przeciwnym razie, można podjąć kroki, które nie odpowiadają rzeczywistym problemom firmy. Podobnie, postawienie wstępnej diagnozy powinno odbywać się po ustaleniu, co jest analizowane; w przeciwnym razie diagnoza może być oparta na niepełnych danych, prowadząc do mylnych interpretacji. Wybór kryterium oceny, choć istotny, również powinien nastąpić po dokładnym określeniu, co dokładnie jest przedmiotem analizy. W praktyce, nieprawidłowe podejście do tych etapów często wynika z nadmiernej chęci szybkiego działania, co prowadzi do pomijania kluczowych kroków w procesie analitycznym. Właściwe zrozumienie, że analiza powinna być systematyczna i oparte na solidnych podstawach teoretycznych oraz praktycznych, jest fundamentem skutecznego podejmowania decyzji w kontekście ekonomicznym.
Pytanie 6

Wskaż, które przedsiębiorstwo jest w stanie ustalić jednostkowy koszt produkcji wytworzonych towarów przy użyciu kalkulacji podziałowej prostej?

A. Kopalnia, która dostarcza węgiel gospodarstwom domowym oraz zakładom przemysłowym
B. Zakład produkcji ceramiki budowlanej, który wytwarza cegły, dachówki oraz stropy
C. Rafineria, w której w trakcie jednego procesu technologicznego powstają benzyna i olej jako produkty główne oraz gaz jako produkt dodatkowy
D. Browar specjalizujący się w produkcji piwa jasnego, ciemnego oraz piwa bezalkoholowego
Wybór innych odpowiedzi pokazuje, że nie do końca ogarnąłeś zasady kalkulacji kosztów, bo w tych firmach, gdzie robią różne rzeczy, jest to dużo bardziej skomplikowane. Na przykład w rafinerii, gdzie produkują benzynę, olej i gaz, nie da się tego tak prosto ująć – tam trzeba stosować bardziej złożone metody kalkulacji, żeby ogarnąć wszystkie koszty. Tak samo z zakładami, które produkują różne rodzaje ceramiki; tam koszty materiałów i procesów są przeróżne, co znów wykracza poza prostą kalkulację. W browarach, gdzie wytwarza się różne piwa, też jest inaczej. Każda linia produkcyjna generuje różne koszty, przez co potrzebne są bardziej skomplikowane metody obliczeń. Ważne jest, żeby zrozumieć, że ta prosta kalkulacja działa tylko w prostych procesach produkcyjnych i nie jest najlepszym rozwiązaniem, jak mamy do czynienia z różnorodnymi produktami. Dobre przypisanie kosztów to klucz do podejmowania mądrych decyzji o cenach i efektywności produkcji.
Pytanie 7

Zamieszczony fragment umowy dotyczy zakazu konkurencji

§ 1
Pracownik zobowiązuje się w okresie zatrudnienia u pracodawcy nie prowadzić działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności prowadzonej przez pracodawcę.
§ 2
Pracownik zobowiązuje się ponadto w okresie zatrudnienia nie świadczyć pracy na podstawie umowy o pracę, kontraktu menedżerskiego, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub na jakiejkolwiek innej podstawie na rzecz jakiegokolwiek podmiotu prowadzącego działalność konkurencyjną wobec pracodawcy.
•
§ 3
Pracownik zobowiązuje się do zachowania w tajemnicy wszelkich okoliczności i poufnych informacji, o których dowiedział się w związku z wykonywaną przez niego pracą, a których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.
§ 4
W razie naruszenia przez pracownika niniejszej umowy pracodawca może:
— dochodzić od niego naprawienia poniesionej szkody na zasadach określonych w k.p.,
— w uzasadnionych przypadkach wypowiedzieć umowę o pracę lub rozwiązać ją bez wypowiedzenia z winy pracownika.

A. po ustaniu stosunku pracy i z zakazem ponownego zatrudnienia.
B. po ustaniu stosunku pracy.
C. w czasie trwania stosunku pracy oraz po jego ustaniu.
D. w czasie trwania stosunku pracy.
Wybór odpowiedzi sugerujących, że zakaz konkurencji obowiązuje po ustaniu stosunku pracy, jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, takie stanowisko nie znajduje potwierdzenia w przedstawionym fragmencie umowy, który jasno określa, że zakaz ten dotyczy wyłącznie okresu zatrudnienia. Często pojawia się mylne przekonanie, że po zakończeniu umowy o pracę pracownik może ponownie podjąć działania, które są konkurencyjne wobec byłego pracodawcy, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami ochrony interesów przedsiębiorstwa. Ponadto, zakazy konkurencji po ustaniu stosunku pracy mogą być wprowadzone, jednak wymagają one zazwyczaj dodatkowego wynagrodzenia dla pracownika oraz muszą być jasno określone w umowie. Innym typowym błędem jest założenie, że zakaz konkurencji może być nałożony bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Tego rodzaju klauzule często nie są akceptowane przez sądy, które kierują się zasadą proporcjonalności. W związku z tym, aby uniknąć nieporozumień, kluczowe jest dokładne czytanie zapisów umowy oraz zrozumienie zakresu obowiązków pracowniczych w kontekście konkurencji. Właściwe interpretowanie zapisów umowy o pracę jest kluczowe dla zachowania równowagi między ochroną interesów pracodawcy a prawami pracownika.
Pytanie 8

Z analizy "Karty pracy" wynika, że pracownik Jacek Piwowarek w czasie 8-godzinnej zmiany roboczej wykonał 16 sztuk wyrobów (zgodnie z obowiązującą w przedsiębiorstwie normą pracochłonności). Jak długi był czas przeznaczony na wytworzenie jednej sztuki wyrobu?

A. 0,5 godziny
B. 2 godziny
C. 1 godzinę
D. 1,5 godziny
Poprawna odpowiedź to 0,5 godziny, co oznacza, że czas potrzebny na wykonanie jednej sztuki wyrobu wynosi 30 minut. Aby to obliczyć, należy podzielić całkowity czas pracy, czyli 8 godzin, przez liczbę wyrobów wykonanych przez pracownika, która wynosi 16. Stąd mamy równanie: 8 godzin / 16 wyrobów = 0,5 godziny na wyrób. Takie podejście jest zgodne z normami pracochłonności, które odgrywają kluczową rolę w optymalizacji procesów produkcyjnych i efektywności pracy. Przestrzeganie norm czasowych jest istotne w zarządzaniu produkcją, ponieważ pozwala na dokładne zaplanowanie i monitorowanie wydajności pracowników. Dzięki tym praktykom firmy mogą lepiej prognozować czas realizacji zleceń, co ma bezpośrednie przełożenie na satysfakcję klientów i rentowność przedsiębiorstwa. Ustalanie norm pracochłonności jest także istotne w kontekście wprowadzania usprawnień technologicznych oraz organizacyjnych w procesie produkcyjnym, co w dłuższym okresie może prowadzić do zwiększenia efektywności operacyjnej.
Pytanie 9

W jakiej jednostce dochód z działalności gospodarczej jest przeznaczony na realizację jej celów statutowych i nie może być dzielony pomiędzy członków?

A. Stowarzyszenie
B. Spółka komandytowa
C. Spółdzielnia
D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Wybór spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółdzielni czy spółki komandytowej jako jednostek, gdzie dochód z działalności może być przeznaczony na realizację celów statutowych, prowadzi do nieporozumień związanych z ich strukturą prawną i ekonomiczną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) jest formą działalności gospodarczej, której celem jest generowanie zysku dla swoich właścicieli – udziałowców. Zyski te są dzielone pomiędzy właścicieli w postaci dywidend, co stoi w sprzeczności z zasadą, że dochody powinny służyć do realizacji celów statutowych. Spółdzielnie z kolei, choć mogą działać na zasadzie non-profit, są zorganizowane w taki sposób, że dochody są dzielone pomiędzy członków w formie nadwyżki bilansowej, co również nie odpowiada definicji stowarzyszenia. Spółka komandytowa, jako forma spółki osobowej, także ma na celu generowanie zysków dla swoich wspólników, a każdy zysk jest dzielony pomiędzy komandytariuszy i komplementariuszy. Typowym błędem jest mylenie celów działalności tych struktur z celami stowarzyszeń, które są zdefiniowane w statucie. W praktyce, każda z tych form organizacyjnych ma inne przepisy dotyczące podziału zysków i przeznaczania dochodów, co może prowadzić do nieporozumień w przypadku planowania działalności non-profit.
Pytanie 10

Wartość przychodu ze sprzedaży towarów w pierwszym kwartale 2016 roku wyniosła 150 000,00 zł. Jaka była miesięczna efektywność pracy pojedynczego pracownika, jeżeli w hurtowni pracowało 5 osób?

A. 10 000,00 zł/osobę
B. 50 000,00 zł/osobę
C. 30 000,00 zł/osobę
D. 60 000,00 zł/osobę
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi można zauważyć kilka typowych błędów myślowych. Na przykład, odpowiedź wskazująca na 60 000,00 zł/osobę sugeruje, że każdy pracownik generowałby znacznie wyższy przychód, co jest niemożliwe w kontekście przedstawionych danych. Aby zrozumieć, dlaczego ten wynik jest błędny, warto zwrócić uwagę na fakt, że 150 000,00 zł to całkowity przychód za trzy miesiące, co oznacza, że nie można go dzielić przez jeden miesiąc. Kolejna niepoprawna odpowiedź, sugerująca 30 000,00 zł/osobę, również nie uwzględnia właściwego podziału przychodu miesięcznego, ponieważ w tym przypadku obliczenia bazują na błędnym założeniu, że stała wydajność jednostkowa jest zgodna z liczba miesięcy. Natomiast odpowiedź 50 000,00 zł/osobę myli całkowity przychód miesięczny z wydajnością na osobę, co prowadzi do zawyżenia wyniku. Właściwe podejście wymaga zrozumienia, że efektywność pracy powinna być porównywana w kontekście całkowitych wartości, a nie izolowanych danych. W praktyce, umiejętność dokładnego obliczania wydajności pracy jest kluczowa dla analizy efektywności operacyjnej i podejmowania strategicznych decyzji w zarządzaniu. Warto pamiętać, że w każdym przypadku kluczowe jest nie tylko poprawne przetwarzanie danych, ale także ich właściwa interpretacja w kontekście strategii biznesowych.
Pytanie 11

Klient, dokonując zakupu komputera o wartości netto 4 000 zł, uzyskał od sprzedawcy skonto wynoszące 5% wartości netto towaru z powodu wcześniejszego uregulowania płatności. Komputer objęty jest stawką VAT w wysokości 23%. Jaka była cena brutto komputera, którą zapłacił klient?

A. 5 160 zł
B. 4 674 zł
C. 4 200 zł
D. 3 800 zł
W przypadku obliczeń dotyczących zakupów oraz cen brutto i netto, ważne jest zrozumienie mechanizmów skont i podatku VAT. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z pomyłek w kolejności działań lub z braku uwzględnienia skonta, które jest istotnym elementem ustalania ostatecznej kwoty do zapłaty. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 5 160 zł, mogło dojść do błędnego obliczenia, które nie uwzględniło skonta. Jeśli przyjmiemy wartość netto 4 000 zł i od razu pomnożymy ją przez 1,23 (w celu dodania VAT), otrzymamy 4 920 zł, co nadal jest błędne, ponieważ nie uwzględnia zniżki. Z kolei odpowiedź 4 200 zł może wynikać z błędnego założenia, że skonto jest stosowane na całkowitym koszcie, zamiast tylko na wartości netto. Wartość 3 800 zł, choć może wydawać się atrakcyjna, jest jedynie wartością po skontach, bez dodania VAT, co sprawia, że nie jest to jednak ostateczna suma, którą klient powinien uiścić. Niezrozumienie tych podstawowych zasad dotyczących skont i podatków może prowadzić do poważnych błędów w obliczeniach oraz pomyłek w dokumentacji finansowej, co może skutkować nieścisłościami w deklaracjach podatkowych. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do ustalonych standardów obliczeniowych i dobrych praktyk dotyczących zarządzania finansami.
Pytanie 12

Wskaźnik rotacji zapasów wzrósł z 12 dni do 16 dni, co wskazuje, że

A. zapasy w magazynie uzupełniano 16 razy rocznie
B. zwiększyła się pojemność magazynowa
C. czas oczekiwania na nowe dostawy skrócił się o 4 dni
D. zapasy są przechowywane w magazynie o 4 dni dłużej
Podnoszenie wskaźnika rotacji zapasów nie oznacza automatycznie zwiększenia przepustowości magazynu, ani też nie sugeruje, że zapasy w magazynie były odnawiane 16 razy w ciągu roku. Te koncepcje mylenie ich ze wskaźnikami wydajności mogą prowadzić do błędnych wniosków. Przepustowość magazynu odnosi się do zdolności magazynu do pomieszczenia i przetworzenia towarów w danym czasie, a nie bezpośrednio do czasu przechowywania zapasów. Ponadto, wskaźnik rotacji zapasów oblicza się na podstawie wartości sprzedanych zapasów w danym okresie, a nie na podstawie ilości dostaw, co czyni obliczenia związane z 16 razami w ciągu roku nieadekwatnymi. Z kolei stwierdzenie, że czas oczekiwania na nowe dostawy skrócił się o 4 dni jest również nieprawidłowe, ponieważ zmiany w rotacji zapasów niekoniecznie wpływają na czas dostaw. Czas oczekiwania na dostawy jest niezależny od tego, jak długo zapasy są utrzymywane w magazynie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby podejmować trafne decyzje w zakresie zarządzania zapasami i unikać strat związanych z przestarzałymi lub nadmiernymi zapasami.
Pytanie 13

Jakie jest przeciętne zużycie materiałów na wyprodukowaną sztukę w roku 2020, jeśli w ciągu tego roku wykorzystano 150 000 kg materiałów oraz wyprodukowano 6 000 sztuk wyrobów?

A. 25 kg/szt.
B. 25 szt./kg
C. 30 kg/szt.
D. 0,04 szt./kg
Odpowiedź 25 kg/szt. jest prawidłowa, ponieważ można ją obliczyć, dzieląc całkowite zużycie materiałów przez liczbę wyrobów. W tym przypadku, jeśli w ciągu roku zużyto 150 000 kg materiałów i wykonano 6 000 szt. wyrobów, to norma zużycia wynosi 150 000 kg / 6 000 szt. = 25 kg/szt. Jest to kluczowy wskaźnik w wielu branżach, w tym w produkcji, który pozwala na efektywne zarządzanie materiałami oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Tego typu norma pomaga w planowaniu zakupów materiałów, minimalizowaniu odpadów oraz obniżaniu kosztów produkcji. W kontekście dobrych praktyk branżowych, znajomość statystycznej normy zużycia materiałów pozwala na lepszą kontrolę jakości, a także na wprowadzenie działań mających na celu zmniejszenie wpływu na środowisko poprzez ograniczenie nadmiernego zużycia surowców. Przykładowo, w produkcji mebli, wiedza o normach zużycia materiałów pozwala na bardziej precyzyjne szacowanie kosztów oraz zwiększa efektywność procesów produkcyjnych.
Pytanie 14

Osoba, która przebywa na zwolnieniu lekarskim przez cztery miesiące, otrzymuje

A. zasiłek pielęgnacyjny, który pochodzi z ZUS
B. zasiłek chorobowy wypłacany przez ZUS
C. wynagrodzenie za okres niezdolności do pracy, wypłacane przez zakład pracy
D. świadczenie rehabilitacyjne, które jest finansowane przez ZUS
Zasiłek chorobowy to takie wsparcie dla pracowników, którzy nie mogą pracować przez chorobę. W Polsce płaci się go z ZUS-u, żeby pomóc tym, którzy z powodu zdrowotnych problemów muszą siedzieć w domu. Możesz dostawać zasiłek przez maksymalnie 182 dni, a jeśli masz jakąś przewlekłą chorobę, to nawet do 270 dni. Wysokość zasiłku oblicza się na podstawie twojej pensji. Na przykład, jeśli zarabiasz 4000 zł brutto, to dostaniesz około 80% tej kwoty. Pamiętaj, że żeby otrzymać zasiłek, musisz mieć zwolnienie lekarskie - to ważny krok, żeby pokazać, że rzeczywiście nie możesz pracować.
Pytanie 15

Zobowiązanie do cyklicznego kształcenia pracowników na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w czasie pracy oraz na koszt pracodawcy wynika z przepisów

A. Kodeksu pracy
B. regulaminu pracy
C. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
D. Kodeksu cywilnego
Odpowiedź, że obowiązek okresowego szkolenia pracowników zatrudnionych na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bhp wynika z Kodeksu pracy, jest słuszna, ponieważ Kodeks pracy w artykule 237^3 wyraźnie określa obowiązki pracodawcy w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników. Pracodawcy zobowiązani są do organizowania szkoleń bhp, co jest szczególnie istotne w kontekście zmieniających się przepisów oraz rozwijającej się technologii. Przykładowo, jeśli technik ekonomista w swojej pracy korzysta z oprogramowania, które wpływa na zdrowie i bezpieczeństwo pracy, jak np. systemy analizy danych, to musi być odpowiednio przeszkolony, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń. Dobre praktyki wskazują, że regularne szkolenia nie tylko zwiększają bezpieczeństwo, ale także podnoszą świadomość pracowników na temat ryzyk związanych z ich pracą, co przekłada się na lepszą efektywność i mniejsze koszty związane z wypadkami. Prawidłowe podejście do szkoleń bhp pozwala także na spełnienie standardów ISO 45001, które promują zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy w organizacjach.
Pytanie 16

Pracownik jest zatrudniony w systemie czasowo-prowizyjnym. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal wartość brutto wynagrodzenia, jakie otrzyma pracownik za wykonaną pracę.

Wynagrodzenie zasadnicze2 000,00 zł
Wartość sprzedaży4 000,00 zł
Wysokość prowizji20%

A. 2 800,00 zł
B. 2 400,00 zł
C. 4 400,00 zł
D. 3 000,00 zł
Odpowiedzi 3 000,00 zł, 2 400,00 zł oraz 4 400,00 zł są nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają właściwego sposobu obliczania wynagrodzenia w systemie czasowo-prowizyjnym. W przypadku wynagrodzenia wynoszącego 3 000,00 zł, mogło to wynikać z błędnego założenia, że wynagrodzenie zasadnicze już zawiera prowizję lub że prowizja jest wyższa niż 20%. Takie podejście ignoruje kluczowy element struktury wynagrodzenia, jakim jest oddzielna kalkulacja prowizji. W obliczeniach, które prowadziły do odpowiedzi 2 400,00 zł, mogło wystąpić pominięcie prowizji całkowicie, co jest typowym błędem myślowym. Z kolei odpowiedź 4 400,00 zł sugeruje, że wartość wynagrodzenia została zawyżona, co nie ma podstaw w przedstawionych danych. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że prowizja powinna być obliczana jako procent od wartości sprzedaży, a nie sumowana z wynagrodzeniem zasadniczym w sposób, który prowadzi do pomyłek w obliczeniach. Rzetelne podejście do obliczeń wynagrodzenia, z uwzględnieniem wszystkich zmiennych, jest fundamentem dobrych praktyk w zarządzaniu zasobami ludzkimi i powinno być priorytetem w pracy każdego specjalisty ds. wynagrodzeń.
Pytanie 17

Strony umowy handlowej ustaliły, że sprzedawca zobowiązuje się do dostarczenia towaru na własny koszt do magazynu kupującego. W umowie określono dostawę według zasad

A. loco magazyn dostawcy
B. franco miejsce załadowania
C. franco magazyn odbiorcy
D. loco miejsce przeznaczenia
Odpowiedzi, które wskazują na warunki takie jak "loco magazyn dostawcy" czy "franco miejsce załadowania", są błędne z kilku powodów. Termin "loco magazyn dostawcy" sugeruje, że to kupujący ponosi odpowiedzialność za transport towaru z magazynu sprzedającego, co jest sprzeczne z zamysłem umowy, która nakłada na sprzedającego obowiązek dostarczenia towaru do odbiorcy na własny koszt. W praktyce, takie sformułowanie mogłoby prowadzić do niejasności w zakresie odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia towaru w czasie transportu, co jest niewłaściwe z punktu widzenia dobrych praktyk handlowych. Z kolei termin "franco miejsce załadowania" również jest niepoprawny, ponieważ oznacza, że sprzedający ponosi koszty tylko do momentu załadunku towaru na środek transportu, co w sytuacji opisanej w umowie nie jest zgodne z jej treścią. W przypadku "loco miejsce przeznaczenia", sytuacja jest podobna, ponieważ odpowiedzialność za transport spoczywa na kupującym, co jest niezgodne z założeniem umowy. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują niepełne zrozumienie terminologii używanej w umowach handlowych oraz zaniedbanie analizy całego kontekstu umowy, co jest kluczowe dla prawidłowego interpretowania warunków dostawy.
Pytanie 18

W tabeli przedstawiono wybrane zadania czterech instytucji. Która z nich jest bankiem?

Instytucja A.Instytucja B.
  • decydowanie o emisji bonów skarbowych
  • opracowywanie projektu budżetu państwa
  • nadzorowanie funkcjonowania systemu podatkowego
  • gromadzenie środków pieniężnych pochodzących ze składek płaconych przez pracownika i pracodawcę
  • wypłacanie świadczeń o charakterze socjalnym, społecznym
  • dokonywanie okresowej kontroli przyznawanych rent
Instytucja C.Instytucja D.
  • gromadzenie środków pieniężnych
  • udzielanie kredytów
  • przyjmowanie depozytów i wkładów terminowych
  • wymiana i sprzedaż walut zagranicznych
  • realizowania obrotów towarami
  • odnotowywanie kursów w specjalnym rejestrze

A. A.
B. B.
C. C.
D. D.
Instytucja C jest bankiem, ponieważ jej działalność obejmuje kluczowe funkcje bankowe, takie jak gromadzenie środków pieniężnych oraz udzielanie kredytów. Banki pełnią fundamentalną rolę w gospodarce, umożliwiając klientom dostęp do usług finansowych. Na przykład, banki przyjmują depozyty od klientów, co pozwala im na finansowanie udzielanych kredytów. Ponadto, banki uczestniczą w wymianie walut, co jest niezbędne w globalnym handlu. Przykładem dobrych praktyk w bankowości jest stosowanie odpowiednich przepisów dotyczących ochrony środków klientów oraz zarządzania ryzykiem kredytowym. Instytucje bankowe, zgodnie z regulacjami prawnymi, są zobowiązane do przestrzegania standardów bezpieczeństwa finansowego, co zwiększa zaufanie klientów. Dodatkowo, banki oferują różnorodne produkty finansowe, takie jak konta oszczędnościowe, lokaty terminowe, oraz kredyty hipoteczne, co czyni je nieodłącznym elementem życia finansowego obywateli.
Pytanie 19

Jednolity Plik Kontrolny - JPK-V7M za marzec 2024 r. powinien zostać złożony najpóźniej do

A. 25 kwietnia 2024 r.
B. 7 kwietnia 2024 r.
C. 30 kwietnia 2024 r.
D. 20 kwietnia 2024 r.
Wybór daty 30 kwietnia 2024 r. jako terminu złożenia JPK-V7M dla miesiąca marzec 2024 r. jest błędny, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami, termin składania JPK jest jasno określony. Ustawa wskazuje, że przedsiębiorcy mają czas do 25. dnia miesiąca następującego po zakończonym miesiącu rozliczeniowym. W przypadku braku znajomości tych przepisów, można dojść do błędnych wniosków, np. że termin składania dokumentów jest późniejszy. Z kolei wybór 20 kwietnia 2024 r. również nie jest poprawny, ponieważ nie uwzględnia pełnego miesiąca na przygotowanie i weryfikację danych, co może prowadzić do pośpiechu i błędów w formularzu. Złożenie pliku do 7 kwietnia 2024 r. wykracza poza standardowe praktyki, jako że jest zbyt wczesne i może nie uwzględniać wszystkich zapisów z końca miesiąca. Należy również pamiętać, że każdy przedsiębiorca ma obowiązek dołożenia należytej staranności w trakcie przygotowywania JPK, co obejmuje zarówno zbieranie, jak i weryfikację danych. Wybierając terminy skrajne, takie jak 20 czy 7 kwietnia, można stworzyć ryzyko błędnych danych, co w konsekwencji może prowadzić do problemów z urzędami skarbowymi. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie przepływu informacji oraz terminów, aby uniknąć dodatkowych komplikacji prawnych i finansowych.
Pytanie 20

W firmie zajmującej się produkcją stan zapasów materiału X w magazynie na dzień 01.12.2018 r. wynosił 300 szt., a prognozowane miesięczne zużycie to 430 szt. Jaką ilość materiału X należało nabyć, aby na dzień 31.12.2018 r. w magazynie pozostało 330 szt.?

A. 200 szt
B. 1 060 szt
C. 460 szt
D. 400 szt
Aby dowiedzieć się, ile materiału X trzeba kupić, musimy na początku spojrzeć na to, co mamy w magazynie i jak dużo planujemy zużyć. Na 1 grudnia 2018 roku mieliśmy 300 sztuk materiału. Planujemy zużycie na poziomie 430 sztuk miesięcznie, więc aż do końca grudnia wykorzystamy te 430 sztuk. Jeżeli chcemy, żeby na koniec grudnia zostały nam 330 sztuk w magazynie, to musimy dokładnie obliczyć, czego potrzebujemy. Do wymaganego stanu 330 sztuk dodajemy planowane zużycie 430 sztuk, co oznacza, że potrzebny zapas na koniec miesiąca to 760 sztuk. Żeby to osiągnąć, musimy dokupić różnicę między 760 sztuk a tym, co mamy teraz, czyli 300 sztuk. 760 minus 300 daje nam 460. Dlatego prawidłowa odpowiedź to 460 sztuk. W praktyce takie obliczenia są naprawdę ważne w zarządzaniu zapasami, żeby uniknąć sytuacji, gdy czegoś zabraknie i miec wszystko pod kontrolą. Fajnie jest stosować różne systemy ERP, które ułatwiają te sprawy i dają stały dostęp do informacji o zapasach i zużyciu materiałów.
Pytanie 21

Osoba pracująca na stanowisku komputerowym z monitorem nie ma możliwości

A. pięciominutowej przerwy po każdej godzinie pracy
B. wyposażenia swojego miejsca pracy w podnóżek
C. uzyskania zwrotu za zakup okularów do korekcji wzroku
D. samodzielnego naprawiania sprzętu komputerowego
Samowolne naprawianie urządzeń komputerowych przez pracownika zatrudnionego na stanowisku komputerowym z monitorem ekranowym jest niezgodne z zasadami BHP oraz polityką bezpieczeństwa w firmach. Pracownicy nie mają uprawnień do podejmowania działań naprawczych, ponieważ mogą nie posiadać odpowiednich kwalifikacji ani doświadczenia, co może prowadzić do uszkodzenia sprzętu lub zagrożenia bezpieczeństwa. Zgodnie z przepisami prawa pracy, naprawy i konserwacje sprzętu powinny być wykonywane przez wykwalifikowanych techników, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie urządzeń oraz zminimalizować ryzyko wypadków. W praktyce, zlecenie naprawy wyspecjalizowanej firmie lub technikowi posiadającemu odpowiednie certyfikaty, jest najlepszym rozwiązaniem, które chroni zarówno pracownika, jak i pracodawcę. Dobrą praktyką jest również posiadanie odpowiednich procedur dotyczących zgłaszania usterek oraz dokumentowania wykonanych napraw, co zwiększa efektywność zarządzania zasobami IT.
Pytanie 22

Kto uchwala budżet państwowy?

A. Sejm
B. Rada Ministrów
C. Senat
D. Prezydent Rzeczypospolitej
Budżet państwa jest kluczowym dokumentem finansowym, który określa planowane przychody i wydatki na dany rok. Jego uchwalenie przez Sejm jest wynikiem procesu legislacyjnego, który obejmuje m.in. przygotowanie projektu budżetu przez Radę Ministrów oraz jego przedstawienie Sejmowi. Sejm, jako izba niższa polskiego parlamentu, ma prawo do zatwierdzenia lub odrzucenia budżetu. Po zatwierdzeniu przez Sejm, budżet trafia do Senatu, gdzie może być zmieniany, a następnie do Prezydenta, który ma prawo go podpisać. Umożliwia to efektywne zarządzanie finansami publicznymi oraz zapewnienie przejrzystości wydatków. Praktycznym przykładem zastosowania tej wiedzy są publiczne konsultacje i debaty nad budżetem, które angażują społeczeństwo i pozwalają na lepsze zrozumienie priorytetów rządu oraz wpływają na decyzje finansowe na poziomie lokalnym i krajowym.
Pytanie 23

Tabela zawiera dane bilansowe hurtowni "OMEGA". Na jej podstawie można stwierdzić, że rentowność kapitału całkowitego tego przedsiębiorstwa

WyszczególnienieStan na 31.12.2003 r.
(dane w tys. zł)		Stan na 31.12.2004 r.
( dane w tys. zł)
Kapitały własne3030
Kapitały obce2030
Zysk1018
Rentowność
kapitału całkowitego		20%30%

A. wzrosła o 10%
B. spadła o 10%
C. spadła o 20%
D. wzrosła o 20%
Rentowność kapitału całkowitego hurtowni 'OMEGA' wzrosła o 10%, co można interpretować jako pozytywny sygnał dla przedsiębiorstwa. W roku 2003 rentowność wynosiła 20%, a w roku 2004 wzrosła do 30%. Tak znaczny wzrost wartości wskaźnika rentowności kapitału całkowitego świadczy o skuteczniejszym wykorzystaniu środków finansowych przez hurtownię. Wzrost ten sugeruje, że przedsiębiorstwo potrafi generować większy zysk na jednostkę zainwestowanego kapitału, co jest kluczowe z perspektywy inwestorów oraz menedżerów. W praktyce, analiza rentowności kapitału całkowitego pozwala na ocenę efektywności operacyjnej firmy oraz jej zdolności do generowania zysku. Przemiany w tym wskaźniku mogą być wynikiem lepszej strategii zarządzania kosztami lub skuteczniejszego pozyskiwania przychodów. Dobre praktyki w zakresie zarządzania finansami sugerują regularne monitorowanie wskaźnika rentowności oraz porównywanie go z wynikami konkurencyjnych przedsiębiorstw w branży, co dostarcza cennych informacji na temat pozycji firmy na rynku.
Pytanie 24

Hurtownia, która jest czynnym podatnikiem VAT, sprzedała 300 sztuk towarów po cenie brutto wynoszącej 24,60 zł/szt. Cena zakupu netto tych towarów wynosiła 16,00 zł/szt. Jaką marżę osiągnięto na sprzedaży towarów, jeśli towar podlegał podstawowej stawce VAT?

A. 1 200,00 zł
B. 6 000,00 zł
C. 4 800,00 zł
D. 2 580,00 zł
Poprawna odpowiedź wynosi 1 200,00 zł, co jest wynikiem obliczenia marży zrealizowanej na sprzedaży towarów. Aby obliczyć marżę, należy najpierw ustalić przychód ze sprzedaży oraz koszt zakupu towarów. W przypadku sprzedaży 300 sztuk towarów po cenie brutto 24,60 zł/szt, najpierw obliczamy wartość sprzedaży brutto: 300 sztuk x 24,60 zł = 7 380,00 zł. Następnie musimy obliczyć wartość netto sprzedaży, odejmując VAT. Przy podstawowej stawce VAT wynoszącej 23%, wartość netto wynosi: 7 380,00 zł / 1,23 = 6 000,00 zł. Koszt zakupu towaru wynosi 16,00 zł/szt x 300 sztuk = 4 800,00 zł. Marża to różnica między przychodem netto a kosztem zakupu, czyli: 6 000,00 zł - 4 800,00 zł = 1 200,00 zł. Taka kalkulacja jest kluczowa w działalności hurtowni, ponieważ pozwala na ocenę rentowności sprzedaży oraz podejmowanie decyzji dotyczących zarządzania zapasami i strategii cenowej.
Pytanie 25

Przedsiębiorca otrzymał od kontrahenta zagranicznego fakturę za zakupione towary na kwotę 6000 euro.
Zobowiązanie zostało spłacone z rachunku bankowego przedsiębiorcy, prowadzonego w PLN, po przeliczeniu według odpowiedniego kursu waluty. Na podstawie fragmentu tabeli kursów walut banku przedsiębiorcy oblicz wartość transakcji w walucie polskiej.

Tabela kursów walut banku przedsiębiorcy
(fragment)
Kod walutyKurs
kupnasprzedaży
1 EUR4,07664,1590

A. 24 954,00 zł
B. 1 471,81 zł
C. 24 459,60 zł
D. 1 442,65 zł
Odpowiedź 24 954,00 zł jest poprawna, ponieważ do przeliczenia waluty obcej na polski złoty należy zastosować kurs sprzedaży waluty obcej według tabeli kursów banku. Kurs sprzedaży euro wynosi 4,1590 PLN za 1 EUR. Przy obliczeniach ważne jest, aby zawsze korzystać z aktualnych kursów walut, które są publikowane przez banki, zgodnie z regulacjami NBP. W tym przypadku mnożymy kwotę 6000 EUR przez kurs 4,1590 PLN/EUR, co daje 24 954,00 PLN. Takie obliczenia są kluczowe w obszarze księgowości i finansów, ponieważ pozwalają na prawidłowe ujęcie transakcji w ewidencji, co jest niezbędne do sporządzenia rzetelnych sprawozdań finansowych. Praktyczna znajomość procedur przeliczania walut jest niezbędna, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieścisłości w raportach finansowych oraz potencjalnych konsekwencji prawnych.
Pytanie 26

Przyznanie jednemu z pracowników formalnych uprawnień, obowiązków oraz zasobów potrzebnych do realizacji określonych zadań jest typowe dla zarządzania poprzez

A. partycypację
B. motywację
C. konflikt
D. delegowanie uprawnień
Motywacja, konflikt i partycypacja to ważne tematy w zarządzaniu, ale nie do końca dotyczą formalnego przydzielania władzy i odpowiedzialności w kontekście zadań. Motywacja jest bardziej o tym, żeby zachęcać pracowników do działania i zwiększać ich zaangażowanie, ale nie oznacza, że dostają oni formalne uprawnienia do podejmowania decyzji. Często chodzi o jakieś nagrody lub możliwości rozwoju, a nie o delegowanie odpowiedzialności. Konflikty to z kolei różnice zdań lub celów między pracownikami, co może prowadzić do napięć, ale to nie narzędzie zarządzania. Partycypacja, czyli angażowanie ludzi w podejmowanie decyzji, jest też istotna, ale nie ma tu bezpośredniej związku z delegowaniem. Te wszystkie rzeczy, mimo że są ważne w zarządzaniu, mogą prowadzić do nieporozumień, jeśli pomieszamy je z delegowaniem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, bo to wpływa na efektywność zarządzania i zaufanie w zespole.
Pytanie 27

Przedsiębiorstwo posiada dwa zakłady produkcyjne. W każdym z zakładów udział pracowników administracyjnych w ogólnej liczbie zatrudnionych pracowników danego zakładu jest taki sam. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ liczbę pracowników administracyjnych zatrudnionych w zakładzie nr 2.

WyszczególnienieZakład nr 1Zakład nr 2
Pracownicy administracyjni17?
Piekarze7080
Cukiernicy7080
Kierowcy1320
Ogółem170200

A. 22
B. 16
C. 20
D. 18
Odpowiedź 20 jest jak najbardziej trafna. Z danych zawartych w pytaniu wynika, że w zakładzie nr 1 10% pracowników to administracyjni. To tak, jakby z 100 zatrudnionych, 10 osób zajmowało się sprawami administracyjnymi. W zakładzie nr 2, gdzie jest 200 pracowników, wystarczy to przemnożyć przez 10%, czyli 0,1. Czyli 200 razy 0,1 daje nam 20. Takie obliczenia są przydatne w firmach, gdy chcemy lepiej zrozumieć, jak zarządzać ludźmi. Dobrze przemyślane liczby pomagają w planowaniu i alokacji zasobów. Czasami nie doceniamy, jak ważne to jest w codziennej pracy.
Pytanie 28

Posługując się tabelą zawierającą stawki podatku od czynności cywilnoprawnych oblicz, ile wyniesie podatek od umowy pożyczki zawartej na kwotę 23 000 zł.

Tytuł podatkuStawka podatku
Od umowy sprzedaży:
1) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym
2) od innych praw majątkowych
2%




1%
Od umowy:
1) odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności
2) pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego
3) od umów spółki
1%
2%
0,5%
Od ustanowienia hipoteki:
na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej
na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej o nieustalonej wartości
0,1%
19 zł

A. 11,50 zł
B. 23,00 zł
C. 460,00 zł
D. 230,00 zł
Odpowiedź 460,00 zł jest prawidłowa, ponieważ stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2% wartości pożyczki. Aby obliczyć podatek, należy pomnożyć kwotę pożyczki (23 000 zł) przez stawkę podatku (0,02). Wynik to 23 000 zł * 0,02 = 460 zł, co odpowiada podanej odpowiedzi. Tego rodzaju obliczenia są istotne w praktyce zawodowej, na przykład przy przygotowywaniu dokumentacji dla instytucji finansowych. Wiedza o stawkach podatkowych i umiejętność ich stosowania w praktyce jest kluczowa dla osób zajmujących się finansami oraz prawem cywilnym. Zrozumienie obowiązujących stawek podatkowych pozwala na unikanie nieporozumień oraz błędów przy zawieraniu umów, co może chronić przed nieprzyjemnymi konsekwencjami finansowymi. Dobrze jest również pamiętać, że w zależności od rodzaju umowy, stawki mogą się różnić, dlatego ważne jest ich aktualne sprawdzanie w odpowiednich tabelach lub aktach prawnych.
Pytanie 29

Tabela zawiera wybrane pozycje bilansowe. Ustalona na jej podstawie wartość aktywów trwałych wynosi

L.p.AktywaWartość
w złotych		L.pPasywaWartość
w złotych
1.Oprogramowanie komputerów100 000,001.Kapitał podstawowy200 000,00
2.Środki trwałe200 000,002.Kapitał zapasowy120 000,00
3.Zapasy50 000,003.Wynik finansowy60 000,00
4.Należności krótkoterminowe30 000,00
SUMA380 000,00SUMA380 000,00

A. 180 000 zł
B. 380 000 zł
C. 300 000 zł
D. 250 000 zł
Wartości 250 000 zł, 180 000 zł oraz 380 000 zł mogą wydawać się poprawnymi odpowiedziami, jednak każda z tych wartości wynika z nieprawidłowych założeń dotyczących klasyfikacji aktywów w bilansie. Często mylnie zakłada się, że wszystkie pozycje zawarte w bilansie zaliczają się do aktywów trwałych, co prowadzi do błędnego wnioskowania. Na przykład, kwota 250 000 zł mogłaby pochodzić z błędnej interpretacji wartości aktywów obrotowych, takich jak zapasy czy należności krótkoterminowe, które są klasyfikowane jako aktywa obrotowe i nie powinny być wliczane do aktywów trwałych. Z kolei wartość 180 000 zł może wydawać się atrakcyjna, jednak nie uwzględnia wszystkich istotnych składników aktywów trwałych, takich jak amortyzacja. W przypadku 380 000 zł, błąd może wynikać z nadmiernej agregacji wartości aktywów, co prowadzi do zawyżenia wyniku. Te typowe błędy myślowe pokazują, jak istotne jest zrozumienie różnicy między aktywami trwałymi a obrotowymi, a także jakie normy i praktyki stosuje się w rachunkowości przy zdawaniu sprawy z aktywów. Kluczowe jest, aby nie mylić tych kategorii, ponieważ ma to wpływ na analizę ryzyka i podejmowanie decyzji inwestycyjnych w firmie.
Pytanie 30

Najmniejsza ilość materiałów dostępnych w magazynie zakładu produkcyjnego, która umożliwia nieprzerwaną produkcję, to zapas

A. bieżący
B. minimalny
C. maksymalny
D. prawidłowy
Odpowiedź 'minimalny' jest prawidłowa, ponieważ minimalny zapas materiałów to najniższy poziom, przy którym przedsiębiorstwo produkcyjne może kontynuować działalność bez ryzyka przestojów. Utrzymanie minimalnego zapasu jest kluczowym elementem zarządzania łańcuchem dostaw i produkcją. Przykładowo, w branży motoryzacyjnej, gdy minimalny zapas części zamiennych jest osiągany, produkcja nie zostaje wstrzymana, co pozwala na efektywne zaspokojenie popytu klientów. Standardy takie jak Just in Time (JIT) czy Lean Manufacturing podkreślają znaczenie redukcji zapasów przy jednoczesnym utrzymaniu ciągłości produkcji. Zastosowanie technik prognozowania popytu oraz analizy ABC pozwala na precyzyjne określenie minimalnych zapasów wymaganych do realizacji zamówień, co ma bezpośredni wpływ na efektywność operacyjną oraz redukcję kosztów magazynowania. Ponadto, właściwe zarządzanie minimalnym zapasem pozwala na zwiększenie elastyczności produkcji i szybsze reagowanie na zmiany rynkowe.
Pytanie 31

Dokument notarialny dotyczący założenia spółki, który musi być przechowywany bezterminowo, zalicza się do kategorii dokumentów

A. BE
B. B
C. BC
D. A
Wybór odpowiedzi z kategorii BC, BE lub B świadczy o niepełnym zrozumieniu klasyfikacji dokumentów oraz ich znaczenia w kontekście archiwizacji. Dokumenty kategorii B i BE są zazwyczaj związane z mniej istotnymi czynnościami, które nie wymagają archiwizacji w sposób bezterminowy. Kategoria B dotyczy na przykład dokumentacji operacyjnej, która jest ważna tylko przez określony czas i może być niszczona po upływie terminu użyteczności. Kategoria BE obejmuje dokumenty, które mogą być przechowywane w krótszym okresie, a ich znaczenie jest ograniczone do bieżącej działalności operacyjnej firmy. Z kolei kategoria BC dotyczy dokumentów, które mogą być przechowywane w postaci elektronicznej, co również nie odpowiada wymaganiom dla aktów notarialnych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że dokumenty te nie potrzebują długoterminowej archiwizacji, co jest istotnym błędem. Ważne jest, aby zrozumieć, że akty notarialne, jako dokumenty o dużej wadze prawnej, powinny być przechowywane zgodnie z najlepszymi praktykami archiwizacji, co zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale także zabezpieczenie interesów spółki w dłuższej perspektywie czasowej. Brak świadomości co do znaczenia tych dokumentów może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji prawnych.
Pytanie 32

Zarządzanie budżetem państwowym należy do obowiązków

A. Narodowego Banku Polskiego
B. Kancelarii Prezydenta RP
C. Ministerstwa Finansów
D. Banku Gospodarki Żywnościowej
Wybór Ministerstwa Finansów, Kancelarii Prezydenta RP lub Banku Gospodarki Żywnościowej w kontekście obsługi bankowej budżetu państwa jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych instytucji pełni odmienne funkcje, które nie obejmują bezpośrednio zarządzania finansami państwa w sensie bankowym. Ministerstwo Finansów zajmuje się kształtowaniem polityki fiskalnej oraz budżetowej, ale nie pełni funkcji banku. Kancelaria Prezydenta RP ma na celu wspieranie prezydenta w pracy administracyjnej, a jej zadania nie obejmują operacji bankowych. Z kolei Bank Gospodarki Żywnościowej, jako bank o charakterze komercyjnym, koncentruje się na finansowaniu sektora rolno-spożywczego, co również nie ma bezpośredniego związku z obsługą budżetu państwa. Typowe błędy w myśleniu, które mogą prowadzić do takich odpowiedzi, to niepełne zrozumienie ról poszczególnych instytucji w systemie finansowym oraz mylenie kompetencji banków komercyjnych z zadaniami banku centralnego. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że bank centralny, w tym przypadku NBP, posiada unikalne uprawnienia i obowiązki, które pozwalają mu na stabilizowanie systemu monetarnego oraz kontrolowanie inflacji, co jest fundamentalne dla prawidłowego działania całej gospodarki.
Pytanie 33

Pracodawca jest uprawniony do wypłacania pracownikom zasiłków z tytułu ubezpieczenia chorobowego. Na podstawie informacji zawartych w tabeli, ustal kwotę do zapłaty na rzecz ZUS za sierpień 2015 r.

Wyszczególnienie za miesiąc sierpień 2015 r.
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika6 170,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę7 690,00 zł
Zasiłki chorobowe wypłacone pracownikom1 340,00 zł
Zasiłki macierzyńskie i opiekuńcze wypłacone pracownikom2 820,00 zł

A. 9 700,00 zł
B. 6 170,00 zł
C. 13 860,00 zł
D. 12 520,00 zł
Jak się przyjrzymy błędnym odpowiedziom na pytanie o kwotę do zapłaty ZUS, to widać, że często chodzi o nieporozumienia przy obliczaniu składek na ubezpieczenia społeczne. Na przykład, jeżeli ktoś zaznacza 6 170,00 zł, to powinien wiedzieć, że to jest tylko kwota, którą płaci pracownik, więc to nie jest całość. Potem, jeżeli ktoś wybiera 12 520,00 zł, to może pomylić się, dodając składki pracodawcy i pracownika, nie uwzględniając przy tym zasiłków chorobowych i macierzyńskich – przez to wychodzi im za dużo. Odpowiedź 13 860,00 zł to całościowe zobowiązania, ale tu też brakuje pomniejszenia o zasiłki, co nie jest w porządku. Te błędy w obliczeniach wynikają często z niedobrego zrozumienia zasad, jak działają ubezpieczenia społeczne. Żeby uniknąć takich pomyłek, fajnie by było, żeby pracodawcy i ludzie z działów kadr brali udział w szkoleniach o obliczeniach składek i byli na bieżąco z przepisami. Zrozumienie systemu ubezpieczeń to naprawdę kluczowe, żeby dobrze zarządzać finansami w firmie.
Pytanie 34

Zasada podwójnego zapisu polega na ewidencji każdej operacji gospodarczej

A. na dwóch kontach po dwóch różnych stronach
B. tymi samymi kwotami na dwóch kontach
C. tymi samymi kwotami na dwóch kontach, jednym syntetycznym i jednym analitycznym.
D. tymi samymi kwotami na dwóch kontach po dwóch różnych stronach
Wiele błędnych odpowiedzi często wynika z niezrozumienia zasady podwójnego zapisu oraz jej praktycznych zastosowań w rachunkowości. Zasada ta nie polega jedynie na zapisywaniu tych samych kwot na dwóch różnych kontach, ale wymaga, aby te kwoty były umiejscowione w odpowiednich miejscach bilansu: po jednej stronie jako przychód, a po drugiej jako rozchód. Odpowiedzi, które sugerują, że operacje mogą być ewidencjonowane bez względu na to, jakie konta są używane, prowadzą do nieprawidłowego rozumienia sprawozdań finansowych. Ignorowanie podziału na konta syntetyczne i analityczne stwarza ryzyko błędnych interpretacji danych finansowych. Zrozumienie, że każde zapisanie operacji gospodarczej pociąga za sobą równoczesne obciążenie i uznanie różnych kont, jest kluczowe. W praktyce, brak takiego podejścia może prowadzić do znaczących rozbieżności w bilansie, co z kolei może wpłynąć na decyzje zarządu oraz analizy finansowe. Właściwe stosowanie zasady podwójnego zapisu jest więc nie tylko wymogiem teoretycznym, ale także kluczowym elementem w budowaniu rzetelnych raportów finansowych, które są zgodne z uznawanymi normami rachunkowości.
Pytanie 35

Jakie dobrowolne potrącenie z listy płac wymaga zgody pracownika?

A. składka na rzecz związków zawodowych
B. składka na ubezpieczenie zdrowotne
C. zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych
D. potrącenie na podstawie tytułu egzekucyjnego
Wszystkie inne odpowiedzi na to pytanie dotyczą potrąceń, które nie wymagają zgody pracownika, co czyni je niewłaściwymi. Zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych jest obowiązkowym potrąceniem, które pracodawca musi zrealizować zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Podobnie, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest obligatoryjna, a jej wysokość oraz sposób pobierania są ściśle regulowane przez przepisy ustawy o ubezpieczeniach zdrowotnych. Potrącenie na podstawie tytułu egzekucyjnego również nie wymaga zgody pracownika, ponieważ jest związane z postępowaniem egzekucyjnym, które ma na celu zaspokojenie roszczeń wierzycieli. Typowym błędem myślowym jest mylenie dobrowolnych i obowiązkowych potrąceń; wiele osób sądzi, że wszystkie potrącenia z wynagrodzenia wymagają zgody pracownika, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie, że przepisy prawa pracy oraz ustawy regulujące konkretne rodzaje potrąceń wskazują, które z nich są dobrowolne, a które obligatoryjne. Właściwe rozróżnienie tych kategorii jest niezbędne dla prawidłowego zarządzania wynagrodzeniami oraz dla ochrony praw pracowników.
Pytanie 36

Kiedy dostawca ekskluzywnego towaru wybiera tylko jeden określony punkt sprzedaży w danym rejonie, oznacza to, że zastosował on dystrybucję

A. selektywną
B. wybiórczą
C. wyłączną
D. intensywną
Wiesz, dystrybucja intensywna to taka strategia, gdzie dostawcy starają się wsadzić swoje produkty w jak największą ilość punktów sprzedaży. To ma swoje minusy, bo przy takim podejściu ciężko jest utrzymać kontrolę nad marką i jej wizerunkiem. To dokładnie przeciwieństwo wyłącznej dystrybucji, gdzie chodzi o to, żeby mieć mniej punktów sprzedaży. A dystrybucja wybiórcza to coś pośredniego, czyli dostawca wybiera kilka punktów, ale nie wszystkie. Można by to pomylić z selektywną dystrybucją, która bierze pod uwagę jakość punktów sprzedaży. Sporo ludzi myli te terminy, bo różnice są na pierwszy rzut oka niezbyt wyraźne. Często błędnie myśli się, że im więcej punktów sprzedaży, tym większa sprzedaż, ale w przypadku towarów luksusowych to nie zawsze działa. Ekskluzywność i kontrola nad dystrybucją są mega ważne dla zachowania dobrego wizerunku marki. Zrozumienie tego jest kluczowe, jeśli chodzi o skuteczne planowanie strategii marketingowych i sprzedażowych.
Pytanie 37

W sklepie z odzieżą doszło do zwarcia w instalacji elektrycznej. Kto może przeprowadzić naprawę?

A. pracownik wyznaczony przez menedżera
B. absolwent szkoły technicznej o profilu elektrycznym
C. osoba posiadająca uprawnienia energetyczne
D. menedżer sklepu
Osoba posiadająca uprawnienia energetyczne jest odpowiedzialna za wykonywanie prac związanych z instalacjami elektrycznymi, w tym naprawy po awariach, takich jak zwarcia. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa, każda osoba przystępująca do wykonywania prac przy urządzeniach energetycznych musi posiadać odpowiednie uprawnienia, które są potwierdzane przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT) lub inny odpowiedni organ. Przykładowo, osoba z uprawnieniami E, D lub z certyfikatami SEP (Stowarzyszenie Elektryków Polskich) jest w stanie przeprowadzić takie naprawy zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa i techniki. Posiadanie takich uprawnień wiąże się z koniecznością odbycia szkoleń i zdań egzaminów, co gwarantuje, że dana osoba ma odpowiednią wiedzę na temat zasad działania instalacji elektrycznych oraz procedur postępowania w przypadku awarii. Praktyczne zastosowanie wiedzy w tym zakresie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz minimalizacji ryzyka dodatkowych uszkodzeń lub wypadków w miejscu pracy.
Pytanie 38

Firma "MIX" złożyła w dniu 01.05.2008 r. w banku weksel do dyskonta na kwotę 7 300 zł. Weksel ma termin płatności 31.05.2008 r. Dyskonto wynosi 9%. Jaką kwotę bank potrąci osobie, która przedstawi weksel do dyskonta?

A. 657,00 zł
B. 1,80 zł
C. 54,00 zł
D. 20,00 zł
Obliczanie dyskonta weksla wymaga precyzyjnych działań oraz zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z finansami. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z błędów w zrozumieniu stawki dyskonta oraz okresu, na jaki weksel został wystawiony. W przypadku odpowiedzi 657,00 zł, pewnie doszło do pomyłki przy stosowaniu wzoru, być może zamiast właściwego mnożenia uwzględniono dodatkowe dni, co skutkowało zawyżeniem wartości dyskonta. Odpowiedź 1,80 zł może sugerować, że obliczenia były oparte na nieprawidłowej stawce lub błędnym okresie, co prowadzi do znacznego zaniżenia wartości dyskonta. Odpowiedź 20,00 zł również wydaje się być nieadekwatna, ponieważ nie uwzględnia właściwego współczynnika dyskonta oraz czasu do płatności. Aby uniknąć takich pułapek, istotne jest zapoznanie się z zasadami obliczania dyskonta, które opierają się na wzorze: kwota weksla × stawka dyskonta × (liczba dni do płatności / 360). Zrozumienie tych zasad i ich praktyczne zastosowanie pozwala na dokładne oraz efektywne podejmowanie decyzji finansowych, co jest niezbędne w zarządzaniu przedsiębiorstwem.
Pytanie 39

Kto może prowadzić działalność gospodarczą w formie spółki partnerskiej?

A. fryzjerzy
B. stomatolodzy
C. piekarze
D. hydraulicy
Odpowiedzi na hydraulików, fryzjerów czy piekarzy są błędne, bo te zawody nie mogą prowadzić działalności w formie spółki partnerskiej. Taka forma jest tylko dla zawodów zaufania publicznego, które mają konkretne przepisy prawne. Hydraulicy, fryzjerzy i piekarze mogą działać w innych formach, jak na przykład jednoosobowa działalność czy spółka z o.o. Często ludzie mylą to i myślą, że każdy może działać w formie spółki, co nie jest prawdą. W rzeczywistości, niektóre zawody wymagają specjalnych kwalifikacji i regulacji, co sprawia, że nie mogą działać jak stomatolodzy. Ważne jest, żeby zrozumieć te różnice w przepisach dla poszczególnych zawodów, bo to klucz do wyboru odpowiedniej formy prowadzenia działalności.
Pytanie 40

Zgodnie z Kodeksem pracy, maksymalny czas wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony wynosi

A. 30 dni
B. 2 miesiące
C. 14 dni
D. 3 miesiące
Wypowiedzenie umowy o pracę jest kluczowym elementem relacji pracodawca-pracownik, a jego regulacje, w tym maksymalne okresy wypowiedzenia, są ściśle określone w Kodeksie pracy. Wybór okresów wypowiedzenia, takich jak 14 dni, 30 dni, czy 2 miesiące, wskazuje na brak zrozumienia przepisów dotyczących pracy na czas nieokreślony. W rzeczywistości, dla umów na czas nieokreślony, okres wypowiedzenia wynika z długości zatrudnienia i może wynosić od jednego do trzech miesięcy. Propozycje krótszych okresów, jak 14 dni czy 30 dni, są stosowane w przypadku umów na czas określony, jednak nie dotyczą umów na czas nieokreślony. Zrozumienie tego aspektu jest szczególnie ważne dla pracowników, którzy mogą być zaskoczeni, gdy ich umowa wygasa szybciej, niż się spodziewali. Stosowanie niewłaściwych okresów wypowiedzenia może prowadzić do sporów prawnych i nieporozumień, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi. Z tego względu, kluczowe jest, aby zarówno pracownicy, jak i pracodawcy znali swoje prawa i obowiązki wynikające z Kodeksu pracy, co pomoże w uniknięciu niepotrzebnych konfliktów i zapewni klarowność w relacjach zawodowych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej