Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 13:06
Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 13:35

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W trakcie przygotowań do drukowania broszury ośmiostronicowej, w etapie procesów wstępnych (prepress) dokonuje się

A. technicznej adiustacji, graficznej obróbki plików, łamania i impozycji

B. graficznej obróbki plików, naświetlania płyty, impozycji oraz narzędzia drukarskiego

C. zalewkowania, technicznej adiustacji, barwnej korekty i narzędzia drukarskiego

D. przygotowania pliku PDF, formy drukowej oraz łamania

W analizowanych odpowiedziach można dostrzec wiele nieprawidłowych koncepcji związanych z przygotowaniem do druku. Na przykład, zalewkowanie, które pojawia się w jednej z niepoprawnych odpowiedzi, odnosi się do procesu nanoszenia farby na elementy drukarskie, jednak nie jest to standardowy etap przygotowania pliku do druku. Narząd drukarski to termin, który nie odnosi się bezpośrednio do fazy prepress, a raczej do samego procesu drukowania. W kontekście modernizacji technologii druku, kluczowe jest, aby zrozumieć, że etapy takie jak korekta barwna czy naświetlanie płyty są realizowane na późniejszych etapach produkcji, a nie w fazie przygotowawczej. Dodatkowo, przygotowanie pliku PDF, o którym mowa w innej odpowiedzi, jest wynikiem pracy już wykonanej w ramach obróbki graficznej oraz adiustacji technicznej, a nie początkiem procesu. Istotnym błędem myślowym wśród osób z mniejszym doświadczeniem w drukarstwie jest mylenie etapów przygotowania z etapami wykonania samego druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie terminologii branżowej oraz sekwencji działań pozwala uniknąć nieporozumień i zwiększa efektywność całego procesu produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 2

Jaki format wykorzystuje się w fotografii do zapisu obrazu o najwyższej jakości?

A. JPG

B. RAW

C. PPM

D. PXR

Wybór formatu JPG jako odpowiedzi na to pytanie odzwierciedla powszechną, ale błędną percepcję, że jest on wystarczający do zapisu zdjęć w wysokiej jakości. JPG, choć popularny ze względu na niewielki rozmiar plików, jest formatem stratnym. Oznacza to, że podczas kompresji obraz traci część informacji, co skutkuje obniżeniem jakości. Aplikacje do edycji zdjęć mogą wprowadzać zmiany w JPG, ale każde zapisanie pliku w tym formacie prowadzi do dalszej degradacji obrazu. PXR to format stosowany w niektórych zastosowaniach profesjonalnych, jednak nie jest powszechnie uznawany za standard w fotografii, a jego wsparcie w oprogramowaniu jest ograniczone. Natomiast PPM, będący formatem bitmapowym, także nie jest odpowiedni do profesjonalnego użycia, ponieważ nie oferuje elastyczności ani możliwości edycyjnych, jakie daje RAW. W rzeczywistości, wiele osób mylnie zakłada, że kompresja plików może być akceptowalnym kompromisem, ignorując fakt, że jakość obrazu jest kluczowa w każdym etapie produkcji. W efekcie, wybór niewłaściwego formatu do zapisu zdjęć może prowadzić do trudności w edytowaniu, ograniczenia w prezentacji oraz utraty ważnych szczegółów, co jest nie do zaakceptowania w kontekście profesjonalnej fotografii.

Pytanie 3

Według kalkulacji kosztów wydrukowania 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3 zł. Jeśli zamówienie wzrośnie o 40%, to koszt pojedynczego akcydensu

A. wzrośnie, ponieważ nakład się zwiększy

B. zmniejszy się, ze względu na wykorzystanie tej samej liczby form drukowych

C. zwiększy się w wyniku większej liczby zmian w pracy drukarza

D. pozostanie taki sam z uwagi na niewielki wzrost nakładu

Mimo że na pierwszy rzut oka można uznać, że przy zwiększonym nakładzie wzrosną również koszty jednostkowe, podejście to jest mylące. Koszt jednostkowy akcji druku nie jest tylko sumą wszystkich kosztów rozłożoną na konkretne egzemplarze, ale jest również funkcją wielkości zamówienia oraz rodzaju zastosowanej technologii druku. W przypadku offsetu, kluczowym aspektem jest fakt, że przygotowanie maszyn i form drukowych generuje stałe koszty, które nie zmieniają się proporcjonalnie do zwiększającej się liczby wydruków. Wzrost nakładu o 40% nie prowadzi do proporcjonalnego wzrostu kosztów; zamiast tego, wiele kosztów pozostaje stałych i jest rozkładanych na większą liczbę akcji, co w rzeczywistości skutkuje obniżeniem kosztu jednostkowego. Wydaje się, że niektórzy mogą myśleć, że większa liczba zmian pracy drukarza, wynikająca z większego nakładu, spowoduje wzrost kosztów, jednak w praktyce, dobrze zorganizowany proces produkcyjny pozwala na zwiększenie wydajności bez znaczącego wpływu na dodatkowe koszty. Tematyka kosztów produkcji w druku offsetowym jest ściśle związana z zasadą efektywności, gdzie większe nakłady prowadzą do lepszego rozkładu stałych kosztów, co jest potwierdzone w różnych badaniach i analizach branżowych.

Pytanie 4

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 2 100 zł

B. 1 440 zł

C. 1 800 zł

D. 1 080 zł

Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 billboardów o wymiarach 3 m x 6 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię jednego billboardu. Powierzchnia billboardu wynosi 3 m * 6 m = 18 m². Zatem powierzchnia wszystkich 20 billboardów to 20 * 18 m² = 360 m². Koszt wydruku 1 m² wynosi 4 zł, więc koszt całkowity to 360 m² * 4 zł/m² = 1 440 zł. Taka kalkulacja kosztów jest kluczowa w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia finansowe mogą wpłynąć na opłacalność kampanii. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie budżetu na kampanię billboardową, gdzie znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów produkcji. Ważne jest również, aby przy planowaniu takich projektów uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak montaż billboardów czy ich serwisowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 5

W systemie Didota, długość punktu typograficznego wynosi około

A. 0,676 mm

B. 0,367 mm

C. 0,376 mm

D. 0,673 mm

Odpowiedź 0,376 mm jest prawidłowa, ponieważ punkt typograficzny, znany również jako 'pica', jest jednostką miary stosowaną w typografii i druku. W kontekście systemu Didota, który opiera się na precyzyjnych miarach typograficznych, długość punktu typograficznego wynosi dokładnie 0,376 mm. Ta miara jest kluczowa w projektowaniu typografii, ponieważ wpływa na wielkość czcionek, odstępy między literami oraz ogólną estetykę tekstu. W praktyce, dobór odpowiednich rozmiarów czcionek opartych na punktach typograficznych pozwala na zachowanie wysokiej jakości druku oraz czytelności tekstu, co jest szczególnie istotne w publikacjach profesjonalnych. Standardy typograficzne, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnych miar w procesie druku, a zrozumienie długości punktu typograficznego jest fundamentem dla każdego typografa oraz projektanta graficznego.

Pytanie 6

Największy nadmiar technologiczny przy ustalaniu kosztów wytwarzania kalendarzy planszowych powinien być przewidywany w trakcie procesów

A. projektowania graficznego

B. introligatorskich

C. drukowania

D. wykonywania form drukowych

Wybór odpowiedzi związanych z introligatorskimi, wykonywaniem form drukowych czy projektowaniem graficznego jest błędny z kilku powodów. Procesy introligatorskie, choć istotne dla finalizacji produktu, zazwyczaj generują mniejszy naddatek technologiczny względem procesu drukowania. Introligatornia obejmuje takie etapy jak składanie, zszywanie czy oprawa, które są mniej skomplikowane technologicznie i wymagają mniejszych nakładów. Wyposażenie introligatorni można często znormalizować, co ogranicza potencjalne straty. W odniesieniu do wykonywania form drukowych, kluczowe są przygotowania przed drukiem, ale etapy te są głównie związane z kosztami stałymi i innymi przygotowaniami, które nie mają tak dużego wpływu na naddatek technologiczny, jak samo drukowanie. Projektowanie graficzne natomiast, mimo że ma fundamentalne znaczenie dla wyglądu końcowego produktu, nie generuje bezpośrednich naddatków związanych z produkcją, a jego koszty są często jednorazowe i nie dotyczą bezpośrednio procesu wytwarzania. Tego typu błędne rozumowanie może wynikać z mylnego przekonania, że każdy etap procesu produkcji jest równie istotny w kontekście kosztów, podczas gdy w rzeczywistości kluczowe są te etapy, które mają największy wpływ na wydajność i jakość, a zatem również na naddatek technologiczny.

Pytanie 7

Jaki jest domyślny format plików w programie Corel Draw?

A. AI

B. CDR

C. DOC

D. INDD

Format CDR (Corel Draw) jest natywnym formatem plików wykorzystywanym przez program Corel Draw, który jest jednym z najbardziej popularnych narzędzi do tworzenia grafiki wektorowej. W odróżnieniu od innych formatów, takich jak AI (Adobe Illustrator), INDD (Adobe InDesign) czy DOC (Microsoft Word), CDR oferuje szereg unikalnych funkcji dostosowanych do potrzeb projektantów graficznych. Pliki CDR mogą zawierać różnorodne elementy, takie jak rysunki wektorowe, teksty, obrazy rastrowe oraz różne efekty graficzne. Przykładem praktycznego zastosowania formatu CDR jest tworzenie logo, broszur czy plakatów, gdzie precyzja i elastyczność edycji są kluczowe. Standardy branżowe podkreślają znaczenie korzystania z natywnych formatów programów, ponieważ zapewniają one najwyższą jakość i pełną funkcjonalność narzędzi projektowych. Użytkownicy Corel Draw powinni być świadomi możliwości eksportu projektów do innych formatów, ale zawsze z zachowaniem oryginalnego CDR dla pełnej edycji.

Pytanie 8

Jakiego typu spacji używa się przed symbolami interpunkcyjnymi, takimi jak: kropka, przecinek, średnik, dwukropek?

A. Justującą

B. Półfiretową

C. Żaden

D. Firetową

W przypadku użycia znaków interpunkcyjnych takich jak kropka, przecinek, średnik czy dwukropek, zasady typograficzne zalecają, aby przed nimi nie stosować żadnej spacji. To podejście jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami w edytorstwie i typografii. Przykładowo w języku polskim, poprawna struktura zdania powinna być napięta bez dodatkowych odstępów przed finale interpunkcyjnym. Przykładowe zdanie: 'Dzisiaj kupiłem jabłka, gruszki i banany.' pokazuje, jak przecinek bezpośrednio łączy się z ostatnim wyrazem bez spacji. Dobre praktyki typograficzne zakładają, że niewłaściwe stosowanie spacji przed znakami interpunkcyjnymi może prowadzić do nieczytelności i zaburzenia estetyki tekstu. Poprawne formatowanie tekstu nie tylko ułatwia jego odbiór, ale również wpływa na profesjonalny wizerunek piszącego.

Pytanie 9

Jaką kwotę należy przeznaczyć na materiał potrzebny do wykonania 160 okładzin w formacie A5, jeśli arkusz tektury A1 kosztuje 4 zł?

A. 80 zł

B. 25 zł

C. 48 zł

D. 40 zł

Aby obliczyć koszt materiału na 160 okładzin formatu A5, należy najpierw obliczyć, ile arkuszy A1 będzie potrzebnych do wykonania tych okładzin. Format A5 ma powierzchnię 1/4 arkusza A1, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wykonać 4 okładzin A5. Dlatego, aby uzyskać 160 okładzin A5, potrzebujemy 160 / 4 = 40 arkuszy A1. Koszt jednego arkusza A1 wynosi 4 zł, więc całkowity koszt wyniesie 40 * 4 zł = 160 zł. Jednak, aby uzyskać poprawną odpowiedź, musimy zrozumieć, że w pytaniu chodzi o koszt materiału na 160 okładzin, co równoznaczne jest z przedstawioną odpowiedzią, w której może zostać pomyłkowo przyjęty inny wymiar. W praktyce, w branży poligraficznej i produkcyjnej, znajomość formatów i umiejętność obliczenia kosztów materiałów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania budżetem oraz zasobami. Standardowe praktyki w tym obszarze obejmują przeliczanie powierzchni oraz optymalne wykorzystanie materiałów, co prowadzi do redukcji kosztów i marnotrawstwa materiałów.

Pytanie 10

W odniesieniu do formatu pracy netto, format naświetlania powinien być

A. około 15 mm większy

B. dokładnie taki sam

C. około 15 mm mniejszy

D. 1,5 razy większy

Wybór formatu naświetlania pracy, który jest mniejszy, równy lub większy niż format netto, może prowadzić do poważnych problemów w finalnym efekcie. Na przykład, wybór formatu mniejszego niż wymagany skutkuje tym, że ważne elementy graficzne lub tekstowe mogą zostać ucięte, co psuje estetykę i profesjonalizm wydruku. Odpowiedź sugerująca, że format naświetlania powinien być dokładnie taki sam jak format netto, ignoruje praktyczne wymogi dotyczące marginesów. Bez odpowiedniego marginesu, nie tylko estetyka wydruku może być naruszona, ale również proces produkcji staje się mniej efektywny, ponieważ cięcia mogą być nieprecyzyjne. Z kolei sugestia, że format naświetlania powinien być 1,5 razy większy, wydaje się przesadzona i nie znajduje uzasadnienia w standardach branżowych. Tak duża różnica mogłaby prowadzić do niepotrzebnego marnotrawstwa materiału oraz zwiększenia kosztów produkcji. Warto pamiętać, że w druku cyfrowym oraz innych technikach, kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji i wymagań, co znajduje odzwierciedlenie w standardach ISO oraz praktykach zalecanych przez profesjonalnych drukarzy. Kluczowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest niewłaściwe zrozumienie znaczenia marginesów oraz ich wpływu na końcowy produkt, co jest kluczowe w procesach związanych z drukiem i obróbką graficzną.

Pytanie 11

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. syntetyczny

B. offsetowy

C. samokopiujący

D. samoprzylepny

Papier samokopiujący jest idealnym rozwiązaniem do wykonania formularzy na zwolnienia lekarskie, ponieważ umożliwia jednoczesne tworzenie wielu kopii dokumentów bez potrzeby używania dodatkowego sprzętu, takiego jak kserokopiarka. Dzięki specjalnej warstwie chemicznej, papier ten pozwala na automatyczne przenoszenie treści z jednej kartki na drugą podczas pisania, co jest bardzo praktyczne w przypadku formularzy, które muszą być składane w kilku egzemplarzach. Użycie papieru samokopiującego jest zgodne z dobrymi praktykami w branży biurowej, ponieważ przyspiesza proces obiegu dokumentów i minimalizuje ryzyko błędów, związanych z ręcznym kopiowaniem. Ponadto, formularze na zwolnienia lekarskie często wymagają zachowania oryginałów i kopii dla różnych instytucji, a papier samokopiujący spełnia te wymagania, zapewniając jednoczesne wypełnianie i archiwizację dokumentów. Warto również dodać, że takie podejście może przyczynić się do bardziej zorganizowanego zarządzania dokumentacją w firmie, co ma kluczowe znaczenie w kontekście efektywności administracyjnej.

Pytanie 12

Na drugiej stronie dwójki tytułowej w publikacji zwartej obecna jest

A. karta tytułowa

B. strona redakcyjna

C. spis treści

D. karta przytytułowa

W odpowiedziach wskazujących na spis treści, kartę tytułową i kartę przytytułową, pojawiają się typowe nieporozumienia związane z strukturą publikacji. Spis treści, umieszczony zazwyczaj na początku książki, stanowi zestawienie rozdziałów i sekcji, co jest przydatne, ale nie ma związku z tytułową dwójką. Karta tytułowa, będąca pierwszą stroną książki, zawiera tytuł, autorów oraz wydawnictwo, ale nie znajduje się na drugiej stronie dwójki tytułowej. Karta przytytułowa, z kolei, jest stosunkowo rzadkim elementem, który w praktyce jest używany do dodatkowego przedstawienia tytułu, często w formie alternatywnej lub w kontekście wydania specjalnego. Koncepcje te są mylone z funkcją strony redakcyjnej, co prowadzi do błędnego zrozumienia struktury książki. W literaturze fachowej zachowanie właściwej kolejności oraz zrozumienie poszczególnych elementów jest kluczowe dla prawidłowego odnalezienia informacji i ich weryfikacji. Dlatego znajomość standardów edytorskich oraz struktury publikacji jest niezbędna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub akademickiej, aby uniknąć nieporozumień i błędów w zarządzaniu informacją.

Pytanie 13

Jakie urządzenie powinno być użyte do pomiaru gęstości optycznej wydruków cyfrowych?

A. Ekspozymetr

B. Densytometr transmisyjny

C. Lupa

D. Densytometr refleksyjny

Ekspozymetr to instrument zaprojektowany do pomiaru natężenia światła, a nie do oceny gęstości optycznej wydruków. Jego głównym zastosowaniem jest określanie ilości światła, które wpływa na klisze fotograficzne lub czujniki w aparatach, co sprawia, że nie ma on zastosowania w pomiarach optycznych dla wydruków cyfrowych. Z kolei densytometr transmisyjny działa na zasadzie pomiaru światła przechodzącego przez materiał, co jest stosowane w przypadku przezroczystych lub półprzezroczystych mediów, jak negatywy fotograficzne czy folie. W kontekście oceny gęstości optycznej w wydrukach, tego typu przyrząd nie jest odpowiedni, ponieważ nie mierzy światła odbitego, które jest kluczowe dla druków. Wreszcie, używanie lupy, choć może być pomocne w wizualnej ocenie jakości druku, nie zapewnia obiektywnych i ilościowych danych o gęstości optycznej. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi to mylenie różnych typów pomiarów optycznych oraz brak zrozumienia specyfiki zastosowania poszczególnych urządzeń. W kontekście oceny gęstości optycznej, istotne jest, aby wybierać odpowiednie narzędzia, które są zgodne z branżowymi standardami i dobrymi praktykami, aby zapewnić jakość i powtarzalność wyników.

Pytanie 14

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk 20 000 ulotek w formacie A5, w kolorach 1 + 0, jeśli koszt jednostronnego druku na pełnoformatowej maszynie wynosi 8 groszy?

A. 90 zł

B. 110 zł

C. 80 zł

D. 100 zł

Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 000 ulotek formatu A5 w kolorystyce 1 + 0, musimy najpierw zrozumieć, co oznacza ten zapis. Kolorystyka 1 + 0 wskazuje na druk jednostronny w jednym kolorze, co oznacza, że każda ulotka wymaga jednego jednostronnego wydruku. Koszt jednostronnego wydruku na pełnoformatowej maszynie drukarskiej wynosi 8 groszy. Ulotka formatu A5 stanowi połowę formatu A4, więc do wydrukowania 20 000 ulotek potrzebujemy 20 000 arkuszy A5. Całkowity koszt to 20 000 arkuszy pomnożone przez 8 groszy, co daje 160 000 groszy. Przeliczając tę kwotę na złote, otrzymujemy 1600 zł. Jednak, jeżeli w rzeczywistości jesteśmy w stanie wykorzystać większe arkusze (np. A4), wtedy obliczenia będą inne. Jeśli założymy, że na jednym arkuszu A4 możemy wydrukować 2 ulotki A5, to potrzebujemy 10 000 arkuszy A4. Koszt 10 000 arkuszy A4 przy 8 groszach za arkusz wynosi 80 000 groszy, co po przeliczeniu daje 800 zł. Przykłady te ilustrują, jak rozumieć i obliczać koszty w druku, co jest istotne w praktyce drukarskiej.

Pytanie 15

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. fleksograficzna

B. tampondrukowa

C. rotograwiurowa

D. typooffsetowa

Tampondruk to metoda druku, która wykorzystuje elastyczny stempel (tampon) do przenoszenia farby na nierówne lub kuliste powierzchnie. Dzięki swojej elastyczności tampon dostosowuje się do kształtu podłoża, co czyni go idealnym rozwiązaniem do zadruku przedmiotów o skomplikowanej geometrii, takich jak piłki, kubki czy części samochodowe. Proces ten jest szczególnie popularny w branży reklamowej, gdzie często stosuje się go do zadruku gadżetów reklamowych. Tampondruk umożliwia uzyskanie wyrazistych i szczegółowych wydruków, co jest istotne w kontekście marketingowym. Przykładowo, w przemyśle kosmetycznym wykorzystuje się go do znakowania opakowań, takich jak butelki perfum, które mają nietypowe kształty. Dodatkowo, technika ta jest stosunkowo efektywna kosztowo przy niskich nakładach, a także pozwala na szybkie zmiany w projektach graficznych, co czyni ją elastyczną metodą w produkcji. Pożądana precyzja oraz jakość nadruku w tampondruku są zgodne z najwyższymi standardami przemysłowymi, co potwierdza jego powszechne zastosowanie.

Pytanie 16

Impozycja to inaczej nazywana

A. rastrowanie obrazu ciągłotonalnego

B. wektoryzacja grafiki bitmapowej

C. korekcja barwna grafiki bitmapowej

D. montaż elektroniczny

Impozycja to proces wmontowywania różnych elementów graficznych w jeden spójny obraz, co jest kluczowe w montażu elektronicznym. W kontekście produkcji wideo oraz grafiki, impozycja odnosi się do łączenia warstw wizualnych w celu uzyskania finalnego efektu, na przykład w programach do edycji filmów, takich jak Adobe Premiere Pro czy Final Cut Pro. Jednym z zastosowań impozycji jest tworzenie efektów specjalnych, gdzie różne warstwy wideo są łączone w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu wizualnego. Dobre praktyki w montażu obejmują umiejętność zarządzania tymi warstwami, co pozwala na uzyskanie estetycznych i funkcjonalnych rezultatów. Ponadto impozycja pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów takich jak przezroczystość, kolor czy rozmiar poszczególnych elementów, co jest niezbędne w profesjonalnej produkcji multimedialnej. Zrozumienie impozycji jest nie tylko istotne dla operatorów montażu, ale również dla grafików, którzy współpracują z wideo, aby zapewnić spójność wizualną i wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 17

Najlepszym programem do przygotowania 1000-stronicowego leksykonu do druku jest

A. Adobe Acrobat

B. Adobe InDesign

C. Microsoft Publisher

D. Corel Draw

Adobe InDesign jest uznawanym standardem w branży graficznej do przygotowywania publikacji drukowanych, w tym leksykonów, książek i czasopism. Program ten oferuje zaawansowane narzędzia do układania tekstu oraz grafiki, co pozwala na uzyskanie profesjonalnej jakości wydania. Dzięki możliwościom pracy z wieloma stronami, stylami tekstu oraz precyzyjnym zarządzaniem typografią, InDesign umożliwia efektywne przygotowanie dużych dokumentów, takich jak 1000-stronicowy leksykon. W praktyce, projektowanie w InDesign pozwala na zastosowanie szablonów, co znacznie przyspiesza proces produkcji. Ponadto, program współpracuje z innymi aplikacjami Adobe, co ułatwia integrację z grafikami stworzonymi w Photoshopie czy Illustratorze. Dobre praktyki w zakresie projektowania publikacji obejmują również tworzenie spisów treści czy indeksów, co jest kluczowe w przypadku leksykonów. Dzięki InDesign, użytkownicy mają pełną kontrolę nad formatowaniem, co jest niezbędne dla uzyskania spójnego i estetycznego efektu końcowego.

Pytanie 18

Który typ pliku graficznego nie wspiera kanału alfa?

A. PSD

B. TIFF

C. PNG

D. JPEG

Odpowiedź JPEG jest poprawna, ponieważ format ten nie obsługuje kanału alfa, który jest niezbędny do przechowywania przezroczystości w obrazach. JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format skompresowanego obrazu, który koncentruje się na minimalizacji rozmiaru pliku przy jednoczesnym zachowaniu jakości wizualnej, co czyni go idealnym do fotografii cyfrowej. W praktyce oznacza to, że obrazy w formacie JPEG są powszechnie stosowane w Internecie i mediach społecznościowych, gdzie szybkość ładowania strony ma kluczowe znaczenie. W przeciwieństwie do PNG, który obsługuje kanał alfa i umożliwia przezroczystość, a także TIFF i PSD, które również mogą zarządzać przezroczystością, JPEG zrezygnował z tych funkcji na rzecz wyższej kompresji. Dobrą praktyką jest stosowanie JPEG do zdjęć, gdzie przezroczystość nie jest wymagana, natomiast do grafik wymagających przezroczystości preferowane są formaty, które to umożliwiają, takie jak PNG. Zrozumienie ograniczeń formatu JPEG jest kluczowe dla skutecznego zarządzania obrazami w różnych aplikacjach graficznych.

Pytanie 19

Aby przekształcić analogowy oryginał na cyfrowy obraz, trzeba zastosować

A. laminator rolowy

B. skaner płaski

C. drukarkę sublimacyjną

D. ploter tnący

Skaner płaski jest urządzeniem umożliwiającym przekształcenie oryginałów analogowych, takich jak zdjęcia czy dokumenty, na postać cyfrową. Działa na zasadzie oświetlania skanowanego obiektu, a następnie rejestrowania odbitego światła za pomocą czujników optycznych. Dzięki temu uzyskujemy obraz o wysokiej rozdzielczości, który można łatwo edytować, przechowywać i udostępniać. Skanery płaskie stosowane są powszechnie w biurach, archiwach oraz w domach, co czyni je wszechstronnym narzędziem w procesie digitalizacji. W przypadku zdjęć, skanery płaskie potrafią uchwycić nawet najdrobniejsze detale, co jest istotne w profesjonalnych pracach fotograficznych. Często wykorzystuje się je również w kontekście archiwizacji dokumentów, co pozwala na oszczędność miejsca oraz ułatwia dostęp do informacji. W branży kreatywnej, skanery płaskie są nieocenione, gdyż umożliwiają przenoszenie ręcznie wykonanych dzieł sztuki do formatu cyfrowego, co otwiera nowe możliwości w zakresie ich obróbki i publikacji.

Pytanie 20

Jakiej liczbie punktów typograficznych odpowiada 1 cycero?

A. 10 punktom

B. 24 punktom

C. 12 punktom

D. 36 punktom

1 cycero odpowiada 12 punktom typograficznym, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami w typografii. Cycero, jako jednostka miary, wywodzi się z tradycyjnych praktyk drukarskich i jest podstawową jednostką w systemach pomiaru typograficznego, używanego w projektowaniu graficznym, składzie tekstu i druku. W praktyce, zrozumienie, że 1 cycero to 12 punktów, jest kluczowe nie tylko dla typografów, ale również dla projektantów graficznych, którzy muszą precyzyjnie dobierać rozmiary czcionek, interlinie oraz odstępy między wierszami, aby zapewnić optymalną czytelność tekstu. W kontekście projektowania wydawnictw, takich jak czasopisma czy książki, umiejętność przekształcania jednostek pomiarowych jest niezbędna do osiągnięcia estetyki i funkcjonalności. Dodatkowo, w przypadku nowoczesnych aplikacji komputerowych do edycji tekstu, znajomość tych wartości pozwala na dokładne dostosowanie elementów typograficznych, co przyczynia się do lepszego odbioru wizualnego publikacji.

Pytanie 21

Jednym ze sposobów na zmniejszenie wydatków związanych z drukiem 50 000 egzemplarzy czasopisma reklamowego jest zmiana

A. druku offsetowego na cyfrowy.

B. metody introligatorskiej.

C. wielkości czasopisma.

D. przygotowania form CtF na CtP.

Zmiana formatu czasopisma, obróbki introligatorskiej oraz przygotowania form CtP na CtF nie przyczyni się do obniżenia kosztów wydruku w przypadku dużych nakładów. Zmiana formatu może wpłynąć na ilość używanego papieru, ale nie jest to rozwiązanie, które istotnie wpłynie na redukcję kosztów w kontekście druku offsetowego. Format mniejszy może na przykład zmniejszyć ilość papieru, ale wiąże się z innymi kosztami, takimi jak zwiększone koszty pracy przy cięciu czy dodatkowe uwarunkowania w zakresie introligatorstwa. Obróbka introligatorska, w tym składanie, zszywanie czy klejenie, również nie jest głównym czynnikiem wpływającym na koszty przy dużych nakładach. W rzeczywistości, zmiany w tym obszarze mogą prowadzić do zwiększenia kosztów, jeśli wymagają nietypowych procesów produkcyjnych. Z kolei przygotowanie form CtP (Computer to Plate) na CtF (Computer to Film) to przestarzała strategia, która jest rzadko stosowana w nowoczesnych zakładach drukarskich. Przechodzenie z CtP na CtF w ogóle nie sprzyja obniżeniu kosztów druku, ponieważ CtP jest bardziej efektywne i ekonomiczne przy produkcji dużych serii. W praktyce, wybór odpowiedniej technologii druku jest kluczowym elementem strategii optymalizacji kosztów, a ignorowanie tej zasady prowadzi do błędnych decyzji finansowych.

Pytanie 22

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. negatywna forma

B. plik PDF

C. diapozytyw

D. wersja kopiowa

Forma kopiowa, negatyw i diapozytyw to tradycyjne metody obrazowania, które mają swoje miejsce w historii druku, ale nie są odpowiednimi materiałami wyjściowymi do wykonania proofa cyfrowego. Forma kopiowa, która jest często stosowana w druku offsetowym, opiera się na fizycznym nośniku, który nie oddaje precyzyjnie digitalnego obrazu, a więc nie nadaje się do weryfikacji jakości druku w środowisku cyfrowym. Negatyw, który jest używany w tradycyjnym fotografowaniu, także nie spełnia wymogów nowoczesnego druku cyfrowego, gdyż wymaga dodatkowych etapów obróbczych, co może wprowadzać błędy i niezgodności w kolorach. Diapozytyw, mimo że pozwala na wyświetlenie obrazu, również nie jest formatem optymalnym do prepress, gdyż nie daje możliwości precyzyjnego odwzorowania szczegółów, takich jak kolorystyka i układ. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście przygotowywania materiałów do druku. Współczesne technologie druku cyfrowego zdominowały rynek, a ich standardy kładą duży nacisk na użycie formatów, które zapewniają najwyższą jakość i dokładność odwzorowania, a plik PDF jest jednym z najlepszych przykładów takiego podejścia. Błędne przekonania o przydatności wymienionych metod mogą prowadzić do znaczących problemów w procesie produkcji, w tym do niedokładności w kolorze, błędów w układzie oraz zwiększenia kosztów związanych z poprawkami.

Pytanie 23

Ile arkuszy drukarskich w formacie B2 jest potrzebnych do przygotowania 16-stronicowej czterokolorowej broszury formatu B5?

A. 2

B. 16

C. 8

D. 4

Wiele osób błędnie interpretuje relacje między formami papieru i liczbą potrzebnych arkuszy, co prowadzi do niewłaściwych obliczeń. Na przykład, wybór liczby 4 wskazuje na założenie, że jeden arkusz B2 wystarczy do wytworzenia całej broszury. Takie myślenie jest mylące, ponieważ każdy arkusz B2, mimo że pomieści dwa arkusze B5, nie jest wystarczający do wydrukowania wszystkich stron broszury w jednym przebiegu. Podobnie, odpowiedzi sugerujące 2 lub 16 arkuszy również są błędne, ponieważ nie uwzględniają istotnych zasad druku. W przypadku broszury czterokolorowej, każda strona wymaga osobnego nałożenia kolorów, co zwiększa wymaganą liczbę arkuszy. Dodatkowo, nie biorąc pod uwagę liczby stron, można łatwo wpaść w pułapkę mylenia liczby stron z liczbą potrzebnych arkuszy. W branży druku ważne jest, aby posiadać dobrą wiedzę na temat różnych formatów papieru oraz optymalnych sposobów ich wykorzystania. To zrozumienie pomaga uniknąć kosztownych błędów w produkcji i planowaniu. Standardy dotyczące druku, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie efektywności z wykorzystaniem materiałów oraz minimalizacji odpadów, co ma kluczowe znaczenie w procesie drukarskim.

Pytanie 24

Jaką maszynę drukującą należy zastosować do przygotowania 3 000 ulotek formatu A5 w kolorystyce 4 + 4?

A. offsetowa, 4-kolorowa maszyna zwojowa

B. offsetowa, 4-kolorowa maszyna arkuszowa

C. offsetowa, 2-kolorowa maszyna arkuszowa

D. rotograwiurowa, 4-kolorowa maszyna zwojowa

Odpowiedź '4-kolorowa, arkuszowa maszyna offsetowa' jest właściwa, ponieważ w przypadku druku ulotek w formacie A5 i kolorystyce 4 + 4, maszyna offsetowa arkuszowa oferuje odpowiednią jakość oraz elastyczność. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością obrazu, co jest szczególnie ważne dla materiałów reklamowych, które muszą przyciągać uwagę. W przypadku 3000 ulotek, użycie maszyny offsetowej pozwala na uzyskanie większej efektywności kosztowej, zwłaszcza przy większych nakładach, gdzie koszt na jednostkę maleje. Ponadto, maszyny te umożliwiają różne techniki wykończenia, takie jak lakierowanie czy zadruk jednostronny i dwustronny, co zwiększa wartość wizualną ulotek. Dobrą praktyką w branży jest również stosowanie papierów o odpowiedniej gramaturze, co wpływa na trwałość i estetykę finalnego produktu. Na przykład, w przypadku ulotek często stosuje się papier o gramaturze 130-170 g/m2, co zapewnia odpowiednią sztywność i jakość druku.

Pytanie 25

Ile minimalnie arkuszy drukarskich jest koniecznych do wydrukowania książki liczącej 240 stron w formacie A5?

A. 60

B. 15

C. 16

D. 12

Wybór odpowiedzi innej niż 15 może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad drukowania i wykorzystania arkuszy papieru. Odpowiedzi sugerujące zbyt niską liczbę arkuszy, jak 12, mogą wskazywać na błędne założenie, że każdy arkusz A4 zadrukowany w formacie A5 może zawierać więcej stron niż w rzeczywistości. Należy zauważyć, że standardowe zadrukowanie arkusza A4 w formacie A5 zapewnia możliwość umieszczenia czterech stron na jednym arkuszu, a nie więcej. Inne odpowiedzi, takie jak 16 czy 60, mogą wynikać z niewłaściwego rozumienia, w jaki sposób arkusze są złożone i wykorzystywane w procesie drukowania. Na przykład, opcja 60 mogłaby sugerować, że myślenie o wszystkich arkuszach w formacie A4 bez ich złożenia jest właściwe, co jest zasadniczym błędem w obliczeniach, ponieważ nie uwzględnia to możliwości złożenia arkuszy. W kontekście druku książek, kluczowe jest zrozumienie, że arkusze są zawsze poddawane optymalizacji, aby zminimalizować straty materiałowe. Dlatego właściwe obliczenia pozwalają nie tylko na efektywniejsze wykorzystanie zasobów, ale także na lepsze planowanie kosztów produkcji.

Pytanie 26

Odtworzenie rzeczywistej skali tonalnej oryginałów w reprodukcji obrazu poprzez punkty różniące się wielkością to

A. chromatyczność

B. nasycenie

C. interferencja

D. rastrowanie

Rastrowanie to proces, który polega na odwzorowaniu rzeczywistej skali tonalnej oryginałów na reprodukcjach obrazów poprzez zastosowanie punktów o różnej wielkości i odległości. W praktyce, technika ta jest fundamentalna w druku graficznym i fotografii cyfrowej. W standardach druku, takich jak CMYK oraz w systemach zarządzania kolorem, kluczowe jest umiejętne wykorzystanie rastrowania w celu uzyskania właściwych odcieni i tonacji. Przykładem zastosowania rastrowania jest drukowanie kolorowych zdjęć w czasopismach, gdzie obrazy są tworzone z mikroskopijnych punktów atramentu, które, w odpowiednich proporcjach, pozwalają na uzyskanie gładkich przejść tonalnych. Warto również zauważyć, że różne techniki rastrowania, takie jak AM (Amplitude Modulation) czy FM (Frequency Modulation), są używane w zależności od efektu, jaki chce się uzyskać. Opanowanie tej techniki jest niezbędne dla każdego profesjonalisty zajmującego się projektowaniem graficznym, ponieważ wpływa na jakość finalnego produktu oraz na zgodność z przyjętymi normami branżowymi.

Pytanie 27

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 70 ÷ 120 dpi

B. 220 ÷ 300 dpi

C. 150 ÷ 200 dpi

D. 50 ÷ 80 dpi

Odpowiedzi, które sugerują niższe rozdzielczości, takie jak 150 ÷ 200 dpi, 70 ÷ 120 dpi oraz 50 ÷ 80 dpi, są niewłaściwe w kontekście wymagań dla druku fleksograficznego. Używanie niskiej rozdzielczości wiąże się z ryzykiem utraty szczegółów podczas druku, co negatywnie wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, rozdzielczości poniżej 200 dpi mogą prowadzić do rozmycia tekstu, co jest nieakceptowalne w przypadku etykiet, które muszą być czytelne i estetyczne. Zastosowanie rozdzielczości 70 ÷ 120 dpi skutkuje często nieczytelnym lub zniekształconym obrazem, co nie tylko psuje wrażenie wizualne, ale również może wpłynąć na wrażenia użytkownika i postrzeganie marki. Wydruki w rozdzielczościach 50 ÷ 80 dpi są zdecydowanie niewystarczające do druku etykiet, ponieważ nie zapewniają odpowiedniej szczegółowości i mogą prowadzić do problemów z identyfikacją produktów. W przemyśle graficznym, standardy takie jak G7 i ISO 12647 podkreślają znaczenie wysokiej jakości druku, a stosowanie zbyt niskich rozdzielczości stanowi naruszenie tych norm. Dlatego istotne jest, aby w kontekście druku fleksograficznego stosować zalecane rozdzielczości, aby zapewnić jakość, która spełnia oczekiwania rynku oraz standardy branżowe.

Pytanie 28

Czym zajmuje się system produkcji CIP3 w branży poligraficznej?

A. zarządzanie obiegiem treści stron internetowych klientów

B. przepływ informacji dotyczącej drukowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukującej

C. kalibracja kolorów monitorów grafików w sieci

D. komputerowe przygotowanie materiałów do druku

CIP3 (Century Interoperability Protocol Version 3) to standard, który umożliwia automatyzację procesu produkcji druku poprzez bezpośredni przepływ informacji między naświetlarką a maszyną drukującą. Dzięki temu rozwiązaniu, wszystkie istotne dane dotyczące specyfikacji druku, takie jak ustawienia kolorów, typ papieru oraz parametry naświetlania, mogą być automatycznie przesyłane do maszyny drukującej, co znacząco zwiększa efektywność oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich. Przykładowo, jeśli naświetlarka zmienia parametry naświetlania dla konkretnej pracy, informacje te są natychmiastowo przekazywane do maszyny drukującej, co pozwala na bieżąco dostosowywanie procesu produkcyjnego. W praktyce, implementacja CIP3 w drukarni prowadzi do skrócenia czasu przetwarzania zleceń oraz poprawy jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak automatyzacja procesów produkcyjnych i standaryzacja procedur.

Pytanie 29

Jaką masę netto papieru o wymiarach 700 mm x 1000 mm i gramaturze 100 g/m² potrzebujesz do wykonania 2 000 plakatów w formacie B2?

A. 70 kg

B. 50 kg

C. 60 kg

D. 35 kg

Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z obliczaniem zapotrzebowania na materiały w procesie druku. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 50 kg, 35 kg lub 60 kg nie uwzględniają prawidłowej powierzchni zajmowanej przez plakaty. W przypadku plakatu B2, jego wymiary to 500 mm x 700 mm, co prowadzi do powierzchni 0,35 m² na sztukę. Dla 2000 plakatów, całkowita powierzchnia wynosi 700 m², co jest kluczowym krokiem w obliczeniach. Gramatura papieru, wynosząca 100 g/m², bezpośrednio wpływa na masę papieru, którą obliczamy mnożąc powierzchnię przez gramaturę. Często popełnianym błędem jest założenie, że wystarczy zmniejszyć liczbę plakatów, aby zredukować zapotrzebowanie na papier, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Również nieprawidłowe przeliczenia jednostek, na przykład nieprzekształcanie gramów na kilogramy, mogą skutkować znacznymi różnicami w wynikach. Rozumienie tych podstawowych zasad jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania projektami poligraficznymi oraz optymalizacji kosztów produkcji, co jest istotne w branży, w której precyzja ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 30

Jakie podłoże najlepiej nadaje się do drukowania folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej?

A. Tektura lita 420 g/m2

B. Papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2

C. Papier syntetyczny 60 g/m2

D. Karton powlekany 250 g/m2

Papier syntetyczny 60 g/m2, choć lekki i elastyczny, nie jest odpowiednim wyborem do druku folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej. Jego niska gramatura 60 g/m2 sprawia, że jest zbyt cienki i łatwo ulega uszkodzeniom, co w kontekście folderów reklamowych, które powinny być trwałe i estetyczne, jest poważnym ograniczeniem. Takie materiały mogą nie zapewniać odpowiedniego wsparcia dla złożonych grafik. Z kolei papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2, choć jest lepszym wyborem niż papier syntetyczny, nie daje takich rezultatów wizualnych jak karton powlekany. Brak powłoki ogranicza intensywność kolorów i może prowadzić do zamazania detali, co jest niepożądane w materiałach reklamowych. Na koniec, tektura lita 420 g/m2, choć bardzo wytrzymała, jest zbyt gruba dla folderów; może to prowadzić do problemów z ich składaniem oraz transportem. Zbyt duża sztywność może także ograniczyć ich funkcjonalność. Wybór niewłaściwego podłoża wpływa nie tylko na jakość druku, ale także na wrażenia użytkowników, co jest kluczowe w kontekście marketingowym. Warto zwrócić uwagę na właściwości fizyczne materiałów oraz ich zastosowanie w kontekście druku, aby uniknąć typowych błędów w projektowaniu i produkcji materiałów reklamowych.

Pytanie 31

Format o wymiarach 320 x 450 mm jest oznaczany symbolem

A. SRA3

B. A3

C. C3

D. RA3

Odpowiedź SRA3 jest poprawna, ponieważ oznacza format papieru o wymiarach 320 x 450 mm. Format SRA3 jest stosowany głównie w druku komercyjnym, szczególnie w kontekście arkuszy z marginesami przeznaczonymi na wycinanie. W porównaniu do standardowego formatu A3, który ma wymiary 297 x 420 mm, SRA3 jest większy, co umożliwia dodatkowe pole do cięcia i zapewnia lepszą jakość druku, zwłaszcza w procesach, które wymagają większej precyzji. W praktyce, format SRA3 jest często wykorzystywany w drukarniach do produkcji broszur, katalogów oraz innych materiałów reklamowych, gdzie ważne jest, aby końcowy produkt miał odpowiednią estetykę i profesjonalny wygląd. Standardy dotyczące formatów papieru, w tym SRA3, są określone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co podkreśla ich powszechność i znaczenie w przemyśle graficznym. Zrozumienie tych formatów jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w dziedzinie projektowania i druku.

Pytanie 32

Aby zapewnić najwyższą jakość obrazu podczas robienia zdjęć aparatem cyfrowym, jaki format będzie najbardziej odpowiedni?

A. RAW

B. JPEG

C. TIFF

D. PNG

Format RAW to format plików, który przechowuje surowe dane z matrycy aparatu cyfrowego, co pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu. W odróżnieniu od skompresowanych formatów, takich jak JPEG, RAW nie traci informacji o kolorach, jasności oraz szczegółach obrazu. Dzięki temu fotografowie mają większą elastyczność w postprodukcji, mogą m.in. korygować ekspozycję, balans bieli oraz zastosować zaawansowaną obróbkę bez degradacji jakości. W praktyce, jeśli planujesz edytować zdjęcia w programach graficznych, takich jak Adobe Lightroom czy Photoshop, format RAW jest najbardziej odpowiedni, ponieważ dostarcza największej ilości informacji do pracy. Warto też zaznaczyć, że wiele profesjonalnych aparatów fotograficznych oferuje różne warianty RAW, zgodne z odpowiednimi standardami, co ułatwia ich integrację z oprogramowaniem.

Pytanie 33

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. "wiszących" spójników.

B. znaków łamania.

C. dwukropków.

D. wielokropków.

Na końcu wiersza nie należy umieszczać "wiszących" spójników, ponieważ wpływa to na czytelność i estetykę tekstu. Wiersz powinien kończyć się w sposób naturalny, a spójniki pozostawione na końcu mogą zakłócać płynność czytania, a także wprowadzać zamieszanie co do struktury zdania. Przykładem może być zdanie: "Kiedy przyjdzie wiosna, zacznę uprawiać ogród, a". Zostawienie spójnika "a" na końcu wiersza sugeruje, że zdanie nie jest zakończone, co może być mylące dla czytelnika. W dobrych praktykach edytorskich i literackich unika się takich konstrukcji, aby zapewnić klarowność i logiczny układ myśli. Ponadto, w typografii i składzie tekstu, istnieją zasady mówiące o tym, że każde zdanie powinno mieć swój koniec, co sprzyja lepszemu odbiorowi tekstu. Zatem, aby zachować profesjonalizm i zgodność z przyjętymi normami, zawsze należy dążyć do unikania umieszczania "wiszących" spójników na końcu wiersza.

Pytanie 34

Jakie są wymiary netto ulotki, jeżeli przy użyciu 3 mm spadu z każdej strony wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 105 x 151 mm

B. 108 x 148 mm

C. 108 x 151 mm

D. 105 x 148 mm

Wymiary netto ulotki oblicza się poprzez odjęcie spadów od wymiarów brutto. W przypadku podanych wymiarów brutto 111 mm x 154 mm oraz spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony, proces obliczeniowy wygląda następująco: należy od wymiarów brutto odjąć podwójny spad, co oznacza, że z każdego wymiaru musimy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). Dlatego dla szerokości: 111 mm - 6 mm = 105 mm, a dla wysokości: 154 mm - 6 mm = 148 mm. Ostatecznie uzyskujemy wymiary netto ulotki 105 mm x 148 mm. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie druku, gdzie spad jest istotny dla zapewnienia, że kolor lub obrazek dociera do krawędzi po przycięciu. Prawidłowe ustalenie wymiarów netto jest kluczowe w procesie projektowania, aby uniknąć nieprzewidzianych efektów przy druku i cięciu ulotek.

Pytanie 35

Jakie składniki są kluczowe w pliku PDF przeznaczonym do druku cyfrowego?

A. Pasery

B. Dane dotyczące pliku

C. Typ oprawy

D. Znaczniki cięcia

Znaczniki cięcia są kluczowym elementem w przygotowywaniu plików PDF do druku cyfrowego, ponieważ determinują obszar, w którym końcowy dokument zostanie przycięty. Umożliwiają one drukarniom skoordynowanie procesu cięcia, zapewniając, że kluczowe elementy wizualne, takie jak tekst i grafika, nie znajdą się zbyt blisko krawędzi, co mogłoby prowadzić do nieestetycznego efektu. Zazwyczaj zaleca się, aby dodane znaczniki były umieszczone na zewnątrz obszaru, w którym znajduje się zawartość, co pozwala na dokładne i precyzyjne cięcie. W praktyce, podczas projektowania materiałów drukowanych, takich jak broszury czy plakaty, stosowanie znaczników cięcia zgodnych z normą ISO 12647 oraz innymi standardami branżowymi, jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości druku. Warto również pamiętać o dodaniu spadów, co pomaga uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach, gdyby cięcie odbywało się nieco poza linią znaczników.

Pytanie 36

Jakie urządzenie umożliwia certyfikację proofa?

A. Spektrofotometr.

B. Skaner.

C. Ekspozytory.

D. Kolorymetr.

Spektrofotometr to urządzenie, które analizuje światło przechodzące przez substancję, mierząc jego intensywność w różnych długościach fal. Jest to kluczowe w procesie certyfikacji proofa, ponieważ pozwala na dokładne określenie właściwości optycznych materiałów. Umożliwia to pomiar parametrów takich jak współczynnik odbicia, przepuszczalność oraz barwa, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach przemysłowych, od druku cyfrowego po produkcję farb i lakierów. Przykładem zastosowania spektrofotometru jest certyfikacja kolorów w procesie produkcji materiałów reklamowych, gdzie precyzyjna zgodność kolorystyczna jest niezbędna. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność regularnej kalibracji spektrofotometrów oraz porównywania wyników z ustalonymi standardami, takimi jak ISO 12647, które określają kryteria jakości w druku. Dzięki zastosowaniu spektrofotometrów możliwe jest utrzymanie wysokiej jakości produktów oraz zgodności z wymaganiami klientów.

Pytanie 37

Jaką kwotę należy uiścić za stworzenie logo dla przedsiębiorstwa, jeśli stawka za godzinę pracy grafika komputerowego wynosi 30 zł, a on realizuje projekt przez 2 dni po 8 godzin na dobę?

A. 480 zł

B. 580 zł

C. 780 zł

D. 680 zł

Poprawna odpowiedź wynika z obliczeń opartych na stawce godzinowej grafika komputerowego oraz ilości godzin pracy. Grafik pracuje przez 2 dni, wykonując 8 godzin dziennie, co daje łącznie 16 godzin pracy. Przy stawce 30 zł za godzinę, całkowity koszt zaprojektowania logo wynosi: 16 godzin x 30 zł/godzina = 480 zł. Tego typu wycena jest standardową praktyką w branży kreatywnej, gdzie stawki godzinowe są powszechnie stosowane. Warto zwrócić uwagę, że przy takich zleceniach, ważne jest również uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak ewentualne poprawki czy konsultacje z klientem, co może wpłynąć na ostateczną cenę projektu. Dobrą praktyką jest także przedstawienie klientowi dokładnego harmonogramu prac oraz planu, co pozwala na transparentność i lepsze zrozumienie kosztów związanych z projektem. Podsumowując, poprawne obliczenia oraz świadomość standardów rynkowych są kluczowe w pracy grafika komputerowego.

Pytanie 38

Który program z zestawu Adobe umożliwia zautomatyzowane katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Bridge

B. Media Encoder

C. Dreamweaver

D. Flash

Adobe Bridge to program, który stanowi centralny punkt zarządzania mediami w ekosystemie Adobe. Umożliwia użytkownikom efektywne katalogowanie, przeglądanie oraz organizowanie zdjęć i innych mediów cyfrowych. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą łatwo tworzyć kolekcje, metadane oraz tagi, co znacznie przyspiesza proces wyszukiwania i sortowania. Program wspiera również integrację z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na sprawną pracę w ramach jednego projektu, na przykład podczas edycji zdjęć w Photoshopie czy tworzenia grafiki w Illustratorze. Przykładem zastosowania Bridge może być przygotowanie dużego projektu fotograficznego, gdzie użytkownik gromadzi setki zdjęć, nadaje im odpowiednie znaki, a następnie za pomocą funkcji „Zbieranie” organizuje je w folderach. Stosowanie Bridge w profesjonalnej pracy z mediami jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co pozwala na utrzymanie porządku oraz efektywności w zarządzaniu dużymi zbiorami danych wizualnych.

Pytanie 39

Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?

A. 5 + 3

B. 3 + 2

C. (3 + 2) + P(2 + 1)

D. (3 + 2) + (2 + 1)

Odpowiedź 5 + 3 jest poprawna, ponieważ odnosi się do łącznej liczby kolorów użytych w projekcie ulotki. Na pierwszej stronie ulotki mamy pięć kolorów: zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, co daje łącznie pięć kolorów. Na drugiej stronie użyto trzech kolorów: czarnego, żółtego i jednego koloru Pantone. Suma tych kolorów wynosi 5 (pierwsza strona) + 3 (druga strona), co daje 8 kolorów użytych w całym projekcie. W kontekście standardów branżowych, zapis kolorów powinien być zgodny z zaleceniami dotyczącymi precyzyjnego określenia kolorystyki w dokumentach technologicznych, co jest kluczowe dla zachowania spójności wizualnej produktu. W praktyce, podczas realizacji projektów graficznych, ważne jest, aby dokładnie dokumentować używane kolory, by zapewnić ich prawidłowe odwzorowanie w druku, co ma znaczenie dla jakości i estetyki finalnego produktu. Utrzymanie standardów kolorystycznych jest niezbędne, aby zapobiec pomyłkom podczas produkcji i by zagwarantować, że wszystkie materiały promocyjne są spójne wizualnie.

Pytanie 40

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 2 400 dpi

B. 300 dpi

C. 1 200 dpi

D. 600 dpi

Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej