Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik mechatronik
  • Kwalifikacja: ELM.03 - Montaż, uruchamianie i konserwacja urządzeń i systemów mechatronicznych
  • Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 18:01
  • Data zakończenia: 17 maja 2025 18:15

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie urządzenie służy do pomiaru prędkości obrotowej wirnika silnika?

A. galwanometr.
B. tensometr.
C. resolver.
D. prądnica tachometryczna.
Prądnica tachometryczna jest urządzeniem stosowanym do pomiaru prędkości obrotowej wirnika silnika, które działa na zasadzie generowania napięcia proporcjonalnego do prędkości obrotowej wału. Jest to szczególnie przydatne w aplikacjach, gdzie precyzyjny pomiar prędkości jest kluczowy, takich jak w silnikach elektrycznych, systemach automatyki czy pojazdach. Prądnice tachometryczne są często wykorzystywane w systemach regulacji, gdzie dokładne informacje o prędkości obrotowej są niezbędne do uzyskania stabilności i efektywności działania układu. W praktyce, prądnice te znajdują zastosowanie w napędach, robotyce oraz w różnych maszynach przemysłowych. Dobrą praktyką jest regularne kalibrowanie prądnic tachometrycznych, aby zapewnić ich dokładność oraz niezawodność. Znajomość działania prądnic tachometrycznych oraz ich zastosowań pozwala inżynierom na efektywniejsze projektowanie systemów automatyki i zwiększa efektywność produkcji.
Pytanie 2

W wyniku działania strumienia wysoko ciśnieniowego dwutlenku węgla na rękę pracownika doszło do odmrożenia drugiego stopnia (zaczerwienienie skóry i pojawienie się pęcherzy). Jakie działania należy podjąć, udzielając pierwszej pomocy?

A. należy polać dłoń wodą utlenioną oraz wykonać opatrunek
B. należy posmarować odmrożone miejsce tłustym kremem i przewieźć pracownika do domu
C. należy podać leki przeciwbólowe i przetransportować poszkodowanego do szpitala
D. należy zdjąć biżuterię z palców poszkodowanego, rozgrzać dłoń i nałożyć jałowy opatrunek
Odpowiedź, która nakazuje zdjęcie biżuterii z palców poszkodowanego, rozgrzanie dłoni oraz nałożenie jałowego opatrunku, jest zgodna z dobrą praktyką udzielania pierwszej pomocy w przypadku odmrożeń. Usunięcie biżuterii jest kluczowe, ponieważ obrzęk dłoni może spowodować ucisk na palce, co zwiększa ryzyko uszkodzenia tkanek. Rozgrzewanie dłoni powinno odbywać się w delikatny sposób, na przykład przez owinięcie jej w ciepłą chustę lub umieszczenie w ciepłej wodzie, co pomoże w stopniowym przywracaniu krążenia. Nałożenie jałowego opatrunku chroni ranę przed zakażeniem oraz utrzymuje odpowiednią wilgotność, co wspomaga proces gojenia. Warto również pamiętać, że podawanie leków przeciwbólowych może być korzystne, jednak w przypadku poważnych obrażeń najlepiej jest zapewnić szybki transport do placówki medycznej, gdzie pacjent otrzyma odpowiednią opiekę. Działania te są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się pierwszą pomocą, takimi jak Czerwony Krzyż, które zalecają natychmiastowe i adekwatne działania w sytuacjach medycznych.
Pytanie 3

Silnik liniowy przekształca

A. energię mechaniczną w energię elektryczną
B. ruch liniowy w ruch obrotowy
C. energię elektryczną w energię mechaniczną
D. ruch obrotowy w ruch liniowy
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że silnik liniowy zamienia ruch liniowy na ruch obrotowy, oparty jest na błędnym zrozumieniu zasad działania tych urządzeń. Silniki liniowe i obrotowe różnią się zasadniczo w sposobie generacji ruchu. Silnik liniowy prowadzi do powstania ruchu bezpośrednio wzdłuż osi, co eliminuje potrzebę konwersji ruchu obrotowego, jak ma to miejsce w tradycyjnych silnikach. Z kolei odpowiedzi sugerujące zamianę energii mechanicznej na energię elektryczną również wprowadzają w błąd, ponieważ silnik liniowy nie generuje energii elektrycznej, lecz ją konsumuje, aby wytworzyć ruch mechaniczny. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź wskazuje na zamianę energii elektrycznej na mechaniczną, co jest poprawne, ale nie odnosi się do zasadniczej funkcji silnika liniowego. Kluczowym jest zrozumienie, że silniki liniowe są projektowane specjalnie do działania w linii prostej, co sprawia, że ich zastosowanie jest znacznie bardziej efektywne w sytuacjach wymagających precyzyjnych ruchów liniowych. Użytkownicy często mylą silniki liniowe z innymi typami silników, co prowadzi do nieporozumień w ich zastosowaniach oraz funkcjach. W praktyce, silniki liniowe są wykorzystywane w systemach automatyki, transportu i robotyki, gdzie ich unikalne właściwości przekształcania energii elektrycznej w ruch liniowy są kluczowe dla efektywności operacyjnej.
Pytanie 4

Aby zmierzyć nieznaną rezystancję z wysoką precyzją przy użyciu trzech rezystorów odniesienia o znanych wartościach, jaki przyrząd powinno się zastosować?

A. mostek Thomsona
B. mostek Wheatstone'a
C. omomierz
D. megaomomierz
Omomierz, mimo że na pierwszy rzut oka wydaje się odpowiednim narzędziem do pomiaru rezystancji, ma swoje ograniczenia, zwłaszcza w kontekście bardzo dokładnych pomiarów. Jego działanie opiera się na bezpośrednim pomiarze rezystancji, co może prowadzić do błędów wynikających z wpływu temperatury, pojemności czy indukcyjności. Ponadto, omomierze mogą mieć ograniczoną dokładność w przypadku pomiarów bardzo niskich lub wysokich wartości rezystancji, co czyni je mniej skutecznymi niż mostek Wheatstone'a. Megaomomierz, chociaż jest narzędziem do pomiaru dużych rezystancji, również może nie zapewniać wystarczającej precyzji w pomiarze wartości nieznanych, ponieważ jego zastosowanie jest głównie ograniczone do testów izolacji. Mostek Thomsona, z kolei, jest bardziej skomplikowanym układem, który nie jest powszechnie stosowany w praktycznych zastosowaniach w porównaniu do mostka Wheatstone'a. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych narzędzi obejmują niedocenienie znaczenia równowagi w pomiarze oraz niezrozumienie wpływu czynników zewnętrznych na wyniki pomiarów. Dlatego istotne jest, aby przed dokonaniem wyboru narzędzia pomiarowego zrozumieć różnice między nimi oraz ich zastosowania w kontekście wymaganych standardów dokładności.
Pytanie 5

Rezystancja którego z podanych czujników zmniejsza się w miarę wzrostu temperatury?

A. Termistora NTC
B. Termopary K
C. Termistora PTC
D. Termopary J
Termopary J i K to typy czujników temperatury, które działają na zasadzie efektu Seebecka. Oznacza to, że w wyniku różnicy temperatur pomiędzy dwoma różnymi metalami generowany jest napięcie, które można przekształcić na wartość temperatury. W przypadku tych czujników ich rezystancja nie zmienia się w sposób znaczący w odpowiedzi na zmiany temperatury, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących ich działania. Ponadto termistory PTC (Positive Temperature Coefficient) zachowują się odwrotnie niż termistory NTC – ich rezystancja wzrasta wraz ze wzrostem temperatury. Zrozumienie różnicy między tymi technologiami jest kluczowe, ponieważ może to prowadzić do błędnych wyborów w projektowaniu systemów pomiarowych. Wybór niewłaściwego czujnika do aplikacji może skutkować nieprawidłowymi pomiarami, co z kolei może prowadzić do awarii systemów lub obniżenia ich efektywności. Istotne jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze określonego czujnika, przeanalizować wymagania aplikacji, a także zrozumieć zasady działania stosowanych technologii. Dobrze dobrany czujnik wpływa na jakość i niezawodność systemu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie automatyzacji i monitorowania procesów.
Pytanie 6

Jakie obwody elektroniczne gwarantują utrzymanie stałego napięcia na wyjściu, niezależnie od zmian obciążenia oraz fluktuacji napięcia zasilającego?

A. Stabilizatory.
B. Flip-flopy.
C. Prostowniki.
D. Generatory.
Stabilizatory to układy elektroniczne, które mają na celu zapewnienie stałej wartości napięcia na wyjściu, niezależnie od zmian w obciążeniu oraz fluktuacji napięcia zasilającego. Działają one na zasadzie automatycznego dostosowywania się, aby utrzymać wyjściowe napięcie w pożądanym zakresie. Przykładem są stabilizatory liniowe, które wykorzystują elementy regulacyjne, takie jak tranzystory, do kontrolowania napięcia. Zastosowania stabilizatorów można znaleźć w zasilaczach do urządzeń elektronicznych, gdzie stabilne napięcie jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania komponentów, takich jak procesory i układy cyfrowe. W praktyce, stabilizatory są również stosowane w systemach zasilania krytycznych aplikacji, takich jak sprzęt medyczny czy telekomunikacyjny, gdzie wahania napięcia mogłyby prowadzić do awarii systemów. W branży przestrzega się standardów takich jak IEC 62368, które regulują bezpieczeństwo i wydajność układów zasilających, w tym stabilizatorów.
Pytanie 7

Największe ryzyko związane z urządzeniami elektrycznymi wynika z możliwości

A. pojawu przerwy w obwodzie elektrycznym
B. wystąpienia zwarcia doziemnego
C. dotknięcia elementów urządzenia elektrycznego mających uziemienie
D. dotknięcia odizolowanych części będących pod napięciem
Dotknięcie odizolowanych elementów znajdujących się pod napięciem stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi. Elementy te, jeśli są odizolowane, mogą wydawać się bezpieczne, jednak w momencie, gdy dojdzie do naruszenia izolacji, stają się źródłem niebezpiecznego napięcia elektrycznego. Przykładem może być uszkodzona wtyczka lub przewód, w którym izolacja została przerwana, a przewodnik stał się dostępny. W takich sytuacjach, dotykając odizolowanego elementu, osoba może stać się drogą, przez którą prąd elektryczny przepływa do ziemi, co może prowadzić do porażenia elektrycznego. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 61140, urządzenia elektryczne powinny być projektowane z myślą o minimalizowaniu ryzyka kontaktu z elementami pod napięciem. Regularne przeglądy oraz stosowanie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak wyłączniki różnicowo-prądowe, mogą znacznie zredukować to ryzyko. Odpowiednia edukacja użytkowników i pracowników w zakresie bezpieczeństwa elektrycznego jest kluczowa dla zapobiegania wypadkom.
Pytanie 8

Jaką rolę odgrywają zawory przelewowe w systemach hydraulicznych?

A. Zapewniają ustawiony, stały spadek ciśnienia
B. Ograniczają ciśnienie do ustalonego poziomu
C. Redukują nagłe skoki ciśnienia
D. Utrzymują ustalony poziom ciśnienia
Zawory przelewowe pełnią kluczową rolę w układach hydraulicznych, a ich główną funkcją jest utrzymywanie określonego poziomu ciśnienia. Działają one na zasadzie otwierania się w momencie, gdy ciśnienie w systemie przekracza zdefiniowaną wartość, co pozwala na odprowadzenie nadmiaru cieczy z systemu. Dzięki temu zapobiegają one uszkodzeniom elementów układu hydraulicznego, takich jak pompy czy silniki hydrauliczne. Przykładem zastosowania zaworów przelewowych może być system hydrauliczny stosowany w maszynach budowlanych, gdzie stabilne ciśnienie jest niezbędne do prawidłowego działania narzędzi roboczych. W branży hydraulicznej powszechnie stosuje się standardy, takie jak ISO 4413, które określają wymagania dotyczące układów hydraulicznych, w tym zastosowania zaworów przelewowych. Utrzymanie stałego ciśnienia nie tylko zwiększa efektywność działania systemu, ale również wpływa na jego bezpieczeństwo oraz trwałość.
Pytanie 9

Jaką wielkość fizyczną mierzy się w tensometrach foliowych?

A. Indukcyjności
B. Indukcji
C. Rezystancji
D. Pojemności
Indukcja, pojemność i indukcyjność to wielkości fizyczne, które nie są bezpośrednio związane z działaniem tensometrów foliowych. Indukcja odnosi się do zjawisk elektromagnetycznych, takich jak wytwarzanie siły elektromotorycznej w przewodnikach, co ma zastosowanie w czujnikach indukcyjnych, ale nie w tensometrach. Pojemność opisuje zdolność do przechowywania ładunku elektrycznego w kondensatorach, co nie ma związku z mechanicznymi właściwościami materiałów używanych w tensometrach. Indukcyjność dotyczy zjawisk związanych z przepływem prądu w obwodach, ale również nie ma zastosowania w kontekście pomiaru deformacji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby uniknąć błędów w doborze czujników do konkretnych zastosowań. Wybierając odpowiednie technologie pomiarowe, należy opierać się na zrozumieniu, jak różne właściwości fizyczne materiałów wpływają na ich zastosowanie. Pomocne jest również zapoznanie się z normami branżowymi oraz standardowymi metodami pomiaru, aby zapewnić dokładność i niezawodność wyników, co jest istotne w wielu dziedzinach inżynieryjnych.
Pytanie 10

Który z poniższych czujników mierzących powinien być użyty do określenia wartości ciśnienia w zbiorniku sprężonego powietrza oraz do przesłania danych do sterownika PLC z analogowymi wejściami?

A. Czujnik manometryczny
B. Czujnik termoelektryczny
C. Czujnik piezorezystancyjny
D. Czujnik ultradźwiękowy
Wybór czujników do pomiaru ciśnienia w zbiorniku sprężonego powietrza wymaga zrozumienia ich specyfiki i zastosowania. Czujnik termoelektryczny, który działa na zasadzie pomiaru temperatury, nie jest właściwym narzędziem w tym kontekście. Jego zastosowanie w pomiarze ciśnienia jest nieefektywne, ponieważ nie jest w stanie dostarczyć informacji o ciśnieniu, co prowadzi do błędnych wniosków i niewłaściwego doboru urządzeń. Kolejnym przykładem jest czujnik ultradźwiękowy, który może być stosowany do pomiaru poziomu cieczy, jednak w kontekście pomiaru ciśnienia w gazach, jakim jest sprężone powietrze, jego zastosowanie jest ograniczone. Czujniki te są bardziej odpowiednie do monitorowania odległości lub poziomu cieczy w zbiornikach. Manometryczny czujnik ciśnienia, chociaż właściwy do wielu aplikacji, nie zawsze będzie idealnym wyborem dla sprężonego powietrza, szczególnie w przypadku wymaganej wysokiej precyzji oraz pracy w zmiennych warunkach. Często błędem jest założenie, że wszystkie czujniki ciśnienia są sobie równe, co prowadzi do niewłaściwego doboru urządzenia. Właściwy wybór czujnika powinien opierać się na specyfikacji technicznej, warunkach pracy oraz wymogach systemu, aby zapewnić optymalną dokładność i niezawodność pomiarów.
Pytanie 11

Silniki, które mają największy moment rozruchowy to

A. szeregowe prądu stałego
B. synchroniczne prądu przemiennego
C. bocznikowe prądu stałego
D. asynchroniczne prądu przemiennego
Silniki elektryczne różnią się między sobą konstrukcją i zasadą działania, co ma bezpośredni wpływ na ich charakterystyki, w tym moment obrotowy. Synchroniczne silniki prądu przemiennego, mimo że mają swoje zastosowania w przemyśle, nie są optymalne tam, gdzie wymagana jest wysoka wartość momentu rozruchowego. Ich działanie opiera się na synchronizacji wirnika z polem magnetycznym, co może prowadzić do problemów z rozruchem przy dużych obciążeniach. Z drugiej strony, silniki bocznikowe prądu stałego również nie osiągają tak dużego momentu rozruchowego jak silniki szeregowe, gdyż ich uzwojenie wzbudzenia jest podłączone równolegle do wirnika, co skutkuje mniejszym prądem wzbudzenia w momentach startowych. Asynchroniczne silniki prądu przemiennego, znane ze swojej prostoty i niezawodności, także nie potrafią generować momentu rozruchowego porównywalnego z silnikami szeregowymi. Ich charakterystyka rozruchowa jest opóźniona z powodu braku prądu wzbudzenia w stanie spoczynku. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w inżynierii, ponieważ dobór odpowiedniego silnika do konkretnych zastosowań może zadecydować o efektywności i wydajności systemu. Z tego powodu, w obszarach, gdzie wysoka siła rozruchowa jest niezbędna, zaleca się stosowanie silników szeregowych prądu stałego jako najbardziej odpowiedniego rozwiązania.
Pytanie 12

Izolacja w kolorze niebieskim jest używana dla kabli

A. sygnałowych
B. fazowych
C. ochronnych
D. neutralnych
Izolacja przewodów sygnałowych, ochronnych oraz fazowych nie jest oznaczana kolorem niebieskim, co może być mylące dla osób nieznających standardów związanych z kolorystyką przewodów. Przewody sygnałowe często mają różne kolory w zależności od systemu, w którym są używane, ale niebieski nie jest typowym kolorem dla tych przewodów. W przypadku przewodów ochronnych, które pełnią funkcję uziemienia, stosuje się zazwyczaj kolor zielono-żółty, który jest zgodny z normami bezpieczeństwa elektrycznego. Oznaczenie przewodów fazowych również różni się w zależności od kraju, ale w Europie najczęściej używa się brązowego lub czarnego. Błędne przypisanie koloru niebieskiego do przewodów fazowych lub ochronnych może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak zwarcia lub porażenia prądem. W praktyce, takie nieprawidłowe oznaczenie przewodów zwiększa ryzyko błędów w instalacje oraz stwarza zagrożenie dla użytkowników. Dlatego niezwykle istotne jest przestrzeganie norm i regulacji dotyczących oznaczania przewodów elektrycznych, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz zgodność z obowiązującymi przepisami.
Pytanie 13

Transformator specjalny działający w warunkach zbliżonych do zwarcia, do którego podłącza się przyrząd pomiarowy, nosi nazwę

A. przekładnik napięciowy
B. transformator bezpieczeństwa
C. przekładnik prądowy
D. transformator do zmiany liczby faz
Zarówno transformator bezpieczeństwa, jak i przekładnik napięciowy, posiadają swoje unikalne zastosowania, ale nie pełnią funkcji zbliżonej do przekładnika prądowego. Transformator bezpieczeństwa jest zaprojektowany w celu ograniczenia napięcia i ochrony systemów pomiarowych przed wysokimi wartościami napięcia, co sprawia, że nie może pracować w pełni obciążonym stanie zwarcia, jak to ma miejsce w przypadku przekładników prądowych. Jego zastosowanie głównie koncentruje się na zapewnieniu bezpieczeństwa ludzi oraz urządzeń w obwodach elektrycznych. Z kolei przekładnik napięciowy działa na zasadzie przekształcania wysokiego napięcia na niskie w celu pomiaru napięcia w obwodach. Oba te urządzenia są używane w systemach pomiarowych, ale ich struktura i funkcjonalność są inne. Zastosowanie transformatorów do zmiany liczby faz dotyczy innego aspektu konwersji energii elektrycznej i nie ma zastosowania w kontekście pomiarów prądowych. Wybór niewłaściwego urządzenia do określonego pomiaru często wynika z braku zrozumienia różnic między tymi urządzeniami, co może prowadzić do poważnych błędów w analizie działania systemu. W praktyce ważne jest, aby dokładnie rozumieć zastosowania różnych typów transformatorów i przekładników, aby odpowiednio je wykorzystać w projektach elektrycznych oraz zapewnić bezpieczeństwo i efektywność operacji.
Pytanie 14

Rozpoczęcie demontażu elektrozaworu w systemie elektropneumatycznym wymaga najpierw odłączenia

A. ciśnienia zasilającego układ
B. napięcia zasilającego
C. przewodów pneumatycznych
D. przewodów elektrycznych
Odłączenie napięcia zasilającego jest kluczowym krokiem przed demontażem elektrozaworu w układzie elektropneumatycznym. Zgodnie z zasadami bezpieczeństwa, zawsze należy najpierw wyłączyć zasilanie elektryczne, aby uniknąć ryzyka porażenia prądem oraz uszkodzenia komponentów. W praktyce, przed przystąpieniem do demontażu, operator powinien upewnić się, że urządzenie zostało odłączone od źródła zasilania i oznakować miejsce pracy, aby uniknąć przypadkowego włączenia. W standardach branżowych, takich jak PN-EN 60204-1, podkreśla się znaczenie stosowania procedur blokowania źródeł energii w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracowników. Przykładem dobrych praktyk jest również stosowanie multimetru do sprawdzenia, czy nie ma napięcia w obwodzie przed przystąpieniem do prac serwisowych. W ten sposób można zminimalizować ryzyko wypadków oraz zapewnić prawidłowe funkcjonowanie systemu po ponownym zainstalowaniu elektrozaworu.
Pytanie 15

Jakie z czynności związanych z wymianą oleju oraz filtrów w zasilaczu hydraulicznym powinno być zrealizowane jako ostatnie?

A. Zamienić uszczelkę między zbiornikiem a pokrywą oraz wymienić wkłady filtrujące, a później połączyć zbiornik z pokrywą, przestrzegając zalecanej siły dokręcania
B. Odłączyć wszystkie obwody, wyłączyć zasilanie, odkręcić śrubę odpowietrzającą lub wyjąć korek wlewowy i lekko przechylając zasilacz zlać olej
C. Wlać olej do właściwego poziomu i włączyć zasilanie, aby umożliwić samoczynne odpowietrzenie
D. Odkręcić śruby mocujące pokrywę do zbiornika, zdjąć pokrywę, dokładnie oczyścić i przepłukać zbiornik
Wynikający z niewłaściwego wyboru czynności, pomijanie ostatniego etapu, jakim jest wlano oleju do zbiornika oraz włączenie zasilania, prowadzi do wielu problemów z działaniem zasilacza hydraulicznego. Często zdarza się, że osoby z nieodpowiednią wiedzą techniczną mogą pomylić kolejność procesów, co skutkuje niewłaściwym napełnieniem układu lub, co gorsza, jego przegrzaniem. Przy odkręcaniu śrub lub demontażu pokrywy zbiornika, istotne jest, aby najpierw usunąć zużyty olej oraz zanieczyszczenia, a następnie zlać go, co powinno być realizowane przed dodaniem nowego oleju. Ignorowanie tego etapu może prowadzić do kontaminacji nowego oleju, co wpłynie negatywnie na jego właściwości smarne i zabezpieczające. Dodatkowo, niedopilnowanie momentu dokręcania śrub po wymianie filtrów może spowodować wycieki, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami konserwacji. Odpowiednia procedura wymiany oleju w zasilaczu hydraulicznym wymaga zrozumienia całego procesu, od odłączenia obwodów, przez spuszczenie oleju, aż po napełnienie nowym płynem i uruchomienie zasilania dla prawidłowego odpowietrzenia. Tylko taka kolejność zapewni, że system hydrauliczny będzie działał efektywnie oraz bezawaryjnie.
Pytanie 16

Jaki aparat elektryczny jest wykorzystywany do ochrony silnika indukcyjnego przed przeciążeniem?

A. Wyłącznik różnicowoprądowy
B. Przekaźnik termobimetalowy
C. Stycznik elektromagnetyczny
D. Wyłącznik nadmiarowy
Wyłącznik nadmiarowy, stycznik elektromagnetyczny oraz wyłącznik różnicowoprądowy to urządzenia, które pełnią różne funkcje w systemach elektrycznych, ale nie są odpowiednie do zabezpieczenia silnika indukcyjnego przed przeciążeniem. Wyłącznik nadmiarowy, mimo że jest używany do ochrony przed przeciążeniem, działa na zasadzie automatycznego wyłączania obwodu przy przekroczeniu określonego prądu. Jednak nie jest on dostosowany do specyficznych warunków pracy silników indukcyjnych, gdzie ważne jest szybkie reagowanie na zmiany obciążenia. Stycznik elektromagnetyczny, z drugiej strony, służy do załączania i wyłączania obwodów elektrycznych, a jego zadanie polega na kontrolowaniu przepływu energii elektrycznej, a nie na monitorowaniu stanu przeciążenia. Wyłącznik różnicowoprądowy jest przeznaczony głównie do ochrony ludzi przed porażeniem prądem elektrycznym, a jego działanie opiera się na wykrywaniu różnicy prądu między przewodami zasilającymi, co nie ma związku z przeciążeniem silnika. Wybór niewłaściwego urządzenia do ochrony silnika może prowadzić do uszkodzenia sprzętu, a także do niebezpieczeństwa dla użytkowników. Dlatego ważne jest, aby w odpowiedni sposób dobierać komponenty zabezpieczające zgodnie z ich funkcjami oraz zaleceniami producentów i normami branżowymi.
Pytanie 17

Podnośnik hydrauliczny do samochodów dysponuje tłokiem roboczym o średnicy 100 mm. Tłoczek pompy w tym urządzeniu ma średnicę 10 mm. Kiedy podnośnik unosi obciążenie wynoszące 20 kN, jaka jest siła działająca na tłoczek pompy?

A. 20 N
B. 2000 N
C. 200 N
D. 2 N
Odpowiedź 200 N jest prawidłowa, ponieważ w hydraulicznych systemach podnośników działa zasada Pascala, która stwierdza, że zmiana ciśnienia w cieczy rozprzestrzenia się równomiernie we wszystkich kierunkach. W tym przypadku mamy do czynienia z tłokiem roboczym o średnicy 100 mm, co daje mu promień 50 mm. Obliczając pole powierzchni tego tłoka, używamy wzoru na pole koła: A = πr², co daje A = π(50 mm)² = 7854 mm². Tłoczek pompy z średnicą 10 mm ma promień 5 mm, więc jego pole wynosi A = π(5 mm)² = 78,5 mm². Wykorzystując równanie siły F = P*A, gdzie P to ciśnienie, możemy wyznaczyć siłę na tłoczku. Siła działająca na tłok roboczy wynosi 20 kN, czyli 20000 N. Ciśnienie w układzie obliczamy jako P = F/A = 20000 N / 7854 mm² = 2,546 N/mm². Następnie obliczamy siłę na tłoczku pompy: F = P*A = P * 78,5 mm² = 2,546 N/mm² * 78,5 mm² = 200 N. Takie obliczenia są kluczowe w inżynierii hydraulicznej, ponieważ pozwalają na prawidłowe dobieranie komponentów oraz ich późniejsze eksploatowanie zgodnie z normami bezpieczeństwa.
Pytanie 18

W systemie mechatronicznym jako sposób przenoszenia napędu użyto paska zębatego. Podczas rutynowej inspekcji paska należy ocenić jego stopień zużycia oraz

A. smarowanie
B. temperaturę
C. bicie osiowe
D. naprężenie
Naprężenie paska zębatego jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jego wydajność oraz trwałość. Utrzymanie odpowiedniego naprężenia jest niezbędne, aby zapewnić właściwe przeniesienie napędu i uniknąć poślizgu paska. Zbyt niskie naprężenie może prowadzić do niewłaściwego zazębienia zębatek, co w efekcie zwiększa ryzyko uszkodzenia paska oraz zębatek. Z kolei zbyt wysokie naprężenie może powodować nadmierne zużycie łożysk oraz innych elementów mechanicznych, co obniża efektywność całego systemu. Przykładowo, w różnych aplikacjach przemysłowych, takich jak maszyny CNC czy taśmociągi, regularne sprawdzanie i dostosowywanie naprężenia paska jest praktyką zgodną z normami ISO 9001, co zapewnia wysoką jakość procesu produkcyjnego. Dobre praktyki inżynieryjne sugerują, aby kontrola naprężenia była przeprowadzana w cyklach serwisowych, a także po każdej wymianie paska. W przypadku wykrycia nieprawidłowości, należy dostosować naprężenie zgodnie z zaleceniami producenta, co zapewnia optymalną wydajność i minimalizuje ryzyko awarii.
Pytanie 19

Zwiększenie wartości częstotliwości wyjściowej falownika zasilającego silnik AC skutkuje

A. spadkiem reaktancji uzwojeń
B. zwiększeniem prędkości obrotowej
C. zmniejszeniem prędkości obrotowej
D. wzrostem reaktancji uzwojeń
Wzrost wartości częstotliwości wyjściowej falownika zasilającego silnik prądu przemiennego prowadzi do wzrostu prędkości obrotowej silnika. Jest to związane z zasadą działania silników asynchronicznych, gdzie prędkość obrotowa silnika jest bezpośrednio proporcjonalna do częstotliwości zasilania. Przykładowo, w silniku trójfazowym pracującym w trybie asynchronicznym, prędkość nominalna (n) jest obliczana według wzoru n = (120 * f) / p, gdzie f to częstotliwość zasilania, a p to liczba par biegunów. W praktyce, regulacja częstotliwości za pomocą falownika pozwala na precyzyjne dostosowanie prędkości obrotowej silnika do wymogów procesu technologicznego, co jest kluczowe w aplikacjach takich jak napędy wentylatorów, pomp, czy transportu taśmowego. Dobre praktyki w inżynierii automatyki sugerują, że należy starannie dobierać parametry falownika i silnika, aby zapewnić ich efektywność i niezawodność w dłuższym okresie użytkowania.
Pytanie 20

Z czego wykonuje się rdzeń wirnika silnika indukcyjnego?

A. z litego materiału magnetycznego izotropowego
B. z pakietu blach elektrotechnicznych wzajemnie izolowanych od siebie
C. z litego materiału magnetycznego anizotropowego
D. z pakietu blach elektrotechnicznych nie izolowanych od siebie
Rdzeń wirnika silnika indukcyjnego wykonany jest z pakietu blach elektrotechnicznych wzajemnie izolowanych od siebie, co jest powszechną praktyką w projektowaniu maszyn elektrycznych. Taki zabieg ma na celu minimalizację strat energetycznych, które występują w wyniku prądów wirowych. Wysokiej jakości blachy elektrotechniczne, produkowane zgodnie z normami, takimi jak EN 10106, charakteryzują się niską stratnością magnetyczną oraz wysoką przewodnością magnetyczną. Dzięki ich zastosowaniu, rdzeń wirnika jest bardziej efektywny w generowaniu pola magnetycznego, co przekłada się na lepsze parametry pracy silnika, mniejsze straty ciepła oraz wyższą efektywność energetyczną. Przykładem zastosowania tej technologii są silniki asynchroniczne, które są powszechnie wykorzystywane w przemyśle, automatyce oraz napędach elektrycznych. Prawidłowe wykonanie rdzenia wirnika z blach elektrotechnicznych ma kluczowe znaczenie dla żywotności i niezawodności silnika.
Pytanie 21

W układzie do przygotowania sprężonego powietrza, reduktor ciśnienia

A. zapewnia stałe ciśnienie robocze
B. generuje mgłę olejową
C. łączy sprężone powietrze z mgłą olejową
D. zmniejsza ilość zanieczyszczeń w sprężonym powietrzu
Reduktor ciśnienia w zespole przygotowania sprężonego powietrza pełni kluczową rolę w utrzymaniu stałego ciśnienia roboczego, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania urządzeń pneumatycznych. Dzięki zastosowaniu reduktora, można dostosować ciśnienie powietrza do wymagań konkretnego procesu technologicznego, co przekłada się na poprawę efektywności energetycznej i wydajności systemu. Przykładem zastosowania reduktorów ciśnienia może być linia produkcyjna, gdzie różne maszyny wymagają różnych poziomów ciśnienia, a reduktor umożliwia ich optymalne zasilanie. W standardach branżowych, takich jak ISO 8573, podkreśla się znaczenie kontrolowania parametrów sprężonego powietrza, a właściwe ustawienie i konserwacja reduktorów ciśnienia są kluczowe dla zminimalizowania ryzyka awarii oraz zapewnienia jakości wykorzystywanego medium. Dodatkowo, stałe ciśnienie robocze pozwala na przewidywalność działania systemów, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa operacji przemysłowych.
Pytanie 22

Wydatki na materiały potrzebne do stworzenia urządzenia elektronicznego wynoszą 1 000 zł. Koszty realizacji wynoszą 100% wartości materiałów. Zarówno materiały, jak i wykonanie podlegają 22% stawce VAT. Jaka jest całkowita suma kosztów związanych z urządzeniem?

A. 1 220 zł
B. 2 440 zł
C. 2 200 zł
D. 1 440 zł
Aby obliczyć całkowity koszt urządzenia elektronicznego, należy uwzględnić zarówno koszt materiałów, jak i koszt wykonania, a także podatek VAT. Koszt materiałów wynosi 1 000 zł. Koszt wykonania, który wynosi 100% ceny materiałów, również jest równy 1 000 zł. W związku z tym całkowity koszt przed naliczeniem VAT wynosi 1 000 zł (materiały) + 1 000 zł (wykonanie) = 2 000 zł. Następnie należy obliczyć podatek VAT, który wynosi 22% z kwoty 2 000 zł. Obliczenie podatku wygląda następująco: 2 000 zł * 0,22 = 440 zł. Zatem całkowity koszt urządzenia, uwzględniając podatek VAT, wynosi 2 000 zł + 440 zł = 2 440 zł. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być wycena projektów w branży elektroniki, gdzie znajomość kosztów i podatków jest niezbędna do efektywnego zarządzania budżetem.
Pytanie 23

Jakie czynności nie są wykonywane w trakcie dopasowywania komponentów podczas montażu systemów mechatronicznych?

A. Docieranie
B. Spawanie
C. Rozwiercanie
D. Skrobanie
Spawanie to proces, który polega na łączeniu dwóch lub więcej elementów metalowych poprzez ich stopienie i zespolenie w wyniku działania wysokiej temperatury. W kontekście montażu urządzeń mechatronicznych, spawanie nie jest operacją stosowaną do dopasowywania elementów, ponieważ ma na celu trwałe łączenie komponentów, co jest różne od precyzyjnego dopasowania ich kształtów i wymiarów. W mechatronice kluczowe jest zapewnienie odpowiednich tolerancji i pasowania, które są zdefiniowane na podstawie norm, takich jak ISO 286. Przykładowo, w procesach montażowych często stosuje się techniki takie jak skrobanie, które umożliwia precyzyjne dopasowanie powierzchni elementów, co jest niezbędne dla uzyskania odpowiedniej funkcjonalności układów mechanicznych. Z praktycznego punktu widzenia, umiejętność właściwego dobierania metod montażu i dopasowania elementów jest kluczowa dla zapewnienia niezawodności i efektywności działania urządzeń mechatronicznych.
Pytanie 24

Aby zmierzyć nierówności osiowe (bicie) obracającej się tarczy, należy użyć

A. średnicówki mikrometrycznej
B. czujnika zegarowego
C. mikrometru
D. suwmiarki
Suwmiarka, choć jest narzędziem pomiarowym, nie jest odpowiednia do precyzyjnego pomiaru bicia wirującej tarczy. Jej głównym przeznaczeniem jest pomiar długości, szerokości i wysokości z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. W przypadku pomiarów dynamicznych, takich jak bicie, suwmiarka ma zbyt niską czułość. Mikrometr jest narzędziem o jeszcze wyższej dokładności, jednak jego zastosowanie ogranicza się głównie do pomiarów liniowych i nie jest przystosowany do rejestrowania dynamicznych zmian, takich jak te, które występują podczas obrotu tarczy. Średnicówka mikrometryczna, podobnie jak mikrometr, służy do pomiarów średnic, co również nie sprawdza się w kontekście pomiaru bicia. Narzędzia te mogą prowadzić do pomyłek, ponieważ ich konstrukcja nie pozwala na uchwycenie dynamiki ruchu i nie są przystosowane do pomiarów w czasie rzeczywistym. Dlatego stosowanie ich do pomiaru nierówności osiowej może wprowadzać w błąd i prowadzić do nieprawidłowych wyników, co jest sprzeczne z zasadami dobrej praktyki inżynieryjnej. W kontekście precyzyjnych pomiarów mechanicznych, zawsze należy wybierać narzędzia zaprojektowane specjalnie do danego celu, co pozwoli uniknąć niepotrzebnych błędów i zapewnić wysoką jakość pracy.
Pytanie 25

Co może się zdarzyć, gdy w trakcie montażu silnika trójfazowego nastąpi przerwanie przewodu ochronnego PE?

A. wzrostu temperatury silnika podczas pracy, co może prowadzić do zapalenia się silnika
B. awarii stojana silnika
C. przeciążenia instalacji elektrycznej, co może skutkować pożarem
D. pojawienia się napięcia na obudowie silnika, co grozi porażeniem prądem elektrycznym
W analizowanej sytuacji kilka odpowiedzi nieprawidłowo interpretuje skutki przerwania przewodu ochronnego PE. Nie jest prawdą, że uszkodzenie stojana silnika następuje w wyniku tego zdarzenia, ponieważ przewód PE nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za jego funkcjonowanie. Stojan silnika, który jest kluczowym elementem jego budowy, działa niezależnie od przewodu ochronnego, a jego uszkodzenia są zazwyczaj wynikiem przegrzewania, przeciążeń lub wad konstrukcyjnych. Ponadto, przeciążenie sieci elektrycznej i zagrożenie pożarowe nie są bezpośrednio związane z przerwaniem przewodu ochronnego, lecz mogą być efektem niewłaściwego użytkowania urządzeń lub ich uszkodzenia, co prowadzi do zbyt dużych poborów prądu. Również zwiększenie temperatury silnika w czasie pracy nie jest bezpośrednim skutkiem braku przewodu PE, a może być efektem zbyt dużego obciążenia silnika czy niewłaściwego chłodzenia. Kluczowe jest zrozumienie, że przewód ochronny ma na celu jedynie zapewnienie bezpiecznego odprowadzenia prądów upływowych, a jego brak głównie prowadzi do niebezpieczeństwa porażenia prądem, a nie do uszkodzenia samych komponentów silnika. Zgodnie z regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa, przerwanie przewodu PE powinno być zawsze traktowane jako poważne zagrożenie, które wymaga natychmiastowej reakcji, a nie jako sytuacja, która może powodować inne problemy techniczne.
Pytanie 26

Po wykonaniu otworów w płaskowniku, które są potrzebne do zrealizowania połączenia śrubowego, należy pozbyć się metalowych zadziorów. Jak się nazywa ta czynność?

A. Gratowanie
B. Wygładzanie
C. Powiercanie
D. Szlifowanie
Wybór odpowiedzi takich jak wygładzanie, szlifowanie czy powiercanie wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesów obróbczych. Wygładzanie to termin odnoszący się do redukcji chropowatości powierzchni, ale nie koncentruje się na usuwaniu zadziorów czy resztek metalu. Zazwyczaj stosuje się je w kontekście wykańczania powierzchni, jednak nie jest to proces dedykowany do postępowania ze krawędziami otworów. Szlifowanie natomiast jest bardziej skomplikowanym procesem obróbczy, który polega na użyciu narzędzi szlifierskich do precyzyjnego formowania i wygładzania, ale również nie jest to najbardziej efektywna metoda do usuwania zadziorów w otworach. Powiercanie, z kolei, odnosi się do samego procesu wiercenia, podczas którego powstają otwory, ale nie dotyczy to usuwania resztek metalu, które pozostają po tym procesie. Wybór tych terminów może wynikać z braku zrozumienia specyfiki obróbki metali oraz celów poszczególnych technik. Kluczowe w pracy z materiałami metalowymi jest zrozumienie, że gratowanie jest niezbędnym krokiem, który zapewnia bezpieczeństwo i jakość połączeń śrubowych, a także wpływa na ogólną efektywność i trwałość wykonanych elementów.
Pytanie 27

Z informacji o parametrach wynika, że cewka elektrozaworu jest przeznaczona do pracy z napięciem przemiennym o wartości 230 V. Jaką wartość ona reprezentuje?

A. maksymalna napięcia podzielona przez √3
B. maksymalna napięcia podzielona przez √2
C. średnia napięcia wyznaczona dla okresu
D. średnia napięcia wyznaczona dla półokresu
Odpowiedź wskazująca, że napięcie 230 V jest maksymalnym napięciem podzielonym przez √2 jest prawidłowa, ponieważ w przypadku napięcia przemiennego, wartość skuteczna (RMS) jest kluczowym parametrem. Wartość skuteczna napięcia przemiennego jest definiowana jako wartość napięcia, która dostarcza taką samą moc średnią jak napięcie stałe. W przypadku sygnału sinusoidalnego, wartość skuteczna jest uzyskiwana poprzez podział maksymalnego napięcia przez pierwiastek kwadratowy z dwóch (√2). W praktyce, w instalacjach elektrycznych, napięcie 230 V odnosi się do wartości skutecznej, co jest standardem w Europie. Dlatego cewki elektrozaworów zaprojektowane do pracy przy napięciu 230 V są przystosowane do napięcia o maksymalnej wartości 325 V (230 V × √2). Zastosowanie tego parametru jest istotne w kontekście projektowania systemów zasilania, gdzie należy uwzględnić zarówno wartości skuteczne, jak i maksymalne, aby zapewnić prawidłowe działanie urządzeń i uniknąć uszkodzeń. Warto zwrócić uwagę, że przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla bezpieczeństwa i niezawodności instalacji elektrycznych.
Pytanie 28

Który z wymienionych materiałów znajduje zastosowanie w konstrukcjach spawanych?

A. Stal niskowęglowa
B. Żeliwo białe
C. Stal wysokowęglowa
D. Żeliwo szare
Stal niskowęglowa jest materiałem, który jest powszechnie stosowany w konstrukcjach spawanych, ponieważ charakteryzuje się dobrą spawalnością oraz wystarczającą wytrzymałością, co czyni ją idealnym wyborem do różnorodnych zastosowań inżynieryjnych. Zawartość węgla w stali niskowęglowej nie przekracza 0,3%, co zapewnia jej dużą plastyczność i łatwość w obróbce. Materiały te są często stosowane w budowie konstrukcji stalowych, takich jak wieże, mosty oraz różne elementy przemysłowe. Dodatkowo, stal niskowęglowa może być poddawana różnym procesom, takim jak hartowanie czy odpuszczanie, co pozwala dostosować jej właściwości do specyficznych wymagań projektu. W praktyce, zgodnie z normą EN 10025, stal niskowęglowa łączy w sobie zdolności do spawania z dobrą odpornością na zmęczenie, co czyni ją niezastąpionym materiałem w inżynierii konstrukcyjnej i mechanice. Przykłady zastosowań obejmują budowę ram samochodowych, elementów maszyn oraz innych konstrukcji narażonych na dynamiczne obciążenia.
Pytanie 29

Który z programów przekształca kod napisany w danym języku programowania na kod maszynowy stosowany przez mikrokontroler?

A. Debugger
B. Deasembler
C. Kompilator
D. Emulator
Kompilator jest narzędziem, które tłumaczy kod źródłowy napisany w określonym języku programowania na kod maszynowy, który jest zrozumiały dla mikrokontrolera. Proces ten obejmuje kilka kroków, w tym analizę składniową, analizę semantyczną oraz generację kodu. Kompilatory są kluczowe w programowaniu systemów embedded, gdzie efektywność i optymalizacja kodu są niezwykle istotne. Przykładem popularnego kompilatora dla języka C jest GCC (GNU Compiler Collection), który jest szeroko stosowany w projektach związanych z mikrokontrolerami, takimi jak platforma Arduino. Kompilacja pozwala także na wykorzystanie różnych poziomów optymalizacji, co sprawia, że końcowy kod maszynowy działa szybciej i zużywa mniej zasobów. W dobrze zaprojektowanym procesie kompilacji, programiści mogą również zastosować dyrektywy preprocesora, co umożliwia dostosowanie kodu do różnych platform sprzętowych. Z tego powodu, znajomość działania kompilatorów jest niezbędna dla każdego, kto pragnie efektywnie programować mikrokontrolery.
Pytanie 30

Do działań wstępnych, które pozwolą na prawidłowy montaż nowego paska klinowego w przekładni pasowej, nie należy zaliczać

A. sprawdzenia wymiarów
B. weryfikacji czystości paska
C. oceny stopnia naprężenia
D. analizy stopnia zużycia
Wszystkie wymienione czynności, z wyjątkiem sprawdzenia stopnia naprężenia, są istotnymi operacjami przygotowawczymi, które należy wykonać przed montażem nowego paska klinowego. Weryfikacja wymiarów jest kluczowym krokiem, ponieważ właściwe dopasowanie paska do przekładni pasowej zapewnia jego prawidłowe działanie. W przeciwnym razie, jeśli pasek będzie za długi lub za krótki, może prowadzić do nadmiernego zużycia, a nawet uszkodzenia innych elementów układu napędowego. Kontrola czystości paska oraz otoczenia montażowego również nie może być pomijana. Zanieczyszczenia mogą prowadzić do niewłaściwego osadzenia paska, co z kolei może skutkować awariami. Ocena stopnia zużycia jest równie ważna, gdyż pozwala na identyfikację, czy wymiana paska jest rzeczywiście konieczna. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że sprawdzenie naprężenia można wykonać przed montażem paska. Jednakże naprężenie dotyczy już zamontowanego paska, dlatego nie jest to czynność przygotowawcza. Właściwe zrozumienie procesu montażu paska klinowego i związanych z nim operacji przygotowawczych jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałego i niezawodnego działania układów napędowych.
Pytanie 31

Podczas działania napędu zwrotnego z użyciem silnika prądu stałego zaobserwowano, że prędkość obrotowa silnika jest różna w obu kierunkach oraz że iskrzenie szczotek przy obrocie w jedną stronę jest znacznie większe niż przy obrocie w kierunku przeciwnym. Jakie kroki należy podjąć w celu naprawy silnika?

A. Zamienić łożyska
B. Znormalizować nacisk szczotek
C. Obtoczyć oraz przeszlifować komutator
D. Ustawić szczotki w strefie neutralnej
Wymiana łożysk nie rozwiąże problemu nierównej prędkości obrotowej oraz intensywnego iskrzenia szczotek. Łożyska odpowiadają za utrzymanie osi silnika w odpowiedniej pozycji i zmniejszenie tarcia, jednakże nie mają wpływu na działanie komutatora ani na kontakt szczotek z wirnikiem. Z kolei ujednolicanie nacisku szczotek, chociaż może wydawać się logicznym rozwiązaniem, nie adresuje bezpośrednio problemu iskrzenia, które jest wynikiem niewłaściwego ustawienia szczotek. Obtoczenie i przeszlifowanie komutatora mogą jedynie częściowo poprawić sytuację, ale nie zlikwidują źródła problemu, jakim jest niewłaściwe ustawienie szczotek. Ustawienie szczotek w strefie neutralnej jest nie tylko najlepszym sposobem na rozwiązanie zaobserwowanych problemów, ale także jest zgodne z praktykami stosowanymi w serwisie silników prądu stałego, co podkreśla znaczenie precyzyjnej diagnostyki oraz regulacji. Ostatecznie, te działania powinny być częścią regularnych przeglądów technicznych, aby zapewnić długotrwałą i efektywną pracę silnika.
Pytanie 32

Podłączenie kondensatora (w układzie równoległym do obciążenia) do wyjścia jednofazowego prostownika działającego w konfiguracji mostka Graetza wpłynie na napięcie wyjściowe w sposób

A. zmiany przebiegu dwupulsowego na jednopulsowy
B. redukcji tętnień
C. zmniejszenia składowej stałej
D. zmiany przebiegu jednopulsowego na dwupulsowy
Zrozumienie wpływu kondensatora na wyjście prostownika jest kluczowe dla prawidłowego projektowania układów elektronicznych. Nieprawidłowe założenie, że kondensator zmienia przebieg jednopulsowy na dwupulsowy, wynika z mylnego rozumienia działania prostowników. W rzeczywistości, prostownik mostkowy zawsze generuje przebieg dwupulsowy, ponieważ każdy cykl prądu zmiennego jest konwertowany na dwa impulsy napięcia stałego. Dodanie kondensatora nie zmienia tego fundamentalnego charakteru działania prostownika. Kolejną błędną koncepcją jest stwierdzenie, że kondensator zmniejsza składową stałą napięcia. W rzeczywistości, kondensator może jedynie wygładzać zmiany napięcia, ale nie prowadzi do zmiany wartości średniej napięcia wyjściowego. W praktycznych zastosowaniach, kondensatory są wykorzystywane głównie do eliminacji tętnień, a nie do modyfikacji składowej stałej. Warto również zauważyć, że dodanie kondensatora nie zmienia przebiegu dwupulsowego na jednopulsowy, ponieważ takie podejście ignoruje zasadnicze różnice w strukturze sygnału. Zamiast tego, kondensator pełni funkcję stabilizatora, poprawiając jakość napięcia na wyjściu. Wnioskując, kluczowe jest, aby przy projektowaniu układów zasilających w pełni zrozumieć rolę kondensatora oraz jego działanie w kontekście analizy częstotliwościowej i filtracji sygnału.
Pytanie 33

Jakim urządzeniem można zmierzyć siłę nacisku tłoka w siłowniku hydraulicznym?

A. pirometrem
B. hallotronem
C. tensometrem
D. termistorem
Pomiar siły nacisku tłoka siłownika hydraulicznego za pomocą termistora, hallotronu czy pirometru jest nieadekwatny, gdyż każde z tych urządzeń ma inne zastosowanie i nie jest przeznaczone do pomiaru siły mechanicznej. Termistor jest czujnikiem temperatury, który wykorzystuje zależność oporu elektrycznego od temperatury. W przypadku siłowników hydraulicznych istotne jest mierzenie siły, a nie temperatury, więc nie może on być użyty do tego celu. Hallotron, z drugiej strony, jest czujnikiem pola magnetycznego, który działa na zasadzie pomiaru siły magnetycznej, co nie ma związku z mechanicznymi siłami działającymi w tłoku siłownika. Nieodpowiednie jest także użycie pirometru, który służy do pomiaru temperatury obiektów na podstawie promieniowania podczerwonego. Właściwe podejście do pomiaru siły w hydraulice wymaga zastosowania specjalistycznych czujników, takich jak tensometry, które są zaprojektowane do tego celu. Użycie niewłaściwych narzędzi pomiarowych może prowadzić do błędnych wyników i wpływać negatywnie na efektywność działania systemu hydraulicznego, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi. Kluczowe jest, aby stosować odpowiednie metody pomiarowe w kontekście danego zastosowania, co jest fundamentem dobrego projektowania systemów i urządzeń.
Pytanie 34

Czy obniżenie temperatury czynnika w sprężarkach prowadzi do

A. powiększania objętości sprężonego powietrza
B. skraplania pary wodnej oraz osuszania powietrza
C. wzrostu ciśnienia sprężonego powietrza
D. osadzania zanieczyszczeń na dnie zbiornika
Odpowiedź dotycząca skraplania pary wodnej oraz osuszania powietrza jest poprawna, ponieważ ochładzanie czynnika roboczego w sprężarkach prowadzi do zmniejszenia jego temperatury, co z kolei powoduje kondensację pary wodnej zawartej w powietrzu. W praktyce, w systemach klimatyzacyjnych oraz chłodniczych, proces ten jest kluczowy dla zapewnienia efektywności działania układów. W momencie, gdy powietrze jest schładzane, jego zdolność do utrzymywania wilgoci maleje, co prowadzi do skraplania się wody. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście osuszania powietrza, co przekłada się na lepszą jakość powietrza oraz wydajność systemów. Standardy takie jak ASHRAE (American Society of Heating, Refrigerating and Air-Conditioning Engineers) podkreślają znaczenie kontroli wilgotności dla poprawy komfortu użytkowników oraz efektywności energetycznej. Dlatego w wielu zastosowaniach, takich jak chłodzenie przemysłowe czy klimatyzacja budynków, stosuje się wymienniki ciepła, które umożliwiają skuteczne zarządzanie wilgotnością oraz temperaturą powietrza.
Pytanie 35

Jakie ciśnienie w barach odpowiada 1 500 mmHg, przy założeniu, że 1 bar = 100 000 Pa, a 1 mmHg = 133,4 Pa?

A. 5,001 bar
B. 4,001 bar
C. 2,001 bar
D. 3,001 bar
Przeliczanie ciśnienia z mmHg na bary to dość prosta sprawa, ale trzeba pamiętać o kilku rzeczach. Wiesz, 1 mmHg to 133,4 Pa, a 1 bar to 100 000 Pa. Jak chcesz to obliczyć dla 1500 mmHg, to najpierw mnożysz: 1500 mmHg razy 133,4 Pa/mmHg, co daje 200100 Pa. Potem dzielisz tą wartość przez 100 000 Pa/bar, żeby dostać bary, czyli 200100 Pa podzielone przez 100 000 Pa/bar równa się 2,001 bar. To jest mega ważne, bo w inżynierii chemicznej czy meteorologii takie przeliczenia są w zasadzie na porządku dziennym. Jeśli projektujesz coś, co wymaga konkretnego ciśnienia, jak na przykład system hydrauliczny, to musisz wiedzieć, jak to przeliczać, żeby wszystko działało jak należy.
Pytanie 36

Który z podanych materiałów znajduje zastosowanie w konstrukcjach spawanych?

A. Stal niskowęglowa
B. Stal wysokowęglowa
C. Żeliwo białe
D. Żeliwo szare
Stal niskowęglowa to jeden z najpopularniejszych materiałów, jeśli chodzi o konstrukcje spawane. Ma świetne właściwości mechaniczne i jest łatwa do spawania. Niska zawartość węgla sprawia, że jest elastyczna i nie pęka tak łatwo podczas spawania. Dzięki tym zaletom, stal niskowęglowa znajduje różne zastosowania - w budownictwie, przemyśle stoczniowym czy motoryzacyjnym. Na przykład, używa się jej do produkcji belek, rur czy ram, gdzie potrzebna jest solidność i wytrzymałość na obciążenia. Zresztą, normy takie jak EN 10025 dokładnie określają wymagania dla stali konstrukcyjnych, co tylko potwierdza jej znaczenie w przemyśle. Z mojego doświadczenia, stal niskowęglowa jest lepszym wyborem niż stal wysokowęglowa, bo ma lepsze właściwości spawalnicze i mniejsze ryzyko wystąpienia naprężeń wewnętrznych, co jest mega istotne w konstrukcjach spawanych.
Pytanie 37

W miarę wzrostu współczynnika lepkości oleju używanego w systemach hydraulicznych, jakie zmiany zachodzą w lepkości oleju?

A. w mniejszym zakresie przy zmianach ciśnienia
B. w mniejszym zakresie przy zmianach temperatury
C. w szerszym zakresie przy zmianach temperatury
D. w szerszym zakresie przy zmianach ciśnienia
Wybór odpowiedzi wskazujących na szerszy zakres zmian lepkości przy zmianach ciśnienia czy temperatury jest związany z nieporozumieniami na temat działania olejów hydraulicznych i ich właściwości. Wysoki współczynnik lepkości oznacza, że olej jest bardziej oporny na zmiany, co w kontekście temperatury oznacza, że jego lepkość nie zmienia się znacząco, gdy temperatura wzrasta lub maleje. Z kolei przy niskim współczynniku lepkości, olej jest bardziej podatny na te zmiany. W związku z tym, sugerowanie, że olej o wysokiej lepkości może zmieniać swoje właściwości w szerszym zakresie przy zmianach temperatury, jest niezgodne z zasadami fizyki płynów. W układach hydraulicznych, oleje muszą charakteryzować się stabilnością lepkości w określonych warunkach eksploatacyjnych, co jest kluczowe dla efektywności działania. Warto zwrócić uwagę, że nieprawidłowe podejście do doboru oleju może prowadzić do nieefektywności systemu, zwiększonego zużycia energii, a nawet do uszkodzeń komponentów. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, jak właściwości oleju wpływają na jego działanie w praktycznych zastosowaniach hydraulicznych.
Pytanie 38

Jaką liczbę stopni swobody posiada manipulator przedstawiony na diagramie?

A. 3 stopnie swobody
B. 5 stopni swobody
C. 6 stopni swobody
D. 4 stopnie swobody
Odpowiedzi, które mówią o mniejszych stopniach swobody, często wynikają z niepełnego zrozumienia, jak działają manipulatory w przestrzeni. Trzy czy cztery stopnie swobody mogą się sprawdzić w prostszych zadaniach, ale w bardziej skomplikowanych sytuacjach mogą nie dać rady. Na przykład manipulator z trzema stopniami swobody mógłby tylko ruszać się w trzech osiach, a to za mało, jeśli trzeba wykonywać trudniejsze operacje, które wymagają jednoczesnego ruchu i obrotu. Cztery stopnie swobody mogą sprawiać wrażenie, że robot jest bardziej zaawansowany, ale tak naprawdę ograniczają go do jednego, dość prostego ruchu. Ludzie często myślą, że mniej stopni swobody oznacza prostszą konstrukcję, ale w praktyce to może ograniczać roboty w ich działaniach. Jeśli chodzi o nowoczesną automatyzację, to pięć stopni swobody to minimum, by roboty mogły funkcjonować w dynamicznych warunkach. Rozumienie, jaką liczbę stopni swobody wybrać przy projektowaniu, jest naprawdę kluczowe, bo wpływa na efektywność i wszechstronność w automatyzacji.
Pytanie 39

Która budowa siłownika hydraulicznego umożliwia uzyskanie największego skoku przy niewielkiej długości cylindra?

A. Nurnikowa
B. Tłokowa z dwustronnym tłoczyskiem
C. Tłokowa z jednostronnym tłoczyskiem
D. Teleskopowa
Nurnikowe siłowniki hydrauliczne, w odróżnieniu od teleskopowych, mają jedną, prostą konstrukcję z jednym cylindrem, co ogranicza ich zdolność do osiągania dużych skoków przy małych długościach. Ich konstrukcja jest prostsza, co może prowadzić do błędnych wniosków, że są bardziej efektywne w każdym zastosowaniu. W rzeczywistości, ich zastosowanie jest ograniczone do sytuacji, gdzie skok nie jest kluczowy, a siła działania jest priorytetem. Tłokowa konstrukcja z dwustronnym tłoczyskiem również nie jest optymalna, gdyż wymaga znacznej długości cylindra, aby osiągnąć duży skok, co czyni ją nieodpowiednią w prostych przestrzeniach. Z kolei tłokowa konstrukcja z jednostronnym tłoczyskiem, pomimo że może być bardziej kompaktowa, również nie osiąga skoku porównywalnego z teleskopowym rozwiązaniem. Często występuje mylne przekonanie, że każda konstrukcja może być używana zamiennie, co prowadzi do błędnych decyzji w doborze siłowników do konkretnego zastosowania. W przemyśle hydrauliki, dobrą praktyką jest zawsze analizowanie specyfikacji i potrzeb danego projektu, co pozwala na skuteczne dopasowanie siłowników do wymagań.
Pytanie 40

Aby dokręcić śrubowe połączenie z momentem obrotowym 6 Nm, należy użyć klucza

A. dynamometrycznego
B. oczkowego
C. nasadkowego
D. imbusowego
Odpowiedź 'dynamometrycznego' jest prawidłowa, ponieważ klucz dynamometryczny jest narzędziem zaprojektowanym do dokręcania śrub z określonym momentem obrotowym. Umożliwia on precyzyjne ustawienie momentu, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach inżynieryjnych, aby uniknąć uszkodzeń komponentów, które mogą wyniknąć z nadmiernego dokręcenia. W praktyce klucze dynamometryczne są szeroko stosowane w motoryzacji, budownictwie oraz przy montażu wszelkiego rodzaju maszyn i urządzeń. Przykładowo, w przypadku dokręcania śrub w silniku samochodowym, zastosowanie momentu 6 Nm może być wymagane do zapewnienia odpowiedniej kompresji oraz szczelności, co jest kluczowe dla prawidłowego działania silnika. Ponadto, stosując klucz dynamometryczny, inżynierowie mogą dostosować moment obrotowy do specyfikacji producenta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi i standardami branżowymi. W ten sposób, narzędzie to nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale również wpływa na bezpieczeństwo i trwałość montowanych elementów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej