Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 19:28
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 20:03

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Przed utworzeniem rabaty bylinowej, aby zwiększyć zdolność gleby do zatrzymywania wody, trzeba dodać do podłoża

A. gliny
B. torfu
C. kompostu
D. piasku
Wybierając piasek, glinę czy kompost do gleby przy zakładaniu rabat bylinowych, raczej nie osiągniesz zamierzonych efektów, a wręcz możesz napotkać różne problemy z roślinami. Piasek, choć poprawia drenaż, to nie zatrzymuje wilgoci, więc może być kiepskim rozwiązaniem, gdy rośliny potrzebują regularnej wody. W efekcie, zastosowanie piasku prowadzi do szybkiego przesychania gleby, co może źle wpłynąć na byliny, szczególnie latem. Gliny natomiast mają tendencję do zbrylania się, co powoduje stagnację wody i może doprowadzić do problemów z korzeniami. Rośliny bylinowe potrzebują odpowiednio napowietrzonego podłoża, więc w zbyt wilgotnych warunkach mogą po prostu zamierać. Kompost, mimo że daje dużo składników odżywczych, może wprowadzać za dużo substancji organicznych i sprawiać, że gleba staje się zbyt zbita. Bardzo często błędne podejście wynika z mylnego przekonania, że wszystkie organiczne dodatki są dobre. Ważne, żeby dobierać dodatki w zależności od potrzeb roślin i stanu gleby, co wymaga pewnej wiedzy o ich właściwościach.
Pytanie 2

Właściciel planuje zasadzić w swoim ogrodzie różanecznik katawbijski (Rhododendron catawbiense). Gleba w miejscu, gdzie ma być posadzona roślina, jest przepuszczalna i ma neutralny odczyn. Który z zabiegów jest konieczny, aby dostosować warunki glebowe do wymagań rośliny?

A. Wałowanie
B. Zakwaszanie
C. Zagęszczanie
D. Wapnowanie
Wałowanie i wapnowanie to tak naprawdę nie są najlepsze opcje, jeśli chodzi o przygotowanie gleby dla różanecznika katawbijskiego. Wałowanie, czyli wyrównywanie gleby, raczej nie przynosi korzyści, zwłaszcza gdy roślina ma specyficzne wymagania. Zagęszczanie gleby również nie jest dobrym pomysłem, bo może zablokować dostęp wody i składników odżywczych dla korzeni. Wapnowanie z kolei zwiększa pH gleby, a to dla roślin preferujących kwaśne warunki to może być prawdziwy strzał w stopę. Czasem wykorzystanie tych metod wynika z niepełnego zrozumienia potrzeb roślin, dlatego warto dowiedzieć się o wymaganiach przed podjęciem jakichkolwiek działań. Zrozumienie specyfiki roślin jest kluczowe dla ich zdrowia i rozwoju.
Pytanie 3

Nawożenie roślin doniczkowych nie jest wskazane

A. w czasie kwitnienia
B. na początku wiosny i lata
C. w okresie dynamicznego wzrostu
D. kiedy są w dobrej kondycji
Nawożenie roślin doniczkowych na przełomie wiosny i lata, gdy są zdrowe lub w okresie intensywnego wzrostu, może być mylone z optymalnym czasem na dostarczanie składników odżywczych. Jednak zdrowe rośliny wymagają nawożenia w określonych momentach ich cyklu życia, a nie w sytuacjach, gdy nie wykazują zauważalnych niedoborów. Nawożenie w tych okresach, szczególnie w czasie intensywnego wzrostu, może prowadzić do nadmiaru składników odżywczych, co skutkuje przenawożeniem. Przenawożenie objawia się zjawiskami takimi jak żółknięcie liści, ich opadanie, a nawet obumieranie roślin. Ponadto, nawożenie w okresie kwitnienia jest kluczowe, ponieważ rośliny w tym czasie potrzebują zwiększonej ilości potasu i fosforu, co nie jest konieczne w innych fazach wzrostu. Przykładem błędnego podejścia jest stosowanie nawozów uniwersalnych w nadmiarze w czasie, gdy rośliny przygotowują się do kwitnienia. Dlatego, aby zapewnić roślinom optymalne warunki, należy stosować nawozy zgodnie z ich aktualnymi potrzebami, co obejmuje monitorowanie faz wzrostu i dostosowywanie programu nawożenia do specyficznych wymagań roślin.
Pytanie 4

Jaką czynność należy wykonać zaraz po rozłożeniu darni, gdy zakładamy trawnik metodą darniowania?

A. Koszenie
B. Podlewanie
C. Wałowanie
D. Nawożenie
Wałowanie darni jest kluczowym etapem w procesie zakładania trawnika metodą darniowania. Po rozłożeniu darni, wałowanie ma na celu zapewnienie dobrego kontaktu pomiędzy podłożem a darnią, co sprzyja lepszemu ukorzenieniu. Proces ten polega na równomiernym naciskaniu na powierzchnię darni w celu eliminacji powietrza z podłoża oraz usunięcia nierówności, co jest istotne dla prawidłowego wzrostu trawnika. Wałowanie powinno być wykonane z użyciem wałów mechanicznych lub ręcznych, które są dostosowane do typu gleby. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami agronomicznymi i zapewnia, że darń jest stabilna, co minimalizuje ryzyko jej przesuwania się pod wpływem wody lub wiatru. Dodatkowo, poprawnie wykonane wałowanie wspomaga nawadnianie oraz nawożenie, ponieważ sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i substancji odżywczych przez system korzeniowy. Efektem jest zdrowszy, bardziej odporny trawnik, który szybciej się ukorzenia i rozwija.
Pytanie 5

Aby zregenerować metalowe ogrodzenie, należy usunąć pozostałości starej farby, a później

A. przemyć ogrodzenie benzyną ekstrakcyjną i nałożyć farbę ftalową
B. pomalować ogrodzenie lakierem oraz farbą ftalową
C. pomalować ogrodzenie farbą antykorozyjną i farbą ftalową
D. umyć ogrodzenie rozpuszczalnikiem i nałożyć lakier
Użycie innych metod malowania, takich jak przemywanie ogrodzenia benzyną ekstrakcyjną czy rozpuszczalnikiem i malowanie lakierem, może wydawać się kuszące, jednak są to praktyki, które nie zapewniają odpowiedniego poziomu ochrony przed korozją. Benzyna ekstrakcyjna, choć może skutecznie usunąć brud i zanieczyszczenia, nie jest odpowiednim środkiem do czyszczenia metalowych powierzchni przed malowaniem, ponieważ może zostawiać resztki, które osłabiają przyczepność farby. Użycie lakieru jako metody malowania również nie jest optymalne, ponieważ lakiery zazwyczaj nie mają właściwości antykorozyjnych, a ich trwałość na zewnątrz jest znacznie niższa niż farb ftalowych czy antykorozyjnych. Ponadto, pomalowanie ogrodzenia tylko lakierem nie zabezpiecza metalu przed szkodliwymi skutkami działania wilgoci, co prowadzi do szybszego procesu korozji. Błędem myślowym jest także przekonanie, że jedno podejście do malowania wystarczy, aby zapewnić długotrwałą ochronę. W rzeczywistości, skuteczna ochrona metalowych powierzchni wymaga zastosowania systemów, które łączą różne materiały, tak jak farba antykorozyjna z farbą ftalową, co zapewnia zarówno estetykę, jak i ochronę przed działaniem czynników zewnętrznych.
Pytanie 6

Jakie gatunki są typowe dla lasów gradowych?

A. lipa drobnolistna (Tilia cordata) i grab pospolity (Carpinus betulus)
B. olsza szara (Alnus incana) i świerk pospolity (Picea abies)
C. olsza czarna (Alnus glutinosa) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)
D. dąb szypułkowy (Quercus robur) oraz sosna zwyczajna (Pinus sylvestris)
Olsza szara (Alnus incana) i świerk pospolity (Picea abies) to gatunki, które nie są typowe dla lasów gradowych i generalnie preferują inne warunki siedliskowe. Olsza szara jest gatunkiem, który często występuje w wilgotnych miejscach, takich jak brzegi rzek czy tereny podmokłe, gdzie jej korzenie mogą dostosować się do zmiennych warunków wodnych. Świerk pospolity, z kolei, jest gatunkiem iglastym, który dominująco rośnie w chłodniejszych i mniej wilgotnych regionach, takich jak góry. Takie podejście do klasyfikacji gatunków może prowadzić do błędnych wniosków o ich ekologicznych preferencjach i roli w ekosystemie. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy gatunek ma swoje specyficzne wymagania środowiskowe, które decydują o jego rozmieszczeniu. Zrozumienie tych zależności jest niezbędne w praktykach z zakresu leśnictwa oraz ochrony przyrody. W przypadkach niepoprawnych odpowiedzi można zauważyć zjawisko nadmiernego generalizowania, które prowadzi do mylnego przyporządkowania gatunków do określonych typów ekosystemów. Niewłaściwe interpretacje mogą osłabić działania na rzecz ochrony bioróżnorodności i efektywnego zarządzania zasobami leśnymi.
Pytanie 7

Do obszarów zieleni przeznaczonych na aktywny wypoczynek zaliczają się

A. miejskie promenady
B. parki wielofunkcyjne
C. bulwary nad rzekami
D. skwery osiedlowe
Parki wielofunkcyjne to super ważny element zieleni w miastach, które są stworzone głównie do aktywnego wypoczynku. Mają różne funkcje, które zachęcają ludzi do ruchu, zabawy i spotykania się ze sobą. Zazwyczaj znajdziesz w nich ścieżki do spacerów i biegania, boiska do sportu, place zabaw, a nawet strefy do gier zespołowych. Przykładowo, parki miejskie mają miejsca do fitnessu, ale też obszary na relaks czy organizację różnych wydarzeń. W projektowaniu takich parków warto pomyśleć o tym, żeby były dostępne dla wszystkich, niezależnie od wieku czy możliwości. Dzięki temu z różnych grup społecznych można zbudować lepsze więzi i poprawić jakość życia mieszkańców, co moim zdaniem jest bardzo istotne.
Pytanie 8

Krzewy róż bez bryły korzeniowej, które mają być sprzedane, powinny być pęczkowane po

A. 50 albo 55 sztuk i owijać folią
B. 20 albo 25 sztuk i wiązać w jednym miejscu
C. 5 albo 10 sztuk i wiązać w dwóch miejscach
D. 30 albo 35 sztuk i owijać sznurkiem
Wybór większych pęczków, jak 50 lub 55 sztuk, oraz owijanie folią prowadzi do niekorzystnych warunków dla roślin. Takie pakowanie ogranicza dostęp powietrza, co może prowadzić do przekrwienia roślin i sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Ponadto, owinięcie folią nie zapewnia odpowiedniej stabilności roślin, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia w trakcie transportu. Z kolei wiązanie w jednym miejscu, zwłaszcza dla dużych ilości roślin, może prowadzić do mechanicznych uszkodzeń, ponieważ większa siła nacisku na korzenie w jednym punkcie zwiększa prawdopodobieństwo ich złamania. Wybór 30 lub 35 sztuk w pęczku i owinięcie sznurkiem również nie jest optymalny, ponieważ sznurek może być zbyt mocno napięty, co z kolei prowadzi do uszkodzenia delikatnych pędów. W przypadku 5 lub 10 sztuk i wiązania w dwóch miejscach, mamy do czynienia z praktyką, która wspiera zdrowie roślin oraz ich estetykę, co jest kluczowe dla sukcesu w sprzedaży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do strat finansowych oraz negatywnego wpływu na reputację sprzedawcy.
Pytanie 9

Symbol C20 w dokumentacji szkółkarskiej wskazuje, że roślina jest sprzedawana

A. w pojemniku o masie 20 kg
B. w pojemniku o objętości 20 l
C. w doniczce okrągłej o średnicy 20 cm
D. w doniczce kwadratowej o boku 20 cm
Wybór odpowiedzi, które sugerują, że C20 oznacza doniczkę o określonym kształcie lub masie, jest błędny z kilku powodów. Pierwsza niepoprawna koncepcja związana z doniczką okrągłą o średnicy 20 cm, ignoruje fakt, że oznaczenia szkółkarskie odnoszą się głównie do objętości, a nie wymiarów średnicy. W praktyce, donice o różnych kształtach mogą mieć tę samą pojemność, dlatego samo podanie średnicy nie jest wystarczające do określenia rzeczywistej objętości pojemnika. Podobnie, koncepcja doniczki kwadratowej o boku 20 cm również jest myląca, gdyż nie uwzględnia pojemności, która w przypadku doniczek kwadratowych mogłaby się różnić w zależności od głębokości. Z kolei odniesienie do masy 20 kg jest całkowicie nieadekwatne, ponieważ masa pojemnika zależy od wielu czynników, w tym rodzaju użytego materiału, wilgotności gleby oraz samej rośliny. W praktyce, błędne rozumienie oznaczeń pojemnościowych prowadzi do problemów w zakresie planowania przestrzeni w ogrodnictwie oraz niezadowolenia z jakości roślin. Dla profesjonalistów w branży szkółkarskiej znajomość właściwej terminologii i oznaczeń jest niezbędna, aby efektywnie zarządzać produkcją i sprzedażą roślin, a także zapewnić ich odpowiedni rozwój.
Pytanie 10

Która kolejność wykonywanych prac jest właściwa dla zakładania ogrodu?

1. Posadzenie roślin drzewiastych

2. Wykonanie ścieżek.

3. Założenie trawnika.

1. Wykonanie ścieżek.

2. Założenie trawnika.

3. Posadzenie roślin drzewiastych.

A.B.

1. Założenie trawnika.

2. Posadzenie roślin drzewiastych.

3. Wykonanie ścieżek.

1. Wykonanie ścieżek.

2. Posadzenie roślin drzewiastych.

3. Założenie trawnika.

C.D.

A. B.
B. D.
C. A.
D. C.
Kiedy podejmujemy decyzję o kolejności prac w ogrodzie, kluczowe jest zrozumienie wpływu, jaki różne etapy mają na siebie nawzajem. Wybór niepoprawnej kolejności wprowadza szereg problemów, które mogą zniweczyć efekt końcowy. Wiele osób może pomyśleć, że najpierw należy posadzić trawnik, bo to jego wygląd często jest pierwszym, co zauważamy w ogrodzie. Jednak takie podejście ignoruje fakt, że trawnik jest wyjątkowo wrażliwy na uszkodzenia mechaniczne. Jeśli zostanie założony zbyt wcześnie, może ulec zniszczeniu podczas późniejszego transportu roślin drzewiastych czy tworzenia ścieżek. Ponadto, nieprzemyślane sadzenie roślin drzewiastych przed założeniem innych elementów ogrodu może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń zarówno roślin, jak i struktury ogrodu. Zastosowanie ciężkiego sprzętu w rejonach, gdzie już znajduje się trawnik, może spowodować zagęszczenie gleby, a tym samym utrudnić roślinom prawidłowy wzrost. Zrozumienie tej zależności jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu ogrodowego i wymaga znajomości zasad planowania przestrzennego oraz praktyk ogrodniczych, które powinny być podstawą wszelkich działań związanych z aranżacją ogrodów.
Pytanie 11

Zalecana odległość, w jakiej należy sadzić krzewy na żywopłot, powinna mieścić się w granicach

A. 1,6 - 2,0 m
B. 0,2 - 0,5 m
C. 0,6 - 0,8 m
D. 1,0 - 1,5 m
Odmienne odpowiedzi na pytanie o zalecaną odległość sadzenia krzewów do żywopłotów uformowanych sugerują błędne rozumienie podstawowych zasad sadzenia roślin. Odpowiedzi w zakresie 1,6 - 2,0 m, 0,6 - 0,8 m oraz 1,0 - 1,5 m wskazują na zbyt dużą odległość, co prowadzi do problemów z formowaniem zwartego i estetycznego żywopłotu. Przy takich odstępach rośliny nie będą w stanie się ze sobą zintegrować, co skutkuje tworzeniem nieestetycznych luk oraz ogranicza efektywność żywopłotu jako naturalnej bariery. W praktyce, zbyt duża przestrzeń pomiędzy krzewami może prowadzić do nadmiernego rozrostu chwastów, które będą konkurować o zasoby, takie jak woda i składniki odżywcze. Dodatkowo, żywopłoty pełnią ważną rolę w ochronie przed wiatrem i hałasem, a ich skuteczność jest znacznie ograniczona, gdy rośliny są sadzone w większych odstępach. Warto zauważyć, że standardy dotyczące sadzenia żywopłotów zalecają maksymalnie 0,5 m rozstawu, aby zapewnić ich zdrowy rozwój oraz odpowiednią funkcjonalność. Często spotykanym błędem jest również bagatelizowanie wymagań dotyczących przestrzeni, co wynika z braku zrozumienia biologicznych potrzeb roślin. Kluczowe jest, aby przy planowaniu żywopłotów kierować się sprawdzonymi zasadami agrotechniki.
Pytanie 12

Rośliny w klombach zaprojektowanych według zasad z XIX wieku powinny być sadzone

A. o różnorodnej wysokości, w sposób nieregularny
B. o tej samej wysokości
C. niższymi na obrzeżach, a wyższymi w centrum
D. niższymi w centrum, a wyższymi na obrzeżach
Projektowanie klombów zgodnie z zasadami XIX wieku opiera się na harmonijnym zestawieniu roślin, gdzie wysokość ma kluczowe znaczenie. Wybór roślin o jednakowej wysokości prowadzi do monotonnego, płaskiego efektu, który nie jest zgodny z estetyką tej epoki. Takie podejście nie uwzględnia naturalnych cech roślin, które różnią się wysokością, co może skutkować utratą walorów dekoracyjnych. Przykładami są klomby w stylu parku angielskiego, które charakteryzują się wprowadzeniem różnorodnych form i tekstur. Zastosowanie roślin o zróżnicowanej wysokości, nieregularnie, może wydawać się atrakcyjne, jednak w kontekście XIX-wiecznego projektowania może prowadzić do chaosu wizualnego, naruszając zasady harmonii i porządku. Z kolei obsadzanie klombów niższymi w środku, a wyższymi na zewnątrz, tworzy efekt odwrotny do zamierzonego, zmniejszając widoczność niższych roślin i może skutkować dominacją wyższych form, co nie jest pożądane. Dlatego kluczowe jest stosowanie właściwych zasad projektowania, które uwzględniają zarówno estetykę, jak i praktyczność, aby uzyskać zamierzony efekt wizualny.
Pytanie 13

Który z wymienionych elementów siedliska korzystnie wpływa na rozwój roślin wrzosowatych?

A. Gleba urodzajna o zasadowym pH
B. Gleba lekka o kwaśnym pH
C. Obfite nawilżenie
D. Intensywne nasłonecznienie
Gleba lekka o kwaśnym odczynie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wzrost roślin wrzosowatych, gdyż te rośliny są przystosowane do specyficznych warunków siedliskowych. Wrzosowate, takie jak wrzos czy wrzośce, preferują pH gleby w zakresie od 4 do 5,5. Kwaśne podłoże sprzyja lepszemu przyswajaniu przez nie składników odżywczych, takich jak żelazo czy mangan, które są niezbędne do ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ponadto, gleba lekka zapewnia dobrą cyrkulację powietrza, co jest istotne dla korzeni roślin. W praktyce, uprawiając wrzosowate, ogrodnicy często świadomie dobierają odpowiednie podłoże, dodając torf lub kompost, co dodatkowo zwiększa kwasowość gleby. Zrozumienie tych preferencji siedliskowych pozwala na skuteczniejsze zarządzanie roślinnością w ogrodach, parkach oraz w naturalnych siedliskach, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zakresie ochrony i uprawy roślin.
Pytanie 14

Jakie niebezpieczeństwo dla pracownika wiąże się z używaniem herbicydu do opryskiwania roślin?

A. Oparzenie.
B. Uraz mechaniczny.
C. Zatrucie przez układ oddechowy.
D. Zranienie.
Odpowiedź 'Zatrucie poprzez drogi oddechowe' jest właściwa, bo kiedy opryskujemy rośliny herbicydami, jest ryzyko, że wdychamy drobinki tych chemikaliów. Herbicydy są po to, żeby pozbywać się niechcianych roślin, ale ich składniki mogą być niebezpieczne dla ludzi, zwłaszcza w postaci aerozolu, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Wdychanie tych substancji może podrażniać układ oddechowy, a czasem nawet prowadzić do zatrucia. Dlatego warto, żeby wszyscy, którzy używają herbicydów, przestrzegali zasad ochrony osobistej i używali odpowiednich środków ochrony, jak maski czy respiratory. Dobrym zwyczajem jest noszenie takich środków w strefach, gdzie używane są chemikalia. Te wszystkie informacje, które są w kartach charakterystyki substancji chemicznych oraz zasady BHP dotyczące pracy z pestycydami, są kluczowe, żeby minimalizować ryzyko zatrucia. Nie zapominaj również o warunkach pogodowych, bo te mogą wpływać na to, jak rozprzestrzeniają się opryski.
Pytanie 15

Obsadzanie kwietników sezonowych w okresie letnim realizuje się

A. w drugiej połowie maja
B. w pierwszej połowie kwietnia
C. w drugiej połowie kwietnia
D. w pierwszej połowie maja
Sadzenie kwiatów w drugiej połowie maja to naprawdę dobry pomysł! Wtedy warunki pogodowe są najkorzystniejsze dla roślin. Zmniejsza się ryzyko przymrozków, a to oznacza, że bez obaw możesz wsadzić rośliny, które lubią ciepło, na przykład begonie czy pelargonie. Ogrodnicy mają swoje obserwacje, które pokazują, że po maju noce stają się cieplejsze, co zdecydowanie sprzyja wzrostowi roślin. Dzięki temu, że sadzenie planuje się na ten czas, rośliny mają więcej szans na pełne kwitnienie i dobre warunki do rozwoju. Dobrze jest też wcześniej zająć się glebą – próba jej odżywienia i spulchnienia może mieć ogromny wpływ na sukces letnich nasadzeń.
Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Jakie gatunki roślin są rekomendowane do uprawy w szkółce usytuowanej na terenach o podmokłych glebach?

A. Bożodrzew gruczołkowaty (Ailanthus altissima), dereń jadalny (Cornus mas)
B. Klon tatarski (Acer tataricum), szczodrzeniec wczesny (Cytisus praecox)
C. Klon polny (Acer campestre), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
D. Olsza czarna (Alnus glutinosa), dereń biały (Cornus alba)
Olsza czarna (Alnus glutinosa) oraz dereń biały (Cornus alba) to rośliny, które doskonale radzą sobie w warunkach gleb podmokłych. Olsza czarna jest gatunkiem drzewiastym, który naturalnie występuje w strefach wilgotnych, wzdłuż brzegów rzek czy w miejscach z podwyższonym poziomem wód gruntowych. Dzięki swojej zdolności do formowania korzeni w gruncie ubogim w tlen, olsza czarna przyczynia się do stabilizacji zbiorników wodnych oraz poprawia jakość gleby poprzez wprowadzanie azotu. Z kolei dereń biały jest krzewem, który dobrze znosi podmokłe warunki i jest często stosowany w aranżacjach krajobrazowych oraz przy projektowaniu stref buforowych wzdłuż wód. Jego liście oraz pędy są cenione w horticulturze za estetykę oraz funkcjonalność. W kontekście praktycznym, uprawa tych roślin w szkółkach może przyczynić się do ochrony ekosystemów wodnych oraz zwiększenia bioróżnorodności lokalnych siedlisk, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju i zarządzania środowiskiem.
Pytanie 18

Jakie wymagania muszą spełniać drzewa przeznaczone do sadzenia?

A. Właściwie ukształtowany pokrój oraz system korzeniowy
B. Właściwie rozwinięte pąki liściowe oraz korzenie boczne
C. Właściwie uformowany pień oraz korzeń główny
D. Właściwie wykształcone pędy i pąki kwiatowe
Prawidłowe warunki dla drzew przeznaczonych do sadzenia są często mylone z innymi kryteriami, co może prowadzić do błędnych wyborów. Odpowiedzi dotyczące pąków liściowych, pędów czy pąków kwiatowych mogą wydawać się istotne, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do najważniejszych aspektów dotyczących wzrostu i rozwoju drzew. Pąki liściowe są istotne dla późniejszego wzrostu, ale ich wykształcenie nie jest kluczowe w kontekście sadzenia. W przypadku pędów i pąków kwiatowych, koncentrowanie się na tych elementach może zniekształcić nasze zrozumienie tego, co jest najważniejsze dla zdrowia i stabilności drzewa. Prawidłowo uformowany przewodnik jest istotny dla kontroli wzrostu, jednak bez solidnego systemu korzeniowego, drzewo nie będzie w stanie przetrwać w nowym środowisku. Również pokrój, który nie jest dostosowany do warunków lokalnych, może prowadzić do problemów związanych z rozwojem i zdrowiem drzewa. Typowym błędem jest mylenie fazy wzrostu z wymaganiami sadowniczymi. Zrozumienie, że zdrowy system korzeniowy i odpowiedni pokrój są fundamentalne do sukcesu sadzenia, jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się rolnictwem czy ogrodnictwem. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze drzew zwracać uwagę na te właśnie aspekty, a nie tylko na ich wygląd czy inne nieistotne cechy.
Pytanie 19

Gdy pracownik przygotowywał ciecz roboczą herbicydu, przypadkowo wylał koncentrat środka chemicznego na swoją dłoń. Jaką pomoc powinien otrzymać?

A. nałożyć na dłoń zimny kompres z sody oczyszczonej
B. przemyć skórę dłoni bieżącą czystą wodą
C. zdezynfekować skórę dłoni roztworem wody utlenionej
D. osuszyć dłoń za pomocą papierowego ręcznika
Przemycie skóry dłoni strumieniem czystej wody jest kluczowym pierwszym krokiem w przypadku kontaktu z substancjami chemicznymi, takimi jak herbicydy. Woda skutecznie rozcieńcza i usuwa resztki chemikaliów, minimalizując ich potencjalnie szkodliwy wpływ na skórę. W praktyce, przy użyciu bieżącej wody, należy przemywać dłoń przez co najmniej 15 minut, aby zapewnić dokładne usunięcie środka chemicznego. Zgodnie z zaleceniami zawartymi w normach BHP oraz wskazaniach producentów chemikaliów, unikanie kontaktu substancji z skórą jest kluczowe. W każdym przypadku, oprócz przemywania, należy także zasięgnąć porady medycznej, zwłaszcza jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, takie jak podrażnienie czy reakcje alergiczne. W sytuacjach zawodowych, gdzie praca z chemikaliami jest rutynowa, posiadanie odpowiednich środków ochrony osobistej oraz znajomość procedur postępowania w przypadku wypadków jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.
Pytanie 20

Nienaturalne szarozielone bądź fioletowe zabarwienie liści oraz ogonków liściowych wskazuje na niedobór

A. potasu
B. fosforu
C. magnezu
D. azotu
Azot, magnez i potas są składnikami odżywczymi, które również mają kluczowe znaczenie dla wzrostu i rozwoju roślin, ale ich niedobór objawia się w inny sposób. Niedobór azotu prowadzi do żółknięcia liści, zwłaszcza starszych, co jest efektem zmniejszonej produkcji chlorofilu. Rośliny z deficytem azotu często wykazują spowolniony wzrost oraz ogólną bladą barwę. Magnez, z kolei, jest niezbędny do aktywacji wielu enzymów oraz syntezy chlorofilu, a jego niedobór może prowadzić do charakterystycznych plam na liściach, co jest wynikiem zubożenia chlorofilu. Potas jest natomiast kluczowy dla regulacji procesów osmotycznych oraz transportu wody i składników odżywczych; jego niedobór objawia się brązowymi plamami na brzegach liści. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby nie mylić objawów różnych niedoborów. Stosując niewłaściwe nawozy w odpowiedzi na błędne diagnozy, można wprowadzić dodatkowe problemy, co może prowadzić do pogorszenia kondycji roślin. Edukacja na temat właściwego rozpoznawania symptomów niedoborów składników pokarmowych oraz zastosowania odpowiednich praktyk agrotechnicznych jest niezbędna dla utrzymania zdrowego wzrostu roślin.
Pytanie 21

Jakie rośliny można by polecić do użycia jako rośliny okrywowe w miejscu cienistym, osłoniętym przez korony drzew?

A. płomyk szydlasty (Phlox subulata), goździk kropkowany (Dianthus deltoides)
B. barwinek pospolity (Vinca minor), bluszcz pospolity (Hedera helix)
C. jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
D. macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum), karmnik ościsty (Sagina subulata)
Barwinek pospolity (Vinca minor) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które doskonale sprawdzają się jako okrywowe w warunkach zacienionych. Barwinek pospolity charakteryzuje się gęstym, zielonym listowiem i jest w stanie dobrze rosnąć w cieniu, co czyni go idealnym do miejsc, gdzie inne rośliny mogą mieć trudności z rozwojem. Dodatkowo, barwinek kwitnie wiosną, dostarczając atrakcyjnych, niebieskawych kwiatów, które mogą ożywić zacienione obszary. Bluszcz pospolity z kolei jest znany z dużej tolerancji na cień oraz zdolności do wspinania się na inne rośliny i powierzchnie, co sprawia, że jest doskonałym wyborem do zalesionych ogrodów. Obie rośliny są mało wymagające, co wpisuje się w dzisiejsze trendy ekologiczne, promujące wykorzystanie rodzimych gatunków do tworzenia zrównoważonych ekosystemów w ogrodach. Warto również zaznaczyć, że zarówno barwinek, jak i bluszcz, mają właściwości stabilizujące glebę, co jest istotne w kontekście zapobiegania erozji w obszarach narażonych na klęski żywiołowe.
Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Fundusze uzyskiwane z opłat za korzystanie ze środowiska są wykorzystywane na

A. zakładanie stref chronionego krajobrazu
B. zapobieganie zanieczyszczeniu powietrza
C. ochronę terenów zielonych w miastach
D. ochronę i zwiększanie wartości tego środowiska
Pomimo że odpowiedzi dotyczą ochrony powietrza, zieleni w miastach oraz tworzenia stref chronionego krajobrazu, kluczowym problemem jest zrozumienie, że te działania są częścią szerszej koncepcji ochrony środowiska, a same w sobie nie wyczerpują celu, na jaki przeznaczane są środki uzyskiwane z opłat. Odpowiedź sugerująca, iż priorytetem jest ochrona powietrza, może prowadzić do mylenia celów krótkoterminowych z długoterminowymi korzyściami środowiskowymi. Ochrona powietrza jest z pewnością istotna, ale nie wyczerpuje pełnego zakresu działań, które mają na celu podnoszenie wartości całego środowiska, które obejmuje również jakość wody, gleby oraz bioróżnorodności. Z kolei odpowiedzi dotyczące ochrony zieleni w miastach oraz tworzenia stref chronionego krajobrazu mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że ochrona lokalnych zasobów jest wystarczająca, podczas gdy kluczowe jest podejście systemowe, które uwzględnia integrację wszystkich elementów ekosystemu. W kontekście zrównoważonego rozwoju, istotne jest zrozumienie, że każdy projekt ochrony środowiska powinien dążyć do holistycznego podejścia, które łączy różne aspekty ochrony i rozwoju, a nie skupia się na jednym elemencie.
Pytanie 25

Jaką roślinę rekomendujesz do uprawy w terenie w gospodarstwie usytuowanym w południowej Polsce, które ma nasłonecznione stanowisko oraz gleby przepuszczalne, bogate w wapń?

A. Wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
B. Różanecznik katawbijski (Rhododendron catawbiense)
C. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
D. Hortensja pnąca (Hydrangea petiolaris)
Hortensja pnąca (Hydrangea petiolaris) jest piękną rośliną, ale jej uprawa w warunkach południowej Polski z nasłonecznionym stanowiskiem i glebą przepuszczalną zasobną w wapń nie jest optymalna. Roślina ta preferuje cień i półcień, a także gleby wilgotne i kwaśne. W zbyt suchych i słonecznych warunkach hortensja będzie miała trudności w rozwoju, co może prowadzić do braku kwitnienia oraz obumierania pędów. Ponadto, różanecznik katawbijski (Rhododendron catawbiense) również nie nadaje się do takich warunków, ponieważ wymaga gleb kwaśnych i wilgotnych, a jego uprawa na glebach wapiennych jest niezalecana. W przypadku wrzosu pospolitego (Calluna vulgaris), chociaż może rosnąć na glebach piaszczystych, preferuje gleby kwaśne i nie jest odporny na długotrwałe susze. Błędem jest zatem zakładanie, że te rośliny będą dobrze funkcjonować w warunkach, które ten gatunek nie sprzyjają. Właściwy dobór roślin do konkretnego stanowiska jest kluczowy dla ich zdrowia, estetyki oraz trwałości nasadzeń, co podkreśla znaczenie przemyślanej aranżacji przestrzeni zielonych.
Pytanie 26

Który element rysunku jest niezbędny na planszy projektu koncepcyjnego?

A. Tabeli materiałowej
B. Wymiarowania
C. Tabliczki tytułowej
D. Legendy
Legendy są kluczowym elementem rysunku technicznego, który pełni funkcję wyjaśniającą i informacyjną. Zawierają one istotne informacje o symbolach, kolorach oraz innych oznaczeniach użytych w projekcie. Bez legendy, interpretacja rysunku może być utrudniona, co wpływa na komunikację pomiędzy projektantem a wykonawcą. W kontekście standardów, takich jak normy ISO 128, legendy są zalecane jako sposób na ułatwienie zrozumienia rysunku przez osoby, które nie są bezpośrednio zaangażowane w jego tworzenie. Przykładem praktycznym może być projekt budynku, w którym legenda zawiera symbole reprezentujące różne materiały budowlane, instalacje elektryczne czy wodociągowe. Takie podejście nie tylko usprawnia proces realizacji projektu, ale również minimalizuje ryzyko popełnienia błędów na etapie budowy, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i efektywności procesu budowlane. Dobrze zorganizowana legenda pozwala także na łatwiejsze wprowadzanie ewentualnych zmian w projekcie, ponieważ wszyscy uczestnicy procesu mają jasne odniesienia do używanych oznaczeń.
Pytanie 27

Jakie symptomy mogą sugerować, że roślina była zbyt mało podlewana?

A. Zniekształcone liście, pokryte czarnym osadem
B. Plamy na pędach, na liściach szary osad
C. Zmiana barwy liści, skórka oddzielająca się od pędu
D. Zwiędnięte liście, pomarszczona skórka na pędach
Zwiędnięte liście oraz pomarszczona skórka na pędach to kluczowe objawy, które świadczą o przesuszeniu rośliny. Przesuszenie następuje, gdy roślina nie otrzymuje wystarczającej ilości wody, co prowadzi do utraty turgoru komórkowego, skutkując zwiotczeniem liści. W praktyce, regularne monitorowanie wilgotności podłoża jest niezbędne dla zdrowego wzrostu roślin. Można to osiągnąć przez stosowanie wilgotnościomierzy, które pozwalają na precyzyjne określenie potrzeb wody. Warto również zwrócić uwagę na specyfikę rośliny, ponieważ różne gatunki mają różne wymagania dotyczące wilgotności. Dobre praktyki w zakresie nawadniania obejmują nawadnianie roślin wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, aby zminimalizować parowanie. Przesuchanie roślin można również zminimalizować przez stosowanie mulczowania, które spowalnia parowanie wody z powierzchni podłoża, co jest zgodne z zaleceniami ekologicznego ogrodnictwa. Odpowiednia pielęgnacja i dostosowanie nawadniania do potrzeb konkretnej rośliny są kluczowe dla jej zdrowia i wzrostu.
Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Jakie czynniki sprzyjają obfitemu kwitnieniu różaneczników?

A. Gleba kwaśna, wilgotna, miejsce osłonięte
B. Gleba wilgotna o zasadowym pH, miejsce w półcieniu
C. Gleba kwaśna, lokalizacja sucha, nasłoneczniona
D. Gleba o neutralnym odczynie, miejsce nasłonecznione, wietrzne
Nieodpowiednie warunki dla różaneczników mogą prowadzić do ich słabego wzrostu i ograniczonego kwitnienia. Ziemia o odczynie obojętnym lub zasadowym nie jest odpowiednia dla tych roślin, ponieważ wpływa na dostępność składników odżywczych, co może prowadzić do ich niedoboru. Gleby o pH wyższym niż 6,5 mogą ograniczać wchłanianie takich minerałów jak żelazo, co skutkuje objawami chlorozu i ogólnym osłabieniem roślin. Dodatkowo, stanowisko słoneczne oraz wietrzne jest niekorzystne, gdyż różaneczniki preferują półcień i osłonę przed wiatrem. Ekstremalne nasłonecznienie prowadzi do przegrzewania się roślin, co osłabia ich system odpornościowy. Stanowiska suche również są problematyczne, ponieważ różaneczniki potrzebują odpowiedniego poziomu wilgotności do prawidłowego wzrostu. Podsumowując, typowe błędy myślowe związane z wyborem lokalizacji i warunków glebowych dla różaneczników mogą prowadzić do nieodpowiednich praktyk ogrodniczych, co w konsekwencji wpływa na ich zdrowie i estetykę. Z tego powodu warto zapoznać się z podstawowymi wymaganiami tych roślin przed ich zasadzeniem, co pomoże uniknąć rozczarowań i zapewni bujne kwitnienie.
Pytanie 30

Dostarczanie azotu roślinom ozdobnym skutkuje

A. skarłowaceniem młodych pędów
B. żółknięciem pędów oraz liści
C. intensywnym wzrostem części wegetatywnej
D. opadaniem liści oraz kwiatów
Nieprawidłowe koncepcje dotyczące nawożenia roślin ozdobnych azotem często wynikają z błędnych przekonań na temat skutków tego pierwiastka. Opadanie liści i kwiatów, które jest jedną z wymienionych odpowiedzi, może mieć różne przyczyny, ale nie jest bezpośrednio spowodowane nawożeniem azotem. W rzeczywistości azot jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania roślin i jego deficyt może prowadzić do różnych objawów, w tym do opadania liści, ale nie w przypadku jego odpowiedniej ilości. Żółknięcie liści i pędów, które również zostało podane jako jedna z odpowiedzi, zazwyczaj wskazuje na brak azotu, a nie jego nadmiar. W przypadku nadmiaru azotu rośliny mogą wykazywać nadmierny wzrost wegetatywny, ale nie doprowadzi to do ich żółknięcia. Skarłowacenie młodych pędów jest zjawiskiem, które może występować w wyniku różnych stresów środowiskowych, a nie jest typowym skutkiem nawożenia azotem. Błędne myślenie polegające na postrzeganiu nawożenia azotem jako czynnika, który prowadzi do negatywnych skutków, przeważnie wynika z braku pełnej wiedzy na temat właściwego stosowania nawozów i ich wpływu na rośliny. Należy pamiętać, że odpowiednie dawkowanie i czas aplikacji azotu są kluczowe dla uzyskania zdrowych i pięknych roślin ozdobnych. Właściwe zrozumienie roli azotu w nawożeniu pozwala na uniknięcie tych typowych błędów, co jest niezwykle ważne w codziennej praktyce ogrodniczej.
Pytanie 31

Aeratory, używane do pielęgnacji terenów zielonych, służą do

A. czyszczenia ścieżek z liści oraz ściętej trawy
B. napowietrzania darni i usuwania mchu oraz chwastów z trawnika
C. ugniatania oraz poziomowania trawników
D. przycinania żywopłotów oraz formowania koron drzew i krzewów
Aeratory są kluczowym narzędziem w pielęgnacji terenów zieleni, zwłaszcza w kontekście zdrowia trawnika. Ich główną funkcją jest napowietrzanie darni, co oznacza, że poprawiają one przepływ powietrza do korzeni roślin, co jest niezbędne dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. W procesie napowietrzania aeratory wycinają małe otwory w trawie, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych oraz redukuje kompaktację gleby. Usuwanie mchu i chwastów z trawnika jest również istotnym aspektem ich zastosowania, ponieważ te niepożądane elementy konkurują z trawą o zasoby, mogą prowadzić do osłabienia trawnika oraz zmniejszenia jego estetyki. Przykładowo, sezonowe stosowanie aeratorów wiosną lub jesienią zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji trawnika pozwala na utrzymanie jego zdrowia oraz atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że regularne napowietrzanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania terenami zieleni, co wspiera zrównoważony rozwój ekosystemów ogrodowych.
Pytanie 32

Na nowo powstałym osiedlu, które leży na wzniesieniu, zbudowano centrum handlowe. Jaką metodę najlepiej zastosować przy zakładaniu trawnika na skarpie obok tego centrum?

A. Darniowanie
B. Wertykulację
C. Siew mechaniczny
D. Siew ręczny
Darniowanie jest najefektywniejszą metodą zakupu trawnika na skarpie, szczególnie w kontekście nowego centrum handlowego zlokalizowanego na wzniesieniu. Proces ten polega na umieszczaniu gotowych fragmentów darni, co pozwala na natychmiastowe uzyskanie estetycznego i funkcjonalnego trawnika. Darniowanie ma wiele zalet, w tym szybsze zakorzenienie się roślin oraz zmniejszenie erozji gleby, co jest kluczowe na skarpach, gdzie stabilność podłoża jest istotna. Dodatkowo, darń od razu osłania glebę przed działaniem czynników atmosferycznych, co zmniejsza ryzyko wypłukiwania składników odżywczych. W sytuacji, gdy skarpa jest narażona na erozję, darniowanie nie tylko zabezpiecza glebę, ale także przyczynia się do szybszego uzyskania pełnej wegetacji. Warto również wspomnieć, że przy wyborze darni należy zwrócić uwagę na rodzaj trawy, by dopasować ją do warunków glebowych oraz klimatycznych regionu. Stosując darniowanie w kontekście skarpy przy centrum handlowym, można również zrealizować praktyki ekologiczne, które przyczynią się do poprawy bioróżnorodności lokalnego środowiska.
Pytanie 33

Kiedy powinno się sadzić bulwy zimowita jesiennego (Colchicum autumnale) w rabatach?

A. od marca do kwietnia
B. od maja do czerwca
C. od lipca do sierpnia
D. od września do października
Sadzenie bulw zimowita jesiennego w terminach od marca do kwietnia nie jest zalecane, ponieważ w tym czasie rośliny te mogą napotkać trudności związane z klimatem. Wiosna to czas, kiedy większość roślin cebulowych zaczyna swój wzrost, jednak zimowity mają specyficzne wymagania dotyczące terminu sadzenia, które są ściśle związane z ich cyklem życia. Sadzenie od maja do czerwca również nie jest optymalne, ponieważ rośliny mogą nie zdążyć zakorzenić się przed latem, co osłabia ich zdolność do przetrwania w trudnych warunkach. Dalsze opóźnianie sadzenia do września i października również jest problematyczne, ponieważ w tych miesiącach gleba może być zbyt zimna, co negatywnie wpływa na proces ukorzenienia. Ponadto, sadzenie zimowitów zbyt późno może skutkować ich osłabieniem lub nawet śmiercią. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy gatunek roślin ma swoje specyficzne wymagania dotyczące okresu sadzenia, a ich ignorowanie prowadzi do błędów, które mogą być trudne do naprawienia. Właściwe zrozumienie cyklu wzrostu i warunków potrzebnych do zdrowego rozwoju roślin jest niezbędne dla każdego, kto pragnie osiągnąć sukces w ogrodnictwie.
Pytanie 34

Który typ produkcji jest najbardziej odpowiedni dla gospodarstwa posiadającego tunele oraz ogrzewane szklarnie?

A. Produkcja roślin cebulowych
B. Rozmnażanie drzew poprzez okulizację
C. Produkcja rozsady roślin jednorocznych
D. Rozmnażanie drzew i krzewów w technice in vitro
Rozmnażanie drzew i krzewów metodą in vitro, okulizacja czy produkcja roślin cebulowych nie są najlepszym wyborem, zwłaszcza jak chodzi o gospodarstwa mające tylko tunele i szkarnie. Chociaż in vitro jest nowoczesne, to potrzebuje specjalistycznego laboratorium oraz stałego nadzoru, co czyni je mało praktycznym dla zwykłego ogrodnika, który ma tylko tunel. Okulizacja, ta tradycyjna metoda rozmnażania drzew, też wymaga znacznie więcej czasu i specyficznych warunków, co czyni ją mniej odpowiednią do produkcji rozsady roślin jednorocznych. Zresztą, produkcja roślin cebulowych nie do końca korzysta z możliwości tuneli i szklarni, bo te rośliny często mogą rosnąć w mniej kontrolowanych warunkach. Często popełniamy błąd, nie rozumiejąc specyfiki danej uprawy i jej wymagań, co prowadzi do złych decyzji w doborze metod produkcji.
Pytanie 35

Kosiarka spalinowa, wykorzystywana do pielęgnacji miejskich terenów zielonych, ma na celu

A. przycinanie trawników
B. przycinanie żywopłotów
C. ugniatanie oraz wyrównywanie trawników
D. eliminację mchu i chwastów z trawnika
Kosiarka spalinowa jest narzędziem specjalistycznym, które jest wykorzystywane przede wszystkim do przycinania trawnika, co jest jednym z kluczowych aspektów pielęgnacji terenów zieleni. Dzięki zastosowaniu silnika spalinowego, kosiarka ta charakteryzuje się dużą mocą, co pozwala na efektywne koszenie nawet gęstych i wysokich traw. Dobre praktyki branżowe zalecają, aby kosić trawnik regularnie, co 1-2 tygodnie w sezonie wegetacyjnym, co pozwala na utrzymanie jego zdrowego wyglądu oraz sprzyja równomiernemu wzrostowi. Co więcej, odpowiednia wysokość cięcia, zazwyczaj wynosząca od 3 do 5 cm, jest istotna dla zachowania zdrowia trawnika, ponieważ korzenie trawy mają dostęp do światła słonecznego oraz wilgoci. Kosiarki spalinowe są często preferowane w dużych ogrodach i terenach miejskich ze względu na ich mobilność i wydajność. Dodatkowo, stosowanie kosiarki spalinowej wspiera standardy ekologiczne, kiedy przestrzega się zasad właściwego zarządzania odpadami zielonymi, na przykład przez kompostowanie skoszonej trawy.
Pytanie 36

Jakie gatunki krzewów ozdobnych można zalecić do uprawy w gruncie w szkółkarni usytuowanej na glebach wapiennych?

A. Wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris), berberys Thunberga (Berberis thunbergii)
B. Mahonia pospolita (Ilex aąuifolium), bukszpan wieczniezielony (Bwcus sempewirens)
C. Kruszyna zwyczajna (Frangula alnus), bez koralowy ($ambueus racemosa)
D. Róża pomarszczona (Rosa rugosa), bagno pospolite (Ledum palustre)
Róża pomarszczona (Rosa rugosa) oraz bagno pospolite (Ledum palustre) to gatunki krzewów ozdobnych, które doskonale adaptują się do uprawy na glebach wapiennych. Róża pomarszczona jest ceniona za swoją odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne oraz choroby, co czyni ją idealnym wyborem do trudniejszych warunków glebowych. Dodatkowo, charakteryzuje się pięknymi, pachnącymi kwiatami, które przyciągają owady zapylające, co jest korzystne dla ekosystemu. Bagno pospolite, z kolei, jest rośliną, która preferuje wilgotne, ale dobrze zdrenowane gleby, a jego obecność w ogrodzie może wprowadzić element naturalności. Oba gatunki wymagają minimalnej pielęgnacji, co czyni je atrakcyjnymi dla amatorów i profesjonalistów zajmujących się ogrodnictwem. Wybór odpowiednich roślin do uprawy w gospodarstwie szkółkarskim na glebach wapiennych powinien być zgodny z ich wymaganiami wodnymi i pH, a oba te gatunki spełniają te standardy, co potwierdzają liczne badania na temat ich uprawy.
Pytanie 37

Aby pozbyć się uschniętych oraz zaatakowanych przez patogeny konarów drzewa, powinno się przeprowadzić cięcia

A. sanitarne
B. odmładzające
C. prześwietlające
D. formujące
Cięcia sanitarne są kluczowym elementem dbałości o zdrowie drzew. Polegają one na usuwaniu suchych lub chorych gałęzi, które mogą stanowić źródło patogenów oraz chorób drzew. Takie działania mają na celu nie tylko poprawę estetyki roślin, ale przede wszystkim ich zdrowotności. W praktyce, przeprowadzanie cięć sanitarnych powinno być realizowane w odpowiednich porach roku, zaleca się to zazwyczaj wczesną wiosną lub późną jesienią, gdy drzewo jest w stanie spoczynku, co minimalizuje ryzyko stresu dla rośliny. Działania te są zgodne z dobrą praktyką arborystyczną, która zaleca regularne inspekcje drzew w celu identyfikacji potencjalnych problemów. Oprócz usuwania chorych gałęzi, cięcia sanitarne sprzyjają dobremu przewietrzaniu korony, co z kolei zmniejsza wilgotność w jej wnętrzu, a tym samym ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Ponadto, zdrowe gałęzie będą mogły lepiej absorbować światło słoneczne, co wspiera ich dalszy rozwój.
Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Kiedy należy przeprowadzić piaskowanie trawnika?

A. po wałowaniu powierzchni
B. po niskim skoszeniu trawy
C. po wertykulacji lub aeracji
D. po podlaniu trawnika
Piaskowanie trawników, zwane również piaskowaniem gleby, jest kluczowym zabiegiem, który powinien być przeprowadzany po wertykulacji lub aeracji. Wertykulacja polega na usunięciu martwej materii organicznej z powierzchni trawnika, co poprawia cyrkulację powietrza oraz dostęp do składników odżywczych. Aeracja z kolei polega na perforacji gleby, co pozwala na lepsze napowietrzenie korzeni trawnika. Po tych zabiegach gleba jest bardziej podatna na wchłanianie piasku, co sprzyja poprawie struktury gleby i odprowadzaniu wody. Piasek pomaga w optymalizacji drenażu, co jest szczególnie istotne w przypadku gleb ciężkich i gliniastych. Dobrze przeprowadzone piaskowanie, które następuje po wertykulacji lub aeracji, wspiera również rozwój korzeni, co przyczynia się do zdrowszego i bardziej odpornego trawnika. Regularne stosowanie tej metody, zgodnie z zaleceniami specjalistycznymi, może znacząco poprawić jakość trawnika, co znajduje potwierdzenie w wielu standardach związanych z pielęgnacją terenów zielonych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej