Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik informatyk
- Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
- Data rozpoczęcia: 25 lutego 2025 18:51
- Data zakończenia: 25 lutego 2025 18:52
Egzamin niezdany
Wynik: 0/40 punktów (0,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Który z wymienionych formatów wideo nie jest wspierany przez standard HTML5?
A. B. Ogg
B. D. WebM
C. C. MP4
D. A. AVI
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź A. AVI jest trafna, bo format AVI (Audio Video Interleave) nie jest wspierany przez HTML5. W HTML5 mamy trzy główne formaty wideo, które przeglądarki akceptują: Ogg, MP4 i WebM. AVI to starszy format od Microsoftu, który nie spełnia dzisiejszych standardów. Warto używać formatów, które pasują do HTML5, takich jak MP4 (z kodekiem H.264) czy WebM (z kodekiem VP8), bo to zapewnia lepszą wydajność i szeroką kompatybilność z różnymi urządzeniami i przeglądarkami. Na przykład, kiedy osadzamy filmy na stronach, ważne jest, żeby wszystko działało płynnie na różnych platformach, bez potrzeby dodatkowych wtyczek. Dodatkowo, korzystanie z tych formatów wspiera SEO i poprawia wrażenia użytkowników, co w dzisiejszym cyfrowym świecie jest naprawdę istotne.
Odpowiedź A. AVI jest trafna, bo format AVI (Audio Video Interleave) nie jest wspierany przez HTML5. W HTML5 mamy trzy główne formaty wideo, które przeglądarki akceptują: Ogg, MP4 i WebM. AVI to starszy format od Microsoftu, który nie spełnia dzisiejszych standardów. Warto używać formatów, które pasują do HTML5, takich jak MP4 (z kodekiem H.264) czy WebM (z kodekiem VP8), bo to zapewnia lepszą wydajność i szeroką kompatybilność z różnymi urządzeniami i przeglądarkami. Na przykład, kiedy osadzamy filmy na stronach, ważne jest, żeby wszystko działało płynnie na różnych platformach, bez potrzeby dodatkowych wtyczek. Dodatkowo, korzystanie z tych formatów wspiera SEO i poprawia wrażenia użytkowników, co w dzisiejszym cyfrowym świecie jest naprawdę istotne.
Pytanie 3
Jaką wartość w formacie RGB będzie miała barwa oznaczona kodem heksadecymalnym: #1510FE?
A. rgb(21, 16, 254)
B. rgb(21, 16, 255)
C. rgb(21, 16, FE)
D. rgb(15, 10, FE)
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź rgb(21, 16, 254) jest dobra, bo te wartości RGB pochodzą z kodu heksadecymalnego #1510FE. W tym kodzie każda para cyfr pokazuje, jak mocno świeci dany kolor: od 00, co oznacza brak koloru, do FF, gdzie mamy pełną intensywność. W naszym przypadku, pierwsza para '15' to kolor czerwony, '10' to zielony, a 'FE' to niebieski. Jak to przeliczymy na dziesiętny, to '15' daje nam 21, '10' daje 16, a 'FE' to 254. I stąd mamy rgb(21, 16, 254). Te wartości są super przydatne, na przykład przy tworzeniu stylów CSS, gdzie kolory są podstawą. Warto ogarnąć, jak przerabiać kolory z jednego formatu na drugi – to naprawdę pomaga w projektowaniu grafiki i stron www.
Odpowiedź rgb(21, 16, 254) jest dobra, bo te wartości RGB pochodzą z kodu heksadecymalnego #1510FE. W tym kodzie każda para cyfr pokazuje, jak mocno świeci dany kolor: od 00, co oznacza brak koloru, do FF, gdzie mamy pełną intensywność. W naszym przypadku, pierwsza para '15' to kolor czerwony, '10' to zielony, a 'FE' to niebieski. Jak to przeliczymy na dziesiętny, to '15' daje nam 21, '10' daje 16, a 'FE' to 254. I stąd mamy rgb(21, 16, 254). Te wartości są super przydatne, na przykład przy tworzeniu stylów CSS, gdzie kolory są podstawą. Warto ogarnąć, jak przerabiać kolory z jednego formatu na drugi – to naprawdę pomaga w projektowaniu grafiki i stron www.
Pytanie 4
Jakie są wyniki wykonania zapytania SQL?
| SELECT count(*) FROM Uczniowie WHERE srednia=5; |
A. średnia wszystkich ocen uczniów
B. suma ocen uczniów z średnią 5
C. ilość uczniów, których średnia ocen wynosi 5
D. łączna liczba uczniów
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zapytanie SQL używa funkcji COUNT aby policzyć liczbę rekordów w tabeli Uczniowie spełniających warunek srednia=5 Klauzula WHERE ogranicza zestaw zliczanych rekordów do tych gdzie średnia ocen ucznia wynosi dokładnie 5 W efekcie wynik zapytania odpowiada liczbie uczniów mających średnią ocen równą 5 Takie podejście jest powszechnie stosowane w analizie danych gdzie wymagane jest określenie liczby jednostek spełniających konkretne kryteria Zastosowanie COUNT w połączeniu z WHERE umożliwia precyzyjną kontrolę nad analizowanym zbiorem danych co jest standardem w wielu systemach bazodanowych Praktyczne zastosowanie tej techniki można spotkać w raportowaniu wyników nauczania generowaniu statystyk czy w analizach biznesowych gdzie kluczowe jest zrozumienie struktury i charakterystyki danych Zapytanie to ilustruje dobrą praktykę pracy z bazami danych polegającą na efektywnym i precyzyjnym formułowaniu zapytań w celu uzyskania wartościowych i precyzyjnych informacji
Zapytanie SQL używa funkcji COUNT aby policzyć liczbę rekordów w tabeli Uczniowie spełniających warunek srednia=5 Klauzula WHERE ogranicza zestaw zliczanych rekordów do tych gdzie średnia ocen ucznia wynosi dokładnie 5 W efekcie wynik zapytania odpowiada liczbie uczniów mających średnią ocen równą 5 Takie podejście jest powszechnie stosowane w analizie danych gdzie wymagane jest określenie liczby jednostek spełniających konkretne kryteria Zastosowanie COUNT w połączeniu z WHERE umożliwia precyzyjną kontrolę nad analizowanym zbiorem danych co jest standardem w wielu systemach bazodanowych Praktyczne zastosowanie tej techniki można spotkać w raportowaniu wyników nauczania generowaniu statystyk czy w analizach biznesowych gdzie kluczowe jest zrozumienie struktury i charakterystyki danych Zapytanie to ilustruje dobrą praktykę pracy z bazami danych polegającą na efektywnym i precyzyjnym formułowaniu zapytań w celu uzyskania wartościowych i precyzyjnych informacji
Pytanie 5
W HTML, aby utworzyć poziomą linię, należy zastosować znacznik
A.
B.
C.
D.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby zdefiniować poziomą linię w języku HTML, należy użyć znacznika
. Ten znacznik jest standardowym elementem HTML, który reprezentuje wizualną separację pomiędzy różnymi sekcjami treści. Znacznik
jest samodzielny, co oznacza, że nie wymaga znacznika zamykającego. Jest to element blokowy, co oznacza, że zajmuje całą szerokość swojego rodzica i tworzy odstęp w pionie. W kontekście standardów HTML,
jest częścią struktury dokumentu i jest rekomendowany do użycia w sytuacjach, gdy trzeba oddzielić różne tematy lub sekcje treści. Na przykład, jeśli mamy artykuł podzielony na kilka części, możemy użyć
do wizualnego oddzielenia tych części, co zwiększa czytelność. Można również zastosować style CSS, aby dostosować wygląd linii, takie jak kolor, grubość czy styl linii. Przykładowy kod HTML z użyciem
może wyglądać następująco:
Aby zdefiniować poziomą linię w języku HTML, należy użyć znacznika
. Ten znacznik jest standardowym elementem HTML, który reprezentuje wizualną separację pomiędzy różnymi sekcjami treści. Znacznik
jest samodzielny, co oznacza, że nie wymaga znacznika zamykającego. Jest to element blokowy, co oznacza, że zajmuje całą szerokość swojego rodzica i tworzy odstęp w pionie. W kontekście standardów HTML,
jest częścią struktury dokumentu i jest rekomendowany do użycia w sytuacjach, gdy trzeba oddzielić różne tematy lub sekcje treści. Na przykład, jeśli mamy artykuł podzielony na kilka części, możemy użyć
do wizualnego oddzielenia tych części, co zwiększa czytelność. Można również zastosować style CSS, aby dostosować wygląd linii, takie jak kolor, grubość czy styl linii. Przykładowy kod HTML z użyciem
może wyglądać następująco:
Tytuł Artykułu
Treść pierwszej sekcji.
Treść drugiej sekcji.
Pytanie 6
Podane zapytanie SQL przyznaje użytkownikowi adam@localhost uprawnienia:
| GRANT SELECT, INSERT, UPDATE, DELETE ON klienci TO adam@localhost |
A. do manipulowania danymi bazy danych klienci
B. do zarządzania strukturą bazy danych klienci
C. do manipulowania danymi w tabeli klienci
D. do zarządzania strukturą tabeli klienci
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie SQL GRANT SELECT INSERT UPDATE DELETE ON klienci TO adam@localhost nadaje użytkownikowi adam@localhost prawa manipulowania danymi w tabeli klienci Komendy SELECT INSERT UPDATE DELETE są podstawowymi operacjami manipulacji danymi w systemach zarządzania bazami danych (DBMS) SELECT umożliwia odczytywanie danych z tabeli INSERT pozwala na dodawanie nowych rekordów do tabeli UPDATE umożliwia modyfikację istniejących danych DELETE daje możliwość usuwania rekordów z tabeli Takie operacje są kluczowe przy codziennym zarządzaniu danymi w bazach danych oraz podczas tworzenia aplikacji które z tych danych korzystają Nadanie takich uprawnień jest często stosowane w środowiskach produkcyjnych i deweloperskich gdzie użytkownicy muszą wykonywać różnorodne operacje na danych Przydzielanie uprawnień powinno być jednak dobrze przemyślane aby zapewnić bezpieczeństwo danych oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi Takie podejście minimalizuje ryzyko nieautoryzowanych modyfikacji i utraty danych co jest zgodne z zasadami zarządzania bezpieczeństwem informacji
Polecenie SQL GRANT SELECT INSERT UPDATE DELETE ON klienci TO adam@localhost nadaje użytkownikowi adam@localhost prawa manipulowania danymi w tabeli klienci Komendy SELECT INSERT UPDATE DELETE są podstawowymi operacjami manipulacji danymi w systemach zarządzania bazami danych (DBMS) SELECT umożliwia odczytywanie danych z tabeli INSERT pozwala na dodawanie nowych rekordów do tabeli UPDATE umożliwia modyfikację istniejących danych DELETE daje możliwość usuwania rekordów z tabeli Takie operacje są kluczowe przy codziennym zarządzaniu danymi w bazach danych oraz podczas tworzenia aplikacji które z tych danych korzystają Nadanie takich uprawnień jest często stosowane w środowiskach produkcyjnych i deweloperskich gdzie użytkownicy muszą wykonywać różnorodne operacje na danych Przydzielanie uprawnień powinno być jednak dobrze przemyślane aby zapewnić bezpieczeństwo danych oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi Takie podejście minimalizuje ryzyko nieautoryzowanych modyfikacji i utraty danych co jest zgodne z zasadami zarządzania bezpieczeństwem informacji
Pytanie 7
Który z poniższych kodów stanowi alternatywę dla kodu umieszczonego w ramce?
A.
B.
C.
D.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W odpowiedzi zaprezentowałeś kod, który generuje liczby parzyste od 2 do 54, co jest zgodne z tym, co było w zadaniu. W ramce masz pętlę for, która zaczyna się od x=1, ale trzeba wiedzieć, że w takiej konfiguracji będziesz też generować liczby nieparzyste. W Twoim kodzie lepiej było zacząć od x=2 i zwiększać x o 2, bo wtedy automatycznie pomijasz liczby, które nie są parzyste. To sprawia, że kod działa sprawniej, bo nie trzeba co chwilę sprawdzać, czy liczba jest parzysta, tylko po prostu się ją generuje. Jak dla mnie, jak chcesz tylko parzyste, to taki styl jest o niebo lepszy – klarowny i łatwy do ogarnięcia. W programowaniu istotne jest, żeby pisać kod, który nie tylko działa, ale też jest prosty do zrozumienia dla innych. Dzięki temu unikniesz problemów w przyszłości, gdy trzeba będzie coś poprawiać w kodzie.
W odpowiedzi zaprezentowałeś kod, który generuje liczby parzyste od 2 do 54, co jest zgodne z tym, co było w zadaniu. W ramce masz pętlę for, która zaczyna się od x=1, ale trzeba wiedzieć, że w takiej konfiguracji będziesz też generować liczby nieparzyste. W Twoim kodzie lepiej było zacząć od x=2 i zwiększać x o 2, bo wtedy automatycznie pomijasz liczby, które nie są parzyste. To sprawia, że kod działa sprawniej, bo nie trzeba co chwilę sprawdzać, czy liczba jest parzysta, tylko po prostu się ją generuje. Jak dla mnie, jak chcesz tylko parzyste, to taki styl jest o niebo lepszy – klarowny i łatwy do ogarnięcia. W programowaniu istotne jest, żeby pisać kod, który nie tylko działa, ale też jest prosty do zrozumienia dla innych. Dzięki temu unikniesz problemów w przyszłości, gdy trzeba będzie coś poprawiać w kodzie.
Pytanie 8
Organizacja społeczna, która skupia pracowników i ma na celu nadzorowanie warunków pracy oraz ochronę ich praw i interesów zawodowych, to
A. komisja BHP
B. kierownik zakładu
C. związek zawodowy
D. Straż Pożarna
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Związek zawodowy to organizacja społeczna, która zrzesza pracowników w celu obrony ich praw oraz reprezentowania ich interesów zawodowych. Głównym zadaniem związków zawodowych jest monitorowanie warunków pracy i walka o poprawę sytuacji w miejscu zatrudnienia, co jest kluczowe w kontekście ochrony praw pracowniczych. Przykłady działań związków zawodowych obejmują negocjacje zbiorowych umów pracy, które mogą regulować wynagrodzenia, czas pracy oraz inne istotne aspekty zatrudnienia. Związki zawodowe mają również na celu wspieranie pracowników w sytuacjach konfliktowych z pracodawcą, co może obejmować mediacje czy nawet strajki w przypadku naruszeń ich praw. Działalność związków zawodowych opiera się na Kodeksie pracy oraz przepisach prawa dotyczących związków zawodowych, co zapewnia im legitymację prawną do działania. Warto także zauważyć, że związki zawodowe są istotnym elementem demokratycznych systemów pracy, promując dialog społeczny i współpracę z pracodawcami oraz rządem w celu osiągnięcia korzystnych warunków dla wszystkich stron.
Związek zawodowy to organizacja społeczna, która zrzesza pracowników w celu obrony ich praw oraz reprezentowania ich interesów zawodowych. Głównym zadaniem związków zawodowych jest monitorowanie warunków pracy i walka o poprawę sytuacji w miejscu zatrudnienia, co jest kluczowe w kontekście ochrony praw pracowniczych. Przykłady działań związków zawodowych obejmują negocjacje zbiorowych umów pracy, które mogą regulować wynagrodzenia, czas pracy oraz inne istotne aspekty zatrudnienia. Związki zawodowe mają również na celu wspieranie pracowników w sytuacjach konfliktowych z pracodawcą, co może obejmować mediacje czy nawet strajki w przypadku naruszeń ich praw. Działalność związków zawodowych opiera się na Kodeksie pracy oraz przepisach prawa dotyczących związków zawodowych, co zapewnia im legitymację prawną do działania. Warto także zauważyć, że związki zawodowe są istotnym elementem demokratycznych systemów pracy, promując dialog społeczny i współpracę z pracodawcami oraz rządem w celu osiągnięcia korzystnych warunków dla wszystkich stron.
Pytanie 9
Który sposób na utworzenie tablicy w JavaScript jest niepoprawny pod względem składniowym?
A. var liczby = [1, 2, 3];
B. var liczby = new Array[1, 2, 3];
C. var liczby = [3];
D. var liczby = new Array(1, 2, 3);
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zauważyłeś, że zapis 'var liczby = new Array[1, 2, 3];' jest błędny, i masz rację. Problem tkwi w tym, że w JavaScript do tworzenia tablicy używa się nawiasów okrągłych, a nie kwadratowych. Dlatego poprawny sposób na utworzenie tablicy z liczbami 1, 2 i 3 to 'var liczby = new Array(1, 2, 3);'. Ale szczerze mówiąc, dużo lepiej jest używać literałów tablicowych, czyli 'var liczby = [1, 2, 3];'. To jest zdecydowanie prostsze i czytelniejsze. W programowaniu dobrze jest wybrać opcje, które sprawiają, że kod jest łatwiejszy do zrozumienia i utrzymania, a literały tablicowe to dokładnie to. Tak więc, kiedy możesz, korzystaj z tej prostszej formy.
Zauważyłeś, że zapis 'var liczby = new Array[1, 2, 3];' jest błędny, i masz rację. Problem tkwi w tym, że w JavaScript do tworzenia tablicy używa się nawiasów okrągłych, a nie kwadratowych. Dlatego poprawny sposób na utworzenie tablicy z liczbami 1, 2 i 3 to 'var liczby = new Array(1, 2, 3);'. Ale szczerze mówiąc, dużo lepiej jest używać literałów tablicowych, czyli 'var liczby = [1, 2, 3];'. To jest zdecydowanie prostsze i czytelniejsze. W programowaniu dobrze jest wybrać opcje, które sprawiają, że kod jest łatwiejszy do zrozumienia i utrzymania, a literały tablicowe to dokładnie to. Tak więc, kiedy możesz, korzystaj z tej prostszej formy.
Pytanie 10
Na przedstawionej tabeli samochody wykonano zapytanie SQL SELECT
| SELECT model FROM samochody WHERE rocznik = 2016; |
| id | marka | model | rocznik | kolor | stan |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Fiat | Punto | 2016 | czerwony | bardzo dobry |
| 2 | Fiat | Punto | 2002 | czerwony | dobry |
| 3 | Fiat | Punto | 2007 | niebieski | bardzo dobry |
| 4 | Opel | Corsa | 2016 | grafitowy | bardzo dobry |
| 5 | Opel | Astra | 2003 | niebieski | porysowany lakier |
| 6 | Toyota | Corolla | 2016 | czerwony | bardzo dobry |
| 7 | Toyota | Corolla | 2014 | szary | dobry |
| 8 | Toyota | Yaris | 2004 | granatowy | dobry |
A. Czerwony, grafitowy.
B. Punto, Corsa, Corolla.
C. Punto, Corsa, Astra, Corolla, Yaris.
D. Fiat, Opel, Toyota.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Zapytanie SQL 'SELECT model FROM samochody WHERE rocznik = 2016' miało na celu wydobycie informacji o modelach samochodów z rocznika 2016 z tabeli 'samochody'. SQL (Structured Query Language) jest standardowym językiem służącym do manipulowania danymi w bazach danych. W tym przypadku, użyliśmy klauzuli WHERE do nakierowania zapytania na konkretne rekordy - te, dla których wartość w kolumnie 'rocznik' to 2016. Dlatego też poprawna odpowiedź to 'Punto, Corsa, Corolla', ponieważ to właśnie te modele samochodów są z rocznika 2016. To jest praktyczne zastosowanie zapytań SQL - pozwalają one na filtrowanie danych na podstawie konkretnych kryteriów. Dobrym zwyczajem jest tworzenie zapytań SQL, które są jak najbardziej precyzyjne, co przekłada się na efektywność i wydajność pracy z bazą danych.
Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Zapytanie SQL 'SELECT model FROM samochody WHERE rocznik = 2016' miało na celu wydobycie informacji o modelach samochodów z rocznika 2016 z tabeli 'samochody'. SQL (Structured Query Language) jest standardowym językiem służącym do manipulowania danymi w bazach danych. W tym przypadku, użyliśmy klauzuli WHERE do nakierowania zapytania na konkretne rekordy - te, dla których wartość w kolumnie 'rocznik' to 2016. Dlatego też poprawna odpowiedź to 'Punto, Corsa, Corolla', ponieważ to właśnie te modele samochodów są z rocznika 2016. To jest praktyczne zastosowanie zapytań SQL - pozwalają one na filtrowanie danych na podstawie konkretnych kryteriów. Dobrym zwyczajem jest tworzenie zapytań SQL, które są jak najbardziej precyzyjne, co przekłada się na efektywność i wydajność pracy z bazą danych.
Pytanie 11
Które z poniższych poleceń JavaScript zmieni kolor tekstu na niebieski w paragrafie oznaczonym w HTML?
| <p id="jeden">Kwalifikacja EE.01</p> |
A. document.getElementById("jeden").style.background-color = "blue";
B. document.getElementById("jeden").color = "blue";
C. document.getElementById("jeden").background-color = "blue";
D. document.getElementById("jeden").style.color = "blue";
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W języku JavaScript do zmiany stylu elementu HTML używamy obiektu style powiązanego z danym elementem. W przypadku zmiany koloru tekstu w akapicie używamy właściwości color. Poprawna składnia to document.getElementById("jeden").style.color = "blue";. Funkcja getElementById pobiera element o podanym identyfikatorze w tym przypadku jeden. Następnie poprzez przypisanie wartości blue do style.color zmieniamy kolor tekstu wewnątrz tego elementu na niebieski. Jest to zgodne z praktykami programowania w JavaScript ponieważ separacja stylów od treści jest istotna dla czytelności i utrzymania kodu a użycie style pozwala na bezpośrednią modyfikację właściwości CSS. Dobre praktyki sugerują aby stylowanie umieszczać w plikach CSS jednak JavaScript daje możliwość dynamicznej modyfikacji stylów co jest użyteczne w interaktywnych aplikacjach webowych. Przykładowo podczas tworzenia dynamicznych interfejsów użytkownika możemy reagować na różne zdarzenia zmieniając style elementów w odpowiedzi na działania użytkownika co zwiększa responsywność i atrakcyjność aplikacji.
W języku JavaScript do zmiany stylu elementu HTML używamy obiektu style powiązanego z danym elementem. W przypadku zmiany koloru tekstu w akapicie używamy właściwości color. Poprawna składnia to document.getElementById("jeden").style.color = "blue";. Funkcja getElementById pobiera element o podanym identyfikatorze w tym przypadku jeden. Następnie poprzez przypisanie wartości blue do style.color zmieniamy kolor tekstu wewnątrz tego elementu na niebieski. Jest to zgodne z praktykami programowania w JavaScript ponieważ separacja stylów od treści jest istotna dla czytelności i utrzymania kodu a użycie style pozwala na bezpośrednią modyfikację właściwości CSS. Dobre praktyki sugerują aby stylowanie umieszczać w plikach CSS jednak JavaScript daje możliwość dynamicznej modyfikacji stylów co jest użyteczne w interaktywnych aplikacjach webowych. Przykładowo podczas tworzenia dynamicznych interfejsów użytkownika możemy reagować na różne zdarzenia zmieniając style elementów w odpowiedzi na działania użytkownika co zwiększa responsywność i atrakcyjność aplikacji.
Pytanie 12
Które z pojęć programowania obiektowego w języku JavaScript odnosi się do dostępu do pól i metod jedynie z poziomu klasy, w której zostały one zadeklarowane?
A. public
B. private
C. const
D. static
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Słowo kluczowe 'private' w języku JavaScript jest stosowane do definiowania pól i metod, które są dostępne wyłącznie w obrębie klasy, w której zostały zadeklarowane. Oznacza to, że nie są one dostępne z zewnątrz tej klasy, co zwiększa bezpieczeństwo i kapsułkowanie danych. Przykładowo, jeśli zdefiniujesz prywatną metodę wewnątrz klasy, inne klasy ani instancje tej klasy nie będą mogły jej wywołać. Przykład: class MyClass { #privateMethod() { console.log('To jest metoda prywatna'); } } const obj = new MyClass(); obj.#privateMethod(); // Błąd: #privateMethod is not accessible outside the class. Takie podejście pozwala na ograniczenie dostępu do wrażliwych danych oraz kontrolowanie ich modyfikacji. Kolejną zaletą używania prywatnych pól i metod jest to, że pozwala to na tworzenie bardziej modularnych i łatwiejszych w utrzymaniu aplikacji, co jest zgodne z aktualnymi standardami programowania. W kontekście obiektowo-orientowanego programowania, właściwe wykorzystanie dostępu private jest kluczowe dla zachowania zasad SOLID i dobrych praktyk projektowych.
Słowo kluczowe 'private' w języku JavaScript jest stosowane do definiowania pól i metod, które są dostępne wyłącznie w obrębie klasy, w której zostały zadeklarowane. Oznacza to, że nie są one dostępne z zewnątrz tej klasy, co zwiększa bezpieczeństwo i kapsułkowanie danych. Przykładowo, jeśli zdefiniujesz prywatną metodę wewnątrz klasy, inne klasy ani instancje tej klasy nie będą mogły jej wywołać. Przykład: class MyClass { #privateMethod() { console.log('To jest metoda prywatna'); } } const obj = new MyClass(); obj.#privateMethod(); // Błąd: #privateMethod is not accessible outside the class. Takie podejście pozwala na ograniczenie dostępu do wrażliwych danych oraz kontrolowanie ich modyfikacji. Kolejną zaletą używania prywatnych pól i metod jest to, że pozwala to na tworzenie bardziej modularnych i łatwiejszych w utrzymaniu aplikacji, co jest zgodne z aktualnymi standardami programowania. W kontekście obiektowo-orientowanego programowania, właściwe wykorzystanie dostępu private jest kluczowe dla zachowania zasad SOLID i dobrych praktyk projektowych.
Pytanie 13
Język JavaScript wspiera
A. wysyłanie ciastek z identycznymi informacjami do wielu użytkowników strony
B. funkcje wirtualne
C. obiekty DOM
D. abstrakcyjne klasy
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiekty DOM (Document Object Model) są fundamentalnym aspektem języka JavaScript, umożliwiającym interakcję z dokumentami HTML i XML. Dzięki DOM, programiści mogą dynamicznie manipulować strukturą dokumentu, co pozwala na tworzenie interaktywnych aplikacji webowych. Na przykład, za pomocą JavaScript można zmieniać tekst w elementach HTML, dodawać lub usuwać elementy, a także reagować na zdarzenia użytkownika, takie jak kliknięcia czy ruchy myszy. Przykładowy kod: document.getElementById('example').innerHTML = 'Nowa zawartość'; ilustruje, jak można zmienić zawartość elementu z identyfikatorem 'example'. Zrozumienie i umiejętność pracy z DOM jest kluczowe w nowoczesnym tworzeniu stron internetowych oraz aplikacji w JavaScript, co wpisuje się w najlepsze praktyki rozwoju oprogramowania, takie jak separacja logiki od prezentacji i programowanie obiektowe.
Obiekty DOM (Document Object Model) są fundamentalnym aspektem języka JavaScript, umożliwiającym interakcję z dokumentami HTML i XML. Dzięki DOM, programiści mogą dynamicznie manipulować strukturą dokumentu, co pozwala na tworzenie interaktywnych aplikacji webowych. Na przykład, za pomocą JavaScript można zmieniać tekst w elementach HTML, dodawać lub usuwać elementy, a także reagować na zdarzenia użytkownika, takie jak kliknięcia czy ruchy myszy. Przykładowy kod: document.getElementById('example').innerHTML = 'Nowa zawartość'; ilustruje, jak można zmienić zawartość elementu z identyfikatorem 'example'. Zrozumienie i umiejętność pracy z DOM jest kluczowe w nowoczesnym tworzeniu stron internetowych oraz aplikacji w JavaScript, co wpisuje się w najlepsze praktyki rozwoju oprogramowania, takie jak separacja logiki od prezentacji i programowanie obiektowe.
Pytanie 14
Na ilustracji przedstawiono rezultat stosowania stylów CSS oraz odpowiadający mu kod HTML, który generuje ten przykład. Przyjmując, że marginesy wewnętrzne mają wartość 50 px, natomiast zewnętrzne wynoszą 20 px, styl CSS dla tego obrazu wygląda następująco
A. Odpowiedź D
B. Odpowiedź B
C. Odpowiedź C
D. Odpowiedź A
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź C jest poprawna, ponieważ zdefiniowany styl CSS zawiera wszystkie elementy odpowiadające przedstawionemu formatowaniu obrazu. Styl ten określa kolor tła jako Teal, co jest zgodne z opisem wizualnym obrazu. Dodatkowo zastosowanie solidnej czarnej ramki o grubości 4 pikseli odpowiada profesjonalnym standardom, które zapewniają wyraźne oddzielenie obrazu od reszty treści przez wyróżnienie go. Zastosowanie marginesów zewnętrznych o wartości 20 pikseli oraz wewnętrznych paddingów o wartości 50 pikseli jest zgodne z podanym założeniem, co pozwala na właściwe umiejscowienie obrazu na stronie, dając przestrzeń wokół i wewnątrz elementu. Dbałość o takie szczegóły jest kluczowa dla tworzenia responsywnych i estetycznych stron internetowych. Praktyczne stosowanie tego typu stylizacji umożliwia poprawienie czytelności oraz przyciąga uwagę użytkowników na znaczące elementy strony. Warto przy tym pamiętać o zasadzie KISS (Keep It Simple, Stupid), która zachęca do utrzymywania prostoty w projektach, co nie tylko ułatwia ich tworzenie ale też późniejsze utrzymanie.
Odpowiedź C jest poprawna, ponieważ zdefiniowany styl CSS zawiera wszystkie elementy odpowiadające przedstawionemu formatowaniu obrazu. Styl ten określa kolor tła jako Teal, co jest zgodne z opisem wizualnym obrazu. Dodatkowo zastosowanie solidnej czarnej ramki o grubości 4 pikseli odpowiada profesjonalnym standardom, które zapewniają wyraźne oddzielenie obrazu od reszty treści przez wyróżnienie go. Zastosowanie marginesów zewnętrznych o wartości 20 pikseli oraz wewnętrznych paddingów o wartości 50 pikseli jest zgodne z podanym założeniem, co pozwala na właściwe umiejscowienie obrazu na stronie, dając przestrzeń wokół i wewnątrz elementu. Dbałość o takie szczegóły jest kluczowa dla tworzenia responsywnych i estetycznych stron internetowych. Praktyczne stosowanie tego typu stylizacji umożliwia poprawienie czytelności oraz przyciąga uwagę użytkowników na znaczące elementy strony. Warto przy tym pamiętać o zasadzie KISS (Keep It Simple, Stupid), która zachęca do utrzymywania prostoty w projektach, co nie tylko ułatwia ich tworzenie ale też późniejsze utrzymanie.
Pytanie 15
Wskaż stwierdzenie, które nie jest prawdziwe dla następującej definicji funkcji w języku C++?
| void zamien( float &x, float &y){ float tmp; tmp = x; x = y; y = tmp; } |
A. Funkcja zwraca wartość.
B. Funkcja odwołuje się do parametrów przez referencję.
C. Funkcja posiada dwa parametry.
D. Funkcja nie zwraca wartości.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobrze zrobione! Wybrałeś właściwą odpowiedź, która pasuje do tego, co mamy w kodzie funkcji w C++. Mówimy tu o funkcji typu 'void', co oznacza, że nie zwraca żadnej wartości. W C++ 'void' oznacza, że nie ma zwracanego typu, ale to nie znaczy, że taka funkcja nic nie robi. Ona może wykonać różne operacje, ale na koniec nie zwraca żadnego wyniku. To jest dość istotne, bo w programowaniu często z takich funkcji korzystamy, kiedy chcemy coś zmienić, a nie potrzebujemy nowej wartości. Fajnie, że zauważyłeś, że ta funkcja ma dwa parametry typu float, które są przekazywane przez referencję. Dzięki temu możemy zmieniać wartości tych zmiennych w funkcji, co jest przydatne w wielu sytuacjach.
Dobrze zrobione! Wybrałeś właściwą odpowiedź, która pasuje do tego, co mamy w kodzie funkcji w C++. Mówimy tu o funkcji typu 'void', co oznacza, że nie zwraca żadnej wartości. W C++ 'void' oznacza, że nie ma zwracanego typu, ale to nie znaczy, że taka funkcja nic nie robi. Ona może wykonać różne operacje, ale na koniec nie zwraca żadnego wyniku. To jest dość istotne, bo w programowaniu często z takich funkcji korzystamy, kiedy chcemy coś zmienić, a nie potrzebujemy nowej wartości. Fajnie, że zauważyłeś, że ta funkcja ma dwa parametry typu float, które są przekazywane przez referencję. Dzięki temu możemy zmieniać wartości tych zmiennych w funkcji, co jest przydatne w wielu sytuacjach.
Pytanie 16
Przedstawiony styl generuje pojedyncze obramowanie, które posiada następujące właściwości:
| border: solid 1px; border-color: red blue green yellow; |
A. krawędź lewa ma kolor czerwony, krawędź dolna w kolorze niebieskim, krawędź prawa w odcieniu zielonym, krawędź górna w kolorze żółtym
B. krawędź górna jest koloru czerwonego, krawędź prawa koloru niebieskiego, krawędź dolna koloru zielonego, krawędź lewa koloru żółtego
C. krawędź górna ma kolor czerwony, krawędź lewa w kolorze niebieskim, krawędź dolna w odcieniu zielonym, krawędź prawa w kolorze żółtym
D. krawędź prawa ma kolor czerwony, krawędź dolna w kolorze niebieskim, krawędź lewa w odcieniu zielonym, krawędź górna w kolorze żółtym
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź wynika z użycia właściwości CSS border-color z czterema wartościami przypisanymi kolejno do górnej prawej dolnej i lewej krawędzi elementu. W tym przypadku border-color: red blue green yellow; przypisuje kolor czerwony do górnej krawędzi kolor niebieski do prawej zielony do dolnej i żółty do lewej. Jest to powszechna praktyka w stylizacji stron internetowych gdzie cztery wartości podane dla border-color definiują odpowiednio kolory górnej prawej dolnej i lewej krawędzi. Taki styl umożliwia projektantom tworzenie wizualnie interesujących i wyróżniających się elementów poprzez łatwe manipulowanie kolorami i szerokościami obramowań. Zastosowanie tego w praktyce może być wykorzystane do zaznaczenia ważnych sekcji strony lub wyróżnienia określonych elementów. Tego rodzaju technika stylizacji jest zgodna z dobrymi praktykami i standardami CSS co pozwala na uzyskanie estetycznego i funkcjonalnego interfejsu użytkownika. Wiedza o przypisaniu kolorów do poszczególnych krawędzi jest kluczowa w projektowaniu elastycznych i responsywnych układów stron.
Prawidłowa odpowiedź wynika z użycia właściwości CSS border-color z czterema wartościami przypisanymi kolejno do górnej prawej dolnej i lewej krawędzi elementu. W tym przypadku border-color: red blue green yellow; przypisuje kolor czerwony do górnej krawędzi kolor niebieski do prawej zielony do dolnej i żółty do lewej. Jest to powszechna praktyka w stylizacji stron internetowych gdzie cztery wartości podane dla border-color definiują odpowiednio kolory górnej prawej dolnej i lewej krawędzi. Taki styl umożliwia projektantom tworzenie wizualnie interesujących i wyróżniających się elementów poprzez łatwe manipulowanie kolorami i szerokościami obramowań. Zastosowanie tego w praktyce może być wykorzystane do zaznaczenia ważnych sekcji strony lub wyróżnienia określonych elementów. Tego rodzaju technika stylizacji jest zgodna z dobrymi praktykami i standardami CSS co pozwala na uzyskanie estetycznego i funkcjonalnego interfejsu użytkownika. Wiedza o przypisaniu kolorów do poszczególnych krawędzi jest kluczowa w projektowaniu elastycznych i responsywnych układów stron.
Pytanie 17
Aby uzyskać rezultaty działania skryptu napisanego w języku PHP, który jest częścią strony WWW, musi on być
A. skomponowany po stronie serwera
B. zinterpretowany po stronie klienta
C. zinterpretowany po stronie serwera
D. skomponowany po stronie klienta
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Żeby zobaczyć, jak działa skrypt w PHP, musi on być obrobiony przez serwer. PHP to język, który kręci się na serwerze, więc to serwer przetwarza ten kod, a nie nasza przeglądarka. Jak użytkownik wysyła coś do serwera, ten bierze skrypt PHP, robi swoje magiczne sztuczki, generuje HTML i przesyła gotową stronę do przeglądarki. Na przykład, weźmy jakąś stronę, która zaciąga informacje z bazy danych właśnie dzięki PHP. Skrypt łączy się z bazą, robi zapytanie i zwraca wyniki w HTML. Są też różne standardy, jak RFC 2616 dla HTTP, które mówią o tym, jak ważne jest przetwarzanie po stronie serwera przy wysyłaniu żądań i odpowiedzi. Dzięki temu, mamy dynamiczne treści, które są na bieżąco generowane z danych zapisanych na serwerze. Tak więc, PHP to kluczowy element w wielu nowoczesnych aplikacjach internetowych, i nie da się bez niego żyć w tym świecie programowania.
Żeby zobaczyć, jak działa skrypt w PHP, musi on być obrobiony przez serwer. PHP to język, który kręci się na serwerze, więc to serwer przetwarza ten kod, a nie nasza przeglądarka. Jak użytkownik wysyła coś do serwera, ten bierze skrypt PHP, robi swoje magiczne sztuczki, generuje HTML i przesyła gotową stronę do przeglądarki. Na przykład, weźmy jakąś stronę, która zaciąga informacje z bazy danych właśnie dzięki PHP. Skrypt łączy się z bazą, robi zapytanie i zwraca wyniki w HTML. Są też różne standardy, jak RFC 2616 dla HTTP, które mówią o tym, jak ważne jest przetwarzanie po stronie serwera przy wysyłaniu żądań i odpowiedzi. Dzięki temu, mamy dynamiczne treści, które są na bieżąco generowane z danych zapisanych na serwerze. Tak więc, PHP to kluczowy element w wielu nowoczesnych aplikacjach internetowych, i nie da się bez niego żyć w tym świecie programowania.
Pytanie 18
Aby ustawić tło na stronie www należy użyć polecenia
A.
B.
C.
D.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby ustawić tło na stronie internetowej, należy użyć atrybutu bgcolor w znaczniku . Jest to starożytna metoda definiowania koloru tła, która jest zgodna z wcześniejszymi standardami HTML. Atrybut bgcolor przyjmuje wartość w postaci koloru w formie nazwy, hexadecymalnej lub RGB. Na przykład, ustawi pomarańczowe tło. Pomimo że ta metoda działa, w dzisiejszych czasach zaleca się korzystanie z CSS, co umożliwia bardziej zaawansowane i elastyczne style. Zamiast polegać na atrybucie HTML, można zastosować regułę CSS: body { background-color: #FF5733; }. Użycie CSS nie tylko poprawia organizację kodu, ale także zwiększa dostępność i responsywność strony. Dlatego, chociaż atrybut bgcolor jest poprawny, warto skupić się na nowoczesnych metodach stylizacji, które są zgodne z aktualnymi standardami W3C i są bardziej przyszłościowe.
Aby ustawić tło na stronie internetowej, należy użyć atrybutu bgcolor w znaczniku . Jest to starożytna metoda definiowania koloru tła, która jest zgodna z wcześniejszymi standardami HTML. Atrybut bgcolor przyjmuje wartość w postaci koloru w formie nazwy, hexadecymalnej lub RGB. Na przykład, ustawi pomarańczowe tło. Pomimo że ta metoda działa, w dzisiejszych czasach zaleca się korzystanie z CSS, co umożliwia bardziej zaawansowane i elastyczne style. Zamiast polegać na atrybucie HTML, można zastosować regułę CSS: body { background-color: #FF5733; }. Użycie CSS nie tylko poprawia organizację kodu, ale także zwiększa dostępność i responsywność strony. Dlatego, chociaż atrybut bgcolor jest poprawny, warto skupić się na nowoczesnych metodach stylizacji, które są zgodne z aktualnymi standardami W3C i są bardziej przyszłościowe.
Pytanie 19
Z jakich elementów składa się tabela generowana przez poniższy kod?
| <table border="1"> <tr> <td> 1 </td> <td> 2 </td> </tr> </table> |
A. jednego wiersza oraz dwóch kolumn
B. dwóch wierszy oraz jednej kolumny
C. jednego wiersza oraz jednej kolumny
D. dwóch wierszy i dwóch kolumn
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kod w pytaniu przedstawia strukturę HTML dla tabeli. Tabela składa się z jednej pary znaczników , co oznacza, że zawiera jeden wiersz. Wewnątrz tego wiersza znajdują się dwa znaczniki , reprezentujące dwie komórki, czyli kolumny. Praktyczne zastosowanie tabel w HTML obejmuje prezentację danych w sposób strukturalny, co jest szczególnie użyteczne w przypadku raportów, cenników czy kalendarzy. Dobre praktyki w projektowaniu stron internetowych sugerują stosowanie tabel do prezentacji danych, nie zaś do układania treści na stronie, co było popularne w starszych wersjach HTML. W nowoczesnym podejściu do front-endu, używa się CSS i Flexbox lub Grid do układania elementów. Jednak zrozumienie podstaw HTML, takich jak prawidłowa struktura tabeli, jest kluczowe dla tworzenia semantycznych i dostępnych stron WWW. Tabele powinny być też wzbogacone o elementy takie jak , i dla lepszej organizacji danych i wsparcia przez technologie asystujące dla osób z niepełnosprawnościami.
Kod w pytaniu przedstawia strukturę HTML dla tabeli. Tabela składa się z jednej pary znaczników , co oznacza, że zawiera jeden wiersz. Wewnątrz tego wiersza znajdują się dwa znaczniki , reprezentujące dwie komórki, czyli kolumny. Praktyczne zastosowanie tabel w HTML obejmuje prezentację danych w sposób strukturalny, co jest szczególnie użyteczne w przypadku raportów, cenników czy kalendarzy. Dobre praktyki w projektowaniu stron internetowych sugerują stosowanie tabel do prezentacji danych, nie zaś do układania treści na stronie, co było popularne w starszych wersjach HTML. W nowoczesnym podejściu do front-endu, używa się CSS i Flexbox lub Grid do układania elementów. Jednak zrozumienie podstaw HTML, takich jak prawidłowa struktura tabeli, jest kluczowe dla tworzenia semantycznych i dostępnych stron WWW. Tabele powinny być też wzbogacone o elementy takie jak , i dla lepszej organizacji danych i wsparcia przez technologie asystujące dla osób z niepełnosprawnościami.
Pytanie 20
Zaprezentowano kod dla tabeli 3x2. Jaką modyfikację należy wprowadzić w drugim wierszu, by tabela przypominała tę z obrazka, gdzie wiersz jest niewidoczny?
A.
B.
C.
D.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ użycie stylu 'visibility: hidden' w wierszu tabeli skutkuje tym, że wiersz ten nie jest widoczny, ale nadal zajmuje miejsce w układzie tabeli. Oznacza to, że komórki poniżej nie przesuwają się w górę, a struktura tabeli pozostaje niezmieniona. To podejście jest zgodne z sytuacjami, w których chcemy ukryć zawartość bez zmiany rozmieszczenia innych elementów. Jest to przydatne w aplikacjach, gdzie układ strony musi pozostać stabilny dla zachowania spójności wizualnej lub funkcjonalnej. Przykładem może być ukrywanie tymczasowych informacji, które nie powinny wpływać na pozostały układ interfejsu użytkownika. Jest to zgodne z dobrymi praktykami projektowania front-endu, gdzie stylizacje powinny wspierać czytelność i przewidywalność układu strony. Alternatywnie, 'display: none' usunęłoby element z przepływu dokumentu, co zmienia układ, ale w tym przypadku zastosowanie 'visibility: hidden' jest właściwym wyborem dla zachowania struktury.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ użycie stylu 'visibility: hidden' w wierszu tabeli skutkuje tym, że wiersz ten nie jest widoczny, ale nadal zajmuje miejsce w układzie tabeli. Oznacza to, że komórki poniżej nie przesuwają się w górę, a struktura tabeli pozostaje niezmieniona. To podejście jest zgodne z sytuacjami, w których chcemy ukryć zawartość bez zmiany rozmieszczenia innych elementów. Jest to przydatne w aplikacjach, gdzie układ strony musi pozostać stabilny dla zachowania spójności wizualnej lub funkcjonalnej. Przykładem może być ukrywanie tymczasowych informacji, które nie powinny wpływać na pozostały układ interfejsu użytkownika. Jest to zgodne z dobrymi praktykami projektowania front-endu, gdzie stylizacje powinny wspierać czytelność i przewidywalność układu strony. Alternatywnie, 'display: none' usunęłoby element z przepływu dokumentu, co zmienia układ, ale w tym przypadku zastosowanie 'visibility: hidden' jest właściwym wyborem dla zachowania struktury.
Pytanie 21
W aplikacji webowej komunikat powinien być wyświetlany jedynie wtedy, gdy użytkownik odwiedza stronę po raz pierwszy. Jakiej funkcji PHP należy użyć w tym przypadku?
A. session_destroy
B. define
C. mysqli_change_user
D. setcookie
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja setcookie w PHP jest wykorzystywana do ustawiania ciasteczek w przeglądarkach użytkowników. Ciasteczka te mogą przechowywać różne informacje, co umożliwia personalizację doświadczeń użytkownika na stronie internetowej. W kontekście opisanego zagadnienia, można zastosować setcookie do zdefiniowania ciasteczka, które będzie informować, że dany użytkownik odwiedza stronę po raz pierwszy. Przykładowe zastosowanie może wyglądać tak: jeśli na stronie nie ma określonego ciasteczka (np. 'first_visit'), można wyświetlić komunikat powitalny i wówczas ustawić ciasteczko z odpowiednim czasem ważności, co pozwala na ukrycie tego komunikatu przy kolejnych wizytach. Użycie tej funkcji jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania sesjami użytkowników, ponieważ pozwala na zachowanie stanu użytkownika w sposób prosty i efektywny. Dodatkowo, dzięki ciasteczkom, można analizować zachowanie użytkowników, co pozwala na dalsze optymalizowanie doświadczeń na stronie.
Funkcja setcookie w PHP jest wykorzystywana do ustawiania ciasteczek w przeglądarkach użytkowników. Ciasteczka te mogą przechowywać różne informacje, co umożliwia personalizację doświadczeń użytkownika na stronie internetowej. W kontekście opisanego zagadnienia, można zastosować setcookie do zdefiniowania ciasteczka, które będzie informować, że dany użytkownik odwiedza stronę po raz pierwszy. Przykładowe zastosowanie może wyglądać tak: jeśli na stronie nie ma określonego ciasteczka (np. 'first_visit'), można wyświetlić komunikat powitalny i wówczas ustawić ciasteczko z odpowiednim czasem ważności, co pozwala na ukrycie tego komunikatu przy kolejnych wizytach. Użycie tej funkcji jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania sesjami użytkowników, ponieważ pozwala na zachowanie stanu użytkownika w sposób prosty i efektywny. Dodatkowo, dzięki ciasteczkom, można analizować zachowanie użytkowników, co pozwala na dalsze optymalizowanie doświadczeń na stronie.
Pytanie 22
W instrukcji warunkowej języka JavaScript należy zweryfikować sytuację, w której wartość zmiennej a mieści się w zakresie (0, 100), a wartość zmiennej b jest większa od zera. Taki warunek można zapisać w sposób następujący
A. if ((a>0 || a<100) && b>0)
B. if ((a>0 && a<100) || b<0)
C. if (a>0 && a<100 && b>0)
D. if (a>0 || a<100 || b<0)
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi 'if (a>0 && a<100 && b>0)' jest prawidłowy, ponieważ precyzyjnie spełnia określone wymagania zawarte w pytaniu. Warunek ten sprawdza, czy zmienna 'a' mieści się w przedziale od 0 do 100 (wyłączając 0 i 100), a także potwierdza, że zmienna 'b' jest większa od zera. Operator '&&' (AND) jest kluczowy w tym przypadku, ponieważ wymaga spełnienia wszystkich zdefiniowanych warunków jednocześnie. Przykładowo, jeśli mamy zmienne 'a' równe 50 i 'b' równe 10, to warunek zostanie spełniony i kod wewnątrz instrukcji 'if' zostanie wykonany. Zastosowanie takich warunków jest powszechne w programowaniu, zwłaszcza w sytuacjach wymagających walidacji danych, gdzie musimy upewnić się, że wszystkie kryteria są spełnione przed kontynuowaniem dalszych operacji. Standardy kodowania zalecają wykorzystanie prostych i jednoznacznych instrukcji warunkowych, co przyczynia się do lepszej przejrzystości i utrzymywalności kodu. Stosując odpowiednią logikę w warunkach, minimalizujemy ryzyko wystąpienia błędów w logice aplikacji.
Wybór odpowiedzi 'if (a>0 && a<100 && b>0)' jest prawidłowy, ponieważ precyzyjnie spełnia określone wymagania zawarte w pytaniu. Warunek ten sprawdza, czy zmienna 'a' mieści się w przedziale od 0 do 100 (wyłączając 0 i 100), a także potwierdza, że zmienna 'b' jest większa od zera. Operator '&&' (AND) jest kluczowy w tym przypadku, ponieważ wymaga spełnienia wszystkich zdefiniowanych warunków jednocześnie. Przykładowo, jeśli mamy zmienne 'a' równe 50 i 'b' równe 10, to warunek zostanie spełniony i kod wewnątrz instrukcji 'if' zostanie wykonany. Zastosowanie takich warunków jest powszechne w programowaniu, zwłaszcza w sytuacjach wymagających walidacji danych, gdzie musimy upewnić się, że wszystkie kryteria są spełnione przed kontynuowaniem dalszych operacji. Standardy kodowania zalecają wykorzystanie prostych i jednoznacznych instrukcji warunkowych, co przyczynia się do lepszej przejrzystości i utrzymywalności kodu. Stosując odpowiednią logikę w warunkach, minimalizujemy ryzyko wystąpienia błędów w logice aplikacji.
Pytanie 23
Jakie są określenia typowych komend języka SQL, które dotyczą przeprowadzania operacji na danych SQL DML (np.: dodawanie danych do bazy, usuwanie, modyfikowanie danych)?
A. ALTER, CREATE, DROP
B. SELECT, SELECT INTO
C. DELETE, INSERT, UPDATE
D. DENY, GRANT, REVOKE
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź DELETE, INSERT, UPDATE jest prawidłowa, ponieważ te polecenia stanowią podstawowe instrukcje języka SQL DML (Data Manipulation Language), które są wykorzystywane do manipulacji danymi w bazie danych. DELETE służy do usuwania rekordów z tabel, co jest niezbędne w sytuacjach, gdy dane są już nieaktualne lub niepotrzebne. INSERT umożliwia dodawanie nowych rekordów, co jest kluczowe w procesie wprowadzania danych, na przykład dodawania nowych klientów do bazy danych. Z kolei UPDATE pozwala na modyfikację już istniejących danych, co jest istotne w przypadku zmiany informacji, takich jak aktualizacja adresu klienta. W praktyce te operacje są niezwykle ważne dla utrzymania spójności i aktualności danych w systemach zarządzania bazami danych. Warto również zauważyć, że stosowanie tych poleceń zgodnie z dobrymi praktykami, takimi jak transakcje, pozwala na zabezpieczenie integralności danych oraz umożliwia łatwe wycofywanie zmian w przypadku błędów.
Odpowiedź DELETE, INSERT, UPDATE jest prawidłowa, ponieważ te polecenia stanowią podstawowe instrukcje języka SQL DML (Data Manipulation Language), które są wykorzystywane do manipulacji danymi w bazie danych. DELETE służy do usuwania rekordów z tabel, co jest niezbędne w sytuacjach, gdy dane są już nieaktualne lub niepotrzebne. INSERT umożliwia dodawanie nowych rekordów, co jest kluczowe w procesie wprowadzania danych, na przykład dodawania nowych klientów do bazy danych. Z kolei UPDATE pozwala na modyfikację już istniejących danych, co jest istotne w przypadku zmiany informacji, takich jak aktualizacja adresu klienta. W praktyce te operacje są niezwykle ważne dla utrzymania spójności i aktualności danych w systemach zarządzania bazami danych. Warto również zauważyć, że stosowanie tych poleceń zgodnie z dobrymi praktykami, takimi jak transakcje, pozwala na zabezpieczenie integralności danych oraz umożliwia łatwe wycofywanie zmian w przypadku błędów.
Pytanie 24
Wskaż polecenie, które zostało opisane w ramce.
| Dla każdego przebiegu pętli aktualna wartość elementu tablicy jest przypisywana do zmiennej, a wskaźnik tablicy jest przesuwany o jeden, aż do osiągnięcia ostatniego elementu tablicy |
A. next
B. for
C. while
D. foreach
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Instrukcja 'foreach' jest używana do iteracji po elementach zbioru, takich jak tablice lub kolekcje, w sposób bardziej deklaratywny i zwięzły niż tradycyjne pętle 'for'. W wielu językach programowania, takich jak C#, Java czy PHP, pętla 'foreach' pozwala automatycznie przechodzić przez każdy element kolekcji, przypisując go do zmiennej tymczasowej bez konieczności jawnego zarządzania indeksem. Jest to szczególnie przydatne, gdy chcemy po prostu przetwarzać elementy jednej po drugiej, nie martwiąc się o ich indeksy. Przykładowo, w C# można użyć składni: 'foreach (var item in collection)', gdzie 'collection' jest kolekcją, a 'item' to zmienna reprezentująca aktualny element. Takie podejście jest uważane za standardową praktykę w sytuacjach, gdzie chcemy tylko odczytywać wartości. Korzystanie z 'foreach' sprzyja czytelności kodu i minimalizuje ryzyko błędów związanych z obsługą indeksów, co jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi.
Instrukcja 'foreach' jest używana do iteracji po elementach zbioru, takich jak tablice lub kolekcje, w sposób bardziej deklaratywny i zwięzły niż tradycyjne pętle 'for'. W wielu językach programowania, takich jak C#, Java czy PHP, pętla 'foreach' pozwala automatycznie przechodzić przez każdy element kolekcji, przypisując go do zmiennej tymczasowej bez konieczności jawnego zarządzania indeksem. Jest to szczególnie przydatne, gdy chcemy po prostu przetwarzać elementy jednej po drugiej, nie martwiąc się o ich indeksy. Przykładowo, w C# można użyć składni: 'foreach (var item in collection)', gdzie 'collection' jest kolekcją, a 'item' to zmienna reprezentująca aktualny element. Takie podejście jest uważane za standardową praktykę w sytuacjach, gdzie chcemy tylko odczytywać wartości. Korzystanie z 'foreach' sprzyja czytelności kodu i minimalizuje ryzyko błędów związanych z obsługą indeksów, co jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi.
Pytanie 25
W przedstawionej regule CSS: h1 {color: blue} h1 symbolizuje
A. klasę
B. selektor
C. wartość
D. deklarację
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W podanej regule CSS, h1 {color: blue}, h1 jest selektorem, który identyfikuje elementy HTML, na które ma być zastosowany styl. Selektory są kluczowym elementem w CSS, ponieważ pozwalają na precyzyjne określenie, do których elementów stosować dane style. W tym przypadku h1 wskazuje na wszystkie nagłówki pierwszego poziomu w dokumentach HTML. Używając selektora h1, możemy na przykład zmienić kolor wszystkich tytułów na niebieski, co jest istotne dla poprawy estetyki i czytelności strony. Dobrą praktyką jest stosowanie odpowiednich selektorów, aby unikać niepotrzebnej redundancji w kodzie, co przyczynia się do lepszej wydajności ładowania strony. Zrozumienie selektorów CSS jest niezbędne do efektywnego stylizowania stron internetowych i jest zgodne z najlepszymi standardami w branży, takimi jak W3C. Na przykład, możemy również używać selektorów klas lub identyfikatorów, aby stosować różne style do konkretnych elementów, co pozwala na większą elastyczność i kontrolę nad wyglądem strony.
W podanej regule CSS, h1 {color: blue}, h1 jest selektorem, który identyfikuje elementy HTML, na które ma być zastosowany styl. Selektory są kluczowym elementem w CSS, ponieważ pozwalają na precyzyjne określenie, do których elementów stosować dane style. W tym przypadku h1 wskazuje na wszystkie nagłówki pierwszego poziomu w dokumentach HTML. Używając selektora h1, możemy na przykład zmienić kolor wszystkich tytułów na niebieski, co jest istotne dla poprawy estetyki i czytelności strony. Dobrą praktyką jest stosowanie odpowiednich selektorów, aby unikać niepotrzebnej redundancji w kodzie, co przyczynia się do lepszej wydajności ładowania strony. Zrozumienie selektorów CSS jest niezbędne do efektywnego stylizowania stron internetowych i jest zgodne z najlepszymi standardami w branży, takimi jak W3C. Na przykład, możemy również używać selektorów klas lub identyfikatorów, aby stosować różne style do konkretnych elementów, co pozwala na większą elastyczność i kontrolę nad wyglądem strony.
Pytanie 26
Które z poleceń przyznaje użytkownikowi uczen najniższe uprawnienia w kontekście modyfikacji danych oraz struktury tabeli?
A. GRANT INSERT, DROP ON szkola.przedmioty TO uczen;
B. GRANT SELECT ON szkola.przedmioty TO uczen;
C. GRANT DROP ON szkola.przedmioty TO uczen;
D. GRANT ALTER, SELECT ON szkola.przedmioty TO uczen;
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź GRANT SELECT ON szkola.przedmioty TO uczen jest całkiem niezła. Daje użytkownikowi 'uczen' tylko możliwość przeglądania danych z tabeli 'przedmioty' w bazie danych 'szkola'. To znaczy, że nie może on nic zmieniać ani modyfikować struktury tabeli, co jest spoko, bo zapewnia to większe bezpieczeństwo. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że dobrze jest przydzielać uprawnienia w taki sposób, żeby użytkownicy mieli tylko to, co im naprawdę potrzebne do pracy. W przypadku ucznia, który tylko chce się uczyć i patrzeć na przedmioty, dostęp do operacji takich jak INSERT, UPDATE czy DROP nie ma sensu, bo tylko stwarza ryzyko niekontrolowanych zmian w danych. W edukacji warto ograniczyć dostęp, żeby zachować porządek i uniknąć błędów oraz nadużyć. Więc dobrze, że wybrałeś tę odpowiedź.
Odpowiedź GRANT SELECT ON szkola.przedmioty TO uczen jest całkiem niezła. Daje użytkownikowi 'uczen' tylko możliwość przeglądania danych z tabeli 'przedmioty' w bazie danych 'szkola'. To znaczy, że nie może on nic zmieniać ani modyfikować struktury tabeli, co jest spoko, bo zapewnia to większe bezpieczeństwo. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że dobrze jest przydzielać uprawnienia w taki sposób, żeby użytkownicy mieli tylko to, co im naprawdę potrzebne do pracy. W przypadku ucznia, który tylko chce się uczyć i patrzeć na przedmioty, dostęp do operacji takich jak INSERT, UPDATE czy DROP nie ma sensu, bo tylko stwarza ryzyko niekontrolowanych zmian w danych. W edukacji warto ograniczyć dostęp, żeby zachować porządek i uniknąć błędów oraz nadużyć. Więc dobrze, że wybrałeś tę odpowiedź.
Pytanie 27
Jakim poleceniem można uzyskać konfigurację serwera PHP, w tym dane takie jak: wersja PHP, system operacyjny serwera oraz wartości przedefiniowanych zmiennych?
A. phpinfo();
B. echo phpversion();
C. phpcredits();
D. print_r(ini_get_all());
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja phpinfo() jest standardowym narzędziem w PHP, które dostarcza szczegółowych informacji o konfiguracji serwera oraz wersji PHP, która jest aktualnie używana. Wywołanie tej funkcji generuje stronę HTML z informacjami o ustawieniach PHP, w tym o zainstalowanych rozszerzeniach, włączonych opcjach oraz wartości przedefiniowanych zmiennych. Dodatkowo, phpinfo() prezentuje szczegóły dotyczące środowiska serwera, takie jak system operacyjny, serwer WWW oraz zmienne środowiskowe. Praktycznie, jest to niezwykle przydatne narzędzie dla programistów oraz administratorów serwerów, które umożliwia szybkie zdiagnozowanie problemów z konfiguracją czy identyfikację, które rozszerzenia PHP są dostępne. W kontekście bezpieczeństwa najlepiej jest używać tej funkcji tylko w środowisku developerskim lub lokalnym, aby uniknąć wycieku szczegółowych informacji o serwerze na produkcji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, po zakończeniu diagnostyki, powinno się dezaktywować dostęp do tego typu informacji.
Funkcja phpinfo() jest standardowym narzędziem w PHP, które dostarcza szczegółowych informacji o konfiguracji serwera oraz wersji PHP, która jest aktualnie używana. Wywołanie tej funkcji generuje stronę HTML z informacjami o ustawieniach PHP, w tym o zainstalowanych rozszerzeniach, włączonych opcjach oraz wartości przedefiniowanych zmiennych. Dodatkowo, phpinfo() prezentuje szczegóły dotyczące środowiska serwera, takie jak system operacyjny, serwer WWW oraz zmienne środowiskowe. Praktycznie, jest to niezwykle przydatne narzędzie dla programistów oraz administratorów serwerów, które umożliwia szybkie zdiagnozowanie problemów z konfiguracją czy identyfikację, które rozszerzenia PHP są dostępne. W kontekście bezpieczeństwa najlepiej jest używać tej funkcji tylko w środowisku developerskim lub lokalnym, aby uniknąć wycieku szczegółowych informacji o serwerze na produkcji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, po zakończeniu diagnostyki, powinno się dezaktywować dostęp do tego typu informacji.
Pytanie 28
Ustalenie w języku CSS wartości background-attachment: scroll oznacza, że
A. obraz tła pojawi się w prawym górnym rogu witryny
B. tło witryny będzie przesuwane wraz z przewijaniem strony
C. obrazek tła będzie się powtarzać (kafelki)
D. tło witryny pozostanie nieruchome i nie będzie się przesuwać podczas przewijania strony
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 2 jest poprawna, ponieważ zdefiniowana przez właściwość CSS 'background-attachment: scroll' oznacza, że tło strony przewija się razem z zawartością strony. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik przewija stronę w dół lub w górę, tło porusza się w tym samym kierunku, co inne elementy na stronie. Ta właściwość jest szczególnie przydatna w sytuacjach, kiedy chcemy, aby tło było bardziej zintegrowane z treścią, dając bardziej dynamiczny efekt wizualny. Zastosowanie 'scroll' jest zgodne z zachowaniem większości stron internetowych, gdzie tło i zawartość poruszają się synchronizacyjnie. Dobrym przykładem może być użycie tła w postaci gradientu lub subtelnego obrazu, który nie odwraca uwagi od treści, a jednocześnie wprowadza estetyczny element do projektu. Warto pamiętać, że w przypadku większych projektów, właściwość ta powinna być używana z rozwagą, aby uniknąć nieczytelności tekstu na tle lub nadmiernego rozpraszania uwagi użytkowników. Dobrą praktyką jest również testowanie różnych ustawień tła na różnych urządzeniach, aby zapewnić spójne doświadczenie użytkownika.
Odpowiedź 2 jest poprawna, ponieważ zdefiniowana przez właściwość CSS 'background-attachment: scroll' oznacza, że tło strony przewija się razem z zawartością strony. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik przewija stronę w dół lub w górę, tło porusza się w tym samym kierunku, co inne elementy na stronie. Ta właściwość jest szczególnie przydatna w sytuacjach, kiedy chcemy, aby tło było bardziej zintegrowane z treścią, dając bardziej dynamiczny efekt wizualny. Zastosowanie 'scroll' jest zgodne z zachowaniem większości stron internetowych, gdzie tło i zawartość poruszają się synchronizacyjnie. Dobrym przykładem może być użycie tła w postaci gradientu lub subtelnego obrazu, który nie odwraca uwagi od treści, a jednocześnie wprowadza estetyczny element do projektu. Warto pamiętać, że w przypadku większych projektów, właściwość ta powinna być używana z rozwagą, aby uniknąć nieczytelności tekstu na tle lub nadmiernego rozpraszania uwagi użytkowników. Dobrą praktyką jest również testowanie różnych ustawień tła na różnych urządzeniach, aby zapewnić spójne doświadczenie użytkownika.
Pytanie 29
$n = '[email protected]'; $dl = strlen($n); $i = 0; while ($i < $dl && $n[$i] != '@') { echo $n[$i]; $i++; } Fragment kodu w języku PHP wyświetli
A. wyłącznie nazwę konta, czyli 'adres'
B. cały adres e-mail, czyli '[email protected]'
C. tylko nazwę domeny, czyli 'host.pl'
D. nazwę konta z znakiem @, czyli 'adres@'
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W przedstawionym kodzie PHP zmienna $n przechowuje adres e-mail '[email protected]'. Funkcja strlen($n) zwraca długość tego ciągu, co w tym przypadku wynosi 14. Pętla while iteruje przez znaki ciągu, aż napotka znak '@' lub do końca ciągu. W każdej iteracji pętli, znak aktualnej pozycji jest wypisywany. Pętla zaczyna od indeksu 0 i sprawdza każdy znak, aż do momentu, gdy napotka znak '@'. W wyniku działania pętli, wypisywane są tylko znaki przed '@', co w tym przypadku oznacza nazwę konta, czyli 'adres'. Aby lepiej zrozumieć to działanie, warto postawić przed sobą praktyczny przykład. Jeśli zmienimy zmienną $n na '[email protected]', kod wypisze 'test', co potwierdza, że pętla działa zgodnie z zamierzeniem, wypisując wyłącznie część przed znakiem '@'. Technicznie, zmienne tablicowe w PHP mogą być indeksowane za pomocą operatora kwadratowego, co jest wykorzystywane w tym przypadku do dostępu do poszczególnych znaków ciągu, co jest typowe w programowaniu z użyciem PHP i stringów. W kontekście standardów, kod przestrzega zasady oddzielania nazwy użytkownika od domeny w adresie e-mail, co jest kluczowe dla jego poprawnego działania.
W przedstawionym kodzie PHP zmienna $n przechowuje adres e-mail '[email protected]'. Funkcja strlen($n) zwraca długość tego ciągu, co w tym przypadku wynosi 14. Pętla while iteruje przez znaki ciągu, aż napotka znak '@' lub do końca ciągu. W każdej iteracji pętli, znak aktualnej pozycji jest wypisywany. Pętla zaczyna od indeksu 0 i sprawdza każdy znak, aż do momentu, gdy napotka znak '@'. W wyniku działania pętli, wypisywane są tylko znaki przed '@', co w tym przypadku oznacza nazwę konta, czyli 'adres'. Aby lepiej zrozumieć to działanie, warto postawić przed sobą praktyczny przykład. Jeśli zmienimy zmienną $n na '[email protected]', kod wypisze 'test', co potwierdza, że pętla działa zgodnie z zamierzeniem, wypisując wyłącznie część przed znakiem '@'. Technicznie, zmienne tablicowe w PHP mogą być indeksowane za pomocą operatora kwadratowego, co jest wykorzystywane w tym przypadku do dostępu do poszczególnych znaków ciągu, co jest typowe w programowaniu z użyciem PHP i stringów. W kontekście standardów, kod przestrzega zasady oddzielania nazwy użytkownika od domeny w adresie e-mail, co jest kluczowe dla jego poprawnego działania.
Pytanie 30
Który z typów plików dźwiękowych oferuje największą kompresję rozmiaru?
A. MP3
B. WAV
C. PCM
D. CD-Audio
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format MP3 (MPEG Audio Layer III) jest standardem kompresji stratnej, który znacząco zmniejsza rozmiar pliku dźwiękowego, zachowując przy tym akceptowalną jakość dźwięku. Technologia ta wykorzystuje algorytmy psychoakustyczne, które eliminują dźwięki, które są mniej słyszalne dla ludzkiego ucha. Dzięki temu możliwe jest osiągnięcie redukcji rozmiaru pliku o 70-90% w porównaniu z jakością oryginalnego nagrania. Praktyczne zastosowanie formatu MP3 jest szerokie: od przesyłania muzyki przez internet po użycie w odtwarzaczach multimedialnych oraz smartfonach. Możliwość dostosowania bitrate'u (od 32 kbps do 320 kbps) pozwala użytkownikom na balansowanie pomiędzy jakością a rozmiarem pliku. MP3 stał się de facto standardem w dystrybucji muzyki cyfrowej, a jego wsparcie w praktycznie każdym odtwarzaczu audio czyni go niezwykle uniwersalnym. Warto również dodać, że MP3 jest zgodny z wieloma standardami, takimi jak ID3, które umożliwiają dołączanie metadanych do plików audio, co dodatkowo podnosi jego funkcjonalność.
Format MP3 (MPEG Audio Layer III) jest standardem kompresji stratnej, który znacząco zmniejsza rozmiar pliku dźwiękowego, zachowując przy tym akceptowalną jakość dźwięku. Technologia ta wykorzystuje algorytmy psychoakustyczne, które eliminują dźwięki, które są mniej słyszalne dla ludzkiego ucha. Dzięki temu możliwe jest osiągnięcie redukcji rozmiaru pliku o 70-90% w porównaniu z jakością oryginalnego nagrania. Praktyczne zastosowanie formatu MP3 jest szerokie: od przesyłania muzyki przez internet po użycie w odtwarzaczach multimedialnych oraz smartfonach. Możliwość dostosowania bitrate'u (od 32 kbps do 320 kbps) pozwala użytkownikom na balansowanie pomiędzy jakością a rozmiarem pliku. MP3 stał się de facto standardem w dystrybucji muzyki cyfrowej, a jego wsparcie w praktycznie każdym odtwarzaczu audio czyni go niezwykle uniwersalnym. Warto również dodać, że MP3 jest zgodny z wieloma standardami, takimi jak ID3, które umożliwiają dołączanie metadanych do plików audio, co dodatkowo podnosi jego funkcjonalność.
Pytanie 31
Jakim słowem kluczowym można zainicjować zmienną w JavaScript?
A. new
B. var
C. variable
D. instanceof
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W języku JavaScript, deklaracja zmiennej przy użyciu słowa kluczowego 'var' jest jednym z podstawowych i fundamentalnych aspektów programowania. Słowo kluczowe 'var' umożliwia tworzenie zmiennych, które mogą przechowywać wartości zarówno typu prymitywnego, jak i obiektowego. Wartością dodaną użycia 'var' jest to, że zmienne zadeklarowane w ten sposób mają zasięg funkcji, co oznacza, że są dostępne w obrębie funkcji, w której zostały zadeklarowane, jak również w zasięgu globalnym, jeśli zostały zdefiniowane poza funkcją. Przykład użycia 'var': var liczba = 10; zmienna 'liczba' jest teraz dostępna w obrębie całej funkcji. Warto również zauważyć, że w nowszych standardach JavaScript, takich jak ECMAScript 6, wprowadzono dodatkowe słowa kluczowe takie jak 'let' i 'const', które oferują bardziej precyzyjny zasięg blokowy i zwiększają bezpieczeństwo kodu. 'Var' pozostaje jednak ważnym elementem do zrozumienia dla każdego programisty JavaScript, ponieważ jest fundamentem, na którym opiera się wiele starszych i nadal używanych skryptów.
W języku JavaScript, deklaracja zmiennej przy użyciu słowa kluczowego 'var' jest jednym z podstawowych i fundamentalnych aspektów programowania. Słowo kluczowe 'var' umożliwia tworzenie zmiennych, które mogą przechowywać wartości zarówno typu prymitywnego, jak i obiektowego. Wartością dodaną użycia 'var' jest to, że zmienne zadeklarowane w ten sposób mają zasięg funkcji, co oznacza, że są dostępne w obrębie funkcji, w której zostały zadeklarowane, jak również w zasięgu globalnym, jeśli zostały zdefiniowane poza funkcją. Przykład użycia 'var': var liczba = 10; zmienna 'liczba' jest teraz dostępna w obrębie całej funkcji. Warto również zauważyć, że w nowszych standardach JavaScript, takich jak ECMAScript 6, wprowadzono dodatkowe słowa kluczowe takie jak 'let' i 'const', które oferują bardziej precyzyjny zasięg blokowy i zwiększają bezpieczeństwo kodu. 'Var' pozostaje jednak ważnym elementem do zrozumienia dla każdego programisty JavaScript, ponieważ jest fundamentem, na którym opiera się wiele starszych i nadal używanych skryptów.
Pytanie 32
Jaką formę ma instrukcja w języku PHP, która tworzy obiekt pkt w klasy Punkt zdefiniowanej w klasie?
A. pkt Punkt();
B. pkt Punkt;
C. Punkt() pkt;
D. pkt= new Punkt();
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Instrukcja pkt= new Punkt(); jest prawidłowa, ponieważ w języku PHP tworzenie nowego obiektu klasy odbywa się przy użyciu słowa kluczowego new. Operator new inicjalizuje nową instancję klasy, co umożliwia dostęp do jej metod i właściwości. W tym przypadku Punkt jest wcześniej zdefiniowaną klasą zawierającą publiczne właściwości $x i $y. Konstrukcja ta jest fundamentalna w programowaniu obiektowym, pozwalając na enkapsulację i bardziej strukturalne podejście do kodowania. Tworzenie obiektów w PHP jest w zgodzie z dobrymi praktykami projektowymi, które zakładają pisanie modułowego i łatwego w utrzymaniu kodu. Przykładem praktycznego zastosowania może być modelowanie rzeczywistego układu współrzędnych, gdzie każdy punkt na płaszczyźnie jest reprezentowany przez obiekt tej klasy. Warto zwrócić uwagę, że użycie new Punkt() z przypisaniem do zmiennej pkt pozwala na manipulowanie danymi punktowymi w bardziej złożony sposób, jak na przykład obliczanie odległości między punktami czy też transformacje geometryczne. Takie podejście zwiększa czytelność kodu oraz ułatwia jego późniejsze modyfikacje. Zastosowanie obiektów sprzyja także wielokrotnemu użyciu kodu, co jest kluczowe w dużych projektach oprogramowania. Przyjęcie konwencji programowania obiektowego wspiera ponadto współpracę zespołową poprzez wykorzystanie zrozumiałych i dobrze zdefiniowanych interfejsów klasowych.
Instrukcja pkt= new Punkt(); jest prawidłowa, ponieważ w języku PHP tworzenie nowego obiektu klasy odbywa się przy użyciu słowa kluczowego new. Operator new inicjalizuje nową instancję klasy, co umożliwia dostęp do jej metod i właściwości. W tym przypadku Punkt jest wcześniej zdefiniowaną klasą zawierającą publiczne właściwości $x i $y. Konstrukcja ta jest fundamentalna w programowaniu obiektowym, pozwalając na enkapsulację i bardziej strukturalne podejście do kodowania. Tworzenie obiektów w PHP jest w zgodzie z dobrymi praktykami projektowymi, które zakładają pisanie modułowego i łatwego w utrzymaniu kodu. Przykładem praktycznego zastosowania może być modelowanie rzeczywistego układu współrzędnych, gdzie każdy punkt na płaszczyźnie jest reprezentowany przez obiekt tej klasy. Warto zwrócić uwagę, że użycie new Punkt() z przypisaniem do zmiennej pkt pozwala na manipulowanie danymi punktowymi w bardziej złożony sposób, jak na przykład obliczanie odległości między punktami czy też transformacje geometryczne. Takie podejście zwiększa czytelność kodu oraz ułatwia jego późniejsze modyfikacje. Zastosowanie obiektów sprzyja także wielokrotnemu użyciu kodu, co jest kluczowe w dużych projektach oprogramowania. Przyjęcie konwencji programowania obiektowego wspiera ponadto współpracę zespołową poprzez wykorzystanie zrozumiałych i dobrze zdefiniowanych interfejsów klasowych.
Pytanie 33
Tabela filmy zawiera klucz główny id oraz klucz obcy rezyserID. Tabela reżyserzy posiada klucz główny id. Obie tabele są powiązane relacją jeden do wielu, gdzie strona reżyserzy jest po stronie jeden, a filmy po stronie wiele. Aby wykonać kwerendę SELECT łączącą tabele filmy i reżyserzy, należy użyć zapisu
A. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserID=rezyserzy.filmyID ...
B. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserzyID=rezyserzy.id ...
C. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.id=rezyserzy.id ...
D. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.id=rezyserzy.filmyID ...
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W odpowiedzi na to pytanie, prawidłowa instrukcja SQL do połączenia tabel 'filmy' i 'rezyserzy' brzmi: '... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserID=rezyserzy.id ...'. W tym przypadku używamy klucza obcego 'rezyserID' z tabeli 'filmy', który wskazuje na klucz główny 'id' w tabeli 'rezyserzy'. Taka konstrukcja jest zgodna z zasadą relacyjnych baz danych, gdzie klucz obcy w jednej tabeli odwołuje się do klucza głównego w drugiej tabeli, co umożliwia powiązanie rekordów. Dzięki temu możemy uzyskać dane o filmach oraz ich reżyserach w jednym zapytaniu. Przykładowe zapytanie SELECT mogłoby wyglądać następująco: 'SELECT filmy.nazwa, rezyserzy.imie, rezyserzy.nazwisko FROM filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserID=rezyserzy.id;'. Warto pamiętać, że poprawne użycie kluczy jest kluczowe dla integritety danych w bazie, a także ułatwia późniejsze analizy i raportowanie. W kontekście standardów SQL, ta metoda łączenia tabel jest zgodna z normami ANSI SQL, które definiują struktury zapytań dla relacyjnych baz danych.
W odpowiedzi na to pytanie, prawidłowa instrukcja SQL do połączenia tabel 'filmy' i 'rezyserzy' brzmi: '... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserID=rezyserzy.id ...'. W tym przypadku używamy klucza obcego 'rezyserID' z tabeli 'filmy', który wskazuje na klucz główny 'id' w tabeli 'rezyserzy'. Taka konstrukcja jest zgodna z zasadą relacyjnych baz danych, gdzie klucz obcy w jednej tabeli odwołuje się do klucza głównego w drugiej tabeli, co umożliwia powiązanie rekordów. Dzięki temu możemy uzyskać dane o filmach oraz ich reżyserach w jednym zapytaniu. Przykładowe zapytanie SELECT mogłoby wyglądać następująco: 'SELECT filmy.nazwa, rezyserzy.imie, rezyserzy.nazwisko FROM filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserID=rezyserzy.id;'. Warto pamiętać, że poprawne użycie kluczy jest kluczowe dla integritety danych w bazie, a także ułatwia późniejsze analizy i raportowanie. W kontekście standardów SQL, ta metoda łączenia tabel jest zgodna z normami ANSI SQL, które definiują struktury zapytań dla relacyjnych baz danych.
Pytanie 34
Aby zdefiniować stylizację tabeli w języku CSS w sposób, który umożliwi wyróżnienie wiersza, na który aktualnie najeżdża kursor myszy np. innym kolorem, należy użyć
A. pseudoklasy :hover
B. nowego selektora klasy dla wiersza tabeli
C. pseudoelementu :first-line
D. pseudoklasy :visited
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pseudoklasa :hover jest techniką CSS, która pozwala na zastosowanie stylów do elementu, gdy użytkownik na niego najedzie kursorem myszy. Dzięki temu można w prosty sposób wyróżnić wiersze tabeli, co zwiększa interaktywność i czytelność danych. W przypadku tabeli, aby wyróżnić aktualnie wskazywany wiersz, należy użyć reguły CSS, która odnosi się do elementu (wiersza tabeli) z zastosowaniem pseudoklasy :hover. Przykładowy kod CSS może wyglądać następująco: table tr:hover { background-color: #f0f0f0; } co spowoduje, że tło wiersza zmieni się na jasno szare, gdy kursor myszy znajdzie się nad tym wierszem. Taki sposób formatowania jest szczególnie przydatny w przypadku długich tabel, które mogą być trudne do przeglądania. Pseudoklasa :hover jest powszechnie stosowana w projektowaniu stron internetowych, w zgodności z W3C CSS Specification, co zapewnia jej szeroką kompatybilność z różnymi przeglądarkami. Warto także zauważyć, że można łączyć pseudoklasę :hover z innymi selektorami, aby uzyskać bardziej zaawansowane efekty wizualne.
Pseudoklasa :hover jest techniką CSS, która pozwala na zastosowanie stylów do elementu, gdy użytkownik na niego najedzie kursorem myszy. Dzięki temu można w prosty sposób wyróżnić wiersze tabeli, co zwiększa interaktywność i czytelność danych. W przypadku tabeli, aby wyróżnić aktualnie wskazywany wiersz, należy użyć reguły CSS, która odnosi się do elementu (wiersza tabeli) z zastosowaniem pseudoklasy :hover. Przykładowy kod CSS może wyglądać następująco: table tr:hover { background-color: #f0f0f0; } co spowoduje, że tło wiersza zmieni się na jasno szare, gdy kursor myszy znajdzie się nad tym wierszem. Taki sposób formatowania jest szczególnie przydatny w przypadku długich tabel, które mogą być trudne do przeglądania. Pseudoklasa :hover jest powszechnie stosowana w projektowaniu stron internetowych, w zgodności z W3C CSS Specification, co zapewnia jej szeroką kompatybilność z różnymi przeglądarkami. Warto także zauważyć, że można łączyć pseudoklasę :hover z innymi selektorami, aby uzyskać bardziej zaawansowane efekty wizualne.
Pytanie 35
Utworzono bazę danych z tabelą mieszkańcy, która zawiera pola: nazwisko, imię oraz miasto. Następnie przygotowano poniższe zapytanie do bazy:
SELECT nazwisko, imie FROM mieszkańcy WHERE miasto='Poznań' UNION ALL SELECT nazwisko, imie FROM mieszkańcy WHERE miasto='Kraków';
Wskaż zapytanie, które zwróci takie same dane.
A. SELECT nazwisko, imie FROM mieszkańcy AS 'Poznań' OR 'Kraków';
B. SELECT nazwisko, imie FROM mieszkańcy WHERE miasto BETWEEN 'Poznań' OR 'Kraków';
C. SELECT nazwisko, imie FROM mieszkańcy WHERE miasto='Poznań' OR miasto='Kraków';
D. SELECT nazwisko, imie FROM mieszkańcy WHERE miasto HAVING 'Poznań' OR 'Kraków';
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi SELECT nazwisko, imie FROM mieszkańcy WHERE miasto='Poznań' OR miasto='Kraków' jest prawidłowy, ponieważ wykorzystuje operator logiczny OR, który umożliwia filtrowanie danych z tabeli mieszkańcy na podstawie wartości w polu miasto. To zapytanie zwraca wszystkich mieszkańców, którzy są z Poznania lub Krakowa, co odpowiada wymaganiom postawionym w pytaniu. Warto zauważyć, że taka konstrukcja jest efektywna, ponieważ nie używa złożonych zapytań ani nie tworzy zbiorów, które następnie muszą być łączone. Operator OR jest powszechnie stosowany w SQL do łączenia wielu warunków, co czyni go łatwym w użyciu. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami baz danych, unikanie zbędnych operacji, jak UNION, gdy wystarczy proste OR, zwiększa wydajność i czytelność zapytań. Przykładowe zastosowanie tego zapytania może mieć miejsce w aplikacjach, które potrzebują zidentyfikować użytkowników z konkretnego regionu, co jest istotne w przypadku personalizacji treści lub promocji regionalnych.
Wybór odpowiedzi SELECT nazwisko, imie FROM mieszkańcy WHERE miasto='Poznań' OR miasto='Kraków' jest prawidłowy, ponieważ wykorzystuje operator logiczny OR, który umożliwia filtrowanie danych z tabeli mieszkańcy na podstawie wartości w polu miasto. To zapytanie zwraca wszystkich mieszkańców, którzy są z Poznania lub Krakowa, co odpowiada wymaganiom postawionym w pytaniu. Warto zauważyć, że taka konstrukcja jest efektywna, ponieważ nie używa złożonych zapytań ani nie tworzy zbiorów, które następnie muszą być łączone. Operator OR jest powszechnie stosowany w SQL do łączenia wielu warunków, co czyni go łatwym w użyciu. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami baz danych, unikanie zbędnych operacji, jak UNION, gdy wystarczy proste OR, zwiększa wydajność i czytelność zapytań. Przykładowe zastosowanie tego zapytania może mieć miejsce w aplikacjach, które potrzebują zidentyfikować użytkowników z konkretnego regionu, co jest istotne w przypadku personalizacji treści lub promocji regionalnych.
Pytanie 36
Aby zainstalować system CMS Joomla!, potrzebne jest środowisko
A. PHP oraz MySQL
B. Apache, PHP i MySQL
C. Apache oraz PHP
D. IIS, Perl oraz MySQL
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby uruchomić system CMS Joomla!, niezbędne jest środowisko składające się z serwera Apache, języka PHP oraz bazy danych MySQL. Apache jest jednym z najpopularniejszych serwerów WWW, który obsługuje zapytania HTTP i serwuje zawartość stron internetowych. PHP to skryptowy język programowania, który jest powszechnie używany do tworzenia dynamicznych stron internetowych i aplikacji webowych. W kontekście Joomla!, PHP jest odpowiedzialne za przetwarzanie kodu i interakcję z bazą danych. MySQL natomiast to system zarządzania relacyjnymi bazami danych, który przechowuje wszystkie dane potrzebne do działania Joomla!, takie jak informacje o użytkownikach, artykułach i ustawieniach systemowych. Współpraca tych trzech komponentów tworzy stabilne środowisko do działania Joomla!, zapewniając optymalizację wydajności oraz bezpieczeństwo. Warto również zaznaczyć, że Joomla! wymaga minimum wersji PHP 7.2 oraz MySQL 5.5, aby zapewnić pełną funkcjonalność i wsparcie dla nowoczesnych rozwiązań webowych.
Aby uruchomić system CMS Joomla!, niezbędne jest środowisko składające się z serwera Apache, języka PHP oraz bazy danych MySQL. Apache jest jednym z najpopularniejszych serwerów WWW, który obsługuje zapytania HTTP i serwuje zawartość stron internetowych. PHP to skryptowy język programowania, który jest powszechnie używany do tworzenia dynamicznych stron internetowych i aplikacji webowych. W kontekście Joomla!, PHP jest odpowiedzialne za przetwarzanie kodu i interakcję z bazą danych. MySQL natomiast to system zarządzania relacyjnymi bazami danych, który przechowuje wszystkie dane potrzebne do działania Joomla!, takie jak informacje o użytkownikach, artykułach i ustawieniach systemowych. Współpraca tych trzech komponentów tworzy stabilne środowisko do działania Joomla!, zapewniając optymalizację wydajności oraz bezpieczeństwo. Warto również zaznaczyć, że Joomla! wymaga minimum wersji PHP 7.2 oraz MySQL 5.5, aby zapewnić pełną funkcjonalność i wsparcie dla nowoczesnych rozwiązań webowych.
Pytanie 37
W języku SQL przedstawiony warunek jest równoważny warunkowi
|
A. liczba LIKE '10%'
B. liczba BETWEEN 10 AND 100
C. liczba IN (10, 100)
D. NOT (liczba < 10 AND liczba > 100)
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra robota! Twoja odpowiedź jest na pewno poprawna. Warunek 'liczba >= 10 AND liczba <= 100' w SQL oznacza, że musimy znaleźć liczbę, która jest większa lub równa 10 i mniejsza lub równa 100. Można to również zapisać jako 'liczba BETWEEN 10 AND 100', co po prostu definiuje zakres wartości od 10 do 100, łącznie z tymi granicami. Używanie operatorów takich jak BETWEEN jest naprawdę przydatne w SQL, bo ułatwia nam życie przy pisaniu zapytań i sprawia, że łatwiej jest zrozumieć, co ten kod właściwie robi. Fajnie umieć takie rzeczy, bo to naprawdę klucz do efektywnej pracy z bazami danych.
Dobra robota! Twoja odpowiedź jest na pewno poprawna. Warunek 'liczba >= 10 AND liczba <= 100' w SQL oznacza, że musimy znaleźć liczbę, która jest większa lub równa 10 i mniejsza lub równa 100. Można to również zapisać jako 'liczba BETWEEN 10 AND 100', co po prostu definiuje zakres wartości od 10 do 100, łącznie z tymi granicami. Używanie operatorów takich jak BETWEEN jest naprawdę przydatne w SQL, bo ułatwia nam życie przy pisaniu zapytań i sprawia, że łatwiej jest zrozumieć, co ten kod właściwie robi. Fajnie umieć takie rzeczy, bo to naprawdę klucz do efektywnej pracy z bazami danych.
Pytanie 38
Które z poniższego oprogramowania nie jest zaliczane do systemów zarządzania treścią (CMS)?
A. Joomla
B. Apache
C. WordPress
D. Mambo
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Apache to popularny serwer HTTP, który jest odpowiedzialny za zarządzanie i dostarczanie stron internetowych do przeglądarek użytkowników. Choć Apache może być używany w połączeniu z systemami zarządzania treścią (CMS) takimi jak WordPress, Joomla czy Mambo, sam w sobie nie jest systemem CMS. Systemy zarządzania treścią, takie jak Joomla, WordPress i Mambo, są platformami, które umożliwiają użytkownikom łatwe tworzenie, edytowanie i zarządzanie treściami na stronach internetowych bez potrzeby posiadania zaawansowanej wiedzy programistycznej. Apache działa na poziomie serwera, obsługując żądania HTTP i wysyłając odpowiednie pliki, podczas gdy CMS zajmuje się strukturą treści, interfejsem użytkownika oraz zarządzaniem bazą danych. Ponadto, Apache zapewnia wsparcie dla różnych języków programowania oraz technologii webowych, ale nie oferuje funkcji zarządzania treścią, które są kluczowe dla systemów CMS. Dlatego odpowiedź na pytanie jest jednoznaczna – Apache nie jest systemem zarządzania treścią, lecz serwerem, który wspiera ich działanie.
Apache to popularny serwer HTTP, który jest odpowiedzialny za zarządzanie i dostarczanie stron internetowych do przeglądarek użytkowników. Choć Apache może być używany w połączeniu z systemami zarządzania treścią (CMS) takimi jak WordPress, Joomla czy Mambo, sam w sobie nie jest systemem CMS. Systemy zarządzania treścią, takie jak Joomla, WordPress i Mambo, są platformami, które umożliwiają użytkownikom łatwe tworzenie, edytowanie i zarządzanie treściami na stronach internetowych bez potrzeby posiadania zaawansowanej wiedzy programistycznej. Apache działa na poziomie serwera, obsługując żądania HTTP i wysyłając odpowiednie pliki, podczas gdy CMS zajmuje się strukturą treści, interfejsem użytkownika oraz zarządzaniem bazą danych. Ponadto, Apache zapewnia wsparcie dla różnych języków programowania oraz technologii webowych, ale nie oferuje funkcji zarządzania treścią, które są kluczowe dla systemów CMS. Dlatego odpowiedź na pytanie jest jednoznaczna – Apache nie jest systemem zarządzania treścią, lecz serwerem, który wspiera ich działanie.
Pytanie 39
Zarządzanie procesem przekształcania kodu źródłowego stworzonego przez programistę na kod maszynowy, który jest zrozumiały dla komputera, nosi nazwę
A. wdrażanie
B. kompilowanie
C. analizowanie
D. rozpoczynanie
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kompilowanie to proces, w którym kod źródłowy, napisany w języku programowania wysokiego poziomu, jest przekształcany na kod maszynowy, który może być zrozumiany i wykonany przez komputer. Działa to na zasadzie analizy składniowej i semantycznej kodu źródłowego, a następnie generowania odpowiednich instrukcji dla procesora. Przykładem narzędzi, które realizują ten proces, są kompilatory, takie jak GCC dla języka C czy javac dla języka Java. Kompilowanie ma kluczowe znaczenie w programowaniu, ponieważ pozwala na optymalizację kodu, co zwiększa wydajność aplikacji. Dobre praktyki wskazują, że kompilowanie powinno być częścią cyklu programowania, a regularne kompilowanie kodu pomaga w szybszym wykrywaniu błędów oraz zapewnia, że kod jest zawsze zgodny z wymaganiami projektowymi. Warto również zaznaczyć, że proces kompilacji może obejmować różne etapy, takie jak prekompilacja, generacja kodu pośredniego oraz linkowanie, co czyni go złożonym i wieloetapowym działaniem.
Kompilowanie to proces, w którym kod źródłowy, napisany w języku programowania wysokiego poziomu, jest przekształcany na kod maszynowy, który może być zrozumiany i wykonany przez komputer. Działa to na zasadzie analizy składniowej i semantycznej kodu źródłowego, a następnie generowania odpowiednich instrukcji dla procesora. Przykładem narzędzi, które realizują ten proces, są kompilatory, takie jak GCC dla języka C czy javac dla języka Java. Kompilowanie ma kluczowe znaczenie w programowaniu, ponieważ pozwala na optymalizację kodu, co zwiększa wydajność aplikacji. Dobre praktyki wskazują, że kompilowanie powinno być częścią cyklu programowania, a regularne kompilowanie kodu pomaga w szybszym wykrywaniu błędów oraz zapewnia, że kod jest zawsze zgodny z wymaganiami projektowymi. Warto również zaznaczyć, że proces kompilacji może obejmować różne etapy, takie jak prekompilacja, generacja kodu pośredniego oraz linkowanie, co czyni go złożonym i wieloetapowym działaniem.
Pytanie 40
Głównym celem systemu CMS jest oddzielenie treści witryny informacyjnej od jej wyglądu. Jak osiągany jest ten efekt?
A. ze statycznych plików HTML oraz wyglądu za pomocą technologii FLASH
B. ze statycznych plików HTML oraz wyglądu ze zdefiniowanego szablonu
C. z bazy danych oraz wyglądu za pomocą atrybutów HTML
D. z bazy danych oraz wyglądu ze zdefiniowanego szablonu
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podstawowym celem systemu zarządzania treścią (CMS) jest skuteczne oddzielenie treści serwisu od jego prezentacji wizualnej. Właściwe funkcjonowanie CMS opiera się na dynamicznym generowaniu zawartości z bazy danych, co pozwala na łatwe zarządzanie dużymi zbiorami informacji oraz ich aktualizację bez konieczności modyfikowania każdego pliku z osobna. Szablony, które definiują wygląd strony, są kluczowym elementem tej struktury. Dzięki zastosowaniu zdefiniowanych szablonów, różne strony mogą z łatwością przyjąć spójną estetykę wizualną, co jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowania stron internetowych. Na przykład, w CMS WordPress, treści publikowane na blogu są przechowywane w bazie danych, a szablon wyświetla je w przyjazny dla użytkownika sposób. Taki podział umożliwia także łatwe wprowadzanie zmian w wyglądzie strony bez wpływu na jej zawartość. Warto pamiętać, że stosowanie bazy danych i szablonów wspiera SEO, ponieważ pozwala na lepsze zarządzanie meta danymi oraz linkami wewnętrznymi.
Podstawowym celem systemu zarządzania treścią (CMS) jest skuteczne oddzielenie treści serwisu od jego prezentacji wizualnej. Właściwe funkcjonowanie CMS opiera się na dynamicznym generowaniu zawartości z bazy danych, co pozwala na łatwe zarządzanie dużymi zbiorami informacji oraz ich aktualizację bez konieczności modyfikowania każdego pliku z osobna. Szablony, które definiują wygląd strony, są kluczowym elementem tej struktury. Dzięki zastosowaniu zdefiniowanych szablonów, różne strony mogą z łatwością przyjąć spójną estetykę wizualną, co jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowania stron internetowych. Na przykład, w CMS WordPress, treści publikowane na blogu są przechowywane w bazie danych, a szablon wyświetla je w przyjazny dla użytkownika sposób. Taki podział umożliwia także łatwe wprowadzanie zmian w wyglądzie strony bez wpływu na jej zawartość. Warto pamiętać, że stosowanie bazy danych i szablonów wspiera SEO, ponieważ pozwala na lepsze zarządzanie meta danymi oraz linkami wewnętrznymi.