Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 9 maja 2025 08:57
  • Data zakończenia: 9 maja 2025 09:14

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak nazywa się procedura, która polega na przekształceniu rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz złożony z małych kropek, które po wydrukowaniu tworzą wrażenie półtonów?

A. Wektoryzacja
B. Digitalizacja
C. Impozycja
D. Rastrowanie
Rastrowanie to ciekawy proces. W skrócie, chodzi o to, że obrazy w rzeczywistej skali tonalnej zamieniają się na formę rastrową. To oznacza, że obraz dzieli się na małe punkty, które nazywamy ''punktami rastrowymi'' albo ''kropkami''. One mają różne rozmiary i są w różnej odległości od siebie, co pozwala na osiągnięcie efektu tonalnego, który wygląda jak półtony. Użycie tej techniki możesz zobaczyć w druku offsetowym, gdzie obrazy są tworzone przez układanie tych kropek w odpowiedni sposób. Dzięki temu można uzyskać różne efekty graficzne, jak np. gradienty, co jest naprawdę ważne w projektowaniu plakatów czy materiałów reklamowych. W branży graficznej, zazwyczaj dostosowuje się rozdzielczość rastrową w zależności od tego, co chcemy drukować, bo to ma ogromny wpływ na jakość końcowego produktu. Przyznam, że w cyfrowym przetwarzaniu obrazów rastrowanie bardzo pomaga w przerabianiu zdjęć tak, żeby można było je łatwiej obrabiać w programach graficznych.
Pytanie 2

Zdigitalizowany system zarządzania pracami w drukarni to

A. PDF
B. CMS
C. Desktop
D. Workflow
CMS (Content Management System) to system zarządzania treścią, który koncentruje się na tworzeniu, edytowaniu i publikowaniu zawartości, ale nie jest bezpośrednio związany z zarządzaniem przepływem prac w kontekście poligrafii. CMS jest idealny do obsługi stron internetowych, blogów czy innych platform cyfrowych, gdzie kluczowe jest zarządzanie tekstami i multimediami, a nie automatyzacja fizycznych procesów produkcyjnych, które są istotne w workflow. PDF (Portable Document Format) to format plików, który służy do prezentacji dokumentów niezależnie od oprogramowania i sprzętu, ale nie jest narzędziem do zarządzania procesami w przygotowalni poligraficznej. Chociaż PDF jest często wykorzystywany w workflow do przesyłania ostatecznych wersji projektów, sama jego obecność nie oznacza automatyzacji procesów. Desktop odnosi się do środowiska roboczego użytkownika na komputerze i nie ma związku z zarządzaniem procesami produkcyjnymi. Powszechnym błędem jest mylenie różnych systemów i narzędzi, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania projektami. Zrozumienie różnic między workflow, CMS, PDF i desktop jest kluczowe dla skutecznego wprowadzenia innowacji w branży poligraficznej. Aby skutecznie zarządzać procesami, niezbędne jest zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi i ich zastosowań w kontekście produkcji poligraficznej.
Pytanie 3

Oblicz wydatki na wykonanie form drukarskich, które są niezbędne do przygotowania jednokolorowego wkładu książki o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, zakładając, że cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 700 zł
B. 560 zł
C. 840 zł
D. 980 zł
Aby obliczyć koszt wykonania form drukowych dla jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron formatu A5, należy najpierw określić, ile form jest potrzebnych do realizacji tego projektu. W przypadku druku książek, w zależności od technologii druku i wymagań projektu, często stosuje się jedną formę na każdą stronę, co oznacza, że dla 160 stron potrzeba 160 form. Koszt jednej formy wynosi 35 zł, co po przemnożeniu przez liczbę form daje: 160 * 35 zł = 5600 zł. Jednakże, jeżeli w projekcie zastosowano optymalizację form i na jeden arkusz mieści się więcej niż jedna strona, to koszt można obliczyć inaczej. W praktyce, przy standardowym druku offsetowym, jedna forma może obejmować więcej niż 4 strony, co znacząco redukuje koszt. Przy założeniu, że na każdą formę przypada 4 strony, otrzymujemy 160 stron / 4 = 40 form, co daje 40 * 35 zł = 1400 zł. Jednak sytuacje są różne, a w tym przypadku, założono, że do wyprodukowania wkładu wykorzystano mniej form (np. 20 form), co po przeliczeniu daje 20 * 35 zł = 700 zł. Jest to poprawna odpowiedź, która uwzględnia zarówno optymalizację produkcji, jak i standardowe praktyki w branży poligraficznej.
Pytanie 4

Jakie parametry ustala się przy tworzeniu pliku PDF zgodnego ze standardami druku?

A. Skalowanie obrazu, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia
B. Kadrowanie obrazu, formatowanie obrazu, znaki pasowania
C. Rozmiar spadów, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia i pasowania
D. Formatowanie obrazu, rozmiar spadów, znaki pasowania
Wybór parametrów przy tworzeniu pliku PDF o standardzie drukarskim jest procesem wymagającym zrozumienia specyfikacji technicznych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości wydruku. Odpowiedzi opierające się na kadrowaniu obrazu, formatowaniu obrazu czy skalowaniu obrazu wskazują na niepełne zrozumienie wymagań technicznych. Kadrowanie obrazu, choć ważne w kontekście kompozycji wizualnej, nie jest parametrem, który bezpośrednio wpływa na proces druku. Formatowanie obrazu odnosi się bardziej do sposobu prezentacji i edycji grafiki, a nie do specyfikacji technicznych wymaganych w druku. Skalowanie obrazu może prowadzić do zniekształceń, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Ponadto, pominięcie takich elementów jak znaki cięcia, które są kluczowe dla precyzyjnego przycięcia i dopasowania, może prowadzić do nieprofesjonalnego wyglądu finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że wydajny proces druku wymaga ścisłego przestrzegania norm, które są oparte na doświadczeniach w branży oraz standardach, takich jak ISO 12647, które zapewniają spójność w reprodukcji kolorów oraz jakość wydruku. Właściwe przygotowanie plików PDF uwzględniające odpowiednie parametry techniczne jest fundamentem sukcesu w projektowaniu graficznym i produkcji druków.
Pytanie 5

Który z poniższych zapisów jest skonstruowany zgodnie z zasadami pisowni?

A. Czarno-biały
B. Czarno—biały
C. Czarno - biały
D. Czarno - biały
Odpowiedź "Czarno-biały" jest prawidłowa, ponieważ przestrzega zasad poprawnej pisowni wyrażeń złożonych w języku polskim. W polskiej ortografii, gdy tworzymy wyrażenia złożone składające się z dwóch elementów, które łączy spójnik, powinno się je pisać łącznie, stosując myślnik, jeśli istnieje potrzeba podkreślenia ich złożoności. Przykłady poprawnych wyrażeń to: "czerwono-zielony" czy "słodko-słony". Takie zapisy są zgodne z zasadami ortograficznymi zawartymi w „Wielkim słowniku ortograficznym języka polskiego”. Użycie myślnika oznacza, że obie części wyrażenia tworzą jedną, nową jednostkę znaczeniową, co jest szczególnie istotne w przypadku przymiotników opisujących dany obiekt. W kontekście komunikacji, poprawne zapisywanie złożonych wyrazów wpływa na klarowność i zrozumiałość tekstu, co jest kluczowe w różnych dziedzinach, od literatury po dokumentację techniczną.
Pytanie 6

Jakie podłoże jest używane do druku podczas wytwarzania kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym, które pozwala na odczytanie zapisanych na nich danych?

A. Karton powlekany 180 g/m2
B. Tworzywo PCV
C. Papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2
D. Folię elektrostatyczną
Wybór innych materiałów, takich jak folia elektrostatyczna, papier niepowlekany spulchniony lub karton powlekany, nie jest odpowiedni do produkcji kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym. Folia elektrostatyczna, choć może być używana w niektórych zastosowaniach, nie jest wystarczająco trwała i nie ma odpowiednich właściwości do zadrukowywania oraz integracji z magnetycznym paskiem. Z kolei papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2 jest zbyt delikatny i nieodporny na zginanie, co prowadzi do szybkiego uszkodzenia karty oraz nadmiernego zużycia. Karton powlekany 180 g/m2, mimo że ma lepszą trwałość niż papier, wciąż nie spełnia wymagań dotyczących elastyczności i wytrzymałości potrzebnych do produkcji kart lojalnościowych. Karty te muszą być odporne na codzienne użytkowanie, co oznacza, że materiały muszą być odpowiednio twarde, a jednocześnie elastyczne, aby nie złamały się przy normalnym użytkowaniu. Ponadto, w przypadku materiałów takich jak karton, problemem jest również trudność w naniesieniu pasków magnetycznych, które muszą być precyzyjnie umiejscowione i trwałe, aby mogły efektywnie działać w systemach czytników. W związku z tym, wybór odpowiednich materiałów jest kluczowy dla funkcjonalności i długowieczności kart lojalnościowych.
Pytanie 7

Jaka liniatura rastra jest zalecana do drukowania folderu reklamowego o wysokiej jakości na papierze powlekanym?

A. 80 lpi
B. 500 lpi
C. 150 lpi
D. 1 200 lpi
Wybór nieodpowiedniej liniatury rastra w druku wysokiej jakości może znacząco wpłynąć na ostateczny wygląd materiałów reklamowych. W przypadku wartości 1 200 lpi, która jest zdecydowanie zbyt wysoka dla standardowego druku, można napotkać problemy związane z rozmyciem i nadmiernym zagęszczeniem punktów rastra, co prowadzi do utraty detali oraz wyrazistości obrazu. Druk o takiej liniaturze wymagałby specjalistycznego sprzętu oraz technik, które nie są powszechnie dostępne w typowych zak
Pytanie 8

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. przeniesień sylab
B. wiszących spójników
C. znaku wielokropka
D. znaku przeniesienia
Odpowiedź 'wiszące spójniki' jest prawidłowa, ponieważ w standardach składu tekstu głównego publikacji unika się pozostawiania wiszących spójników na końcu linii. Wiszący spójnik to taki, który kończy wiersz, co może prowadzić do nieczytelności tekstu i zaburzenia jego płynności. Dobre praktyki w składzie tekstu zalecają, aby spójniki, takie jak 'i', 'oraz', 'lub', były umieszczane w taki sposób, aby tekst był jak najbardziej przejrzysty dla czytelnika. W praktyce, jeśli spójnik pozostaje na końcu wiersza, a jego składnik (np. zdanie, fraza) jest kontynuowany w następnym wierszu, może to wprowadzać w błąd i utrudniać zrozumienie tekstu. Dla zachowania estetyki i przejrzystości tekstu należy również dostosować interlinijkę oraz marginesy, aby uniknąć takich sytuacji. Warto także zwrócić uwagę na konwencje typograficzne w danej dziedzinie, które mogą różnić się w zależności od kontekstu publikacji.
Pytanie 9

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Nie można tego przewidzieć
B. Nie ulegnie zmianie
C. Spadnie
D. Wzrośnie
Koszt jednostkowy wydrukowania ulotki techniką offsetową zmniejsza się wraz ze wzrostem nakładu z kilku powodów. Przede wszystkim w technice offsetowej mamy do czynienia z tzw. ekonomią skali. Oznacza to, że im więcej kopii ulotki drukujemy, tym koszt produkcji jednej sztuki staje się niższy. Dzieje się tak, ponieważ koszty stałe, takie jak przygotowanie matrycy i uruchomienie maszyny drukarskiej, są rozkładane na większą liczbę wydruków. Przykładowo, jeżeli przygotowanie maszyny do druku kosztuje 1000 zł, a drukujemy 100 ulotek, koszt jednostkowy wynosi 10 zł na ulotkę. Jeśli wzrośnie nakład do 1000 ulotek, koszt jednostkowy spadnie do 1 zł na ulotkę. Dodatkowo, przy dużych nakładach możliwe jest również uzyskanie rabatów na materiały, co dodatkowo obniża całkowity koszt produkcji. W praktyce, dla różnych projektów, wartość ta może się różnić, ale zasada pozostaje ta sama.
Pytanie 10

Ile arkuszy SRA3 netto jest koniecznych do wydrukowania 60 ulotek o wymiarach 95 x 200 mm?

A. 14 arkuszy
B. 12 arkuszy
C. 10 arkuszy
D. 16 arkuszy
Odpowiedź z 10 arkuszami jest jak najbardziej poprawna. Gdy drukujemy ulotki w formacie 95 x 200 mm na arkuszach SRA3, musimy najpierw policzyć, ile tych ulotek zmieści się na jednym arkuszu. SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm i da się na nim ułożyć maksymalnie 6 ulotek, jeśli wszystko dobrze rozplanujemy. Optymalne układ to dwa rzędy po trzy ulotki, co daje najlepsze wykorzystanie dostępnej powierzchni. Żeby wyprodukować 60 ulotek, dzielimy 60 przez 6, co daje nam 10 arkuszy. Tego rodzaju kalkulacje są naprawdę istotne w poligrafii, szczególnie jeśli chodzi o efektywność produkcji i zmniejszanie odpadów. Zrozumienie, jak liczyć wydajność druku i jak optymalizować układy, jest kluczowe w codziennej pracy drukarni. Można znaleźć różne programy, które pomagają w takich obliczeniach i automatycznie tworzą optymalne układy.
Pytanie 11

Powiększenie bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu skutkuje

A. zwiększeniem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w stosunku do rozmiaru bitmapy
B. pogorszeniem jakości obrazu na skutek pojawienia się nowych pikseli w bitmapie
C. rozjaśnieniem obrazu, szczególnie w półtonach
D. poprawą jakości obrazu poprzez dodanie nowych pikseli do bitmapy
Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu prowadzi do pogorszenia jakości, ponieważ proces ten nie wprowadza nowych szczegółów, a jedynie powiększa istniejące piksele. Pika bitmapy to najmniejsza jednostka obrazu, a ich ilość i rozdzielczość determinują szczegółowość oraz ostrość obrazu. Kiedy bitmapa jest powiększana bez zwiększania rozdzielczości, każde powiększenie prowadzi do interpolacji, co może skutkować rozmyciem i utratą definicji. W praktyce, gdy pracujesz z obrazami w grafice komputerowej lub projektowaniu, kluczowe jest, aby przed edycją czy powiększeniem bitmapy rozważyć jej rozdzielczość – optymalne wyniki uzyskuje się, używając obrazów o wysokiej rozdzielczości. Na przykład w druku, jeśli obraz 300 DPI jest powiększany, jego jakość przy zmniejszonej rozdzielczości może nie spełniać wymogów jakościowych, co prowadzi do widocznych pikseli. Dlatego w takich przypadkach zaleca się korzystanie z wektorów, które mogą być skalowane bez utraty jakości.
Pytanie 12

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Corel Draw
B. Puzzle Flow
C. Adobe Photoshop
D. Adobe Illustrator
Puzzle Flow to zaawansowane narzędzie do automatycznej impozycji, które jest szeroko stosowane w branży poligraficznej. Umożliwia ono efektywne przygotowanie materiałów do druku poprzez automatyczne rozmieszczanie i układanie elementów na arkuszu, co znacząco zwiększa wydajność procesu produkcji. Użycie Puzzle Flow pozwala na redukcję marnotrawstwa materiałów i czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku druku etykiet, narzędzie to umożliwia precyzyjne rozplanowanie jednostek na arkuszu, minimalizując odstępy pomiędzy nimi oraz dostosowując rozmiar i orientację. Takie podejście jest kluczowe w branży, gdzie marginesy zysku są często niewielkie, a każdy element procesu produkcji ma wpływ na finalny koszt produktu. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi systemami zarządzania produkcją, Puzzle Flow pozwala na pełną automatyzację impozycji, co poprawia koordynację i komunikację w zespole. W kontekście norm jakościowych, korzystanie z takiego oprogramowania przyczynia się do spełnienia wymagań dotyczących efektywności oraz dokładności w procesie druku.
Pytanie 13

Jaką przybliżoną ilość farby drukarskiej należy użyć do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 pokryciem o pełnej powierzchni, jeśli zużycie farby na 1 m2 apli wynosi 1,7 g?

A. 3 kg
B. 7 kg
C. 2 kg
D. 5 kg
Aby obliczyć ilość farby potrzebnej do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 o pełnym stopniu pokrycia, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię, która ma być pokryta. Format B3 ma wymiary 353 mm x 500 mm, co przekłada się na 0,176 m² dla jednego arkusza. Zatem dla 10 000 arkuszy, całkowita powierzchnia wynosi 10 000 x 0,176 m² = 1760 m². Przy zużyciu farby wynoszącym 1,7 g na m², całkowite zużycie farby wyniesie 1760 m² x 1,7 g/m² = 2992 g, co w przybliżeniu daje 3 kg. W praktyce, przy planowaniu produkcji, warto uwzględniać także straty wynikające z technicznych aspektów druku, takich jak zjawisko zwanego 'przyklejaniem się farby' lub 'splashing', co może wpłynąć na rzeczywiste zużycie farby. Dobrą praktyką jest także zawsze mieć na uwadze margines bezpieczeństwa w zamówieniach materiałów eksploatacyjnych, by uniknąć przestojów w produkcji.
Pytanie 14

Wskaż zestaw materiałów, które powinny być użyte do produkcji etykiet samoprzylepnych na butelki z płynem do kąpieli, drukowanych metodą fleksograficzną?

A. Folia polipropylenowa, klej, papier silikonowy i farby UV
B. Papier dekoracyjny, farby wodne i lakier nitrocelulozowy
C. Papier samokopiujący, klej oraz farby akrylowe
D. Laminat (folia AL-papier), biała farba podkładowa i lakier offsetowy
Papier ozdobny, farby wodne i lakier nitrocelulozowy to chyba nie najlepszy wybór do produkcji etykiet samoprzylepnych na butelki z płynem do kąpieli. Papier ozdobny, mimo że wygląda ładnie, nie radzi sobie z wilgocią ani chemikaliami, co jest super ważne przy kosmetykach. Farby wodne są bardziej ekologiczną opcją, ale w fleksografii mogą nie zadziałać tak, jak trzeba, bo nie gwarantują dobrej trwałości i intensywności kolorów, a to przecież kluczowe dla ładnych etykiet. Lakier nitrocelulozowy co prawda daje fajne błyszczące wykończenie, ale nie jest zbyt odporny na chemię i wilgoć, więc etykieta może szybko stracić na jakości. W przeciwieństwie do odpowiednich materiałów, te nie wpisują się w najlepsze praktyki branżowe, gdzie trwałość, estetyka i odporność na czynniki zewnętrzne są na pierwszym miejscu. Wybór takich materiałów może prowadzić do problemów z aplikacją etykiet, a to potem może negatywnie wpłynąć na to, jak klienci postrzegają jakość produktu.
Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

"Copyright" umieszcza się na stronie książki, która nazywana jest stroną

A. przytytułową
B. przedtytułową
C. redakcyjną
D. tytułową
Odpowiedź "redakcyjna" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do strony, na której znajdują się informacje dotyczące praw autorskich, wydawcy i edytora. Strona redakcyjna książki zazwyczaj zawiera dane o prawach autorskich, nazwiska redaktorów, informacje o wydaniu oraz inne szczegóły dotyczące publikacji. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest konieczność umieszczania informacji o prawach autorskich na stronie redakcyjnej, aby chronić twórczość przed nieautoryzowanym wykorzystaniem. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak Berne Convention for the Protection of Literary and Artistic Works, każdy autor ma prawo do ochrony swoich dzieł, a umieszczanie stosownej informacji na stronie redakcyjnej jest jedną z praktyk, które wspierają to prawo. Warto zaznaczyć, że strona redakcyjna jest integralną częścią książki, gdyż nie tylko informuje czytelników o prawach, ale również łatwo identyfikuje źródło publikacji, co ma istotne znaczenie w kontekście badań i cytowania.
Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Jakie są wymiary netto ulotki, jeśli przy spadach o wysokości 3 mm z każdej krawędzi, wymiary brutto wynoszą 154x216 mm?

A. 148x210 mm
B. 151 x 213 mm
C. 151x210 mm
D. 148x213 mm
Odpowiedź 148x210 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć wymiary netto ulotki, należy od wymiarów brutto 154x216 mm odjąć spady wynoszące 3 mm z każdej strony. Spady to dodatkowe marginesy, które są dodawane do wymiarów projektu, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają krawędzi gotowego produktu po jego przycięciu. Obliczenia wyglądają następująco: 154 mm - 2 * 3 mm = 148 mm (szerokość) oraz 216 mm - 2 * 3 mm = 210 mm (wysokość). W praktyce, ten typ obliczeń jest kluczowy w procesie druku, gdzie precyzja wymiarów jest niezbędna do uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu finalnego produktu. W branży poligraficznej standardy te są powszechnie stosowane, co zapewnia jednolitość i wysoką jakość wydruków. Ponadto, znajomość wymiarów netto jest istotna dla projektantów, którzy muszą upewnić się, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w odpowiednich granicach, aby uniknąć ich przycięcia podczas produkcji.
Pytanie 20

Którą operację cyfrowej obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

Ilustracja do pytania
A. Nakładanie gradientu.
B. Korektę kolorystyczną.
C. Przycinanie obrazu.
D. Wypaczanie kształtów.
Korekta kolorystyczna to kluczowy proces w cyfrowej obróbce bitmap, który pozwala na dostosowanie i optymalizację wyglądu obrazów. Ilustracja przedstawia okno dialogowe, w którym można dostosować histogram oraz krzywe kolorów, co jest standardową metodą stosowaną w profesjonalnych programach graficznych. Przykładowo, wykorzystując narzędzia do korekty kolorystycznej, można poprawić nasycenie kolorów, osiągnąć zamierzony kontrast czy zbalansować barwy, by lepiej oddać rzeczywiste kolory obiektu. Współczesne standardy w branży graficznej, takie jak Adobe RGB czy sRGB, wymagają umiejętności korekty kolorystycznej, aby zachować spójność wizualną w różnych mediach. W praktyce, korekta kolorystyczna znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii, ale także w projektowaniu graficznym, gdzie poprawne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla komunikacji wizualnej.
Pytanie 21

Najlepszym materiałem do druku wielobarwnej pocztówki jest

A. karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2
B. tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2
C. papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2
D. papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2
Tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2, choć wydaje się być solidnym wyborem, w rzeczywistości nie jest odpowiednia do druku wielobarwnego pocztówki. Jej wysoka gramatura czyni ją zbyt sztywną, co może prowadzić do problemów podczas obróbki, pakowania i wysyłki. W przypadku druku, wysoka gramatura często skutkuje także trudnościami w uzyskiwaniu jednorodnego, estetycznego wykończenia. Ponadto tektura introligatorska nie jest przystosowana do uzyskiwania wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych. Z kolei papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2 może być zbyt cienki, co wpływa na trwałość pocztówki oraz jej zdolność do przetrwania w transporcie. Choć kredowanie obu stron poprawia jakość druku, to nie dostarcza wystarczającej sztywności. Papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2 jest zdecydowanie zbyt lekki i nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla wielobarwnego druku, co może skutkować pojawieniem się zagnieceń lub uszkodzeń w trakcie korzystania. Kluczowym błędem w rozważaniach nad wyborem podłoża jest nie uwzględnianie wymagań jakościowych oraz funkcjonalnych, które powinny być kierunkowskazem w takich decyzjach. W poligrafii istotne jest, aby dobrać materiał nie tylko na podstawie gramatury, ale również jego właściwości technologicznych, które wpływają na końcowy efekt wizualny oraz trwałość produktu.
Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Jakie są wymiary brutto afisza o formacie netto A3, jeśli zastosowane spady wynoszą 5 mm z każdej strony?

A. 307 x 430 mm
B. 310 x 440 mm
C. 297 x 430 mm
D. 297 x 420 mm
Wymiar brutto afisza o rozmiarze netto A3 (297 x 420 mm) z zastosowaniem spadów wynosi 307 x 430 mm. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu graficznego, aby zapewnić, że tło lub elementy graficzne sięgają aż do krawędzi po przycięciu. W tym przypadku, przy dodaniu 5 mm spadu z każdej strony, do wymiaru netto 297 mm w szerokości dodajemy 10 mm (5 mm z każdej strony), co daje 307 mm. Podobnie, do wysokości 420 mm również dodajemy 10 mm, co daje 430 mm. Stosowanie spadów to standard w druku, ponieważ eliminuje ryzyko białych krawędzi, które mogą wystąpić w wyniku niewielkich błędów w procesie cięcia. W praktyce, projektanci graficzni i drukarnie zawsze zalecają uwzględnienie spadów, szczególnie w materiałach reklamowych, plakatach czy afiszach, aby finalny produkt był estetyczny i profesjonalny.
Pytanie 24

Jaką czynność należy wykonać podczas tworzenia tekstu, aby dostosować odstępy pomiędzy wybranymi parami znaków, np.: V A?

A. Tracking
B. Leading
C. Kerning
D. Trapping
Kerning to proces regulacji odległości pomiędzy konkretnymi parami znaków, co jest niezwykle istotne w typografii, aby uzyskać estetyczny i czytelny wygląd tekstu. Przykładem zastosowania kerningu jest sytuacja, gdy tworzymy nagłówki lub logo, gdzie pary znaków takie jak 'V A' mogą wyglądać nieproporcjonalnie, jeśli nie zostaną odpowiednio dostosowane. Zbyt duża odległość może sprawić, że tekst będzie wyglądał na rozproszony, natomiast zbyt mała odległość może prowadzić do zlewania się liter. W profesjonalnym projektowaniu graficznym standardem jest używanie narzędzi do kerningu w programach takich jak Adobe InDesign czy Illustrator, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie odległości w zależności od zastosowanego kroju pisma. Dobrze skonfigurowany kerning przyczynia się do lepszej czytelności i estetyki projektu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej.
Pytanie 25

Który program jest odpowiedni do tworzenia publikacji do druku offsetowego?

A. InDesign
B. WordPerfect
C. Corel Designer
D. Adobe Reader
Program Adobe InDesign jest specjalistycznym narzędziem stworzonym do składu publikacji i projektowania graficznego, co czyni go najlepszym wyborem do przygotowania materiałów do druku offsetowego. InDesign oferuje zaawansowane opcje układu stron, co pozwala na precyzyjne dostosowanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki możliwości pracy z warstwami, stylami i szablonami, projektanci mogą łatwo tworzyć złożone układy, które są zgodne z wymaganiami druku. Program wspiera różne formaty plików, co jest niezbędne przy współpracy z drukarniami oferującymi druk offsetowy. Ponadto, InDesign umożliwia eksport dokumentów do formatu PDF, który jest standardem w branży, a także zapewnia pełną kontrolę nad ustawieniami kolorów, co jest kluczowe dla jakości nadruku. W praktyce, inDesign jest używany do projektowania magazynów, broszur, książek i wielu innych materiałów, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych grafików i wydawców.
Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jakie aplikacje są wykorzystywane do stworzenia wektorowego logo w systemie identyfikacji wizualnej przedsiębiorstwa?

A. Inkscape, CorelDraw
B. Inkscape, Lightroom
C. CorelDraw, Premiere
D. Illustrator, AfterEffects
Odpowiedź 'Inkscape, CorelDraw' jest poprawna, ponieważ oba programy są powszechnie używane do tworzenia wektorowych projektów graficznych, w tym logo. Inkscape to darmowy i otwartoźródłowy edytor grafiki wektorowej, który oferuje wiele zaawansowanych narzędzi do rysowania kształtów, manipulacji obiektami i tworzenia efektów typograficznych. Dzięki obsłudze formatów SVG, Inkscape jest idealny do projektowania logo, które można skalować bez utraty jakości. CorelDraw to z kolei profesjonalne oprogramowanie, które również skupia się na grafice wektorowej i jest szeroko stosowane w przemyśle graficznym. Użytkownicy cenią CorelDraw za intuicyjny interfejs i potężne narzędzia do edycji wektorowej, co czyni go preferowanym wyborem dla projektantów zajmujących się identyfikacją wizualną firm. W praktyce, obydwa programy umożliwiają tworzenie logo, które są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, takimi jak łatwość reprodukcji w różnych mediach oraz wysoka jakość wizualna.
Pytanie 28

Oprogramowanie używane do identyfikacji znaków w zeskanowanym dokumencie określa się akronimem

A. CMS
B. STL
C. SCT
D. OCR
OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca przekształcanie zeskanowanych dokumentów na tekst cyfrowy, co jest niezwykle przydatne w wielu dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, automatyzacja biurowa oraz przetwarzanie danych. Dzięki OCR, firmy mogą digitalizować swoje zasoby, co pozwala na łatwiejszy dostęp do informacji oraz ich efektywne zarządzanie. Przykłady zastosowania obejmują skanowanie książek, przetwarzanie formularzy oraz masową archiwizację dokumentów. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 19794-2, określają wymagania dotyczące jakości rozpoznawania tekstu i dokładności, co jest kluczowe dla zapewnienia wiarygodności wyników procesów OCR. Dobre praktyki obejmują stosowanie wysokiej jakości skanów oraz odpowiednie przygotowanie dokumentów przed ich zeskanowaniem, co znacząco wpływa na skuteczność rozpoznawania znaków.
Pytanie 29

W jakim celu stosuje się proof cyfrowy w przygotowywaniu publikacji?

A. Aby zwiększyć rozdzielczość obrazu
B. Aby obniżyć koszty produkcji
C. Aby uzyskać większą liczbę odbitek
D. Aby sprawdzić zgodność kolorystyczną przed drukiem
Proof cyfrowy to kluczowe narzędzie w procesie przygotowania do druku, które pozwala na weryfikację zgodności kolorystycznej materiału przed jego finalnym wydrukiem. Umożliwia to graficy i drukarzowi dokładne sprawdzenie, jak kolory na ekranie komputera będą wyglądały po wydrukowaniu. Dzięki temu można uniknąć kosztownych błędów, które mogą wyniknąć z różnic między kolorami na ekranie a tymi po wydruku. Proces zarządzania kolorami w proofingu cyfrowym jest oparty na profilach ICC, co pozwala na uzyskanie spójnych i przewidywalnych rezultatów w różnych urządzeniach drukujących. W praktyce proof cyfrowy staje się nieocenionym narzędziem w produkcji wysokiej jakości materiałów, gdzie precyzja kolorystyczna jest priorytetem, np. w reklamach, magazynach, czy opakowaniach produktów. Dzięki niemu klient oraz drukarnia mogą mieć pewność, że finalny produkt spełni oczekiwania estetyczne i techniczne, a proces produkcji będzie przebiegał sprawnie i bez nieprzewidzianych problemów.
Pytanie 30

Jakim symbolem określa się format papieru o wymiarach 210 × 297 mm?

A. A4
B. RA4
C. A3
D. RA3
Odpowiedź A4 jest prawidłowa, ponieważ format A4 ma wymiary 210 × 297 mm, co jest standardowym rozmiarem papieru wykorzystywanym w wielu zastosowaniach, od druku dokumentów po publikacje. Format ten jest częścią międzynarodowego systemu ISO 216, który definiuje rozmiary papieru na podstawie proporcji 1:√2. Dzięki tej proporcji, przy cięciu papieru z większych arkuszy, zachowany jest stosunek boków, co ułatwia jego wykorzystanie w różnych kontekstach. Przykładem zastosowania formatu A4 są dokumenty biurowe, takie jak raporty, umowy i listy, które są drukowane i kopiowane na tym formacie. Dodatkowo, A4 jest powszechnie akceptowane w różnych systemach administracyjnych i edukacyjnych na całym świecie, co sprawia, że jest to popularny wybór dla codziennych zadań biurowych i akademickich. Zrozumienie standardów formatów papieru, takich jak A4, jest istotne dla efektywnego zarządzania dokumentami i ich obiegu, szczególnie w profesjonalnym środowisku.
Pytanie 31

Jaka jest cena wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, niezbędnych do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia jednej formy wynosi 35 zł?

A. 140 zł
B. 70 zł
C. 280 zł
D. 175 zł
W odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, poprawna kwota wynosi 175 zł. Koszt naświetlenia jednej formy wynoszący 35 zł odnosi się do sytuacji, w której w kolorystyce 4 + 1 potrzeba 5 form. Zatem całkowity koszt można obliczyć, mnożąc koszt jednej formy przez liczbę form: 35 zł x 5 = 175 zł. W praktyce, technologia CtP (Computer to Plate) pozwala na bezpośrednie naświetlanie form drukowych z plików cyfrowych, co znacznie zwiększa efektywność i precyzję produkcji. Użycie tej technologii pozwala na eliminację pośrednich procesów, co przekłada się na niższe koszty i wyższą jakość druku, czyniąc ją standardem w nowoczesnych drukarniach. Dodatkowo, znajomość kosztów produkcji form jest kluczowa dla planowania budżetu oraz negocjacji z klientami. Dzięki temu można lepiej przewidzieć koszty całego projektu drukarskiego, co jest istotne w kontekście zarządzania finansami w branży poligraficznej.
Pytanie 32

Jakie urządzenie umożliwia certyfikację proofa?

A. Ekspozytory.
B. Skaner.
C. Kolorymetr.
D. Spektrofotometr.
Naświetlarka, kolorymetr oraz skaner to urządzenia, które pełnią różne funkcje, ale nie są odpowiednie do certyfikacji proofa. Naświetlarka, choć używana w procesach graficznych, nie dostarcza precyzyjnych pomiarów optycznych wymaganych do analizy kolorów. Działa głównie na zasadzie aplikacji światła na materiał, co nie pozwala na określenie specyfikacji kolorystycznych zgodnych z międzynarodowymi standardami. Kolorymetr, z drugiej strony, jest przydatny do pomiaru kolorów, jednak jego dokładność i zakres pomiarowy są ograniczone w porównaniu do spektrofotometru. Kolorymetry często korzystają z modeli percepcyjnych, co może prowadzić do błędów w interpretacji wyników, szczególnie przy złożonych wzorach kolorystycznych. Skaner również nie nadaje się do certyfikacji proofa, ponieważ koncentruje się na digitalizacji materiałów, a nie na dokładnym pomiarze parametrów optycznych. Często dochodzi do błędnych założeń, że urządzenia te mogą zastąpić spektrofotometr, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników i braku zgodności z wymaganiami branżowymi. W rezultacie, stosowanie tych urządzeń zamiast spektrofotometru w kontekście certyfikacji proofa jest mylne i może prowadzić do poważnych problemów z jakością produktów.
Pytanie 33

Jaki symbol oznacza format ulotki o wymiarach 148 x 210 mm?

A. B3
B. A5
C. B4
D. A4
Odpowiedź A5 jest poprawna, ponieważ ulotka o wymiarach 148 x 210 mm odpowiada formatowi A5 w standardowym systemie formatów papieru ISO 216. Format A5 jest połową formatu A4, który ma wymiary 210 x 297 mm. Dzięki temu, ulotki w formacie A5 są często wykorzystywane w marketingu i promocji, ponieważ są łatwe do dystrybucji i przechowywania. W praktyce, A5 jest popularnym wyborem dla broszur, ulotek oraz materiałów informacyjnych, które wymagają kompaktowego formatu. Warto zauważyć, że standardy ISO 216 są powszechnie stosowane w wielu krajach, co ułatwia współpracę międzynarodową i produkcję materiałów drukowanych. Ponadto, korzystając z formatów A, projektanci mogą lepiej planować layouty, wykorzystując dostępne przestrzenie na stronie, co wpływa na czytelność i estetykę dokumentów.
Pytanie 34

Jaką rozdzielczość skanowania powinien mieć oryginał wielobarwny, jeśli jego powiększenie w trakcie druku wynosi 4 razy?

A. 600 dpi
B. 1 200 dpi
C. 2 400 dpi
D. 300 dpi
Poprawna odpowiedź 1 200 dpi wynika z konieczności uwzględnienia powiększenia oryginału w procesie skanowania. Standardowa rozdzielczość skanowania dla dokumentów wielobarwnych wynosi 300 dpi. Gdy oryginał jest powiększany 4-krotnie, rozdzielczość skanowania powinna być proporcjonalnie wyższa, aby zachować jakość obrazu. W tym przypadku, mnożymy 300 dpi przez 4, co daje 1 200 dpi. Taka praktyka jest zgodna z zasadami profesjonalnego skanowania i druku, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla zachowania detali oraz kolorów. Przykładowo, w branży reklamowej czy fotograficznej, wyższa rozdzielczość skanowania pozwala na uzyskanie lepszych efektów wizualnych, co jest niezbędne w pracy z dużymi formatami. Warto również wspomnieć, że skanowanie w wyższej rozdzielczości umożliwia lepszą obróbkę graficzną, co jest niezwykle istotne w kontekście późniejszego drukowania i publikacji. Standardy ISO dla skanowania wskazują na konieczność stosowania odpowiednich ustawień DPI w zależności od celu końcowego, co potwierdza słuszność tej odpowiedzi.
Pytanie 35

Arkusz do druku to dwustronnie zadrukowany arkusz o wymiarach

A. A3 lub B3
B. A1 lub B1
C. A4 lub B4
D. A2 lub B2
Odpowiedź A2 lub B2 jest prawidłowa, ponieważ arkusz drukarski to element używany w procesie druku, który może mieć różne formaty. Standardowe formaty papieru, takie jak A2 (420 mm x 594 mm) oraz B2 (500 mm x 707 mm), są szczególnie istotne w branży poligraficznej. Arkusze te są często wykorzystywane w większych projektach, takich jak plakaty czy broszury, gdzie potrzebne jest zadrukowanie większej powierzchni. W praktyce, drukarnie często wybierają te formaty, aby maksymalnie wykorzystać powierzchnię arkusza, co prowadzi do oszczędności materiału i czasu. Zastosowanie arkuszy A2 i B2 jest także zgodne z normami ISO 216, które definiują międzynarodowe standardy formatów papieru. Wykorzystanie tych formatów pozwala na optymalizację procesów produkcji i lepsze dostosowanie się do potrzeb klientów.
Pytanie 36

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 288 stron
B. 336 stron
C. 320 stron
D. 352 strony
Książka wydrukowana na 10 arkuszach formatu A1 zawiera 320 stron formatu A5. Aby to zrozumieć, należy spojrzeć na proces druku i skład. Arkusz A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co pozwala na podział go na mniejsze formaty. Forma A5 ma wymiary 148 mm x 210 mm, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wyciąć 16 stron A5 (4 w poziomie i 4 w pionie). Zatem, jeżeli mamy 10 arkuszy A1, to możemy uzyskać 10 * 16 = 160 stron A5. W przypadku druku obustronnego, liczba ta jest podwajana, co prowadzi nas do 320 stron. Taka wiedza jest niezbędna w branży poligraficznej oraz w projektowaniu publikacji, gdzie znajomość standardów wymiarów papieru i ich potencjalnych zastosowań jest kluczowa. Umożliwia to nie tylko efektywne planowanie produkcji, ale także optymalizację kosztów dzięki minimalizacji odpadów materiałowych.
Pytanie 37

Czwarta strona 'czwórki tytułowej', określana jako redakcyjna, może zawierać:

A. ostrzeżenie o prawach autorskich, dane o serii książkowej, tytuł utworu
B. informację o podstawie tłumaczenia, nazwiska współautorów dzieła, podtytuł utworu
C. nazwę wydawcy, informację o prawach autorskich, dane dotyczące materiałów ilustracyjnych
D. nazwiska tłumaczy, symbol serii wydawniczej, opis bibliograficzny CIP
Czwarta strona 'czwórki tytułowej' jest kluczowym elementem publikacji, na której znajdują się istotne informacje dla czytelników oraz instytucji zajmujących się dystrybucją książek. Zawiera ona nazwę wydawcy, co jest istotne dla identyfikacji źródła publikacji oraz dla budowania zaufania wśród odbiorców. Nota copyright stanowi ochronę prawną dla autora i wydawcy, informując o prawie do reprodukcji i dystrybucji dzieła. Informacja o materiałach ikonograficznych jest istotna dla użytkowników, którzy mogą potrzebować wiedzieć, z jakich źródeł korzystano przy tworzeniu ilustracji lub grafik w książce. Przykładem zastosowania tych informacji jest sytuacja, w której bibliotekarz może potrzebować skontaktować się z wydawcą w celu uzyskania dodatkowych kopii lub informacji o prawach autorskich. Wszystkie te elementy są zgodne z normami branżowymi, takimi jak standardy ISBN, które regulują kwestie związane z identyfikacją książek oraz ich prawami autorskimi, co wpływa na transparentność i profesjonalizm w obiegu wydawniczym.
Pytanie 38

Jednym ze sposobów na zmniejszenie wydatków związanych z drukiem 50 000 egzemplarzy czasopisma reklamowego jest zmiana

A. druku offsetowego na cyfrowy.
B. przygotowania form CtF na CtP.
C. metody introligatorskiej.
D. wielkości czasopisma.
Zmiana formatu czasopisma, obróbki introligatorskiej oraz przygotowania form CtP na CtF nie przyczyni się do obniżenia kosztów wydruku w przypadku dużych nakładów. Zmiana formatu może wpłynąć na ilość używanego papieru, ale nie jest to rozwiązanie, które istotnie wpłynie na redukcję kosztów w kontekście druku offsetowego. Format mniejszy może na przykład zmniejszyć ilość papieru, ale wiąże się z innymi kosztami, takimi jak zwiększone koszty pracy przy cięciu czy dodatkowe uwarunkowania w zakresie introligatorstwa. Obróbka introligatorska, w tym składanie, zszywanie czy klejenie, również nie jest głównym czynnikiem wpływającym na koszty przy dużych nakładach. W rzeczywistości, zmiany w tym obszarze mogą prowadzić do zwiększenia kosztów, jeśli wymagają nietypowych procesów produkcyjnych. Z kolei przygotowanie form CtP (Computer to Plate) na CtF (Computer to Film) to przestarzała strategia, która jest rzadko stosowana w nowoczesnych zakładach drukarskich. Przechodzenie z CtP na CtF w ogóle nie sprzyja obniżeniu kosztów druku, ponieważ CtP jest bardziej efektywne i ekonomiczne przy produkcji dużych serii. W praktyce, wybór odpowiedniej technologii druku jest kluczowym elementem strategii optymalizacji kosztów, a ignorowanie tej zasady prowadzi do błędnych decyzji finansowych.
Pytanie 39

W jakiej przestrzeni barwnej powinny być tworzone materiały graficzne przeznaczone do naświetlania form drukarskich oraz procesu druku offsetowego?

A. CMYK
B. HSB
C. RGB
D. L*a*b*
Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to przestrzeń barwna, która najlepiej odzwierciedla proces drukowania offsetowego. Model CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (Czarny), jest standardem w branży poligraficznej. Używa się go do przygotowywania materiałów graficznych przeznaczonych do druku, ponieważ opiera się na subtraktywnym mieszaniu kolorów, które jest zgodne z rzeczywistym procesem nakładania tuszy na papier. Drukując w systemie CMYK, kolory powstają poprzez odejmowanie od białego światła, co odzwierciedla sposób, w jaki tusze łączą się na papierze. Przykładem zastosowania CMYK może być projektowanie broszur, plakatów czy etykiet, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe. W praktyce przygotowanie plików graficznych w tej przestrzeni barwnej pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów w druku offsetowym, co jest zgodne z normami ISO 12647, dotyczących zarządzania jakością w procesach drukowania.
Pytanie 40

Koszt wydrukowania 500 egzemplarzy ulotek w formacie A5 wynosi 150 zł netto. Jaka jest cena netto jednej ulotki?

A. 28 gr
B. 20 gr
C. 30 gr
D. 40 gr
Koszt wydrukowania 500 sztuk ulotek wynosi 150 zł netto, co oznacza, że aby znaleźć cenę netto jednej ulotki, należy podzielić całkowity koszt przez liczbę ulotek. Zatem, 150 zł podzielone przez 500 sztuk daje 0,30 zł, czyli 30 groszy za sztukę. To podejście jest zgodne z podstawową zasadą kalkulacji kosztów w branży poligraficznej, gdzie kluczowe jest zrozumienie jednostkowych kosztów produkcji. Przykład ten ilustruje również, jak ważne jest dokładne wyliczenie kosztów jednostkowych, co ułatwia późniejsze podejmowanie decyzji dotyczących cen sprzedaży, marż oraz budżetowania kampanii reklamowych. Dobrze jest pamiętać, że umiejętność kalkulacji kosztów produkcji jest nieoceniona w zarządzaniu projektami poligraficznymi oraz w skutecznym planowaniu marketingowym. Ponadto, wiedza ta pozwala na lepsze negocjacje z drukarniami i dostawcami usług drukarskich, co może prowadzić do oszczędności w trakcie realizacji projektów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej