Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 20:23
Data zakończenia: 18 maja 2025 20:27

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na nadmiar soli w paszy szczególnie wrażliwe są zwierzęta takie jak

A. krowy

B. konie

C. kozy

D. świnie

Świnie są szczególnie wrażliwe na nadmiar soli w paszy z powodu ich specyficznych potrzeb metabolicznych i anatomicznych. Nadmiar soli może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do nadciśnienia, uszkodzenia nerek czy obrzęków. W praktyce, hodowcy świn muszą szczególnie dbać o balans elektrolitowy w diecie, aby uniknąć takich komplikacji. Zgodnie z zaleceniami naukowców i specjalistów z branży zootechnicznej, poziom sodu w diecie świń powinien wynosić od 0,1 do 0,3% masy paszy. Przykładowo, podczas formułowania diety dla tuczników, warto zwrócić uwagę na źródła soli, takie jak sól kamienna czy preparaty mineralne, aby nie przekroczyć zalecanych norm. Właściwe zarządzanie dietą nie tylko wspiera zdrowie zwierząt, ale również optymalizuje ich wzrost i produkcję, co jest kluczowe w kontekście efektywności ekonomicznej hodowli.

Pytanie 2

Kóz rasa toggenburska zaliczana jest do typu eksploatacyjnego?

A. ogólnoużytkowego

B. mięsnego

C. wełnistego

D. mlecznego

Rasa kóz toggenburska jest znana przede wszystkim z wysokiej jakości mleka, co czyni ją przedstawicielem typu użytkowego mlecznego. Te kozy charakteryzują się doskonałym mlecznym potencjałem, co potwierdzają dane statystyczne, w których wydajność mleczna tej rasy wynosi średnio od 700 do 900 litrów mleka rocznie na jedną kozę. Mleko kóz toggenburskich ma wysoką zawartość tłuszczu i białka, co sprawia, że jest cenione w przemyśle mleczarskim. Ich mleko jest często wykorzystywane do produkcji serów o wysokiej jakości, takich jak sery kozie, które są popularne w wielu krajach. Dodatkowo, rasa ta jest znana z dobrego temperamentu i zdolności do przystosowania się do różnych warunków środowiskowych, co sprawia, że jest łatwa w hodowli. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, warto zaznaczyć, że odpowiednia dieta i warunki bytowe są kluczowe dla uzyskania optymalnej wydajności mlecznej. Dlatego hodowcy powinni zwracać szczególną uwagę na aspekty żywienia oraz warunki utrzymania, co przekłada się na jakość pozyskiwanego mleka.

Pytanie 3

W hodowli bydła mlecznego ta metoda umożliwia identyfikację licznych najlepszych zwierząt już w bardzo wczesnym etapie życia, co sprzyja intensyfikacji selekcji, skracaniu interwałów między pokoleniami oraz osiąganiu niemal dwukrotnie większego postępu hodowlanego.
Opisuje to selekcję

A. naturalnej

B. sztucznej

C. hodowlanej

D. genomowej

Selekcja naturalna to proces, w którym organizmy najlepiej przystosowane do swojego środowiska mają większe szanse na przeżycie i rozmnażanie. Choć jest to ważny mechanizm ewolucyjny, nie jest to podejście stosowane w hodowli bydła mlecznego, które wymaga świadomego wyboru najlepszych genotypów w celach produkcyjnych. Pomimo że selekcja naturalna przyczynia się do adaptacji gatunków, nie umożliwia szybkiej i celowej poprawy cech użytkowych zwierząt, co jest kluczowe w hodowli. Sztuczna selekcja, z drugiej strony, polega na doborze zwierząt do rozrodu na podstawie ich cech fenotypowych, co również nie zapewnia tak precyzyjnego postępu jak selekcja genomowa. Selekcja hodowlana, jak sama nazwa wskazuje, to ogólny termin odnoszący się do procesów podejmowanych w hodowli, ale nie uwzględnia nowoczesnych narzędzi analizy genetycznej. W kontekście nowoczesnych praktyk hodowlanych, selekcja genomowa jest bardziej efektywna, ponieważ opiera się na konkretnej analizie DNA, co pozwala na bardziej precyzyjne przewidywanie cech dziedzicznych niż tradycyjne metody. Błędem jest zatem utożsamianie tych koncepcji z procesem, który nie wykorzystuje nowoczesnych narzędzi i wiedzy genetycznej, co w rezultacie prowadzi do nieoptymalnych wyborów w hodowli bydła.

Pytanie 4

Pasza, która jest produktem ubocznym w procesie tłoczenia oleju rzepakowego na zimno, występująca w formie płytek i zawierająca około 30-34% białka oraz 9-13% tłuszczu, to

A. makuchy

B. młóto

C. ekspelery

D. śruta poekstrakcyjna

Makuchy to produkt uboczny powstający podczas wyciskania oleju rzepakowego metodą na zimno. Charakteryzują się one zawartością białka w zakresie 30-34% oraz tłuszczu w przedziale 9-13%. Działają jako wartościowy składnik pasz dla zwierząt gospodarskich, szczególnie dla bydła i trzody chlewnej, ze względu na wysoką zawartość białka roślinnego. W praktyce, makuchy są wykorzystywane w produkcji pasz pełnoporcjowych oraz jako dodatek do pasz konwencjonalnych, co przyczynia się do poprawy wartości odżywczej diety zwierząt. W branży paszowej ważne jest, aby stosować wysokiej jakości surowce, dlatego makuchy powinny pochodzić z certyfikowanych producentów. Ponadto, ze względu na ich właściwości, makuchy są również przedmiotem badań nad ich wpływem na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów zwierzęcych, co jest zgodne z dobrą praktyką rolniczą i normami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Wzrost zainteresowania paszami pochodzenia roślinnego sprzyja ich wykorzystaniu w zrównoważonej produkcji zwierzęcej, co wpisuje się w globalne trendy proekologiczne.

Pytanie 5

Kopystka jest narzędziem wykorzystywanym do pielęgnacji

A. racic

B. skóry

C. uszu

D. kopyt

Kopystka to narzędzie wykorzystywane głównie w pielęgnacji kopyt zwierząt, szczególnie koni. Jej głównym zadaniem jest usuwanie luźnych fragmentów kopyt oraz czyszczenie ich z zanieczyszczeń, co jest istotne dla zdrowia i komfortu zwierząt. Prawidłowe pielęgnowanie kopyt ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania różnym schorzeniom, takim jak wrzody, grzybice czy ostrogi. Stosowanie kopystki jest częścią rutynowej opieki, którą powinien przeprowadzać zarówno właściciel, jak i profesjonalny kowal. Warto zaznaczyć, że regularne czyszczenie kopyt pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych nieprawidłowości, takich jak pęknięcia czy nadmierne zużycie, co pozwala na szybką interwencję. Zgodnie z rekomendacjami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, kopyta powinny być pielęgnowane co najmniej raz w tygodniu, a w przypadku zwierząt intensywnie użytkowanych – nawet częściej. Przykładem zastosowania kopystki może być sytuacja, gdy po intensywnym treningu na ujeżdżalni, kopyta konia wymagają dokładnego oczyszczenia z piasku, błota i innych zanieczyszczeń, co zapobiega urazom i infekcjom.

Pytanie 6

Buhaje, które mają być przeznaczone do uboju, powinny charakteryzować się kondycją

A. opasową

B. rozpłodową

C. użytkową

D. wystawową

Buhaje przeznaczone do uboju powinny znajdować się w kondycji opasowej, co oznacza, że są odpowiednio przygotowane do maksymalizacji masy ciała oraz jakości mięsa. W stadach bydła mięsnego ważnym celem jest osiągnięcie optymalnej wagi przed ubojem, co jest kluczowe dla efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej. Buhaje w kondycji opasowej powinny mieć dobrze rozwinięte mięśnie, odpowiednią ilość tłuszczu podskórnego oraz korzystny stosunek masy mięśniowej do tłuszczowej. Zastosowanie odpowiednich strategii żywieniowych, takich jak intensywne żywienie paszami pełnoporcjowymi, pozwala na szybki przyrost masy. Przykładem dobrych praktyk w hodowli bydła jest monitorowanie wskaźników kondycji ciała oraz regularne ocenianie postępów w przyroście masy, co pozwala na dostosowanie diety i zarządzanie stadem zgodnie z wymaganiami rynku.

Pytanie 7

W Polsce ocena kondycji krów mlecznych (BCS) jest przeprowadzana w skali

A. dziesięciostopniowej

B. sześciostopniowej

C. dziewięciostopniowej

D. pięciostopniowej

Punktowa ocena kondycji krów mlecznych (Body Condition Score, BCS) w Polsce jest stosowana w skali pięciostopniowej, co oznacza, że ocena kondycji zwierzęcia odbywa się w zakresie od 1 do 5. Wartość 1 oznacza skrajną niedobór tkanki tłuszczowej, natomiast 5 wskazuje na nadwagę. Odpowiednia ocena kondycji zwierząt jest kluczowa dla prowadzenia zdrowego chowu bydła mlecznego, gdyż pozwala na optymalizację wydajności mlecznej oraz reprodukcji. Na przykład, krowy z odpowiednią kondycją ciała (wskaźnik 3-4) mają lepsze wyniki w laktacji oraz większą szansę na szybki powrót do cyklu estralnego po wycieleniu. Utrzymanie prawidłowego BCS jest zgodne z zaleceniami specjalistów z dziedziny zootechniki i weterynarii, co przyczynia się do poprawy dobrostanu zwierząt i zwiększa efektywność produkcji mleka. W praktyce, regularna ocena BCS umożliwia wcześniejsze wykrywanie problemów zdrowotnych oraz niedoborów żywieniowych, co jest kluczowe dla długoterminowego zarządzania stadem.

Pytanie 8

Gdzie znajduje się żwacz?

A. w centralnej części jamy brzusznej tuż za przeponą

B. w rejonie lędźwiowym jamy brzusznej

C. w całej lewej stronie jamy brzusznej

D. w całej prawej stronie jamy brzusznej

Podczas analizy błędnych odpowiedzi dotyczących lokalizacji żwacza można zauważyć kilka typowych nieporozumień. Wskazanie, że żwacz znajduje się w okolicy lędźwiowej jamy brzusznej, jest mylące, ponieważ ta lokalizacja odnosi się do innych struktur anatomicznych, takich jak nerki czy mięśnie lędźwiowe. Te narządy mają zupełnie różne funkcje, a ich położenie w anatomii nie pokrywa się z lokalizacją żwacza. Co więcej, stwierdzenie, że żwacz zajmuje całą prawą połowę jamy brzusznej, jest również nieprawidłowe, ponieważ prawą stronę jamy brzusznej zajmują inne narządy, takie jak wątroba i żołądek. Dodatkowo, zlokalizowanie żwacza w środku jamy brzusznej za przeponą nie uwzględnia faktu, że żwacz jest zlokalizowany bardziej z lewej strony, co jest istotnym aspektem w kontekście rozróżnienia pomiędzy różnymi strukturami anatomicznymi. Błędy te mogą wynikać z ogólnych nieporozumień dotyczących anatomii jamy brzusznej oraz z braku precyzyjnej wiedzy na temat układu pokarmowego. Dobrze jest pamiętać, że wiedza anatomiczna jest fundamentem w medycynie i weterynarii, a błędne wyobrażenia mogą prowadzić do niewłaściwych diagnoz i decyzji terapeutycznych.

Pytanie 9

Jaka jest optymalna temperatura do przechowywania biistrów z nasieniem knura?

A. 22-25°C

B. 19-21°C

C. 12-14°C

D. 15-18°C

Optymalna temperatura przechowywania biistrów z nasieniem knura wynosi 15-18°C, co jest zgodne z zaleceniami ekspertów w dziedzinie inseminacji zwierząt. Utrzymywanie nasienia w tej temperaturze jest kluczowe dla zachowania jego jakości i żywotności plemników. Wartości te są stosowane w praktyce i są zgodne z normami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) oraz innymi standardami branżowymi, które określają najlepsze praktyki w przechowywaniu materiału biologicznego. Utrzymanie odpowiedniej temperatury jest szczególnie ważne, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do zamarzania i uszkodzenia komórek plemnikowych, podczas gdy zbyt wysoka temperatura może przyczynić się do ich degradacji. W praktyce, w przypadku przechowywania nasienia w urządzeniach takich jak coolery czy in vitro, regularne monitorowanie temperatury jest niezbędne, aby zapewnić optymalne warunki. Ponadto, należy uwzględnić czas przechowywania, gdyż im dłużej nasienie jest przechowywane, tym bardziej istotne staje się precyzyjne kontrolowanie warunków, aby maksymalizować jego zdolność do zapłodnienia. Przykładowo, w przypadku nasienia knura, stosowanie procedur przechowywania zgodnych z tym zakresem temperaturowym zapewnia nie tylko lepsze wyniki hodowlane, ale również przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji w chowie trzody chlewnej.

Pytanie 10

Jakie są narządy oddechowe indyków?

A. płuca

B. tchawki

C. płucotchawki

D. skrzela

Skrzela są organami oddechowymi ryb i innych wodnych zwierząt, które umożliwiają wymianę gazów w wodzie. Indyki, jako ptaki lądowe, nie posiadają tej struktury, co prowadzi do błędnych wniosków na temat ich anatomii. Ponadto, płucotchawki są specyficznymi strukturami, które nie występują u ptaków, a ich funkcją jest bardziej złożona. Tchawki to element układu oddechowego, ale pełnią rolę przewodzącą powietrze do płuc, a nie są samodzielnym organem odpowiedzialnym za wymianę gazów. W kontekście układu oddechowego indyków, ważne jest zrozumienie, że to płuca są odpowiedzialne za wymianę tlenu i dwutlenku węgla. Często mylące jest także to, że niektórzy mogą myśleć o tchawce jako o głównym organie oddechowym, podczas gdy jej rola jest bardziej wspomagająca. W praktyce, poprawne zrozumienie funkcji płuc w układzie oddechowym indyków jest kluczowe dla zapewnienia im zdrowego środowiska życia oraz monitorowania ich stanu zdrowia. Właściwe podejście do hodowli indyków uwzględnia nie tylko znajomość ich anatomii, ale również wiedzę na temat ich potrzeb środowiskowych, co jest fundamentalne w nowoczesnym chowie ptaków.

Pytanie 11

Jaką rasę owiec zaleca się w ekologicznych gospodarstwach?

A. wrzosówka

B. czarnogłówka

C. świniarka

D. wschodniofryzyjska

Czarnogłówka to rasa owiec, która doskonale sprawdza się w gospodarstwie ekologicznym, ze względu na swoje właściwości do szybkiego przyrostu masy ciała oraz dobrą jakość wełny. Charakteryzuje się wysoką odpornością na choroby, co jest kluczowe w systemach ekologicznych, gdzie ogranicza się użycie chemicznych środków ochrony roślin i zwierząt. Dzięki tym cechom, czarnogłówka przyczynia się do efektywności produkcji mięsa, a także do zrównoważonego rozwoju. W praktyce, wykorzystanie czarnogłówki w ekologicznym chowie owiec może obejmować produkcję wysokiej jakości mięsa, które cieszy się dużym zainteresowaniem na rynku lokalnym. Dodatkowo, owce tej rasy są często wykorzystywane do wypasu terenów, co przyczynia się do utrzymania różnorodności biologicznej i zdrowia gleby. Dobrze zarządzany wypas owiec czarnogłówki sprzyja także regeneracji ekosystemów, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 12

Krew, która opuszcza serce, jest rozprowadzana po całym organizmie zwierzęcia przez

A. naczynia włosowate

B. tętnice

C. naczynia chłonne

D. żyły

Choć odpowiedzi związane z żyłami, naczyniami chłonnymi i naczyniami włosowatymi mogą wydawać się logiczne, każda z nich ma inną rolę w układzie krwionośnym, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tego pytania. Żyły odpowiedzialne są za transport krwi z powrotem do serca, co oznacza, że ich funkcja jest odwrotna do funkcji tętnic. W związku z tym, ich obecność nie jest w stanie wyjaśnić, jak krew dociera od serca do reszty organizmu. Naczynia chłonne pełnią zupełnie inną rolę, ponieważ są częścią układu limfatycznego i zajmują się transportem limfy oraz ochroną organizmu przed infekcjami, a nie krwi. To prowadzi do nieporozumienia, ponieważ niektórzy mogą mylić ich funkcję z funkcją naczyń krwionośnych. Naczynia włosowate są najmniejszymi naczyniami krwionośnymi, które umożliwiają wymianę substancji między krwią a tkankami, ale nie transportują krwi z serca. Wszelkie błędne przypisania funkcji naczyń krwionośnych mogą wynikać z braku zrozumienia ich roli w organizmie oraz struktury układu krwionośnego. Zrozumienie, jak każdy typ naczynia krwionośnego przyczynia się do funkcjonowania całego układu, jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji jego działania i zapewnienia zdrowia układu krążenia.

Pytanie 13

Czym jest trymowanie u psów?

A. eliminowanie martwej sierści

B. przycinanie pazurów

C. pozbywanie się woskowiny i włosów z uszu

D. usuwanie kamienia nazębnego

Trymowanie u psów odnosi się do usuwania martwej sierści, co jest istotnym elementem pielęgnacji zwierząt. Regularne usuwanie martwego włosa ma kluczowe znaczenie dla zdrowia skóry i sierści psa, ponieważ pozwala na lepszą cyrkulację powietrza i zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów dermatologicznych. W zależności od rasy psa, różne techniki trymowania mogą być stosowane, takie jak trymer ręczny, nożyczki czy maszynki do strzyżenia. Na przykład, w przypadku ras szorstkowłosych, takich jak Airedale Terrier, trymowanie jest nie tylko konieczne dla estetyki, ale także dla zdrowia, ponieważ zapobiega ona matowieniu sierści i infekcjom skórnym. Dobrą praktyką jest także konsultacja z groomerem, który pomoże określić, jak często powinno się przeprowadzać trymowanie, aby zapewnić psu komfort i zdrowie. Ponadto, regularne trymowanie może pomóc w identyfikowaniu ewentualnych problemów zdrowotnych, takich jak podrażnienia skóry czy pasożyty.

Pytanie 14

Największą roczną wydajność osiągają

A. lochy

B. krowy

C. suki

D. maciorki

Wybór innej odpowiedzi niż lochy odzwierciedla niepełne zrozumienie zagadnień związanych z reprodukcją zwierząt gospodarskich. Maciorki, suki oraz krowy, mimo że są również ważnymi zwierzętami hodowlanymi, nie osiągają tak wysokiej plenności jak lochy. Maciorki, czyli samice dzików, rodzą znacznie mniej młodych. Typowe mioty dzików mogą liczyć od jednego do sześciu prosiąt, co w porównaniu do loch jest niewielką liczbą. Suki, czyli samice psów, mają zwykle mniejsze mioty, rzadko przekraczające cztery do sześciu szczeniąt, co również znacząco ogranicza ich potencjał do produkcji. Krowy natomiast, które są głównie hodowane dla mleka, mają jedno cielę na rok, co ogranicza ich roczną plenność w porównaniu do loch. Rozważając te dane, można zauważyć, że błędne przypisanie wyższej plenności innym zwierzętom wynika z niedostatecznego uwzględnienia specyfiki biologii reprodukcyjnej poszczególnych gatunków. Poprawne zrozumienie różnic w hodowli zwierząt gospodarskich jest kluczowe dla efektywnego zarządzania oraz osiągania wysokich wyników produkcyjnych.

Pytanie 15

Jednym z powodów obniżenia jakości słoniny jest podawanie tucznikom w nadmiarze śruty

A. pszennej

B. kukurydzianej

C. żytniej

D. jęczmiennej

Śruta kukurydziana jest jednym z najczęściej stosowanych składników pasz dla tuczników ze względu na wysoką wartość energetyczną oraz obecność składników odżywczych, takich jak węglowodany. Jednakże, jej nadmiar w diecie tuczników może prowadzić do pogorszenia jakości słoniny. Zbyt wysoka ilość śruty kukurydzianej może wpływać na zwiększenie ogólnej zawartości tłuszczu, co w efekcie obniża jakość tuszy i mięsa. Wysoka koncentracja energii w diecie tuczników może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak odkładanie tłuszczu wewnętrznego oraz zmiana struktury i konsystencji tłuszczu, co przekłada się na jego jakość. W branży mięsnej rekomenduje się stosowanie zrównoważonej diety, która obejmuje różnorodne źródła białka i węglowodanów, aby zapewnić optymalne wyniki produkcyjne oraz jakość mięsa. Standardy jakości mięsa, takie jak te określone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), podkreślają znaczenie odpowiedniego bilansu składników odżywczych w diecie.

Pytanie 16

W ekologicznej hodowli zwierząt nieakceptowalne jest wykorzystywanie do celów innych niż terapeutyczne

A. ziół

B. kokcydiostatyków

C. probiotyków

D. preparatów homeopatycznych

Kokcydiostatyki to takie chemiczne substancje, które są używane, żeby zwalczać kokcydiozę. To choroba pasożytnicza, która może naprawdę zaszkodzić zdrowiu zwierząt w hodowli. W ekologicznej hodowli to jest jasne, że używanie dodatków do paszy, które nie są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, jest całkowicie nietolerowane. Standardy ekologiczne, ustalone przez Unię Europejską, mówią, że hodowcy muszą korzystać z naturalnych metod leczenia i zapobiegania chorobom. Na przykład, zamiast kokcydiostatyków, lepiej postawić na zdrowe zarządzanie, jak rotacja paszy, dobrze zaplanowane szczepienia oraz probiotyki, które też można stosować w celach terapeutycznych. Co więcej, ekologiczny chów zwierząt stawia duży nacisk na dobrostan, więc chodzi też o to, żeby miały one zrównoważoną dietę i naturalne warunki życia, co w dłuższej perspektywie pójdzie na zdrowie i wydajność zwierząt.

Pytanie 17

Związki azotowe niebiałkowe są wykorzystywane w żywieniu

A. konie

B. bydło

C. drób

D. świnie

Azotowe związki niebiałkowe, takie jak mocznik czy amoniak, odgrywają kluczową rolę w żywieniu bydła, szczególnie w kontekście produkcji mleka i wzrostu masy ciała. Te związki są wykorzystywane jako źródło azotu, który jest niezbędny do syntezy białek w organizmie zwierząt. W przypadku bydła, szczególnie w dietach opartych na paszach wysokowłóknistych, azotowe związki niebiałkowe mogą znacznie zwiększyć efektywność wykorzystania paszy. Na przykład, dodanie mocznika do paszy może poprawić fermentację w żwaczu, co prowadzi do lepszego wykorzystania składników odżywczych i wzrostu produkcji mleka. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli bydła, należy starannie dobierać proporcje tych związków w diecie, aby uniknąć problemów zdrowotnych, takich jak hiperamonemia. Przykłady zastosowania azotowych związków niebiałkowych w dietach bydła obejmują mieszanki paszowe wzbogacane o mocznik, które są powszechnie stosowane w hodowlach mlecznych oraz mięsnych, co przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji.

Pytanie 18

Podczas zabiegu inseminacji krowy, gdzie powinno zostać wprowadzone nasienie?

A. w pochwie

B. w lejku jajowodu

C. w trzonie macicy

D. w szyjce macicy

Wiesz, umieszczenie nasienia w trzonie macicy podczas inseminacji krowy to naprawdę kluczowy krok, jeśli chcemy, żeby to zadziałało. To tam, w tronie macicy, dochodzi do zapłodnienia komórki jajowej. A co więcej, to miejsce sprzyja temu, żeby plemniki mogły się przemieszczać do jajowodów, gdzie tak naprawdę dochodzi do połączenia z komórką jajową. Im lepsze warunki, tym większa szansa na sukces. Właściwe wykonanie inseminacji ma ogromne znaczenie w hodowli bydła, bo to wpływa na zdrowie zwierząt i efektywność produkcji. Fajnie jest też mieć odpowiednie narzędzia i znać cykl rujowy krowy, żeby wiedzieć, kiedy najlepiej przeprowadzać inseminację. Dzięki temu minimalizujemy stres dla zwierząt i zwiększamy szanse na ciążę.

Pytanie 19

Gdy zauważamy, że na rogu krowy znajdują się cztery obrączki, to przewidywany jej wiek, podany w latach, wynosi

A. 4-5

B. 6-7

C. 8-9

D. 10-11

Odpowiedź 6-7 lat jest poprawna, ponieważ wiek krowy można oszacować na podstawie liczby obrączek na jej rogu. W praktyce hodowlanej, obrączki te są stosowane jako znaki identyfikacyjne, które często odzwierciedlają wiek zwierzęcia. Krowy w wieku 6-7 lat są zazwyczaj dojrzałe, zdolne do rozrodu i osiągają szczyt swojej wydajności mlecznej. Warto zaznaczyć, że dobry producent mleka powinien rozumieć znaczenie wieku krowy, aby móc efektywnie zarządzać stadem. Przykładowo, krowy w tym przedziale wiekowym mogą być bardziej odporne na choroby w porównaniu do młodszych osobników, co jest istotne w kontekście zdrowia stada. W praktyce, wiedza na temat wieku zwierząt pozwala także na lepsze planowanie reprodukcji oraz wykorzystanie strategii zarządzania paszą, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji mleka i mięsa.

Pytanie 20

Jakie są kolejności odcinków jelita grubego u psa?

A. okrężnica, jelito ślepe, odbytnica

B. dwunastnica, jelito ślepe, okrężnica

C. dwunastnica, jelito ślepe, jelito biodrowe

D. jelito ślepe, okrężnica, odbytnica

Jelito grube psa składa się z kilku segmentów, które pełnią kluczowe funkcje w procesie trawienia i wchłaniania składników odżywczych. Kolejność jelita grubego rozpoczyna się od jelita ślepego, które jest pierwszym odcinkiem, gdzie odbywa się fermentacja resztek pokarmowych oraz wchłanianie wody i elektrolitów. Następnie następuje okrężnica, która jest odpowiedzialna za dalsze formowanie kału poprzez absorpcję płynów oraz przechowywanie go do momentu wydalenia. Ostatnim segmentem jelita grubego jest odbytnica, która pełni funkcję magazynującą i pozwala na kontrolowanie procesu defekacji. Zrozumienie tej struktury jest istotne dla diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak zaparcia czy biegunki, które mogą być wynikiem nieprawidłowego funkcjonowania któregokolwiek z tych odcinków. Właściwa znajomość anatomii przewodu pokarmowego psa jest niezbędna dla profesjonalnych weterynarzy oraz właścicieli psów, którzy chcą zapewnić swoim pupilom odpowiednią dietę i profilaktykę zdrowotną."

Pytanie 21

Jakie jest proporcjonalne odniesienie powierzchni okien do powierzchni podłogi, jeśli powierzchnia okien wynosi 20 m², a powierzchnia podłogi 240 m²?

A. 1:20

B. 1:24

C. 1:10

D. 1:12

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z błędnych założeń dotyczących obliczania stosunku powierzchni. Często pojawia się nieporozumienie dotyczące sposobu przeliczania wartości. Niektórzy mogą pomylić się w obliczeniach, zakładając, że wystarczy porównać liczby bezpośrednio, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Na przykład, wybór 1:10 mógłby wynikać z błędnego założenia, że 20 m² to 10% z 240 m², co jest nieprawdziwe. Takie obliczenia ignorują matematyczne zasady proporcji, które wymagają pełnego podziału wartości. Podobnie, wybór 1:24 może sugerować, że powierzchnia okien jest znacznie mniejsza niż rzeczywistość, co jest mylne. W rzeczywistości 20 m² to zaledwie 1/12 powierzchni podłogi, a nie 1/24, co prowadzi do wyolbrzymienia rzeczywistych wymagań. Ważne jest zrozumienie, że takie pomyłki mogą wynikać z nieuwagi przy wykonywaniu obliczeń lub z braku znajomości standardów dotyczących projektowania budynków, które jasno określają wymagania dotyczące stosunku powierzchni okien do podłogi w kontekście zapewnienia odpowiednich warunków oświetleniowych i wentylacyjnych.

Pytanie 22

Tężyczka pastwiskowa u bydła pojawia się z powodu niedoboru

A. magnezu

B. wapnia

C. fosforu

D. żelaza

Odpowiedzi dotyczące fosforu, wapnia i żelaza są błędne w kontekście tężyczki pastwiskowej. Fosfor jest niezbędny dla wielu procesów biochemicznych w organizmach zwierząt, w tym dla produkcji energii oraz mineralizacji kości, ale niedobór fosforu nie jest bezpośrednio powiązany z objawami tężyczki. Niewłaściwe zrozumienie roli fosforu może prowadzić do mylnego wniosku, że jest on przyczyną tego schorzenia, co nie znajduje potwierdzenia w literaturze weterynaryjnej. Wapń, podobnie jak magnez, jest kluczowym minerałem, który wpływa na funkcjonowanie mięśni i układu nerwowego. Jednak niedobór wapnia prowadzi do innych problemów, takich jak hipokalcemia, a nie do tężyczki pastwiskowej. Żelazo jest natomiast istotne w kontekście transportu tlenu w organizmach, a jego niedobór może prowadzić do anemii, co również nie jest związane z tężyczką. Typowe błędy myślowe przyczyniające się do tych nieporozumień to niedostateczne zrozumienie specyficznych funkcji poszczególnych minerałów w organizmach zwierząt, co może prowadzić do nieprawidłowego diagnozowania schorzeń i niewłaściwego zarządzania dietą bydła. Właściwe podejście do suplementacji mineralnej, oparte na analizach paszy oraz potrzeb biologicznych zwierząt, jest kluczowe dla zapobiegania problemom zdrowotnym.

Pytanie 23

Czynności związane z sztucznym unasiennianiem w ramach świadczenia usług mogą być przeprowadzane przez

A. technika weterynarii

B. pracownika stacji inseminacji

C. lekarza weterynarii

D. zootechnika

Lekarz weterynarii jest jedynym profesjonalistą uprawnionym do przeprowadzania zabiegów sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, ponieważ posiada odpowiednie wykształcenie oraz licencję do wykonywania tego typu procedur. Sztuczne unasiennianie wymaga nie tylko umiejętności technicznych, ale także znajomości biologii reprodukcji zwierząt, a także umiejętności oceny stanu zdrowia samic i samców, co jest kluczowe dla sukcesu zabiegu. Lekarze weterynarii są także zazwyczaj odpowiedzialni za diagnostykę oraz leczenie potencjalnych problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją. Dobrze przeprowadzone sztuczne unasiennianie ma ogromne znaczenie w hodowli zwierząt gospodarskich, gdyż pozwala na kontrolowanie i poprawę cech genetycznych populacji, minimalizując ryzyko chorób oraz zwiększając wydajność produkcji zwierzęcej. Zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, lekarze weterynarii są zobowiązani do ciągłego doskonalenia swoich umiejętności w tej dziedzinie poprzez regularne uczestnictwo w szkoleniach oraz konferencjach, co dodatkowo podkreśla ich rolę jako ekspertów w zakresie reprodukcji zwierząt.

Pytanie 24

Co oznacza wybujałość cech u krzyżówek?

A. modyfikacja

B. selekcja

C. inbred

D. heterozja

Heterozja, zwana również efektem heterozji, odnosi się do zjawiska, w którym potomstwo, będące mieszanką dwóch różnych linii genetycznych, wykazuje cechy przewyższające te, które obserwuje się u rodziców. Jest to pożądane zjawisko w hodowli roślin i zwierząt, ponieważ przyczynia się do zwiększenia wydajności, odporności na choroby oraz lepszej adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych. Przykładami zastosowania heterozji są uprawy kukurydzy, gdzie krzyżówki różnych odmian prowadzą do znacznego wzrostu plonów, a także hodowle bydła, gdzie mieszanie różnych ras skutkuje większą wydajnością mleczną. W praktyce uzyskanie heterozji wymaga starannego doboru rodziców oraz analizy ich cech fenotypowych i genotypowych. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli, konieczne jest monitorowanie wyników oraz ich dalsza optymalizacja, co pozwala na stałe poprawianie jakości uzyskiwanych potomków. Heterozja jest zatem kluczowym zjawiskiem w biotechnologii rolniczej, które wspiera zrównoważony rozwój produkcji żywności.

Pytanie 25

Jakie narząd produkuje hormony - insulinę i glukagon?

A. śledzionę

B. wątrobę

C. trzustkę

D. nadnercze

Insulina i glukagon są hormonami produkowanymi przez trzustkę, która pełni kluczową rolę w regulacji metabolizmu glukozy w organizmie. Insulina, wydzielana przez komórki beta wysp Langerhansa, obniża poziom glukozy we krwi poprzez wspomaganie transportu glukozy do komórek oraz stymulowanie syntezy glikogenu w wątrobie i mięśniach. Przykładowo, po posiłku, kiedy poziom glukozy we krwi wzrasta, insulina jest wydzielana, co pozwala na efektywne wykorzystanie glukozy jako źródła energii. Z kolei glukagon, produkowany przez komórki alfa, działa w przeciwnym kierunku; jego głównym zadaniem jest zwiększenie poziomu glukozy we krwi poprzez stymulację glikogenolizy i glukoneogenezy w wątrobie. Dzięki tym dwóm hormonem organizm utrzymuje homeostazę poziomu glukozy, co jest szczególnie istotne dla osób z cukrzycą, które muszą monitorować i regulować te procesy.

Pytanie 26

W żywieniu zwierząt zgodnym z zasadami ekologii można wykorzystywać

A. kokcydiostatyki

B. stymulatory wzrostu

C. dodatki mineralne

D. antybiotyki

Dodatki mineralne stanowią kluczowy element w ekologicznej diecie zwierząt, gdyż zapewniają niezbędne składniki odżywcze, które wspierają zdrowie i dobrostan zwierząt. W systemach ekologicznych, gdzie ogranicza się użycie syntetycznych substancji, takie jak dodatki mineralne pochodzenia naturalnego, odgrywają istotną rolę w zaspokajaniu potrzeb żywieniowych. Przykłady takich dodatków to wapń, fosfor, magnez oraz mikroelementy, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W praktyce, stosowanie dodatków mineralnych może poprawić jakość mięsa, mleka oraz innych produktów pochodzenia zwierzęcego, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wymogami certyfikacji ekologicznej. Dodatkowo, wprowadzenie odpowiednich minerałów do diety zwierząt może przyczynić się do zwiększenia odporności na choroby, co jest kluczowe w hodowli ekologicznej, gdzie unika się stosowania antybiotyków i innych substancji chemicznych. Dlatego też, ich zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ekologicznego żywienia zwierząt.

Pytanie 27

Dwunastnica znajduje się pomiędzy

A. jelitem czczym a jelitem biodrowym

B. żołądkiem a jelitem cienkim

C. jelitem ślepym a okrężnicą

D. jelitem biodrowym a jelitem ślepym

Lokalizacja dwunastnicy jest kluczowym elementem zrozumienia anatomicznej struktury układu pokarmowego. Odpowiedzi, które sugerują, że dwunastnica znajduje się pomiędzy jelitem czczym a jelitem biodrowym, jelitem ślepym a okrężnicą, czy jelitem biodrowym a jelitem ślepym, opierają się na powszechnych nieporozumieniach dotyczących anatomii jelit. Jelito czcze jest częścią jelita cienkiego, które znajduje się za dwunastnicą, a jelito biodrowe oraz ślepe są częścią jelita grubego, które z kolei znajduje się dalej w kierunku odbytnicy. Położenie dwunastnicy między żołądkiem a jelitem cienkim jest fundamentalne dla właściwego zrozumienia procesów trawiennych. Często błędne odpowiedzi wynikają z nieznajomości sekwencji anatomicznej oraz funkcji poszczególnych odcinków jelita. Warto pamiętać, że dwunastnica odgrywa kluczową rolę w procesach trawienia i wchłaniania, a jej nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do błędów diagnostycznych w praktyce klinicznej. Niezrozumienie tej sekwencji anatomicznej można również przypisać ogólnemu braku wiedzy na temat fizjologii układu pokarmowego, co wpływa na zdolność do prawidłowego diagnozowania i leczenia schorzeń związanych z tym układem.

Pytanie 28

Częstotliwość rui u owiec wynosi średnio co ile dni?

A. 21 dni

B. 28 dni

C. 10 dni

D. 17 dni

Ruja u owiec, znana również jako rujący cykl, powtarza się średnio co 17 dni, co jest kluczową informacją dla hodowców i specjalistów zajmujących się zarządzaniem stadem. Cykl ten jest istotny dla reprodukcji owiec, ponieważ indywidualne samice są w stanie zapłodnić się tylko w określonym oknie czasowym, które trwa od 24 do 36 godzin. Zrozumienie tego cyklu jest niezbędne, aby zoptymalizować proces krycia i zwiększyć wydajność rozmnażania. Hodowcy często stosują techniki monitorowania ruji, takie jak śledzenie zachowań samic czy używanie specjalnych urządzeń do detekcji rui. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może obejmować planowanie krycia w odpowiednich terminach, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem oraz zwiększenia efektywności produkcji mleka i mięsa. Dostępność i znajomość cyklu rui jest również powiązana z dobrymi praktykami hodowlanymi, które koncentrują się na zdrowiu i dobrostanie zwierząt.

Pytanie 29

W jakiej kategorii znajdują się tylko surowce łatwo fermentujące?

A. Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza

B. Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona

C. Lucerna, wyka, bobik

D. Lucerna, łubin, kukurydza

Wybór innych grup składników często wynika z niedostatecznej analizy ich charakterystyki oraz właściwości technologicznych. Odpowiedź "Lucerna, łubin, kukurydza" zawiera składniki, które mają swoje zalety, ale nie wszystkie z nich są łatwo zakiszające. Lucerna jest bogata w białko i jest doskonałym źródłem paszy, ale jej struktura może utrudniać proces fermentacji, co wpływa na jakość kiszonki. Łubin, z kolei, ma swoje właściwości odżywcze, ale jego zakiszanie wymaga staranniejszego podejścia ze względu na wysoką zawartość białka i różnorodność frakcji. "Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona" również nie jest poprawnym zestawieniem, ponieważ chociaż kukurydza jest idealnym surowcem do zakiszania, koniczyna czerwona i seradela mogą wprowadzać różnice w procesie fermentacji. Różne rodzaje koniczyny mają zróżnicowane właściwości, które mogą wpływać na jakość kiszonek. Odpowiedź „Lucerna, wyka, bobik” nie uwzględnia również specyfiki zakiszania. We wszystkich tych zestawieniach istotne jest, jak poszczególne składniki reagują w procesie fermentacji – zakiszanie wymaga odpowiednich warunków, takich jak wilgotność, pH i temperatura, które mogą być trudne do osiągnięcia przy użyciu niektórych z tych surowców. Rozpoznanie właściwości surowców i ich zdolności do łatwego zakiszania jest kluczem do efektywnej produkcji pasz i optymalizacji żywienia zwierząt.

Pytanie 30

Przy jakiej części żołądka wielokomorowego bydła zlokalizowane są worek osierdziowy oraz serce?

A. Czepca

B. Żwacza

C. Ksiąg

D. Trawieńca

Czepiec jest jednym z komór żołądka u bydła i znajduje się najbliżej serca oraz worka osierdziowego. W anatomii bydła, czepiec odgrywa ważną rolę w procesie trawienia, ponieważ działa jako miejsce, gdzie następuje wstępne przetwarzanie pokarmu, a także pełni funkcje filtracyjne, oddzielając niepożądane cząstki. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej, znajomość położenia czepca ma kluczowe znaczenie w kontekście diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak wzdęcia czy zaburzenia trawienia. Wykorzystanie ultrasonografii do oceny stanu czepca w kontekście schorzeń sercowo-naczyniowych może być niezwykle pomocne, zwłaszcza w przypadku podejrzenia zapalenia osierdzia, które może wpływać na funkcję żołądka. Dobre praktyki w hodowli bydła obejmują regularne kontrole stanu zdrowia zwierząt, co powinno obejmować ocenę anatomicznego układu narządów, w tym relacji między czepcem a sercem, co pozwala na wczesne wykrywanie nieprawidłowości.

Pytanie 31

Czym jest okrężnica?

A. początkowy odcinek jelita grubego

B. ostatnia część jelita cienkiego

C. środkowy fragment jelita cienkiego

D. centralny fragment jelita grubego

Okrężnica to taki ważny kawałek naszego układu pokarmowego, który zajmuje się wchłanianiem wody i elektrolitów. To właśnie tu formuje się i transportuje stolec do odbytnicy. Można powiedzieć, że to środkowy odcinek jelita grubego i składa się z kilku części, jak kątnica, okrężnica wstępująca czy zstępująca. Wiedza o tym, jak działa okrężnica, jest naprawdę istotna, zwłaszcza w diagnostyce różnych problemów z jelitami, jak zapalenie jelita grubego czy nowotwory. Na przykład, podczas kolonoskopii, lekarze mogą sprawdzić, co się dzieje w okrężnicy, co jest mega ważne, żeby zapobiegać nowotworom jelita grubego. Rozumienie roli okrężnicy w trawieniu i wydalaniu może pomóc lepiej dobierać dietę i dbać o zdrowie jelit.

Pytanie 32

Aby usunąć z wieprzowiny nieprzyjemny, charakterystyczny zapach, knury są poddawane

A. kastracji

B. oczyszczaniu

C. odrobaczaniu

D. terapii

Zaznaczenie "kastracji" to dobry wybór, bo to właśnie ona zmniejsza poziom hormonów płciowych u knurów, a to głównie one odpowiadają za ten nieprzyjemny zapach wieprzowiny. Kastracja wpływa na to, że produkcja substancji zapachowych, takich jak androstadienon, jest mniejsza. Moim zdaniem, dobrze przeprowadzona kastracja nie tylko poprawia jakość mięsa, ale też zmienia zachowanie zwierząt, co na pewno jest korzystne w hodowli. Warto też pamiętać, że według standardów hodowlanych polecanych przez OIE, powinno się ją robić w odpowiednim wieku. To zmniejsza stres u zwierząt i ryzyko różnego rodzaju komplikacji. Naprawdę ważne jest, żeby przy tym wszystkim przestrzegać zasad humanitarnego traktowania zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan. Dlatego kastracja to najlepsza praktyka, gdy chodzi o poprawę jakości mięsa knurów.

Pytanie 33

Podczas udzielania pierwszej pomocy krowie, która wykazuje objawy wzdęcia żwacza, co należy zrobić?

A. ustawić ją przodem wyżej

B. ustawić ją zadem wyżej

C. położyć na lewym boku

D. położyć na prawym boku

Ustawienie krowy przodem wyżej w przypadku wzdęcia żwacza jest kluczowe dla poprawy jej stanu zdrowia. Wzdęcie żwacza, znane również jako gazy żwaczowe, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do śmierci zwierzęcia, jeśli nie zostanie szybko rozwiązane. W przypadku wzdęcia, gaz gromadzi się w żwaczu, co powoduje ucisk na inne narządy wewnętrzne. Ułożenie krowy w takiej pozycji, aby jej przód był wyżej, pomaga w ułatwieniu odpływu gazów i płynów, a także pozwala na lepsze krążenie krwi, co jest istotne dla szybkiego powrotu do zdrowia. W praktyce, lekarze weterynarii często zalecają takie ustawienie, aby zminimalizować dyskomfort zwierzęcia i poprawić jego ogólny stan. Dodatkowo, przy pierwszej pomocy w przypadku wzdęcia, istotne jest również monitorowanie stanu krowy i ocena ewentualnej potrzeby dalszych interwencji, takich jak podanie leków przeciwbólowych czy wprowadzenie sondy żołądkowej.

Pytanie 34

Krzyżowanie mające na celu zamianę genów jednej rasy genami innej rasy, które posiada pożądane cechy, nazywamy krzyżowaniem

A. wypierającym

B. towarowym

C. przemiennym

D. krewniaczym

Krzyżowanie wypierające to taka strategia, gdzie chodzi o to, żeby zastąpić geny jednej rasy genami z innej rasy, które mają fajne cechy. To jest mega ważne w hodowli zwierząt i roślin, bo dzięki temu można poprawić cechy, jak na przykład wzrost, odporność na choroby, czy właśnie wydajność. Dobrym przykładem może być krzyżowanie ras bydła, żeby uzyskać cielęta z lepszą jakością mięsa. W praktyce często korzysta się z analiz genetycznych, żeby znaleźć te najlepsze allele, które można wprowadzić do populacji. Warto pamiętać, że krzyżowanie wypierające pasuje do zasad nowoczesnej genetyki, bo ważne jest zrozumienie, jak dziedziczą się cechy i potem wykorzystanie tych informacji w hodowli. To nie tylko pomaga uzyskiwać lepsze wyniki produkcyjne, ale także dba o różnorodność genetyczną, co jest naprawdę istotne w międzynarodowych standardach hodowli zwierząt oraz ochrony zasobów genetycznych.

Pytanie 35

W gospodarstwach ulokowanych na OSN konieczne jest magazynowanie nawozów naturalnych przez czas nie krótszy niż

A. 3 miesiące

B. 5 miesięcy

C. 6 miesięcy

D. 4 miesiące

Odpowiedź 3, czyli przechowywanie nawozów naturalnych przez co najmniej 6 miesięcy, jest zgodna z obowiązującymi normami, takie jak dyrektywy unijne dotyczące zarządzania nawozami w gospodarstwach rolnych. Kluczowym celem tego wymogu jest zminimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych oraz zapewnienie odpowiedniej jakości nawozów. Przechowywanie nawozów przez dłuższy okres pozwala na ich naturalne rozkładanie się, co zwiększa ich efektywność nawożenia i zmniejsza potencjalne emisje gazów cieplarnianych, takich jak amoniak. Przykładem dobrej praktyki jest stosowanie pojemników do przechowywania nawozów, które są dobrze wentylowane i chronione przed deszczem, co zapobiega ich wypłukiwaniu i zanieczyszczaniu środowiska. Długoterminowe przechowywanie nawozów również ułatwia ich późniejsze zastosowanie w odpowiednich warunkach, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa i ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 36

Substancje wydzielane przez zwierzęta do ich środowiska, które powodują specyficzne reakcje organizmów innych przedstawicieli tego samego gatunku, to

A. hormony

B. feromony

C. estrogeny

D. gestageny

Feromony są to chemiczne substancje wydzielane przez organizmy, które mają na celu wywołanie specyficznych reakcji u innych osobników tego samego gatunku. Ich podstawowa rola polega na komunikacji między osobnikami, co jest kluczowe dla wielu aspektów życia społecznego zwierząt, takich jak zachowania związane z rozmnażaniem, obroną terytoriów czy ostrzeganiem przed zagrożeniami. Przykładem mogą być feromony seksualne, które przyciągają osobniki płci przeciwnej w celu rozmnażania. Feromony odgrywają także ważną rolę w ekosystemach, wpływając na dynamikę populacji i interakcje międzygatunkowe. W praktyce ich badanie ma zastosowanie m.in. w rolnictwie, gdzie stosuje się feromony do zwalczania szkodników poprzez wprowadzanie pułapek feromonowych, co jest bardziej ekologiczne niż tradycyjne pestycydy. Zrozumienie działania feromonów jest zatem kluczowe dla biologii, zoologii oraz ekologii, a ich zastosowanie w różnych dziedzinach może przynieść korzyści w ochronie środowiska.

Pytanie 37

Rozmnażanie nasienia bydła mlecznego w sposób seksualny przeprowadza się przez 40-45 sekund w kąpieli wodnej o temperaturze

A. 32-34°C

B. 29-31°C

C. 35-37°C

D. 38-40°C

Temperatura 35-37°C jest optymalna dla rozmnażania seksowanego nasienia bydła mlecznego, ponieważ zapewnia odpowiednią aktywność komórek plemnikowych, co jest kluczowe dla skutecznego zapłodnienia. W tej temperaturze plemniki są w stanie przetrwać i wykazywać wysoką motorykę, co zwiększa szanse na sukces w procesie inseminacji. Dobrą praktyką w hodowli bydła mlecznego jest regulowanie temperatury w kąpieli wodnej, aby uniknąć zarówno hipotermii, jak i hipertermii, które mogą negatywnie wpłynąć na jakość nasienia. Warto również zauważyć, że zgodnie z wytycznymi American Society of Animal Science, kontrola temperatury jest jednym z kluczowych elementów podczas przechowywania i użycia nasienia. Zastosowanie tej temperatury jest powszechnie przyjęte w inseminacji sztucznej, co potwierdzają liczne badania naukowe oraz doświadczenia praktyków w tej dziedzinie.

Pytanie 38

Na jaki czas od daty przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasienniania przechowuje się kopię dokumentu potwierdzającego?

A. 1 roku

B. 5 lat

C. 2 lat

D. 4 lat

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami branżowymi, kopia zaświadczenia o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania powinna być przechowywana przez okres 5 lat od daty wykonania zabiegu. Taki czas przechowywania dokumentacji jest uzasadniony potrzebą zapewnienia pełnej traceability (możliwości śledzenia) oraz ochrony zdrowia zwierząt. W praktyce oznacza to, że w przypadku ewentualnych kontroli, audytów czy nawet problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją, każdy hodowca ma obowiązek dostarczenia odpowiednich dokumentów. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być sytuacje, w których konieczne jest udowodnienie legalności i jakości użytych do unoszenia nasienia materiałów, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania standardów bioasekuracji w hodowlach. Warto zauważyć, że przechowywanie dokumentacji przez 5 lat także pozwala na analizowanie efektywności przeprowadzonych zabiegów oraz monitorowanie postępów w hodowli, co jest korzystne zarówno dla hodowców, jak i dla samej branży hodowlanej.

Pytanie 39

Pierwiastkiem, którego brak staje się istotny do uzupełnienia w początkowych dniach życia prosiąt, jest

A. wapń

B. sód

C. żelazo

D. magnez

Żelazo jest kluczowym mikroelementem, który odgrywa fundamentalną rolę w tworzeniu hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu w organizmie prosiąt. Niedobór żelaza w pierwszych dniach życia prosiąt, szczególnie w przypadku prosiąt urodzonych w dużych miotach, może prowadzić do anemii, co znacząco wpływa na ich zdrowie i rozwój. W praktyce, aby zapewnić odpowiednią podaż żelaza, zaleca się podawanie prosiętom suplementów żelaza w postaci iniekcji lub preparatów doustnych w ciągu pierwszych 3-7 dni życia. Standardy hodowlane, takie jak te proponowane przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, podkreślają znaczenie monitorowania stanu zdrowia prosiąt oraz wprowadzania odpowiednich programów suplementacyjnych. Ponadto, zrozumienie, że żelazo w diecie matki wpływa na jego dostępność dla prosiąt, jest kluczowe dla przyszłego rozwoju stada. Właściwe zarządzanie poziomem żelaza w diecie prosiąt jest zatem istotnym aspektem hodowli, wpływającym na ich wzrost, zdrowie i ogólną wydajność.

Pytanie 40

Jak określa się zaburzenie behawioralne u koni, które charakteryzuje się ciągłym przestępowaniem i przenoszeniem ciężaru ciała z jednej przedniej nogi na drugą?

A. Łykawość

B. Lęk separacyjny

C. Tkanie

D. Naśladownictwo

Tkanie to zaburzenie behawioralne, które charakteryzuje się powtarzającym przestępowaniem oraz przenoszeniem ciężaru ciała z jednej nogi przedniej na drugą. Zjawisko to występuje głównie u koni trzymanych w warunkach ograniczonej przestrzeni, co ogranicza ich naturalne zachowania. Tkanie może być objawem stresu, nudy lub frustracji, związanym z brakiem odpowiedniej stymulacji fizycznej i psychicznej. W praktyce, aby zapobiegać tkaniu, ważne jest stworzenie koniowi odpowiednich warunków życia, jak wyposażenie stajni w odpowiednią przestrzeń do ruchu, regularne ćwiczenia oraz interaktywne formy stymulacji. Dobrym rozwiązaniem są również zajęcia, które angażują konia w różne formy pracy, takie jak jazda w terenie, praca w lonżach czy ćwiczenia skokowe. W przypadku wystąpienia tkaniu, warto także skonsultować się z weterynarzem lub behawiorystą zwierzęcym, aby dostosować podejście terapeutyczne do indywidualnych potrzeb konia. Wiedza na temat tego zaburzenia jest niezbędna, aby zrozumieć, jak ważne jest zapewnienie koniom odpowiednich warunków do życia, co bezpośrednio wpływa na ich zdrowie psychiczne i fizyczne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej