Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 23:40
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 23:48

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Rolnik planuje skoncentrować swoje gospodarstwo na produkcji mleka. W związku z tym powinien nabyć krowy rasy

A. belgijskiej biało-błękitnej
B. holsztyńsko-fryzyjskiej
C. limousine
D. piemontese
Krowy rasy holsztyńsko-fryzyjskiej są jednym z najbardziej popularnych wyborów dla rolników ukierunkowanych na produkcję mleka. Ich cechy, takie jak wysoka wydajność w produkcji mleka oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach środowiskowych, sprawiają, że są idealnym rozwiązaniem dla gospodarstw nastawionych na intensywną produkcję mleka. Holsztynki charakteryzują się również korzystnym stosunkiem masy ciała do wydajności mlecznej, co wpływa na efektywność produkcji. W praktyce, bydło tej rasy może osiągać wydajność na poziomie 30-40 litrów mleka dziennie. Warto także zauważyć, że krowy holsztyńsko-fryzyjskie mają dobre predyspozycje zdrowotne, co przekłada się na niższe koszty leczenia i lepszą rentowność gospodarstwa. Dlatego, decydując się na tę rasę, rolnik może liczyć na stabilne i opłacalne wyniki produkcyjne, zgodne z najlepszymi praktykami w branży mleczarskiej.

Pytanie 2

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. lizyna
B. tokoferol
C. fitaza
D. ksylitol
Tokoferol, znany również jako witamina E, to przeciwutleniacz, który odgrywa ważną rolę w ochronie komórek przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, ale nie jest aminokwasem. Jego zastosowanie jako dodatku paszowego koncentruje się głównie na wspieraniu zdrowia zwierząt poprzez poprawę odporności i jakości mięsa. Fitaza to enzym, który jest używany w paszach dla zwierząt, aby poprawić wykorzystanie fosforu z pasz roślinnych, ale także nie jest aminokwasem. Jego działanie polega na uwalnianiu fosforu z fityny, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego zarządzania zasobami. Ksylitol to alkohol cukrowy, który ma zastosowanie głównie jako substytut cukru w diecie ludzi, a jego rola w paszy jest marginalna. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często wynikają z pomylenia różnych grup substancji odżywczych. W hodowli zwierząt ważne jest, aby rozumieć różnice pomiędzy aminokwasami, witaminami i enzymami, co pozwala na skuteczniejsze formułowanie diety oraz lepsze wyniki produkcyjne. Dobrze dobrana dieta powinna być zrównoważona pod względem wszystkich niezbędnych składników odżywczych, w tym aminokwasów, aby zapewnić optymalny wzrost i zdrowie zwierząt.

Pytanie 3

Część przełyku, która jest poszerzona i służy do zbierania, rozmiękczania oraz transportu pokarmu, znajduje się

A. u gęsi
B. u świń
C. u owiec
D. u królików
Odpowiedź 'u gęsi' jest poprawna, ponieważ gęsi posiadają rozwiniętą część przełyku znaną jako żołądek przedżołądkowy, której zadaniem jest gromadzenie pokarmu. Ta struktura nie tylko umożliwia rozmiękczanie pokarmu, ale także przechowuje go przed dalszym trawieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku pokarmów o większej twardości, takich jak ziarna czy trawa. Dzięki tej adaptacji, gęsi mogą efektywnie korzystać z zasobów pokarmowych dostępnych w ich naturalnym środowisku. Przykład praktyczny można zaobserwować podczas sezonu wegetacyjnego, kiedy gęsi zbierają się w miejscach bogatych w zioła i nasiona, skąd przechowują pokarm w swojej przełyku, co pozwala im na długotrwałe trawienie i lepsze wykorzystanie składników odżywczych. Taka budowa anatomiczna jest zgodna z zasadami etologii oraz biochemii żywienia zwierząt, które potwierdzają, że różne gatunki mają różnorodne adaptacje do sposobu odżywiania, co jest kluczowe dla ich przetrwania i rozwoju.

Pytanie 4

Zestaw pokarmów dla konkretnego zwierzęcia na jeden dzień to

A. jednostka wypełnieniowa.
B. odpas.
C. norma żywieniowa.
D. dawka pokarmowa.
Dawka pokarmowa to określenie, które odnosi się do zestawu pasz, które należy podać zwierzęciu w ciągu jednej doby, aby zapewnić mu odpowiednią ilość składników odżywczych. W praktyce stosuje się ją do kalkulowania zapotrzebowania żywieniowego zwierząt gospodarskich, takich jak bydło, trzoda chlewna czy drób. Właściwe ustalenie dawki pokarmowej jest kluczowe dla zdrowia i wydajności zwierząt, a także dla efektywności produkcji rolnej. Na przykład, w przypadku bydła mlecznego, dawka pokarmowa musi być dostosowana, aby wspierać zarówno produkcję mleka, jak i zachować zdrowie zwierzęcia. Dobrym przykładem jest obliczanie dawki pokarmowej z uwzględnieniem różnych składników, takich jak białko, włókno, tłuszcze oraz minerały, co jest zgodne z zaleceniami instytucji takich jak European Feed Manufacturers' Federation (FEFAC). Odpowiednie monitorowanie i dostosowywanie dawki pokarmowej są niezbędne dla osiągnięcia optymalnych wyników produkcyjnych.

Pytanie 5

Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)

A. pięciu lat
B. roku
C. trzech lat
D. dwóch lat
Odpowiedź "roku" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, punkty kopulacyjne świń są zobowiązane do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez okres jednego roku od daty przeprowadzenia pokrycia. Taki wymóg ma na celu zapewnienie transparentności i odpowiedzialności w hodowli, co jest kluczowe dla monitorowania zdrowia i wydajności stada. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest konieczność weryfikacji pochodzenia potomstwa oraz zachowanie odpowiednich dokumentów w przypadku audytów przeprowadzanych przez organy nadzoru. Dzięki temu można również zapewnić, że wszelkie procedury są zgodne z obowiązującymi normami weterynaryjnymi i zootechnicznymi, co przekłada się na bezpieczeństwo zdrowotne zarówno dla zwierząt, jak i dla konsumentów. Warto również zaznaczyć, że utrzymywanie dokumentacji przez odpowiedni czas jest częścią dobrych praktyk w branży, co potwierdzają odpowiednie standardy oraz regulacje prawne.

Pytanie 6

Jakie elementy kostne wspomagają funkcjonowanie mięśni?

A. kaletki
B. więzadła
C. powięzi
D. trzeszczki
Trzeszczki, będące małymi, kostnymi strukturami, odgrywają kluczową rolę w usprawnianiu pracy mięśni. Ich głównym zadaniem jest zwiększenie dźwigni, co wpływa na efektywność siły generowanej przez mięśnie. Trzeszczki działają jako punkty podporowe, co pozwala na optymalizację ruchów stawów. Przykładem trzeszczek są rzepki w stawie kolanowym, które poprawiają biomechanikę prostowania nogi, umożliwiając większą siłę i zakres ruchu. W praktyce, zrozumienie roli trzeszczek jest szczególnie istotne w rehabilitacji oraz w sportach, gdzie precyzyjne ruchy i siła mają kluczowe znaczenie. W kontekście standardów medycznych i sportowych, uwzględnienie trzeszczek w ocenie biomechaniki ruchu jest podstawą skutecznych programów treningowych oraz terapii fizycznej. Korzystanie z tej wiedzy pozwala na lepsze dostosowanie protokołów rehabilitacyjnych oraz programów treningowych, co przekłada się na efektywniejsze osiąganie wyników przez sportowców oraz pacjentów.

Pytanie 7

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. chrząstkozrostem
B. więzozrostem
C. mięśniozrostem
D. kościozrostem
Łopatka, czyli scapula, łączy się z tułowiem poprzez mięśniozrost, co oznacza, że jej przyczep do klatki piersiowej jest realizowany za pomocą mięśni, a nie przez połączenia kostne. Mięśniozrost zapewnia dużą ruchomość w obrębie kończyny górnej, umożliwiając wykonywanie złożonych ruchów, takich jak podnoszenie rąk, obracanie czy przeciąganie. Kluczowe mięśnie, takie jak mięsień czworoboczny oraz mięsień zębaty przedni, odgrywają istotną rolę w stabilizacji i ruchomości obręczy barkowej. Dobrze rozwinięta musculatura w tym obszarze jest niezbędna w wielu dyscyplinach sportowych oraz w codziennych czynnościach, takich jak podnoszenie ciężarów czy wykonywanie precyzyjnych ruchów. Zrozumienie tego połączenia i znaczenia mięśniozrostu jest istotne nie tylko dla specjalistów z zakresu anatomii i fizjoterapii, ale także dla trenerów i sportowców, którzy dążą do poprawy wydolności i uniknięcia kontuzji.

Pytanie 8

Gdy bilans zapasów jest dodatni, decyzja może być podjęta, aby

A. dokupić pasze
B. sprzedać pasze
C. dokupić pasze i sprzedać zwierzęta
D. sprzedać zwierzęta
Sprzedaż pasz w przypadku dodatniego bilansu pasz jest zgodna z zasadą efektywności zarządzania zasobami w hodowli zwierząt. Dodatni bilans oznacza, że posiadamy więcej pasz, niż jest to niezbędne do zaspokojenia potrzeb żywieniowych zwierząt. Sprzedaż nadwyżki pasz pozwala na optymalizację kosztów, generowanie dodatkowego przychodu oraz minimalizowanie strat związanych z przechowywaniem nadmiernych ilości pasz. Na przykład, jeżeli mamy do dyspozycji ekstra ilość paszy białkowej, która nie będzie wykorzystana w najbliższym czasie, jej sprzedaż innym hodowcom może przynieść korzyści ekonomiczne, a także przyczynić się do lepszego zarządzania lokalnym rynkiem pasz. W praktyce, taka decyzja powinna być podejmowana z uwzględnieniem bieżących i prognozowanych potrzeb stada, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia zwierząt i efektywności produkcji. Warto również zwrócić uwagę na zmieniające się ceny pasz na rynku, co może wpływać na rentowność sprzedaży. Zgodność z dobrymi praktykami gospodarczymi oraz zachowanie płynności finansowej stanowi fundament efektywnego zarządzania produkcją zwierzęcą.

Pytanie 9

Do grupy ras ojcowskich świń zalicza się rasę

A. wielka biała polska
B. złotnicka biała
C. hampshire
D. polska biała zwisłoucha
Odpowiedzi, które wskazują na rasy inne niż hampshire, mogą prowadzić do nieporozumień związanych z klasyfikacją świń i ich zastosowaniem w produkcji. Złotnicka biała, wielka biała polska oraz polska biała zwisłoucha to rasy, które w przeszłości były szeroko stosowane w hodowli, jednak nie należą do grupy ras ojcowskich. Złotnicka biała jest typową rasą matczyną, słynącą z wysokiej płodności i dobrego odchowu prosiąt, ale nie jest uznawana za rasę ojcowską, co ogranicza jej zastosowanie w produkcji mięsnej. Wielka biała polska, z kolei, jest rasą, która również skupia się na wydajności mlecznej i wartości odchowu, jednak nie ma tych samych cech jakości mięsnej, co hampshire. Polska biała zwisłoucha, znana z długowieczności i spokojnego temperamentu, jest rasą, która bardziej koncentruje się na produkcji wieprzowiny o niskiej zawartości tłuszczu, co również nie czyni jej odpowiednią do roli ojca w programach hodowlanych. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie ras matczynych z ojcowskimi, co prowadzi do nieefektywnej selekcji zwierząt w hodowli. Ostatecznie, wybór odpowiednich ras do hodowli powinien być oparty na konkretnych celach produkcyjnych oraz na zrozumieniu cech genetycznych poszczególnych ras.

Pytanie 10

Aby uzupełnić wapń w diecie kur niosek, należy zastosować

A. karotenoidy
B. sól pastewną
C. kredę pastewną
D. probiotyki
Kreda pastewna jest naturalnym źródłem wapnia, które jest niezbędne dla zdrowia kur niosek, szczególnie w okresie intensywnego znoszenia jaj. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesie mineralizacji skorupy jaja, co wpływa na jej jakość i wytrzymałość. Uzupełnianie diety kur o kredę pastewną zapewnia optymalny poziom wapnia, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia drobiu. W praktyce, stosowanie kredy pastewnej jako suplementu diety jest powszechną praktyką, której celem jest zapobieganie problemom zdrowotnym takim jak kruchość skorupy jaj, co może prowadzić do strat ekonomicznych. Dobrze zbilansowana dieta, wzbogacona w minerały, jest kluczowa dla efektywnej produkcji jaj, a kreda pastewna jest jednym z najważniejszych składników, które powinny znajdować się w diecie kur niosek. Warto również pamiętać, że odpowiedni poziom wapnia wpływa nie tylko na jakość jaj, ale również na ogólny stan zdrowia ptaków, co podkreśla znaczenie stosowania kredy w hodowli drobiu.

Pytanie 11

W pomieszczeniu inwentarskim przebywają krowy na uwięzi i cielęta do 3-go miesiąca życia. Minimalna temperatura w tym pomieszczeniu powinna wynosić

Minimalna temperatura w pomieszczeniach inwentarskich dla bydła
Lp.Kategoria zwierzątMinimalna temperatura (°C)
1Krowy utrzymywane pojedynczo na uwięzi6
2Krowy utrzymywane grupowo4
3Cielęta do 3-go miesiąca życia8
4Cielęta powyżej 3-go do 6-go miesiąca życia5
5Jałówki powyżej 6-go miesiąca życia4
6Bydło opasowe4
7Buhaje4

A. 6 °C
B. 8 °C
C. 4 °C
D. 5 °C
Odpowiedź 8 °C jest jak najbardziej na miejscu. To zgodne z tym, co mówi weterynaria i jak się dba o dobrostan zwierząt. Cielęta do 3-go miesiąca życia są naprawdę wrażliwe na zimno, więc ważne jest, żeby temperatura w ich otoczeniu była odpowiednia dla ich zdrowia i rozwoju. Utrzymanie tej minimalnej temperatury pozwoli im dobrze rosnąć. Jak zbyt zimno, to mogą się wychłodzić, a to nie jest dla nich dobre – osłabia to ich odporność i zwiększa ryzyko różnych chorób. Warto pamiętać, żeby dobrze izolować pomieszczenia i mieć pod ręką termometry do sprawdzania temperatury. Przygotowanie miejsca przed przybyciem cieląt to dobry krok, żeby mieć pewność, że spełniamy wymagane normy. Myślę, że można też pomyśleć o jakimś ogrzewaniu, które pomoże utrzymać stałą temperaturę oraz regularnie kontrolować warunki w tych pomieszczeniach.

Pytanie 12

Pierwsza pomoc, jaką rolnik powinien udzielić psu po użądleniu przez pszczołę, polega na wyjęciu żądła

A. i delikatnym wymasowaniu obszaru użądlenia
B. i przygotowaniu ciepłego okładu z octu lub kwasku cytrynowego
C. i nalaniu na miejsce użądlenia strumienia ciepłej wody
D. i nałożeniu zimnego okładu
Odpowiedź dotycząca usunięcia żądła i zrobienia zimnego okładu jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami pierwszej pomocy w przypadku użądlenia przez pszczoły. Po pierwsze, usunięcie żądła jest kluczowe, ponieważ pozostawienie go w skórze może prowadzić do dalszego uwalniania toksyn, co nasila reakcję zapalną oraz ból. Po usunięciu żądła, zastosowanie zimnego okładu znacząco zmniejsza opuchliznę oraz łagodzi ból poprzez zwężenie naczyń krwionośnych i redukcję przepływu krwi do miejsca użądlenia. To działanie jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy, które zalecają stosowanie zimnych kompresów w celu zmniejszenia stanów zapalnych. Praktyczne przykłady to użycie lodu owiniętego w kawałek materiału lub specjalnych dwustronnych kompresów żelowych, które można schłodzić przed nałożeniem. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu zdrowia psa, aby zauważyć ewentualne reakcje alergiczne, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 13

W hodowli świń prosięta klasyfikuje się do grupy

A. loszek
B. knurków
C. tuczników
D. warchlaków
Prosięta, które są młodymi osobnikami świń, przeklasowuje się do grupy warchlaków, gdy osiągną odpowiedni wiek i wagę. Warchlaki to młode świnie, które mają od około 8 tygodni do 6 miesięcy i są w fazie intensywnego wzrostu oraz rozwoju. Przeklasowanie do warchlaków ma na celu ułatwienie dalszej hodowli oraz zarządzania grupami zwierząt w stadzie, co jest istotne dla efektywności produkcji. W praktyce, warchlaki często są grupowane według ich wagi, co pozwala na optymalne żywienie i minimalizację agresji wśród zwierząt. Standardy hodowlane, takie jak te wytyczane przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, zalecają trzymanie prosiąt w odpowiednich grupach wiekowych oraz wagowych, co wpływa na ich zdrowie i wzrost. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w kontekście efektywnej produkcji świń, co pozwala na osiągnięcie lepszych wyników ekonomicznych w hodowli.

Pytanie 14

Na jakie części dzieli się księga hodowlana?

A. rejestry oraz główną część
B. rozdziały oraz rejestry
C. rejestry oraz część wstępną
D. część wstępną oraz główną
Każda odpowiedź, która nie wskazuje na podział księgi hodowlanej na część wstępną i część główną, jest niepoprawna, ponieważ nie uwzględnia fundamentalnej struktury tego dokumentu. Część wstępna pełni rolę informacyjną, zbierając kluczowe dane o hodowli, co nie zostało uwzględnione w sugestiach dotyczących rejestrów. Przykładowe odpowiedzi, które wskazują na rejestry jako kluczowy element podziału, pomijają istotność kontekstu i ogólnego zarysu hodowli. W praktyce, rejestry są subelementami, które mogą występować w ramach części głównej, ale nie stanowią one głównych kategorii podziału. Odpowiedzi wskazujące na rozdziały również nie uwzględniają rzeczywistej struktury księgi hodowlanej, która wymaga szczegółowego rozróżnienia pomiędzy wprowadzeniem a danymi zwierząt. Typowym błędem myślowym jest założenie, że elementy takie jak rejestry mogą pełnić tę samą funkcję co główne części księgi. W rzeczywistości, ich rola jest znacznie bardziej złożona i związana z organizacją informacji, a nie z ich podstawowym podziałem. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że księga hodowlana jako dokument ma ściśle określoną strukturę, która jest zgodna ze standardami hodowlanymi i zasadami organizacji zabezpieczającymi integralność danych w hodowli.

Pytanie 15

Wybierz odpowiedni sprzęt do przeprowadzania sztucznego unasienniania kozy, realizowanego bezpośrednio do rogów macicy?

A. Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem
B. Kateter Gedis, rozwieracz pochwy
C. Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą
D. Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy
No, tutaj niestety coś poszło nie tak z wyborem narzędzi. Wiesz, odpowiedzi takie jak 'Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy' nie do końca pasują do realiów inseminacji. Choć pipeta jest w porządku, to rozwieracz pochwy w tym kontekście nie jest potrzebny, bo przy inseminacji laparoskopicznej dostęp do narządów płciowych odbywa się trochę inaczej. Z kolei odpowiedź 'Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem' to narzędzia z tradycyjnych metod, ale nie wystarczą do precyzyjnego umiejscowienia nasienia w rogach macicy. Pistolet sprawdza się przy inseminacji przez szyjkę macicy, co w naszym przypadku jest nie na miejscu. A jak już mówimy o 'Kateter Gedis, rozwieracz pochwy', to znowu to nie to. Kateter Gedis to narzędzie do innych zastosowań. Często ludzie nie znają różnicy między metodami inseminacji i ich wymaganiami technicznymi. Ważne, żeby zrozumieć, że skuteczne unasiennianie potrzebuje precyzyjnych narzędzi dostosowanych do konkretnej procedury. To pokazuje, jak istotna jest edukacja i nabieranie praktycznego doświadczenia w tej dziedzinie.

Pytanie 16

Ile kręgów tworzy odcinek szyjny kręgosłupa u koni?

A. 7
B. 9
C. 11
D. 5
Odcinek szyjny kręgosłupa konia składa się z 7 kręgów, które są oznaczane jako C1 do C7. Kręgi te mają specyficzne formy i funkcje, które są dostosowane do ruchów i potrzeb konia. C1, znany jako atlas, łączy kręgosłup z czaszką, umożliwiając ruchy głowy, natomiast C2, zwany obrotnikiem, pozwala na rotację. Kręgi szyjne są stosunkowo lekkie i elastyczne, co pozwala na dużą swobodę ruchu. Znajomość struktury odcinka szyjnego jest kluczowa dla weterynarzy, hodowców i trenerów, ponieważ urazy w tym obszarze mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak kręgosłupowe uszkodzenia neurologiczne. W praktyce, regularne badania i diagnostyka, takie jak zdjęcia rentgenowskie czy ultrasonografia, są stosowane w celu monitorowania zdrowia kręgosłupa szyjnego wśród koni sportowych oraz roboczych, co ma na celu zapobieganie kontuzjom i optymalizację wydajności zwierząt.

Pytanie 17

Pierwiastkiem, którego brak staje się istotny do uzupełnienia w początkowych dniach życia prosiąt, jest

A. magnez
B. sód
C. żelazo
D. wapń
Żelazo jest kluczowym mikroelementem, który odgrywa fundamentalną rolę w tworzeniu hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu w organizmie prosiąt. Niedobór żelaza w pierwszych dniach życia prosiąt, szczególnie w przypadku prosiąt urodzonych w dużych miotach, może prowadzić do anemii, co znacząco wpływa na ich zdrowie i rozwój. W praktyce, aby zapewnić odpowiednią podaż żelaza, zaleca się podawanie prosiętom suplementów żelaza w postaci iniekcji lub preparatów doustnych w ciągu pierwszych 3-7 dni życia. Standardy hodowlane, takie jak te proponowane przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, podkreślają znaczenie monitorowania stanu zdrowia prosiąt oraz wprowadzania odpowiednich programów suplementacyjnych. Ponadto, zrozumienie, że żelazo w diecie matki wpływa na jego dostępność dla prosiąt, jest kluczowe dla przyszłego rozwoju stada. Właściwe zarządzanie poziomem żelaza w diecie prosiąt jest zatem istotnym aspektem hodowli, wpływającym na ich wzrost, zdrowie i ogólną wydajność.

Pytanie 18

Podczas sprzedaży rocznego psa do państwa Unii Europejskiej nie ma konieczności

A. wszczepiania mu mikroczipu
B. zaopatrywania go w paszport
C. przekazywania rodowodu psa
D. szczepienia go przeciwko wściekliźnie
Przekazanie rodowodu psa przy sprzedaży zwierzęcia do kraju Unii Europejskiej nie jest wymagane, co oznacza, że formalności związane z rodowodem nie są niezbędne do przewozu psa. Rodowód jest dokumentem potwierdzającym pochodzenie oraz rasę zwierzęcia, a jego brak nie wpływa na legalność przewozu psa w ramach Unii Europejskiej. W przypadku psów wykorzystywanych w hodowli, rodowód może być istotny dla hodowców, jednak dla osobistych właścicieli, którzy sprzedają psa, jego posiadanie nie jest obligatoryjne. W praktyce, jeśli sprzedaż dotyczy zwierzęcia, które nie jest przeznaczone do dalszej hodowli, rodowód nie odgrywa kluczowej roli. Należy jednak pamiętać, że w przypadku psów rasowych, posiadanie rodowodu może być istotne dla przyszłych właścicieli, dlatego warto go dostarczyć, aby zwiększyć wartość rynkową psa. Warto również zaznaczyć, że dla psów przewożonych do UE istnieją obowiązki dotyczące szczepień oraz mikroczipów, dlatego należy ich przestrzegać, aby zapewnić bezpieczeństwo i zdrowie zwierzęcia.

Pytanie 19

Która z podanych ras występuje w wersji nagiej oraz owłosionej?

A. Yorkshire terrier
B. Grzywacz chiński
C. Maltańczyk
D. Pudel
Grzywacz chiński to rasa, która rzeczywiście występuje w dwóch odmiennych typach, nagim oraz owłosionym. Rasa ta charakteryzuje się wyjątkowym wyglądem oraz różnorodnością, co czyni ją interesującą dla miłośników psów. Typ nagi, znany jako 'Chinese Crested', nie posiada sierści na większości ciała, co może być korzystne dla osób z alergiami. Z drugiej strony, odmiana owłosiona, określana jako 'powderpuff', ma gęste, miękkie futro. Oba typy mają swoje unikalne cechy, a ich różnice mogą wpływać na wybór właściciela. W przypadku grzywacza chińskiego, pielęgnacja może być dostosowana do rodzaju sierści; nagie osobniki wymagają większej uwagi w zakresie ochrony skóry przed słońcem, a owłosione – regularnego czesania. Wiedza o tych różnicach jest istotna dla prawidłowej pielęgnacji i zdrowia psa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli i opiece nad zwierzętami.

Pytanie 20

Jak nazywa się dziedzina medycyny, która bada budowę, funkcje fizjologiczne, diagnostykę oraz leczenie żeńskiego układu płciowego?

A. położnictwo
B. ginekologia
C. andrologia
D. inseminacja
Ginekologia jest dziedziną medycyny, która koncentruje się na strukturze, funkcji oraz zdrowiu żeńskiego układu płciowego. Obejmuje szereg praktycznych działań, jak diagnostyka, leczenie schorzeń i przeprowadzanie zabiegów. Na przykład, ginekolog może diagnozować i leczyć choroby takie jak endometrioza, zespół policystycznych jajników czy nowotwory układu rozrodczego. Ginekologia ma również kluczowe znaczenie w opiece nad kobietami w różnych etapach życia, od młodzieńczej fazy menstruacyjnej, przez ciążę, aż po menopauzę. W ramach tej specjalizacji ginekologowie stosują nowoczesne techniki diagnostyczne, takie jak ultrasonografia, badania cytologiczne oraz testy laboratoryjne, co pozwala na wczesne wykrywanie i skuteczne leczenie schorzeń. Ponadto, ginekologia współpracuje z innymi dziedzinami medycyny, co sprawia, że jest niezbędna w zintegrowanym podejściu do zdrowia kobiet. Standardy dobrych praktyk w ginekologii opierają się na rekomendacjach towarzystw medycznych, promujących regularne badania kontrolne oraz edukację pacjentek w zakresie profilaktyki i zdrowego stylu życia.

Pytanie 21

Obecność kwasu powoduje obniżenie jakości kiszonki?

A. masłowego
B. mlekowego
C. propionowego
D. octowego
Obecność kwasów w kiszonkach jest zjawiskiem naturalnym wynikającym z procesu fermentacji, jednak nie wszystkie kwasy są równorzędne pod względem ich wpływu na jakość produktu. Kwas mlekowy, na przykład, jest pożądany, ponieważ świadczy o skutecznej fermentacji przez bakterie mlekowe, co prowadzi do poprawy wartości odżywczych i smakowych. Kwas octowy również jest akceptowalny w pewnych ilościach, ponieważ wspomaga zachowanie produktu i przyczynia się do jego dłuższej trwałości. Natomiast kwas propionowy, choć może występować w niektórych fermentacjach, nie jest typowy dla procesu kiszenia warzyw i jego nadmiar może powodować nieprzyjemny posmak. Mylenie kwasu masłowego z innymi kwasami, takimi jak mlekowy czy octowy, prowadzi do błędnych wniosków na temat jakości kiszonek. Kwas masłowy powstaje w wyniku rozkładu białek i jest wskaźnikiem nieodpowiednich warunków fermentacji, co może sugerować niewłaściwe praktyki w procesie produkcyjnym. Stąd, podczas wytwarzania kiszonek, kluczowe jest zrozumienie, jakie bakterie dominują i jakie kwasy są produkowane, aby uniknąć powstawania niepożądanych substancji, które mogą obniżyć jakość i bezpieczeństwo żywności. Dlatego właściwe podejście do fermentacji polega na kontroli warunków, co pozwala na uzyskanie produktów o wysokich walorach zdrowotnych i smakowych.

Pytanie 22

Zewnętrzna budowa zwierząt to

A. pokrój
B. selekcja
C. heterozja
D. inbred
Eksterier zwierząt odnosi się do ogólnego wyglądu i budowy ciała zwierząt, szczególnie w kontekście hodowli i selekcji ras. Termin ten obejmuje cechy morfologiczne, takie jak proporcje, kształt i wymiary poszczególnych części ciała, co ma kluczowe znaczenie dla oceny zwierząt w hodowli. W praktyce, ocena eksterieru jest istotna podczas wystaw, gdzie zwierzęta są klasyfikowane na podstawie zgodności z wzorcem rasy. Przykładem zastosowania wiedzy o eksterierze może być hodowla psów rasowych, gdzie hodowcy dążą do uzyskania osobników o pożądanych cechach, takich jak długość nóg czy kształt głowy, zgodnych z normami danej rasy. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne szkolenie oceniających, aby zapewnić spójność ocen i poprawić jakość hodowli.

Pytanie 23

Gdzie należy zanotować numer buhaja oraz numer ejakulatu zastosowanego do inseminacji?

A. na karcie jałówki/krowy
B. w rejestrze krów ocenianych
C. w książce dotyczącej wykrywania rui
D. w notesie do obory
Numer buhaja oraz numer ejakulatu użytego do inseminacji należy zapisać w karcie jałówki lub krowy, ponieważ jest to kluczowe dla zachowania pełnej dokumentacji dotyczącej hodowli. Karta ta służy jako centralne źródło informacji, rejestrując wszystkie dane związane z reprodukcją danego zwierzęcia. Praktyka ta umożliwia łatwe śledzenie pochodzenia, a także ewentualnych problemów związanych z płodnością. Zapisanie tych informacji w karcie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, co wpływa na poprawę zarządzania stadem oraz umożliwia precyzyjne planowanie inseminacji. Na przykład, w przypadku stwierdzenia trudności w reprodukcji, łatwy dostęp do takich danych pozwala na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących dalszej strategii inseminacyjnej lub wyboru innych buhajów. Warto także pamiętać, że zgodnie z regulacjami dotyczącymi hodowli, odpowiednia dokumentacja jest obowiązkowa, co sprawia, że prowadzenie takich zapisów jest nie tylko dobrym zwyczajem, ale również wymogiem prawnym.

Pytanie 24

Jakie składniki powinny stanowić 2/3 diety dorosłego kota?

A. mięso i ryby
B. produkty zbożowe oraz mięsne
C. kasze oraz warzywa
D. mleko i jego przetwory
Odpowiedź, że 2/3 pożywienia dorosłego kota powinny stanowić mięso i ryby, jest zgodna z zaleceniami dotyczącego żywienia kociego. Koty są obligatoryjnie mięsożerne, co oznacza, że ich organizmy wymagają białka zwierzęcego, aby prawidłowo funkcjonować. Mięso i ryby dostarczają nie tylko wysokiej jakości białka, ale również niezbędnych kwasów tłuszczowych, witamin (jak witamina A i niektóre witaminy z grupy B) oraz minerałów (jak tauryna, niezbędna dla zdrowia serca i oczu). Praktycznym przykładem jest podawanie kotom surowego mięsa, które jest zbliżone do ich naturalnej diety, lub wysokiej jakości karmy mokrej, w której składzie dominują składniki pochodzenia zwierzęcego. Warto również zwrócić uwagę na etykiety karm dla kotów, które powinny wskazywać, że głównym składnikiem są mięso lub ryby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w żywieniu kotów.

Pytanie 25

Trzeci palec jest najbardziej odległą częścią kończyn

A. psów
B. koni
C. kotów
D. owiec
Odpowiedź "koni" jest trafna, bo ten trzeci palec to ich najdalszy palec, który nazywamy kopytem. Konie to zwierzęta, które muszą biegać szybko, więc ich kończyny zmieniły się w trakcie ewolucji, przez co mają tylko jeden palec. To jest fajne, bo dzięki temu lepiej przystosowują się do życia tam, gdzie szybkość i wytrzymałość są kluczowe. Warto wiedzieć, jak zbudowane są kończyny koni, bo to ma ogromne znaczenie w weterynarii i hodowli. Dobre zadbanie o kopyta jest niezbędne, żeby konie były zdrowe i mogły dobrze sprawować się w sporcie czy na farmie. Znajomość anatomii ich palców pomaga też unikać kontuzji, takich jak kulawizny czy różne problemy z kopytami.

Pytanie 26

W ekologicznej hodowli bydła mięsnego nie rekomenduje się rasy

A. hereford
B. belgijska błękitno-biała
C. aberdeen angus
D. limousine
Jak się wybiera rasy bydła, to ważne jest, żeby rozumieć, że każda rasa ma swoje specyficzne cechy i to wpływa na metody chowu. Na przykład, Aberdeen Angus jest znany z fajnego mięsa i łagodnego temperamentu, więc często się go używa w ekologii. Limousine też ma niezłe właściwości mięsne, jest łatwy w hodowli i dość odporny na choroby. A Hereford to już kompletny hit, bo super nadaje się do naturalnego chowu, zwłaszcza na pastwiska. Wybierając te rasy w ekologii, bierze się pod uwagę, że są dobrze przystosowane do lokalnych warunków i mają naturalne predyspozycje do dobrostanu. Czasami jednak można nie zrozumieć, czemu niektóre rasy, jak belgijska błękitno-biała, nie nadają się do ekologii i można przez to wyciągać złe wnioski. Często hodowcy myślą tylko o wydajności, zapominając o zdrowiu i dobrostanie zwierząt. Dlatego warto pamiętać, że wybór rasy powinien chodzić nie tylko o wydajność, ale także o potrzeby zwierząt i wymogi ekologiczne, bo to ważne dla zrównoważonego rozwoju hodowli.

Pytanie 27

Co można uznać za paszę wysokobiałkową?

A. melasa
B. śruta jęczmienna
C. serwatka świeża
D. mączka rybna
Mączka rybna to naprawdę super pasza, bo ma dużo białka – zazwyczaj między 60% a 70%. To właściwie resztki z przemysłu rybnego, które się suszy i mieli. Dla zwierzaków, jak kury czy świnie, to świetne źródło aminokwasów potrzebnych do ich wzrostu. Używanie mączki rybnej w karmie to sposób na zwiększenie wartości odżywczej, co na pewno się przyda, zwłaszcza w intensywnej hodowli. W paszach dla kur, trzody chlewnej czy bydła można dodawać różne rodzaje mączek rybnych, co przekłada się na lepszej jakości mięso. Mączka rybna pomaga też zwierzakom lepiej funkcjonować, co jest ważne, bo ich potrzeby żywieniowe są dość wysokie. Dlatego w wielu paszach premium, mączka rybna jest standardem i to całkiem sensowne podejście w branży.

Pytanie 28

Żel inseminacyjny stosowany jest w celu

A. poprawy żywotności spermatozoidów
B. nadania rękawicom gładkości
C. zwiększenia efektywności krycia
D. wydłużenia cyklu rujowego
Żel inseminacyjny jest preparatem, którego głównym celem jest nadanie rękawicom stosowanym w procesie inseminacji odpowiedniej śliskości. Dzięki temu, podczas procedury, możliwe jest precyzyjne i komfortowe wprowadzenie narzędzi do układu rozrodczego samicy, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka urazów tkanek oraz zapewnienia lepszego prowadzenia inseminacji. W praktyce, stosowanie żelu zwiększa skuteczność zabiegów inseminacyjnych poprzez poprawę przyczepności oraz zwiększenie mobilności plemników, co jest niezbędne w procesie zapłodnienia. Warto zauważyć, że wybór odpowiedniego żelu powinien opierać się na normach jakościowych, takich jak odpowiednia pH, osmolalność oraz brak szkodliwych substancji chemicznych, które mogłyby negatywnie wpływać na plemniki. Przykładowo, w hodowli bydła mlecznego, zastosowanie żelu o właściwej konsystencji może znacząco zwiększyć efektywność krycia, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W związku z tym, stosowanie odpowiednich żeli inseminacyjnych jest nie tylko kwestią komfortu, ale przede wszystkim efektywności zabiegów rozrodczych.

Pytanie 29

Kość gnykowa należy do kości

A. trzewioczaszki
B. mózgowioczaszki
C. kończyny piersiowej
D. kończyny miednicznej
Kość gnykowa, mimo pewnych podobieństw, nie jest częścią mózgowioczaszki, zakończeń miednicznych ani kończyny piersiowej. Mózgowioczaszka obejmuje kości, które tworzą czaszkę, a tym samym chronią mózg, takie jak czołowa, ciemieniowa czy skroniowa. Kości te są związane z centralnym układem nerwowym i mają za zadanie nie tylko ochronę, lecz również wsparcie dla organów zmysłów. W przypadku kończyn, zarówno miedniczne, jak i piersiowe, struktury kostne są zaprojektowane do umożliwienia ruchomości oraz wsparcia dźwigania ciężaru ciała. Odpowiedzi wskazujące na te grupy kości mogą wynikać z mylnego skojarzenia kości gnykowej z innymi kośćmi, ponieważ jest ona zlokalizowana w obrębie szyi, co może prowadzić do mylnego wrażenia, że jest częścią układu kończynowego. Typowym błędem myślowym jest zatem uogólnienie, które nie uwzględnia unikalnej anatomii kości gnykowej jako integralnej części trzewioczaszki. Pomocne w zrozumieniu tej kwestii jest zapoznanie się z anatomicznymi schematami, które jasno pokazują, jak poszczególne kości współdziałają w obrębie czaszki oraz kończyn, co pozwala na lepsze zrozumienie ich funkcjonalności oraz klasyfikacji.

Pytanie 30

Ziemniaki są podawane świniom

A. gotowane i całe
B. surowe i w całości
C. gotowane i pokruszone
D. surowe i pokruszone
Podawanie świniom parowanych i rozdrobnionych ziemniaków to według mnie naprawdę dobra praktyka w hodowli. Taki sposób obróbki sprawia, że składniki odżywcze są lepiej przyswajalne. Ziemniaki są pełne skrobi, witamin i minerałów, które są super ważne dla zdrowia świń. Parowanie ich pozwala zachować więcej wartości odżywczych niż gotowanie, a do tego zmniejsza ryzyko bakterii, które mogą być w surowych warzywach. Rozdrobnione ziemniaki mają też większą powierzchnię, która jest dostępna dla enzymów trawiennych, co znacznie ułatwia ich przyswajanie. W praktyce można je używać jako dodatek do paszy, co pozytywnie wpływa na wzrost i kondycję zwierząt. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia trzody, które kładą nacisk na wysoką jakość paszy i zdrowie zwierząt.

Pytanie 31

Po stracie swojego zwierzęcia rolnik zobowiązany jest do przechowywania jego danych w rejestrze bydła lub świń przez czas

A. 2 lat
B. 3 lat
C. 1 roku
D. 4 lat
Odpowiedź, że rolnik ma obowiązek przechowywać dane o utraconym zwierzęciu przez 3 lata, jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa dotyczącymi prowadzenia rejestru bydła oraz świń. Utrzymanie takiej dokumentacji jest kluczowe z perspektywy bioasekuracji, identyfikowalności zwierząt oraz monitorowania chorób zakaźnych. Przechowywanie danych przez okres 3 lat umożliwia odpowiednim służbom weterynaryjnym oraz instytucjom zajmującym się zdrowiem publicznym analizę i identyfikację potencjalnych ognisk chorób. Przykładowo, w przypadku wystąpienia epidemii, dostępność pełnych informacji na temat historii zwierząt w danym gospodarstwie pozwala na szybsze podjęcie działań prewencyjnych oraz ograniczenie rozprzestrzeniania się choroby. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu gospodarstwami, prawidłowe prowadzenie dokumentacji nie tylko spełnia wymogi prawne, ale także zwiększa efektywność zarządzania stadem oraz pozwala na lepszą kontrolę nad zdrowiem i dobrostanem zwierząt.

Pytanie 32

Świnie o typie mięsnym

A. powoli się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość
B. szybko się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość
C. szybko się rozwijają i późno osiągają dojrzałość
D. powoli się rozwijają i późno osiągają dojrzałość
Świnie w typie mięsnym są hodowane głównie z myślą o wydajności produkcji mięsa. Charakteryzują się szybkim tempem wzrostu oraz późnym dojrzewaniem, co oznacza, że osiągają dużą masę ciała w stosunkowo krótkim czasie, ale nie dojrzewają do momentu, gdy ich mięso osiągnie optymalne parametry jakościowe. Takie podejście jest korzystne z perspektywy ekonomicznej, ponieważ hodowcy mogą szybciej uzyskiwać zysk z sprzedaży. W praktyce, świnie w typie mięsnym powinny być karmione specjalnie zbilansowaną paszą, która wspiera ich szybki wzrost. Dobrym przykładem są rasy takie jak Piétrain czy Duroc, które są powszechnie stosowane w intensywnej produkcji mięsnej. Hodowcy powinni zwracać uwagę na warunki, w jakich zwierzęta są utrzymywane, aby zapewnić ich zdrowie i dobrostan, co bezpośrednio wpływa na jakość mięsa. Dobre praktyki w hodowli obejmują monitorowanie wagi, zdrowia i diety zwierząt, co pozwala na optymalizację procesu produkcji.

Pytanie 33

Podczas mielenia ziaren zbóż uzyskuje się

A. płatki
B. śruty
C. mączki
D. mąki
Odpowiedzi 'mączki', 'śruty' i 'mąki' nie są dobre w tym pytaniu o gniecenie ziaren. Mączki powstają z rozdrabniania, ale głównie przez mielenie, co nie jest tym samym co gniecenie. Mąki są podobne, bo też powstają przez mielenie i zazwyczaj używa się ich do wypieków czy ciast. Śruty to z kolei produkt uboczny, który dostajemy po oddzieleniu oleju ze ziaren, jak soja czy rzepak, więc to też nie ma związku z gnieceniem. Często ludzie mylą te pojęcia i przez to nie rozumieją, jak różne procesy wpływają na to, co jemy. Wiedza o tym, jak się przetwarza zboża, jest ważna, bo pozwala zrozumieć, jakie produkty są dostępne w sklepach i jak wpływają na nasze zdrowie.

Pytanie 34

Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. higrometrem
B. anemometrem
C. barometrem
D. manometrem
Pomiar wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich nie może być przeprowadzany za pomocą manometru, barometru ani anemometru, gdyż każde z tych urządzeń ma swoją specyfikę i przeznaczenie. Manometr służy do pomiaru ciśnienia gazów, co nie ma związku z wilgotnością powietrza. Użycie manometru w kontekście pomiaru wilgotności może prowadzić do mylnych wniosków, ponieważ nie jest on w stanie określić zawartości wody w powietrzu. Barometr, z kolei, mierzy ciśnienie atmosferyczne, które również nie jest bezpośrednio związane z wilgotnością. W sytuacjach, gdy barometr jest stosowany jako wskaźnik zmian pogody, może jedynie pośrednio sugerować zmiany wilgotności, ale nie dostarcza precyzyjnych danych wymaganych w pomieszczeniach inwentarskich. Anemometr jest narzędziem do pomiaru prędkości wiatru, co czyni go nieodpowiednim do analizy warunków wilgotnościowych. Stosowanie niewłaściwych urządzeń do pomiaru wilgotności może prowadzić do niewłaściwych decyzji dotyczących zarządzania mikroklimatem w pomieszczeniach inwentarskich, co z kolei może wpływać na zdrowie zwierząt oraz jakość przechowywanych pasz. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi i stosowanie ich zgodnie z ich przeznaczeniem, co jest zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu środowiskiem hodowlanym.

Pytanie 35

Kondensowane suplementy mineralne lub mineralno-witaminowe w formie tabletek, kapsułek lub ampułek, podawane krowom dożwaczowo za pomocą specjalnych pistoletów, to

A. detoksykanty
B. bolusy
C. prebiotyki
D. inokulanty
Prebiotyki to substancje, które nie są bezpośrednio związane z formą aplikacji dożwaczowej, ale raczej wpływają na rozwój korzystnej mikroflory jelitowej. Z tego powodu są one stosowane w paszach jako dodatki poprawiające trawienie i wchłanianie składników odżywczych. Odpowiednie stosowanie prebiotyków może pozytywnie wpływać na zdrowie krów, lecz nie zastępuje konieczności podawania bolusów w sytuacjach wymagających uzupełnienia braków mineralnych i witaminowych. Detoksykanty, z drugiej strony, mają na celu neutralizowanie toksyn w organizmach zwierząt, ale są one bardziej związane z reakcjami toksykologicznymi niż z rutynową suplementacją witamin i minerałów. Z kolei inokulanty to preparaty zawierające mikroorganizmy, które stosuje się w celu poprawy procesów fermentacyjnych w kiszonek, a nie jako suplement diety dożwaczowego podawania. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w hodowli bydła, ponieważ stosowanie niewłaściwych dodatków może prowadzić do nieefektywności w żywieniu oraz do problemów zdrowotnych zwierząt. W praktyce należy pamiętać, że bolusy odgrywają unikalną rolę w dostarczaniu skoncentrowanych składników odżywczych w sposób, który prebiotyki, detoksykanty czy inokulanty nie mogą zastąpić.

Pytanie 36

Do jakiej czynności stosuje się tarnik?

A. wymienia
B. skóry
C. sierści
D. kopyt
Tarnik to super narzędzie, które pomaga dbać o kopyta koni. Jego główną rolą jest pozbycie się nadmiaru rogu, co jest ważne dla zdrowia konika. Jak często go używać? Najlepiej co 4-6 tygodni, ale to zależy od tego, jak dużo koń pracuje i w jakich warunkach żyje. Regularne korzystanie z tarnika zapobiega różnym problemom, takim jak rogowacenie kopyt czy infekcje, które mogą doprowadzić do kulawizny, a tego przecież wszyscy chcemy uniknąć. Warto też mieć pojęcie o anatomii kopyta, bo to pomoże nam nie uszkodzić delikatnych struktur. Można też poszerzyć swoją wiedzę o to, jak dobierać odpowiednie narzędzia czy techniki strugania, co na pewno przyda się każdemu, kto zajmuje się końmi.

Pytanie 37

Selekcja zwierząt do hodowli, które posiadają pożądane cechy, przeprowadzona na podstawie oceny ich wartości użytkowej, to

A. heterozja
B. eksterier
C. selekcja
D. brakowanie
Selekcja to proces, który polega na wybieraniu osobników do rozrodu, które wykazują pożądane cechy w obrębie danej rasy lub gatunku. W kontekście hodowli zwierząt, selekcja opiera się na ocenie wartości użytkowej, co oznacza, że hodowcy podejmują decyzje na podstawie konkretnych kryteriów, takich jak wydajność produkcyjna, odporność na choroby, temperament czy cechy fizyczne. Dobrym przykładem jest hodowla bydła mlecznego, gdzie selekcjonuje się osobniki o wysokiej wydajności mlecznej, co ma na celu poprawę całej stada. W praktyce selekcja może przybierać różne formy, takie jak selekcja fenotypowa, genotypowa, czy molekularna, a jej celem jest maksymalizacja wartości genetycznej populacji. Standardy w hodowli zwierząt często zalecają stosowanie programów selekcyjnych, które uwzględniają zarówno aspekty genetyczne, jak i środowiskowe, aby zapewnić długoterminowy rozwój i zrównoważony postęp genetyczny.

Pytanie 38

Jakie są kolejności odcinków jelita grubego u psa?

A. okrężnica, jelito ślepe, odbytnica
B. dwunastnica, jelito ślepe, jelito biodrowe
C. jelito ślepe, okrężnica, odbytnica
D. dwunastnica, jelito ślepe, okrężnica
Jelito grube psa składa się z kilku segmentów, które pełnią kluczowe funkcje w procesie trawienia i wchłaniania składników odżywczych. Kolejność jelita grubego rozpoczyna się od jelita ślepego, które jest pierwszym odcinkiem, gdzie odbywa się fermentacja resztek pokarmowych oraz wchłanianie wody i elektrolitów. Następnie następuje okrężnica, która jest odpowiedzialna za dalsze formowanie kału poprzez absorpcję płynów oraz przechowywanie go do momentu wydalenia. Ostatnim segmentem jelita grubego jest odbytnica, która pełni funkcję magazynującą i pozwala na kontrolowanie procesu defekacji. Zrozumienie tej struktury jest istotne dla diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak zaparcia czy biegunki, które mogą być wynikiem nieprawidłowego funkcjonowania któregokolwiek z tych odcinków. Właściwa znajomość anatomii przewodu pokarmowego psa jest niezbędna dla profesjonalnych weterynarzy oraz właścicieli psów, którzy chcą zapewnić swoim pupilom odpowiednią dietę i profilaktykę zdrowotną."

Pytanie 39

Jakie łożysko występuje u zwierząt przeżuwających?

A. Tarczowe
B. Pierścieniowe
C. Rozproszone
D. Liścieniowate
Łożyska liścieniowate to ciekawy typ łożysk, które spotkamy u zwierząt przeżuwających, jak bydło, owce czy kozy. Ich budowa jest naprawdę dostosowana do potrzeb tych zwierzaków, bo pozwala im dobrze trawić rośliny. Te łożyska mają płaskie, elastyczne warstwy, co sprawia, że obciążenie rozkłada się na większej powierzchni. To ważne, bo przeżuwacze mają spore ciała. Dzięki temu łożyska stabilizują stawy, a jednocześnie umożliwiają ruch i elastyczność. Z mojego doświadczenia, wiedza o łożyskach liścieniowatych jest super przydatna dla weterynarzy i hodowców, bo pomaga lepiej rozwiązywać problemy związane z aparatem ruchu. Dbanie o zdrowie stawów przekłada się na lepszą produkcję i dobrostan zwierząt, co teraz jest bardzo ważne w hodowli i ich pielęgnacji.

Pytanie 40

Produkcja którego surowca pochodzenia zwierzęcego wykorzystuje programy świetlne?

A. jaj.
B. wełny.
C. mięsa.
D. mleka.
Programy świetlne w produkcji jaj mają kluczowe znaczenie dla stymulacji wydajności ptaków oraz poprawy jakości ich jaj. Użycie sztucznego oświetlenia pozwala na kontrolę cyklu świetlno-temperaturowego, co z kolei wpływa na hormonalną regulację produkcji jaj. Na przykład, większość kur niosek potrzebuje około 14-16 godzin światła dziennie, aby maksymalizować produkcję jaj. Umożliwia to zwiększenie ilości jaj składanych przez ptaki, co jest szczególnie ważne w intensywnych systemach hodowlanych. Standardy branżowe, takie jak te określone przez European Food Safety Authority (EFSA), zalecają, aby systemy oświetleniowe były dostosowane do naturalnych cykli, co sprzyja dobrostanowi zwierząt. Dobrze zaplanowane programy świetlne mogą także redukować stres u ptaków, co wpływa na ich zdrowie i ogólną wydajność w hodowli.