Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Opiekunka dziecięca
  • Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 00:28
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 00:42

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zajęcia muzyczne dla przedszkolaków przyczyniają się do wszechstronnego rozwoju ich osobowości oraz

A. stymulują procesy poznawcze
B. rozwijają naturalne talenty
C. zapewniają fundamenty wiedzy o otaczającym świecie
D. uczą podejmowania decyzji w trudnych sytuacjach
Zajęcia umuzykalniające dla dzieci w wieku przedszkolnym mają kluczowe znaczenie dla wszechstronnego rozwoju osobowości, a ich wpływ na pobudzanie procesów poznawczych jest szczególnie istotny. Muzyka angażuje różne obszary mózgu, co przyczynia się do poprawy pamięci, uwagi oraz zdolności logicznego myślenia. Uczestnictwo w zajęciach muzycznych rozwija umiejętności takie jak rozpoznawanie rytmu, melodii i harmonii, co jest podstawą dla późniejszego przyswajania bardziej złożonych zagadnień muzycznych i nie tylko. Ponadto, poprzez interakcje w grupie, dzieci uczą się współpracy i komunikacji, co wzmacnia ich zdolności społeczne. Standardy edukacyjne w zakresie muzyki, takie jak te określone przez National Association for Music Education, podkreślają znaczenie edukacji muzycznej dla rozwoju kreatywności i zdolności krytycznego myślenia, co jest niezbędne w dzisiejszym świecie. Przykładowe zajęcia, które mogą pobudzać procesy poznawcze, to wspólne tworzenie muzyki, zabawy rytmiczne czy nauka piosenek, które wymagają koncentracji oraz aktywnego uczestnictwa.
Pytanie 2

Ile dzieci, według ustawy o opiece nad dziećmi do lat 3, może mieć pod opieką opiekunka w żłobku, jeśli w grupie znajduje się dziecko z niepełnosprawnością?

A. Nad siedmiorgiem dzieci
B. Nad ośmiorgiem dzieci
C. Nad pięciorgiem dzieci
D. Nad sześciorgiem dzieci
Zgodnie z ustawą o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, w przypadku, gdy w grupie znajduje się dziecko z niepełnosprawnością, opiekunka może sprawować opiekę nad pięciorgiem dzieci. Przepisy te mają na celu zapewnienie odpowiedniej jakości opieki oraz bezpieczeństwa zarówno dla dzieci, jak i dla opiekunki. W sytuacji, gdy w grupie jest dziecko z niepełnosprawnością, konieczne jest większe zaangażowanie opiekuna w indywidualne potrzeby i wsparcie tego dziecka, co ogranicza liczbę dzieci, nad którymi można sprawować opiekę. Dobrą praktyką w żłobkach jest monitorowanie i dostosowywanie liczby dzieci w grupie do specyficznych potrzeb dzieci, co może obejmować zapewnienie dodatkowego wsparcia oraz dostępu do specjalistów, takich jak terapeuci. Warto również pamiętać, że zgodne z prawem limity dotyczące liczby dzieci w grupie są istotnym aspektem jakości usług opiekuńczych, które wpływają na rozwój dzieci oraz bezpieczeństwo w placówce.
Pytanie 3

Stosowanie miękkiego pędzelka lub gąbki do delikatnego dotykania ust niemowlęcia w ruchach okrężnych to metoda, którą powinna wdrożyć opiekunka w sytuacji braku u niemowlęcia odruchu

A. szukania
B. Moro
C. ssania
D. Babińskiego
Odruch Babińskiego, szukania oraz Moro są ważnymi elementami rozwoju neurologicznego niemowląt, ale nie mają bezpośredniego związku z odruchem ssania, który jest kluczowy dla karmienia. Odruch Babińskiego, polegający na wyginaniu palców stopy w odpowiedzi na podrażnienie podeszwy, jest testem neurologicznym, który ma na celu ocenę funkcji układu nerwowego. Odruch szukania, który umożliwia niemowlęciu odnalezienie piersi matki, jest także istotny, ale nie dotyczy techniki stymulacji ust, jak w przypadku odruchu ssania. Odruch Moro, będący reakcją na nagły hałas lub ruch, również pełni inną funkcję w rozwoju dziecka i nie jest związany z karmieniem. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych odruchów, co wynika z braku zrozumienia ich specyficznych funkcji i roli w procesie rozwoju. Właściwe zrozumienie i zastosowanie wiedzy na temat odruchów rozwojowych jest kluczowe dla opiekunów, którzy powinni być świadomi różnic między nimi, aby skutecznie wspierać rozwój dzieci i reagować na ich potrzeby w sposób właściwy i adekwatny do wieku.
Pytanie 4

Opiekunka pracująca w żłobku, do którego uczęszcza 25 dzieci, powinna w pierwszej kolejności zgłosić zauważone objawy chorobowe u dziecka

A. pielęgniarce zatrudnionej w żłobku
B. opiekunowi dziecka
C. kierownikowi żłobka
D. lekarzowi rodzinnemu dziecka
Zgłaszanie objawów chorobowych lekarzowi rodzinnemu dziecka lub kierownikowi żłobka, a także opiekunowi dziecka, jest niewłaściwym podejściem w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa i odpowiedniej reakcji na stan zdrowia dziecka. Lekarz rodzinny, mimo iż posiada kompetencje medyczne, nie jest dostępny w placówce w czasie rzeczywistym oraz nie może ocenić stanu dziecka na miejscu. W przypadku nagłej sytuacji zdrowotnej, istotne jest, aby personel żłobka miał dostęp do wykwalifikowanego pracownika medycznego, który na co dzień ma styczność z dziećmi i zna ich historię zdrowotną. Zgłoszenie objawów kierownikowi żłobka może być użyteczne w kontekście organizacyjnym, ale nie dostarcza potrzebnej pomocy medycznej. Opiekun dziecka, choć blisko związany z dziećmi, nie ma wystarczającej wiedzy medycznej, aby podjąć odpowiednie działania w sytuacji zagrożenia zdrowia. Właściwą praktyką jest oczywiście informowanie rodziców, ale kluczowym krokiem jest najpierw ocena sytuacji przez wykwalifikowanego pracownika medycznego, co pozwala na podjęcie szybkiej i właściwej decyzji dotyczącej dalszego postępowania. Tego rodzaju podejście jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa zdrowotnego dzieci w placówkach opiekuńczych i edukacyjnych.
Pytanie 5

Zabiegi resuscytacyjne podstawowe (Basic Life Support - BLS) u dziecka powinny zaczynać się od

A. uderzenia w klatkę piersiową
B. 2 wdechów ratunkowych
C. uciskania klatki piersiowej
D. 5 wdechów ratunkowych
Rozpoczęcie podstawowych zabiegów resuscytacyjnych (BLS) u dziecka od 5 oddechów ratowniczych jest zgodne z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji (ERC). W przypadku dzieci, które nie oddychają, pierwszym krokiem jest zapewnienie drożności dróg oddechowych, a następnie wykonanie 5 oddechów ratowniczych, które mają na celu wprowadzenie tlenu do płuc. To kluczowe, ponieważ w przypadku nagłego zatrzymania krążenia, dostępność tlenu jest niezbędna dla minimalizacji uszkodzeń mózgu i innych narządów. Praktycznie, oddechy te powinny być wykonywane w sposób delikatny, aby uniknąć uszkodzenia płuc, a ich skuteczność można ocenić poprzez obserwację ruchów klatki piersiowej. Warto również pamiętać, że w przypadku noworodków i niemowląt, oddechy ratownicze powinny być dostosowane do ich anatomii, co oznacza, że należy używać mniejszej siły. Prawidłowe przeprowadzenie tych czynności zgodnie z aktualnymi standardami ma kluczowe znaczenie dla skuteczności resuscytacji.
Pytanie 6

Zasady następstw proksymodystalnych i cefalokaudalnych odnoszą się do

A. kolejności osiągnięć w rozwoju ruchowym dziecka
B. indywidualnych czynników rozwojowych dziecka
C. wsparcia rozwoju psychofizycznego dziecka
D. elementów wpływających na rozwój psychomotoryczny dziecka
Prawa następstwa proksymodystalnego i cefalokaudalnego odnoszą się do kolejności postępów w rozwoju motoryki dziecka, co ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia, jak dzieci uczą się i rozwijają swoje umiejętności ruchowe. Prawo cefalokaudalne oznacza, że rozwój motoryczny odbywa się od głowy do kończyn, co obserwujemy na przykład w przypadku umiejętności trzymania głowy, siedzenia, a następnie chodzenia. Prawo proksymodystalne wskazuje, że rozwój zaczyna się od centralnej części ciała w kierunku kończyn, co można zaobserwować w umiejętnościach takich jak chwytanie przedmiotów – najpierw dziecko uczy się trzymać przedmioty blisko ciała, a później rozwija zdolności do chwytania ich z większej odległości. Zrozumienie tych praw jest niezbędne dla specjalistów pracujących z dziećmi, np. terapeutów zajęciowych i pedagogów, którzy planują odpowiednie programy wsparcia rozwoju motorycznego, dostosowane do etapu rozwoju dziecka.
Pytanie 7

Prowadząc zabawę muzyczno-ruchową dla 4-letnich dzieci pod tytułem "Stary niedźwiedź", opiekunka przede wszystkim rozwija u dzieci

A. przyzwyczajenia i nawyki
B. motorykę dużą
C. motorykę małą
D. samodzielność
Zabawa "Stary niedźwiedź" to świetny sposób na rozwijanie motoryki dużej u małych dzieci, szczególnie tych 4-letnich. Motoryka duża to te wszystkie ruchy, które angażują większe grupy mięśniowe, jak bieganie, skakanie czy turlanie się. W tej zabawie, dzieci naśladują ruchy niedźwiedzia, co sprawia, że całe ich ciało jest w ruchu i to w naprawdę różnorodny sposób. Na przykład, skaczą, robią przewroty czy biegają w różnych kierunkach. Tego typu aktywności pomagają w rozwijaniu koordynacji i równowagi, co jest super ważne w tym wieku. Dodatkowo, są one zgodne z zaleceniami dla dzieci w przedszkolu. Regularne zabawy, takie jak ta, sprzyjają rozwojowi serca i wzmacniają mięśnie, co odgrywa istotną rolę w tej fazie życia. Specjaliści, którzy zajmują się edukacją przedszkolną i psychologią rozwoju, naprawdę polecają takie formy aktywności w codziennym nauczaniu.
Pytanie 8

Do typowych objawów szkarlatyny należą:

A. powiększone węzły chłonne, swędzenie
B. plamki Koplika na wewnętrznej stronie policzków, wysoka gorączka
C. obrzęk gruczołów ślinowych, grudkowa wysypka
D. trójkąt Fiłatowa wokół ust, "malinowy język"
Odpowiedź dotycząca trójkąta Fiłatowa wokół ust oraz "malinowego języka" odnosi się do charakterystycznych objawów szkarlatyny, które są kluczowe dla właściwej diagnozy tej choroby. Trójkąt Fiłatowa to obszar w okolicy ust, który pozostaje blady, podczas gdy cała reszta twarzy może być zaczerwieniona. Zjawisko to jest wynikiem działania toksyn wydzielanych przez paciorkowce grupy A, które są odpowiedzialne za szkarlatynę. "Malinowy język" to termin stosowany do opisania języka, który jest czerwony, pomarszczony i może mieć widoczne papille smakowe. Obserwowanie tych objawów jest kluczowe w praktyce medycznej, ponieważ pozwala na szybkie rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia, które często obejmuje antybiotyki. Właściwe rozpoznanie i szybkie działanie są istotne, ponieważ nieleczona szkarlatyna może prowadzić do powikłań, takich jak zapalenie ucha, zapalenie nerek czy choroby serca. Znajomość tych objawów jest niezbędna dla wszystkich pracowników służby zdrowia, aby mogli oni odpowiednio reagować na przypadki tej choroby w praktyce klinicznej i zapewniać pacjentom optymalną opiekę.
Pytanie 9

Z diety dziecka, które cierpi na fenyloketonurię, należy usunąć

A. mięso
B. słodycze
C. olej roślinny
D. napar z herbaty
Fenyloketonuria (PKU) to wrodzona choroba, która sprawia, że organizm nie potrafi dobrze przerabiać aminokwasu zwanego fenyloalaniną. Dlatego dzieci z PKU muszą bardzo uważać na to, co jedzą. Ich dieta musi być ściśle kontrolowana, a niektóre produkty, takie jak mięso, ryby, jaja i niektóre mleczne rzeczy, powinny być całkowicie wykluczone. Mięso jest na przykład pełne białka, a co za tym idzie, także fenyloalaniny. W praktyce oznacza to, że dzieci z PKU muszą unikać wszystkiego, co zawiera te składniki, i raczej stawiać na warzywa, owoce i specjalne produkty dietetyczne. Rodzice i opiekunowie mają tu dużą rolę, bo muszą dokładnie stosować się do wskazówek dietetyków, żeby zadbać o zdrowy rozwój dziecka i uniknąć poważnych problemów zdrowotnych, jak uszkodzenia neurologiczne spowodowane zbyt dużą ilością fenyloalaniny w organizmie.
Pytanie 10

Toaleta jamy ustnej u dziecka powinna być rozpoczęta od

A. momentu pojawienia się pierwszego zęba
B. pierwszych dni życia dziecka
C. ukończenia przez dziecko pierwszego roku życia
D. ukończenia przez dziecko drugiego roku życia
Rozpoczęcie toalety jamy ustnej dopiero w momencie wyrżnięcia pierwszego zęba lub po ukończeniu przez dziecko pierwszego roku życia jest znaczącym błędem w podejściu do zdrowia jamy ustnej. Te podejścia opierają się na mylnym przekonaniu, że higiena jamy ustnej jest potrzebna jedynie wtedy, gdy zęby są widoczne. W rzeczywistości, problemy stomatologiczne mogą zaczynać się znacznie wcześniej, nawet w okresie niemowlęcym. Bakterie, które prowadzą do próchnicy, mogą rozwijać się na dziąsłach, zanim zęby w ogóle się wyrżną. Ponadto, nieprzestrzeganie zasad higieny od pierwszych dni życia może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym infekcji jamy ustnej czy chorób przyzębia. Istnieją również doniesienia naukowe sugerujące, że wczesna interwencja w zakresie higieny jamy ustnej może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia próchnicy w późniejszym okresie życia. Opóźnianie rozpoczęcia toalety jamy ustnej może również kształtować złe nawyki, które będą trudne do zmiany w przyszłości. Warto pamiętać, że zdrowe nawyki zaczynają się od wczesnego dzieciństwa, a systematyczne dbanie o jamę ustną jest kluczowym elementem ogólnego dobrostanu dziecka.
Pytanie 11

Zwiększona liczba epizodów luźnych stolców, brak chęci do jedzenia, ból w obrębie brzucha, któremu mogą towarzyszyć gorączka lub ogólne osłabienie organizmu, to symptomy

A. różyczki.
B. opryszczki.
C. biegunki.
D. niedokrwistości.
Biegunka jest stanem, który charakteryzuje się zwiększoną częstotliwością oddawania stolców, które mogą być luźne lub wodniste. Objawy takie jak ból brzucha, brak apetytu, a także gorączka oraz ogólne osłabienie organizmu mogą wskazywać na infekcję wirusową, bakteryjną lub pasożytniczą. W praktyce medycznej rozpoznawanie biegunki związane jest z analizą objawów towarzyszących, a także z wywiadem dotyczącym diety pacjenta oraz potencjalnych czynników ryzyka, takich jak podróże czy kontakt z osobami chorymi. W przypadku biegunki ważne jest, aby nie tylko zidentyfikować przyczynę, ale również podjąć odpowiednie działania, takie jak utrzymanie odpowiedniego nawodnienia oraz wprowadzenie lekkostrawnej diety. Wg wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia, w przypadku biegunki u dzieci kluczowe jest szybkie uzupełnianie płynów i elektrolitów. Monitorowanie objawów oraz edukacja pacjentów na temat zapobiegania odwodnieniu stanowią istotne elementy opieki nad pacjentem.
Pytanie 12

Krzyś, który ma 6 lat, stracił wzrok w wyniku nieszczęśliwego zdarzenia. Krzyś jest osobą

A. niedowidzącą
B. słabowidzącą
C. ociemniałą
D. niewidomą
Odpowiedź "ociemniała" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do osób, które straciły wzrok w wyniku urazu, choroby lub wrodzonej wady. Ociemniałość to stan, w którym osoba nie ma zdolności do widzenia w ogóle lub ma bardzo ograniczoną zdolność widzenia. W sytuacji Krzysia, który stracił wzrok w wyniku wypadku, określenie to jest w pełni adekwatne. Ważne jest, aby w pracy z osobami ociemniałymi stosować odpowiednie metody wsparcia, takie jak szkolenia w zakresie orientacji przestrzennej i mobilności, które pomagają w samodzielnym poruszaniu się. Dobrą praktyką jest także dostosowanie środowiska do potrzeb osób z uszkodzeniem wzroku, co może obejmować użycie kontrastowych kolorów, odpowiednie oświetlenie oraz oznaczenia brajlowskie. Warto również pamiętać o technologiach wspierających, takich jak aplikacje czy urządzenia umożliwiające nawigację oraz dostęp do informacji.
Pytanie 13

Odpowiednia liczba oddechów w spoczynku dla noworodków oraz niemowląt to około

A. 40-50/min
B. 60-70/min
C. 20-30/min
D. 12-19/min
Częstość oddechów u noworodków i niemowląt jest kluczowym wskaźnikiem ich zdrowia, a odpowiedzi 12-19/min, 60-70/min oraz 20-30/min nie odpowiadają rzeczywistości i są zrozumiane w kontekście mylnych założeń. Odpowiedź 12-19/min odnosi się do norm dla dorosłych, gdzie normalna częstość oddechów w spoczynku wynosi 12-20 oddechów na minutę. U niemowląt ten zakres jest znacznie wyższy, co jest spowodowane ich szybszym metabolizmem oraz mniejszą pojemnością płuc. Odpowiedź 60-70/min sugeruje, że noworodki miałyby nadmiernie wysoką częstość oddechów, co jest nie tylko nielogiczne, ale także może wskazywać na problemy medyczne, takie jak tachypnoe, które mogłyby wymagać interwencji. Podobnie, odpowiedź 20-30/min również nie oddaje rzeczywistego obrazu, ponieważ nie uwzględnia specyficznych potrzeb metabolicznych noworodków. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to pomieszanie norm dla różnych grup wiekowych oraz nieznajomość różnic w fizjologii układu oddechowego noworodków. W praktyce, dla pediatrów i pielęgniarek kluczowe jest posługiwanie się właściwymi wartościami odniesienia, aby móc skutecznie oceniać stan zdrowia dziecka oraz reagować na ewentualne zagrożenia. Dlatego znajomość i stosowanie poprawnych norm jest niezbędne w codziennej praktyce medycznej.
Pytanie 14

Eliminacja produktów bogatych w białko jest kluczową zasadą w diecie dziecka cierpiącego na

A. toksoplazmozę
B. chondrakalcynozę
C. fenyloketonurię
D. celiakię
Toksoplazmoza, celiakia i chondrakalcynoza to schorzenia, które nie mają związku z koniecznością eliminacji produktów wysokobiałkowych z diety dzieci. Toksoplazmoza jest infekcją wywołaną przez pasożyta Toxoplasma gondii, której głównym celem jest leczenie farmakologiczne oraz ewentualne wprowadzenie diety zdrowotnej, ale nie wiąże się to z restrykcją białkową. Celiakia, z kolei, to choroba autoimmunologiczna, która prowadzi do nietolerancji glutenu, co oznacza, że dieta dzieci z celiakią powinna koncentrować się na eliminacji produktów zawierających gluten, a nie białko ogólnie. W przypadku chondrakalcynozy, która dotyczy odkładania się kryształów wewnątrz stawów, dieta nie odgrywa kluczowej roli w leczeniu i nie wymaga eliminacji produktów wysokobiałkowych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie różnych schorzeń oraz niewłaściwe rozumienie ich specyfiki dietetycznej. Niezrozumienie, że każde z tych schorzeń ma różne wymagania dietetyczne, może prowadzić do nieadekwatnych decyzji żywieniowych, co jest istotne w kontekście zdrowia dzieci.
Pytanie 15

Jakie działania powinni podejmować rodzice 3,5-letniego malucha, u którego występuje jąkanie w nowych sytuacjach?

A. Powinni pozwolić dziecku na dokończenie zdania
B. Powinni cicho dokończyć wypowiedź za dziecko
C. Powinni poprawiać wypowiedzi dziecka
D. Powinni zmniejszyć liczbę interakcji społecznych dziecka
Pozwolenie dziecku na dokończenie wypowiedzi jest kluczowe w procesie wspierania go w sytuacjach jąkania. Takie podejście pomaga dziecku poczuć się akceptowanym i zrozumianym, co może znacznie zmniejszyć stres związany z mową. W praktyce, rodzice powinni unikać przerywania dziecka, nawet gdy jego wypowiedź trwa dłużej lub jest mniej płynna. Ważne jest, aby stworzyć środowisko sprzyjające swobodnej ekspresji, co pomoże w budowaniu pewności siebie dziecka. Dobre praktyki wskazują, że rodzice powinni okazywać cierpliwość i zainteresowanie tym, co dziecko ma do powiedzenia. Warto również wprowadzać regularne ćwiczenia mowy, które pomogą w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych. Na przykład, zachęcanie dziecka do opowiadania krótkich historyjek lub wspólne czytanie książek może być skuteczne w rozwijaniu płynności mowy. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami specjalistów w dziedzinie logopedii, którzy podkreślają znaczenie wspierającego środowiska w przezwyciężaniu trudności w mówieniu.
Pytanie 16

Według teorii Erika Eriksona, trwałe niezaspokajanie potrzeb w okresie niemowlęcym prowadzi do wykształcenia u dziecka poczucia

A. wstydu oraz zwątpienia
B. onieśmielenia
C. niepewności oraz braku zaufania
D. braku tożsamości
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na brak tożsamości, jest błędny, ponieważ koncept tożsamości, według Eriksona, jest związany z późniejszym etapem rozwoju, który występuje w adolescencji. W życiu niemowlęcia kluczowe znaczenie ma zaufanie, a nie tożsamość. Podobnie, koncepcja onieśmielenia nie jest bezpośrednio związana z niezaspokajaniem potrzeb w okresie niemowlęcym; raczej dotyczy zachowań społecznych i interakcji w późniejszych etapach rozwoju. W przypadku wstydu i zwątpienia, również jest to terminologia odnosząca się do kolejnych etapów rozwoju, a nie do wczesnych doświadczeń w niemowlęctwie. Teoretyczne podstawy wskazują, że negatywne doświadczenia w pierwszym roku życia mogą prowadzić do problemów w późniejszym życiu, ale nie pośrednio związane są z poczuciem wstydu. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest zrozumienie, że wszystkie emocje negatywne w dzieciństwie są efektem bezpośredniego działania rodziców; w rzeczywistości, na każdy etap rozwoju przypisane są różne cechy, które nie są ze sobą liniowo powiązane. Warto zatem dobrze zaznajomić się z teoriami rozwojowymi, aby właściwie zrozumieć, w jaki sposób różne etapy rozwoju wpływają na formowanie się osobowości oraz umiejętności społeczne.
Pytanie 17

Aby złagodzić bóle związane z wyrastaniem zębów, jak należy postępować z niemowlęciem?

A. ciepły smoczek
B. schłodzony w zamrażalniku sok
C. schłodzony gryzak
D. ciepły gryzak
Schłodzony gryzak to naprawdę świetny sposób na złagodzenie bólu podczas ząbkowania u niemowląt. Z tego, co zauważyłem, dzieci często miewają z tym problem, a chłodne rzeczy mogą przynieść im ulgę. Chłód pomaga opuchniętym dziąsłom, więc warto podać dziecku coś schłodzonego do żucia. Tylko pamiętaj, żeby wybierać gryzaki odpowiednie dla wieku malucha, z materiałów, które są bezpieczne, jak silikon czy tworzywa, które mają atesty. Najlepiej schłodzić gryzak w lodówce, a nie w zamrażalniku, żeby nie ryzykować poparzenia dziąseł. To, co mówią pediatrzy, to, że ta metoda naprawdę działa i jest bezpieczna. Czasem widać, jak dzieciaki się uspokajają, gdy mają coś zimnego w rączkach.
Pytanie 18

Która z wymienionych metod jest wskazana, gdy w zimny dzień opiekunka udaje się z przeziębionym dzieckiem do przychodni dla dzieci chorych?

A. Ochronić dziecko przed wychłodzeniem
B. Podać leki przeciwbólowe
C. Zadbanie o odpowiednią ilość płynów
D. Podanie antybiotyku
Dbanie o dziecko, żeby nie zmarzło, to naprawdę ważna rzecz, zwłaszcza jak jest zimno na dworze. Niska temperatura może osłabić jego odporność, a to może prowadzić do poważniejszych problemów, jak zapalenie oskrzeli czy płuc. W praktyce, warto ubrać malucha w ciepłe warstwy, które pomogą mu utrzymać odpowiednią temperaturę. Nie zapominaj też o głowie i szyi, bo to miejsca, przez które ucieka najwięcej ciepła. Jak już musisz wozić dziecko do lekarza, lepiej mieć klimatyzację w samochodzie, żeby zminimalizować szok termiczny. Idealnie sprawdzą się kocyki lub specjalne otulacze, które pomogą w utrzymaniu ciepła. Ogólnie rzecz biorąc, odpowiednia temperatura ciała jest kluczowa, zwłaszcza dla dzieci, które mają słabszy układ immunologiczny. To naprawdę fundament zdrowej opieki, więc warto o tym pamiętać.
Pytanie 19

Najczęstszą przyczyną pocierania oczu, ciągnięcia się za uszy lub drapania po twarzy u zdrowego niemowlęcia jest

A. senność
B. złość
C. smutek
D. głód
Fajnie, że wybrałeś senność! To dlatego, że jak niemowlę jest zmęczone, to zaczyna robić różne rzeczy, jak pocieranie oczu czy drapanie się po buzi. To takie naturalne reakcje, które mówią rodzicom, że czas na odpoczynek. Często widzi się, że maluchy męczą się i potrzebują snu, a te sygnały są łatwe do zaobserwowania. Odpowiedni sen jest mega ważny dla ich rozwoju, bo pomaga im rosnąć zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Właśnie dlatego rodzice powinni być czujni na te sygnały, żeby zapewnić maluchowi spokój i komfort. Obserwacja zachowań niemowlaka to istotna część ich codziennej opieki, nie da się tego przecenić.
Pytanie 20

Od którego miesiąca życia dziecka można wprowadzać do jego jadłospisu fasolkę szparagową oraz kapustę?

A. Od 10-go miesiąca
B. Od 9-go miesiąca
C. Od 8-go miesiąca
D. Od 7-go miesiąca
Odpowiedź, że fasolka szparagowa i kapusta mogą być wprowadzane do diety niemowlęcia od 10-go miesiąca życia, jest poprawna. W tym okresie, niemowlęta są już zazwyczaj gotowe na bardziej zróżnicowane i złożone pokarmy. Fasolka szparagowa, bogata w błonnik, witaminy z grupy B oraz minerały, jak żelazo i magnez, wspiera rozwój układu pokarmowego. Kapusta z kolei dostarcza witamin, takich jak C i K, a także ma działanie wspierające odporność. Zgodnie z rekomendacjami pediatrów, wprowadzanie nowych pokarmów powinno przebiegać stopniowo, co pozwala na monitorowanie ewentualnych reakcji alergicznych. Warto również pamiętać, że warzywa te najlepiej podawać po uprzednim ugotowaniu, co ułatwia ich strawność. Dodatkowo, 10. miesiąc życia to czas, kiedy niemowlęta zaczynają rozwijać umiejętności żucia, co czynią te pokarmy idealnymi dla ich diety.
Pytanie 21

W prawidłowym procesie rozwoju mowy u dziecka, moment gaworzenia zazwyczaj występuje około

A. 8. - 10. miesiąca życia
B. 2. - 3. miesiąca życia
C. 11. - 12. miesiąca życia
D. 5. - 6. miesiąca życia
Gaworzenie to kluczowy etap w rozwoju mowy dziecka, który zazwyczaj pojawia się w okresie od 5. do 6. miesiąca życia. W tym czasie dzieci zaczynają eksperymentować z dźwiękami, co jest niezbędne dla ich późniejszego rozwoju językowego. Gaworzenie obejmuje produkcję sylab, które mogą przypominać proste dźwięki, takie jak 'ba', 'da' czy 'ma'. To moment, w którym dzieci rozwijają swoje umiejętności komunikacyjne, a także uczą się rozpoznawania rytmu i melodii mowy. W praktyce, rodzice i opiekunowie mogą wspierać ten proces poprzez aktywne angażowanie się w interakcje z dzieckiem, na przykład poprzez naśladowanie dźwięków czy zachęcanie do ich powtarzania. Istotne jest również, aby zapewnić dzieciom bogate środowisko językowe, co jest zgodne z zasadami wczesnej edukacji i neurologicznego rozwoju mowy, gdzie ważne jest stymulowanie słuchu oraz mowy poprzez różnorodne bodźce dźwiękowe i werbalne.
Pytanie 22

W pierwszym roku życia, długość ciała zdrowego niemowlęcia w porównaniu do długości urodzeniowej wzrasta

A. o 65%
B. o 80%
C. o 50%
D. o 35%
Inne odpowiedzi, takie jak wzrost o 35%, 65% lub 80%, opierają się na błędnych założeniach dotyczących rozwoju fizycznego niemowląt. Wzrost o 35% jest zaniżony, biorąc pod uwagę, że pierwsze miesiące życia to okres intensywnego wzrostu, w którym dziecko zyskuje na długości znacznie więcej niż 5 cm w porównaniu do długości urodzeniowej. Z kolei 65% oraz 80% to zdecydowanie zawyżone wartości, które nie mają podstaw w badaniach dotyczących rozwoju dzieci. Wzrost o 65% sugerowałby, że dziecko osiąga długość bliską 82,5 cm w ciągu roku, co jest niezgodne z danymi statystycznymi. Z kolei 80% wzrostu oznaczałoby, że niemowlę po roku miałoby długość około 90 cm, co jest rzadkie i zazwyczaj obserwowane tylko w przypadku dzieci z wyjątkowymi predyspozycjami genetycznymi. Takie niepoprawne oszacowania mogą wynikać z mylnych przekonań dotyczących tempa wzrostu, które nie uwzględniają różnorodności indywidualnych cech rozwojowych dzieci. Kluczowe jest zrozumienie, że każde dziecko rośnie w swoim indywidualnym tempie, a normy wzrostu są jedynie wskazówką, która powinna być stosowana w kontekście holistycznej oceny stanu zdrowia i rozwoju dziecka.
Pytanie 23

Drugim krokiem w terapii oraz w zapobieganiu postępowi choroby sierocej jest etap

A. nawiązywania porozumienia
B. towarzyszenia
C. równowagi emocjonalnej
D. normalności
Odpowiedzi, które wybrałeś, nie oddają tego, jak ważny jest etap nawiązywania porozumienia w terapii. Odpowiedź o towarzyszeniu sugeruje, że obecność terapeuty jest wszystkim, a to może wprowadzać w błąd co do jego roli. Oczywiście towarzyszenie pacjentowi jest istotne, ale bez rozmowy i zrozumienia jego problemów, sama obecność to za mało. Mówiąc o normalności, może to brzmieć, jakby celem terapii było tylko powrócenie do stanu sprzed choroby, a to nie do końca prawda, bo terapia ma pomóc w dostosowaniu się do nowej rzeczywistości i radzeniu sobie z emocjami związanymi z chorobą. Równowaga emocjonalna jest ważna, ale jest efektem, a nie pierwszym krokiem terapii. Jeśli nie nawiążesz porozumienia na początku, to jak możesz osiągnąć równowagę emocjonalną? W terapii nie da się pominąć komunikacji, bo to kluczowy element potrzebny do wsparcia pacjenta w jego zmaganiach.
Pytanie 24

Jakie minerały powinny być brane pod uwagę w zapobieganiu próchnicy zębów u dzieci?

A. Potas i magnez.
B. Jod i chrom.
C. Kwas i fosfor.
D. Wapń i fluor.
Wapń i fluor są kluczowymi składnikami mineralnymi w profilaktyce próchnicy zębów u dzieci. Wapń odgrywa fundamentalną rolę w mineralizacji szkliwa, co jest istotne dla jego twardości i odporności na kwasy produkowane przez bakterie w jamie ustnej. Fluor natomiast wzmacnia szkliwo, czyniąc je bardziej odpornym na demineralizację, a także wspomaga proces remineralizacji zębów, co jest szczególnie ważne w przypadku młodych pacjentów, których zęby są w fazie intensywnego rozwoju. W praktyce, odpowiednia ilość wapnia i fluoru może być zapewniona przez dietę bogatą w nabiał oraz poprzez stosowanie past do zębów z fluorem. Standardy stomatologiczne rekomendują regularne badania stomatologiczne, które pozwalają na monitorowanie stanu zębów i wczesne wykrywanie oznak próchnicy. Warto również wprowadzać dzieciom nawyk picia wody z fluorem, co dodatkowo wspiera ich zdrowie jamy ustnej.
Pytanie 25

Jakie umiejętności motoryczne są typowe dla dziecka w wieku osiemnastu miesięcy, które rozwija się prawidłowo?

A. Popycha lub ciągnie pojazdy, trzymane za rękę wchodzi po schodach krokiem dostawnym
B. Porusza się sprawnie, wrzuca piłkę do kosza oddalonego o 120 cm
C. Trzymając się poręczy, pokonuje schody, używając naprzemiennego kroku
D. Rozpoczyna samodzielne wstawanie przy krześle oraz wykonuje pierwsze kroki bez pomocy
Odpowiedź, że osiemnastomiesięczne dziecko popycha lub ciągnie pojazdy oraz wchodzi po schodach krokiem dostawnym, jest zgodna z typowym rozwojem motorycznym na tym etapie. Osiemnasty miesiąc życia to czas znacznego postępu w umiejętnościach motorycznych, w tym w zakresie koordynacji oraz równowagi. Dzieci w tym wieku często zaczynają eksplorować otoczenie, korzystając z pojazdów, co wspiera ich rozwój motoryczny poprzez angażowanie mięśni nóg i rąk. Krok dostawny przy wchodzeniu po schodach pokazuje, że dziecko potrafi kontrolować ruchy ciała oraz balansować, co jest kluczowe dla dalszego rozwoju umiejętności motorycznych. Zgodnie z wytycznymi rozwoju dziecka, umiejętność wchodzenia po schodach jest jednym z kamieni milowych, a rodzice i opiekunowie powinni stymulować te umiejętności, tworząc bezpieczne warunki do zabawy i nauki. Przykłady aktywności, które wspierają rozwój dzieci w tym wieku, obejmują zabawy w chodzenie po schodach z nadzorem, zabawy z pojazdami na placu zabaw oraz różnorodne ćwiczenia równoważne.
Pytanie 26

W trakcie zabawy polegającej na identyfikacji przez dziecko odgłosów zwierząt odtwarzanych z płyty CD rozwijana jest

A. koordynacja wzrokowo-ruchowa
B. słuch fonematyczny
C. percepcja słuchowa
D. percepcja wzrokowa
Odpowiedź "percepcja słuchowa" jest naprawdę trafna. Kiedy dziecko bawi się w rozpoznawanie głosów zwierząt, to w pełni wykorzystuje swoje umiejętności słuchowe. Percepcja słuchowa to nic innego jak umiejętność słuchania i rozumienia dźwięków wokół nas, co jest super ważne, zwłaszcza w nauce mówienia i komunikacji. Moim zdaniem, zabawy, które angażują dzieci w odkrywanie dźwięków, są świetnym sposobem na naukę. Na przykład, nauczyciele mogą wykorzystać takie aktywności, żeby rozwijać zdolności związane z rozróżnianiem dźwięków, co z kolei pomaga w nauce czytania i pisania. Jak to mówią, im więcej dzieci słuchają różnorodnych dźwięków, tym lepiej rozwijają swoje umiejętności poznawcze i emocjonalne. Dobrze jest też, gdy w edukacji wprowadzamy różne formy aktywności słuchowych, bo to naprawdę pomaga w wszechstronnym rozwoju maluchów.
Pytanie 27

W trakcie zabawy edukacyjnej z użyciem worka czarodziejski, prowadzonej z dziećmi w wieku dwunastu miesięcy, co należy umieścić w worku?

A. przedmioty nowe, nieznane dziecku
B. kolorowe ilustracje
C. przedmioty znane dziecku
D. narzędzia muzyczne
Wybór znanych dziecku przedmiotów jako zawartości worka czarodziejski jest zgodny z teorią rozwoju poznawczego dzieci w pierwszym roku życia. W tym okresie maluchy eksplorują świat głównie przez doświadczenia z przedmiotami, które są im już znane. Zastosowanie znanych przedmiotów w zabawie dydaktycznej wspomaga rozwój umiejętności poznawczych, wzmacnia poczucie bezpieczeństwa i sprzyja nauce przez zabawę. Przykładem może być użycie zabawek, które dziecko już widziało i z którymi miało do czynienia, co umożliwia lepsze zrozumienie i przetwarzanie informacji. Prawidłowe podejście do zabawy dydaktycznej w tym wieku powinno bazować na znanych elementach, gdyż stymuluje to rozwój języka oraz umiejętności społecznych. Może to również sprzyjać integracji sensorycznej, gdyż dzieci uczą się poprzez dotyk, wzrok i dźwięk. Używanie znanych przedmiotów w zabawie, zgodnie z najlepszymi praktykami w edukacji wczesnoszkolnej, stwarza również okazję do rozwijania więzi emocjonalnych między dzieckiem a opiekunem, co jest kluczowe dla zdrowego rozwoju społecznego.
Pytanie 28

W co powinno być ubrane 6-miesięczne dziecko, które spędzi czas na werandzie w słoneczny dzień, gdy temperatura powietrza wynosi około 5°C?

A. W kombinezon, czapkę i rękawiczki
B. W koszulkę i body
C. W kaftanik i śpioszki
D. W sweterek i czapeczkę
Wybór ubrania dla 6-miesięcznego dziecka na werandowanie w niskiej temperaturze, takiej jak 5°C, powinien być starannie przemyślany, aby zapewnić odpowiednią ochronę przed zimnem i warunkami atmosferycznymi. Kombinezon, czapka i rękawiczki to optymalna kombinacja, ponieważ kombinezon jest odpowiednio ocieplony i zakrywa dużą część ciała, co minimalizuje ryzyko wychłodzenia, zwłaszcza w strefach, gdzie ciepło z ciała mogłoby być szybko tracone. Czapka chroni głowę, która jest jedną z części ciała, przez które tracimy najwięcej ciepła, a rękawiczki zabezpieczają dłonie, które są szczególnie wrażliwe na chłód. Ważne jest, aby nie zapominać o warstwie odzieży, która odprowadza wilgoć, co jest istotne, aby dziecko czuło się komfortowo. Dobrą praktyką jest także monitorowanie temperatury ciała dziecka, aby upewnić się, że nie jest ani przegrzane, ani zmarznięte, co można osiągnąć poprzez odpowiednie dostosowanie warstw odzieży.
Pytanie 29

Jaką temperaturę powinna mieć woda do chłodzącej kąpieli dla dziecka z gorączką?

A. o 4-5°C niższą od bieżącej temperatury ciała dziecka
B. o 4-5°C wyższą od temperatury w pomieszczeniu
C. o 1-2°C niższą od bieżącej temperatury ciała dziecka
D. o 1-2°C wyższą od temperatury w pomieszczeniu
Wybrałeś odpowiedź, że woda powinna być o 1-2°C niższa od temperatury ciała dziecka i to jest całkiem sensowne. Właściwie to właśnie taka temperatura wody, około 36-37°C, jest zalecana dla dzieci z gorączką. Dzięki temu kąpiel nie tylko schładza, ale też jest bezpieczna i komfortowa. Jeśli dziecko ma na przykład 39°C, to woda powinna mieć tak z 37-38°C. To daje szansę na łagodne obniżenie gorączki. Lekarze mówią, że zbyt zimna woda może wywołać szok, a to nie jest nic fajnego. Lepiej więc pilnować temperatury wody i ciała dziecka podczas kąpieli, żeby wszystko przebiegało w miłej atmosferze.
Pytanie 30

W metodzie aktywnego słuchania, która jest skierowana do dzieci w wieku przedszkolnym, Batii Strauss promowała muzykę

A. poważną
B. awangardową
C. elektroniczną
D. soulową
Wybór odpowiedzi niepoprawnych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące odpowiednich stylów muzycznych w kontekście aktywnego słuchania w edukacji przedszkolnej. Muzyka soul, chociaż bogata emocjonalnie i rytmicznie, nie jest tak strukturalnie złożona jak muzyka poważna, co ogranicza jej zdolność do rozwijania umiejętności analitycznych u dzieci. Muzyka elektroniczna, chociaż nowoczesna i często popularna wśród młodszych pokoleń, często brakuje melodii i harmonii, co może sprawić, że dzieci nie będą w stanie w pełni zaangażować się w proces aktywnego słuchania. Ponadto, muzyka awangardowa, znana z eksperymentalnych form i często nieprzewidywalnej struktury, może być zbyt skomplikowana dla przedszkolaków, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z muzyką. Właściwe podejście do edukacji muzycznej wymaga zrozumienia, że dzieci uczą się najlepiej w środowisku, które jest zarówno stymulujące, jak i odpowiednio dostosowane do ich poziomu rozwoju. Dlatego też wybór odpowiednich gatunków muzycznych, takich jak muzyka poważna, ma kluczowe znaczenie dla skuteczności procesu nauczania i rozwijania umiejętności dzieci w zakresie aktywnego słuchania.
Pytanie 31

Aby rozwijać zainteresowania dzieci sztuką plastyczną, wychowawczyni powinna

A. przedstawiać dzieciom biografie znanych artystów.
B. zorganizować wizytę w galerii.
C. trzymać się technik plastycznych, które są znane dzieciom.
D. stosować różnorodne techniki plastyczne.
Stosowanie różnorodnych technik plastycznych w pracy z dziećmi jest kluczowym elementem w rozwijaniu ich zainteresowań i umiejętności twórczych. Wprowadzając różnorodność, opiekunka nie tylko angażuje dzieci na wielu płaszczyznach, ale także pobudza ich wyobraźnię i kreatywność. Przykłady takich technik mogą obejmować malowanie akwarelami, rysowanie węglem, tworzenie kolaży, a także techniki 3D, takie jak rzeźba z gliny czy papier maché. Dzięki takim działaniom dzieci mogą odkrywać swoje preferencje oraz rozwijać zdolności manualne i artystyczne. Warto odwoływać się do standardów edukacji artystycznej, które wskazują na wagę różnorodności w nauczaniu plastyki, a także na zdolność do wyrażania siebie przez sztukę. W kontekście dobrych praktyk, organizacja warsztatów, w których dzieci będą mogły eksperymentować z różnymi materiałami i technikami, może przyczynić się do ich wszechstronnego rozwoju i postrzegania sztuki jako ważnego elementu życia.
Pytanie 32

Sześciomiesięczne niemowlę, które rozwija się prawidłowo, jest w stanie

A. przekręcić się z brzuszka na plecy
B. stać z pomocą
C. usiąść z pozycji leżącej bez wsparcia
D. stać samodzielnie
Odpowiedź, że sześciomiesięczne niemowlę potrafi przekręcić się z brzuszka na plecy, jest prawidłowa, ponieważ jest to jeden z kluczowych etapów rozwoju motorycznego w tym okresie życia. W wieku sześciu miesięcy dzieci nabywają umiejętności pozwalające na ruchy rotacyjne, co jest istotnym krokiem w kierunku większej niezależności motorycznej. Przekręcanie się jest nie tylko oznaką rozwijającej się siły mięśniowej, ale także koordynacji ruchowej i świadomości ciała. Na tym etapie dzieci często zaczynają eksplorować swoje otoczenie, co sprzyja ich dalszemu rozwojowi sensorycznemu i poznawczemu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe dla rodziców i opiekunów, którzy powinni stymulować rozwój dziecka przez zabawy zachęcające do ruchu, takie jak układanie zabawek w zasięgu, by zmotywować dziecko do przekręcania się. Warto również pamiętać, że każde dziecko rozwija się indywidualnie, ale te umiejętności są zgodne z ogólnymi normami rozwojowymi.
Pytanie 33

Zajęcia plastyczne obejmujące malowanie za pomocą rąk można najwcześniej wprowadzić w trakcie zabaw z dziećmi, które rozwijają się prawidłowo

A. w II kwartale trzeciego roku życia
B. w IV kwartale drugiego roku życia
C. w I kwartale drugiego roku życia
D. w IV kwartale trzeciego roku życia
Zarówno odpowiedzi dotyczące IV kwartału trzeciego roku życia, II kwartale trzeciego roku życia, jak i IV kwartale drugiego roku życia są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają kluczowych aspektów rozwoju dziecka w kontekście zajęć plastycznych. W przypadku IV kwartału trzeciego roku życia, dzieci są już na etapie, w którym ich zdolności manualne są znacznie rozwinięte i preferują bardziej złożone techniki artystyczne, takie jak rysowanie czy użycie narzędzi. Wprowadzenie malowania rękami w tym okresie może nie spełniać ich oczekiwań i nie stymulować ich kreatywności w wystarczający sposób. Z kolei odpowiedzi dotyczące II kwartału trzeciego roku życia mogą sugerować, że aktywności plastyczne są bardziej odpowiednie w tym wieku. Jednakże, dzieci w tym okresie często zaczynają koncentrować się na bardziej wymagających zadaniach i mogą nie wykazywać takiego zainteresowania malowaniem rękami, co powoduje, że takie podejście jest mniej efektywne. Na etapie IV kwartału drugiego roku życia dzieci są wciąż w fazie intensywnego rozwoju ruchowego, ale ich umiejętności nie są jeszcze dostatecznie dostosowane do skutecznego angażowania się w malowanie rękami. Kluczowym błędem w tych analizach jest nieuznawanie wpływu rozwoju psychomotorycznego na zdolności artystyczne, co jest fundamentalnym aspektem w doborze odpowiednich aktywności dla dzieci w różnym wieku.
Pytanie 34

Ostatecznym skutkiem przewlekłej choroby dla psychiki dziecka są zaburzenia

A. ruchowe
B. osobowości
C. snu
D. żywienia
Odpowiedzi dotyczące zaburzeń odżywiania, ruchowych oraz snu, choć mogą występować w kontekście przewlekłych chorób, nie są skrajną konsekwencją wpływu takich schorzeń na sferę psychiczną dziecka. Zaburzenia odżywiania mogą pojawić się jako odpowiedź na stres związany z chorobą, ale są one bardziej objawem, a nie bezpośrednim efektem wpływu na osobowość. Problemy ruchowe mogą być wynikiem fizycznych ograniczeń, które mogą także wpływać na psychikę, lecz nie są one bezpośrednio związane z zaburzeniami osobowości. Z kolei zaburzenia snu, chociaż mogą być skutkiem przewlekłego bólu lub lęków, również nie są tak głęboko zakorzenione w kształtowaniu osobowości dziecka. Przewlekłe choroby wpływają na rozwój emocjonalny i społeczny, co w dłuższym okresie prowadzi do zmian w osobowości, a niekoniecznie do wymienionych zaburzeń. Kluczowe jest, aby zrozumieć, iż to, jak dziecko radzi sobie z przewlekłą chorobą, wpływa na kształtowanie jego osobowości, a nie tylko na pojawienie się nieprzyjemnych objawów, co jest istotne w kontekście zapewnienia odpowiedniego wsparcia i terapii.
Pytanie 35

Zgodnie z wytycznymi żywieniowymi Instytutu Matki i Dziecka, drobno pokrojone potrawy oraz delikatne produkty, które można podać do rąk, mogą być wprowadzone do diety prawidłowo rozwijającego się niemowlęcia w wieku

A. 7 miesięcy
B. 6 miesięcy
C. 10 miesięcy
D. 11 miesięcy
Odpowiedzi 6, 10 i 11 miesięcy nie są adekwatne do zaleceń żywieniowych dotyczących wprowadzania pokarmów stałych do diety niemowlęcia. W przypadku wyboru 6 miesięcy, chociaż wielu rodziców zaczyna wprowadzać pokarmy stałe w tym czasie, to zalecenia wskazują, że właściwy moment na wprowadzenie drobno posiekanych pokarmów oraz miękkich produktów do rączki to 7 miesięcy. Wprowadzenie tych pokarmów zbyt wcześnie może prowadzić do ryzyka zadławienia się, ponieważ niemowlęta w tym wieku mogą jeszcze nie posiadać wystarczających umiejętności żucia i gryzienia. Z kolei odpowiedzi 10 i 11 miesięcy wskazują na zbyt późne wprowadzenie takich pokarmów, co może opóźnić rozwój umiejętności żywieniowych. W okresie 10 i 11 miesięcy niemowlęta powinny już być zaznajomione z różnorodnymi teksturami pokarmów, co wspiera ich rozwój sensoryczny oraz umiejętność samodzielnego jedzenia. Opóźnione wprowadzenie pokarmów stałych może niekorzystnie wpływać na adaptację dziecka do posiłków rodzinnych oraz zwiększać ryzyko wybiórczości pokarmowej. W związku z tym, kluczowe jest dostosowywanie diety niemowlęcia do jego wieku i umiejętności, aby wspierać zdrowy rozwój i przyzwyczajać je do różnorodności smaków i konsystencji.
Pytanie 36

Jakie działania należy eliminować w procesie stymulowania mowy u 2-letniego dziecka?

A. Nieustannego powtarzania słów
B. Braku kontaktu wzrokowego z dzieckiem
C. Pokazywania ilustracji
D. Zbyt częstego poprawiania dziecka
Kontakt wzrokowy z dzieckiem jest kluczowym elementem skutecznej komunikacji, zwłaszcza w interakcji z małymi dziećmi. Utrzymywanie kontaktu wzrokowego sprzyja nawiązywaniu relacji i budowaniu zaufania, co jest niezbędne dla rozwoju umiejętności werbalnych. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do poczucia osamotnienia u dziecka i negatywnie wpłynąć na jego zdolności komunikacyjne. Powtarzanie słów jest również ważnym narzędziem w procesie nauki języka, które pozwala dziecku na przyswajanie nowych słów i konstrukcji gramatycznych. Dzieci uczą się poprzez naśladowanie, a im więcej słów usłyszą w różnych kontekstach, tym lepiej rozwiną swoje umiejętności językowe. Pokazywanie obrazków natomiast wzmacnia zrozumienie i rozpoznawanie pojęć, co jest szczególnie ważne w wieku przedszkolnym. Wszelkie te elementy są zgodne z teorią uczenia się wielozmysłowego, która sugeruje, że dzieci najlepiej przyswajają wiedzę poprzez różnorodne bodźce. Dlatego należy unikać koncentrowania się tylko na jednym aspekcie komunikacji, a zamiast tego stosować holistyczne podejście, które łączy wiele technik stymulujących aktywność werbalną dziecka.
Pytanie 37

Jakie materiały powinny być wykluczone podczas technicznych zabaw z małym dzieckiem?

A. Srebrne.
B. Obszerne.
C. Drobne.
D. Wielobarwne.
Drobne materiały, takie jak małe klocki, guziki czy inne detale, powinny być unikane w zabawach techniczno-konstrukcyjnych z małymi dziećmi głównie z powodów bezpieczeństwa. Dzieci w wieku przedszkolnym często wkładają rzeczy do ust, a małe elementy mogą stanowić zagrożenie zadławienia. Przykładowo, według standardów bezpieczeństwa zabawek, takich jak norma EN 71, wszystkie zabawki przeznaczone dla dzieci poniżej 3 roku życia nie mogą zawierać małych części, które mogłyby być połknięte. W związku z tym, aby zapewnić bezpieczne środowisko zabawy, warto wybierać większe elementy, które są łatwe do uchwycenia i manipulowania przez małe rączki. Takie podejście nie tylko minimalizuje ryzyko urazów, ale także wspiera rozwój motoryki małej, ponieważ dzieci uczą się precyzyjnych ruchów i koordynacji. Ponadto, korzystanie z odpowiednich materiałów wspiera kreatywność i wyobraźnię dzieci, które mogą skonstruować różne obiekty bez obaw o swoje bezpieczeństwo.
Pytanie 38

Podstawowe czynności resuscytacyjne u dziecka powinny rozpocząć się od wykonania

A. dwóch oddechów ratowniczych
B. pięciu oddechów ratowniczych
C. uderzenia przedsercowego
D. uciśnięć mostka
Poprawna odpowiedź to wykonanie 5 oddechów ratowniczych. W przypadku dzieci, kiedy występuje zatrzymanie oddechu, kluczowe jest jak najszybsze przywrócenie wentylacji. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji (ERC), w sytuacji nagłego zatrzymania krążenia u dzieci należy rozpocząć od 5 oddechów ratowniczych przed przystąpieniem do uciśnięć klatki piersiowej. Takie podejście ma na celu uzupełnienie niedoboru tlenu w organizmie dziecka i uniknięcie uszkodzenia mózgu spowodowanego hipoksją. Przykładowo, w przypadku dziecka, które uległo utonięciu, natychmiastowe wykonanie 5 oddechów ratowniczych może znacząco zwiększyć szanse na przeżycie i minimalizację powikłań neurologicznych. Ważne jest również, aby oddechy były wykonane skutecznie, co oznacza, że należy odpowiednio zabezpieczyć drogi oddechowe dziecka, aby zapewnić prawidłowy przepływ powietrza. Tego rodzaju praktyki są zgodne z aktualnymi standardami resuscytacji i powinny być znane każdemu, kto ma do czynienia z opieką nad dziećmi.
Pytanie 39

Według wytycznych żywieniowych Instytutu Matki i Dziecka, do diety niemowlęcia rozwijającego się prawidłowo można wprowadzić drobno posiekane potrawy oraz miękkie produkty do samodzielnego jedzenia w wieku

A. 11 miesięcy
B. 6 miesięcy
C. 7 miesięcy
D. 10 miesięcy
Wybór 6 miesięcy jako wieku wprowadzenia drobno posiekanych pokarmów oraz miękkich produktów do rączki jest niepoprawny, chociaż na pierwszy rzut oka może wydawać się sensowny. W rzeczywistości, w wieku 6 miesięcy niemowlęta są zazwyczaj gotowe na wprowadzenie pokarmów uzupełniających w postaci puree, ale ich umiejętności motoryczne oraz żucia nie są jeszcze na wystarczającym poziomie, aby radzić sobie z drobnymi kawałkami. Wprowadzanie pokarmów stałych zbyt wcześnie może prowadzić do ryzyka zadławienia, co jest istotnym zagrożeniem zdrowotnym. Odpowiedni wiek na wprowadzenie różnorodnych konsystencji pokarmów, w tym drobno posiekanych oraz tych, które mogą być jedzone „rączką”, to około 7 miesięcy, kiedy dziecko zaczyna wykazywać większą gotowość do podejmowania prób samodzielnego jedzenia. Wprowadzenie pokarmów w niewłaściwym wieku może również prowadzić do opóźnień w rozwoju umiejętności jedzenia i odkrywania nowych smaków. Na przykład, postulowane przez niektóre źródła wprowadzenie pokarmów stałych zbyt wcześnie jest sprzeczne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowych instytucji zajmujących się zdrowiem publicznym, które podkreślają znaczenie dostosowywania diety do rozwoju dziecka. Wniosek jest taki, że kluczowe jest ścisłe przestrzeganie zaleceń dotyczących wprowadzania pokarmów uzupełniających, aby zapewnić bezpieczeństwo i prawidłowy rozwój niemowlęcia.
Pytanie 40

Jakie objawy są typowe dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu?

A. Problemy z reakcją na bodźce zewnętrzne, ograniczone zainteresowania, moczenie nocne
B. Zaburzenia sensoryczne, powtarzające się zachowania, deficyty w komunikacji
C. Kłopoty z poruszaniem się, spastyczność, brak umiejętności w komunikacji
D. Trudności w koordynacji ruchowej, impulsywność, zaburzenia pamięci
Zaburzenia sensoryczne, powtarzalne zachowania oraz deficyty w komunikowaniu się to charakterystyczne objawy zaburzeń autystycznych, które są zgodne z definicjami zawartymi w DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders). Zaburzenia sensoryczne mogą obejmować nadwrażliwość lub niedowrażliwość na bodźce zewnętrzne, co wpływa na sposób, w jaki dzieci z autyzmem odbierają świat. Na przykład, dziecko może wykazywać silne reakcje na dźwięki, które dla innych są neutralne, lub wręcz przeciwnie - nie reagować na ból. Powtarzalne zachowania, takie jak stereotypie ruchowe (np. machanie rękami, kręcenie się w kółko), są istotnym elementem diagnozy, wskazującym na sztywność myślenia i rutyny. Deficyty w komunikowaniu się mogą obejmować zarówno ograniczenia w mowie, jak i trudności w nawiązywaniu interakcji społecznych, co utrudnia dzieciom z autyzmem budowanie relacji oraz skuteczną komunikację. Zrozumienie tych specyficznych symptomów jest kluczowe dla skutecznego wsparcia dzieci z zaburzeniami autystycznymi oraz wdrażania odpowiednich strategii terapeutycznych, które mogą poprawić ich jakość życia oraz zdolności społeczno-komunikacyjne.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej