Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 24 marca 2025 07:03
Data zakończenia: 24 marca 2025 07:10

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie materiały używa się do uszycia worków kieszeniowych w spodniach jeansowych?

A. kieszeniówkę

B. rękawówkę

C. włókniteks

D. kolanówkę

Kieszeniówka to materiał, który wykorzystywany jest do produkcji worków kieszeniowych w spodniach jeansowych. Jest to tkanina charakteryzująca się wysoką odpornością na rozrywanie, co jest kluczowe w kontekście funkcjonalności tych kieszeni, które często służą do przechowywania przedmiotów codziennego użytku, takich jak portfele czy telefony komórkowe. Standardy branżowe wymagają, aby kieszenie były wykonane z materiałów, które zapewniają odpowiednią trwałość oraz estetykę. Przykładem zastosowania kieszeniówki jest produkcja spodni, które są eksploatowane w trudniejszych warunkach, na przykład w pracy w magazynach lub na budowach, gdzie narażone są na intensywne użytkowanie. Dobre praktyki w szyciu jeansów zakładają również odpowiednie podklejenie kieszeni, aby wzmocnić miejsca narażone na największe obciążenia. Umiejętność doboru odpowiednich materiałów oraz technik szycia jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 2

Jakie etapy, biorąc pod uwagę kolejność, są związane z procesem przeróbki odzieżowej, która polega na zmniejszeniu jej o jeden rozmiar?

A. Przygotowanie do przeróbki, realizacja przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu, kontrola jakości

B. Przygotowanie do przeróbki, realizacja przeróbki, kontrola jakości odzieży, końcowe wykończenie wyrobu

C. Realizacja przeróbki, kontrola jakości wyrobu, przygotowanie do przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu

D. Realizacja przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu, przygotowanie do przeróbki, kontrola jakości wyrobu

Zrozumienie błędnych odpowiedzi w kontekście procesu przeróbki wyrobu odzieżowego jest istotne dla zapewnienia prawidłowego przebiegu każdej operacji krawieckiej. Wiele z niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na niewłaściwą chronologię działań, co świadczy o braku zrozumienia kluczowych etapów. Na przykład, zaczynanie od etapu wykonania przeróbki, a następnie przechodzenie do przygotowania, wprowadza chaos w procesie produkcyjnym. Przygotowanie do przeróbki to fundamentalny krok, który obejmuje nie tylko analizę wyrobu, ale także dobór właściwych narzędzi i materiałów, co jest kluczowe dla późniejszego sukcesu przeróbki. Pominięcie tego etapu prowadzi do opóźnień i błędów w wykonaniu. Dalsze błędy ujawniają się w pomijaniu kontroli jakości, co jest kluczowym krokiem na końcu procesu. Kontrola jakości nie tylko zapewnia zgodność z normami i standardami, ale również identyfikuje ewentualne wady, które mogłyby wpłynąć na satysfakcję klienta. Na każdym etapie, od przygotowania do wykonania i wykończenia, należy pamiętać o najwyższych standardach wykonania, które są nieodzowne w branży odzieżowej. Właściwe zrozumienie chronologii procesów przeróbki jest zatem kluczowe, aby uniknąć takich typowych błędów myślowych i zapewnić wysoką jakość produkcji.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jaką ilość materiału o szerokości 140 cm trzeba przeznaczyć na wycięcie części klasycznej spódnicy damskiej o długości 50 cm dla klientki z obwodem bioder wynoszącym 96 cm?

A. 50 cm

B. 100 cm

C. 55 cm

D. 110 cm

Wybór materiału na spódnicę wymaga przemyślanej analizy, a podawanie nieprawidłowych długości prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Odpowiedzi wskazujące na 50 cm jako długość materiału, nie uwzględniają istotnych aspektów, jakimi są zapasy na szwy i wykończenia. W rzeczywistości, każdy element odzieży wymaga dodatkowych centymetrów, które są niezbędne do prawidłowego uszycia. Przykładowo, zapasy na szwy zazwyczaj wynoszą od 1 do 2 cm z każdej strony, co w tym przypadku przekłada się na dodatkowe 4 cm dla elementów z przodu i tyłu. Z kolei odpowiedzi sugerujące 110 cm lub 100 cm również nie są uzasadnione, ponieważ wskazują na nadmierne zmarnotrawienie materiału. Przy szerokości 140 cm tkaniny, 55 cm to wystarczająca długość, która pozwala na wykrojenie wszystkich elementów bez zbędnych nadmiarów. Tego rodzaju błędy mogą wynikać z nieznajomości zasad krawiectwa oraz praktycznych aspektów planowania wykrojów, co jest kluczowe w zawodzie krawca. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zapoznać się z dokumentacją techniczną i standardami branżowymi, które precyzyjnie określają, jak należy postępować przy planowaniu wykrojów odzieżowych.

Pytanie 5

Przeróbka kamizelki bez podszewki polega na dostosowaniu jej do figury klientki oraz przyszyciu 4 guzików pobranych z magazynu zakładu. Koszt jednego guzika to 1,00 zł, a cena robocizny została oszacowana na 30,00 zł. Jaką kwotę należy zapłacić za wykonanie usługi?

A. 31,20 zł

B. 33,00 zł

C. 32,00 zł

D. 34,00 zł

No to super, że wybrałeś 34,00 zł! To jest prawidłowa odpowiedź, bo musimy dodać koszt robocizny, który wynosi 30,00 zł, do kosztu guzików. Każdy guzik kosztuje 1,00 zł, a potrzebujemy 4, więc to 4 x 1,00 zł daje nam 4,00 zł. Jak to zsumujemy, to mamy 30,00 zł za robociznę plus 4,00 zł za guziki, co daje 34,00 zł. To normalne, że w takich wycenach trzeba wszystko zsumować, żeby klient wiedział, za co dokładnie płaci. Dobrze jest mieć jasność w każdej transakcji, bo to pomaga zarówno nam, jak i klientom. Dzięki temu możemy lepiej planować, co do budżetu na przyszłość.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Ile materiału potrzeba na uszycie podstawowych spodni damskich o długości 104 cm, z gładkiej tkaniny o szerokości 150 cm, przy wymiarach klientki 170/64/94?

A. 104 cm

B. 228 cm

C. 208 cm

D. 115 cm

Odpowiedź 115 cm jest poprawna, ponieważ przy obliczaniu zużycia materiału do uszycia spodni damskich o długości 104 cm, należy uwzględnić nie tylko samą długość nogawki, ale także dodatkowy materiał potrzebny na szwy oraz wykończenia. Standardowo przyjmuje się, że do uszycia jednego kompletu spodni potrzeba około 20-30 cm materiału więcej niż sama długość nogawki. W przypadku spodni o długości 104 cm, przyjmując dodatkowe 10-15 cm na szwy i wykończenia, otrzymujemy 115 cm jako optymalną długość tkaniny. Warto zaznaczyć, że szerokość tkaniny wynosząca 150 cm pozwala na uzyskanie odpowiedniej ilości materiału z minimalną ilością odpadu, co jest istotne z punktu widzenia efektywności kosztowej i ekologicznej produkcji odzieży. Praktyki te są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży odzieżowej, które promują minimalizację odpadów i optymalizację wykorzystania surowców.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Przy obliczaniu normy zużycia materiału o szerokości 140 cm, który ma być użyty do wykonania płaszcza kąpielowego z kapturem, należy uwzględnić takie wymiary jak: długość płaszcza oraz

A. długość rękawa oraz obwód klatki piersiowej

B. wzrost i obwód bioder

C. wzrost oraz obwód klatki piersiowej

D. długość rękawa i wysokość kaptura

Odpowiedź "długość rękawa i wysokość kaptura" jest poprawna, ponieważ przy obliczaniu normy zużycia materiału na płaszcz kąpielowy kluczowe jest uwzględnienie wszystkich elementów konstrukcyjnych, które mają wpływ na ostateczny kształt i funkcjonalność odzieży. Długość rękawa jest istotna, ponieważ wpływa na komfort noszenia oraz na zakres ruchu, co jest szczególnie ważne w przypadku odzieży przeznaczonej do użytku wodnego. Wysokość kaptura z kolei ma znaczenie zarówno estetyczne, jak i praktyczne – dobrze zaprojektowany kaptur chroni przed wiatrem i wodą, co jest istotne w kontekście płaszczy kąpielowych. Przykładowo, w standardach produkcji odzieży sportowej, takich jak ISO 13688, zaleca się uwzględnianie takich wymiarów, aby produkt końcowy spełniał oczekiwania użytkowników. Uwzględniając te wymiary, projektant może bardziej precyzyjnie obliczyć ilość materiału potrzebną do produkcji, co prowadzi do optymalizacji kosztów i minimalizacji odpadów materiałowych.

Pytanie 12

Oblicz potrzebne zużycie tkaniny gładkiej o szerokości 90 cm do uszycia damskiej spódnicy podstawowej o długości 50 cm na wymiary ZWo - 164 cm, ot - 70 cm, obt - 96 cm?

A. 50 cm

B. 55 cm

C. 100 cm

D. 110 cm

Aby poprawnie obliczyć zużycie tkaniny do uszycia spódnicy damskiej, należy uwzględnić szerokość materiału oraz długość spódnicy. W tym przypadku szerokość tkaniny wynosi 90 cm, a długość spódnicy to 50 cm. Aby spódnica miała odpowiednią formę, konieczne jest złożenie materiału z zapasem na szwy oraz ewentualne marszczenia. Dodatkowo, z uwagi na wymiary ZWo (164 cm), ot (70 cm) oraz obt (96 cm), spódnica musi być wykonana w taki sposób, aby odpowiednio dopasować się do sylwetki. Przy obliczeniach uwzględniamy również zapas na szwy, zazwyczaj wynoszący około 10-15%, oraz dodatkowy materiał do ewentualnych dekoracji lub podszewki. W praktyce, przy standardowych wymiarach i zapotrzebowaniu na materiał, uzyskuje się wynik około 110 cm, co odpowiada zasadom dobrych praktyk w szyciu odzieży, zapewniając komfort noszenia oraz estetykę wykończenia.

Pytanie 13

Fałdy występują w spódnicy, gdy podkrój na linii talii z przodu jest zbyt mały lub gdy spódnica jest za wąska w biodrach?

A. poziome z przodu

B. ukośne skierowane w stronę linii środka z przodu

C. ukośne skierowane w stronę linii środka z tyłu

D. poziome z tyłu

Wybór niewłaściwych odpowiedzi, takich jak "poziome w tyle" czy "ukośne zwrócone w kierunku linii środka tyłu lub przodu", pokazuje niezrozumienie zasad krawiectwa i anatomii sylwetki. Poziome fałdy w tyle spódnicy mogą być skutkiem innych problemów, np. niewłaściwego kroju w okolicach pośladków, ale nie są one bezpośrednio związane z wąskością spódnicy w biodrach czy niskim podkrojem w talii z przodu. Fałdy ukośne natomiast mogą powstawać w przypadku, gdy spódnica jest źle dopasowana w okolicach ud lub kolan. Zrozumienie, że fałdy powstają w wyniku niewłaściwego układu materiału na sylwetce, jest kluczowe dla projektantów odzieży. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to brak analizy konstrukcji ubrania oraz jego interakcji z ciałem. W projektowaniu odzieży istotne jest uwzględnienie proporcji ciała oraz jego ruchów, co wymaga od projektanta znajomości zasad ergonomii oraz technik krawieckich. Zastosowanie dobrych praktyk, takich jak prototypowanie, testowanie kroju oraz dostosowywanie rozmiarów, jest kluczowe do unikania takich błędów w przyszłości.

Pytanie 14

Jakie czynności należy wykonać, aby poprawić bluzkę z zbyt głębokim dekoltem?

A. wydłużeniu zaszewki piersiowej w okolicy boku

B. poszerzeniu przedniej części na linii pachy oraz bokach

C. wszyciu nadmiaru materiału w bocznych szwach

D. wszyciu nadmiaru tkaniny w szwach barkowych

Zastosowanie wydłużenia zaszewki piersiowej od linii boku w celu naprawy zbyt głębokiego podkroju szyi jest podejściem, które ignoruje podstawowe zasady konstrukcji odzieży. Zaszewka piersiowa jest elementem, który wpływa na kształt i dopasowanie w obszarze biustu, a nie bezpośrednio w rejonie podkroju szyi. Wydłużenie jej może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak dodatkowe fałdy materiału przy szyi lub brak równowagi w proporcjach całej bluzki, co w rezultacie pogorszy estetykę odzieży. Poszerzenie przodu na linii pachy oraz bokach również jest nieefektywnym rozwiązaniem, ponieważ nie wpływa na głębokość podkroju szyi, ale może sprawić, że bluzka stanie się zbyt luźna w obszarze biustu, co również jest niepożądane. Wszycie nadmiaru tkaniny w szwach bocznych ma za to na celu dostosowanie obwodu bluzki, jednak nie rozwiązuje problemu głębokości podkroju, co jest kluczowe w tej sytuacji. Typowym błędem jest założenie, że poprawki w jednym obszarze mogą wpłynąć na inny, co w praktyce krawieckiej może prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem. Dlatego tak ważne jest, aby każdy element odzieży był poprawiany w kontekście całej konstrukcji, co daje lepsze efekty jakościowe i estetyczne.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Przyprasowanie to proces obróbki przy użyciu pary i ciepła, który należy wykonać w celu

A. zmniejszenia długości brzegów elementów

B. przewinięcia brzegu elementu w jedną stronę

C. wyprostowania źle wyprasowanego elementu

D. zmniejszenia grubości krawędzi elementu

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że rozprostowanie źle wyprasowanego elementu jest działaniem, które nie jest bezpośrednio związane z przyprasowaniem. Przyprasowanie ma na celu przede wszystkim osiągnięcie optymalnej grubości krawędzi, a nie korekcję błędów wykończeniowych. Ponadto zmniejszenie długości brzegów elementów nie jest celem przyprasowania, ponieważ ta technika skupia się na modyfikacji grubości, a nie długości. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że redukcja długości jest możliwa podczas przyprasowania, jednak w praktyce jest to proces, który dotyczy bardziej cięcia lub szycia. Z kolei przewinięcie brzegu elementu w jedną stronę nie jest charakterystyczne dla procesu przyprasowania, ponieważ ten proces nie polega na zmianie kierunku krawędzi, lecz na ich uformowaniu i wyrównaniu. Często pojawiają się błędne wyobrażenia, że przyprasowanie działa jako uniwersalne narzędzie do korekcji wszelkich błędów w produkcie, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości, przyprasowanie jest wyspecjalizowaną techniką obróbcza, która wymaga odpowiednich ustawień i zrozumienia materiałów, z jakimi się pracuje. Tylko wtedy można w pełni wykorzystać potencjał tego procesu, zamiast próbować stosować go jako rozwiązanie dla problemów, które nie są związane z jego funkcją.

Pytanie 19

Zaparzaczka stanowi kluczowy element w wyposażeniu, między innymi, domowego miejsca pracy

A. krojenia ręcznego

B. szycia maszynowego

C. prasowania ręcznego

D. szycia ręcznego

Wybór odpowiedzi związany z szyciem ręcznym, krojeniem ręcznym czy szyciem maszynowym jest nieadekwatny w kontekście pytania dotyczącego zaparzaczki. Szycie ręczne polega na łączeniu materiałów przy użyciu igły i nitki, co jest procesem zupełnie odmiennym od prasowania. W przypadku szycia ręcznego nie ma zastosowania para ani żadne mechanizmy używane w zaparzaczkach. Temat krojenia ręcznego również nie odnosi się do prasowania, gdyż koncentruje się na wycinaniu tkanin przed ich dalszą obróbką. Z kolei szycie maszynowe, mimo że jest zautomatyzowaną formą szycia, także nie wymaga użycia zaparzaczki. Zrozumienie, że zaparzaczka jest narzędziem związanym z prasowaniem, a nie szyciem, jest kluczowe. Błędne wskazanie tych odpowiedzi wynika z nieznajomości funkcji i zastosowań poszczególnych narzędzi w obszarze odzieżowym. Warto zwrócić uwagę na to, że odpowiednie przygotowanie materiału do szycia, w tym prasowanie, znacząco wpływa na jakość finalnego produktu, co potwierdzają standardy jakości w branży odzieżowej. Zastosowanie zaparzaczki w procesach wykończeniowych pozwala na uzyskanie lepszych efektów końcowych, co jest niezbędne w celach zarówno estetycznych, jak i użytkowych.

Pytanie 20

Aby uniknąć przerywania nici górnej podczas szycia na stębnówce, należy między innymi

A. używać nici o odpowiedniej grubości i wytrzymałości

B. przewlekać nić przez prowadniki w sposób dowolny

C. zwiększyć nacisk sprężynki kompensacyjnej

D. nie polerować elementów roboczych maszyny

Niepolerowanie elementów roboczych maszyny nie ma bezpośredniego wpływu na zrywanie się nici. Polerowanie może być istotne dla redukcji tarcia między ruchomymi częściami, ale nie rozwiązuje problemu związanego z właściwościami nici. Zwiększanie docisku sprężynki kompensacyjnej jest również nieadekwatnym rozwiązaniem, ponieważ to może jedynie zwiększać napięcie nici, co w przypadku niewłaściwej grubości lub wytrzymałości nici może prowadzić do ich zrywania. Przewlekanie nici przez prowadniki w sposób dowolny jest kolejnym błędem, gdyż niewłaściwe prowadzenie nici może prowadzić do dodatkowego napięcia i skręcania, co zwiększa ryzyko uszkodzenia nici podczas szycia. Zamiast tego, kluczowe jest, aby nić była prowadzona zgodnie z zaleceniami producenta maszyny, aby zminimalizować opory oraz zapewnić prawidłowe napięcie. Dlatego nieprawidłowe podejścia praktyczne, takie jak te opisane, mogą prowadzić do frustracji i problemów z jakością szycia. Wiedza na temat materiałów oraz ich właściwości, a także umiejętność dostosowania parametrów maszyny do specyfiki używanych nici, należy do fundamentów skutecznego i precyzyjnego szycia.

Pytanie 21

Kostium damski uszyty z elanowełny, którego podszewka wymaga prasowania, powinien być prasowany

A. po prawej stronie przy użyciu wilgotnej zaparzaczki, żelazkiem nagrzanym do 150°C

B. na sucho, żelazkiem ustawionym na 110°C

C. po lewej stronie przy lekko zwilżonym materiale, żelazkiem o temperaturze 200°C

D. na mokro, żelazkiem o temperaturze 90°C

Prasowanie odzieży wykonanej z elanowełny wymaga szczególnej uwagi, a błędne metody mogą prowadzić do uszkodzeń materiału. Prasowanie na sucho, przy użyciu żelazka o temperaturze 110°C, może być niewystarczająco skuteczne, zwłaszcza przy tkaninach o właściwościach elastycznych. Wiele osób może myśleć, że niższa temperatura jest bezpieczniejsza, jednak nie daje ona wystarczającego efektu, co prowadzi do konieczności powtarzania procesu, a tym samym narażenia materiału na dodatkowe ciepło. Metoda na mokro z użyciem żelazka ustawionego na 90°C nie jest odpowiednia, ponieważ taka niska temperatura może nie przynieść pożądanych efektów, a także woda może wnikać w strukturę tkaniny, co może prowadzić do plam i odbarwień. Z kolei prasowanie po lewej stronie, lekko zwilżonym materiałem, z żelazkiem ustawionym na 200°C, stwarza ryzyko przypalenia tkaniny; wysoka temperatura jest niedopuszczalna dla syntetycznych włókien, jakimi są elanowełny, które mogą ulec stopieniu. Zrozumienie zachowań materiałów podczas prasowania jest kluczowe dla ich wystarczającej ochrony i długowieczności odzieży, dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do prasowania zapoznać się z zaleceniami producenta oraz standardowymi technikami prasowania odpowiednimi dla danego rodzaju tkaniny.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Jaki rodzaj ściegu łańcuszkowego powinno się zastosować do łączenia fragmentów sukni damskiej wykonanej z dzianiny, nie obrabiając ich krawędzi?

A. Obrzucający trzynitkowy

B. Obrzucający czteronitkowy

C. Prosty dwunitkowy

D. Pokrywający czteronitkowy

Wybór innych rodzajów ściegów łańcuszkowych, takich jak obrzucający trzynitkowy, obrzucający czteronitkowy czy pokrywający czteronitkowy, jest nieodpowiedni w kontekście łączenia elementów sukni z dzianiny bez wykończenia krawędzi. Ścieg obrzucający trzynitkowy, mimo że jest często wykorzystywany do zabezpieczania krawędzi tkanin, nie gwarantuje elastyczności, co jest kluczowe przy pracy z dzianiną. Jego struktura bardziej nadaje się do tkanin wiskozowych i bawełnianych, które nie wymagają tak dużej rozciągliwości. Z kolei obrzucający czteronitkowy, choć zapewnia solidne wykończenie, jest przeznaczony do wzmacniania krawędzi szwów, co w przypadku materiałów elastycznych może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak marszczenie. Zastosowanie pokrywającego czteronitkowego ściegu jest równie niewłaściwe, ponieważ ma on na celu głównie ukrycie szwów, co nie jest wymagane, gdy decydujemy się na prosty ścieg łączący. W rezultacie, wybierając niewłaściwy ścieg, można narazić projekt na estetyczne i funkcjonalne niedociągnięcia, które mogą wpływać na zadowolenie klientów oraz trwałość gotowego wyrobu. Zrozumienie różnic w ściegach oraz ich zastosowań jest niezbędne do prawidłowego wykonania odzieży, co potwierdzają standardy branżowe oraz najlepsze praktyki w szyciu.

Pytanie 24

Przyczyną marszczenia i ściągania się szwów bocznych oraz barkowych podczas szycia bluzki dziewczęcej z cienkiego batystu jest

A. uszkodzone ostrze igły

B. nadmierny docisk stopki

C. błędne ustawienie chwytacza

D. nieprawidłowe zamocowanie igły

Złe zamocowanie igły nie jest przyczyną marszczenia się tkanin, ponieważ nie ma bezpośredniego wpływu na docisk materiału do stopki. To, czy igła jest odpowiednio zamocowana, ma znaczenie w kontekście prawidłowego prowadzenia nici i uniknięcia problemów z szyciem, ale nie wpływa na marszczenie cienkich tkanin. Zbite ostrze igły również nie jest czynnikiem, który mógłby powodować takie zjawisko. Zbite ostrze może prowadzić do uszkodzenia tkaniny, jednak nie jest bezpośrednią przyczyną marszczenia, które jest efektem nadmiernego docisku stopki. Złe ustawienie chwytacza, choć może powodować nieprawidłowe formowanie ściegów, również nie jest bezpośrednio związane z marszczeniem się szwów bocznych i barkowych. Ważne jest, aby zrozumieć, że marszczenie się tkaniny najczęściej wynika z nieodpowiedniego docisku w trakcie szycia. Dlatego kluczowe jest dostosowanie ustawień maszyny do specyfiki materiału, aby zapewnić równomierne i estetyczne wykończenie odzieży. W kontekście branżowych praktyk, umiejętność dostosowywania parametrów maszyny do różnych typów tkanin jest niezbędna dla osiągnięcia wysokiej jakości szycia.

Pytanie 25

Podczas obliczania normy zużycia materiału gładkiego niezbędnego do uszycia odzieży w zakładzie krawieckim, należy uwzględnić na szwy i podwinięcia dodatek w wysokości około

A. 15% wyliczonej długości materiału

B. 10% wyliczonej długości materiału

C. 5% wyliczonej długości materiału

D. 20% wyliczonej długości materiału

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 15%, 5% czy 20% obliczonej długości materiału, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania norm zużycia materiału. Wybierając 15%, można zakładać, że krawiec przewiduje znacznie większe zapotrzebowanie na materiał, co prowadzi do nadmiernych strat i zwiększenia kosztów produkcji. Z kolei 5% w kontekście bardziej skomplikowanych konstrukcji odzieżowych może okazać się niewystarczające, co skutkuje problemami podczas szycia, takimi jak niewłaściwe dopasowanie czy trudności w wykonaniu detali. Z kolei wybór 20% jest przesadny, co może powodować nieefektywność w gospodarowaniu materiałami oraz prowadzić do wysokich kosztów produkcji. Warto zwrócić uwagę, że praktyka w branży odzieżowej, oparta na dokładnych pomiarach i analizy, skłania się ku wartościom, które minimalizują odpady, a 10% jest odzwierciedleniem najlepszych praktyk w tej dziedzinie. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwej wartości, to nadmierne uproszczenie procesu obliczeń lub niewłaściwe oszacowanie złożoności projektu, co podkreśla konieczność staranności i przemyślenia każdego aspektu produkcji odzieży.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jakie urządzenie wykorzystuje się do wycinania elementów odzieżowych z materiału o grubości 100 mm?

A. Ręczna krajarka z nożem pionowym

B. Ręczna krajarka z nożem tarczowym

C. Elektryczne nożyce z nożem wielokątnym

D. Elektryczne nożyce z nożem kołowym

Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, krajarka ręczna z nożem tarczowym oraz nożyce elektryczne z nożem kołowym nie są odpowiednimi urządzeniami do wykrawania elementów odzieży z tak dużych nakładów jak 100 mm. Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, mimo że są przydatne w wielu zastosowaniach, nie są przystosowane do cięcia grubych materiałów i mogą prowadzić do niewłaściwego cięcia, co negatywnie wpływa na jakość wykroju. Krajarka ręczna z nożem tarczowym również ma swoje ograniczenia, szczególnie w kontekście grubości materiałów. Tego typu urządzenia są bardziej skierowane na cieńsze tkaniny, a ich użycie w przypadku grubych materiałów może skutkować niedokładnym cięciem i większymi stratami materiałowymi. Z kolei nożyce elektryczne z nożem kołowym, choć efektywne przy cięciu tkanin, nie są odpowiednie do grubych nakładów, ponieważ ich konstrukcja ogranicza siłę cięcia. W każdym z tych przypadków, operatorzy mogą napotkać trudności związane z zachowaniem precyzji i jakości cięcia, co jest kluczowe w procesie produkcji odzieży, w którym istotne jest nie tylko cięcie, ale także zachowanie wysokich standardów wykończenia i estetyki. Dlatego wybór odpowiedniego narzędzia jest kluczowy dla efektywności procesu produkcyjnego.

Pytanie 28

Która z poniższych przyczyn nie przyczynia się do łamania igły podczas szycia?

A. Niewłaściwe nawinięcie dolnej nitki na szpuleczkę bębenka

B. Zbyt wysokie napięcie górnej nitki

C. Niewłaściwe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

D. Zbyt cienka igła

Zbyt duże napięcie nitki górnej, niewłaściwe założenie bębenka w mechanizmie chwytacza oraz zbyt cienka igła to powszechne przyczyny, które mogą prowadzić do łamania się igły. Napięcie nitki górnej jest kluczowym czynnikiem w procesie szycia, ponieważ zbyt mocne napięcie powoduje, że igła jest narażona na nadmierne obciążenie podczas wbijania się w materiał. Może to skutkować nie tylko złamaniem igły, ale również uszkodzeniem materiału. Właściwe ustawienie bębenka jest równie istotne, ponieważ niewłaściwe umiejscowienie bębenka prowadzi do nierównomiernego przesuwania się nitki, co powoduje, że igła nie porusza się płynnie, co zwiększa ryzyko jej złamania. Zbyt cienka igła również nie jest przystosowana do dużego obciążenia, jakie może wystąpić podczas szycia grubych materiałów, co również może przyczynić się do jej pęknięcia. W praktyce, aby minimalizować ryzyko łamania igieł, niezbędne jest regularne sprawdzanie napięcia oraz dobieranie odpowiednich rodzajów igieł do materiałów, co jest zalecane w standardach branżowych.

Pytanie 29

Aby zabezpieczyć krawędzie wykrojów odzieżowych, należy użyć maszyny

A. stębnówki

B. owerloka

C. podszywarki

D. ryglówki

Stębnówka to typ maszyny do szycia, która wykorzystuje jeden rząd igieł i jest stosowana głównie do szycia prostych szwów. Choć może być używana do łączenia materiałów, nie jest przystosowana do obrzucania krawędzi tkanin, co czyni ją niewłaściwym wyborem do zabezpieczania brzegów wykrojów odzieży. Ryglówka z kolei, mimo że używana do szycia mocnych szwów, również nie obsługuje obrzucania, co jest kluczowe w kontekście zabezpieczenia materiału przed strzępieniem. Podszywarka służy natomiast do podszywania krawędzi, co jednak nie odpowiada wymaganiom dotyczącym zabezpieczenia brzegów wykrojów. Wybór niewłaściwej maszyny do danego zadania może prowadzić do wielu problemów, takich jak osłabienie szwów, a także wpłynąć na estetykę i trwałość wyrobu. Niekiedy stosowane są maszyny wielozadaniowe, które mogą łączyć funkcje różnych rodzajów, ale kluczowe jest, aby dostosować sprzęt do specyficznych wymagań szycia. Ignorowanie tych zasad prowadzi do typowych błędów w procesie produkcyjnym, co może skutkować wyrobami o obniżonej jakości.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jaki rodzaj układu szablonów powinien być użyty do sukienki wykonanej z jednolitej tkaniny bawełnianej?

A. Wielokierunkowy

B. Dwukierunkowy

C. Łączony

D. Mieszany

Odpowiedź 'dwukierunkowy' jest w porządku, bo ten układ szablonów szczególnie pasuje do sukienek z jednolitych tkanin bawełnianych. Gdy materiał jest bez wzorów, taki układ pomaga uzyskać ładny i estetyczny wygląd, co jest mega ważne. Bawełna ma swoje zalety, a dzięki dwukierunkowemu układowi łatwiej ilościowo dopasować sukienkę. Myślę, że świetnym przykładem mogą być sukienki casualowe, które stawiają na prostotę formy i koloru. Dla projektantów mody, taki układ ułatwia manipulację sylwetką, a także akcentowanie detali jak szwy. No i nie zapominajmy o tym, że to bardziej funkcjonalne, bo lepiej wykorzystuje się materiał, co w przyszłości może nam zaoszczędzić trochę kasy i dbać o środowisko.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Jaką tkaninę należy wybrać na letnią męską koszulę?

A. Etaminę

B. Welwet

C. Popelinę

D. Flanelę

Popelina to tkanina o gładkiej, mocnej strukturze, która jest szczególnie popularna w produkcji letnich koszul męskich. Charakteryzuje się wysoką przewiewnością i lekkością, co czyni ją idealnym wyborem na cieplejsze dni. W przeciwieństwie do grubszych tkanin, takich jak flanela, popelina pozwala na swobodny przepływ powietrza, co zwiększa komfort noszenia w upalne dni. Tkanina ta jest często wykonana z bawełny lub mieszanki bawełny z innymi włóknami, co zapewnia zarówno wygodę, jak i trwałość. Dobrym przykładem zastosowania popeliny są koszule casualowe, które można nosić zarówno w pracy, jak i podczas weekendowych spotkań. W branży odzieżowej stosuje się popelinę zgodnie z wytycznymi dotyczącymi odzieży letniej, podkreślając jej lekkość i oddychalność jako kluczowe cechy. Dodatkowo, łatwość w pielęgnacji popeliny sprawia, że jest chętnie wybierana przez konsumentów, którzy cenią sobie praktyczność oraz estetykę ubioru.

Pytanie 35

Co może być przyczyną przerywania dolnej nitki podczas szycia?

A. zbyt wysokie napięcie nici górnej

B. nadmierne zabrudzenie transportera

C. nieprawidłowe mocowanie stopki

D. błędne nawinięcie nici na szpulkę bębenka

Podczas szycia mogą wystąpić różne problemy, w tym zrywanie nici dolnej, a niektóre z przyczyn, które często wskazuje się jako potencjalne, są błędne i mogą prowadzić do nieporozumień. Nadmierne zanieczyszczenie transportera rzeczywiście może negatywnie wpływać na pracę maszyny, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna zrywania nici dolnej. Zanieczyszczenia mogą powodować, że materiały nie będą prawidłowo przesuwane, co może prowadzić do problemów z równością szwów, jednak nie ma to bezpośredniego związku z samym zrywaniem nici. Niewłaściwe zamocowanie stopki również może wpływać na jakość szycia, ale problem ten dotyczy głównie sposobu prowadzenia materiału, a nie samej nici dolnej. W przypadku, gdy stopka nie jest odpowiednio zamocowana, materiał może nie być prawidłowo prowadzony, co może prowadzić do nierównych szwów, ale niekoniecznie do zrywania nici. Zbyt duże naprężenie nici górnej jest innym często wskazywanym błędem, który może prowadzić do problemów, jednak to również nie jest bezpośrednią przyczyną zrywania nici dolnej. Zbyt silne naprężenie może powodować, że nić będzie się łamać podczas szycia, ale w kontekście problemów z transportem dolnym należy skupić się na właściwym nawinięciu i ogólnym stanie maszyny. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że skuteczne szycie wymaga holistycznego spojrzenia na stan maszyny i jakości materiałów, a nie skupiania się jedynie na jednym aspekcie.

Pytanie 36

W procesie modelowania formy przodu bluzki podstawowej, konstrukcyjną zaszewkę piersiową można umiejscowić w dowolnym punkcie na liniach konturowych, co zależy od

A. zdobień i detali

B. modelu, fasonu bluzki

C. szkicu bluzki

D. charakterystyki materiału

Mówiąc szczerze, wybór zaszewki piersiowej to nie jest tylko kwestia materiału czy detali. I choć to fakt, że materiał może wpływać na to, jak bluzka się układa, to jednak fason jest tu najważniejszy. Nawet jeśli użyjemy super drogiego materiału, to źle umieszczona zaszewka może zepsuć cały efekt. A przeznaczenie bluzki? To też jest ważne, ale nie powinno przesądzać o lokalizacji zaszewki. Detale mogą być ładne, ale nie powinny być najważniejsze. Czasem zapominamy o tym, jak kluczowe jest, żeby to dobrze dopasować do sylwetki. Bez zrozumienia związku między fasonem a zaszewką, trudno osiągnąć ładny efekt na końcu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jaką tkaninę powinno się wybrać do uszycia damskiej spódnicy całorocznej podstawowej?

A. Szyfon

B. Tenis

C. Loden

D. Flausz

Wybór tkanin do szycia odzieży, w tym spódnic, powinien być oparty na ich właściwościach oraz przeznaczeniu. Flausz, będący materiałem o miękkiej, puszystej fakturze, jest najczęściej stosowany do produkcji odzieży zimowej, co sprawia, że nie nadaje się do całorocznej spódnicy. Jego grubość oraz ciężar mogą powodować dyskomfort w cieplejsze dni, a także ograniczać swobodę ruchów, co jest kluczowe w przypadku odzieży noszonej przez cały rok. Loden, z kolei, to tkanina wełniana, która ma podobne zastosowania, co flausz. Jest to materiał dedykowany głównie na odzież wierzchnią, ze względu na swoje właściwości termoizolacyjne oraz wodoodporność. Chociaż loden oferuje znakomitą ochronę przed zimnem, nie jest odpowiedni do spódnicy, która ma być noszona w różnych warunkach atmosferycznych. Szyfon, lekka, zwiewna tkanina, często stosowana w odzieży wieczorowej, może być pięknym materiałem, ale jego delikatność sprawia, że nie jest praktyczny na co dzień. Szyfon może łatwo ulegać zniszczeniu, a także nie zapewnia wystarczającej gry dla spódnicy, która powinna mieć odpowiednią strukturę. Wybór nieodpowiedniej tkaniny nie tylko wpływa na komfort noszenia, ale także na trwałość odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie właściwości materiałów, aby dokonać najlepszego wyboru, co jest istotne w praktyce krawieckiej oraz projektowej.

Pytanie 39

Jakie kroki powinien podjąć krawiec w trakcie przygotowań odzieży do pierwszej miary?

A. Rozprasować szwy

B. Sfastrygować elementy odzieży

C. Przyszyć guziki i wykonać dziurki

D. Połączyć komponenty odzieży na maszynie

Rozprasowanie szwów, połączenie części odzieży na maszynie czy przyszywanie guzików oraz robienie dziurek to czynności, które przychodzą na myśl w kontekście szycia odzieży, jednak nie są one odpowiednie na etapie przygotowania do pierwszej miary. Rozprasowanie szwów jest czynnością, która ma miejsce po wykonaniu ostatecznego szycia, a nie przed. Celem tej praktyki jest wygładzenie szwów, co ma na celu poprawę ogólnego wyglądu odzieży. Połączenie na maszynie części odzieży jest kolejnym krokiem, który następuje po tym, jak krawiec ma pewność, że fason odzieży jest odpowiedni. Właściwe dopasowanie i kontrola wymiarów powinny poprzedzać ten proces, aby uniknąć konieczności ponownego prucia i poprawiania. Przyszywanie guzików i robienie dziurek to finalne etapy wykończeniowe, które są realizowane dopiero po zakończeniu wszystkich prac konstrukcyjnych. W praktyce, pomijanie etapu sfastrygowania może prowadzić do wielu błędów, takich jak źle dopasowane szwy czy niewłaściwe proporcje odzieży. Dobrze jest pamiętać, że w krawiectwie istotne jest przestrzeganie kolejności działań, aby osiągnąć optymalną jakość i zadowolenie klienta. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, aby uniknąć typowych pułapek, które mogą wpłynąć na ostateczny efekt pracy. W branży krawieckiej priorytetem jest precyzja, a sfastrygowanie odzieży staje się niezbędnym krokiem w kierunku uzyskania idealnego dopasowania i wysokiej jakości wykończenia.

Pytanie 40

Jaką temperaturę prasowania należy ustawić przy wyprasowaniu damskiej spódnicy z tkaniny wełnianej, jeśli na etykiecie producent umieścił symbol żelazka z dwoma kropkami?

A. 200°C

B. 150°C

C. 120°C

D. 110°C

Jak wybierzesz temperaturę poniżej 150°C, na przykład 120°C lub 110°C, to możesz mieć problem z pielęgnacją odzieży. Wydaje się, że 120°C jest bezpieczna dla delikatnych tkanin, ale wełna potrzebuje nieco wyższej temperatury, żeby dobrze usunąć zagniecenia. Z kolei 110°C to już na pewno za mało, bo może nie wygładzi tkaniny jak trzeba. Z drugiej strony, temperatura 200°C jest totalnie za wysoka dla wełny i może ją spalić, co prowadzi do trwałych uszkodzeń. Ważne jest, żeby pamiętać, że każdy materiał ma swoje zasady prasowania i ignorowanie ich może skończyć się źle. Prasowanie wełny w niższej temperaturze może być po prostu niewystarczające, bo nie rozluźni struktury materiału. Dlatego warto mieć na uwadze symbole na metkach i dostosowywać temperaturę, żeby nie było przykrych niespodzianek i zachować jakość tkanin.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej