Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 25 lutego 2025 18:48
  • Data zakończenia: 25 lutego 2025 18:59

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby skutecznie przykryć obornik lub słomę po zbiorach kukurydzy na ziarno, w trakcie orki powinno się zastosować

A. odkładnice ażurowe
B. przedpłużki
C. krój tarczowy
D. odkładnice cylindryczne
Użycie krojów tarczowych, odkładnic ażurowych czy cylindrycznych do przykrywania obornika po zbiorze kukurydzy to nie jest najlepszy wybór i z kilku powodów. Kroje tarczowe zwykle są do cięcia roślin, więc nie bardzo się nadają do mieszania resztek z glebą. Takie narzędzia nie pomagają w integracji tych resztek, co jest kluczowe, żeby dobrze się rozkładały. A odkładnice ażurowe czy cylindryczne, to w zależności od konstrukcji, mogą nie przykrywać obornika jak trzeba, więc nie pomagają w mineralizacji. Czasem ludzie myślą, że bardziej skomplikowane narzędzia są lepsze, ale często proste rozwiązania są bardziej efektywne. Przedpłużki, na przykład, są projektowane z myślą o tym, żeby dobrze wymieszać resztki z glebą, co poprawia życie biologiczne i chemiczne w glebie, a inne metody mogą tylko fragmentować resztki, co nie sprzyja długotrwałemu efektowi. Takie podejście do orki może prowadzić do gorszej jakości gleby, co jest wbrew zasadom zrównoważonego rolnictwa.

Pytanie 2

Najkrótszy okres wegetacji, spośród odmian kukurydzy wymienionych w tabeli, wykazuje mieszaniec o liczbie FAO

Klasy wczesności kukurydzy:
wczesne (do 220 FAO)
średniowczesne (230 – 250 FAO)
średniopóźne (260 – 290 FAO)
późne (300 – 350 FAO)

A. 220
B. 250
C. 290
D. 350
Wybierając odpowiedzi, które wskazują na inne liczby FAO, można wpaść w pułapki związane z nieprawidłowym rozumieniem, jakie kryteria determinują długość okresu wegetacji kukurydzy. Liczby FAO, które są wyższe niż 220, wskazują na odmiany późniejsze, co oznacza, że mają one dłuższy czas wzrostu. Przy wyborze odmiany kukurydzy, istotnym czynnikiem są warunki klimatyczne regionu - odmiany z wyższymi wartościami FAO mogą nie zdążyć dojrzeć przed zakończeniem sezonu wegetacyjnego, co prowadzi do strat w plonach. Typowym błędem jest zakładanie, że wszystkie odmiany o wyższych liczbach FAO są lepsze lub bardziej wydajne, co jest nieprawdziwe. Długie okresy wegetacji mogą być korzystne w sprzyjających warunkach, ale w regionach z krótszymi sezonami mogą prowadzić do problemów z uzyskaniem pełnych plonów. Dlatego kluczowe jest, aby dostosować wybór odmian do specyfikacji klimatycznych i agrotechnicznych danego obszaru. Właściwa decyzja w tej kwestii opiera się na analizie lokalnych warunków oraz doświadczeń z uprawą różnych odmian, a nie jedynie na liczbach FAO.

Pytanie 3

Ruch wody w glebie, który zachodzi pod wpływem ciężaru wody w kierunku pionowym w dół podczas procesu nawadniania roślin, to

A. melioracja
B. podsiąkanie
C. zraszanie
D. przesiąkanie
Melioracja to proces, który skupia się na poprawie warunków wodnych w glebie, ale to nie to samo, co przesiąkanie. Melioracja obejmuje takie rzeczy jak osuszanie mokradeł czy poprawę struktury gleby. To ważne, ale nie odpowiada na to, co pytasz. Podsiąkanie, które też się pojawiło, to bardziej kwestia wznoszenia się wody gruntowej, a nie tego, jak woda spływa podczas podlewania. Zraszanie natomiast to sposób nawadniania polegający na rozpylaniu wody na górę gleby, co też nie jest przesiąkaniem. Często mylimy te pojęcia i to może wynikać z niezbyt jasnego rozumienia tego, co się dzieje w hydrologii gleby. Ważne jest, żeby to rozróżniać, bo ma to ogromne znaczenie przy zarządzaniu wodą w rolnictwie i dbaniu o środowisko. W praktyce dobrze jest wiedzieć, jak działają różne metody nawadniania, żeby osiągnąć efektywne i zrównoważone systemy w rolnictwie.

Pytanie 4

Która rasa bydła jest najbardziej odpowiednia do produkcji opasów?

A. limousine
B. jersey
C. nizinna czarno-biała
D. holsztyńsko-fryzyjska
To prawda, Limousine to świetna rasa bydła, szczególnie kiedy mówimy o produkcji mięsa. Ma naprawdę mocną budowę ciała, co sprawia, że świetnie przybiera na wadze, a przy tym zużywa stosunkowo niewiele paszy. W Polsce radzą sobie całkiem nieźle, bo potrafią wykorzystać pastwiska, co jest ważne, zwłaszcza w naszych warunkach. W hodowli Limousine stawia się na intensywny chów, żeby uzyskać jak najlepsze mięso i szybkie przyrosty. Widać, że hodowcy cenią tę rasę, bo często zdobywa nagrody na wystawach. Dobrze jest też pamiętać, że odpowiednie żywienie i zarządzanie stadem mają ogromne znaczenie i wpływają na jakość mięsa, co jest mega ważne na rynku.

Pytanie 5

Wzdęcia u bydła pojawiają się w wyniku podawania

A. młodej i wilgotnej zielonki z lucerny.
B. zbyt dużej ilości sianokiszonki z traw.
C. zbyt dużej ilości kiszonki z liści buraków.
D. pasz pełnoporcjowych w systemie TMR.
Podawanie za dużo sianokiszonki z traw może powodować problemy z trawieniem, ale to nie do końca jest bezpośrednio związane z wzdęciami, jeśli ta pasza jest dobrze przetworzona i wprowadzana stopniowo. Sianokiszonki z traw, gdy są dobrej jakości, mają dużo włókna, które jest ważne dla bydła i wspiera fermentację. Zbyt duża ilość pasz TMR (Total Mixed Ration) też niekoniecznie wywołuje wzdęcia, o ile składniki są zbalansowane. Trochę inna sprawa jest z kiszonką z liści buraków, bo chociaż może wpływać na zdrowie bydła, to bardziej przez toksyczność czy złe przetworzenie. Ważne, żeby nie myśleć o tym zbyt prosto, bo każdy składnik może mieć różny wpływ na bydło i kluczowa jest zrównoważona dieta oraz stopniowe wprowadzanie zmian.

Pytanie 6

Jeżeli podczas kalibracji opryskiwacza rzeczywisty wypływ cieczy z rozpylaczy jest mniejszy od oczekiwanego, co należy zrobić?

A. dodać wodę do opryskiwacza
B. podnieść belki polowe na wyższą wysokość
C. nieznacznie obniżyć wartość ciśnienia
D. nieznacznie zwiększyć wartość ciśnienia
Zwiększenie wartości ciśnienia w opryskiwaczu jest kluczowym działaniem, gdy rzeczywisty wypływ cieczy z rozpylaczy jest niższy od zakładanego. W praktyce, odpowiednie ciśnienie robocze wpływa na rozkład cieczy i skuteczność aplikacji, co jest szczególnie istotne w kontekście precyzyjnego rolnictwa. Zwiększając ciśnienie, poprawiamy atomizację cieczy, co pozwala na lepsze pokrycie roślinności oraz zwiększa szansę na dotarcie pestycydu do miejsc, gdzie jest on najbardziej potrzebny. Warto również pamiętać, że każdy typ rozpylacza ma swoje optymalne ciśnienie robocze, wskazane przez producenta, co należy uwzględnić podczas kalibracji. Dobrym przykładem może być sytuacja, w której rozpylacze pracują w niskim ciśnieniu, co prowadzi do większych kropli cieczy, a więc mniejszej efektywności w zwalczaniu szkodników. Z kolei zbyt wysokie ciśnienie może prowadzić do zjawiska nadmiernej atomizacji, co z kolei może skutkować stratami cieczy w postaci unoszącej się mgły. Dlatego ważne jest, aby przy każdej zmianie ciśnienia monitorować efekty aplikacji, aby osiągnąć optymalne rezultaty.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Jaka przyczepa typu jest wymagana do transportu zbóż przy największej mocy ciągnika?

A. T 663/2
B. T 663/1 SILO
C. T 663/3
D. T 683
Odpowiedź T 683 jest poprawna, ponieważ ta przyczepa została zaprojektowana specjalnie do transportu zbóż przy użyciu ciągników o dużej mocy. Przyczepa T 683 charakteryzuje się odpowiednią konstrukcją, która pozwala na efektywne załadunek i rozładunek zbóż, a także optymalizuje stabilność podczas transportu. W praktyce, dzięki swojej pojemności i wytrzymałości, przyczepa ta jest często stosowana w dużych gospodarstwach rolnych, gdzie transport zbóż odbywa się na długich dystansach. Przyczepa T 683 spełnia normy dotyczące bezpieczeństwa i wydajności, co czyni ją idealnym wyborem w kontekście transportu masowego. W branży rolniczej, wybór odpowiedniego sprzętu transportowego, jak T 683, ma kluczowe znaczenie dla maksymalizacji efektywności operacyjnej.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Rolnik zrealizował usługowo orkę na 8 ha, pracując przez 4 godziny. Poniósł wydatki:
- na paliwo 300 zł,
- na robociznę 30 zł/godzinę,
- na amortyzację sprzętu 60 zł.

Jaki był koszt za 1 godzinę orki?

A. 120 zł
B. 30 zł
C. 300 zł
D. 60 zł
Koszt 1 godziny orki wyniósł 120 zł, co pochodzi z sumy wszystkich kosztów poniesionych przez rolnika, podzielonej przez czas pracy. W analizowanym przypadku, rolnik poniósł koszty paliwa (300 zł), robocizny (4 godziny x 30 zł/godzinę = 120 zł) oraz amortyzacji sprzętu (60 zł). Całkowite koszty wynoszą więc 300 zł + 120 zł + 60 zł = 480 zł. Dzieląc całkowite koszty przez czas pracy (4 godziny), otrzymujemy 480 zł / 4 godziny = 120 zł za godzinę. W praktyce, analiza i zrozumienie kosztów operacyjnych są kluczowe dla efektywnego zarządzania gospodarstwem rolnym oraz podejmowania decyzji dotyczących finansowania i planowania działalności. Przy takiej kalkulacji ważne jest, aby uwzględniać wszystkie aspekty związane z prowadzeniem działalności rolniczej, od kosztów stałych po zmienne, co pozwala na uzyskanie dokładnego obrazu rentowności usług. Znajomość tych wskaźników przyczynia się do optymalizacji działań i zwiększenia konkurencyjności na rynku.

Pytanie 12

Odkładnicę śrubową wykorzystuje się do orki na glebach

A. nadmiernie wilgotnych
B. zwięzłych
C. zadarnionych
D. zachwaszczonych
Gdy mówimy o stosowaniu odkładnicy śrubowej, ważne jest zrozumienie odpowiednich warunków glebowych, w których to narzędzie jest efektywne. Odpowiedzi sugerujące, że odkładnica jest używana do orki gleb zachwaszczonych, zwięzłych lub nadmiernie wilgotnych, są nieprawidłowe. Gleby zachwaszczone, choć mogą wymagać orki, nie są odpowiednim kontekstem dla odkładnicy, ponieważ roślinność może powodować zatory i obniżać efektywność narzędzia. Natomiast gleby zwięzłe, takie jak gliny, mogą być trudne do obrabiania dla odkładnicy, co może prowadzić do jej uszkodzenia lub nieefektywnej pracy. W przypadku gleb nadmiernie wilgotnych, nadmiar wody również negatywnie wpływa na proces orki, ponieważ może powodować zbijanie się gleby i uniemożliwiać skuteczne działanie odkładnicy. W praktyce, kluczowe jest dobieranie narzędzi uprawowych do konkretnych warunków glebowych, aby uzyskać optymalne rezultaty i uniknąć błędów, które mogą prowadzić do strat w plonach lub uszkodzeń sprzętu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Jaką paszę objętościową w postaci suchej wykorzystuje się w karmieniu bydła mlecznego?

A. kiszonka z traw.
B. rośliny okopowe paszowe.
C. siano.
D. zieleń.
Zielonka to tak naprawdę świeża pasza, a nie sucha, chociaż często się ją stosuje w żywieniu bydła. Składa się głównie z młodych traw, a jej wysoka wilgotność sprawia, że nie pasuje do kategorii paszy suchej. Jak stosujemy świeże pasze, to mogą być kłopoty z fermentacją w żwaczu i to może prowadzić do problemów z trawieniem. Kiszonka z traw też nie jest sucha, bo to fermentowany produkt, który zawiera dużą ilość wilgoci. Jasne, że kiszonka może być dobra w diecie bydła, ale trzeba to zrównoważyć z innymi paszami, żeby nie przesadzić z wilgocią. Rośliny okopowe, jak buraki czy marchew, też można stosować, ale są wilgotne, więc trzeba uważać na bilans paszowy. Warto zrozumieć, że źle myśląc o klasyfikacji pasz, można zaszkodzić zdrowiu bydła i jego wydajności. Wydaje mi się, że zrozumienie różnicy między suchymi a wilgotnymi paszami to klucz do sukcesu w żywieniu bydła mlecznego.

Pytanie 15

Zimowe mrozy oraz brak pokrywy śnieżnej mogą prowadzić do zmniejszenia plonów

A. gorczycy
B. żyta
C. bobiku
D. ziemniaków
Odpowiedzi takie jak "bobik", "gorczyca" oraz "ziemniaki" nie są poprawne w kontekście wpływu ostrych mrozów i braku okrywy śnieżnej na utratę plonów. Bobik, jako roślina strączkowa, ma ograniczoną tolerancję na niskie temperatury. W okresie zimowym, szczególnie w obliczu silnych mrozów, jego wrażliwość na chłód może prowadzić do uszkodzenia roślin, co w efekcie zmniejsza plony. Gorczyca, chociaż jest rośliną jednoroczną, również nie radzi sobie dobrze w ekstremalnych warunkach zimowych. Brak śniegu, który normalnie stanowi naturalną izolację, prowadzi do szybszego przemarznięcia korzeni. Ziemniaki, z kolei, są roślinami ciepłolubnymi, które nie tolerują niskich temperatur. Zmarznięte bulwy mogą gnić, co skutkuje całkowitą utratą plonów. W kontekście praktyki rolniczej, ważne jest, aby rolnicy byli świadomi, że wybór odpowiednich roślin do uprawy w danym klimacie jest kluczowy dla sukcesu ich działalności. Zrozumienie właściwości poszczególnych gatunków i ich reakcji na warunki atmosferyczne jest fundamentalne dla planowania upraw i minimalizacji ryzyka utraty plonów.

Pytanie 16

Niedobór wody w glebie może skutkować

A. niedostatecznym wypełnieniem ziarna
B. wyleganiem roślin
C. wyrastaniem ziarna w kłosach
D. wydłużeniem wegetacji i opóźnieniem dojrzewania
Odpowiedzi wskazujące na 'porastanie ziarna w kłosach', 'wyleganie roślin' oraz 'przedłużenie wegetacji i opóźnienie dojrzewania' są wynikiem nieporozumienia dotyczącego wpływu wilgotności gleby na rozwój roślin. Porastanie ziarna w kłosach jest zjawiskiem, które najczęściej występuje w warunkach nadmiaru wilgoci, a nie jej braku. Kiedy gleba jest przesycona wodą, ziarna mogą kiełkować jeszcze na roślinie, co prowadzi do strat plonów. Z drugiej strony, wyleganie roślin to efekt nadmiernego wzrostu spowodowanego niewłaściwym nawożeniem lub zbyt dużą ilością wody, a nie jej niedoborem. W przypadku przedłużenia wegetacji i opóźnienia dojrzewania, można zauważyć, że rośliny w warunkach ograniczonego dostępu do wody mogą rzeczywiście spowolnić procesy rozwojowe, jednak to zjawisko nie jest bezpośrednio związane z wyleganiem czy porastaniem ziarna. Warto zrozumieć, że skutki niedoboru wody w uprawach są bardziej złożone i wymagają analizy w kontekście całego cyklu rozwojowego roślin. Dlatego kluczowe jest odpowiednie zarządzanie wodą w uprawach, aby zapewnić optymalne warunki dla wzrostu i jakości plonów.

Pytanie 17

Zdarzenie w trakcie pracy w rolnictwie należy zgłosić do

A. Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
B. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
C. Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
D. Państwowej Inspekcji Pracy
Zgłoszenie wypadku przy pracy w rolnictwie do KRUS to coś, co trzeba zrobić według prawa. KRUS zajmuje się ubezpieczeniem rolników i ich rodzin, a w razie wypadków wypłaca różne świadczenia. Jak zgłosisz wypadek, możesz dostać rentę, jeśli nie będziesz mógł pracować, i dodatkowo masz ochronę prawną, gdyby coś poszło nie tak. Weźmy na przykład rolnika, który ma wypadek przy maszynie. Wtedy powinien natychmiast zgłosić ten wypadek do KRUS, żeby móc skorzystać z pomocy, która mu się należy. Pamiętaj też, żeby przed zgłoszeniem zebrać dowody i opisać, co się stało, bo to może być ważne przy ubieganiu się o odszkodowanie.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Przed przystąpieniem do pracy w zbiorniku na gnojowicę należy

A. oświetlić zbiornik lampą fluorescencyjną
B. osuszyć zbiornik
C. wyposażyć wchodzącego w aparat do oddychania
D. wyposażyć wchodzącego w środki ochrony osobistej i zabezpieczyć iiną
Wejście do zbiornika na gnojowicę bez odpowiednich środków ochrony osobistej jest skrajnym zaniedbaniem zasad bezpieczeństwa. Osoby podejmujące takie decyzje często przeoczają zagrożenia związane z obecnością toksycznych gazów, które mogą się kumulować w zamkniętych przestrzeniach. Na przykład, osuszenie zbiornika przed wejściem (jak sugeruje jedna z odpowiedzi) nie jest praktycznym rozwiązaniem, ponieważ gnojowica ma tendencję do utrzymywania wilgoci, co nie tylko nie usuwa zagrożeń, ale może wręcz pogorszyć sytuację przez ograniczenie widoczności i zwiększenie ryzyka poślizgnięcia się. Użycie lampy jarzeniowej jako źródła oświetlenia również budzi wątpliwości, ponieważ niewłaściwe źródło światła może prowadzić do zapłonu gazów. Problematyczna jest także sugestia, aby wchodzić do zbiornika bez aparatu tlenowego, co jest niezwykle niebezpieczne w kontekście niskiej zawartości tlenu. Takie błędne podejścia są często wynikiem braku odpowiedniej wiedzy na temat zagrożeń związanych z pracą w takich warunkach. Kluczowe jest, aby przed wejściem do zbiornika przeprowadzić dokładną ocenę ryzyka oraz zastosować wszystkie niezbędne środki bezpieczeństwa, co powinno być podstawą wszelkich działań w tym obszarze.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Wyznacz zapotrzebowanie na paszę dla brojlera mającego 2,1 kg masy ciała, jeśli na 1 kg jego przyrostu potrzeba 2 kg paszy.

A. 4,4 kg
B. 2,2 kg
C. 4,2 kg
D. 2,0 kg
Odpowiedź 4,2 kg to strzał w dziesiątkę. Kiedy obliczamy ile paszy potrzebuje brojler, musimy najpierw ustalić, ile kilogramów masy ciała chcemy zyskać. Dla brojlera ważącego 2,1 kg, zakładając, że do przyrostu 1 kg zużywamy 2 kg paszy, liczymy od zera do 2,1 kg. Zatem mamy 2,1 kg przyrostu, co daje nam 2,1 kg pomnożone przez 2 kg paszy, co daje 4,2 kg prawda? W praktyce takie obliczenia są mega ważne w hodowli, bo pomagają zadbać o zdrowie zwierząt i optymalnie wykorzystać paszę. Dobrze jest pamiętać, że właściwe zarządzanie paszami podnosi efektywność produkcji i wpływa na zrównoważony rozwój w branży. W codziennej hodowli trzeba mieć na uwadze standardy żywienia zwierząt i wartości odżywcze pasz, bo to klucz do sukcesu.

Pytanie 22

Jaki proces używany do regeneracji użytków zielonych pozwala na odwracanie i zakrywanie darni, a także na rozluźnianie roli oraz poprawę jej struktury?

A. Bronowanie
B. Orka
C. Kultywatorowanie
D. Włókowanie
Włókowanie to proces, który polega na rozluźnieniu powierzchni gleby i nie jest zabiegiem, który skutecznie odwraca darń. Ta technika skupia się na poprawie struktury wierzchniej warstwy gleby, ale nie ma zdolności do głębokiego przekształcenia gleby, jak to ma miejsce w przypadku orki. Bronowanie, z drugiej strony, jest zabiegiem powierzchniowym, który ma na celu wyrównanie gleby, usunięcie resztek roślinnych oraz zwiększenie napowietrzenia, jednak także nie odwraca i nie przykrywa darni. Kultywatorowanie, mimo że w pewnym stopniu jest zbliżone do orki, działa głównie na cieńszej warstwie gleby i nie jest w stanie skutecznie przykryć darni, co jest kluczowe podczas regeneracji użytków zielonych. Użytkownicy często mylą te zabiegi ze względu na podobieństwa, jednak ważne jest zrozumienie ich specyficznych ról i zastosowań. Kluczowym błędem jest zakładanie, że każdy zabieg spulchniający spełnia te same funkcje, co orka. W rzeczywistości, efektywność odnawiania użytków zielonych wymaga zarówno odpowiedniego głębokości zabiegu, jak i umiejętności dostosowania go do specyfiki gleby oraz potrzeb roślinności, co najlepiej ilustruje znaczenie dokładnych praktyk agrotechnicznych.

Pytanie 23

Uregulowanie raty kredytu z konta bankowego spowoduje zmiany

A. ujemne w aktywach oraz pasywach
B. wyłącznie w aktywach
C. dodatnie w aktywach i pasywach
D. wyłącznie w pasywach
Odpowiedź wskazująca na ujemne zmiany zarówno w aktywach, jak i pasywach jest poprawna, ponieważ spłata raty kredytu wpływa na obie te kategorie bilansu. Gdy dokonujemy spłaty kredytu, zmniejszamy saldo na rachunku bankowym, co skutkuje ujemnym wpływem na aktywa. Z drugiej strony, spłacając część kredytu, redukujemy również nasze zobowiązania, co skutkuje spadkiem pasywów. Przykładowo, jeżeli zaciągnięto kredyt hipoteczny na zakup nieruchomości w wysokości 200 000 zł, a następnie spłacono ratę w wysokości 1 000 zł, to w bilansie aktywa (rachunek bankowy) zmniejszają się o 1 000 zł, a pasywa (zobowiązanie kredytowe) również zmniejszają się o 1 000 zł. Takie podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości, które wymagają równowagi bilansu, gdzie zmiany w aktywach muszą odpowiadać zmianom w pasywach. Tak więc, każda spłata kredytu jest operacją, która jednocześnie wpływa na obie strony bilansu, co odzwierciedla zasady podwójnego zapisu.

Pytanie 24

Do kategorii spółek kapitałowych należy spółka

A. akcyjna i cywilna.
B. partnerska i akcyjna.
C. jawna i akcyjna.
D. akcyjna oraz spółka z o.o.
Spółki kapitałowe to rodzaj przedsiębiorstw, w których odpowiedzialność wspólników ogranicza się do wniesionych wkładów. Do tej grupy zalicza się spółkę akcyjną oraz spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.). Spółka akcyjna jest formą organizacyjną, która umożliwia pozyskiwanie kapitału od wielu akcjonariuszy, a ich odpowiedzialność za zobowiązania spółki ogranicza się do wartości posiadanych akcji. Z kolei spółka z o.o. jest bardziej zwięzłą i elastyczną formą, chociaż również oferuje ograniczenie odpowiedzialności wspólników do wysokości wniesionych wkładów. Przykładami spółek kapitałowych są znane korporacje, które decydują się na emisję akcji, aby sfinansować rozwój i inwestycje. Obie te formy spółek są regulowane przez Kodeks spółek handlowych, co zapewnia przejrzystość i bezpieczeństwo transakcji. W praktyce, wybór pomiędzy spółką akcyjną a spółką z o.o. zależy od potrzeb kapitałowych oraz planów rozwoju przedsiębiorstwa.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Kozy rasy burskiej hoduje się w celu

A. zbierania puchu
B. produkcji mleka
C. uzyskania mięsa
D. pozyskania wełny
Odpowiedzi sugerujące, że kozy rasy burskiej są wykorzystywane w kierunku mlecznym, wełnistym czy puchowym, opierają się na pewnych błędnych założeniach dotyczących tej rasy. Kozy mleczne, jak np. rasy Saanen czy Alpine, są znane z wysokiej wydajności mlecznej i są stosowane w produkcji mleka i nabiału. W przypadku koz burskich mówi się głównie o ich walorach mięsnych, a nie mlecznych. Stosowanie tej rasy do produkcji mleka nie jest typowe, ponieważ ich genotyp i fenotyp są dostosowane do intensywnej produkcji mięsnej. Podobnie, kozy wełniste, jak rasy Angora lub Cashmere, są hodowane w celu uzyskania wełny, natomiast kozy burskie nie są przystosowane do produkcji wełny. Wszelkie nieporozumienia mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie rasy kóz mają podobne zastosowania. W przypadku puchu, taki materiał pozyskuje się głównie od zwierząt takich jak kaczki czy gęsi, a nie od kóz. Dla skutecznej hodowli kluczowe jest rozumienie specyfiki danej rasy i jej przeznaczenia, co pozwala na optymalizację produkcji i uniknięcie nieefektywnych praktyk.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Gruba warstwa śniegu w uprawach pszenicy ozimej na niezamarzniętej glebie może prowadzić do

A. zmniejszenia zachwaszczenia
B. odsłonięcia węzła krzewienia
C. rozwoju pleśni śniegowej
D. poprawy hartowania roślin
Wydawać by się mogło, że gruba pokrywa śnieżna na niezamarzniętej glebie może przynieść korzyści w postaci lepszego hartowania roślin, ograniczenia zachwaszczenia lub odsłonięcia węzła krzewienia. Jednakże, takie myślenie opiera się na niepełnym zrozumieniu procesów zachodzących w glebie i na roślinach. Hartowanie roślin jest procesem, który polega na stopniowym przystosowywaniu ich do niższych temperatur, co zachodzi w sprzyjających warunkach, takich jak chłodniejsze, ale suche powietrze. Gruba pokrywa śnieżna działa jak izolator, utrudniając roślinom hartowanie. Ponadto, ograniczenie zachwaszczenia jest zazwyczaj wynikiem zastosowania odpowiednich praktyk agrotechnicznych, takich jak płodozmian czy herbicydy, a nie samego śniegu. Odsłonięcie węzła krzewienia również nie jest sprzyjające, ponieważ pokrywa śnieżna raczej wpływa na zjawiska zastoju wody, co może prowadzić do gnicie systemu korzeniowego. Dlatego ważne jest, aby podczas planowania upraw brać pod uwagę wpływ warunków atmosferycznych i glebowych na rośliny, a nie polegać na założeniach, które mogą prowadzić do błędnych wniosków.

Pytanie 29

Polifoska to rodzaj nawozu

A. potasowy
B. wieloskładnikowy
C. jednoskładnikowy
D. fosforowy
Niektóre z odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak nie opisują poprawnie charakterystyki polifoski. Uznanie polifoski za nawóz jednoskładnikowy jest błędne, ponieważ nie uwzględnia ona faktu, że polifoska składa się z wielu składników odżywczych. Nawóz jednoskładnikowy zawiera tylko jeden istotny składnik, co ogranicza jego zastosowanie w bardziej złożonych systemach nawożenia, gdzie różnorodność składników jest kluczowa dla osiągnięcia zdrowych plonów. Jeśli chodzi o klasyfikację polifoski jako nawozu fosforowego, to również jest to mylne podejście. Choć polifoska rzeczywiście zawiera fosfor, jej wartość leży w złożoności i współdziałaniu wszystkich składników, a nie tylko jednego. Ostatnia odpowiedź, sugerująca, że polifoska jest nawozem potasowym, także jest nieprecyzyjna, ponieważ potas jest tylko jednym z trzech głównych składników. W praktyce, proces nawożenia powinien opierać się na zrozumieniu potrzeb roślin oraz ich wymagań glebowych. Wybór nawozów nie powinien być przypadkowy, a raczej oparty na analizach gleby i specyfikacji upraw, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności nawożenia oraz ochrony środowiska.

Pytanie 30

Podawanie pełnoporcjowych mieszanek zwierzętom hodowlanym stanowi formę żywienia

A. klasycznym
B. mieszanym
C. różnorodnym
D. pełnodawkowym
Często w żywieniu zwierząt gospodarskich pojawiają się błędy, które wynikają z niejasności co do różnych metod karmienia. Na przykład, tradycyjne żywienie, które wielu ludzi myli z żywieniem pełnodawkowym, opiera się na lokalnych surowcach i niekoniecznie zapewnia zbilansowaną dietę. Różnorodność wirus wariantów pasz nie oznacza, że są one pełnowartościowe, jeśli nie są odpowiednio zbilansowane. Mieszane żywienie to jeszcze inna sprawa, bo łączy pełnoporcjowe pasze z innymi składnikami, ale tu też można łatwo wpaść w pułapkę niedoborów, jeśli nie zadba się o dobre proporcje. Dużo osób myśli, że jak mają dużo różnych składników, to dieta będzie lepsza, ale to nie zawsze tak działa. Dobrze zrozumiane żywienie pełnodawkowe to klucz do zdrowia zwierząt i efektywności produkcji w gospodarstwie.

Pytanie 31

Wskaź, jakie zmianowanie spełnia wymagania agrotechniczne oraz ekologiczne roślin.

A. Łubin żółty - żyto - owies - ziemniaki++
B. Owies - łubin żółty - ziemniaki++ - żyto
C. Ziemniaki++ - owies - łubin żółty - żyto
D. Żyto - owies - ziemniaki++ - łubin żółty
Odpowiedź 'Ziemniaki++ - owies - łubin żółty - żyto' jest poprawna, ponieważ ta sekwencja uwzględnia wymagania agrotechniczne i przyrodnicze dla każdego z wymienionych gatunków roślin. Ziemniaki, będąc rośliną o dużych wymaganiach pokarmowych, korzystają z obecności owsa, który jest rośliną o mniejszych wymaganiach. Owies jest również korzystny dla gleby, ponieważ poprawia jej strukturę i zwiększa zawartość materii organicznej. Następnie, łubin żółty, jako roślina strączkowa, ma zdolność do wiązania azotu atmosferycznego, co korzystnie wpływa na jakość gleby, a także dostarcza niezbędnych składników pokarmowych dla kolejnych upraw. W końcu, żyto, które jest rośliną zbożową, dobrze znosi gorsze warunki glebowe, a jego obecność w zmianowaniu pomaga w zwalczaniu chwastów oraz w stabilizacji gleby. Ta sekwencja zmianowania jest zgodna z zasadami rolnictwa zrównoważonego, które stawia na różnorodność oraz minimalizację negatywnego wpływu na środowisko.

Pytanie 32

Kto wydaje paszporty dla koni huculskich?

A. Polski Związek Hodowców Koni
B. Ministerstwo Rolnictwa
C. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
D. Polski Klub Wyścigów Konnych
Polski Związek Hodowców Koni (PZHK) jest organizacją odpowiedzialną za zarządzanie i kontrolowanie hodowli koni w Polsce, w tym wydawanie paszportów dla koni huculskich. Paszport koni jest dokumentem nie tylko identyfikacyjnym, ale także potwierdzającym pochodzenie, zdrowie oraz status weterynaryjny zwierzęcia. Wydawanie tych dokumentów jest zgodne z regulacjami Unii Europejskiej, które nakładają obowiązek rejestrowania wszystkich koni użytkowych i hodowlanych. Przykładem praktycznego zastosowania paszportu jest jego niezbędność przy uczestnictwie w zawodach oraz w transakcjach handlowych, gdzie potwierdzenie pochodzenia oraz stanu zdrowia konia jest kluczowe. PZHK jako instytucja gwarantująca wysokie standardy hodowlane, również dba o przestrzeganie przepisów dotyczących etyki i dobrostanu zwierząt.

Pytanie 33

Który nawóz azotowy jest fizjologicznie zasadowy?

A. mocznik
B. siarczan amonowy
C. saletra wapniowa
D. saletra amonowa
Mocznik, pomimo że jest popularnym nawozem azotowym, ma charakter fizjologicznie kwasowy, co oznacza, że jego stosowanie może skutkować obniżeniem pH gleby. Ta cecha może prowadzić do problemów z dostępnością składników pokarmowych, zwłaszcza w glebach o niskim pH. Siarczan amonowy z kolei, dostarczając azot w formie amonowej, również działa jako nawóz fizjologicznie kwasowy, co niekorzystnie wpływa na pH gleby, a w konsekwencji na rozwój roślin. Saletra amonowa, podobnie jak poprzednie nawozy, również nie jest nawozem fizjologicznie zasadowym, a jej stosowanie może prowadzić do kwaszenia gleby. Te błędne wybory wynikają najczęściej z mylnego przekonania, że wszystkie nawozy azotowe są neutralne w swoim działaniu na pH gleby. W rzeczywistości, wybór nawozu powinien być dostosowany do specyficznych potrzeb glebowych oraz wymagań roślin, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju i wysokiej jakości plonów. Praktyki agrotechniczne powinny uwzględniać analizę gleby oraz dobór nawozów w sposób, który nie tylko zaspokaja potrzeby roślin, ale także dba o długoterminową jakość gleby.

Pytanie 34

Korzystając z opisu w ramce ustal wykonanie, których zabiegów ułatwi pozostawienie ścieżek przejazdowych podczas siewu rzepaku ozimego.

Siew rzepaku ozimego przeprowadza się przy pomocy siewników rzędowych lub punktowych. Nie należy rezygnować ze ścieżek przejazdowych, które ułatwiają przeprowadzenie kolejnych zabiegów (nawożenie, oprysk fungicydami i insektycydami). Pożądane są możliwie równomierne odległości między nasionami w rzędzie.

A. Przyorania nawozów organicznych i nawożenie 60% solą potasową.
B. Opryskiwania pestycydami w celu ochrony przed słodyszkiem rzepakowym.
C. Orki siewnej i przedsiewne nawożenie azotem.
D. Podorywki z dwukrotnym bronowaniem.
Niektóre zabiegi wymienione w odpowiedziach nie wymagają pozostawienia ścieżek przejazdowych, co jest istotne z punktu widzenia organizacji pracy na polu. Na przykład, orka siewna i nawożenie azotem są procesami, które można przeprowadzić bez konieczności wyznaczania specjalnych dróg dojazdowych, ponieważ nie wiążą się one z użyciem maszyn, które muszą poruszać się wzdłuż wyznaczonych ścieżek. Ponadto, nawożenie przed siewem nie wymaga ustawiania ścieżek przejazdowych, ponieważ nawozy są aplikowane na całej powierzchni pola, co czyni tę odpowiedź mylną. Podobnie, przyoranie nawozów organicznych oraz nawożenie solą potasową są procesami, które odbywają się w sposób jednorodny na całym obszarze uprawy, a nie w wyznaczonych miejscach. Nieprawidłowe jest także stwierdzenie, że podorywka z bronowaniem wymaga ścieżek; w rzeczywistości tego typu zabiegi są zwykle przeprowadzane na całej powierzchni pola, co nie wymusza pozostawienia ścieżek dojazdowych. Takie błędne wnioski mogą wynikać z braku zrozumienia specyfiki przeprowadzanych zabiegów oraz ich wpływu na technologię uprawy. Kluczowe jest, aby właściwie rozumieć, które zabiegi wymagają specjalnych warunków, a które można przeprowadzać w sposób bardziej uniwersalny, co wpływa na efektywność pracy w rolnictwie.

Pytanie 35

Cechy działalności gospodarczej jednostki opisują wskaźniki

A. rentowności
B. poziomu zadłużenia
C. efektywności działania
D. zdolności płatniczej
Płynność finansowa, zadłużenie oraz rentowność to wskaźniki, które odgrywają ważne role w ocenie kondycji przedsiębiorstwa, jednak są one bardziej związane z innymi aspektami jego działalności. Płynność finansowa odnosi się do zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań, a zatem jest miarą stabilności finansowej, a nie sprawności operacyjnej. Wysoka płynność może sugerować, że przedsiębiorstwo ma wystarczające środki na pokrycie swoich zobowiązań, ale niekoniecznie oznacza efektywne zarządzanie zasobami. Zadłużenie natomiast koncentruje się na relacji między długiem a aktywami lub kapitałem własnym, co również nie jest bezpośrednio związane ze sprawnością działania, ale z długoterminową strategią finansową oraz ryzykiem, jakie podejmuje jednostka w celu finansowania swoich działań. Rentowność mierzy, w jakim stopniu przedsiębiorstwo generuje zyski w porównaniu do swoich przychodów lub kosztów, co może być efektem wielu czynników, w tym strategii cenowej, struktury kosztów czy pozycji rynkowej, ale nie odzwierciedla bezpośrednio sprawności procesów operacyjnych. Typowe błędy myślowe w tym kontekście mogą prowadzić do mylenia efektywności działania z efektywnością finansową, co z kolei może skutkować nieodpowiednim podejmowaniem decyzji zarządzających, które ignorują kluczowe wskaźniki operacyjne.

Pytanie 36

Plantator pomidorów, który codziennie zbiera 20 kilogramów pomidorów, powinien wybrać formę sprzedaży swoich produktów jako

A. hurtową
B. na targowisku
C. wysyłkową
D. w swoim własnym sklepie
Sprzedaż na targowisku jest najodpowiedniejszą formą sprzedaży dla plantatora pomidorów uzyskującego 20 kilogramów pomidorów dziennie, ponieważ targowiska są idealnym miejscem dla lokalnych producentów do sprzedaży świeżych produktów. Tego typu sprzedaż pozwala na bezpośredni kontakt z klientem, co sprzyja budowaniu relacji i zaufania. Ponadto, sprzedaż na targowisku umożliwia sprzedawcy szybsze dostosowanie się do zmieniających się potrzeb klientów, co jest istotne w przypadku produktów sezonowych, takich jak pomidory. Przykładowo, plantator może zaoferować różne odmiany pomidorów lub wprowadzić promocje w dni szczególne, co nie jest możliwe w przypadku sprzedaży hurtowej. Z punktu widzenia standardów sprzedaży lokalnej, korzystanie z targowisk wspiera również lokalną gospodarkę i promuje konsumpcję produktów regionalnych. Dodatkowo, w przypadku sprzedaży na targowisku, istnieje możliwość redukcji kosztów logistycznych związanych z transportem towarów do hurtowni czy sklepów.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Obecność jasno- lub ciemnobrunatnych plam na liściach rzepaku, z ciemnobrunatnym nalotem, oraz podłużnymi plamami na łodygach z ciemnym brzegiem, sugeruje istnienie

A. czerni krzyżowych
B. suchej zgnilizny kapustnych
C. zgnilizny twardzikowej
D. szarej pleśni
Zgnilizna twardzikowa, szara pleśń oraz sucha zgnilizna kapustnych są chorobami roślin, które mogą występować na uprawach rzepaku, ale ich objawy nie odpowiadają opisanym w pytaniu. Zgnilizna twardzikowa, wywoływana przez grzyb Sclerotinia sclerotiorum, charakteryzuje się białymi, watowatymi nalotami na tkankach roślinnych oraz miękką, zgniłą tkanką w obrębie łodyg i liści. Typowym błędem jest mylenie tej choroby z czernią krzyżowych, przez co można nieprawidłowo ocenić potrzebę ochrony. Szara pleśń, wywoływana przez grzyb Botrytis cinerea, objawia się natomiast szarym nalotem na roślinach, w szczególności w warunkach wilgotnych, co również nie pasuje do opisanego zjawiska. Natomiast sucha zgnilizna kapustnych, spowodowana przez grzyb Phoma lingam, objawia się ciemnymi, zgniłymi plamami, ale nie występują w nim charakterystyczne ciemnobrunatne naloty. Często mylenie tych chorób wynika z niewystarczającej wiedzy na temat objawów i cyklu życiowego patogenów. Aby skutecznie chronić uprawy, kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi chorobami oraz ich biologii, co pozwala na odpowiednie zastosowanie środków ochrony roślin oraz wdrożenie strategii zapobiegawczych.

Pytanie 39

Kiedy producent rolny dysponuje mocno wyeksploatowanymi maszynami do produkcji, co skutkuje wysokimi kosztami ich napraw, to jest to dla niego

A. atutem.
B. niedogodnością.
C. zagrożeniem dla rozwoju.
D. okazją do rozwoju.
Wybór odpowiedzi wskazujących na mocne strony, zagrożenia rozwoju lub szanse rozwoju w kontekście wyeksploatowanych maszyn do produkcji nie oddaje rzeczywistej sytuacji. Uznawanie wysokich kosztów remontów jako mocnej strony jest mylnym podejściem, ponieważ w praktyce takie wydatki obciążają budżet gospodarstwa rolnego. Silna strona powinna odnosić się do zasobów, które wspierają rozwój i efektywność, a nie działają jako balast. Z kolei interpretacja tego zagadnienia jako zagrożenia rozwoju może wydawać się uzasadniona, lecz nie uwzględnia, że zagrożenia powinny być postrzegane jako czynniki zewnętrzne, a nie wewnętrzne problemy, takie jak przestarzałe maszyny. Odpowiedź mówiąca o szansach rozwoju myli przyczyny z skutkami. Szanse rozwoju zazwyczaj wiążą się z możliwościami zwiększenia efektywności lub innowacjami, a nie z obciążeniem finansowym związanym z konserwacją starych maszyn. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że efektywność produkcji pochodzi z nowoczesnych, sprawnych technologii oraz z właściwego zarządzania zasobami, a nie z bierności wobec problemów eksploatacyjnych.

Pytanie 40

Wskaź roślinę, która przezimowuje i ma niebieskie kwiaty, a jednocześnie jest chwastem II piętra w uprawach zbóż jarych i ozimych?

A. Chaber bławatek
B. Maruna bezwonna
C. Kąkol polny
D. Tasznik pospolity
Chaber bławatek (Centaurea cyanus) jest rośliną jednoroczną, która często występuje jako chwast w polach zbóż jarych i ozimych. Co ważne, jego niebieskie kwiaty są nie tylko charakterystyczne, ale również stanowią element bioróżnorodności w ekosystemie rolniczym. Chaber bławatek preferuje gleby lekkie, przepuszczalne oraz stanowiska słoneczne, co czyni go częstym towarzyszem zbóż na użytkach zielonych. W kontekście praktycznym, chaber bławatek jest często wykorzystywany w ogrodnictwie do nasadzeń ozdobnych, a także w terapii ziołowej, gdzie jego kwiaty używane są do przygotowania naparów mających właściwości łagodzące. W związku z tym, rozpoznawanie tej rośliny oraz zrozumienie jej roli w agroekosystemie jest kluczowe dla efektywnego zarządzania uprawami i utrzymania zdrowia gleby oraz bioróżnorodności.