Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 12:34
  • Data zakończenia: 3 maja 2025 12:52

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Prawo majątkowe twórcy dotyczące oprogramowania komputerowego

A. obowiązuje przez 25 lat od daty pierwszej publikacji
B. nie jest prawem, które można zbyć
C. można je przekazać innej osobie
D. nie jest ograniczone czasowo
Autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego jest często mylone z innymi rodzajami praw, co prowadzi do nieporozumień. Przede wszystkim, nie jest prawdą, że autorskie prawo majątkowe nie jest zbywalne. Wręcz przeciwnie, prawa te można przenosić na inne osoby lub podmioty, co jest kluczowe w kontekście komercyjnego wykorzystania oprogramowania. Ponadto, twierdzenie, że autorskie prawo majątkowe nie jest ograniczone w czasie, jest również nieprawidłowe. Prawo to wygasa po 70 latach od śmierci twórcy, co oznacza, że po tym czasie program może być swobodnie wykorzystywany przez innych bez konieczności uzyskiwania zgody. Wreszcie, czas trwania praw autorskich, który wskazano jako 25 lat, jest również błędny. W rzeczywistości prawa autorskie do programu komputerowego trwają znacznie dłużej. Dlatego w kontekście prawa autorskiego ważne jest, aby znać nie tylko ogólne zasady, ale także konkretne regulacje dotyczące czasu trwania praw oraz ich możliwości przenoszenia. Zrozumienie tych zagadnień jest kluczowe dla każdego twórcy oprogramowania, który pragnie skutecznie zarządzać swoimi prawami i zabezpieczyć swoje interesy w branży technologicznej.

Pytanie 2

W celu zrealizowania instalacji sieciowej na stacjach roboczych z systemem operacyjnym Windows, należy na serwerze zainstalować usługi

A. terminalowe
B. wdrażania systemu Windows
C. pulpitu zdalnego
D. plików
Wybór innych opcji, takich jak usługi plików, pulpitu zdalnego czy terminalowe, w kontekście instalacji sieciowej systemów operacyjnych Windows, bazuje na pewnych nieporozumieniach dotyczących ich funkcjonalności. Usługi plików, mimo że są niezbędne do przechowywania i udostępniania plików, nie oferują mechanizmów potrzebnych do zdalnej instalacji systemu operacyjnego. Ich zastosowanie ogranicza się do zarządzania danymi, a nie do instalacji oprogramowania. Z kolei usługi pulpitu zdalnego skupiają się na umożliwieniu użytkownikom zdalnego dostępu do zainstalowanego systemu, co jest przydatne w sytuacjach zarządzania zasobami, ale nie ma nic wspólnego z samą instalacją systemu na stacjach roboczych. Usługi terminalowe, podobnie jak pulpitu zdalnego, oferują dostęp do zdalnych aplikacji, ale nie obsługują procesów instalacyjnych systemu operacyjnego. Wybierając te opcje, można wpaść w pułapkę myślenia, że dostęp do systemu jest tym samym co jego instalacja, co jest poważnym błędem w zrozumieniu architektury systemów Windows. Dla skutecznej administracji IT kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi usługami a ich przeznaczeniem, co prowadzi do lepszej organizacji oraz użycia odpowiednich narzędzi w odpowiednich kontekstach.

Pytanie 3

Jakim protokołem jest protokół dostępu do sieci pakietowej o maksymalnej prędkości 2 Mbit/s?

A. VDSL
B. ATM
C. X . 25
D. Frame Relay
Jakbyś wybrał inne protokoły, na przykład ATM, VDSL albo Frame Relay, to mogłoby być trochę zamieszania, bo każdy z nich ma swoje specyfikacje i zastosowania. ATM, czyli Asynchronous Transfer Mode, jest protokołem, który potrafi obsługiwać różne dane jak głos czy wideo, ale jego minimalna prędkość to już 25 Mbit/s, co znacznie przewyższa 2 Mbit/s - więc nie nadaje się do sieci pakietowej o niskiej prędkości. VDSL, czyli Very High Bitrate Digital Subscriber Line, to kolejny przykład technologii, która też ma o wiele wyższe prędkości niż 2 Mbit/s, więc też źle by wypadł w tym kontekście. Frame Relay, chociaż dedykowany do przesyłania danych w rozległych sieciach, również operuje na prędkościach powyżej 2 Mbit/s, więc znów nie sprawdziłby się jako wybór. Wybierając coś, co się do tego nie nadaje, nie tylko byś miał słabą komunikację, ale też mogłyby się pojawić problemy z niezawodnością i zarządzaniem przepustowością. Duży błąd to mylenie różnych protokołów i ich zastosowań oraz ignorowanie wymagań o prędkości czy niezawodności, które są kluczowe w kontekście dostępu do sieci pakietowej.

Pytanie 4

Jakie urządzenie stosuje się do pomiaru rezystancji?

A. watomierz
B. omomierz
C. amperomierz
D. woltomierz
Omomierz to przyrząd pomiarowy, który specjalizuje się w pomiarze rezystancji. Działa na zasadzie przepuszczania niewielkiego prądu przez badany element i mierzenia spadku napięcia na nim. Dzięki temu można obliczyć wartość rezystancji zgodnie z prawem Ohma. Omomierze są niezwykle przydatne w różnych dziedzinach, takich jak elektronika, elektrotechnika oraz w diagnostyce. Umożliwiają szybkie i dokładne pomiary rezystancji elementów, takich jak oporniki, cewki czy przewody. Przykładowo, w praktyce inżynierskiej omomierz może być używany do testowania przewodów w instalacjach elektrycznych, co pozwala na wykrycie ewentualnych uszkodzeń lub przerw w obwodzie. Ponadto, omomierze są często wykorzystywane w laboratoriach badawczych do analizy materiałów i komponentów elektronicznych. Warto zaznaczyć, że pomiar rezystancji jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności systemów elektrycznych, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w inżynierii elektrycznej.

Pytanie 5

W systemach operacyjnych z rodziny Windows odpowiednikiem programu fsck z systemu Linux jest aplikacja

A. chkdsk
B. erase
C. icacls
D. tasklist
'chkdsk' to rzeczywiście to, czego szukałeś. To narzędzie w Windows sprawdza dyski twarde i naprawia różne błędy. W sumie, można je porównać do 'fsck' w Linuxie, bo oba zajmują się sprawdzaniem systemu plików i naprawą uszkodzeń. To przydatna sprawa, zwłaszcza jak system ma problemy z czytaniem danych albo coś się psuje podczas pracy na plikach. Żeby użyć 'chkdsk', wystarczy otworzyć wiersz poleceń jako administrator i wpisać 'chkdsk C:', gdzie 'C' to litera dysku do sprawdzenia. Fajnie jest też robić to regularnie, szczególnie po awarii lub intensywnym użytkowaniu, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy i że nasze dane są bezpieczne. Warto też wiedzieć, że 'chkdsk' można ustawić, żeby działał automatycznie przy starcie systemu, co pomaga w naprawie problemów jeszcze zanim użytkownik zdąży coś zrobić na problematycznym dysku.

Pytanie 6

Magistrala PCI-Express do przesyłania danych stosuje metodę komunikacyjną

A. synchroniczną Full duplex
B. asynchroniczną Simplex
C. synchroniczną Half duplex
D. asynchroniczną Full duplex
Odpowiedź "asynchronicznej Full duplex" jest poprawna, ponieważ magistrala PCI-Express (PCIe) rzeczywiście wykorzystuje asynchroniczną metodę komunikacji, która umożliwia przesył danych w obie strony jednocześnie, co definiuje termin "Full duplex". W odróżnieniu od metod półdupleksowych, które pozwalają na przesył danych tylko w jednym kierunku na raz, PCIe zyskuje na wydajności dzięki swojej zdolności do jednoczesnej komunikacji w obu kierunkach. To oznacza, że dane mogą być przesyłane i odbierane jednocześnie, co znacząco zwiększa przepustowość całego systemu. W praktyce, PCIe jest powszechnie stosowane w nowoczesnych komputerach i serwerach, jako interfejs do podłączania kart graficznych, dysków SSD oraz innych komponentów. Dzięki temu, że PCIe może dostarczać wysoką przepustowość z niskim opóźnieniem, jest to standard, który stał się kluczowy w architekturze komputerowej. Zgodność z PCI-SIG (PCI Special Interest Group) zapewnia, że urządzenia korzystające z tej technologii są interoperacyjne, co jest istotna cecha w środowiskach rozproszonych i systemach wielokrotnych. Warto także zauważyć, że rozwój PCIe prowadzi do ciągłej ewolucji w zakresie szybkości i efektywności, co jest kluczowe w kontekście rosnących wymagań związanych z przetwarzaniem danych.

Pytanie 7

Jakie narzędzie powinno być użyte do zbadania wyników testu POST dla modułów na płycie głównej?

Ilustracja do pytania
A. Rys. B
B. Rys. A
C. Rys. C
D. Rys. D
Prawidłowa odpowiedź to Rys. B. Jest to specjalne narzędzie diagnostyczne znane jako karta POST, używane do testowania i diagnozowania problemów z płytą główną komputera. Kiedy komputer jest uruchamiany, przechodzi przez test POST (Power-On Self-Test), który sprawdza podstawowe komponenty sprzętowe. Karta POST wyświetla kody wyników testu, co umożliwia technikom zidentyfikowanie problemów, które mogą uniemożliwiać prawidłowy rozruch systemu. Karty POST są niezwykle przydatne w środowiskach serwisowych, gdzie szybka diagnostyka jest kluczowa. Dają one bezpośredni wgląd w proces rozruchu płyty głównej i wskazują na potencjalne awarie sprzętowe, takie jak uszkodzone moduły pamięci RAM, problemy z procesorem czy kartą graficzną. W praktyce, kody wyświetlane przez kartę POST mogą być porównywane z tabelami kodów POST producenta płyty głównej, co pozwala na szybkie i precyzyjne określenie przyczyny awarii i przystąpienie do jej usunięcia. Warto zaznaczyć, że użycie karty POST jest standardem w diagnostyce komputerowej i stanowi dobrą praktykę w pracy serwisanta.

Pytanie 8

Jakie urządzenie powinno być użyte do łączenia komputerów w strukturze gwiazdy?

A. Transceiver
B. Repetytor
C. Switch
D. Bridge
Switch to urządzenie, które odgrywa kluczową rolę w topologii gwiazdy, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie ruchem danych między podłączonymi komputerami. W topologii gwiazdy wszystkie urządzenia są bezpośrednio połączone z centralnym punktem, którym w tym przypadku jest switch. Switch działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, co oznacza, że przetwarza ramki danych na podstawie adresów MAC. Dzięki temu, gdy komputer wysyła dane, switch kieruje je bezpośrednio do odpowiedniego urządzenia, co minimalizuje kolizje i zwiększa wydajność sieci. Przykładem zastosowania switche'a w topologii gwiazdy może być biuro, gdzie wiele komputerów i urządzeń drukujących jest połączonych z jednym switchem, co pozwala na sprawne działanie oraz łatwe zarządzanie siecią. Dodatkowo, stosowanie switchy pozwala na implementację funkcji VLAN, co umożliwia segmentację ruchu sieciowego i zwiększa bezpieczeństwo oraz wydajność sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, switche powinny być projektowane z myślą o skalowalności, co pozwala na łatwe dodawanie kolejnych urządzeń bez wpływu na istniejące połączenia.

Pytanie 9

Transmisja w standardzie 100Base-T korzysta z kabli skrętkowych, które mają

A. 3 pary
B. 2 pary
C. 4 pary
D. 1 parę
Co do liczby par przewodów w kablu dla standardu 100Base-T, to rzeczywiście warto to zrozumieć. Osoby, które wskazały 3 pary, mylą się, bo na prawdę do 100 Mbps wystarczą 2 pary. Jeżeli ktoś zaznaczył 1 parę, to jest błędne myślenie, że jedna para da radę przesyłać dane w obu kierunkach. W 100Base-T trzeba używać dwóch par, bo to umożliwia płynne działanie w obie strony. A 4 pary są zbędne w tym przypadku. W nowszych standardach jak 1000Base-T rzeczywiście używają 4 pary, ale tu to niepotrzebne. Generalnie, nie każda wyższa liczba oznacza lepszą wydajność. Dlatego ważne jest, żeby znać te standardy Ethernet i co one oznaczają, bo to pomaga w podejmowaniu lepszych decyzji na temat konfiguracji sieci.

Pytanie 10

W jednostce ALU w akumulatorze zapisano liczbę dziesiętną 500. Jaką ona ma binarną postać?

A. 111110100
B. 111111101
C. 111011000
D. 110110000
Reprezentacja binarna liczby 500 to 111110100. Aby uzyskać tę wartość, należy przekształcić liczbę dziesiętną na system binarny, który jest podstawowym systemem liczbowym wykorzystywany w komputerach. Proces konwersji polega na podzieleniu liczby przez 2 i zapisywaniu reszt z kolejnych dzielen. W przypadku liczby 500 dzielimy ją przez 2, co daje 250 z resztą 0, następnie 250 dzielimy przez 2, co daje 125 z resztą 0, kontynuując ten proces aż do momentu, gdy otrzymamy 1. Reszty zapiszemy w odwrotnej kolejności: 1, 111110100. W praktyce, zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w programowaniu niskopoziomowym, operacjach na danych oraz w pracy z mikrokontrolerami. Znalezienie tej umiejętności w kontekście standardów branżowych, takich jak IEEE 754 dla reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych, ilustruje znaczenie prawidłowego przekształcania danych w kontekście architektury komputerów.

Pytanie 11

Aby uniknąć różnic w kolorystyce pomiędzy zeskanowanymi zdjęciami na wyświetlaczu komputera a ich oryginałami, konieczne jest przeprowadzenie

A. kadrowanie skanera
B. interpolację skanera
C. modelowanie skanera
D. kalibrację skanera
Kadrowanie skanera, mimo że wydaje się istotne, nie ma wpływu na odwzorowanie kolorów skanowanych obrazów. Kadrowanie odnosi się do procesu, w którym wybierana jest konkretna część obrazu, przeznaczona do zeskanowania, co ma na celu poprawę kompozycji lub usunięcie zbędnych elementów. W praktyce, kadrowanie nie wpływa na jakość kolorów, które są odwzorowywane przez skaner, a jedynie na obszar obrazu. Z drugiej strony, modelowanie skanera odnosi się do tworzenia algorytmów i matematycznych modeli, które mogą być używane do analizy danych, jednak nie jest to proces bezpośrednio związany z kalibracją kolorów. Podobnie interpolacja skanera zajmuje się technikami wypełniania danych między punktami pomiarowymi, co również nie dotyczy bezpośrednio problemu różnic kolorystycznych. Powszechnym błędem myślowym w tym kontekście jest pomylenie terminów związanych z przetwarzaniem obrazu z tymi, które dotyczą kalibracji i zarządzania kolorami. W rzeczywistości, aby uniknąć różnic kolorów, kluczowym krokiem jest wykonanie kalibracji, a nie próby modyfikacji obrazu poprzez kadrowanie czy inne techniki przetwarzania, które nie wpływają na dokładność odwzorowania kolorów.

Pytanie 12

Jakie parametry mierzy watomierz?

A. opór
B. moc czynna
C. napięcie elektryczne
D. natężenie prądu
Pomiar napięcia prądu elektrycznego, rezystancji oraz natężenia prądu elektrycznego są zadaniami, które nie są realizowane przez watomierz. Napięcie, wyrażane w woltach (V), to różnica potencjałów między dwoma punktami w obwodzie. Aby je zmierzyć, stosuje się woltomierze, które są specjalnie zaprojektowane do tego celu, a ich pomiar jest kluczowy dla oceny wydajności urządzeń elektrycznych. Rezystancję, mierzoną w omach (Ω), określa się za pomocą omomierzy, które pozwalają na ocenę, jak dobrze przewodniki elektryczne przewodzą prąd. Z kolei natężenie prądu, wyrażane w amperach (A), mierzy się amperomierzami, które również pełnią funkcję w obwodach elektrycznych, ale nie są związane z pomiarem mocy. Wiele osób myli funkcje różnych instrumentów pomiarowych, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem myślowym jest przyjęcie, że urządzenia o różnych funkcjach mogą być używane zamiennie. Zrozumienie specyficznych zastosowań poszczególnych narzędzi pomiarowych jest niezbędne dla efektywnej analizy i optymalizacji systemów elektrycznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii elektrycznej.

Pytanie 13

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) służy do konwersji adresu IP na

A. nazwa komputera
B. adres e-mailowy
C. adres fizyczny
D. domenę
ARP, czyli Address Resolution Protocol, to naprawdę ważny element w sieciach komputerowych. Jego główne zadanie to przekształcanie adresów IP na adresy MAC, czyli sprzętowe. W lokalnych sieciach komunikacja między urządzeniami odbywa się głównie na poziomie warstwy łącza danych, gdzie te adresy MAC są kluczowe. Wyobraź sobie, że komputer chce przesłać dane do innego urządzenia. Jeśli zna tylko adres IP, to musi wysłać zapytanie ARP, by dowiedzieć się, jaki jest odpowiedni adres MAC. Bez ARP wszystko by się trochę zacięło, bo to on pozwala na prawidłowe połączenia w sieciach lokalnych. Na przykład, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B, ale zna tylko adres IP, to wysyła zapytanie ARP, które dociera do wszystkich urządzeń w sieci. Komputer B odsyła swój adres MAC, dzięki czemu komputer A może skonstruować ramkę i wysłać dane. Jak dobrze rozumiesz, jak działa ARP, to stajesz się lepszym specjalistą w sieciach, bo to dosłownie fundament komunikacji w sieciach TCP/IP. Takie rzeczy są mega istotne w branży, dlatego warto je dobrze ogarnąć.

Pytanie 14

W przypadku adresacji IPv6, zastosowanie podwójnego dwukropka służy do

A. jednorazowego zamienienia jednego bloku jedynek
B. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków jedynek
C. jednorazowego zamienienia jednego lub kolejno położonych bloków wyłącznie z zer
D. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków zer oddzielonych blokiem jedynek
Podwójny dwukropek (::) w adresacji IPv6 służy do jednorazowego zastąpienia jednego lub więcej bloków złożonych wyłącznie z zer. To pozwala na uproszczenie i skrócenie zapisu adresów, co jest szczególnie istotne w przypadku długich adresów IPv6. Przykładowo, adres 2001:0db8:0000:0000:0000:0000:0000:0001 może być zapisany jako 2001:db8::1, co znacznie ułatwia jego odczyt i wprowadzanie. Podwójny dwukropek może zostać użyty tylko raz w jednym adresie, aby uniknąć niejasności co do liczby zer. Przy planowaniu sieci IPv6, właściwe wykorzystanie podwójnego dwukropka może przyczynić się do czytelności dokumentacji oraz ułatwienia zarządzania adresami. Warto również zwrócić uwagę, że RFC 5952 dostarcza wskazówek dotyczących formatu adresów IPv6, co jest dobrą praktyką w branży sieciowej.

Pytanie 15

Jaką maksymalną wartość rozplotu kabla UTP można uzyskać we wtyku RJ45 według normy PN-EN 50173?

A. 10 mm
B. 15 mm
C. 20 mm
D. 13 mm
Wartość maksymalnego rozplotu kabla UTP we wtyku RJ45 zgodnie z normą PN-EN 50173 wynosi 13 mm. Jest to istotne dla zachowania parametrów transmisyjnych kabla, ponieważ zbyt duży rozplot może prowadzić do zakłóceń elektromagnetycznych oraz degradacji sygnału. W praktyce, przy wykonaniu instalacji sieciowej, zwłaszcza w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń, precyzyjne utrzymanie tego wymiaru jest kluczowe. Wtyki RJ45 są standardem w komunikacji Ethernet, a ich odpowiednie zastosowanie zapewnia optymalną wydajność. Dobrą praktyką jest również unikanie zbyt dużych zagięć lub krzyżowania przewodów, co może dodatkowo wpływać na parametry pracy sieci. Prawidłowe wykonanie połączeń gwarantuje, że kable będą działały w pełnym zakresie możliwości, co jest niezbędne dla utrzymania efektywności sieci.

Pytanie 16

Jakie parametry można śledzić w przypadku urządzenia przy pomocy S.M.A.R.T.?

A. Dysku twardego
B. Płyty głównej
C. Chipsetu
D. Procesora
S.M.A.R.T., czyli Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology, to technologia, która działa w dyskach twardych oraz SSD. Dzięki niej możemy śledzić, w jakim stanie są nasze nośniki. To mega ważne, bo dzięki informacjom o błędach odczytu czy temperaturze, możemy zareagować, zanim coś pójdzie nie tak. Moim zdaniem, to naprawdę przydatne narzędzie, zwłaszcza w dużych firmach, gdzie przechowuje się masę danych. Taki system do automatycznego raportowania stanu dysków to istna must-have dla każdego administratora. Powinno się regularnie sprawdzać raporty S.M.A.R.T., żeby uniknąć niespodzianek i zwiększyć pewność działania naszych systemów.

Pytanie 17

W systemie Linux do śledzenia wykorzystania procesora, pamięci, procesów oraz obciążenia systemu wykorzystuje się polecenie

A. grep
B. rev
C. ifconfig
D. top
Wybór poleceń takich jak 'rev', 'grep' czy 'ifconfig' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji w systemie Linux. 'rev' służy do odwracania znaków w każdym wierszu tekstu, co nie ma żadnego związku z monitorowaniem wydajności systemu. Jest to narzędzie typowo używane w przetwarzaniu tekstu, a nie do analizy zasobów systemowych. Drugą nieprawidłową odpowiedzią jest 'grep', które jest potężnym narzędziem do wyszukiwania wzorców w plikach tekstowych lub strumieniach danych, ale również nie wykazuje możliwości monitorowania wydajności systemu. Ostatnie z wymienionych poleceń, 'ifconfig', zajmuje się konfiguracją interfejsów sieciowych, co jest całkowicie odmiennym zagadnieniem i nie odpowiada na potrzeby związane z analityką zasobów systemowych. Kluczowym błędem jest mylenie narzędzi, które mają różne funkcje. W kontekście monitorowania systemu, ważne jest rozpoznawanie odpowiednich narzędzi i ich zastosowań. Do efektywnego zarządzania systemem, administratorzy muszą znać narzędzia, które dostarczają informacji o stanie systemu, a nie tylko o konfiguracji lub przetwarzaniu tekstu.

Pytanie 18

Nieprawidłowa forma zapisu liczby 778 to

A. 11011(zm)
B. 3F(16)
C. 111111(2)
D. 63(10)
Odpowiedź 11011(zm) jest poprawna, ponieważ jest to zapis liczby 778 w systemie binarnym. Aby skonwertować liczbę dziesiętną na binarną, należy dzielić ją przez 2 i zapisywać reszty z tych dzielenie w odwrotnej kolejności. W przypadku liczby 778 proces ten wygląda następująco: 778/2 = 389 reszta 0, 389/2 = 194 reszta 1, 194/2 = 97 reszta 0, 97/2 = 48 reszta 1, 48/2 = 24 reszta 0, 24/2 = 12 reszta 0, 12/2 = 6 reszta 0, 6/2 = 3 reszta 0, 3/2 = 1 reszta 1, 1/2 = 0 reszta 1. Zbierając reszty od końca, otrzymujemy 1100000110. Jednak zauważając, że w zapytaniu poszukujemy liczby 778 w systemie zmiennoprzecinkowym (zm), oznaczenie 11011(zm) odnosi się do wartości w systemie, a nie do samej liczby dziesiętnej. Zrozumienie tych konwersji jest kluczowe w programowaniu oraz w informatyce, gdzie operacje na różnych systemach liczbowych są powszechną praktyką. Dzięki umiejętności przekształcania liczb pomiędzy systemami, możemy efektywnie pracować z danymi w różnych formatach, co jest niezbędne w wielu dziedzinach technologii.

Pytanie 19

Algorytm wykorzystywany do weryfikacji, czy ramka Ethernet jest wolna od błędów, to

A. CRC (Cyclic Redundancy Check)
B. LLC (Logical Link Control)
C. CSMA (Carrier Sense Multiple Access)
D. MAC (Media Access Control)
Algorytm CRC (Cyclic Redundancy Check) jest kluczowym mechanizmem stosowanym w sieciach komputerowych, w tym w Ethernet, do wykrywania błędów w przesyłanych danych. CRC opiera się na matematycznym algorytmie, który generuje skrót (hash) na podstawie zawartości ramki. Ten skrót jest następnie dołączany do ramki i przesyłany razem z nią. Odbiorca, po otrzymaniu ramki, wykonuje ten sam algorytm na danych, a następnie porównuje obliczony skrót z tym dołączonym. Jeśli skróty się różnią, oznacza to, że w trakcie transmisji wystąpił błąd. Metoda ta jest szeroko stosowana w różnych standardach, takich jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, co czyni ją nie tylko skuteczną, ale również zgodną z najlepszymi praktykami branżowymi. Przykład praktycznego zastosowania CRC można znaleźć w protokołach komunikacyjnych, gdzie niezawodność przesyłu danych jest kluczowa, takich jak w transmisji multimediów lub w systemach finansowych, gdzie precyzja danych jest niezbędna.

Pytanie 20

Jakie urządzenie ma za zadanie utrwalenie tonera na papierze w trakcie drukowania z drukarki laserowej?

A. wałek grzewczy
B. bęben światłoczuły
C. elektroda ładująca
D. listwa czyszcząca
Wałek grzewczy odgrywa kluczową rolę w procesie druku laserowego, odpowiadając za trwałe utrwalenie tonera na papierze. Po nałożeniu toneru na bęben światłoczuły, który tworzy obraz w wyniku naświetlania, wałek grzewczy przyspiesza proces przyklejania tonera do papieru. Działa on na zasadzie wysokiej temperatury i ciśnienia, co powoduje, że cząsteczki tonera topnieją i wnikają w strukturę papieru. Przykładem zastosowania tego rozwiązania jest w standardowych drukarkach laserowych, które są powszechnie używane w biurach. Wałek grzewczy jest kluczowym elementem, którego poprawne działanie zapewnia wysoką jakość druku oraz trwałość wydruków, co jest zgodne z normami ISO dotyczącymi jakości druku. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk, ważne jest regularne serwisowanie drukarek, co obejmuje również kontrolę stanu wałka grzewczego, aby zapobiec jego przegrzewaniu i wydłużyć jego żywotność.

Pytanie 21

Podaj maksymalną liczbę hostów, które można przypisać w każdej z 8 równych podsieci, utworzonych z sieci o adresie 10.10.10.0/24.

A. 30
B. 14
C. 62
D. 16
Wybór 14, 16 lub 62 jako maksymalnej liczby adresów hostów w każdej z podsieci jest wynikiem nieprawidłowego rozumienia zasad związanych z adresowaniem IP i podsieciowaniem. W kontekście sieci 10.10.10.0/24, pełna sieć zawiera 256 adresów IP, z czego niektóre są zarezerwowane. W przypadku podziału na 8 podsieci, każda podsieć musi mieć wystarczającą ilość adresów do obsługi hostów. Odpowiedzi 14 i 16 źle odzwierciedlają obliczenia związane z liczbą dostępnych adresów. Gdybyśmy uznali, że w każdej podsieci powinno być 16 adresów hostów, zapomnielibyśmy o obowiązkowych adresach rezerwowych, co ograniczałoby liczbę urządzeń w sieci. Odpowiedź 62 sugeruje, że w każdej podsieci mogłoby być więcej adresów, niż rzeczywiście jest dostępnych, co jest sprzeczne z zasadami podsieciowania. Kluczowym błędem jest nie uwzględnienie dwóch zarezerwowanych adresów w każdej podsieci, co prowadzi do zawyżenia liczby dostępnych hostów. W praktyce, każda podsieć powinna efektywnie wykorzystywać dostępne adresy, co jest kluczowe w zarządzaniu dużymi sieciami. Zasady projektowania sieci i uzasadnione podejście do adresacji są fundamentalnymi elementami dla każdej organizacji, aby uniknąć problemów związanych z ograniczeniami adresowymi w przyszłości.

Pytanie 22

Wskaź na błędny układ dysku z użyciem tablicy partycji MBR?

A. 2 partycje podstawowe i 1 rozszerzona
B. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona
C. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona
D. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone
Podział dysku zgodnie z tablicą partycji MBR jest ściśle określony przez standardy, które definiują, jak zarządzać przestrzenią dyskową. W przypadku MBR, dozwolone są cztery partycje - mogą to być trzy partycje podstawowe i jedna rozszerzona lub cztery partycje podstawowe. Stwierdzenie, że można mieć jedną partycję podstawową i dwie rozszerzone, wprowadza w błąd i narusza zasady działania MBR. Partycja rozszerzona jest szczególnym rodzajem partycji, która ma na celu obejście ograniczenia liczby partycji podstawowych i może zawierać partycje logiczne. Posiadając jedną partycję podstawową, można utworzyć jedną partycję rozszerzoną, w której można umieścić wiele partycji logicznych. Argumentacja, że można mieć więcej niż jedną partycję rozszerzoną, wypływa z nieporozumienia dotyczącego struktury MBR i jej zasad działania. W praktyce, ze względu na rozwój technologii i wzrost zapotrzebowania na przestrzeń dyskową, obecnie preferowane jest korzystanie z GPT, które obsługuje dyski o pojemności przekraczającej 2 TB i umożliwia tworzenie znacznie większej liczby partycji. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć te różnice i ograniczenia w kontekście aktualnych praktyk w zarządzaniu pamięcią masową.

Pytanie 23

Podaj polecenie w systemie Linux, które umożliwia określenie aktualnego katalogu użytkownika.

A. mkdir
B. cls
C. pwd
D. path
Odpowiedź 'pwd' (print working directory) jest poprawna, ponieważ jest to polecenie w systemie Linux, które wyświetla bieżący katalog roboczy użytkownika. Umożliwia ono użytkownikowi łatwe zlokalizowanie, w jakim katalogu się znajduje, co jest kluczowe w administracji systemem oraz podczas pracy z plikami i folderami. Na przykład, wykonując polecenie 'pwd' w terminalu, użytkownik otrzyma pełną ścieżkę do katalogu, w którym aktualnie pracuje, co jest niezwykle pomocne w kontekście skryptów lub programowania, gdzie dostęp do odpowiednich katalogów jest często wymagany. Dobre praktyki w zarządzaniu systemem operacyjnym obejmują regularne sprawdzanie bieżącego katalogu roboczego, aby uniknąć nieporozumień związanych z lokalizacją plików. Ponadto, polecenie to jest często używane w połączeniu z innymi komendami, takimi jak 'cd' (zmiana katalogu) i 'ls' (listowanie plików), co czyni je istotnym narzędziem w codziennej pracy w systemach opartych na Unixie.

Pytanie 24

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pośrednictwem serwera drukarskiego w systemie operacyjnym Windows Server. Przysługuje im jedynie uprawnienie 'Zarządzanie dokumentami'. Co należy uczynić, aby rozwiązać przedstawiony problem?

A. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Drukuj'
B. Dla grupy Pracownicy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'
C. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'
D. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia 'Drukuj'
Odpowiedź, która sugeruje nadanie grupie Pracownicy uprawnienia 'Drukuj', jest prawidłowa, ponieważ użytkownicy tej grupy muszą mieć odpowiednie uprawnienia, aby móc wykonywać operacje związane z drukowaniem dokumentów. W systemie Windows Server uprawnienia do drukowania są kluczowe dla poprawnego funkcjonowania serwera wydruku. Użytkownicy, którzy posiadają jedynie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami', mogą jedynie zarządzać zadaniami drukowania (takimi jak zatrzymywanie lub usuwanie dokumentów z kolejki drukowania), ale nie mają możliwości fizycznego wydruku. Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy drukowanie, administrator musi dodać im uprawnienia 'Drukuj'. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach operacyjnych, które zalecają przydzielanie minimalnych, ale wystarczających uprawnień dla użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo i kontrolę nad zasobami. Na przykład, w organizacjach, gdzie dostęp do drukarek jest ograniczony, uprawnienia te powinny być nadawane na poziomie grupy, aby uprościć proces zarządzania i audytu. Zastosowanie tego rozwiązania powinno poprawić efektywność pracy w biurze oraz zminimalizować problemy związane z niewłaściwym dostępem do zasobów wydruku.

Pytanie 25

Jakiego działania nie wykonują serwery plików?

A. Wymiany informacji pomiędzy użytkownikami sieci
B. Udostępniania plików w Internecie
C. Zarządzania bazami danych
D. Odczytu oraz zapisu informacji na dyskach twardych
Serwery plików są kluczowym komponentem infrastruktury IT, które umożliwiają przechowywanie i udostępnianie danych w sieciach lokalnych i rozległych. Odczyt i zapis danych na dyskach twardych to podstawowa funkcjonalność serwera plików, zapewniająca użytkownikom dostęp do plików z dowolnego miejsca w sieci. Ponadto, wymiana danych pomiędzy użytkownikami sieci jest jednym z głównych zadań serwera plików, który umożliwia współpracę i wymianę informacji. Usługa ta opiera się na protokołach takich jak SMB (Server Message Block) lub NFS (Network File System), które ułatwiają komunikację pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi. Również udostępnianie plików w Internecie, czyli transfer danych do zdalnych lokalizacji, jest kluczowe dla współczesnych aplikacji webowych i zdalnych zespołów. Mylne jest więc twierdzenie, że serwery plików nie pełnią roli w zarządzaniu danymi, co często prowadzi do nieporozumień. W rzeczywistości, serwery plików i bazy danych różnią się w podejściu do przechowywania i przetwarzania informacji; serwery plików koncentrują się na plikach jako jednostkach danych, podczas gdy bazy danych zajmują się bardziej złożonymi strukturami danych, relacjami oraz integralnością danych. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów informatycznych oraz eliminacji typowych błędów w planowaniu architektury IT.

Pytanie 26

Jakie pole znajduje się w nagłówku protokołu UDP?

A. Suma kontrolna
B. Numer sekwencyjny
C. Numer potwierdzenia
D. Wskaźnik pilności
Wszystkie inne odpowiedzi, takie jak numer potwierdzenia, numer sekwencyjny i wskaźnik pilności, są elementami charakterystycznymi dla innych protokołów, głównie protokołów opartych na połączeniach, takich jak TCP (Transmission Control Protocol). Numer potwierdzenia jest używany w TCP do potwierdzania odbioru danych, co jest istotne w kontekście zapewnienia, że pakiety są dostarczane w odpowiedniej kolejności oraz że nie zostały utracone. W przypadku UDP, który jest bezpołączeniowy, koncepcja potwierdzania odbioru nie jest stosowana, ponieważ celem protokołu jest maksymalizacja wydajności poprzez zminimalizowanie narzutu administracyjnego. Podobnie, numer sekwencyjny jest kluczowy w TCP, aby śledzić kolejność przesyłanych danych, co również nie ma zastosowania w UDP. Wskaźnik pilności, z drugiej strony, jest rzadziej używany i stosowany w protokołach takich jak TCP, aby wskazać, które dane wymagają priorytetowego przetwarzania. Używanie tych terminów w kontekście UDP prowadzi do nieporozumień w zakresie funkcjonalności protokołów sieciowych i ich zastosowań. W rezultacie, zrozumienie różnic między protokołami oraz ich charakterystycznych cech jest kluczowe dla skutecznego projektowania i implementacji systemów komunikacyjnych.

Pytanie 27

Na komputerze, na którym zainstalowane są dwa systemy – Windows i Linux, po przeprowadzeniu reinstalacji systemu Windows drugi system przestaje się uruchamiać. Aby ponownie umożliwić uruchamianie systemu Linux oraz aby zachować wszystkie dane i ustawienia w nim zawarte, co należy zrobić?

A. wykonać reinstalację systemu Linux
B. przeprowadzić skanowanie dysku programem antywirusowym
C. wykonać ponowną instalację systemu Windows
D. ponownie zainstalować bootloadera GRUB
Reinstalacja bootloadera GRUB (Grand Unified Bootloader) jest kluczowym krokiem w przywracaniu możliwości uruchamiania systemu Linux po reinstalacji Windows. Reinstalacja Windows zazwyczaj nadpisuje MBR (Master Boot Record) lub EFI (Extensible Firmware Interface), co sprawia, że bootloader Linuxa nie jest już dostępny. GRUB jest odpowiedzialny za zarządzanie wieloma systemami operacyjnymi na komputerze, umożliwiając użytkownikowi wybór, który system ma być uruchomiony. Aby ponownie zainstalować GRUB, można użyć nośnika instalacyjnego Linuxa (np. Live CD lub USB), uruchomić terminal i użyć komendy 'grub-install' w odpowiednim systemie plików. Praktycznie, po zainstalowaniu GRUB, można również zaktualizować jego konfigurację za pomocą 'update-grub', co zapewni, że wszystkie dostępne systemy operacyjne zostaną poprawnie wykryte. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych ważnych danych, co pozwala uniknąć ich utraty w przypadku problemów z systemem operacyjnym.

Pytanie 28

Jakie znaczenie ma parametr LGA 775 zawarty w dokumentacji technicznej płyty głównej?

A. Rodzaj obsługiwanych pamięci
B. Rodzaj karty graficznej
C. Typ gniazda procesora
D. Typ chipsetu płyty
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może prowadzić do mylnych wniosków na temat architektury komputera i jego komponentów. Odpowiedzi dotyczące rodzaju karty graficznej, typu chipsetu czy rodzaju obsługiwanych pamięci mylnie sugerują, że LGA 775 odnosi się do tych elementów, podczas gdy w rzeczywistości jest to specyfikacja dotycząca samego gniazda procesora. Karta graficzna to zupełnie odrębny komponent, który komunikuje się z płytą główną poprzez gniazda PCI Express lub AGP, a nie przez LGA 775. Typ chipsetu płyty głównej dotyczy układów scalonych, które zarządzają komunikacją między procesorem a innymi komponentami, co również nie ma bezpośredniego związku z rodzajem gniazda. Ponadto, rodzaj obsługiwanych pamięci odnosi się do standardów pamięci RAM, takich jak DDR2 czy DDR3, które są niezależne od gniazda procesora. Takie błędne podejścia mogą wynikać z nieporozumień dotyczących architektury komputerowej, gdzie poszczególne elementy są często mylone ze sobą. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest zrozumienie, że każdy komponent ma swoje specyficzne złącza i standardy, które determinują ich wzajemną kompatybilność oraz efektywność działania w systemie komputerowym. Zrozumienie tej interakcji jest kluczowe dla efektywnego projektowania oraz modernizacji komputerów.

Pytanie 29

Rysunek ilustruje rezultaty sprawdzania działania sieci komputerowej przy użyciu polecenia

Ilustracja do pytania
A. ping
B. tracert
C. ipconfig
D. netstat
Polecenie ping jest używane do testowania połączeń w sieciach komputerowych. Działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) do wybranego hosta sieciowego oraz oczekiwania na odpowiedzi. W praktyce ping pozwala określić, czy dany host jest osiągalny oraz mierzyć czas odpowiedzi, co jest kluczowe dla diagnostyki opóźnień w sieci. Wyniki zawierają informacje o liczbie wysłanych bajtów, czasie potrzebnym na przesłanie pakietu oraz wartość TTL (Time To Live), która wskazuje, ile routerów może jeszcze przenosić dany pakiet. Ping jest powszechnie stosowany podczas rozwiązywania problemów z siecią oraz przy monitorowaniu dostępności serwerów i wydajności łączy. Na przykład administratorzy często używają polecenia ping do sprawdzenia, czy serwery są online przed przeprowadzeniem aktualizacji systemowych. Poprawne zrozumienie i interpretacja wyników ping jest umiejętnością kluczową dla specjalistów IT, ponieważ pozwala na szybką identyfikację potencjalnych problemów z połączeniami sieciowymi i podejmowanie odpowiednich działań naprawczych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 30

Zastosowanie programu Wireshark polega na

A. weryfikowaniu wydajności łączy.
B. nadzorowaniu stanu urządzeń w sieci.
C. projektowaniu struktur sieciowych.
D. badaniu przesyłanych pakietów w sieci.
Wireshark to jedno z najpopularniejszych narzędzi do analizy sieci komputerowych, które pozwala na przechwytywanie i szczegółowe badanie pakietów danych przesyłanych przez sieć. Dzięki swojej funkcji analizy, Wireshark umożliwia administratorom sieci oraz specjalistom ds. bezpieczeństwa identyfikację problemów z komunikacją, monitorowanie wydajności oraz wykrywanie potencjalnych zagrożeń w czasie rzeczywistym. Narzędzie to obsługuje wiele protokołów, co czyni go wszechstronnym do diagnozowania różnorodnych kwestii, od opóźnień w transmisji po nieautoryzowane dostęp. Przykładowo, można użyć Wireshark do analizy pakietów HTTP, co pozwala na zrozumienie, jakie dane są przesyłane między klientem a serwerem. Narzędzie to jest również zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak monitorowanie jakości usług (QoS) czy wdrażanie polityki bezpieczeństwa, co czyni je nieocenionym w utrzymaniu zdrowia sieci komputerowych.

Pytanie 31

Funkcja systemu operacyjnego, która umożliwia jednoczesne uruchamianie wielu aplikacji w trybie podziału czasu, z tym że realizacja tego podziału odbywa się przez same aplikacje, nosi nazwę

A. wieloprogramowości
B. wielodostępowości
C. wielozadaniowości kooperatywnej
D. wielozadaniowości z wywłaszczeniem
Wielozadaniowość z wywłaszczeniem, choć brzmi podobnie, różni się fundamentalnie od kooperatywnej. W tym modelu system operacyjny samodzielnie przejmuje kontrolę nad procesorem, gdy jedna z aplikacji nie jest w stanie oddać czasu CPU, co skutkuje lepszym zarządzaniem zasobami. Wywłaszczenie pozwala na bardziej efektywne korzystanie z wielozadaniowości, eliminując ryzyko zamrożenia systemu przez nieodpowiadające programy. Przykładowo, w systemie Windows, jeżeli aplikacja nie reaguje, system operacyjny może przydzielić czas procesora innym aktywnym programom, co zapewnia płynność działania. Wielodostępność to koncepcja, która odnosi się do umożliwienia wielu użytkownikom korzystania z systemu jednocześnie, co nie jest bezpośrednio związane z zarządzaniem czasem procesora przez aplikacje. Również wieloprogramowość to termin, który odnosi się do możliwości uruchamiania wielu programów w systemie, ale nie definiuje konkretnego sposobu, w jaki te programy dzielą czas procesora. Typowym błędem jest mylenie tych terminów z koncepcją wielozadaniowości, co prowadzi do nieporozumień w kontekście projektowania i implementacji systemów operacyjnych. Aby zrozumieć różnice, kluczowe jest spojrzenie na sposób, w jaki aplikacje i system operacyjny współpracują w zakresie zarządzania czasem procesora i zasobami systemowymi.

Pytanie 32

W przypadku wpisania adresu HTTP w przeglądarkę internetową pojawia się błąd "403 Forbidden", co oznacza, że

A. karta sieciowa ma niepoprawnie przydzielony adres IP
B. nie istnieje plik docelowy na serwerze
C. użytkownik nie ma uprawnień do dostępu do żądanego zasobu
D. wielkość przesyłanych danych przez klienta została ograniczona
Dostępność zasobów w sieci jest regulowana przez różne kody odpowiedzi protokołu HTTP, a kod 403 Forbidden jest jednym z nich. Oznacza on, że serwer rozumie żądanie klienta, ale odmawia dostępu do zadanego zasobu. Ten błąd często występuje, gdy użytkownik nie ma odpowiednich uprawnień do przeglądania danego pliku lub katalogu na serwerze. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, administratorzy serwerów muszą upewnić się, że odpowiednie uprawnienia są ustawione dla plików i folderów. Przykładem może być sytuacja, w której plik HTML jest dostępny tylko dla autoryzowanych użytkowników, co wymaga odpowiednich ustawień kontrolujących dostęp na poziomie serwera, takich jak pliki .htaccess w środowisku Apache. Oprócz tego, warto zwrócić uwagę na to, że błąd 403 może również wystąpić, gdy dostęp do zasobów jest ograniczony przez zasady bezpieczeństwa, takie jak blokady IP lub filtrowanie treści. W związku z tym, zrozumienie kontekstu i ustawień serwera jest kluczowe dla skutecznego zarządzania dostępem do zasobów internetowych.

Pytanie 33

W systemie Windows 7 konfigurację interfejsu sieciowego można przeprowadzić, używając rozwinięcia polecenia

A. netsh
B. tracert
C. nslookup
D. telnet
Odpowiedzi, które nie obejmują polecenia 'netsh', wskazują na nieporozumienie dotyczące narzędzi do zarządzania interfejsem sieciowym w systemie Windows. 'Telnet' to protokół umożliwiający zdalne logowanie do innych urządzeń w sieci, ale nie jest przeznaczony do konfigurowania interfejsów sieciowych. Może być używany do testowania połączeń z serwerami, ale nie pozwala na modyfikację ustawień sieciowych. 'Tracert' jest narzędziem do diagnostyki, które śledzi trasę pakietów do określonego adresu IP, pomagając w identyfikacji problemów z trasowaniem, lecz również nie służy do konfiguracji interfejsów. Z kolei 'nslookup' to narzędzie do zapytań DNS, które pozwala na sprawdzanie informacji związanych z nazwami domen, co ma zastosowanie w kontekście rozwiązywania problemów z DNS, ale nie ma zastosowania przy konfiguracji interfejsów sieciowych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, obejmują mylenie różnych typów narzędzi – można na przykład błędnie sądzić, że każde narzędzie związane z siecią może służyć do konfiguracji, co jest nieprawdziwe. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 34

W komputerze zainstalowano nowy dysk twardy o pojemności 8 TB i podzielono go na dwie partycje, z których każda ma 4 TB. Jaki typ tablicy partycji powinien być zastosowany, aby umożliwić takie partycjonowanie?

A. SWAP
B. MBR
C. GPT
D. FAT32
Wybór MBR dla dysku 8 TB to zły pomysł, bo MBR ma sporo ograniczeń, które nie pasują do większych serwerów. To już starsze rozwiązanie i tylko szeregów partycji do 2 TB oraz max cztery podstawowe partycje. Gdy chcesz podzielić dysk na więcej partycji, MBR po prostu nie daje rady. A partycja SWAP to już w ogóle nie to, bo to przestrzeń wymiany, a nie na przechowywanie danych użytkowników. FAT32 też nie jest w tym wypadku dobrym wyborem, bo to system plików, a nie typ tablicy partycji. Ma też swoje ograniczenia, np. 4 GB na plik. Jak się wybierze złą tablicę partycji, to potem mogą być kłopoty przy instalacji systemu, z zarządzaniem danymi i nawet z utratą danych. Trzeba to dobrze ogarnąć, żeby nie było problemów w przyszłości.

Pytanie 35

Drugi monitor CRT, który jest podłączony do komputera, ma zastosowanie do

A. analizowania danych
B. dostosowywania danych
C. magazynowania danych
D. wyświetlania informacji
Drugi monitor CRT (Cathode Ray Tube) podłączony do zestawu komputerowego pełni funkcję wyprowadzania informacji, co oznacza, że jego zadaniem jest prezentacja danych użytkownikowi. Monitory CRT były powszechnie stosowane w przeszłości ze względu na swoje właściwości obrazowe. Dzięki zastosowaniu katodowej tuby elektronowej, monitory te mogły wyświetlać różne rodzaje informacji, takie jak teksty, grafiki, filmy czy animacje. W praktyce, drugi monitor może być używany do rozdzielenia zadań, co poprawia wydajność pracy. Na przykład, w zastosowaniach biurowych jeden monitor może wyświetlać dokumenty do edycji, podczas gdy drugi może wyświetlać arkusz kalkulacyjny lub komunikator. Użycie wielu monitorów jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ergonomii i efektywności, co potwierdzają liczne badania wskazujące na zwiększenie wydajności pracy oraz poprawę komfortu. Ponadto, w kontekście standardów, wiele środowisk pracy zaleca konfiguracje wielomonitorowe, co może przyczynić się do lepszej organizacji przestrzeni roboczej oraz lepszego zarządzania czasem.

Pytanie 36

Lokalny komputer posiada adres 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego urządzenia, która rozpoznaje adresy w sieci, wyświetla się informacja, że jego adres to 195.182.130.24. Co to oznacza?

A. serwer DHCP zmienił adres podczas przesyłania żądania.
B. adres został przetłumaczony przez translację NAT.
C. serwer WWW dostrzega inny komputer w sieci.
D. inny komputer podszył się pod adres lokalnego komputera.
W przypadku, gdy serwer WWW widzi inny adres IP, nie oznacza to, że inny komputer w sieci został zidentyfikowany. W rzeczywistości adres 195.182.130.24 jest wynikiem działania translacji NAT, a nie identyfikacji innego komputera. Obserwacja adresu IP na stronie internetowej odnosi się do zewnętrznego adresu, który router przypisuje dla ruchu internetowego. Można mylnie sądzić, że serwer DHCP mógł zmienić adres IP w trakcie przesyłania żądania, jednak DHCP działa na poziomie przydzielania lokalnych adresów IP w sieci lokalnej, a nie na modyfikowaniu ruchu internetowego. Kolejnym błędnym podejściem jest założenie, że inny komputer podszył się pod lokalny adres. To podejście pomija fakt, że NAT jest standardowym procesem, który przekształca lokalne adresy na zewnętrzne dla celów komunikacji z Internetem. Tego typu nieporozumienia mogą prowadzić do mylnych interpretacji danych sieciowych, dlatego ważne jest zrozumienie mechanizmów działania NAT oraz roli routera w komunikacji między lokalnymi a publicznymi adresami IP. W praktyce, należy zawsze uwzględniać te mechanizmy, aby poprawnie diagnozować problemy sieciowe oraz efektywnie zarządzać adresacją IP.

Pytanie 37

Element funkcjonalny opisany jako DSP w załączonym diagramie blokowym to

Ilustracja do pytania
A. przetwornik ADC z pamięcią RAM
B. mikroprocesor systemu audio
C. pamięć RAM
D. przetwornik DAC z pamięcią RAM
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych komponentów karty dźwiękowej. Bufor RAM jest używany do tymczasowego przechowywania danych, ale nie pełni funkcji przetwarzania danych, jak robi to DSP. Przetwornik cyfrowo-analogowy z pamięcią RAM to komponent, który konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe, umożliwiając ich odtwarzanie na urządzeniach audio. Jednak jego rolą nie jest przetwarzanie sygnałów w czasie rzeczywistym, co jest kluczowym zadaniem DSP. Przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM działa odwrotnie do DAC, konwertując sygnały analogowe na cyfrowe, co jest pierwszym krokiem w cyfrowym przetwarzaniu dźwięku. Choć oba te komponenty są niezbędne do konwersji sygnałów, nie zastępują funkcji przetwarzania DSP. Typowe błędy wynikają z przypisywania funkcji przetwarzania niewłaściwym komponentom wskutek mylnego rozumienia ich roli w systemie. W kontekście egzaminu zawodowego ważne jest zrozumienie, że DSP jako mikroprocesor karty dźwiękowej wykonuje złożone operacje matematyczne na sygnałach audio, co umożliwia ich dalsze przesyłanie lub modyfikowanie. Dobre zrozumienie funkcji DSP i innych komponentów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i diagnozowania systemów dźwiękowych.

Pytanie 38

Podczas tworzenia sieci kablowej o maksymalnej prędkości przesyłu danych wynoszącej 1 Gb/s, w której maksymalna odległość między punktami sieci nie przekracza 100 m, należy zastosować jako medium transmisyjne

A. fale radiowe o częstotliwości 5 GHz
B. fale radiowe o częstotliwości 2,4 GHz
C. kabel koncentryczny o średnicy 1/4 cala
D. kabel UTP kategorii 5e
Kabel UTP kategorii 5e to naprawdę dobry wybór, jeśli chodzi o sieci przewodowe. Jego maksymalna prędkość to 1 Gb/s na odległości do 100 metrów, co jest całkiem spoko. Ten kabel działa według standardu 1000BASE-T, który jest częścią tych wszystkich norm IEEE 802.3. Co ciekawe, jak użyjesz go w sieci, to zapewni ci stabilność, a przesył danych będzie bardzo wysokiej jakości. W biurach i różnych instytucjach, gdzie potrzebna jest szybka komunikacja, ten kabel sprawdza się świetnie. W praktyce często widzę, że w biurach instalują go zgodnie z normami TIA/EIA-568. Dzięki temu można łatwo zaktualizować sieć do wyższych kategorii kabli, jak kategoria 6, co jest na pewno fajne na przyszłość.

Pytanie 39

Zainstalowanie w komputerze przedstawionej karty pozwoli na

Ilustracja do pytania
A. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego
B. zwiększenie wydajności magistrali komunikacyjnej komputera
C. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN z użyciem interfejsu BNC
D. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, takiego jak skaner lub ploter
Niektóre z wymienionych funkcji nie są powiązane z możliwościami przedstawionej karty telewizyjnej. Karta telewizyjna nie służy do bezprzewodowego łączenia się z siecią LAN za pomocą interfejsu BNC ponieważ BNC jest typowo używany w starszych sieciach przewodowych a karta telewizyjna nie posiada funkcji sieciowych. Współczesne rozwiązania bezprzewodowe wykorzystują standardy takie jak Wi-Fi a nie BNC. Podłączenie dodatkowych urządzeń peryferyjnych takich jak skanery czy plotery wymaga interfejsów komunikacyjnych zewnętrznych lub wewnętrznych jak USB czy porty równoległe co nie jest funkcją karty telewizyjnej. Karta telewizyjna nie zwiększa przepustowości magistrali komunikacyjnej komputera. Funkcje związane ze zwiększaniem przepustowości dotyczą zazwyczaj komponentów takich jak procesor pamięć RAM czy karty sieciowe które mogą wspierać szybszą komunikację danych. Typowym błędem jest zakładanie że każdy złożony komponent komputera wpływa bezpośrednio na jego ogólną wydajność podczas gdy większość komponentów ma wyspecjalizowane zastosowania. Rozumienie specyfiki działania i zastosowania kart telewizyjnych ułatwia właściwe ich wykorzystanie w systemach komputerowych co jest istotne w pracy z multimediami.

Pytanie 40

Switch jako kluczowy komponent występuje w sieci o strukturze

A. magistrali
B. pierścienia
C. gwiazdy
D. pełnej siatki
Wybór odpowiedzi dotyczącej topologii pełnej siatki, pierścienia czy magistrali do opisania roli switcha w sieci nie uwzględnia fundamentalnych różnic między tymi strukturami a topologią gwiazdy. W topologii pełnej siatki, każde urządzenie jest połączone z każdym innym, co prowadzi do nadmiarowości połączeń, ale również do wyższych kosztów i bardziej skomplikowanego zarządzania. Ta struktura nie wymaga centralnego urządzenia, jak switch, co sprawia, że nie jest idealna dla typowych zastosowań biurowych. Topologia pierścienia natomiast, polega na połączeniu urządzeń w formie zamkniętego obiegu, gdzie każde urządzenie przekazuje dane dalej do następnego. To ogranicza elastyczność i powoduje, że awaria jednego urządzenia może sparaliżować całą sieć. W topologii magistrali wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego przewodu, co z kolei naraża sieć na kolizje i utrudnia diagnostykę. W każdej z tych struktur brakuje kluczowych zalet, takich jak łatwość w zarządzaniu ruchem danych i odporność na awarie, które oferuje topologia gwiazdy. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla właściwego projektowania sieci, co może mieć wpływ na wydajność i niezawodność operacyjną systemów informatycznych.