Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 14:22
Data zakończenia: 25 maja 2025 14:39

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemach Linux, aby wprowadzić nowe repozytorium, należy wykorzystać komendy

A. zypper ref oraz add-apt-repository

B. zypper ar oraz add-apt-repository

C. zypper rr oraz remove-apt-repository

D. zypper lr oraz remove-apt-repository

Polecenie 'zypper ar' służy do dodawania repozytoriów w systemach opartych na openSUSE, podczas gdy 'add-apt-repository' jest używane w systemach opartych na Debianie i Ubuntu. Oba te polecenia są zestawem narzędzi, które pozwalają administratorom na efektywne zarządzanie pakietami oraz aktualizację oprogramowania poprzez dostęp do zewnętrznych źródeł. Na przykład, w przypadku użycia 'zypper ar', można dodać repozytorium wpisując 'sudo zypper ar http://example.com/repo.repo nazwa_repo', co pozwala na pobieranie pakietów z tego źródła. Z kolei 'add-apt-repository ppa:nazwa/ppa' w systemach Debian/Ubuntu umożliwia dodanie PPA (Personal Package Archive), co jest powszechną praktyką w celu uzyskania dostępu do najnowszych wersji oprogramowania, które mogą nie być dostępne w standardowych repozytoriach. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzenie zaufania repozytoriów, aby uniknąć problemów z bezpieczeństwem. Używanie tych narzędzi jest kluczowe dla zapewnienia aktualności i bezpieczeństwa systemu, przez co stają się one podstawowymi umiejętnościami dla administratorów systemów.

Pytanie 2

Jak najlepiej chronić zebrane dane przed dostępem w przypadku kradzieży komputera?

A. ustawić atrybut ukryty dla wszystkich istotnych plików

B. ochronić konta za pomocą hasła

C. wdrożyć szyfrowanie partycji

D. przygotować punkt przywracania systemu

Zastosowanie atrybutu ukrytego dla plików nie zapewnia odpowiedniego poziomu ochrony danych. Chociaż pliki z atrybutem ukrytym są mniej widoczne dla przeciętnego użytkownika, nie są one chronione przed dostępem, a to oznacza, że osoba z odpowiednią wiedzą techniczną może je łatwo odkryć. Z kolei punkt przywracania systemu służy głównie do przywracania stanu systemu operacyjnego w przypadku awarii, co nie ma bezpośredniego wpływu na bezpieczeństwo danych w kontekście ich kradzieży. Zabezpieczenie kont hasłem również nie jest wystarczające, ponieważ w przypadku kradzieży sprzętu, fizyczny dostęp do komputera umożliwia potencjalnemu złodziejowi ominięcie zabezpieczeń systemowych. Oparcie się tylko na hasłach nie chroni przed atakami typu brute force czy phishing, które mogą prowadzić do utraty dostępu do danych. Dlatego ważne jest, aby podejść do ochrony danych w sposób kompleksowy, stosując szyfrowanie, które nie tylko ukrywa dane, ale i skutecznie je zabezpiecza przed nieautoryzowanym dostępem. Współczesne standardy bezpieczeństwa wskazują, że szyfrowanie jest podstawowym elementem każdego systemu ochrony informacji, co czyni je niezastąpionym narzędziem w ochronie danych.

Pytanie 3

Komunikat, który pojawia się po uruchomieniu narzędzia do przywracania systemu Windows, może sugerować

A. konieczność zrobienia kopii zapasowej systemu

B. uszkodzenie sterowników

C. wykrycie błędnej adresacji IP

D. uszkodzenie plików startowych systemu

Komunikat wyświetlany przez narzędzie Startup Repair w systemie Windows wskazuje na problem z plikami startowymi systemu. Pliki te są kluczowe dla prawidłowego uruchomienia systemu operacyjnego. Jeżeli ulegną uszkodzeniu z powodu awarii sprzętowej, nagłego wyłączenia zasilania lub infekcji złośliwym oprogramowaniem, system może nie być w stanie poprawnie się załadować. Startup Repair to narzędzie diagnostyczne i naprawcze, które skanuje system w poszukiwaniu problemów związanych z plikami rozruchowymi i konfiguracją bootowania. Przykłady uszkodzeń obejmują mbr (Master Boot Record) czy bcd (Boot Configuration Data). Narzędzie próbuje automatycznie naprawić te problemy, co jest zgodne z dobrymi praktykami administracji systemami zapewniającymi minimalny czas przestoju. Zrozumienie działania Startup Repair jest istotne dla administratorów systemów, którzy muszą szybko reagować na awarie systemu, minimalizując wpływ na produktywność użytkowników. Ważne jest również, aby regularnie tworzyć kopie zapasowe oraz mieć plan odzyskiwania danych w przypadku poważnych problemów z systemem.

Pytanie 4

Na jakich portach brama sieciowa powinna umożliwiać ruch, aby klienci w sieci lokalnej mieli możliwość ściągania plików z serwera FTP?

A. 110 i 995

B. 80 i 443

C. 20 i 21

D. 22 i 25

Odpowiedź 20 i 21 jest prawidłowa, ponieważ te numery portów są standardowymi portami używanymi przez protokół FTP (File Transfer Protocol). Port 21 jest portem kontrolnym, który służy do zarządzania połączeniem, w tym do przesyłania poleceń i informacji o stanie. Z kolei port 20 jest używany do przesyłania danych w trybie aktywnym FTP. W praktyce, kiedy użytkownik w sieci lokalnej łączy się z serwerem FTP, jego klient FTP najpierw łączy się z portem 21, aby nawiązać sesję, a następnie ustala połączenie danych na porcie 20. To podejście jest zgodne z zaleceniami standardów IETF dla protokołu FTP, co czyni je najlepszą praktyką w kontekście transferu plików w sieciach lokalnych oraz w Internecie. Warto również zauważyć, że wiele firewalli i systemów zabezpieczeń wymaga, aby te porty były otwarte, aby umożliwić poprawne funkcjonowanie usług FTP.

Pytanie 5

Aby określić długość prefiksu w adresie IPv4, należy ustalić

A. liczbę bitów o wartości 0 w pierwszych dwóch oktetach adresu IPv4

B. liczbę bitów o wartości 0 w trzech pierwszych oktetach adresu IPv4

C. liczbę bitów o wartości 1 w części hosta adresu IPv4

D. liczbę początkowych bitów o wartości 1 w masce adresu IPv4

Poprawna odpowiedź opiera się na zasadach klasyfikacji adresów IPv4 oraz maski podsieci. Długość prefiksu adresu sieci w IPv4 określa się poprzez liczenie liczby początkowych bitów mających wartość 1 w masce adresu. Maska podsieci dzieli adres IP na dwie części: część sieciową i część hosta. Przykładowo, dla adresu IP 192.168.1.1 z maską 255.255.255.0, maska w postaci binarnej to 11111111.11111111.11111111.00000000. W tym przypadku liczba początkowych bitów 1 wynosi 24, co oznacza, że długość prefiksu wynosi /24. Te informacje są kluczowe dla routingu oraz segmentacji sieci, ponieważ dobrze skonfigurowane maski wpływają na efektywność komunikacji w sieci. W praktyce, gdy administratorzy sieci definiują podsieci, muszą precyzyjnie określić zakresy adresowe, co jest realizowane właśnie poprzez maski i ich prefiksy. Ponadto, zgodnie z zaleceniami IETF, prawidłowe przypisanie adresów IP i masek jest istotne dla zapewnienia optymalnej wydajności oraz bezpieczeństwa w sieciach komputerowych.

Pytanie 6

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji

B. automatycznym weryfikowaniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika

C. zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system

D. uniemożliwieniem jakiejkolwiek formy pobierania aktualizacji systemu

Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows skutkuje zablokowaniem samodzielnego pobierania i instalowania uaktualnień przez system operacyjny. Z perspektywy użytkownika oznacza to, że system nie będzie automatycznie pobierał najnowszych poprawek zabezpieczeń czy aktualizacji funkcjonalnych, co może wpłynąć na bezpieczeństwo i stabilność systemu. Przykładowo, jeśli użytkownik zdecyduje się na wyłączenie automatycznych aktualizacji, będzie musiał ręcznie sprawdzać dostępność aktualizacji oraz je instalować, co może prowadzić do opóźnień w zabezpieczaniu systemu. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne aktualizacje są kluczowe dla ochrony przed nowymi zagrożeniami oraz poprawy wydajności systemu. Użytkownicy powinni być świadomi tego, że decydując się na wyłączenie automatycznych aktualizacji, narażają się na ryzyko związane z potencjalnymi lukami w zabezpieczeniach, które mogłyby zostać załatane przez producenta.

Pytanie 7

Rozmiar pliku wynosi 2kB. Jaką wartość to reprezentuje?

A. 16000 bitów

B. 2048 bitów

C. 2000 bitów

D. 16384 bity

Odpowiedzi 2000 bitów oraz 2048 bitów są nieprawidłowe, ponieważ nie opierają się na standardowym przeliczeniu jednostek danych. Odpowiedź 2000 bitów wynika z błędnego zrozumienia koncepcji kilobajta, ponieważ ktoś może błędnie przyjąć, że 1 kB to 1000 bajtów zamiast właściwych 1024 bajtów. Z kolei 2048 bitów wynika z mylenia przeliczenia bajtów z bitami, gdyż nie uwzględnia się, że 1 kB to 1024 bajty, a każdy bajt to 8 bitów. Zatem tak naprawdę 2048 bitów odpowiada 256 bajtom, co nie ma związku z podanym rozmiarem 2 kB. Odpowiedź 16000 bitów również jest błędna, gdyż nie uwzględnia poprawnych przeliczeń, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Błędy te mogą wynikać z nieaktualnej wiedzy na temat jednostek miary, które są kluczowe w informatyce i technologii komputerowej. Właściwe zrozumienie i przeliczenie bajtów i bitów jest niezbędne do efektywnej pracy z danymi, a także do zrozumienia, jak różne jednostki wpływają na wydajność systemów komputerowych. W praktyce, programiści i inżynierowie IT muszą być świadomi tych przeliczeń, aby podejmować właściwe decyzje dotyczące architektury systemów oraz optymalizacji transferów danych.

Pytanie 8

Prawo majątkowe twórcy dotyczące oprogramowania komputerowego

A. nie jest prawem, które można zbyć

B. nie jest ograniczone czasowo

C. można je przekazać innej osobie

D. obowiązuje przez 25 lat od daty pierwszej publikacji

Autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego rzeczywiście można przenosić na inną osobę. Oznacza to, że twórca oprogramowania ma prawo do sprzedaży, licencjonowania czy innego przekazywania swoich praw majątkowych. W praktyce oznacza to, że jeśli programista stworzy oprogramowanie, może zawrzeć umowę z firmą technologiczną, która zechce wykorzystać jego program. W takim przypadku prawa majątkowe są przenoszone na nowego właściciela, co może obejmować zarówno pełne prawo do użytkowania, jak i prawo do dystrybucji. Warto zaznaczyć, że przeniesienie praw powinno być dokładnie określone w umowie, aby uniknąć przyszłych konfliktów dotyczących użytkowania oprogramowania. W Polsce kwestie te regulowane są przez Ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych, która w jasny sposób definiuje zasady dotyczące przenoszenia praw. Dobrą praktyką jest konsultowanie się z prawnikiem specjalizującym się w prawie autorskim przy tworzeniu umów licencyjnych.

Pytanie 9

Zamieszczone atrybuty opisują rodzaj pamięci

Maksymalne taktowanie	1600 MHz
Przepustowość	PC12800 1600MHz
Opóźnienie	Cycle Latency CL 9,0
Korekcja	Nie
Dual/Quad	Dual Channel
Radiator	Tak

A. RAM

B. SD

C. flash

D. SWAP

Pamięć RAM jest kluczowym elementem komputera, odpowiadającym za tymczasowe przechowywanie danych, które są aktualnie używane przez procesor. Parametry takie jak maksymalne taktowanie 1600 MHz, przepustowość PC12800, opóźnienie CL 9,0 oraz obsługa trybu Dual Channel odnoszą się do typowych cech nowoczesnych modułów RAM. Taktowanie 1600 MHz oznacza częstotliwość pracy pamięci, co wpływa na szybkość przetwarzania danych. Przepustowość PC12800 pokazuje maksymalną ilość danych, jakie mogą być przesyłane w jednostce czasu, co jest istotne w przypadku zadań wymagających dużej ilości operacji na danych. Opóźnienie CL 9,0 określa czas potrzebny do rozpoczęcia dostępu do danych, co wpływa na ogólną wydajność systemu. Obsługa Dual Channel oznacza możliwość używania dwóch modułów pamięci jednocześnie, co podwaja efektywną przepustowość. Pamięć RAM nie przechowuje danych po wyłączeniu zasilania, co odróżnia ją od pamięci masowej. Radiator zapewnia efektywne odprowadzanie ciepła, co jest istotne dla stabilnej pracy przy wyższych częstotliwościach. Wybór odpowiedniej pamięci RAM zgodnie z tymi parametrami może znacząco poprawić wydajność i responsywność systemu komputerowego

Pytanie 10

Aby wyjąć dysk twardy zamocowany w laptopie przy użyciu podanych śrub, najlepiej zastosować wkrętak typu

A. spanner

B. imbus

C. philips

D. torx

Stosowanie niewłaściwych narzędzi do montażu lub demontażu komponentów może prowadzić do uszkodzenia śrub lub nawet samego urządzenia. Użycie wkrętaka typu spanner, który jest przeznaczony do śrub o specjalnych nacięciach, nie tylko zwiększa ryzyko uszkodzenia główki śruby, ale również może prowadzić do nieefektywnego przenoszenia momentu obrotowego, co jest kluczowe przy pracy z delikatnymi podzespołami. Wkrętaki imbusowe, które są stosowane do śrub z nacięciem sześciokątnym, również nie będą odpowiednie w tym przypadku, ponieważ nie pasują do krzyżowych nacięć śruby i mogą powodować poślizg, co zwiększa ryzyko uszkodzenia zarówno narzędzia, jak i śrub. Podobnie, wkrętaki torx, zaprojektowane do współpracy z śrubami o gwiazdkowym nacięciu, nie będą skuteczne w pracy z nacięciami krzyżowymi, co może prowadzić do ich zniszczenia lub deformacji. Błędne podejście do wyboru narzędzi wynika często z niepełnego zrozumienia ich zastosowań i specyfikacji. Właściwy dobór narzędzi jest kluczowy w praktykach inżynieryjnych, aby zapewnić nie tylko trwałość sprzętu, ale także bezpieczeństwo pracy i efektywność montażu. W środowisku zawodowym, gdzie czas i precyzja mają ogromne znaczenie, użycie odpowiedniego narzędzia jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych rezultatów bez kompromisów co do jakości i integralności urządzenia. Właściwe stosowanie narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem jest zgodne z profesjonalnymi standardami i dobrą praktyką w branży elektronicznej i mechanicznej.

Pytanie 11

W biurowcu należy podłączyć komputer do routera ADSL za pomocą przewodu UTP Cat 5e. Jaka powinna być maksymalna odległość między komputerem a routerem?

A. 185 m

B. 100 m

C. 50 m

D. 500 m

W przypadku zastosowania przewodów UTP (Unshielded Twisted Pair) kategorii 5e, maksymalna długość kabla, który można wykorzystać do przesyłu sygnału Ethernet, wynosi 100 metrów. W praktyce oznacza to, że odległość między urządzeniem końcowym, czyli komputerem, a aktywnym urządzeniem sieciowym, takim jak router ADSL, nie powinna przekraczać tej wartości. Przekroczenie 100 metrów może skutkować degradacją sygnału, co prowadzi do spadku prędkości transmisji oraz zwiększonego ryzyka błędów w przesyłanych danych. W szczególności w środowiskach biurowych, gdzie stabilność i prędkość połączeń sieciowych są kluczowe, przestrzeganie tych limitów jest niezbędne dla zapewnienia optymalnej wydajności sieci. Dodatkowo, stosowanie przewodów o odpowiedniej kategorii, takich jak Cat 5e, zapewnia wsparcie dla prędkości do 1 Gb/s na krótkich dystansach, co jest kluczowe w nowoczesnych zastosowaniach biurowych związanych z przesyłaniem dużych ilości danych.

Pytanie 12

Aby wydobyć informacje znajdujące się w archiwum o nazwie dane.tar, osoba korzystająca z systemu Linux powinna zastosować komendę

A. tar –cvf dane.tar

B. gzip –r dane.tar

C. tar –xvf dane.tar

D. gunzip –r dane.tar

Wybór innych opcji może wydawać się zrozumiały, jednak każda z nich zawiera istotne błędy w kontekście operacji na archiwach. Polecenie 'gzip –r dane.tar' nie jest właściwe, ponieważ 'gzip' jest narzędziem do kompresji plików, a nie do rozpakowywania archiwów tar. Dodatkowo, flaga '-r' nie odnosi się do kompresji archiwum tar, a raczej do rekurencyjnego przetwarzania katalogów, co w przypadku archiwum tar nie ma zastosowania. Z kolei 'tar –cvf dane.tar' jest komendą do tworzenia archiwum, gdzie '-c' oznacza 'create' (utworzenie), co również nie jest zgodne z wymogiem wydobywania plików. Niepoprawne jest zatem stosowanie polecenia do archiwizowania, gdy celem jest ich wydobycie. Ostatecznie, 'gunzip –r dane.tar' również nie ma sensu, ponieważ 'gunzip' to narzędzie do dekompresji plików skompresowanych za pomocą 'gzip'. W tym kontekście, użycie '-r' w komendzie 'gunzip' jest nieodpowiednie, gdyż nie można dekompresować archiwum tar, które nie zostało wcześniej skompresowane za pomocą gzip. Warto pamiętać, że operacje na archiwach wymagają precyzyjnego zrozumienia stosowanej terminologii oraz funkcji poszczególnych poleceń, co jest kluczowe w administrowaniu systemami Linux.

Pytanie 13

Urządzenie warstwy dystrybucji, które umożliwia komunikację pomiędzy różnymi sieciami, to

A. koncentratorem

B. przełącznikiem

C. routerem

D. serwerem

Serwer, przełącznik i koncentrator to urządzenia, które pełnią różne funkcje w infrastrukturze sieciowej, ale nie są one odpowiednie do realizacji połączeń między oddzielnymi sieciami w taki sposób, jak robi to router. Serwer jest komputerem, który udostępnia usługi lub zasoby w sieci. Może pełnić rolę przechowalni danych, aplikacji czy stron internetowych, ale nie spełnia roli kierownika ruchu między sieciami. Przełącznik operuje na drugiej warstwie modelu OSI i służy do łączenia urządzeń w ramach tej samej sieci lokalnej (LAN). Przełączniki zajmują się przekazywaniem danych wewnątrz tej samej sieci i nie podejmują decyzji dotyczących trasowania między różnymi sieciami. Koncentrator z kolei jest urządzeniem pasywnym, które odbiera sygnały od jednego urządzenia i przekazuje je do wszystkich innych podłączonych do niego urządzeń w sieci. Nie jest w stanie analizować ani kierować ruchu, co czyni go mało efektywnym w porównaniu do współczesnych przełączników. Błędem jest mylenie tych urządzeń z routerem, który pełni kluczową rolę w komunikacji między sieciami, zapewniając odpowiednie zarządzanie ruchem i trasowaniem danych.

Pytanie 14

Komputer A, który potrzebuje przesłać dane do komputera B działającego w sieci z innym adresem IP, najpierw wysyła pakiety do adresu IP

A. komputera docelowego

B. serwera DNS

C. alternatywnego serwera DNS

D. bramy domyślnej

Wiesz, wskazanie serwera DNS jako sposobu na przesłanie pakietów, gdy chcemy wysłać coś do innego adresu IP, to nie do końca dobry pomysł. Serwery DNS zajmują się tłumaczeniem nazw domen na adresy IP, i to jest mega ważne, bo ułatwia nam poruszanie się po Internecie. Ale one nie przesyłają danych. Często ludzie mylą, czym tak naprawdę zajmuje się serwer DNS, a czym brama domyślna, co prowadzi do nieporozumień. Gdy komputer A chce się skomunikować z komputerem B, serwer DNS tylko pomaga ustalić, jaki adres IP ma dana domena. To nie on przesyła pakiety. Nawet inny serwer DNS nie zmieni faktu, że jego zadanie to raczej praca z nazwami, a nie z danymi. A jeśli myślisz o komputerze docelowym, pamiętaj, że nie możemy wysłać pakietów bezpośrednio do komputera w innej sieci; najpierw muszą one trafić do bramy. Takie myślenie może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak działa komunikacja w sieciach, która opiera się na przekazywaniu danych przez odpowiednie urządzenia. To jest naprawdę kluczowe, żeby ogarnąć, jak działa Internet i lokalne sieci.

Pytanie 15

Który adres IP jest powiązany z nazwą mnemoniczna localhost?

A. 192.168.1.255

B. 192.168.1.1

C. 192.168.1.0

D. 127.0.0.1

Adres IP 127.0.0.1 jest powszechnie znany jako adres IP dla localhost, co oznacza, że odnosi się do samego komputera, na którym jest używany. Jest to adres w specjalnej puli adresów IP zarezerwowanej dla tzw. „loopback”, co oznacza, że wszystkie dane wysyłane na ten adres są od razu odbierane przez ten sam komputer. Zastosowanie tego adresu jest kluczowe w wielu scenariuszach, np. podczas testowania aplikacji lokalnych bez potrzeby dostępu do sieci zewnętrznej. W praktyce programiści i administratorzy sieci często używają 127.0.0.1 do uruchamiania serwerów lokalnych, takich jak serwery WWW czy bazy danych, aby sprawdzić ich działanie przed wdrożeniem na serwery produkcyjne. Adres ten jest zgodny z protokołem IPv4, a jego istnienie jest określone w standardzie IETF RFC 791. Dobra praktyka polega na korzystaniu z localhost w dokumentacji i podczas testów, co ułatwia debugowanie aplikacji oraz zapewnia izolację od potencjalnych problemów z siecią zewnętrzną.

Pytanie 16

Licencja Windows OEM nie umożliwia wymiany

A. sprawnej karty sieciowej na model o wyższych parametrach

B. sprawnego dysku twardego na model o wyższych parametrach

C. sprawnej płyty głównej na model o wyższych parametrach

D. sprawnego zasilacza na model o wyższych parametrach

Licencja Windows OEM (Original Equipment Manufacturer) jest związana z konkretnym sprzętem, na którym system operacyjny został zainstalowany. W przypadku wymiany płyty głównej, licencja przestaje być ważna, ponieważ system operacyjny uznaje nowy sprzęt za inny komputer. W praktyce oznacza to, że zmiana płyty głównej wiąże się z koniecznością zakupu nowej licencji na Windows, co jest istotnym ograniczeniem dla użytkowników korzystających z OEM. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla zarządzania licencjami w środowiskach komputerowych. W przypadku innych komponentów, takich jak zasilacz, karta sieciowa czy dysk twardy, wymiany można dokonywać bez wpływu na licencję, ponieważ nie zmieniają one identyfikacji sprzętowej komputera. Przykładami praktycznymi mogą być aktualizacje karty graficznej lub dysku SSD, które są powszechnie stosowane w celu zwiększenia wydajności bez obaw o legalność oprogramowania.

Pytanie 17

Podaj prefiks, który identyfikuje adresy globalne w protokole IPv6?

A. 2000::/3

B. 20::/3

C. 200::/3

D. 2::/3

Inne odpowiedzi, takie jak 2::/3, 200::/3 i 20::/3, są niepoprawne, ponieważ nie identyfikują adresów globalnych w protokole IPv6. Prefiks 2::/3 w rzeczywistości nie jest przydzielany do żadnej znanej klasy adresów, co czyni go nieprzydatnym w praktycznych zastosowaniach. Adres 200::/3 obejmuje tylko mały zakres adresów, a nie pełne spektrum potrzebne dla globalnej komunikacji; z kolei prefiks 20::/3 jest również zbyt wąski do efektywnego adresowania globalnego. Użytkownicy często mylą prefiksy z lokalnymi adresami prywatnymi, które są używane w zamkniętych sieciach i nie są routowalne w Internecie. To może prowadzić do nieporozumień przy projektowaniu architektury sieci. Kluczowe jest zrozumienie, że adresy globalne muszą być routowalne przez Internet, co oznacza, że muszą należeć do odpowiednich prefiksów zgodnych z przydziałami RIR. Zastosowanie niewłaściwych adresów może skutkować brakiem łączności z siecią, co w praktyce uniemożliwia komunikację z innymi urządzeniami w Internecie. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy tymi prefiksami oraz ich zastosowanie w praktyce, co również podkreśla znaczenie stosowania standardów i najlepszych praktyk w projektowaniu i wdrażaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 18

Jaki jest maksymalny transfer danych napędu CD przy prędkości x42?

A. 3600 KiB/s

B. 6300 KiB/s

C. 6000 KiB/s

D. 2400 KiB/s

Wybór innej wartości transferu danych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego obliczeń związanych z prędkością odczytu napędu CD. Napędy te operują na określonym standardzie transferu, gdzie prędkość x1 to 150 KiB/s. Dlatego, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowych założeń przy mnożeniu lub błędnego rozumienia, czym jest prędkość przesyłu. Na przykład, odpowiedzi 2400 KiB/s i 3600 KiB/s byłyby poprawne dla znacznie niższych prędkości odczytu, takich jak x16 czy x24, co sugeruje brak znajomości standardowych prędkości transferu napędów optycznych. Natomiast 6000 KiB/s, mimo że jest bliższe poprawnej odpowiedzi, nie uwzględnia rzeczywistej wydajności dla x42. Dlatego, jeśli ktoś przyjąłby, że prędkość ta jest liniowa i pomnożyłby 150 KiB/s tylko przez 40, popełniłby błąd, nie zdając sobie sprawy z tego, że przy x42 rzeczywista wydajność przekracza 6000 KiB/s. Zrozumienie tej zależności jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek oraz stosować się do standardów przesyłania danych w branży technologii informacyjnej.

Pytanie 19

Jaką maksymalną ilość rzeczywistych danych można przesłać w ciągu 1 sekundy przez łącze synchroniczne o wydajności 512 kbps, bez użycia sprzętowej i programowej kompresji?

A. Więcej niż 500 kB

B. W przybliżeniu 5 kB

C. W przybliżeniu 55 kB

D. Ponad 64 kB

Wybór innych odpowiedzi, takich jak "Ponad 500 kB" czy "Ponad 64 kB", wynika z błędnego zrozumienia podstawowych zasad przesyłu danych w sieciach komputerowych. Przede wszystkim, warto zauważyć, że łącze o przepustowości 512 kbps odnosi się do ilości bitów, które mogą być przesyłane w ciągu jednej sekundy, a nie bezpośrednio do bajtów. 1 kilobit to 1/8 kilobajta, zatem konwersja na bajty jest kluczowa dla uzyskania właściwego wyniku. Stąd wynika, że prawidłowe przeliczenie daje 64 kB, ale to tylko teoretyczna wartość. W praktyce, protokoły sieciowe wprowadzają dodatkowe obciążenie, co oznacza, że rzeczywista ilość przesyłanych danych będzie niższa. Często występującym błędem jest niebranie pod uwagę overheadu związanego z nagłówkami pakietów czy różnymi protokołami komunikacyjnymi. Na przykład, w protokole TCP/IP, część pasma jest wykorzystywana na nagłówki, co wpływa na rzeczywistą przepustowość. W rezultacie, odpowiadając na pytanie, możemy stwierdzić, że przesyłanie danych na poziomie 500 kB czy 64 kB bez uwzględnienia strat przynosi błędne wnioski. Kluczowe jest zrozumienie, że praktyczne zastosowania w sieciach komputerowych wymagają uwzględnienia strat związanych z protokołami, co przyczynia się do bardziej realistycznych prognoz przesyłania danych.

Pytanie 20

Która licencja pozwala na darmowe korzystanie z programu, pod warunkiem, że użytkownik dba o środowisko naturalne?

A. Adware

B. Donationware

C. Grenware

D. OEM

Grenware to typ licencji, który pozwala na bezpłatne wykorzystywanie oprogramowania pod warunkiem, że użytkownik będzie dbał o środowisko naturalne. Koncepcja ta zakłada, że użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania bez ponoszenia kosztów, jednak w zamian są zobowiązani do podejmowania działań na rzecz ochrony środowiska, takich jak recykling, oszczędzanie energii lub udział w projektach ekologicznych. Tego rodzaju licencje stają się coraz bardziej popularne w kontekście rosnącej świadomości ekologicznej społeczeństw. Przykłady zastosowania tej licencji można znaleźć w aplikacjach promujących zrównoważony rozwój, gdzie użytkownicy są motywowani do działania na rzecz planety poprzez korzystanie z innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Grenware wyróżnia się na tle innych licencji, takich jak Donationware czy Adware, ponieważ wprowadza bezpośrednie powiązanie między korzystaniem z oprogramowania a ekologicznymi zachowaniami użytkowników. Daje to możliwość nie tylko uzyskania dostępu do wartościowych narzędzi, ale również aktywnego uczestnictwa w działaniach proekologicznych, co jest zgodne z aktualnymi trendami w branży IT i społeczeństwa.

Pytanie 21

Podaj polecenie w systemie Linux, które umożliwia określenie aktualnego katalogu użytkownika.

A. path

B. cls

C. mkdir

D. pwd

Odpowiedź 'pwd' (print working directory) jest poprawna, ponieważ jest to polecenie w systemie Linux, które wyświetla bieżący katalog roboczy użytkownika. Umożliwia ono użytkownikowi łatwe zlokalizowanie, w jakim katalogu się znajduje, co jest kluczowe w administracji systemem oraz podczas pracy z plikami i folderami. Na przykład, wykonując polecenie 'pwd' w terminalu, użytkownik otrzyma pełną ścieżkę do katalogu, w którym aktualnie pracuje, co jest niezwykle pomocne w kontekście skryptów lub programowania, gdzie dostęp do odpowiednich katalogów jest często wymagany. Dobre praktyki w zarządzaniu systemem operacyjnym obejmują regularne sprawdzanie bieżącego katalogu roboczego, aby uniknąć nieporozumień związanych z lokalizacją plików. Ponadto, polecenie to jest często używane w połączeniu z innymi komendami, takimi jak 'cd' (zmiana katalogu) i 'ls' (listowanie plików), co czyni je istotnym narzędziem w codziennej pracy w systemach opartych na Unixie.

Pytanie 22

Jaką wartość ma największa liczba 16-bitowa?

A. 65536

B. 65535

C. 32767

D. -32767

Największa liczba 16-bitowa to 65535, co wynika z maksymalnej wartości, jaką można przechować w 16-bitowym systemie liczbowym bez znaku. W 16-bitowym systemie wszystkie bity są wykorzystywane do reprezentacji wartości liczbowych, co daje nam 2^16 możliwych kombinacji, czyli 65536. Jednakże, ponieważ liczby zaczynają się od zera, największa liczba wynosi 65535. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w programowaniu, gdzie liczby całkowite bez znaku są wykorzystywane do reprezentowania różnych wartości, jak na przykład w protokołach sieciowych, które wymagają precyzyjnych wartości liczbowych do reprezentacji danych. W kontekście dobrych praktyk, znajomość zakresów liczb całkowitych jest kluczowa przy projektowaniu systemów informatycznych, aby unikać przepełnienia oraz błędów w obliczeniach. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak IEEE 754, które definiują sposoby reprezentacji liczb w różnych systemach, w tym również liczby całkowite.

Pytanie 23

Jakie zdanie charakteryzuje SSH Secure Shell?

A. Sesje SSH powodują wysłanie zwykłego tekstu, niezaszyfrowanych danych

B. Protokół do pracy zdalnej na odległym komputerze, który nie zapewnia kodowania transmisji

C. Bezpieczny protokół terminalowy oferujący usługi szyfrowania połączenia

D. Sesje SSH nie umożliwiają stwierdzenia, czy punkty końcowe są autentyczne

SSH, czyli Secure Shell, to protokół, który umożliwia bezpieczne zdalne połączenie z innymi komputerami w sieci. Jego główną funkcją jest zapewnienie poufności i integralności danych przesyłanych przez sieć poprzez szyfrowanie połączenia. Dzięki temu, nawet jeśli ktoś przechwyci dane, będą one dla niego nieczytelne. Protokół ten jest niezbędny w zarządzaniu serwerami i urządzeniami sieciowymi, gdzie administratorzy często muszą się łączyć z systemami znajdującymi się w innych lokalizacjach. Przykładem zastosowania SSH może być logowanie się do serwera Linux z lokalnego komputera przy użyciu terminala. W praktyce, SSH jest standardem w branży IT, a wiele organizacji stosuje go jako część swojej polityki bezpieczeństwa, aby chronić komunikację wewnętrzną oraz zdalny dostęp do zasobów. Istotne jest również, że SSH pozwala na autoryzację użytkowników za pomocą kluczy publicznych i prywatnych, co zwiększa bezpieczeństwo i eliminuje potrzebę przesyłania haseł w postaci tekstu jawnego.

Pytanie 24

Poprzez użycie polecenia ipconfig /flushdns można przeprowadzić konserwację urządzenia sieciowego, która polega na

A. aktualizacji ustawień nazw interfejsów sieciowych

B. wyczyszczeniu bufora systemu nazw domenowych

C. odnowieniu dzierżawy adresu IP

D. zwolnieniu dzierżawy adresu pozyskanego z DHCP

Polecenie 'ipconfig /flushdns' jest używane w systemach operacyjnych Windows do wyczyszczenia pamięci podręcznej systemu nazw domenowych (DNS). Gdy użytkownik odwiedza stronę internetową, komputer zapisuje w pamięci podręcznej wpisy DNS, co przyspiesza czas ładowania stron przy kolejnych wizytach. Jednakże, jeśli adres IP serwera ulegnie zmianie lub dane DNS są aktualizowane, mogą wystąpić problemy z połączeniem. Wykonanie polecenia 'ipconfig /flushdns' rozwiązuje te problemy, usuwając stare lub nieaktualne wpisy z bufora, co pozwala na pobranie aktualnych informacji z serwera DNS. Praktyczne zastosowanie tego polecenia można zaobserwować, gdy użytkownik nie może uzyskać dostępu do strony, mimo że adres URL jest poprawny. W takich sytuacjach, po wyczyszczeniu bufora DNS, użytkownik może ponownie spróbować załadować stronę, co często rozwiązuje problem. W kontekście dobrych praktyk, regularne czyszczenie bufora DNS może być rekomendowane w sieciach o dużym natężeniu ruchu, aby zapewnić aktualność i wiarygodność przetwarzanych informacji DNS.

Pytanie 25

Zastosowanie symulacji stanów logicznych w obwodach cyfrowych pozwala na

A. impulsator.

B. sonda logiczna.

C. sonometr.

D. kalibrator.

Impulsator jest urządzeniem, które pozwala na generowanie sygnałów o określonych stanach logicznych, co jest kluczowe w symulacji obwodów cyfrowych. Umożliwia on testowanie i analizowanie zachowania układów logicznych poprzez wprowadzanie impulsów, które odwzorowują stany binarne 0 i 1. Przykładem zastosowania impulsatora jest testowanie układów scalonych, gdzie za jego pomocą można symulować różne warunki pracy i sprawdzać reakcje obwodów na zmiany sygnału. Dobrą praktyką jest korzystanie z impulsatorów w laboratoriach elektronicznych i na zajęciach z dziedziny inżynierii elektronicznej, co pozwala studentom na bezpośrednie zrozumienie działania układów cyfrowych. W branży, impulsatory są również wykorzystywane w diagnostyce, gdzie umożliwiają analizę i lokalizację usterek w złożonych systemach cyfrowych, zgodnie z normami i standardami testowania obwodów.

Pytanie 26

Urządzeniem, które chroni przed różnorodnymi atakami sieciowymi oraz może wykonywać dodatkowe zadania, takie jak szyfrowanie przesyłanych informacji lub automatyczne informowanie administratora o próbie włamania, jest

A. punkt dostępowy

B. koncentrator

C. regenerator

D. firewall sprzętowy

Firewall sprzętowy to super ważne urządzenie w każdej sieci. Jego najważniejsza rola to chronienie systemów przed niechcianymi atakami i dostępem osób, które nie powinny mieć dostępu. Działa to tak, że monitoruje ruch w sieci i sprawdza, co można puścić, a co lepiej zablokować. Przykłady? No, weźmy na przykład sieci w firmach, które chronią cenne dane przed złośliwcami z zewnątrz. Nowoczesne firewalle mają też inne fajne funkcje, jak szyfrowanie danych czy informowanie administratorów, jeśli coś nie tak się dzieje. W dzisiejszych czasach warto regularnie aktualizować reguły i oprogramowanie firewalli, żeby były na bieżąco i skuteczne przeciwko nowym zagrożeniom. W sumie, wdrożenie takich firewallow to często część większej strategii zabezpieczeń, jak Zero Trust, która zakłada, że każde połączenie może być podejrzane.

Pytanie 27

Hosty A i B nie są w stanie nawiązać komunikacji z hostem C. Między hostami A i B wszystko działa poprawnie. Jakie mogą być powody, dla których hosty A i C oraz B i C nie mogą się komunikować?

A. Adres IP hosta C jest adresem rozgłoszeniowym

B. Host C ma niewłaściwie skonfigurowaną bramę domyślną

C. Switch, do którego są podłączone hosty, jest wyłączony

D. Adresy IP należą do różnych podsieci

Widzę, że adresy IP hostów A i B są w tej samej podsieci 192.168.30.0/24, co sprawia, że mogą sobie swobodnie wymieniać dane. Natomiast host C, z adresem 192.168.31.137/24, jest już w innej podsieci, czyli 192.168.31.0/24. Wiesz, protokoły TCP/IP działają tak, że żeby dwa hosty mogły bezpośrednio się komunikować, muszą być z tej samej podsieci, chyba że mamy bramę, która pozwala na przesyłanie danych między nimi. Jeżeli brak takiej bramy, to A i B nie mają szans na rozmowę z hostem C. Wiesz, dobrym pomysłem bywa, żeby każdy administrator sieci dobrze zaplanował adresację IP oraz całą topologię sieci, bo to może uratować nas przed zbędnymi problemami. Standardy, takie jak CIDR, są naprawdę ważne, szczególnie w większych sieciach. Zrozumienie tych zasad to podstawa dla każdego, kto zarządza siecią, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 28

Zasilacz UPS o mocy nominalnej 480 W nie powinien być używany do zasilania

A. drukarki laserowej

B. urządzeń sieciowych typu router

C. monitora

D. modemu ADSL

Drukarki laserowe zazwyczaj mają znacznie większe zapotrzebowanie na moc w chwili rozpoczęcia druku, co może znacznie przekraczać moc znamionową zasilacza UPS o mocy rzeczywistej 480 W. Wartości te są wynikiem zastosowania technologii grzewczej w drukarkach laserowych, która wymaga dużej ilości energii w krótkim czasie. W praktyce, podczas włączania lub przetwarzania dokumentu, pobór mocy może osiągnąć nawet 800-1000 W, co prowadzi do zbyt dużego obciążenia zasilacza. Z tego powodu, podłączanie drukarki laserowej do UPS o takiej mocy może skutkować jego uszkodzeniem oraz niewłaściwym funkcjonowaniem urządzenia. Stosując UPS, warto kierować się zasadą, że suma pobieranej mocy urządzeń nie powinna przekraczać 70-80% mocy znamionowej zasilacza, aby zapewnić optymalne warunki pracy i dłuższą żywotność sprzętu. Zamiast tego, do zasilacza UPS można podłączyć urządzenia o mniejszych wymaganiach energetycznych, takie jak monitory czy urządzenia sieciowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony sprzętu przed skokami napięcia i przerwami w zasilaniu.

Pytanie 29

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja, która planuje rozpocząć transmisję, nasłuchuje, czy w sieci występuje aktywność, a następnie

A. czeka na token umożliwiający rozpoczęcie nadawania

B. oczekuje na ustalenie priorytetu transmisji przez koncentrator

C. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się dostępne

D. wysyła prośbę o zezwolenie na transmisję

Analizując podane odpowiedzi, warto zauważyć, że nie wszystkie koncepcje są zgodne z zasadami funkcjonowania metody CSMA/CD. Na przykład, sugerowanie, że stacja wysyła zgłoszenie żądania transmisji, jest mylące, ponieważ w metodzie CSMA/CD nie ma potrzeby formalnego zgłaszania zamiaru nadawania. Mechanizm ten polega na prostym nasłuchiwaniu medium, a nie na składaniu wniosków o zezwolenie. Oczekiwanie na żeton, jak sugeruje inna odpowiedź, dotyczy zupełnie innej metody dostępu do medium, jaką jest Token Ring. W tej metodzie, żeton jest specjalnym pakietem, który krąży w sieci, dając stacjom prawo do nadawania. Oczekiwanie na nadanie priorytetu transmisji przez koncentrator również jest niepoprawne, ponieważ CSMA/CD nie wykorzystuje centralnego zarządzania, a każdy węzeł ma równy dostęp do medium. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych metod dostępu do medium, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich działania. Zrozumienie różnic między CSMA/CD a innymi metodami dostępu jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Umiejętność rozpoznania, które metody są odpowiednie w danym kontekście, jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się sieciami, szczególnie w erze rosnącej liczby urządzeń podłączonych do sieci oraz konieczności zapewnienia ich płynnej i efektywnej komunikacji.

Pytanie 30

W celu zabezpieczenia komputerów w sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS, konieczne jest zainstalowanie i skonfigurowanie

A. programu antywirusowego

B. blokady okienek pop-up

C. filtru antyspamowego

D. zapory ogniowej

Wybór filtrów antyspamowych, programów antywirusowych czy blokady okienek pop-up jako metod zabezpieczających sieć lokalną przed atakami i nieautoryzowanym dostępem jest błędny z kilku powodów. Filtry antyspamowe służą głównie do eliminowania niechcianych wiadomości e-mail i nie mają wpływu na zabezpieczenia samej sieci. Ich głównym celem jest ochrona przed niebezpiecznymi wiadomościami, a nie obrona przed atakami sieciowymi, które mogą prowadzić do utraty danych lub zakłócenia działania systemów. Programy antywirusowe, choć istotne w zwalczaniu złośliwego oprogramowania, koncentrują się na ochronie pojedynczych urządzeń, a nie na kontroli całego ruchu sieciowego. Nie zapewniają one ochrony przed atakami DoS, które mogą być skierowane na infrastrukturę sieciową. Z kolei blokady okienek pop-up są funkcjonalnościami skierowanymi głównie na użytkowników przeglądarek internetowych i nie mają zastosowania w kontekście zabezpieczeń sieciowych. Te podejścia mogą tworzyć fałszywe poczucie bezpieczeństwa oraz skupić uwagę na nieodpowiednich aspektach ochrony, co prowadzi do zaniedbania kluczowych mechanizmów, takich jak zapory ogniowe, które są zaprojektowane specjalnie do zarządzania i filtrowania ruchu sieciowego. W związku z tym, poleganie na wspomnianych rozwiązaniach jako głównych metodach ochrony sieci lokalnej jest niewłaściwe i może skutkować poważnymi lukami w bezpieczeństwie.

Pytanie 31

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie wciśnięty klawisz

A. CTRL

B. TAB

C. SHIFT

D. ALT

Przytrzymywanie klawisza CTRL podczas kręcenia kółkiem myszy jest standardowym sposobem na zmianę rozmiaru ikon na pulpicie w systemach operacyjnych Windows. Gdy użytkownik przytrzymuje klawisz CTRL, a następnie używa kółka myszy, zmienia on skalę ikon w systemie, co pozwala na ich powiększenie lub pomniejszenie. Taka funkcjonalność jest szczególnie przydatna, gdy użytkownik chce dostosować wygląd pulpitu do własnych potrzeb lub zwiększyć widoczność ikon, co może być pomocne dla osób z problemami ze wzrokiem. Zmiana rozmiaru ikon jest również zastosowaniem w kontekście organizacji przestrzeni roboczej, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie ergonomii cyfrowej. Warto dodać, że możliwość ta jest częścią większego zestawu funkcji personalizacji, które można znaleźć w menu kontekstowym pulpitu, ale użycie klawisza CTRL sprawia, że ta operacja staje się bardziej intuicyjna i szybsza.

Pytanie 32

Narzędzie chroniące przed nieautoryzowanym dostępem do lokalnej sieci, to

A. analizator sieciowy

B. oprogramowanie antywirusowe

C. zapora sieciowa

D. analizator pakietów

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, to kluczowe narzędzie zabezpieczające, które kontroluje ruch sieciowy między zewnętrznym światem a lokalną siecią. Działa poprzez definiowanie reguł, które decydują, które pakiety danych mają być zablokowane, a które przepuszczone. Zapory sieciowe mogą być sprzętowe lub programowe, a ich zastosowanie jest szerokie, od ochrony małych sieci domowych po zabezpieczenie dużych infrastruktur korporacyjnych. Na przykład, w przypadku organizacji, zapora sieciowa może chronić wrażliwe dane przed nieautoryzowanym dostępem, blokując połączenia z nieznanych adresów IP lub ograniczając dostęp do określonych portów. Dobrze skonfigurowana zapora jest zgodna ze standardami branżowymi, takimi jak ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie zarządzania bezpieczeństwem informacji. Współczesne zapory często wykorzystują technologie takie jak inspekcja głębokich pakietów (DPI) oraz analitykę behawioralną, co zwiększa ich efektywność w wykrywaniu i zapobieganiu zagrożeniom.

Pytanie 33

Liczba 205(10) w zapisie szesnastkowym wynosi

A. DD

B. CC

C. CD

D. DC

Odpowiedź CD (12) jest w porządku, bo w systemie szesnastkowym używamy cyfr od 0 do 9 oraz liter A do F. A na przykład A to 10, B to 11, a C to 12. Jak przeliczasz 205 z dziesiętnego na szesnastkowy, to dzielisz przez 16. Po pierwszym dzieleniu 205 przez 16 dostajesz 12 jako iloraz i 13 jako resztę. A ta reszta 13 to w szesnastkowym D, a iloraz 12 to C. Więc 205(10) zapisujesz jako CD(16). Wiedza o takich konwersjach jest mega ważna w informatyce, zwłaszcza jak chodzi o programowanie, bo często potrzeba operować na różnych systemach liczbowych. Na przykład, w HTML kolory zapisujemy w systemie szesnastkowym, co pokazuje, jak istotne są prawidłowe konwersje.

Pytanie 34

Jaka usługa sieciowa domyślnie wykorzystuje port 53?

A. HTTP

B. POP3

C. FTP

D. DNS

Odpowiedź DNS jest poprawna, ponieważ Domain Name System (DNS) jest protokołem używanym do tłumaczenia nazw domen na adresy IP, co umożliwia komunikację w sieci. Standardowo korzysta on z portu 53 zarówno dla protokołu UDP, jak i TCP. W praktyce, gdy użytkownik wpisuje adres strony internetowej, jego komputer wysyła zapytanie do serwera DNS, który odpowiada, zwracając odpowiedni adres IP. To kluczowy element działania internetu, ponieważ umożliwia użytkownikom korzystanie z przyjaznych nazw zamiast trudnych do zapamiętania adresów numerycznych. Dobre praktyki w konfiguracji serwerów DNS obejmują zapewnienie redundancji poprzez posiadanie kilku serwerów DNS oraz zabezpieczenie ich przed atakami, na przykład przez zastosowanie protokołu DNSSEC, który chroni przed manipulacjami w odpowiedziach DNS. Zrozumienie działania DNS i portu 53 jest niezbędne dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie usług internetowych.

Pytanie 35

Korzystając z polecenia systemowego ipconfig, można skonfigurować

A. właściwości uprawnień dostępu

B. przypisania dysków sieciowych

C. rejestr systemowy

D. interfejsy sieciowe

Polecenie systemowe ipconfig jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia użytkownikom oraz administratorom sieci zarządzanie i diagnostykę interfejsów sieciowych. Używając ipconfig, można szybko sprawdzić konfigurację adresów IP przypisanych do poszczególnych interfejsów sieciowych, a także uzyskać informacje takie jak maska podsieci, brama domyślna czy adresy serwerów DNS. Przykładowo, administratorzy mogą użyć polecenia 'ipconfig /all', aby uzyskać pełny wgląd w konfigurację sieciową, co jest niezbędne podczas rozwiązywania problemów z połączeniem. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie i zarządzanie konfiguracją sieci jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności sieci, co jest zgodne z rekomendacjami branżowymi dotyczącymi zarządzania infrastrukturą IT. Dodatkowo, znajomość ipconfig jest przydatna w codziennej pracy z sieciami komputerowymi oraz przy wdrażaniu nowych rozwiązań technologicznych, co czyni to narzędzie niezbędnym dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem sieciami.

Pytanie 36

Wskaż rodzaj wtyczki zasilającej, którą należy podłączyć do napędu optycznego podczas montażu komputera.

A. C

B. A

C. B

D. D

Wybór odpowiedzi A jako właściwej jest poprawny ponieważ złącze pokazane na zdjęciu to typowy wtyk zasilania SATA wykorzystywany w nowoczesnych komputerach do podłączenia napędów optycznych takich jak DVD lub Blu-ray. Złącza SATA są standardem w nowoczesnych komputerach z uwagi na ich zdolność do obsługi dużej przepustowości i łatwości montażu. Zastosowanie wtyku SATA do zasilania napędów optycznych jest zgodne ze standardami ATX które definiują zasady okablowania komputerów stacjonarnych. W praktyce wtyczka SATA zapewnia napięcia 3.3V 5V i 12V co pozwala na dostosowanie się do różnych wymagań energetycznych nowoczesnych urządzeń. Ponadto dzięki płaskiej budowie wtyk SATA umożliwia lepsze zarządzanie kablami co jest istotne w kontekście utrzymania optymalnego przepływu powietrza wewnątrz obudowy komputera. Dzięki złączom SATA możemy również łatwo dodawać i usuwać urządzenia bez potrzeby skomplikowanych operacji montażowych co jest znacznie wygodniejsze w porównaniu do starszych technologii takich jak Molex.

Pytanie 37

Standard WIFI 802.11 b/g używa pasma

A. 5 GHz

B. 2,4 GHz

C. 1200 MHz

D. 250 MHz

Standard Wi-Fi 802.11 b/g jest jednym z najpopularniejszych standardów komunikacji bezprzewodowej, który działa w paśmie 2,4 GHz. To pasmo jest szeroko stosowane w różnych zastosowaniach, w tym w sieciach domowych, biurowych oraz publicznych. W praktyce, urządzenia zgodne z tym standardem, takie jak routery, smartfony, czy komputery, wykorzystują to pasmo do przesyłania danych na stosunkowo krótkie odległości, co pozwala na zapewnienie stabilnej i niezawodnej łączności. Pasmo 2,4 GHz ma swoje zalety, takie jak większy zasięg w porównaniu do pasma 5 GHz, ale również pewne ograniczenia, takie jak większa podatność na zakłócenia z innych urządzeń, takich jak mikrofalówki czy telefony bezprzewodowe. Ze względu na jego powszechność, wiele urządzeń obsługujących Wi-Fi 802.11 b/g jest również zgodnych z nowocześniejszymi standardami, co zapewnia elastyczność i wszechstronność w zastosowaniach codziennych. Warto zaznaczyć, że standard Wi-Fi 802.11 g oferuje wyższe prędkości transferu danych niż jego poprzednik, 802.11 b, co czyni go bardziej efektywnym w przypadku intensywnego korzystania z internetu.

Pytanie 38

Rodzina adapterów stworzonych w technologii Powerline, pozwalająca na wykorzystanie przewodów elektrycznych w obrębie jednego domu lub mieszkania do przesyłania sygnałów sieciowych, nosi nazwę:

A. HomePlug

B. InternetOutlet

C. InternetPlug

D. HomeOutlet

Odpowiedź HomePlug jest poprawna, ponieważ odnosi się do standardu technologii Powerline, który umożliwia przesyłanie sygnału sieciowego przez istniejącą instalację elektryczną w budynkach. HomePlug jest technologią, która pozwala na łatwe rozszerzenie sieci komputerowej w miejscach, gdzie sygnał Wi-Fi jest słaby lub nieosiągalny. Przykłady użycia obejmują podłączenie telewizora smart, konsoli do gier czy komputerów w różnych pomieszczeniach za pomocą adapterów HomePlug, eliminując potrzebę długich kabli Ethernet. Standard ten zapewnia prędkości przesyłu danych sięgające do 2000 Mbps w najnowszych wersjach, co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla aplikacji wymagających wysokiej przepustowości, takich jak strumieniowanie wideo w jakości 4K czy gry online. Dzięki zastosowaniu technologii HomePlug, użytkownicy mogą uzyskać stabilne i szybkie połączenie internetowe w każdym pomieszczeniu, co jest szczególnie cenne w dobie rosnącej liczby urządzeń podłączonych do sieci.

Pytanie 39

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. DNS

B. SMTP

C. FTP

D. POP3

Wybór innego protokołu, takiego jak DNS, FTP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli i funkcji tych technologii w kontekście komunikacji e-mail. DNS (Domain Name System) nie jest protokołem do pobierania wiadomości; jego główną funkcją jest tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co umożliwia lokalizację serwerów w sieci. Bez DNS, użytkownicy musieliby pamiętać adresy IP serwerów, co znacząco utrudniłoby korzystanie z Internetu. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem transferu plików, służącym do przesyłania plików pomiędzy komputerami, a nie do obsługi poczty elektronicznej. FTP umożliwia zarówno pobieranie, jak i wysyłanie plików, jednak nie ma zastosowania w kontekście wiadomości e-mail. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest natomiast używany do wysyłania wiadomości e-mail, nie zaś do ich pobierania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami pocztowymi oraz dla uniknięcia typowych błędów koncepcyjnych. Często mylone funkcje tych protokołów mogą prowadzić do nieporozumień w kwestii ich zastosowania, co może wpłynąć na wydajność i bezpieczeństwo komunikacji elektronicznej.

Pytanie 40

W którym z rejestrów wewnętrznych procesora są przechowywane dodatkowe informacje o wyniku realizowanej operacji?

A. W rejestrze flagowym

B. W liczniku rozkazów

C. We wskaźniku stosu

D. W akumulatorze

Rejestr flagowy to kluczowy element architektury procesora, który służy do przechowywania dodatkowych informacji o wynikach operacji arytmetycznych i logicznych. W trakcie wykonywania instrukcji, procesor ustawia różne bity w tym rejestrze, które reprezentują stany takie jak zero (Z), przeniesienie (C), znak (S) czy parzystość (P). Na przykład, po dodaniu dwóch liczb, jeżeli wynik jest równy zero, bit Z w rejestrze flagowym zostaje ustawiony na 1. Dzięki temu programy mogą podejmować decyzje bazujące na wynikach wcześniejszych operacji. W praktyce, podczas programowania w językach niskiego poziomu, takich jak asembler, programista często używa instrukcji warunkowych, które opierają się na stanach określonych w rejestrze flagowym, co umożliwia efektywne zarządzanie przepływem programu. Architektura zgodna z tym podejściem jest zgodna z najlepszymi praktykami projektowania systemów komputerowych, gdzie przejrzystość i efektywność w zarządzaniu danymi są kluczowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej