Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 10:35
Data zakończenia: 19 maja 2025 11:05

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W cyfrowych aparatach półautomatyczny tryb doboru parametrów ekspozycji, zwany preselekcją czasu, oznaczany jest literą

A. P

B. A

C. S

D. M

Odpowiedź 'S' jest poprawna, ponieważ oznacza tryb preselekcji czasu, w którym użytkownik aparatu ustala czas naświetlania, a aparat automatycznie dobiera odpowiednią wartość przysłony. To podejście daje fotografowi kontrolę nad szybkością migawki, co jest kluczowe w sytuacjach, gdzie uchwycenie ruchu jest istotne, na przykład w fotografii sportowej. W trybie preselekcji czasu, przy utrzymaniu stałej wartości ISO, fotograf może selektywnie wpływać na efekt końcowy zdjęcia, decydując, czy chce uzyskać zamrożony ruch czy efekt rozmycia. W praktyce, gdy fotografuje szybkie ruchy, może użyć krótkiego czasu naświetlania, co pozwala na dokładne uchwycenie detali. Standardy fotograficzne, takie jak analogowe zasady łączące czas naświetlania z przysłoną, są fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych w fotografii. Stosowanie trybu S także przyczynia się do nauki i rozwijania umiejętności fotografowania, ponieważ pozwala zrozumieć, jak różne ustawienia wpływają na końcowy obraz.

Pytanie 2

Obrazy przeznaczone do druku w poligrafii zapisuje się w przestrzeni kolorystycznej

A. HSV

B. sRGB

C. RGB

D. CMYK

Tryb koloru CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) jest standardowym modelem stosowanym w druku poligraficznym. W przeciwieństwie do modeli RGB (Red, Green, Blue), które są używane głównie w wyświetlaczach, CMYK jest zaprojektowany tak, aby najlepiej odwzorować kolory na papierze. Podczas druku, kolory są tworzone przez nakładanie warstw atramentu, co sprawia, że model CMYK jest bardziej odpowiedni do tego celu. Przykładowo, gdy projektujemy materiały reklamowe, jak ulotki czy plakaty, pliki muszą być zapisane w tym trybie, aby zapewnić dokładność kolorów po wydruku. W wielu programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Illustrator, możemy ustawić tryb koloru na CMYK, co pozwala na precyzyjne zarządzanie kolorami i ich odwzorowaniem w finalnym produkcie. Zastosowanie tego modelu w druku gwarantuje, że efekty wizualne będą zgodne z oczekiwaniami, co jest kluczowe w procesie poligraficznym.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do konwersji obrazów analogowych na cyfrowe?

A. kserokopiarka

B. drukarka

C. nagrywarka

D. skaner

Skaner to urządzenie, które służy do przetwarzania obrazów analogowych na postać cyfrową. Działa poprzez skanowanie powierzchni dokumentu lub obrazu, rejestrując zawarte na nim dane wizualne i konwertując je na format cyfrowy. W praktyce, skanery są wykorzystywane w biurach, archiwach oraz w domach do cyfryzacji dokumentów, co znacząco ułatwia ich przechowywanie oraz udostępnianie. W standardzie ISO 19005, definiującym wymagania dla archiwizacji dokumentów elektronicznych, podkreślono znaczenie skanowania wysokiej jakości, co zapewnia trwałość i dostępność dokumentów w przyszłości. Skanery różnią się między sobą między innymi rozdzielczością, co wpływa na jakość skanowanych obrazów. Użycie skanera w procesie digitalizacji zdjęć, plików papierowych czy rysunków technicznych jest kluczowe w dzisiejszym świecie, w którym dominują dane cyfrowe.

Pytanie 5

Który parametr aparatu fotograficznego wpływa na głębię ostrości?

A. Przysłona

B. Czas naświetlania

C. Balans bieli

D. ISO

Przysłona to element aparatu fotograficznego, który znacząco wpływa na głębię ostrości. Jest to otwór w obiektywie, przez który przechodzi światło. Wielkość tego otworu określa się wartością f/stop, na przykład f/2.8, f/4, f/5.6 itd. Im mniejsza wartość przysłony (np. f/1.8), tym większy otwór, co prowadzi do mniejszej głębi ostrości. Taka konfiguracja sprawia, że tylko wąski obszar sceny jest ostry, co jest często wykorzystywane w fotografii portretowej, aby skupić uwagę na osobie, a rozmyć tło. Z kolei większa wartość przysłony (np. f/16) skutkuje większą głębią ostrości, co jest przydatne w fotografii krajobrazowej, gdzie chcemy, aby cała scena była ostra. Przysłona ma również wpływ na ilość światła docierającego do matrycy, co wymaga dostosowania innych parametrów jak czas naświetlania i ISO, aby uzyskać prawidłowo naświetlone zdjęcie. Warto eksperymentować z różnymi ustawieniami przysłony, aby zrozumieć jej wpływ na głębię ostrości i kreatywnie wykorzystać to w swoich zdjęciach.

Pytanie 6

Który czas ekspozycji jest najbardziej odpowiedni do osiągnięcia efektu zamrożenia ruchu w fotografii sportowej?

A. 1/125 s

B. 1/250 s

C. 1/30 s

D. 1/60 s

Wybór czasów naświetlenia 1/30 s, 1/60 s czy 1/125 s może prowadzić do uzyskania nieostrych zdjęć, które nie oddają dynamiki ruchu w kontekście fotografii sportowej. Przy tak długich czasach naświetlenia, matryca aparatu rejestruje zbyt wiele ruchu, co skutkuje rozmyciem obrazu. Na przykład, przy naświetleniu 1/30 s, to nawet niewielki ruch obiektu, jak biegacz w trakcie sprintu, może spowodować, że jego sylwetka będzie rozmyta, a dynamiczne elementy akcji, takie jak poruszające się ręce czy nogi, stracą swoją ostrość. Czas naświetlenia 1/60 s również nie jest wystarczająco krótki, by skutecznie zamrozić ruch, zwłaszcza w przypadku szybkich dyscyplin sportowych, takich jak piłka nożna czy koszykówka, gdzie prędkość obiektów jest znaczna. Czas 1/125 s, mimo że jest znacznie lepszy niż wcześniejsze propozycje, wciąż może nie zapewnić odpowiedniej ostrości przy dynamicznych ruchach, co często prowadzi do frustracji fotografów, którzy pragną uchwycić kluczowe momenty. Kluczowe jest zrozumienie, że długie czasy naświetlenia są skuteczne jedynie w sytuacjach, gdzie ruch jest wolniejszy lub w przypadku efektów artystycznych, które bazują na rozmyciu. Dlatego w kontekście fotografii sportowej należy dążyć do użycia czasów naświetlenia 1/250 s lub krótszych, aby uzyskać ostre i wyraziste zdjęcia, które w pełni oddają dynamikę sportu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Aparat cyfrowy pełnoklatkowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach

A. 17,3 x 13 mm

B. 24 x 36 mm

C. 22,2 x 14,8 mm

D. 23,6 x 15,7 mm

Pełnoklatkowy aparat cyfrowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach 24 x 36 mm, co odpowiada standardowi formatu 35 mm, powszechnie stosowanemu w fotografii analogowej. Ten rozmiar matrycy umożliwia uzyskanie szerszego kąta widzenia oraz lepszej głębi ostrości w porównaniu do mniejszych matryc, co jest szczególnie istotne w fotografii krajobrazowej oraz portretowej. Dzięki pełnoklatkowemu formatowi możliwe jest też lepsze odwzorowanie szczegółów oraz mniejsze szumy w warunkach słabego oświetlenia, co czyni go preferowanym wyborem wśród profesjonalnych fotografów. Przykładem zastosowania pełnoklatkowych aparatów są sesje zdjęciowe w plenerze, gdzie wymagane jest uchwycenie detali oraz kolorów. Warto również zauważyć, że obiektywy zaprojektowane do współpracy z tym formatem oferują większą wszechstronność i lepsze osiągi optyczne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii.

Pytanie 9

Które z poniższych ustawień spowoduje największą redukcję głębi ostrości?

A. przysłona f/22, ogniskowa 50mm, mała odległość od obiektu

B. przysłona f/8, ogniskowa 35mm, średnia odległość od obiektu

C. przysłona f/16, ogniskowa 24mm, duża odległość od obiektu

D. przysłona f/1.4, ogniskowa 85mm, mała odległość od obiektu

Ustawienia przedstawione w pozostałych odpowiedziach nie generują tak dużej redukcji głębi ostrości jak przysłona f/1.4. W przypadku przysłony f/16, ogniskowej 24 mm oraz dużej odległości od obiektu, głębia ostrości jest znacznie większa. Przysłona f/16 to bardzo małe otwarcie, co sprawia, że większość sceny jest ostra. Mała ogniskowa 24 mm także przyczynia się do tego, że głębia ostrości jest głębsza, a przy dużej odległości od obiektu, ostrość obejmuje jeszcze większy obszar. Również w przypadku przysłony f/8 i ogniskowej 35 mm, przy średniej odległości, uzyskujemy bardziej zrównoważony obraz, ale też głębszą ostrość. Ponadto, przysłona f/22 przy ogniskowej 50 mm i małej odległości od obiektu również nie będzie efektywna dla redukcji głębi ostrości, ponieważ f/22 to bardzo małe otwarcie, co sprawia, że nawet przy małej odległości od obiektu, większość kadru będzie ostra. Typowe błędy, które prowadzą do takich wniosków, to niepełne zrozumienie wpływu przysłony na głębię ostrości oraz ograniczone doświadczenie z różnymi ogniskowymi i odległościami w praktyce fotograficznej. Warto zrozumieć, że w fotografii nie chodzi tylko o to, ile światła dostaje się do obiektywu, ale także jak te ustawienia wpływają na oddanie głębi i jakości obrazu.

Pytanie 10

Jaka jest minimalna odległość przedmiotowa (x) od fotografowanego obiektu, w której powinien być umieszczony aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony oraz dwukrotnie pomniejszony?

A. x < f

B. x > 2f

C. x = 2f

D. x = f

Umieszczenie aparatu w odległości mniejszej niż ogniskowa, jak w przypadku x < f, prowadzi do powstania obrazu wirtualnego. Taki obraz nie jest widoczny na filmie czy matrycy aparatu, co czyni tę odpowiedź nieprawidłową. W przypadku odległości równej ogniskowej (x = f) również uzyskujemy obraz wirtualny, a nie rzeczywisty. Obiekt znajdujący się blisko ogniskowej jest trudny do uchwycenia w kontekście fotografii, ponieważ efekt końcowy jest nieodpowiedni dla standardowych zastosowań, takich jak portrety czy krajobrazy, gdzie wymagane są obrazy rzeczywiste. Z kolei, przy wyborze x = 2f obraz jest rzeczywiście uzyskiwany, ale nie jest pomniejszony; jest w skali 1:1, co nie spełnia wymagań dotyczących uzyskania obrazu dwukrotnie pomniejszonego. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie odległości ogniskowej z odległością, w jakiej aparat powinien być umieszczony, co prowadzi do nieporozumień w zakresie podstawowych zasad optyki foto. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak ogniskowa wpływa na powstawanie obrazu oraz odpowiednie dobranie odległości do celu fotografowania, co jest fundamentalne w profesjonalnej praktyce fotograficznej.

Pytanie 11

Jakiego modyfikatora światła nie będzie potrzeba do robienia zdjęć w studio przy użyciu oświetlenia rozproszonego?

A. Parasolka

B. Strumienica

C. Softbox

D. Blenda

Strumienica to modyfikator światła, który ma na celu skoncentrowanie i skierowanie promieni świetlnych w określonym kierunku. Przy oświetleniu rozproszonym, które charakteryzuje się miękkim i równomiernym oświetleniem, zastosowanie strumienicy jest zbędne, ponieważ jej funkcja polega na tworzeniu wyraźnych cieni i podkreślaniu detali, co kłóci się z ideą oświetlenia rozproszonego. W studiu fotograficznym, aby uzyskać efekt rozproszonego światła, zwykle wykorzystuje się softboxy, blendy lub parasolki. Softboxy są niezwykle popularne w fotografii portretowej, ponieważ rozpraszają światło w sposób, który pozwala na uzyskanie naturalnych tonów skóry. Parasolka również jest skutecznym narzędziem do rozpraszania światła, ale jej konstrukcja pozwala na szybką zmianę kierunku światła. Przykładem może być sesja zdjęciowa, gdzie użycie softboxu w kombinacji z blendą pomaga w uzyskaniu równomiernego oświetlenia twarzy modela, eliminując niepożądane cienie. Dobrą praktyką jest umiejętne łączenie różnych modyfikatorów, aby osiągnąć pożądany efekt, a w przypadku oświetlenia rozproszonego strumienica nie jest potrzebna.

Pytanie 12

Które z narzędzi dostępnych w programie Adobe Photoshop pozwala na redukcję nasycenia kolorów?

A. Lasso

B. Stempel

C. Gąbka

D. Różdżka

Gąbka to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które jest specjalnie zaprojektowane do manipulacji nasyceniem kolorów w obrazach. Używając gąbki, można zmniejszać nasycenie kolorów w określonych obszarach obrazu, co pozwala na uzyskanie bardziej stonowanych efektów. Narzędzie to działa poprzez 'wypijanie' koloru z pikseli, co skutkuje ich blaknięciem. Przykładem zastosowania gąbki jest sytuacja, gdy chcemy zredukować intensywność kolorów w portrecie, aby uzyskać bardziej naturalny wygląd skóry. Gąbka może być również używana w fotografii krajobrazowej, kiedy nadmierna saturacja zieleni w trawie lub drzewach może odciągać uwagę od głównego tematu zdjęcia. Dobrą praktyką jest dostosowanie wartości nasycenia i ustawienia narzędzia, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej utraty detali, co jest kluczowe w profesjonalnej edycji zdjęć. Warto również pamiętać, że podczas manipulacji kolorami istotne jest zachowanie równowagi tonalnej obrazu, co można osiągnąć poprzez precyzyjne używanie gąbki w połączeniu z innymi narzędziami edycyjnymi, jak krzywe czy poziomy.

Pytanie 13

W jakich warunkach oświetleniowych należy przeprowadzać obróbkę materiałów negatywowych o panchromatycznym uczuleniu?

A. W świetle czerwonym

B. W świetle żółtym

C. W świetle niebieskim

D. W całkowitej ciemności

Obróbka materiałów negatywowych o uczuleniu panchromatycznym musi być realizowana w zupełnej ciemności, ponieważ panchromatyczne emulsje są wrażliwe na pełne spektrum światła widzialnego. Działanie jakiegokolwiek światła może prowadzić do niepożądanych reakcji chemicznych, co skutkuje zniekształceniem obrazu i utratą szczegółów. W praktyce, negatywy panchromatyczne są często wykorzystywane w fotografii artystycznej oraz w produkcji filmowej, gdzie precyzja odwzorowania kolorów i detali jest kluczowa. Zasady dotyczące pracy w ciemności są zgodne z normami ISO 12332 oraz ISO 16067, które podkreślają znaczenie minimalizacji ekspozycji na światło w procesie obróbki. Właściwe przygotowanie pomieszczenia do obróbki, zaopatrzenie się w ciemne materiały i stosowanie czerwonych lub pomarańczowych filtrów do oświetlenia, jeżeli to konieczne, są częścią dobrych praktyk w tej dziedzinie. Przykładowo, w laboratoriach fotograficznych często stosuje się ciemnie z odpowiednią wentylacją i wyposażeniem, aby zapewnić idealne warunki do pracy z materiałami wrażliwymi na światło.

Pytanie 14

Aby uzyskać efekt wyeksponowania chmur, przyciemnienia nieba oraz stworzenia burzowego klimatu w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych, jaki filtr należy zastosować?

A. niebieski

B. zielony

C. szary

D. czerwony

Jeśli chodzi o uzyskiwanie lepszego efektu z chmurami i przyciemnieniem nieba w czarno-białych zdjęciach, używanie filtrów niebieskich czy zielonych nie daje dobrego rezultatu. Na przykład, filtr niebieski raczej osłabia kontrast między niebem a chmurami, co skutkuje płaskim obrazem. Chmury stają się mniej wyraziste, a niebo nie wygląda już dramatycznie. Filtr zielony, który zazwyczaj jest dla podkreślenia zieleni, też tutaj się nie sprawdzi, bo sprawia, że i niebo, i chmury będą mniej widoczne. Użycie filtru czerwonego to standardowe posunięcie, które pomaga w lepszym oddzieleniu tonów. Czasami ludzie mylą efekty kolorystyczne i nie zdają sobie sprawy, że właściwy filtr powinien akcentować te detale, które są kluczowe dla udanego przedstawienia krajobrazu. Trzeba zrozumieć, jak kolory wpływają na tonację zdjęcia, żeby uzyskać satysfakcjonujące wyniki w czarno-białej fotografii krajobrazowej.

Pytanie 15

Podaj rodzaj aparatów, które nie mają opcji nagrywania wideo?

A. Wielkoformatowe

B. Kompaktowe wodoodporne

C. Aparaty bezlusterkowe

D. Aparaty kompaktowe

Wielkoformatowe aparaty fotograficzne to urządzenia, które charakteryzują się dużym formatem matrycy lub filmu, co umożliwia uzyskanie wyjątkowo wysokiej jakości obrazów. Takie aparaty są powszechnie używane w profesjonalnej fotografii, zwłaszcza w studiach fotograficznych oraz przy fotografii krajobrazowej i architektonicznej. Ze względu na swoją konstrukcję i zastosowanie, aparaty wielkoformatowe nie posiadają trybu rejestracji wideo. Ich głównym celem jest tworzenie statycznych obrazów o wysokiej rozdzielczości, co jest zgodne z ich specyfiką oraz wymaganiami branżowymi. Przykładem zastosowania aparatów wielkoformatowych mogą być fotografie wykonywane na wystawach sztuki, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Dodatkowo, te urządzenia często wykorzystują techniki takie jak kontrola perspektywy i głębi ostrości, co daje fotografom kreatywne możliwości, które są niedostępne w innych typach aparatów. Standardy jakości w profesjonalnej fotografii wymagają użycia sprzętu, który zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów i detali, a aparaty wielkoformatowe idealnie spełniają te potrzeby.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Który z ruchów czołówki kamery wielkoformatowej pozwala na skorygowanie konwergencji linii pionowych podczas robienia zdjęcia wysokiemu budynkowi z poziomu jezdni?

A. Odchylenie pionowe

B. Przesuw pionowy

C. Odchylenie poziome

D. Przesuw poziomy

Przesuw poziomy, odchylenie pionowe oraz odchylenie poziome to ruchy, które nie są odpowiednie do korekcji zbieżności linii pionowych w kontekście fotografowania wysokich budynków. Przesuw poziomy umożliwia przesunięcie czołówki kamery w poziomie, co nie wpływa na zbieżność linii pionowych, lecz na kompozycję obrazu w poziomie. To może być przydatne w sytuacjach, gdy chcemy zmienić kadr, ale nie rozwiązuje problemu zbieżności, który występuje w vertykalnych krawędziach budynków. Odchylenie pionowe i odchylenie poziome są z kolei technikami, które mogą być używane do uzyskania efektywnych kątów perspektywy, ale nie koregują zbieżności linii pionowych. Użycie tych ruchów może prowadzić do typowych błędów, takich jak zniekształcenia obrazu związane z nadmiernym kątem widzenia. W fotografii architektonicznej prawidłowe ustawienie kamery jest kluczowe dla uzyskania realistycznych i estetycznych zdjęć. Zrozumienie, że ruchy te są bardziej odpowiednie do innych celów, a nie do korekcji zbieżności, jest istotne dla każdego fotografa, który dąży do doskonałości w swojej pracy.

Pytanie 18

Aby uzyskać zdjęcie całej postaci koszykarza z trybuny podczas meczu, jaki obiektyw aparatu fotograficznego powinien być użyty, żeby skutecznie wypełnić kadr?

A. 35 mm

B. 24 mm

C. 70-200 mm

D. 18-55 mm

Wybór obiektywów o krótszych ogniskowych, takich jak 24 mm, 35 mm czy 18-55 mm, nie jest optymalny do fotografowania koszykarzy z trybuny. Ogniskowe w tym zakresie są zazwyczaj stosowane w fotografii krajobrazowej lub architektonicznej, gdzie szersze pole widzenia jest zaletą, jednak w przypadku sportu, szczególnie gdy celem jest uchwycenie szczegółów sylwetki sportowca, mogą okazać się niewystarczające. Użycie obiektywu 24 mm lub 35 mm może prowadzić do zniekształcenia obrazu, zwłaszcza jeśli fotograf znajduje się zbyt blisko akcji. Dodatkowo, szerokokątne obiektywy nie są w stanie oddać detali, które są kluczowe w foto-reportażu sportowym. W kontekście ogniskowej 18-55 mm, chociaż jest to obiektyw zmiennoogniskowy, jego zakres nie zapewnia odpowiedniej elastyczności w dynamicznych warunkach, takich jak mecze koszykówki. Zbyt bliska odległość od akcji oraz niesatysfakcjonujące zbliżenia mogą prowadzić do utraty istotnych momentów w trakcie gry, co jest powszechnym błędem popełnianym przez początkujących fotografów. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że w fotografiach sportowych nie wystarczy tylko technika, ale także odpowiednie dobieranie sprzętu, aby uchwycić istotę dynamicznych wydarzeń na boisku.

Pytanie 19

Jaką ogniskową uznaje się za standardową dla obiektywu do aparatu średnioformatowego?

A. 110 mm

B. 80 mm

C. 50 mm

D. 200 mm

Wybór innych ogniskowych, takich jak 50 mm, 110 mm czy 200 mm dla aparatów średnioformatowych, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania i charakterystyki obiektywów. Ogniskowa 50 mm jest często używana w aparatach pełnoklatkowych i może być mylona z odpowiednikiem w średnim formacie, jednak nie zapewnia ona tej samej perspektywy ani pola widzenia. W przypadku średnioformatowych systemów, 50 mm często odpowiada ogniskowej zbyt wąskiej, co skutkuje innym efektem kompozycyjnym niż zamierzony. Z kolei ogniskowa 110 mm, choć doskonała do portretów, może być zbyt długa do wielu innych zastosowań, ograniczając możliwość pracy w bliskim kontakcie z obiektem. Wszelkie obiektywy o ogniskowej 200 mm są uznawane za teleobiektywy i są stosowane głównie w fotografii sportowej lub dzikiej przyrody, gdzie wymagane jest duże powiększenie i oddalenie od obiektu. Użycie ich w kontekście standardowego obiektywu średnioformatowego prowadzi do utraty intuicyjności w kompozycji i perspektywie. W praktyce, wybór niewłaściwej ogniskowej może prowadzić do różnych problemów z kadrowaniem, a także sprawić, że zdjęcia będą miały mniej naturalny wygląd. Zrozumienie odległości ogniskowej i jej wpływu na kompozycję jest kluczowe dla uzyskania oczekiwanego efektu wizualnego, co jest fundamentem każdej sesji fotograficznej.

Pytanie 20

Aby zredukować czerwoną dominację na wydruku kolorowym, należy podczas kopiowania stosować metodę subtraktywną, co należy zrobić?

A. zmniejszyć intensywność filtrów żółtego i niebiesko-zielonego

B. zwiększyć intensywność filtrów żółtego i purpurowego

C. zwiększyć intensywność filtru niebiesko-zielonego

D. zmniejszyć intensywność filtrów żółtego i purpurowego

Wybór zmniejszenia gęstości filtrów żółtego i purpurowego prowadzi do dalszego wzmocnienia dominacji czerwonego koloru na odbitce. W metodzie subtraktywnej, zmniejszając gęstość filtru żółtego, w rzeczywistości zwiększamy proporcje niebieskiego światła, które jest dopełnieniem żółtego, co przyczynia się do większego wzmocnienia czerwonej barwy, ponieważ czerwony powstaje z interakcji niebieskiego i żółtego. Z kolei wybór zwiększenia gęstości filtru niebiesko-zielonego również nie przynosi oczekiwanych rezultatów, gdyż nie ma bezpośredniego wpływu na redukcję czerwonego odcienia. Zwiększenie gęstości filtrów żółtego i purpurowego, z drugiej strony, skutkuje wzmocnieniem odcieni, które są przeciwwagą dla czerwieni. Warto również zauważyć, że nieprawidłowa konfiguracja filtrów w procesie druku może prowadzić do konsekwencji w postaci zniekształcenia kolorów oraz niesatysfakcjonującego odwzorowania barw, co jest sprzeczne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi kontroli jakości. Dlatego kluczowe jest zrozumienie zasad działania podstawowych filtrów barwnych oraz ich wpływu na końcowy efekt kolorystyczny, aby uniknąć typowych błędów w procesie kopiowania i druku.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Format DNG (Digital Negative) to

A. format zapisu zdjęć z kompresją stratną

B. format zapisu plików wideo 4K z kompresją bezstratną

C. otwarty standard surowych danych z matrycy aparatu cyfrowego

D. technologia druku cyfrowego o podwyższonej jakości

Format DNG (Digital Negative) to otwarty standard, który został opracowany przez firmę Adobe w celu zapewnienia wysokiej jakości przechowywania surowych danych z matryc aparatów cyfrowych. Jest on szczególnie ceniony w branży fotograficznej, ponieważ pozwala na zachowanie pełnej informacji o obrazie, co ma kluczowe znaczenie podczas późniejszej obróbki zdjęć. DNG jest formą pliku, który nie tylko przechowuje dane obrazu, ale także metadane, takie jak informacje o aparacie, ustawieniach ekspozycji czy datę wykonania zdjęcia. Dzięki temu fotograficy i graficy mają lepszą kontrolę nad swoimi pracami, mogą korzystać z różnorodnych oprogramowań do edycji, które wspierają ten format. Użycie DNG ułatwia także archiwizację zdjęć, ponieważ jest to format otwarty, co oznacza, że nie jest związany z konkretnym producentem sprzętu, co może być problematyczne w przypadku zamkniętych formatów. Warto wspomnieć, że wiele programów do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom czy Capture One, bezproblemowo obsługuje DNG, co czyni go popularnym wyborem wśród profesjonalnych fotografów.

Pytanie 23

Elementem odpowiedzialnym za wertykalne odwracanie obrazu w aparatach cyfrowych jest

A. pryzmat pentagonalny

B. wizjer

C. matówka

D. lustro półprzepuszczalne

Matówka, lustro półprzepuszczalne oraz wizjer pełnią różne role w lustrzankach cyfrowych, ale żadna z tych opcji nie jest odpowiednia do wertykalnego odwracania obrazu. Matówka jest stosowana przede wszystkim jako element umożliwiający dokładne ustawienie ostrości. Wyposażona w matowe szkło, pozwala fotografowi ocenić głębię ostrości i prawidłowo skomponować kadry, jednak nie ma funkcji odwracania obrazu. Lustro półprzepuszczalne, z kolei, ma na celu przekazywanie światła do wizjera oraz na matrycę aparatu, lecz również nie odpowiada za wertykalne odwrócenie obrazu. Jego rola ogranicza się głównie do kierowania światłem, co ma kluczowe znaczenie podczas rejestrowania obrazu, jednak nie wpływa na orientację wizji. Wizjer, będący oknem, przez które fotograf obserwuje kadrowaną scenę, nie ma mechanizmu do przekształcania obrazu. Umożliwia jedynie podgląd tego, co jest widoczne przed obiektywem. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że inne elementy aparatu są odpowiedzialne za odwracanie obrazu, co prowadzi do zrozumienia ich funkcji w sposób niepełny. Zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii, aby uzyskać pełne zrozumienie działania lustrzanek cyfrowych, ważne jest zaznajomienie się z rolą pryzmatów, które zapewniają odpowiednią orientację obrazu oraz komfort użytkowania podczas robienia zdjęć.

Pytanie 24

Aby uwiecznić rozległy krajobraz, należy skorzystać z aparatu z obiektywem o ogniskowej

A. 100÷300 mm

B. 85 mm

C. 50÷180 mm

D. 28 mm

Wybór ogniskowej na poziomie 50÷180 mm lub 100÷300 mm do fotografii krajobrazowej jest nieodpowiedni, ponieważ te zakresy ogniskowych są zbyt wąskie lub zbyt długie dla tego celu. Ogniskowe powyżej 28 mm skupiają się na detalu, a nie na szerokim ujęciu, co ogranicza możliwości uchwycenia charakteru całego krajobrazu. W przypadku 50 mm ogniskowa zbliżona jest do ludzkiego widzenia, co sprawia, że nie uchwyci się rozległości, jaką oferuje panorama. Ogniskowa 85 mm często używana jest w portretach, ponieważ pozwala na ładne oddzielenie tematu od tła, ale nie jest efektywna w kontekście krajobrazu, gdzie istotne jest uchwycenie szerokiego widoku. Również długie ogniskowe, takie jak 100÷300 mm, są bardziej odpowiednie do fotografii dzikiej przyrody, gdzie istotne jest zbliżenie się do obiektów z dużej odległości. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że większa ogniskowa zawsze oznacza lepszą jakość obrazu. W fotografii krajobrazowej kluczowe jest uchwycenie całości, a nie tylko detali, dlatego obiektywy z krótszą ogniskową, takie jak 28 mm, będą znacznie lepszym wyborem.

Pytanie 25

Jakiego koloru tusz jest niezbędny do wykonania druku zdjęcia o parametrach C0 M150 Y0 K0?

A. Czarny

B. Purpurowy

C. Turkusowy

D. Żółty

Odpowiedź purpurowy jest prawidłowa, ponieważ w systemie kolorów CMYK (Cyjan, Magenta, Żółty, Czarny) wartości C0 M150 Y0 K0 oznaczają brak cyjanu, maksymalną wartość magenty, brak żółtego oraz brak czarnego. W praktyce do uzyskania intensywnego purpurowego koloru, które występuje przy tej kombinacji, wykorzystuje się przede wszystkim tonację magenty, przy jednoczesnym wyeliminowaniu cyjanu oraz pozostałych barw. Wydruk w kolorze purpurowym jest powszechnie stosowany w różnych dziedzinach, począwszy od druku reklamowego, przez projektowanie graficzne, aż po produkcję materiałów promocyjnych. Przykładowo, firmy zajmujące się drukiem offsetowym często wykorzystują określone składy tuszy, aby uzyskać pożądane odcienie na podstawie zdefiniowanych przez klientów specyfikacji kolorystycznych. Warto również pamiętać, że zachowanie odpowiednich wartości kolorów w procesie druku jest kluczowe dla uzyskania spójności i jakości wizualnej, co jest zgodne z zaleceniami standardów branżowych, takich jak ISO 12647, które definiują wymagania dotyczące kolorystyki w druku.

Pytanie 26

Błąd obrazu, którego nie można skorygować w trakcie edycji cyfrowej, to błąd

A. perspektywy

B. ostrości

C. kadru

D. balansu bieli

Każda z pozostałych odpowiedzi sugeruje błędy, które są w rzeczywistości możliwe do skorygowania podczas obróbki cyfrowej. W przypadku błędu kadrowania, możemy łatwo przyciąć obraz, aby uzyskać lepszą kompozycję. Programy graficzne, takie jak Adobe Photoshop czy Lightroom, oferują narzędzia do precyzyjnego przycinania i zmiany kadru, co pozwala na dostosowanie zdjęcia do zamierzonych efektów wizualnych. Błąd balansu bieli również można skutecznie skorygować, stosując odpowiednie filtry kolorów lub narzędzia do edycji kolorów, które umożliwiają dostosowanie temperatury barwowej obrazu do warunków oświetleniowych, w jakich zostało zrobione zdjęcie. Użytkownicy powinni być świadomi, jak różne oświetlenie wpływa na kolory i jak można to poprawić w postprodukcji. Z kolei błędna perspektywa, na przykład wynikająca z niewłaściwego kąt ustawienia aparatu, także może zostać skorygowana. Wiele programów do edycji zdjęć oferuje funkcję prostowania linii horyzontu oraz narzędzia do transformacji, które pozwalają na zmianę kąta i zniekształcenia perspektywy. Pomimo że każde z tych błędów można naprawić, kluczowe jest zrozumienie, że najlepsze rezultaty osiąga się poprzez odpowiednie przygotowanie i staranne planowanie przed wykonaniem zdjęcia. Właściwe przygotowanie sprzętu oraz technik fotograficznych jest kluczowe dla uzyskania optymalnej jakości obrazu.

Pytanie 27

Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest typowy dla kadru o wymiarach

A. 45 x 60 mm

B. 18 x 24 mm

C. 24 x 36 mm

D. 60 x 60 mm

W przypadku formatu 45 x 60 mm, ogniskowa 80 mm byłaby zbyt długa, co skutkowałoby wąskim kątem widzenia i mogłoby prowadzić do zniekształceń obrazu. Tego rodzaju obiektywy są zazwyczaj używane w fotografii dedykowanej portretom, ale w kontekście specyfiki tego formatu mogłyby przyczynić się do utraty kontekstu otoczenia. Na formacie 24 x 36 mm obiektyw o ogniskowej 80 mm, chociaż uznawany za teleobiektyw, nie mógłby być stosowany jako standardowy, ponieważ oferuje inny efekt kompozycyjny, który nie jest odpowiedni dla szerokiego zastosowania, jakim jest np. architektura czy krajobrazy. Co więcej, w formacie 18 x 24 mm ogniskowa 80 mm wprowadziłaby jeszcze większe zniekształcenia, ponieważ proporcjonalnie wydaje się ona odpowiednikiem obiektywu o znacznie dłuższym zasięgu, co prowadzi do mylnego postrzegania głębi ostrości i perspektywy. Te błędne przekonania mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak różne ogniskowe wpływają na obserwację różnych formatów zdjęć. Należy zatem pamiętać, że podczas wyboru obiektywu kluczowe jest zrozumienie zarówno formatu, jak i pożądanych efektów wizualnych, jakie chcemy osiągnąć.

Pytanie 28

Aktualnie stosowana metoda zarządzania obrazami 16-bit w programie Adobe Photoshop pozwala na

A. umieszczanie większej liczby obrazów w jednym pliku PSD

B. bardziej precyzyjną edycję przejść tonalnych i unikanie posteryzacji

C. uzyskanie wyższej rozdzielczości wydruku przy tej samej liczbie pikseli

D. wykorzystanie szerszej przestrzeni barw niż ProPhoto RGB

Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia, jak działają różne metody zarządzania obrazami w Photoshopie. Stwierdzenie, że 16-bitowa głębia pozwala na umieszczanie większej liczby obrazów w jednym pliku PSD, jest nieporozumieniem. Rozmiar pliku PSD zależy głównie od rozdzielczości obrazu oraz ilości warstw, a nie od głębi bitowej. Zwiększenie liczby bitów na kanał nie wpływa na zdolność do przechowywania większej liczby obrazów w jednym pliku. Ponadto, odpowiedź sugerująca, że wyższa rozdzielczość wydruku może być uzyskana przy tej samej liczbie pikseli, jest mylna, gdyż rozdzielczość wydruku jest ściśle związana z ilością pikseli na cal (PPI) i samą liczbą pikseli w obrazie, a nie z głębią kolorów. Co więcej, twierdzenie o wykorzystaniu szerszej przestrzeni barw niż ProPhoto RGB jest również błędne. ProPhoto RGB to jedna z najszerszych przestrzeni kolorów, przewyższająca wiele innych przestrzeni, w tym Adobe RGB, więc pomylenie ich w kontekście 16-bitowego zarządzania obrazami prowadzi do fałszywych wniosków. Zrozumienie tych podstawowych różnic jest kluczowe dla poprawnej edycji i zarządzania obrazami w Photoshopie, stąd tak ważne jest, by przyjrzeć się tym aspektom z większą uwagą.

Pytanie 29

Format zapisu obrazu, który bezpośrednio rejestruje dane z matrycy światłoczułej cyfrowego aparatu, to?

A. TIFF

B. PNG

C. JPG

D. RAW

Odpowiedź RAW jest poprawna, ponieważ format ten stanowi bezpośredni zapis danych z matrycy światłoczułej aparatu fotograficznego, co oznacza, że zachowuje wszystkie informacje w oryginalnej postaci. Pliki RAW oferują znacznie większą elastyczność w obróbce zdjęć w porównaniu do innych formatów, takich jak JPG czy PNG. Przykładowo, fotografowie korzystający z formatów RAW mają możliwość znacznego dostosowania ekspozycji, balansu bieli i kolorów bez utraty jakości obrazu. W praktyce użycie formatu RAW jest standardem w profesjonalnej fotografii, ponieważ umożliwia uzyskanie lepszej jakości zdjęć, co jest szczególnie ważne w sytuacjach wymagających wysokiej precyzji, jak fotografia krajobrazowa czy portretowa. Dodatkowo, format RAW nie kompresuje danych, co oznacza, że zdjęcia są przechowywane w pełnej rozdzielczości, co jest kluczowe przy dalszej edycji. Warto również zauważyć, że różne aparaty mogą używać różnych specyfikacji dla plików RAW, co wiąże się z różnorodnością formatów, takich jak CR2, NEF czy ARW, ale wszystkie one mają na celu zachowanie maksymalnej ilości danych z matrycy.

Pytanie 30

Ilość fotoelementów w matrycy używanych do rejestracji obrazu odnosi się do

A. kontrastowości

B. rozdzielczości

C. wielosegmentowości

D. czułości

Odpowiedź 'rozdzielczości' jest poprawna, ponieważ liczba fotoelementów matrycy, znana również jako piksele, bezpośrednio wpływa na zdolność aparatu do rejestrowania detali obrazu. Rozdzielczość jest zazwyczaj wyrażana w megapikselach, co odnosi się do milionów pikseli, które matryca może zarejestrować. Im wyższa rozdzielczość, tym więcej informacji o obrazie można uchwycić, co pozwala na bardziej szczegółowe zdjęcia, które można później powiększać bez utraty jakości. Przykładowo, aparaty lustrzane często oferują rozdzielczości od 20 do 50 megapikseli, co czyni je idealnymi do profesjonalnej fotografii. W praktyce, dla fotografów portretowych, wyższa rozdzielczość pozwala na uchwycenie subtelnych detali, takich jak tekstura skóry, co jest kluczowe w pracy nad portretami. Standardy branżowe, takie jak ISO 12233, definiują metody pomiaru rozdzielczości, co jest istotne dla profesjonalnych recenzji sprzętu fotograficznego. Dobrą praktyką jest zawsze dobierać aparat z odpowiednią rozdzielczością do zamierzonych zastosowań.

Pytanie 31

Aby uzyskać zdjęcie, na którym obiekty poruszające się będą widoczne jako rozmyte w ruchu, konieczne jest zastosowanie określonego czasu naświetlania migawki

A. 1/15 s

B. 1/125 s

C. 1/500 s

D. 1/1000 s

Wybór krótszych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/1000 s, 1/500 s czy 1/125 s, jest powszechnym błędem w przypadku, gdy celem jest uchwycenie ruchu w formie rozmycia. Te ustawienia rejestrują obraz zbyt szybko, co skutkuje zatrzymaniem ruchu i uzyskaniem wyraźnych, ostrych zdjęć. W kontekście fotografii, rozmycie ruchu jest efektem, który zazwyczaj stosuje się, aby nadać dynamikę i życie zdjęciu, a nie w celu uchwycenia statycznych scen. Wynika to z faktu, że krótszy czas otwarcia migawki ogranicza ilość światła wpadającego na matrycę, co w przypadkach dynamicznych scen może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak zbyt ciemne zdjęcia. Dodatkowo, powszechnym błędem jest nieuwzględnienie ruchu obiektów w kadrze; na przykład, fotografując szybko poruszający się obiekt przy krótkim czasie otwarcia migawki, uzyskujemy efekt 'zamrożenia', co może być przeciwieństwem zamierzonego celu. W fotografii kluczowe jest zrozumienie, że czas otwarcia migawki jest jednym z trzech podstawowych elementów ekspozycji, obok przysłony i ISO. Efektywne zarządzanie tymi trzema elementami pozwala uzyskać pożądane rezultaty, a nieprawidłowy dobór czasu otwarcia migawki prowadzi do utraty zamysłu artystycznego oraz technicznego w fotografii.

Pytanie 32

Podczas robienia zdjęcia aparatem lustrzanym cyfrowym przy użyciu lamp halogenowych, jaką temperaturę barwową należy ustawić dla balansu bieli?

A. 10000K

B. 3200K

C. 1800K

D. 5600K

Ustawienie balansu bieli na wartość 3200K jest odpowiednie, gdy korzystamy z lamp halogenowych, które emitują światło o ciepłej barwie. Lampy halogenowe emitują światło z temperaturą barwową zbliżoną właśnie do 3200K, co oznacza, że ich światło jest znacznie cieplejsze niż światło dzienne (około 5600K). Właściwe ustawienie balansu bieli pozwala na uzyskanie naturalnych kolorów na zdjęciach, eliminując niepożądane odcienie. Przykładowo, jeśli nie ustawimy balansu bieli odpowiednio do źródła światła, nasze zdjęcia mogą mieć żółtawy lub pomarańczowy odcień, co jest efektem dominacji ciepłych tonów w oświetleniu. Użytkownicy lustrzanek cyfrowych powinni stosować precyzyjne ustawienia balansu bieli w zależności od warunków oświetleniowych, co jest kluczowe dla profesjonalnych wyników. Warto również zauważyć, że w sytuacjach, gdy fotografujemy w różnych warunkach oświetleniowych, użycie funkcji manualnego ustawiania balansu bieli może przynieść jeszcze lepsze rezultaty, umożliwiając dostosowanie do konkretnego źródła światła.

Pytanie 33

Obiektyw powiększalnika z zanieczyszczoną soczewką, pokrytą drobnymi cząstkami kurzu, powinien być czyszczony przy użyciu

A. wody z mikrofibry

B. pędzelka z gruszką

C. bibułki do tuszu oraz pędzelka

D. wody destylowanej z detergentem

Odpowiedzi, które sugerują stosowanie wody i mikrofibry, wody destylowanej z detergentem lub bibułki do tuszu, mogą wydawać się na pierwszy rzut oka sensowne, jednak w rzeczywistości niosą ze sobą ryzyko uszkodzenia soczewki. Woda, nawet destylowana, nie jest odpowiednia do czyszczenia soczewek, ponieważ może prowadzić do powstawania plam, a także osadzania się minerałów, co z czasem pogarsza jakość optyki. Mikrofibra, choć jest skuteczna w usuwaniu zanieczyszczeń, może zarysować delikatne powłoki szklane, jeśli zanieczyszczenia nie zostaną wcześniej usunięte. Użycie detergentów również wymaga szczególnej ostrożności, ponieważ niektóre z nich mogą reagować z powłokami na soczewkach, co skutkuje nieodwracalnymi uszkodzeniami. Bibułka do tuszu, z kolei, jest przeznaczona do inne zastosowania i jej użycie na soczewkach może zakończyć się pozostawieniem włókien lub zarysowań. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest stosowanie się do zalecanych procedur czyszczenia, które koncentrują się na metodach nieinwazyjnych i dedykowanych dla sprzętu optycznego. Warto pamiętać, że właściwe podejście do czyszczenia sprzętu optycznego nie tylko zapewnia dłuższą żywotność urządzeń, ale także znacząco wpływa na jakość uzyskiwanych zdjęć.

Pytanie 34

Urządzenie, które ma wbudowaną przystawkę pozwalającą na skanowanie materiałów przezroczystych w formatach od 35 mm do 4 × 5 cali, to skaner

A. do kodów kreskowych

B. bębnowy

C. do slajdów

D. 3D

Skaner do slajdów to urządzenie zaprojektowane specjalnie do cyfrowego przetwarzania materiałów transparentnych, takich jak slajdy filmowe czy diapozyty. Charakteryzuje się wbudowaną przystawką, która umożliwia skanowanie formatów od 35 mm do 4 × 5 cala. Dzięki temu użytkownicy mogą przekształcać analogowe slajdy w cyfrowe obrazy o wysokiej rozdzielczości, co jest szczególnie przydatne dla fotografów, archiwistów oraz entuzjastów historii fotografii. W praktyce, skanery te są wykorzystywane do archiwizacji starych slajdów, tworzenia kopii zapasowych oraz do digitalizacji materiałów, które mogą być następnie edytowane lub udostępniane online. Użytkowanie skanera do slajdów nie tylko ułatwia dostęp do przestarzałych materiałów, ale również przyczynia się do ich zachowania i ochrony przed degradacją. Standardy jakości skanowania, takie jak rozdzielczość optyczna, mają kluczowe znaczenie w pracy ze skanerami do slajdów, wpływając na końcowy efekt wizualny przetwarzanych obrazów."

Pytanie 35

Aby przeprowadzić skanowanie dużych oryginałów na elastycznym, przezroczystym materiale, należy zastosować skaner

A. ręczny

B. bębnowy

C. płaski

D. 3D

Skanowanie wielkoformatowych oryginałów na giętkim podłożu przezroczystym wymaga zastosowania skanera bębnowego, który jest zaprojektowany do pracy z takimi materiałami. Skanery bębnowe charakteryzują się dużą precyzją i zdolnością do skanowania materiałów o różnych grubościach i kształtach, co czyni je idealnym rozwiązaniem w przypadku przezroczystych podłoży. Ich konstrukcja umożliwia delikatne umieszczenie skanowanego obiektu w cylindrycznym bębnie, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia materiału. W praktyce bębnowe skanery są często wykorzystywane w archiwizacji dokumentów, reprodukcji dzieł sztuki oraz w inżynierii, gdzie wymagana jest wysoka jakość skanowania przezroczystych i cienkowarstwowych materiałów. Dodatkowo, skanery te produkują skany o wysokiej rozdzielczości, co jest niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak druk wysokiej jakości czy digitalizacja archiwów. W kontekście standardów branżowych, skanery bębnowe są rekomendowane do zastosowań, które wymagają zachowania wysokiej wierności kolorystycznej oraz detaliczności.

Pytanie 36

Jakie jest standardowe rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do publikacji w sieci?

A. 150 ppi

B. 300 ppi

C. 82 ppi

D. 72 ppi

W przypadku rozdzielczości 150 ppi, często mylnie przyjmuje się, że można jej używać do obrazów internetowych. Rozdzielczość ta jest stosunkowo wysoka i bardziej odpowiednia dla druku, gdzie detale mają kluczowe znaczenie. Wykorzystanie takiej rozdzielczości w Internecie może prowadzić do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku, co negatywnie wpływa na czas ładowania strony. Warto zauważyć, że w dobie optymalizacji stron internetowych, nadmierna jakość obrazów może zaszkodzić, zamiast pomóc. Podobnie, odpowiedź 82 ppi również nie jest standardem w publikacjach internetowych. Choć wartości te są zbliżone do 72 ppi, to brak jest uzasadnienia dla ich stosowania, co może wprowadzać zamieszanie wśród projektantów. W kontekście rozdzielczości 300 ppi, warto podkreślić, że jest to typowa wartość dla druku, co sprawia, że nie ma zastosowania w mediach cyfrowych. Użycie tak wysokiej rozdzielczości na stronach internetowych nie tylko zwiększa czas ładowania, ale także powoduje nieefektywne wykorzystanie miejsca na serwerach. Właściwe podejście do rozdzielczości obrazów w Internecie polega na zrozumieniu, że 72 ppi to wystarczająca wartość dla wyświetlania zdjęć, co zostało potwierdzone przez badania i praktyki w zakresie web designu.

Pytanie 37

Rejestrację obrazów w technologii HDR należy wykonać, gdy

A. zakres tonalny fotografowanej sceny jest mniejszy od zakresu tonalnego przenoszonego przez matrycę

B. konieczne jest zastosowanie formatu RAW przy zdjęciach

C. konieczne jest wykorzystanie bracketingu głębi ostrości

D. zakres tonalny fotografowanej sceny przewyższa zakres tonalny przenoszony przez matrycę

Rejestracja obrazów w technice HDR (High Dynamic Range) jest kluczowa w sytuacjach, gdy rozpiętość tonalna fotografowanej sceny przewyższa możliwości matrycy aparatu. Matryce cyfrowe mają ograniczoną rozpiętość tonalną, co oznacza, że mogą uchwycić tylko określony zakres jasności. Technika HDR polega na wykonaniu kilku zdjęć tej samej sceny z różnymi ustawieniami ekspozycji, co pozwala na uchwycenie zarówno najciemniejszych, jak i najjaśniejszych szczegółów. Przykładowo, w sceneriach z silnym kontrastem, takich jak zachody słońca czy wnętrza z jasnymi oknami, standardowe zdjęcie może stracić detale w cieniach lub prześwietlić jasne obszary. Przy użyciu HDR można połączyć te ujęcia w jedno zdjęcie, które wyeksponuje szczegóły w całym zakresie tonalnym. Standardem w fotografii HDR jest stosowanie formatu RAW, który oferuje większą elastyczność w postprodukcji, jednak kluczowym aspektem jest zawsze odpowiedni dobór wartości ekspozycji.

Pytanie 38

Aby zrealizować cyfrową makrofotografię ziarenka grochu, powinno się użyć

A. pierścieni pośrednich.

B. teleobiektywu.

C. obiektywu lustrzanego.

D. nasadki powiększającej.

Wybór nasadki zwielokratniającej jako narzędzia do makrofotografii może wydawać się kuszący, jednak nie daje ona pożądanych efektów w kontekście detali przy małych obiektach. Nasadka zwielokratniająca działa poprzez powiększenie obrazu, ale często wprowadza problemy z aberracjami optycznymi, które mogą zniekształcić obraz. W przypadku pierścieni pośrednich, ich konstrukcja minimalizuje takie zniekształcenia, co czyni je bardziej odpowiednimi do fotografii makro. Obiektyw lustrzany z kolei, choć jest dobrym wyborem do fotografowania obiektów odległych, nie sprawdzi się w makrofotografii, ponieważ jego konstrukcja nie umożliwia odpowiedniego zbliżenia do obiektu, co jest kluczowe w tym typie fotografii. Teleobiektyw, mimo że potrafi uchwycić szczegóły z dużej odległości, również nie jest adaptowany do uchwytywania bliskich detali. Fotografowanie ziarenka grochu wymaga możliwości pracy na krótkich odległościach i uzyskania dużej głębi ostrości, co teleobiektyw zdecydowanie ogranicza. Wybór odpowiedniego sprzętu w fotografii makro jest kluczowy, a pomyłki w doborze mogą prowadzić do niezadowalających rezultatów, dlatego warto kierować się sprawdzonymi technikami i rozwiązaniami, jakimi są pierścienie pośrednie.

Pytanie 39

Konwersja pomiędzy przestrzeniami barw RGB i CMYK jest niezbędna przy

A. publikacji obrazów w internecie

B. archiwizacji zdjęć na dysku twardym

C. przygotowaniu zdjęcia do druku offsetowego

D. wyświetlaniu obrazów na monitorze

Konwersja pomiędzy przestrzeniami barw RGB i CMYK jest kluczowa w procesie przygotowania zdjęcia do druku offsetowego, ponieważ te dwa modele barw służą różnym celom i zastosowaniom. RGB (Red, Green, Blue) jest przestrzenią barwną używaną głównie w urządzeniach elektronicznych, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Z kolei CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) to model stosowany w druku, który polega na nakładaniu tuszy na papier. Przygotowując zdjęcia do druku, ważne jest, aby zrozumieć, że kolory wyświetlane na monitorze nie zawsze będą wyglądały tak samo po wydrukowaniu, ze względu na różnice w przestrzeniach barwnych. Proces konwersji pozwala na zachowanie jak największej zgodności kolorów poprzez odpowiednią kalibrację oraz uwzględnienie specyfikacji drukarni. Na przykład, wybierając profile ICC dla drukowania, możemy lepiej dostosować obraz do specyfikacji używanych przez drukarnię. Warto również pamiętać o tym, że niektóre kolory, które są możliwe do wyświetlenia w RGB, mogą być poza zakresem CMYK, co prowadzi do utraty detali kolorystycznych. Dlatego przekształcanie obrazów zgodnie z odpowiednimi standardami to podstawa udanego druku offsetowego.

Pytanie 40

Aby uzyskać maksymalny kontrast w obrazie negatywowym, do fotografowania obiektów o niewielkiej rozpiętości tonalnej powinno się użyć materiału światłoczułego o wartości ISO

A. ISO 50

B. ISO 1600

C. ISO 800

D. ISO 200

Wybór wyższych wartości ISO, takich jak 200, 800 czy 1600, w kontekście fotografowania motywów o małej rozpiętości tonalnej prowadzi do kilku kluczowych problemów. Przede wszystkim, wyższe ISO zwiększa czułość materiału na światło, co w rezultacie może powodować prześwietlenie jasnych obszarów obrazu. W efekcie, kontrast, który jest istotny dla uzyskania szczegółowych negatywów, ulega degradacji, a cienie mogą stać się nieczytelne lub zbyt rozmyte. W praktyce, fotografowie często popełniają błąd, zakładając, że wyższe ISO zawsze przyczyni się do lepszej jakości zdjęcia, co jest nieprawdziwe w przypadku motywów o ograniczonej rozpiętości tonalnej. Dodatkowo, użycie ISO 800 czy 1600 w dobrych warunkach oświetleniowych wprowadza niepożądaną szumowość do obrazu, co jest szczególnie zauważalne w czarno-białych negatywach. Fotografowie często zapominają, że kluczem do uzyskania wysokiej jakości obrazów jest właściwe dopasowanie parametrów ekspozycji do warunków oświetleniowych oraz charakterystyki używanego materiału światłoczułego. W przypadku fotografii o dużym kontraście, zyskuje się na jakościach, gdy stosuje się niskie ISO, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej