Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 13:53
  • Data zakończenia: 24 maja 2025 14:20

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby przeprowadzić diagnozę systemu operacyjnego Windows oraz stworzyć plik z listą wszystkich ładujących się sterowników, konieczne jest uruchomienie systemu w trybie

A. awaryjnym
B. debugowania
C. przywracania usług katalogowych
D. rejestrowania rozruchu
Wybór trybu debugowania, przywracania usług katalogowych lub awaryjnego w kontekście diagnozy wczytywanych sterowników w systemie Windows może prowadzić do nieporozumień. Tryb debugowania jest przede wszystkim wykorzystywany do zaawansowanego rozwiązywania problemów programistycznych, gdzie umożliwia inżynierom monitorowanie i śledzenie działania aplikacji w czasie rzeczywistym. Choć może być użyteczny w określonych sytuacjach, nie dostarcza szczegółowych informacji o procesie uruchamiania systemu i wczytywanych komponentach w sposób, w jaki robi to rejestrowanie rozruchu. Z kolei tryb przywracania usług katalogowych skupia się na naprawie problemów związanych z aktywną strukturą usług katalogowych, co nie jest bezpośrednio związane z diagnostyką sterowników. Tryb awaryjny z kolei uruchamia system z minimalną liczbą wczytywanych sterowników i programów, co może być użyteczne do identyfikacji problemów, jednak nie generuje szczegółowego logu dotyczącego procesu rozruchu. Wybór tych opcji często wynika z braku zrozumienia ról poszczególnych trybów rozruchu, co może prowadzić do frustracji i utraty cennego czasu w procesie diagnostyki. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy z tych trybów ma swoje specyficzne zastosowania, a ich niewłaściwe użycie może jedynie pogłębić problemy rodzaju technicznego w systemie operacyjnym.

Pytanie 2

Podaj prefiks, który identyfikuje adresy globalne w protokole IPv6?

A. 2::/3
B. 20::/3
C. 200::/3
D. 2000::/3
Odpowiedź 2000::/3 jest poprawna, ponieważ identyfikuje adresy globalne w protokole IPv6, które są używane do komunikacji w Internecie. Prefiks 2000::/3 obejmuje wszystkie adresy zaczynające się od 2000 do 3FFF w pierwszych czterech bitach, co oznacza, że jest to szerokie spektrum adresów przeznaczonych do globalnego dostępu. Adresy typu globalnego są kluczowe w kontekście routingu w Internecie, ponieważ umożliwiają unikalną identyfikację urządzeń w sieci. Przykładem zastosowania adresów globalnych jest konfiguracja serwera WWW, który musi być dostępny dla użytkowników spoza lokalnej sieci. W praktyce, aby zapewnić unikalność, organizacje wykorzystują adresy globalne, które są przydzielane przez Regionalne Biura Internetowe (RIR). Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i zarządzanie przydzielonymi adresami, aby uniknąć ich wyczerpania oraz zapewnić efektywność działania sieci. Warto zaznaczyć, że w przeciwieństwie do adresów lokalnych, adresy globalne są routowalne w Internecie, co czyni je istotnym elementem infrastruktury sieciowej.

Pytanie 3

Funkcja narzędzia tracert w systemach Windows polega na

A. nawiązywaniu połączenia ze zdalnym serwerem na wskazanym porcie
B. uzyskiwaniu szczegółowych danych dotyczących serwerów DNS
C. śledzeniu drogi przesyłania pakietów w sieci
D. pokazywaniu i modyfikowaniu tablicy trasowania pakietów w sieci
Pozostałe odpowiedzi nie są poprawne, ponieważ każda z nich odnosi się do różnych funkcji, które nie są związane z działaniem narzędzia 'tracert'. Wyszukiwanie szczegółowych informacji o serwerach DNS jest procesem, który można wykonać przy użyciu narzędzi takich jak 'nslookup' lub 'dig', które umożliwiają zapytania do systemu nazw domen (DNS) w celu uzyskania informacji o domenach internetowych, ich adresach IP oraz rekordach DNS. Wyświetlanie i zmiana tablicy trasowania pakietów sieciowych to funkcje związane z narzędziami do zarządzania siecią, takimi jak 'route' w systemach Windows, które pozwalają administratorom na przeglądanie i manipulowanie trasami, ale nie mają one związku z funkcjonalnością 'tracert'. Nawiązywanie połączenia ze zdalnym serwerem na określonym porcie jest realizowane przy użyciu narzędzi takich jak 'telnet' lub 'ssh', które służą do komunikacji z innymi systemami w sieci. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji diagnostycznych i narzędzi służących do analizy tras z narzędziami do zarządzania połączeniami i trasowaniem, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich zastosowania i funkcji w zarządzaniu siecią.

Pytanie 4

Jan, użytkownik, nie ma możliwości zmiany właściciela drukarki w systemie Windows. Aby zyskał taką opcję, konieczne jest nadanie mu w ustawieniach zabezpieczeń prawa do

A. administrowania dokumentami
B. specjalnych uprawnień
C. modyfikacji uprawnień drukowania
D. administrowania drukarkami
Wybierając zarządzanie drukarkami, użytkownik mógłby przypuszczać, że to wystarczy, aby zmienić właściciela drukarki. Jednak zarządzanie drukarkami dotyczy ogólnego dostępu do zasobów drukujących, co nie obejmuje specyficznych czynności takich jak zmiana właściciela. Z kolei zarządzanie dokumentami odnosi się do kontroli nad samymi dokumentami, które są wysyłane do druku, a nie do uprawnień związanych z konfiguracją drukarek. Jest to klasyczny błąd polegający na myleniu funkcji zarządzania z uprawnieniami, co może prowadzić do nieefektywnego korzystania z zasobów IT. W przypadku zmiany uprawnień drukowania, użytkownik może jedynie regulować, kto ma prawo do wysyłania dokumentów do druku, ale nie wpłynie to na możliwość modyfikacji właściwości drukarki. W praktyce, niewłaściwy poziom dostępu może prowadzić do nieporozumień i problemów w zarządzaniu infrastrukturą drukującą. W związku z tym, aby skutecznie zarządzać uprawnieniami i mieć pełną kontrolę nad drukarkami, warto zrozumieć, że podstawą jest przypisanie odpowiednich uprawnień specjalnych, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania i bezpieczeństwa systemu drukowania.

Pytanie 5

Jak nazywa się protokół bazujący na architekturze klient-serwer oraz na modelu żądanie-odpowiedź, który jest używany do transferu plików?

A. FTP
B. SSL
C. ARP
D. SSH
Protokół FTP (File Transfer Protocol) jest standardowym rozwiązaniem stosowanym do przesyłania plików w architekturze klient-serwer. Umożliwia on transfer danych pomiędzy komputerami w sieci, co czyni go jednym z najpopularniejszych protokołów do udostępniania plików. FTP działa na zasadzie żądania-odpowiedzi, gdzie klient wysyła żądania do serwera, a serwer odpowiada na te żądania, wysyłając pliki lub informacje na temat dostępnych zasobów. Przykładem praktycznego zastosowania FTP jest użycie go przez webmasterów do przesyłania plików na serwery hostingowe. Umożliwia to łatwe zarządzanie plikami strony internetowej. Dodatkowo, w kontekście bezpieczeństwa, często używa się jego rozszerzonej wersji - FTPS lub SFTP, które oferują szyfrowanie danych w trakcie transferu, zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Zastosowanie protokołu FTP jest kluczowe w wielu dziedzinach, w tym w zarządzaniu danymi w chmurze oraz w integracji systemów informatycznych."

Pytanie 6

W jakiej fizycznej topologii sieci komputerowej każdy węzeł ma łączność fizyczną z każdym innym węzłem w sieci?

A. Częściowej siatki
B. Podwójnego pierścienia
C. Rozszerzonej gwiazdy
D. Pełnej siatki
Pełna siatka to topologia sieci komputerowej, w której każdy węzeł jest fizycznie połączony z każdym innym węzłem. Ta topologia zapewnia maksymalną redundancję i niezawodność, ponieważ awaria jednego połączenia nie wpływa na komunikację pomiędzy pozostałymi węzłami. Przykładem zastosowania pełnej siatki może być sieć w centrach danych, gdzie krytyczna jest ciągłość działania. W takiej infrastrukturze każda jednostka serwerowa ma połączenie z innymi, co umożliwia szybkie przełączanie się w przypadku uszkodzenia jednego z elementów. Pełna siatka jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, ponieważ redukuje ryzyko powstawania pojedynczych punktów awarii. Standardy takie jak IEEE 802.3 oraz 802.11 wskazują na znaczenie niezawodności sieci w kontekście nowych rozwiązań technologicznych, co czyni pełną siatkę odpowiednią dla organizacji wymagających wysokiej dostępności usług.

Pytanie 7

Który z poniższych protokołów jest wykorzystywany do uzyskiwania dynamicznych adresów IP?

A. DNS
B. HTTP
C. FTP
D. DHCP
Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych. Jego głównym zadaniem jest automatyczne przypisywanie dynamicznych adresów IP urządzeniom w sieci. Dzięki temu administratorzy sieci nie muszą ręcznie konfigurować każdego urządzenia, co minimalizuje ryzyko błędów i upraszcza zarządzanie dużymi sieciami. DHCP działa w modelu klient-serwer, gdzie serwer DHCP przydziela adresy IP na podstawie zapytań od klientów. Proces ten obejmuje kilka kroków, takich jak DISCOVER, OFFER, REQUEST i ACKNOWLEDGE, co zapewnia, że każde urządzenie otrzymuje unikalny adres IP. W praktyce oznacza to, że nowe urządzenia mogą być szybko i bezproblemowo włączane do sieci, co jest niezwykle istotne w dynamicznych środowiskach biznesowych. Co więcej, DHCP pozwala na centralne zarządzanie konfiguracją sieci, co ułatwia wprowadzanie zmian i aktualizacji w całej organizacji. Dzięki temu protokołowi, sieci mogą być elastyczne i skalowalne, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie technologii.

Pytanie 8

Jaki procesor powinien być zastosowany podczas składania komputera stacjonarnego opartego na płycie głównej Asus M5A78L-M/USB3 AMD760G socket AM3+?

A. AMD A8-7600 S.FM2 BOX
B. AMD FX 8300 3300MHz AM3+ OEM
C. AMD APU A4 6320 3800MHz FM2
D. AMD APU A8 7650K 3300MHz FM2+ BOX
Odpowiedź AMD FX 8300 3300MHz AM3+ OEM jest prawidłowa, ponieważ procesor ten jest zgodny z gniazdem AM3+, które obsługuje płyta główna Asus M5A78L-M/USB3. Płyta ta została zaprojektowana z myślą o procesorach AMD FX, co zapewnia pełną kompatybilność oraz optymalne wykorzystanie możliwości sprzętowych. FX 8300, jako procesor ośmiordzeniowy, oferuje solidną wydajność w zastosowaniach multimedialnych i grach, a także w obliczeniach wielowątkowych. Dzięki technologii Turbo Core, procesor ten może dynamicznie zwiększać swoją częstotliwość, co sprzyja wydajności w wymagających zadaniach. Przykładowo, w grach komputerowych, które korzystają z wielu rdzeni, FX 8300 zapewnia lepsze rezultaty w porównaniu do procesorów z niższą liczbą rdzeni. Standardy montażu komputerowego wymagają, aby procesor był dopasowany do gniazda oraz płyty głównej, co w tym przypadku jest spełnione. Użycie niewłaściwego procesora, jak w przypadku innych opcji, mogłoby prowadzić do problemów z uruchomieniem systemu czy ogólną niekompatybilnością sprzętu.

Pytanie 9

Ile symboli switchy i routerów znajduje się na schemacie?

Ilustracja do pytania
A. 3 switche i 4 routery
B. 4 switche i 8 routerów
C. 8 switchy i 3 routery
D. 4 switche i 3 routery
Odpowiedź zawierająca 4 przełączniki i 3 rutery jest poprawna ze względu na sposób, w jaki te urządzenia są reprezentowane na schematach sieciowych. Przełączniki często są przedstawiane jako prostokąty lub sześciany z symbolami przypominającymi przekrzyżowane ścieżki, podczas gdy rutery mają bardziej cylindryczny kształt z ikonami przypominającymi rotacje. Identyfikacja tych symboli jest kluczowa w projektowaniu i analizowaniu infrastruktury sieciowej. Przełączniki działają na poziomie drugiej warstwy modelu OSI i służą do przesyłania danych między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej LAN zarządzając tablicą adresów MAC. Rutery natomiast operują na warstwie trzeciej, umożliwiając komunikację między różnymi sieciami IP poprzez trasowanie pakietów do ich docelowych adresów. W praktyce, prawidłowe rozumienie i identyfikacja tych elementów jest nieodzowne przy konfigurowaniu sieci korporacyjnych, gdzie często wymagane jest łączenie wielu różnych segmentów sieciowych. Optymalizacja użycia przełączników i ruterów zgodnie z najlepszymi praktykami sieciowymi (np. stosowanie VLAN, routingu dynamicznego i redundancji) jest elementem kluczowym w tworzeniu stabilnych i wydajnych rozwiązań IT.

Pytanie 10

Najczęstszym powodem rozmazywania się tonera na wydrukach z drukarki laserowej jest

A. Zacięcie papieru
B. Zbyt niska temperatura utrwalacza
C. Zanieczyszczenie wnętrza drukarki
D. Uszkodzenie rolek
Zbyt niska temperatura utrwalacza w drukarkach laserowych jest najczęstszą przyczyną rozmazywania się tonera na wydrukach. Proces utrwalania polega na zastosowaniu wysokiej temperatury, która stapia toner z papierem, zapewniając trwałość i odporność na rozmazywanie. Jeśli temperatura jest niewystarczająca, toner nie przylega w pełni do papieru, co skutkuje rozmazywaniem się lub łatwym zcieraniem wydrukowanych materiałów. W praktyce, jeżeli zaobserwujesz, że wydruki są nieostre lub toner z łatwością się zmazuje, warto sprawdzić ustawienia temperatury utrwalacza oraz ewentualnie przeprowadzić kalibrację lub serwis drukarki. Zgodnie z normami branżowymi, regularne czyszczenie i konserwacja elementów drukarki, w tym utrwalacza, są kluczowe dla zachowania jakości wydruków. Warto również używać odpowiednich materiałów eksploatacyjnych, takich jak toner i papier zalecane przez producenta, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tego problemu.

Pytanie 11

Graficzny symbol odnosi się do standardów sprzętowych

Ilustracja do pytania
A. USB
B. LPT
C. FireWire
D. SCSI-12
FireWire znany również jako IEEE 1394 to standard technologii komunikacyjnej opracowany przez Apple w latach 90 XX wieku FireWire oferuje szybki transfer danych na poziomie od 400 do 3200 Mb/s w zależności od wersji technologii Jest często stosowany w urządzeniach wymagających dużych przepustowości takich jak kamery wideo oraz zewnętrzne dyski twarde Technologia ta pozwala na podłączenie do 63 urządzeń w jednej sieci dzięki funkcji daisy-chaining co oznacza że urządzenia mogą być łączone szeregowo FireWire ma także możliwość przesyłania zasilania co oznacza że niektóre urządzenia mogą być zasilane bezpośrednio z portu co eliminuje potrzebę dodatkowego zasilacza W porównaniu do innych standardów takich jak USB FireWire oferuje szybszy transfer danych w trybach rzeczywistych co jest kluczowe dla profesjonalnych zastosowań w edycji wideo oraz audio FireWire był powszechnie stosowany w komputerach Apple oraz w urządzeniach audio-wideo chociaż jego popularność spadła na rzecz nowszych standardów takich jak USB 3.0 i Thunderbolt Mimo to FireWire wciąż jest ceniony w niektórych niszowych zastosowaniach ze względu na niezawodność i szybkość przesyłu danych

Pytanie 12

Na ilustracji pokazano interfejs w komputerze dedykowany do podłączenia

Ilustracja do pytania
A. monitora LCD
B. plotera tnącego
C. skanera lustrzanego
D. drukarki laserowej
Przedstawiony na rysunku interfejs to złącze DVI (Digital Visual Interface) powszechnie używane do podłączania monitorów LCD do komputera. Jest to cyfrowy standard przesyłania sygnału wideo, co zapewnia wysoką jakość obrazu bez strat wynikających z konwersji sygnału, w przeciwieństwie do starszych analogowych interfejsów takich jak VGA. DVI występuje w różnych wariantach takich jak DVI-D, DVI-I czy DVI-A w zależności od rodzaju przesyłanego sygnału, jednak najczęściej stosowane jest DVI-D do przesyłu czysto cyfrowego obrazu. Stosowanie DVI jest zgodne z wieloma standardami branżowymi, a jego popularność wynika z szerokiego wsparcia dla wysokiej rozdzielczości oraz łatwości obsługi. Współczesne monitory często wykorzystują bardziej zaawansowane złącza takie jak HDMI czy DisplayPort, jednak DVI nadal znajduje zastosowanie szczególnie w środowiskach biurowych i starszych konfiguracjach sprzętowych. Podłączenie monitora za pomocą DVI może być również korzystne w kontekście profesjonalnych zastosowań graficznych, gdzie istotna jest precyzja wyświetlanego obrazu i synchronizacja sygnału cyfrowego.

Pytanie 13

Licencja CAL (Client Access License) uprawnia użytkownika do

A. modyfikacji kodu aplikacji
B. korzystania z usług oferowanych przez serwer
C. nielimitowanego użytkowania programu
D. przenoszenia programu na zewnętrzne nośniki
Licencja CAL (Client Access License) to kluczowy element w zarządzaniu dostępem do usług serwerowych. Poprawna odpowiedź, dotycząca korzystania z usług udostępnionych przez serwer, odzwierciedla istotę CAL, która umożliwia użytkownikom korzystanie z zasobów i aplikacji dostępnych na serwerze. Licencje CAL są stosowane w różnych środowiskach, szczególnie w przypadku systemów Microsoft, gdzie każda osoba lub urządzenie, które uzyskuje dostęp do serwera, musi być objęte odpowiednią licencją CAL. Przykładem praktycznym może być sytuacja w firmie, która korzysta z serwera plików. Każdy pracownik, który loguje się do tego serwera w celu uzyskania dostępu do plików, musi posiadać licencję CAL, co zapewnia zgodność z przepisami i ochronę przed potencjalnymi karami finansowymi. Dobre praktyki wskazują, że organizacje powinny regularnie przeglądać i aktualizować licencje CAL, aby zapewnić optymalną kontrolę dostępu oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 14

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której każdy węzeł łączy się bezpośrednio ze wszystkimi innymi węzłami?

A. siatki
B. gwiazdy rozszerzonej
C. hierarchiczna
D. pojedynczego pierścienia
Wybór topologii pojedynczego pierścienia sugeruje, że każdy węzeł łączy się z dwoma innymi węzłami, tworząc zamknięty obwód. Choć taka struktura może być stosunkowo prosta do zbudowania i może być atrakcyjna ze względu na niskie koszty materiałowe, to nie oferuje ona zalet niezawodności, które są charakterystyczne dla topologii siatki. Jeśli jeden węzeł lub łącze ulegnie awarii, cała sieć może przestać działać, co czyni ją podatną na awarie. Przykładami zastosowania topologii pierścieniowej mogą być mniejsze sieci lokalne, ale w przypadku większych systemów nie zaleca się jej stosowania ze względu na wspomniane ograniczenia. Topologia gwiazdy rozszerzonej polega na centralnym węźle, do którego podłączane są inne węzły, co oznacza, że awaria centralnego węzła może również prowadzić do przerwania komunikacji w całej sieci. Hierarchiczna topologia natomiast, w której węzły są zorganizowane w strukturę drzewa, także nie zapewnia pełnej sieciowej redundancji, co czyni ją mniej stabilną w porównaniu do połączeń w topologii siatki. W praktyce, wykorzystując topologie, ważne jest, aby zrozumieć ich ograniczenia i dostosować je do specyfikacji oraz potrzeb konkretnej organizacji, aby zapewnić maksymalną efektywność oraz bezpieczeństwo systemu sieciowego.

Pytanie 15

Ile bitów trzeba wydzielić z części hosta, aby z sieci o adresie IPv4 170.16.0.0/16 utworzyć 24 podsieci?

A. 6 bitów
B. 4 bity
C. 3 bity
D. 5 bitów
Aby z sieci o adresie IPv4 170.16.0.0/16 wydzielić 24 podsieci, musimy określić, ile bitów musimy wyodrębnić z części hosta. Adres /16 oznacza, że 16 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a pozostałe 16 bitów mogą być użyte na identyfikację hostów. W celu podziału na 24 podsieci, musimy obliczyć, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji co najmniej 24 podsieci. Możemy wykorzystać wzór 2^n >= liczba podsieci, gdzie n to liczba bitów, które wyodrębniamy. W przypadku 24 podsieci, potrzebujemy n=5, ponieważ 2^5=32, co jest większe niż 24. Dlatego trzeba wyodrębnić 5 bitów, co daje nam 32 możliwe podsieci, z których 24 mogą być wykorzystane. Przykładem zastosowania tej techniki jest podział dużych sieci w przedsiębiorstwach, gdzie wiele działów lub lokalizacji wymaga oddzielnych podsieci do zarządzania ruchem i bezpieczeństwem. W praktyce, taki podział wspomaga efektywną organizację sieciową oraz lepsze zarządzanie adresacją IP.

Pytanie 16

W systemie Windows, domyślne konto administratora po jego dezaktywowaniu oraz ponownym uruchomieniu komputera

A. jest niedostępne, gdy system wstąpi w tryb awaryjny
B. pozwala na uruchomienie niektórych usług z tego konta
C. pozostaje dostępne po włączeniu systemu w trybie awaryjnym
D. nie umożliwia zmiany hasła dostępu do konta
W systemie Windows konto administratora ma złożoną naturę, która może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza jeśli chodzi o różne tryby uruchamiania systemu. Pierwsza z niepoprawnych koncepcji sugeruje, że wyłączenie konta administratora w normalnym trybie uniemożliwia zmianę hasła dostępu do tego konta. W rzeczywistości wyłączenie konta nie wpływa na jego dostępność w trybie awaryjnym, co pozwala na przeprowadzenie operacji administracyjnych, w tym zmianę hasła, jeżeli użytkownik ma odpowiednie uprawnienia. Kolejną błędną myślą jest przekonanie, że konto administratora jest niedostępne w trybie awaryjnym. W rzeczywistości właśnie w tym trybie, z minimalnym zestawem usług uruchomionych, konto to staje się kluczowym narzędziem do rozwiązywania problemów. Użytkownicy często mylą działanie konta administratora w różnych trybach uruchamiania, co może prowadzić do błędnych wniosków o jego funkcjonalności. Również stwierdzenie, że konto umożliwia uruchomienie niektórych usług, jest mylące, ponieważ w trybie awaryjnym uruchamiane są tylko niezbędne usługi, co ogranicza dostępność niektórych funkcji systemowych. Ważne jest, aby użytkownicy rozumieli mechanikę działania konta administratora i różnice w trybach uruchamiania, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i zabezpieczania systemów operacyjnych.

Pytanie 17

Która z kopii w trakcie archiwizacji plików pozostawia ślad archiwizacji?

A. Różnicowa
B. Całkowita
C. Przyrostowa
D. Zwykła
Wybór kopii normalnej, całkowitej lub przyrostowej w kontekście archiwizacji plików często prowadzi do mylnego rozumienia mechanizmów przechowywania danych. Kopia normalna jest pełnym zbiorem danych w danym momencie, co oznacza, że zawiera wszystkie pliki. Chociaż jest to podejście bardzo proste, ma wady, ponieważ każda operacja wymaga znacznej ilości czasu i przestrzeni dyskowej. Przyrostowa kopia zapasowa, z drugiej strony, zapisuje tylko te zmiany, które zaszły od ostatniej kopii zapasowej, co czyni ją efektywną, ale nie oznacza pozostawienia znacznika archiwizacji. Z kolei kopia całkowita archiwizuje wszystkie dane, co w praktyce wystarcza do zachowania ich integralności, ale również generuje duże obciążenie dla systemu. W związku z tym, wiele osób myli te różne metody, nie zdając sobie sprawy z ich fundamentalnych różnic. Kluczowym błędem jest założenie, że każda kopia może pełnić tę samą rolę, co prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu danymi. W branży IT, zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania danymi oraz zapewnienia ich bezpieczeństwa, a także zgodności z najlepszymi praktykami archiwizacji.

Pytanie 18

Najczęstszym powodem, dla którego toner rozmazuje się na wydrukach z drukarki laserowej, jest

A. zacięcie papieru
B. uszkodzenie rolek
C. zbyt niska temperatura utrwalacza
D. zanieczyszczenie wnętrza drukarki
Zbyt niska temperatura utrwalacza w drukarce laserowej jest najczęstszą przyczyną rozmazywania się tonera na wydrukach. Proces drukowania w technologii laserowej polega na nałożeniu tonera na papier, który następnie jest utrwalany poprzez działanie wysokiej temperatury. Utrwalacz, składający się z dwóch rolek, podgrzewa toner do momentu, w którym staje się on płynny, co umożliwia trwałe wtopienie go w papier. Jeśli temperatura utrwalacza jest zbyt niska, toner nie przylega do papieru w odpowiedni sposób, co prowadzi do jego rozmazywania. Praktycznym przykładem może być wydruk na papierze o wyższej gramaturze lub w warunkach o niskiej temperaturze otoczenia, co dodatkowo wpływa na efektywność utrwalania. Zaleca się regularne sprawdzanie ustawień temperatury w drukarce oraz przeprowadzanie konserwacji sprzętu, aby zapewnić optymalne warunki drukowania zgodne z zaleceniami producenta.

Pytanie 19

W drukarce laserowej do utrwalenia wydruku na papierze stosuje się

A. rozgrzane wałki
B. głowice piezoelektryczne
C. promienie lasera
D. taśmy transmisyjne
Wybór promieni lasera jako metody utrwalania obrazu w drukarce laserowej jest mylny i wynika z nieporozumienia dotyczącego działania tego typu urządzeń. Promień lasera nie jest wykorzystywany do utrwalania obrazu na papierze, lecz do tworzenia naświetlenia bębna światłoczułego, na którym toner jest przyciągany i następnie przenoszony na kartkę. Laser jest kluczowy w etapach tworzenia obrazu, ale to rozgrzane wałki są odpowiedzialne za rzeczywiste utrwalenie tonera na papierze. Taśmy transmisyjne są elementami stosowanymi w drukarkach igłowych, a nie laserowych, co dodatkowo myli koncepcję działania drukarek. Z kolei głowice piezoelektryczne występują w drukarkach atramentowych i nie mają zastosowania w technologii druku laserowego. Pojmowanie, że laser mógłby pełnić funkcję utrwalającą, prowadzi do błędnych wniosków o mechanizmach działania drukarki. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ drukarki operuje na odmiennych zasadach technologicznych i nie można ich mylić. Poza tym, zrozumienie roli poszczególnych komponentów w procesie druku jest kluczowe dla oceny wydajności i jakości wydruków, a także dla dokonywania świadomych wyborów związanych z zakupem i eksploatacją sprzętu drukującego.

Pytanie 20

NIEWŁAŚCIWE podłączenie taśmy sygnałowej do napędu dyskietek skutkuje

A. błędami w zapisie na dyskietce
B. trwałym uszkodzeniem napędu
C. problemami z uruchomieniem maszyny
D. niemożnością pracy z napędem
Często jak się wybiera złą odpowiedź, to może być efekt braku zrozumienia, jak systemy komputerowe w ogóle działają. Problemy z uruchomieniem komputera mogą być spowodowane różnymi rzeczami, ale niekoniecznie są wynikiem źle podłączonej taśmy sygnałowej. Zwykle przyczyny leżą gdzie indziej, jak na przykład w zasilaniu czy uszkodzeni pamięci. Mówienie, że napęd dyskietek jest trwale uszkodzony, to też nie do końca prawda. Wiele nowoczesnych napędów potrafi wybaczyć błędy w podłączeniu, a ich uszkodzenia wynikają zazwyczaj z niewłaściwego używania nośników lub po prostu długiego czasu pracy. I jeszcze jedno – błędne rozumienie, co to są 'błędy w zapisie' może prowadzić do mylnego wniosku, że źle podłączony napęd wpływa na zapis danych, co tak naprawdę nie jest prawdą. Zapis odbywa się na innym poziomie, a komunikacja między urządzeniami jest ważna, ale nie wpływa na jakość zapisanych danych, jeśli sam napęd działa. Dlatego ważne jest, żeby rozumieć, jak różne elementy współpracują ze sobą w systemie komputerowym, bo to pomaga w naprawie problemów.

Pytanie 21

Które z poniższych zdań charakteryzuje protokół SSH (Secure Shell)?

A. Sesje SSH nie umożliwiają weryfikacji autentyczności punktów końcowych
B. Protokół do pracy zdalnej na odległym komputerze nie zapewnia szyfrowania transmisji
C. Bezpieczny protokół terminalu sieciowego oferujący usługi szyfrowania połączenia
D. Sesje SSH prowadzą do przesyłania danych w formie zwykłego tekstu, bez szyfrowania
Wszystkie niepoprawne odpowiedzi skupiają się na błędnych założeniach dotyczących funkcji i właściwości protokołu SSH. Pierwsza z nich sugeruje, że sesje SSH przesyłają zwykły tekst i niezaszyfrowane dane, co jest całkowicie nieprawdziwe. SSH, w przeciwieństwie do protokołów takich jak Telnet, z definicji zapewnia szyfrowanie danych, chroniąc je przed podsłuchiwaniem. Taka koncepcja błędnie interpretuje podstawową funkcjonalność protokołu. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź stwierdza, że sesje SSH nie pozwalają na weryfikację autentyczności punktów końcowych, co jest mylnym stwierdzeniem, ponieważ SSH obsługuje mechanizmy weryfikacji, takie jak klucze publiczne i prywatne, które pozwalają na potwierdzenie tożsamości zdalnego hosta. Protokół ten również nie jest jedynie narzędziem do zdalnej pracy, ale oferuje szeroką gamę funkcji, w tym tunelowanie i przekazywanie portów, co znacznie zwiększa jego wszechstronność. Narzędzia do zdalnego dostępu, które nie implementują szyfrowania, są narażone na ataki i mogą prowadzić do wycieku danych, co czyni SSH niezastąpionym w profesjonalnych środowiskach IT. Ignorowanie tych zasad bezpieczeństwa może prowadzić do poważnych naruszeń bezpieczeństwa, dlatego ważne jest, aby programiści i administratorzy rozumieli podstawy działania protokołu SSH oraz jego zastosowania w praktyce.

Pytanie 22

Jakie oznaczenie wskazuje adres witryny internetowej oraz przypisany do niej port?

A. 100.168.0.1-AH1
B. 100.168.0.1-8080
C. 100.168.0.1:8080
D. 100.168.0.1:AH1
Odpowiedź 100.168.0.1:8080 jest poprawna, ponieważ zgodnie z konwencją adresacji IP, oznaczenie portu realizowane jest poprzez użycie dwukropka. W tym przypadku, 100.168.0.1 to adres IPv4, który identyfikuje konkretne urządzenie w sieci, a 8080 to numer portu, który wskazuje na określony proces lub usługę działającą na tym urządzeniu. Porty są kluczowymi elementami komunikacji sieciowej, pozwalając na równoległe uruchamianie wielu usług na tym samym adresie IP. Na przykład, port 80 zazwyczaj odpowiada za HTTP, podczas gdy port 443 obsługuje HTTPS, a port 8080 bywa używany do aplikacji webowych lub serwerów proxy. Zrozumienie oznaczenia portów jest niezbędne do efektywnego zarządzania sieciami i jest podstawą wielu protokołów komunikacyjnych, takich jak TCP i UDP, zgodnie z standardem IETF (Internet Engineering Task Force).

Pytanie 23

Złośliwe oprogramowanie, które może umożliwić atak na zainfekowany komputer, np. poprzez otwarcie jednego z portów, to

A. wabbit
B. exploit
C. keylogger
D. trojan
Mówiąc o złośliwym oprogramowaniu, termin 'exploit' to techniki albo kawałki kodu, które wykorzystują luki w oprogramowaniu, żeby przejąć kontrolę nad systemem. Exploit działa trochę inaczej niż trojan, bo nie jest zamaskowane jako coś legalnego. Zwykle trzeba coś zrobić, na przykład wejść na zainfekowaną stronę, albo otworzyć złośliwy plik. Natomiast 'wabbit' to specyficzny typ wirusa, który sam się klonuje i rozprzestrzenia, ale nie otwiera portów. A 'keylogger' to program, który rejestruje twoje kliknięcia, także to coś innego, bo on nie otwiera portów. Często mylimy te pojęcia, bo klasifikacja złośliwego oprogramowania bywa trudna. Ważne jest, żeby rozumieć, że każdy rodzaj malware działa na swój sposób i ma różne funkcje, a to ma znaczenie, kiedy mówimy o ochronie przed zagrożeniami w sieci.

Pytanie 24

Które z urządzeń używanych w sieciach komputerowych nie modyfikuje liczby kolizyjnych domen?

A. Switch.
B. Serwer.
C. Hub.
D. Router.
Ruter to urządzenie, które przekazuje dane pomiędzy różnymi sieciami, często zmieniając liczby domen kolizyjnych poprzez segmentację ruchu. Dzięki wykorzystaniu technologii NAT, rutery mogą również maskować adresy IP, co wprowadza dodatkowe poziomy skomplikowania w zarządzaniu ruchem sieciowym i jego kolizjami. Z kolei przełącznik działa na warstwie łącza danych, co oznacza, że ma bezpośredni wpływ na zarządzanie kolizjami poprzez tworzenie separate collision domains dla każdego portu. To właśnie przełączniki zwiększają efektywność przesyłania danych w sieci, eliminując kolizje w znacznej mierze. Koncentrator, będący urządzeniem działającym na warstwie fizycznej, nie ma możliwości segmentacji domen kolizyjnych, co prowadzi do wzrostu ryzyka kolizji w sieci. W związku z tym, mylnym jest przypisywanie roli serwera do zarządzania domenami kolizyjnymi, gdyż jego głównym zadaniem jest przetwarzanie i udostępnianie zasobów, a nie zarządzanie ruchem w sieci. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi urządzeniami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 25

Ile maksymalnie hostów można przydzielić w sieci o masce 255.255.255.192?

A. 30
B. 62
C. 127
D. 14
Maksymalna liczba hostów, które można zaadresować w sieci z maską 255.255.255.192, wynosi 62. Maska ta w formacie CIDR jest zapisywana jako /26, co oznacza, że 26 bitów jest używanych do adresowania sieci, a pozostałe 6 bitów jest dostępnych dla hostów. Aby obliczyć liczbę dostępnych adresów dla hostów, stosujemy wzór 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W tym przypadku 2^6 - 2 = 64 - 2 = 62. Odejmuje się dwa adresy: jeden dla adresu sieci i jeden dla rozgłaszania (broadcast). Tego typu koncepcje są fundamentalne w planowaniu adresacji IP, co jest kluczowe w projektowaniu sieci komputerowych. Przykładowo, w sieci o maskach /26 często stosuje się je w małych biurach lub oddziałach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona. Dzięki takiej adresacji, administratorzy mogą efektywnie przydzielać IP i organizować małe segmenty sieciowe, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność.

Pytanie 26

Aby mieć możliwość tworzenia kont użytkowników, komputerów oraz innych obiektów, a także centralnego przechowywania informacji o nich, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. usługi domenowe Active Directory
B. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory
C. usługi certyfikatów Active Directory
D. Active Directory Federation Service
Usługi domenowe Active Directory (AD DS) to kluczowa rola w systemie Windows Server, która umożliwia zarządzanie użytkownikami, komputerami i innymi obiektami w sieci. Pomocą AD DS jest centralne przechowywanie informacji o wszystkich obiektach w domenie, co pozwala na łatwe zarządzanie uprawnieniami i dostępem do zasobów. Przykładowo, wdrożenie AD DS umożliwia administratorom tworzenie i zarządzanie kontami użytkowników oraz grupami, co jest niezbędne w każdej organizacji. Dzięki AD DS, administratorzy mogą również konfigurować polityki zabezpieczeń i kontrolować dostęp do zasobów sieciowych z wykorzystaniem grup zabezpieczeń. Ponadto, wdrożenie AD DS jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają centralizację zarządzania użytkownikami oraz implementację mechanizmów autoryzacji. To podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także poprawia efektywność zarządzania. Warto zauważyć, że AD DS jest fundamentem dla wielu innych usług Windows Server, takich jak usługi certyfikatów czy Federation Services, co czyni go kluczowym elementem infrastruktury IT w organizacji.

Pytanie 27

W celu zapewnienia jakości usługi QoS, w przełącznikach warstwy dostępu stosuje się mechanizm

A. nadawania wyższych priorytetów niektórym typom danych
B. zapobiegającego występowaniu pętli w sieci
C. zastosowania kilku portów jako jednego logicznego połączenia jednocześnie
D. określania liczby urządzeń, które mogą łączyć się z danym przełącznikiem
Mechanizmy mające na celu zapewnienie jakości usług (QoS) różnią się znacząco w zależności od zastosowanych technologii oraz specyfiki sieci. Wybór odpowiedzi, które koncentrują się na takich kwestiach jak liczba urządzeń łączących się z przełącznikiem czy zapobieganie powstawaniu pętli, nie odnoszą się bezpośrednio do fundamentalnych zasad zarządzania ruchem danych w sieci. Odpowiedź dotycząca liczby urządzeń sugeruje, że ograniczenie liczby podłączonych klientów może mieć wpływ na QoS, jednak nie wpływa to bezpośrednio na priorytetyzację danych, która jest kluczowa dla utrzymania wysokiej jakości usług w warunkach dużego obciążenia sieci. Również koncepcja wykorzystywania kilku portów jako jednego łącza logicznego, chociaż może poprawić przepustowość, nie ma wpływu na to, które dane są przesyłane w sposób priorytetowy. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że QoS dotyczy nie tylko zarządzania szerokością pasma, ale przede wszystkim sposobu traktowania różnych typów ruchu. Mechanizmy zapobiegające pętli, takie jak STP (Spanning Tree Protocol), są istotne dla stabilności sieci, ale nie dotyczą zarządzania priorytetami danych. W rezultacie wybór odpowiedzi, które nie odnosi się do nadawania priorytetów danym, prowadzi do niepełnego zrozumienia istoty QoS oraz jej zastosowania w praktyce, co jest kluczowym elementem w projektowaniu i utrzymywaniu nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 28

W sieciach bezprzewodowych Ad-Hoc (Independent Basic Service Set) wykorzystywana jest fizyczna struktura

A. siatki
B. gwiazdy
C. magistrali
D. pierścienia
W analizie sieci bezprzewodowych Ad-Hoc, ważne jest zrozumienie, jak różne topologie wpływają na działanie sieci. Topologia pierścienia, choć interesująca w kontekście tradycyjnych sieci przewodowych, nie jest efektywna w przypadku sieci bezprzewodowych Ad-Hoc. W topologii pierścienia każde urządzenie jest połączone z dwoma sąsiadami, co w sytuacjach zaników sygnału lub awarii jednego z węzłów, prowadzi do problemów z komunikacją w całej sieci. Podobnie, topologia magistrali, gdzie wszystkie urządzenia są podłączone do jednego kabla, nie jest odpowiednia dla sieci Ad-Hoc. Tego rodzaju architektura nie wspiera elastyczności i mobilności, które są kluczowe dla takich rozwiązań. Topologia gwiazdy, z kolei, wymaga centralnego punktu dostępowego, co stoi w sprzeczności z ideą Ad-Hoc, która opiera się na bezpośredniej komunikacji między urządzeniami. Użytkownicy mogą mylić dostępność w takich sieciach z ich strukturą, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowym błędem jest założenie, że tradycyjne modele topologii mogą być bezpośrednio stosowane w dynamicznych sieciach bezprzewodowych, co prowadzi do nieefektywności w projektowaniu i implementacji systemów sieciowych.

Pytanie 29

Prawo majątkowe przysługujące twórcy programu komputerowego

A. można przekazać innej osobie
B. obowiązuje przez 25 lat od daty pierwszej publikacji
C. nie jest prawem, które można przekazać
D. nie ma ograniczeń czasowych
Prawo autorskie w Polsce dotyczy twórczości intelektualnej, w tym programów komputerowych, i niektóre odpowiedzi pokazują, że nie wszystko jest do końca jasne. Na przykład mówienie, że autorskie prawo majątkowe trwa 25 lat od pierwszej publikacji, to błąd. Tak naprawdę, według Ustawy o prawie autorskim, ochrona trwa przez całe życie autora plus 70 lat po jego śmierci. Kolejna sprawa to to, że prawo autorskie do programu komputerowego nie jest zbywalne - to też nie jest prawda. Prawa majątkowe można przenosić, co jest ważne, jeśli mówimy o biznesie z oprogramowaniem. I opinia, że autorskie prawo majątkowe nie ma ograniczeń czasowych, to też nieporozumienie, bo te prawa mają swój czas trwania, po którym dzieło przechodzi do domeny publicznej. Często myśli się, że twórcy mogą korzystać ze swoich dzieł bez końca, nie przenosząc praw, ale to nie tak działa. Dobrze jest zrozumieć te zasady, bo pomagają one w uzyskaniu odpowiedniego wynagrodzenia dla twórców i ochronie ich interesów na rynku kreatywnym.

Pytanie 30

Jakie elementy wspierają okablowanie pionowe w sieci LAN?

A. Dwa pośrednie punkty użytkowników
B. Główny punkt dystrybucyjny wraz z pośrednimi punktami dystrybucyjnymi
C. Główny punkt dystrybucyjny w połączeniu z gniazdem użytkownika
D. Gniazdo użytkownika oraz pośredni punkt dystrybucyjny
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na kluczową rolę głównego punktu rozdzielczego (MDF – Main Distribution Frame) w systemie okablowania pionowego w sieciach LAN. Okablowanie pionowe łączy główny punkt rozdzielczy z pośrednimi punktami rozdzielczymi (IDF – Intermediate Distribution Frame), co zapewnia efektywne zarządzanie i dystrybucję sygnału w obrębie budynku. W kontekście standardów, takich jak ANSI/TIA-568, okablowanie pionowe powinno być zaplanowane w sposób, który minimalizuje straty sygnału oraz interferencje. Przykładem praktycznym może być zastosowanie okablowania U/FTP lub S/FTP, które ogranicza zakłócenia elektromagnetyczne, co jest szczególnie istotne w środowiskach o dużej gęstości urządzeń. Ponadto, właściwe rozmieszczenie punktów rozdzielczych w ramach okablowania pionowego umożliwia łatwiejsze zarządzanie i lokalizację ewentualnych awarii, co przekłada się na zwiększenie niezawodności sieci. Właściwe projektowanie okablowania pionowego jest więc kluczowe dla zapewnienia wydajności oraz elastyczności w rozbudowie systemów sieciowych.

Pytanie 31

W wyniku polecenia net accounts /MINPWLEN:11 w systemie Windows, wartość 11 będzie przypisana do

A. maksymalnej liczby dni między zmianami haseł użytkowników
B. minimalnej liczby minut, przez które użytkownik może być zalogowany
C. minimalnej liczby znaków w hasłach użytkowników
D. maksymalnej liczby dni ważności konta
Wszystkie podane odpowiedzi dotyczą różnych aspektów zarządzania kontami użytkowników w systemie Windows, ale tylko jedna z nich jest właściwa dla polecenia net accounts /MINPWLEN:11, które odnosi się do długości haseł. Odpowiedzi wskazujące na minimalną liczbę minut, przez które użytkownik może być zalogowany, maksymalną liczbę dni ważności konta oraz maksymalną liczbę dni między zmianami haseł użytkowników są nieprawidłowe, ponieważ dotyczą innych parametrów polityki bezpieczeństwa. Żadna z tych opcji nie ma związku z ustawieniem minimalnej długości haseł, co kluczowo wpłynęło na wybór odpowiedzi. Często zdarza się, że użytkownicy mylnie interpretują polecenie, koncentrując się na aspektach dotyczących zarządzania sesjami i czasem, co może prowadzić do błędnych wniosków. W rzeczywistości, minimalna długość hasła ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa, co jest podstawowym założeniem w strategiach ochrony danych. Zrozumienie różnicy między politykami zarządzania dostępem, takimi jak długość haseł, a politykami związanymi z zarządzaniem sesjami, jest kluczowe dla efektywnego zabezpieczania systemów informatycznych. Administratorzy powinni dokładnie przestudiować dokumentację Microsoft, aby zrozumieć, jak poszczególne opcje wpływają na bezpieczeństwo oraz jakie standardy są rekomendowane w branży.

Pytanie 32

Który standard IEEE 802.3 powinien być użyty w sytuacji z zakłóceniami elektromagnetycznymi, jeżeli odległość między punktem dystrybucyjnym a punktem abonenckim wynosi 200 m?

A. 100BaseT
B. 100BaseFX
C. 10Base2
D. 1000BaseTX
Odpowiedź 100BaseFX jest prawidłowa, ponieważ jest to standard Ethernet oparty na włóknach optycznych, który jest odporny na zakłócenia elektromagnetyczne. W środowisku, w którym występują zakłócenia, zastosowanie technologii światłowodowej znacząco poprawia jakość przesyłania sygnałów oraz zwiększa zasięg do 2 km w trybie wielomodowym bez strat jakości. W przypadku odległości 200 m, 100BaseFX z powodzeniem zapewni stabilne i niezawodne połączenie, a także zminimalizuje problemy związane z zakłóceniami, które mogą występować w środowisku przemysłowym lub bliskim źródeł zakłóceń. Ponadto, stosowanie standardów światłowodowych, takich jak 100BaseFX, jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, zwłaszcza w kontekście nowoczesnych systemów telekomunikacyjnych, które wymagają wysokiej przepustowości oraz niskiej latencji. Technologia ta znajduje swoje zastosowanie w sieciach rozległych (WAN) oraz w lokalnych sieciach optycznych (LAN), co czyni ją wszechstronnym rozwiązaniem w różnych aplikacjach.

Pytanie 33

Jakie narzędzie wykorzystuje się do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. narzędzie do zaciskania wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla
B. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli obsługujących prędkość 100 Mb/s
C. stacja lutownicza, która stosuje mikroprocesor do kontrolowania temperatury
D. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego
Spawarka światłowodowa jest narzędziem dedykowanym do łączenia pigtaili z włóknami kabli światłowodowych. Proces spawania polega na łączeniu włókien optycznych za pomocą łuku elektrycznego, co zapewnia bardzo niską stratę sygnału oraz wysoką jakość połączenia. Jest to kluczowy element instalacji światłowodowych, ponieważ odpowiednie połączenie włókien ma zasadnicze znaczenie dla efektywności przesyłania danych. W praktyce spawarki światłowodowe są wykorzystywane zarówno w instalacjach telekomunikacyjnych, jak i w sieciach lokalnych (LAN). Dobre praktyki w branży wskazują, że spawanie powinno być przeprowadzane przez wyspecjalizowany personel, który jest przeszkolony w tym zakresie, aby zminimalizować ryzyko błędów i strat sygnału. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, połączenia światłowodowe powinny być regularnie testowane pod kątem jakości sygnału, co pozwala upewnić się, że instalacja działa zgodnie z oczekiwaniami. Warto również wspomnieć, że spawarki światłowodowe są często wyposażone w funkcje automatycznej analizy włókien, co dodatkowo zwiększa ich dokładność i niezawodność.

Pytanie 34

Norma TIA/EIA-568-B.2 definiuje szczegóły dotyczące parametrów transmisji

A. kablów koncentrycznych
B. świetlnych
C. fal radiowych
D. kabli UTP
Norma TIA/EIA-568-B.2 definiuje specyfikację parametrów transmisyjnych dla kabli UTP (skrętków nieekranowanych). Jest to istotny standard w branży telekomunikacyjnej, który określa wymagania dotyczące wydajności kabli stosowanych w sieciach lokalnych (LAN). Kable UTP są najczęściej wykorzystywanym medium transmisyjnym w biurach i domach do przesyłania danych w sieciach Ethernet. W ramach tej normy określone są m.in. wymagania dotyczące pasma przenoszenia sygnału, tłumienności, jakości sygnału oraz odporności na zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładowo, kable kategorii 5e i 6, które są zgodne z tą normą, umożliwiają transmisję danych z prędkościami do 1 Gbps (Gigabit Ethernet) oraz 10 Gbps (10-Gigabit Ethernet) na krótkich dystansach. Normy te przyczyniają się do zapewnienia niezawodności i efektywności sieci, co jest kluczowe w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączonych do internetu oraz zwiększonego zapotrzebowania na przepustowość. Zrozumienie tych norm jest ważne dla projektantów i instalatorów sieci, aby mogli optymalizować infrastruktury zgodnie z najlepszymi praktykami.

Pytanie 35

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy dysza w drukarce atramentowej jest zaschnięta z powodu długotrwałych przestojów?

A. przeprowadzić oczyszczenie dyszy za pomocą odpowiedniego programu
B. oczyścić dyszę wacikiem nasączonym olejem syntetycznym
C. wymienić cały mechanizm drukujący
D. ustawić tryb wydruku ekonomicznego
Wymiana mechanizmu drukującego jest drastycznym krokiem, który zazwyczaj nie jest konieczny w przypadku problemów z zaschniętymi dyszami. Taki proces wiąże się z wysokimi kosztami oraz czasem przestoju urządzenia, co czyni go mało praktycznym rozwiązaniem w sytuacjach, które można z łatwością naprawić przy użyciu prostszych metod. Z kolei ustawienie wydruku ekonomicznego nie ma bezpośredniego wpływu na problem z zasychającymi tuszami, a jedynie może zmniejszyć ilość zużywanego tuszu podczas druku, co w przypadku problemów z jakością druku nie przyniesie pożądanych rezultatów. Kiedy nie wykorzystuje się drukarki przez dłuższy czas, tusz może wysychać w dyszach, co skutkuje słabszą jakością wydruków. Użycie wacika nasączonego olejem syntetycznym jest również niewłaściwą koncepcją, ponieważ olej nie jest substancją przeznaczoną do czyszczenia elementów drukujących. W rzeczywistości, może on zatykać dysze i pogarszać sytuację, prowadząc do uszkodzeń, które mogą być trudne i kosztowne do naprawienia. Kluczowym błędem myślowym jest więc założenie, że można rozwiązać problem z zaschniętymi tuszami w sposób, który może wprowadzić dodatkowe komplikacje lub koszty, zamiast skorzystać z dostępnych, efektywnych metod konserwacji i czyszczenia.

Pytanie 36

Jakie urządzenie powinno być użyte, aby poprawić zasięg sieci bezprzewodowej w obiekcie?

A. Switch zarządzany
B. Wzmacniacz sygnału
C. Bezprzewodowa karta sieciowa
D. Router bezprzewodowy
Modem bezprzewodowy, mimo że jest kluczowym elementem każdej sieci, nie jest odpowiednim urządzeniem do zwiększania zasięgu sieci bezprzewodowej. Jego zadaniem jest nawiązanie połączenia z dostawcą usług internetowych i udostępnienie internetu w sieci lokalnej. Z kolei przełącznik zarządzalny to urządzenie, które umożliwia efektywne zarządzanie ruchami sieciowymi w lokalnej sieci Ethernet, ale nie ma wpływu na zasięg sygnału Wi-Fi. Posiada on funkcje umożliwiające segregację ruchu i zapewnienie lepszego zarządzania pasmem, lecz nie rozwiązuje problemu ograniczonego zasięgu bezprzewodowego sygnału. Bezprzewodowa karta sieciowa, z drugiej strony, to komponent, który umożliwia urządzeniom odbieranie sygnału Wi-Fi, ale nie wpływa na jego zasięg. Typowym błędem jest mylenie funkcji tych urządzeń i ich roli w strukturze sieci. Znalezienie odpowiedniego rozwiązania polegającego na zwiększeniu zasięgu sygnału wymaga zrozumienia, że wzmacniacz sygnału jest stworzony z myślą o wzmocnieniu istniejącego sygnału, podczas gdy inne wymienione urządzenia pełnią zupełnie różne funkcje w kontekście działania sieci bezprzewodowej.

Pytanie 37

Na ilustracji przedstawiono część procesu komunikacji z serwerem, która została przechwycona przez aplikację Wireshark. Jaki to serwer?

Ilustracja do pytania
A. WWW
B. DNS
C. DHCP
D. FTP
DHCP czyli Dynamic Host Configuration Protocol to protokół sieciowy używany do automatycznego przypisywania adresów IP urządzeniom w sieci. Proces komunikacji DHCP można podzielić na cztery główne etapy: Discover Offer Request i ACK. Etap Discover polega na wysłaniu przez klienta DHCP zapytania do sieci w celu odnalezienia dostępnych serwerów DHCP. Na ten sygnał odpowiada serwer DHCP wysyłając pakiet Offer zawierający proponowany adres IP. Gdy klient zaakceptuje ofertę wysyła do serwera prośbę DHCP Request potwierdzając tym samym wybór adresu IP. Ostatecznie serwer DHCP wysyła potwierdzenie ACK zatwierdzając przypisanie adresu IP dla klienta. Praktyczne zastosowanie DHCP jest powszechne w sieciach domowych oraz korporacyjnych co pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP bez potrzeby ręcznego konfigurowania każdego urządzenia. DHCP jest zdefiniowany w standardzie RFC 2131 i jest uważany za niezawodną metodę automatyzacji procesu przypisywania adresów IP co zmniejsza ryzyko błędów związanych z ręczną konfiguracją adresów w dużych sieciach.

Pytanie 38

Główną metodą ochrony sieci komputerowej przed zagrożeniem z zewnątrz jest zastosowanie

A. blokady portu 80
B. serwera Proxy
C. zapory sieciowej
D. programu antywirusowego
Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem ochrony sieci komputerowych przed atakami z zewnątrz. Działa jako filtr, który kontroluje ruch przychodzący i wychodzący w sieci, na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Dzięki zaporze sieciowej można blokować nieautoryzowane połączenia oraz monitorować i rejestrować aktywność sieciową. Przykładem zastosowania zapory jest skonfigurowanie jej tak, aby restrykcyjnie zezwalała na ruch tylko z określonych adresów IP, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo. W praktyce, wiele organizacji korzysta z zapór sprzętowych, które są zainstalowane pomiędzy siecią lokalną a Internetem, a także zapór programowych, które mogą być zainstalowane na serwerach i komputerach osobistych. Warto pamiętać, że skuteczna zapora powinna być regularnie aktualizowana i skonfigurowana zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak standardy opublikowane przez organizacje takie jak NIST (National Institute of Standards and Technology).

Pytanie 39

Jaki będzie najniższy koszt zakupu kabla UTP, potrzebnego do okablowania kategorii 5e, aby połączyć panel krosowniczy z dwoma podwójnymi gniazdami natynkowymi 2 x RJ45, które są oddalone odpowiednio o 10 m i 20 m od panelu, jeśli cena 1 m kabla wynosi 1,20 zł?

A. 96,00 zł
B. 72,00 zł
C. 48,00 zł
D. 36,00 zł
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia obliczeń związanych z kosztami okablowania. Wiele osób może mylnie uznać, że podana cena 1,20 zł za metr odnosi się tylko do pojedynczego gniazda, co prowadzi do niepoprawnych kalkulacji. Często zdarza się, że ludzie nie uwzględniają całkowitej długości kabla wymaganej do obu gniazd, co jest kluczowym aspektem wyceny. W przypadku zakupu kabli należy pamiętać, że każdy element sieci wymaga własnych połączeń. Ponadto, niektórzy mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że gniazda natynkowe mogą wymagać podwójnych lub dodatkowych połączeń, co jeszcze bardziej zwiększa całkowitą długość i koszt zakupu. Często spotykanym błędem jest pomijanie dodatkowych kosztów związanych z instalacją, takich jak uchwyty do kabli, złącza czy inne akcesoria, które mogą być niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego systemu okablowania. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o zakupie dokładnie przeanalizować wszystkie wymagania oraz standardy okablowania, które mogą wpływać na ostateczny koszt i niezawodność sieci.

Pytanie 40

Jaką wartość w systemie dziesiętnym ma suma liczb szesnastkowych: 4C + C4?

A. 270
B. 273
C. 271
D. 272
Aby zrozumieć poprawność odpowiedzi 272, musimy najpierw przeliczyć liczby szesnastkowe 4C i C4 na system dziesiętny. Liczba szesnastkowa 4C składa się z dwóch cyfr – 4 i C. W systemie szesnastkowym C odpowiada dziesiętnej wartości 12, więc 4C to 4 * 16^1 + 12 * 16^0 = 64 + 12 = 76 w systemie dziesiętnym. Z kolei C4 to C * 16^1 + 4 * 16^0 = 12 * 16 + 4 = 192 + 4 = 196. Suma tych wartości wynosi 76 + 196 = 272. Takie przeliczenia są kluczowe w programowaniu, zwłaszcza w kontekście programowania niskopoziomowego oraz obliczeń związanych z adresowaniem pamięci, gdzie system szesnastkowy jest powszechnie stosowany. Warto również zauważyć, że znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest niezbędna w wielu dziedzinach informatyki, takich jak kryptografia, grafika komputerowa oraz przy tworzeniu oprogramowania operacyjnego, gdzie precyzyjnie zarządzane adresy pamięci są kluczowe. W praktyce, umiejętność konwersji między systemami liczbowymi może być wykorzystana do optymalizacji algorytmów oraz poprawy efektywności kodu.