Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 12:46
Data zakończenia: 2 maja 2025 12:56

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia komputerów w układzie gwiazdowym?

A. Switch

B. Bridge

C. Transceiver

D. Repeater

Switch, czyli przełącznik, jest kluczowym urządzeniem w topologii gwiazdy, ponieważ umożliwia efektywne i wydajne zarządzanie komunikacją między komputerami w sieci lokalnej (LAN). W topologii gwiazdy wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego węzła, którym jest właśnie switch. Dzięki temu, gdy jeden komputer wysyła dane, switch kieruje te dane bezpośrednio do odpowiedniego odbiorcy, minimalizując zatory i zwiększając prędkość transferu. Przykładem zastosowania może być biuro, w którym każdy komputer pracownika jest podłączony do switcha, co umożliwia wydajną komunikację i dobrą organizację pracy w sieci. Dodatkowo, urządzenia te obsługują standardy takie jak IEEE 802.3, co zapewnia zgodność i interoperacyjność w różnych środowiskach sieciowych. Ponadto, wiele nowoczesnych switchów oferuje możliwości zarządzania, takie jak VLAN, co pozwala na segregację ruchu i zwiększenie bezpieczeństwa w sieci, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 2

Na ilustracji zobrazowano

A. patch panel

B. hub

C. switch

D. network card

Patch panel, czyli panel krosowy, to taki element w sieci, który naprawdę ułatwia życie, jeśli chodzi o okablowanie. Głównie używa się go w szafach serwerowych i telekomunikacyjnych. Dzięki patch panelowi, można łatwo zorganizować wszystkie kable, co w dłuższej perspektywie pozwala na ich lepsze zarządzanie. To urządzenie ma wiele portów, zazwyczaj RJ45, które są połączone z kablami, więc łatwo można je rekonfigurować lub zmieniać. W momencie, gdy coś w sieci się zmienia, wystarczy przepiąć kabel w odpowiednie miejsce, a nie trzeba wszystko od nowa podłączać. Dodatkowo chroni porty w urządzeniach aktywnych, jak przełączniki, przez co te nie zużywają się tak szybko. Jak projektujesz sieci, to warto pomyśleć o tym, ile portów powinno być na patch panelu, żeby nie było, że za mało albo za dużo. To naprawdę ważne, żeby dobrze to zaplanować.

Pytanie 3

Wskaż błędny sposób podziału dysku MBR na partycje

A. 2 partycje podstawowe i jedna rozszerzona

B. 1 partycja podstawowa oraz jedna rozszerzona

C. 1 partycja podstawowa i dwie rozszerzone

D. 3 partycje podstawowe oraz jedna rozszerzona

W przypadku podziału dysku MBR istnieje wiele błędnych koncepcji dotyczących liczby partycji podstawowych i rozszerzonych, które mogą prowadzić do nieporozumień. Zgodnie z zasadami MBR, maksymalnie można stworzyć cztery partycje podstawowe lub trzy partycje podstawowe oraz jedną partycję rozszerzoną. W przypadku podziału na dwie partycje rozszerzone i jedną podstawową, powstaje problem, ponieważ partycja rozszerzona jest strukturą, która jedynie umożliwia utworzenie wielu partycji logicznych. Partycja rozszerzona nie może występować w liczbie większej niż jedna. Typowym błędem jest mylenie partycji podstawowych z logicznymi – partycje logiczne są zawarte wewnątrz partycji rozszerzonej i nie mogą istnieć samodzielnie bez odpowiedniej struktury rozszerzonej. Z tego powodu, odpowiedzi sugerujące możliwość utworzenia więcej niż jednej partycji rozszerzonej są nieprawidłowe. Warto również zauważyć, że wybór MBR jako systemu partycjonowania jest czasami ograniczający, szczególnie w przypadku nowoczesnych dysków twardych, gdzie lepszym rozwiązaniem może być GPT, które oferuje bardziej zaawansowane funkcje, takie jak większa liczba partycji oraz lepsze wsparcie dla większych dysków. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla właściwego zarządzania danymi i projektowania struktur dyskowych.

Pytanie 4

Wskaż technologię stosowaną do zapewnienia dostępu do Internetu w połączeniu z usługą telewizji kablowej, w której światłowód oraz kabel koncentryczny pełnią rolę medium transmisyjnego

A. HFC

B. GPRS

C. PLC

D. xDSL

HFC, czyli Hybrid Fiber-Coaxial, to technologia, która łączy światłowód oraz kabel koncentryczny w celu dostarczania szerokopasmowego Internetu oraz telewizji kablowej. W systemie HFC sygnał jest przesyłany poprzez światłowody na znaczne odległości, co zapewnia wysoką prędkość transmisji oraz dużą pojemność. Następnie, w lokalnych węzłach, sygnał zostaje konwertowany na sygnał elektryczny i przesyłany do odbiorców za pomocą kabli koncentrycznych. Ta metoda jest szczególnie popularna w miastach, gdzie istnieje duże zapotrzebowanie na szybki Internet i telewizję o wysokiej jakości. HFC jest standardem uznawanym w branży, co potwierdzają liczne wdrożenia przez operatorów telekomunikacyjnych na całym świecie. Przykładem zastosowania HFC mogą być usługi oferowane przez takie firmy jak Comcast w Stanach Zjednoczonych czy UPC w Europie, które łączą transmisję telewizyjną z Internetem w jednym pakiecie usług, co zwiększa wygodę dla użytkowników.

Pytanie 5

Jakie urządzenia wykorzystuje się do porównywania liczb w systemie binarnym?

A. komparatory

B. demultipleksery

C. multipleksery

D. sumatory

Komparatory to układy elektroniczne, które służą do porównywania wartości binarnych. Ich głównym zadaniem jest określenie, która z porównywanych liczb jest większa, mniejsza lub równa. Komparatory są kluczowym elementem w systemach cyfrowych, od prostych układów logicznych po złożone procesory. Przykładowo, w systemach mikroprocesorowych komparatory są używane do operacji porównawczych w instrukcjach warunkowych, co pozwala na podejmowanie decyzji na podstawie wartości rejestrów. W praktyce, komparatory stosuje się również w aplikacjach analogowych, takich jak porównywarki napięcia. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak IEEE, definiują funkcjonowanie i parametry komparatorów, co zapewnia ich interoperacyjność w różnych systemach. Dobrą praktyką jest także stosowanie komparatorów w układach z minimalnym opóźnieniem, co zwiększa wydajność obliczeń w systemach wymagających szybkiej analizy danych.

Pytanie 6

Który z protokołów umożliwia terminalowe połączenie ze zdalnymi urządzeniami, zapewniając jednocześnie transfer danych w zaszyfrowanej formie?

A. SSL (Secure Socket Layer)

B. SSH (Secure Shell)

C. Telnet

D. Remote

Zrozumienie błędnych wyborów wymaga analizy poszczególnych protokołów. SSL (Secure Socket Layer) to protokół, który zapewnia bezpieczne połączenia w warstwie transportowej, głównie używany do szyfrowania komunikacji w internecie, ale nie jest przystosowany do terminalowego łączenia się z urządzeniami. SSL jest stosunkowo skomplikowanym rozwiązaniem, które nie obsługuje interakcji zdalnych urządzeń w sposób, w jaki robi to SSH. W rzeczywistości, SSL został zastąpiony przez nowocześniejszy i bardziej bezpieczny protokół, TLS (Transport Layer Security). Protokół Remote nie istnieje jako standardowy protokół komunikacyjny, dlatego jest to odpowiedź myląca. Z kolei Telnet to protokół, który umożliwia zdalne logowanie się do systemów, ale nie oferuje żadnego szyfrowania, co czyni go niezwykle niebezpiecznym w kontekście transmitowania wrażliwych danych przez publiczne sieci. Użytkownicy często mylnie uważają, że Telnet jest wystarczająco bezpieczny, co jest błędnym założeniem, zwłaszcza w dobie licznych cyberataków. Z tego powodu, korzystanie z Telnetu jest odradzane w profesjonalnym środowisku IT, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe. W praktyce, wybierając odpowiedni protokół do zdalnego dostępu, należy priorytetowo traktować bezpieczeństwo, a SSH jest protokołem, który w tym zakresie spełnia najwyższe standardy.

Pytanie 7

Jakie narzędzie służy do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego

B. narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla

C. stacja lutownicza, która wykorzystuje mikroprocesor do ustawiania temperatury

D. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli o maksymalnej prędkości połączenia 100 Mb/s

Spawarka światłowodowa to urządzenie, które łączy włókna światłowodowe poprzez spawanie ich za pomocą łuku elektrycznego. Jest to kluczowe narzędzie w instalacji i konserwacji systemów światłowodowych, gdyż umożliwia tworzenie połączeń o niskim tłumieniu i wysokiej wydajności, co jest niezbędne w kontekście przesyłania danych na dużych odległościach. Przykładowo, w przypadku budowy sieci FTTH (Fiber To The Home), precyzyjne łączenie włókien światłowodowych za pomocą spawarki jest krytyczne dla zapewnienia odpowiedniej jakości sygnału. Standardy branżowe, takie jak ITU-T G.657, podkreślają znaczenie prawidłowych połączeń w systemach światłowodowych, ponieważ błędne spawy mogą prowadzić do znacznych strat sygnału i obniżenia wydajności całej sieci. Dodatkowo, spawarki światłowodowe są wyposażone w zaawansowane technologie, takie jak automatyczne dopasowanie włókien i monitorowanie jakości spawów, co zwiększa efektywność procesu oraz zapewnia zgodność z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 8

Na którym z domyślnych portów realizowana jest komunikacja protokołu ftp?

A. 21

B. 53

C. 80

D. 23

Odpowiedź 21 jest poprawna, ponieważ protokół FTP (File Transfer Protocol) standardowo wykorzystuje port 21 do nawiązywania połączeń. FTP jest jednym z najstarszych protokołów sieciowych, zaprojektowanym do przesyłania plików pomiędzy klientem a serwerem w architekturze klient-serwer. Port 21 służy do przesyłania komend i zarządzania połączeniem, podczas gdy dane są przesyłane przez port 20. W praktyce, FTP znajduje zastosowanie w wielu środowiskach, zarówno do przesyłania danych w małych projektach, jak i w dużych systemach serwerowych, gdzie wymagana jest regularna wymiana plików. Dobrą praktyką jest zabezpieczanie połączeń FTP przy użyciu protokołów, takich jak FTPS lub SFTP, które oferują szyfrowanie danych, chroniąc je przed nieautoryzowanym dostępem. Zrozumienie i umiejętność konfigurowania FTP jest kluczowe dla specjalistów IT, szczególnie w zakresie administracji systemami i zarządzania sieciami.

Pytanie 9

Aby podłączyć drukarkę z portem równoległym do komputera, który dysponuje jedynie złączami USB, konieczne jest zainstalowanie adaptera

A. USB na RS-232

B. USB na LPT

C. USB na COM

D. USB na PS/2

Adapter USB na LPT (Line Print Terminal) jest kluczowym rozwiązaniem, gdy chcemy podłączyć drukarkę z interfejsem równoległym do komputera z portami USB. Złącze LPT, popularne w starszych modelach drukarek, wymaga odpowiedniego adaptera, który konwertuje sygnał USB na sygnał równoległy. Tego rodzaju adaptery są szeroko dostępne i pozwalają na bezproblemowe połączenie, umożliwiając korzystanie z drukarek, które w przeciwnym razie byłyby niekompatybilne z nowoczesnymi komputerami. Przykładem zastosowania może być sytuacja w biurze, gdzie starsze drukarki są wciąż używane, a komputery zostały zaktualizowane do nowszych modeli bez portów równoległych. W takich przypadkach, zastosowanie adaptera USB na LPT pozwala na dalsze korzystanie z posiadanych zasobów, co jest zgodne z zasadą ekoinnowacji i maksymalizacji efektywności kosztowej. Warto również dodać, że wiele adapterów USB na LPT obsługuje standardy Plug and Play, co oznacza, że nie wymagają one skomplikowanej instalacji oprogramowania, co znacznie upraszcza proces konfiguracji.

Pytanie 10

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są mocno zabrudzone. Jakie środki należy zastosować, aby je oczyścić bez ryzyka uszkodzenia?

A. suche chusteczki oraz patyczki do czyszczenia

B. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą

C. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku

D. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący

Czyszczenie obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej wymaga szczególnej ostrożności i zastosowania odpowiednich materiałów. Użycie suchej chusteczki i patyczków do czyszczenia może prowadzić do zarysowania delikatnych powierzchni, co jest szczególnie problematyczne w przypadku ekranów, które są podatne na uszkodzenia. Chusteczki suche nie mają zdolności do efektywnego usuwania zabrudzeń, co może prowadzić do ich rozprzestrzenienia lub wnikania w szczeliny. Ponadto, stosowanie ściereczki nasączonej IPA i środka smarującego jest niewłaściwe, ponieważ alkohol izopropylowy, choć skuteczny w czyszczeniu niektórych powierzchni, może uszkodzić wiele materiałów stosowanych w obudowach elektronicznych oraz może wpływać na wykończenie plastiku. Środek smarujący wprowadza dodatkowy problem, gdyż może zanieczyścić powierzchnię i przyciągnąć kurz. Użycie mokrej chusteczki i sprężonego powietrza z rurką również nie jest zalecane, ponieważ może to prowadzić do wnikania wilgoci do wnętrza urządzenia, co może spowodować uszkodzenia elektroniczne. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór metod czyszczenia powinien opierać się na właściwościach materiałów, z jakich wykonane są poszczególne elementy, a także na ich specyfice użytkowania w kontekście danej branży.

Pytanie 11

Technika określana jako rytownictwo dotyczy zasady funkcjonowania plotera

A. grawerującego

B. solwentowego

C. tnącego

D. laserowego

Rytownictwo to technika, która odnosi się do działania ploterów grawerujących, wykorzystywanych do precyzyjnego cięcia i grawerowania materiałów. W procesie tym narzędzie skrawające, znane jako głowica grawerująca, porusza się w kontrolowany sposób, tworząc wzory lub napisy na powierzchni materiału. Grawerowanie jest szczególnie cenione w branżach, które wymagają wysokiej jakości wykończenia, takich jak jubilerstwo, produkcja trofeów, czy tworzenie personalizowanych przedmiotów. Przykłady zastosowań rytownictwa obejmują produkcję znaków, ozdób, a także artystyczne wyroby. Ploter grawerujący, w przeciwieństwie do ploterów tnących, jest zaprojektowany z myślą o pracy z różnymi materiałami, takimi jak drewno, metal, szkło czy tworzywa sztuczne. W kontekście standardów branżowych, technika ta często wykorzystuje oprogramowanie CAD/CAM do projektowania i optymalizacji procesów grawerowania, co pozwala na osiągnięcie powtarzalnych efektów w produkcji.

Pytanie 12

Monolityczne jądro (kernel) występuje w którym systemie?

A. QNX

B. Windows

C. Linux

D. Mac OS

Jądro monolityczne, takie jak to, które występuje w systemie Linux, jest architekturą, w której wszystkie podstawowe funkcje systemu operacyjnego, takie jak zarządzanie procesami, pamięcią, systemem plików oraz obsługą urządzeń, są zintegrowane w jednym dużym module. Ta konstrukcja umożliwia efektywną komunikację między różnymi komponentami jądra, co prowadzi do zwiększonej wydajności systemu. Praktycznym przykładem zastosowania jądra monolitycznego jest jego wykorzystanie w serwerach oraz urządzeniach wbudowanych, gdzie wydajność i niski narzut czasowy są kluczowe. Jądro monolityczne często charakteryzuje się również większą stabilnością i bezpieczeństwem, ponieważ jest mniej podatne na błędy w interakcjach między modułami. Dodatkowo, jądro Linux zyskało popularność dzięki aktywnemu wsparciu społeczności i szerokiemu wachlarzowi dostępnych sterowników, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem dla różnych zastosowań. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z jądra monolitycznego w systemach operacyjnych opartych na Linuxie jest zgodne z ideą otwartego oprogramowania, co sprzyja innowacji i współpracy w społeczności programistów.

Pytanie 13

Aby zapewnić maksymalną ochronę danych przy użyciu dokładnie 3 dysków, powinny one być przechowywane w macierzy RAID

A. RAID 50

B. RAID 10

C. RAID 6

D. RAID 5

RAID 5 to popularny poziom macierzy dyskowej, który wykorzystuje zarówno striping, jak i parzystość, co pozwala na zapewnienie bezpieczeństwa danych przy użyciu co najmniej trzech dysków. W przypadku utraty jednego dysku, dane mogą być odtworzone z pozostałych, dzięki zapisanej parzystości. RAID 5 jest często wykorzystywany w zastosowaniach, gdzie ważna jest zarówno wydajność, jak i bezpieczeństwo, na przykład w serwerach plików czy systemach baz danych. Warto zauważyć, że RAID 5 zapewnia efektywne wykorzystanie przestrzeni dyskowej, ponieważ tylko jeden dysk jest zarezerwowany na parzystość. Dodatkowo, przy zastosowaniu RAID 5 możliwe jest zwiększenie wydajności odczytu, co czyni go dobrym wyborem dla średnich i dużych organizacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, RAID 5 należy stosować w środowiskach, które mogą tolerować awarię jednego dysku, ale nie więcej. Ważne jest również regularne tworzenie kopii zapasowych danych, aby zabezpieczyć się przed innymi zagrożeniami, takimi jak usunięcie danych przez błąd ludzki czy złośliwe oprogramowanie.

Pytanie 14

Aby poprawić niezawodność i efektywność przesyłu danych na serwerze, należy

A. ustawić automatyczne tworzenie kopii zapasowych

B. zainstalować macierz dyskową RAID1

C. stworzyć punkt przywracania systemu

D. przechowywać dane na innym dysku niż ten z systemem

Zainstalowanie macierzy dyskowej RAID1 jest kluczowym krokiem w zwiększaniu niezawodności oraz wydajności transmisji danych na serwerze. RAID1, czyli macierz lustrzana, polega na duplikowaniu danych na dwóch dyskach twardych, co zapewnia wysoką dostępność i ochronę przed utratą danych. W przypadku awarii jednego z dysków, system kontynuuje działanie dzięki drugiemu, co minimalizuje ryzyko przestojów. Przykładem zastosowania RAID1 może być serwer obsługujący bazę danych, gdzie utrata danych mogłaby prowadzić do ogromnych strat finansowych. Dodatkowo, RAID1 poprawia wydajność odczytu danych, ponieważ system może jednocześnie odczytywać z dwóch dysków. W branży IT zaleca się stosowanie RAID1 w sytuacjach, gdzie niezawodność i dostępność danych są kluczowe, zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania danymi. Implementacja takiego rozwiązania powinna być częścią szerszej strategii zabezpieczeń, obejmującej również regularne wykonywanie kopii zapasowych.

Pytanie 15

W komputerze połączonym z Internetem, w oprogramowaniu antywirusowym aktualizację bazy wirusów powinno się przeprowadzać minimum

A. raz do roku

B. raz w miesiącu

C. raz dziennie

D. raz w tygodniu

Zarządzanie bezpieczeństwem systemów komputerowych wymaga świadomego podejścia do aktualizacji programów antywirusowych, a wybór interwałów aktualizacji jest kluczowy. Wybór aktualizacji bazy wirusów raz w miesiącu lub raz do roku stawia system w poważnym niebezpieczeństwie, ponieważ złośliwe oprogramowanie rozwija się w zastraszającym tempie. Nieaktualna baza wirusów może nie wykrywać nowych zagrożeń, co prowadzi do potencjalnych infekcji. Co więcej, w przypadku zaproponowanej odpowiedzi o aktualizacji raz w tygodniu, istnieje znaczne ryzyko, że wirusy lub złośliwe oprogramowanie, które pojawiły się w ciągu tygodnia, nie zostaną zidentyfikowane na czas. Takie podejście opiera się na błędnym przekonaniu, że zagrożenia są stabilne i nie zmieniają się dramatycznie w krótkim okresie, co nie jest zgodne z rzeczywistością. W praktyce, codzienna aktualizacja to najlepsza praktyka, którą zaleca wiele instytucji zajmujących się bezpieczeństwem IT, takich jak CERT. Ignorowanie tych wytycznych może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym utraty danych, kradzieży tożsamości oraz uszkodzenia reputacji firmy lub osoby. Dlatego kluczowe jest wdrożenie strategii, która zapewnia regularne, codzienne aktualizacje, aby zminimalizować ryzyko i skutecznie chronić system przed dynamicznie zmieniającym się krajobrazem zagrożeń.

Pytanie 16

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie informacji o bieżącej godzinie, czasie pracy systemu oraz liczbie użytkowników zalogowanych do systemu?

A. chmod

B. echo

C. uptime

D. history

Polecenie 'uptime' w systemie Linux jest niezwykle przydatnym narzędziem, które dostarcza informacji dotyczących czasu działania systemu, aktualnej godziny oraz liczby zalogowanych użytkowników. Gdy uruchomimy to polecenie, uzyskamy wynik w formie tekstu, który zawiera czas, przez jaki system był aktywny, godziny oraz minutę, a także liczbę użytkowników aktualnie zalogowanych do systemu. Na przykład, wywołanie polecenia 'uptime' może zwrócić wynik jak '16:05:43 up 5 days, 2:12, 3 users', co oznacza, że system działa od pięciu dni. To narzędzie jest szczególnie ważne w kontekście monitorowania wydajności serwerów oraz diagnozowania problemów z obciążeniem systemu. Warto również podkreślić, że informacje uzyskane z polecenia 'uptime' mogą być przydatne w kontekście praktyk DevOps, gdzie ciągłość działania usług jest kluczowa dla zapewnienia dostępności i niezawodności aplikacji. Regularne korzystanie z tego polecenia pozwala administratorom na szybkie ocenienie stabilności systemu i wykrycie potencjalnych problemów związanych z wydajnością.

Pytanie 17

W którym katalogu w systemie Linux można znaleźć pliki zawierające dane o urządzeniach zainstalowanych w komputerze, na przykład pamięci RAM?

A. /var

B. /dev

C. /sbin

D. /proc

Katalog /var jest przeznaczony do przechowywania plików, które mogą się zmieniać w czasie działania systemu, takich jak logi systemowe oraz pliki tymczasowe. W kontekście informacji o urządzeniach zainstalowanych w systemie, jego zawartość nie odnosi się bezpośrednio do monitorowania stanu sprzętu, co czyni go niewłaściwym wyborem. Katalog /dev z kolei zawiera specjalne pliki urządzeń, które reprezentują urządzenia systemowe w postaci plików, ale nie dostarcza on informacji o stanie systemu czy parametrach sprzętowych w czasie rzeczywistym. Warto zauważyć, że pliki w /dev są statyczne i nie zawierają szczegółowych informacji o działających procesach czy zasobach systemowych. Katalog /sbin jest zarezerwowany dla plików binarnych i programów wykorzystywanych do administracji systemem, ale podobnie jak w przypadku /var, nie dostarcza informacji o zainstalowanych urządzeniach. Użytkownicy często mylą te katalogi z /proc, co prowadzi do nieporozumień dotyczących lokalizacji informacji o systemie i jego zasobach. Kluczowe jest zrozumienie, że /proc jest unikalnym katalogiem, który odzwierciedla stan systemu w czasie rzeczywistym, podczas gdy inne katalogi służą zupełnie innym celom, co może prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnego zarządzania systemem.

Pytanie 18

Diagnostykę systemu Linux można przeprowadzić za pomocą komendy

A. pwd

B. lscpu

C. cat

D. whoami

Polecenie lscpu jest używane do wyświetlania szczegółowych informacji o architekturze procesora w systemie Linux. Jest to narzędzie, które zbiera dane z systemu operacyjnego na temat jednostek obliczeniowych takich jak liczba rdzeni na gniazdo liczba wątków na rdzeń liczba gniazd procesorowych oraz inne kluczowe parametry. Dzięki temu administratorzy systemów mogą lepiej zrozumieć zasoby sprzętowe dostępne na serwerze co jest niezbędne przy planowaniu wdrażania aplikacji optymalizacji wydajności oraz monitorowaniu zasobów. Praktyczne zastosowanie lscpu obejmuje scenariusze w których konieczne jest dostosowanie aplikacji do dostępnych zasobów czy też optymalizacja ustawień systemowych. Standardowa praktyka to używanie lscpu w ramach audytu sprzętowego co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz unikanie potencjalnych problemów związanych z nieadekwatnym przydzieleniem zasobów. Dodatkowo lscpu może być używane w skryptach automatyzujących procesy docierania do szczegółowych danych sprzętowych co wspiera administratorów w codziennych operacjach związanych z zarządzaniem infrastrukturą IT. Rozumienie tych informacji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i planowania zasobów komputerowych w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 19

Użytkownik planuje instalację 32-bitowego systemu operacyjnego Windows 7. Jaka jest minimalna ilość pamięci RAM, którą powinien mieć komputer, aby system mógł działać w trybie graficznym?

A. 512 MB

B. 2 GB

C. 256 MB

D. 1 GB

Zgadza się, aby system operacyjny Windows 7 w wersji 32-bitowej mógł pracować w trybie graficznym, niezbędne jest posiadanie co najmniej 1 GB pamięci RAM. To minimalne wymaganie wynika z architektury systemu operacyjnego oraz jego zdolności do zarządzania zasobami. W praktyce, posiadanie 1 GB RAM-u umożliwia uruchamianie podstawowych aplikacji oraz korzystanie z interfejsu graficznego bez większych problemów. Warto również zaznaczyć, że większa ilość pamięci RAM może znacznie poprawić wydajność systemu, co jest szczególnie istotne w przypadku używania złożonych aplikacji multimedialnych czy gier. Ponadto, zgodnie z zasadami dobrych praktyk, zaleca się posiadanie pamięci RAM powyżej minimalnych wymagań, co pozwala na lepsze wykorzystanie systemu i jego funkcjonalności. W przypadku Windows 7, 2 GB RAM to bardziej komfortowy wybór, który zapewnia płynne działanie systemu, a także umożliwia korzystanie z wielu aplikacji jednocześnie.

Pytanie 20

Napięcie dostarczane przez płytę główną dla pamięci typu SDRAM DDR3 może wynosić

A. 1,5 V

B. 1,2 V

C. 3,3 V

D. 2,5 V

Zasilanie pamięci SDRAM DDR3 nie może wynosić 3,3 V, 1,2 V ani 2,5 V z uwagi na szereg podstawowych różnic w konstrukcji i działaniu tych technologii. Pamięci DDR3 zostały zaprojektowane z myślą o efektywności energetycznej, stąd napięcie zasilania zostało obniżone do 1,5 V, co jest istotnym krokiem w kierunku zmniejszenia zużycia energii przez komponenty komputerowe. Napięcie 3,3 V jest typowe dla starszych standardów, takich jak SDR SDRAM lub DDR SDRAM, które nie są już powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach. Pamięci z wyższym napięciem mogą prowadzić do większego wydzielania ciepła i mniejszej efektywności energetycznej, co jest niepożądane w dzisiejszych aplikacjach. Z drugiej strony, wartość 1,2 V odnosi się do pamięci DDR4, która jest nowszym standardem i zapewnia jeszcze większą efektywność energetyczną oraz wyższe prędkości transferu danych. Podobnie, napięcie 2,5 V jest związane z technologią DDR2, która również jest już przestarzała. W związku z tym, błędne podejście do napięcia zasilania pamięci DDR3 może prowadzić do nieodpowiedniej konfiguracji systemów, co w konsekwencji może skutkować niestabilnością lub uszkodzeniem podzespołów. Ważne jest, aby dostosować wybór pamięci do specyfikacji producenta płyty głównej oraz systemu, co jest kluczowym elementem w zapewnieniu optymalnej wydajności i niezawodności całego systemu komputerowego.

Pytanie 21

W systemie Linux dane dotyczące haseł użytkowników są zapisywane w pliku:

A. users

B. groups

C. password

D. passwd

Odpowiedź 'passwd' jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux hasła użytkowników są przechowywane w pliku /etc/passwd. Plik ten zawiera informacje o użytkownikach systemu w formacie tekstowym, który jest czytelny dla administratorów. Każdy wpis w pliku passwd składa się z kilku pól, oddzielonych dwukropkami, w tym nazw użytkowników, identyfikatorów użytkownika (UID) oraz haszy haseł. Ważne jest, że od wersji Linux 2.6, hasła są zazwyczaj przechowywane w pliku /etc/shadow, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do informacji o hasłach tylko dla uprawnionych użytkowników. W praktyce, podczas zarządzania użytkownikami w systemie Linux, administratorzy korzystają z poleceń takich jak 'useradd', 'usermod' czy 'userdel', które modyfikują te pliki i zarządzają dostępem użytkowników. Dobre praktyki branżowe obejmują regularne aktualizowanie haseł oraz stosowanie silnych algorytmów haszujących, takich jak bcrypt czy SHA-512, w celu zapewnienia większego bezpieczeństwa danych użytkowników.

Pytanie 22

Protokół User Datagram Protocol (UDP) należy do

A. transportowych protokołów bezpołączeniowych w modelu TCP/IP

B. warstwy transportowej z połączeniem w modelu TCP/IP

C. połączeniowych protokołów warstwy łącza danych w ISO/OSI

D. warstwy łącza danych bezpołączeniowej w modelu ISO/OSI

Zrozumienie, że User Datagram Protocol (UDP) jest bezpołączeniowym protokołem warstwy transportowej modelu TCP/IP, jest kluczowe dla analizy danych przesyłanych w sieci. Protokół UDP, w przeciwieństwie do TCP, który jest protokołem połączeniowym, nie wymaga zestawienia sesji przed wysłaniem danych, co prowadzi do większej efektywności w transmisji, ale kosztem niezawodności. Odpowiedzi sugerujące, że UDP jest protokołem bezpołączeniowym warstwy łącza danych modelu ISO/OSI, mylą pojęcia dotyczące warstw modelu. Warstwa łącza danych odpowiada za przesyłanie ramek między urządzeniami w tej samej sieci, co nie jest zadaniem UDP, który działa na wyższej warstwie transportowej, odpowiadając za przesyłanie datagramów pomiędzy aplikacjami. Protokół TCP/IP i model ISO/OSI różnią się w kontekście warstw i funkcji, co często prowadzi do nieporozumień. Ponadto, pomysł, że UDP jest połączeniowym protokołem transportowym, jest błędny, ponieważ nie oferuje on kontroli błędów ani potwierdzeń przesyłania danych. Protokół TCP, z kolei, zapewnia te mechanizmy, co jest kluczowe dla aplikacji wymagających niezawodności. Błędy te mogą wynikać z mylnego zrozumienia podstawowych zasad działania protokołów i ich zastosowania w praktyce, co jest istotne w kontekście projektowania i implementacji systemów komunikacyjnych.

Pytanie 23

Po dokonaniu eksportu klucza HKCU stworzona zostanie kopia rejestru zawierająca dane o konfiguracji

A. aktualnie zalogowanego użytkownika

B. wszystkich aktywnie ładowanych profili użytkowników systemu

C. sprzętu komputera dla wszystkich użytkowników systemu

D. procedurach uruchamiających system operacyjny

Podane odpowiedzi odzwierciedlają powszechne nieporozumienia dotyczące struktury rejestru systemu Windows oraz funkcji poszczególnych kluczy. Odpowiedzi sugerujące, że eksport klucza HKCU dotyczy wszystkich aktywnie ładowanych profili użytkowników, są błędne, ponieważ klucz HKCU jest ograniczony do ustawień aktualnie zalogowanego użytkownika. Rejestr Windows jest podzielony na różne sekcje, a HKCU jest dedykowany tylko jednemu profilowi. Ponadto twierdzenie o przeszukiwaniu sprzętowych ustawień komputera dla wszystkich użytkowników jest mylne, ponieważ te informacje są przechowywane w kluczu HKEY_LOCAL_MACHINE, który dotyczy globalnych ustawień systemu, a nie indywidualnych użytkowników. Procedury uruchamiające system operacyjny również nie są powiązane z HKCU, a ich zarządzanie odbywa się w kluczach takich jak HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Run. Typowym błędem myślowym jest łączenie różnych koncepcji związanych z rejestrem, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy klucz rejestru ma swoje specyficzne przeznaczenie i zasięg, a ich niepoprawne interpretowanie może prowadzić do błędnych wniosków i problemów z konfiguracją systemu. Zrozumienie struktury rejestru oraz ograniczeń poszczególnych kluczy jest niezbędne do efektywnego zarządzania systemem Windows oraz jego administracji.

Pytanie 24

W systemach Windows XP Pro/Windows Vista Business/Windows 7 Pro/Windows 8 Pro, funkcją zapewniającą ochronę danych dla użytkowników dzielących ten sam komputer, których informacje mogą być wykorzystywane wyłącznie przez nich, jest

A. przypisywanie plikom atrybutu: zaszyfrowany osobiście

B. używanie indywidualnych kont z uprawnieniami administratora

C. przypisywanie plikom atrybutu: ukryty na własną rękę

D. korzystanie z osobistych kont z ograniczonymi uprawnieniami

Wybór opcji polegającej na samodzielnym przypisywaniu plikom atrybutu 'zaszyfrowany' umożliwia skuteczną ochronę danych przed nieautoryzowanym dostępem na komputerach, z których korzystają różni użytkownicy. W systemach operacyjnych Windows, takich jak Windows XP Pro, Vista Business, Windows 7 Pro oraz Windows 8 Pro, funkcja szyfrowania plików (EFS - Encrypting File System) pozwala na zabezpieczenie wybranych plików i folderów. Użytkownik przypisując atrybut zaszyfrowany, sprawia, że tylko on ma możliwość ich odczytu i modyfikacji, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo osobistych danych. Jest to niezwykle przydatne w środowisku, gdzie dostęp do systemu mają różne osoby, co czyni dane bardziej podatnymi na nieautoryzowany dostęp. W praktyce, aby zaszyfrować plik, wystarczy kliknąć prawym przyciskiem myszy na dany plik, wybrać 'Właściwości', następnie 'Zaawansowane' i zaznaczyć opcję 'Szyfruj zawartość, aby zabezpieczyć dane'. Warto również pamiętać, że korzystanie z szyfrowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych, a także z wymaganiami prawnymi dotyczącymi ochrony informacji osobowych.

Pytanie 25

Organizacja zajmująca się międzynarodową normalizacją, która stworzyła 7-warstwowy Model Referencyjny Połączonych Systemów Otwartych, to

A. ISO (International Organization for Standardization)

B. IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers)

C. EN (European Norm)

D. TIA/EIA (Telecommunications Industry Association / Electronic Industries Association)

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) jest odpowiedzialna za opracowywanie międzynarodowych standardów, w tym 7-warstwowego Modelu Referencyjnego Połączonych Systemów Otwartych (OSI). Model OSI został wprowadzony w celu ułatwienia komunikacji pomiędzy różnymi systemami komputerowymi i sieciami. Każda z siedmiu warstw modelu odpowiada za różne aspekty przesyłania danych, począwszy od warstwy fizycznej, która zajmuje się przesyłaniem surowych bitów, aż po warstwę aplikacji, gdzie zachodzi interakcja z użytkownikiem i aplikacjami. Przykładem zastosowania modelu OSI jest analiza protokołów komunikacyjnych, takich jak TCP/IP, które wykorzystują różne warstwy do zarządzania danymi. Ponadto znajomość tego modelu jest kluczowa w projektowaniu architektur sieciowych, co pozwala na lepsze planowanie oraz rozwiązywanie problemów związanych z komunikacją w sieciach komputerowych. ISO, jako autorytatywna instytucja, zapewnia, że wszystkie wydawane standardy są zgodne z najlepszymi praktykami i innowacjami technologicznymi.

Pytanie 26

Aby zdalnie i jednocześnie bezpiecznie zarządzać systemem Linux, należy zastosować protokół

A. SSH2

B. SMTP

C. Telnet

D. FTP

SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest protokołem używanym do przesyłania wiadomości e-mail przez Internet, a nie do zdalnego administrowania systemami operacyjnymi. Nie zapewnia on żadnego szyfrowania ani zabezpieczeń, co czyni go nieodpowiednim do ochrony danych wrażliwych. FTP (File Transfer Protocol) z kolei jest protokołem zaprojektowanym do transferu plików, jednak również nie oferuje odpowiednich mechanizmów zabezpieczających, takich jak szyfrowanie. W przypadku korzystania z FTP, dane przesyłane w sieci mogą być przechwycone przez nieautoryzowane osoby, co stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. Telnet, podobnie jak FTP, jest protokołem, który umożliwia zdalne logowanie, lecz nie zapewnia bezpieczeństwa ani szyfrowania przesyłanych danych. Połączenia Telnet są podatne na ataki typu man-in-the-middle oraz podsłuchiwanie, co sprawia, że nie są one zalecane w środowiskach wymagających ochrony danych. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą podejmować świadome decyzje dotyczące ochrony danych oraz bezpieczeństwa w zdalnej administracji.

Pytanie 27

Na przedstawionym schemacie wtyk (złącze męskie modularne) stanowi zakończenie kabla

A. F/UTP

B. koncentrycznego

C. światłowodowego

D. U/UTP

Złącza światłowodowe mają zupełnie inną konstrukcję niż wtyki RJ-45, które są stosowane do kabli miedzianych, a nie światłowodowych. Złącza światłowodowe, takie jak LC, SC czy ST, służą do przesyłania danych za pomocą światła, co wymaga innych materiałów i kształtu złącza. Złącze koncentryczne jest typowym zakończeniem dla kabli koncentrycznych, które są używane do przesyłania sygnałów telewizyjnych czy w sieciach kablowych. Mają one jeden centralny przewód otoczony izolacją i ekranem, co znacznie różni się od konstrukcji kabla skręconego i jego złącza. Kable U/UTP są nieekranowanymi parami skręconymi, co oznacza brak jakiejkolwiek formy ekranowania. Chociaż są podobne do F/UTP pod względem zastosowania, brak folii ekranowej sprawia, że są mniej odporne na zakłócenia elektromagnetyczne. U/UTP są zwykle stosowane w mniej wymagających środowiskach, gdzie zakłócenia nie są problemem, ale nadal różnią się od F/UTP, które mimo nieekranowanych par, mają dodatkową ochronę całego kabla. Pomyłka w rozróżnieniu tych typów kabli prowadzi do nieodpowiedniego doboru okablowania, co może skutkować problemami z jakością sygnału w bardziej wymagających środowiskach sieciowych. Dlatego ważne jest zrozumienie różnic w konstrukcji i zastosowaniach różnych typów kabli i ich złącz, aby zapewnić optymalne działanie sieci. Każdy typ kabla ma swoje specyficzne zastosowania, a ich właściwy dobór jest kluczowy w projektowaniu i utrzymaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 28

Który rekord DNS powinien zostać dodany w strefie wyszukiwania do przodu, aby skojarzyć nazwę domeny DNS z adresem IP?

A. NS lub CNAME

B. A lub AAAA

C. SRV lub TXT

D. MX lub PTR

Rekordy A i AAAA są kluczowymi elementami w systemie DNS, używanymi do mapowania nazw domen na adresy IP. Rekord A odpowiada za adresy IPv4, natomiast AAAA dla adresów IPv6. W praktyce, gdy użytkownik wpisuje nazwę domeny w przeglądarkę, system DNS przekształca tę nazwę na odpowiadający jej adres IP, umożliwiając nawiązanie połączenia z odpowiednim serwerem. Użycie tych rekordów jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie konfiguracji DNS, co zapewnia efektywność i niezawodność w komunikacji internetowej. Ważne jest, aby przy tworzeniu rekordów A i AAAA upewnić się, że adresy IP są poprawnie skonfigurowane, aby uniknąć problemów z dostępnością serwisu. W przypadku rozwoju aplikacji internetowych, prawidłowa konfiguracja tych rekordów jest niezbędna do zapewnienia, że użytkownicy będą mogli w łatwy sposób uzyskać dostęp do usług. Dobre praktyki zalecają także regularne aktualizowanie tych rekordów w przypadku zmian adresów IP, aby uniknąć problemów z dostępnością.

Pytanie 29

Który standard implementacji sieci Ethernet określa sieć wykorzystującą kabel koncentryczny, z maksymalną długością segmentu wynoszącą 185 m?

A. 100Base-T4

B. 10Base-5

C. 100Base-T2

D. 10Base-2

Standard 10Base-2 definiuje sieć Ethernet, która wykorzystuje kabel koncentryczny o długości segmentu nieprzekraczającej 185 m. Jest to jeden z pierwszych standardów Ethernet i znany jest również jako "Thin Ethernet" z uwagi na mniejszą średnicę kabla w porównaniu do jego poprzednika, 10Base-5. Przykłady zastosowania 10Base-2 obejmują małe biura, gdzie przestrzeń i koszt są kluczowymi czynnikami. Pomimo że ten standard nie jest już powszechnie stosowany w nowoczesnych instalacjach, zrozumienie jego działania i ograniczeń jest kluczowe w kontekście historycznym rozwoju sieci komputerowych. 10Base-2 działa z prędkością 10 Mbps i wykorzystuje metodę dostępu CSMA/CD, co oznacza, że wiele urządzeń może korzystać z sieci jednocześnie, ale musi dzielić dostęp do medium transmisyjnego. W praktyce, ze względu na względnie długie odległości, jakie sieci musiały pokonywać, oraz niską prędkość przesyłu danych, standard ten był często wykorzystywany w warunkach, gdzie niezbędna była elastyczność i łatwość w instalacji.

Pytanie 30

W systemach Linux, aby wprowadzić nowe repozytorium, należy wykorzystać komendy

A. zypper lr oraz remove-apt-repository

B. zypper rr oraz remove-apt-repository

C. zypper ar oraz add-apt-repository

D. zypper ref oraz add-apt-repository

W kontekście zarządzania repozytoriami w systemach Linux, istotne jest zrozumienie właściwego doboru poleceń do wykonywanych zadań. Wiele osób może mylić polecenia i ich funkcje, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania oprogramowaniem. Polecenie 'zypper ref' jest używane do odświeżania listy dostępnych pakietów zaktualizowanych w aktualnych repozytoriach, a nie do ich dodawania, co czyni tę odpowiedź nieodpowiednią. Z kolei 'remove-apt-repository' służy do usuwania repozytoriów w systemach Debian/Ubuntu, a nie do ich dodawania, co wskazuje na fundamentalne nieporozumienie dotyczące operacji na repozytoriach. Istotnym błędem jest również pomylenie funkcji związanej z 'zypper lr', które służy do listowania zainstalowanych repozytoriów, zamiast ich dodawania. Takie pomyłki mogą prowadzić do braku dostępu do krytycznych aktualizacji oprogramowania, co z kolei może wpłynąć na stabilność i bezpieczeństwo systemu. Dlatego kluczowe jest, aby użytkownicy systemów Linux rozumieli, które polecenia są przeznaczone do dodawania, usuwania lub aktualizowania repozytoriów, aby skutecznie zarządzać ich środowiskiem.

Pytanie 31

Standard zwany IEEE 802.11, używany w lokalnych sieciach komputerowych, określa typ sieci:

A. Fiber Optic FDDI

B. Ethernet

C. Wireless LAN

D. Token Ring

Odpowiedź 'Wireless LAN' jest poprawna, ponieważ standard IEEE 802.11 definiuje technologię bezprzewodowych lokalnych sieci komputerowych, umożliwiając komunikację między urządzeniami bez użycia kabli. Technologia ta opiera się na falach radiowych, co pozwala na elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń oraz na łatwe podłączanie nowych klientów do sieci. Standard IEEE 802.11 obejmuje różne warianty, takie jak 802.11a, 802.11b, 802.11g, 802.11n oraz 802.11ac, każdy z nich dostosowując się do różnorodnych potrzeb w zakresie prędkości przesyłu danych oraz zasięgu. Przykładem zastosowania technologii 802.11 są hotspoty w kawiarniach, biurach oraz domach, które umożliwiają użytkownikom dostęp do internetu bez konieczności stosowania okablowania. Ponadto, rozwoju tej technologii sprzyja rosnące zapotrzebowanie na mobilność oraz zwiększoną liczbę urządzeń mobilnych, co czyni standard 802.11 kluczowym elementem w architekturze nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 32

Jak nazywa się materiał używany w drukarkach 3D?

A. filament

B. proszek węglowy

C. substancja katalityczna

D. ciecz

Filament to najpopularniejszy materiał eksploatacyjny stosowany w drukarkach 3D, szczególnie w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo sztuczne w formie długiego, cienkiego drutu, który jest podgrzewany i wytłaczany przez głowicę drukującą, tworząc trójwymiarowy obiekt warstwa po warstwie. Filamenty mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitryl-butadien-styren), PETG (poliester), TPU (termoplastyczny poliuretan) i wiele innych, co pozwala na różnorodność zastosowań w zależności od wymagań projektu. Przykładowo, filament PLA jest biodegradowalny i idealny do prototypowania, podczas gdy ABS jest bardziej odporny na wysokie temperatury i nadaje się do wykonania trwałych części. Wybór odpowiedniego filamentu jest kluczowy dla osiągnięcia pożądanej jakości wydruku oraz właściwości mechanicznych gotowego produktu. Ważnymi standardami w branży są normy dotyczące jakości filamentów, takie jak ISO 9001, które pomagają zapewnić ich spójność i niezawodność.

Pytanie 33

Jaki termin powinien zostać umieszczony w miejscu z kropkami na schemacie blokowym przedstawiającym strukturę systemu operacyjnego?

A. Testy wydajnościowe

B. Powłoka

C. Aplikacje użytkowe

D. Sterowniki

Programy użytkowe, choć istotne, nie pełnią roli pośrednika między użytkownikiem a jądrem systemu operacyjnego. Są to aplikacje, które realizują konkretne zadania użytkowników, takie jak edytory tekstu czy przeglądarki internetowe, ale nie zarządzają bezpośrednio zasobami sprzętowymi ani nie interpretują poleceń użytkownika. Sterowniki natomiast są odpowiedzialne za komunikację między systemem operacyjnym a sprzętem, umożliwiając prawidłowe działanie urządzeń peryferyjnych, jednak nie angażują się w interakcję z użytkownikiem na poziomie interfejsu. Benchmarki, z kolei, to narzędzia służące do oceny wydajności systemu lub jego komponentów, ale nie są częścią operacyjnej struktury systemu operacyjnego. Typowym błędem jest postrzeganie wszystkich elementów systemu operacyjnego jako równoważnych w ich funkcji, podczas gdy każdy z nich pełni specyficzną rolę w ekosystemie IT. Wybór odpowiedniej komponenty do konkretnego zadania wymaga zrozumienia ich unikalnych właściwości i zastosowań. Powłoka, jako jedyna z wymienionych opcji, bezpośrednio umożliwia interakcję użytkownika z systemem przez interpretację i przekazywanie poleceń, co stanowi jej fundamentalną funkcję w architekturze systemu operacyjnego.

Pytanie 34

Jak należy postąpić z wiadomością e-mail od nieznanej osoby, która zawiera podejrzany załącznik?

A. Otworzyć wiadomość i odpowiedzieć, pytając o zawartość załącznika

B. Nie otwierać wiadomości, od razu ją usunąć

C. Otworzyć załącznik i zapisać go na dysku, a następnie przeskanować plik programem antywirusowym

D. Otworzyć załącznik, a jeśli znajduje się w nim wirus, natychmiast go zamknąć

Usuwanie wiadomości od nieznanych nadawców, zwłaszcza tych, które zawierają niepewne załączniki, to kluczowy element w utrzymaniu bezpieczeństwa w sieci. Wiele złośliwego oprogramowania jest rozprzestrzenianych poprzez phishing, gdzie cyberprzestępcy podszywają się pod znane źródła w celu wyłudzenia danych osobowych lub zainstalowania wirusów na komputerach użytkowników. Kluczową zasadą bezpieczeństwa jest unikanie interakcji z wiadomościami, które budzą wątpliwości co do ich autentyczności. Na przykład, jeśli otrzymasz e-mail od nieznanego nadawcy z załącznikiem, który nie został wcześniej zapowiedziany, najlepiej jest go natychmiast usunąć. Standardy bezpieczeństwa IT, takie jak te określone przez NIST (National Institute of Standards and Technology), podkreślają znaczenie weryfikacji źródła wiadomości oraz unikania podejrzanych linków i plików. Działania te pomagają minimalizować ryzyko infekcji złośliwym oprogramowaniem i utratą danych. Warto również zainwestować w oprogramowanie antywirusowe oraz edukację na temat rozpoznawania zagrożeń. Przyjmowanie proaktywnego podejścia do bezpieczeństwa informacji jest niezbędne w dzisiejszym, technologicznym świecie.

Pytanie 35

Bez uzyskania zgody właściciela praw autorskich do oprogramowania, jego legalny użytkownik, zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co może uczynić?

A. ma prawo do rozpowszechniania programu

B. może wykonać jedną kopię, jeśli jest to konieczne do korzystania z programu

C. może stworzyć dowolną ilość kopii programu na własny użytek

D. nie ma możliwości wykonania jakiejkolwiek kopii programu

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, użytkownik legalnie nabytego oprogramowania ma prawo wykonać jedną kopię programu, jeżeli jest to niezbędne do korzystania z tego programu. Taki przepis ma na celu zapewnienie użytkownikowi możliwości korzystania z oprogramowania w sposób, który zgodny jest z zamierzonymi funkcjami i wspiera jego prawa do użytkowania. Przykładem może być sytuacja, w której użytkownik musi zainstalować program na nowym urządzeniu, co często wymaga wykonania kopii programu. W kontekście dobrych praktyk branżowych, ważne jest przestrzeganie zasad licencjonowania, które mogą różnić się w zależności od dostawcy oprogramowania. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwala uniknąć naruszeń prawa autorskiego i wspiera rozwój oprogramowania poprzez legalne korzystanie z jego funkcji.

Pytanie 36

W sieci z maską 255.255.255.128 można przypisać adresy dla

A. 254 urządzenia

B. 126 urządzeń

C. 127 urządzeń

D. 128 urządzeń

Maska podsieci 255.255.255.128, której notacja CIDR to /25, pozwala na podział adresu IPv4 na dwie części: adres sieci oraz adres hosta. W przypadku maski /25, mamy 7 bitów przeznaczonych na adresy hostów (32 bity - 25 bity maski = 7 bity). Liczba dostępnych adresów hostów oblicza się za pomocą wzoru 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych dla hostów. W naszym przypadku to 2^7 - 2, co daje 128 - 2 = 126 adresów hostów. Odejmuje się 2 adresy: jeden dla adresu sieci (wszystkie bity hosta ustawione na 0) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (wszystkie bity hosta ustawione na 1). Przykładowo, w sieci 192.168.1.0/25, możliwe adresy hostów to od 192.168.1.1 do 192.168.1.126. Wiedza o adresowaniu i podsieciach jest kluczowa w zarządzaniu sieciami komputerowymi, a stosowanie odpowiednich masek sieciowych pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnych adresów IP.

Pytanie 37

Jakie zagrożenia eliminują programy antyspyware?

A. ataki typu DoS oraz DDoS (Denial of Service)

B. programy szpiegujące

C. oprogramowanie antywirusowe

D. programy działające jako robaki

Programy antyspyware są specjalistycznymi narzędziami zaprojektowanymi w celu wykrywania, zapobiegania i usuwania programów szpiegujących. Te złośliwe oprogramowania, znane również jako spyware, mają na celu zbieranie informacji o użytkownikach bez ich zgody, co może prowadzić do naruszenia prywatności oraz kradzieży danych. Oprogramowanie antyspyware skanuje system w poszukiwaniu takich programów i blokuje ich działanie, stosując różne metody, takie jak monitorowanie aktywności systemowej, analizy zachowań aplikacji czy porównywanie znanych sygnatur szkodliwego oprogramowania. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której użytkownik instaluje darmowy program, który mimo korzystnej funkcjonalności, zawiera elementy spyware. Program antyspyware wykryje takie zagrożenie i zablokuje instalację lub usunie już zainstalowane komponenty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zabezpieczeń IT, które zalecają regularne skanowanie systemu oraz aktualizację oprogramowania bezpieczeństwa.

Pytanie 38

Wskaż program w systemie Linux, który jest przeznaczony do kompresji plików?

A. shar

B. arj

C. tar

D. gzip

Program gzip jest powszechnie stosowany w systemach Linux do kompresji danych, bazując na algorytmie DEFLATE. Jego głównym celem jest zmniejszenie rozmiaru plików, co jest kluczowe w kontekście oszczędności miejsca na dysku oraz szybszego przesyłania danych przez sieci. Gzip jest często używany w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak tar, które tworzy archiwa, a następnie wykorzystuje gzip do ich kompresji. Przykładem praktycznego zastosowania może być archiwizacja i kompresja plików przed ich wysłaniem na serwer, co przyspiesza transfer i zmniejsza obciążenie sieci. Ważne jest również, aby zauważyć, że gzip jest zgodny z wieloma standardami branżowymi i jest szeroko wspierany przez różne systemy operacyjne oraz aplikacje. Użycie gzip w skryptach automatyzacji może także znacząco ułatwić zarządzanie danymi, co czyni go niezbędnym narzędziem w arsenale administratora systemu.

Pytanie 39

Jakim protokołem jest realizowana kontrola poprawności transmisji danych w sieciach Ethernet?

A. HTTP

B. TCP

C. UDP

D. IP

Wybór protokołów IP, UDP oraz HTTP w kontekście kontroli poprawności przesyłania danych w sieciach Ethernet jest nietrafiony ze względu na różnice w ich funkcjonalności. Protokół IP (Internet Protocol) odpowiada za adresowanie i przesyłanie pakietów danych między urządzeniami w sieci, ale nie zapewnia niezawodności ani kontroli błędów. Działa na poziomie sieci, a jego głównym celem jest dostarczenie pakietów do miejsca przeznaczenia, co sprawia, że mogą występować utraty danych, duplikacje czy zamiana kolejności pakietów. Protokół UDP (User Datagram Protocol) z kolei, mimo że jest prostszy i szybszy, służy do przesyłania datagramów bez nawiązywania połączenia i nie oferuje żadnych mechanizmów zapewniających poprawność transmisji, co czyni go odpowiednim jedynie dla zastosowań, w których szybkość jest kluczowa, a stabilność nie jest wymagana, jak w transmisjach audio czy wideo na żywo. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem aplikacyjnym, który opiera się na TCP, co oznacza, że korzysta z jego niezawodnych mechanizmów, ale sam w sobie nie jest odpowiedzialny za kontrolę poprawności przesyłania danych. Wybierając te protokoły, można błędnie założyć, że zapewniają one te same mechanizmy kontroli i niezawodności, co TCP, co prowadzi do zrozumienia ich ról w architekturze sieciowej w sposób zbyt uproszczony i nieprecyzyjny. Rozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 40

Czym jest klaster komputerowy?

A. komputer z systemem macierzy dyskowej

B. komputer z wieloma rdzeniami procesora

C. komputer rezerwowy, na którym regularnie tworzy się kopię systemu głównego

D. zespół komputerów działających równocześnie, tak jakby stanowiły jeden komputer

Klaster komputerowy to grupa komputerów, które współpracują ze sobą w celu realizacji zadań, jakby były jednym, potężnym systemem. Taka konfiguracja pozwala na równoległe przetwarzanie danych, co znacząco zwiększa wydajność i niezawodność systemu. Przykłady zastosowania klastrów obejmują obliczenia naukowe, analizy danych big data oraz usługi w chmurze, gdzie wiele maszyn wspólnie wykonuje zadania, dzieląc obciążenie i zwiększając dostępność. W praktyce klastry mogą być implementowane w różnych architekturach, na przykład klaster obliczeniowy, klaster serwerów czy klaster do przechowywania danych. Standardy takie jak OpenStack dla chmur obliczeniowych czy Apache Hadoop dla przetwarzania danych również korzystają z koncepcji klastrów. Kluczowe korzyści to poprawa wydajności, elastyczność oraz wysoka dostępność, co czyni klastry istotnym elementem nowoczesnych rozwiązań IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej