Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 12:13
Data zakończenia: 15 maja 2025 12:24

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane wielobarwne źródło, jeśli wiadomo, że podczas druku offsetowego zostanie ono powiększone trzykrotnie?

A. 800 dpi

B. 300 dpi

C. 900 dpi

D. 600 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość druku offsetowego, ważne jest, aby zeskanować oryginał w odpowiedniej rozdzielczości. W przypadku gdy oryginał ma być powiększany trzykrotnie, należy obliczyć wymaganą rozdzielczość skanowania, aby zapewnić, że szczegóły obrazu pozostaną wyraźne i ostre. Standardowa rozdzielczość druku wynosi 300 dpi (punktów na cal), co jest odpowiednie dla wielu zastosowań. Jednakże, gdy obraz ma być powiększany, rozdzielczość skanowania musi być odpowiednio wyższa, aby uniknąć utraty jakości. Przy powiększeniu o 300% (3x), rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi x 3, co daje 900 dpi. W praktyce oznacza to, że skanowanie w 900 dpi pozwoli na zachowanie wysokiej jakości detali po wydruku. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla satysfakcji klienta oraz estetyki końcowego produktu. Ponadto, stosowanie wyższych rozdzielczości podczas skanowania jest standardem w przypadku materiałów reklamowych czy ilustracji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 2

Ile składek jest potrzebnych do stworzenia 32-stronicowej broszury w formacie A5, biorąc pod uwagę, że została ona wydrukowana na arkuszach w formacie A2?

A. Z 2 składek

B. Z 3 składek

C. Z 4 składek

D. Z 1 składki

Odpowiedzi, które sugerują użycie 1, 3 lub 4 składek, opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu procesu składania i formatowania papieru. Odpowiedź "Z 1 składki" ignoruje fakt, że jedna składka z arkusza A2 dostarcza jedynie 16 stron formatu A5, co nie wystarcza do skompletowania 32 stron. Użycie zaledwie jednej składki wymagałoby znacznego zredukowania liczby stron, co jest niezgodne z danymi zawartymi w pytaniu. Odpowiedź sugerująca 3 składki również nie jest zgodna z rozsądkiem, ponieważ z 3 składek A2 można uzyskać 48 stron, co przekracza wymaganą liczbę stron. Warto zauważyć, że przy obliczeniach dotyczących formatu A2, każda składka zwiększa liczbę stron, a nie jest to proces liniowy. Co więcej, odpowiedź "Z 4 składek" również jest błędna, ponieważ sugeruje, że potrzebujemy zbyt wielu składek, co nie odpowiada rzeczywistej liczbie stron wymaganej do broszury. W branży drukarskiej kluczowe jest zrozumienie możliwości papieru i efektywnego przygotowania materiałów do druku, aby uniknąć marnotrawstwa i zwiększyć efektywność produkcji.

Pytanie 3

Wiersz akapitowy, który nazywamy szewcem, to

A. zawiera mniej niż 12 znaków

B. jest napisany inną wersją czcionki

C. w pełni wypełnia kolumnę

D. pozostaje na końcu łamu

Wybór odpowiedzi takich jak "posiada mniej niż 12 znaków", "całkowicie wypełnia kolumnę" czy "jest złożony inną odmianą czcionki" świadczy o nieporozumieniu dotyczących definicji szewca w kontekście typografii. Pierwsza z opcji sugeruje, że długość wiersza miałaby wpływ na jego status jako szewca, co jest mylne. Szewcem nazywamy wiersz, który jest przenoszony na końcu łamu, a nie ten, który jest krótki. Odpowiedź dotycząca wypełniania kolumny jest również błędna, ponieważ szewc może powstać niezależnie od tego, jak pełny jest dany wiersz; kluczowym czynnikiem jest jego miejsce w kontekście łamania tekstu. Z kolei ostatnia opcja, związana ze zmianą czcionki, nie dotyczy tematu w ogóle, gdyż to, jaką czcionkę zastosujemy, nie ma bezpośredniego związku z pojęciem szewca. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do poważnych błędów w składowaniu dokumentów, gdzie zrozumienie typografii i zasad układania tekstu jest kluczowe dla efektywnej komunikacji wizualnej. Warto zaznaczyć, że niewłaściwe łamanie tekstu może skutkować problemami z czytelnością oraz estetyką publikacji, co jest niezgodne z przyjętymi standardami projektowania graficznego.

Pytanie 4

Jakie urządzenie pozwala na digitalizację zdjęć z filmu?

A. drukarka natryskowa

B. aparat fotograficzny analogowy

C. naświetlarka

D. skaner

Skaner to urządzenie, które umożliwia digitalizację zdjęć z negatywu poprzez przetwarzanie obrazu z fizycznej formy na format cyfrowy. Proces ten polega na naświetlaniu negatywu odpowiednim źródłem światła, a następnie rejestrowaniu odbitego lub przepuszczonego obrazu za pomocą matrycy, która przekształca go w sygnał cyfrowy. Skanery przeznaczone do skanowania negatywów, takie jak skanery filmowe, mogą zapewnić wysoką jakość obrazu i odwzorowanie kolorów, co jest szczególnie istotne dla profesjonalnych fotografów oraz archiwistów. Dzięki zastosowaniu skanera, możemy uzyskać cyfrowe kopie zdjęć, które można łatwo edytować, archiwizować oraz publikować w różnych formatach. W praktyce, skanowanie negatywów pozwala na zachowanie dziedzictwa fotograficznego w formie cyfrowej, umożliwiając jego dalszą obróbkę i udostępnianie w sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii cyfrowej i archiwizacji.

Pytanie 5

Podaj przybliżoną wartość rozdzielczości, z jaką powinno się zeskanować wielobarwny oryginał o wysokości 5 cm, jeśli skan będzie użyty jako tło dla pionowego plakatu w formacie B4?

A. W przybliżeniu 2 100 dpi

B. W przybliżeniu 300 dpi

C. W przybliżeniu 1 500 dpi

D. W przybliżeniu 500 dpi

Wybór niższej rozdzielczości, takiej jak 1 500 dpi, 500 dpi czy 300 dpi, dla zeskanowania oryginału o wysokości 5 cm jest nieadekwatny do wymagań, jakie stawia projektowanie graficzne oraz profesjonalny druk. Rozdzielczość 300 dpi, choć jest uznawana za wystarczającą do druku w wielu standardowych zastosowaniach, w kontekście skanowania wielobarwnych obrazów może prowadzić do utraty wartościowych detali. Skanowanie w 500 dpi również nie odda pełnego bogactwa kolorów i detali, które mogą być istotne w przypadku używania oryginału jako tła dla plakatu, który będzie oglądany z bliskiej odległości. Wybór 1 500 dpi może wydawać się rozsądny, jednak w rzeczywistości jest to kompromis, który nie uwzględnia możliwości, jakie daje skanowanie w wyższej rozdzielczości. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na założeniu, że wystarczy jedynie minimalna jakość do druku, podczas gdy w rzeczywistości większa rozdzielczość przekłada się na lepszą jakość obrazu. Ostatecznie, przy projektowaniu materiałów reklamowych, kluczowe jest, aby skan miał jakość wystarczającą do zachowania detali i głębi kolorów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na efektywność i estetykę materiałów wizualnych.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do produkcji akcydensów w kolorze 2 + 0, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 70 zł

B. 105 zł

C. 35 zł

D. 140 zł

Poprawna odpowiedź to 70 zł, co wynika z konieczności wykonania dwóch form drukowych w przypadku kolorystyki 2 + 0. Każda forma kosztuje 35 zł, więc całkowity koszt będzie wynosić 2 * 35 zł = 70 zł. W praktyce, w druku offsetowym, kolorystyka 2 + 0 oznacza, że na jednej stronie drukowane są dwa kolory, a na odwrocie nie ma druku. Zastosowanie dwóch form jest standardową praktyką, aby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny na wydruku. W projektach graficznych, takich jak broszury czy ulotki, odpowiednie przygotowanie form drukowych jest kluczowe dla jakości druku. Warto też zaznaczyć, że koszt formy jest jedynie częścią całkowitych wydatków na produkcję, które mogą obejmować także papier, tusze oraz robociznę. Dlatego zrozumienie kosztów związanych z formami drukowymi jest istotne dla zarządzania budżetem w projektach graficznych i poligraficznych.

Pytanie 8

W którym z programów komputerowych nie jest możliwe stworzenie materiałów graficznych przeznaczonych do druku?

A. Corel Draw

B. Adobe Illustrator

C. Adobe InDesign

D. Impozycjoner

Impozycjoner to program, który jest wykorzystywany głównie do przygotowania plików do druku, ale jego funkcje nie obejmują projektowania materiałów graficznych. W przeciwieństwie do programów takich jak Adobe Illustrator, Corel Draw czy Adobe InDesign, które są dedykowane do tworzenia i edycji grafiki wektorowej i układów publikacji, impozycjonery koncentrują się na organizacji i optymalizacji plików przed drukiem, w tym na ustawianiu rozkładów arkuszy i zarządzaniu kolorami. Przykładem impozycjonera może być program, który umożliwia rozmieszczenie wielu stron dokumentu na jednym arkuszu papieru, co jest kluczowe dla efektywności produkcji drukarskiej. Użycie impozycjonera jest standardem w branży druku, ponieważ pozwala na oszczędność materiałów i redukcję kosztów druku, co jest istotne w kontekście produkcji komercyjnej. Warto również zauważyć, że w przypadku projektowania materiałów graficznych, każdy z wymienionych programów pozwala na szeroką gamę działań, od tworzenia ilustracji po skomplikowane układy typograficzne.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Aby wydrukować wizytówkę, jakie podłoże należy wykorzystać?

A. papier samoprzylepny 120 g/m2

B. papier powlekany 90 g/m2

C. bibułę barwioną 180 g/m2

D. karton fakturowany 300 g/m2

Karton fakturowany o gramaturze 300 g/m2 jest idealnym materiałem do drukowania wizytówek, ponieważ jego wysoka gramatura oraz fakturowana powierzchnia zapewniają nie tylko solidność, ale również estetyczny wygląd. Wydruk na takim papierze charakteryzuje się wyraźnymi kolorami i kontrastami, co jest istotne w kontekście wizytówek, które często muszą przyciągać uwagę i być łatwo zauważalne. Dodatkowo, karton fakturowany gwarantuje dobrą odporność na zginanie i uszkodzenia mechaniczne, co zwiększa trwałość wizytówki w codziennym użytkowaniu. W branży reklamowej oraz poligraficznej standardem jest stosowanie materiałów o odpowiedniej gramaturze i fakturze, aby osiągnąć pożądany efekt wizualny oraz funkcjonalny. Przykładowo, wiele firm decyduje się na wizytówki z kartonu fakturowanego, aby podkreślić swoją profesjonalność i jakość usług, co często przekłada się na lepszy odbiór przez klientów.

Pytanie 12

Jaką wartość ma koszt jednostkowy ulotki, jeśli całkowity koszt wydrukowania 1 000 sztuk wynosi 250 zł?

A. 22 gr

B. 28 gr

C. 20 gr

D. 25 gr

Koszt jednostkowy ulotki obliczamy, dzieląc całkowity koszt produkcji przez liczbę wydrukowanych egzemplarzy. W tym przypadku koszt całkowity wynosi 250 zł, a liczba ulotek to 1 000. Zatem, koszt jednostkowy obliczamy w następujący sposób: 250 zł / 1 000 = 0,25 zł, co odpowiada 25 gr. Zrozumienie pojęcia kosztu jednostkowego jest kluczowe w zarządzaniu finansami w każdym przedsięwzięciu, ponieważ pozwala na analizę rentowności oraz efektywności produkcji. Przykładowo, w branży drukarskiej, znajomość kosztów jednostkowych umożliwia lepsze ustalanie cen usług oraz podejmowanie decyzji o optymalizacji procesów produkcyjnych. Warto także zauważyć, że kalkulacja kosztów jednostkowych pomaga w porównywaniu ofert różnych dostawców, co jest istotne dla firm dążących do oszczędności i maksymalizacji zysków. W kontekście standardów branżowych, regularne przeliczanie kosztów jednostkowych jest zalecane, aby zapewnić konkurencyjność na rynku.

Pytanie 13

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. informacyjne

B. przemysłowe

C. manipulacyjne

D. wydawnicze

Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.

Pytanie 14

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 70 kg

B. 95 kg

C. 35 kg

D. 50 kg

Wiesz, żeby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 × 1 000 mm i gramaturze 100 g/m², można użyć prostego wzoru. Najpierw musisz znaleźć powierzchnię jednego arkusza, czyli 0,7 m × 1,0 m, co daje nam 0,7 m². Następnie, liczymy masę jednego arkusza, czyli 0,7 m² pomnożone przez 100 g/m², co kończy się na 70 g za arkusz. Teraz, żeby znaleźć masę tych 1 000 arkuszy, wystarczy pomnożyć 1 000 arkuszy przez 70 g, więc mamy 70 000 g, co w kilogramach daje 70 kg. W branży poligraficznej znajomość gramatury i wymiarów papieru jest naprawdę ważna, bo pomaga dokładnie zaplanować koszty materiałów i transportu. Dobrą praktyką jest sprawdzenie wszystkich obliczeń przed rozpoczęciem produkcji, bo to może uratować nas przed niepotrzebnymi problemami z finansami.

Pytanie 15

Jaki jest podstawowy profil kolorów używany w druku offsetowym?

A. HSB

B. RGB

C. CMYK

D. LAB

CMYK to skrót od czterech podstawowych kolorów, które są stosowane w druku offsetowym: Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny). Te kolory są podstawą dla większości procesów drukarskich, ponieważ umożliwiają uzyskanie szerokiej gamy barw poprzez ich mieszanie. W druku offsetowym, każdy z tych kolorów jest nakładany na papier w postaci oddzielnych warstw, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu końcowego. To podejście jest nie tylko standardem branżowym, ale też najbardziej efektywnym sposobem na uzyskanie jednolitych i pełnych kolorów, które są niezbędne w profesjonalnych publikacjach drukowanych. Moim zdaniem, każdy, kto chce zajmować się grafiką i drukiem, powinien doskonale znać system CMYK. Warto też wspomnieć, że CMYK jest używany w druku, ponieważ papier absorbuje światło, a nie je emituje, co jest kluczowym aspektem różniącym go od modelu RGB, stosowanego w ekranach.

Pytanie 16

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 10

B. 5

C. 20

D. 16

Wybór innej liczby arkuszy drukarskich w kontekście tego pytania często wynika z nieprawidłowego zrozumienia, jak funkcjonuje proces druku w kontekście formatu arkuszy i stron. Na przykład, wybór 10 arkuszy może sugerować, że respondent zakłada, iż każdy arkusz drukarski mógłby pomieścić jedynie 16 stron, co jest sprzeczne z zasadami. W rzeczywistości, arkusze formatu BI są projektowane w taki sposób, aby maksymalizować liczbę stron, które można na nich wydrukować. W przypadku formatu B5, na jednym arkuszu można uzyskać 4 strony. Wybór 20 arkuszy sugeruje jeszcze większe nieporozumienie, ponieważ to oznaczałoby, że na każdym arkuszu umieszczane byłyby tylko 8 stron, co znów nie jest optymalne. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące takie pytania nie uwzględniają specyfiki procesu druku, co prowadzi do błędnych wniosków. Istotne jest, aby pamiętać, że w druku książek, przy wyborze odpowiedniego formatu arkuszy i liczby stron, kluczową rolę odgrywa zrozumienie układów druku oraz zasadniczych zasad produkcji, aby efektywnie wykorzystać surowce i zminimalizować marnotrawstwo. Takie zagadnienia są fundamentalne w branży poligraficznej i często są omawiane w kontekście standardów i dobrych praktyk, takich jak ISO 12647 dotyczące procesu druku.

Pytanie 17

W jednym z projektów klient wymaga, aby plik graficzny mógł być bezstratnie skalowany do różnych rozmiarów bez utraty jakości. Jakiego typu grafiki należy użyć?

A. Mapy bitowej 8-bitowej

B. Grafiki rastrowej

C. Grafiki wektorowej

D. Animowanego pliku GIF

Grafika wektorowa to jedyny rodzaj grafiki, który pozwala na swobodne skalowanie bez żadnej utraty jakości czy pikselizacji. Wynika to z jej matematycznej struktury – obrazy wektorowe są opisywane przez krzywe, linie i kształty zapisane w postaci równań matematycznych, zamiast sztywno określonych pikseli. Dzięki temu, niezależnie od tego, czy wydrukujesz taki obraz na małej wizytówce, czy na wielkim billboardzie, linie i kształty pozostaną zawsze ostre i wyraźne. W praktyce grafiki wektorowe są wykorzystywane w projektowaniu logotypów, ikon, infografik oraz wszędzie tam, gdzie wymagana jest elastyczność rozmiaru bez kompromisów w jakości. Przykładowe formaty to SVG, AI czy EPS. W branży graficznej przyjmuje się zasadę, że elementy, które mogą być powiększane lub pomniejszane, zawsze powinny być tworzone w wektorze – to znacznie ułatwia późniejszą pracę i daje swobodę w przygotowywaniu publikacji na różne media. Moim zdaniem, każdy profesjonalny grafik powinien dobrze zrozumieć różnice między grafiką rastrową a wektorową, bo to naprawdę kluczowa sprawa w codziennej pracy przy przygotowaniu materiałów do druku i do publikacji cyfrowych.

Pytanie 18

Jaki będzie koszt realizacji 200 okładek, jeśli produkcja 10 okładek z jednego arkusza kosztuje 8 zł?

A. 100 zł

B. 160 zł

C. 80 zł

D. 200 zł

Koszt wykonania 200 okładek można obliczyć, stosując prostą proporcję. Skoro koszt wykonania 10 okładek wynosi 8 zł, to koszt jednostkowy jednej okładki wynosi 0,80 zł (8 zł podzielone przez 10). Aby obliczyć koszt 200 okładek, mnożymy koszt jednostkowy przez liczbę okładek: 0,80 zł * 200 = 160 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w sektorze produkcyjnym i usługowym, gdzie koszt jednostkowy ma kluczowe znaczenie dla efektywności finansowej. Przykładem zastosowania tego obliczenia może być drukarnia, która przyjmuje zlecenia na produkcję materiałów reklamowych. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest zrozumienie kosztów jednostkowych oraz umiejętność przewidywania całkowitych kosztów w planowaniu budżetu. Dobrą praktyką jest również monitorowanie kosztów produkcji w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką reakcję w przypadku nieprzewidzianych wydatków.

Pytanie 19

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. rastrowanie

B. wektoryzacja

C. digitalizacja

D. impozycja

Rastrowanie to coś w rodzaju zamiany obrazu na siatkę małych punktów, które nazywamy pikselami. Dzięki temu możemy lepiej odwzorować różne odcienie, tak jak w oryginale. Wiesz, to jest super przydatne w grafice komputerowej, nadruku i wszędzie tam, gdzie tworzymy cyfrowe obrazy. Rastrowanie jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy drukowaniu, bo pozwala na oddanie detali i kolorów na papierze, co jest niezbędne, jeśli chcemy, żeby wydruk wyglądał dobrze. W technice CMYK, gdzie mamy cyan, magentę, żółty i czarny, każdy kolor jest przedstawiony przez swoje pole rastra, co sprawia, że kolory są dokładniejsze. Dobre praktyki w grafice rastrowej to między innymi odpowiednia rozdzielczość obrazu, bo wpływa to na jakość druku oraz umiejętne korzystanie z przestrzeni kolorystycznej, co jest istotne przy profesjonalnych projektach.

Pytanie 20

Podczas obliczania wydatków na druk 1 000 egzemplarzy plakatów metodą offsetową, stwierdzono, że cena druku pojedynczego plakatu wynosi 5 zł. Jeśli liczba zamawianych egzemplarzy wzrośnie do 2 000, to koszt wyprodukowania jednego plakatu

A. zostanie niezmieniony

B. spadnie z powodu podziału kosztów formy drukowej oraz czasu pracy maszyny na większy nakład

C. zmniejszy się z racji mniejszej liczby form drukowych

D. wzrośnie

Dobra robota! Zwiększenie nakładu plakatów z 1 000 do 2 000 rzeczywiście prowadzi do obniżenia kosztów jednostkowych. To dlatego, że w druku offsetowym mamy pewne stałe koszty, takie jak przygotowanie formy czy praca maszyny, które nie zmieniają się z wielkością zamówienia. Jak zwiększamy nakład, to te koszty rozkładają się na więcej egzemplarzy, więc koszt jednostkowy spada. Weźmy na przykład ten koszt przygotowania formy, powiedzmy 1 000 zł — przy nakładzie 1 000 plakatów to wyjdzie 1 zł za sztukę, a przy 2 000 plakatów już tylko 0,50 zł. Generalnie, dla ludzi zajmujących się drukiem, większe zamówienia są korzystniejsze, bo to jest w sumie zasada ekonomii skali. Trzeba też pamiętać, że zarządzanie kosztami produkcji to kluczowy temat w poligrafii, bo każda firma chce być jak najwydajniejsza i jak najtańsza.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają

A. wielkość wysunięcia spadu.

B. ilość łamów na kolumnie.

C. numer ramki tekstowej.

D. szerokość marginesów wewnętrznych.

Poprawność odpowiedzi dotyczącej szerokości marginesów wewnętrznych wynika z analizy przedstawionych symboli na rysunku. Symbole '< 10 mm' w kontekście wydania graficznego bezpośrednio wskazują na maksymalną szerokość, jaką powinny mieć marginesy wewnętrzne. W projektowaniu materiałów drukowanych, odpowiednie marginesy mają kluczowe znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności dokumentu; wpływają na czytelność tekstu oraz umożliwiają zachowanie estetycznej harmonii w układzie graficznym. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, podkreślają znaczenie odpowiednich marginesów dla zachowania integralności projektu. Ponadto, praktyka wskazuje, że marginesy wewnętrzne nie powinny być zbyt małe, aby uniknąć problemów związanych z odcinaniem tekstu w procesie druku. Warto również zauważyć, że różne typy publikacji mogą wymagać różnych szerokości marginesów, co powinno być uwzględnione na etapie projektowania.

Pytanie 23

Montaż elektroniczny z właściwym rozmieszczeniem użytków na arkuszu do druku, zawierający oznaczenia niezbędne do realizacji drukowania i procesów wykończeniowych, określa się jako

A. łamanie

B. impozycja

C. pierwodruk

D. obłamywanie

Impozycja to kluczowy proces w montażu elektronicznym, który polega na odpowiednim zorganizowaniu elementów druku na arkuszu, tak aby maksymalnie wykorzystać powierzchnię roboczą i zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce impozycja obejmuje umiejscowienie różnych stron publikacji w taki sposób, aby po ich złożeniu i cięciu uzyskać właściwą kolejność oraz estetykę wydruku. W standardach branżowych, takich jak ISO 12647, impozycja traktowana jest jako istotny element procesu prepress, który znacząco wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, w druku książek czy broszur, poprawna impozycja umożliwia uzyskanie właściwej sekwencji stron, co jest kluczowe dla użytkowników końcowych. Dodatkowo, zastosowanie programów do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, pozwala na automatyzację tego procesu, co zwiększa efektywność produkcji oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

W programie Adobe Acrobat funkcja "podgląd wyjściowy" przed naświetlaniem formatek drukarskich umożliwia ocenę poprawności

A. zamiany tekstu na krzywe

B. rozdzielczości bitmap

C. separacji barwnych do druku

D. wymiarów netto dokumentu

Odpowiedzi dotyczące wymiarów netto dokumentu, zamiany tekstu na krzywe oraz rozdzielczości bitmap są niepoprawne, gdyż każda z tych kwestii nie odnosi się bezpośrednio do głównej funkcji narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Wymiary netto dokumentu są istotne, ale są one zazwyczaj weryfikowane na etapie projektowania, a nie na etapie podglądu wyjściowego, gdzie kluczową rolę odgrywa ocena kolorów. Zamiana tekstu na krzywe to proces, który ma na celu zabezpieczenie czcionek przed ich zniekształceniem, co również jest ważne, ale nie stanowi głównego celu narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Z kolei rozdzielczość bitmap odnosi się do jakości obrazów rastrowych, co jest istotne, ale znowu nie jest to główny aspekt, który ocenia narzędzie przed naświetlaniem form drukowych. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na aspektach technicznych, które nie są związane z przygotowaniem kolorów do druku. W rzeczywistości, bez odpowiedniej separacji barw, inne elementy mogą być poprawne, ale rezultat końcowy może być niezadowalający. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że narzędzie to jest zorientowane przede wszystkim na zapewnienie, że kolory będą poprawnie przesyłane do maszyny drukarskiej, co jest fundamentalne dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 26

Impozycja to inaczej nazywana

A. montaż elektroniczny

B. korekcja barwna grafiki bitmapowej

C. wektoryzacja grafiki bitmapowej

D. rastrowanie obrazu ciągłotonalnego

Wektoryzacja grafiki bitmapowej polega na przekształcaniu obrazów rastrowych w grafikę wektorową, co jest procesem odwrotnym do impozycji. Wektoryzacja używa matematycznych równań do definiowania kształtów, a nie pikseli, co pozwala na skalowanie obrazów bez utraty jakości. Grafika wektorowa jest idealna do tworzenia logo, ikon czy ilustracji, ale nie odnosi się bezpośrednio do impozycji, która dotyczy montażu różnych elementów w spójną całość. Rastrowanie obrazu ciągłotonalnego z kolei polega na przekształcaniu obrazów wektorowych w piksele. To proces, który zmienia obrazy w formacie wektorowym na bitmapy, co również nie ma związku z impozycją. Korekcja barwna grafiki bitmapowej to technika stosowana w postprodukcji, która ma na celu dostosowanie kolorystyki zdjęć i wideo, ale nie jest tożsama z impozycją, która koncentruje się na łączeniu różnych elementów w jeden obraz. Powszechnym błędem jest mylenie tych terminów, co prowadzi do nieporozumień w obszarze grafiki cyfrowej i montażu wideo. Kluczowe jest zrozumienie, że impozycja jest specyficznym procesem montażowym, natomiast inne wymienione pojęcia odnoszą się do transformacji i edycji obrazów, a nie do ich łączenia.

Pytanie 27

W jaki sposób opisuje się kolorystykę produktu poligraficznego, który został zadrukowany farbą o odcieniu zielononiebieskim (cyjan) z jednej strony, a z drugiej strony farbą PANTONE 113?

A. 1 + 2

B. 2 + 0

C. 1 + 1

D. 2 + 1

Oznaczenie kolorów w produkcie poligraficznym, który ma jedną stronę w kolorze zielononiebieskim (cyjan) i drugą w PANTONE 113, to 1 + 1. Tu '1' oznacza kolor cyjan na jednej stronie, a drugie '1' to PANTONE 113 na drugiej stronie. To jest standard w poligrafii, który pozwala jasno określić użyte kolory. Możesz to spotkać w ulotkach czy opakowaniach, gdzie różne kolory są na różnych stronach. Dzięki temu klienci lepiej wiedzą, jakie farby będą używane podczas druku, a my możemy przygotować pliki do druku zgodnie z normami, jak ISO 12647. To z kolei pomaga w przewidywaniu kosztów druku i czasów realizacji zamówień.

Pytanie 28

Podczas przygotowywania projektu ulotki do druku klient wymaga, aby wszystkie elementy graficzne wychodziły poza krawędź cięcia arkusza. Jak należy poprawnie przygotować plik do produkcji poligraficznej?

A. Ustawić marginesy wewnętrzne na 0 mm

B. Zwiększyć rozdzielczość do 600 dpi

C. Dodać spady wokół formatu netto

D. Zmienić paletę kolorów na RGB

Poprawne przygotowanie pliku do druku, gdy elementy graficzne mają wychodzić poza krawędź cięcia, wymaga zastosowania tzw. spadów. Spad, czyli margines zewnętrzny poza formatem netto, to obszar, o który powiększa się projekt względem ostatecznego formatu. Najczęściej dodaje się 2–5 mm z każdej strony. Elementy tła, grafiki czy kolory, które mają „wychodzić poza krawędź”, muszą zostać poprowadzone aż do końca spadu. Dzięki temu podczas cięcia na gilotynie, nawet drobne przesunięcia maszyny nie spowodują powstania białych pasków na krawędziach wydruku. To absolutny standard w branży poligraficznej, uznawany zarówno w małych drukarniach, jak i w dużych zakładach produkcyjnych. W praktyce, jeśli projekt nie ma spadów, drukarnia zwykle odrzuca plik lub prosi o poprawki. Spady to podstawa profesjonalnych przygotowań do druku – od wizytówek po plakaty i katalogi. Z mojego doświadczenia, niedodanie spadów to jeden z najczęstszych błędów na etapie prepress, a jego skutki bywają naprawdę kosztowne. Warto zawsze sprawdzać, czy są ustawione i czy wszystkie grafiki oraz tła sięgają do końca tego obszaru.

Pytanie 29

Którą operację obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

A. Wypaczanie kształtów.

B. Nakładanie gradientu.

C. Korektę kolorystyczną.

D. Przycinanie obrazu.

Korekta kolorystyczna to jedna z kluczowych operacji w obróbce bitmapy, która pozwala na uzyskanie bardziej dynamicznych i estetycznych efektów w obrazach. Zastosowanie narzędzi takich jak krzywe tonalne umożliwia precyzyjny wpływ na jasność oraz kontrast poszczególnych kanałów kolorów. W kontekście aplikacji graficznych, takich jak Adobe Photoshop, wykorzystanie krzywych pozwala na znacznie bardziej zaawansowaną kontrolę nad kolorystyką niż tradycyjne suwakowe korekty. Umożliwia to artystom i grafików dostosowanie kolorów do specyficznego stylu lub atmosfery, co jest niezwykle istotne w procesie tworzenia wizualnych narracji. Przykładowo, w pracy nad zdjęciami portretowymi, manipulacja krzywymi pozwala na subtelne poprawki cery modela, co może całkowicie odmienić odbiór zdjęcia. W branży fotograficznej oraz graficznej, korekta kolorystyczna zgodnie z dobrymi praktykami zapewnia nie tylko estetyczny efekt, ale także spójność kolorystyczną w całym projekcie.

Pytanie 30

W jakich formatach powinna być przygotowana bitmapa do publikacji książkowej?

A. INDD, BMP

B. CDR, GIF

C. AI, CDR

D. PSD, TIFF

Odpowiedź PSD, TIFF jest prawidłowa, ponieważ oba formaty są szeroko stosowane w branży wydawniczej i graficznej do obróbki bitmap. Format PSD, stworzony przez Adobe Photoshop, obsługuje warstwy, co umożliwia edytowanie obrazów w bardziej zaawansowany sposób. To niezwykle ważne w kontekście książek, gdzie często zachodzi potrzeba wprowadzania zmian w elementach graficznych bez utraty jakości. TIFF, z kolei, jest formatem bezstratnym, co oznacza, że zachowuje wysoką jakość obrazu podczas zapisywania i ponownego otwierania plików, co czyni go idealnym do druku. Wybierając te formaty, profesjonalni projektanci i wydawcy zapewniają, że obrazy będą miały odpowiednią jakość i elastyczność w procesie produkcyjnym. Warto podkreślić, że zgodność z tymi formatami jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, co zwiększa szanse na udaną publikację książki z estetycznymi i wysokiej jakości ilustracjami.

Pytanie 31

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów

B. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF

C. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów

D. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów

Wiele osób myli kolejność lub dobiera nieodpowiednie formaty i przestrzenie kolorystyczne, co prowadzi do poważnych problemów na etapie druku. Jednym z najczęstszych błędów jest eksportowanie projektu do formatu JPG lub PNG – te formaty są dedykowane głównie do wyświetlania na ekranie, a nie do profesjonalnego druku. Mają ograniczenia związane z kompresją stratną oraz brakiem wsparcia dla zaawansowanych ustawień druku, jak warstwy, spady czy profile kolorów. Kolejnym problemem jest wykonywanie konwersji kolorów po eksporcie lub w niewłaściwym momencie – jeśli najpierw wyeksportujemy plik, a dopiero potem spróbujemy go przekonwertować do CMYK, możemy utracić kontrolę nad kolorystyką, bo konwersja powinna być przeprowadzona w natywnym środowisku graficznym, gdzie mamy dostęp do zaawansowanych profili i możemy ocenić efekty. Ustawianie marginesów na samym końcu lub po eksporcie również nie ma sensu – marginesy i spady muszą być zaplanowane już w trakcie projektowania, bo wpływają na rozmieszczenie elementów. Równie poważnym błędem jest rozpoczynanie pracy od konwersji kolorów lub eksportu do pliku końcowego, zanim zaprojektujemy cokolwiek – to zupełnie nielogiczne, bo nie mamy jeszcze materiału, który wymagałby tych kroków. Z mojego doświadczenia wynika, że takie podejście wynika często z niezrozumienia technologii druku i etapów przygotowania pliku. Standardy branżowe jasno wskazują, że kolejność kroków powinna być logiczna i zgodna z procesem produkcyjnym, a każda zmiana kolejności może skutkować niepoprawnym wydrukiem, stratą czasu lub nawet dodatkowymi kosztami. Dlatego właśnie warto trzymać się sprawdzonych procedur i nie eksperymentować z formatami czy etapami, które nie są przewidziane dla druku.

Pytanie 32

Gdzie w publikacji znajduje się informacja o materiałach ikonograficznych?

A. W bibliografii załącznikowej

B. W przypisach bibliograficznych

C. Na stronie wakatowej

D. Na stronie redakcyjnej

Informacje o materiałach ikonograficznych znajdują się na stronie redakcyjnej publikacji, co jest jak najbardziej zgodne z tym, co powinno być w dobrym wydaniu. Ta strona jest mega ważna, bo to tam możemy znaleźć dane o autorach, redaktorach oraz innych elementach, które są związane z publikacją. Dodatkowo, w tym miejscu podaje się też info o użytych ilustracjach, zdjęciach, mapach i innych materiałach wizualnych, co naprawde pomaga czytelnikom zrozumieć całość. Warto też podkreślić, że dobrze jest zaznaczać skąd pochodzą te materiały, bo to zwiększa wiarygodność publikacji i pokazuje, że szanujemy prawa autorskie. Dlatego obecność tych informacji na stronie redakcyjnej pokazuje, że publikacje są dobrze przygotowane i profesjonalne w swoim wyglądzie.

Pytanie 33

Jakie powinny być wymiary obwoluty do książki, jeśli książka ma format A5, grzbiet o szerokości 30 mm oraz skrzydełka o szerokości 35 mm? Obwoluta nie zawiera marginesów drukarskich.

A. 248 x 297 mm

B. 148 x 210 mm

C. 402 x 216 mm

D. 396 x 210 mm

Obwoluta dla książki A5 z grzbietem 30 mm i skrzydełkami 35 mm powinna mieć wymiary 396 x 210 mm. Można to policzyć, biorąc pod uwagę, że A5 to 148 x 210 mm. Żeby znaleźć szerokość obwoluty, dorzucamy do szerokości książki (148 mm) grzbiet (30 mm) oraz skrzydełka (35 mm z każdej strony). Czyli wychodzi: 148 mm + 30 mm + 35 mm + 35 mm = 396 mm. Co do wysokości, zostaje ta sama co książka, czyli 210 mm. Z mojego doświadczenia, precyzyjne wymiarowanie jest mega ważne, żeby wszystko ładnie pasowało, a nie było problemów z dopasowaniem. W branży wydawniczej dobrze jest zawsze sprawdzić wymiary obwoluty, bo to wpływa na końcowy efekt i jakość.

Pytanie 34

Przy ustalaniu parametrów technologicznych papieru do opakowań należy brać pod uwagę:

A. gramaturę, metodę druku, anizotropowość, rozmiar zalewek

B. format, typ podłoża, gramaturę, liczbę zadrukowanych kolorów

C. typ maszyny drukarskiej, szczególne właściwości podłoża, rozmiar spadów

D. typ podłoża, technologię druku, rozmiar punktów rastrowych

Wybór parametrów technologicznych papieru na opakowania jest kluczowy dla zapewnienia jakości i funkcjonalności finalnego produktu. Gramatura papieru wpływa na jego wytrzymałość oraz zdolność do utrzymania ciężaru zawartości opakowania, co jest istotne w kontekście transportu i przechowywania. Rodzaj podłoża determinuje interakcję z farbą, co ma wpływ na ostateczny efekt wizualny, a także na trwałość nadruku. Format opakowania jest niezbędny do dopasowania go do produktu, co z kolei wpływa na efektywność pakowania oraz prezentacji. Ilość zadrukowanych kolorów ma znaczenie w kontekście kosztów produkcji oraz jakości wizualnej, dlatego ważne jest odpowiednie dobranie technologii drukowania do specyfiki projektu. Przykładowo, w przypadku opakowań wymagających intensywnych kolorów i detali, konieczne może być zastosowanie druku offsetowego, który zapewnia wysoką jakość zadruku. W branży stosuje się również standardy ISO, które określają wymagania dotyczące jakości papieru i druku, co pozwala na osiągnięcie wysokiej spójności i satysfakcji klienta.

Pytanie 35

Jaką kwotę będzie kosztować wydruk jednej teczki, jeśli drukowanie 1 000 teczek A4 kosztuje 3 000 zł brutto?

A. 9 zł

B. 3 zł

C. 6 zł

D. 10 zł

Odpowiedzi, które sugerują wyższe ceny jednostkowe, wynikają z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad kalkulacji kosztów. Na przykład, odpowiedzi wskazujące ceny 6 zł lub 9 zł wskazują na nieprawidłowe podzielenie, które może wynikać z błędnego założenia dotyczącego całkowitych kosztów lub liczby jednostek. Osoby, które wybrały 10 zł, mogły błędnie założyć, że całkowity koszt jest znacznie wyższy, co jest niezgodne z podanymi danymi. W praktyce, takie błędy mogą mieć poważne konsekwencje finansowe, gdyż mogą prowadzić do zawyżania cen produktów, co w efekcie może wpłynąć na konkurencyjność i sprzedaż. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie analizy kosztów jednostkowych w kontekście strategii cenowej. Ustalenie ceny, która przewyższa rzeczywiste koszty jednostkowe, może prowadzić do utraty klientów, dlatego tak istotne jest dokładne zrozumienie struktury kosztów. Uczestnicy testu powinni zwrócić uwagę na to, jak obliczenia wpływają na decyzje biznesowe oraz na praktyczne aspekty kalkulacji kosztów, które są nieodłącznym elementem strategii każdej firmy produkcyjnej. Właściwe podejście do analizy kosztów i cen jednostkowych pozwala na lepsze zarządzanie finansami oraz osiąganie zysków.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Offsetowa

B. Fleksograficzna

C. Ink-jet

D. Tampondrukowa

Fleksograficzna technika druku jest optymalna dla etykiet termokurczliwych ze względu na swoją wydajność oraz zdolność do pracy z różnorodnymi podłożami, w tym z materiałami termokurczliwymi. Proces fleksograficzny wykorzystuje elastyczne formy drukarskie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku w dużych nakładach. Dzięki szybkości, z jaką można produkować etykiety, technika ta jest idealna do zastosowań przemysłowych, gdzie czas i efektywność kosztowa mają kluczowe znaczenie. Na przykład, w branży spożywczej czy kosmetycznej, etykiety muszą być drukowane szybko, aby sprostać rosnącemu popytowi. Dodatkowo, fleksografia pozwala na stosowanie atramentów wodnych, co jest korzystne z perspektywy ochrony środowiska. Standardy ISO 12647 oraz G7 są często stosowane w procesach fleksograficznych, co zapewnia spójność i jakość druku, co jest niezbędne w kontekście etykietowania produktów.

Pytanie 38

Operacje związane z skalowaniem i kadrowaniem bitmap są typowe dla jakiego programu?

A. Adobe Dreamweaver

B. Adobe Photoshop

C. PuzzleFlow Organizer

D. Microsoft Word

Adobe Photoshop to zaawansowane oprogramowanie graficzne, które jest standardem w branży projektowania graficznego. Skalowanie oraz kadrowanie bitmap to kluczowe operacje, które umożliwiają edytowanie obrazów rastrowych. Skalowanie polega na zmianie wymiarów obrazu, co jest istotne w kontekście dostosowywania grafik do różnych formatów czy rozdzielczości. Dzięki funkcjom takim jak 'Transformacja' czy 'Skalowanie', użytkownicy mogą precyzyjnie dostosować wielkość obrazów, zachowując ich jakość. Z kolei kadrowanie pozwala na wycięcie niepotrzebnych elementów z obrazu, co jest przydatne w celu poprawy kompozycji wizualnej czy eliminacji zbędnych detali. W Photoshopie kadrowanie można zrealizować za pomocą narzędzia 'Crop', które oferuje dodatkowe opcje, takie jak zachowanie proporcji czy wprowadzenie konkretnego rozmiaru obrazu. Używanie Photoshop w projektach graficznych zgodnie z dobrymi praktykami zwiększa efektywność pracy oraz jakość końcowego produktu, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalistów w branży.

Pytanie 39

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Spadnie

B. Nie można tego przewidzieć

C. Wzrośnie

D. Nie ulegnie zmianie

Istnieją różne błędne wyobrażenia dotyczące wpływu wielkości nakładu na koszt jednostkowy druku offsetowego. Niektóre z nich sugerują, że koszt jednostkowy może wzrosnąć lub pozostać bez zmian, co jest niezgodne z zasadami ekonomii skali w produkcji. Zwiększenie nakładu powoduje, że koszty stałe, takie jak przygotowanie klisz czy uruchomienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydruków, co automatycznie obniża koszt jednostkowy. Sugerowanie, że koszt jednostkowy pozostanie bez zmian, ignoruje fakt, że koszty zmienne, takie jak materiały czy czas pracy, również są bardziej efektywnie zarządzane przy dużych nakładach. Warto też zauważyć, że błędne przekonanie o wzroście kosztów jednostkowych może wynikać z niepełnej analizy kosztów związanych z produkcją. W praktyce, branża drukarska korzysta z różnych technik i strategii optymalizacji kosztów, co czyni druk offsetowy jedną z najbardziej opłacalnych metod przy większych nakładach. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w zakresie produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 40

Podaj liczbę punktów typograficznych, które odpowiadają w przybliżeniu 300 mm?

A. 1128

B. 8000

C. 800

D. 376

Wybór innych odpowiedzi wynika z najczęściej występujących nieporozumień związanych z konwersją jednostek oraz brakiem zrozumienia podstawowych zasad typografii. Na przykład, odpowiedzi 1128 oraz 8000 punktów typograficznych są znacznie zawyżone, co wskazuje na błędne przeliczenie milimetrów na punkty. Takie podejście opiera się prawdopodobnie na nieprawidłowym założeniu, że większe liczby zawsze będą odpowiadały większym wartościom w kontekście jednostek typograficznych, co jest mylące. Natomiast 376 punktów typograficznych, mimo że bliższe poprawnej odpowiedzi niż 1128 czy 8000, również nie odzwierciedla rzeczywistej konwersji, ponieważ nie bierze pod uwagę dokładnego przeliczenia milimetrów. Kluczowym błędem jest tutaj nieuwzględnienie precyzyjnego stosunku między jednostkami, co prowadzi do znacznych odchyleń od rzeczywistych wartości. Warto pamiętać, że w typografii każda jednostka ma swoje specyficzne znaczenie, a dokładność jest niezbędna w procesie projektowania. W rezultacie, nieprawidłowe odpowiedzi mogą wskazywać na potrzebę lepszego zrozumienia kontekstów jednostkowych oraz ich korelacji w praktycznych zastosowaniach typograficznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej