Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 12:36
  • Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 12:55

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z poniższych napojów nie jest fermentowanym produktem mlecznym?

A. jogurt
B. kumys
C. kefir
D. bawarka
Bawarka jest napojem, który powstaje z połączenia kawy z mlekiem, co czyni ją napojem mlecznym, ale nie fermentowanym. W przeciwieństwie do kefiru, jogurtu i kumysu, które są produktami fermentowanymi, bawarka nie przechodzi procesu fermentacji. Kefir i jogurt to produkty, które powstają w wyniku działania specyficznych kultur bakterii oraz drożdży, które fermentują laktozę zawartą w mleku. Kumys z kolei jest napojem fermentowanym, produkowanym z mleka klaczy. Fermentacja nie tylko zmienia smak i konsystencję tych produktów, ale również wpływa na ich wartość odżywczą, wzbogacając je o probiotyki wspierające zdrowie jelit. Zrozumienie różnicy między tymi napojami jest kluczowe dla zdrowego stylu życia i diety.

Pytanie 2

Jaką wartość ma cena netto gastronomiczna 100 ml miodu pitnego, jeśli detaliczna cena butelki miodu pitnego o objętości 0,5 l wynosi 100,00 zł, a marża wynosi 200%?

A. 40,00 zł
B. 10,00 zł
C. 60,00 zł
D. 20,00 zł
Wybrałeś złą odpowiedź, ale spoko, to się zdarza! Myślę, że pomyliłeś się w analizie marży. 20,00 zł wydaje się przeszacowane, bo można by pomyśleć, że cena netto powinna być wyliczona jako 100,00 zł za 0,5 l dzielone przez 5. To daje 20,00 zł, ale nie bierze pod uwagę marży, co jest kluczowe. Podobnie 40,00 zł też jest mylące, bo może sprawiać wrażenie, że marża została uwzględniona, ale nie prawidłowo. 10,00 zł to już zupełnie zaniżona wartość, bo koszt produkcji miodu jest znacznie wyższy. W branży gastronomicznej ważne jest, by marża była traktowana nie tylko jako procent dodany do ceny netto, ale także jako część strategii cenowej. To, jak obliczamy koszty, może naprawdę wpłynąć na nasze finanse, więc warto zwracać na to szczególną uwagę.

Pytanie 3

Mąka pobrana z magazynu, w której stwierdzono obecność szkodników

A. musi być przesiana dwukrotnie przed użyciem
B. może być wykorzystana do wypieków
C. może być użyta do produkcji ciasta gotowanego
D. nie może być wprowadzona do produkcji
Pobrana z magazynu mąka, która wykazuje ślady obecności szkodników, nie może być dopuszczona do produkcji z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, obecność szkodników jest oznaką niewłaściwego przechowywania surowca, co może prowadzić do zanieczyszczenia całej partii mąki. Zgodnie z normami jakościowymi, takimi jak ISO 22000 czy HACCP, każdy etap produkcji żywności powinien być kontrolowany, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów. Użycie mąki z obecnością szkodników może skutkować nie tylko pogorszeniem jakości produktu, ale również zagrożeniem zdrowotnym. W praktyce oznacza to, że taka mąka nie nadaje się ani do wypieków, ani do produkcji ciasta gotowanego, a jej użycie może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak kontaminacja nawzajem innych składników. W związku z tym, przedsiębiorstwa powinny stosować się do rygorystycznych standardów oceny jakości surowców, aby unikać potencjalnych strat finansowych i reputacyjnych.

Pytanie 4

Jakim środkiem spulchniającym dla sufletu jest?

A. ewentualnie śmietana
B. najpierw mleko
C. oczywiście jajo
D. możliwe, że mąka
Jajo jest kluczowym składnikiem w wielu przepisach cukierniczych, w tym sufletów, ze względu na swoje właściwości spulchniające. Podczas pieczenia, białko jaja ścina się, tworząc strukturę, która zatrzymuje powietrze w cieście, co pozwala na wyrastanie sufletu. Warto zauważyć, że jaja działają nie tylko jako spulchniacz, ale również jako emulgator, co poprawia teksturę i jednolitość masy. Dodatkowo, żółtka jaja wnoszą tłuszcze, które dodają smaku oraz wilgotności, a białka jaja, po ubiciu na sztywną pianę, zwiększają objętość i lekkość potrawy. W praktyce, aby osiągnąć idealny suflet, ważne jest, aby białka były ubite do sztywnej piany i delikatnie wymieszane z resztą składników, co pozwala na zachowanie ich objętości. Standardy kulinarne wskazują, że użycie świeżych jaj zapewnia najlepsze wyniki, a ich jakość może znacząco wpłynąć na końcowy efekt potrawy.

Pytanie 5

Jaką metodę przechowywania żywności trzeba zastosować, aby stworzyć warunki sprzyjające rozwojowi bakterii kwasu mlekowego?

A. W liofilizowaniu
B. W tyndalizacji
C. W kiszeniu
D. W marynowaniu
Kiszenie to metoda utrwalania żywności, która polega na fermentacji mlekowej, zachodzącej dzięki aktywności bakterii kwasu mlekowego. Te bakterie przekształcają cukry obecne w surowcu (np. warzywach) w kwas mlekowy, co obniża pH i stwarza niekorzystne warunki dla rozwoju szkodliwych mikroorganizmów. Kiszenie odbywa się zazwyczaj w kontrolowanych warunkach, gdzie odpowiednia temperatura i czas fermentacji są kluczowe dla sukcesu procesu. Przykładem praktycznym jest kiszenie kapusty, gdzie surowiec jest umieszczany w solance, co sprzyja rozwojowi pożądanych bakterii, a skutkiem jest uzyskanie zdrowego produktu, bogatego w witaminy, minerały oraz probiotyki. Opierając metodę na dobrych praktykach, należy zapewnić odpowiednią ilość soli, która nie tylko wpływa na smak, ale również na osmotyczne warunki, korzystne dla wzrostu bakterii kwasu mlekowego. Ponadto, kiszenie może być stosowane jako sposób na długoterminowe przechowywanie żywności, co jest zgodne z trendami ekologicznymi i poszukiwaniem naturalnych metod konserwacji żywności.

Pytanie 6

Jakim składnikiem, który spulchnia, jest suflet?

A. krem.
B. proszek do pieczenia.
C. jajo.
D. napój mleczny.
Jajo jest kluczowym składnikiem sufletu, ponieważ zawiera białka oraz tłuszcze, które w procesie pieczenia odgrywają istotną rolę w spulchnianiu i stabilizacji struktury potrawy. Białka zawarte w jajach, kiedy są ubijane, tworzą stabilną pianę. To właśnie ta piana, po dodaniu do masy sufletowej, zwiększa objętość potrawy, nadając jej lekkość i puszystość. W trakcie pieczenia, białka koagulują, co przyczynia się do utrzymania struktury sufletu, a tłuszcze wpływają na jego smak i konsystencję. W dobrych praktykach kulinarnych zaleca się, aby białka oddzielać od żółtek, a następnie ubijać je na sztywną pianę, co znacząco podnosi jakość sufletu. W klasycznych przepisach, takich jak suflet czekoladowy czy serowy, właściwe przygotowanie jaj jest kluczowe dla uzyskania pożądanej tekstury. Ponadto, jaja są również źródłem niezbędnych składników odżywczych, co czyni suflet nie tylko smacznym, ale i wartościowym daniem.

Pytanie 7

Po ugotowaniu, ziemniaki na sałatkę wyróżniają się miąższem

A. suchym, który się nie rozpada
B. zwartym, który się nie rozpada
C. suchym oraz łamiącym się
D. zwartym i łamiącym się
Błędne odpowiedzi, które wskazują na miąższ zwięzły i pękający, suchy i pękający czy suchy, nierozpadający się, są wynikiem nieporozumienia dotyczącego właściwości odmian ziemniaków. Ziemniaki sałatkowe powinny charakteryzować się miąższem, który jest przede wszystkim zwięzły i nierozpadający się. Miąższ pękający sugeruje, że ziemniaki mogą się kruszyć, co jest niepożądane w sałatkach, gdzie liczy się zachowanie formy i tekstury. Odpowiedzi, które wskazują na suchy miąższ, mogą sugerować, że ziemniaki zostały ugotowane zbyt długo, co prowadzi do utraty wody i wynikającego z tego rozpadania się struktury. To typowy błąd w gotowaniu, gdzie nieodpowiedni czas gotowania wpływa na końcowy rezultat. Ponadto, suchy miąższ może nie wchłaniać dressingów, przez co potrawa staje się mało atrakcyjna pod względem smakowym. W dobrych praktykach kulinarnych kluczowe jest zrozumienie, że różne odmiany ziemniaków mają różne zastosowania, co należy uwzględniać w procesie gotowania. Zrozumienie tych zasad jest fundamentalne dla uzyskania satysfakcjonujących efektów kulinarnych.

Pytanie 8

W jakiej temperaturze powinno się przechowywać mleko oraz produkty mleczne?

A. od +20 C do +25 C
B. od +4 C do +8 C
C. od -5 C do 0 C
D. od +10 C do +15 C
Mleko i przetwory mleczne są produktami wrażliwymi na temperaturę, a ich przechowywanie w zakresie od +4 C do +8 C jest kluczowe dla zapewnienia ich świeżości oraz bezpieczeństwa mikrobiologicznego. W tych warunkach, rozwój niepożądanych mikroorganizmów, takich jak bakterie, jest znacznie ograniczony, co ma istotne znaczenie dla jakości produktów. Przykładowo, przechowywanie mleka w zbyt wysokich temperaturach może prowadzić do szybszego psucia się oraz powstawania nieprzyjemnych zapachów i smaków, a nawet do zatrucia pokarmowego. Z tego powodu standardy przechowywania produktów mlecznych, takie jak te zalecane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem żywności, podkreślają znaczenie utrzymania odpowiednich warunków chłodniczych w sklepach oraz w gospodarstwach domowych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje regularne kontrolowanie temperatury lodówki oraz unikanie wstawiania gorących potraw do wnętrza, co mogłoby podnieść temperaturę w chłodziarce. Warto również pamiętać, że produkty mleczne powinny być przechowywane w oryginalnych opakowaniach, co zabezpiecza je przed zanieczyszczeniem i ułatwia utrzymanie właściwej temperatury.

Pytanie 9

W zależności od sposobu podawania, wina można klasyfikować na:

A. wyborowe, gatunkowe, luksusowe
B. stołowe, deserowe, likierowe
C. lekkie, słabe, mocne
D. wytrawne, półwytrawne, półsłodkie
W odpowiedziach, które nie są prawidłowe, pojawiają się różne nieścisłości dotyczące klasyfikacji win. Przykład pierwszej z wymienionych opcji wskazuje na kategoryzację win w oparciu o ich moc, co jest mylne w kontekście konsumpcji. Wina lekkie, słabe i mocne to określenia skupiające się na zawartości alkoholu, a nie na ich przeznaczeniu przy stole, co ogranicza praktyczne zastosowanie tej klasyfikacji. Kolejny błąd polega na myleniu terminów wyborowe, gatunkowe i luksusowe, które koncentrują się na jakości i cenie win, a nie na ich funkcjonalności w kontekście posiłków. Wina wytrawne, półwytrawne i półsłodkie odnoszą się do poziomu słodyczy, co znowu nie odpowiada na pytanie o konsumpcję. Tego rodzaju klasyfikacje mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie uwzględniają one, jak i kiedy wina są spożywane. W praktyce, ważne jest, aby rozumieć, że skuteczna ocena win wymaga uwzględnienia ich funkcji w posiłku oraz interakcji z jedzeniem, co jest kluczowe dla pełnego doświadczenia kulinarnego.

Pytanie 10

Korzystając z danych zawartych w tabeli wskaż, który z wymienionych środków żywnościowych należy przechowywać w najniższej temperaturze.

Optymalne warunki przechowywania żywności
Temperatura0 ÷ 4°C6 ÷ 10°C10 ÷ 18°C
Wilgotność względnaok. 60%ok. 90%ok. 60%
Środki żywnościoweDróbWarzywaKoncentraty
TłuszczeOwoceCukier
Przetwory mleczneZiemniakiPrzetwory zbożowe

A. Sałata.
B. Dżem.
C. Kasza.
D. Masło.
Masło jest produktem mlecznym, który zgodnie z zaleceniami przechowuje się w niskiej temperaturze, zazwyczaj od 0 do 4°C. Tego rodzaju warunki są niezbędne, aby zapewnić jego świeżość oraz zapobiec rozwojowi bakterii i pleśni, co jest kluczowe dla jakości zdrowotnej produktu. Przechowywanie masła w odpowiedniej temperaturze nie tylko wydłuża jego trwałość, ale również zachowuje jego walory smakowe i odżywcze. W praktyce oznacza to, że należy trzymać masło w lodówce lub w specjalnych pojemnikach przeznaczonych do chłodzenia. Warto również pamiętać, że masło, będąc produktem tłuszczowym, jest bardziej wrażliwe na wysokie temperatury, co może prowadzić do utleniania i utraty jakości. Dobrym przykładem praktyki jest również unikanie częstego wyciągania masła z lodówki do pokojowej temperatury, co mogłoby prowadzić do jego szybszego psucia się. Przechowywanie masła w zalecanej temperaturze jest więc kluczowym elementem zarówno w gospodarstwach domowych, jak i w gastronomii, gdzie dbałość o jakość produktów jest priorytetem.

Pytanie 11

Jakie urządzenie skraca czas przygotowywania dań?

A. Sous-vide.
B. Urządzenie do gotowania.
C. Bemar.
D. Szybkowar.
Chociaż wszystkie wymienione urządzenia mają swoje unikalne zastosowania w kuchni, żadne z nich nie skraca czasu gotowania w taki sposób jak szybkowar. Warnik, na przykład, jest używany głównie do gotowania w niskiej temperaturze, co nie tylko wydłuża czas przygotowania potraw, ale także ma na celu zachowanie ich smaków oraz wartości odżywczych. Metoda sous-vide, z której korzysta warnik, polega na gotowaniu żywności w próżni w kontrolowanej temperaturze, co jest czasochłonne, ale przynosi doskonałe efekty w postaci idealnie ugotowanej potrawy. Bemar, z drugiej strony, to urządzenie, które przede wszystkim służy do podtrzymywania temperatury potraw, a nie do ich gotowania. Nie przyspiesza więc procesu przygotowania, a raczej zabezpiecza gotowe dania przed ostygnięciem. Użytkownicy często mylą funkcje tych urządzeń, sądząc, że każde z nich skraca czas gotowania. W rzeczywistości, dobór odpowiedniego urządzenia do metody gotowania ma kluczowe znaczenie dla efektów kulinarnych, dlatego warto zrozumieć, jak każde z tych urządzeń działa i kiedy jest najbardziej efektywne w kuchni. Kluczowe błędy myślowe, jakie mogą prowadzić do niepoprawnych wniosków, obejmują założenie, że wszystkie nowoczesne urządzenia kuchenne automatycznie poprawiają efektywność gotowania, co nie zawsze jest prawdą, gdyż każda technika gotowania posiada swoje specyficzne przeznaczenie i zastosowania.

Pytanie 12

Korzystając z zamieszczonego normatywu surowcowego, należy sporządzić

Normatyw surowcowy na 5 porcji
Nazwa surowcaIlość
Wołowina bez kości700 g
Mąka10 g
Smalec50 g
Masło20 g

A. szaszłyki.
B. bryzole.
C. kotlety.
D. befsztyki.
Odpowiedzi takie jak befsztyki, kotlety czy szaszłyki są niezgodne z normatywem surowcowym, który szczegółowo określa składniki i metody przygotowania bryzoli. W przypadku befsztyków, danie to opiera się na stosunkowo dużych kawałkach mięsa, które zazwyczaj są grillowane lub smażone w całości, co odbiega od charakterystyki bryzoli. Kotlety, z drugiej strony, mogą przywoływać na myśl różne rodzaje mięsa oraz różne metody przygotowania, ale nie odpowiadają specyfice bryzoli, które wymaga obtaczania w mące i smażenia na smalcu. Szaszłyki to potrawa, która składa się z kawałków mięsa i warzyw, pieczonych na rożnie lub na patyku, co również nie pasuje do normatywu dotyczącego bryzoli. Typowym błędem myślowym jest mylenie kategorii mięsnych, gdzie zamiast koncentrować się na specyfikach dania, można skupić się na ogólnych cechach potraw. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ potrawy ma swoje unikalne właściwości i metody przygotowania. Tylko poprzez szczegółowe zapoznanie się z normatywami surowcowymi można skutecznie i poprawnie przygotować potrawy, które będą odpowiadały wymaganiom zarówno gastronomicznym, jak i oczekiwaniom klientów.

Pytanie 13

Oliwę należy przechowywać w warunkach, gdzie temperatura wynosi

A. od 6 do 9°C
B. od 0 do 4°C
C. od 20 do 25°C
D. od 10 do 18°C
Oliwę z oliwek najlepiej trzymać w tempie od 10 do 18°C, bo dzięki temu zachowuje ona swoje właściwości i wartości odżywcze. Jak za bardzo podniesiemy temperaturę, na przykład do 20-25°C, to oliwa zaczyna się psuć, a jej smak i zapach mogą być gorsze. Co więcej, przy niższych temperaturach, poniżej 10°C, oliwa może robić się mętna i wytrącać osady – to nie jest coś, co chcemy. Dlatego warto trzymać się tych wskazówek dotyczących przechowywania. W profesjonalnych kuchniach oliwę trzyma się w ciemnych butelkach i z dala od światła, żeby też nie przyspieszać psucia. Bycie uważnym na warunki przechowywania naprawdę pomaga zachować smak i zdrowotne właściwości oliwy z oliwek.

Pytanie 14

Który z przedstawionych zestawów obiadowych nie jest skomponowany zgodnie z zasadami układania jadłospisów?

A. Krupnik, ryba smażona, ziemniaki z wody, surówka z warzyw mieszanych, kompot z truskawek
B. Zupa pomidorowa z ryżem, zrazy duszone, kopytka, surówka z czerwonej kapusty, kompot z brzoskwiń
C. Zupa ogórkowa, gulasz wołowy, kopytka, ogórek kwaszony, kompot z agrestu
D. Zupa jarzynowa, pieczeń wołowa, ziemniaki z wody, sałatka z buraków, kompot z jabłek
Zestaw obiadowy, który wybrano jako poprawny, jest zgodny z zasadami planowania jadłospisów, które obejmują zbilansowanie składników odżywczych oraz różnorodność składników. W skład tego zestawu wchodzi zupa jarzynowa, która dostarcza witamin, pieczeń wołowa, źródło białka, oraz ziemniaki, które są źródłem węglowodanów. Sałatka z buraków dodaje błonnika i dodatkowych składników mineralnych, a kompot z jabłek pełni rolę zdrowego napoju bez dodatku cukru. Zgodnie z wytycznymi żywieniowymi, każdy posiłek powinien być źródłem białka, węglowodanów, tłuszczów oraz błonnika, co ten zestaw zapewnia. Dodatkowo, zróżnicowanie kulinarne i sezonowe składniki sprzyjają zdrowemu stylowi życia, co jest zgodne z aktualnymi trendami w dietetyce. Warto również zauważyć, że każda potrawa w tym zestawie jest tradycyjna, co podkreśla znaczenie kulturowe i regionalne w planowaniu jadłospisów, co czyni go jeszcze bardziej wartościowym.

Pytanie 15

Jakie przyprawy są rekomendowane w diecie niskobiałkowej?

A. cynamon oraz pieprz
B. koperek oraz musztarda
C. wanilia oraz imbir
D. kminek i majeranek
Kminek i majeranek to naprawdę fajne przyprawy, zwłaszcza w diecie niskobiałkowej. Kminek jest super, bo pomaga w trawieniu i łagodzi różne dolegliwości żołądkowe, co może być mega ważne, gdy ograniczamy białko. A majeranek? On działa uspokajająco i wspiera układ pokarmowy, co też się przydaje. Można ich używać do zup, duszonych warzyw albo ryżu – są świetne, żeby dodać smaku, bez potrzeby zwiększania białka. Wiesz, w diecie niskobiałkowej trzeba być kreatywnym w kuchni, a takie przyprawy mogą naprawdę pomóc w zaspokojeniu naszych walorów smakowych. No i nie zapominaj, że kminek i majeranek mogą poprawić apetyt, co jest istotne, gdy trzymamy się restrykcyjnej diety. Warto pamiętać, że w dietach niskobiałkowych lepiej korzystać z naturalnych przypraw, bo wspierają nasze zdrowie i samopoczucie.

Pytanie 16

Kalafior oraz brokuł zaliczają się do grupy warzyw

A. liściowych
B. korzeniowych
C. strączkowych
D. kapustnych
Brokuły i kalafiory to faktycznie warzywa kapustne, a należą do rodziny Brassicaceae. To ciekawe, bo mają w sobie mnóstwo cennych składników, jak witamina C czy K, a także sporo błonnika, który jest super dla zdrowia. Można je jeść na wiele sposobów – surowe w sałatkach, gotowane, smażone czy pieczone. Są bardzo popularne w diecie wegetariańskiej i wegańskiej, bo mają sporo wartości odżywczych i są wszechstronne. Dodatkowo, dużo badań mówi o ich właściwościach przeciwnowotworowych, co tylko potwierdza, jak są ważne w zdrowym żywieniu. A co ciekawe, ich uprawa jest zgodna z nowoczesnymi trendami w rolnictwie, co też może być istotne dla tych, co dbają o ekologię.

Pytanie 17

Rolady powinny być przygotowywane z ciasta

A. biszkoptowego
B. zbijanego
C. naleśnikowego
D. francuskiego
Rolady, jako popularne danie, najczęściej sporządza się z ciasta biszkoptowego, które charakteryzuje się lekką, puszystą strukturą oraz delikatnym smakiem. Ciasto biszkoptowe jest idealne do zwijania, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej formy rolady. Po upieczeniu, ciasto biszkoptowe można łatwo nawilżyć, co dodatkowo zwiększa jego elastyczność, a to czyni je doskonałą bazą do różnorodnych nadzień, takich jak owoce, kremy czy dżemy. W praktyce, użycie ciasta biszkoptowego pozwala na tworzenie różnorodnych wariantów smakowych, od tradycyjnych po nowoczesne, z wykorzystaniem różnych składników. Standardy kulinarne nakładają duży nacisk na jakość ciasta, co oznacza, że ważne jest, aby używać świeżych składników oraz przestrzegać odpowiednich proporcji. Oprócz tego, techniki takie jak właściwe ubijanie białek oraz stopniowe dodawanie mąki są kluczowe dla uzyskania idealnej konsystencji, co z kolei wpływa na ostateczny rezultat kulinarny. Dlatego ciasto biszkoptowe jest najlepszym wyborem dla rolady.

Pytanie 18

Który system zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego żywności bada możliwości wystąpienia zagrożeń oraz określa metody ich kontrolowania?

A. GHP
B. GMP
C. HACCP
D. TQM
System HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli, to super ważne podejście, które pomaga nam ogarniać ryzyko związane z bezpieczeństwem żywności. To coś jak detektyw, który analizuje różne zagrożenia, czy to biologiczne, chemiczne, czy jakieś fizyczne, które mogą pojawić się na każdym etapie produkcji. Dzięki HACCP można szybciej wyłapać problemy i wdrożyć działania, które zwiększają bezpieczeństwo jedzenia. Na przykład, w produkcji mięsa zwraca się uwagę na krytyczne punkty, jak obróbka termiczna, i wtedy monitoruje się temperaturę oraz czas gotowania – to naprawdę zwiększa pewność, że jedzenie jest bezpieczne. Co więcej, HACCP jest zgodny z międzynarodowymi standardami, jak ISO 22000 i normami FDA, przez co jest szeroko uznawany w branży przetwórstwa żywności. Wydaje mi się, że to świetne narzędzie, które każdy producent powinien znać.

Pytanie 19

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz, ile wynosi koszt 10 porcji potrawy.

Nazwa potrawy: Koktajl
Lp.Nazwa produktuIlość na 1 porcję [g]Cena za 1kg [zł]
1.Jogurt naturalny 2%2007,50
2.Czarna porzeczka1005,00
3.Cukier105,00

A. 1,80 zł
B. 15,00 zł
C. 18,00 zł
D. 1,50 zł
Często występującym błędem jest błędne przeliczenie kosztów jednostkowych potraw. Odpowiedzi, które sugerują ceny poniżej 18,00 zł, mogą wynikać z niepoprawnego zrozumienia koncepcji kosztów składników. W gastronomii kluczowe jest zrozumienie, że cena jednostkowa nie zawsze jest równa najniższej cenie składników, ale wynika z ich sumarycznego kosztu oraz sposobu przygotowania. Osoby, które wybrały 1,80 zł, mogą mylić koszt jednej porcji ze średnią ceną składnika, co prowadzi do błędnych wniosków o całkowitym koszcie. Odpowiedzi takie jak 15,00 zł czy 1,50 zł również mogą sugerować, że osoba nie uwzględniła pełnego kosztu wszystkich składników, lub dokonała błędnych założeń dotyczących porcji. W kontekście gastronomicznym niezbędne jest, aby przy kalkulacjach kosztów brać pod uwagę nie tylko ceny jednostkowe, ale również inne czynniki, takie jak straty przy obróbce czy różnice w cenach dostawców. Zrozumienie, jak te elementy wpływają na całkowity koszt potrawy, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania restauracją i utrzymania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 20

Jaka jest wartość kosztu jednostkowego obiadu, jeśli całkowity wydatek na wyżywienie 100 kuracjuszy w sanatorium wynosi 4500 zł, a suma kosztów pozostałych posiłków (śniadanie, podwieczorek i kolacja) dla jednego kuracjusza to 25 zł?

A. 20 zł
B. 15 zł
C. 25 zł
D. 45 zł
Aby obliczyć koszt jednostkowy obiadu, należy najpierw ustalić całkowity koszt wyżywienia dla kuracjusza. Całodzienny koszt wyżywienia dla 100 kuracjuszy wynosi 4500 zł, więc koszt dla jednego kuracjusza to 4500 zł / 100 = 45 zł. Z tego kosztu musimy odjąć koszt pozostałych posiłków, które wynoszą 25 zł na osobę (śniadania, podwieczorek i kolacja). Koszt obiadu można więc obliczyć jako 45 zł - 25 zł = 20 zł. Ta odpowiedź jest znacząca, ponieważ pokazuje, jak ważne jest zrozumienie struktury kosztów w kontekście zarządzania wyżywieniem w instytucjach takich jak sanatoria. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce może pomóc w optymalizacji budżetu żywieniowego oraz w zapewnieniu zrównoważonego i zdrowego wyżywienia dla kuracjuszy, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi jakości usług gastronomicznych.

Pytanie 21

Jakie surowce są wyłącznie klasyfikowane jako produkty tłuszczowe?

A. Boczek, jaja, soja
B. Łój, margaryna, smalec
C. Masło, boczek, śmietana
D. Słonina, margaryna, kukurydza
Łój, margaryna i smalec to surowce, które należą wyłącznie do grupy produktów tłuszczowych. Łój, pozyskiwany głównie z tłuszczu zwierzęcego, jest bogaty w nasycone kwasy tłuszczowe, co czyni go idealnym do długotrwałego przechowywania i stosowania w piekarstwie oraz cukiernictwie. Margaryna, będąca produktem pochodzenia roślinnego, jest powszechnie używana jako substytut masła w wielu przepisach, a jej składniki mogą obejmować oleje roślinne, które są poddawane procesom uwodornienia. Smalec, otrzymywany z tłuszczu wieprzowego, świetnie sprawdza się w tradycyjnej polskiej kuchni, zwłaszcza do smażenia. Te produkty są klasyfikowane jako tłuszcze, ponieważ ich głównym składnikiem są lipidy, które pełnią kluczową rolę w dostarczaniu energii oraz wchłanianiu witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E, K). W praktyce, znajomość różnicy między produktami tłuszczowymi, a innymi grupami żywnościowymi jest istotna w dietetyce oraz kulinariach, co jest zgodne z zasadami zdrowego żywienia i normami żywnościowymi.

Pytanie 22

Największą ilość witaminy A można uzyskać po spożyciu

A. wątroby i masła
B. jabłek i masła
C. wątroby i słoniny
D. jabłek i słoniny
Spożywanie jabłek i masła lub jabłek i słoniny nie stanowi optymalnego źródła witaminy A. Jabłka, chociaż są zdrowe i bogate w błonnik oraz witaminę C, nie zawierają istotnych ilości witaminy A. Jest to powszechny błąd, gdyż wiele osób myli owoce z produktami zwierzęcymi pod względem wartości odżywczych. Masło, mimo że dostarcza pewną ilość witaminy A, to jednak jego wpływ na całkowite spożycie tej witaminy jest znikomy w porównaniu z wątrobą. W przypadku słoniny, podobnie jak w przypadku masła, można mówić o zawartości tłuszczu, jednak nie dostarcza ona witaminy A w takiej samej ilości jak wątroba. Kluczowym aspektem jest to, że witamina A występuje głównie w produktach zwierzęcych, a jej najbogatszym źródłem są wątroby oraz niektóre produkty mleczne. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że witamina A w postaci beta-karotenu, która znajduje się w warzywach i owocach, jest mniej efektywnie przekształcana przez organizm w aktywną formę retinolu. Dlatego poleganie na jabłkach czy słoninie jako źródłach witaminy A prowadzi do niedoborów, co może mieć poważne konsekwencje zdrowotne, takie jak problemy ze wzrokiem czy osłabiona odporność. Zrozumienie różnicy między różnymi źródłami witaminy A oraz ich efektywności w diecie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.

Pytanie 23

W lokalu gastronomicznym do czynności uznawanych za brudne wlicza się

A. krojenie warzyw
B. mycie warzyw
C. przygotowywanie surówki
D. podawanie surówki
Czyszczenie warzyw jest kluczowym etapem w procesie przygotowywania dań w zakładach gastronomicznych. Ta czynność ma na celu usunięcie zanieczyszczeń, resztek ziemi oraz potencjalnie niebezpiecznych pestycydów czy mikroorganizmów, które mogą znajdować się na powierzchni surowców. W praktyce, czyszczenie warzyw powinno być przeprowadzane zgodnie z ustalonymi standardami sanitarnymi, które gwarantują bezpieczeństwo żywności. Na przykład, przed przystąpieniem do obróbki warzyw, należy je dokładnie umyć pod bieżącą wodą, a w przypadku warzyw korzeniowych, takich jak marchew czy buraki, warto użyć szczotki. Dobrą praktyką jest także moczenie warzyw w wodzie z dodatkiem środka dezynfekującego, co dodatkowo podnosi poziom bezpieczeństwa. W odpowiednich warunkach czyszczenie warzyw zmniejsza ryzyko kontaminacji krzyżowej i przyczynia się do lepszej jakości serwowanych potraw, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia konsumentów oraz reputacji zakładu gastronomicznego.

Pytanie 24

W pszennej mące obecne są białka:

A. glutenina, mioglobina
B. gliadyna, kolagen
C. glutenina, elastyna
D. gliadyna, glutenina
Wybór białek, które nie występują w mące pszennej, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich roli i obecności w składnikach. Na przykład, elastyna i kolagen to białka, które są związane głównie z tkankami zwierzęcymi, a nie z mąką pszenną. Są one odpowiedzialne za elastyczność oraz wytrzymałość tkanek, takich jak skóra czy ścięgna, a ich obecność w mące jest całkowicie nieuzasadniona. Mioglobina, z kolei, to białko mięśniowe, które pełni rolę w przechowywaniu tlenu w mięśniach i również nie znajduje się w mące pszennej. Niezrozumienie różnicy między białkami roślinnymi a zwierzęcymi może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących właściwości składników używanych w piekarnictwie. Białka te mają różne struktury i funkcje, co jest kluczowe dla zrozumienia, jak mąka oddziałuje podczas procesu wyrabiania ciasta. Zastosowanie mąki zawierającej białka takie jak glutenina i gliadyna jest fundamentalne dla uzyskania odpowiedniej konsystencji i smaku wypieków. Wiedza o rodzajach białek oraz ich roli w technologii żywności jest niezbędna dla każdego, kto chce profesjonalnie zajmować się pieczeniem lub przetwarzaniem zbóż.

Pytanie 25

Sekcja wysyłkowa zakładu gastronomicznego stanowi połączenie jego elementów

A. socjalnej z produkcyjną
B. produkcyjnej z usługowo-handlową
C. produkcyjnej z magazynową
D. magazynowej z usługowo-handlową
Dział ekspedycyjny zakładu gastronomicznego odgrywa kluczową rolę w integracji procesów produkcyjnych z usługowo-handlowymi. Odpowiedź, która wskazuje na to połączenie, jest poprawna, ponieważ dział ekspedycji zajmuje się nie tylko przygotowaniem potraw, ale także ich efektywnym dostarczaniem do klientów oraz zarządzaniem sprzedażą. W praktyce, aspekt produkcyjny obejmuje przygotowanie i pakowanie produktów, podczas gdy komponent usługowo-handlowy koncentruje się na obsłudze klienta, zarządzaniu zamówieniami oraz realizacji dostaw. Taki model działania ma na celu zwiększenie efektywności operacyjnej i satysfakcji klienta. W branży gastronomicznej stosuje się różnorodne standardy jakości, takie jak HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności zarówno w procesie produkcji, jak i podczas jej transportu. Ponadto, dobre praktyki w zakresie zarządzania logistyką w gastronomii podkreślają znaczenie sprawnego przepływu produktów, co jest osiągane dzięki ścisłej współpracy między działem produkcyjnym a sprzedażowym.

Pytanie 26

W obszarze czystym w restauracji należy realizować

A. rozmrażanie ryb
B. pakowanie potraw
C. dezynfekcję jajek
D. segregację owoców
Porcjonowanie potraw w strefie czystej zakładu gastronomicznego jest kluczowym procesem, który zapewnia bezpieczeństwo żywności oraz jej wysoką jakość. W strefie czystej, gdzie panują rygorystyczne normy sanitarno-epidemiologiczne, należy unikać wszelkich działań, które mogą wprowadzać kontaminację. Porcjonowanie potraw polega na dokładnym dzieleniu jedzenia na odpowiednie porcje, co nie tylko ułatwia serwowanie, ale również minimalizuje ryzyko zanieczyszczenia krzyżowego. W praktyce, należy stosować czyste narzędzia oraz powierzchnie robocze i pamiętać o zachowaniu odpowiednich procedur higienicznych. Dzięki porcjonowaniu możliwe jest także lepsze zarządzanie zapasami oraz kontrola porcji, co jest zgodne z zaleceniami HACCP, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Dodatkowo, odpowiednie porcjonowanie wpływa na estetykę serwowanych dań, co jest istotnym elementem w gastronomii.

Pytanie 27

Podczas przechowywania mięsa dochodzi do procesu

A. autolizy
B. kiełkowania
C. denaturacji
D. oddychania
Wybór oddychania jako procesu zachodzącego w mięsie podczas przechowywania nie jest właściwy, ponieważ oddychanie odnosi się do wymiany gazów w organizmach żywych i nie jest procesem, który miałby miejsce w martwych tkankach. Mięso przestaje być częścią żywego organizmu, więc procesy biologiczne typu oddychanie nie są już aktywne. Denaturacja, z drugiej strony, to proces, w którym białka zmieniają swoją strukturalną konformację, co rzeczywiście ma miejsce w mięsie, ale nie jest głównym procesem zachodzącym podczas jego przechowywania. Denaturacja może wystąpić na przykład pod wpływem wysokiej temperatury w trakcie gotowania, a nie jest procesem, który definiuje zmiany chemiczne zachodzące w mięsie w czasie przechowywania. Kiełkowanie odnosi się do procesu, w którym nasiona rozwijają się w rośliny, co nie ma zastosowania w kontekście przechowywania mięsa. Wszelkie nieporozumienia dotyczące tych terminów mogą prowadzić do błędnego postrzegania jakości i procesów, które zachodzą w mięsie, a kluczowe jest zrozumienie, że autoliza jest naturalnym i pożądanym procesem, który wpływa na właściwości mięsa, co jest istotne, zwłaszcza w kontekście przemysłu spożywczego oraz zapewnienia jakości produktów mięsnych.

Pytanie 28

Oblicz, ile kilogramów mięsa trzeba przygotować do wykonania 25 porcji sztufady, gdy na jedną porcję przypada 250 gramów mięsa?

A. 25,00 kg
B. 2,50 kg
C. 62,50 kg
D. 6,25 kg
Aby obliczyć ilość mięsa potrzebną do sporządzenia 25 porcji sztufady, należy pomnożyć liczbę porcji przez ilość mięsa przypadającą na jedną porcję. W tym przypadku, 25 porcji mnożymy przez 250 gramów mięsa na porcję, co daje 6250 gramów. Następnie przeliczamy tę wartość na kilogramy: 6250 gramów to 6,25 kg. Takie obliczenia są szczególnie ważne w gastronomii, gdzie precyzyjne przygotowanie składników ma kluczowe znaczenie dla jakości potrawy. W praktyce, wiedza o odpowiednich proporcjach składników jest niezbędna, aby zapewnić spójność smaku i tekstury potrawy, a także umożliwić poprawne kalkulacje kosztów. W branży gastronomicznej standardem jest stosowanie przeliczników gramowych na kilogramy, co ułatwia zarządzanie zakupem produktów oraz ich przechowywaniem w magazynie. Prawidłowe obliczenia nie tylko wpływają na jakość serwowanych dań, ale także na efektywność operacyjną kuchni.

Pytanie 29

Związki Maillarda powstają w trakcie wytwarzania

A. frytek
B. pulpetów
C. musów
D. surówek
Związki Maillarda to kompleksowe reakcje chemiczne, które zachodzą podczas smażenia, pieczenia lub grillowania, kiedy aminokwasy reagują z cukrami redukującymi, tworząc charakterystyczne brązowe zabarwienie oraz intensywny aromat. Ich powstawanie jest kluczowe w produkcji frytek, gdzie ziemniaki są poddawane wysokiej temperaturze, co sprzyja tym reakcjom. Maillard wprowadza nie tylko atrakcyjny kolor, ale również poprawia walory smakowe potraw, co jest istotne w gastronomii. W praktyce, dobre frytki powinny być smażone w odpowiedniej temperaturze (około 175-190°C) przez określony czas, co pozwala na uzyskanie optymalnego efektu Maillarda. Warto również zwrócić uwagę, że kontrolowanie procesu smażenia, w tym czasu i temperatury, jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanej tekstury i smaku frytek, co jest uznawane za standard w branży gastronomicznej. Wiedza o reakcjach Maillarda może być zastosowana nie tylko w produkcji frytek, ale również w innych potrawach, takich jak pieczone mięsa czy wypieki, gdzie efekty te są równie pożądane.

Pytanie 30

Która z wymienionych przypraw jest najczęściej używana do potraw kuchni włoskiej?

A. Kurkuma
B. Bazylia
C. Imbir
D. Cynamon
Bazylia jest jedną z najbardziej charakterystycznych przypraw używanych w kuchni włoskiej, znana ze swojego świeżego, aromatycznego smaku, który doskonale komponuje się z klasycznymi włoskimi daniami. Najczęściej stosuje się ją do sosów pomidorowych, które są podstawą wielu włoskich potraw, takich jak pizza czy makaron. Bazylia jest także niezastąpionym składnikiem pesto, tradycyjnego włoskiego sosu, który jest uwielbiany na całym świecie. W kuchni włoskiej bazylia jest często używana świeża, co podkreśla jej intensywny smak i aromat. Oprócz walorów smakowych, bazylia ma również korzyści zdrowotne: zawiera antyoksydanty, które mogą wspomagać układ odpornościowy i poprawiać zdrowie serca. Warto wspomnieć, że bazylia jest częścią klasycznego trio ziół, razem z oregano i tymiankiem, które są podstawą wielu włoskich przepisów. Zatem bazylia nie tylko dodaje smaku potrawom, ale także jest symbolem kuchni włoskiej, podkreślając jej naturalność i prostotę.

Pytanie 31

Eklery oraz ptysie powinny być przygotowywane z ciasta

A. francuskiego
B. półfrancuskiego
C. parzonego
D. zbijanego
Eklery i ptysie to popularne wyroby cukiernicze, które sporządzane są z ciasta parzonego. Ciasto to powstaje poprzez połączenie mąki, wody oraz tłuszczu, które następnie są gotowane na ogniu, co powoduje, że składniki się łączą i tworzą gładką masę. Kluczowym etapem w produkcji ciasta parzonego jest jego schłodzenie przed dodaniem jaj, co zapewnia odpowiednią konsystencję. Po dodaniu jaj, ciasto staje się lekkie i puszyste, co pozwala na uzyskanie charakterystycznych kształtów eklerek i ptysiów podczas pieczenia. W trakcie pieczenia, para wodna powstająca z wilgoci w cieście sprawia, że wypieki rosną, tworząc w środku pustą przestrzeń, idealną do nadziewania. Stosowanie ciasta parzonego w cukiernictwie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, a jego zalety obejmują nie tylko łatwość w formowaniu, ale również możliwość uzyskania różnorodnych smaków poprzez nadzienie lub polewę.

Pytanie 32

Obecność światła podczas składowania ziemniaków podnosi stężenie

A. kwasu askorbinowego
B. solaniny
C. węglowodanów
D. składników mineralnych
Ok, no to nie do końca to jest to. Ziemniaki mają węglowodany, które dają energię, ale ich zawartość nie ma nic wspólnego z dostępem światła. Jak je przechowujemy, to węglowodany mogą się zmieniać, ale to nie przez światło. Witamina C, czyli kwas askorbinowy, jest ważnym składnikiem odżywczym, ale też nie wpływa na solaninę. Mówiąc o składnikach mineralnych, choć są istotne, to nie zmieniają się przez światło. Często myli się procesy związane z solaniną i to jak światło wpływa na inne składniki. Choć światło stymuluje produkcję chlorofilu, co jest spoko, w kontekście ziemniaków prowadzi do niebezpiecznych skutków zdrowotnych. Dlatego lepiej skupić się na tym, jak przechowywać ziemniaki, a nie myśleć o wartościach odżywczych związanych z ich wystawieniem na światło.

Pytanie 33

Pęczak wytwarzany jest

A. z gryki
B. z owsa
C. z jęczmienia
D. z pszenicy
Odpowiedzi na pytanie o to, z jakiego zboża otrzymuje się pęczak, często mogą wprowadzać w błąd, zwłaszcza gdy mylone jest zrozumienie różnych rodzajów ziaren. Owies, gryka oraz pszenica to zboża, które mają swoje specyficzne zastosowania i cechy, ale nie są źródłem pęczaku. Owies jest powszechnie używany do produkcji płatków i pasz dla zwierząt, a jego wartości odżywcze są inne niż w przypadku jęczmienia. Gryka, choć często stosowana w diecie jako alternatywne źródło białka i błonnika, nie jest zbożem w sensie botanicznym, a jej przetwory, takie jak kasza gryczana, różnią się znacznie od pęczaku. Pszenica z kolei jest szeroko stosowana do produkcji mąki, chleba i makaronów, ale nie jest źródłem pęczaku. Właściwe zrozumienie różnic między tymi zbożami jest kluczowe dla właściwego doboru składników w kuchni. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia pęczaku z innymi produktami zbożowymi, co podkreśla potrzebę zrozumienia specyficznych procesów przetwarzania i zastosowania poszczególnych rodzajów zbóż. Wiedza na temat tych różnic nie tylko wzbogaca naszą dietę, ale również pozwala na bardziej świadome podejście do żywności i jej wartości odżywczych.

Pytanie 34

Zakres temperatur 0°C + 4°C powinien być utrzymywany

A. w magazynie towarów suchych
B. w komorze o obniżonej temperaturze
C. w komorze chłodniczej
D. w przechowalni ziemniaków
Odpowiedź "w komorze chłodniczej" jest poprawna, ponieważ ten typ pomieszczenia użytkowanego w magazynowaniu jest zaprojektowany do utrzymania temperatury w zakresie 0°C do 4°C, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i trwałości wielu produktów, w tym żywności. W komorach chłodniczych, procesy takie jak fermentacja, rozwój bakterii i psucie się żywności są znacznie spowolnione, co pozwala na przedłużenie okresu przydatności do spożycia. Przykładowo, w przemyśle spożywczym, produkty takie jak mięso, nabiał oraz niektóre warzywa wymagają precyzyjnego zarządzania temperaturą, aby uniknąć zepsucia. Dobre praktyki w zakresie przechowywania produktów w chłodziarkach obejmują regularne monitorowanie temperatury oraz szybkie usuwanie produktów przeterminowanych, co jest zgodne z normami HACCP, mającymi na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 35

Przekąska, której nie powinno się serwować podczas koktajlowego przyjęcia, to

A. koreczki z warzyw.
B. tartinki z łososiem.
C. koreczki z owoców.
D. befsztyk po angielsku.
Befsztyk po angielsku, będący surowym mięsem, jest niewłaściwą przekąską do serwowania podczas przyjęcia koktajlowego głównie z powodów związanych z bezpieczeństwem żywności oraz etykietą kulinarną. Przyjęcia koktajlowe z reguły odbywają się w mniej formalnej atmosferze, gdzie serwuje się małe, łatwe do spożycia porcje. Potrawy takie jak koreczki warzywne, koreczki owocowe czy tartinki z łososiem są wyjątkowo odpowiednie, ponieważ są one nie tylko estetyczne, ale także łatwe do jedzenia w ruchu. Podanie surowego mięsa w takiej formie może narazić gości na ryzyko zatrucia pokarmowego, co jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa żywności, które sugerują, że mięso powinno być zawsze odpowiednio przygotowane i podawane w bezpiecznych warunkach. Etykieta kulinarna na przyjęciach koktajlowych zaleca serwowanie potraw, które są dobrze przyjęte przez wszystkich gości, a befsztyk po angielsku może być kontrowersyjny ze względu na preferencje dietetyczne oraz alergie pokarmowe. Warto również pamiętać, że odpowiednie dobieranie dań do stylu przyjęcia jest kluczowe dla jego powodzenia.

Pytanie 36

Użycie właściwych kolorów desek w odniesieniu do konkretnych produktów spożywczych jest zgodne z wymaganiami

A. systemu HACCP
B. systemu TQM
C. normatywu potrawy
D. receptury potrawy
Stosowanie odpowiednich kolorów desek do określonych środków spożywczych jest kluczowym elementem systemu HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności. System ten opiera się na identyfikacji i kontroli zagrożeń związanych z produkcją żywności. W ramach HACCP wprowadza się zasady, które pomagają w zapobieganiu kontaminacji krzyżowej. Przydzielanie kolorów desek do różnych rodzajów produktów spożywczych, takich jak mięso, ryby, warzywa czy pieczywo, jest praktycznym rozwiązaniem, które ułatwia pracownikom kuchni szybką identyfikację, którym produktom mogą być przypisane konkretne narzędzia. Na przykład, deska czerwona może być używana tylko do mięsa, podczas gdy deska zielona do warzyw. W ten sposób redukuje się ryzyko przenikania bakterii i alergenów, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia konsumentów. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w wielu profesjonalnych kuchniach oraz lokalach gastronomicznych, które przestrzegają standardów bezpieczeństwa żywności, takich jak te zalecane przez WHO czy lokalne sanepidy.

Pytanie 37

Czyste zupy, takie jak barszcz czerwony, podaje się w

A. talerzach
B. filiżankach
C. wazach
D. bulionówkach
Podawanie czystych zup, jak barszcz, w filiżankach czy na talerzach to nie najlepszy pomysł. Filiżanki są raczej do napojów, jak kawa czy herbata, a nie do zupy – łatwo można je rozlać. No i talerze też nie są idealne dla czystych bulionów, bo są bardziej do zup z kawałkami mięsa czy warzyw. Czasami ludzie mylą, co do czego służy, i zapominają o zasadach serwowania. To ważne, bo odpowiednie naczynie wpływa na całe doświadczenie jedzenia, a my jednak chcemy, żeby było to przyjemne i estetyczne. Dlatego najlepiej stosować bulionówki do tych zup czystych.

Pytanie 38

Co nie wchodzi w skład tradycyjnego amerykańskiego śniadania?

A. jajka na bekonie oraz herbata z mlekiem
B. płatki kukurydziane z zimnym mlekiem
C. rogaliki z ciasta francuskiego z masłem i dżem
D. tosty i świeżo wyciskany sok pomarańczowy
Wybór odpowiedzi, która zawiera jajka na bekonie i herbatę z mlekiem, jest mylny, ponieważ śniadanie amerykańskie często zawiera właśnie te elementy. Jajka w różnych formach, takie jak jajka sadzone, jajka na bekonie czy jajka omletowe, są fundamentem amerykańskiego śniadania, często serwowane z boczkiem lub kiełbasą, co dostarcza białka oraz tłuszczy. Herbata z mlekiem, choć mniej popularna niż kawa, także znajduje się w ofercie wielu restauracji i domów amerykańskich. Z kolei odpowiedź dotycząca tostów i świeżo wyciśniętego soku z pomarańczy jest również typowa dla amerykańskiego stylu śniadania, ponieważ tosty często podawane są w połączeniu z dżemem, a świeżo wyciskany sok z pomarańczy jest popularnym napojem. Płatki kukurydziane z mlekiem są kolejnym klasycznym elementem amerykańskiego śniadania, a ich łatwość w przygotowaniu oraz różnorodność dostępnych smaków sprawiają, że są one chętnie wybierane przez wiele osób. Typowym błędem jest utożsamianie niektórych europejskich potraw, takich jak rogaliki, z amerykańskim stylem śniadania, co prowadzi do nieporozumień dotyczących kulinarnych tradycji.

Pytanie 39

Jakiego sprzętu, poza talerzykiem, należy użyć do przygotowania jaj poszetowych?

A. Garnka szerokiego i łyżki cedzakowej
B. Patelni ceramicznej oraz drewnianej łopatki
C. Patelni teflonowej oraz łyżki z drewna
D. Garnka o dużej wysokości oraz gorącej szklanki
Szeroki garnek jest kluczowym elementem przy przygotowywaniu jaj poszetowych, ponieważ pozwala na swobodne gotowanie jaj w wodzie, co jest istotne dla osiągnięcia idealnej konsystencji białka i żółtka. Dzięki szerokiemu dnu garnka, woda może równomiernie krążyć, co minimalizuje ryzyko przywierania jaj do powierzchni. Użycie łyżki cedzakowej umożliwia delikatne wyciąganie jaj z wrzącej wody bez uszkodzenia ich struktury. Podczas gotowania, powinno się również dodać ocet do wody, co pomoże w koagulacji białka i uzyskaniu bardziej zwartych kształtów. Dobre praktyki kulinarne zalecają gotowanie w temperaturze około 80-90°C oraz przygotowywanie każdego jaja z osobna, co pozwala na kontrolowanie procesu gotowania. Dzięki temu można osiągnąć idealny efekt - delikatne i aksamitne jajka poszetowe, które doskonale pasują do wielu potraw, takich jak sałatki, tosty czy dania śniadaniowe.

Pytanie 40

Podczas gotowania peklowanej golonki kolagen ulega

A. denaturacji, kleikowaniu i degradacji
B. denaturacji, dekstrynizacji i hydrolizie
C. pęcznieniu, denaturacji i hydrolizie
D. pęcznieniu, kleikowaniu i dekstrynizacji
Analiza niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesów zachodzących w kolagenie podczas gotowania. Odpowiedzi, które sugerują kleikowanie, dekstrynizację czy degradację, nie oddają rzeczywistego zachowania kolagenu w wysokotemperaturowych warunkach. Kleikowanie odnosi się zazwyczaj do skrobi, a nie białek, i jest procesem, w którym skrobia pęcznieje i tworzy żel, co nie ma zastosowania w przypadku kolagenu. Dekstrynizacja to przekształcenie skrobi w dektryny, które powstają w wyniku działania wysokiej temperatury, ale nie jest to proces właściwy dla białek. Z kolei degradacja kolagenu w kontekście gotowania może być myląca; podczas gdy kolagen rzeczywiście ulega rozkładowi, właściwszym terminem opisującym to zjawisko w kontekście gotowania jest hydroliza, która prowadzi do powstania żelatyny. W kontekście kulinarnym takie nieprecyzyjne rozumienie procesów białkowych może prowadzić do błędnych metod gotowania, co wpływa na jakość potrawy. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że gotowanie kolagenu w odpowiednich warunkach wpływa na teksturę i smak potrawy, co jest fundamentem kulinarnej sztuki.