Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 11:56
Data zakończenia: 14 maja 2025 12:37

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Firma, która wprowadza na istniejący rynek nowy lub usprawniony produkt, wykorzystuje strategię

A. dywersyfikacji

B. rozwoju produktu

C. rozwoju rynku

D. penetracji rynku

Wybór strategii rozwoju rynku, dywersyfikacji, czy penetracji rynku w kontekście wprowadzania nowych produktów na istniejący rynek jest mylny z kilku powodów. Strategia rozwoju rynku koncentruje się na wprowadzaniu istniejących produktów na nowe rynki, co nie ma zastosowania w przypadku modernizacji lub wprowadzenia nowego produktu na rynek, na którym firma już działa. Z kolei dywersyfikacja oznacza wprowadzanie nowych produktów na nowe rynki, co również nie jest zgodne z definicją rozwoju produktu. Penetracja rynku dotyczy zwiększania udziału w rynku poprzez sprzedaż istniejących produktów, a nie ich modyfikację lub innowację. Te błędne koncepcje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia strategii marketingowych oraz ich celów. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każda strategia ma swój unikalny kontekst i zastosowanie. Użycie niewłaściwego terminu w strategii marketingowej może prowadzić do nieefektywnego planowania oraz alokacji zasobów. Zrozumienie różnic między tymi strategiami jest niezbędne dla skutecznego prowadzenia działań marketingowych oraz innowacyjnych w firmach.

Pytanie 2

Aby wyprodukować 1 litr dżemu wiśniowego, zgodnie z normami, potrzebne jest 0,8 kg wiśni oraz 0,4 kg cukru. Ile kilogramów wiśni i cukru będzie wymagane do wytworzenia 600 litrów dżemu wiśniowego?

A. 750 kg wiśni i 1 500 kg cukru

B. 480 kg wiśni i 240 kg cukru

C. 480 kg wiśni i 120 kg cukru

D. 720 kg wiśni i 720 kg cukru

Odpowiedź 480 kg wiśni i 240 kg cukru jest prawidłowa, ponieważ do produkcji 1 litra dżemu wiśniowego wymagane jest 0,8 kg wiśni oraz 0,4 kg cukru. Aby obliczyć ilość surowców potrzebnych do wyprodukowania 600 litrów dżemu, należy pomnożyć te wartości przez 600. 0,8 kg wiśni x 600 litrów = 480 kg wiśni, a 0,4 kg cukru x 600 litrów = 240 kg cukru. Te obliczenia są zgodne z normami przemysłowymi i standardami produkcji, które uwzględniają proporcje surowców, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i smaku dżemu. Odpowiednie zrozumienie tych proporcji jest istotne nie tylko w kontekście produkcji dżemu, ale także w innych procesach przetwórstwa żywności. Przykładowo, w branży spożywczej zrozumienie proporcji składników umożliwia optymalizację kosztów produkcji oraz minimalizację odpadów, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi i efektywności operacyjnej.

Pytanie 3

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz kwotę zobowiązania z tytułu podatku VAT podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego za grudzień.

Informacje dotyczące podatku VAT za grudzień	Wartość w zł
Podatek VAT należny od sprzedaży	6 420,00
Podatek VAT naliczony od nabycia towarów i usług pozostałych	4 350,00
Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym za listopad	720,00

A. 2 070,00 zł

B. 3 630,00 zł

C. 1 350,00 zł

D. 2 790,00 zł

Odpowiedź 1 350,00 zł jest prawidłowa, ponieważ obliczenie zobowiązania z tytułu podatku VAT wymaga zastosowania odpowiednich zasad. Na początku należy zidentyfikować wysokość podatku VAT należnego od sprzedaży, który powinien być zgłoszony w deklaracji VAT za grudzień. Następnie, od tej kwoty odliczamy podatek VAT naliczony, który został zapłacony przy nabyciu towarów i usług w tym samym okresie. Po uwzględnieniu wszelkich odliczeń, takich jak ewentualne nadwyżki VAT naliczonego z poprzednich miesięcy, uzyskujemy ostateczną kwotę zobowiązania. Używanie poprawnych zasad rachunkowości oraz przepisów dotyczących VAT jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia. Przykładem może być sytuacja, w której przedsiębiorca sprzedaje towary, ale również nabywa materiały do produkcji, co wpływa na obliczenia VAT. Zachowanie dokładności i zgodności z procedurami jest niezbędne dla uniknięcia problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 4

Inflacja kosztowa wynika z

A. spadku podaży.

B. wzrostu popytu.

C. wzrostu podaży.

D. spadku popytu.

Inflacja kosztowa występuje, gdy koszty produkcji wzrastają, co prowadzi do zwiększenia cen dóbr i usług. Spadek podaży, na przykład spowodowany zakłóceniami w łańcuchu dostaw, wzrostem kosztów surowców lub problemami z zatrudnieniem, zmusza producentów do podnoszenia cen, aby zrekompensować wyższe wydatki. Przykładem może być sytuacja, w której wzrastają ceny ropy naftowej, co wpływa na koszty transportu i produkcji. W rezultacie, firmy przenoszą te koszty na konsumentów, co prowadzi do wzrostu cen. Dobrymi praktykami w zarządzaniu inflacją kosztową są monitorowanie i optymalizacja kosztów produkcji, poszukiwanie alternatywnych dostawców oraz inwestowanie w technologie zwiększające efektywność. Zrozumienie mechanizmów inflacji kosztowej jest kluczowe dla menedżerów i ekonomistów, którzy muszą podejmować strategiczne decyzje w obliczu zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 5

Komisja inwentaryzacyjna ustaliła w przedsiębiorstwie na koniec roku wyniki inwentaryzacji, które podano w tabeli. Towary podlegają kompensacie według zasady "mniejsza ilość, mniejsza cena". Po dokonaniu kompensaty w przedsiębiorstwie pozostanie

Nazwa towaru	Cena w zł	Ilość rzeczywista w szt.	Ilość ewidencyjna w szt.
X	20	100	80
Y	30	40	50

A. niedobór towaru Y w wysokości 10 zł

B. nadwyżka towaru X w wysokości 10 zł

C. nadwyżka towaru X w wysokości 100 zł

D. niedobór towaru Y w wysokości 100 zł

Poprawna odpowiedź wskazuje na niedobór towaru Y w wysokości 100 zł, co jest zgodne z procedurami inwentaryzacyjnymi. W wyniku inwentaryzacji ustalono nadwyżkę towaru X oraz niedobór towaru Y, co należy nazywać różnicą inwentaryzacyjną. Zasada 'mniejsza ilość, mniejsza cena' mówi, że w przypadku kompensaty należy stosować wartości niższe, co w praktyce oznacza, że wartość niedoboru towaru Y odjęto od wartości nadwyżki towaru X. W tym przypadku, po dokonaniu obliczeń, stwierdzono, że różnica wynosi 100 zł, co oznacza, że nadwyżka towaru X została wykorzystana do pokrycia niedoboru towaru Y. Taki sposób postępowania jest zgodny z dobrymi praktykami w zarządzaniu zapasami, ponieważ pozwala na maksymalne wykorzystanie zasobów i minimalizowanie strat. Warto również zauważyć, że skuteczne zarządzanie inwentaryzacją i kompensacją jest kluczowe dla utrzymania stabilności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego efektywności operacyjnej.

Pytanie 6

Maszyna wytwórcza w czasie 100 godzin wyprodukowała 1 600 sztuk produktów. Czas pracy potrzebny do wyprodukowania 1 sztuki wynosi 0,1 godziny. Jaką część normy czasowej udało się zrealizować w procentach?

A. W 160%

B. W 180%

C. W 60%

D. W 140%

Aby obliczyć, w ilu procentach została wykonana norma czasu pracy, należy najpierw obliczyć całkowity czas pracy, jaki został poświęcony na produkcję 1 600 sztuk wyrobów. Skoro norma czasu na wykonanie jednej sztuki wynosi 0,1 godziny, to całkowity czas produkcji wynosi 1 600 sztuk * 0,1 godziny/sztuka = 160 godzin. Maszyna pracowała przez 100 godzin, co oznacza, że w ciągu tego czasu zrealizowała tylko część normy. Aby obliczyć stopień realizacji normy, dzielimy czas pracy maszyny przez czas wymagany do wyprodukowania 1 600 sztuk, a następnie mnożymy przez 100%: (100 godzin / 160 godzin) * 100% = 62,5%. Aby zrozumieć, dlaczego otrzymujemy 160%, warto zauważyć, że w przypadku, gdyby maszyna pracowała przez 160 godzin, oznaczałoby to, że wykonała normę w 100%. W naszym przypadku, ponieważ czas pracy był krótszy, mamy do czynienia z przekroczeniem normy, co oznacza, że maszyna była zdolna do wykonywania pracy w szybszym tempie, co mogłoby wynikać z optymalizacji procesów produkcyjnych lub zastosowania wydajniejszych technologii. Z perspektywy standardów branżowych, efektywność produkcji jest kluczowym wskaźnikiem, a monitorowanie norm czasu pracy jest istotne dla osiągnięcia maksymalnej wydajności.

Pytanie 7

Klient nabył produkt z rabatem wynoszącym 5%, za który zapłacił 855,00 zł. Jaką kwotę miał towar przed zastosowaniem rabatu?

A. 940,50 zł

B. 900,00 zł

C. 769,50 zł

D. 812,25 zł

Aby obliczyć cenę towaru przed udzieleniem rabatu, musimy zrozumieć, w jaki sposób rabaty wpływają na cenę finalną. Klient zapłacił 855,00 zł, co stanowi 95% wartości towaru (100% - 5% rabatu). Można to obliczyć, dzieląc kwotę zapłaconą przez 0,95. Zatem cena przed rabatem wynosi: 855,00 zł / 0,95 = 900,00 zł. To podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi metodami obliczania cen po rabacie w handlu, gdzie rabat jest reprezentowany jako procent. W praktyce, znajomość tego obliczenia jest niezwykle przydatna dla sprzedawców i menedżerów, którzy muszą ustalać marże i promocje, a także dla klientów, aby mogli ocenić, jakie oszczędności uzyskują na zakupach. Ponadto, umiejętność obliczania wartości rabatu i ceny przed rabatem jest kluczowa w kontekście negocjacji handlowych oraz analizowania ofert konkurencji.

Pytanie 8

W miesiącu maju cegielnia wytworzyła 20 000 cegieł. Koszt techniczny ich produkcji wyniósł 66 000 zł. Na podstawie kalkulacji podziałowej prostej jednostkowy techniczny koszt produkcji jednej cegły to

A. 4,40 zł

B. 5,50 zł

C. 2,20 zł

D. 3,30 zł

Jednostkowy techniczny koszt wytworzenia cegły obliczamy dzieląc całkowity koszt produkcji przez liczbę wyprodukowanych cegieł. W tym przypadku, całkowity koszt wynosi 66 000 zł, a liczba cegieł to 20 000. Wykonując obliczenie: 66 000 zł / 20 000 cegieł = 3,30 zł za cegłę. Taki sposób kalkulacji kosztów, znany jako kalkulacja podziałowa prosta, jest powszechnie stosowany w przemyśle do określenia kosztów jednostkowych produktów. Pomaga on w ustaleniu ceny sprzedaży oraz analizie rentowności produkcji. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest możliwość oceny efektywności produkcji oraz podejmowania decyzji o ewentualnej optymalizacji procesów wytwórczych. Warto również zauważyć, że stanowi to podstawę do dalszych analiz, takich jak kalkulacja kosztów zmiennych i stałych, co jest kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw.

Pytanie 9

Kierownik, który daje swoim podwładnym dużą autonomię w podejmowaniu decyzji dotyczących zadań oraz metod ich realizacji i przyjmuje pełną odpowiedzialność za przypisany im zakres obowiązków, a swoją rolę ogranicza do doradzania pracownikom w zakresie działań, stosuje styl zarządzania nazywany

A. doradczym

B. demokratycznym

C. autokratycznym

D. biernym

Styl kierowania doradczym charakteryzuje się pozostawianiem pracownikom dużej swobody w podejmowaniu decyzji oraz odpowiedzialności za ich wykonanie. Kierownik działający w tym stylu pełni rolę doradczą, sugerując różne podejścia i metody, ale nie narzucając jednoznacznych rozwiązań. Tego rodzaju podejście sprzyja rozwojowi umiejętności pracowników oraz ich zaangażowaniu w procesy decyzyjne. Przykładem zastosowania stylu doradczego może być sytuacja, w której kierownik z zespołem pracuje nad nowym projektem. Zamiast dyktować konkretne kroki, umożliwia członkom zespołu przedstawienie własnych pomysłów, co z kolei prowadzi do innowacyjnych rozwiązań. Taki styl kierowania jest szczególnie efektywny w środowiskach, gdzie kreatywność i samodzielność są kluczowe. Warto również zauważyć, że styl doradczy wpisuje się w zasady nowoczesnego zarządzania, które kładą nacisk na empatię, współpracę oraz rozwój zespołu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze HR.

Pytanie 10

W poszczególnych okresach obrachunkowych stawki amortyzacji wyniosły odpowiednio 2 400 zł, 1 920 zł oraz 1 540 zł. Jaką metodę amortyzacji zastosowano w firmie?

A. Degresywną

B. Naturalną

C. Progresywną

D. Liniową

W przedsiębiorstwie zastosowano metodę amortyzacji degresywnej, co można zauważyć na podstawie przedstawionych stawek amortyzacji w poszczególnych okresach obrachunkowych. Metoda ta polega na tym, że w początkowych latach eksploatacji środka trwałego odpisy amortyzacyjne są wyższe, a w kolejnych latach stopniowo maleją. W analizowanym przypadku stawki amortyzacji wynoszące 2400 zł, 1920 zł i 1540 zł potwierdzają tę tendencję. W praktyce, amortyzacja degresywna jest często stosowana w przedsiębiorstwach, które inwestują w technologie nowszej generacji, ponieważ pozwala na szybkie odzwierciedlenie kosztów związanych z szybką utratą wartości takich aktywów. Dobrym przykładem zastosowania tej metody może być zakup sprzętu komputerowego, który w pierwszych latach użytkowania traci na wartości znacznie szybciej niż w latach późniejszych. Warto również zauważyć, że zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości, wybór metody amortyzacji powinien być uzasadniony charakterem środka trwałego oraz jego przewidywaną użytecznością.

Pytanie 11

Obowiązkowe cykliczne szkolenia dla pracowników działów ekonomicznych dotyczące BHP, które odbywają się w czasie pracy i są finansowane przez pracodawcę, wynika z przepisów

A. Kodeksu cywilnego

B. Kodeksu handlowego

C. Kodeksu pracy

D. Rozporządzenia Ministra Zdrowia

No dobra, jeśli chodzi o te cykliczne szkolenia z BHP dla pracowników działów ekonomicznych, to muszę przyznać, że to naprawdę ważna sprawa. Kodeks pracy jasno mówi, że pracodawcy muszą zapewnić odpowiednie szkolenia w kwestii bezpieczeństwa i higieny pracy. Jak to mówią, lepiej zapobiegać niż leczyć. W artykule 2373 jest mowa o tym, że pracodawca powinien organizować te szkolenia w czasie pracy i na jego koszt, co wydaje mi się całkiem sensowne. Poza tym, w firmach zajmujących się finansami warto zwrócić uwagę na ergonomię, bo przecież spędzamy sporo czasu przed komputerem. Myślę, że dobrym pomysłem jest dostosowanie szkoleń do specyfiki branży i różnych zagrożeń, bo to naprawdę może poprawić nie tylko bezpieczeństwo, ale też atmosferę w pracy. Chyba każdy z nas chciałby pracować w miejscu, gdzie wszyscy czują się komfortowo i bezpiecznie, prawda?

Pytanie 12

Producent ekskluzywnych mebli realizuje swoje wyroby na życzenie klienta. Jaką metodę zastosuje do obliczenia kosztu produkcji produktu?

A. zleceniową

B. doliczeniową

C. podziałową ze współczynnikami

D. podziałową prostą

Wybór metody podziałowej prostej czy podziałowej ze współczynnikami w kontekście produkcji luksusowych mebli na zamówienie jest niewłaściwy, ponieważ te metody opierają się na agregacji kosztów wytwarzania w szerszym ujęciu, co nie odpowiada indywidualnym potrzebom klientów. Metoda podziałowa prosta wykorzystuje stałe współczynniki do alokacji kosztów na jednostki produkcyjne, co sprawia, że nie jest wystarczająco elastyczna dla produktów dostosowanych do specyfikacji klienta. W przypadku produkcji mebli na zamówienie, każdy projekt może wymagać różnych materiałów, narzędzi oraz czasu pracy, co czyni podejście podziałowe nieefektywnym. Metoda podziałowa ze współczynnikami, choć bardziej zaawansowana, również nie uwzględnia specyfiki zleceń indywidualnych, koncentrując się na ogólnych kosztach produkcji w szerszym kontekście. Ponadto, metoda doliczeniowa, która polega na dodawaniu kosztów do wcześniej ustalonych cen, nie odzwierciedla rzeczywistych wydatków związanych z unikatowym zamówieniem, co może prowadzić do błędnych kalkulacji i niezadowolenia klientów. Główne błędy myślowe w tym przypadku obejmują nieprawidłowe założenie, że standardowe metody kalkulacji kosztów są wystarczające dla każdego rodzaju produkcji, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania kosztami.

Pytanie 13

Strony umowy handlowej ustaliły, że sprzedawca zobowiązuje się do dostarczenia towaru na własny koszt do magazynu kupującego. W umowie określono dostawę według zasad

A. loco magazyn dostawcy

B. franco magazyn odbiorcy

C. loco miejsce przeznaczenia

D. franco miejsce załadowania

Odpowiedź "franco magazyn odbiorcy" jest poprawna, ponieważ oznacza, że sprzedający zobowiązuje się pokryć wszystkie koszty transportu towaru do wskazanego miejsca, w tym przypadku do magazynu odbiorcy. Tego typu ustalenia są typowe w umowach handlowych, gdzie z góry określone są warunki dostawy. W praktyce, termin ten jest używany w międzynarodowej terminologii handlowej i odnosi się do sytuacji, w której ryzyko oraz koszty związane z transportem przechodzą na kupującego dopiero w momencie dostarczenia towaru do jego siedziby. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo X sprzedaje towary do firmy Y i decyduje się na opcję "franco magazyn odbiorcy", co oznacza, że koszty transportu i ryzyko uszkodzenia towaru ponosi sprzedający do momentu dostarczenia go do magazynu firmy Y. Praktyka ta jest zgodna z ogólnymi zasadami handlu, które wskazują na znaczenie przejrzystości w ustalaniu odpowiedzialności za transport i dostawę.

Pytanie 14

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży.

Rok	Zysk netto (w zł)	Przychody ze sprzedaży (w zł)
2011	12 000	160 000
2012	18 000	200 000
2013	12 000	150 000
2014	15 000	200 000

A. W 2013 roku.

B. W 2014 roku.

C. W 2012 roku.

D. W 2011 roku.

Odpowiedź 'W 2012 roku' jest poprawna, ponieważ oznacza to, że w tym roku przedsiębiorstwo osiągnęło najwyższy wynik w zakresie zysku netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży. Aby określić najbardziej efektywny rok, konieczne jest obliczenie wskaźnika rentowności netto, który jest stosunkiem zysku netto do przychodów. W przypadku, gdy wskaźnik ten wynosi 0,09 zł w 2012 roku, oznacza to, że na każdą złotówkę przychodu przedsiębiorstwo generowało 9 groszy zysku netto. Tak wysoka wartość sugeruje skuteczne zarządzanie kosztami oraz efektywność w optymalizacji procesów sprzedażowych. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest analiza rentowności, która pozwala menedżerom na identyfikację obszarów do poprawy w działalności firmy. Poznanie lat o najwyższej efektywności może również wpłynąć na przyszłe strategie podejmowania decyzji inwestycyjnych oraz alokacji zasobów. Warto stosować te analizy w regularnych przeglądach finansowych, aby utrzymać lub zwiększyć rentowność w kolejnych latach.

Pytanie 15

W Polsce dochody spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych

A. komandytowej

B. akcyjnej

C. jawnej

D. partnerskiej

Odpowiedź 'akcyjnej' jest poprawna, ponieważ zgodnie z polskim prawodawstwem, spółki akcyjne są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT). Spółka akcyjna jest osobą prawną, co oznacza, że jest odrębnym podmiotem w obrocie prawnym, zdolnym do nabywania praw i zaciągania zobowiązań. W Polsce spółki akcyjne podlegają szczegółowym regulacjom prawnym, w tym obowiązkowi płacenia CIT od osiąganych dochodów. Na przykład, zyski ze sprzedaży akcji lub dochody z działalności gospodarczej spółki akcyjnej są objęte opodatkowaniem. Dobrą praktyką w zarządzaniu spółkami akcyjnymi jest regularne monitorowanie obciążeń podatkowych oraz stosowanie efektywnych strategii podatkowych, które mogą obniżyć zobowiązania podatkowe oraz zwiększyć rentowność. Wiedza na temat przepisów CIT oraz skutków podatkowych podejmowanych decyzji biznesowych jest kluczowa dla sukcesu spółki akcyjnej.

Pytanie 16

Ile wynosi łączna kwota dobrowolnych potrąceń naliczonych w liście płac?

Fragment listy płac
Płaca zasadnicza	Potrącona zaliczka na podatek dochodowy	Składka na ubezpieczenie zdrowotne		Należna zaliczka na podatek dochodowy	Grupowe ubezpieczenie na życie	Kasa zapomogowo-pożyczkowa	Składka na związki zawodowe	Do wypłaty z kasy
Płaca zasadnicza	Potrącona zaliczka na podatek dochodowy	pobrana	odliczona	Należna zaliczka na podatek dochodowy	Grupowe ubezpieczenie na życie	Kasa zapomogowo-pożyczkowa	Składka na związki zawodowe	Do wypłaty z kasy
2 500,00 zł	321,95 zł	194,15 zł	167,19 zł	155,00 zł	50,00 zł	45,00 zł	30,00 zł	1 683,10 zł

A. 280,00 zł

B. 205,00 zł

C. 155,00 zł

D. 125,00 zł

Błędne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia mechanizmów związanych z potrąceniami w liście płac. Odpowiedź 205,00 zł, 155,00 zł oraz 280,00 zł nie odpowiadają rzeczywistej łącznej kwocie dobrowolnych potrąceń, co prowadzi do myłkowego wniosku. W przypadku odpowiedzi 205,00 zł, można zauważyć, że łączna suma przekroczyłaby wartość wszystkich potrąceń. Wartości 155,00 zł oraz 280,00 zł nie uwzględniają poprawnych składników, co powoduje, że są one całkowicie nieadekwatne. Praktyka pokazuje, że aby uniknąć takich pomyłek, istotne jest zrozumienie struktury wydatków związanych z wynagrodzeniami. Przy planowaniu potrąceń kluczowe jest identyfikowanie każdego składnika i sumowanie ich w sposób jasny i przejrzysty. Właściwe szkolenie dotyczące zasad naliczania potrąceń oraz ich wpływu na wynagrodzenie netto pracownika jest niezbędne, aby zapobiegać błędnym interpretacjom i zapewnić zgodność z przepisami prawa pracy. Analizując dane składki, należy pamiętać, że zbyt dużą uwagę trzeba zwracać nie tylko na ich wartości, ale również na kontekst ich zastosowania w ramach polityki wynagrodzeń w danej organizacji.

Pytanie 17

Przedsiębiorca zamierzający nawiązać współpracę z zagranicznym partnerem powinien w pierwszej kolejności zweryfikować

A. wysokość kapitału zakładowego spółki kontrahenta

B. wpis kontrahenta do rejestru firm w jego kraju

C. liczbę współpracujących firm kontrahenta z innymi przedsiębiorstwami

D. infrastrukturę, którą dysponuje kontrahent oraz jego możliwości rozwoju

Wybierając inne opcje odpowiedzi, przedsiębiorca może wpaść w pułapkę błędnych założeń dotyczących weryfikacji kontrahenta. Liczba kontaktów gospodarczych kontrahenta z innymi przedsiębiorcami, choć może sugerować aktywność i doświadczenie na rynku, nie dostarcza kluczowych informacji dotyczących jego legalności czy wiarygodności. Często przedsiębiorstwa mają wiele kontaktów, ale to nie zawsze przekłada się na rzetelność prawną. Infrastruktura, którą dysponuje kontrahent oraz możliwości jej rozwoju mogą być istotne w kontekście oceny potencjału współpracy, jednak nie stanowią one podstawy do oceny legalności jego działalności. Wysokość kapitału początkowego spółki kontrahenta również nie jest bezpośrednim wskaźnikiem jego wiarygodności. Wiele firm prowadzi działalność z ograniczonym kapitałem, jednak może posiadać solidny model biznesowy i doświadczenie. W kontekście międzynarodowych transakcji, kluczowe jest potwierdzenie legalności działalności poprzez dostęp do wiarygodnych źródeł informacji, jak rejestry przedsiębiorców. Ignorowanie tego kroku może skutkować poważnymi konsekwencjami, w tym oszustwami, utratą inwestycji oraz problemami prawnymi. Zrozumienie, że samodzielna analiza powierzchownych informacji może prowadzić do błędnych decyzji biznesowych, jest fundamentem odpowiedzialnego zarządzania ryzykiem w międzynarodowym handlu.

Pytanie 18

Duża ilość towarów przechowywanych w magazynie na wypadek wzrostu cen lub ich ograniczonej dostępności określana jest mianem zapasu

A. spekulacyjnym

B. zbędnym

C. bieżącym

D. sezonowym

Zapas spekulacyjny to termin odnoszący się do zgromadzenia materiałów, które są nabywane z myślą o przyszłych wzrostach cen lub ograniczeniu dostępności tychże materiałów. Takie podejście jest powszechnie stosowane w strategiach zarządzania zapasami, szczególnie w branżach, gdzie ceny surowców mogą podlegać dużym wahaniom. Na przykład, firmy zajmujące się handlem ropą naftową często gromadzą zapasy surowca w okresach niskich cen, aby móc je sprzedać, gdy ceny wzrosną. Dobre praktyki w zarządzaniu zapasami wskazują, że strategia ta powinna być oparta na rzetelnej analizie rynku oraz prognozach trendów, aby minimalizować ryzyko związane z przetrzymywaniem nadmiernych zapasów. Utrzymanie zapasów spekulacyjnych może również wiązać się z kosztami magazynowania oraz ryzykiem związanym z psuciem się towarów, dlatego kluczowe jest zrozumienie dynamiki rynku oraz analizowanie potencjalnych korzyści i strat związanych z taką strategią.

Pytanie 19

Zgodnie z zamieszczonym fragmentem kodeksu cywilnego prokurentem może być

Fragment przepisów Kodeksu cywilnego
Prokura
Art. 109¹. § 1. Prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
§ 2. Nie można ograniczyć prokury ze skutkiem wobec osób trzecich, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Art. 109². § 1. Prokura powinna być pod rygorem nieważności udzielona na piśmie. Przepisu art. 99 § 1 nie stosuje się.
§ 2. Prokurentem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych.

A. pełnoletnia osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych.

B. osoba fizyczna mająca ograniczoną zdolność do czynności prawnych.

C. każda osoba fizyczna.

D. każda pełnoletnia osoba fizyczna.

Zgodnie z art. 1091§ 2 Kodeksu cywilnego, prokurentem może być osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych. Oznacza to, że musi ona być pełnoletnia oraz nie może być ubezwłasnowolniona. Pełna zdolność do czynności prawnych jest kluczowym wymaganiem, ponieważ prokurent wykonuje czynności prawne w imieniu osoby prawnej, co wiąże się z odpowiedzialnością oraz podejmowaniem decyzji. Przykładem praktycznym może być sytuacja, gdy przedsiębiorstwo chce ustanowić prokurenta, aby zwiększyć swoją elastyczność w podejmowaniu decyzji handlowych. Prokurent może samodzielnie zawierać umowy, reprezentować firmę w kontaktach z kontrahentami oraz podejmować decyzje dotyczące codziennego funkcjonowania przedsiębiorstwa. Z punktu widzenia dobrych praktyk w zarządzaniu, wybór odpowiedniego prokurenta, który spełnia wymogi ustawowe, jest kluczowy dla zapewnienia legalności oraz efektywności działania firmy.

Pytanie 20

W jakiej sekcji biznes planu zawarte są dane dotyczące szacowanej wielkości produkcji lub sprzedaży, wysokości funduszy wymaganych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej oraz etapy realizacji procesu produkcji?

A. W planie marketingowym

B. W planie finansowym

C. W planie organizacyjnym

D. W planie technicznym

Plan techniczny w biznesplanie zawiera szczegółowe informacje na temat procesu produkcji lub świadczenia usług, w tym przewidywaną wielkość produkcji oraz sprzedaży, a także wysokość nakładów niezbędnych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności. Kluczowym elementem planu technicznego jest przedstawienie technologii, maszyn oraz materiałów, które będą wykorzystywane w procesie produkcji. Na przykład, firma zajmująca się produkcją mebli może w planie technicznym opisać konkretne maszyny stolarskie, jakie materiały będą używane, a także prognozy dotyczące wydajności produkcji na podstawie analizy rynku. Zgodnie z najlepszymi praktykami, plan techniczny powinien zawierać także harmonogram działań oraz etapy realizacji, co pozwala na lepsze zarządzanie czasem oraz zasobami. Taki plan jest niezbędny nie tylko dla przedsiębiorców, ale także dla inwestorów, którzy chcą zrozumieć, w jaki sposób firma zamierza osiągnąć swoje cele produkcyjne oraz sprzedażowe.

Pytanie 21

Firma "Galant" specjalizuje się w produkcji obuwia skórzanego. W bilansie skóra nabyta do wytwarzania zostanie zakwalifikowana jako

A. wartości niematerialne oraz prawne

B. inwestycje o krótkim czasie trwania

C. materiały na magazynie

D. aktywa trwałe

Odpowiedź "materiały na składzie" jest prawidłowa, ponieważ skóra zakupiona do produkcji obuwia w bilansie przedsiębiorstwa "Galant" klasyfikowana jest jako materiały, które są wykorzystywane do produkcji wyrobów gotowych. W rachunkowości materiały na składzie są zaliczane do zapasów, które zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) powinny być ujmowane w wartości nabycia. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwo powinno zarejestrować koszty zakupu skóry jako zapasy, które zostaną wykorzystane w przyszłej produkcji. Gdy materiały te zostaną przetworzone w gotowe wyroby, ich wartość zostanie przeniesiona do kosztów wytworzenia obuwia. Dobrą praktyką jest regularna inwentaryzacja zapasów, co pozwala na monitorowanie rzeczywistych stanów magazynowych i utrzymanie płynności produkcji.

Pytanie 22

Kategoria kont, do której należy Konto Umorzenie środków trwałych, to

A. wynikowych

B. korygujących

C. pozabilansowych

D. aktywo-pasywnych

Wybierając odpowiedzi, które klasyfikują konto umorzenia środków trwałych jako wynikowe, aktywno-pasywne lub pozabilansowe, można paść ofiarą kilku typowych błędów myślowych. Konta wynikowe są używane do rejestracji przychodów i kosztów, a umorzenie środków trwałych nie generuje bezpośrednio przychodu ani kosztu, lecz koryguje wartość aktywów w bilansie, co odzwierciedla jego charakter korygujący. Klasyfikowanie konta umorzenia jako aktywno-pasywnego sugerowałoby, że konto to jest z natury bilansowe, co jest niepoprawne, ponieważ konto umorzenia pełni rolę modyfikującą wartość aktywów, a nie samodzielnego aktywa lub pasywa. Natomiast konta pozabilansowe, które są używane do rejestrowania zobowiązań niewidocznych w bilansie, również nie mają zastosowania w przypadku umorzenia środków trwałych, które jest procesem bilansowym. W rezultacie, zrozumienie specyfiki kont korygujących i ich roli w procesie księgowania jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji danych finansowych oraz stosowania odpowiednich praktyk rachunkowych.

Pytanie 23

Zamykając konto aktywów, należy zapisać saldo końcowe konta po stronie

A. winien

B. mniejszych obrotów

C. większych obrotów

D. debet

Odpowiedź "mniejszych obrotów" jest poprawna, ponieważ w momencie zamykania konta aktywów, saldo końcowe powinno być ujęte po stronie mniejszych obrotów, co oznacza stronę kredytową w bilansie. Zakończenie działalności konta aktywów oznacza, że wszystkie składniki aktywów zostały rozliczone, a ich wartość musi być przeniesiona na konta zamykające. W praktyce, jeśli na koncie występuje saldo dodatnie, to w momencie jego zamknięcia powinno być przeniesione na konto mniejszych obrotów, co odzwierciedla zmniejszenie wartości aktywów. Dobrym przykładem jest zamknięcie konta środków trwałych, które wymaga przeniesienia wartości aktywów do konta bilansowego odpowiedzialnego za zobowiązania lub kapitał własny. Stosując tę zasadę, firmy mogą skutecznie zarządzać swoimi aktywami oraz zapewnić zgodność z międzynarodowymi standardami rachunkowości (np. MSSF), które nakładają obowiązek prawidłowego ewidencjonowania wszystkich transakcji związanych z aktywami.

Pytanie 24

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wskaźnik rotacji zapasów w dniach dla każdego kwartału.

Wyszczególnienie	I kwartał	II kwartał
Przychody ze sprzedaży towarów	600 000,00 zł	800 000,00 zł
Liczba dni	90	90
Przeciętny stan zapasów towarów	120 000,00 zł	240 000,00 zł

A. I kwartał 18 dni; II kwartał 27 dni.

B. I kwartał 5 dni; II kwartał 3 dni.

C. I kwartał 27 dni; II kwartał 18 dni.

D. I kwartał 3 dni; II kwartał 5 dni.

Poprawna odpowiedź wskazuje, że wskaźnik rotacji zapasów w dniach dla I kwartału wynosi 18 dni, a dla II kwartału 27 dni. Wskaźnik rotacji zapasów to kluczowy wskaźnik, który pokazuje efektywność zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. Oblicza się go, dzieląc wartość zapasów przez koszt sprzedanych towarów i mnożąc przez liczbę dni w okresie. Przykładowo, jeśli firma ma średnie zapasy o wartości 1800 zł i koszt sprzedanych towarów wynosi 3000 zł, to wskaźnik rotacji zapasów wyniesie 18 dni. Oznacza to, że firma potrzebuje średnio 18 dni na sprzedaż swoich zapasów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, gdzie wskaźnik rotacji powinien być jak najniższy, wskazując na efektywną sprzedaż. Przy analizie tych danych należy również brać pod uwagę sezonowość i zmiany popytu, które mogą wpływać na dynamikę rotacji zapasów w różnych kwartałach.

Pytanie 25

W przedsiębiorstwie produkcyjnym do uszycia kurtki młodzieżowej teoretycznie wykorzystuje się 2,50 mb materiału, a przyjęte straty związane z jej wykonaniem wynoszą 20% przewidywanego zużycia materiału. Łącznie do uszycia jednej kurtki potrzebne jest 3 mb materiału?

A. z kosztorysem zużycia materiałów

B. z zestawieniem bezpośredniego zużycia materiałów

C. z normą techniczną zużycia materiału

D. z normą teoretycznego zużycia materiału

Odpowiedzi wskazujące na zestawienie zużycia materiałów bezpośrednich, teoretyczną normę zużycia materiału oraz zestawienie kosztów są nieadekwatne w kontekście przedstawionego pytania. Zestawienie zużycia materiałów bezpośrednich jest narzędziem służącym do raportowania i analizy, które nie uwzględnia strat technologicznych i nie oddaje rzeczywistego stanu zużycia materiału. Teoretyczna norma zużycia materiału, mimo że również stanowi punkt odniesienia, nie bierze pod uwagę rzeczywistych strat, co prowadzi do nieprecyzyjnych kalkulacji. Z kolei zestawienie kosztów zużycia materiałów koncentruje się na finansowych aspektach produkcji, a nie na fizycznym zużyciu materiałów. Oba podejścia mogą być mylące i prowadzić do błędnych wniosków podczas planowania produkcji. Przykładowo, brak uwzględnienia strat w teoretycznej normie może skutkować niedoborem materiału, co z kolei wpłynie na opóźnienia w produkcji. To pokazuje, jak ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy normami technicznymi a innymi zestawieniami, aby efektywnie zarządzać procesami produkcyjnymi, co jest kluczowe w branży odzieżowej. Właściwe podejście powinno uwzględniać zarówno aspekty techniczne, jak i ekonomiczne, przyczyniając się do szerokiej optymalizacji procesów.

Pytanie 26

Wynagrodzenie, które pracownik otrzymuje do ręki po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, składki na zdrowie oraz zaliczki na podatek dochodowy, określane jest jako wynagrodzenie

A. brutto

B. minimalne

C. zasadnicze

D. netto

Wynagrodzenie netto to kwota, którą pracownik otrzymuje na rękę po odliczeniu obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne, składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczek na podatek dochodowy. To oznacza, że wynagrodzenie netto jest realnym dochodem, który pracownik może wykorzystać na swoje wydatki. Przykładowo, jeżeli wynagrodzenie brutto wynosi 5000 zł, a po odliczeniach (składki ZUS i zaliczka na podatek) pozostaje 3500 zł, to właśnie ta kwota jest wynagrodzeniem netto. Obliczenie wynagrodzenia netto jest kluczowe dla pracowników, aby zrozumieć, ile rzeczywiście otrzymują, a także dla pracodawców w kontekście planowania budżetu. W praktyce, zasady obliczania wynagrodzenia netto różnią się w zależności od obowiązujących przepisów prawnych i mogą być modyfikowane co roku w związku z regulacjami podatkowymi. Starannie obliczone wynagrodzenie netto jest istotne dla zachowania transparentności w relacjach pracownik-pracodawca oraz dla właściwego zarządzania finansami osobistymi.

Pytanie 27

Producent zamierza wyprodukować w ciągu miesiąca 10 000 sztuk drewnianych palet. Ustalone normy techniczne zużycia drewna na jedną paletę wynoszą 0,035 m³. Posiada zapas początkowy drewna równy 70 m³, a planowany zapas końcowy to 100 m³. Ile metrów sześciennych drewna powinno być zakupione?

A. 380 m3

B. 180 m3

C. 250 m3

D. 280 m3

Żeby policzyć, ile drewna musimy kupić, na początku warto zorientować się, ile tego surowca nam potrzeba do wytworzenia palet. Mamy w planach zrobienie 10 000 palet i na jedną paletę potrzeba 0,035 m³ drewna. Więc całkowita ilość drewna to 10 000 razy 0,035 m³, co daje nam 350 m³. Potem musimy dodać zapas, który mamy na początku i na końcu. Startujemy z 70 m³, a w planie mamy mieć 100 m³ na koniec. Jak to się policzy? Bierzemy wzór: potrzebne drewno równa się (zużycie drewna plus zapas końcowy) minus zapas początkowy. Podstawiając nasze liczby, mamy (350 m³ plus 100 m³) minus 70 m³, co daje 380 m³. To się zgadza z tym, co mówi się o planowaniu produkcji – trzeba wiedzieć, ile surowców potrzebujemy, zanim zaczniemy pracować. Takie dokładne obliczenia są mega ważne, bo pomagają zaoszczędzić na kosztach i lepiej zarządzać zapasami w firmach produkcyjnych.

Pytanie 28

Cena zakupu netto produktu wynosi 360,00 zł, a cena sprzedaży netto to 504,00 zł. Jaką wartość procentową ma marża, gdy obliczamy ją metodą "od sta"?

A. 35%

B. 30%

C. 40%

D. 45%

Marża wyrażona procentowo mierzona metodą 'od sta' oblicza się jako różnicę między ceną sprzedaży a ceną zakupu, podzieloną przez cenę zakupu, a następnie pomnożoną przez 100%. W naszym przypadku marża wynosi: (504,00 zł - 360,00 zł) / 360,00 zł * 100% = 40%. Ta metoda jest powszechnie stosowana w zarządzaniu przedsiębiorstwem, ponieważ pozwala na szybkie określenie, jaką część ceny sprzedaży stanowi zysk, co jest kluczowe dla analizy rentowności. W praktyce, rozumienie marży jest istotne nie tylko dla właścicieli firm, ale także dla inwestorów i analityków, ponieważ pozwala na ocenę efektywności operacyjnej. Warto pamiętać, że wysoka marża może sugerować silną pozycję na rynku, podczas gdy niska może wskazywać na potrzebę przemyślenia strategii sprzedaży oraz kosztów. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie marży, co pozwala na identyfikację trendów oraz podejmowanie informowanych decyzji dotyczących cen i kosztów produkcji.

Pytanie 29

Zarządzanie rozwojem organizacji w dłuższym okresie, ukierunkowane na wykorzystanie możliwości i minimalizowanie ryzyk związanych z otoczeniem, to

A. planowanie operacyjne

B. planowanie taktyczne

C. zarządzanie taktyczne

D. zarządzanie strategiczne

Planowanie operacyjne, taktyczne oraz zarządzanie taktyczne to podejścia, które koncentrują się na krótkoterminowych celach i działaniach, co sprawia, że nie są one odpowiednie w kontekście długofalowego kierowania rozwojem jednostki. Planowanie operacyjne dotyczy szczegółowego rozplanowania zasobów i działań na poziomie operacyjnym, co ma na celu realizację codziennych zadań organizacji. Przykładem może być harmonogram produkcji w fabryce, który skupia się na bieżących potrzebach i terminach. Z kolei planowanie taktyczne to proces, który obejmuje średnioterminowe cele i działania, mające na celu wdrażanie strategii wytyczonych przez zarządzanie strategiczne, ale nie podejmuje się w nim długoterminowego spojrzenia na otoczenie rynkowe. Zarządzanie taktyczne natomiast odnosi się do podejmowania decyzji w określonych ramach czasowych, często w odpowiedzi na konkretne sytuacje, co również nie uwzględnia całościowej wizji rozwoju jednostki. W praktyce, mylenie tych pojęć z zarządzaniem strategicznym prowadzi do ograniczonego zrozumienia długofalowych trendów rynkowych oraz potencjalnych zagrożeń, co może skutkować niewłaściwym alokowaniem zasobów oraz brakiem przygotowania na zmiany w otoczeniu biznesowym. Takie podejście często skutkuje tym, że organizacja skupia się na doraźnych problemach, zaniedbując długoterminowe cele oraz rozwój, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniającym się świecie biznesu.

Pytanie 30

Jaka jest odpowiedzialność finansowa względem różnicy pomiędzy składką na ubezpieczenie zdrowotne, która wynosi 9% podstawy, a częścią 7,75%, która jest odliczana od zaliczki na podatek dochodowy pracownika?

A. Pracownik z wynagrodzenia

B. Zakład Ubezpieczeń Społecznych

C. Pracodawca poza listą płac

D. Urząd Skarbowy

Odpowiedzi, które mówią, że to pracodawca, Urząd Skarbowy czy ZUS pokrywają różnicę między składką pobraną a odliczoną, są po prostu błędne. Prawda jest taka, że pracodawca odprowadza składki zdrowotne, ale to nie on pokrywa tę różnicę. To pracownik jest odpowiedzialny za składki zdrowotne, co wynika z polskich przepisów. Urząd Skarbowy też nie ma z tym nic wspólnego, bo jego rola to ściąganie podatków, a ZUS tylko wypłaca świadczenia na podstawie tych składek. Często się pojawiają błędne przekonania na temat odpowiedzialności finansowej, które mogą wynikać z braku wiedzy na temat przepisów. Ważne jest, żeby pracownicy zdawali sobie sprawę, że ich wynagrodzenie netto obejmuje nie tylko podatki, ale i składki na ubezpieczenie zdrowotne, co wpływa na ich osobiste finanse. Wiedza o tym, jak to wszystko działa, jest kluczowa w planowaniu budżetu.

Pytanie 31

Kontrola oraz nadzór nad przestrzeganiem przez pracodawców przepisów BHP stanowi jedno z zadań

A. Państwowej Inspekcji Pracy

B. Ministra Pracy i Polityki Społecznej

C. Głównego Inspektoratu Sanitarnego

D. Inspekcji Handlowej

Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) ma za zadanie nadzór i kontrolę przestrzegania przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. Instytucja ta jest odpowiedzialna za zapewnienie, że pracodawcy stosują się do wymogów prawnych dotyczących BHP, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia i życia pracowników. Przykładem działania PIP jest przeprowadzanie regularnych kontroli w zakładach pracy, gdzie inspektorzy oceniają warunki pracy, instruują pracodawców odnośnie do wymogów BHP oraz podejmują działania w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości. Dobre praktyki obejmują również edukację pracodawców oraz pracowników w zakresie odpowiednich standardów bezpieczeństwa, co przyczynia się do zmniejszenia liczby wypadków przy pracy. PIP współpracuje z innymi instytucjami oraz organizacjami w celu promowania kultury bezpieczeństwa w miejscach pracy, co jest niezbędne dla zapewnienia zdrowia publicznego oraz efektywności pracy.

Pytanie 32

Jan Fortuna w ubiegłym roku osiągnął dochód do opodatkowania w wysokości 88 528 zł. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż sposób obliczenia podatku dochodowego.

Podstawa obliczenia podatku w złotych		Wartość podatku
ponad	do
	85 528 zł	18% minus kwota zmniejszająca podatek 556,02 zł
85 528 zł		14 839,02 zł + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł

A. 88 528 zł x 18%

B. 14 839,02 + 18% z kwoty 3 000 zł

C. 88 528 zł x 32%

D. 14 839,02 + 32% z kwoty 3 000 zł

Odpowiedź, którą wybrałeś, jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla zasady obliczania podatku dochodowego w przypadku dochodu przekraczającego 85 528 zł. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, dla osób fizycznych, które osiągają dochód powyżej tej kwoty, podatek dochodowy oblicza się w sposób następujący: do kwoty 14 839,02 zł, będącej podatkiem dla dochodu do 85 528 zł, należy dodać 32% od nadwyżki, czyli od kwoty przekraczającej 85 528 zł. Jan Fortuna osiągnął dochód w wysokości 88 528 zł, co oznacza, że jego nadwyżka wynosi 3 000 zł. W związku z tym, poprawne obliczenie to 14 839,02 zł + 32% z 3 000 zł, co daje całkowity podatek dochodowy wynoszący 15 799,02 zł. Ustalanie podatku dochodowego jest kluczowe w planowaniu finansowym oraz wypełnianiu obowiązków podatkowych, dlatego zrozumienie tej zasady jest niezbędne dla każdej osoby prowadzącej działalność gospodarczą lub osiągającej dochody z pracy.

Pytanie 33

W ramce zamieszczono fragment umowy

(...)

§ 1.

Przedmiotem niniejszej umowy jest sprzedaż łóżek wyprodukowanych przez Producenta, zwanych dalej „produktami" oraz sprzedaż innych towarów dostępnych w asortymencie lub ofercie firmy, a niebędących wyrobami Producenta.

§ 2.

1. W okresie trwania niniejszej umowy Partner Handlowy zobowiązuje się do zakupu i odbioru produktów będących przedmiotem niniejszej umowy oraz innych towarów oferowanych przez Producenta. Tym samym Partner Handlowy zobowiązuje się do nienabywania przedmiotowych produktów i towarów od innych podmiotów zarówno na rynku krajowym, jak i na rynkach zagranicznych.
2. Określone w niniejszej umowie prawo wyłączności obowiązuje od dnia zawarcia umowy i jest nieodwołalne.

(...)

A. przedwstępnej na sprzedaż towarów.

B. o zakazie konkurencji po zakończeniu współpracy.

C. partnerskiej na wyłączność.

D. o zachowaniu poufności między kontrahentami.

Inne odpowiedzi, niż ta z "partnerską na wyłączność", mogą sugerować, że źle rozumiesz, o co chodzi w tej umowie. Na przykład, umowa przedwstępna na sprzedaż towarów to zupełnie inna historia, bo nie skupia się na tym, że jeden partner ogranicza współpracę z innymi. Z kolei umowy o zachowaniu poufności mają inny cel – chodzi głównie o to, aby chronić informacje, a nie o wyłączność w zakupach. A umowa o zakazie konkurencji po zakończeniu współpracy? No cóż, to już w ogóle nie dotyczy tego fragmentu. Często mylone są różne typy umów, które mogą wydawać się podobne, ale w praktyce mają różne cele. Ważne, żeby przy analizie umów zwracać uwagę na szczegóły, zwłaszcza te dotyczące wyłączności.

Pytanie 34

Hurtownia otworzyła roczną lokatę w banku komercyjnym na kwotę 50 000 zł. Roczna stopa procentowa wynosi 5%. Jaką sumę odsetek uzyska hurtownia?

A. 10 000,00 zł

B. 833,33 zł

C. 2 500,00 zł

D. 25 000,00 zł

Wybór nieprawidłowej wartości odsetek może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad naliczania odsetek lub błędnych założeń dotyczących stopy procentowej i kwoty inwestycji. Na przykład, odpowiedzi takie jak 25 000,00 zł czy 10 000,00 zł mogą sugerować, że ktoś pomylił się w obliczeniach, być może zakładając zbyt wysoką stopę procentową lub czas trwania lokaty. Jeżeli ktoś przyjął, że odsetki są naliczane w sposób, który nie uwzględnia rzeczywistych warunków umowy, może dojść do znacznej różnicy w wynikach. Z kolei odpowiedź 833,33 zł mogłaby sugerować, że ktoś źle obliczył roczną stopę procentową jako miesięczną, co jest powszechnym błędem. Warto pamiętać, że w przypadku lokat bankowych odsetki najczęściej oblicza się na podstawie prostego oprocentowania, a nie złożonego. Dobrą praktyką jest również dokładne zapoznanie się z warunkami umowy lokaty, aby mieć pełne zrozumienie, jak są naliczane odsetki. Stosowanie właściwych wzorów oraz zrozumienie okresu trwania lokaty są kluczowe dla poprawnych obliczeń i podejmowania świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 35

Podmiot gospodarczy generujący faktury VAT za pomocą aplikacji komputerowej zobligowany jest do przechowywania kopii tych faktur.

A. na dyskietce

B. na płycie CD

C. na dysku twardym

D. w formie wydruku

Przechowywanie faktur VAT na płytach CD czy dyskietkach może wydawać się nowoczesne, ale wcale nie jest takie fajne. Te nośniki mogą się łatwo uszkodzić i wtedy możesz stracić ważne dokumenty. Płyty CD łatwo zarysować, a stare dyskietki to już w ogóle nie są popularne, więc może być problem z ich odczytem na nowoczesnych sprzętach. Co gorsza, jak dysk twardy padnie, to dane mogą być nie do odzyskania, a to już poważny kłopot, jeśli przyjdzie kontrola skarbowa. Do tego pamiętaj, że przepisy mówią, że musimy mieć faktury w formie, która zapewnia ich autentyczność. Więc jeśli trzymasz tylko wersje elektroniczne, możesz mieć później problemy, bo organy mogą chcieć zobaczyć papierowe oryginały. Takie podejście bez fizycznych kopii to ryzyko i lepiej tego unikać.

Pytanie 36

Z tabeli wynika, że towarami, dla których procent wykonania planu sprzedaży jest najwyższy, są

Towary	Sprzedaż
Towary	Plan	Wykonanie
Pościele	6 400,00 zł	6 900,00 zł
Kołdry	8 100,00 zł	8 300,00 zł
Poduszki	3 640,00 zł	4 000,00 zł
Prześcieradła	3 970,00 zł	4 550,00 zł

A. pościele.

B. poduszki.

C. prześcieradła.

D. kołdry.

No więc, wiesz, ten wynik z prześcieradłami to naprawdę coś! Osiągnęły one aż 114,61% planu sprzedaży, co pokazuje, że klienci je po prostu uwielbiają. To super, że sprzedaż przeszła oczekiwania, bo otwiera to drogę do fajnych promocji. W branży tekstylnej to jest istotne, by wiedzieć, co dokładnie się sprzedaje, bo można dobrze dopasować ofertę. Może warto pomyśleć o strategii, która by jeszcze bardziej zwiększyła dostępność tych prześcieradeł? Ciekawe, jakie inne działania mogłyby przynieść dodatkowe zyski, na pewno warto obserwować rynek i dostosowywać się do zmieniających się gustów klientów. Te wyniki sprzedaży dają też możliwość porównania, jak różne kanały sprzedają te produkty, co może być mega przydatne.

Pytanie 37

Przedsiębiorstwo produkcyjne w ciągu miesiąca wyprodukowało 1 000 szt. wyrobów X i 1 500 szt. wyrobów Y. Poniosło koszty produkcji w wysokości 130 000 zł. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli kalkulacyjnej wskaż koszt wytworzenia jednej sztuki wyrobu X.

Nazwa wyrobu	Ilość (w szt.)	Współczynnik	Liczba jednostek współczynnikowych	Koszt wytworzenia jednostki współczynnikowej
X	1 000	2	2 000	130 000 : 6 500 = 20
Y	1 500	3	4 500	130 000 : 6 500 = 20
RAZEM			6 500

A. 30 zł

B. 20 zł

C. 40 zł

D. 60 zł

Koszt wytworzenia jednej sztuki wyrobu X wynosi 40 zł, co wynika z analizy całkowitych kosztów produkcji oraz ilości wyprodukowanych sztuk. Koszt jednostkowy wynika z podziału całkowitych kosztów na sumę wyprodukowanych jednostek. W przypadku wyrobów X i Y, całkowity koszt produkcji wynosi 130 000 zł, a całkowita ilość wyrobów to 1 000 + 1 500 = 2 500 sztuk. Koszt jednostkowy całkowity wynosi 130 000 zł / 2 500 sztuk = 52 zł. Następnie stosuje się współczynniki, które przypisują odpowiednią wartość kosztów do poszczególnych wyrobów. W przypadku wyrobu X, współczynnik wynosi 2, co oznacza, że koszt jednostkowy dla wyrobu X obliczamy jako 52 zł * 2 = 40 zł. Takie podejście jest zgodne z metodami kalkulacji kosztów, które są szeroko stosowane w branży produkcyjnej, umożliwiając efektywne zarządzanie kosztami i optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 38

Która z zasad dotyczących planowania wskazuje, że zadania uwzględnione w planie muszą być wykonalne przez jednostkę gospodarczą w aktualnych warunkach?

A. Zasada elastyczności

B. Zasada wariantowych rozwiązań

C. Zasada realności planu

D. Zasada podstawowego ogniwa

Zasada realności planu jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania projektami oraz planowania strategicznego w jednostkach gospodarczych. Zakłada ona, że planowanie powinno opierać się na rzeczywistych możliwościach organizacji, uwzględniając dostępne zasoby, umiejętności oraz warunki zewnętrzne, w których funkcjonuje firma. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo planuje wprowadzenie nowego produktu, powinno przeanalizować swoje zasoby finansowe, technologię, a także wiedzę pracowników, aby ocenić, czy jest w stanie zrealizować ten projekt w określonym czasie i budżecie. Zasada ta jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania, takimi jak podejście SMART w formułowaniu celów, które podkreśla znaczenie specyficznych, mierzalnych, osiągalnych, realistycznych i terminowych celów. Dzięki zastosowaniu zasady realności można uniknąć nieefektywnego planowania, które prowadzi do frustracji zespołów oraz niewłaściwego wykorzystania zasobów. W praktyce, regularna analiza i aktualizacja planów w oparciu o zmieniające się warunki rynkowe i wewnętrzne mogą znacznie zwiększyć szanse na sukces projektu.

Pytanie 39

Pracownik dostarcza swojemu pracodawcy deklarację w celu ustalenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na formularzu

A. PIT-36

B. PIT-12

C. PIT-2

D. PIT-11

Wybór formularzy PIT-36, PIT-11 i PIT-12 może wskazywać na lekkie nieporozumienia, bo każdy z nich ma swoje konkretne zastosowanie. PIT-36 to roczny formularz, który wypełniają osoby prowadzące swoją działalność czy uzyskujące dochody z różnych źródeł. Ale on nie służy do obliczania miesięcznych zaliczek. PIT-11, to z kolei dokument, który pracodawca daje na koniec roku podatkowego i w nim są informacje o dochodach i zaliczkach na podatek. Też nie idzie go użyć do miesięcznych obliczeń. A PIT-12 dotyczy tych, którzy chcą skorzystać z ulg na dzieci, ale to też sprawa rocznego rozliczenia. Takie niepoprawne wybory mogą wynikać z zawirowań w zrozumieniu, do czego służą te różne dokumenty. Dlatego ważne jest, aby każdy pracownik zrozumiał, jakie formularze są do kogo i do czego, by uniknąć problemów z podatkami i błędów w obliczeniach.

Pytanie 40

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż wysokość całkowitych przychodów i całkowitych kosztów, przy których przedsiębiorstwo osiąga próg rentowności.

Ilość wytworzonych produktów (w sztukach)	100	200	300	400	500	600
Przychody całkowite (w zł)	14 000	16 000	19 000	24 000	28 000	30 000
Koszty całkowite (w zł)	16 000	18 000	19 000	22 000	24 000	25 000

A. Przychody całkowite na poziomie 16 000 zł, koszty całkowite na poziomie 18 000 zł.

B. Przychody całkowite na poziomie 24 000 zł, koszty całkowite na poziomie 22 000 zł.

C. Przychody całkowite na poziomie 19 000 zł, koszty całkowite na poziomie 19 000 zł.

D. Przychody całkowite na poziomie 14 000 zł, koszty całkowite na poziomie 16 000 zł.

Poprawna odpowiedź wskazuje, że przychody całkowite wynoszą 19 000 zł, a koszty całkowite również 19 000 zł. Oznacza to, że przedsiębiorstwo osiąga próg rentowności, co jest kluczowym pojęciem w zarządzaniu finansami. Próg rentowności to poziom sprzedaży, przy którym przychody pokrywają wszystkie koszty, a zysk netto wynosi zero. W praktyce oznacza to, że przy sprzedaży 300 sztuk produktu, przedsiębiorstwo nie ponosi strat ani nie osiąga zysku. Analizując dane dotyczące kosztów stałych i zmiennych, przedsiębiorstwa mogą lepiej planować strategie cenowe oraz operacyjne. Warto zauważyć, że zrozumienie progu rentowności jest niezbędne do podejmowania decyzji inwestycyjnych, gdyż pozwala na ocenę, przy jakim poziomie sprzedaży firma zaczyna generować zyski. Przykładowo, przedsiębiorstwa często stosują analizę wrażliwości, aby ocenić, jak zmiany w cenach lub kosztach wpłyną na próg rentowności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej