Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 25 marca 2025 09:53
Data zakończenia: 25 marca 2025 10:06

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie złącze powinna mieć karta graficzna, aby mogła być bezpośrednio podłączona do telewizora LCD, który ma tylko analogowe złącze do komputera?

A. HDMI

B. DP

C. DVI-D

D. DE-15F

Wybór jakiegokolwiek innego złącza niż DE-15F w kontekście podłączenia telewizora LCD wyłącznie z analogowym złączem do komputera prowadzi do nieporozumień dotyczących sygnałów i kompatybilności. Złącze DVI-D, mimo że jest popularnym standardem w nowoczesnych kartach graficznych, obsługuje jedynie sygnał cyfrowy, co oznacza, że nie może być użyte do bezpośredniego połączenia z telewizorem analogowym. Brak odpowiednich adapterów sprawia, że przy braku konwersji sygnału użytkownik nie uzyska obrazu na telewizorze. Podobnie, HDMI jest złączem, które również przesyła sygnał cyfrowy, co czyni go niekompatybilnym z telewizorami, które nie posiadają złącza HDMI. Co więcej, złącze DisplayPort (DP) jest dedykowane głównie dla nowoczesnych monitorów i kart graficznych, co w praktyce oznacza, że nie ma możliwości podłączenia go bezpośrednio do starego telewizora LCD. Wybór DVI-D, HDMI lub DP może wydawać się kuszący ze względu na ich zaawansowaną technologię i wyższą jakość obrazu, lecz w rzeczywistości są one nieprzydatne w kontekście podłączania urządzeń, które nie obsługują sygnału cyfrowego. Zrozumienie różnic pomiędzy analogowymi i cyfrowymi sygnałami jest kluczowe w wyborze odpowiednich złącz, a w przypadku telewizora LCD z analogowym złączem, DE-15F jest jedynym racjonalnym wyborem.

Pytanie 2

Jak można zaktualizować wprowadzone zmiany w konfiguracji systemu operacyjnego Windows, korzystając z edytora zasad grup?

A. services

B. restore

C. gpupdate

D. dompol

Polecenie 'gpupdate' jest właściwym narzędziem do aktualizacji zasad grup w systemie Windows. Gdy dokonujesz zmian w edytorze zasad grup, te zmiany nie są od razu stosowane w systemie. Aby wymusić aktualizację, użycie polecenia 'gpupdate' w wierszu poleceń sprawi, że system przetworzy nowe zasady i zastosuje je do bieżącej sesji. Na przykład, jeśli administrator zmienił politykę dotycząca haseł użytkowników, jak długo powinny być przechowywane lub jakie mają spełniać kryteria, użycie 'gpupdate' natychmiast wprowadzi te zmiany w życie. Dobrą praktyką jest również użycie parametru '/force', który wymusza ponowne zastosowanie wszystkich zasad, nawet tych, które się nie zmieniły. Warto również zwrócić uwagę, że 'gpupdate' działa zarówno dla polityk lokalnych, jak i tych skonfigurowanych na serwerze Active Directory, co czyni go niezwykle uniwersalnym narzędziem do zarządzania ustawieniami systemu operacyjnego.

Pytanie 3

Aby zwiększyć bezpieczeństwo prywatnych danych podczas przeglądania stron WWW, zaleca się dezaktywację w ustawieniach przeglądarki

A. monitów o uruchamianiu skryptów

B. funkcji zapamiętywania haseł

C. blokowania okienek typu popup

D. powiadamiania o nieaktualnych certyfikatach

Funkcja zapamiętywania haseł w przeglądarkach internetowych jest wygodnym narzędziem, ale może stanowić poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa prywatnych danych. Kiedy przeglądarka przechowuje hasła, istnieje ryzyko, że w przypadku złośliwego oprogramowania, ataku hakerskiego czy nawet fizycznego dostępu do urządzenia, nieautoryzowane osoby będą mogły uzyskać dostęp do tych danych. Osoby korzystające z publicznych komputerów lub dzielące urządzenia z innymi powinny być szczególnie ostrożne, ponieważ tego typu funkcje mogą prowadzić do niezamierzonego ujawnienia danych. Standardy bezpieczeństwa, takie jak OWASP (Open Web Application Security Project), zalecają przechowywanie haseł w sposób zaszyfrowany, a każda przeglądarka oferująca funkcję zapamiętywania haseł powinna być używana z rozwagą. W praktyce, zamiast polegać na przeglądarkach, warto korzystać z menedżerów haseł, które oferują lepsze zabezpieczenia, takie jak wielowarstwowe szyfrowanie oraz możliwość generowania silnych haseł.

Pytanie 4

W dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej i logicznej struktury sieci lokalnej powinien znajdować się

A. schemat sieci z wyznaczonymi punktami dystrybucji i gniazdami

B. umowa pomiędzy zlecającym a wykonawcą

C. harmonogram prac realizacyjnych

D. wstępny kosztorys materiałów oraz robocizny

Harmonogram prac wykonawczych, umowa zlecającego pracę z wykonawcą oraz wstępny kosztorys materiałów i robocizny to istotne dokumenty w kontekście realizacji projektu budowy sieci lokalnej, ale nie są one częścią dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej i logicznej struktury sieci. Harmonogram prac ma na celu określenie czasu realizacji poszczególnych etapów projektu, co jest ważne dla zarządzania projektem, lecz nie dostarcza informacji o infrastrukturze sieci. Umowa zlecającego z wykonawcą jest kluczowym dokumentem dotyczących zasad współpracy, jednak nie odnosi się bezpośrednio do struktury samej sieci ani jej funkcjonalności. Wstępny kosztorys jest użyteczny w planowaniu budżetu, ale nie ma związku z układem i organizacją elementów sieciowych. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że dokumenty administracyjne są równoważne z dokumentacją techniczną. W rzeczywistości, skuteczna dokumentacja powykonawcza musi zawierać szczegółowe schematy oraz opisy układu i konfiguracji komponentów sieciowych, co jest niezbędne do zapewnienia jej sprawności i przyszłej rozbudowy. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w branży IT i zajmuje się projektowaniem oraz wdrażaniem sieci lokalnych.

Pytanie 5

Która z usług umożliwia centralne zarządzanie identyfikacjami, uprawnieniami oraz zasobami w sieci?

A. AD (Active Directory)

B. WDS (Windows Deployment Services)

C. NFS (Network File System)

D. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

AD (Active Directory) to usługa stworzona przez firmę Microsoft, która umożliwia scentralizowane zarządzanie tożsamościami, uprawnieniami oraz obiektami w sieci. Dzięki Active Directory administratorzy mogą zarządzać użytkownikami, grupami oraz komputerami w organizacji z jednego miejsca. Jest to kluczowy element w strukturze sieciowej, pozwalający na bezpieczeństwo i kontrolę dostępu do zasobów. Przykładowo, dzięki AD można łatwo przyznawać lub odbierać uprawnienia do konkretnych zasobów sieciowych, takich jak foldery współdzielone czy drukarki. Dodatkowo, Active Directory wspiera standardy takie jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol), co umożliwia integrację z innymi systemami i usługami. Jest to również rozwiązanie zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie wydajnego zarządzania tożsamościami w złożonych środowiskach IT, co czyni go niezbędnym w każdej większej organizacji.

Pytanie 6

W cenniku usług informatycznych znajdują się poniższe wpisy. Jaki będzie koszt dojazdu serwisanta do klienta, który mieszka poza miastem, w odległości 15km od siedziby firmy?

Dojazd do klienta na terenie miasta – 25 zł netto

Dojazd do klienta poza miastem – 2 zł netto za każdy km odległości od siedziby firmy liczony w obie strony.

A. 30 zł

B. 30 zł + VAT

C. 25 zł + 2 zł za każdy km poza granicami miasta

D. 60 zł + VAT

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowej interpretacji zasad kalkulacji kosztów dojazdu zawartych w cenniku. Jednym z typowych błędów jest nieuwzględnienie że koszt 2 zł za kilometr dotyczy odległości liczonej w obie strony. Oznacza to że jeśli klient mieszka 15 km od siedziby firmy serwisant faktycznie pokonuje 30 km (15 km tam i 15 km z powrotem) co daje łączny koszt 60 zł netto. Niektóre z odpowiedzi mogą sugerować że koszt 25 zł lub 30 zł netto obejmuje pełen koszt dojazdu ale nie uwzględniają one specyfiki rozliczeń poza miastem które zakładają dodatkową opłatę za każdy kilometr. Błędne podejście polega na traktowaniu opłaty za dojazd w obrębie miasta jako wystarczającego wyznacznika kosztów co jest niepoprawne gdy klient mieszka poza jego granicami. Myślenie że stawki miejskie mogą być stosowane do większych odległości prowadzi do niedoszacowania faktycznego kosztu usług. Zrozumienie tych zasad jest istotne zarówno dla serwisantów jak i dla klientów umożliwiając obu stronom dokładne planowanie logistyczne i finansowe.

Pytanie 7

Algorytm wykorzystywany do weryfikacji, czy ramka Ethernet jest wolna od błędów, to

A. MAC (Media Access Control)

B. LLC (Logical Link Control)

C. CSMA (Carrier Sense Multiple Access)

D. CRC (Cyclic Redundancy Check)

Wybierając odpowiedzi LLC, MAC lub CSMA, można wpaść w pułapki myślenia, które nie rozróżniają funkcji protokołów i metod dostępu do medium od mechanizmów detekcji błędów. LLC (Logical Link Control) jest warstwą protokołu w modelu OSI, która odpowiada za zarządzanie komunikacją na poziomie ramki, ale nie zajmuje się bezpośrednim wykrywaniem błędów. Jego funkcje obejmują zapewnienie odpowiedniej komunikacji między warstwami, ale sama kontrola błędów to nie jego główny cel. MAC (Media Access Control) natomiast odpowiada za kontrolę dostępu do medium transmisyjnego oraz przesyłanie danych, jednak także nie realizuje wykrywania błędów na poziomie ramki. Z kolei CSMA (Carrier Sense Multiple Access) to mechanizm, który określa, jak stacje w sieci współdzielą medium, ale nie ma nic wspólnego z wykrywaniem błędów, co jest kluczowe w kontekście tego pytania. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia funkcji poszczególnych komponentów sieciowych oraz ich relacji w procesie przesyłania danych. W rzeczywistości, CRC jest jedynym algorytmem pośród wymienionych, który bezpośrednio zajmuje się wykrywaniem błędów w przesyłanych ramkach Ethernet, co czyni go istotnym elementem zapewniającym integralność danych w sieciach komputerowych.

Pytanie 8

Okablowanie pionowe w sieci strukturalnej łączy jakie elementy?

A. główny punkt rozdzielczy z pośrednimi punktami rozdzielczymi

B. główny punkt rozdzielczy z gniazdem abonenckim

C. pośredni punkt rozdzielczy z gniazdem abonenckim

D. dwa gniazda abonenckie

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że każda z nich wskazuje na częściowe zrozumienie struktury sieci, jednak ich twierdzenia są niekompletne lub błędne. Wskazanie, że okablowanie pionowe łączy dwa gniazda abonenckie, jest mylące, ponieważ takie połączenie odnosi się do okablowania poziomego, które łączy gniazda z urządzeniami końcowymi. Z kolei stwierdzenie, że okablowanie to łączy główny punkt rozdzielczy z pojedynczym gniazdem abonenckim, również jest niewłaściwe, gdyż nie uwzględnia struktury rozdzielczej. Dodatkowo błędne jest przedstawienie pośredniego punktu rozdzielczego jako jedynego elementu łączącego z gniazdem; w rzeczywistości pośrednie punkty rozdzielcze występują w sieci jako część większej całości, a ich rola polega na rozdzielaniu sygnału w ramach struktur pionowych. Tworzenie sieci wyłącznie z pojedynczego punktu rozdzielczego nie zapewnia odpowiedniej redundancji ani możliwości rozbudowy, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komunikacyjnych. Dlatego ważne jest, aby w projektowaniu sieci uwzględniać zasady strukturalne, które umożliwią efektywne i przyszłościowe zarządzanie infrastrukturą.

Pytanie 9

W jaki sposób powinno się wpisać w formułę arkusza kalkulacyjnego odwołanie do komórki B3, aby przy przenoszeniu tej formuły w inne miejsce arkusza odwołanie do komórki B3 pozostało stałe?

A. $B$3

B. B$3

C. $B3

D. B3

Poprawna odpowiedź to $B$3, co oznacza, że zarówno kolumna (B), jak i wiersz (3) są zablokowane w formule. Dzięki temu, gdy kopiujesz tę formułę do innych komórek, odwołanie do komórki B3 pozostanie niezmienne, co jest kluczowe w wielu scenariuszach analitycznych i finansowych. Na przykład, jeśli w komórce B3 znajduje się stała wartość, która jest wykorzystywana w obliczeniach w różnych miejscach arkusza, zablokowanie tego adresu zapewnia, że wszystkie obliczenia będą odnosiły się do tej samej wartości. To rozwiązanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi w arkuszach kalkulacyjnych, ponieważ minimalizuje ryzyko błędów i niespójności. Blokowanie adresów komórek jest szczególnie przydatne w dużych arkuszach, w których złożoność obliczeń wymaga precyzyjnego zarządzania odwołaniami do danych. Zrozumienie mechanizmu zablokowanych odwołań jest niezbędne dla efektywnej pracy z arkuszami kalkulacyjnymi, zwłaszcza w kontekście raportowania i analizy danych.

Pytanie 10

Sekwencja 172.16.0.1, która reprezentuje adres IP komputera, jest zapisana w systemie

A. dziesiętnym

B. szesnastkowym

C. dwójkowym

D. ósemkowym

Adres IP 172.16.0.1 jest zapisany w systemie dziesiętnym, co oznacza, że każda z czterech sekcji adresu (zwanych oktetami) jest wyrażona jako liczba całkowita w systemie dziesiętnym, mieszczącym się w zakresie od 0 do 255. System dziesiętny jest najczęściej stosowanym sposobem reprezentacji adresów IP przez ludzi, ponieważ jest prostszy do zrozumienia w porównaniu do systemów binarnych, ósemkowych czy szesnastkowych. Przykładowo, adres IP 192.168.1.1 w systemie binarnym to 11000000.10101000.00000001.00000001, co może być trudniejsze do zapamiętania i używania w praktyce. W administracji sieciowej oraz podczas konfigurowania urządzeń sieciowych, znajomość adresów IP w systemie dziesiętnym jest kluczowa, gdyż ułatwia komunikację oraz identyfikację sieci. Standardy takie jak RFC 791 definiują klasyfikację adresów IP oraz ich format, co potwierdza znaczenie systemu dziesiętnego w kontekście zarządzania adresacją IP.

Pytanie 11

Fragment pliku httpd.conf serwera Apache przedstawia się jak na diagramie. W celu zweryfikowania prawidłowego funkcjonowania strony WWW na serwerze, należy wprowadzić w przeglądarkę

Listen 8012

Server Name localhost:8012

A. http://localhost

B. http://localhost:8080

C. http://localhost:8012

D. http://localhost:apache

Odpowiedzi, które nie są poprawne, mogą wynikać z niezrozumienia konfiguracji portów serwera Apache. Domyślnie serwery HTTP działają na porcie 80, ale w tym zadaniu skonfigurowano serwer do nasłuchiwania na porcie 8012, co wymaga odpowiedniego adresu URL. Odpowiedzi takie jak http://localhost:8080 mogą wynikać z automatycznego założenia, że 8080 jest często używany jako alternatywny port HTTP, szczególnie w środowiskach testowych i deweloperskich, ale nie jest właściwy w tym przypadku, gdyż nie ma odzwierciedlenia w pliku konfiguracyjnym. Wprowadzenie http://localhost bez specyfikacji portu sugeruje mylne założenie, że serwer działa na domyślnym porcie 80, co jest błędne w obecności jawnej deklaracji Listen 8012. Odpowiedź http://localhost:apache jest syntaktycznie niepoprawna, jako że 'apache' nie jest numerem portu. W profesjonalnej praktyce precyzyjna interpretacja plików konfiguracyjnych jest kluczowa dla poprawności działania systemu. Zrozumienie, jak serwer Apache przetwarza dyrektywy takie jak Listen, jest istotne w kontekście zarówno rozwiązywania problemów jak i zapewniania spójności konfiguracji w dynamicznie zmieniających się środowiskach IT. Kluczowe jest także pamiętanie o dokumentowaniu zmian w konfiguracji, co ułatwia zarządzanie konfiguracjami serwerów w zespołach deweloperskich.

Pytanie 12

W systemach Windows istnieje możliwość przypisania użytkownika do dowolnej grupy za pomocą panelu

A. lusrmgr

B. services

C. fsmgmt

D. certsrv

Odpowiedź "lusrmgr" jest poprawna, ponieważ jest to przystawka systemowa w systemach Windows, która umożliwia zarządzanie lokalnymi użytkownikami i grupami. Dzięki lusrmgr administratorzy mogą dodawać, edytować oraz przypisywać użytkowników do różnych grup, co jest kluczowym aspektem zarządzania dostępem w systemach operacyjnych. Przykładowo, przypisując użytkowników do grupy 'Administratorzy', przyznajemy im pełne uprawnienia do zarządzania systemem, co może być istotne w kontekście zapewnienia odpowiednich ról użytkowników w organizacji. W praktyce, korzystanie z lusrmgr pozwala na skuteczne zarządzanie politykami bezpieczeństwa i uprawnieniami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemami IT, gdzie kontrola dostępu jest niezbędna dla ochrony danych i zasobów. Ponadto, narzędzie to wspiera implementację zasady minimalnych uprawnień, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa informacyjnego.

Pytanie 13

Usługa odpowiedzialna za konwersję nazw domen na adresy sieciowe to

A. SNMP

B. DHCP

C. SMTP

D. DNS

Odpowiedź, że DNS (System Nazw Domenowych) jest poprawna. To dzięki tej usłudze możemy zamieniać nazwy domen na adresy IP, co jest kluczowe do komunikacji w Internecie. DNS działa jak rozproszony system baz danych, który gromadzi informacje o nazwach domen i odpowiada na pytania, jakie adresy IP są im przypisane. Przykładowo, kiedy wpisujesz w przeglądarkę adres, taki jak www.example.com, komputer wysyła pytanie do serwera DNS i ten odsyła odpowiedni adres IP, co pozwala na połączenie z serwerem. W zarządzaniu DNS warto pamiętać o dobrych praktykach, jak używanie rekordów CNAME do aliasowania nazw czy rekordów MX do obsługi poczty. O bezpieczeństwo także powinno się zadbać, używając DNSSEC, które chroni przed atakami. Warto też wiedzieć, że rozwój Internetu i wprowadzenie IPv6 wymusiło pewne zmiany w DNS, co pozwoliło lepiej radzić sobie z coraz większą liczbą urządzeń w sieci.

Pytanie 14

Aby komputer stacjonarny mógł współdziałać z urządzeniami używającymi złącz pokazanych na ilustracji, konieczne jest wyposażenie go w interfejs

A. HDMI

B. Display Port

C. Fire Wire

D. DVI-A

Display Port to taki cyfrowy interfejs, który głównie służy do przesyłania obrazu z komputera do monitora. Ma tę fajną zaletę, że potrafi przesyłać wideo w bardzo wysokiej rozdzielczości, a przy tym również dźwięk, co sprawia, że jest super uniwersalny dla nowoczesnych urządzeń multimedialnych. Zgodność ze standardami VESA to kolejna rzecz, dzięki której można go używać z wieloma różnymi sprzętami. Dodatkowo, Display Port ma opcję synchronizacji dynamicznej obrazu, co jest mega ważne dla graczy i dla tych, którzy zajmują się edycją wideo. W zawodowych środowiskach często wybiera się właśnie Display Port, bo obsługuje wyższe rozdzielczości i częstotliwości odświeżania niż starsze złącza. A to, że można połączyć kilka monitorów za pomocą jednego kabla, to już w ogóle bajka, bo znacznie ułatwia życie i porządek z kablami. Wybierać Display Port to pewny krok w stronę lepszej jakości obrazu i dźwięku oraz dobrą inwestycję na przyszłość, bo technologie się rozwijają, a ten interfejs sobie z tym poradzi.

Pytanie 15

Jakie funkcje pełni usługa katalogowa Active Directory w systemach Windows Server?

A. Umożliwia transfer plików pomiędzy odległymi komputerami przy użyciu protokołu komunikacyjnego

B. Zarządza żądaniami protokołu komunikacyjnego

C. Centralnie kieruje adresami IP oraz związanymi informacjami i automatycznie udostępnia je klientom

D. Przechowuje dane o obiektach w sieci

Usługa Active Directory nie obsługuje żądań protokołu komunikacyjnego w sensie bezpośredniego przetwarzania danych komunikacyjnych, co jest zadaniem odpowiednich protokołów i usług sieciowych, takich jak HTTP czy FTP. Active Directory służy do zarządzania obiektami w sieci, a nie do ich komunikacji. Z kolei przechowywanie i centralne zarządzanie adresami IP oraz automatyczne przydzielanie ich klientom należy do zadań systemu DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). AD może współpracować z DHCP, ale nie wykonuje tych funkcji samodzielnie. Wspólnym błędem jest mylenie funkcji Active Directory z innymi technologiami sieciowymi, co prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, odpowiedź sugerująca, że AD umożliwia wymianę plików z odległymi komputerami, jest również nieprawidłowa, ponieważ takie funkcje realizowane są przez protokoły plikowe, takie jak SMB (Server Message Block) czy NFS (Network File System). Różnice te są kluczowe do zrozumienia, jak złożony jest krajobraz technologii sieciowych, w którym każdy element pełni swoją unikalną rolę. Ważne jest, aby każdy, kto pracuje z sieciami komputerowymi, miał jasne pojęcie o funkcjonalności poszczególnych usług, aby skutecznie nimi zarządzać i wykorzystywać je w praktyce.

Pytanie 16

W jednostce ALU do akumulatora została zapisana liczba dziesiętna 240. Jak wygląda jej reprezentacja w systemie binarnym?

A. 11111000

B. 11111110

C. 11111100

D. 11110000

Reprezentacja binarna liczby dziesiętnej 240 to 11110000. Aby ją obliczyć, należy najpierw zrozumieć, jak działa konwersja z systemu dziesiętnego na binarny. Proces ten polega na ciągłym dzieleniu liczby przez 2 i zapisaniu reszt z tych dzielników. Dla liczby 240, dzieląc przez 2, otrzymujemy następujące wyniki: 240/2=120 (reszta 0), 120/2=60 (reszta 0), 60/2=30 (reszta 0), 30/2=15 (reszta 0), 15/2=7 (reszta 1), 7/2=3 (reszta 1), 3/2=1 (reszta 1), 1/2=0 (reszta 1). Zbierając reszty od ostatniego dzielenia do pierwszego, otrzymujemy 11110000. To przykład konwersji, która jest powszechnie stosowana w programowaniu komputerowym oraz w elektronice cyfrowej, gdzie liczby binarne są kluczowe dla działania procesorów i systemów operacyjnych. Dobra praktyka to zrozumienie nie tylko samego procesu konwersji, ale również tego, jak liczby binarne są używane do reprezentowania różnych typów danych w pamięci komputerowej.

Pytanie 17

fps (ang. frames per second) odnosi się bezpośrednio do

A. szybkości przesyłania danych do dysku w standardzie SATA

B. płynności wyświetlania dynamicznych obrazów

C. skuteczności transferu informacji na magistrali systemowej

D. efektywności układów pamięci RAM

FPS, czyli frames per second, jest terminem stosowanym do mierzenia liczby klatek wyświetlanych w ciągu jednej sekundy w kontekście ruchomych obrazów, takich jak filmy czy gry komputerowe. Wysoka liczba FPS wpływa bezpośrednio na płynność i jakość wizualną wyświetlanego materiału. Na przykład, w grach komputerowych, osiągnięcie co najmniej 60 FPS jest często uważane za standard, aby zapewnić komfortowe doświadczenie użytkownika, a wartości powyżej 120 FPS mogą znacząco poprawić responsywność gry. W kontekście standardów branżowych, technologie takie jak DirectX i OpenGL optymalizują wyświetlanie klatek, co uwzględnia zarówno hardware, jak i software. Z kolei w filmach, standard 24 FPS jest tradycyjnie stosowany, aby uzyskać efekt kinowy, podczas gdy wyższe wartości, takie jak 48 FPS, są używane w nowoczesnych produkcjach dla uzyskania większej szczegółowości i płynności. Dlatego też, zrozumienie pojęcia FPS jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się produkcją wideo lub projektowaniem gier.

Pytanie 18

Który z protokołów zapewnia bezpieczne połączenie między klientem a witryną internetową banku, zachowując prywatność użytkownika?

A. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

B. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)

C. FTPS (File Transfer Protocol Secure)

D. SFTP (SSH File Transfer Protocol)

HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) jest protokołem, który zapewnia bezpieczne połączenie między klientem a serwerem, co jest szczególnie istotne w kontekście bankowości internetowej. W porównaniu do podstawowego protokołu HTTP, HTTPS stosuje warstwę bezpieczeństwa opartą na protokołach SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security). Dzięki temu przesyłane dane są szyfrowane, co uniemożliwia ich przechwycenie przez osoby trzecie. W praktyce oznacza to, że podczas logowania się do banku, dane takie jak hasła i numery kont są chronione. Wiele przeglądarek internetowych wyświetla także symbol kłódki obok adresu URL, co informuje użytkowników o tym, że połączenie jest zabezpieczone. Przy korzystaniu z usług bankowości online, odnalezienie adresu URL zaczynającego się od 'https://' jest kluczowe, aby upewnić się, że transakcje są dokonywane w bezpiecznym środowisku. Korzystanie z HTTPS jest obecnie standardem w branży i jest rekomendowane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem sieciowym.

Pytanie 19

Jakie urządzenie stosuje technikę polegającą na wykrywaniu zmian w pojemności elektrycznej podczas manipulacji kursorem na monitorze?

A. touchpad

B. joystik

C. trackpoint

D. mysz

Touchpad to urządzenie wejściowe, które wykorzystuje metodę detekcji zmian pojemności elektrycznej, aby zareagować na ruch palca użytkownika. W dotykowych panelach, takich jak touchpad, pod powierzchnią znajdują się czujniki, które monitorują zmiany w polu elektrycznym, gdy palec zbliża się do powierzchni. Działa to na zasadzie pomiaru pojemności elektrycznej, co pozwala na precyzyjne określenie pozycji dotyku. Takie rozwiązanie znajduje zastosowanie w laptopach, tabletach oraz niektórych smartfonach. Z perspektywy ergonomii i interakcji użytkownika, touchpady oferują łatwość nawigacji i możliwość wykonywania gestów, co poprawia komfort pracy. Przykładowo, przesunięcie palcem w górę może zastąpić przewijanie strony, a wykonanie podwójnego stuknięcia może działać jak kliknięcie. W kontekście standardów branżowych, touchpady muszą spełniać określone normy jakości w zakresie detekcji dotyku oraz responsywności, co wpływa na ich popularność w nowoczesnych urządzeniach komputerowych.

Pytanie 20

Grupa, w której członkom można nadawać uprawnienia jedynie w obrębie tej samej domeny, co domena nadrzędna lokalnej grupy domeny, nosi nazwę grupa

A. globalna

B. lokalna komputera

C. lokalna domeny

D. uniwersalna

Wybór innych typów grup może prowadzić do nieporozumień dotyczących zarządzania dostępem i uprawnieniami w środowisku domeny. Grupa uniwersalna, na przykład, jest używana do zarządzania użytkownikami i grupami w wielu domenach, co sprawia, że nie nadaje się do przypisywania uprawnień tylko w obrębie jednej domeny. Grupy uniwersalne są bardziej elastyczne, ale są projektowane głównie do współpracy między różnymi domenami, co nie odpowiada wymaganiu dotyczącym ograniczenia do jednej domeny. Grupa globalna ma na celu przypisywanie użytkowników i uprawnień w obrębie jednej domeny, ale wymaga, aby członkowie tej grupy byli również z tej samej domeny, co oznacza, że nie można ich używać do zarządzania dostępem do zasobów specyficznych dla lokalnych grup. Grupa lokalna komputera z kolei jest ograniczona do jednego komputera, co sprawia, że nie jest użyteczna w kontekście zarządzania uprawnieniami w ramach całej domeny. Te rozróżnienia ilustrują, dlaczego wybranie niewłaściwego rodzaju grupy może prowadzić do błędnych konfiguracji i problemów z dostępem do zasobów, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT.

Pytanie 21

Po zainstalowaniu z domyślnymi uprawnieniami, system Windows XP nie obsługuje formatu systemu plików

A. FAT32

B. NTFS

C. EXT

D. FAT16

Wybór odpowiedzi związanych z NTFS, FAT16 i FAT32 jest błędny, ponieważ te systemy plików są rzeczywiście obsługiwane przez system Windows XP. NTFS, czyli New Technology File System, to zaawansowany system plików oferujący więcej funkcji niż swego czasu FAT16 i FAT32, w tym lepsze zarządzanie uprawnieniami do plików oraz obsługę dużych rozmiarów dysków twardych. FAT16 i FAT32 to starsze systemy plików, gdzie każdy z nich ma swoje ograniczenia — FAT16 obsługuje mniejsze dyski i pliki, natomiast FAT32 ma ograniczenie wielkości plików do 4 GB. W kontekście Windows XP, błędne rozumienie różnic między systemami plików prowadzi do problemów z zarządzaniem danymi oraz ich przechowywaniem. Ważne jest, aby zrozumieć, że różne systemy plików mają różne zastosowania i są dostosowane do specyficznych wymagań środowiska. Nieprawidłowe przypisanie systemu plików może skutkować problemami z kompatybilnością, utratą danych czy ograniczeniami w funkcjonalności, co podkreśla znaczenie właściwego doboru systemu plików w zależności od potrzeb użytkownika oraz aplikacji.

Pytanie 22

Na rysunkach technicznych dotyczących instalacji sieci komputerowej oraz dedykowanej instalacji elektrycznej, symbolem pokazanym na rysunku oznaczane jest gniazdo

A. komputerowe

B. elektryczne ze stykiem ochronnym

C. telefoniczne

D. elektryczne bez styku ochronnego

Symbol na rysunku przedstawia gniazdo elektryczne ze stykiem ochronnym co jest zgodne z normami bezpieczeństwa obowiązującymi w instalacjach elektrycznych. Styk ochronny znany również jako uziemienie to dodatkowy przewód w gniazdku który ma na celu ochronę przed porażeniem elektrycznym. Jego obecność jest kluczowa w urządzeniach elektrycznych które mogą mieć części przewodzące dostępne dla użytkownika. W praktyce takie gniazda stosowane są powszechnie w gospodarstwach domowych i budynkach komercyjnych zapewniając dodatkowe zabezpieczenie przed przepięciami czy błędami w instalacji. Zgodnie z normą PN-IEC 60364 instalacje elektryczne powinny być projektowane i wykonane w sposób zapewniający ochronę podstawową i ochronę przy uszkodzeniu. Dodatkowo symbol ten jest powszechnie rozpoznawany w dokumentacji technicznej co ułatwia identyfikację typu gniazda w projektach i schematach instalacji.

Pytanie 23

Na diagramie mikroprocesora zidentyfikowany strzałką blok odpowiada za

A. przetwarzanie wskaźnika do następnej instrukcji programu

B. wykonywanie operacji arytmetycznych oraz logicznych na liczbach

C. przechowywanie aktualnie realizowanej instrukcji

D. przechowywanie następujących adresów pamięci z komendami

Blok ALU, czyli jednostka arytmetyczno-logiczna, jest kluczowym elementem mikroprocesora odpowiedzialnym za wykonywanie operacji arytmetycznych i logicznych na liczbach. ALU realizuje podstawowe działania matematyczne, takie jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie, oraz operacje logiczne, m.in. AND OR XOR i NOT. Jest niezbędnym komponentem w większości zadań przetwarzania danych wykonywanych przez procesor. W rzeczywistych zastosowaniach ALU jest używana w każdej operacji związanej z obliczeniami, na przykład podczas wykonywania skomplikowanych algorytmów, zarządzania pamięcią czy przetwarzania grafiki. Współczesne mikroprocesory mogą mieć kilka niezależnych ALU, co pozwala na równoległe przetwarzanie instrukcji i znacznie zwiększa wydajność. Dobre praktyki projektowe zalecają optymalizację ścieżki danych do ALU, aby minimalizować opóźnienia, co jest kluczowe w systemach o wysokiej wydajności, takich jak serwery czy superkomputery. Wydajność ALU ma bezpośredni wpływ na ogólną wydajność procesora, dlatego w zaawansowanych systemach stosuje się różne techniki, takie jak potokowanie, by zwiększyć przepustowość operacyjną jednostki.

Pytanie 24

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 128.0.0.1 ÷ 191.255.255.254

B. 224.0.0.1 ÷ 239.255.255.0

C. 1.0.0.1 ÷ 126.255.255.254

D. 192.0.0.0 ÷ 223.255.255.255

Adresy klasy C to zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co jest zgodne z definicją klasy C w protokole IP. Adresy te są powszechnie używane w małych sieciach lokalnych, co sprawia, że są niezwykle praktyczne. W klasycznej konfiguracji sieci, adres klasy C pozwala na posiadanie do 256 różnych adresów (od 192.0.0.0 do 192.0.0.255), z czego 254 mogą być przypisane urządzeniom końcowym, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany jako adres sieciowy, a drugi jako adres rozgłoszeniowy. Klasa C umożliwia również sieciowanie w sposób umożliwiający efektywne zarządzanie dużymi grupami urządzeń, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie złożoność sieci wzrasta. Dodatkowo, zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), adresy klasy C mogą być elastycznie podzielone na mniejsze podsieci, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów IP. W praktyce, adresy klasy C są często używane w biurach i małych firmach, gdzie liczba urządzeń końcowych nie przekracza 254.

Pytanie 25

Jaka jest maksymalna prędkość transferu danych w sieci lokalnej, w której zastosowano przewód UTP kat.5e do budowy okablowania strukturalnego?

A. 10 Gb/s

B. 10 Mb/s

C. 1 Gb/s

D. 100 Mb/s

Odpowiedzi wskazujące na 10 Mb/s, 100 Mb/s oraz 10 Gb/s są błędne z kilku powodów. Pierwsza z nich, 10 Mb/s, odnosi się do standardu Ethernet 10BASE-T, który był szeroko stosowany w przeszłości, jednak dzisiaj jest rzadko stosowany w nowoczesnych instalacjach. Z kolei 100 Mb/s odnosi się do standardu Fast Ethernet 100BASE-TX, który jest bardziej powszechny, ale wciąż znacznie ogranicza możliwości współczesnych aplikacji, które wymagają wyższych prędkości. W kontekście UTP kat.5e, szybkie sieci lokalne wykorzystują standard Gigabit Ethernet (1000BASE-T), który umożliwia przesył danych z prędkością 1 Gb/s. Natomiast odpowiedź 10 Gb/s odnosi się do standardu 10GBASE-T, który wymaga użycia kabli kategorii 6a lub wyższych. Stosowanie UTP kat.5e w przypadku prędkości 10 Gb/s nie jest zgodne z normami, ponieważ kable te mają ograniczenia dotyczące pasma, które nie pozwalają na osiągnięcie tak wysokich prędkości. W praktyce, przy wyborze kabli do sieci, kluczowe jest zrozumienie standardów oraz odpowiednie dopasowanie okablowania do wymagań technologicznych, co często prowadzi do zamieniania różnych kategorii kabli oraz ich zastosowań, co może skutkować problemami z wydajnością sieci.

Pytanie 26

Jakie oprogramowanie do wirtualizacji jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2012?

A. Virtual PC

B. VMware

C. Virtual Box

D. Hyper-V

Wybór VMware, Virtual Box lub Virtual PC jako oprogramowania do wirtualizacji w kontekście Windows Server 2012 wskazuje na nieporozumienie dotyczące platformy i jej funkcji. VMware to komercyjny produkt, który jest szeroko stosowany w przedsiębiorstwach, ale nie jest zintegrowany z Windows Server w sposób, w jaki Hyper-V jest. Virtual Box, chociaż jest darmowym narzędziem do wirtualizacji, jest głównie używane w środowiskach desktopowych, a nie serwerowych, co ogranicza jego zastosowanie w kontekście profesjonalnej infrastruktury serwerowej. Z kolei Virtual PC to przestarzałe rozwiązanie, które zostało zastąpione przez Hyper-V i nie oferuje zaawansowanych funkcji, które są kluczowe w nowoczesnym zarządzaniu infrastrukturą IT. Typowym błędem myślowym jest mylenie programów do wirtualizacji jednostkowej z rozwiązaniami, które są zaprojektowane do pracy w środowisku serwerowym. Oprogramowanie takie jak Hyper-V nie tylko wspiera wirtualizację, ale także zapewnia szereg funkcji zarządzających, które są niezbędne w dużych organizacjach. Dlatego wybór Hyper-V jako roli w Windows Server 2012 jest nie tylko uzasadniony, ale wręcz zalecany do efektywnego zarządzania wirtualizacją w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 27

Na ilustracji widać zrzut ekranu ustawień strefy DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer z adresem IP 192.168.0.106

A. będzie publicznie widoczny w Internecie

B. straci dostęp do Internetu

C. będzie zabezpieczony firewallem

D. zostanie zamaskowany w lokalnej sieci

Istnieje kilka błędnych przekonań dotyczących funkcji DMZ na routerze. Przede wszystkim warto zrozumieć, że włączenie DMZ nie powoduje utraty dostępu do Internetu dla wybranego komputera. W rzeczywistości, DMZ zapewnia, że komputer ma pełny dostęp do sieci zewnętrznej, co może być konieczne dla serwerów wymagających swobodnej komunikacji z wieloma zewnętrznymi klientami. Kolejnym błędnym przekonaniem jest to, że komputer w strefie DMZ jest chroniony przez firewall. W rzeczywistości, funkcja DMZ działa poprzez wykluczenie danego hosta z reguł firewalla, czyniąc go bardziej narażonym na ataki z Internetu. Należy także wyjaśnić, że umiejscowienie komputera w DMZ nie powoduje jego ukrycia w sieci lokalnej. DMZ ma na celu umożliwienie komputerowi komunikacji z zewnętrznym światem, co jest przeciwieństwem ukrywania go w sieci wewnętrznej. Ważne jest także zrozumienie, że DMZ jest używane w specyficznych przypadkach, gdzie wymagany jest bezpośredni dostęp do usług hostowanych na komputerze, dlatego nie należy stosować tego rozwiązania bez odpowiedniego zabezpieczenia i rozważenia potencjalnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem. Kluczowe jest zachowanie środków bezpieczeństwa i zgodność z najlepszymi praktykami, aby zminimalizować ryzyko związane z korzystaniem z DMZ, jak również regularne monitorowanie i audytowanie aktywności na DMZ w celu zapewnienia integralności systemów i danych. Te wszystkie elementy są kluczowe dla właściwego zarządzania infrastrukturą IT, zwłaszcza w kontekście ochrony przed cyberzagrożeniami.

Pytanie 28

Podanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może skutkować

A. uruchomieniem jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na wyświetlaczu

B. brakiem możliwości instalacji aplikacji

C. pojawieniem się błędów w pamięci RAM

D. puchnięciem kondensatorów, zawieszaniem się procesora oraz nieoczekiwanymi restartami

Dostarczanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może prowadzić do puchnięcia kondensatorów, zawieszania się jednostki centralnej oraz niespodziewanych restartów. Kondensatory na płycie głównej są kluczowymi elementami odpowiedzialnymi za stabilizację napięcia zasilającego różne komponenty systemu. Kiedy napięcie przekracza dopuszczalne wartości, kondensatory mogą ulec uszkodzeniu, co objawia się ich puchnięciem lub wyciekiem. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście kondensatorów elektrolitycznych, które są wrażliwe na zbyt wysokie napięcia. Dodatkowo, nieprawidłowe napięcie wpływa na stabilność pracy procesora oraz pamięci RAM, co może prowadzić do zawieszeń, bluescreenów oraz niespodziewanych restartów. W branży komputerowej standardem jest stosowanie zasilaczy z certyfikatem 80 Plus, które gwarantują efektywność i stabilność napięcia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. Dbanie o odpowiednie parametry zasilania to kluczowy element utrzymania długowieczności sprzętu i jego niezawodności.

Pytanie 29

Jakie medium transmisyjne jest związane z adapterem przedstawionym na ilustracji?

A. Z przewodem FTP

B. Z przewodem UTP

C. Z przewodem koncentrycznym

D. Ze światłowodem

Adapter przedstawiony na rysunku to typowy złącze światłowodowe SC (Subscriber Connector) które jest stosowane w połączeniach światłowodowych. Światłowody są kluczowe w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych ze względu na ich zdolność do przesyłania danych na bardzo duże odległości z minimalnym tłumieniem i bez zakłóceń elektromagnetycznych. Złącze SC jest popularne w aplikacjach sieciowych i telekomunikacyjnych ze względu na swoją prostą budowę i łatwość użycia. W przeciwieństwie do przewodów miedzianych światłowody wykorzystują włókna szklane do transmisji danych za pomocą światła co pozwala na znacznie większą przepustowość i szybkość transmisji. Złącza SC charakteryzują się mechanizmem push-pull co ułatwia szybkie łączenie i rozłączanie. Zastosowanie światłowodów obejmuje między innymi sieci szerokopasmowe centra danych oraz infrastrukturę telekomunikacyjną. Wybór odpowiedniego medium transmisyjnego jakim jest światłowód jest kluczowy dla zapewnienia niezawodności i wysokiej jakości usług sieciowych co jest standardem w nowoczesnych systemach komunikacyjnych.

Pytanie 30

Który protokół umożliwia rozproszoną wymianę i ściąganie plików?

A. Radius

B. HTTPS

C. FTP

D. BitTorrent

FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem zaprojektowanym do przesyłania plików między komputerami w sieci, jednak jest oparty na architekturze klient-serwer, co oznacza, że wszystkie pliki są przesyłane z jednego centralnego serwera do klientów. Taki model ma swoje ograniczenia, szczególnie w przypadku dużych plików lub w sytuacjach, gdy wiele osób próbuje pobrać te same dane, co prowadzi do przeciążenia serwera. RADIUS (Remote Authentication Dial-In User Service) to protokół służący do autoryzacji i uwierzytelniania użytkowników w sieciach komputerowych, a nie do przesyłania plików, więc jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to z kolei protokół używany do bezpiecznego przesyłania danych w sieci, zazwyczaj w kontekście przeglądania stron internetowych, a nie do rozproszonego transferu plików. Często przyczyną błędnej odpowiedzi jest mylenie różnych protokołów i ich funkcji, co może wynikać z braku wiedzy na temat ich specyfiki. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie konkretne funkcje i zastosowania mają poszczególne protokoły, aby uniknąć nieporozumień. W przypadku potrzeby efektywnego i skali transferu plików, BitTorrent jest rozwiązaniem, które wykorzystuje rozproszone podejście, co czyni je o wiele bardziej wydajnym dla dużych zbiorów danych.

Pytanie 31

Jaki procesor powinien być zastosowany podczas składania komputera stacjonarnego opartego na płycie głównej Asus M5A78L-M/USB3 AMD760G socket AM3+?

A. AMD FX 8300 3300MHz AM3+ OEM

B. AMD A8-7600 S.FM2 BOX

C. AMD APU A4 6320 3800MHz FM2

D. AMD APU A8 7650K 3300MHz FM2+ BOX

Odpowiedź AMD FX 8300 3300MHz AM3+ OEM jest prawidłowa, ponieważ procesor ten jest zgodny z gniazdem AM3+, które obsługuje płyta główna Asus M5A78L-M/USB3. Płyta ta została zaprojektowana z myślą o procesorach AMD FX, co zapewnia pełną kompatybilność oraz optymalne wykorzystanie możliwości sprzętowych. FX 8300, jako procesor ośmiordzeniowy, oferuje solidną wydajność w zastosowaniach multimedialnych i grach, a także w obliczeniach wielowątkowych. Dzięki technologii Turbo Core, procesor ten może dynamicznie zwiększać swoją częstotliwość, co sprzyja wydajności w wymagających zadaniach. Przykładowo, w grach komputerowych, które korzystają z wielu rdzeni, FX 8300 zapewnia lepsze rezultaty w porównaniu do procesorów z niższą liczbą rdzeni. Standardy montażu komputerowego wymagają, aby procesor był dopasowany do gniazda oraz płyty głównej, co w tym przypadku jest spełnione. Użycie niewłaściwego procesora, jak w przypadku innych opcji, mogłoby prowadzić do problemów z uruchomieniem systemu czy ogólną niekompatybilnością sprzętu.

Pytanie 32

Jaką liczbę komórek pamięci można bezpośrednio zaadresować w 64-bitowym procesorze z 32-bitową szyną adresową?

A. 2 do potęgi 64

B. 32 do potęgi 2

C. 64 do potęgi 2

D. 2 do potęgi 32

W odpowiedziach, które nie są poprawne, można zauważyć pewne powszechne nieporozumienia dotyczące zasad działania pamięci i architektury komputerowej. Odpowiedź 64 do potęgi 2 sugeruje, że bierzemy pod uwagę liczbę adresów pamięci jako graficzną reprezentację w postaci binarnej, co jest błędnym podejściem. Każdy adres w pamięci odpowiada konkretnej lokalizacji, a nie wszystkim możliwym kombinacjom. Z kolei odpowiedź 2 do potęgi 64, choć teoretycznie odnosi się do architektury procesora 64-bitowego, nie ma zastosowania w kontekście 32-bitowej szyny adresowej, ponieważ ta ostatnia ogranicza rzeczywistą ilość adresowalnej pamięci. Podobnie, odpowiedź 32 do potęgi 2 wynika z błędnego założenia, że ilość adresów jest określona przez bitowość procesora, a nie przez szynę adresową. W rzeczywistości, procesor 64-bitowy przetwarza dane w większych blokach, ale szyna adresowa decyduje o ilości pamięci, do której ma dostęp. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami obejmują mylenie pojęć architektury procesora z jej możliwościami adresowania pamięci oraz nieświadomość, że ilość dostępnej pamięci jest ściśle związana z parametrami sprzętowymi. W praktyce, dobrym podejściem jest zrozumienie, jak różne elementy architektury komputerowej współdziałają w zakresie adresowania pamięci.

Pytanie 33

Który protokół zajmuje się konwersją adresów IP na adresy MAC (kontroli dostępu do nośnika)?

A. SNMP

B. ARP

C. RARP

D. SMTP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem komunikacji w sieciach komputerowych, ponieważ odpowiada za konwersję adresów IP na adresy MAC. Gdy urządzenie w sieci lokalnej chce wysłać pakiet danych do innego urządzenia, musi znać jego adres MAC, ponieważ jest to adres używany na poziomie warstwy 2 modelu OSI. ARP wykonuje tę konwersję, wykorzystując zapytania i odpowiedzi. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B. Komputer A najpierw wysyła zapytanie ARP, które jest broadcastowane w sieci, aby dowiedzieć się, kto ma dany adres IP. Gdy komputer B odbiera to zapytanie, odpowiada swoim adresem MAC. Taki mechanizm jest fundamentalny dla działania protokołów sieciowych i stanowi część dobrych praktyk w projektowaniu sieci, zapewniając efektywną komunikację między urządzeniami. Zrozumienie ARP jest niezbędne dla administratorów sieci oraz inżynierów, aby móc diagnozować problemy sieciowe i optymalizować ruch danych.

Pytanie 34

Aby skonfigurować wolumin RAID 5 w serwerze, wymagane jest co najmniej

A. 2 dyski

B. 3 dyski

C. 4 dyski

D. 5 dysków

Twierdzenie, że do utworzenia woluminu RAID 5 potrzeba mniejszej liczby dysków, takich jak dwa, jest błędne z powodu fundamentalnych zasad działania macierzy RAID. RAID 5 polega na rozpraszaniu danych oraz informacji parzystości między co najmniej trzema dyskami, co jest kluczowe dla zapewnienia odporności na awarie. Użycie dwóch dysków nie tylko uniemożliwia realizację parzystości, ale również naraża system na większe ryzyko utraty danych, gdyż w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane mogą zostać utracone. Kolejnym błędnym założeniem jest myślenie o RAID jako o prostym rozwiązaniu, które można łatwo wdrożyć bez pełnego zrozumienia jego architektury. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że RAID 5 wymaga dodatkowych zasobów obliczeniowych do obliczenia parzystości, co w przypadku niewłaściwej konfiguracji może prowadzić do spadku wydajności. Ostatecznie, wybór liczby dysków w RAID powinien być podyktowany nie tylko wymaganiami dotyczącymi wydajności, ale także potrzebami w zakresie bezpieczeństwa danych oraz architekturą systemu. Myślenie o RAID jako o sposobie na minimalizację kosztów poprzez użycie mniejszej liczby dysków może prowadzić do błędnych decyzji i zwiększonego ryzyka awarii systemu.

Pytanie 35

Aby serwer mógł przesyłać dane w zakresach częstotliwości 2,4 GHz oraz 5 GHz, konieczne jest zainstalowanie w nim karty sieciowej działającej w standardzie

A. 802.11n

B. 802.11g

C. 802.11a

D. 802.11b

Wybór standardów 802.11a, 802.11b oraz 802.11g do obsługi transmisji na pasmach 2,4 GHz i 5 GHz jest niewłaściwy. Standard 802.11a działa wyłącznie w paśmie 5 GHz, co ogranicza jego zastosowanie w środowiskach, gdzie pasmo 2,4 GHz jest równie istotne, na przykład w domowych sieciach Wi-Fi. Podobnie standard 802.11b jest przypisany wyłącznie do pasma 2,4 GHz, co uniemożliwia korzystanie z pasma 5 GHz i ogranicza prędkość transferu danych do maksymalnie 11 Mbps. Standard 802.11g, choć obsługuje pasmo 2,4 GHz i oferuje wyższe prędkości (do 54 Mbps), nadal nie jest w stanie wykorzystać obu pasm jednocześnie. Zastosowanie tych starszych standardów może prowadzić do wąskich gardeł w sieci, zwłaszcza w środowiskach z dużą liczbą użytkowników i urządzeń. W dobie wzrastającej liczby urządzeń IoT oraz wymagań dotyczących szybkości i jakości połączenia, wybór technologii 802.11n, która pozwala na efektywne wykorzystanie zarówno 2,4 GHz, jak i 5 GHz, staje się kluczowy. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi standardami może prowadzić do nieefektywnego projektowania sieci oraz frustracji użytkowników z powodu niskiej wydajności połączeń bezprzewodowych.

Pytanie 36

Jakie przyporządkowanie: urządzenie - funkcja, którą pełni, jest błędne?

A. Przełącznik - segmentacja sieci na VLAN-y

B. Ruter - łączenie komputerów w tej samej sieci

C. Access Point - bezprzewodowe połączenie komputerów z siecią lokalną

D. Modem - łączenie sieci lokalnej z Internetem

Zrozumienie roli i funkcji urządzeń sieciowych jest kluczowe dla efektywnego projektowania oraz zarządzania sieciami komputerowymi. Przełącznik, który w tej odpowiedzi został przypisany do podziału sieci na VLAN-y, jest urządzeniem, które działa na warstwie drugiej modelu OSI i służy do łączenia urządzeń w ramach lokalnej sieci komputerowej. Przełączniki umożliwiają segregowanie ruchu sieciowego oraz zwiększają wydajność poprzez tworzenie wirtualnych sieci lokalnych (VLAN), co pozwala na lepsze zarządzanie ruchem i zwiększa bezpieczeństwo. Modem, z kolei, jest urządzeniem, które konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe i odwrotnie, umożliwiając połączenie między siecią lokalną a Internetem. To sprawia, że modem jest niezbędny w każdym systemie, który wymaga dostępu do globalnej sieci. Access Point to urządzenie, które rozszerza zasięg sieci bezprzewodowej, pozwalając na dostęp do sieci lokalnej dla komputerów i innych urządzeń mobilnych. Odpowiednie przypisanie funkcji do urządzeń jest kluczowe dla poprawnego działania całej infrastruktury sieciowej. Błędy w rozumieniu ról tych urządzeń mogą prowadzić do nieefektywnego projektowania sieci, co z kolei może wpłynąć na wydajność oraz bezpieczeństwo całego systemu. Właściwe przyporządkowanie funkcji do urządzeń w sieci jest nie tylko kwestią techniczną, ale także strategicznym aspektem, który wymaga zrozumienia interakcji pomiędzy różnymi technologiami i ich zastosowaniem w praktyce.

Pytanie 37

Jakie wartości logiczne otrzymamy w wyniku działania podanego układu logicznego, gdy na wejścia A i B wprowadzimy sygnały A=1 oraz B=1?

A. W=1 i C=1

B. W=1 i C=0

C. W=0 i C=0

D. W=0 i C=1

Podstawowym błędem przy analizie wyników układu logicznego jest nieprawidłowe zrozumienie działania bramek logicznych w kontekście podanych sygnałów wejściowych. Bramka OR, stosowana w tym układzie, ma właściwość, że wyjście przyjmuje wartość 1, jeśli przynajmniej jedno z jej wejść ma wartość 1. W tym problemie, przy sygnałach A=1 i B=1, wyjście z bramki OR jest równe 1, ale to nie oznacza, że całe wyjście układu przyjmuje tę wartość. Bramka AND, obecna w drugim segmencie układu, zwraca wartość 1 tylko wtedy, gdy wszystkie jej wejścia przyjmują wartość 1. W kontekście podanych sygnałów, wyjście C prawidłowo wynosi 1. Zatem niepoprawne zrozumienie działania tych dwóch bramek w połączeniu może prowadzić do błędnych wniosków o rezultatach układu. Często spotykanym błędem jest nadmierne uproszczenie działania układu, kiedy projektanci przyjmują błędnie założenia o stałych wynikach dla pojedynczych bramek zamiast analizować ich współdziałanie. W rzeczywistości, aby prawidłowo zrozumieć działanie takich układów, niezbędne jest dokładne przeanalizowanie każdego elementu i jego roli w całościowym funkcjonowaniu, co jest kluczowe dla unikania nieporozumień w cyfrowych systemach sterowania i projektowaniu złożonych sieci logicznych. Prawidłowe zrozumienie tego mechanizmu jest nieodzowne w realnych aplikacjach, takich jak układy automatyki przemysłowej czy systemy komputerowe, gdzie dokładność operacji logicznych jest kluczowa dla wydajności i bezpieczeństwa systemu. Dzięki temu wiedza na temat prawidłowego działania bramek logicznych oraz właściwego interpretowania wyników ich działania jest nieoceniona w praktyce inżynierskiej oraz w projektowaniu efektywnych i niezawodnych systemów cyfrowych.

Pytanie 38

Programy CommView oraz WireShark są wykorzystywane do

A. oceny zasięgu sieci bezprzewodowych

B. mierzenia poziomu tłumienia w torze transmisyjnym

C. ochrony przesyłania danych w sieciach

D. badania pakietów przesyłanych w sieci

Wybór odpowiedzi dotyczących zabezpieczania transmisji danych w sieci wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie funkcji programów takich jak CommView i WireShark. Choć bezpieczeństwo sieci jest ważnym aspektem ich zastosowania, nie są to narzędzia zaprojektowane bezpośrednio do zabezpieczania transmisji. Zamiast tego, ich głównym zadaniem jest analiza ruchu sieciowego. W kontekście sprawdzania zasięgu sieci bezprzewodowej, odpowiedzi te mogą wprowadzać w błąd, ponieważ CommView i WireShark nie są dedykowane do tego celu. Zasięg sieci bezprzewodowej można ocenić przy użyciu specjalistycznych narzędzi, które mierzą siłę sygnału w różnych lokalizacjach, natomiast oba te programy koncentrują się na pakietach danych, które już przeszły przez sieć. Określanie wielkości tłumienia w torze transmisyjnym również nie jest funkcją ani jednym z zastosowań tych narzędzi, które pozostają na poziomie analizy pakietów. Tłumienie w torze transmisyjnym to zagadnienie związane z fizyką sygnału i wymaga innych metod pomiarowych. Właściwe zrozumienie funkcji analizujących ruch sieciowy jest kluczowe dla prawidłowego wykorzystania tych narzędzi oraz efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 39

Jakie jest najbardziej typowe dla topologii gwiazdy?

A. centralne zarządzanie siecią

B. zatrzymanie sieci wskutek awarii terminala

C. trudności w lokalizacji usterek

D. niskie zużycie kabli

Topologia gwiazdy charakteryzuje się tym, że wszystkie węzły sieci są podłączone do centralnego punktu, którym najczęściej jest przełącznik lub koncentrator. Taki układ umożliwia łatwe zarządzanie siecią, ponieważ centralny punkt kontroluje wszystkie połączenia oraz komunikację pomiędzy urządzeniami. W przypadku awarii jednego z terminali, nie wpływa to na działanie pozostałych węzłów, co zwiększa niezawodność całego systemu. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy jest sieć lokalna (LAN) w biurze, gdzie wszystkie komputery są podłączone do jednego switcha. Taki sposób organizacji sieci pozwala na łatwą lokalizację problemów, ponieważ można szybko zidentyfikować uszkodzenie konkretnego urządzenia bez wpływu na resztę sieci. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, topologia gwiazdy jest często preferowana w nowoczesnych instalacjach sieciowych, ponieważ łączy w sobie wydajność, łatwość w zarządzaniu oraz bezpieczeństwo.

Pytanie 40

W systemie Linux przypisano uprawnienia do katalogu w formie ciągu znaków rwx--x--x. Jaką wartość liczbową te uprawnienia reprezentują?

A. 711

B. 621

C. 777

D. 543

Odpowiedzi 621, 543 oraz 777 są wynikiem błędnych interpretacji zasad przydzielania praw dostępu w systemie Linux. Wartością numeryczną reprezentującą prawa dostępu jest suma wartości przypisanych do poszczególnych uprawnień. W przypadku 621, użytkownicy mogą myśleć, że oznacza to pełne prawa dla właściciela, jednak suma uprawnień dla grupy oraz innych użytkowników jest błędnie ustalona. '6' oznacza, że grupa ma prawo do odczytu i zapisu, co nie jest zgodne z zapisanymi prawami (brak 'w'). W odniesieniu do 543, suma uprawnień dla właściciela, grupy i innych użytkowników nie zgadza się z przekazanymi prawami. Właściciel powinien mieć pełne prawa, a nie tylko odczyt, zapis i wykonanie. Odpowiedź 777 jest również błędna, ponieważ oznacza, że wszyscy użytkownicy mają pełne prawa do folderu. Taki model nie jest zgodny z zasadami zabezpieczeń i mógłby prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do ważnych danych. W praktyce, stosowanie niewłaściwych praw dostępu zwiększa ryzyko naruszenia ochrony danych i niewłaściwego wykorzystania zasobów systemowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej