Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 12 stycznia 2025 23:22
  • Data zakończenia: 12 stycznia 2025 23:29

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W C++ mechanizm programowania obiektowego, który wykorzystuje funkcje wirtualne (ang. Virtual) i umożliwia programiście pominięcie kontroli klasy pochodnej podczas wywoływania metod, nazywa się

A. polimorfizmem
B. dziedziczeniem
C. hermetyzacją
D. przeciążeniem
Dziedziczenie pozwala na przejmowanie metod i właściwości z klasy bazowej, ale samo w sobie nie umożliwia dynamicznego wyboru metody w czasie działania programu. Przeciążenie (overloading) polega na definiowaniu wielu metod o tej samej nazwie, ale różnych parametrach, co nie jest równoznaczne z polimorfizmem. Hermetyzacja (encapsulation) koncentruje się na ukrywaniu szczegółów implementacyjnych i dostępie do danych tylko przez interfejs klasy, ale nie dotyczy mechanizmu wyboru metody w trakcie działania aplikacji.

Pytanie 2

W jakiej fazie cyklu życia projektu informatycznego następuje integracja oraz testowanie wszystkich modułów systemu?

A. Faza analizy
B. Faza wdrożenia
C. Etap planowania
D. Etap implementacji
Planowanie to faza początkowa, w której określane są cele projektu, harmonogram i zasoby, ale nie jest to etap integracji systemu. Analiza skupia się na zbieraniu wymagań i definiowaniu specyfikacji technicznej, ale nie obejmuje łączenia modułów ani testowania gotowego produktu. Wdrożenie to końcowy etap cyklu życia projektu, który następuje po pełnej integracji i testowaniu – polega na uruchomieniu systemu w środowisku produkcyjnym i udostępnieniu go użytkownikom końcowym.

Pytanie 3

Jaką strukturę danych obrazuje zamieszczony kod w języku C#?

Ilustracja do pytania
A. tablicę jednowymiarową
B. stos
C. tablicę dwuwymiarową
D. listę
Kod w języku C# reprezentuje tablicę dwuwymiarową, która jest deklarowana za pomocą podwójnych nawiasów kwadratowych. Tablica taka pozwala na przechowywanie danych w formie macierzy.

Pytanie 4

Jakie metody pozwalają na przesłanie danych z serwera do aplikacji front-end?

A. protokołu SSH
B. biblioteki jQuery
C. metody POST
D. formatu JSON
Format JSON (JavaScript Object Notation) jest powszechnie używany do przesyłania danych z serwera do aplikacji front-end. Jest lekki, czytelny i łatwy do przetwarzania w większości języków programowania, co czyni go standardem w komunikacji API. JSON pozwala na efektywne przesyłanie złożonych struktur danych i ich łatwe mapowanie na obiekty w aplikacji.

Pytanie 5

Jaką wartość przyjmie etykieta label po wykonaniu podanego kodu, gdy zostanie on uruchomiony po naciśnięciu przycisku w aplikacji?

Ilustracja do pytania
A. suma liczb z przedziału od 0 do 100
B. liczby parzyste z przedziału od 0 do 100
C. suma liczb parzystych z przedziału od 0 do 100
D. liczby z przedziału od 0 do 100
Kod oblicza i zapisuje sumę liczb parzystych z przedziału od 0 do 100. Pętla iteruje przez kolejne liczby i dodaje te, które spełniają warunek parzystości, zapewniając poprawne wyniki.

Pytanie 6

Który z wymienionych wzorców projektowych jest najbardziej odpowiedni do uproszczenia interfejsu złożonego systemu?

A. Metoda szablonowa (Template method)
B. Kompozyt (Composite)
C. Fasada (Facade)
D. Singleton (Singleton)
Wzorzec projektowy Fasada (Facade) upraszcza interfejs do złożonego systemu poprzez dostarczenie jednolitego punktu dostępu do wielu podsystemów. Dzięki temu klienci mogą korzystać z funkcji systemu za pomocą prostego interfejsu, co zwiększa czytelność kodu i ułatwia jego utrzymanie. Fasada jest szczególnie przydatna w dużych aplikacjach, gdzie wiele modułów wymaga skomplikowanej konfiguracji lub współdziałania. Wprowadzenie fasady ukrywa złożoność wewnętrzną systemu, jednocześnie zapewniając dostęp do niezbędnych funkcjonalności. To rozwiązanie jest często stosowane w systemach z wieloma interfejsami API, w architekturze mikroserwisów oraz przy integracji zewnętrznych bibliotek.

Pytanie 7

Który z wymienionych poniżej wzorców projektowych można zakwalifikować jako wzorzec strukturalny?

A. Fasada (Facade)
B. Obserwator (Observer)
C. Fabryka abstrakcyjna (Abstract Factory)
D. Metoda szablonowa (Template method)
Metoda Szablonowa (Template Method) to wzorzec behawioralny, który definiuje sposób realizacji algorytmu. Fabryka Abstrakcyjna (Abstract Factory) to wzorzec kreacyjny, który koncentruje się na tworzeniu obiektów bez określania ich konkretnych klas. Wzorzec Obserwator (Observer) to wzorzec behawioralny, który umożliwia powiadamianie obiektów o zmianach stanu innego obiektu, co jest kluczowe w implementacji reaktywnych systemów, ale nie jest przykładem wzorca strukturalnego.

Pytanie 8

Jednym z rodzajów testów funkcjonalnych, które można przeprowadzić na aplikacji webowej, jest ocena

A. poziomu optymalizacji kodu aplikacji
B. poprawności wyświetlanych elementów aplikacji
C. bezpieczeństwa aplikacji
D. wydajności aplikacji
Testy funkcjonalne w aplikacji webowej są super ważne, bo sprawdzają, czy wszystko działa jak należy. Mówiąc prościej, chodzi o to, żeby zobaczyć, czy wszystkie elementy na stronie są wyświetlane prawidłowo, jak przyciski i formularze. To też dotyczy tego, jak użytkownicy wchodzą w interakcję z różnymi częściami strony. Moim zdaniem, dobrze przeprowadzone testy mogą naprawdę poprawić doświadczenie użytkownika.

Pytanie 9

Który z wymienionych terminów dotyczy klasy, która stanowi podstawę dla innych klas, lecz nie może być tworzona w instancji?

A. Klasa finalna
B. Klasa abstrakcyjna
C. Klasa pochodna
D. Klasa statyczna
Klasa abstrakcyjna to klasa, która nie może być instancjonowana i służy jako szablon dla innych klas. Definiuje ona ogólną strukturę oraz interfejs, który klasy pochodne muszą zaimplementować. Klasy abstrakcyjne mogą zawierać zarówno metody z ciałem (zdefiniowane), jak i metody czysto wirtualne (bez implementacji), które muszą być przesłonięte w klasach pochodnych. W C++ deklaracja czysto wirtualnej metody odbywa się za pomocą '= 0'. Klasa abstrakcyjna zapewnia spójność interfejsu i narzuca implementację określonych metod we wszystkich klasach dziedziczących, co prowadzi do bardziej przewidywalnego i bezpiecznego kodu.

Pytanie 10

Z jakiego obiektu można skorzystać, aby stworzyć kontrolkę wskazaną strzałką na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Box - dla biblioteki WPF; JField - dla biblioteki Swing
B. TextBox - dla biblioteki WPF; JTextField - dla biblioteki Swing
C. Text - dla biblioteki WPF; JText - dla biblioteki Swing
D. Windows - dla biblioteki WPF; JFrame - dla biblioteki Swing
TextBox w WPF oraz JTextField w Swing to kontrolki umożliwiające wprowadzanie tekstu przez użytkownika. Są one szeroko stosowane w aplikacjach desktopowych do tworzenia formularzy i interaktywnych interfejsów użytkownika.

Pytanie 11

Która metoda w obrębie klasy jest uruchamiana automatycznie podczas tworzenia kopii obiektu?

A. Metoda statyczna
B. Destruktor
C. Konstruktor kopiujący
D. Metoda zaprzyjaźniona
Konstruktor kopiujący to taka specyficzna metoda w klasie, która działa, kiedy robimy nowy obiekt jako kopię już istniejącego. Dzięki temu możemy skopiować wartości pól z jednego obiektu do drugiego. To naprawdę ważne, zwłaszcza gdy mówimy o zarządzaniu pamięcią. Na przykład w C++ może to wyglądać tak: `Samochod(const Samochod &inny) { marka = inny.marka; przebieg = inny.przebieg; }`. Konstruktor kopiujący ma na celu uniknięcie problemów związanych z tzw. płytkim kopiowaniem, co może prowadzić do różnych błędów, jak wielokrotne zwolnienie tej samej pamięci. Generalnie mówiąc, jest to kluczowy mechanizm, który pomaga utrzymać bezpieczeństwo i poprawność działania naszej aplikacji.

Pytanie 12

Jakie są korzyści z wykorzystania struktur danych typu mapa (np. HashMap w Javie) w kontekście tworzenia zbiorów danych?

A. Ponieważ struktury danych typu mapa zajmują mniej pamięci niż tablice
B. Bo pozwalają na sortowanie danych bez dodatkowych działań
C. Z powodu szybkiego uzyskiwania dostępu do elementów przy użyciu klucza
D. Gdyż nie potrzebują znajomości wielkości danych przed kompilacją
Mapa, na przykład HashMap w Javie, to taka fajna struktura, która trzyma pary klucz-wartość. Dzięki temu szybko możemy znaleźć dane, korzystając z unikalnego klucza. HashMap jest super, bo pozwala nam na błyskawiczne dodawanie, usuwanie i wyszukiwanie elementów w czasie O(1). To naprawdę przydaje się, gdy pracujemy z dużymi zbiorami danych. Używamy jej często w aplikacjach wymagających szybkiego dostępu do informacji, jak różne bazy danych czy strony internetowe. No i jeszcze jej elastyczność – można ją łatwo dostosować do zmieniających się zestawów danych, co jest dużym plusem.

Pytanie 13

Jednym z elementów, które mają zostać zaimplementowane w aplikacji, jest możliwość cofnięcia ostatnich działań do 20 operacji wstecz (undo). Struktura danych, która jest odpowiednia do tego celu i pozwala na dostęp tylko do ostatnio dodanego elementu, to:

A. stos
B. tablica
C. drzewo
D. kolejka
Stos to struktura danych, która działa na zasadzie LIFO (Last In, First Out), co oznacza, że ostatni dodany element jest pierwszym, który zostaje usunięty. Ta cecha sprawia, że stos jest idealnym rozwiązaniem dla funkcjonalności cofania operacji, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie historią działań użytkownika. W przypadku aplikacji, która wymaga cofania ostatnich 20 operacji, stos może przechowywać te operacje, dodając nowe elementy na szczyt, a następnie usuwając je z tej samej pozycji. Przykładem zastosowania stosu w praktyce może być edytor tekstu, w którym użytkownik może cofać swoje ostatnie zmiany. Gdy użytkownik wykonuje operację, taka jak dodanie lub usunięcie tekstu, ta operacja jest umieszczana na stosie. Jeśli użytkownik wybiera opcję cofnięcia, ostatnia operacja jest usuwana z góry stosu, co przywraca wcześniejszy stan dokumentu. Warto również zauważyć, że wiele języków programowania oferuje wbudowane klasy lub biblioteki do zarządzania stosami, co ułatwia jego implementację. Stos jest nie tylko efektywny w kontekście czasowym, ale także pamięciowym, co czyni go doskonałym wyborem dla tego typu aplikacji.

Pytanie 14

Na przedstawionym obrazie widać fragment emulacji systemu iOS z prostą aplikacją. Górna część ekranu nachodzi na pasek stanu baterii. Który z poniższych zapisów powinien zostać użyty w miejscu znaków zapytania, aby ustawić jedynie marginesy górne tylko dla systemu iOS?

Ilustracja do pytania
A. x:TypeArguments="Thickness"
iOS= "0, 20, 0, 0"
Android= "0, 0, 0, 0"
WinPhone= "0, 0, 0, 0"
B. x:TypeArguments="Thickness"
iOS= 20
C. x:TypeArguments="Thickness"
(0, 20, 0, 0)
D. x:TypeArguments="Thickness"
iOS= "0, 0, 0, 0"
Android= "0, 20, 0, 0"
WinPhone= "0, 0, 0, 0"
Odpowiedź czwarta jest prawidłowa, ponieważ prawidłowo wykorzystuje mechanizm OnPlatform w XAML do zastosowania specyficznych ustawień dla różnych platform. W przypadku iOS zastosowano margines górny wynoszący 20 jednostek, co jest konieczne, aby uwzględnić przestrzeń zajmowaną przez status bar systemowy. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania aplikacji wieloplatformowych, gdzie różne platformy mogą wymagać różnych ustawień interfejsu użytkownika. Przykładowo, w aplikacjach tworzonych przy użyciu Xamarin.Forms, korzystanie z OnPlatform pozwala na dynamiczne dostosowywanie interfejsu w zależności od platformy, co zwiększa elastyczność i poprawia doświadczenie użytkownika. Dodatkowo, zastosowanie marginesów tylko dla platformy iOS pozwala na zachowanie spójności i pełną kontrolę nad wyglądem aplikacji na innych platformach takich jak Android czy Windows Phone, gdzie takie dostosowanie nie jest konieczne. Uwzględnienie tych różnic jest kluczowe dla tworzenia aplikacji, które wyglądają i działają dobrze na wszystkich docelowych urządzeniach.

Pytanie 15

Przyjmując, że opisana hierarchia klas właściwie odzwierciedla figury geometryczne i każda figura ma zdefiniowaną metodę do obliczania pola, to w której klasie można znaleźć deklarację metody liczPole()?

Ilustracja do pytania
A. figura
B. czworokąt
C. trójkąt
D. trapez
Metoda liczPole() znajduje się w klasie 'figura', ponieważ jest to klasa bazowa reprezentująca wspólne cechy dla wszystkich figur geometrycznych. Dziedziczenie tej metody przez klasy pochodne pozwala na zachowanie spójności kodu.

Pytanie 16

Który z wymienionych frameworków jest charakterystyczny dla aplikacji komputerowych pisanych w C#?

A. Qt
B. WPF (Windows Presentation Foundation)
C. React
D. Spring
WPF (Windows Presentation Foundation) to framework firmy Microsoft, który jest powszechnie wykorzystywany do tworzenia aplikacji desktopowych w języku C#. WPF pozwala na projektowanie zaawansowanych interfejsów użytkownika (UI) z wykorzystaniem XAML (Extensible Application Markup Language), co umożliwia oddzielenie logiki aplikacji od warstwy prezentacyjnej. WPF wspiera grafikę wektorową, animacje oraz różne efekty wizualne, co czyni go idealnym narzędziem do budowy nowoczesnych, estetycznych aplikacji dla systemu Windows. Integracja z .NET i Visual Studio umożliwia szybkie tworzenie aplikacji oraz korzystanie z bogatych bibliotek i gotowych komponentów UI. WPF jest szczególnie ceniony za elastyczność, obsługę danych i możliwość tworzenia aplikacji responsywnych.

Pytanie 17

W przypadku przedstawionych kodów źródłowych, które są funkcjonalnie równoważne, wartość, która zostanie zapisana w zmiennej b po wykonaniu operacji, to

Ilustracja do pytania
A. 6
B. 5.96
C. 596
D. 5
W tym zadaniu mamy do czynienia z fajnym przykładem konwersji liczby 5.96 na liczbę całkowitą w różnych językach, takich jak Python czy C++. Kiedy robimy rzutowanie, to po prostu odcinamy część ułamkową, co daje nam 5 w zmiennej b. To jest trochę klasyczne rzutowanie albo konwersja typu, gdzie w większości języków po prostu się to robi. Ciekawostką jest, że w Pythonie działa to przez funkcję int(), która zawsze zaokrągla w dół. A w C++ czy Javie używasz po prostu (int) i efekt jest ten sam. Warto też zwrócić uwagę, że przy liczbach ujemnych rzutowanie działa inaczej, bo zawsze zmierza w stronę zera. Z doświadczenia wiem, że warto być świadomym użycia takich konwersji, bo w niektórych przypadkach, jak operacje finansowe, nawet małe różnice mogą się okazać bardzo istotne.

Pytanie 18

Pierwszym krokiem w procesie tworzenia aplikacji jest

A. stworzenie przypadków testowych
B. opracowanie architektury systemu
C. wybór zestawu typów i zmiennych dla aplikacji
D. analiza wymagań klienta
Analiza wymagań klienta to kluczowy, pierwszy etap tworzenia aplikacji. Pozwala na określenie potrzeb, funkcjonalności i założeń systemu, co jest podstawą do dalszego projektowania architektury oraz implementacji.

Pytanie 19

Przedstawione logo praw Creative Commons umożliwia bezpłatne użytkowanie dzieła:

Ilustracja do pytania
A. pod warunkiem zachowania go w oryginalnej formie
B. pod warunkiem udostępnienia go na tej samej zasadzie licencyjnej
C. w działaniach komercyjnych
D. w celu modyfikacji lub remiksowania
Prawa Creative Commons umożliwiają darmowe korzystanie z utworu, jeśli celem jest jego zmiana lub remiksowanie. Jest to typowa licencja dla twórców, którzy chcą, aby ich prace mogły być swobodnie modyfikowane i rozwijane przez innych, promując współpracę i kreatywność.

Pytanie 20

Które słowo kluczowe w C++ służy do definiowania klasy nadrzędnej?

A. base
B. public
C. virtual
D. class
Słowo kluczowe 'class' jest podstawowym elementem języka C++ i służy do deklarowania klasy. Definiuje ono strukturę zawierającą pola (zmienne) oraz metody (funkcje członkowskie), które określają zachowanie obiektu. 'Class' pozwala na enkapsulację danych, co oznacza ukrywanie implementacji wewnętrznej i udostępnianie interfejsu publicznego. Dzięki temu klasy stanowią podstawę programowania obiektowego, umożliwiając organizację kodu w logiczne jednostki. Przykładowa deklaracja klasy w C++ wygląda następująco: 'class Samochod { public: void Jedz(); private: int predkosc; };'.

Pytanie 21

Jaki jest wymagany sposób do realizacji algorytmu sortowania bąbelkowego na n-elementowej tablicy?

A. dwie pętle funkcjonujące na co najmniej (n+1) elementach każda
B. n-liczby warunków
C. dwie pętle działające na najwyżej n-elementach każda
D. jedna pętla operująca na 2n elementach oraz warunek
Aby zaimplementować algorytm sortowania bąbelkowego, potrzebne są dwie pętle iteracyjne, które porównują i zamieniają miejscami elementy tablicy. Zewnętrzna pętla iteruje po całej tablicy, natomiast wewnętrzna pętla wykonuje kolejne porównania i przestawia elementy, jeśli są one w nieprawidłowej kolejności. Algorytm sortowania bąbelkowego charakteryzuje się prostotą, ale jego złożoność obliczeniowa wynosi O(n²), co czyni go mało efektywnym dla dużych zbiorów danych. Niemniej jednak, jest to jedno z pierwszych ćwiczeń programistycznych, które wprowadza do zagadnień algorytmicznych i uczy podstaw iteracji oraz manipulacji tablicami. Pomimo swojej niskiej wydajności, sortowanie bąbelkowe jest często wykorzystywane do celów edukacyjnych oraz w przypadkach, gdy prostota implementacji ma większe znaczenie niż szybkość działania.

Pytanie 22

W jakich sytuacjach zastosowanie rekurencji może być bardziej korzystne niż użycie iteracji?

A. Gdy kod źródłowy ma być zoptymalizowany dla starszych kompilatorów
B. Kiedy liczba iteracji przewyższa maksymalny zakres zmiennej licznikowej
C. Kiedy program jest uruchamiany w środowisku wielowątkowym
D. Gdy algorytm wymaga naturalnego podziału na mniejsze podproblemy
Rekurencja jest bardziej efektywna od iteracji, gdy algorytm można naturalnie podzielić na mniejsze podproblemy. Przykładami są algorytmy podziału i zwycięzcy (divide and conquer), takie jak wyszukiwanie binarne, sortowanie szybkie (quick sort) czy obliczanie wartości liczb Fibonacciego. Rekurencja pozwala na bardziej eleganckie i przejrzyste rozwiązanie problemów, które mają strukturę rekurencyjną. W takich przypadkach kod jest krótszy i bardziej czytelny, co ułatwia jego konserwację i rozwój.

Pytanie 23

Narzędzie przeznaczone do rozwijania aplikacji w systemie WPf (ang. Windows Presentation Foundation) to

A. PyCharm
B. Visual Studio
C. XamarinStudio
D. NetBeans
Visual Studio jest dedykowanym narzędziem do implementacji aplikacji w środowisku WPF (Windows Presentation Foundation). Umożliwia projektowanie interfejsów użytkownika i zarządzanie projektami opartymi na XAML.

Pytanie 24

Jaką funkcję pełni operator "|" w języku C++?

A. Bitowe "xor"
B. Operację przesunięcia bitów w prawo
C. Logiczne "lub"
D. Bitowe "lub"
Operator `|` w języku C++ jest operatorem bitowym `OR`, który porównuje bity dwóch liczb i zwraca `1` w pozycji bitu, jeśli przynajmniej jeden z odpowiadających sobie bitów jest `1`. Przykład: `5 | 3` (w notacji binarnej `0101 | 0011`) zwróci `0111`, co odpowiada liczbie `7`. Operatory bitowe są często używane w programowaniu systemowym, kryptografii oraz manipulacji danymi na poziomie bitowym.

Pytanie 25

Które z wymienionych opcji wspiera osoby niewidome w korzystaniu z witryn internetowych?

A. Umożliwienie modyfikacji czcionki
B. Zmiana rozdzielczości ekranu
C. Ograniczenie liczby grafik na stronie
D. Implementacja czytnika ekranu (screen reader)
Dodanie czytnika ekranu (screen reader) jest kluczowym rozwiązaniem, które znacząco ułatwia osobom niewidomym i słabowidzącym korzystanie z serwisów internetowych. Czytniki ekranu to oprogramowanie przekształcające tekst na stronie internetowej na mowę, co pozwala użytkownikom na interakcję z treścią dostępną w internecie. Technologia ta opiera się na standardach dostępności, takich jak WCAG (Web Content Accessibility Guidelines), które zalecają projektowanie stron przyjaznych dla osób z różnymi niepełnosprawnościami. Przykładem działania czytnika ekranu może być program JAWS, który umożliwia użytkownikom nawigację po stronach internetowych poprzez komendy klawiaturowe oraz odczytywanie treści na głos. Dzięki czytnikom ekranu, osoby niewidome mają możliwość dostępu do informacji, komunikacji oraz interakcji w sieci, co wpisuje się w ideę cyfrowej inkluzji i równości szans. Wprowadzenie czytnika ekranu na stronie internetowej to nie tylko techniczne wsparcie, ale również wyraz odpowiedzialności społecznej, mający na celu zapewnienie, że wszyscy użytkownicy mają równe prawo do korzystania z zasobów w sieci.

Pytanie 26

Kompilator może wygenerować błąd "incompatible types", gdy

A. funkcja zwraca typ void, a w momencie wywołania nie jest przypisana do żadnej zmiennej
B. do zmiennej typu int przypisano wartość 243
C. w trakcie deklaracji zmiennej wystąpił błąd, zastosowano nieistniejący typ
D. funkcja oczekuje całkowitej jako argumentu, a została wywołana z napisem jako parametrem
Błąd 'incompatible types' to dość powszechny problem, kiedy przypisujesz coś do zmiennej, ale typ się nie zgadza. Na przykład, jeśli próbujesz wstawić tekst do miejsca, gdzie oczekiwana jest liczba całkowita, to właśnie wtedy pojawia się ten błąd. W językach jak Java, gdzie typy są mocno zdefiniowane, musisz uważać na takie rzeczy.

Pytanie 27

Jaki rodzaj ataku hakerskiego polega na bombardowaniu serwera ogromną ilością żądań, co prowadzi do jego przeciążenia?

A. Phishing
B. Man-in-the-Middle
C. SQL Injection
D. DDoS
Atak DDoS (Distributed Denial of Service) polega na zasypywaniu serwera dużą ilością zapytań, co prowadzi do jego przeciążenia i unieruchomienia. W tym rodzaju ataku, hakerzy wykorzystują sieć skompromitowanych komputerów, znanych jako botnety, aby wysłać ogromne ilości nieautoryzowanych żądań do docelowego serwera w krótkim czasie. Celem DDoS jest spowodowanie, że serwer nie jest w stanie odpowiedzieć na prawidłowe zapytania od autentycznych użytkowników, co skutkuje awarią usługi. Przykłady ataków DDoS obejmują SYN Flood, UDP Flood oraz HTTP Flood, gdzie każdy z tych typów wykorzystuje różne protokoły i metody do zablokowania normalnego ruchu. Standardy takie jak RFC 793 definiują protokół TCP, który może być narażony na ataki SYN Flood. Ważne jest, aby organizacje stosowały odpowiednie środki zabezpieczające, takie jak systemy detekcji intruzów (IDS), firewalle, oraz usługi ochrony DDoS, aby minimalizować ryzyko i skutki tych ataków.

Pytanie 28

Który z wymienionych składników charakteryzuje się typowym wystąpieniem w diagramie Gantta?

A. Wykaz błędów w projekcie
B. Oś czasu oraz przedziały czasowe dla zadań
C. Wykaz użytkowników w systemie
D. Model relacji pomiędzy tabelami w bazie danych
Diagram Gantta zawiera oś czasu i zakresy czasowe dla zadań, co pozwala na wizualizację całego harmonogramu projektu. Każde zadanie jest reprezentowane jako pasek na wykresie, którego długość odzwierciedla czas trwania zadania. Diagram ten jest szczególnie pomocny w zarządzaniu złożonymi projektami, gdzie istnieje wiele współzależnych zadań. Dzięki diagramowi Gantta można łatwo określić, które zadania są krytyczne dla terminowego zakończenia projektu oraz jakie są dostępne bufory czasowe. Jest to jedno z najczęściej używanych narzędzi w zarządzaniu projektami.

Pytanie 29

Jaką nazwę nosi framework CSS, który służy do definiowania wyglądu stron internetowych i którego klasy są użyte w przedstawionym przykładzie?

Ilustracja do pytania
A. Yaml
B. Bootstrap
C. Angular
D. Symfony
Bootstrap jest jednym z najpopularniejszych frameworków CSS używanych do tworzenia responsywnych aplikacji internetowych. Jest to zestaw narzędzi open-source, który oferuje gotowe klasy CSS oraz komponenty JavaScript, ułatwiające projektowanie interfejsów użytkownika. W podanym przykładzie klasy takie jak 'col-sm-3' 'col-md-6' i 'col-lg-4' odnoszą się do siatki Bootstrapowej, która umożliwia elastyczne rozplanowanie elementów na stronie w zależności od rozmiaru ekranu. Klasa 'btn-primary' stosowana jest w Bootstrapie do stylizacji przycisków w sposób, który pasuje do domyślnych kolorów motywu. Z kolei 'dropdown-toggle' jest używana do obsługi rozwijanych list. Dzięki Bootstrapowi można z łatwością tworzyć nowoczesne i estetyczne aplikacje, które są zgodne z zasadami responsywnego web designu, co jest kluczowym standardem w dzisiejszej branży. Użycie Bootstrapu przyspiesza proces developmentu, pozwalając skupić się na funkcjonalności i logice aplikacji, zamiast na ręcznym stylizowaniu elementów.

Pytanie 30

Wskaż uproszczoną wersję kodu XAML dla elementów w pokazanym oknie dialogowym?

Ilustracja do pytania
A. Kod 1
B. Kod 4
C. Kod 3
D. Kod 2
Kod 2 jest poprawnym uproszczonym kodem XAML dla przedstawionych kontrolek. XAML (Extensible Application Markup Language) jest używany do definiowania interfejsów użytkownika w aplikacjach WPF (Windows Presentation Foundation) i UWP (Universal Windows Platform). Jego czytelność i deklaratywny charakter pozwalają na tworzenie i zarządzanie kontrolkami w sposób przejrzysty i elastyczny, co przyspiesza proces projektowania interfejsów.

Pytanie 31

Jakie metody można wykorzystać do przechowywania informacji o użytkownikach w aplikacji mobilnej na systemie Android?

A. Za pomocą plików SharedPreferences
B. Wyłącznie w zewnętrznych bazach danych
C. W rejestrze systemu
D. Tylko w pamięci RAM
SharedPreferences to jedno z najprostszych i najczęściej stosowanych narzędzi do przechowywania danych użytkownika w aplikacjach mobilnych na Androidzie. SharedPreferences umożliwia zapisywanie małych porcji danych w postaci par klucz-wartość. Jest to idealne rozwiązanie do przechowywania ustawień użytkownika, preferencji aplikacji oraz stanów interfejsu. Dane przechowywane w SharedPreferences są zapisywane w plikach XML i pozostają na urządzeniu nawet po zamknięciu aplikacji, co czyni je doskonałym narzędziem do przechowywania trwałych informacji. Deweloperzy cenią SharedPreferences za prostotę implementacji i wydajność, co sprawia, że jest to jedno z najbardziej uniwersalnych narzędzi do lokalnego przechowywania danych w aplikacjach mobilnych.

Pytanie 32

Który z wymienionych typów kolekcji pozwala na dostęp do ostatnio dodanego elementu w pierwszej kolejności?

A. Stos
B. Kolejka
C. Lista
D. Tablica dwuwymiarowa
Stos to struktura danych działająca na zasadzie LIFO (Last In First Out), co oznacza, że ostatnio dodany element jest usuwany jako pierwszy. Stos znajduje zastosowanie w implementacji mechanizmu wywołań rekurencyjnych, zarządzaniu pamięcią oraz w operacjach związanych z cofaniem i przywracaniem stanu (np. cofanie operacji w edytorach tekstów). Dzięki swojej prostocie stosy są fundamentalnym elementem w programowaniu, szczególnie w językach niskopoziomowych.

Pytanie 33

Który z podanych algorytmów operujących na jednowymiarowej tablicy posiada złożoność obliczeniową O(n2)?

A. Wyszukiwanie binarne
B. Sortowanie bąbelkowe
C. Sortowanie szybkie
D. Wypisanie elementów
Sortowanie bąbelkowe, znane również jako bubble sort, to prosty algorytm sortowania, który działa na zasadzie wielokrotnego przechodzenia przez tablicę i porównywania sąsiadujących ze sobą elementów. Algorytm ten ma złożoność obliczeniową O(n^2), co oznacza, że w najgorszym przypadku liczba operacji porównania wzrasta kwadratowo wraz ze wzrostem liczby elementów w tablicy. Przykładowo, dla tablicy o 5 elementach algorytm może wykonać do 10 porównań. W praktyce sortowanie bąbelkowe jest rzadko stosowane w dużych zbiorach danych ze względu na swoją niską efektywność, jednak jest to dobry przykład do nauki podstaw algorytmów sortujących. Standardy algorytmów sortujących, takie jak te zawarte w podręcznikach algorytmiki, często używają sortowania bąbelkowego jako przykładu do omówienia prostych koncepcji związanych z sortowaniem. Warto zauważyć, że chociaż algorytm ten jest prosty do zrozumienia, jego złożoność czasowa sprawia, że nie jest on praktyczny do stosowania w produkcyjnych rozwiązaniach, gdyż bardziej optymalne algorytmy, jak sortowanie szybkie czy sortowanie przez scalanie, osiągają złożoność O(n log n).

Pytanie 34

Który z wymienionych algorytmów najczęściej wykorzystuje rekurencję?

A. Sortowanie bąbelkowe
B. Sortowanie przez wstawianie
C. Obliczanie liczb Fibonacciego
D. Wyszukiwanie liniowe
Algorytmy obliczania liczb Fibonacciego są jednym z najbardziej klasycznych przykładów rekurencji. Algorytm ten polega na wywoływaniu funkcji, która sama odwołuje się do siebie, aby obliczyć kolejne liczby w sekwencji. Rekurencyjna natura obliczeń Fibonacciego sprawia, że algorytm jest prosty i intuicyjny w implementacji, choć może być mniej wydajny niż wersje iteracyjne. Rekurencja jest szeroko stosowana w problemach matematycznych i algorytmicznych, gdzie rozwiązanie większego problemu można uzyskać poprzez rozwiązywanie mniejszych, podobnych podproblemów.

Pytanie 35

Jakie są różnice między testami funkcjonalnymi a niefunkcjonalnymi?

A. Testy funkcjonalne oceniają zgodność działania aplikacji z założeniami, a niefunkcjonalne analizują aspekty wydajności, bezpieczeństwa i użyteczności
B. Testy funkcjonalne koncentrują się na interfejsie, a niefunkcjonalne na backendzie aplikacji
C. Testy funkcjonalne oceniają wydajność aplikacji, podczas gdy niefunkcjonalne weryfikują poprawność kodu
D. Testy funkcjonalne są realizowane tylko przez końcowych użytkowników, natomiast niefunkcjonalne przez programistów
Testy funkcjonalne sprawdzają, czy aplikacja działa zgodnie z założeniami i spełnia określone wymagania użytkownika. Obejmują one testowanie interfejsu, przepływu pracy oraz funkcji kluczowych dla działania oprogramowania. Testy niefunkcjonalne koncentrują się na aspektach takich jak wydajność, skalowalność, bezpieczeństwo i użyteczność. Różnica polega na tym, że testy funkcjonalne oceniają 'co' robi aplikacja, podczas gdy testy niefunkcjonalne oceniają 'jak dobrze' aplikacja działa w różnych warunkach. Testy niefunkcjonalne obejmują testy obciążeniowe (load testing), testy penetracyjne oraz analizy UX. Oba typy testów są niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości oprogramowania i jego niezawodności w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 36

Celem mechanizmu obietnic (ang. promises) w języku JavaScript jest

A. zarządzanie przechwytywaniem błędów aplikacji
B. ulepszenie czytelności kodu synchronicznego
C. zarządzanie funkcjonalnością związaną z kodem asynchronicznym
D. zastąpienie mechanizmu dziedziczenia w programowaniu obiektowym
Mechanizm obietnic (Promises) w JavaScript umożliwia obsługę kodu asynchronicznego. Pozwala na efektywne zarządzanie operacjami, które mogą się zakończyć sukcesem lub błędem w przyszłości, np. pobieranie danych z API. Promisy umożliwiają unikanie tzw. 'callback hell' i poprawiają czytelność kodu.

Pytanie 37

Który z przedstawionych poniżej przykładów ilustruje prawidłową deklarację zmiennej typu całkowitego w języku C++?

A. int liczba;
B. bool liczba;
C. float liczba;
D. char liczba;
W języku C++ zmienna typu całkowitego jest deklarowana za pomocą słowa kluczowego `int`. Przykładowa poprawna deklaracja to `int liczba;`, co oznacza, że `liczba` jest zmienną, która może przechowywać wartości całkowite, takie jak 1, 42 lub -15. Deklarowanie zmiennych w C++ pozwala na statyczne typowanie, co oznacza, że każda zmienna ma określony typ i nie może przechowywać wartości innego typu. Dzięki temu kod jest bardziej przejrzysty i mniej podatny na błędy związane z niezgodnością typów.

Pytanie 38

Wartość liczby 1AF, zapisana w systemie szesnastkowym, po przeliczeniu na system dziesiętny wynosi

A. 257
B. 6890
C. 26
D. 431
Słuchaj, liczba szesnastkowa 1AF to w systemie dziesiętnym 431. Przeliczenie robimy tak: (1 * 16^2) + (10 * 16^1) + (15 * 16^0). To jest jedna z podstawowych rzeczy, które musisz znać przy konwersji liczb. Szczególnie przydaje się to w programowaniu i ogólnie w informatyce, gdzie często mamy do czynienia z różnymi systemami liczbowymi.

Pytanie 39

Jakie cechy posiada kod dopełniający do dwóch?

A. Reprezentuje liczbę w odwrotnej formie binarnej
B. Umożliwia konwersję systemu binarnego na szesnastkowy
C. Umożliwia reprezentację liczb ujemnych w systemie binarnym
D. Służy do przekształcania liczb binarnych na dziesiętne
Kod uzupełnieniowy do dwóch jest powszechnie stosowany w systemach komputerowych do reprezentacji liczb całkowitych, w tym liczb ujemnych. W tym systemie najstarsza cyfra (bit) określa znak liczby, gdzie 0 oznacza liczbę dodatnią, a 1 liczbę ujemną. Aby uzyskać reprezentację liczby ujemnej w systemie binarnym, należy najpierw przedstawić jej wartość bezwzględną w postaci binarnej, a następnie odwrócić wszystkie bity i dodać 1 do wyniku, co daje nam liczbę w kodzie uzupełnieniowym do dwóch. Na przykład, aby uzyskać -5 w systemie 8-bitowym, zaczynamy od 5, co w postaci binarnej to 00000101. Następnie odwracamy bity, co daje 11111010, a dodając 1 uzyskujemy 11111011, co stanowi -5 w kodzie uzupełnieniowym do dwóch. Ta metoda umożliwia łatwe wykonywanie arytmetyki, ponieważ dodawanie i odejmowanie liczb ujemnych i dodatnich można realizować z użyciem tych samych operacji binarnych. Kod uzupełnieniowy do dwóch stał się standardem w większości architektur komputerowych, takich jak x86 czy ARM, dzięki swojej efektywności i prostocie.

Pytanie 40

W przypadku przedstawionego fragmentu kodu Java, wyjątek zostanie zgłoszony, gdy wartość zmiennej index wyniesie:

Ilustracja do pytania
A. 0
B. 7
C. 5
D. 1
W podanym kodzie Java mamy do czynienia z tablicą o nazwie liczby zawierającą sześć elementów: {1 2 3 4 5 6}. Indeksy tablicy w Javie zaczynają się od 0 a kończą na n-1 gdzie n to długość tablicy. W tym przypadku tablica ma długość 6 a więc jej indeksy to 0 1 2 3 4 i 5. Kiedy próbujemy uzyskać dostęp do elementu tablicy za pomocą indeksu równego długości tablicy lub większego np. 6 w tym przypadku otrzymujemy wyjątek ArrayIndexOutOfBoundsException. Jest to standardowe zachowanie w języku Java mające na celu ochronę przed błędami związanymi z nieprawidłowym dostępem do pamięci. Tego rodzaju błędy mogą prowadzić do nieprzewidywalnych zachowań programów dlatego obsługa takich wyjątków jest dobrą praktyką programistyczną. Kod zawiera blok try-catch który przechwytuje wszelkie wyjątki w tym przypadku i drukuje komunikat aby poinformować użytkownika o błędzie. Takie podejście jest zgodne z zasadami bezpiecznego programowania oraz ułatwia debugging i zarządzanie błędami w aplikacjach produkcyjnych.