Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik mechatronik
  • Kwalifikacja: ELM.03 - Montaż, uruchamianie i konserwacja urządzeń i systemów mechatronicznych
  • Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 06:11
  • Data zakończenia: 14 maja 2025 06:35

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Jakie czynności nie są wykonywane w trakcie dopasowywania komponentów podczas montażu systemów mechatronicznych?

A. Rozwiercanie
B. Spawanie
C. Skrobanie
D. Docieranie
Ważne jest, aby zrozumieć, że procesy takie jak skrobanie, rozwiercanie i docieranie są istotnymi operacjami w zakresie dopasowywania elementów w montażu urządzeń mechatronicznych. Skrobanie jest techniką, która polega na ręcznym lub mechanicznym usuwaniu materiału z powierzchni elementów w celu uzyskania precyzyjnego dopasowania. Często stosowane jest w przypadku, gdy tolerancje montażowe są krytyczne, a standardowe procesy obróbcze nie zapewniają wymaganej dokładności. Rozwiercanie z kolei polega na powiększaniu średnicy otworów, co również umożliwia lepsze dopasowanie elementów, zwłaszcza w przypadku osadzania tulei czy łożysk. Docieranie to proces, który ma na celu wygładzenie powierzchni i osiągnięcie wysokiej precyzji wymiarowej, co jest szczególnie istotne w kontekście współpracy ruchomych elementów w maszynach. Nieprawidłowe zrozumienie tych procesów może prowadzić do błędnych wniosków. Na przykład, można błędnie założyć, że spawanie, jako proces łączenia, także wpływa na dopasowanie, jednak w rzeczywistości jest to operacja, która skutkuje zmianą stanu materiałów i ich lokalizacją, co może wprowadzać błędy w precyzyjnym montażu. Wiedza o tym, jakie operacje są wykorzystywane do dopasowywania w mechatronice, jest kluczowa dla projektowania niezawodnych i funkcjonalnych systemów.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Do metod oceny stanu łożysk tocznych nie zalicza się pomiaru

A. prędkości
B. wibracji
C. hałasów
D. ciepłoty
Wybór pomiaru drgań, szumów czy temperatury do oceny stanu łożysk tocznych wydaje się sensowny, ale pomiar prędkości nie ma tak solidnych podstaw. Drgania są kluczowe w diagnostyce maszyn, bo ich analiza może pomóc w wczesnym wykrywaniu problemów, jak uszkodzenia czy niewłaściwe ustawienie. Pomiar szumów też jest ważny, bo może ujawniać nieprawidłowości w pracy łożysk. Monitorowanie temperatury jest istotne, żeby zapobiec przegrzewaniu łożysk, co jest ważne dla ich trwałości. Samo mierzenie prędkości obrotowej nie daje wystarczających informacji o stanie łożysk, bo nie bierze pod uwagę czynników, które mogą wpływać na ich wydajność, jak uszkodzenia czy zużycie. Te dwa pojęcia często się myli, co prowadzi do błędnych wniosków. Lepiej skupić się na kompleksowej analizie drgań, która lepiej oddaje stan łożysk. Warto zrozumieć, że diagnostyka łożysk wymaga różnych metod, a nie tylko pomiaru prędkości.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Technik, podczas naprawy urządzenia mechatronicznego, doznał porażenia prądem elektrycznym, upadł na ziemię i przestał oddychać. Osoba udzielająca pierwszej pomocy powinna zainicjować działania ratunkowe?

A. po wezwaniu pomocy medycznej
B. po poinformowaniu osoby przełożonej
C. po upływie kilkunastu sekund, sprawdzając w tym czasie tętno
D. natychmiastowo i kontynuować do momentu przybycia ratownika medycznego
Odpowiedzi, które sugerują podejmowanie działań po wezwaniu pomocy lekarskiej, odczekaniu kilkunastu sekund na sprawdzenie tętna lub po zawiadomieniu przełożonego, nie uwzględniają krytycznego znaczenia czasu w sytuacji zagrożenia życia. W przypadku porażenia prądem elektrycznym, każda sekunda opóźnienia w podjęciu akcji ratunkowej może prowadzić do nieodwracalnych skutków zdrowotnych. Czekanie na przybycie pomocy medycznej bez podjęcia jakichkolwiek działań wstępnych jest nieodpowiedzialne. W sytuacji, w której osoba nie oddycha, najważniejsze jest rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Sprawdzanie tętna również nie jest uzasadnione, gdyż w przypadku braku oddechu, priorytetem powinno być jak najszybsze podjęcie działań w celu przywrócenia krążenia, a nie diagnostyka stanu pacjenta poprzez sprawdzenie tętna. Ponadto, czekanie na decyzję przełożonego w tak kryzysowej sytuacji może prowadzić do zaniechania niezbędnych działań, co może mieć tragiczne konsekwencje. Właściwe postępowanie zgodne z normami pierwszej pomocy i zaleceniami ERC wymaga natychmiastowej reakcji oraz umiejętności działania w sytuacjach stresowych, a nie odkładania decyzji na później.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Pracownik upadł na twardą nawierzchnię z wysokości 4 metrów i doznał drobnego urazu głowy, jednak jest przytomny i odczuwa mrowienie w kończynach. Co należy zrobić w pierwszej kolejności?

A. posadzić poszkodowanego na krześle i opatrzyć ranę głowy
B. przenieść poszkodowanego w bezpieczne miejsce i wezwać pomoc
C. pozostawić poszkodowanego w pozycji leżącej i wezwać pomoc
D. podnieść poszkodowanego i opatrzyć ranę głowy
W sytuacji, gdy pracownik doznał urazu po upadku z wysokości, kluczowe jest zapewnienie mu bezpieczeństwa oraz niedopuszczenie do pogorszenia jego stanu. Pozostawienie poszkodowanego w pozycji leżącej minimalizuje ryzyko poważniejszych obrażeń, takich jak uraz kręgosłupa czy wstrząs mózgu. W takiej pozycji można również monitorować jego stan oraz ułatwić dostęp do oddechu, co jest istotne w przypadku potencjalnych problemów z oddychaniem. Natychmiastowe wezwanie pomocy medycznej jest niezbędne, ponieważ tylko wykwalifikowany personel medyczny może przeprowadzić szczegółową ocenę stanu poszkodowanego oraz zapewnić odpowiednie leczenie. Dobre praktyki w zakresie pierwszej pomocy podkreślają, że nie należy przemieszczać poszkodowanego, chyba że grozi mu bezpośrednie niebezpieczeństwo, takie jak pożar czy wybuch. Na przykład, w przypadku urazów głowy, stabilizacja kręgosłupa jest absolutnie priorytetowa. Zastosowanie standardów pierwszej pomocy, takich jak ABC (Airway, Breathing, Circulation), pozwala na efektywne zarządzanie sytuacją, zapewniając bezpieczeństwo i komfort poszkodowanego do czasu przybycia służb medycznych.

Pytanie 15

Transoptor wykorzystuje się do

A. galwanicznej izolacji obwodów
B. konwersji impulsów elektrycznych na promieniowanie świetlne
C. sygnalizowania transmisji
D. galwanicznego połączenia obwodów
Transoptor, znany również jako optoizolator, jest urządzeniem elektronicznym, które służy do galwanicznej izolacji obwodów elektrycznych. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie nieprzerwanego, ale izolowanego połączenia pomiędzy dwoma obwodami, co pozwala na przesyłanie sygnałów elektrycznych bez bezpośredniego połączenia między nimi. Przykładem zastosowania transoptora jest integracja urządzeń pracujących przy różnych poziomach napięcia, takich jak mikroprocesory i elementy wykonawcze, co chroni wrażliwe układy przed wysokim napięciem. Transoptory są powszechnie stosowane w automatyce przemysłowej, telekomunikacji oraz systemach pomiarowych, gdzie izolacja jest kluczowa dla bezpieczeństwa i niezawodności. Dzięki nim możliwe jest także zminimalizowanie zakłóceń elektromagnetycznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi w projektowaniu systemów elektronicznych.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Jakie czynności trzeba wykonać, aby zamocować koło pasowe na wale przy użyciu pasowania?

A. Podgrzać koło pasowe oraz wał
B. Podgrzać koło pasowe i schłodzić wał
C. Obniżyć temperaturę koła pasowego i wału
D. Podgrzać wał i schłodzić koło pasowe
Wybór nieprawidłowych metod zamocowania koła pasowego na wale jest często wynikiem nieprawidłowego zrozumienia procesów fizycznych zachodzących podczas montażu. Schładzanie koła pasowego, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, byłoby szkodliwe, ponieważ doprowadziłoby do zmniejszenia jego średnicy, co znacznie utrudniłoby, a wręcz uniemożliwiło, jego montaż na wałku. W przypadku rozgrzewania wału i schładzania koła pasowego, również nie osiągnęlibyśmy pożądanego efektu, ponieważ schłodzenie koła spowodowałoby, że jego średnica zmniejszyłaby się, co również prowadziłoby do trudności z montażem. Ponadto, pomysły na rozgrzanie obu elementów mogą wydawać się logiczne, jednak nie uwzględniają one zasady, że oba elementy muszą mieć różne temperatury, aby mogły ze sobą współdziałać. Metody te są sprzeczne z podstawowymi zasadami inżynierii mechanicznej oraz praktykami montażowymi, które zalecają różnicowanie temperatur w celu ułatwienia montażu. Efektywność procesów montażowych opiera się na zrozumieniu zachowań materiałów i ich reakcji na zmiany temperatury, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania maszyn. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie sprawdzonych procedur, które gwarantują nie tylko wygodę montażu, ale również długotrwałe i niezawodne działanie urządzeń.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

W trakcie montażu systemu elektronicznego chłodzonego radiatorem, należy zapewnić odpowiednią powierzchnię styku pomiędzy układem a radiatorem poprzez

A. pokrycie pastą termoprzewodzącą
B. rozdzielenie folią aluminiową
C. pokrycie klejem
D. rozdzielenie papierem
Pokrycie powierzchni styku układu elektronicznego i radiatora pastą termoprzewodzącą jest kluczowym krokiem w zapewnieniu efektywnego odprowadzania ciepła. Pasta ta, dzięki swojej strukturze, wypełnia mikroskopijne nierówności na powierzchniach stykających się, co zwiększa powierzchnię kontaktu i poprawia przewodnictwo cieplne. W praktyce, stosowanie past termoprzewodzących jest standardem w przemyśle elektronicznym i komputerowym, gdzie minimalizacja temperatury pracy elementów jest kluczowa dla ich wydajności i żywotności. Na przykład, w procesorach komputerowych, zastosowanie pasty termoprzewodzącej pozwala na osiągnięcie niższych temperatur, co przekłada się na stabilność działania i zwiększa wydajność systemu. Ponadto, wybierając odpowiednią pastę, należy zwrócić uwagę na jej przewodnictwo cieplne, co jest zazwyczaj określane w jednostkach W/mK. Użycie pasty zgodnej z normami branżowymi gwarantuje długoterminową niezawodność układów elektronicznych.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Urządzenia elektroniczne, które gwarantują stabilność napięcia prądu elektrycznego na wyjściu, niezależnie od obciążeń oraz zmian w napięciu w sieci, określamy mianem

A. generatorów
B. prostowników
C. stabilizatorów
D. zasilaczy
Stabilizatory to urządzenia elektroniczne, które zapewniają stałe napięcie na wyjściu, niezależnie od zmian napięcia zasilania oraz obciążenia podłączonego do nich układu. Ich kluczową funkcją jest ochrona urządzeń elektronicznych przed niekorzystnymi skutkami wahań napięcia, co jest szczególnie istotne w zastosowaniach wymagających wysokiej niezawodności, jak w urządzeniach medycznych, systemach komputerowych czy automatyce przemysłowej. Stabilizatory można podzielić na liniowe i impulsowe, z których każdy typ ma swoje unikalne zalety i zastosowania. Stabilizatory liniowe są proste w konstrukcji i oferują niewielkie zniekształcenia, ale ich wydajność energetyczna jest niższa, co sprawia, że w zastosowaniach wymagających dużych prądów lepiej sprawdzają się stabilizatory impulsowe. W standardach branżowych, takich jak IEC 61000, uwzględnia się wymagania dotyczące stabilności napięcia w kontekście kompatybilności elektromagnetycznej, co czyni stabilizatory niezbędnym elementem w projektowaniu nowoczesnych systemów elektronicznych.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Z czego wykonuje się rdzeń wirnika silnika indukcyjnego?

A. z pakietu blach elektrotechnicznych wzajemnie izolowanych od siebie
B. z litego materiału magnetycznego izotropowego
C. z litego materiału magnetycznego anizotropowego
D. z pakietu blach elektrotechnicznych nie izolowanych od siebie
Rdzeń wirnika silnika indukcyjnego wykonany jest z pakietu blach elektrotechnicznych wzajemnie izolowanych od siebie, co jest powszechną praktyką w projektowaniu maszyn elektrycznych. Taki zabieg ma na celu minimalizację strat energetycznych, które występują w wyniku prądów wirowych. Wysokiej jakości blachy elektrotechniczne, produkowane zgodnie z normami, takimi jak EN 10106, charakteryzują się niską stratnością magnetyczną oraz wysoką przewodnością magnetyczną. Dzięki ich zastosowaniu, rdzeń wirnika jest bardziej efektywny w generowaniu pola magnetycznego, co przekłada się na lepsze parametry pracy silnika, mniejsze straty ciepła oraz wyższą efektywność energetyczną. Przykładem zastosowania tej technologii są silniki asynchroniczne, które są powszechnie wykorzystywane w przemyśle, automatyce oraz napędach elektrycznych. Prawidłowe wykonanie rdzenia wirnika z blach elektrotechnicznych ma kluczowe znaczenie dla żywotności i niezawodności silnika.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Jakiego rodzaju cieczy hydraulicznej powinno się użyć w urządzeniu hydrauliczny, które może być narażone na kontakt z otwartym ogniem?

A. HTG - produkowana na bazie olejów roślinnych, rozpuszczalna w wodzie
B. HV - dla urządzeń funkcjonujących w zmiennych warunkach temperatury
C. HT - ester syntetyczny, najlepiej ulegający biodegradacji
D. HFA - emulsja olejowo-wodna, mająca w składzie ponad 80 % wody
Wybór odpowiedzi związanych z HT, HTG oraz HV nie odpowiada wymaganiom stawianym cieczy hydraulicznej pracującej w warunkach zagrożenia pożarowego. Ciekłe estry, takie jak HT, mimo że są bardziej ekologiczne i biodegradowalne, nie zapewniają wystarczającej ochrony przed ryzykiem pożaru, gdyż ich palność, choć obniżona, wciąż może stwarzać zagrożenie. Cieczy HTG, wytwarzane na bazie olejów roślinnych, oferują pewne korzyści ekologiczne, jednak ich nierozpuszczalność w wodzie sprawia, że w przypadku wycieku nie można liczyć na efekt chłodzący, co w warunkach kontaktu z ogniem jest niezwykle istotne. Z kolei ciecz HV, przeznaczona dla urządzeń pracujących w zróżnicowanych temperaturach, nie spełnia wymagań dla środowisk, gdzie kluczowe jest zachowanie niskiej palności. W kontekście bezpieczeństwa pożarowego, wybór niewłaściwej cieczy hydraulicznej może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w których wycieki mogą zapalić się, narażając na straty materialne oraz zdrowotne. Zatem kluczowym błędem w myśleniu jest brak uwzględnienia aspektów związanych z palnością i bezpieczeństwem cieczy hydraulicznych w kontekście pracy w warunkach zagrożenia pożarowego.

Pytanie 38

Ciecze hydrauliczne, które przekazują energię, lecz nie oferują ochrony przed korozją ani smarowania, to ciecze klasy

A. HH
B. HG
C. HL
D. HR
Ciecze hydrauliczne typu HH to tak naprawdę te, które przenoszą energię, ale nie chronią przed korozją ani się nie smarują. Używa się ich głównie w hydraulice, gdzie priorytetem jest efektywne przenoszenie mocy, bez potrzeby dodatkowej ochrony. Przykłady? Proste układy hydrauliczne w maszynach budowlanych, które raczej nie są narażone na dużą korozję czy duże obciążenia. W takich sytuacjach można zbudować układ hydrauliczny z materiałów odpornych na rdzewienie, więc nie ma potrzeby dodawania dodatkowych środków ochronnych do płynów. W branży można spotkać standardy jak ISO 6743, które definiują różne klasy cieczy hydraulicznych na podstawie ich cech. Zrozumienie klasyfikacji cieczy hydraulicznych, w tym typu HH, to klucz do tego, by inżynierowie i technicy mogli wybierać odpowiednie materiały do konkretnych zastosowań, co jest ważne, żeby systemy hydrauliczne działały efektywnie i były niezawodne.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.