Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 13:32
Data zakończenia: 3 maja 2025 13:39

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką topologię fizyczną sieci komputerowej przedstawia rysunek?

A. Podwójnego pierścienia

B. Magistrali

C. Gwiazdy rozszerzonej

D. Siatki

Topologia podwójnego pierścienia jest zaawansowaną formą sieci pierścieniowej w której dwa pierścienie pozwalają na redundancję i większą niezawodność przesyłania danych. W tej topologii każde urządzenie jest połączone z dwoma sąsiadującymi, co zapewnia alternatywną ścieżkę w przypadku awarii jednego z połączeń. Stosowana jest w środowiskach krytycznych gdzie nieprzerwana komunikacja ma kluczowe znaczenie na przykład w systemach komunikacyjnych miast lub dużych przedsiębiorstwach. Jest to zgodne ze standardami takimi jak SONET i FDDI które zapewniają wysoką przepustowość i bezpieczeństwo danych. W praktyce topologia ta minimalizuje ryzyko przestojów i utraty danych dzięki czemu jest idealnym rozwiązaniem dla infrastruktury IT gdzie niezawodność jest priorytetem. Dzięki podwójnej ścieżce możliwe jest szybkie przełączenie w razie awarii co czyni ją efektywną opcją dla rozległych sieci korporacyjnych i przemysłowych.

Pytanie 2

Urządzenie peryferyjne pokazane na ilustracji to skaner biometryczny, który do autoryzacji wykorzystuje

A. rysowanie twarzy

B. brzmienie głosu

C. kształt dłoni

D. linie papilarne

Skanery biometryczne z wykorzystaniem linii papilarnych to naprawdę ciekawe urządzenia, które grają ważną rolę, zwłaszcza jeśli chodzi o bezpieczeństwo i potwierdzanie tożsamości. W zasadzie działają na zasadzie rozpoznawania unikalnych wzorów twoich odcisków, co sprawia, że są one jedyne w swoim rodzaju. Takie skanery są super bezpieczne, dlatego nadają się do różnych zastosowań, na przykład do logowania się do komputerów, korzystania z bankomatów czy dostępu do zamkniętych pomieszczeń. Muszę przyznać, że skanowanie odcisków palców jest ekspresowe i nie sprawia większych problemów, co jest dużą zaletą w porównaniu do innych metod biometrycznych. Do tego istnieją normy, jak ISO/IEC 19794-2, które określają, jak zapisuje się dane o liniach papilarnych, co ułatwia współpracę różnych systemów. Jeśli chodzi o wprowadzanie tych skanerów do firm czy instytucji, robi się to zgodnie z najlepszymi praktykami, takimi jak regularne aktualizacje oprogramowania i szkolenie pracowników w zakresie zabezpieczeń.

Pytanie 3

Który komponent mikroprocesora odpowiada m.in. za odczytywanie instrukcji z pamięci oraz generowanie sygnałów kontrolnych?

A. IU

B. ALU

C. EU

D. FPU

Wybór odpowiedzi związanych z FPU (Floating Point Unit), ALU (Arithmetic Logic Unit) oraz EU (Execution Unit) często wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych układów w architekturze mikroprocesora. FPU jest odpowiedzialny za wykonywanie operacji arytmetycznych na liczbach zmiennoprzecinkowych, co czyni go istotnym w obliczeniach wymagających dużej precyzji, ale nie jest odpowiedzialny za pobieranie rozkazów. ALU natomiast zajmuje się wykonywaniem podstawowych operacji arytmetycznych oraz logicznych na danych, ale jego rola nie obejmuje generowania sygnałów sterujących, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście pytania. EU pełni funkcję wykonawczą, odpowiedzialną za realizację rozkazów, co również nie obejmuje zarządzania przepływem instrukcji ani ich pobierania. Powszechnym błędem jest mylenie tych układów, co wynika z ich współpracy w procesie przetwarzania danych. Każdy z tych układów ma jasno określone zadania w architekturze procesora, a ich pomylenie prowadzi do dezorientacji i nieprawidłowego pojmowania, jak mikroprocesory realizują skomplikowane operacje obliczeniowe. Zrozumienie, że IU pełni kluczową rolę w zarządzaniu instrukcjami, jest fundamentalne dla pełnego zrozumienia architektury mikroprocesorów.

Pytanie 4

W systemach Windows XP Pro/Windows Vista Business/Windows 7 Pro/Windows 8 Pro, funkcją zapewniającą ochronę danych dla użytkowników dzielących ten sam komputer, których informacje mogą być wykorzystywane wyłącznie przez nich, jest

A. przypisywanie plikom atrybutu: ukryty na własną rękę

B. używanie indywidualnych kont z uprawnieniami administratora

C. korzystanie z osobistych kont z ograniczonymi uprawnieniami

D. przypisywanie plikom atrybutu: zaszyfrowany osobiście

Korzystanie z własnych kont z uprawnieniami administratora nie jest skuteczną metodą zapewnienia poufności danych w sytuacji, gdy z jednego komputera korzystają różni użytkownicy. Konta administratora umożliwiają pełny dostęp do systemu, co stwarza ryzyko nieautoryzowanego dostępu do danych innych użytkowników. Choć administracja kontem może ułatwiać zarządzanie uprawnieniami, nie zapewnia ona wystarczającego bezpieczeństwa dla wrażliwych plików. W przypadku przypisywania plikom atrybutu 'ukryty', użytkownicy nadal mogą uzyskać dostęp do tych danych, o ile wiedzą, gdzie ich szukać lub jak zmienić ustawienia widoczności. To podejście nie zabezpiecza plików przed dostępem osób, które znają lokalizację i mogą zmienić atrybuty plików. Z kolei korzystanie z kont z ograniczeniami ma swoje ograniczenia, ponieważ nie pozwala użytkownikom na pełne szyfrowanie danych, co ogranicza ich zdolność do ochrony osobistych informacji. W praktyce, jeśli jeden użytkownik z ograniczonymi uprawnieniami uzyska dostęp do konta z administratorami lub innych użytkowników, zostanie naruszona poufność danych. Dlatego, aby skutecznie chronić informacje, należy stosować szyfrowanie jako standardową praktykę bezpieczeństwa, zamiast polegać na samych uprawnieniach dostępu, co jest niewystarczające w obliczu dzisiejszych zagrożeń dla danych.

Pytanie 5

Aby zrealizować transfer danych pomiędzy siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną, która ma inną adresację IP, należy zastosować

A. ruter

B. punkt dostępowy

C. koncentrator

D. przełącznik

Przełącznik, koncentrator i punkt dostępowy mają różne funkcje w architekturze sieciowej, które nie obejmują bezpośrednio wymiany danych pomiędzy sieciami o różnych adresach IP. Przełącznik działa na warstwie drugiej modelu OSI, co oznacza, że przesyła ramki na podstawie adresów MAC, a nie adresów IP. Jego zadaniem jest łączenie urządzeń w obrębie tej samej sieci lokalnej (LAN), co oznacza, że nie ma on możliwości komunikacji z innymi sieciami, które mają różne zakresy adresowe. Koncentrator, będący prostym urządzeniem do łączenia wielu urządzeń w sieci, w ogóle nie przetwarza danych, a jedynie je retransmituje, co zdecydowanie nie jest wystarczające w przypadku potrzeby wymiany danych pomiędzy różnymi sieciami. Z kolei punkt dostępowy to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowe połączenie z siecią, ale również nie ma zdolności do routingu między różnymi adresami IP. W praktyce, osoby myślące, że te urządzenia mogą zastąpić ruter, mogą napotkać trudności w realizacji zadań związanych z integracją różnych sieci, co prowadzi do problemów z komunikacją oraz dostępem do zasobów. Kluczowe jest zrozumienie, że do wymiany danych pomiędzy różnymi sieciami niezbędny jest ruter, który wykonuje bardziej złożone operacje na poziomie adresacji IP, co jest nieosiągalne dla wspomnianych urządzeń.

Pytanie 6

Złącze SC powinno być zainstalowane na przewodzie

A. typu skrętka

B. światłowodowym

C. koncentrycznym

D. telefonicznym

Złącze SC (Subscriber Connector) to rodzaj złącza stosowanego w technologii światłowodowej. Jest to złącze typu push-pull, co oznacza, że jego instalacja i demontaż są bardzo proste, a także zapewniają dobre parametry optyczne. Montaż złącza SC na kablu światłowodowym jest kluczowy dla uzyskania optymalnej wydajności systemów telekomunikacyjnych oraz transmisji danych. Złącza SC charakteryzują się niskim tłumieniem sygnału, co sprawia, że są szeroko stosowane w sieciach lokalnych (LAN), sieciach rozległych (WAN) oraz w aplikacjach telekomunikacyjnych. Przykładem praktycznego zastosowania mogą być instalacje sieciowe w biurach, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i niskie opóźnienia. Zgodność z międzynarodowymi standardami (np. IEC 61754-4) zapewnia, że złącza te są wykorzystywane w różnych systemach, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w infrastrukturze światłowodowej.

Pytanie 7

Który z poniższych adresów należy do klasy B?

A. 10.0.0.1

B. 224.0.0.1

C. 192.168.0.1

D. 191.168.0.1

Adres 191.168.0.1 należy do klasy B, która obejmuje zakres adresów od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Klasa B jest przeznaczona do średniej wielkości sieci, które mogą potrzebować od 256 do 65,534 adresów IP. Przykładowo, organizacje średniej wielkości, takie jak uniwersytety czy duże firmy, często korzystają z adresacji klasy B do zarządzania swoimi zasobami sieciowymi. Adresy klasy B można łatwo podzielić na podsieci przy użyciu maski podsieci, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem i zasobami w sieci. Standardy takie jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing) umożliwiają bardziej elastyczne podejście do alokacji adresów IP, co zwiększa wydajność wykorzystania dostępnych adresów. Warto również pamiętać, że adresy klasy B są rozpoznawane przez ich pierwsze bity - w tym przypadku 10 bity, co potwierdza, że 191.168.0.1 to adres klasy B, a jego zastosowanie w nowoczesnych sieciach IT jest zgodne z aktualnymi praktykami branżowymi.

Pytanie 8

Po zainstalowaniu Windows 10, aby skonfigurować połączenie internetowe z ograniczeniem danych, w ustawieniach sieci i Internetu należy ustawić typ połączenia

A. taryfowe

B. przewodowe

C. bezprzewodowe

D. szerokopasmowe

Wybór odpowiedzi przewodowe, bezprzewodowe lub szerokopasmowe w kontekście konfigurowania połączenia internetowego z limitem danych jest niewłaściwy, ponieważ te określenia nie odnoszą się bezpośrednio do zarządzania zużyciem danych. Przewodowe i bezprzewodowe to typy połączeń, które opisują sposób, w jaki urządzenie łączy się z siecią, ale nie mają wpływu na ustawienia dotyczące limitów danych. Użytkownik, który wybiera te opcje, może nie być świadomy, że nie rozwiązuje problemu zarządzania danymi. Szerokopasmowe połączenie oznacza dużą prędkość transferu, ale również nie odnosi się do kwestii limitu danych, które są istotne w przypadku użytkowników z ograniczonym dostępem do Internetu. Wybierając niewłaściwe opcje, użytkownik może utworzyć połączenie, które nie jest zoptymalizowane pod kątem kosztów, co prowadzi do potencjalnych problemów finansowych. Właściwe zrozumienie terminologii związanej z zarządzaniem połączeniami internetowymi jest kluczowe dla efektywnego korzystania z zasobów sieciowych. Dlatego odpowiednia konfiguracja połączenia taryfowego powinna być zawsze priorytetem dla osób korzystających z połączeń z limitem danych, aby zminimalizować ryzyko przekroczenia ustalonego limitu.

Pytanie 9

Na przedstawionym rysunku zaprezentowane jest złącze

A. D-SUB

B. HDMI

C. DVI-D

D. DVI-A

Złącza DVI-D i HDMI przesyłają sygnały cyfrowe, co czyni je niekompatybilnymi z przesyłem analogowym, który obsługuje DVI-A. DVI-D jest przeznaczone wyłącznie do przesyłania sygnałów cyfrowych, co sprawia, że jest powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach wideo, które wymagają wysokiej jakości obrazu. HDMI, jako wszechstronne złącze cyfrowe, obsługuje zarówno wideo, jak i audio, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla współczesnych urządzeń multimedialnych. D-SUB, inaczej VGA, jest tradycyjnym złączem analogowym, które nie jest częścią standardu DVI. VGA jest dobrze znane w starszych systemach komputerowych i wideo, jednak jego niższa jakość obrazu w porównaniu do nowoczesnych rozwiązań cyfrowych sprawia, że jest coraz rzadziej używane. W przypadku prób identyfikacji złącza ważne jest zrozumienie różnic w przesyle sygnałów i fizycznej budowie złącz. Błędne przypisanie złącza może wynikać z podobieństw fizycznych, jednak brak kompatybilności sygnałów prowadzi do niepoprawnego działania systemu. Wiedza na temat różnic w przesyłanych sygnałach i budowie złącz umożliwia właściwy dobór komponentów i unikanie typowych błędów przy konfiguracji systemów wideo.

Pytanie 10

Jeden długi oraz dwa krótkie sygnały dźwiękowe BIOS POST od firm AMI i AWARD wskazują na wystąpienie błędu

A. karty graficznej

B. mikroprocesora

C. karty sieciowej

D. zegara systemowego

Zrozumienie sygnałów dźwiękowych BIOS-u jest ważne, ale niektóre odpowiedzi mogą prowadzić na manowce. Wybór zegara systemowego, mikroprocesora czy karty sieciowej jako źródła problemu, to dość powszechny błąd, ale świadczy o braku pełnego zrozumienia, jak działają te elementy. Zegar systemowy jest istotny, ale rzadko kiedy objawia problemy w postaci sygnałów dźwiękowych. Mikroprocesor może być źródłem różnych kłopotów, ale to, co sygnalizują dźwięki, wskazuje na kartę graficzną, a nie na inne podzespoły. Karta sieciowa, mimo że istotna, nie ma nic wspólnego z długimi i krótkimi sygnałami BIOS-u, co potwierdzają dokumenty producentów. Wybierając błędne odpowiedzi, łatwo pomylić objawy, co tylko wprowadza chaos w diagnozowaniu. Ważne, żeby polegać na solidnych źródłach informacji, żeby uniknąć nieporozumień i trzymać się właściwych rozwiązań.

Pytanie 11

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby przeprowadzić aktualizację wszystkich pakietów (całego systemu) do najnowszej wersji z zainstalowaniem nowego jądra?

A. apt-get dist-upgrade

B. apt-get update

C. apt-get install nazwa_pakietu

D. apt-get upgrade

Polecenie 'apt-get dist-upgrade' jest właściwe do aktualizacji wszystkich pakietów systemowych w Ubuntu Linux, w tym aktualizacji jądra. Różni się ono od 'apt-get upgrade', który aktualizuje jedynie zainstalowane pakiety do najnowszych wersji, ale nie zmienia ich zależności ani nie instaluje nowych pakietów, które mogą być wymagane przez zaktualizowane wersje. 'Dist-upgrade' z kolei uwzględnia zmiany w zależnościach pakietów, co pozwala na pełną aktualizację systemu, w tym instalację nowych wersji jądra, jeśli są dostępne. Przykładowo, po dodaniu nowego repozytorium oprogramowania lub przy wprowadzeniu istotnych aktualizacji, 'dist-upgrade' zapewnia, że wszystkie zmiany są poprawnie uwzględnione. W praktyce, aby zaktualizować system, często stosuje się sekwencję poleceń: 'apt-get update' w celu pobrania listy dostępnych pakietów, a następnie 'apt-get dist-upgrade' w celu przeprowadzenia aktualizacji. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami administracji systemami Linux.

Pytanie 12

Thunderbolt stanowi interfejs

A. szeregowy, asynchroniczny, bezprzewodowy

B. równoległy, dwukanałowy, dwukierunkowy, bezprzewodowy

C. szeregowy, dwukanałowy, dwukierunkowy, przewodowy

D. równoległy, asynchroniczny, przewodowy

Odpowiedź 'szeregowy, dwukanałowy, dwukierunkowy, przewodowy' jest poprawna, ponieważ interfejs Thunderbolt, stworzony przez firmę Intel we współpracy z Apple, rzeczywiście operuje w trybie szeregowym. Oznacza to, że dane są przesyłane jeden po drugim, co pozwala na osiąganie dużych prędkości transferu, sięgających nawet 40 Gbps w najnowszych wersjach. Dwukanałowość oznacza, że Thunderbolt wykorzystuje dwa kanały do przesyłania danych, co podwaja przepustowość w porównaniu do jednego kanału. Dwukierunkowość pozwala na jednoczesne wysyłanie i odbieranie danych, co jest kluczowe w zastosowaniach wymagających dużych przepustowości, takich jak edycja wideo w czasie rzeczywistym czy transfer dużych zbiorów danych. Przewodowy charakter interfejsu Thunderbolt oznacza, że wymaga on fizycznego połączenia kablowego, co zapewnia stabilność oraz mniejsze opóźnienia w transmisji. W praktyce, wykorzystanie Thunderbolt można zaobserwować w nowoczesnych laptopach, stacjach dokujących oraz zewnętrznych dyskach twardych, które korzystają z tej technologii do szybkiej komunikacji. Standard ten jest uznawany za jedną z najlepszych opcji do podłączania wysokowydajnych urządzeń. Dodatkowo, Thunderbolt obsługuje protokoły DisplayPort i PCI Express, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem dla różnych zastosowań.

Pytanie 13

Drukarka została zainstalowana w systemie z rodziny Windows. Aby skonfigurować m.in. domyślną orientację druku, ilość stron na arkusz oraz kolory, w trakcie jej ustawiania należy skorzystać z opcji

A. uprawnień do drukowania

B. udostępniania urządzenia

C. ochrony drukarki

D. preferencji drukowania

Preferencje drukowania to kluczowy element konfiguracji drukarki w systemie Windows, który umożliwia użytkownikom dostosowanie zaawansowanych ustawień wydruku. Wybierając tę opcję, można ustawić domyślną orientację wydruku (pionową lub poziomą), co jest istotne w kontekście przygotowywania dokumentów do prezentacji czy archiwizacji. Ponadto, preferencje drukowania pozwalają na określenie liczby stron na arkusz, co jest przydatne w przypadku tworzenia broszur lub raportów. Użytkownicy mogą również dostosować kolory oraz jakość wydruku, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów zgodnych z wymaganiami projektu. Stosowanie preferencji drukowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania dokumentami, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz oszczędność tuszu i papieru. Odpowiednie skonfigurowanie tych ustawień przyczynia się do zwiększenia wydajności pracy oraz obniżenia kosztów eksploatacji sprzętu drukującego. Warto również zaznaczyć, że w zależności od modelu drukarki, dostępne opcje mogą się różnić, co daje możliwość personalizacji zależnie od potrzeb użytkownika.

Pytanie 14

Użytkownik uszkodził płytę główną z gniazdem dla procesora AM2. Płytę z uszkodzeniami można wymienić na model z gniazdem, nie zmieniając procesora oraz pamięci

A. FM2+

B. FM2

C. AM2+

D. AM1

Wybór FM2+ jako odpowiedzi jest błędny, ponieważ gniazdo to nie jest kompatybilne z procesorami AM2. Procesory AM2 i FM2 są całkowicie różnymi standardami, a ich gniazda mają różne konfiguracje pinów. FM2 obsługuje procesory z rodziny AMD Trinity i Richland, które są zaprojektowane do innej architektury i nie mogą być używane w gnieździe AM2. Wybór AM1 również jest niewłaściwy, gdyż to gniazdo znajduje się na innej platformie, a jego architektura jest niekompatybilna z AM2. W kontekście AM2+ należy podkreślić, że jest to gniazdo, które może przyjąć procesory AM2, ale nie wspiera modeli AM1 ani FM2+, a także nie jest związane z żadnymi nowymi standardami DDR4 lub DDR5. Typowym błędem przy wyborze płyty głównej jest zakładanie, że wszystkie gniazda są analogiczne i że zmiana tylko płyty głównej nie wpłynie na inne komponenty. W rzeczywistości, zrozumienie różnic między standardami gniazd procesorów i ich kompatybilności jest kluczowe dla prawidłowego montażu i rozwoju systemu komputerowego.

Pytanie 15

W systemie Linux komenda chown pozwala na

A. zmianę właściciela pliku

B. zmianę parametrów pliku

C. naprawę systemu plików

D. przeniesienie pliku

Polecenie chown (change owner) w systemie Linux służy do zmiany właściciela pliku lub katalogu. Właściciel pliku ma prawo do zarządzania nim, co obejmuje możliwość jego edytowania, przesuwania czy usuwania. W praktyce, polecenie to jest kluczowe w kontekście zarządzania uprawnieniami w systemach wieloużytkownikowych, gdzie różni użytkownicy mogą potrzebować dostępu do różnych zasobów. Na przykład, aby zmienić właściciela pliku na użytkownika 'janek', użyjemy polecenia: `chown janek plik.txt`. Ważne jest, aby użytkownik wykonujący to polecenie miał odpowiednie uprawnienia, najczęściej wymaga to posiadania roli administratora (root). Zmiana właściciela pliku jest również stosowana w przypadku przenoszenia plików pomiędzy różnymi użytkownikami, co pozwala na odpowiednią kontrolę nad danymi. W kontekście bezpieczeństwa IT, właściwe zarządzanie właścicielami plików jest istotne dla ochrony danych i zapobiegania nieautoryzowanemu dostępowi.

Pytanie 16

Jaką liczbą oznaczono procesor na diagramie płyty głównej komputera?

A. 3

B. 1

C. 2

D. 4

Procesor jest centralną jednostką obliczeniową komputera i znajduje się w gnieździe oznaczonym na schemacie cyfrą 2. To oznaczenie jest prawidłowe, ponieważ procesor jest kluczowym komponentem odpowiedzialnym za wykonywanie instrukcji programu poprzez operacje arytmetyczno-logiczne. Procesor łączy się z innymi elementami systemu przy użyciu magistrali systemowej, co umożliwia mu komunikację z pamięcią, urządzeniami wejścia-wyjścia i innymi komponentami. W praktyce, procesor wykonuje setki milionów operacji na sekundę, co czyni go niezbędnym do działania każdego komputera. Zrozumienie lokalizacji i funkcji procesora na płycie głównej jest kluczowe dla techników komputerowych, zwłaszcza gdy rozważamy diagnostykę sprzętu, modernizacje lub rozwiązywanie problemów z wydajnością. Procesory są także projektowane z myślą o efektywności energetycznej i kompatybilności z różnymi systemami chłodzenia, co jest istotne w kontekście budowania optymalnych i trwałych systemów komputerowych. Wiedza o tym, gdzie znajduje się procesor, pozwala na efektywne planowanie przestrzeni i zarządzanie ciepłem w obudowie komputera dostosowując system chłodzenia do jego specyfikacji i potrzeb użytkowych.

Pytanie 17

Aby chronić sieć WiFi przed nieautoryzowanym dostępem, należy między innymi

A. dezaktywować szyfrowanie informacji

B. włączyć filtrowanie adresów MAC

C. korzystać tylko z kanałów wykorzystywanych przez inne sieci WiFi

D. wybrać nazwę identyfikatora sieci SSID o długości co najmniej 16 znaków

Wyłączenie szyfrowania danych to jedno z najgorszych rozwiązań w kontekście zabezpieczania sieci bezprzewodowej. Szyfrowanie jest kluczowym elementem ochrony przesyłanych informacji, a jego brak naraża dane na podsłuch i przechwycenie przez nieautoryzowane osoby. Współczesne standardy zabezpieczeń, takie jak WPA3, zapewniają silne szyfrowanie, które znacząco utrudnia dostęp do danych osobom trzecim. Kolejny błąd to stosowanie nazwy identyfikatora sieci SSID o długości min. 16 znaków, co samo w sobie nie stanowi skutecznego zabezpieczenia. Choć dłuższe SSID jest mniej przewidywalne, nie zapewnia rzeczywistej ochrony, jeśli sieć jest nadal dostępna publicznie i bez odpowiednich dodatkowych zabezpieczeń. Wreszcie, korzystanie wyłącznie z kanałów używanych przez inne sieci WiFi jest mylnym podejściem. Takie działanie może prowadzić do przeciążenia sygnału i obniżenia jakości połączenia, a nie do poprawy bezpieczeństwa. Kanały te mogą być także łatwiejsze do wykrycia przez potencjalnych intruzów, co może zredukować skuteczność strategii bezpieczeństwa. Dlatego kluczowe jest, aby przy zabezpieczaniu sieci bezprzewodowej stosować złożone, wielowarstwowe podejścia, a nie polegać na pojedynczych rozwiązaniach, które mogą wprowadzać w błąd i dawać fałszywe poczucie bezpieczeństwa.

Pytanie 18

Protokół, który pozwala na bezpieczną, zdalną obsługę serwera, to

A. SMTP

B. TELNET

C. POP3

D. SSH

SSH, czyli Secure Shell, to protokół sieciowy, który umożliwia bezpieczną komunikację w niezabezpieczonych sieciach. Jego głównym zastosowaniem jest zdalne logowanie się do systemów operacyjnych oraz wykonywanie komend w zdalnych środowiskach, co czyni go kluczowym narzędziem dla administratorów systemów i programistów. Protokoły te wykorzystują silne mechanizmy szyfrowania, co pozwala na ochronę przesyłanych danych przed podsłuchiwaniem i atakami typu man-in-the-middle. W praktyce, SSH jest używane do zarządzania serwerami w chmurze, dostępu do urządzeń sieciowych, a także do bezpiecznego przesyłania plików za pomocą SCP (Secure Copy Protocol) lub SFTP (SSH File Transfer Protocol). Zastosowanie SSH jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa informatycznego, a jego implementacja w infrastrukturze IT jest rekomendowana przez wiele organizacji, w tym NIST (National Institute of Standards and Technology). Kluczowym aspektem SSH jest także możliwość wykorzystywania kluczy publicznych i prywatnych do uwierzytelniania, co znacznie zwiększa poziom bezpieczeństwa w porównaniu do tradycyjnych haseł.

Pytanie 19

Który z wymienionych składników zalicza się do elementów pasywnych sieci?

A. Amplifier.

B. Network card.

C. Switch.

D. Patch panel.

Przełącznik, wzmacniak i karta sieciowa to urządzenia aktywne, co znaczy, że muszą być zasilane i przetwarzają sygnały w sieci. Przełącznik działa jak coś, co kieruje ruchem, podejmuje decyzje na podstawie adresów MAC. To aktywne zarządzanie ruchem sprawia, że przełącznik nie tylko przekazuje sygnały, ale też filtruje i ogranicza ruch do odpowiednich portów, co poprawia efektywność sieci. Wzmacniak z kolei pomaga wzmocnić sygnał, co jest ważne w dużych sieciach, gdzie sygnał może się osłabiać. Karta sieciowa to z kolei interfejs między komputerem a siecią, umożliwia komunikację poprzez konwersję danych na odpowiednie formy transmisji, no i potrzebuje zasilania, bo jest aktywna. Wiesz, wiele osób myli funkcje pasywnych i aktywnych elementów. Pasywne elementy, jak panele krosowe, nie wpływają na sygnał, tylko organizują połączenia, co jest kluczowe dla sprawnego funkcjonowania sieci. Użycie aktywnych komponentów tam, gdzie wystarczyłyby pasywne, może prowadzić do niepotrzebnych wydatków i skomplikowania projektu.

Pytanie 20

Cienki klient (thin client) korzysta z protokołu

A. HTTP

B. NTP

C. FTP

D. RDP

NTP, FTP i HTTP to protokoły, które służą zupełnie innym celom niż RDP. NTP, czyli Network Time Protocol, jest używany do synchronizacji czasu na komputerach w sieci. Choć synchronizacja czasu jest istotna dla wielu aplikacji, nie ma związku z zdalnym dostępem do systemów, co czyni go nieodpowiednim dla cienkich klientów. FTP (File Transfer Protocol) to protokół używany do transferu plików pomiędzy komputerami, umożliwiający przesyłanie i pobieranie plików z serwerów. Choć FTP jest ważnym narzędziem w zarządzaniu danymi, nie wspiera interaktywnego zdalnego dostępu do aplikacji czy pulpitu. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest standardowym protokołem do przesyłania danych w sieci WWW, który umożliwia przeglądanie stron internetowych. Chociaż HTTP jest niezbędny dla funkcjonowania aplikacji internetowych, nie dostarcza możliwości pełnego zdalnego dostępu do desktopów czy aplikacji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każdy protokół związany z siecią można wykorzystać do zdalnego dostępu; w rzeczywistości, odpowiednie protokoły muszą być wybrane na podstawie ich funkcji i zastosowań.

Pytanie 21

Zanim zainstalujesz sterownik dla urządzenia peryferyjnego, system operacyjny Windows powinien weryfikować, czy sterownik ma ważny podpis

A. elektroniczny

B. cyfrowy

C. kryptograficzny

D. zaufany

Odpowiedź 'cyfrowy' jest poprawna, ponieważ system operacyjny Windows przed instalacją sterownika urządzenia peryferyjnego sprawdza, czy sterownik posiada cyfrowy podpis. Cyfrowy podpis to forma zabezpieczeń, która wykorzystuje kryptografię do potwierdzenia, że dane, takie jak oprogramowanie, pochodzą od zaufanego źródła i nie zostały zmodyfikowane w trakcie przesyłania. Podpis cyfrowy jest kluczowym elementem w zapewnieniu integralności i autentyczności oprogramowania. W praktyce, zastosowanie cyfrowych podpisów w sterownikach zapobiega instalacji potencjalnie złośliwego oprogramowania i chroni użytkowników przed zagrożeniami bezpieczeństwa. Warto zaznaczyć, że Microsoft wprowadził obowiązek stosowania cyfrowych podpisów dla sterowników od Windows Vista, co podkreśla znaczenie tego mechanizmu w systemach operacyjnych. Ponadto, organizacje przestrzegające standardów takich jak ISO/IEC 27001, które dotyczą zarządzania bezpieczeństwem informacji, również kładą duży nacisk na używanie takich technologii, aby chronić dane i infrastrukturę IT.

Pytanie 22

Jak wygląda sekwencja w złączu RJ-45 według normy TIA/EIA-568 dla zakończenia typu T568B?

A. Biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, biało-brązowy, brązowy

B. Biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy

C. Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy

D. Biało-brązowy, brązowy, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony

Odpowiedź jest zgodna z normą TIA/EIA-568, która definiuje standardy okablowania sieciowego, w tym kolejność przewodów dla zakończenia typu T568B. W tej konfiguracji sekwencja przewodów zaczyna się od biało-pomarańczowego, następnie pomarańczowy, a potem biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy i na końcu brązowy. Zastosowanie właściwej kolejności przewodów jest kluczowe dla zapewnienia poprawnej komunikacji w sieciach Ethernet. Każdy przewód odpowiada za przesyłanie sygnałów w określony sposób, a ich niewłaściwe ułożenie może prowadzić do problemów z transmisją danych, takich jak zakłócenia, utrata pakietów czy zmniejszenie prędkości połączenia. W praktyce, prawidłowe zakończenie kabli RJ-45 według T568B jest standardem w wielu instalacjach sieciowych, co zapewnia interoperacyjność urządzeń oraz ułatwia przyszłe modyfikacje i konserwację sieci. Dodatkowo, znajomość tej normy jest istotna dla specjalistów zajmujących się projektowaniem i wdrażaniem infrastruktury sieciowej, co czyni ją niezbędnym elementem ich kompetencji zawodowych.

Pytanie 23

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) służy do konwersji adresu IP na

A. adres sprzętowy

B. nazwę komputera

C. adres IPv6

D. nazwę domenową

Czasem możesz się pomylić w odpowiedziach, co może być związane z niejasnościami co do ról różnych protokołów i pojęć w sieciach. Zgłoszenie, że ARP zmienia adres IP na adres IPv6, to błąd, bo ARP działa tylko w przypadku adresów IPv4. Dla IPv6 mamy NDP, który ma bardziej zaawansowane funkcje, takie jak nie tylko mapowanie adresów, ale też zarządzanie komunikacją. Można też się pomylić, myląc adresy IP z witryną komputera. Adres IP to unikalny identyfikator urządzenia w sieci, podczas gdy nazwa komputera to taki bardziej przyjazny sposób identyfikacji, który można zamienić na IP przez DNS, ale nie przez ARP. Dlatego też, jeśli pomylisz adres sprzętowy z nazwą domenową, możesz się pogubić w tym, jak działają różne protokoły sieciowe. Nazwa domenowa jest używana do identyfikacji zasobów, ale nie jest bezpośrednio powiązana z adresowaniem sprzętowym. Takie błędy mogą prowadzić do mylnych wniosków o tym, jak działają różne protokoły w sieciach, co jest naprawdę istotne dla zrozumienia i kierowania nowoczesnymi systemami IT.

Pytanie 24

Czynnikiem zagrażającym bezpieczeństwu systemu operacyjnego, który zmusza go do automatycznej aktualizacji, są

A. dziury w oprogramowaniu systemowym

B. niepoprawne hasła użytkowników mających prawa administratora

C. nieprawidłowo skonfigurowane uprawnienia do plików

D. nieprawidłowo zainstalowane sterowniki sprzętowe

Luki w oprogramowaniu systemowym stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa systemu operacyjnego, ponieważ mogą być wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie do przejęcia kontroli nad systemem lub kradzieży danych użytkowników. Systemy operacyjne takie jak Windows, Linux czy macOS regularnie wprowadzają aktualizacje, które mają na celu załatanie tych luk. Przykładem może być sytuacja, gdy w systemie istnieje niezałatana luka typu 'zero-day', która jest znana hakerom i może być wykorzystana do zdalnego dostępu do systemu. W takiej sytuacji, automatyczne aktualizacje są kluczowe, aby ograniczyć ryzyko ataków. W praktyce, organizacje powinny wdrażać polityki aktualizacji, a także korzystać z narzędzi do zarządzania łatami, aby zapewnić, że wszystkie systemy są na bieżąco z najnowszymi łatami bezpieczeństwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu bezpieczeństwem IT.

Pytanie 25

Na urządzeniu zasilanym prądem stałym znajduje się wskazane oznaczenie. Co można z niego wywnioskować o pobieranej mocy urządzenia, która wynosi około

A. 18,75 W

B. 2,5 W

C. 11 W

D. 7,5 W

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zastosowania wzoru na moc dla prądu stałego, który brzmi P=U×I. Niepoprawne jest założenie, że moc jest równa innym wartościom niż iloczyn napięcia i natężenia. Przykładowo wybór odpowiedzi 2,5 W mógłby wynikać z błędnego założenia, że moc jest równa tylko jednemu z podanych parametrów, co jest niezgodne z zasadami obliczania mocy. Natomiast 7,5 W mogło być wynikiem błędnego pomnożenia napięcia przez natężenie z błędnym zaokrągleniem lub wyborem jednej z wartości. Takie pomyłki mogą wynikać z nieznajomości podstawowych zasad matematyki stosowanej w elektrotechnice, a także z braku uwagi przy dokładnym stosowaniu wzorów. Z kolei 11 W mogło być wynikiem niedokładnego pomnożenia 7,5 przez 2,5, co często zdarza się, gdy nie zwraca się uwagi na precyzję obliczeń. W branży elektrotechnicznej niezbędna jest dokładność i zrozumienie jak obliczać moc z uwzględnieniem wszystkich czynników, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i sprawności działania urządzeń. Pomyłki w tym zakresie mogą prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów i potencjalnych awarii sprzętu, dlatego tak istotne jest opanowanie tych umiejętności obliczeniowych. Właściwe zrozumienie i stosowanie wzorów na moc jest fundamentalne dla pracy w dziedzinie elektroniki i elektrotechniki oraz dla zapewnienia bezpiecznych i efektywnych projektów energetycznych.

Pytanie 26

Każdy następny router IP na drodze pakietu

A. zmniejsza wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

B. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden

C. zmniejsza wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden

D. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

Wybór opcji, która sugeruje, że router zmniejsza wartość TTL o dwa, jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, podstawową funkcją TTL jest ochrona przed niekontrolowanym krążeniem pakietów w sieci. W przypadku, gdyby router zmniejszał TTL o więcej niż jeden, mogłoby to szybko prowadzić do zbyt wczesnego odrzucania pakietów, co negatywnie wpłynęłoby na działanie całej sieci. Drugą nieprawidłową koncepcją jest myślenie, że routery mogą zwiększać wartość TTL. Takie podejście jest sprzeczne z tym, co określa protokół IP, który jednoznacznie wskazuje, że TTL jest zmniejszane, a nie zwiększane. Ostatnim błędem jest niezrozumienie znaczenia TTL jako narzędzia do zarządzania ruchem. TTL ma na celu ograniczenie liczby przeskoków, które pakiet może wykonać w sieci, co pomaga uniknąć pętli. Dlatego wszystkie koncepcje sugerujące, że TTL może być zwiększane lub, że jego zmniejszenie ma inną wartość, są oparte na mylnych założeniach i niezgodne z ustalonymi standardami w sieciach komputerowych.

Pytanie 27

Numer 22 umieszczony w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na

A. numer sekwencyjny pakietu przesyłającego dane

B. port, różny od standardowego numeru dla danej usługi

C. PID procesu działającego na serwerze

D. program, do którego wysyłane jest zapytanie

Odpowiedź wskazująca, że liczba 22 w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 odnosi się do portu, który jest inny od standardowego numeru dla danej usługi, jest poprawna. W kontekście protokołów komunikacyjnych, porty służą do identyfikacji konkretnych usług działających na serwerze. Standardowo, dla protokołu HTTP używa się portu 80, a dla HTTPS portu 443. W przypadku, gdy aplikacja wymaga innego portu, należy go wskazać w adresie URL, co czyni go kluczowym elementem w kontekście komunikacji sieciowej. Na przykład, port 22 jest standardowo używany dla protokołu SSH (Secure Shell), który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie i zarządzanie serwerami. W praktyce, zrozumienie i umiejętność korzystania z różnych portów jest niezwykle istotne dla administratorów systemów oraz programistów, którzy muszą skonfigurować zapory sieciowe i reguły dostępu, aby zapewnić odpowiednią komunikację z aplikacjami. Z uwagi na rosnące zagrożenia w sieci, dobre praktyki obejmują również monitorowanie i zarządzanie portami, aby ograniczyć potencjalne wektory ataków.

Pytanie 28

Lista sprzętu kompatybilnego z systemem operacyjnym Windows, publikowana przez firmę Microsoft to

A. DSL

B. HCL

C. DOS

D. GPT

Wybór odpowiedzi innych niż HCL może prowadzić do nieporozumień dotyczących zgodności sprzętu z systemem operacyjnym Windows. GPT, co oznacza GUID Partition Table, jest standardem dla układu partycji, który jest używany w systemach operacyjnych do organizacji danych na dysku twardym. Chociaż GPT jest istotnym elementem nowoczesnych systemów, nie jest związany z listą zgodności sprzętu przygotowaną przez Microsoft. Koncentrując się na DOS, czyli Disk Operating System, można zauważyć, że jest to stary system operacyjny, który był powszechnie używany przed pojawieniem się systemów Windows. Nie ma on jednak zastosowania w kontekście zgodności sprzętu, ponieważ nie jest już wspierany przez współczesne wersje Windows. DSL odnosi się z kolei do Digital Subscriber Line, technologii służącej do przesyłania danych przez linie telefoniczne. DSL jest terminem związanym z komunikacją sieciową, a nie z kwestią zgodności sprzętowej. Wybierając te odpowiedzi, można popełnić typowy błąd myślowy, myląc różne dziedziny technologii i ich funkcje. Zrozumienie roli HCL w ekosystemie Windows jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sprzętem komputerowym oraz rozwiązywania ewentualnych problemów związanych z kompatybilnością.

Pytanie 29

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pośrednictwem serwera drukarskiego w systemie operacyjnym Windows Server. Przysługuje im jedynie uprawnienie 'Zarządzanie dokumentami'. Co należy uczynić, aby rozwiązać przedstawiony problem?

A. Dla grupy Pracownicy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

B. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Drukuj'

C. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

D. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia 'Drukuj'

Odpowiedź, która sugeruje nadanie grupie Pracownicy uprawnienia 'Drukuj', jest prawidłowa, ponieważ użytkownicy tej grupy muszą mieć odpowiednie uprawnienia, aby móc wykonywać operacje związane z drukowaniem dokumentów. W systemie Windows Server uprawnienia do drukowania są kluczowe dla poprawnego funkcjonowania serwera wydruku. Użytkownicy, którzy posiadają jedynie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami', mogą jedynie zarządzać zadaniami drukowania (takimi jak zatrzymywanie lub usuwanie dokumentów z kolejki drukowania), ale nie mają możliwości fizycznego wydruku. Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy drukowanie, administrator musi dodać im uprawnienia 'Drukuj'. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach operacyjnych, które zalecają przydzielanie minimalnych, ale wystarczających uprawnień dla użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo i kontrolę nad zasobami. Na przykład, w organizacjach, gdzie dostęp do drukarek jest ograniczony, uprawnienia te powinny być nadawane na poziomie grupy, aby uprościć proces zarządzania i audytu. Zastosowanie tego rozwiązania powinno poprawić efektywność pracy w biurze oraz zminimalizować problemy związane z niewłaściwym dostępem do zasobów wydruku.

Pytanie 30

Plik tekstowy wykonaj.txt w systemie Linux zawiera: echo -n "To jest tylko " echo "jedna linijka tekstu" Aby móc wykonać polecenia znajdujące się w pliku, należy

A. skompilować plik przy użyciu odpowiedniego kompilatora

B. zmienić nazwę pliku na wykonaj.bat

C. dodać uprawnienie +x

D. zmienić nazwę pliku na wykonaj.exe

Słuchaj, zmiana nazwy pliku na .bat czy .exe nie jest najlepszym pomysłem, bo to pokazuje, że nie do końca rozumiesz różnice między systemami operacyjnymi i ich formatami plików. W Linuxie pliki .bat, to skrypty powłoki dla Windowsa, więc w Linuxie raczej nie zadziałają. A pliki .exe? To już w ogóle to typowe pliki wykonywalne w Windowsie, uruchomienie ich w Linuxie to już inna bajka i zazwyczaj wymaga dodatkowych programów, wiesz, jak Wine, ale to nie jest standard. Samo zmienienie rozszerzenia pliku nic nie da; system operacyjny i tak musi mieć odpowiednie uprawnienia do wykonania pliku i jego format musi być zgodny z wymaganiami. Żeby wszystko zrozumieć, trzeba ogarnąć różnice między systemami, bo inaczej można narobić sobie kłopotów przy pracy z różnymi plikami. A tak w ogóle, przed uruchomieniem jakiegokolwiek skryptu w danym systemie, zawsze lepiej upewnić się, że wszystko jest dobrze skonfigurowane i ma odpowiednie uprawnienia do wykonania.

Pytanie 31

Oprogramowanie, które pozwala na interakcję pomiędzy kartą sieciową a systemem operacyjnym, to

A. sterownik

B. rozmówca

C. analyzer

D. middleware

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące ról różnych typów oprogramowania w kontekście komunikacji sieciowej. Komunikator to aplikacja umożliwiająca użytkownikom wymianę wiadomości w czasie rzeczywistym, ale nie ma bezpośredniego wpływu na to, jak dane są przesyłane przez kartę sieciową ani jak system operacyjny obsługuje te operacje. Sniffer, z drugiej strony, to narzędzie służące do przechwytywania i analizy ruchu sieciowego, co jest pomocne w diagnostyce i monitorowaniu, ale nie pełni roli pośrednika między sprzętem a systemem. Middleware to oprogramowanie, które łączy różne aplikacje i umożliwia im współpracę, szczególnie w architekturze rozproszonej, ale nie zajmuje się bezpośrednią komunikacją na poziomie sprzętowym. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, to mylenie funkcji urządzeń i oprogramowania. Użytkownicy mogą nie zauważać, że sterownik jest niezbędny do efektywnej komunikacji na poziomie sprzętowym, a inne wymienione opcje nie pełnią tej roli. Zrozumienie, jakie zadania pełnią różne komponenty w systemie, jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów oraz projektowania systemów informatycznych zgodnych z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 32

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do monitorowania komunikacji protokołów TCP/IP lub innych przesyłanych lub odbieranych w sieci komputerowej, do której jest podłączony komputer użytkownika?

A. ssh

B. route

C. ipconfig

D. tcpdump

Polecenie tcpdump jest narzędziem służącym do przechwytywania i analizy pakietów w sieci komputerowej. Umożliwia obserwację komunikacji odbywającej się za pomocą protokołów TCP/IP, co jest niezwykle istotne w przypadku diagnostyki problemów sieciowych oraz monitorowania ruchu. Tcpdump działa w trybie tekstowym, a jego zastosowanie obejmuje zarówno analizę ruchu lokalnego, jak i zdalnego. Przykładowe zastosowanie to komenda 'tcpdump -i eth0' do przechwytywania pakietów z interfejsu eth0. Dzięki tcpdump można identyfikować nieprawidłowości w komunikacji, takie jak nieautoryzowane połączenia, a także diagnozować problemy z wydajnością sieci. Tcpdump jest zgodny z zasadami dobrej praktyki w zakresie bezpieczeństwa IT, ponieważ pozwala administratorom na audyt ruchu sieciowego oraz na identyfikację potencjalnych zagrożeń. Użycie tcpdump jest standardową metodą wśród specjalistów IT, co czyni go niezbędnym narzędziem w arsenale każdego inżyniera sieciowego.

Pytanie 33

Użytkownicy należący do grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku w systemie operacyjnym Windows Server. Dysponują jedynie uprawnieniami do „Zarządzania dokumentami”. Co należy uczynić, aby wyeliminować opisany problem?

A. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia „Drukuj”

B. Dla grupy Administratorzy należy odebrać uprawnienia „Zarządzanie dokumentami”

C. Dla grupy Pracownicy należy odebrać uprawnienia „Zarządzanie dokumentami”

D. Dla grupy Administratorzy należy odebrać uprawnienia „Drukuj”

Odpowiedź, że dla grupy Pracownicy należy nadać uprawnienia „Drukuj”, jest poprawna, ponieważ aby użytkownicy mogli korzystać z serwera wydruku, muszą mieć odpowiednie uprawnienia do wykonywania tej operacji. W systemie Windows Server, domyślnie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami' pozwalają jedynie na zarządzanie dokumentami, co nie obejmuje możliwości ich drukowania. Nadanie uprawnienia 'Drukuj' umożliwi członkom grupy Pracownicy korzystanie z drukarki dostępnej na serwerze, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu dostępem do zasobów sieciowych. Przykładowo, w przypadku organizacji, gdzie wielu użytkowników potrzebuje dostępu do wspólnych zasobów, kluczowe jest odpowiednie przypisanie uprawnień, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu, jednocześnie umożliwiając niezbędne operacje. Warto również pamiętać, że w przypadku współdzielenia drukarki, grupy użytkowników powinny mieć jasno określone uprawnienia, co sprzyja także efektywności pracy oraz ułatwia zarządzanie zasobami sieciowymi.

Pytanie 34

Określ najprawdopodobniejszą przyczynę pojawienia się komunikatu: CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup podczas uruchamiania systemu

A. Skasowana zawartość pamięci CMOS

B. Zgubiony plik setup

C. Rozładowana bateria podtrzymująca ustawienia BIOS-u

D. Uszkodzona karta graficzna

Komunikat CMOS checksum error oznacza, że przy starcie systemu BIOS wykrył problem z danymi przechowywanymi w pamięci CMOS, która jest odpowiedzialna za przechowywanie ustawień konfiguracyjnych systemu. Najczęściej w takim przypadku przyczyną jest rozładowana bateria podtrzymująca pamięć CMOS. Bateria ta, zwykle typu CR2032, zapewnia zasilanie dla pamięci, gdy komputer jest wyłączony. Gdy bateria jest rozładowana, ustawienia BIOS-u mogą zostać utracone, co prowadzi do błędów, takich jak CMOS checksum error. Aby rozwiązać ten problem, należy wymienić baterię na nową, co jest prostą procedurą, dostępną dla większości użytkowników. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu baterii, aby zapobiegać podobnym sytuacjom w przyszłości. W przypadku, gdy użytkownik napotyka ten problem, powinien wykonać kopię zapasową ważnych danych oraz ponownie skonfigurować ustawienia BIOS-u po wymianie baterii, aby upewnić się, że wszystkie preferencje są prawidłowo ustawione. Podążanie tymi krokami pozwala na uniknięcie przyszłych problemów z uruchamianiem systemu oraz utratą ustawień.

Pytanie 35

Urządzeniem peryferyjnym pokazanym na ilustracji jest skaner biometryczny, który wykorzystuje do identyfikacji

A. rysunek twarzy

B. linie papilarne

C. brzmienie głosu

D. kształt dłoni

Skanery biometryczne oparte na liniach papilarnych są jednymi z najczęściej stosowanych urządzeń do autoryzacji użytkowników. Wykorzystują unikalne wzory linii papilarnych, które są niepowtarzalne dla każdej osoby. Proces autoryzacji polega na skanowaniu odcisku palca, a następnie porównaniu uzyskanego obrazu z zapisanym wzorcem w bazie danych. Ich popularność wynika z wysokiego poziomu bezpieczeństwa oraz łatwości użycia. W wielu firmach i instytucjach stosuje się te urządzenia do zabezpieczania dostępu do pomieszczeń lub systemów komputerowych. Skanery linii papilarnych są również powszechnie używane w smartfonach, co pokazuje ich skuteczność i wygodę w codziennym użytkowaniu. W standardach biometrycznych, takich jak ISO/IEC 19794, określa się wymagania dotyczące rejestrowania, przechowywania i przesyłania danych biometrycznych. Warto podkreślić, że skuteczność tych urządzeń zależy od jakości skanowanego obrazu oraz odporności na próby oszustw. Dlatego nowoczesne systemy często korzystają z dodatkowych technik, takich jak analiza żył czy temperatura odcisku palca, aby zwiększyć poziom bezpieczeństwa.

Pytanie 36

W jaki sposób powinny być skonfigurowane uprawnienia dostępu w systemie Linux, aby tylko właściciel mógł wprowadzać zmiany w wybranym katalogu?

A. r-xrwxr-x

B. rwxr-xr-x

C. r-xr-xrwx

D. rwxrwxr-x

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich wprowadza niepożądane uprawnienia, co prowadzi do niewłaściwego dostępu do katalogu. Odpowiedź r-xrwxr-x przyznaje grupie pełne prawo do zapisu, co oznacza, że każdy użytkownik w tej grupie mógłby modyfikować zawartość katalogu, a tym samym narazić dane na ryzyko. Również rwxrwxr-x daje grupie i innym użytkownikom pełne prawa do zapisu, co jest dalekie od celu, jakim jest ochrona katalogu. Odpowiedź r-xr-xrwx wskazuje, że inni użytkownicy mogliby zapisywać w tym katalogu, co również stawia w niebezpieczeństwie integralność danych. Kluczowy błąd polega na mylnym rozumieniu hierarchii uprawnień w Linuxie, gdzie prawa dostępu są krytycznym elementem zarządzania bezpieczeństwem. Właściwe zabezpieczenie danych wymaga, aby jedynie właściciel posiadał prawo do modyfikacji, co ogranicza ryzyko błędów oraz mniej bezpiecznych praktyk, które mogą prowadzić do utraty danych lub wykorzystania ich w nieodpowiedni sposób. W kontekście bezpieczeństwa IT, kluczowe jest stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć jedynie te uprawnienia, które są niezbędne do ich pracy.

Pytanie 37

Aby umożliwić wymianę informacji pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. punkt dostępowy.

B. koncentrator.

C. router.

D. modem.

Routery są kluczowymi urządzeniami w architekturze sieciowej, które umożliwiają komunikację między różnymi sieciami, w tym między sieciami VLAN (Virtual Local Area Network). VLAN-y są technologią, która pozwala na segmentację ruchu sieciowego w obrębie jednej fizycznej sieci lokalnej, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania ruchem. Aby urządzenia znajdujące się w różnych VLAN-ach mogły się ze sobą komunikować, niezbędne jest wykorzystanie routera, który działa na warstwie trzeciej modelu OSI. Routery dokonują inspekcji pakietów i podejmują decyzje o trasowaniu ruchu między VLAN-ami, co umożliwia wymianę danych. Przykładem zastosowania routerów w sieciach VLAN jest konfiguracja trunkingowa, gdzie router łączy z różnymi VLAN-ami przy pomocy jednego interfejsu, wykorzystując protokoły takie jak 802.1Q. Dzięki zastosowaniu routerów można również implementować polityki bezpieczeństwa i zarządzania ruchem, co jest zgodne z dobrą praktyką w inżynierii sieciowej.

Pytanie 38

Po dokonaniu eksportu klucza HKCU stworzona zostanie kopia rejestru zawierająca dane o konfiguracji

A. wszystkich aktywnie ładowanych profili użytkowników systemu

B. aktualnie zalogowanego użytkownika

C. sprzętu komputera dla wszystkich użytkowników systemu

D. procedurach uruchamiających system operacyjny

Podane odpowiedzi odzwierciedlają powszechne nieporozumienia dotyczące struktury rejestru systemu Windows oraz funkcji poszczególnych kluczy. Odpowiedzi sugerujące, że eksport klucza HKCU dotyczy wszystkich aktywnie ładowanych profili użytkowników, są błędne, ponieważ klucz HKCU jest ograniczony do ustawień aktualnie zalogowanego użytkownika. Rejestr Windows jest podzielony na różne sekcje, a HKCU jest dedykowany tylko jednemu profilowi. Ponadto twierdzenie o przeszukiwaniu sprzętowych ustawień komputera dla wszystkich użytkowników jest mylne, ponieważ te informacje są przechowywane w kluczu HKEY_LOCAL_MACHINE, który dotyczy globalnych ustawień systemu, a nie indywidualnych użytkowników. Procedury uruchamiające system operacyjny również nie są powiązane z HKCU, a ich zarządzanie odbywa się w kluczach takich jak HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Run. Typowym błędem myślowym jest łączenie różnych koncepcji związanych z rejestrem, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy klucz rejestru ma swoje specyficzne przeznaczenie i zasięg, a ich niepoprawne interpretowanie może prowadzić do błędnych wniosków i problemów z konfiguracją systemu. Zrozumienie struktury rejestru oraz ograniczeń poszczególnych kluczy jest niezbędne do efektywnego zarządzania systemem Windows oraz jego administracji.

Pytanie 39

Zgodnie z normą EIA/TIA T568B, żyły pary odbiorczej w skrętce są pokryte izolatorem w kolorze

A. zielonym i biało-zielonym

B. pomarańczowym i pomarańczowo-białym

C. niebieskim i niebiesko-białym

D. brązowym i biało-brązowym

Wybór innych kolorów żył pary odbiorczej wskazuje na nieporozumienie związane z obowiązującymi standardami okablowania sieciowego. Odpowiedzi takie jak "brązowym i biało-brązowym", "niebieskim i niebiesko-białym" oraz "pomarańczowym i pomarańczowo-białym" odnoszą się do innych par przewodów w strukturze skrętki. Każda para kolorów ma swoje przyporządkowanie według standardu EIA/TIA T568B, a ich zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci. Pary brązowa, niebieska i pomarańczowa są odpowiedzialne za inne funkcje w transmisji danych. Na przykład, para niebieska jest często używana w komunikacji Ethernet do przesyłania sygnałów danych, ale nie pełni roli pary odbiorczej. Powszechnym błędem jest mylenie kolorów par i ich funkcji, co może prowadzić do błędów w instalacji i obniżenia wydajności sieci. Niezrozumienie roli poszczególnych par kolorów może skutkować zakłóceniami sygnału, a w niektórych przypadkach nawet całkowitym brakiem łączności. Dlatego istotne jest, aby osoby zajmujące się instalacjami sieciowymi dokładnie zapoznały się z tymi standardami oraz praktykami ich stosowania, aby uniknąć typowych pułapek i osiągnąć optymalną wydajność sieci.

Pytanie 40

Najwyższą prędkość transmisji danych w sieci bezprzewodowej zapewnia standard

A. 802.11b

B. 802.11a

C. 802.11g

D. 802.11n

Standardy 802.11a, 802.11g i 802.11b, mimo że są częścią rodziny Wi-Fi, oferują znacznie niższe prędkości transmisji danych w porównaniu do 802.11n. Standard 802.11a, wprowadzony w 1999 roku, oferuje teoretyczną przepustowość do 54 Mbps, co jest znacznie mniej niż oferowane przez 802.11n. Często mylone z większą wydajnością, może prowadzić do błędnych wniosków, zwłaszcza w kontekście nowoczesnych wymagań dotyczących przepustowości. Z kolei 802.11g, który został wprowadzony w 2003 roku, również osiąga maksymalną prędkość do 54 Mbps, ale operuje na pasmie 2,4 GHz, co czyni go bardziej podatnym na zakłócenia z innych urządzeń. Standard 802.11b, będący jeszcze starszym rozwiązaniem z 1999 roku, osiąga maksymalną prędkość 11 Mbps, co jest zdecydowanie niewystarczające w dzisiejszych czasach, gdy wiele aplikacji wymaga szybkiej i stabilnej transmisji danych. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych standardów często wynikają z nieznajomości ich ograniczeń oraz rzeczywistych potrzeb użytkowników. Bez odpowiedniego zrozumienia różnic między nimi, użytkownicy mogą podejmować decyzje, które nie spełniają ich oczekiwań pod względem wydajności i niezawodności sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej