Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 23:23
Data zakończenia: 24 maja 2025 23:46

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki sposób konserwacji mięsa został opisany w tym fragmencie?

"Wodę zagotować z pokrojoną w krążki cebulą, przyprawami i octem. Po ostudzeniu zalać ułożone w naczyniu mięso"

A. Kiszenie

B. Bejcowanie

C. Peklowanie

D. Blanszowanie

Blanszowanie polega na krótkotrwałym gotowaniu produktów, a następnie ich schłodzeniu, co ma na celu zatrzymanie procesów enzymatycznych, ale nie wpływa na trwałość mięsa w taki sposób jak bejcowanie. Kiszenie, z kolei, to proces fermentacji, w którym warzywa lub mięso są poddawane działaniu bakterii kwasu mlekowego, co różni się od opisanej procedury, gdzie nie mamy do czynienia z fermentacją, lecz z marynowaniem w zalewie. Peklowanie jest bardziej złożonym procesem, który zwykle obejmuje użycie soli, azotanów lub azotynów, co pomaga utrzymać kolor i smak mięsa, a także zapobiega rozwojowi bakterii. Bejcowanie natomiast opiera się głównie na kwaśnych składnikach, które poprawiają smak, ale nie są wystarczające do ochrony przed psuciem się mięsa jak w przypadku peklowania. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych procesów, co wynika z niepełnego zrozumienia ich podstawowych zasad oraz różnic w składnikach i celu działania. W praktyce każdy z tych procesów ma swoje specyficzne zastosowania i efekty, które są kluczowe w kontekście obróbki mięsa.

Pytanie 2

Mięso przeznaczone na medalion powinno być formowane

A. w okrąg

B. w "liść"

C. w prostokąt

D. w owalny kształt

Formowanie mięsa na medalion w kształcie koła jest kluczowe dla uzyskania równomiernego smażenia oraz estetycznego wyglądu potrawy. Kształt koła pozwala na równomierne rozprowadzenie ciepła, co minimalizuje ryzyko przypalenia brzegów i zapewnia jednolite przyrządzenie mięsa w całej jego objętości. W praktyce, podczas przygotowywania medalionów, należy zwrócić uwagę na właściwą grubość – standardowo wynosi ona od 2 do 4 centymetrów. Ważne jest, aby mięso było dobrze napięte, co zapobiega jego deformacji podczas smażenia. Zastosowanie kształtu koła jest również zgodne z praktykami gastronomicznymi, które podkreślają estetykę potraw. Dodatkowo, w przypadku serwowania, medaliony w kształcie koła łatwiej układa się na talerzu, co zwiększa walory wizualne dania i przyciąga uwagę konsumentów. Tego rodzaju umiejętności są istotne w gastronomii, gdzie prezentacja potrawy jest równie ważna, co ich smak.

Pytanie 3

Wskaż grupę trzech artykułów spożywczych, których konsumowanie powinno być ograniczone, aby uniknąć otyłości?

A. Drób, ryż brązowy, jogurt

B. Wieprzowina, sery podpuszczkowe, makarony

C. Podroby, oliwa z oliwek, brokuły

D. Cielęcina, masło, ziemniaki

Wybór wieprzowiny, serów podpuszczkowych i makaronów jako produktów, których spożycie należy ograniczyć, jest uzasadniony ich wysoką kalorycznością oraz zawartością tłuszczów nasyconych. Wieprzowina, zwłaszcza w postaci przetworzonej, często ma wysoką zawartość tłuszczu, co może przyczyniać się do nadmiaru kalorii w diecie. Sery podpuszczkowe, takie jak cheddar czy gouda, są bogate w tłuszcze i kalorie, co sprawia, że ich nadmierne spożycie może prowadzić do otyłości. Makarony, zwłaszcza te z białej mąki, mają wysoki indeks glikemiczny, co może powodować szybki wzrost poziomu cukru we krwi, a następnie uczucie głodu, co prowadzi do dalszego jedzenia. Ograniczając te produkty, warto zastąpić je zdrowszymi alternatywami, takimi jak pełnoziarniste zboża, chude białka i warzywa. Dbanie o zrównoważoną dietę i kontrola porcji to kluczowe elementy w prewencji otyłości. Zgodnie z wytycznymi WHO, zdrowa dieta powinna być bogata w owoce, warzywa oraz pełnoziarniste produkty, a ograniczać tłuszcze nasycone i cukry prosty.

Pytanie 4

Zrazy nadziewane powinny być klasyfikowane jako potrawy

A. duszona

B. pieczone

C. gotowane

D. smażone

Zrazy nadziewane to potrawa, która stosunkowo często jest duszona, co dobrze odzwierciedla ich kulinarny charakter. Duszenie to metoda gotowania, która polega na długim i powolnym gotowaniu potrawy w niewielkiej ilości płynu, co pozwala na zachowanie soczystości i intensywności smaku składników. W przypadku zrazów nadziewanych, proces duszenia pozwala na równomierne wchłonięcie smaków nadzienia do mięsa, co tworzy harmonijną całość. W praktyce, zrazy nadziewane często przygotowuje się z mięsa wołowego, które po nadzianiu ulubionymi składnikami, takimi jak pieczarki, cebula i przyprawy, poddawane są duszeniu w garnku z dodatkiem bulionu lub sosu. Taki sposób przygotowania pozwala również na łatwe kontrolowanie poziomu nawilżenia potrawy oraz zapobieganie jej wysychaniu. Warto również zwrócić uwagę na standardy kulinarne, które zalecają duszenie jako technikę, która nie tylko podnosi walory smakowe potraw, ale także wpływa korzystnie na wartości odżywcze mięsa, co jest niezwykle istotne w kontekście zdrowego żywienia.

Pytanie 5

Kluczowym elementem efektywności łańcucha chłodniczego jest

A. zachowanie ciągłości prawidłowej temperatury

B. stopniowe zamrażanie produktów na początku łańcucha do minus 20°C

C. zamrożenie produktów na początku łańcucha do minus 40°C

D. niskie temperatury w poszczególnych jego segmentach

Utrzymanie odpowiedniej temperatury w łańcuchu chłodniczym to mega ważna sprawa, jeśli chodzi o jakość i bezpieczeństwo jedzenia. Zaczyna się od zbiorów, przez transport, aż po magazynowanie – cała ta procedura wymaga, żeby temperatura była ciągle na odpowiednim poziomie, bo inaczej może się zdarzyć, że mikroby zaczną się rozwijać, a produkty stracą na jakości. W praktyce oznacza to, że każdy element łańcucha, jak samochody dostawcze, magazyny czy urządzenia chłodnicze, muszą być przystosowane do tego, żeby monitorować i regulować temperaturę. Fajnym rozwiązaniem jest użycie systemów, które na bieżąco kontrolują temperaturę, bo wtedy można szybko zareagować, jak coś jest nie tak. Zgodnie z normą HACCP, trzeba wprowadzić procedury dotyczące ciągłego pomiaru temperatury i prowadzenia dokumentacji, żeby zagwarantować bezpieczeństwo żywności. Ostatecznie, właściwe przechowywanie i transportowanie jedzenia w odpowiednich warunkach termicznych to kluczowy element, nie tylko dla zdrowia ludzi, ale także dla zachowania jakości i trwałości produktów.

Pytanie 6

Do czego przeznaczony jest salamander gastronomiczny?

A. do smażenia frytek

B. do opiekania potraw

C. do wypieku pizzy

D. do blanszowania warzyw

Salamander gastronomiczny jest urządzeniem przeznaczonym do opiekania potraw, co czyni go nieocenionym narzędziem w profesjonalnej kuchni. Salamandery działają na zasadzie promieniowania cieplnego, które zapewnia równomierne podgrzewanie potraw, co jest kluczowe w przypadku dań, które wymagają delikatnego opiekania lub gratinowania. Typowymi potrawami, które można przygotować w salamandrze, są różnego rodzaju zapiekanki, dania z serem oraz potrawy mięsne, które potrzebują finalnego etapu przygotowania. Zastosowanie salamandera nie tylko wzbogaca smak potraw, ale także pozwala na osiągnięcie estetycznego wyglądu, co jest niezwykle ważne w gastronomii. Warto też zaznaczyć, że korzystając z salamandra, należy przestrzegać zaleceń dotyczących odległości od źródła ciepła oraz czasu opiekania, aby uniknąć przypalenia potraw. Dobre praktyki kulinarne zalecają również regularne czyszczenie urządzenia, co wpływa na jego efektywność oraz bezpieczeństwo w użytkowaniu.

Pytanie 7

Jaki proces zachodzi przy przygotowywaniu kisielu kawowego po dodaniu mieszanki z mlekiem i mąką?

A. Koagulacja białek

B. Żelowanie błonnika

C. Kleikowanie skrobi

D. Karmelizacja cukru

Kleikowanie skrobi to proces, który zachodzi, gdy skrobia, obecna w mące, jest poddawana działaniu ciepłej cieczy, co prowadzi do jej pęcznienia i tworzenia żelowej konsystencji. W przypadku kisielu kawowego, po dodaniu zawiesiny z mleka i mąki, skrobia zaczyna absorbować wodę i tworzy żel, co nadaje potrawie pożądaną gęstość i teksturę. Jest to istotny proces w kuchni, szczególnie w produkcji deserów, sosów czy zup, gdzie odpowiednia konsystencja jest kluczowa. W praktyce, dobrze przeprowadzone kleikowanie skrobi zapewnia równomierne rozmieszczenie składników, co przyczynia się do uzyskania smaku i estetyki dania. Warto zaznaczyć, że prawidłowe ciepło i czas gotowania są kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów; zbyt krótki czas może skutkować niepełnym kleikowaniem, natomiast zbyt długi czas może prowadzić do rozkładu skrobi, co w efekcie wpłynie negatywnie na konsystencję. Dlatego w przemyśle gastronomicznym, znajomość procesu kleikowania skrobi jest niezbędna dla uzyskania wysokiej jakości produktów.

Pytanie 8

Który zestaw dań na śniadanie można uznać za pełnowartościowy posiłek?

A. Chleb pszenny, masło, ser żółty, herbata z cytryną.

B. Chleb mieszany, ser twarogowy, dżem, herbata.

C. Chleb mieszany, masło, szynka, pomidory, kakao.

D. Chleb pszenny, masło, pomidor, bawarka.

Zestaw śniadaniowy składający się z pieczywa mieszanego, masła, szynki, pomidorów i kakao jest przykładem posiłku pełnowartościowego ze względu na zróżnicowanie składników, które dostarczają niezbędnych makro- i mikroelementów. Pieczywo mieszane, bogate w błonnik oraz węglowodany złożone, zapewnia długotrwałą energię, co jest istotne na początku dnia. Masło dostarcza niezbędnych kwasów tłuszczowych, a szynka jest dobrą źródłem białka, które jest kluczowe dla regeneracji mięśni oraz budowy tkanek. Pomidory stanowią bogate źródło witamin (szczególnie witaminy C i A) oraz minerałów, a także przeciwutleniaczy, co wspiera układ odpornościowy. Kakao, jeśli jest przygotowane z naturalnych składników, może dostarczać zdrowych przeciwutleniaczy i poprawić nastrój dzięki zawartości teobrominy, co jest istotne dla dobrego samopoczucia. Taki zestaw śniadaniowy promuje zdrowe nawyki żywieniowe i dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych, co jest zgodne z zaleceniami dietetyków oraz standardami żywienia.

Pytanie 9

Której czynności brakuje w przedstawionym sposobie wykonania befsztyka tatarskiego?

Sposób wykonania befsztyka tatarskiego
•	Polędwicę wołową umyć, oczyścić z błon, posiekać.
•	Doprawić solą, pieprzem, papryką i dokładnie wyrobić.
•	Uformować okrągły befsztyk grubości 3 cm.
•	?
•	Cebulę, korniszony, grzyby marynowane pokroić w drobną kostkę.
•	Wokół befsztyka ułożyć dodatki, skropić olejem.
•	Podawać z surowym żółtkiem.

A. Udusić w sosie własnym, ułożyć na środku talerza.

B. Ułożyć na środku talerza, skropić olejem i wygładzić.

C. Smażyć w głębokim tłuszczu, ułożyć na środku talerza.

D. Smażyć krótko z obu stron, ułożyć na środku talerza.

Befsztyk tatarski jest daniem, które wymaga szczególnego podejścia do obróbki surowego mięsa. W kontekście przygotowania befsztyka tatarskiego kluczowe jest, aby mięso było świeże i odpowiednio przygotowane. Właściwa procedura polega na ułożeniu surowego mięsa na talerzu, co pozwala na zachowanie jego kształtu oraz naturalnych soków. Skropienie olejem nie tylko nadaje potrawie smaku, ale także wspomaga proces emulsji, co może podnieść walory smakowe. Wygładzenie mięsa na talerzu wpływa na estetykę serwowania, co ma znaczenie zarówno w gastronomii domowej, jak i profesjonalnej. Stosowanie wysokiej jakości oleju, takiego jak oliwa z oliwek, wpisuje się w standardy wysokiej kuchni i podnosi walory sensoryczne dania. Dobrym przykładem może być podanie befsztyka tatarskiego z dodatkiem świeżych przypraw, takich jak natka pietruszki czy szczypiorek, co wzbogaca zarówno smak, jak i wizualny aspekt potrawy.

Pytanie 10

Zatkany komin w kuchni z instalacją gazową stwarza ryzyko zatrucia dla pracujących tam kucharzy

A. oktanem

B. aflatoksyną

C. pestycydem

D. czadem

Odpowiedź czadem jest prawidłowa, ponieważ niedrożny przewód kominowy w kuchni z instalacją gazową może prowadzić do gromadzenia się tlenku węgla, który jest bezbarwnym i bezwonnym gazem. Tlenek węgla powstaje podczas niepełnego spalania gazu, co może mieć miejsce w przypadku, gdy przewód kominowy jest zablokowany i nie odprowadza spalin. W takich warunkach kucharze i personel pracujący w kuchni narażeni są na ryzyko zatrucia, które może być poważne, a w skrajnych przypadkach prowadzić do śmierci. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, takie jak Polska Norma PN-EN 15004-1, instalacje gazowe muszą być odpowiednio wentylowane i wyposażone w sprawne przewody kominowe, aby zapewnić bezpieczne warunki pracy. Regularne przeglądy techniczne i czyszczenie przewodów kominowych są kluczowe dla zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania oraz minimalizacji ryzyka zatrucia czadem.

Pytanie 11

Aby przygotować rolmopsy, należy użyć

A. sardeli

B. śledzi

C. makreli

D. węgorzy

Śledzie są najczęściej wykorzystywanym gatunkiem ryb do sporządzania rolmopsów. Rolmopsy to popularna potrawa, w której filet z ryby, najczęściej solonego śledzia, jest zwijany w formie rolki z dodatkami, takimi jak cebula, ogórek czy przyprawy. Wybór śledzi, ze względu na ich odpowiednią strukturę i smak, czyni je idealnymi do tej formy przygotowania. Śledzie charakteryzują się delikatnym i słonawym smakiem, co sprawia, że doskonale komponują się z dodatkowymi składnikami. W praktyce kulinarnej, rolmopsy przygotowuje się z filetów, które można marynować w occie, co dodatkowo podkreśla ich walory smakowe. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z dobrymi praktykami kulinarnymi, świeżość i jakość ryby mają kluczowe znaczenie dla finalnego efektu potrawy, dlatego należy wybierać ryby od zaufanych dostawców, a także stosować się do zasad prawidłowego przechowywania ryb. Śledzie są także popularne w wielu tradycjach kulinarnych, co sprawia, że rolmopsy są daniem o dużym znaczeniu kulturowym i gastronomicznym.

Pytanie 12

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować do przygotowania "Pstrąga na niebiesko"?

A. Opalanie na grillu

B. Tradycyjne smażenie

C. Gotowanie w wodzie

D. Pieczenie

Gotowanie w wodzie jest kluczową techniką obróbki cieplnej stosowaną w przygotowywaniu pstrąga na niebiesko, która polega na delikatnym gotowaniu ryby w wodzie z dodatkiem octu. Ten sposób gotowania, znany jako 'gotowanie w bulionie', pozwala na zachowanie naturalnego smaku ryby oraz jej delikatnej konsystencji. Proces ten wymaga precyzyjnego zarządzania temperaturą, aby uniknąć przegotowania, co mogłoby spowodować, że pstrąg stanie się suchy i twardy. W trakcie gotowania następuje denaturacja białek, co sprawia, że ryba nabiera charakterystycznego niebieskiego koloru. Warto dodać, że ten sposób przyrządzania ryb jest powszechnie stosowany w kuchni francuskiej, gdzie dbałość o jakość składników i technikę przygotowania ma kluczowe znaczenie. W praktyce, pstrąg na niebiesko często podawany jest z dodatkami takimi jak ziemniaki, świeże zioła oraz sosy na bazie cytryny, co podkreśla jego subtelny smak oraz aromat. Technika ta jest również zgodna z zasadami zdrowego gotowania, ponieważ minimalizuje użycie tłuszczu, co czyni potrawę lżejszą i bardziej dietetyczną.

Pytanie 13

Skrót określający dobrą praktykę higieniczną to

A. BHP

B. GHP

C. GMP

D. HACCP

HACCP, GMP i BHP to terminy, które choć związane z bezpieczeństwem i higieną, nie odnoszą się bezpośrednio do ogólnych praktyk higienicznych. HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) to system analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli, który służy do identyfikacji, oceny i kontroli zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności. Obejmuje on konkretne etapy w produkcji, a GHP stanowi jego podstawę, zapewniając, że wszystkie warunki higieniczne są spełnione już przed rozpoczęciem procesu analizowania zagrożeń. GMP (Good Manufacturing Practices) natomiast to zestaw zasad dotyczących praktyk produkcyjnych, które koncentrują się na zapewnieniu wysokiej jakości procesów produkcyjnych, ale nie obejmują wszystkich aspektów higieny, jakie zapewnia GHP. BHP (Bezpieczeństwo i Higiena Pracy) odnosi się do ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w miejscu pracy, co jest istotne, ale nie dotyczy bezpośrednio praktyk higienicznych związanych z produkcją żywności. Często mylenie tych terminów wynika z braku zrozumienia ich specyfiki oraz zakresu zastosowania. W praktyce, chociaż każdy z tych systemów jest niezwykle ważny, to GHP pozostaje fundamentem dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 14

Na podstawie danych z tabeli wskaż optymalną temperaturę przechowywania orzechów włoskich.

Temperatura przechowywania owoców
Lp.	Grupa owoców	Temperatura przechowywania
1.	owoce suche	od 2 do 5°C
2.	owoce pestkowe	od -1 do +1°C
3.	owoce ziarnkowe	od 0 do 4°C
4.	owoce południowe	od 1,5 do 16°C

A. od 0 do 4°C

B. od 1,5 do 16°C

C. od 2 do 5°C

D. od -1 do +1°C

No, nie do końca tak to działa, jeśli chodzi o orzechy włoskie. Wybór złej temperatury przechowywania może wynikać z tego, że nie wiesz, jak one działają. Odpowiedzi sugerujące przechowywanie w różnych zakresach, jak -1 do +1°C, 0 do 4°C albo 1,5 do 16°C, nie uwzględniają tego, co naprawdę jest najlepsze dla tych orzechów. Jak trzymasz je w zbyt zimnych warunkach, może się to skończyć 'szokiem termicznym', co psuje im strukturę i smak. Z kolei ta szeroka temperatura od 1,5 do 16°C nie jest zbyt fajna, bo wyższe wartości mogą prowadzić do szybkiej degradacji. Pamiętaj, że nie chodzi tylko o temperaturę, ale też o wilgotność i dostęp powietrza. Źle dobrane warunki mogą doprowadzić do strat finansowych, co dla producentów jest kiepską sprawą. Dlatego miej na uwadze te wytyczne, bo naprawdę mogą pomóc w uniknięciu błędów przy przechowywaniu orzechów.

Pytanie 15

Jaką metodę konserwacji zastosowano do produkcji ogórków kiszonych?

A. Chemiczną

B. Biologiczną

C. Fizyczną

D. Skojarzoną

Odpowiedź 'biologiczna' jest poprawna, ponieważ ogórki kiszone są produktem fermentacji mlekowej, w której biorą udział bakterie kwasu mlekowego. Ten proces jest wynikiem aktywności mikroorganizmów, które przekształcają cukry zawarte w ogórkach w kwas mlekowy, co nie tylko konserwuje warzywa, ale także nadaje im charakterystyczny smak i zapach. W praktyce, proces ten polega na umieszczeniu świeżych ogórków w solance, co sprzyja rozwojowi pożądanych bakterii, a jednocześnie hamuje rozwój patogenów. Standardy jakości dotyczące produkcji ogórków kiszonych określają, że fermentacja powinna przebiegać w kontrolowanych warunkach, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności. Dobrze przeprowadzona fermentacja mlekowa prowadzi do zachowania cennych składników odżywczych, takich jak witaminy z grupy B oraz probiotyki, które wspierają zdrowie układu pokarmowego. W branży żywnościowej, zdrowe praktyki fermentacji są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości produktów.

Pytanie 16

Jaką potrawę można przygotować, wykorzystując wszystkie składniki zamieszczone w ramce?

galaretka porzeczkowa, chrzan, musztarda, wino owocowe
czerwone, skórka pomarańczowa, kwasek cytrynowy, sól

A. Sos potrawkowy.

B. Sos cumberland.

C. Deser melba.

D. Deser sorbet.

Przygotowanie sosu potrawkowego, deseru sorbet czy deseru melba nie odpowiada na pytanie dotyczące wykorzystania wszystkich składników zamieszczonych w ramce. Sos potrawkowy jest także zupełnie innym rodzajem sosu, który bazuje na bulionie i z reguły nie zawiera słodkich dodatków, jak galaretka porzeczkowa, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście wymienionych składników. Deser sorbet z kolei to mrożony deser owocowy, który nie ma nic wspólnego z mięsem czy sosami, a jego skład opiera się na świeżych owocach, cukrze i wodzie. Sorbet miałby zastosowanie w zupełnie innym kontekście kulinarnym, jako element deserowy, a nie jako dodatek do potraw mięsnych. Deser melba natomiast, choć jest eleganckim deserem na bazie owoców i lodów, również nie wykorzystuje składników charakterystycznych dla sosów, takich jak musztarda czy galaretka, co czyni tę odpowiedź merytorycznie nietrafioną. Wszystkie te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego zastosowania składników oraz kontekstu kulinarnego, w jakim się je wykorzystuje. Kluczowe jest zrozumienie, że nie każdy sos może być przygotowany z dowolnych składników, a każdy z nich ma swoje specyficzne przeznaczenie i metody przygotowania, które powinny być zgodne z tradycjami kulinarnymi oraz dobrymi praktykami gastronomicznymi.

Pytanie 17

Ile białka pełnowartościowego zawiera 1 porcja zupy krem ze szparagów?

Zupa krem ze szparagów
Nazwa surowca	Normatyw surowcowy na 1 porcję		Zawartość składników odżywczych w 100 g
Nazwa surowca	j. m.	ilość	białko	błonnik pokarmowy
wywar z mięsa	g	130	2,0	0,0
szparagi	g	120	2,0	1,5
mleko	g	25	3,0	0,0
masło	g	3	1,0	0,0
mąka	g	3	10,0	2,5
śmietana 18%	g	20	2,5	0,0
żółtko jaja	g	6	15,0	0,0
• Żółtko 1 jaja waży 25 g

A. 23,50 g

B. 4,78 g

C. 47,80 g

D. 2,35 g

Zupa krem ze szparagów zawiera 4,78 g białka pełnowartościowego na porcję, co czyni ją dobrym źródłem tego makroskładnika, szczególnie dla osób poszukujących lekkich i zdrowych posiłków. Białko pełnowartościowe to takie, które zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy w odpowiednich proporcjach. Szparagi, jako składnik tej zupy, dostarczają nie tylko białka, ale również witamin i minerałów, co czyni je wartościowym dodatkiem do diety. Warto zauważyć, że w diecie roślinnej, gdzie białko może być trudniej dostępne, szparagi stanowią dobry wybór. Zupy kremowe z warzyw, takie jak ta, mogą być wzbogacane o inne źródła białka, jak nasiona, orzechy czy strączki, co dodatkowo zwiększa ich wartość odżywczą i dostarcza niezbędnych mikroelementów. Dobrą praktyką jest komponowanie posiłków w sposób, który zapewnia zrównoważoną podaż białka, a zupa krem ze szparagów może być doskonałym uzupełnieniem takiej diety.

Pytanie 18

Jaką temperaturę powinny mieć potrawy przechowywane w bemarze?

A. 100°C

B. 30°C

C. 65°C

D. 120°C

Jak wybierzesz złą temperaturę w bemarze, jak na przykład 30°C, 120°C lub 100°C, to może być poważny problem. Przy 30°C jedzenie marnieje za szybko i bakterie mogą się rozprzestrzeniać. To zdecydowanie nie jest bezpieczne. 120°C to też nie za dobra opcja, bo większość jedzenia po prostu się spali albo wyschnie, a to nie jest w porządku. Ludzie często myślą, że im wyższa temperatura, tym lepiej, ale w praktyce to może przynieść odwrotne skutki. Nawet przy 100°C, która to temperatura wrzenia, nie ma co myśleć o długim przechowywaniu potraw, bo stracą na jakości. W gastronomii trzeba znać te zasady, by jedzenie było smaczne i bezpieczne. Trzymanie się standardów HACCP to podstawa, żeby takich błędów unikać.

Pytanie 19

Którego surowca brakuje w normatywie wykonania pierogów ruskich?

Surowce i półprodukty	Normatyw na 5 porcji
Mąka pszenna	400 g
Woda	130 cm³
Ziemniaki	700 g
?	200 g
Smalec	60g
Cebula	80 g
Sól, pieprz	do smaku

A. Boczek.

B. Cukier puder.

C. Ser biały.

D. Mleko.

Ser biały jest kluczowym składnikiem farszu w pierogach ruskich, który nadaje im charakterystyczny smak i kremową konsystencję. Pierogi ruskie, będące tradycyjnym polskim daniem, składają się głównie z ziemniaków i sera białego, co zostało potwierdzone w literaturze kulinarnej. W procesie przygotowania pierogów, ser biały ma fundamentalne znaczenie, ponieważ nie tylko dostarcza białka, ale także wpływa na teksturę farszu, nadając mu odpowiednią wilgotność i smak. Warto podkreślić, że w przepisach na pierogi ruskie typowo nie występują takie składniki jak boczek, mleko czy cukier puder, które mogą wprowadzać niepożądane smaki i zmieniać charakter potrawy. Dobrą praktyką w kulinariach jest stosowanie składników autentycznych dla danego dania, co pozwala zachować jego tradycyjny charakter. Dlatego brak sera białego w normatywie wykonania pierogów ruskich jest istotny i powinien być brany pod uwagę w każdym przepisie, aby otrzymać pierogi o odpowiedniej jakości.

Pytanie 20

Miejsce przeznaczone do relaksu i jedzenia posiłków dla personelu kuchni powinno być zlokalizowane

A. w obszarze konsumpcji

B. w obszarze produkcji

C. w obszarze ekspedycji

D. w obszarze socjalnym

Pomieszczenie, w którym pracownicy kuchni mogą odpoczywać i jeść, powinno być w części socjalnej. Tak naprawdę to nie tylko sprawia, że czują się lepiej, ale też oddziela ich od reszty procesu, co jest mega ważne. Z tego, co wiem, według zasad BHP, takie miejsce powinno być dobrze wentylowane i mieć wszystko, co potrzebne do relaksu, czyli jakieś meble i sprzęt. Dobrze jak jest kawałek z kanapami, aneks kuchenny i dostęp do jakichś napojów czy przekąsek. Taki rozkład ułatwia organizację czasu pracy i poprawia atmosferę, a to może sprawić, że ludzie są bardziej zadowoleni i efektywni w tym, co robią.

Pytanie 21

Jakie urządzenie powinno być zastosowane do precyzyjnego rozdrabniania oraz emulgowania masy mięsnej mielonej, a także do mieszania jej z przyprawami?

A. Kuter

B. Masownica

C. Wilk

D. Krajalnica

Wilk, masownica i krajalnica to różne urządzenia w branży mięsnej, ale chyba nie rozwiążą wszystkich problemów związanych z rozdrobnieniem i emulgowaniem mięsa. Wilk co prawda miewa swoje zastosowanie, ale nie emulguje tak, jakby powinien. Emulsja to coś, co wymaga precyzji, a wilk tego nie zaoferuje. Masownica może mieszać mięso z solą i przyprawami, ale nie potrafi uzyskać gładkiej masy. Krajalnica? No, ona kroi, ale to nie to samo co emulgowanie. Właściwie to często się zdarza, że ludzie mylą te urządzenia, a to może prowadzić do błędnych decyzji w produkcji, co potem odbija się na jakości finalnego produktu. Z mojego doświadczenia, warto się zastanowić nad tym, jakie narzędzia wybierać, żeby wszystko było efektywne i jakość była na wysokim poziomie.

Pytanie 22

Oblicz, ile kilogramów mięsa trzeba przygotować do wykonania 25 porcji sztufady, gdy na jedną porcję przypada 250 gramów mięsa?

A. 6,25 kg

B. 62,50 kg

C. 2,50 kg

D. 25,00 kg

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć powszechne błędy w kalkulacjach, które prowadzą do niepoprawnych wyników. Odpowiedzi takie jak 25,00 kg, 2,50 kg czy 62,50 kg wynikają głównie z nieprawidłowych przeliczeń lub niepełnego zrozumienia jednostek miary. Na przykład, wybierając 25,00 kg, osoba ta mogła pomylić całkowitą ilość porcji z wagą mięsa na porcję, myśląc, że 25 porcji to 25 kg mięsa. Z kolei odpowiedź 2,50 kg mogła się pojawić w wyniku błędnego podzielenia 6250 gramów przez zbyt dużą liczbę porcji. Natomiast 62,50 kg może sugerować, że respondent pomnożył całkowitą ilość porcji przez 1000 gramów, co jest błędnym podejściem do przeliczenia gramów na kilogramy. Kluczowe w tej sytuacji jest zrozumienie, że przeliczanie jednostek miary powinno być oparte na właściwych proporcjach, a nie na intuicyjnych założeniach. W gastronomii, gdzie precyzyjne obliczenia mają znaczenie dla kosztów produkcji i jakości dań, warto stosować sprawdzone metody obliczeniowe. Używanie kalkulatorów czy tabel przeliczeniowych może zminimalizować błędy i pomóc w zachowaniu standardów jakości, co jest niezwykle istotne w profesjonalnych kuchniach.

Pytanie 23

Pasztet z kurczaka oraz warzyw powinno się kroić na desce w kolorze

A. zielonym

B. żółtym

C. białym

D. brązowym

Odpowiedź brązowego koloru deski do krojenia jest poprawna, ponieważ kolor ten jest najczęściej stosowany w kuchniach profesjonalnych i domowych do krojenia mięs oraz warzyw. Brązowe deski zazwyczaj wykonane są z drewna lub kompozytów, co zapewnia odpowiednią trwałość oraz łatwość w utrzymaniu czystości. Używanie brązowej deski ma również aspekt estetyczny, gdyż harmonizuje z innymi elementami kuchennymi. Dodatkowo, zgodnie z zasadami bezpieczeństwa żywności, deski w ciemniejszych kolorach mogą skuteczniej maskować ewentualne przebarwienia związane z krojeniem surowego mięsa. Rekomendowane jest, aby w kuchni stosować różne deski w zależności od rodzaju produktów, co zminimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej, a brązowa deska dedykowana dla mięs i warzyw w pełni wpisuje się w te zalecenia.

Pytanie 24

Na bankietach w stylu angielskim nie powinno się serwować

A. sosów zimnych

B. mięsa po angielsku

C. sałatek z śledziem

D. owoców krajowych

Podawanie sałatek śledziowych, zimnych sosów czy owoców krajowych na przyjęciach typu angielskiego jest oparte na niewłaściwych założeniach dotyczących tego, czym jest angielska kultura kulinarna. Sałatki śledziowe, choć mogą być smacznym dodatkiem, nie są typowym elementem angielskiego menu, którego głównym celem jest serwowanie dań głównych w formie pieczeni oraz tradycyjnych dodatków, takich jak ziemniaki czy sezonowe warzywa. Dodatkowo, zimne sosy, choć mogą być stosowane w angielskiej kuchni, często nie są preferowane w kontekście formalnych przyjęć, gdzie podawane są ciepłe potrawy i sosy, które podkreślają smak dań. Owoców krajowych, mimo że są zdrowym wyborem, również nie serwuje się w charakterze głównego dania na angielskich przyjęciach. Zrozumienie konwencji kulinarnych jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień. Wiele osób myśli, że różnorodność w podawaniu potraw jest mile widziana, jednak na formalnych przyjęciach angielskich, gdzie elegancja i klasyka mają znaczenie, ważne jest trzymanie się tradycyjnych dań, które są typowe dla tej kultury. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieodpowiednich wyborów kulinarnych i negatywnie wpływać na całokształt przyjęcia.

Pytanie 25

Eliminację patogennych mikroorganizmów podczas obróbki cieplnej osiąga się po osiągnięciu oraz utrzymaniu wewnątrz tuszki drobiowej temperatury

A. 74 °C przez co najmniej 2 minuty

B. 65 °C przez co najmniej 1 minutę

C. 84 °C przez co najmniej 2 minuty

D. 55 °C przez co najmniej 1 minutę

Odpowiedź 74 °C przez co najmniej 2 minuty jest poprawna, ponieważ osiągnięcie takiej temperatury jest kluczowe dla skutecznego zniszczenia mikroorganizmów patogennych, które mogą być obecne w mięsie drobiowym. Praktyka ta opiera się na badaniach dotyczących bezpieczeństwa żywności, które wskazują, że utrzymanie temperatury 74 °C przez co najmniej 2 minuty zapewnia eliminację bakterii, takich jak Salmonella i Campylobacter, które są głównymi zagrożeniami podczas konsumpcji drobiu. W przemyśle spożywczym, normy sanitarno-epidemiologiczne, takie jak te zawarte w dokumentach HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), podkreślają znaczenie obróbki cieplnej jako kluczowego etapu w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności. Warto również zauważyć, że różne metody gotowania, takie jak pieczenie, gotowanie czy smażenie, powinny być dostosowane w taki sposób, aby zapewnić utrzymanie odpowiedniej temperatury przez wymagany czas. Przykładem może być pieczenie kurczaka w piekarniku, gdzie monitorowanie temperatury wewnętrznej za pomocą termometru jest niezbędne, aby uniknąć ryzyka zatrucia pokarmowego.

Pytanie 26

Na postawie zamieszczonego normatywu należy sporządzić

Normatyw surowcowy na 10 porcji
Surowiec	Ilość
Ziemniaki obrane surowe	1 kg
Ziemniaki ugotowane	1 kg
Jajo	1 szt.
Mąka ziemniaczana	0,2 kg

A. pyzy ziemniaczane.

B. babkę ziemniaczaną.

C. kluski śląskie.

D. kotlety ziemniaczane.

Odpowiedź 'pyzy ziemniaczane' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normatywem surowcowym, który uwzględnia surowe i ugotowane ziemniaki, jajko oraz mąkę ziemniaczaną, te składniki są kluczowe do przygotowania pyz. Pyzy ziemniaczane charakteryzują się odpowiednią konsystencją, która jest uzyskana dzięki starannemu dobraniu proporcji ziemniaków i mąki. W praktyce, do przygotowania pyz ziemniaczanych często wykorzystuje się ziemniaki o wysokiej zawartości skrobi, co zwiększa elastyczność ciasta. Ponadto, mąka ziemniaczana pełni funkcję wiążącą, co jest istotne w kontekście tradycyjnych receptur, gdzie kluczowe jest zachowanie odpowiedniej struktury potrawy. Dobrą praktyką w branży kulinarnej jest również przygotowywanie pyz z dodatkiem sosów, co podkreśla ich smak i wartość odżywczą.

Pytanie 27

Jaką metodę obróbki termicznej należy wykorzystać do przygotowania pulpetów w sosie potrawkowym?

A. Opiekanie.

B. Gotowanie tradycyjne.

C. Duszenie.

D. Gotowanie na parze.

Smażenie, gotowanie w parze i duszenie to różne sposoby gotowania, które w sumie różnią się od tradycyjnego gotowania. Smażenie na przykład to szybkie gotowanie w tłuszczu, i często kończy się tym, że zewnętrzna część mięsa się przypala, a środek zostaje surowy. To nie jest dobre dla pulpetów, które potrzebują równomiernego gotowania, bo to może prowadzić do problemów zdrowotnych, no wiecie, z niedogotowanym mięsem. Gotowanie w parze, choć zdrowe jest, to nie oddaje smaku sosu potrawkowego. Pulpety wtedy są mniej smaczne. No i duszenie, które polega na gotowaniu w małej ilości płynu pod przykryciem, też nie jest najlepsze dla pulpetów, jeśli chodzi o osiągnięcie dobrej konsystencji. Te wszystkie techniki mogą prowadzić do różnych błędów, jak przesmażenie czy złe połączenie smaków, więc gotowanie tradycyjne w tym przypadku wydaje się lepszym wyborem.

Pytanie 28

Cechy charakterystyczne mięs przygotowywanych na sposób angielski to

A. różowy sok i różowoczerwony przekrój

B. krwisty sok i szarobrązowy przekrój

C. krwisty sok i bladoróżowy przekrój

D. szarobrązowy sok i bladoróżowy przekrój

Odpowiedzi, które wskazują na "szarobrązowy przekrój" czy "różowy sok", nie tylko są nieprecyzyjne, ale także mogą prowadzić do nieporozumień dotyczących klasycznej obróbki mięs. Szarobrązowy kolor przekroju świadczy o przegrzaniu mięsa, co skutkuje utratą soczystości i smaku. Zjawisko to związane jest z denaturacją białek oraz ulatnianiem się naturalnych soków, co w efekcie prowadzi do suchego i mniej apetycznego produktu. Ponadto, różowy sok nie jest standardowo kojarzony z wysokiej jakości mięsem smażonym, a może być mylony z niewłaściwie przygotowanym lub surowym mięsem, co może budzić obawy o bezpieczeństwo żywności. Ważne jest zrozumienie, że różne mięsa mają różne standardy przygotowania: na przykład, mięso wołowe może być podawane w stanie bardziej krwistym niż wieprzowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków wynikają często z braku zrozumienia procesu gotowania oraz reakcji chemicznych zachodzących w mięsie. Edukacja na temat właściwych metod gotowania i oczekiwanego wyglądu potraw w zależności od techniki ich przygotowania jest kluczowa dla osiągnięcia sukcesu kulinarnego.

Pytanie 29

W jakiej sekwencji powinny być rozmieszczone meble oraz urządzenia w zmywalni naczyń stołowych?

A. Stoły, kosze na odpady, zlewozmywak, wyparzacz

B. Wyparzacz, kosze na odpady, zlewozmywak, stoły

C. Wyparzacz, stoły, zlewozmywak, kosze na odpady

D. Stoły, wyparzacz, zlewozmywak, kosze na odpady

Ustawienie mebli i urządzeń w zmywalni naczyń stołowych w kolejności: stoły, kosze na odpadki, zlewozmywak, wyparzacz, jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ergonomii oraz efektywności procesów mycia. Stoły robocze powinny być umiejscowione jako pierwsze, aby zapewnić wygodne miejsce do odkładania brudnych naczyń. Kosze na odpadki powinny znajdować się w pobliżu stołów, co pozwala na szybkie pozbycie się resztek jedzenia, tym samym minimalizując ryzyko zanieczyszczenia powierzchni roboczych. Zlewozmywak z kolei umożliwia natychmiastowe mycie naczyń, a wyparzacz na końcu procesu zapewnia ich dezynfekcję. Taka kolejność nie tylko przyspiesza pracę, ale także zwiększa poziom higieny, co jest kluczowe w branży gastronomicznej, gdzie stosowanie się do norm sanitarnych jest obowiązkowe. Umożliwia to również płynny przepływ pracy, co jest istotne w miejscach o dużym natężeniu ruchu, takich jak restauracje czy kantyny.

Pytanie 30

Jaką potrawę przygotowuje się przy użyciu metody duszenia?

A. Szczupak po polsku

B. Karp w szarym sosie

C. Dorsz po nelsońsku

D. Sandacz pod beszamelem

W przypadku potraw takich jak karp w szarym sosie, szczupak po polsku i sandacz pod beszamelem, techniki kulinarne są zupełnie inne niż duszenie. Karp w szarym sosie zazwyczaj przygotowuje się poprzez filetowanie ryby, a następnie smażenie, co daje charakterystyczną chrupiącą skórkę, a sos powstaje na bazie cebuli i przypraw, które są duszone osobno. Szczupak po polsku z kolei często wymaga gotowania ryby w bulionie, co jest metodą zagotowania, a nie duszenia. Przygotowanie sandacza pod beszamelem z kolei opiera się na pieczeniu, gdzie ryba jest pokrywana sosem beszamelowym i zapiekana w piekarniku, co również nie jest zgodne z definicją duszenia. Dodatkowo, technika duszenia zwykle służy do intensyfikacji smaków poprzez powolne gotowanie w zamkniętym naczyniu, co w tych potrawach nie zachodzi. Warto zauważyć, że mylenie metod kulinarnych może prowadzić do niepowodzeń w kuchni i obniżenia jakości potraw. Kluczowe jest zrozumienie, że każda technika ma swoje specyficzne zastosowania i efekty, a właściwy dobór metody jest niezbędny dla uzyskania pożądanych rezultatów kulinarnych. Dlatego znajomość różnorodnych technik, takich jak duszenie, smażenie czy pieczenie, jest niezwykle istotna w kontekście profesjonalnej kuchni.

Pytanie 31

Wstępna obróbka świeżych grzybów obejmuje:

A. sortowanie, oczyszczenie, umycie

B. sortowanie, opłukanie, oczyszczenie

C. umycie, przebraniu, doczyszczenie

D. umycie, oczyszczenie, opłukanie

Obróbka wstępna grzybów to naprawdę ważny krok, żeby wszystko było bezpieczne i smaczne. Dobrze, że wybrałeś odpowiedź, która mówi o sortowaniu, oczyszczaniu i myciu, bo te etapy to podstawa przed dalszymi działaniami. Sortowanie to jak przeglądanie grzybów, żeby znaleźć te najlepsze i pozbyć się popsutych. Oczyszczanie to też istotny moment, kiedy pozbywamy się brudu, piasku i innych zanieczyszczeń, zwłaszcza jak grzyby zbieraliśmy w lesie. A mycie to już ten ostatni szlif, który pomaga usunąć resztki chemikaliów czy bakterii. W zawodowej kuchni to wszystko ma mega znaczenie, bo świeże grzyby muszą być traktowane porządnie. Cała ta wiedza jest kluczowa np. dla szefów kuchni, którzy muszą zadbać o to, by potrawy były jak najlepsze i bezpieczne dla gości.

Pytanie 32

Wskaż poprawną trasę transportu pojemników z odpadami pokonsumpcyjnymi do ich miejsca składowania?

A. Z kuchni właściwej do zmywalni korytarzem gospodarczym do miejsca składowania

B. Ze zmywalni korytarzem gospodarczym z pominięciem magazynów oraz pomieszczeń produkcyjnych

C. Najkrótszą trasą do miejsca składowania

D. Z obieralni korytarzem gospodarczym z pominięciem magazynów oraz pomieszczeń produkcyjnych

Wybór nieprawidłowej drogi przenoszenia pojemników z odpadami pokonsumpcyjnymi może prowadzić do wielu problemów, zarówno w kontekście bezpieczeństwa, jak i efektywności operacyjnej. Przemieszczanie odpadów z kuchni właściwej do zmywalni korytarzem gospodarczym naraża żywność na kontakt z potencjalnie szkodliwymi substancjami, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście norm sanitarnych. Takie działania mogą prowadzić do przekroczenia norm bezpieczeństwa żywności, co może skutkować nie tylko problemami zdrowotnymi, ale również poważnymi konsekwencjami prawnymi dla zakładu. Z kolei wybór drogi z obieralni korytarzem gospodarczym z pominięciem magazynów i pomieszczeń produkcyjnych nie jest optymalny, ponieważ obieralnia często obsługuje surowce, które mogą być zanieczyszczone. Pomijanie magazynów, które są miejscem przechowywania produktów, prowadzi do nieefektywnego zarządzania przestrzenią oraz ryzyka, że odpady nie będą dostarczane do miejsca składowania w odpowiednim czasie. Wybór najkrótszej drogi do miejsca składowania nie zawsze jest najlepszą decyzją, ponieważ nie uwzględnia aspektów bezpieczeństwa oraz standardów operacyjnych. W praktyce, prowadzenie transportu odpadów w sposób chaotyczny lub nieprzemyślany może stwarzać zagrożenia dla zdrowia personelu oraz klientów, a także wpływać negatywnie na wizerunek przedsiębiorstwa.

Pytanie 33

Kucharze pracujący w placówkach zbiorowego żywienia, według aktualnego rozporządzenia Ministra Zdrowia, powinni poddawać się regularnym badaniom lekarskim co

A. 6 miesięcy

B. 10 miesięcy

C. 12 miesięcy

D. 4 miesiące

Odpowiedzi sugerujące inne okresy, takie jak 10, 6 czy 4 miesiące, są nieprawidłowe. Wybór 10 miesięcy może wynikać z błędnego założenia, że krótszy czas pomiędzy badaniami jest bardziej korzystny dla zdrowia pracowników. W rzeczywistości, zbyt częste badania mogą generować niepotrzebne obciążenia zarówno dla pracowników, jak i dla pracodawców, przyczyniając się do zwiększenia kosztów administracyjnych bez istotnych korzyści zdrowotnych. Z kolei odpowiedź 6 miesięcy może wydawać się rozsądna, biorąc pod uwagę częstość wizyt u lekarzy, jednak w praktyce tak częste badania nie są wymagane, a ich wprowadzenie mogłoby obniżyć efektywność pracy. W przypadku 4 miesięcy, tak krótki okres jest nieuzasadniony i może prowadzić do niepotrzebnego stresu dla pracowników, co może negatywnie wpłynąć na ich wydajność. W świetle przepisów prawa, kluczowe jest przestrzeganie ustalonych norm, które w tym przypadku jasno określają, że okresowe badania powinny odbywać się co 12 miesięcy. Ignorując tę normę, pracodawcy mogą narazić się na konsekwencje prawne, a także potencjalnie zagrażać zdrowiu publicznemu.

Pytanie 34

Tłuszcze, które mają najkrótszy czas przydatności do spożycia w odpowiednich warunkach, to

A. olej z nasion słonecznika

B. margaryna na bazie mleka

C. smazany tłuszcz wieprzowy

D. masło śmietankowe

Wybór smalcu wieprzowego, oleju słonecznikowego czy margaryny mlecznej jako produktów o najkrótszym okresie przechowywania jest wynikiem niepełnego zrozumienia właściwości tłuszczów i ich stabilności. Smalec wieprzowy, będący tłuszczem zwierzęcym, charakteryzuje się długim okresem przydatności do spożycia, zwłaszcza przy odpowiednich warunkach przechowywania. Jego wysoka zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych sprawia, że jest mniej podatny na utlenianie. Olej słonecznikowy, będący tłuszczem roślinnym, również wyróżnia się dłuższym okresem trwałości dzięki obróbce rafinacyjnej, która eliminując zanieczyszczenia, zwiększa jego stabilność. Margaryna mleczna, zawierająca emulgatory i tłuszcze roślinne, ma zarówno stabilne właściwości przechowalnicze, jak i dłuższy okres przydatności do spożycia. Błędne przypisanie krótkiego okresu trwałości tym tłuszczom może wynikać z mylenia ich z bardziej podatnymi na psucie produktami, takimi jak masło. W rzeczywistości, wybór odpowiedniego tłuszczu do przechowywania i obróbki kulinarnej wymaga zrozumienia zarówno ich składu chemicznego, jak i metod przechowywania, które wpływają na ich trwałość. Dlatego istotne jest, aby podchodzić do kwestii przechowywania tłuszczów z uwagą i znajomością tematu.

Pytanie 35

Pod wpływem ciepła, skrobia z dodatkiem tłuszczu lub w wersji suchej przechodzi w

A. dekstrynizację

B. pęcznienie

C. denaturację

D. rozpuszczenie

Odpowiedzi sugerujące rozpuszczenie skrobi, pęcznienie czy denaturację mogą wynikać z niepełnego zrozumienia właściwości skrobi oraz procesów, które zachodzą podczas jej obróbki. Skrobia, w odpowiednich warunkach, nie rozpuszcza się w tłuszczach, a jedynie w wodzie. Rozpuszczenie skrobi w wodzie prowadzi do powstania kleiku, ale w kontekście podanego pytania, proces ten nie zachodzi przy obróbce skrobi z tłuszczem. Pęcznienie skrobi następuje, gdy skrobia jest poddawana działaniu ciepłej wody, co prowadzi do jej ekspansji i zwiększenia objętości, ale nie ma to miejsca przy obróbce na sucho lub z dodatkiem tłuszczu. Denaturacja, z kolei, odnosi się do zmiany struktury białek, co jest procesem zupełnie innym niż dekstrynizacja, która dotyczy wyłącznie skrobi. Błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą być związane z mylnym rozumieniem terminów oraz z brakiem wiedzy na temat chemii żywności i procesów zachodzących w czasie obróbki cieplnej. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dla właściwego stosowania skrobi w przemyśle spożywczym oraz naukach kulinarnych.

Pytanie 36

Jeżeli koszt surowców (pomijając przyprawy) do przygotowania 100 zestawów obiadowych wynosi 500 zł, a ryczałt na przyprawy to 3%, to koszt jednego zestawu obiadowego z przyprawami wynosi

A. 15,00 zł

B. 5,15 zł

C. 5,00 zł

D. 15,15 zł

Aby obliczyć koszt jednego zestawu obiadowego z przyprawami, należy najpierw ustalić koszt surowców na jeden zestaw. Koszt surowców dla 100 zestawów wynosi 500 zł, co oznacza, że koszt surowców na jeden zestaw wynosi 500 zł / 100 = 5 zł. Następnie, aby uwzględnić przyprawy, które stanowią 3% całkowitego kosztu surowców, musimy obliczyć 3% z 5 zł. Obliczenia te przebiegają w następujący sposób: 5 zł * 0,03 = 0,15 zł. Teraz dodajemy ten koszt przypraw do kosztu surowców: 5 zł + 0,15 zł = 5,15 zł. Takie podejście jest zgodne z praktykami w branży gastronomicznej, gdzie dokładne obliczanie kosztów jest kluczowe dla ustalania ceny menu oraz kontrolowania wydatków. Wiedza ta jest niezbędna dla menedżerów restauracji, którzy muszą dbać o rentowność działalności, a także dla kucharzy i specjalistów ds. żywienia, którzy planują zakupy i menu.

Pytanie 37

Jaką czynność kelner wykonuje z lewej strony klienta podczas jego obsługi?

A. Ustawienie salaterki z jarzynami

B. Serwowanie potraw z półmiska

C. Ustawienie wazy z zupą

D. Podawanie potraw wyporcjowanych na talerzach

Ustawienie wazy z zupą jest czynnością, która powinna być dokonywana z prawej strony gościa, a nie z lewej, co jest związane z ergonomią i komfortem gościa. Podawanie potraw wyporcjowanych na talerzach również powinno odbywać się z prawej strony, a nie z lewej, co wynika z tradycji i standardów obsługi w restauracjach. W przypadku ustawienia salaterki z jarzynami, podobnie jak przy serwowaniu zupy, także preferowane jest podejście z prawej strony, aby nie zakłócać interakcji gościa z innymi osobami przy stole. W branży gastronomicznej istnieją określone zasady dotyczące serwowania, które mają na celu zapewnienie płynności i komfortu podczas posiłków. Użytkownicy często mylą pozycję, z której kelner powinien serwować potrawy, co może wynikać z braku praktyki lub niewłaściwego przeszkolenia. Właściwe podejście do gości oraz znajomość zasad etykiety przy stole są kluczowe, aby uniknąć sytuacji, które mogą wpłynąć na wrażenia z posiłku. Zrozumienie tych zasad pozwala na zapewnienie wyższego standardu obsługi i pozytywnego doświadczenia dla gości w lokalu gastronomicznym.

Pytanie 38

Jakie potrawy powinny być podawane z vol-au-vent?

A. mięs panierowanych

B. zup zagęszczanych

C. zup czystych

D. mięs saute

Wybierając mięs sauté jako danie, do którego można by podać vol-au-vent, można odczuć pewne nieporozumienie dotyczące charakterystyki tych potraw. Mięs sauté to dania smażone na dużym ogniu z dodatkiem różnych składników, które często są bogate w smaki i aromaty. Vol-au-vent, z jego delikatną naturą, niekoniecznie pasuje do intensywnych smaków, które występują w daniach mięs sauté. Dobrą praktyką kulinarną jest unikanie łączenia produktów o różnych intensywnościach smakowych, ponieważ może to prowadzić do zdominowania jednego z elementów dania. Podobnie, mięsa panierowane, które również są bardziej ciężkostrawne i intensywne, nie stanowią idealnego połączenia z delikatnym vol-au-vent, które ma na celu wzbogacenie doświadczenia związane z jedzeniem. Zupy zagęszczane, takie jak zupa krem, również nie są odpowiednim kontekstem dla vol-au-vent, ponieważ ich gęsta konsystencja i bogaty smak mogą przytłoczyć lekkość i delikatność tej francuskiej przekąski. Kluczowe jest więc, by rozumieć, że łączenie potraw powinno opierać się na harmonii smaków oraz konsystencji, co jest fundamentalnym założeniem w sztuce kulinarnej.

Pytanie 39

Korzystając z danych w tabeli wskaż, w którym drobiu jest najwięcej tłuszczu.

	Art. spożywcze (na 100 g części jadalnych)	Białko w g (proteiny)	Tłuszcze w g ogółem	Kwasy tłuszczowe NNKT w g
A.	gęś	15,7	31,0	3,3
B.	kura	15,5	20,3	5,6
C.	indyk	20,2	8,5	2,4
D.	kaczka	18,1	17,2	2,2

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ dane zawarte w tabeli jasno wskazują, że gęś zawiera najwyższą ilość tłuszczu, wynoszącą 31,0 g na 100 g części jadalnych. Tłuszcz jest kluczowym składnikiem odżywczym, który odgrywa istotną rolę w diecie, a jego odpowiednia ilość jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Gęś, jako drób, jest często wykorzystywana w kuchni ze względu na swoje walory smakowe oraz zawartość tłuszczu, który nadaje potrawom soczystość i bogaty smak. W kontekście kulinarnym, wiedza o zawartości tłuszczu w różnych rodzajach drobiu jest istotna dla dietetyków oraz kucharzy, którzy planują zbilansowane posiłki. Na przykład, gęś jest często wykorzystywana w daniach na specjalne okazje, takich jak święta czy przyjęcia, co podkreśla jej znaczenie w kuchni tradycyjnej. Ponadto, zrozumienie wartości odżywczej różnych rodzajów mięsa pozwala na lepsze dostosowanie diety do indywidualnych potrzeb żywieniowych. Warto również zaznaczyć, że tłuszcz z gęsi zawiera kwasy tłuszczowe, które mogą mieć korzystny wpływ na zdrowie serca, gdy są spożywane w umiarkowanych ilościach, co czyni gęś atrakcyjną opcją w diecie.

Pytanie 40

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, oblicz wartość energetyczną 1 porcji kotleta mielonego.

surowce do produkcji kotletów mielonych	zużycie surowca na 1 porcję kotleta	wartość energetyczna 100g surowca
wołowina (okrawki)	25 g	127 kcal
wieprzowina (okrawki)	45 g	290 kcal
jaja	15 g	138 kcal
tłuszcz	12 g	900 kcal
cebula	8 g	28 kcal
bułka tarta	8 g	362 kcal

A. 315,50 kcal

B. 322,15 kcal

C. 297,75 kcal

D. 292,35 kcal

Aby obliczyć wartość energetyczną 1 porcji kotleta mielonego, kluczowe jest zrozumienie, jak składniki wpływają na całkowitą kaloryczność dania. W naszym przypadku, proces polega na pomnożeniu masy każdego składnika przez jego wartość energetyczną na 100g, a następnie zsumowaniu tych wartości. Przykładowo, jeżeli używamy mięsa mielonego, bułki, jajka i przypraw, każdy z tych elementów ma swoją specyficzną wartość energetyczną. Po wykonaniu obliczeń, uzyskujemy łącznie 322,15 kcal dla jednej porcji. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne w dietetyce oraz w planowaniu posiłków, ponieważ pozwalają na kontrolowanie wartości kalorycznej diety oraz dostosowanie jej do indywidualnych potrzeb. Zrozumienie wartości energetycznych składników jest również kluczowe w kontekście tworzenia zrównoważonego jadłospisu, który odpowiada na wymagania zdrowotne oraz preferencje żywieniowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej