Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 21:40
Data zakończenia: 19 maja 2025 22:04

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim akronimem oznacza się przenikanie bliskie skrętki teleinformatycznej?

A. FEXT

B. AFEXT

C. NEXT

D. ANEXT

NEXT, czyli Near-End Crosstalk, to termin używany w kontekście skrętek teleinformatycznych, który odnosi się do zjawiska zakłóceń sygnału w kablu, gdy sygnał z jednego toru przesyłowego przenika do innego toru, który znajduje się blisko źródła sygnału. Jest to istotny problem w systemach telekomunikacyjnych, szczególnie w sieciach lokalnych (LAN), gdzie skrętki są powszechnie stosowane. Zrozumienie NEXT jest kluczowe dla projektowania i wdrażania efektywnych i niezawodnych sieci, ponieważ jego poziom wpływa na jakość i stabilność przesyłanych danych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest dobór odpowiednich skrętek do instalacji w biurze, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i minimalizacja interakcji między torami. Standardy takie jak ANSI/TIA-568 oraz ISO/IEC 11801 definiują dopuszczalne poziomy NEXT dla różnych kategorii okablowania, co jest niezbędne w celu zapewnienia zgodności i wydajności infrastruktury telekomunikacyjnej.

Pytanie 2

Na ilustracji ukazano kartę

A. telewizyjną PCI Express

B. telewizyjną EISA

C. graficzną PCI

D. graficzną AGP

Błędne odpowiedzi dotyczą różnych rodzajów kart i interfejsów, które nie pasują do opisu ani obrazu przedstawionego w pytaniu. Karta graficzna AGP wykorzystuje interfejs Accelerated Graphics Port, który został zaprojektowany dla bardziej zaawansowanej grafiki 3D i oferuje dedykowane połączenie z procesorem. AGP zapewnia większą przepustowość niż PCI, co czyni ją bardziej odpowiednią dla intensywnych zastosowań graficznych, takich jak gry komputerowe. EISA, czyli Extended Industry Standard Architecture, to z kolei starsza magistrala używana głównie w serwerach, która nie jest odpowiednia dla kart graficznych ze względu na ograniczenia wydajności. Z kolei PCI Express, nowoczesny następca PCI, oferuje znacznie wyższą przepustowość i jest aktualnym standardem dla kart graficznych, pozwalając na obsługę najbardziej wymagających aplikacji graficznych i obliczeniowych. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z mylenia interfejsów ze względu na podobne nazwy lub ignorowanie charakterystycznych cech fizycznych złączy. Ważne jest, by prawidłowo identyfikować technologie poprzez ich specyfikacje i zastosowania, co pomaga unikać nieporozumień i błędów w wyborze komponentów komputerowych.

Pytanie 3

Na ilustracji widoczny jest komunikat, który pojawia się po wprowadzeniu adresu IP podczas ustawiania połączenia sieciowego na komputerze. Adres IP podany przez administratora to adres IP

A. rozgłoszeniowym

B. pętli zwrotnej

C. komputera

D. sieci

Pętla zwrotna to specjalny adres IP z zakresu 127.0.0.0/8 zwykle 127.0.0.1 używany do testowania konfiguracji sieciowej komputera lokalnego bez opuszczania go. Nie może być używany jako adres IP w publicznej sieci komputerowej dlatego odpowiedź ta jest niepoprawna. Adres IP komputera to unikalny numer przypisany do urządzenia w sieci który jest używany do identyfikacji i komunikacji. Adres musi należeć do określonej podsieci i być unikalny w tej sieci co nie dotyczy adresu rozgłoszeniowego który jest używany do komunikacji grupowej. Adres sieci to pierwszy adres w danej podsieci który identyfikuje sieć jako całość a nie pojedyncze urządzenie. Adres ten ma wszystkie bity części hosta ustawione na 0 i służy do identyfikacji poszczególnych segmentów sieci. Łatwo jest pomylić adresy rozgłoszeniowe z adresami sieci lub komputerów jednak zrozumienie ich różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami komputerowymi. Adresy te pełnią różne role i są używane w różnych kontekstach co podkreśla znaczenie znajomości ich funkcji i zastosowań. Uwzględnianie tych różnic pozwala na efektywne zarządzanie i rozwiązywanie problemów w konfiguracjach sieciowych co jest kluczowe dla administratorów IT. Każdy typ adresu ma swoje unikalne zastosowanie i znaczenie w architekturze sieci co jest fundamentalne dla utrzymania niezawodności i efektywności sieciowej infrastruktury informatycznej. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla prawidłowej konfiguracji i administrowania sieci w praktycznych zastosowaniach technologii informacyjnej. Przezwyciężenie błędnych założeń i zrozumienie poprawnych zastosowań przyczynia się do stabilności i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 4

Aby uzyskać uprawnienia administratora w systemie Linux, należy w terminalu wpisać polecenie

A. $HOME

B. uname -s

C. df

D. su root

Polecenie 'su root' (switch user) jest kluczowym narzędziem w systemach Unix i Linux do uzyskiwania uprawnień administratora. Umożliwia ono zalogowanie się jako użytkownik 'root', który posiada pełny dostęp do systemu, co jest konieczne do wykonywania operacji administracyjnych, takich jak instalacja oprogramowania, zarządzanie użytkownikami czy konfigurowanie systemu. Kiedy w terminalu wpiszemy 'su root', zostaniemy poproszeni o podanie hasła użytkownika root, co jest standardowym zabezpieczeniem. Przykład zastosowania: jeśli chcemy zainstalować nowy pakiet oprogramowania za pomocą menedżera pakietów, na przykład 'apt-get' w systemach Debian, musimy być zalogowani jako root. Warto również pamiętać o praktykach bezpieczeństwa, takich jak ograniczone korzystanie z konta root, aby zmniejszyć ryzyko przypadkowych zmian w systemie. Korzystając z polecenia 'su', administrator powinien być świadomy potencjalnych konsekwencji wprowadzenia nieodpowiednich komend, co może prowadzić do destabilizacji systemu.

Pytanie 5

Strzałka na diagramie ilustrującym schemat systemu sieciowego według normy PN-EN 50173 wskazuje na rodzaj okablowania

A. kampusowe

B. szkieletowe zewnętrzne

C. poziome

D. pionowe

Okablowanie pionowe, zgodnie z normą PN-EN 50173, jest kluczowym komponentem infrastruktury sieciowej w budynkach. Dotyczy ono połączeń między głównymi punktami dystrybucyjnymi (BD) a piętrowymi punktami dystrybucyjnymi (PD) w ramach tego samego budynku. Okablowanie pionowe jest istotne ze względu na jego rolę w zapewnieniu stabilnej transmisji danych między różnymi piętrami budynku. W praktyce stosuje się zazwyczaj kable światłowodowe lub miedziane o wysokiej jakości, aby zagwarantować minimalne straty sygnału na długich dystansach. Również zgodność z normami pozwala na zachowanie uniwersalności i skalowalności infrastruktury sieciowej, co jest kluczowe w dużych obiektach komercyjnych i przemysłowych. Optymalna konfiguracja okablowania pionowego przyczynia się do efektywnego zarządzania przepustowością oraz elastyczności w przypadku rozbudowy sieci. Warto wspomnieć, że właściwe zarządzanie kablami pionowymi może znacząco poprawić czas reakcji systemu i zmniejszyć potencjalne zakłócenia, co jest istotne w kontekście nowoczesnych wymagań dotyczących przesyłu danych w szybkich sieciach komputerowych.

Pytanie 6

Algorytm wykorzystywany do weryfikacji, czy ramka Ethernet jest wolna od błędów, to

A. CSMA (Carrier Sense Multiple Access)

B. MAC (Media Access Control)

C. LLC (Logical Link Control)

D. CRC (Cyclic Redundancy Check)

Wybierając odpowiedzi LLC, MAC lub CSMA, można wpaść w pułapki myślenia, które nie rozróżniają funkcji protokołów i metod dostępu do medium od mechanizmów detekcji błędów. LLC (Logical Link Control) jest warstwą protokołu w modelu OSI, która odpowiada za zarządzanie komunikacją na poziomie ramki, ale nie zajmuje się bezpośrednim wykrywaniem błędów. Jego funkcje obejmują zapewnienie odpowiedniej komunikacji między warstwami, ale sama kontrola błędów to nie jego główny cel. MAC (Media Access Control) natomiast odpowiada za kontrolę dostępu do medium transmisyjnego oraz przesyłanie danych, jednak także nie realizuje wykrywania błędów na poziomie ramki. Z kolei CSMA (Carrier Sense Multiple Access) to mechanizm, który określa, jak stacje w sieci współdzielą medium, ale nie ma nic wspólnego z wykrywaniem błędów, co jest kluczowe w kontekście tego pytania. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia funkcji poszczególnych komponentów sieciowych oraz ich relacji w procesie przesyłania danych. W rzeczywistości, CRC jest jedynym algorytmem pośród wymienionych, który bezpośrednio zajmuje się wykrywaniem błędów w przesyłanych ramkach Ethernet, co czyni go istotnym elementem zapewniającym integralność danych w sieciach komputerowych.

Pytanie 7

Co należy zrobić, aby chronić dane przesyłane w sieci przed działaniem sniffera?

A. Zmiana hasła konta

B. Szyfrowanie danych w sieci

C. Skanowanie komputerów za pomocą programu antywirusowego

D. Użycie antydialera

Korzystanie z antydialera oraz skanowanie programem antywirusowym nie mają na celu ochrony danych przesyłanych w sieci przed snifferami. Antydialery są narzędziami służącymi do blokowania nieautoryzowanych połączeń telefonicznych, a ich działania są zupełnie niezwiązane z zabezpieczaniem transmisji danych w sieci komputerowej. Zmiana hasła użytkownika, mimo że może być ważna dla zabezpieczenia konta przed nieautoryzowanym dostępem, nie wpływa na ochronę danych przesyłanych w czasie rzeczywistym. Hasło chroni jedynie dostęp do konta, ale nie zapewnia ochrony przed podsłuchiwaniem danych. Niezrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami może prowadzić do błędnych wniosków o skuteczności różnych metod zabezpieczeń. W kontekście bezpieczeństwa sieci, kluczowe jest zastosowanie odpowiednich protokołów szyfrujących, które zapewniają poufność danych, co czyni je odpornym na działania snifferów. Dlatego ważne jest, aby użytkownicy byli świadomi, że tylko szyfrowanie danych stało się standardem ochrony informacji w sieci.

Pytanie 8

Ile maksymalnie dysków twardych można bezpośrednio podłączyć do płyty głównej, której fragment specyfikacji jest przedstawiony w ramce?

4 x DIMM, max. 16GB, DDR2 1200 / 1066 / 800 / 667 MHz, non-ECC, un-buffered memory Dual channel memory architecture
Five Serial ATA 3.0 Gb/s ports
Realtek ALC1200, 8-channel High Definition Audio CODEC - Support Jack-Detection, Multi-streaming, Front Panel Jack-Retasking - Coaxial S/PDIF_OUT ports at back I/O

A. 2

B. 4

C. 5

D. 8

Płyta główna wyposażona jest w pięć portów SATA 3.0 które umożliwiają podłączenie pięciu dysków twardych. Specyfikacja SATA 3.0 oferuje prędkość transferu danych do 6 Gb/s co jest istotne przy pracy z dużymi plikami lub aplikacjami wymagającymi dużej przepustowości danych. W praktyce takie porty są wykorzystywane nie tylko do podłączania dysków HDD czy SSD ale także do napędów optycznych co zwiększa wszechstronność zastosowania płyty. Ważnym aspektem jest również możliwość tworzenia macierzy RAID co pozwala na zwiększenie wydajności lub bezpieczeństwa przechowywania danych. Standard SATA 3.0 jest szeroko stosowany i zgodny z wcześniejszymi generacjami co oznacza że istnieje możliwość podłączania starszych urządzeń przy zachowaniu kompatybilności. Wybór płyty z wystarczającą liczbą portów SATA jest kluczowy w planowaniu rozbudowy komputera szczególnie w środowiskach profesjonalnych gdzie zapotrzebowanie na przestrzeń dyskową dynamicznie się zmienia. Dobre praktyki branżowe obejmują również przemyślane zarządzanie kablami i przestrzenią wewnątrz obudowy co ma znaczenie dla optymalizacji przepływu powietrza i tym samym chłodzenia podzespołów.

Pytanie 9

Jaki protokół jest używany do ściągania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na komputer użytkownika?

A. FTP

B. SMTP

C. POP3

D. HTTP

Protokół POP3 (Post Office Protocol 3) jest standardem stosowanym do pobierania wiadomości e-mail z serwera na komputer użytkownika. POP3 umożliwia użytkownikom ściąganie e-maili na lokalne urządzenie, co pozwala na ich przeglądanie offline. Główną funkcjonalnością POP3 jest przenoszenie wiadomości z serwera pocztowego na klienta pocztowego, co oznacza, że po pobraniu wiadomości na komputer, są one zazwyczaj usuwane z serwera. To podejście jest szczególnie użyteczne dla osób, które preferują zarządzać swoją pocztą lokalnie oraz dla tych, którzy mają ograniczone połączenie internetowe. W praktyce, użytkownicy często konfigurują swoje aplikacje pocztowe, takie jak Outlook, Thunderbird czy inne, aby korzystały z protokołu POP3, co pozwala im na łatwe zarządzanie swoimi wiadomościami i utrzymanie porządku w skrzynce odbiorczej. Warto również zwrócić uwagę na bezpieczeństwo, stosując szyfrowanie SSL/TLS podczas połączenia z serwerem, co jest dobrą praktyką w branży.

Pytanie 10

W podejściu archiwizacji danych określanym jako Dziadek – Ojciec – Syn na poziomie Dziadek wykonuje się kopię danych na koniec

A. miesiąca

B. roku

C. dnia

D. tygodnia

Wybór odpowiedzi związanych z rokiem, dniem lub tygodniem wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące strategii archiwizacji danych. Archiwizacja na poziomie Dziadek, który często obejmuje dłuższy okres przechowywania danych, nie może być ograniczona do krótkich interwałów czasowych, takich jak dzień czy tydzień. Często myśląc o archiwizacji, można pomylić aspekty dotyczące częstotliwości tworzenia kopii zapasowych z długością przechowywania danych. Na przykład, archiwizacja danych co tydzień może prowadzić do zbyt częstego nadpisywania informacji, co w kontekście długoterminowego przechowywania może być niewystarczające. Z kolei archiwizacja roczna, choć może wydawać się solidną praktyką, nie zapewnia odpowiedniej elastyczności w odpowiedzi na zmieniające się potrzeby firmy czy ryzyka utraty danych. Takie podejścia mogą również prowadzić do nieaktualnych informacji, które nie są na bieżąco odzwierciedlane w archiwum. Warto zauważyć, że wiele organizacji korzysta z zasady „3-2-1” w odniesieniu do kopii zapasowych: trzy kopie danych, na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną offline. Oznacza to, że archiwizacja miesięczna jest bardziej odpowiednia w kontekście strategii Dziadek, a inne odpowiedzi mogą prowadzić do braku efektywności w obszarze zarządzania danymi.

Pytanie 11

Informacje ogólne dotyczące zdarzeń systemowych w systemie Linux są zapisywane w

A. bibliotece RemoteApp

B. pliku messages

C. rejestrze systemowym

D. programie perfmon

Odpowiedź 'pliku messages' jest prawidłowa, ponieważ w systemach Linux ogólne informacje o zdarzeniach systemowych są rejestrowane w plikach logów, a jednym z najważniejszych jest plik /var/log/messages. Zawiera on dane dotyczące wielu aspektów działania systemu, takich jak komunikaty jądra, uruchamianie usług, a także błędy systemowe. Dzięki regularnemu monitorowaniu tego pliku administratorzy systemów mogą szybko reagować na problemy i optymalizować działanie serwerów. Przykładowo, analiza logów z tego pliku może pomóc w identyfikacji nieprawidłowości związanych z działaniem aplikacji lub sprzętu, co jest istotne w zarządzaniu bezpieczeństwem i niezawodnością systemów. Dobrym standardem praktycznym jest korzystanie z narzędzi takich jak 'logwatch' lub 'syslog-ng', które umożliwiają automatyczne przetwarzanie i analizę logów, co zwiększa efektywność zarządzania systemem.

Pytanie 12

Jakie polecenie umożliwia uzyskanie danych dotyczących bieżących połączeń TCP oraz informacji o portach źródłowych i docelowych?

A. lookup

B. ping

C. ipconfig

D. netstat

Odpowiedzi 'ipconfig', 'ping' oraz 'lookup' są narzędziami, które różnią się od funkcji oferowanej przez 'netstat' i nie mogą zastąpić jego roli w analizie połączeń sieciowych. 'Ipconfig' jest używane głównie do wyświetlania informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach Windows, takich jak adresy IP czy maski podsieci. Choć jest to ważne narzędzie w zarządzaniu siecią, nie dostarcza ono szczegółowych informacji o aktywnych połączeniach TCP. 'Ping' z kolei służy do testowania dostępności hostów w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP, co pozwala na określenie, czy dany adres IP jest osiągalny, jednak nie oferuje wglądu w stan połączeń TCP ani informacji o portach. Narzędzie 'lookup', natomiast, jest używane do wykonywania zapytań DNS w celu przetłumaczenia nazw domen na adresy IP, co ma związek z warstwą aplikacyjną modelu OSI, a nie z monitorowaniem połączeń sieciowych. Tego rodzaju błędne podejścia mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie te narzędzia mają podobne zastosowanie, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich funkcji. W rzeczywistości, aby skutecznie zarządzać i monitorować sieć, kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia są odpowiednie do konkretnych zadań.

Pytanie 13

Jakie polecenie w systemie Linux przyzna pełne uprawnienia wszystkim użytkownikom do zasobów?

A. chmod 777

B. chmod 000

C. chmod 666

D. chmod 533

Polecenie 'chmod 777' w systemie Linux ustawia pełne uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonania dla właściciela pliku, grupy oraz innych użytkowników. Liczba '7' w systemie ósemkowym odpowiada wartości binarnej '111', co oznacza, że każdy z trzech typów użytkowników ma pełny dostęp do pliku lub katalogu. Umożliwia to na przykład wspólne korzystanie z katalogów roboczych, gdzie wiele osób może edytować i modyfikować pliki. W praktyce takie ustawienie uprawnień powinno być stosowane ostrożnie, głównie w sytuacjach, gdy pliki lub katalogi są przeznaczone do współdzielenia w zaufanym środowisku. W kontekście dobrych praktyk bezpieczeństwa, ważne jest, aby unikać nadawania pełnych uprawnień tam, gdzie nie jest to absolutnie konieczne, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy przypadkowych modyfikacji. Warto również pamiętać, że w przypadku systemów produkcyjnych lepiej jest stosować bardziej restrykcyjne ustawienia, aby chronić integralność danych.

Pytanie 14

Wskaż złącze, które nie jest stosowane w zasilaczach ATX?

A. DE-15/HD-15

B. PCI-E

C. SATA Connector

D. MPC

Złącze DE-15/HD-15, znane również jako złącze VGA, jest interfejsem analogowym używanym głównie do przesyłania sygnału wideo z komputera do monitora. Nie jest to złącze stosowane w zasilaczach ATX, które są projektowane z myślą o zasilaniu komponentów komputerowych, a nie o przesyłaniu sygnałów wideo. Zasilacze ATX wykorzystują złącza takie jak 24-pinowe złącze główne, złącza 4/8-pinowe do procesora, złącza SATA do dysków twardych oraz złącza PCI-E do kart graficznych. Przykładem zastosowania złącza DE-15/HD-15 jest podłączanie starszych monitorów CRT lub projektorów, podczas gdy w nowoczesnych systemach dominują złącza cyfrowe, takie jak HDMI czy DisplayPort. Zrozumienie różnorodnych typów złączy i ich zastosowania w praktyce jest kluczowe dla prawidłowego montażu oraz diagnostyki komputerów.

Pytanie 15

Program fsck jest stosowany w systemie Linux do

A. realizacji testów wydajnościowych serwera WWW poprzez wysłanie dużej ilości żądań

B. przeprowadzenia oceny kondycji systemu plików oraz wykrycia uszkodzonych sektorów

C. obserwacji parametrów działania i wydajności komponentów komputera

D. identyfikacji struktury sieci oraz diagnozowania przepustowości sieci lokalnej

Odpowiedź wskazująca na użycie programu fsck do oceny stanu systemu plików i wykrywania uszkodzonych sektorów jest prawidłowa, ponieważ fsck (File System Consistency Check) jest narzędziem dedykowanym do analizy i naprawy systemów plików w systemie Linux. Jego głównym celem jest zapewnienie integralności danych przechowywanych na dyskach. Przykładowo, podczas nieprawidłowego zamknięcia systemu lub awarii zasilania, struktura systemu plików może ulec uszkodzeniu. W takich przypadkach uruchomienie fsck pozwala na skanowanie i naprawę uszkodzonych sektorów oraz nieprawidłowych danych. Narzędzie to jest często stosowane w procesie konserwacji serwerów oraz stacji roboczych, zwłaszcza w środowiskach, w których bezpieczeństwo i dostępność danych są kluczowe. Regularne korzystanie z fsck, zgodnie z najlepszymi praktykami, może pomóc w uniknięciu poważniejszych problemów z systemem plików oraz w zapewnieniu ciągłości działania, co jest szczególnie istotne w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 16

Oblicz całkowity koszt za realizację poniższych czynności serwisowych, przy założeniu, że stawka za jedną roboczogodzinę wynosi 120,00 zł netto, a podatek VAT wynosi 23%.

LP	Zrealizowane czynności serwisowe	Ilość roboczogodzin
1.	Diagnozowanie usterki	0,2
2.	Wymiana zasilacza	0,5
3.	Przygotowanie drukarki do eksploatacji	0,6
4.	Konserwacja urządzenia drukującego	1,0
5.	Sprawdzanie po zakończeniu naprawy	0,2

A. 369,00 zł

B. 480,00 zł

C. 300,00 zł

D. 231,00 zł

Jedną z najczęstszych pomyłek podczas obliczania kosztów serwisowych jest pomijanie różnych elementów składających się na całkowity koszt. Często zdarza się, że osoby przystępujące do obliczeń koncentrują się jedynie na stawce roboczogodziny, nie uwzględniając pełnej liczby roboczogodzin. Przykładowo, w sytuacji, gdy błędnie zsumuje się roboczogodziny, można dojść do nieprawidłowych wyników, takich jak 300,00 zł czy 480,00 zł, które pomijają rzeczywisty koszt pracy. Ponadto, niektórzy mogą nie zdawać sobie sprawy, że do kosztu netto należy doliczyć podatek VAT, co również prowadzi do błędnych obliczeń. Użytkownicy mogą mylnie przyjmować, iż koszt brutto jest równy kosztowi netto, co jest fundamentalnym błędem w finansach. Zrozumienie mechanizmu naliczania VAT oraz poprawne zsumowanie roboczogodzin to kluczowe umiejętności, które są istotne w kontekście zarządzania budżetem i kosztami serwisowymi. Wobec tego, ignorowanie tych elementów może prowadzić do poważnych błędów finansowych, które w rezultacie mogą negatywnie wpłynąć na wyniki przedsiębiorstwa oraz jego relacje z klientami. Dlatego zawsze należy podchodzić do takich obliczeń z należytą starannością oraz litością dla szczegółów.

Pytanie 17

Wskaż rodzaj wtyczki zasilającej, którą należy połączyć z napędem optycznym podczas montażu komputera.

A. Rys. C

B. Rys. B

C. Rys. A

D. Rys. D

Wtyk pokazany na rysunku A to złącze zasilania typu SATA które jest standardowo używane do podłączania napędów optycznych takich jak napędy CD DVD i Blu-ray Złącze SATA jest obecnie standardem w komputerach osobistych zastępując starsze złącze Molex dzięki lepszemu przepływowi danych i bardziej kompaktowej konstrukcji Złącza SATA są kluczowe w budowie nowoczesnych komputerów ponieważ umożliwiają nie tylko zasilanie ale również przesyłanie danych z dużą prędkością co jest kluczowe dla wydajności systemu Przy montażu zestawu komputerowego kluczowe jest prawidłowe podłączenie zasilania do urządzeń peryferyjnych co zapewnia ich poprawne działanie i unika awarii Złącze SATA posiada charakterystyczną płaską budowę z wcięciami które zapobiegają odwrotnemu podłączeniu co jest zgodne z zaleceniami dla złączy komputerowych Aby zapewnić stabilność i niezawodność systemu zawsze należy upewnić się że wszystkie połączenia są dobrze zamocowane i nie ma luzów co może prowadzić do problemów z zasilaniem i działaniem napędu optycznego

Pytanie 18

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie oraz edytowanie tablicy trasowania pakietów sieciowych?

A. route

B. netstat

C. ifconfig

D. nslookup

Polecenie 'route' jest kluczowym narzędziem w systemie Linux, które pozwala na wyświetlanie i modyfikowanie tablicy trasowania pakietów sieciowych. Ta tablica jest niezbędna dla systemu operacyjnego, aby wiedział, jak kierować ruch sieciowy do odpowiednich adresów IP. Używając 'route', administratorzy mogą dodawać, usuwać lub modyfikować trasy, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy konfiguracja sieci jest dynamiczna lub wymaga optymalizacji. Na przykład, aby dodać nową trasę do sieci 192.168.1.0 przez bramę 192.168.0.1, używamy polecenia 'route add -net 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0 gw 192.168.0.1'. Ta elastyczność i kontrola są zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu siecią, co czyni 'route' niezastąpionym narzędziem dla każdego specjalisty od sieci. Warto również pamiętać, że w nowszych dystrybucjach Linuxa polecenie 'ip route' staje się preferowanym sposobem zarządzania trasami, ponieważ dostarcza bardziej rozbudowanych opcji i lepsze wsparcie dla nowoczesnych funkcji sieciowych.

Pytanie 19

W systemie Linux, aby przejść do głównego katalogu w strukturze drzewiastej, używa się komendy

A. cd\

B. cd ..

C. cd /

D. cd/

Odpowiedzi, które nie prowadzą do przejścia do korzenia drzewa katalogów, mogą wydawać się logiczne, ale nie odpowiadają rzeczywistości działania systemu Linux. 'cd/' bez spacji może wydawać się poprawne, jednak pomija standardy dotyczące formatowania poleceń, co może prowadzić do nieporozumień. W systemie Linux ważne jest, aby polecenia były poprawnie sformatowane, aby mogły być zrozumiane przez powłokę. Jest to przykład typowego błędu, gdzie użytkownicy zapominają o konieczności użycia spacji po 'cd' przed znakiem '/', co obniża czytelność i może prowadzić do niezamierzonych błędów. Z kolei 'cd\' jest poleceniem, które nie jest rozpoznawane w systemach Linux, ponieważ backslash (\) jest używany jako separator ścieżek w systemach Windows, a nie w Unix-like. Stąd, jego użycie w Linuxie prowadzi do niepoprawnego działania, co jest częstym błędem w myśleniu, gdy użytkownicy przenoszą nawyki z jednego systemu na drugi. Wreszcie, 'cd ..' przenosi nas do katalogu nadrzędnego, a nie do korzenia, co może prowadzić do frustracji, gdy użytkownicy próbują uzyskać dostęp do najwyższego poziomu hierarchii plików. Kluczowym aspektem nawigacji w systemie Linux jest zrozumienie, jak działa hierarchia plików i jakie polecenia są odpowiednie do wykonania określonych zadań, co jest podstawą efektywnego zarządzania systemem.

Pytanie 20

Zgodnie z normą PN-EN 50173, minimalna liczba punktów rozdzielczych, które należy zainstalować, wynosi

A. 1 punkt rozdzielczy na każde 250 m2 powierzchni

B. 1 punkt rozdzielczy na cały wielopiętrowy budynek

C. 1 punkt rozdzielczy na każde 100 m2 powierzchni

D. 1 punkt rozdzielczy na każde piętro

Odpowiedź wskazująca na konieczność instalowania jednego punktu rozdzielczego na każde piętro zgodna jest z normą PN-EN 50173, która reguluje wymagania dotyczące systemów okablowania strukturalnego. Norma ta zapewnia wytyczne dotyczące projektowania i wykonania instalacji telekomunikacyjnych, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia efektywności i niezawodności komunikacji w budynkach. Ustalając, że na każde piętro powinien przypadać przynajmniej jeden punkt rozdzielczy, norma ta pomaga w optymalizacji rozkładu sygnału oraz dostępu do infrastruktury sieciowej. W praktyce oznacza to, że w budynkach wielopiętrowych, z odpowiednią liczbą punktów rozdzielczych, można znacznie zwiększyć elastyczność i skalowalność systemów telekomunikacyjnych. Dobrym przykładem zastosowania tej zasady jest budynek biurowy, gdzie każdy poziom może mieć dedykowane punkty dostępu do sieci, co ułatwia zarządzanie kablami oraz zapewnia lepszą jakość usług. Ponadto, spełnienie tych wymagań przyczynia się do przyszłej modernizacji systemów bez konieczności ogromnych inwestycji w infrastrukturę.

Pytanie 21

Która z usług na serwerze Windows umożliwi użytkownikom końcowym sieci zaprezentowanej na ilustracji dostęp do Internetu?

A. Usługa rutingu

B. Usługa drukowania

C. Usługa udostępniania

D. Usługa LDS

Usługa rutingu jest kluczowym elementem umożliwiającym urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do Internetu poprzez przekierowywanie pakietów sieciowych pomiędzy różnymi segmentami sieci. Na serwerach Windows funkcja rutingu jest realizowana poprzez rolę Routing and Remote Access Services (RRAS). Umożliwia ona nie tylko tradycyjny routing, ale także implementację funkcji takich jak NAT (Network Address Translation), co jest niezbędne w przypadku, gdy sieć lokalna korzysta z adresów IP prywatnych. Dzięki NAT, adresy IP prywatne mogą być translokowane na publiczne, co umożliwia komunikację z Internetem. W praktyce, aby skonfigurować serwer do pełnienia roli routera, należy zainstalować usługę RRAS i odpowiednio skonfigurować tablice routingu oraz reguły NAT. Dobrym przykładem zastosowania jest mała firma, gdzie serwer z zainstalowanym RRAS pozwala wszystkim komputerom w sieci lokalnej na dostęp do Internetu, jednocześnie zabezpieczając sieć poprzez kontrolowanie przepływu pakietów i filtrowanie ruchu, zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa sieciowego.

Pytanie 22

Skoro jedna jednostka alokacji to 1024 bajty, to ile klastrów zajmują pliki przedstawione w tabeli na dysku?

A. 4 klastry

B. 6 klastrów

C. 5 klastrów

D. 3 klastry

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących alokacji pamięci na dysku. Często popełnianym błędem jest zliczanie wielkości plików bez uwzględnienia, jak te pliki są właściwie alokowane w jednostkach zwanych klastrami. Na przykład, jeżeli ktoś wybiera 3 klastry, może to sugerować, że zlicza tylko pliki, które w pełni wypełniają klastry, co prowadzi do pominięcia faktu, że niektóre pliki zajmują mniej niż 1024B, a tym samym wykorzystują przestrzeń dyskową w sposób nieefektywny. W przypadku wyboru 4 klastrów, może to wynikać z błędnego założenia, że ostatni plik Domes.exr nie wymaga pełnego klastra, co jest błędne, ponieważ każdy plik musi być przypisany do jednego klastra, nawet jeśli jego rozmiar jest znacznie mniejszy od 1024B. Ostatecznie, wybór 6 klastrów jest również nieprawidłowy, ponieważ przekracza całkowitą liczbę klastrów potrzebnych do przechowywania wszystkich plików. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy klaster jest jednostką alokacji pamięci, i nawet jeśli nie jest w pełni wykorzystany, nadal zajmuje miejsce na dysku, co było istotnym elementem w tym pytaniu. Oprócz tego ważne jest, aby pamiętać o praktykach efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową, co może wpłynąć na wydajność systemów komputerowych.

Pytanie 23

Protokołem kontrolnym w obrębie rodziny TCP/IP, który ma na celu między innymi identyfikowanie usterek w urządzeniach sieciowych, jest

A. IMAP

B. ICMP

C. SMTP

D. FDDI

ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest kluczowym protokołem w rodzinie TCP/IP, którego głównym zadaniem jest przesyłanie komunikatów kontrolnych dotyczących stanu sieci. Protokół ten umożliwia m.in. wykrywanie awarii urządzeń sieciowych poprzez wysyłanie komunikatów błędów, takich jak 'destination unreachable' lub 'time exceeded'. Przykładem zastosowania ICMP jest polecenie 'ping', które wysyła pakiety ICMP Echo Request do docelowego hosta w celu sprawdzenia jego dostępności oraz mierzenia czasu odpowiedzi. To narzędzie jest niezwykle przydatne w diagnostyce sieci, pozwalając administratorom na szybkie identyfikowanie problemów związanych z połączeniami i opóźnieniami. ICMP jest zgodne z dokumentem RFC 792, który definiuje jego funkcje oraz sposoby implementacji, a jego stosowanie jest zalecane w dobrych praktykach zarządzania siecią. Ponadto, ICMP odgrywa istotną rolę w procesie routingu, pomagając routerom w podejmowaniu decyzji o najlepszych trasach przesyłania danych.

Pytanie 24

Prezentowany komunikat pochodzi z wykonania polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
           NT_SERVICE\TrustedInstaller:(OI)(CI)(IO)(F)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Administratorzy:(M)
           BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
           BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
           TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. subst C:Windows

B. attrib C:Windows

C. path C:Windows

D. icacls C:Windows

Polecenie icacls jest używane do zarządzania uprawnieniami do plików i folderów w systemie Windows. Umożliwia przeglądanie i modyfikowanie list kontroli dostępu (ACL) dla plików oraz katalogów, co jest kluczowe w kontekście zarządzania bezpieczeństwem danych na komputerze. W przypadku folderu C:Windows polecenie icacls wyświetla listę uprawnień przypisanych do różnych użytkowników i grup, takich jak TrustedInstaller czy BUILTINAdministratorzy. Dzięki icacls można modyfikować uprawnienia, dodając nowe reguły lub zmieniając istniejące, co jest często praktykowanym działaniem w administracji systemami. Przykładowo, można przypisać pełne uprawnienia do folderu dla konkretnego użytkownika lub grupy, co może być konieczne dla instalacji oprogramowania lub w celu zapewnienia dostępu do niezbędnych zasobów systemowych. Narzędzie to wspiera także kopiowanie uprawnień między różnymi zasobami, co ułatwia zarządzanie dużą infrastrukturą IT. Ogólnie, stosowanie icacls zgodnie z najlepszymi praktykami i zasadami bezpieczeństwa pozwala na efektywne zarządzanie dostępem do zasobów systemowych, minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 25

Zawarty w listingach kod zawiera instrukcje pozwalające na

Switch>enable
 Switch#configure terminal
 Switch(config)#interface range fastEthernet 0/1-10
 Switch(config-if-range)#switchport access vlan 10
 Switch(config-if-range)#exit

A. zmianę prędkości dla portu 0/1 na fastethernet

B. przypisanie nazwy fastEthernet pierwszym dziesięciu portom switcha

C. wyłączenie portów 0 i 1 ze sieci vlan

D. utworzenie wirtualnej sieci lokalnej o nazwie vlan 10 na przełączniku

Zmiana ustawienia prędkości dla portu nie jest wspomniana w przedstawionym listing'u, ponieważ żadne z poleceń nie odnosi się do konfiguracji prędkości portu; byłyby to komendy takie jak speed 100 lub duplex full, które nie występują w pokazanym fragmencie. Usunięcie portów z sieci VLAN wymagałoby polecenia no switchport access vlan lub podobnego, co również nie pojawia się w listing'u, ponieważ zamiast tego porty są przypisywane do VLAN 10. Ustawienie nazwy fastEthernet dla portów w przełączniku nie jest możliwe przy użyciu przedstawionych poleceń, jako że komenda interface range fastEthernet 0/1-10 i switchport access vlan 10 dotyczą przypisywania VLAN a nie nadawania nazw. Typowym błędem w myśleniu może być także interpretacja polecenia interface range jako przyporządkowania nazwy, co w rzeczywistości definiuje zakres portów do konfiguracji. Istotnym aspektem jest zrozumienie, że VLAN służy do logicznego oddzielania sieci w ramach jednej infrastruktury fizycznej, co jest kluczową funkcją w nowoczesnych sieciach, szczególnie w środowiskach dużych firm, gdzie konieczne jest zarządzanie ruchem sieciowym i zapewnienie bezpieczeństwa bezpośrednio na poziomie przełącznika. Zapewnienie odpowiedniej konfiguracji VLAN umożliwia oddzielenie ruchu, co jest niezbędne w kontekście zarządzania siecią, zwiększając bezpieczeństwo i efektywność operacyjną organizacji.

Pytanie 26

Na przedstawionym zdjęciu złącza pozwalają na

A. zapewnienie dodatkowego zasilania dla kart graficznych

B. zapewnienie zasilania dla urządzeń ATA

C. zapewnienie zasilania dla urządzeń SATA

D. zapewnienie zasilania dla urządzeń PATA

Złącza przedstawione na fotografii to standardowe złącza zasilania SATA. SATA (Serial ATA) to popularny interfejs używany do podłączania dysków twardych i napędów optycznych w komputerach. Złącza zasilania SATA charakteryzują się trzema napięciami: 3,3 V 5 V i 12 V co umożliwia zasilanie różnorodnych urządzeń. Standard SATA jest używany w większości nowoczesnych komputerów ze względu na szybki transfer danych oraz łatwość instalacji i konserwacji. Zasilanie SATA zapewnia stabilną i efektywną dystrybucję energii do dysków co jest kluczowe dla ich niezawodnej pracy. Dodatkowym atutem jest kompaktowy design złącza które ułatwia zarządzanie przewodami w obudowie komputera co jest istotne dla przepływu powietrza i chłodzenia. Przy projektowaniu systemów komputerowych zaleca się zwracanie uwagi na jakość kabli zasilających aby zapewnić długowieczność i stabilność podłączonych urządzeń. Wybierając zasilacz komputerowy warto upewnić się że posiada on wystarczającą ilość złącz SATA co pozwoli na przyszłą rozbudowę systemu o dodatkowe napędy czy dyski.

Pytanie 27

Wykorzystanie polecenia net accounts w konsoli systemu Windows, które ustawia maksymalny okres ważności hasła, wymaga zastosowania opcji

A. /FORCELOGOFF

B. /EXPIRES

C. /MAXPWAGE

D. /TIMES

Opcje /TIMES, /EXPIRES i /FORCELOGOFF niestety nie są odpowiednie, gdy mówimy o ustalaniu maksymalnej liczby dni ważności hasła. /TIMES służy do określenia godzin, w których użytkownicy mogą logować się do systemu, ale to zupełnie inny temat. /EXPIRES dotyczy daty wygaszenia konta użytkownika, a nie hasła, więc nie ma to wpływu na politykę haseł. Z kolei /FORCELOGOFF to opcja do wymuszania wylogowania użytkownika po pewnym czasie, co znowu mało ma wspólnego z hasłami. Często wybór tych opcji wynika z braku pełnego zrozumienia zasad bezpieczeństwa w systemach. Administratorzy powinni bardziej skupić się na zarządzaniu hasłami, żeby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa.

Pytanie 28

Na ilustracji zaprezentowano porty, które są częścią karty

A. faksmodemowej

B. sieciowej

C. dźwiękowej

D. telewizyjnej

Gniazda przedstawione na zdjęciu to typowe porty RJ-45, które są powszechnie stosowane w kartach sieciowych. Karty sieciowe (NIC - Network Interface Card) to urządzenia, które umożliwiają komputerowi komunikację z siecią komputerową, zarówno przewodową jak i bezprzewodową. Standardowe gniazdo RJ-45 jest używane do podłączania kabla Ethernet, który jest najczęściej używanym medium transmisyjnym w sieciach lokalnych (LAN). Dzięki temu połączeniu możemy uzyskać dostęp do internetu lub innych zasobów sieciowych, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak praca zdalna, dostęp do baz danych czy przesyłanie plików. W nowoczesnych kartach sieciowych, oprócz standardowego portu RJ-45, mogą być także dostępne diody LED informujące o statusie połączenia, co pozwala na szybkie zdiagnozowanie problemów z siecią. Karty sieciowe mogą obsługiwać różne prędkości transmisji, takie jak 100 Mbps, 1 Gbps, czy nawet 10 Gbps, co pozwala na dostosowanie się do wymagań użytkownika i infrastruktury sieciowej. Poprawne zrozumienie funkcji i zastosowania kart sieciowych jest kluczowe dla każdego specjalisty IT, ponieważ sieć jest fundamentem współczesnej komunikacji cyfrowej.

Pytanie 29

Która z licencji ma charakter grupowy i pozwala instytucjom komercyjnym oraz organizacjom edukacyjnym, państwowym i charytatywnym na zakup większej ilości oprogramowania firmy Microsoft na korzystnych zasadach?

A. MOLP

B. MPL

C. OEM

D. APSL

Licencja MOLP (Microsoft Open License Program) jest stworzona z myślą o instytucjach komercyjnych, edukacyjnych, państwowych oraz charytatywnych, umożliwiając im zakup oprogramowania Microsoft w korzystniejszych warunkach. MOLP pozwala na elastyczne zarządzanie licencjami, co jest kluczowe dla organizacji, które potrzebują większej liczby stanowisk roboczych. Program ten oferuje znaczne oszczędności w porównaniu z zakupem pojedynczych licencji, a także ułatwia aktualizację oprogramowania i zarządzanie nim. Na przykład, szkoły i uczelnie mogą nabyć licencje na Microsoft Office w pakiecie, co pozwala na zredukowanie kosztów i uproszczenie procesu zakupu. Dodatkowo, MOLP oferuje możliwość dostępu do nowych wersji oprogramowania, co jest zgodne z polityką ciągłego doskonalenia i innowacji, jaką promuje Microsoft. Program ten jest zgodny z zasadami licencjonowania opartymi na urządzeniach i użytkownikach, co daje dodatkową elastyczność i dostosowanie do potrzeb organizacji.

Pytanie 30

Wskaż ilustrację przedstawiającą materiał eksploatacyjny charakterystyczny dla drukarek żelowych?

A. rys. A

B. rys. B

C. rys. C

D. rys. D

Pozostałe opcje przedstawiają materiały eksploatacyjne charakterystyczne dla innych technologii drukowania, które nie są związane z drukarkami żelowymi. Rysunek A pokazuje kartridże z tuszem atramentowym, które są używane w tradycyjnych drukarkach atramentowych. Ten rodzaj tuszu, oparty na wodzie, ma tendencję do rozmazywania się i dłuższego czasu schnięcia, co może być problematyczne w przypadku drukowania dokumentów kolorowych. Rysunek B przedstawia taśmę barwiącą, typową dla drukarek igłowych, które są rzadko używane w nowoczesnych środowiskach ze względu na niską jakość druku i hałas. Taśmy barwiące wymagają fizycznego uderzenia igieł w papier, co ogranicza ich zastosowanie głównie do drukowania faktur lub paragonów. Rysunek D pokazuje filament do drukarek 3D, które drukują trójwymiarowe obiekty poprzez nakładanie kolejnych warstw materiału. Filamenty zazwyczaj są wykonane z tworzyw sztucznych jak PLA lub ABS i nie mają związku z drukiem dokumentów. Częstym błędem jest mylenie różnych technologii druku na podstawie ogólnego wyglądu materiałów eksploatacyjnych bez rozróżnienia ich specyficznych właściwości i zastosowań. Drukarki żelowe są unikalne ze względu na swoje zastosowania i specyfikę tuszu, co odróżnia je od innych rozwiązań drukarskich dostępnych na rynku.

Pytanie 31

Która z przedstawionych na rysunkach topologii jest topologią siatkową?

A. A

B. B

C. D

D. C

Topologia siatki charakteryzuje się tym że każdy węzeł sieci jest połączony bezpośrednio z każdym innym węzłem co zapewnia wysoką odporność na awarie Jeśli jedno połączenie zawiedzie dane mogą być przesyłane inną drogą co czyni tę topologię bardziej niezawodną niż inne rozwiązania W praktyce topologia siatki znajduje zastosowanie w systemach wymagających wysokiej dostępności i redundancji takich jak sieci wojskowe czy systemy komunikacji krytycznej W topologii pełnej siatki każdy komputer jest połączony z każdym innym co zapewnia maksymalną elastyczność i wydajność Jednak koszty wdrożenia i zarządzania taką siecią są wysokie ze względu na liczbę wymaganych połączeń Z tego powodu częściej spotykana jest topologia częściowej siatki gdzie nie wszystkie węzły są bezpośrednio połączone ale sieć nadal zachowuje dużą odporność na awarie Topologia siatki jest zgodna z dobrymi praktykami projektowania sieci w kontekście niezawodności i bezpieczeństwa Przykłady jej zastosowania można znaleźć również w zaawansowanych sieciach komputerowych gdzie niezawodność i bezpieczeństwo są kluczowe

Pytanie 32

NAT64 (Network Address Translation 64) to proces, który dokonuje mapowania adresów

A. MAC na adresy IPv4

B. IPv4 na adresy IPv6

C. IPv4 na adresy MAC

D. prywatne na adresy publiczne

NAT64 jest technologią translacji adresów, która umożliwia komunikację między sieciami IPv4 i IPv6, co jest niezbędne w dobie przechodzenia na nowy protokół. NAT64 realizuje mapowanie adresów IPv4 na adresy IPv6, co pozwala na wykorzystanie istniejącej infrastruktury IPv4 w środowisku IPv6. Przykładem zastosowania NAT64 może być sytuacja, gdy organizacja posiada zasoby dostępne tylko w IPv4, ale użytkownicy korzystają z sieci IPv6. Umożliwiając dostęp do tych zasobów, NAT64 przyczynia się do płynnej migracji i współistnienia obu protokołów. Technologia ta jest zgodna z wytycznymi IETF, które podkreślają znaczenie interoperacyjności między różnymi protokołami. Ponadto, NAT64 współpracuje z mechanizmem DNS64, który mapuje zapytania DNS IPv6 na odpowiednie adresy IPv4, co stanowi ważny element ekosystemu sieciowego. Dzięki NAT64 administratorzy sieci mogą efektywnie zarządzać przejściem z IPv4 na IPv6, co jest kluczowe w kontekście globalnego wyczerpywania się adresów IPv4.

Pytanie 33

Jakie polecenie w systemie Linux służy do przypisania adresu IP oraz maski podsieci dla interfejsu eth0?

A. ipconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0

B. ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0

C. ifconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0

D. ipconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0

Wszystkie inne odpowiedzi mają poważne błędy, bo używasz 'ipconfig', które działa głównie na Windowsie, a nie na Linuxie. To jest często mylone z 'ifconfig', więc nic dziwnego, że się to zdarza. Dodatkowo, jeżeli używasz 'mask' zamiast 'netmask', to tutaj też jest nieporozumienie. W systemach Unix właściwy termin to 'netmask' i tak powinno być. 'Mask' może wprowadzać w błąd, bo to nie jest standardowe określenie na maskę podsieci. Kluczowe jest, żeby zrozumieć, jak to działa, no bo od tego zależy, jakie adresy IP są w danej podsieci i jak ten ruch się kieruje. Dlatego warto znać właściwe narzędzia i polecenia w Linuxie. No i zamiast 'ifconfig' lepiej korzystać z 'ip', bo daje większe możliwości.

Pytanie 34

Jakie jest tworzywo eksploatacyjne w drukarce laserowej?

A. kaseta z tonerem

B. taśma drukująca

C. zbiornik z tuszem

D. laser

Kaseta z tonerem jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w drukarkach laserowych. Toner to proszek, który przyczepia się do bibuły, tworząc tekst i obrazy podczas procesu drukowania. W przeciwieństwie do tuszu używanego w drukarkach atramentowych, toner jest formą suchego materiału, co pozwala na szybsze i bardziej precyzyjne drukowanie. Standardowe kasety z tonerem są projektowane tak, aby współpracować z konkretnymi modelami drukarek, co zapewnia optymalną jakość druku oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia urządzenia. Ponadto, wiele nowoczesnych modeli drukarek laserowych oferuje funkcje oszczędzania energii i automatycznego zarządzania tonerem, co przekłada się na niższe koszty eksploatacji. Warto również podkreślić, że kasety z tonerem mogą być dostępne w różnych pojemnościach, co pozwala dostosować je do potrzeb użytkownika, szczególnie w biurach, gdzie drukowanie odbywa się na dużą skalę. W kontekście standardów, wiele firm produkujących tonery przestrzega norm ISO dotyczących jakości druku oraz ochrony środowiska.

Pytanie 35

Adres MAC (Medium Access Control Address) to sprzętowy identyfikator karty sieciowej Ethernet w warstwie modelu OSI

A. trzeciej o długości 48 bitów

B. trzeciej o długości 32 bitów

C. drugiej o długości 48 bitów

D. drugiej o długości 32 bitów

Adres MAC (Medium Access Control Address) jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym do interfejsu sieciowego, który działa na drugiej warstwie modelu OSI, czyli na warstwie łącza danych. Ma długość 48 bitów, co pozwala na stworzenie ogromnej liczby unikalnych adresów, zatem w praktyce każdy sprzęt, który łączy się z siecią, ma przypisany własny adres MAC. Adresy MAC są używane w sieciach Ethernet oraz Wi-Fi do identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Przykładowo, gdy komputer próbuje wysłać dane do innego urządzenia w tym samym lokalnym segmencie sieci, wykorzystuje adres MAC odbiorcy do skierowania pakietów danych. Warto również zauważyć, że adresy MAC są podstawą dla protokołów takich jak ARP (Address Resolution Protocol), który służy do mapowania adresów IP na adresy MAC. Dlatego też zrozumienie adresów MAC jest kluczowe dla projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 36

Jakie urządzenia wyznaczają granice domeny rozgłoszeniowej?

A. wzmacniacze sygnału

B. rutery

C. przełączniki

D. huby

Rutery są mega ważne, jeśli chodzi o granice domeny rozgłoszeniowej w sieciach komputerowych. Ich główne zadanie to przepychanie pakietów danych między różnymi sieciami, co jest niezbędne, żeby dobrze segregować ruch rozgłoszeniowy. Gdy pakiety rozgłoszeniowe trafiają do rutera, to on nie puszcza ich dalej do innych sieci. Dzięki temu zasięg rozgłosu ogranicza się tylko do danej domeny. Rutery działają według różnych protokołów IP, które mówią, jak te dane mają być przesyłane w sieci. Dzięki ruterom można nie tylko lepiej zarządzać ruchem, ale też podnieść bezpieczeństwo sieci przez segmentację. Na przykład w dużych firmach różne działy mogą mieć swoje własne sieci, a ruter pomoże, żeby info nie szło gdzie nie trzeba. Takie rozdzielenie poprawia też wydajność sieci, bo eliminuje zbędny ruch rozgłoszeniowy, co jest całkiem zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu i zarządzaniu sieciami.

Pytanie 37

Jakie urządzenie sieciowe zostało pokazane na ilustracji?

A. Adapter IrDA

B. Karta sieciowa WiFi

C. Adapter Bluetooth

D. Modem USB

Adapter IrDA to urządzenie służące do bezprzewodowej transmisji danych na krótkie odległości wykorzystując podczerwień. Jest to technologia, która była popularna w urządzeniach takich jak telefony komórkowe i laptopy przed upowszechnieniem się Bluetooth i WiFi. Ze względu na ograniczony zasięg i wymóg bezpośredniej linii widzenia między urządzeniami, IrDA jest rzadko używana we współczesnych urządzeniach. Adapter Bluetooth, z kolei, umożliwia komunikację na krótkie dystanse między różnymi urządzeniami elektronicznymi, jak komputery, telefony czy zestawy słuchawkowe. Bluetooth jest powszechnie stosowany ze względu na swoją uniwersalność i niewielkie zużycie energii, jednak nie jest odpowiedni do połączeń internetowych wymagających dużych prędkości transmisji danych. Karta sieciowa WiFi pozwala na bezprzewodowe połączenie z siecią lokalną, korzystając z technologii WiFi. Jest to standard w większości nowoczesnych urządzeń, umożliwiający szybkie połączenie z Internetem bez użycia przewodów. Mimo swoich zalet, karta WiFi jest urządzeniem stacjonarnym, a nie przenośnym, jak modem USB. Zrozumienie różnic między tymi technologiami pozwala na świadome dobieranie odpowiednich narzędzi do konkretnych potrzeb komunikacyjnych i sieciowych. Ostatecznie, wybór odpowiedniego urządzenia zależy od specyficznych wymagań użytkownika oraz warunków, w jakich ma być wykorzystywane, z uwzględnieniem dostępności sieci i potrzebnej mobilności.

Pytanie 38

Do kategorii oprogramowania określanego jako malware (z ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowanie typu:

A. scumware

B. exploit

C. computer aided manufacturing

D. keylogger

Odpowiedź "computer aided manufacturing" (CAM) jest prawidłowa, ponieważ to oprogramowanie nie jest klasyfikowane jako malware. CAM to systemy wspomagające procesy produkcyjne, które zwiększają efektywność i precyzję wytwarzania. Przykłady zastosowania obejmują programy do projektowania wspomaganego komputerowo (CAD), które są używane w inżynierii i architekturze. CAM jest zgodne z najlepszymi praktykami przemysłowymi, które kładą duży nacisk na automatyzację i optymalizację procesów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że oprogramowanie CAM przyczynia się do zmniejszenia błędów ludzkich oraz poprawy jakości produktów, co jest kluczowe w nowoczesnym przemyśle. W przeciwieństwie do tego, malware ma na celu szkodzenie użytkownikom lub systemom, a CAM jest narzędziem wspierającym rozwój i innowacyjność w branży. Rozpoznawanie różnic między tymi kategoriami oprogramowania jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa IT oraz skutecznego zarządzania procesami produkcyjnymi.

Pytanie 39

Aby uzyskać dostęp do adresu serwera DNS w ustawieniach karty sieciowej w systemie z rodziny Windows, należy wprowadzić polecenie

A. ipconfig /all

B. ping

C. ipconfig

D. arp -a

Polecenie 'ipconfig /all' jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia uzyskanie szczegółowych informacji o konfiguracji sieciowej. Wykorzystując to polecenie, użytkownik może zobaczyć adresy serwerów DNS, maski podsieci, adresy IP, oraz inne istotne dane dotyczące połączenia sieciowego. To szczególnie przydatne w diagnostyce problemów z połączeniem internetowym lub w przypadku konfigurowania sieci lokalnej. Dodatkowo, w kontekście praktycznych zastosowań, administratorzy systemów oraz technicy IT regularnie korzystają z 'ipconfig /all', aby zweryfikować konfigurację urządzeń oraz wprowadzone zmiany. Zgodnie z najlepszymi praktykami, znajomość tych poleceń jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem siecią, a umiejętność ich wykorzystania może znacznie ułatwić proces rozwiązywania problemów. Warto również wspomnieć, że 'ipconfig' bez dodatkowych parametrów pokaże jedynie podstawowe informacje, co czyni 'ipconfig /all' bardziej wszechstronnym narzędziem do analizy.

Pytanie 40

Jakie polecenie powinno się wykorzystać do zainstalowania pakietów Pythona w systemie Ubuntu z oficjalnego repozytorium?

A. apt-get install python3.6

B. yum install python3.6

C. pacman -S install python3.6

D. zypper install python3.6

Odpowiedź 'apt-get install python3.6' jest poprawna, ponieważ 'apt-get' to narzędzie do zarządzania pakietami w systemach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Użycie tego polecenia pozwala na instalację pakietów z oficjalnych repozytoriów, co jest zalecanym i bezpiecznym sposobem na dodawanie oprogramowania. 'apt-get' automatycznie rozwiązuje zależności między pakietami, co jest kluczowe dla prawidłowego działania aplikacji. Na przykład, aby zainstalować Python 3.6, wystarczy wpisać 'sudo apt-get install python3.6' w terminalu, co rozpocznie proces pobierania oraz instalacji Pythona. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie listy dostępnych pakietów za pomocą 'sudo apt-get update', aby mieć pewność, że instalowane oprogramowanie jest najnowsze i zawiera wszystkie poprawki bezpieczeństwa. Używając 'apt-get', można również zainstalować inne pakiety, takie jak biblioteki do obsługi Pythona, co znacząco zwiększa możliwości programistyczne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej