Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 08:53
Data zakończenia: 19 marca 2025 09:11

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na diagramie okablowania strukturalnego przy jednym z komponentów znajduje się oznaczenie MDF. Z którym punktem dystrybucji jest powiązany ten komponent?

A. Pośrednim

B. Budynkowym

C. Głównym

D. Kampusowym

Wybór budynkowego punktu dystrybucyjnego jako odpowiedzi może wydawać się logiczny, jednak w rzeczywistości budynkowy punkt dystrybucyjny (IDF, czyli Intermediate Distribution Frame) jest podpunktem w hierarchii okablowania strukturalnego, który obsługuje konkretne piętra czy sekcje budynku. IDF jest wykorzystywany do połączenia MDF z użytkownikami końcowymi, co oznacza, że nie pełni roli głównego węzła, a raczej pomocniczego. W kontekście odpowiedzi związanej z punktem kampusowym, ten typ dystrybucji odnosi się do połączenia między różnymi budynkami w obrębie jednego kampusu, co również nie jest zgodne z definicją MDF. Odpowiedź dotycząca punktu pośredniego również nie jest adekwatna, ponieważ punkt pośredni (także znany jako IDF) służy do dalszego rozdzielania sygnałów ze MDF do poszczególnych użytkowników, a nie jako główny węzeł. Typowe błędy myślowe w tym kontekście polegają na myleniu roli poszczególnych punktów dystrybucyjnych oraz niewłaściwym przypisaniu ich funkcji w schemacie okablowania, co prowadzi do zrozumienia, że każdy z takich punktów ma swoje ściśle określone zadanie w infrastrukturze sieciowej. Właściwe zrozumienie hierarchii i funkcji MDF jest kluczowe dla budowy wydajnych i efektywnych sieci komunikacyjnych.

Pytanie 2

Gdy chce się, aby jedynie wybrane urządzenia mogły uzyskiwać dostęp do sieci WiFi, należy w punkcie dostępowym

A. zmienić kod dostępu

B. zmienić typ szyfrowania z WEP na WPA

C. skonfigurować filtrowanie adresów MAC

D. zmienić częstotliwość radiową

Zmiana szyfrowania z WEP na WPA to na pewno krok naprzód, ale sama w sobie nie załatwia sprawy, jeśli chodzi o ograniczenie dostępu do naszej sieci WiFi. WEP to już przeszłość, a WPA (i nowocześniejsza wersja WPA2) daje znacznie lepsze zabezpieczenia. Choć WPA poprawia bezpieczeństwo danych w sieci, to nie sprawia, że możemy kontrolować, które urządzenia się z nią łączą. Zmiana hasła też nie wystarczy, bo to nie blokuje dostępu dla tych nieautoryzowanych urządzeń, które mogą zdobyć to hasło. Jeśli przypadkiem przekażemy hasło osobom, które nie powinny go mieć, to możemy narazić się na poważne problemy z bezpieczeństwem. A zmiana kanału radiowego? To tylko wpływa na jakość sygnału i zakłócenia. Ludzie często myślą, że wystarczy tylko hasło zmienić, ignorując fakt, że są inne, lepsze sposoby, jak na przykład filtrowanie adresów MAC, które dają większą kontrolę nad tym, kto ma dostęp. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, że samo szyfrowanie i zmiana hasła to za mało, by zapewnić bezpieczeństwo sieci WiFi – trzeba podejść do tematu kompleksowo i stosować różnorodne metody zabezpieczeń.

Pytanie 3

Aby stworzyć partycję w systemie Windows, należy skorzystać z narzędzia

A. devmgmt.msc

B. diskmgmt.msc

C. dsa.msc

D. dfsgui.msc

Odpowiedź 'diskmgmt.msc' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie systemowe w systemie Windows, które umożliwia zarządzanie dyskami i partycjami. Użytkownicy mogą za jego pomocą tworzyć, usuwać, formatować i zmieniać rozmiar partycji, co jest kluczowe przy organizacji przestrzeni dyskowej. Przykładowo, jeśli użytkownik chce podzielić dysk twardy na kilka mniejszych jednostek, aby lepiej zarządzać danymi, może to zrobić przy użyciu tego narzędzia. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu dysków oraz optymalizacja ich struktury, co może przyczynić się do lepszej wydajności systemu. Ponadto, diskmgmt.msc pozwala na przypisywanie liter dysków, co ułatwia ich identyfikację przez system oraz użytkowników. Używając tego narzędzia, można również zarządzać wolnym miejscem na dysku, co jest istotne w kontekście zachowania integralności danych oraz efektywności operacyjnej całego systemu operacyjnego. Warto zaznaczyć, że dostęp do tego narzędzia można uzyskać, wpisując 'diskmgmt.msc' w oknie uruchamiania (Win + R), co czyni go łatwo dostępnym dla użytkowników.

Pytanie 4

Urządzeniem stworzonym do generowania etykiet oraz kodów kreskowych, które działa dzięki roztopieniu pokrywy specjalnej taśmy, co powoduje, że barwnik z taśmy przylega do materiału, na którym odbywa się drukowanie jest drukarka

A. laserowa

B. igłowa

C. atramentowa

D. termotransferowa

Drukarki igłowe, laserowe i atramentowe mają zupełnie inną zasadę działania niż termotransferowe, co niektórzy mogą mylić. Drukarki igłowe nie używają taśmy pokrytej barwnikiem, tylko przenoszą tusz na papier przez igły, więc do etykiet raczej się nie nadają, a bardziej do dokumentów. Ich rolą jest druki wielowarstwowe, a nie tworzenie etykiet, gdzie liczy się jakość i tożsamość marki. Zresztą, drukarki laserowe działają na zasadzie fuzji i nanoszą tonery na papier z wysoką temperaturą, co też nie zapewnia trwałości jak w termotransferowych. A drukarki atramentowe, mimo że potrafią robić ładne obrazy, często nie mają odpowiednich materiałów do druku etykiet, które muszą wytrzymywać różne warunki. Tak więc, jeśli ktoś wybiera te technologie do druku etykiet, to może mieć sporo problemów z jakością i trwałością, co w efekcie prowadzi do nieefektywności w logistyce. Dlatego lepiej przemyśleć, co się wybiera do druku etykiet.

Pytanie 5

Jednym z programów ochronnych, które zabezpieczają system przed oprogramowaniem, które bez zgody użytkownika zbiera i przesyła jego dane osobowe, numery kart kredytowych, informacje o odwiedzanych stronach WWW, hasła oraz używane adresy e-mail, jest aplikacja

A. HDTune

B. Reboot Restore Rx

C. Spyboot Search & Destroy

D. FakeFlashTest

Spybot Search & Destroy to narzędzie antywirusowe i antyspyware, które skutecznie chroni system operacyjny przed zagrożeniami związanymi z oprogramowaniem szpiegującym. Oprogramowanie to jest zaprojektowane do identyfikowania, usuwania oraz ochrony przed różnorodnymi zagrożeniami, w tym przed programami, które nieautoryzowanie zbierają dane osobowe użytkowników. Spybot Search & Destroy skanuje system w poszukiwaniu wirusów, spyware, adware oraz innych form złośliwego oprogramowania, a także oferuje funkcje, takie jak immunizacja, która zapobiega instalacji potencjalnie szkodliwego oprogramowania. Przykładem praktycznego zastosowania Spybot jest sytuacja, gdy użytkownik instaluje nowe oprogramowanie, a Spybot automatycznie skanuje system, identyfikując i eliminując wszelkie zagrożenia, co znacznie poprawia bezpieczeństwo danych osobowych, numerów kart płatniczych i haseł. W świecie, gdzie cyberprzestępczość rośnie w zastraszającym tempie, stosowanie takiego oprogramowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych i bezpieczeństwa informatycznego, co powinno być standardem dla każdego użytkownika.

Pytanie 6

Kasety z drukarek po zakończeniu użytkowania powinny zostać

A. wyrzucone do pojemnika przeznaczonego na plastik

B. dostarczone do firmy zajmującej się utylizacją takich odpadów

C. przekazane do urzędu ochrony środowiska

D. wrzucone do pojemnika na odpady komunalne

Wybór opcji polegającej na przekazaniu zużytych kaset do firmy utylizującej tego typu odpady jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania odpadami. Firmy te posiadają odpowiednie licencje i technologie do bezpiecznej utylizacji oraz recyklingu materiałów, takich jak tusz i plastik, które mogą być szkodliwe dla środowiska, jeśli są niewłaściwie usuwane. Zgodnie z regulacjami prawnymi, odpady elektroniczne i ich komponenty powinny być przetwarzane przez wyspecjalizowane podmioty, które zapewniają, że materiały te są poddawane bezpiecznym procesom recyklingu, zmniejszając tym samym negatywny wpływ na środowisko. Przykładem może być współpraca z lokalnymi punktami zbiórki, które organizują zbiórki e-odpadów, a także z producentami sprzętu, którzy często oferują programy zwrotu starych kaset. Taka praktyka nie tylko sprzyja ochronie środowiska, ale także wspiera zrównoważony rozwój i pozytywnie wpływa na wizerunek firmy jako odpowiedzialnej społecznie.

Pytanie 7

Nie jest możliwe tworzenie okresowych kopii zapasowych z dysku serwera na przenośnych nośnikach typu

A. płyta DVD-ROM

B. karta SD

C. karta MMC

D. płyta CD-RW

Wybór nośników jak karty MMC, SD czy płyty CD-RW do backupu może wyglądać super, bo są łatwo dostępne i proste w użyciu. Ale mają swoje minusy, które mogą wpłynąć na to, jak dobrze zabezpieczają dane. Karty MMC i SD są całkiem popularne i pozwalają na zapis i usuwanie danych, co jest fajne do przenoszenia informacji. Aż tak już wygodne, ale bywają delikatne, więc może być ryzyko, że coś się popsuje i stracimy dane. Co do płyt CD-RW, to też da się na nich zapisywać, ale mają małą pojemność i wolniej przesyłają dane niż nowoczesne opcje jak dyski twarde czy SSD. W kontekście archiwizacji danych warto mieć nośniki, które są pojemniejsze i bardziej wytrzymałe, więc DVD-ROM nie nadają się za bardzo do regularnych backupów. Dlatego wybór nośnika na backup to coś, co trzeba dobrze przemyśleć, żeby nie narazić się na utratę ważnych danych.

Pytanie 8

W specyfikacji procesora można znaleźć informację: "Procesor 32bitowy". Co to oznacza?

A. procesor dysponuje 32 rejestrami

B. procesor dysponuje 32 bitami CRC

C. procesor dysponuje 32 liniami adresowymi

D. procesor dysponuje 32 liniami danych

Wybór odpowiedzi sugerujący, że procesor 32-bitowy ma 32 linie adresowe, jest mylący, ponieważ ilość linii adresowych odnosi się do możliwości adresowania pamięci, a nie do samego rozmiaru bitowego procesora. Procesor z 32-bitową architekturą rzeczywiście potrafi zaadresować 4 GB pamięci, co wynika z ograniczeń technicznych. Jednak liczba linii adresowych nie musi być równoznaczna z ilością bitów w architekturze. Z kolei informacja o 32 liniach danych nie jest adekwatna w kontekście tego pytania, ponieważ linie danych dotyczą transferu danych, a nie operacji obliczeniowych czy adresowania pamięci. W przypadku rejestrów, procesor 32-bitowy nie ma 32 rejestrów, ale zazwyczaj dysponuje ich mniej, a ich rozmiar wynosi 32 bity. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugerująca 32 bity CRC jest w ogóle niepoprawna, ponieważ CRC (cyclic redundancy check) to technika błędów w danych, która nie ma związku z podstawową architekturą procesora. Niezrozumienie tych podstawowych pojęć może prowadzić do mylnych wniosków, co jest częstym problemem w analizie architektury komputerowej. Kluczowe jest zrozumienie, że architektura 32-bitowa odnosi się do sposobu przetwarzania danych i operacji matematycznych w procesorze, a nie do ilości linii adresowych czy danych, co jest fundamentalne dla prawidłowego zrozumienia działania procesorów.

Pytanie 9

Który z parametrów czasowych w pamięci RAM określany jest jako czas dostępu?

A. RCD

B. RAT

C. CL

D. CR

RAT, CR i RCD to terminy, które mogą być mylące, jeśli chodzi o pamięć RAM, ale każdy z nich opisuje coś innego. RAT, czyli Read Access Time, nie jest zbyt popularnym terminem w dokumentacji technicznej, a tak naprawdę nie ma go w standardowej mowie. CR, czyli Command Rate, mówi o tym, jak kontroler pamięci zmienia się z modułami RAM i ile cykli zegarowych musi minąć, zanim wyśle kolejne polecenie. Natomiast RCD, czyli Row Column Delay, dotyczy opóźnienia dostępu do wierszy i kolumn w pamięci, ale to tylko część całego czasu dostępu. Często ludzie mylą te pojęcia z CL, ponieważ wszystkie one mają wpływ na wydajność, ale opisują różne rzeczy. Zrozumienie tych różnic jest ważne, zwłaszcza jeśli chcesz zoptymalizować komputer do bardziej profesjonalnych zastosowań.

Pytanie 10

Który protokół umożliwia rozproszoną wymianę i ściąganie plików?

A. BitTorrent

B. HTTPS

C. FTP

D. Radius

FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem zaprojektowanym do przesyłania plików między komputerami w sieci, jednak jest oparty na architekturze klient-serwer, co oznacza, że wszystkie pliki są przesyłane z jednego centralnego serwera do klientów. Taki model ma swoje ograniczenia, szczególnie w przypadku dużych plików lub w sytuacjach, gdy wiele osób próbuje pobrać te same dane, co prowadzi do przeciążenia serwera. RADIUS (Remote Authentication Dial-In User Service) to protokół służący do autoryzacji i uwierzytelniania użytkowników w sieciach komputerowych, a nie do przesyłania plików, więc jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to z kolei protokół używany do bezpiecznego przesyłania danych w sieci, zazwyczaj w kontekście przeglądania stron internetowych, a nie do rozproszonego transferu plików. Często przyczyną błędnej odpowiedzi jest mylenie różnych protokołów i ich funkcji, co może wynikać z braku wiedzy na temat ich specyfiki. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie konkretne funkcje i zastosowania mają poszczególne protokoły, aby uniknąć nieporozumień. W przypadku potrzeby efektywnego i skali transferu plików, BitTorrent jest rozwiązaniem, które wykorzystuje rozproszone podejście, co czyni je o wiele bardziej wydajnym dla dużych zbiorów danych.

Pytanie 11

Który z protokołów należy do warstwy transportowej, działa bez nawiązywania połączenia i nie posiada mechanizmów weryfikujących poprawność dostarczania danych?

A. UDP

B. IP

C. ICMP

D. TCP

IP (Internet Protocol) to protokół warstwy sieciowej, a nie transportowej, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest adresowanie i dostarczanie pakietów danych pomiędzy hostami w sieci. IP nie jest protokołem bezpołączeniowym w kontekście dostarczania danych, ponieważ operuje na bardziej podstawowym poziomie niż protokoły warstwy transportowej. TCP, z kolei, jest protokołem warstwy transportowej, który zapewnia niezawodne, połączeniowe przesyłanie danych, co jest przeciwieństwem mechanizmów UDP. TCP wykorzystuje techniki takie jak retransmisja, kontrola przepływu i kontrola błędów, aby zapewnić, że wszystkie dane dotrą w odpowiedniej kolejności oraz w nienaruszonej formie. ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem pomocniczym, który działa równolegle z IP i służy głównie do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych, takich jak ping. Często dochodzi do mylnych wniosków, gdyż protokoły te są ze sobą powiązane, ale pełnią różne funkcje. Właściwe zrozumienie architektury protokołów sieciowych oraz ich warstw jest kluczem do analizy i optymalizacji komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 12

Do weryfikacji integralności systemu plików w środowisku Linux trzeba zastosować polecenie

A. fstab

B. man

C. mkfs

D. fsck

Odpowiedzi 'fstab', 'man' oraz 'mkfs' odnoszą się do różnych elementów zarządzania systemem plików w Linuxie, jednak żaden z tych terminów nie jest właściwy w kontekście sprawdzania integralności systemu plików. 'fstab' (File System Table) to plik konfiguracyjny, który zawiera informacje o systemach plików, które mają być montowane podczas uruchamiania systemu. Jest to istotne narzędzie, ale nie ma bezpośredniego związku z kontrolą integralności. 'man' to polecenie służące do przeglądania dokumentacji systemowej i instrukcji obsługi, co może być przydatne do zrozumienia funkcji narzędzi, ale nie służy do sprawdzania systemu plików. Z kolei 'mkfs' (Make File System) to polecenie używane do formatowania partycji i tworzenia nowych systemów plików, co jest procesem przydatnym, ale również nie ma związku z kontrolą integralności już istniejących systemów plików. Typowym błędem myślowym jest pomylenie narzędzi do zarządzania systemem plików z narzędziami do ich naprawy. Kluczowym zadaniem 'fsck' jest analiza i naprawa uszkodzeń, co jest niezbędne w celu zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa danych. Dlatego, zrozumienie różnicy między tymi komendami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 13

Aby zorganizować pliki na dysku w celu poprawy wydajności systemu, należy:

A. usunąć pliki tymczasowe

B. odinstalować programy, które nie są używane

C. wykonać defragmentację

D. przeskanować dysk programem antywirusowym

Usuwanie plików tymczasowych, odinstalowywanie nieużywanych programów i skanowanie dysku programem antywirusowym to działania, które mogą poprawić wydajność systemu, ale nie są one bezpośrednio związane z procesem defragmentacji. Pliki tymczasowe, które są tworzone przez różne aplikacje w trakcie ich działania, zajmują przestrzeń na dysku, ale nie wpływają na fragmentację. Ich usunięcie może oczyścić miejsce, ale nie poprawi wydajności dysku, jeśli pliki są już rozproszone. Odinstalowanie nieużywanych programów z kolei zwalnia przestrzeń, jednak nie ma wpływu na sposób, w jaki są przechowywane już istniejące pliki na dysku. Również skanowanie antywirusowe jest istotne dla bezpieczeństwa systemu, ale nie jest metodą poprawy wydajności przyczyniającą się do porządkowania danych. W rzeczywistości, tego rodzaju działania mogą prowadzić do mylnego przekonania, że system jest optymalny, podczas gdy rzeczywisty problem fragmentacji danych nadal pozostaje. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że usunięcie plików rozwiąże problem powolnego działania systemu, zamiast zrozumieć, że przyczyna leży w organizacji danych na dysku. Dlatego kluczowe jest, aby użytkownicy rozumieli specyfikę działania dysków oraz różnice między HDD a SSD, co pozwala na skuteczniejsze zarządzanie wydajnością komputera.

Pytanie 14

Jeżeli szybkość pobierania danych z sieci wynosi 8 Mb/s, to w ciągu 6 s możliwe jest pobranie pliku o maksymalnej wielkości równej

A. 2 MB

B. 8 MB

C. 4 MB

D. 6 MB

Prędkość pobierania danych wynosząca 8 Mb/s oznacza, że urządzenie jest w stanie pobrać 8 megabitów danych w ciągu jednej sekundy. Aby obliczyć, ile danych można pobrać w czasie 6 sekund, należy pomnożyć prędkość przez czas: 8 Mb/s * 6 s = 48 Mb. Ponieważ jednostki są w megabitach, przeliczenie megabitów na megabajty jest kluczowe, gdyż 1 bajt to 8 bitów. Zatem 48 Mb / 8 = 6 MB. To pokazuje, że w ciągu 6 sekund można pobrać plik o maksymalnej wielkości 6 MB. Warto zaznaczyć, że w praktyce rzeczywista prędkość pobierania może być mniejsza z powodu różnych czynników, takich jak przeciążenie sieci, ograniczenia serwera czy jakość połączenia. Dlatego znajomość tych podstawowych obliczeń i możliwości jest kluczowa, zwłaszcza przy planowaniu pobierania dużych plików z internetu, co jest często praktykowane w codziennym użytkowaniu lub podczas pracy z dużymi zbiorami danych.

Pytanie 15

Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do przedstawionej konfiguracji serwisu DHCP w systemie Linux?

A. Karcie sieciowej urządzenia main przypisany zostanie adres IP 39:12:86:07:55:00

B. Komputery działające w sieci będą miały adres IP z zakresu 176.16.20.50 ÷ 176.16.20.250

C. System przekształci adres IP 192.168.221.102 na nazwę main

D. Komputery uzyskają adres IP z zakresu 176.16.20.251 ÷ 255.255.255.0

Wybór pierwszej odpowiedzi, która sugeruje, że system zamieni adres IP 192.168.221.102 na nazwę 'main', jest błędny, ponieważ adres IP podany w tej odpowiedzi nie znajduje się w zdefiniowanym zakresie DHCP. Konfiguracja DHCP przedstawiona w pytaniu obejmuje zakres od 176.16.20.50 do 176.16.20.250, co oznacza, że jakiekolwiek inne adresy IP, takie jak 192.168.221.102, są poza zasięgiem serwera DHCP i nie mogą być przypisane do żadnego hosta w tej konfiguracji. Tego rodzaju zamiana nazw na podstawie adresu IP jest związana z systemem DNS, a nie DHCP, co prowadzi do typowego błędu myślowego, w którym myli się funkcje tych dwóch systemów. Z kolei odpowiedź dotycząca adresu 176.16.20.251 jest również myląca, gdyż przekracza zdefiniowany zakres DHCP, co jest sprzeczne z zasadami działania tej usługi. Wreszcie, przypisywanie adresu MAC do adresu IP, co sugeruje trzecia odpowiedź, jest niepoprawne, ponieważ adres MAC jest adresem sprzętowym, a nie adresem IP, a przekazanie adresu MAC jako adresu IP nie ma sensu w kontekście konfiguracji DHCP. Adres MAC jest wykorzystywany do identyfikacji urządzenia w sieci, podczas gdy adres IP jest przypisywany do komunikacji w ramach tej sieci.

Pytanie 16

W lokalnej sieci udostępniono folder o nazwie egzamin jako udział specjalny, który znajduje się na komputerze oznaczonym jako SERWER_2 w głównym katalogu dysku C:. Jakie powinno być wyrażenie dostępu do katalogu egzamin, gdzie znajduje się folder główny dla konta użytkownika o danym loginie?

A. \SERWER_2egzamin$\%USERNAME%

B. \SERWER_2egzamin$\%USERNAME%

C. \SERWER_2$egzamin\%USERNAME%

D. \SERWER_2$egzamin$\%USERNAME%

Niepoprawne odpowiedzi zawierają istotne błędy w składni ścieżki dostępu do folderu udostępnionego. W pierwszej z nieprawidłowych odpowiedzi brakuje podwójnego backslasha na początku ścieżki, co jest kluczowym elementem oznaczającym, że mamy do czynienia z zasobem sieciowym. Bez tego symbolu system operacyjny może błędnie zinterpretować ścieżkę jako lokalną, co prowadzi do problemów z dostępem. Ponadto, w drugiej odpowiedzi użycie znaku '$' jest błędnie zintegrowane z częścią ścieżki do folderu, co sprawia, że nie jest ona zrozumiała dla systemu. Z kolei w trzeciej i czwartej odpowiedzi pominięto również backslash przed nazwą folderu, co również uniemożliwia prawidłowe rozpoznanie ścieżki w kontekście sieciowym. Takie typowe błędy mogą wynikać z braku znajomości zasad formatowania ścieżek w systemach operacyjnych. Warto podkreślić, że standardy określające struktury ścieżek są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego dostępu do zasobów oraz ich efektywnego zarządzania w sieci lokalnej.

Pytanie 17

Na ilustracji przedstawiona jest konfiguracja

A. przekierowania portów

B. wirtualnych sieci

C. rezerwacji adresów MAC

D. sieci bezprzewodowej

Wybór odpowiedzi związanej z siecią bezprzewodową jest błędny ponieważ na rysunku nie ma nic co odnosiłoby się do elementów specyficznych dla sieci bezprzewodowych jak punkty dostępowe czy konfiguracje SSID. Sieci bezprzewodowe wykorzystują technologie takie jak Wi-Fi które opierają się na standardach IEEE 802.11. Przekierowanie portów odnosi się do translacji adresów sieciowych (NAT) co jest związane z mapowaniem portów zewnętrznych na wewnętrzne adresy IP i porty. Jednak w kontekście rysunku nie ma żadnych wskazówek dotyczących konfiguracji NAT. Rezerwacja adresów MAC sugerowałaby ustawienia związane z przypisywaniem konkretnych adresów MAC do interfejsów sieciowych aby zapewnić kontrolę dostępu do sieci. Choć jest to funkcjonalność użyteczna w zarządzaniu sieciami to również nie dotyczy przedstawionego rysunku który koncentruje się na konfiguracji VLAN. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć z uwagi na ich zastosowanie w zarządzaniu siecią jednak każde z nich pełni odrębne funkcje i odnosi się do różnych aspektów administracji sieciowej. Poprawne rozpoznanie elementów VLAN jest kluczowe dla skutecznego zarządzania segmentacją sieci i jej bezpieczeństwem co ma fundamentalne znaczenie w nowoczesnych infrastrukturach IT

Pytanie 18

Bęben światłoczuły stanowi istotny komponent w funkcjonowaniu drukarki

A. Igłowej

B. Sublimacyjnej

C. Atramentowej

D. Laserowej

Drukarki igłowe, sublimacyjne i atramentowe działają na zupełnie innych zasadach, co powoduje, że bęben światłoczuły nie jest w nich stosowany. W przypadku drukarek igłowych, które wykorzystują mechanizm udarowy, tusz jest nanoszony na papier za pomocą igieł, które uderzają w taśmę barwiącą. Ta technologia opiera się na mechanice i nie wymaga skomplikowanych systemów elektronicznych ani bębna. Z kolei drukarki sublimacyjne wykorzystują proces sublimacji do przenoszenia barwnika na papier, gdzie ciepło powoduje, że barwnik przechodzi ze stanu stałego w gazowy, a następnie osiada na powierzchni papieru. Nie występuje tutaj żaden element odpowiedzialny za naświetlanie, co całkowicie wyklucza zastosowanie bębna światłoczułego. Drukarki atramentowe, z drugiej strony, wykorzystują głowice drukujące, które precyzyjnie nanoszą kropelki atramentu na powierzchnię papieru za pomocą technologii piezoelektrycznej lub termicznej. W tym przypadku również nie ma potrzeby stosowania bębna, jako że mechanizm działania opiera się na bezpośrednim nanoszeniu atramentu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ może pomóc w wyborze odpowiedniej technologii druku w zależności od potrzeb, takich jak jakość, wydajność czy koszty eksploatacji.

Pytanie 19

W systemie Linux, jak można znaleźć wszystkie pliki z rozszerzeniem txt, które znajdują się w katalogu /home/user i rozpoczynają się na literę a, b lub c?

A. ls /home/user/a?b?c?.txt

B. ls /home/user/[!abc]*.txt

C. ls /home/user/abc*.txt

D. ls /home/user/[a-c]*.txt

Odpowiedź 'ls /home/user/[a-c]*.txt' jest poprawna, ponieważ wykorzystuje wyrażenie regularne do określenia, że chcemy wyszukiwać pliki w katalogu /home/user, które zaczynają się na literę a, b lub c i mają rozszerzenie .txt. W systemach Unix/Linux, użycie nawiasów kwadratowych pozwala na definiowanie zbioru znaków, co w tym przypadku oznacza, że interesują nas pliki, których nazwy rozpoczynają się od wskazanych liter. Użycie znaku '*' na końcu oznacza, że wszystkie znaki po literze a, b lub c są akceptowane, co pozwala na wyszukiwanie dowolnych plików. Jest to przykład dobrych praktyk w posługiwaniu się powłoką Linux, gdzie umiejętność efektywnego wyszukiwania plików i folderów jest kluczowa dla zarządzania systemem. Przykładowe zastosowanie tego polecenia w codziennej pracy może obejmować wyszukiwanie dokumentów tekstowych, skryptów czy plików konfiguracyjnych, co znacznie przyspiesza proces organizacji i przetwarzania danych w systemie. Dodatkowo, znajomość wyrażeń regularnych jest niezbędna do automatyzacji zadań i pisania skryptów powłoki.

Pytanie 20

Aby odzyskać dane z dysku, który został sformatowany, warto użyć programu typu

A. p2p

B. recovery

C. sniffer

D. IRC

Odpowiedzi "IRC", "p2p" i "sniffer" nie są właściwe w kontekście odzyskiwania danych z sformatowanego dysku, ponieważ każda z tych koncepcji dotyczy zupełnie innych zadań i technologii. IRC (Internet Relay Chat) to protokół komunikacyjny służący do wymiany wiadomości w czasie rzeczywistym, a jego zastosowanie nie ma nic wspólnego z odzyskiwaniem danych. Użytkownicy mogą błędnie myśleć, że IRC mógłby być użyty do przesyłania danych, jednak w rzeczywistości jego funkcjonalność ogranicza się do komunikacji, a nie do manipulacji danymi na dyskach. P2P (peer-to-peer) to model sieciowy, w którym użytkownicy mogą wymieniać pliki bezpośrednio między sobą, co również nie ma zastosowania w procesie odzyskiwania danych z dysku. Użytkownicy mogą założyć, że P2P może być używane do odzyskiwania danych, ale jest to mylne, ponieważ P2P nie oferuje funkcji skanowania ani przywracania danych. Sniffer to narzędzie do monitorowania i przechwytywania pakietów danych w sieci, co również nie ma związku z odzyskiwaniem danych z nośników pamięci. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że takie narzędzie mogłoby pomóc w analizie danych, jednak sniffer nie ma zdolności do interakcji z systemem plików ani przywracania usuniętych informacji. W związku z tym, wybór odpowiednich narzędzi i technik do odzyskiwania danych jest kluczowy dla skuteczności całego procesu.

Pytanie 21

Na podstawie wyników działania narzędzia diagnostycznego chkdsk, które są przedstawione na zrzucie ekranu, jaka jest wielkość pojedynczego klastra na dysku?

Typ systemu plików to FAT32.
Wolumin FTP utworzono 12-11-2005 18:31
Numer seryjny woluminu: 3CED-3B31
Trwa sprawdzanie plików i folderów...
Zakończono sprawdzanie plików i folderów.
Trwa sprawdzanie wolnego miejsca na dysku...
Zakończono sprawdzanie wolnego miejsca na dysku.
System Windows sprawdził system plików i nie znalazł żadnych problemów.
  8 233 244 KB całkowitego miejsca na dysku.
      1 KB w 13 plikach ukrytych.
      2 KB w 520 folderach.
  1 537 600 KB w 4 952 plikach.
  6 690 048 KB jest dostępnych.

      4 096 bajtów w każdej jednostce alokacji.
  2 058 311 ogółem jednostek alokacji na dysku.
  1 672 512 jednostek alokacji dostępnych na dysku.

C:\>

A. 1 972 kB

B. 8 kB

C. 4 kB

D. 2 140 kB

Często jest tak, że wielkość klastra na dysku bywa mylnie rozumiana, przez co można zrobić błędne odpowiedzi. Rozmiar klastra to ważny parametr, który wpływa na efektywność przechowywania danych i wydajność operacji na dysku. Można pomylić klastry z całkowitą dostępną przestrzenią, co jest jednym z częstszych błędów. Na przykład, odpowiedzi, które mówią, że klaster może mieć 1972 kB albo 2140 kB są niepoprawne, bo odnoszą się do większych jednostek miary, jak wolna przestrzeń czy miejsce zajęte przez pliki. Jest też problem z myleniem klastrów z blokami w większych systemach plików, jak NTFS, bo te systemy mogą mieć inne jednostki alokacji. Co więcej, klaster 8 kB pokazuje źle zrozumiane standardy w FAT32, który zazwyczaj korzysta z klastrów o rozmiarze 4 kB. Zrozumienie, jak stosować to i w jakim kontekście jest kluczowe dla optymalizacji systemów komputerowych i efektywnego zarządzania przestrzenią na dysku, co ma realny wpływ na wydajność i stabilność infrastruktury IT.

Pytanie 22

Złącze o rozmiarze ferruli 1,25 to jakie?

A. MT-RJ

B. SC

C. RJ45

D. LC

Wybór innych typów złączy, takich jak MT-RJ, SC czy RJ45, nie jest zgodny z opisanym standardem ferruli o wielkości 1,25 mm. Złącze MT-RJ, choć stosunkowo małe, wykorzystuje inną konstrukcję, która różni się od LC, a jego ferrula ma szerszą średnicę. MT-RJ jest złączem wielodrożnym, co sprawia, że w praktyce jego zastosowanie jest ograniczone w kontekście gęstości połączeń. Złącze SC, natomiast, ma ferrulę o średnicy 2,5 mm, co czyni je większym i mniej odpowiednim do aplikacji o dużym zagęszczeniu. RJ45 to z kolei złącze stosowane w sieciach miedzianych, a nie w instalacjach światłowodowych, przez co nie można go porównywać pod względem technicznym z złączami optycznymi. W kontekście nowoczesnych instalacji telekomunikacyjnych, wybór odpowiedniego złącza jest kluczowy dla osiągnięcia wysokiej wydajności i niezawodności sieci. Zrozumienie różnic między tymi typami złączy oraz ich odpowiednich zastosowań w praktyce jest fundamentalne dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i wdrażaniem rozwiązań telekomunikacyjnych.

Pytanie 23

Jaki jest adres IP urządzenia, które pozwala innym komputerom w lokalnej sieci łączyć się z Internetem?

A. WINS

B. DNS

C. bramy (routera)

D. proxy

Wybór innych opcji jak WINS, DNS czy proxy w zasadzie nie oddaje tego, jak kluczowy jest adres IP bramy, gdy chodzi o dostęp do Internetu. WINS, czyli Windows Internet Name Service, pomaga w rozwiązywaniu nazw komputerów w lokalnej sieci na adresy IP, ale nie ma to nic wspólnego z bezpośrednim dostępem do Internetu. Można pomylić te techniki, bo obie dotyczą komunikacji, ale mają zupełnie inne zastosowania. DNS to system, który tłumaczy nazwy domen na adresy IP - przydatne do znajdowania serwerów w Internecie, ale on nie kieruje ruchem sieciowym – to zadanie dla bramy. Proxy za to działa jak pośrednik między nami a zewnętrznymi serwerami, np. może cachować dane czy filtrować treści, więc też nie spełnia funkcji bramy. Tak naprawdę, jak pominiemy bramę, nie będziemy mieli pełnego dostępu do Internetu. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak różne elementy w sieci działają i jakie mają role, bo to naprawdę pomaga w lepszym ogarnięciu struktur sieciowych i ich konfiguracji.

Pytanie 24

Na urządzeniu znajduje się symbol, który stanowi certyfikat potwierdzający zgodność sprzętu w zakresie emisji promieniowania, ergonomii, efektywności energetycznej oraz ekologii, co przedstawiono na rysunku

A. rysunek D

B. rysunek C

C. rysunek B

D. rysunek A

Wybranie niewłaściwego symbolu może wynikać z mylnego rozumienia zakresu certyfikacji i znaczenia symboli. Symbol CE choć często spotykany na urządzeniach elektronicznych nie jest związany z emisją promieniowania ergonomią czy ekologią. Jest to oznaczenie wskazujące że produkt spełnia wymagania dyrektyw Unii Europejskiej dotyczące bezpieczeństwa zdrowia i ochrony środowiska. Nie obejmuje jednak szczegółowych standardów dotyczących ergonomii czy energooszczędności tak jak TCO. Symbol B jest mniej znanym oznaczeniem które nie odnosi się do emisji promieniowania czy ekologii. Często może być związany z oznaczeniami jakości w specyficznych krajach ale nie spełnia szerokiego spektrum wymagań tak jak TCO. Symbol TÜV SÜD reprezentuje akredytację od niemieckiej firmy zajmującej się testowaniem i certyfikacją produktów. Chociaż TÜV SÜD może obejmować testy dotyczące bezpieczeństwa i jakości to nie skupia się głównie na aspektach ergonomii czy energooszczędności określanych przez TCO. Błędne zrozumienie tych symboli może wynikać z niewystarczającej wiedzy na temat zakresu certyfikacji i wymagań jakie muszą spełniać urządzenia do uzyskania konkretnych certyfikatów. Uważna analiza zakresu działania każdej certyfikacji pomaga w zrozumieniu dlaczego symbol TCO jest właściwym wyborem w kontekście wymagań dotyczących promieniowania ergonomii energooszczędności i ekologii co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju i komfortu użytkowania technologii w miejscu pracy.

Pytanie 25

Urządzenie sieciowe działające w trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, obsługujące adresy IP, to

A. repeater

B. hub

C. bridge

D. router

Wybór urządzenia sieciowego, które nie działa na trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, często prowadzi do nieporozumień. Hub jest urządzeniem działającym w warstwie fizycznej, co oznacza, że nie potrafi przetwarzać ani kierować pakietów danych. Jego funkcja ogranicza się do retransmisji sygnału elektrycznego do wszystkich podłączonych urządzeń, co rodzi problemy z efektywnością i bezpieczeństwem sieci. Repeater, również związany z warstwą fizyczną, służy jedynie do wzmacniania sygnału, co sprawia, że nie ma on zdolności do zarządzania ruchem na poziomie adresów IP. Z kolei bridge działa na drugiej warstwie modelu ISO/OSI, czyli warstwie łącza danych, gdzie jego zadaniem jest łączenie dwóch segmentów sieci lokalnej i redukcja kolizji. Choć bridge jest bardziej zaawansowany od huba, nie ma możliwości routingu pakietów między różnymi sieciami. W praktyce błędny wybór urządzenia prowadzi do spowolnienia sieci, trudności w zarządzaniu adresacją IP oraz narażenia na ataki, ponieważ brak odpowiednich mechanizmów zabezpieczeń nie pozwala na kontrolowanie dostępu do sieci. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi urządzeniami i ich zastosowaniem, aby unikać typowych pułapek w projektowaniu i implementacji sieci.

Pytanie 26

Parametry katalogowe przedstawione w ramce dotyczą dysku twardego

ST31000528AS

Seagate Barracuda 7200.12 ,32 MB,

Serial ATA/300, Heads 4, Capacity 1TB

A. o maksymalnym transferze zewnętrznym 300 MB/s

B. z pamięcią podręczną 12 MB

C. posiadającego cztery talerze

D. o pojemności 32 MB

Pojemność dysku wskazywana jako 32 MB jest myląca. Powszechnie dyski twarde oferują pojemności rzędu gigabajtów (GB) i terabajtów (TB), a 32 MB to wartość zbyt niska na dzisiejsze standardy użytkowe. Może to oznaczać raczej pamięć cache dysku, która tymczasowo przechowuje dane, aby przyspieszyć dostęp do nich. Z kolei pamięć cache 12 MB nie jest poprawnie wskazana, ponieważ obraz sugeruje pamięć cache 32 MB, co jest typowe dla dysków twardych, które korzystają z bufora do zwiększenia wydajności podczas odczytu i zapisu danych. Posiadanie 4 talerzy to inna kwestia, która odnosi się do fizycznej konstrukcji dysku talerzowego, gdzie dane są zapisywane na obrotowych dyskach magnetycznych. Liczba talerzy wpływa na fizyczną pojemność dysku, ale nie odnosi się bezpośrednio do transferu danych, który jest definiowany przez interfejs komunikacyjny, jak SATA. Wszystkie powyższe niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia specyfikacji technicznych, co może prowadzić do niewłaściwego doboru sprzętu w kontekście potrzeb użytkowych. Zrozumienie różnic między pojemnością, pamięcią cache oraz specyfikacją interfejsu jest kluczowe w ocenie wydajności i zastosowania dysków twardych w praktyce IT.

Pytanie 27

Jakie jest usytuowanie przewodów w złączu RJ45 według schematu T568A?

A. C

B. A

C. D

D. B

Sekwencje połączeń przewodów we wtykach RJ45 są kluczowe dla prawidłowego działania systemów sieciowych, a błędne ich wykonanie może prowadzić do zakłóceń lub całkowitego braku połączenia. Warianty połączeń A, B, C nie są zgodne z normą T568A. Częstym błędem popełnianym przez osoby wykonujące instalacje sieciowe jest mylenie norm T568A i T568B, co prowadzi do nieprawidłowego montażu kabli. Wariant A zaczyna się od biało-niebieskiego i niebieskiego co jest niezgodne z normą T568A. Podobnie wariant B, który zaczyna się od biało-pomarańczowego i pomarańczowego, co jest właściwe dla standardu T568B, ale nie T568A. Wariant C również nie spełnia wymagań normy, zaczynając od biało-brązowego i brązowego. Taki dobór przewodów może skutkować nieprawidłową transmisją danych lub jej całkowitym brakiem, a także zwiększonymi zakłóceniami elektromagnetycznymi. W prawidłowym okablowaniu warto zwrócić uwagę na jednolitą sekwencję kolorów, aby uniknąć błędów i zapewnić kompatybilność z innymi instalacjami sieciowymi. Przy pracy z okablowaniem stosowanie standardów, takich jak T568A, jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i wydajności infrastruktury sieciowej. Użytkownicy często mylnie zakładają, że sekwencja przewodów nie ma znaczenia co skutkuje trudnościami w diagnozowaniu problemów sieciowych.

Pytanie 28

Co robi polecenie Gpresult?

A. modyfikuje konfigurację zasad grupy

B. resetuje domyślne zasady grup dla kontrolera

C. pokazuje szczegóły dotyczące kontrolera

D. prezentuje wynikowy zbiór zasad dla użytkownika lub komputera

Wybór odpowiedzi dotyczącej aktualizacji ustawień zasad grupy, informacji o kontrolerze lub przywracania domyślnych zasad grup dla kontrolera jest niepoprawny, ponieważ każde z tych podejść nie odzwierciedla rzeczywistego działania polecenia Gpresult. Zasadniczo, aktualizacja zasad grupy odbywa się przez polecenie gpupdate, które wymusza synchronizację ustawień z kontrolerem domeny. Natomiast Gpresult nie zmienia żadnych ustawień; jego funkcja polega na prezentowaniu wyników, które już zostały zaaplikowane. Informacje o kontrolerze są dostępne przez inne komendy, takie jak nltest lub dsquery, które dostarczają szczegółowych danych dotyczących stanu i konfiguracji kontrolera domeny, ale nie są to funkcje Gpresult. Z kolei przywracanie domyślnych zasad grup dla kontrolera to proces, który wymaga zastosowania narzędzi administracyjnych do modyfikacji ustawień w Active Directory, a nie działania Gpresult. Typowym błędem myślowym przy wyborze takich odpowiedzi jest pomylenie narzędzi do zarządzania politykami z tymi, które tylko raportują ich stan. Kluczowe jest zrozumienie, że Gpresult to narzędzie diagnostyczne, a nie konfiguracyjne, co czyni jego rolę w zarządzaniu politykami grupowymi fundamentalnie inną.

Pytanie 29

Ile symboli switchy i routerów znajduje się na schemacie?

A. 8 switchy i 3 routery

B. 4 switche i 8 routerów

C. 3 switche i 4 routery

D. 4 switche i 3 routery

Odpowiedź zawierająca 4 przełączniki i 3 rutery jest poprawna ze względu na sposób, w jaki te urządzenia są reprezentowane na schematach sieciowych. Przełączniki często są przedstawiane jako prostokąty lub sześciany z symbolami przypominającymi przekrzyżowane ścieżki, podczas gdy rutery mają bardziej cylindryczny kształt z ikonami przypominającymi rotacje. Identyfikacja tych symboli jest kluczowa w projektowaniu i analizowaniu infrastruktury sieciowej. Przełączniki działają na poziomie drugiej warstwy modelu OSI i służą do przesyłania danych między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej LAN zarządzając tablicą adresów MAC. Rutery natomiast operują na warstwie trzeciej, umożliwiając komunikację między różnymi sieciami IP poprzez trasowanie pakietów do ich docelowych adresów. W praktyce, prawidłowe rozumienie i identyfikacja tych elementów jest nieodzowne przy konfigurowaniu sieci korporacyjnych, gdzie często wymagane jest łączenie wielu różnych segmentów sieciowych. Optymalizacja użycia przełączników i ruterów zgodnie z najlepszymi praktykami sieciowymi (np. stosowanie VLAN, routingu dynamicznego i redundancji) jest elementem kluczowym w tworzeniu stabilnych i wydajnych rozwiązań IT.

Pytanie 30

Najczęściej używany kodek audio przy ustawianiu bramki VoIP to

A. G.711

B. A.512

C. GSM

D. AC3

Wybór kodeków takich jak AC3, GSM czy A.512 wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowań oraz charakterystyki tych technologii. AC3, znany również jako Dolby Digital, jest kodekiem audio używanym głównie w przemyśle filmowym i telewizyjnym, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań VoIP, gdzie kluczową rolę odgrywa jakość i opóźnienia dźwięku. Jego zastosowanie w telekomunikacji jest ograniczone, ponieważ nie jest zoptymalizowany pod kątem komunikacji głosowej. Kodek GSM to z kolei kompresyjny kodek, który redukuje pasmo i może wprowadzać zniekształcenia w sygnale audio, co w kontekście VoIP jest niepożądane, zwłaszcza w sytuacjach wymagających wysokiej jakości rozmów. Z kolei A.512 nie jest powszechnie stosowanym kodekiem i nie jest uznawany w standardach telekomunikacyjnych, co czyni jego wybór nieadekwatnym do nowoczesnych aplikacji VoIP. Typowym błędem, który prowadzi do takich odpowiedzi, jest niewłaściwe zrozumienie, jakie kryteria powinna spełniać technologia audio w kontekście VoIP, w tym jakość dźwięku, opóźnienie oraz kompatybilność ze standardami branżowymi. Przez to, wybór kodeków powinien być oparty na ich efektywności w transmisji głosu w czasie rzeczywistym, co w przypadku G.711 jest osiągane bez utraty jakości i z minimalnym opóźnieniem.

Pytanie 31

Użytkownicy należący do grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku w systemie operacyjnym Windows Server. Dysponują jedynie uprawnieniami do „Zarządzania dokumentami”. Co należy uczynić, aby wyeliminować opisany problem?

A. Dla grupy Administratorzy należy odebrać uprawnienia „Drukuj”

B. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia „Drukuj”

C. Dla grupy Administratorzy należy odebrać uprawnienia „Zarządzanie dokumentami”

D. Dla grupy Pracownicy należy odebrać uprawnienia „Zarządzanie dokumentami”

Usunięcie uprawnień „Drukuj” dla grupy Administratorzy nie rozwiąże problemu, ponieważ administratorzy generalnie mają pełne uprawnienia do zarządzania drukarkami, a ich uprawnienia nie są zwykle ograniczane. Przypisanie błędnych uprawnień może prowadzić do zaistnienia sytuacji, w której administracja staje się bardziej skomplikowana, ponieważ administracja wymaga odpowiednich narzędzi i zasobów. Z kolei usunięcie uprawnień „Zarządzanie dokumentami” dla grupy Pracownicy wprowadziłoby dodatkowe ograniczenia, które nie są konieczne do rozwiązania problemu. Pracownicy bez tych uprawnień nie mogliby zarządzać dokumentami, co może hamować ich wydajność. Kolejnym błędnym założeniem jest przekonanie, że usunięcie uprawnień z ról administracyjnych poprawi sytuację; w rzeczywistości, takim działaniem można jedynie pogorszyć zarządzanie dostępem w organizacji. Kluczowe jest zrozumienie, że uprawnienia muszą być precyzyjnie dostosowane do ról i zadań użytkowników w przedsiębiorstwie, co zapewnia efektywność oraz bezpieczeństwo pracy. Efektywna administracja uprawnieniami powinna opierać się na analizie potrzeb użytkowników oraz ich ról w organizacji, co jest zgodne z zasadami zarządzania bezpieczeństwem informacji.

Pytanie 32

Wskaż technologię stosowaną do dostarczania Internetu, która jest połączona z usługą telewizji kablowej, w której światłowód oraz kabel koncentryczny pełnią rolę medium transmisyjnego.

A. PLC

B. HFC

C. GPRS

D. xDSL

Odpowiedzi takie jak PLC, xDSL czy GPRS nie są odpowiednie w kontekście pytania o technologię HFC. PLC, czyli Power Line Communication, wykorzystuje istniejące linie energetyczne do przesyłania danych, co ogranicza jego zastosowanie do krótkich odległości i często wiąże się z problemami z zakłóceniami sygnału. Technologia ta nie jest w stanie efektywnie dostarczać zarówno internetu, jak i telewizji kablowej w porównaniu do HFC. Z kolei xDSL (Digital Subscriber Line) to rodzina technologii, które wykorzystują linie telefoniczne do przesyłania danych. Chociaż xDSL jest popularne w kontekście dostępu do internetu, jego zdolności do transmisji sygnału telewizyjnego są ograniczone, a jakość sygnału może znacząco spadać w zależności od odległości od centrali. GPRS, czyli General Packet Radio Service, to technologia stosowana w sieciach komórkowych, która również nie jest odpowiednia w kontekście dostarczania telewizji kablowej. GPRS oferuje niski poziom przepustowości, co czyni je mniej efektywnym do przesyłania strumieniowego treści wideo. Stąd błędne koncepcje związane z wyborem odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia różnic pomiędzy tymi technologiami a HFC, a także ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 33

Ile par kabli w standardzie 100Base-TX jest używanych do transmisji danych w obie strony?

A. 4 pary

B. 3 pary

C. 1 para

D. 2 pary

W standardzie 100Base-TX, który jest częścią rodziny standardów Fast Ethernet, do transmisji danych wykorzystywane są dwie pary przewodów. Jedna para służy do transmisji danych w kierunku jednym, a druga para do odbioru danych w kierunku przeciwnym. Dzięki temu możliwe jest osiągnięcie pełnodupleksowej komunikacji, co oznacza, że dane mogą być przesyłane jednocześnie w obu kierunkach. Taki sposób wykorzystania przewodów umożliwia efektywne wykorzystanie dostępnej szerokości pasma i zwiększa wydajność sieci. W praktyce, zastosowanie dwóch par przewodów jest zgodne z normami IEEE 802.3, co zapewnia kompatybilność z innymi urządzeniami wykorzystującymi ten standard. Warto również zauważyć, że Fast Ethernet jest powszechnie wykorzystywany w lokalnych sieciach komputerowych (LAN), co czyni tę wiedzę istotną dla profesjonalistów zajmujących się budową i zarządzaniem infrastrukturą sieciową.

Pytanie 34

Partycja w systemie Linux, która tymczasowo przechowuje dane w przypadku niedoboru pamięci RAM, to

A. sys

B. swap

C. tmp

D. var

Odpowiedzi var, sys oraz tmp są niepoprawne w kontekście pytania o partycję systemu Linux przechowującą tymczasowo dane w przypadku braku wolnej pamięci RAM. Warto zacząć od partycji var, która typowo przechowuje zmienne pliki danych, takie jak logi, bazy danych lub pliki tymczasowe. Nie jest ona przeznaczona do działania jako rozszerzenie pamięci RAM, co czyni ją nietrafnym wyborem w tym kontekście. Z kolei partycja sys jest używana przez system do interakcji z jądrem oraz do dostępu do informacji o sprzęcie i systemie operacyjnym. Nie ma funkcji przechowywania danych tymczasowych w sytuacji braku pamięci. Odpowiedź tmp odnosi się do katalogu, który może być używany do przechowywania plików tymczasowych, ale nie jest to partycja ani przestrzeń dedykowana do zarządzania pamięcią. W rzeczywistości pliki w tmp mogą być usuwane w trakcie pracy systemu, co nie ma związku z zarządzaniem pamięcią RAM. W kontekście zarządzania pamięcią, swap jest jedyną opcją, która umożliwia przenoszenie danych z pamięci RAM, co czyni go kluczowym elementem infrastruktury systemu operacyjnego. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z mylenia ról i funkcji różnych partycji oraz niewłaściwego zrozumienia, jak system Linux zarządza pamięcią. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla prawidłowego administrowania systemem i wykorzystania jego zasobów.

Pytanie 35

Na fotografii ukazana jest pamięć o 168 stykach

A. SDRAM

B. RIMM

C. SIPP

D. SIMM

SDRAM czyli Synchronous Dynamic Random Access Memory to typ pamięci RAM, który jest zsynchronizowany z zegarem systemowym co pozwala na bardziej efektywną i szybszą komunikację z procesorem. Pamięć SDRAM jest powszechnie stosowana w komputerach osobistych od końca lat 90-tych ze względu na swoje zalety w zakresie wydajności. Typowo SDRAM jest podzielona na wiersze i kolumny co umożliwia jednoczesny dostęp do wielu miejsc w pamięci co znacznie przyspiesza procesy odczytu i zapisu danych. 168-stykowe moduły SDRAM są zazwyczaj używane w standardowych komputerach typu PC. Moduły te oferują przepustowość wystarczającą do obsługi większości aplikacji biurowych i multimedialnych z tamtych lat. Zgodność ze standardami SDRAM jest również kluczowa ponieważ zapewnia współdziałanie z różnymi platformami sprzętowymi. Warto również zauważyć że pamięci SDRAM były kluczowym elementem w przejściu na szybsze technologie takie jak DDR pamięci RAM co z kolei wpłynęło na ogólną poprawę wydajności komputerów.

Pytanie 36

Który z poniższych mechanizmów zapewni najwyższy stopień ochrony sieci bezprzewodowych w standardzie 802.11n?

A. WPS (Wi-Fi Protected Setup)

B. WPA (Wi-Fi Protected Access)

C. WPA2 (Wi-Fi Protected Access II)

D. WEP (Wired Equivalent Privacy)

WPA2 (Wi-Fi Protected Access II) jest najbardziej zaawansowanym mechanizmem zabezpieczeń dla sieci bezprzewodowych standardu 802.11n. Wprowadza on silne algorytmy szyfrowania oparty na AES (Advanced Encryption Standard), który jest znacznie bezpieczniejszy od starszych standardów, takich jak WEP czy WPA. Dzięki zastosowaniu protokołu 802.1X, WPA2 zapewnia także lepszą autoryzację użytkowników, co pozwala na bardziej kontrolowany dostęp do zasobów sieciowych. W praktyce, WPA2 jest standardem stosowanym w większości nowoczesnych routerów i punktów dostępowych, co czyni go de facto normą w zabezpieczaniu sieci bezprzewodowych. Przykładem zastosowania WPA2 jest jego użycie w sieciach domowych oraz biurowych, gdzie użytkownicy mogą korzystać z silnego szyfrowania, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy podsłuchiwania przesyłanych danych. Warto również wspomnieć, że WPA2 obsługuje różne tryby pracy, w tym Personal i Enterprise, co pozwala na elastyczne dostosowanie zabezpieczeń do różnych środowisk i potrzeb organizacji.

Pytanie 37

Aby zmierzyć moc zużywaną przez komputer, należy zastosować

A. tester zasilaczy

B. amperomierz

C. woltomierz

D. watomierz

Woltomierz to fajne narzędzie do mierzenia napięcia, ale nie daje pełnego obrazu mocy komputera. Jak mamy tylko napięcie, to tak naprawdę nie wiemy wszystkiego, co jest potrzebne do obliczenia mocy, bo brakuje nam informacji o prądzie. Amperomierz, chociaż użyteczny do pomiaru prądu, też nie rozwiązuje sprawy, bo moc to połączenie napięcia i prądu, a samo zmierzenie prądu nie daje nam pełnego obrazu. Tester zasilaczy bywa pomocny, ale z reguły nie mierzy rzeczywistej mocy, tylko sprawdza napięcia. Jeśli będziemy polegać tylko na pomiarach napięcia lub prądu, to możemy źle ocenić wydajność energetyczną, co jest istotne, zwłaszcza kiedy chodzi o oszczędzanie energii i ocenę zasilaczy. Po prostu, żeby mieć dokładne dane o mocy, musimy użyć watomierza, który wszystko pięknie zintegrowuje w jedną, zrozumiałą wartość.

Pytanie 38

Bezpośrednio po usunięciu istotnych plików z dysku twardego, użytkownik powinien

A. przeprowadzić test S. M. A. R. T. na tym dysku

B. zainstalować narzędzie diagnostyczne

C. wykonać defragmentację dysku

D. ochronić dysk przed zapisywaniem nowych danych

Podejście zakładające przeprowadzenie testu S.M.A.R.T. po usunięciu plików jest nieoptymalne w kontekście odzyskiwania danych. Test S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology) ma na celu ocenę stanu technicznego dysku twardego i wykrycie potencjalnych problemów z jego wydajnością czy niezawodnością. Choć może być przydatny do monitorowania ogólnej kondycji dysku, nie wpływa na możliwość odzyskania skasowanych plików. Usunięcie plików nie jest objawem uszkodzenia dysku, a raczej błędu użytkownika. To samo dotyczy instalacji programów diagnostycznych; ich użycie nie pomoże w odzyskaniu danych, a jedynie dostarczy informacji o stanie dysku, co jest nieadekwatne w tej sytuacji. Defragmentacja dysku z kolei, mimo że może poprawić wydajność, jest całkowicie niezalecana po usunięciu plików. Proces ten reorganizuje dane, co w praktyce oznacza, że może nadpisać obszary pamięci, w których znajdowały się usunięte pliki. W rezultacie, działania te mogą doprowadzić do całkowitej utraty możliwości ich odzyskania. Kluczowym błędem jest przekonanie, że działania te pomogą w odzyskaniu danych, podczas gdy w rzeczywistości mogą one tylko pogorszyć sytuację. Dlatego najważniejsze jest zapobieganie zapisowi nowych danych na dysku i podejmowanie działań mających na celu ich odzyskanie zanim nastąpi jakiekolwiek nadpisanie. W przypadku utraty plików, zawsze zaleca się skorzystanie z profesjonalnych usług odzyskiwania danych, które stosują odpowiednie metody i narzędzia do odzyskiwania informacji bez ryzyka ich usunięcia.

Pytanie 39

Połączenia typu point-to-point, realizowane za pośrednictwem publicznej infrastruktury telekomunikacyjnej, oznacza się skrótem

A. VLAN

B. VPN

C. WLAN

D. PAN

VPN, czyli Virtual Private Network, to technologia, która umożliwia tworzenie bezpiecznych połączeń punkt-punkt przez publiczną infrastrukturę telekomunikacyjną. Dzięki użyciu protokołów szyfrujących, takich jak IPSec czy SSL, VPN zapewnia poufność i integralność przesyłanych danych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla firm, które chcą zdalnie łączyć swoich pracowników z siecią lokalną. Przykładem zastosowania VPN może być umożliwienie pracownikom pracy zdalnej z bezpiecznym dostępem do wewnętrznych zasobów firmy, takich jak serwery plików czy aplikacje. Standardy VPN, takie jak L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) czy OpenVPN, są szeroko stosowane w branży, co potwierdza ich niezawodność i bezpieczeństwo. W praktyce, wdrożenie VPN przyczynia się do zwiększenia mobilności pracowników, a także pozwala na ochronę wrażliwych informacji podczas korzystania z publicznych sieci Wi-Fi. Współczesne firmy coraz częściej sięgają po te rozwiązania, aby zwiększyć bezpieczeństwo danych oraz umożliwić płynny dostęp do zasobów bez względu na lokalizację użytkownika.

Pytanie 40

Czym charakteryzuje się atak typu hijacking na serwerze sieciowym?

A. przeciążeniem aplikacji oferującej konkretne informacje

B. gromadzeniem danych na temat atakowanej sieci oraz poszukiwaniem słabości w infrastrukturze

C. przejęciem kontroli nad połączeniem pomiędzy komunikującymi się urządzeniami

D. łamaniem mechanizmów zabezpieczających przed nieautoryzowanym dostępem do programów

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że zbieranie informacji na temat atakowanej sieci i szukanie luk w sieci to technika bardziej związana z prowadzonymi badaniami nad bezpieczeństwem, a nie bezpośrednio z atakiem hijacking. Z kolei łamanie zabezpieczeń przed niedozwolonym użytkowaniem programów odnosi się do ataków związanych z naruszeniem licencji lub wykorzystaniem oprogramowania w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem, co również nie jest charakterystyczne dla hijackingu. Przeciążenie aplikacji udostępniającej określone dane to zjawisko związane z atakami typu DoS (Denial of Service), które mają na celu uniemożliwienie dostępu do usług, ale nie dotyczą przejęcia kontroli nad połączeniem. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów ataków oraz ich specyfiki. W kontekście bezpieczeństwa IT ważne jest, aby zrozumieć, że różne techniki mają odmienne cele i metody działania, co wpływa na dobór odpowiednich środków ochrony. Zastosowanie właściwych zabezpieczeń i zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem w przestrzeni cyfrowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej