Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
  • Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
  • Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 23:41
  • Data zakończenia: 26 maja 2025 00:02

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Po zakończeniu robót związanych z zamknięciem wykopu należy przeprowadzić odbiór

A. częściowego
B. inwestorskiego
C. końcowego
D. gwarancyjnego
Odpowiedź częściowa jest prawidłowa, ponieważ odbiór częściowy jest kluczowym elementem procesu budowlanego, umożliwiającym kontrolę jakości wykonanych prac na różnych etapach projektu. Po zakończeniu robót zakrywania wykopu, dokonanie odbioru częściowego pozwala inspektorom i kierownikom budowy na weryfikację, czy prace zostały zrealizowane zgodnie z projektem oraz normami budowlanymi. Na tym etapie można sprawdzić, czy zastosowane materiały są odpowiadające wymaganiom technicznym, jak również ocenić, czy wykonane czynności nie stwarzają zagrożenia dla dalszych prac. Praktyczne zastosowanie odbioru częściowego jest szczególnie widoczne w dużych projektach budowlanych, gdzie każdy etap wymaga szczegółowej analizy i dokumentacji, co zwiększa przejrzystość inwestycji i minimalizuje ryzyko późniejszych usterek. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, odbiór częściowy jest nie tylko procedurą kontrolną, ale także sposobem na zapewnienie ciągłości i bezpieczeństwa prac budowlanych. Dodatkowo, dokumentacja z odbioru częściowego jest istotna w razie przyszłych roszczeń lub kontroli zewnętrznych.

Pytanie 2

Aby osiągnąć najwyższą efektywność całorocznej instalacji solarnej do podgrzewania wody użytkowej w Polsce, kolektory należy umieścić w kierunku południowym pod kątem względem poziomu wynoszącym

A. 90°
B. 70°
C. 20°
D. 45°
Ustawienie kolektorów słonecznych pod kątem 45° w kierunku południowym jest optymalne dla efektywności systemów podgrzewania wody w Polsce. Kąt ten pozwala na maksymalne wykorzystanie promieniowania słonecznego w ciągu całego roku. W praktyce oznacza to, że kolektory będą najlepiej odbierały światło słoneczne zarówno latem, kiedy słońce jest wysoko na niebie, jak i zimą, gdy znajduje się bliżej horyzontu. Dodatkowo, kąt 45° minimalizuje wpływ śniegu na powierzchnię kolektora, co jest istotne w polskim klimacie. Zgodnie z dobrą praktyką, zaleca się przeprowadzanie analizy lokalnych warunków klimatycznych oraz zacienienia, aby jeszcze bardziej dostosować kąt nachylenia. Warto również zainwestować w systemy śledzenia słońca, które mogą zwiększyć efektywność energetyczną instalacji. Przykłady udanych instalacji w Polsce pokazują, że przy odpowiednim ustawieniu kolektorów można zwiększyć wydajność systemu do nawet 30% w porównaniu do mniej optymalnych ustawień.

Pytanie 3

Masa jednego opakowania rur miedzianych, które są przeznaczone do budowy instalacji i składowane w kręgach bez wewnętrznego rdzenia (szpuli), nie powinna być większa niż

A. 50 kg
B. 40 kg
C. 25 kg
D. 30 kg
Odpowiedź 50 kg jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami branżowymi dotyczącymi przechowywania i transportu rur miedzianych, masa jednego opakowania nie powinna przekraczać tej wartości. Rury miedziane, stosowane w instalacjach wodociągowych i grzewczych, są produktem, który wymaga odpowiedniego zabezpieczenia podczas transportu, aby uniknąć uszkodzeń mechanicznych. Standardowe praktyki w branży budowlanej oraz regulacje dotyczące materiałów budowlanych nakładają ograniczenia na maksymalną masę opakowania, co ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa w transporcie oraz ułatwienie manipulacji przez pracowników. Przykładowo, przekroczenie masy 50 kg może prowadzić do trudności w przenoszeniu rur, co zwiększa ryzyko kontuzji. Stosowanie standardowych opakowań o masie 50 kg jest powszechną praktyką wśród producentów rur, co również podkreśla ich dbałość o ergonomię pracy oraz bezpieczeństwo. Warto również zaznaczyć, że w przypadku większych opakowań, transport i składowanie rur wiąże się z dodatkowymi obciążeniami technicznymi dla pojazdów transportowych, co może naruszać przepisy dotyczące transportu drogowego.

Pytanie 4

Dokumentem dołączonym do propozycji sprzedaży sprzętu systemów odnawialnych źródeł energii, w którym znajdują się specyfikacje techniczne, zasady instalacji, diagramy montażowe oraz warunki użytkowania, są

A. projekty architektoniczne
B. potwierdzone protokoły odbiorcze montażu urządzeń
C. katalogi ofertowe
D. standardy
Katalogi ofertowe stanowią kluczowy element dokumentacji związanej z ofertą sprzedaży urządzeń systemów energetyki odnawialnej. Zawierają one nie tylko szczegółowe dane techniczne dotyczące oferowanych urządzeń, ale także informacje na temat warunków montażu, schematów montażowych oraz warunków eksploatacji. Dzięki temu inwestorzy i wykonawcy mogą dokładnie ocenić, czy dany produkt spełnia ich wymagania i jakie są oczekiwania dotyczące jego instalacji oraz użytkowania. W praktyce katalogi ofertowe są często wykorzystywane na etapie przygotowania projektu, pomagając w doborze odpowiednich urządzeń do konkretnego zastosowania, zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami. Przykładowo, w katalogach mogą być zawarte informacje o efektywności energetycznej, co jest istotne przy ocenie zgodności z normami unijnymi, takimi jak dyrektywa w sprawie efektywności energetycznej. Dobrą praktyką w branży jest również aktualizowanie katalogów zgodnie z nowymi technologiami, co umożliwia inwestorom korzystanie z najnowszych rozwiązań na rynku.

Pytanie 5

Na podstawie przedstawionych w tabeli danych technicznych płaskich kolektorów słonecznych wskaż, który z nich ma najwyższą sprawność optyczną.

Transmisyjność pokrywy przezroczystej0,920,900,860,90
Emisyjność absorbera0,100,900,800,15
Absorpcyjność absorbera0,950,880,900,90
ABCD

A. D.
B. B.
C. C.
D. A.
Kolektor A został wskazany jako ten z najwyższą sprawnością optyczną, co jest kluczowym wskaźnikiem jego wydajności. Sprawność optyczna mierzy zdolność kolektora do absorpcji światła słonecznego, co jest niezbędne dla efektywnego przetwarzania energii słonecznej na energię cieplną. Wartości te są określane przez iloczyn transmisyjności pokrywy przezroczystej oraz absorpcyjności absorbera. Kolektor A wykazuje najwyższe wartości tych parametrów, co można przypisać zastosowaniu nowoczesnych materiałów o wysokiej transmisyjności oraz nanoszenia powłok selektywnych na powierzchni absorbera. W praktyce, wysoka sprawność optyczna przekłada się na lepsze wyniki w kontekście efektywności energetycznej instalacji solarnych, co może prowadzić do znacznych oszczędności w kosztach eksploatacyjnych i zwiększenia zwrotu z inwestycji. Standardy branżowe, takie jak EN 12975, regulują sposób pomiaru tych parametrów, co potwierdza rzetelność przedstawionych wyników. Zrozumienie sprawności optycznej jest zatem kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem systemów solarnych.

Pytanie 6

Stacja napełniająca zasilana energią słoneczną działa z prędkością 3 dm³/s. Jaką maksymalną objętość może napełnić w przeciągu dwóch godzin?

A. 6,00 m³
B. 21,60 m³
C. 32,40 m³
D. 10,80 m³
Stacja napełniająca o wydajności 3 dm³/s oznacza, że jest w stanie napełnić 3 decymetry sześcienne w każdą sekundę. Przez dwie godziny, co równa się 7200 sekund, całkowita objętość napełniona wynosi 3 dm³/s × 7200 s = 21600 dm³, co po przeliczeniu na metry sześcienne daje 21,6 m³. Zrozumienie przeliczeń jednostek objętości jest kluczowe w inżynierii i zarządzaniu projektami, gdzie precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania. W praktyce, obliczenie przepływu cieczy i wydajności urządzeń jest stosowane w systemach hydraulicznych, instalacjach wodociągowych oraz wielu innych branżach, gdzie zarządzanie zasobami wodnymi jest priorytetem. Dobre praktyki inżynieryjne zalecają regularne monitorowanie wydajności systemów napełniających, aby zapewnić ich optymalną efektywność oraz zminimalizować straty. Warto również znać normy dotyczące zużycia wody i energii, co jest istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 7

Turbina wiatrowa typu VAWT charakteryzuje się osią obrotu

A. pionową
B. poziomą
C. zmienną
D. kośną
Wybór odpowiedzi dotyczącej zmiennej, poziomej lub kośnej osi obrotu w kontekście turbin wiatrowych typu VAWT jest nieprawidłowy i wynika z nieporozumienia dotyczącego podstawowych zasad działania tych urządzeń. Turbiny wiatrowe z poziomą osią obrotu są typowe dla turbin HAWT, które wymagają systemów do orientacji w kierunku wiatru, co zwiększa ich złożoność i koszty. Z kolei turbiny z osią kośną nie stanowią standardowego rozwiązania w żadnej kategorii turbin wiatrowych, co sugeruje brak zrozumienia ich budowy. Oś zmienna, choć teoretycznie może odnosić się do niektórych nowatorskich projektów, nie jest stosowana w klasycznych modelach turbin VAWT, które są zaprojektowane z myślą o stabilnym, pionowym położeniu osi obrotu. Takie błędne wyobrażenia mogą wynikać z braku znajomości fundamentalnych różnic między typami turbin oraz ich zastosowaniami. Właściwe rozróżnienie między turbinami HAWT i VAWT jest kluczowe dla zrozumienia ich efektywności i zastosowań w praktyce, a także dla podejmowania decyzji o ich wdrożeniu w różnych warunkach wiatrowych.

Pytanie 8

Jaką funkcję pełni zbiornik buforowy?

A. wyrównywać ciśnienie w systemie solarnym
B. wyrównywać ciśnienie w systemie centralnego ogrzewania
C. przechowywać biopaliwo
D. przechowywać nadmiar ciepłej wody
Zbiornik buforowy pełni kluczową rolę w systemach ogrzewania, szczególnie w instalacjach solarnych oraz centralnego ogrzewania. Jego głównym zadaniem jest magazynowanie nadmiaru ciepłej wody, co umożliwia efektywne wykorzystanie energii, a także stabilizację pracy systemu. Przykładowo, w instalacjach solarnych, w ciągu dnia, kiedy produkcja ciepła jest wysoka, zbiornik buforowy gromadzi nadmiar ciepłej wody. Dzięki temu, w godzinach wieczornych, gdy zapotrzebowanie na ciepło wzrasta, możliwe jest wykorzystanie zgromadzonej energii, co przekłada się na oszczędności oraz efektywność energetyczną. Zgodnie z normami branżowymi, odpowiednie zaprojektowanie i umiejscowienie zbiornika buforowego pozwala na optymalizację pracy całego systemu grzewczego i zwiększa jego żywotność. W praktyce, niezależnie od typu źródła ciepła, użycie zbiornika buforowego jest standardem, który przyczynia się do bardziej zrównoważonego i ekologicznego podejścia do ogrzewania budynków.

Pytanie 9

W pompach ciepła z bezpośrednim odparowaniem, jakie zadanie pełni wymiennik gruntowy?

A. zaworu rozprężnego
B. skraplacza
C. zaworu odcinającego
D. parownika
W pompach ciepła z bezpośrednim odparowaniem, wymiennik gruntowy pełni rolę parownika, co oznacza, że absorbuje ciepło z gruntu, które następnie jest wykorzystywane do odparowania czynnika chłodniczego. Proces ten umożliwia efektywne ogrzewanie budynków w zimie oraz chłodzenie latem. W praktyce, wymienniki gruntowe mogą być wykonane w różnych konfiguracjach, takich jak pionowe lub poziome kolektory, w zależności od warunków geologicznych i potrzeb energetycznych obiektu. Zastosowanie technologii gruntowych pozwala na wykorzystanie stabilnej temperatury gruntu, co znacząco zwiększa efektywność energetyczną systemu. Standardy branżowe, takie jak normy EN 14511 dotyczące pomp ciepła, podkreślają znaczenie optymalizacji wymienników ciepła, co wpisuje się w działania mające na celu zwiększenie efektywności energetycznej budynków oraz redukcję emisji CO2. W praktycznych zastosowaniach, właściwie zaprojektowany i zainstalowany wymiennik gruntowy może zapewnić znaczące oszczędności w kosztach ogrzewania i chłodzenia, a także przyczynić się do zrównoważonego rozwoju poprzez wykorzystanie odnawialnych źródeł energii.

Pytanie 10

W przypadku, gdy źródłem ciepła są wody gruntowe lub powierzchniowe, a temperatura może być niższa od zera, którą z pomp ciepła należy zastosować?

A. powietrze - woda
B. solanka - woda
C. grunt - woda
D. woda - woda
Pompa ciepła typu solanka - woda jest odpowiednia, gdy źródłem ciepła są wody gruntowe lub powierzchniowe, szczególnie w obszarach, gdzie temperatura może spadać poniżej zera. W tym systemie ciepło jest pobierane z gruntu za pomocą obiegu solanki, która krąży w układzie zamkniętym. Zastosowanie solanki jako medium antyzamarzającego pozwala na efektywne wykorzystanie energii geotermalnej, nawet przy niskich temperaturach. Często stosuje się takie rozwiązania w budynkach jednorodzinnych, gdzie instalacja gruntowych wymienników ciepła jest w stanie zapewnić odpowiednią efektywność grzewczą. Dzięki swojej wydajności i możliwości pracy w trudnych warunkach, pompy te są zgodne z normami ECODESIGN, a ich zastosowanie pozytywnie wpływa na redukcję emisji CO2. Ponadto, wykorzystując grunt jako źródło energii, można uzyskać stabilne i przewidywalne źródło ciepła przez cały rok, co jest niezmiernie ważne w kontekście zrównoważonego rozwoju oraz oszczędności energii.

Pytanie 11

Po zakończeniu robót, które są ukryte, należy przeprowadzić odbiór

A. inwestorskiego
B. końcowego
C. gwarancyjnego
D. częściowego
Odbiór częściowy robót budowlanych, które mają być zakryte, jest kluczowym etapem w procesie budowlanym. W tym momencie weryfikowane są wszystkie elementy, które nie będą później dostępne do inspekcji, takie jak instalacje elektryczne, hydrauliczne czy strukturalne. Właściwe przeprowadzenie odbioru częściowego umożliwia potwierdzenie zgodności z projektem budowlanym, przepisami prawa budowlanego oraz normami technicznymi. Przykładowo, przed zamknięciem ścian należy upewnić się, że instalacje są odpowiednio zainstalowane, co zapobiega problemom w przyszłości, takim jak przecieki wody czy awarie elektryczne. Praktyka ta jest zgodna z zasadą „najpierw odbiór, później zakrycie”, co ma na celu minimalizację ryzyka związanych z ukrywaniem defektów. Warto również zaznaczyć, że taki odbiór powinien być dokumentowany, aby zapewnić jasność i przejrzystość w przypadku późniejszych roszczeń gwarancyjnych.

Pytanie 12

Jakie kształtki należy wykorzystać do wykonania rozłącznych połączeń rur AluPex w systemie podłogowym zintegrowanym z pompą ciepła?

A. skręcanie
B. klejenie
C. zaciskanie
D. zgrzewanie
Skręcanie jest właściwą metodą łączenia rur AluPex w instalacjach podłogowych, zwłaszcza w systemach współpracujących z pompami ciepła. Ta technika pozwala na uzyskanie szczelnych połączeń, które są niezbędne w instalacjach hydraulicznych z niskim ciśnieniem roboczym. W przypadku rur AluPex, które charakteryzują się warstwą aluminium, połączenia skręcane zapewniają doskonałą wytrzymałość mechaniczną i odporność na zmiany temperatury. W praktyce, skręcanie polega na użyciu specjalnych złączek, które są montowane za pomocą klucza, co zapewnia pewność i trwałość połączenia. Zastosowanie tej metody jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 12001, które kładą nacisk na bezpieczeństwo i efektywność instalacji. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe skręcanie złączek minimalizuje ryzyko wystąpienia przecieków i zwiększa żywotność całego systemu grzewczego.

Pytanie 13

Zalecana objętość zbiornika solarnego wynosi

A. od 1,5 do 2 razy większa niż dzienne zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową
B. mniejsza niż dzienne zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową
C. taka sama jak dzienne zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową
D. od 2 do 2,5 razy większa niż dzienne zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową
Zalecana pojemność zasobnika solarnego powinna być większa od dziennego zapotrzebowania na ciepłą wodę użytkową, aby umożliwić efektywne wykorzystanie energii słonecznej. W praktyce, pojemność zasobnika od 1,5 do 2 razy większa od zapotrzebowania zapewnia, że woda jest odpowiednio podgrzewana w ciągu dnia, a nadmiar ciepła może być magazynowany na wieczór lub noc. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi i normami zawartymi w standardach budowlanych oraz praktykami w zakresie systemów grzewczych. Dla przykładu, jeśli średnie dzienne zapotrzebowanie na ciepłą wodę wynosi 100 litrów, to pojemność zasobnika powinna wynosić od 150 do 200 litrów. Umożliwia to nie tylko zaspokojenie bieżącego zapotrzebowania, ale także buforowanie ciepła, co jest niezbędne w okresach niskiej inszolacji słonecznej. Dodatkowo, zwiększona pojemność zasobnika przyczynia się do lepszej stabilności systemu, minimalizując ryzyko przegrzania i strat ciepła.

Pytanie 14

W jednym cyklu obiegu wody nie wolno łączyć rur ze stali ocynkowanej z rurami

A. polietylenowymi sieciowanymi
B. polipropylenowymi
C. polietylenowymi warstwowymi
D. miedzianymi
Połączenie rur ze stali ocynkowanej z rurami miedzianymi jest niewłaściwe z powodu różnic w przewodnictwie elektrycznym i reakcji chemicznych, które mogą wystąpić między tymi dwoma materiałami. Stal ocynkowana, która jest pokryta warstwą cynku, może wchodzić w reakcje galwaniczne z miedzią, co prowadzi do korozji i uszkodzenia rur. Przykładowo, w instalacjach wodociągowych, gdzie pojawia się obecność elektrolitów, taka korozja może znacznie osłabić integralność systemu, prowadząc do wycieków i awarii. Dlatego w praktyce inżynierskiej stosuje się standardy, które zalecają unikanie takich połączeń. Dobre praktyki dotyczące projektowania instalacji hydraulicznych obejmują także stosowanie odpowiednich złączek i przejściówek, które są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje ryzyko korozji. Na przykład, zamiast łączyć rury miedziane z ocynkowanymi, lepiej jest zastosować rury z tworzyw sztucznych, które nie wchodzą w reakcje chemiczne z metalami i są bardziej odporne na korozję.

Pytanie 15

W którym kosztorysie realizacji budowy elektrowni wiatrowej zawarte są przewidywane wydatki na materiały, wyposażenie oraz prace, a także narzuty?

A. Inwestorskim
B. Dodatkowym
C. Ślepym
D. Powykonawczym
Kosztorys inwestorski to mega ważny dokument w budowlance. Określa, ile wszystko będzie kosztować, zarówno materiały, jak i robocizna czy sprzęt. Dzięki niemu inwestor ma jasny obraz wydatków związanych z projektem, co jest super istotne, żeby dobrze zarządzać budżetem. Przed rozpoczęciem budowy, na etapie planowania, ten kosztorys jest sporządzany i stanowi bazę do dalszych działań. Na przykład, przy budowie elektrowni wiatrowej, taki kosztorys mógłby zawierać analizy wydatków na turbiny, instalację elektryczną i prace montażowe. Warto też pamiętać, że ceny materiałów mogą różnić się w czasie, dlatego dobrze jest to uwzględniać w kosztorysie. Z mojego doświadczenia, umiejętność tworzenia takich dokumentów jest kluczowa, bo może uratować projekt przed nieprzyjemnymi niespodziankami.

Pytanie 16

W jaki sposób oraz w jakim miejscu powinno się zainstalować fotoogniwo, aby osiągnąć najlepszą wydajność przez cały rok?

A. Prostopadle, na południowej ścianie obiektu
B. W poziomie, na tarasie
C. Pod kątem 55 stopni do poziomu gruntu, na południowej części dachu
D. Pod kątem 45 stopni do poziomu gruntu, na wschodniej części dachu
Montaż fotoogniw pod kątem 55 stopni do powierzchni terenu na południowej połaci dachu jest optymalnym rozwiązaniem, które zapewnia maksymalną efektywność ich pracy przez cały rok. Pod kątem 55 stopni panel słoneczny jest w stanie lepiej wykorzystać promieniowanie słoneczne, szczególnie w miesiącach zimowych, kiedy Słońce znajduje się nisko na horyzoncie. Południowa ekspozycja dachu zapewnia, że panele będą miały największy dostęp do światła słonecznego w ciągu dnia, co przekłada się na wyższą produkcję energii. Warto również zauważyć, że taki kąt montażu minimalizuje ryzyko gromadzenia się śniegu i zanieczyszczeń na powierzchni paneli, co mogłoby wpłynąć na ich wydajność. Dodatkowo, stosowanie się do zaleceń branżowych dotyczących montażu, takich jak standardy IEC 61215 i IEC 61730, gwarantuje bezpieczeństwo i trwałość instalacji. Odpowiedni dobór kąta i miejsca montażu jest kluczowy dla długoterminowej efektywności systemów fotowoltaicznych oraz ich opłacalności ekonomicznej.

Pytanie 17

Aby przetransportować kolektor słoneczny na dach niskiego budynku jednorodzinnego, należy wykorzystać

A. drabinę
B. rusztowanie
C. wyciąg
D. żuraw
Z mojej perspektywy, wyciąg to najlepszy sposób na przeniesienie kolektora słonecznego na dach niskiego domku jednorodzinnego. Dzięki niemu można bezpiecznie i skutecznie podnieść ciężkie rzeczy. To naprawdę ważne, bo z jednej strony chronimy kolektor przed zniszczeniem, a z drugiej, mamy kontrolę nad tym, co się dzieje podczas podnoszenia. W praktyce, na budowach często korzysta się z wyciągów do transportu różnych materiałów. To też jest zgodne z zasadami BHP, które kładą duży nacisk na bezpieczeństwo w pracy. No i nie zapominajmy, że dzięki wyciągowi potrzebujemy mniej ludzi do przenoszenia ciężkich przedmiotów, co oszczędza czas i redukuje ryzyko wypadków. A jeśli chodzi o instalację kolektorów na dachu, to wyciąg pozwala na precyzyjne ustawienie paneli w najlepszej pozycji. A to jest kluczowe dla ich wydajności energetycznej.

Pytanie 18

Możliwość ogrzewania oraz chłodzenia przy użyciu jednego urządzenia jest efektem zastosowania

A. ogniwa wodorowego
B. rewersyjnej pompy ciepła
C. ogniwa fotowoltaicznego typu CIGS
D. próżniowego kolektora słonecznego
Rewersyjna pompa ciepła to urządzenie, które w zależności od potrzeb użytkownika może zarówno ogrzewać, jak i chłodzić pomieszczenia. Działa na zasadzie wymiany ciepła z otoczeniem, wykorzystując cykl termodynamiczny, który pozwala na odwrócenie kierunku przepływu czynnika chłodniczego. W trybie ogrzewania, pompa ciepła pobiera ciepło z zewnątrz (nawet przy niskich temperaturach) i przekształca je, aby podnieść temperaturę w budynku. Natomiast w trybie chłodzenia, proces jest odwrotny, co pozwala na usuwanie ciepła z wnętrza budynku. Dzięki tej uniwersalności, rewersyjne pompy ciepła znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnym budownictwie, w tym w domach jednorodzinnych, biurach oraz obiektach przemysłowych. Standardy dotyczące efektywności energetycznej, takie jak SEER i HSPF, mają na celu oceny wydajności systemów HVAC, w tym pomp ciepła, co potwierdza ich znaczenie w zrównoważonym rozwoju. W praktyce, instalacja pompy ciepła może prowadzić do znacznego obniżenia kosztów ogrzewania i chłodzenia, a także redukcji emisji CO2, co jest zgodne z globalnymi trendami proekologicznymi.

Pytanie 19

Współczynnik efektywności COP pompy ciepła o parametrach podanych w tabeli przy podgrzewaniu wody do temperatury 30 oC przy temperaturze otoczenia 2 oC wynosi

Parametry pompy
ParametrJednostkaWartość
Moc cieplna*kW15,0
Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki*kW3,0
Pobór prądu*A6,5
Moc cieplna**kW16,5
Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki**kW3,6
Pobór prądu*A6,7
* temp. otoczenia 2°C, temp wody 30°C
** temp. otoczenia 7°C, temp wody 50°C

A. 3,0
B. 5,0
C. 3,6
D. 4,6
Współczynnik efektywności COP, czyli Coefficient of Performance, to taki wskaźnik, który pokazuje, jak dobrze działa pompa ciepła. Krótko mówiąc, pokazuje ile energii cieplnej dostajemy na każdą jednostkę energii elektrycznej zużytej przez sprężarkę. Jeśli podgrzewamy wodę do 30 °C przy temperaturze otoczenia 2 °C, a COP wynosi 5,0, to znaczy, że pompa dostarcza pięć jednostek ciepła za każdą jednostkę energii elektrycznej. To jest super wynik, bo oznacza, że system jest skuteczny i może pomóc w oszczędzaniu energii. Wyższy COP to niższe koszty eksploatacji, co jest ważne przy projektowaniu budynków. Wiele norm, takich jak te od ASHRAE, zaleca używanie pomp ciepła o wysokim COP, bo to wspiera zrównoważony rozwój i efektywność energetyczną budynków.

Pytanie 20

Turbina, która posiada dwie lub trzy długie, smukłe łopatki o kształcie parabolicznym, łączące się u góry i dołu osi obrotu, wykorzystywana do pozyskiwania energii wiatru, to turbina

A. Darrieusa
B. Magnusa
C. Giromil
D. Savoniusa
Odpowiedzi Magnusa, Giromil oraz Savonius odzwierciedlają różne typy turbin wiatrowych, które mają swoje unikalne cechy i zastosowania, ale nie pasują do opisanego w pytaniu schematu. Turbina Magnusa, znana z wykorzystania efektu Magnusa, składa się z cylindrycznych elementów, które obracają się pod wpływem wiatru, co pozwala na generowanie siły nośnej. Jest to zupełnie inna zasada działania niż w przypadku turbiny Darrieusa, która polega na obrotach łopat wokół pionowej osi. Z kolei turbina Giromil, która jest mniej powszechna, jest zbudowana z łopat, które mają specyficzny kształt, ale nie charakteryzują się paraboliczną formą, jak wymaga opis pytania. Turbina Savoniusa, będąca jedną z najprostszych konstrukcji, działa na zasadzie zbierania wiatru w wklęsłych łopatkach, co również nie odpowiada opisowi turbiny Darrieusa. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi mogą obejmować mylenie konstrukcji turbin oraz nieprawidłowe przypisywanie funkcji i zastosowań do niewłaściwych typów turbin. Kluczowe jest zrozumienie, że różne konstrukcje turbin wiatrowych są projektowane z myślą o różnych warunkach wiatrowych i efektywności, co czyni ich wybór krytycznym dla uzyskania optymalnych wyników w produkcji energii.

Pytanie 21

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz koszt wykonania instalacji pompy ciepła z kolektorem poziomym.

WyszczególnienieTypWartość netto
Pompa ciepłaWPS 6 K26114 zł
Zbiornik buforowyPSP3002652 zł
Materiały instalacyjne-6000 zł
Montaż instalacji pompy ciepła wraz z rozruchem technicznym-2000 zł
Kolektor pionowy z rur polietylenowych L = 102 mb wraz z montażemPE Ø 409690 zł
Kolektor poziomy z rur polietylenowych L = 400 mb wraz z montażemPE Ø 408000 zł

A. 46 456 zł
B. 9 690 zł
C. 44 766 zł
D. 8 000 zł
Odpowiedź, którą wybrałeś, to 44 766 zł. To właściwa kwota, bo obejmuje wszystkie elementy, które są potrzebne do zainstalowania pompy ciepła z kolektorem poziomym. Koszt samej pompy wynosi 26 114 zł, co pasuje do obowiązujących norm jakości w branży. Do tego mamy zbiornik buforowy oraz materiały instalacyjne, które razem kosztują 8 652 zł. Te elementy są naprawdę ważne, bo wpływają na to, jak dobrze działa cały system. Pamiętaj, że 2 000 zł za montaż to też rozsądna cena, bo profesjonalny montaż jest kluczowy, żeby system działał bezawaryjnie i bezpiecznie. Koszt kolektora z rur polietylenowych wynoszący 8 000 zł jest również uzasadniony, biorąc pod uwagę jego jakość i efektywność energetyczną. Jak połączysz te wszystkie wartości, dostajesz 44 766 zł, co jest zgodne z rynkowymi realiami. Właściwe obliczenie kosztów to głównie klucz do efektywności energetycznej budynków, a normy EN 14511 podkreślają, jak ważne to jest w systemach grzewczych.

Pytanie 22

Kiedy temperatura zasilania systemu grzewczego wynosi 70°C, w jakim trybie powinna działać pompa ciepła?

A. biwalentnym równoległym
B. monowalentnym
C. biwalentnym rozdzielonym
D. monoenergetycznym
Jak mamy temperaturę zasilania 70°C, to system monoenergetyczny może być problematyczny. System ten opiera się tylko na jednym źródle ciepła, co powoduje, że jest mniej elastyczny, jeśli chodzi o zmieniające się warunki na zewnątrz. Nie radzi sobie dobrze przy niskich temperaturach, co może skutkować wyższymi kosztami i większą emisją zanieczyszczeń. Z drugiej strony, system biwalentny rozdzielony, który działa na dwóch źródłach ciepła, też nie zawsze sobie poradzi w sytuacjach, gdzie jedno źródło nie daje rady dostarczyć wystarczającej energii do ogrzewania. Wybór systemu monowalentnego, opartego wyłącznie na pompie ciepła, może być kiepskim pomysłem, szczególnie w przypadku wyższych temperatur, bo wiele pomp nie działa efektywnie przy takich warunkach. Często ludzie popełniają błędy, bo nie doceniają, jak ważna jest elastyczność źródeł ciepła i zbyt dużo ufają jednemu rozwiązaniu, nie analizując konkretnych potrzeb budynku i warunków zewnętrznych, co może prowadzić do problemów z komfortem i efektywnością energetyczną.

Pytanie 23

Jaki typ kotła powinien być użyty do spalania pelletu?

A. Z podajnikiem ślimakowym
B. Z podajnikiem tłokowym
C. Zgazowujący
D. Zasypowy
Kocioł z podajnikiem ślimakowym jest optymalnym rozwiązaniem do spalania pelletu, ponieważ umożliwia automatyczne i precyzyjne podawanie paliwa do komory spalania. Podajniki ślimakowe są zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić stały i kontrolowany przepływ pelletu, co przekłada się na efektywność energetyczną i minimalizację strat ciepła. W praktyce tego typu kotły mogą być stosowane zarówno w systemach grzewczych dla domów jednorodzinnych, jak i w większych instalacjach przemysłowych. Dzięki zastosowaniu podajników ślimakowych, użytkownicy mogą cieszyć się wygodą automatycznego załadunku paliwa oraz mniejszą ilością ręcznej obsługi. Dodatkowo, kotły te często wyposażane są w systemy sterowania, które monitorują temperaturę i ilość podawanego paliwa, co pozwala na dalsze zwiększenie wydajności i oszczędności paliwa. W wielu krajach, w tym w Polsce, tego typu kotły są zgodne z normami ekologicznymi i wydajnościowymi, co czyni je odpowiednim wyborem dla osób dbających o środowisko oraz chcących korzystać z odnawialnych źródeł energii.

Pytanie 24

Jakie rodzaje kolektorów słonecznych są najbardziej odpowiednie do montażu w orientacji pionowej?

A. Z przykryciem ze szkła antyrefleksyjnego.
B. Z selektywną powłoką absorbera.
C. Płaskie.
D. Próżniowe o bezpośrednim przepływie przez absorber.
Płaskie kolektory słoneczne charakteryzują się prostą konstrukcją, ale mają ograniczoną wydajność przy montażu w pozycji pionowej. Ich działanie opiera się na absorpcji promieni słonecznych przez płaską powierzchnię, która jest zwykle nachylona pod określonym kątem w celu maksymalizacji ekspozycji na słońce. Jednak gdy są montowane pionowo, efektywność ich działania drastycznie spada, co wynika z nieoptymalnego kąta padania promieni słonecznych. Z kolei kolektory z selektywną powłoką absorbera, mimo że oferują lepszą absorpcję, również nie są idealnym rozwiązaniem w pionowej pozycji, gdyż ich konstrukcja zakłada efektywne działanie w określonym kącie nachylenia. Ponadto, kolektory z przykryciem ze szkła antyrefleksyjnego mogą poprawiać wydajność, ale ich skuteczność również jest uzależniona od kąta nachylenia i nie są one zaprojektowane do pracy w pozycji pionowej. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania energii słonecznej, a błędne założenia dotyczące montażu mogą prowadzić do znaczących strat energetycznych i nieoptymalnej pracy systemu. Niezrozumienie zasad fizyki oraz właściwości materiałów prowadzi do powszechnych mylnych przekonań, które mogą skutkować nieefektywną inwestycją w odnawialne źródła energii.

Pytanie 25

W jakim dokumencie określone są ilości materiałów potrzebnych do przeprowadzenia prac montażowych?

A. RMS
B. KNR
C. RNK
D. NNR
KNR, czyli Katalog Nakładów Rzeczowych, jest kluczowym dokumentem wykorzystywanym przy kosztorysowaniu robót budowlanych. Zawiera szczegółowe dane dotyczące nakładów rzeczowych, które są niezbędne do wykonania różnych rodzajów robót montażowych. KNR dostarcza informacji na temat ilości materiałów, robocizny oraz sprzętu potrzebnych do realizacji projektów budowlanych. Przykładowo, przy planowaniu montażu instalacji elektrycznych, KNR pozwala na precyzyjne określenie, jakiego rodzaju kable, złącza czy inne akcesoria będą wymagane, co umożliwia dokładne oszacowanie kosztów. Korzystanie z KNR jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, gdyż upraszcza proces planowania i minimalizuje ryzyko powstawania błędów w kosztorysach. Dodatkowo, KNR jest elastycznym narzędziem, które można dostosowywać do specyficznych warunków lokalnych oraz potrzeb projektu, co czyni go niezwykle wartościowym narzędziem w rękach kosztorysantów i inżynierów budowlanych.

Pytanie 26

Aby biogaz produkowany w biogazowni był odpowiedni do spalania, należy go wcześniej właściwie przystosować. Głównie usuwa się z niego szkodliwy

A. wodoru
B. siarkowodoru
C. tlenek węgla
D. dwutlenek węgla
Siarkowodór jest kluczowym zanieczyszczeniem, które musi być usunięte z biogazu przed jego spalaniem. Jego obecność w biogazie stanowi poważne zagrożenie dla efektywności i bezpieczeństwa procesów energetycznych. Siarkowodór jest związkiem o silnych właściwościach korozjogennych, co oznacza, że może powodować poważne uszkodzenia elementów metalowych, takich jak silniki, rury oraz komory spalania. W praktyce, oczyszczanie biogazu ze siarkowodoru odbywa się za pomocą różnych metod, takich jak absorpcja chemiczna, adsorpcja na węglu aktywnym, czy też wykorzystanie bioreaktorów, w których mikroorganizmy przetwarzają H2S na mniej szkodliwe substancje. Stosowanie odpowiednich technologii oczyszczania jest niezbędne, aby zapewnić długotrwałą i bezawaryjną pracę instalacji biogazowych. Dobre praktyki w branży podkreślają znaczenie regularnego monitorowania jakości biogazu oraz dostosowywania procesów oczyszczania w zależności od zmieniających się warunków operacyjnych. Efektywne usunięcie siarkowodoru nie tylko wydłuża żywotność urządzeń, ale również zwiększa efektywność energetyczną całego systemu.

Pytanie 27

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ miesięczne koszty pokrycia strat energii w zbiorniku SB-200. Przyjmij, że: 1 miesiąc = 30 dni, koszt 1 kWh = 0,50 zł, temperatura wody w zbiorniku 60°C.

Typ wymiennikaSB-200
SBZ-200
SB-250
SBZ-250
SB-300
SBZ-300
Pojemność znamionowal200250300
Ciśnienie znamionoweMPazbiornik 0,6, wężownice 1,0
Moc wężownicy dolnej/górnej*kW40/2937/3153/31
Dobowa energia**kWh2,02,12,7
* Przy parametrach 80/10/45 °C
** Przy utrzymaniu stałej temperatury wody 60 °C

A. 45,00 zł
B. 12,00 zł
C. 60,00 zł
D. 30,00 zł
Poprawna odpowiedź to 30,00 zł, co wynika z prawidłowego zastosowania wzoru na obliczenie miesięcznych kosztów pokrycia strat energii. Aby obliczyć miesięczne koszty, należy wziąć pod uwagę dobowe straty energii, które w przypadku zbiornika SB-200 wynoszą 2 kWh. Następnie, mnożymy tę wartość przez liczbę dni w miesiącu, co daje 60 kWh (2 kWh x 30 dni). Koszt energii elektrycznej wynosi 0,50 zł za kWh, co prowadzi do obliczenia 60 kWh x 0,50 zł = 30 zł. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, ponieważ pozwala na realistyczne oszacowanie kosztów eksploatacyjnych systemów grzewczych i zbiorników. Wiedza ta jest istotna w kontekście optymalizacji kosztów operacyjnych oraz efektywności energetycznej. W praktyce, aby zminimalizować straty energii, można stosować różne metody izolacji zbiorników oraz monitorowania temperatury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 28

Jakie oznaczenie wskazuje, że produkt jest odporny na pył i wodę oraz zabezpieczony przed wodnym strumieniem pod dowolnym kątem?

A. IP65
B. IP35
C. IP55
D. IP44
Oznaczenie IP65 wskazuje, że produkt jest w pełni chroniony przed pyłem oraz zraszaniem wodą z dowolnego kąta, co jest istotne w kontekście zastosowań zarówno w warunkach domowych, jak i przemysłowych. W standardzie IP, pierwszy cyfra (6) oznacza całkowitą ochronę przed pyłem, co jest kluczowe dla urządzeń używanych w środowiskach, gdzie zanieczyszczenia mogą wpływać na ich działanie. Druga cyfra (5) natomiast wskazuje, że urządzenie jest odporne na strumienie wody, co chroni je przed uszkodzeniami w przypadku deszczu lub kontaktu z wodą. Przykładowo, produkty z oznaczeniem IP65 są powszechnie wykorzystywane w oświetleniu ogrodowym, systemach monitoringu oraz w urządzeniach elektronicznych stosowanych na zewnątrz, gdzie narażone są na zmienne warunki atmosferyczne. Dostosowanie się do norm IP jest podstawowym elementem projektowania urządzeń, które mają zapewnić bezpieczeństwo i trwałość w trudnych warunkach eksploatacji.

Pytanie 29

Hurtownia zajmująca się instalacjami nabywa pompy obiegowe od producenta w cenie 100,00 zł za sztukę, a następnie sprzedaje je, dodając do ceny marżę w wysokości 10% oraz podatek VAT (według stawki 23%). Jaka będzie cena sprzedaży jednej pompy obiegowej?

A. 123,00 zł
B. 110,33 zł
C. 110,00 zł
D. 135,30 zł
Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to 135,30 zł. Hurtownia kupuje pompy obiegowe za 100 zł za sztukę i potem sprzedaje je z dodatkową marżą 10%. Jak to liczymy? Mnożymy cenę zakupu przez 10%, co daje nam 10 zł. Jak dodamy to do 100 zł, to wychodzi 110 zł jako cena sprzedaży netto. Potem musimy dodać VAT, który w naszym kraju wynosi 23%. Z tego wynika, że VAT na 110 zł to 25,30 zł. Gdy dodamy ten podatek, dostaniemy cenę brutto równą 135,30 zł. Widzisz, to jest ważne, żeby dobrze liczyć ceny w handlu. Gdy nie uwzględnimy marży i VAT-u, możemy mieć spore problemy z cenami i rentownością. Ważne, żeby wszystkie te elementy uwzględniać w obliczeniach.

Pytanie 30

Na podstawie danych w tabeli oblicz wartość kosztorysową prac montażowych instalacji urządzeń energetyki odnawialnej.

Rodzaj kosztówRobociznaMateriałSprzęt
Koszty bezpośrednie2 0005 0004 000
Koszty pośrednie 80%1 600-3 200
Koszty zakupu 10%-500-
Wartość kosztorysowa bez zysku

A. 16 300 zł
B. 15 800 zł
C. 9 100 zł
D. 10 800 zł
Poprawna odpowiedź to 16 300 zł, która została uzyskana poprzez odpowiednie zsumowanie kosztów związanych z pracami montażowymi instalacji urządzeń energetyki odnawialnej. W procesie kalkulacji kosztorysowej kluczowe jest uwzględnienie zarówno kosztów bezpośrednich, jak i pośrednich. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki na robociznę, materiały i sprzęt, które są niezbędne do realizacji projektu. Koszty pośrednie robocizny i sprzętu powinny wynosić 80% kosztów bezpośrednich, co jest zgodne z praktyką branżową, która uwzględnia nie tylko płace, ale również obciążenia pracodawcy. Z kolei koszty zakupu materiałów, określone jako 10% kosztów bezpośrednich materiałów, są kluczowe dla dokładnego ustalenia ostatecznej wartości kosztorysowej. W praktyce, dokładne obliczenia i rzetelne podejście do kosztów mogą znacząco wpłynąć na rentowność projektu. Dlatego też znajomość metod kosztorysowania oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce są niezbędne dla każdego specjalisty w branży budowlanej i energetycznej.

Pytanie 31

Jaka jest najbardziej korzystna wartość współczynnika efektywności pompy ciepła COP?

A. 0,35
B. 3,50
C. 0,25
D. 4,35
Wartość współczynnika efektywności pompy ciepła (COP) na poziomie 4,35 oznacza, że na każdą jednostkę energii elektrycznej zużytej przez pompę, uzyskuje się 4,35 jednostek energii cieplnej. Tak wysoki wskaźnik COP jest charakterystyczny dla nowoczesnych systemów grzewczych, które są projektowane z myślą o maksymalnej efektywności energetycznej. Przykładem mogą być pompy ciepła typu powietrze-woda lub grunt-woda, które przy odpowiednich warunkach zewnętrznych osiągają bardzo korzystne wartości COP. W kontekście standardów branżowych, warto zauważyć, że pompy ciepła powinny być zgodne z normą EN 14511, która określa metody badań i klasyfikacji tych urządzeń. Dzięki stosowaniu pomp ciepła o wysokim COP można znacząco obniżyć koszty ogrzewania, jednocześnie przyczyniając się do zmniejszenia emisji CO2, co jest zgodne z duchem zrównoważonego rozwoju i polityki ekologicznej wielu krajów.

Pytanie 32

Podczas sporządzania przedmiaru robót dla systemów wodociągowych, długość rur określa się w metrach?

A. bez wyłączania długości łączników oraz armatury łączonej lutowaniem lub gwintowaniem
B. a liczba podejść ustalana jest wspólnie dla zimnej i ciepłej wody
C. z wyłączeniem długości łączników oraz armatury
D. wliczając armaturę z kołnierzami
Odpowiedź "bez odliczania długości łączników oraz armatury łączonej przez lutowanie lub gwintowanie" jest zgodna z praktykami stosowanymi w branży wodociągowej. W przypadku przedmiaru robót dla instalacji wodociągowych, długość rurociągów należy mierzyć wyłącznie jako długość prostych odcinków rur, co jest zgodne z zasadami określonymi w normach budowlanych oraz standardach dotyczących obliczeń hydraulicznych. W praktyce oznacza to, że nie uwzględniamy długości łączników, jak kolanka czy złączki, które nie wpływają na całkowitą długość rurociągu. Przykładowo, przy obliczaniu ilości materiałów potrzebnych do instalacji, koncentrujemy się na długościach rur, co pozwala na precyzyjne określenie zapotrzebowania na materiały. Dodatkowo, takie podejście ogranicza ryzyko nadmiernych zakupów lub marnotrawstwa materiałów, co jest kluczowe w budownictwie. Ponadto, standardy takie jak PN-EN 805 oraz PN-EN 12056 wskazują na konieczność dokonywania pomiarów zgodnie z określonymi zasadami, co podkreśla znaczenie niewliczania łączników w przedmiarze robót.

Pytanie 33

System solarny składa się z 3 kolektorów o pojemności 1,1 litra każdy. Pojemność wężownicy w zasobniku c.w.u. wynosi 4,5 dm3, grupy pompowej 1,5 dm3, a przeponowego naczynia wzbiorczego 15 dm3. Długość zamontowanych rur osiąga 30 mb. W jednym metrze rury mieści się 0,05 litra cieczy. Ile glikolu należy przygotować do napełnienia instalacji?

A. 25,8 dm3 glikolu
B. 26,8 dm3 glikolu
C. 25,3 dm3 glikolu
D. 24,3 dm3 glikolu
Aby obliczyć całkowitą pojemność cieczy potrzebnej do napełnienia instalacji solarnej, należy uwzględnić wszystkie elementy składowe systemu. W tym przypadku mamy trzy kolektory o pojemności 1,1 litra każdy, co daje łącznie 3,3 litra. Następnie dodajemy pojemność wężownicy zasobnika c.w.u. wynoszącą 4,5 dm3 (czyli 4,5 litra), grupy pompowej 1,5 dm3 (1,5 litra) oraz przeponowego naczynia wzbiorczego o pojemności 15 dm3 (15 litrów). Obliczając całkowitą pojemność, otrzymujemy: 3,3 + 4,5 + 1,5 + 15 = 24,3 litra. Dodatkowo, musimy uwzględnić objętość cieczy w rurach. Mając 30 mb rur, a w jednym metrze mieści się 0,05 litra, całkowita objętość cieczy w rurach wynosi 1,5 litra (30 * 0,05). Zatem całkowita objętość glikolu potrzebna do napełnienia instalacji wynosi 24,3 + 1,5 = 25,8 litra. Zastosowanie odpowiednich ilości glikolu w instalacjach solarnych jest kluczowe dla zapewnienia efektywności oraz ochrony przed zamarzaniem, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 34

Kocioł na pellet o mocy poniżej 25 kW powinien być umiejscowiony w kotłowni w taki sposób, aby przestrzeń pomiędzy tylną częścią kotła a ścianą wynosiła co najmniej

A. 0,7 m
B. 2,0 m
C. 1,5 m
D. 1,0 m
Odpowiedź 0,7 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi polskimi normami oraz przepisami, minimalna odległość między tyłem kotła a ścianą w przypadku kotłów na pellet o mocy mniejszej niż 25 kW powinna wynosić właśnie 0,7 m. Ta odległość zapewnia odpowiednią cyrkulację powietrza, co jest kluczowe dla efektywności kotła oraz jego bezpieczeństwa. Utrzymanie właściwego odstępu umożliwia także łatwy dostęp do kotła w celu przeprowadzania prac konserwacyjnych i kontroli. Na przykład, w przypadku awarii lub potrzeby czyszczenia wymiennika ciepła, dostępność przestrzeni wokół kotła jest niezbędna. Przestrzeganie tych norm jest istotne, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń, takich jak przegrzanie czy niewłaściwa wentylacja, które mogą prowadzić do poważnych uszkodzeń urządzenia lub zagrożeń dla ludzi. Właściwe usytuowanie kotła zgodnie z normami branżowymi wspiera długotrwałą i bezproblemową eksploatację urządzenia. W kontekście instalacji kotłów, warto również zadbać o przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i praktyk związanych z instalacjami grzewczymi, co może znacznie poprawić komfort użytkowania.

Pytanie 35

Podczas łączenia modułów fotowoltaicznych w układzie szeregowym, jakie efekty się uzyskuje?

A. zmniejszenie napięcia i zwiększenie natężenia prądu
B. zwiększenie natężenia prądu i zwiększenie mocy
C. zwiększenie napięcia i zwiększenie natężenia prądu
D. zwiększenie napięcia i zwiększenie mocy
Łączenie modułów fotowoltaicznych szeregowo prowadzi do zwiększenia napięcia systemu, co jest kluczowe dla efektywności instalacji. W przypadku modułów o napięciu 30 V każdy, po połączeniu szeregowo trzech takich modułów, otrzymujemy napięcie 90 V. Wzrost napięcia ma istotne znaczenie, gdyż umożliwia bardziej efektywne przesyłanie energii na większe odległości oraz zmniejsza straty związane z oporem przewodów. Zwiększenie napięcia w systemie wpływa również na wzrost mocy, ponieważ moc jest iloczynem napięcia i natężenia prądu (P = U * I). W praktyce, stosując moduły połączone szeregowo, można łatwiej dostosować system do wymagań inwertera oraz ograniczyć ilość przewodów i złączy, co z kolei zmniejsza ryzyko awarii oraz obniża koszty instalacji. Warto również zaznaczyć, że zgodne z normami instalacje fotowoltaiczne powinny uwzględniać odpowiednie zabezpieczenia, takie jak bezpieczniki i wyłączniki, aby chronić system przed przetężeniem oraz przeciążeniem. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co przekłada się na zwiększenie niezawodności oraz bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 36

W jaki sposób definiuje się współczynnik COP?

A. moc chłodniczą, którą pompa ciepła osiąga w najbardziej trudnych warunkach
B. ciepło parowania w danej temperaturze oraz przy odpowiednim ciśnieniu
C. stosunek ilości ciepła generowanego przez pompę ciepła do ilości zużytej energii elektrycznej
D. wydajność chłodniczą, wyrażoną w procentach lub jako wartość bezwymiarowa
Współczynnik COP (Coefficient of Performance) to kluczowy wskaźnik efektywności pompy ciepła, który określa, jak skutecznie urządzenie przekształca energię elektryczną w ciepło. Odpowiedź wskazująca na stosunek ilości ciepła wytwarzanego przez pompę ciepła do ilości pobranej energii elektrycznej jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla zasadę funkcjonowania tego urządzenia. W praktyce, wysokie wartości COP są pożądane, ponieważ oznaczają większą efektywność energetyczną, co prowadzi do mniejszych kosztów eksploatacji oraz mniejszego wpływu na środowisko. Przykładowo, pompa ciepła o współczynniku COP równym 4 potrafi wygenerować 4 jednostki ciepła przy zużyciu 1 jednostki energii elektrycznej. Takie wskaźniki są istotne w kontekście norm i regulacji związanych z efektywnością energetyczną, takich jak dyrektywy Unii Europejskiej dotyczące energooszczędności, które promują stosowanie rozwiązań o wysokiej efektywności. Zrozumienie COP pozwala na optymalizację użytkowania pomp ciepła oraz lepsze planowanie systemów ogrzewania i chłodzenia w budynkach.

Pytanie 37

Zasobnik na wodę użytkową w solarnej instalacji powinien być zlokalizowany

A. z dala od kotła c.o.
B. w sąsiedztwie kotła c.o.
C. w połowie drogi pomiędzy kotłem a kolektorem
D. w pobliżu kolektora słonecznego
Zasobnik wody użytkowej w instalacji solarnej powinien znajdować się blisko kotła c.o. z kilku powodów. Przede wszystkim, odpowiednia lokalizacja zasobnika minimalizuje straty ciepła, które mogą wystąpić na drodze między zasobnikiem a kotłem. Im krótsza droga dla wody, tym efektywniejszy jest transfer ciepła, co przekłada się na zmniejszenie kosztów energii oraz poprawę ogólnej wydajności systemu. Ponadto, bliskość zasobnika do kotła c.o. ułatwia również integrację obu urządzeń, co jest kluczowe dla sprawnego zarządzania energetycznego w budynku. W praktyce, instalacje, które umieszczają zasobniki wody użytkowej w pobliżu kotłów, często korzystają z lepszej koordynacji działania obu systemów, co prowadzi do większej oszczędności energii i lepszej dostępności ciepłej wody. Zgodnie z normami branżowymi oraz dobrymi praktykami, takie podejście zapewnia nie tylko optymalne wykorzystanie energii słonecznej, ale również dbałość o efektywność całego układu grzewczego.

Pytanie 38

Kolor izolacji przewodu łączącego regulator ładowania z dodatnim biegunem akumulatora powinien być

A. brązowy
B. niebieski
C. czarny
D. czerwony
Izolacja przewodu łączącego regulator ładowania z dodatnim zaciskiem akumulatora powinna być w kolorze czerwonym, co jest zgodne z szeroko przyjętymi standardami w branży motoryzacyjnej oraz elektroinstalacyjnej. Kolor czerwony zazwyczaj oznacza przewody zasilające lub dodatnie, co ma na celu ułatwienie identyfikacji i eliminację błędów podczas instalacji. Przykładem dobrych praktyk może być instalacja w systemach fotowoltaicznych, gdzie przewody dodatnie są również oznaczone kolorem czerwonym, co ułatwia ich odróżnienie od przewodów ujemnych, zazwyczaj czarnych. W ten sposób zwiększa się bezpieczeństwo użytkowania, minimalizując ryzyko zwarcia czy błędnego podłączenia. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami IEC (International Electrotechnical Commission), stosowanie odpowiednich kolorów dla przewodów zasilających jest istotnym elementem nie tylko dla bezpieczeństwa, ale także dla ułatwienia diagnostyki i serwisowania systemów elektrycznych.

Pytanie 39

Według norm dotyczących poprawnego instalowania kolektora gruntowego poziomego, należy go umieścić

A. pod miejscem parkingowym
B. na obszarze zurbanizowanym
C. na terenie niepodlegającym zabudowie
D. pod konstrukcją budynku
Kolektor gruntowy poziomy powinien być montowany na obszarze wolnym od zabudowań ze względu na optymalizację wydajności systemu oraz ograniczenie zakłóceń w jego pracy. Takie usytuowanie pozwala na efektywne wykorzystanie energii geotermalnej, gdyż nie ma przeszkód, które mogłyby ograniczać dostęp do ciepła zgromadzonego w gruncie. W praktyce, umieszczając kolektor w otwartym terenie, operatorzy systemów grzewczych mogą zapewnić lepszy obieg powietrza oraz możliwość łatwiejszego dostępu do urządzeń w przypadku ewentualnych napraw lub konserwacji. Ponadto, zgodnie z wytycznymi branżowymi, zaleca się, aby instalacje gruntowe były oddalone od budynków oraz innych obiektów, co pozwala uniknąć potencjalnych problemów związanych z oddziaływaniem cieplnym na strukturę budynku. Dobre praktyki wskazują również, że powinno się unikać zasiągania zgody na prowadzenie prac instalacyjnych w obszarach mocno zabudowanych, gdzie możliwości montażu są ograniczone oraz może występować ryzyko uszkodzenia infrastruktury.

Pytanie 40

Uziemienie wewnętrzne systemu fotowoltaicznego powinno być zrealizowane z

A. przewodu aluminiowego
B. przewodu miedzianego
C. pręta stalowego ocynkowanego
D. taśmy stalowej ocynkowanej
Przewód miedziany jest najlepszym materiałem do wykonania uziemienia wewnętrznego instalacji fotowoltaicznej ze względu na jego doskonałe przewodnictwo elektryczne oraz odporność na korozję. Miedź ma niską rezystancję, co oznacza, że skutecznie odprowadza prąd w przypadku awarii systemu, minimalizując ryzyko porażenia prądem oraz uszkodzeń urządzeń. Zgodnie z normami PN-EN 62305, które regulują kwestie ochrony odgromowej oraz instalacji elektrycznych, zastosowanie przewodów miedzianych do uziemienia jest preferowane, a w wielu przypadkach wręcz obligatoryjne. Praktyczne przykłady zastosowania przewodów miedzianych obejmują zarówno domowe instalacje fotowoltaiczne, jak i większe systemy komercyjne, gdzie ich niezawodność i trwałość mają kluczowe znaczenie. Dodatkowo, miedź nie ulega degradacji w wyniku działania czynników atmosferycznych, co czyni ją idealnym wyborem do zastosowań zewnętrznych, gdzie kontakt z wilgocią i zmiennymi temperaturami może powodować awarie. Warto także zauważyć, że przewody miedziane są łatwe w montażu i zapewniają trwałość oraz efektywność przez długie lata eksploatacji.