Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 21:39
Data zakończenia: 25 maja 2025 21:57

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wielkości dodatków na szwy i podwinięcia, o które zwiększają się formy wyrobu odzieżowego, zależą m.in. od metody łączenia jego elementów konstrukcyjnych, rodzaju, fasonu oraz rozmiaru wyrobu i

A. warunków pielęgnacji wyrobu odzieżowego

B. cech specyficznych materiału odzieżowego

C. warunków używania wyrobu odzieżowego

D. technologii produkcji materiału odzieżowego

Cechy charakterystyczne materiału odzieżowego mają kluczowe znaczenie dla procesu projektowania i produkcji odzieży, ponieważ różne materiały wykazują różne właściwości, które wpływają na to, jak zachowują się w trakcie szycia oraz późniejszego użytkowania. Na przykład, materiały elastyczne, takie jak jersey, wymagają mniejszych dodatków na szwy niż sztywne tkaniny, takie jak denim, które mogą wymagać większych zapasów ze względu na ich grubość i strukturę. W przypadku materiałów o dużej śliskości, takich jak jedwab, istotne jest zapewnienie odpowiednich dodatków, aby zapobiec przesuwaniu się szwów podczas szycia. Ponadto, standardy branżowe, takie jak ISO 13934, określają metody testowania właściwości materiałów, co może pomóc projektantom w określeniu odpowiednich dodatków na szwy. W praktyce oznacza to, że projektanci muszą nie tylko znać cechy materiałów, ale również umieć je odpowiednio stosować w kontekście wyrobu końcowego, co jest kluczowe dla jakości i trwałości odzieży.

Pytanie 2

Jaki wymiar ciała uzyskuje się, gdy dokonuje się pomiaru na sylwetce kobiety od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii?

A. SySvXpTp

B. SySvXp

C. XpXp

D. SyTy

Poprawna odpowiedź to SyTy, co oznacza wymiary od siódmego kręgu szyjnego do punktu tylnego talii. To pomiar, który odnosi się do linii sylwetki, co jest kluczowe w różnych zastosowaniach, takich jak projektowanie odzieży, analiza antropometryczna czy ergonomia. Pomiar ten jest fundamentalny w krawiectwie, gdzie istotne jest dokładne dopasowanie ubrania do ciała. W kontekście mody i odzieży, stosowanie tego wymiaru pozwala na stworzenie produktów, które lepiej przylegają do ciała, a tym samym poprawiają komfort noszenia. Dodatkowo, znajomość tego wymiaru przyczynia się do skuteczniejszego projektowania, które uwzględnia naturalne krzywizny ciała. W języku antropometrycznym, SyTy jest jednym z kluczowych wymiarów wykorzystywanych do tworzenia standardowych tabel rozmiarów, co pozwala na lepsze zrozumienie różnorodności sylwetek i ich potrzeb, a także na zapewnienie, że odzież jest dostępna dla szerokiego kręgu klientów.

Pytanie 3

Jakie wymiary należy wziąć pod uwagę przy obliczaniu normy zużycia wełnianej tkaniny o szerokości 150 cm, potrzebnej do uszycia płaszcza damskiego w stylu dyplomatka?

A. Obwód bioder, dwie długości płaszcza

B. Dwie długości płaszcza, długość rękawa

C. Obwód klatki piersiowej, dwie długości rękawa

D. Długość płaszcza, długość rękawa

Zaznaczenie długości płaszcza i długości rękawa jako ważnych wymiarów do obliczenia zużycia tkaniny wełnianej to naprawdę dobry wybór. Długość płaszcza to kluczowa sprawa, bo to ona decyduje, ile materiału potrzebujemy, żeby pokryć całą postać. W przypadku klasycznego płaszcza damskiego zwykle ten wymiar to co najmniej do kolan, a więc trzeba liczyć się z użyciem odpowiedniej ilości tkaniny. Dodatkowo, nie zapominajmy o długości rękawa - to też jest bardzo ważne, bo wpływa na całkowite zapotrzebowanie na materiał, który musi być wygodny i pozwalać na swobodne ruchy. Żeby dobrze obliczyć, ile tkaniny potrzebujemy, projektant czy krawiec powinien zsumować długość płaszcza i rękawa, pamiętając o dodatkowych marginesach na szwy. Warto też pamiętać o szerokości tkaniny, bo jeśli mamy materiał o szerokości 150 cm, to można to lepiej wykorzystać przy układaniu wykroju. Całościowe podejście do tych obliczeń pomoże oszczędzić materiał i nadać projektowi lepszy wygląd oraz funkcjonalność.

Pytanie 4

Cena uszycia sukni w zakładzie krawieckim wynosi 150 zł. Aby wykonać suknię damską w tym zakładzie użyto:
1,10 m żorżety wełnianej w cenie 50 zł za 1 mb
0,90 m podszewki w cenie 10 zł za 1 mb
1 zamek w cenie 6 zł za 1 szt.
Jakie są koszty bezpośrednie związane z wykonaniem sukni damskiej w tym zakładzie?

A. 210 zł

B. 220 zł

C. 226 zł

D. 216 zł

Analiza kosztów związanych z szyciem sukni damskiej wymaga precyzyjnego podejścia do obliczeń, co niektóre odpowiedzi nie uwzględniają. Często, przy obliczaniu kosztów, pojawia się błąd w interpretacji jednostek miary lub cen materiałów. Na przykład, odpowiedzi sugerujące kwoty 216 zł, 210 zł czy 226 zł mogą wynikać z błędnego zsumowania kosztów materiałów. Kluczowe jest, aby dokładnie zweryfikować ceny za metr bieżący materiału. W przypadku żorżety wełnianej, koszt wynosi 50 zł za 1 mb, co w przypadku 1,10 m daje 55 zł. Wiele osób może błędnie zaokrąglić tę wartość lub pomylić jednostki. Podobnie, koszt podszewki, której użyto 0,90 m, wynosi 9 zł, a nie 10 zł. Użytkownicy muszą być również uważni przy dodawaniu kosztów robocizny. W branży odzieżowej, każdy element kosztowy - od materiałów, przez robociznę, po dodatkowe akcesoria - musi być dokładnie zsumowany. Nieprzestrzeganie tej zasady prowadzi do błędnych wniosków o całkowitym koszcie produkcji. Dobrą praktyką w analizie kosztów jest stosowanie arkuszy kalkulacyjnych, które pozwalają na bieżąco śledzić i weryfikować koszty, co minimalizuje ryzyko pomyłek.

Pytanie 5

W trakcie prasowania odzieży z włókien, funkcję parowania należy deaktywować w żelazku parowo-elektrycznym

A. bawełnianych

B. poliamidowych

C. wełnianych

D. poliestrowych

Prasowanie tkanin takich jak bawełna, wełna czy poliester z wykorzystaniem funkcji parowania jest właściwe, ponieważ te materiały są bardziej odporne na działanie wysokiej temperatury oraz wilgoci. Bawełna, będąca włóknem naturalnym, dobrze znosi parę wodną i wysoką temperaturę, co pozwala na efektywne usuwanie zagnieceń. Wełna, z kolei, również korzysta na zastosowaniu pary, co umożliwia jej odświeżenie i wygładzenie, jednak należy unikać zbyt wysokich temperatur, aby nie spalić materiału. Poliester, jako włókno syntetyczne, jest mniej wrażliwy na parę, ale ważne jest ustawienie odpowiedniej temperatury, aby uniknąć odkształceń. Typowym błędem jest myślenie, że wszystkie materiały można prasować w ten sam sposób. Właściwe dobranie temperatury i metody prasowania do konkretnego rodzaju tkaniny jest kluczowe w procesie konserwacji odzieży. W przypadku poliamidów, ze względu na ich charakterystykę, stosowanie pary może prowadzić do uszkodzenia materiału. Dlatego tak istotne jest, aby znać właściwości różnych włókien przy stosowaniu technik prasowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży tekstylnej.

Pytanie 6

Zmiana bluzy dresowej polega na jej skróceniu oraz wykończeniu rękawów ściągaczami. Jaka będzie całkowita cena usługi, jeżeli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 8,00 zł, a koszt robocizny wynosi 30,00 zł?

A. 46,00 zł

B. 30,00 zł

C. 38,00 zł

D. 62,00 zł

Poprawna odpowiedź wynika z prawidłowego zsumowania kosztów związanych z przeróbką bluzy dresowej. Cena jednego ściągacza wynosi 8 zł, a ponieważ mamy do czynienia z dwiema rękawami, całkowity koszt ściągaczy wynosi 2 x 8 zł = 16 zł. Koszt robocizny, oszacowany na 30 zł, należy dodać do kosztu materiałów. W efekcie całkowity koszt usługi wynosi 16 zł (ściągacze) + 30 zł (robocizna) = 46 zł. Te obliczenia ilustrują typowy proces wyceny usług krawieckich, w którym uwzględnia się zarówno materiały, jak i czas pracy specjalisty. W praktyce, w branży krawieckiej jest to standardowe podejście do kalkulacji kosztów, które pomaga w ustaleniu rozsądnych cen oraz zapewnia, że wszystkie wydatki związane z realizacją usługi są pokryte. Tego typu kalkulacje są istotne nie tylko dla estetyki odzieży, ale również dla rentowności działalności krawieckiej.

Pytanie 7

Zanim rozpoczniesz pracę na maszynie do szycia, powinieneś upewnić się, czy jest ona zaopatrzona w

A. zęby transportujące

B. osłonę igły

C. komplet stopek

D. szpulkę z nićmi

Ząbki transportujące, zestaw stopek oraz szpulki z nićmi są istotnymi elementami maszyny szwalniczej, ale ich obecność nie jest tak kluczowa dla bezpieczeństwa pracy jak osłona igły. Ząbki transportujące odpowiadają za przesuwanie materiału podczas szycia. Ich właściwe działanie jest istotne dla uzyskania równego ściegu, jednak ich brak nie zagraża bezpośrednio zdrowiu użytkownika. Zestaw stopek, chociaż wpływa na różnorodność wykonywanych ściegów, również nie ma znaczenia w kontekście bezpieczeństwa. Z kolei szpulki z nićmi są niezbędne do samego procesu szycia, ale ich obecność nie zabezpiecza operatora przed kontuzjami. Często pojawia się mylne wrażenie, że wszystkie te elementy mają równy priorytet podczas uruchamiania maszyny. W rzeczywistości, brak osłony igły może prowadzić do poważnych urazów, co czyni ją kluczowym elementem. Użytkowanie maszyny bez odpowiednich zabezpieczeń jest rażącym naruszeniem podstawowych zasad bezpieczeństwa w pracy, co może skutkować nie tylko wypadkami, ale także konsekwencjami prawnymi dla pracodawcy. Dlatego tak ważne jest, aby przed rozpoczęciem pracy zawsze upewnić się, że maszyna jest odpowiednio wyposażona w osłonę igły, a brak jej obecności powinien skutkować natychmiastowym wstrzymaniem pracy maszyny.

Pytanie 8

Urządzenie przedstawione na rysunku wykorzystuje się w procesie

A. przygotowywania materiałów do rozkroju

B. końcowej obróbki parowo-cieplnej wyrobu

C. cięcia komponentów

D. łączenia elementów w szwalni

Odpowiedzi dotyczące krojenia elementów, łączenia w szwalni oraz przygotowania materiałów do rozkroju wskazują na błędne zrozumienie procesów technologicznych zachodzących w przemyśle tekstylnym. Krojenie elementów to proces, który ma miejsce na etapie produkcji, gdzie materiały są cięte na odpowiednie części, jednak nie obejmuje żadnych procesów obróbczych po zakończeniu szycia. Z kolei łączenie elementów w szwalni odnosi się do fazy szycia, podczas której różne części odzieży są ze sobą łączone. Proces ten również nie dotyczy końcowego etapu, jakim jest obróbka parowo-cieplna. Przygotowanie materiałów do rozkroju to inny etap produkcji, który polega na odpowiednim zorganizowaniu i przygotowaniu tkanin przed ich cięciem, co również nie ma związku z końcową obróbką. Właściwe zrozumienie tych etapów produkcji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami w przemyśle, a błędne rozpoznanie ich może prowadzić do nieefektywności operacyjnych i obniżenia jakości wyrobów końcowych. Zastosowanie niewłaściwych metod lub narzędzi w każdym z tych etapów może skutkować problemami jakościowymi, które są nie do zaakceptowania w kontekście rosnących wymagań rynkowych i standardów jakości. Dlatego ważne jest, aby każdy pracownik w branży tekstylnej miał świadomość różnic pomiędzy tymi procesami oraz był świadomy ich wpływu na jakość i efektywność produkcji.

Pytanie 9

Jakiego rodzaju materiał krawiecki należy użyć do wykończenia wewnętrznej strony damskiego żakietu?

A. Włókninę

B. Kamel

C. Watolinę

D. Podszewkę

Podszewka jest kluczowym elementem wykończenia od wewnętrznej strony żakietu damskiego, gdyż pełni nie tylko funkcję estetyczną, ale także praktyczną. Stosowanie podszewki w żakietach pozwala na uzyskanie gładkiej i eleganckiej wewnętrznej powierzchni, co znacząco wpływa na komfort noszenia. Dodatkowo, podszewka chroni wierzchnie materiały przed uszkodzeniami, a także poprawia właściwości cieplne odzieży. W przypadku żakietów z materiałów delikatnych, takich jak wełna czy jedwab, zastosowanie podszewki jest wręcz niezbędne, aby uniknąć podrażnień skóry oraz zapewnić lepsze dopasowanie. Ponadto, różne typy podszewki, takie jak satynowe czy poliestrowe, mogą być wykorzystywane w zależności od rodzaju odzieży i pożądanych efektów wizualnych. Przy projektowaniu i szyciu żakietów, stosowanie podszewki jest uznawane za standard w branży, co podkreśla jej znaczenie w kontekście jakości i wykonania odzieży.

Pytanie 10

Jaki symbol oznacza pomiar krawiecki długości pleców?

A. SyTy

B. RvNv

C. SvTv

D. PcPl

Wybór innych symboli jak SvTv, SyTy czy RvNv to trochę wpadka z rozumieniem standardów pomiarowych w krawiectwie. SvTv często myli się z pomiarem obwodu szyi albo innym wymiarem, co nie ma nic wspólnego z długością pleców. SyTy sugeruje pomiar w talii, a to też nie pasuje do tematu długości pleców. RvNv za to może być traktowane jako pomiar wysokości ramienia, co znowu nie dotyczy pleców. Takie błędne wybory mogą prowadzić do tego, że ubranie będzie źle dopasowane, a to wpływa na komfort noszenia i ogólny wygląd. W krawiectwie ważne jest, by wiedzieć, jakie konkretnie wymiary są potrzebne do stworzenia odzieży i jak różne symbole się do nich odnoszą. Użycie złych oznaczeń to ryzyko błędów w produkcji i problemów z wymiarami, a to w końcu wpływa na końcowy efekt i zadowolenie klienta. Dlatego warto znać definicje i standardy branżowe, które wyjaśniają, co te symbole właściwie oznaczają.

Pytanie 11

W poziomie, w miejscu najszerszego zwężenia tułowia wykonujemy pomiar obwodu

A. klatki piersiowej przez piersi

B. pasa

C. bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha

D. szyi

Pomiar obwodu pasa w miejscu największego przewężenia tułowia jest kluczowym wskaźnikiem w ocenie stanu zdrowia oraz kondycji fizycznej. Obwód pasa jest używany do określenia poziomu tkanki tłuszczowej w obrębie jamy brzusznej, co ma istotne znaczenie dla analizy ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy typu 2 oraz innych schorzeń metabolicznych. Zgodnie z rekomendacjami Światowej Organizacji Zdrowia, u osób dorosłych obwód pasa powinien wynosić mniej niż 94 cm dla mężczyzn i 80 cm dla kobiet. W praktyce, pomiar ten należy wykonywać na wydechu, a taśma pomiarowa powinna być umieszczona w poziomie, w najwęższym miejscu tułowia, co zapewnia dokładność uzyskiwanych wyników. Przykładowo, regularne monitorowanie obwodu pasa może być przydatne w programach odchudzających lub zdrowotnych, a także w ocenie skuteczności interwencji dietetycznych. Warto pamiętać, że pomiar ten powinien być jednym z wielu wskaźników oceny stanu zdrowia, obok takich jak BMI czy procentowa zawartość tkanki tłuszczowej.

Pytanie 12

Tkanina wykonana z bawełny wyróżnia się wysoką

A. rozciągliwością

B. sprężystością

C. wodoodpornością

D. higroskopijnością

Sprężystość, higroskopijność i wodoodporność to właściwości, które nie charakteryzują tkaniny bawełnianej, co prowadzi do nieporozumień w zakresie jej zastosowania. Sprężystość odnosi się do zdolności materiału do powracania do pierwotnego kształtu po odkształceniu. Bawełna, w przeciwieństwie do materiałów syntetycznych, takich jak elastan, nie ma właściwości sprężystych, co oznacza, że nie jest w stanie w sposób efektywny wrócić do pierwotnego kształtu po naciągnięciu. Higroskopijność tkaniny bawełnianej odnosi się do jej zdolności do pochłaniania wilgoci, co jest prawdą, ale nie jest to cecha rozciągliwości. Wodoodporność jest właściwością, której bawełna nie posiada, co czyni ją nieodpowiednią do zastosowań, które wymagają ochrony przed wodą. Właściwości te są często mylone, co prowadzi do błędnego wniosku o zastosowaniach bawełny. Na przykład, w przemyśle odzieżowym, stosowanie bawełny do produkcji odzieży roboczej w warunkach wilgotnych może być niewłaściwe, ponieważ materiał nie jest wodoodporny, co zwiększa ryzyko dyskomfortu dla użytkownika. Warto zaznaczyć, że ze względu na swoje właściwości, bawełna jest doskonałym materiałem na odzież letnią, gdzie przewiewność i komfort są kluczowe, jednak w przypadku warunków wymagających ochrony przed wodą, lepiej sprawdzają się tkaniny syntetyczne.

Pytanie 13

Jakie symbole wskazują na wymiary ciała potrzebne do stworzenia form spódnicy-spodni na podstawie form przedniej i tylnej podstawowej spódnicy?

A. ZTv, ot, obt

B. ot, ZUo, ZKo

C. ot, obt, TU

D. ZWo, ou, obt

Wybór innych opcji nie jest zgodny z wymaganiami dotyczącymi tworzenia form spódnicy-spodni. Na przykład, odpowiedzi zawierające symbol 'ZTv' są niewłaściwe, ponieważ ten wymiar odnosi się do wzrostu, a nie jest kluczowy przy projektowaniu odzieży dolnej, gdzie najważniejszymi parametrami są obwody. W podobny sposób, 'ZUo' i 'ZKo' również nie są standardowymi wymiarami wykorzystywanymi w tym kontekście. 'ZUo' mógłby sugerować inne wymiary, ale w rzeczywistości nie są one istotne dla dopasowania spódnic czy spodni. Z kolei 'ZWo' oraz 'ou' także nie odnoszą się do kluczowych wymiarów potrzebnych do wykonania form; mogą one dotyczyć innych aspektów odzieży, ale nie są istotne w kontekście tej konkretnej pracy. Prawidłowe określenie wymiarów ciała, takich jak talii, bioder i długości tułowia, jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów, takich jak nieodpowiednie dopasowanie lub niewygoda noszenia. Ignorowanie właściwych wymiarów często prowadzi do problemów z jakością końcowego produktu oraz niezadowolenia klientów.

Pytanie 14

Określ zużycie gładkiej tkaniny o szerokości 90 cm, z której uszyto spodnie damskie podstawowe dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli.

Nazwa wymiaru	Wymiar
Obwód talii	74 cm
Obwód bioder	108 cm
Długość spodni	104 cm

A. 208,00 cm

B. 104,00 cm

C. 114,40 cm

D. 228,80 cm

Odpowiedzi, które zostały wybrane jako błędne, wynikają głównie z niepełnego uwzględnienia wymiarów oraz braku zrozumienia zasad obliczania zużycia tkaniny. W przypadku odpowiedzi takich jak 104,00 cm czy 114,40 cm, problem tkwi w nieuwzględnieniu długości nogawki jako podwójnej wartości, co jest standardem w krojeniu tkaniny na spodnie. To podejście nie bierze pod uwagę, że spodnie składają się z dwóch nogawek, co automatycznie podwaja długość wymaganej tkaniny. Co więcej, zapomnienie o dodatkach na szwy i zapasy również prowadzi do znaczącego niedoszacowania potrzebnej ilości materiału, co jest kluczowym błędem w procesie projektowania odzieży. Na przykład, obliczenie zużycia na poziomie 208,00 cm mogłoby być uzasadnione jedynie w przypadku braku dodatkowych elementów, jednak nawet wtedy nie obejmuje ono wymogu podzielenia długości nogawki przez dwa. Tego rodzaju błędy myślowe, jak pominięcie istotnych aspektów konstrukcyjnych odzieży, mogą prowadzić do niewłaściwego oszacowania zużycia materiału, co w konsekwencji wpływa na efektywność produkcji oraz koszty. Dlatego tak ważne jest, aby podczas obliczeń stosować się do branżowych standardów i dobrych praktyk, które gwarantują precyzyjne i wiarygodne wyniki.

Pytanie 15

Do produkcji jakiego elementu odzieży powinno się wykorzystać podszewki: kolanówkę oraz kieszeniówkę?

A. Spódnicy elanobawełnianej

B. Spodni wełnianych

C. Żakietu lnianego

D. Marynarki bawełnianej

Wybór spodni wełnianych jako odpowiedzi na to pytanie jest prawidłowy, ponieważ podszewki, takie jak kolanówka i kieszeniówka, są kluczowymi elementami konstrukcyjnymi tego typu odzieży. Kolanówka stosowana jest w wełnianych spodniach, aby wzmocnić obszar kolan, co jest istotne w kontekście wytrzymałości i komfortu użytkownika, zwłaszcza w przypadku spodni noszonych w warunkach, które wymagają większej mobilności. Kieszeniówka, z kolei, jest używana do wykończenia kieszeni, co zapewnia estetyczny wygląd oraz funkcjonalność. Przy projektowaniu spodni wełnianych często uwzględnia się również ich podszewkę, co jest standardową praktyką w branży odzieżowej. Użycie wysokiej jakości tkanin i odpowiednich podszewkowych materiałów, takich jak poliester czy bawełna, pomoże w zachowaniu struktury i kształtu spodni na dłużej. Dobrze dobrana podszewka nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na ogólną estetykę produktu. W przypadku spodni wełnianych, odpowiednie wykończenie strefy kolan i kieszeni jest kluczem do ich funkcjonalności oraz trwałości, co jest zgodne z zaleceniami i standardami w branży odzieżowej.

Pytanie 16

Do wszywania podszewki w damskim żakiecie powinna być używana maszyna

A. pikówkę

B. renderówkę

C. stębnówkę

D. fastrygówkę

Stębnówka, jako maszyna do szycia, jest kluczowym narzędziem w procesie wszywania podszewki w żakiecie damskim. Jej główna funkcjonalność polega na wykonywaniu prostych, mocnych szwów, co jest niezbędne do zapewnienia trwałości i estetyki wykończenia. Używanie stębnówki pozwala na precyzyjne łączenie materiałów, co jest szczególnie istotne w żakietach, gdzie podszewka musi być starannie wszyta, aby nie tworzyły się zniekształcenia czy marszczenia. Standardy branżowe wskazują, że dla odzieży o wysokiej jakości, która ma estetycznie wyglądać i dobrze leżeć, wykorzystanie maszyn stębnówkowych jest podstawą. Ponadto, stębnówki są dostosowane do różnych rodzajów tkanin, co umożliwia ich wszechstronne zastosowanie w krawiectwie. Dobre praktyki w szyciu sugerują, aby przed właściwym szyciem wykonać próbne szwy na skrawkach materiału, co pozwala na regulację ustawień maszyny i uniknięcie błędów w finalnym wyrobie.

Pytanie 17

Jakiego typu układ szablonów powinno się wykorzystać do stworzenia wykrojów dla damskiej kurtki z wełnianego flauszu?

A. Jednokierunkowy, pojedynczy

B. Asymetryczny, dwukierunkowy

C. Sekcyjny, dwukierunkowy

D. Łączony, symetryczny

Wybór innych układów szablonów, takich jak sekcyjny, dwukierunkowy, asymetryczny, dwukierunkowy oraz łączony, symetryczny, wiąże się z pewnymi błędami myślowymi i nieodpowiednim podejściem do produkcji odzieży z wełnianego flauszu. Układ sekcyjny, choć może być użyteczny w innych kontekstach, nie jest optymalny w przypadku jednolitych materiałów, które wymagają spójności. Dodatkowo, dwukierunkowy układ wprowadza zamieszanie w kontekście kierunku wzoru i struktury tkaniny, co może prowadzić do nieestetycznych efektów końcowych. Asymetryczność w przypadku materiałów takich jak flausz, charakteryzujących się specyficzną teksturą, może zaburzyć naturalny wygląd odzieży, a także wpłynąć na komfort noszenia, co jest kluczowe dla użytkowników. W kontekście dobrych praktyk branżowych, zaleca się unikanie takich układów w produkcji odzieży, gdyż mogą one prowadzić do zwiększonej ilości odpadów oraz problemów jakościowych. Zrozumienie struktury materiału i jego zachowania w procesie produkcji jest niezbędne, aby uniknąć problemów, takich jak krzywe szycia czy nierówne wykończenia, które mogą zniweczyć całe starania projektanta. Dlatego kluczowe jest, aby układ szablonów był dostosowany do specyfiki materiału, co w przypadku flauszu wymaga zastosowania podejścia jednokierunkowego i pojedynczego.

Pytanie 18

Odzież wodoodporną dla rybaków oraz żeglarzy należy produkować z materiałów

A. plecionych

B. dzianinowych

C. włókninowych

D. powlekanych

Odzież wodoodporna dla rybaków i żeglarzy powinna być wykonana z materiałów powlekanych, ponieważ te materiały charakteryzują się wysoką odpornością na wodę oraz zapewniają ochronę przed wilgocią. Powlekane tkaniny, takie jak poliester czy nylon, są pokrywane warstwą poliuretanu lub PVC, co znacząco zwiększa ich właściwości wodoodporne. Przykładem zastosowania takich materiałów są kurtki i spodnie używane podczas deszczu lub w trudnych warunkach atmosferycznych. W branży odzieży roboczej oraz outdoorowej, materiały te są zgodne z normami EN 343, które określają wymagania dotyczące ochrony przed deszczem. Dzięki zastosowaniu powlekanych tkanin, odzież nie tylko chroni użytkownika przed wodą, ale także zapewnia odpowiednią oddychalność, co jest kluczowe podczas długotrwałego użytkowania. Dobre praktyki branżowe wskazują również na konieczność stosowania materiałów z dodatkowymi właściwościami, takimi jak odporność na uszkodzenia mechaniczne, co zwiększa trwałość odzieży w trudnych warunkach pracy.

Pytanie 19

Oblicz szerokość zaszewki bocznej w podstawowej spódnicy dla klientki z wymiarami: obwód pasa = 72,0 cm, obwód bioder = 96,0 cm?

A. 8 cm

B. 2 cm

C. 6 cm

D. 4 cm

Wybierając inne wartości szerokości zaszewki, można natknąć się na kilka powszechnych błędów, które często wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad konstrukcji odzieżowej. Odpowiedzi takie jak 2 cm, 4 cm czy 8 cm nie uwzględniają istotnych proporcji między obwodami pasa a bioderami. Na przykład, szerokość 2 cm jest zbyt mała dla tego zakresu wymiarów i może nie zapewnić odpowiedniego wsparcia, co prowadzi do braku dopasowania i niewłaściwego ułożenia spódnicy. Z drugiej strony, 8 cm jest zbyt szerokie, co może powodować nadmiar materiału w okolicy talii, tworząc nieestetyczne fałdy i zwiększając ryzyko dyskomfortu podczas noszenia. Kluczowe w konstrukcji zaszewek jest zrozumienie, że ich szerokość powinna być dostosowana do różnicy pomiędzy wymiarami, co pozwala na uzyskanie zharmonizowanego kształtu. Dobrą praktyką jest stosowanie zasady, w której zaszewka powinna wynosić około 10% różnicy między wymiarami, aby zapewnić optymalne dopasowanie. Dlatego ważne jest, by w każdym przypadku brać pod uwagę indywidualne wymiary i zasady konstrukcji, aby osiągnąć zamierzony efekt estetyczny oraz funkcjonalny.

Pytanie 20

Oblicz całkowity koszt przeróbki spodni dresowych, która obejmuje skracanie i wykończenie dołów nogawek ściągaczami, jeśli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 10,00 zł, a koszt robocizny to 35,00 zł?

A. 65,00 zł

B. 35,00 zł

C. 45,00 zł

D. 55,00 zł

Poprawna odpowiedź 55,00 zł jest wynikiem zsumowania kosztów zakupu ściągaczy oraz robocizny związanej z ich przyszyciem. Koszt jednego ściągacza wynosi 10,00 zł, a ponieważ w komplecie będzie ich potrzebnych dwa, całkowity koszt ściągaczy wynosi 20,00 zł. Dodając do tego koszt robocizny, który wynosi 35,00 zł, otrzymujemy 20,00 zł + 35,00 zł = 55,00 zł. W praktyce, przy takich przeróbkach istotne jest uwzględnienie zarówno materiałów, jak i pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej. Takie sumowanie kosztów powinno być standardową procedurą w warsztatach krawieckich, aby zapewnić dokładność w wycenach i przejrzystość dla klientów. Warto zauważyć, że umiejętność dokładnego obliczania kosztów jest kluczowa dla każdej działalności związanej z szyciem i przetwarzaniem odzieży, co pozwala na sprawne zarządzanie finansami oraz podejmowanie świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 21

Który z procesów realizowanych w krojowni nie jest wykonywany, gdy wykorzystano automat cutter do rozkroju materiałów odzieżowych?

A. Przykrywanie nakładu folią przed rozkrojem

B. Przygotowanie rysunku układu szablonów

C. Przekrawanie nakładu na sekcje

D. Sprasowanie nakładu

Wybór odpowiedzi odnoszącej się do "Przykrycia nakładu folią przed rozkrojem", "Przygotowania rysunku układu szablonów" oraz "Sprasowania nakładu" może być mylący, ponieważ wszystkie te etapy są integralnymi częściami procesu krojenia w krojowni, bez względu na to, czy używa się automatycznego urządzenia, czy tradycyjnych metod. Przykrycie nakładu folią to standardowa procedura ochronna, która ma na celu zabezpieczenie materiałów przed zniszczeniem, zabrudzeniem lub uszkodzeniem przed rozpoczęciem krojenia. Przygotowanie rysunku układu szablonów jest kluczowym krokiem, który umożliwia prawidłowe rozplanowanie elementów w obrębie materiału, co ma na celu minimalizację odpadów materiałowych oraz efektywne wykorzystanie dostępnego surowca. Sprasowanie nakładu, z kolei, zapewnia równomierne ułożenie materiału, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości cięcia. W kontekście błędnych wyborów odpowiedzi, można zauważyć typowy błąd polegający na niepełnym zrozumieniu etapów procesu produkcji odzieży i ich znaczenia w kontekście automatyzacji. Zastosowanie automatycznych cutterów nie wyklucza tych ważnych kroków, lecz raczej je wspiera, zapewniając większą precyzję i efektywność w całym procesie produkcyjnym.

Pytanie 22

Śpioszki dla niemowląt powinny być wykonane z rozciągliwej dzianiny

A. bawełnianej

B. poliestrowej

C. poliamidowej

D. jedwabnej

Śpioszki niemowlęce powinny być wykonane z materiałów, które zapewniają komfort i bezpieczeństwo dla delikatnej skóry dziecka. Bawełna jest naturalnym włóknem, które charakteryzuje się wysoką przepuszczalnością powietrza oraz zdolnością do pochłaniania wilgoci, co jest kluczowe dla utrzymania optymalnej temperatury ciała malucha. Materiały bawełniane są również hipoalergiczne, co zmniejsza ryzyko wystąpienia podrażnień skórnych. Wybór bawełny w produkcji odzieży dziecięcej jest zgodny z zaleceniami pediatrów oraz standardami branżowymi, które zalecają stosowanie naturalnych materiałów w celu zapewnienia maksymalnej wygody. Przykładem zastosowania bawełny są różne rodzaje odzieży dziecięcej, w tym body, które łączą funkcjonalność z komfortem. Wybierając śpioszki wykonane z bawełny, rodzice mogą być pewni, że inwestują w produkt, który jest zarówno praktyczny, jak i bezpieczny dla ich dziecka.

Pytanie 23

Aby zrealizować marszczenie dekoltu w damskiej bluzce, trzeba przenieść zaszewkę piersiową na linię

A. łopatek

B. podkroju szyi

C. boku

D. ramienia

Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię łopatki, ramienia lub boku jest nieprawidłowe i nie odpowiada charakterystyce krawieckiej bluzek damskich. Przesunięcie zaszewki w kierunku łopatki nie przyczyni się do poprawy kształtu dekoltu, ponieważ ten obszar nie wpływa bezpośrednio na ułożenie tkaniny wokół szyi i biustu. Tego rodzaju zmiany mogą prowadzić do nieprawidłowego dopasowania bluzki, co skutkuje niewłaściwym układaniem się materiału i niezadowalającym efektem wizualnym. Przesunięcie zaszewki na linię ramienia może również prowadzić do zniekształcenia sylwetki, zwłaszcza w przypadku bluzek o określonym kroju, gdzie kluczowe jest, aby zaszewki były umiejscowione w odpowiednich punktach, które podkreślają naturalne krzywizny ciała. Podobnie, przesunięcie zaszewki na bok odwraca uwagę od dekoltu, co sprawia, że cała konstrukcja odzieży traci swoje pierwotne założenia. Tego typu podejścia mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących kroju i stylizacji, prowadząc do powstawania odzieży, która nie jest funkcjonalna ani estetyczna. W kontekście standardów krawieckich, istotne jest, aby zaszewki były stosowane w miejscach, które zapewniają komfort oraz optymalne dopasowanie, co czyni marszczenie dekoltu kluczowym elementem procesu szycia.

Pytanie 24

Podczas układania form spódnicy podstawowej na wełnianej tkaninie, istotne jest, aby przestrzegać zasady

A. dolna linia przodu i tyłu zgodnie z nitką osnowy

B. środek przodu wzdłuż nitki wątku, linia talii zgodnie z nitką osnowy

C. środek przodu wzdłuż nitki osnowy, środek tyłu zgodnie z nitką wątku

D. środek przodu oraz tyłu wzdłuż nitki osnowy

Wybór odpowiedzi, w której środek przodu i tyłu spódnicy podstawowej układa się po nitce osnowy, jest zgodny z zasadami konstrukcji odzieżowej. Nitka osnowy, jako główny element tkaniny, ma kluczowe znaczenie dla stabilności i kształtu odzieży. Ułożenie form w ten sposób zapewnia, że spódnica zachowa właściwy kształt oraz nie będzie się deformować podczas noszenia. W przypadku tkanin wełnianych, które często mają wyraźnie zdefiniowane kierunki osnowy i wątku, stosowanie tej zasady pozwala na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia niepożądanych efektów, takich jak rozciąganie czy fałdowanie materiału. Przykładowo, przy szyciu spódnicy o prostym kroju, umieszczenie formy we właściwym kierunku pozwala na uzyskanie estetycznego i trwałego efektu wizualnego, co jest kluczowe w modzie.

Pytanie 25

Aby przekształcić damskie spodnie o wąskich nogawkach w model typu "dzwony", konieczne jest dodanie klinów od linii

A. kolana

B. krocza

C. bioder

D. łydki

Przeróbka spodni damskich o wąskich nogawkach na spodnie typu "dzwony" wymaga wstawienia klinów od linii kolan. Wstawianie klinów w tym miejscu pozwala na uzyskanie charakterystycznego poszerzenia nogawki, co jest istotnym elementem stylu dzwonów. W praktyce, kliny należy dokładnie wymierzyć, aby uzyskać pożądany efekt, co wymaga precyzyjnego określenia szerokości i długości klinów. Standardowe podejście obejmuje dodanie klinów o odpowiedniej szerokości na rozstawie kolan do dolnej części nogawki, co zapewnia równomierne rozłożenie materiału. Dobrym rozwiązaniem jest skorzystanie z materiału o podobnej elastyczności i gramaturze, aby nie zaburzyć ogólnej estetyki spodni. Wstawienie klinów od kolan jest praktyką stosowaną przez wielu krawców, co potwierdzają standardy branżowe, które zalecają tę metodę dla uzyskania właściwego kształtu i komfortu noszenia spodni typu dzwony.

Pytanie 26

Wybierając materiał na suknię dla osoby wysokiej i szczupłej, należy dążyć do wizualnego poszerzenia i skrócenia figury. Taki efekt można osiągnąć, stosując tkaniny o

A. podłużnych prążkach

B. poprzecznych paskach

C. drobnych motywach kwiatowych

D. wzorach w rozmyciu

Poprzeczne pasy to doskonały wybór dla wysokich i szczupłych sylwetek, ponieważ ich poziome linie optycznie poszerzają ramiona i biodra. Takie tkaniny działają na zasadzie wizualnego rozładowania długości sylwetki, co skutkuje uzyskaniem bardziej proporcjonalnego wyglądu. W praktyce, jeśli projektujesz suknię dla osoby o takiej figurze, warto zwrócić uwagę na dobór szerokości pasów oraz ich kolorystyki — szerokie, kontrastowe pasy mogą działać bardziej wyraziście, podczas gdy węższe, zbliżone do koloru tkaniny będą dawały delikatniejszy efekt. Dodatkowo, użycie poprzecznych pasów w strefach, które chcemy uwydatnić, na przykład w okolicach talii, może jeszcze bardziej podkreślić kobiecą sylwetkę. To podejście jest zgodne z zasadami stylizacji, które podkreślają znaczenie harmonii proporcji ciała w modzie.

Pytanie 27

Kołnierz leżący płasko na ramionach, okrągły i odsłaniający szyję, najczęściej stosowany w ubraniach dla dzieci, to jaki kołnierz?

A. be-be

B. napoleoński

C. marynarkowy

D. koszulowy

Kołnierz be-be jest specyficznym rodzajem kołnierza, który charakteryzuje się delikatnym, zaokrąglonym kształtem, idealnie leżącym na ramionach oraz odsłaniającym szyję. Jest to typowy element odzieży dziecięcej, często stosowany w sukienkach, bluzkach czy kombinezonach. Jego forma, która nie posiada ostro zakończonych krawędzi, sprawia, że jest on wygodny i bezpieczny dla dzieci. Kołnierz be-be jest często wybierany ze względu na estetykę i komfort noszenia, a także łatwość w zakładaniu i zdejmowaniu odzieży. W praktyce, stosuje się go nie tylko w modzie dziecięcej, ale także w odzieży niemowlęcej, gdzie miękkość i brak podrażnień są szczególnie istotne. Ponadto, w kontekście projektowania odzieży, kołnierz be-be może być łączony z różnymi wzorami tkanin, co pozwala na tworzenie zarówno klasycznych, jak i nowoczesnych stylizacji. W standardach projektowania odzieży dziecięcej uwzględnia się również bezpieczeństwo materiałów, co czyni kołnierz be-be odpowiednim wyborem ze względu na jego delikatną formę i komfort noszenia.

Pytanie 28

Jak określa się etap prasowania, który dotyczy prasowania poszczególnych części wyrobu odzieżowego w trakcie procesu jego produkcji w szwalni?

A. Międzyoperacyjne

B. Końcowe

C. Wstępne

D. Obróbkowe

Odpowiedź 'międzyoperacyjne' jest prawidłowa, ponieważ ten etap prasowania odnosi się do procesu, w którym elementy wyrobu odzieżowego są prasowane w trakcie jego produkcji, a nie na końcu procesu lub przed rozpoczęciem szycia. Prasowanie międzyoperacyjne ma kluczowe znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości wyrobu finalnego, ponieważ pozwala na eliminację zagnieceń i dostosowanie kształtu poszczególnych elementów odzieży już na etapie ich łączenia. Taki sposób prasowania jest stosowany na różnych etapach produkcji, gdyż umożliwia lepsze dopasowanie tkanin, co jest szczególnie istotne w przypadku skomplikowanych konstrukcji odzieżowych. W praktyce, tego typu prasowanie może być wykonywane automatycznie za pomocą pras mechanicznych, co znacząco zwiększa efektywność produkcji oraz jakość końcowego wyrobu. W branży odzieżowej stosowanie prasowania międzyoperacyjnego jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zakładają, że odpowiednia obróbka materiałów w trakcie szycia przekłada się na mniejsze straty materiałowe oraz lepsze osiągi produkcyjne.

Pytanie 29

Aby regulować naprężenie górnej nici w maszynie stębnowej, należy przewlec nić z szpuli przez otwory prowadników umieszczonych w korpusie maszyny, a następnie odpowiednio przeprowadzić

A. przez otwór podciągacza nici

B. pomiędzy talerzykami naprężacza

C. przez prowadnik na igielnicy

D. przez prowadnik na płycie czołowej

Przeprowadzenie nici przez prowadnik na płycie czołowej, otwór podciągacza nici czy prowadnik na igielnicy, choć istotne w kontekście ogólnego wprowadzenia nici do maszyny, nie reguluje naprężenia nici w sposób, który jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości szycia. Prowadnik na płycie czołowej ma za zadanie jedynie kierować nicią w stronę igły, ale nie wpływa na jej naprężenie. Podobnie, otwór podciągacza nici ma na celu jedynie umożliwienie poprowadzenia nici do mechanizmu, a nie regulację jej naprężenia. Z kolei prowadnik na igielnicy służy przede wszystkim do prawidłowego wprowadzenia nici do igły, co jest ważne, ale również nie ma wpływu na jej napięcie. Wykonywanie operacji z nieprawidłowym ustawieniem naprężenia może prowadzić do wad szycia, takich jak zacięcia czy pęknięcia nici. Warto zauważyć, że niedostateczna znajomość tych elementów oraz ich roli w procesie szycia może prowadzić do frustracji i nieefektywnej pracy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że to właśnie talerzyki naprężacza są odpowiedzialne za kontrolę napięcia nici, co bezpośrednio przekłada się na jakość finalnego produktu.

Pytanie 30

Jak określa się zbiór pomiarów antropometrycznych wykonywanych wzdłuż linii otaczających mierzony obszar ciała?

A. Łuki

B. Wysokości

C. Obwody

D. Szerokości

Odpowiedź "Obwody" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do grupy pomiarów antropometrycznych, które są wykonywane wzdłuż linii przylegających do ciała. Obwody mierzonych części ciała, takich jak talia, biodra czy ramiona, mają kluczowe znaczenie w ocenie stanu zdrowia, a także w projektowaniu odzieży czy sprzętu sportowego. W praktyce, pomiary obwodów są istotne w branży medycznej, gdzie pomagają określić ryzyko otyłości, a także w dietetyce do monitorowania postępów w redukcji masy ciała. Standardowe metody pomiaru obwodów, zgodne z wytycznymi takich organizacji jak ISO czy antropometryczne standardy AAM, zapewniają dokładność i porównywalność wyników. Dzięki tym danym można nie tylko ocenić proporcje ciała, ale także dostosować plany żywieniowe i treningowe do indywidualnych potrzeb, co stanowi najlepsze praktyki w zakresie zdrowia i fitnessu.

Pytanie 31

Na stanowisku weryfikacji jakości gotowych produktów odzieżowych powinny znaleźć się między innymi

A. narzędzia i akcesoria krawieckie

B. taśmy miarowe i zlecenie produkcyjne

C. dokumentacja techniczna i zatwierdzony model

D. manekin i zamówienie

Dokumentacja techniczna i zatwierdzony model to kluczowe elementy, które powinny znajdować się na stanowisku kontroli jakości gotowych wyrobów odzieżowych. Dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe informacje dotyczące konstrukcji, materiałów oraz wytycznych dotyczących produkcji danego wyrobu. Dzięki niej kontroler jakości może ocenić, czy wyprodukowane ubrania spełniają określone standardy jakościowe. Zatwierdzony model, z kolei, pełni rolę wzorcowego odniesienia, które powinno być respektowane na każdym etapie produkcji. Przykładem może być sytuacja, w której kontroler porównuje gotowy produkt z zatwierdzonym modelem, aby upewnić się, że wszystkie detale, takie jak kroj, szwy czy zastosowane materiały, są zgodne z założeniami projektowymi. W praktyce, brak takich elementów na stanowisku kontroli jakości może prowadzić do wydania na rynek odzieży, która nie spełnia oczekiwań klientów ani norm jakościowych, co z kolei może szkodzić reputacji marki oraz generować koszty związane z reklamacjami.

Pytanie 32

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan

B. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni

C. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni

D. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza

Wybór obwodu uda, szerokości nogawki na dole oraz długości spodni jako wymiary do skrócenia i zwężenia dołu spodni jest uzasadniony z perspektywy techniki krawieckiej. Przy skracaniu spodni kluczowe jest określenie długości nogawki, aby zrealizować odpowiednią proporcję w stosunku do sylwetki. Szerokość nogawki na dole jest istotna, ponieważ decyduje o końcowym wyglądzie spodni oraz ich dopasowaniu do ciała. Obwód uda jest również bardzo ważny, ponieważ spodni powinny być wygodne w okolicach ud, a ich zwężenie w tym obszarze wpłynie na komfort noszenia. Przykładowo, przy projektowaniu spodni o kroju slim fit, precyzyjne pomiary tych wymiarów pozwalają na uzyskanie estetycznego efektu końcowego, zgodnego z aktualnymi trendami mody. Dobrą praktyką w krawiectwie jest również uwzględnienie indywidualnych preferencji klienta oraz typologii jego figury, co może wpłynąć na dokonane zmiany w standardowych wymiarach.

Pytanie 33

Objawem wskazującym na sytuację nagłego zagrożenia życia nie jest

A. nasilona duszność

B. złamanie nogi

C. udar cieplny

D. porażenie prądem

Porażenie prądem, choć stanowi poważne zagrożenie zdrowotne, nie jest bezpośrednim stanem nagłego zagrożenia życia, jak inne wymienione symptomy. W przypadku porażenia prądem, efekty mogą być różne, w zależności od napięcia prądu, czasu trwania kontaktu oraz drogi przepływu prądu przez ciało. Wiele osób po porażeniu prądem może nie wykazywać natychmiastowych oznak zagrożenia życia, co odróżnia ten stan od takich schorzeń jak udar cieplny czy nasilona duszność, które wymagają natychmiastowej interwencji medycznej. Ważne jest, aby podczas oceny sytuacji pamiętać o zasadach pierwszej pomocy oraz standardach postępowania w nagłych wypadkach, które kładą nacisk na szybką identyfikację potencjalnie zagrażających życiu stanów. Należy jednak zawsze zachować ostrożność i monitorować pacjenta, ponieważ skutki porażenia prądem mogą manifestować się z opóźnieniem. W praktyce, osoba udzielająca pomocy powinna być przygotowana na ewentualne działania reanimacyjne, jeśli zajdzie taka potrzeba, co jest zgodne z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji.

Pytanie 34

Przed przekazaniem klientce uszytej sukienki warto zweryfikować, czy wyrób odpowiednio się układa na

A. manekinie

B. stole

C. figurze

D. wieszaku

Odpowiedź 'figurze' jest prawidłowa, ponieważ sprawdzanie, jak sukienka układa się na figurze, jest kluczowym aspektem procesu krawieckiego. Figury, które imitują ludzką sylwetkę, pozwalają na lepsze zobrazowanie, jak materiał zachowuje się na ciele, co jest niezwykle istotne dla oceny dopasowania oraz komfortu noszenia odzieży. Dobrą praktyką jest przymierzanie gotowego wyrobu na figurze, aby ocenić całościowy wygląd, linie i proporcje. Na przykład, jeśli sukienka ma określony krój, który ma podkreślać talię, to tylko na figurze można dokładnie zobaczyć, czy ten efekt jest osiągnięty. W branży modowej zaleca się również, aby każda sukienka była prezentowana na figurze przed jej oddaniem klientce, co pozwala na ewentualne korekty i poprawki. W praktyce, figury krawieckie są wykorzystywane nie tylko do przymiarek, ale również do prezentacji odzieży podczas pokazów mody oraz sesji zdjęciowych, co podkreśla ich znaczenie w procesie tworzenia odzieży.

Pytanie 35

Aby przeprowadzić w zakładzie usługowym przeróbkę zleconą przez klienta, która polega na dopasowaniu sztucznego futra, konieczne są

A. wymiary klienta

B. katalogi i żurnale mody

C. formy przodu i tyłu futra

D. rysunek modelu futra

Przeróbka sztucznego futra to niestety nie taka prosta sprawa. Najważniejsze jest, żeby mieć dokładne wymiary klienta. To klucz do tego, żeby odzież dobrze leżała i była wygodna. Musisz zmierzyć różne obwody, jak klatka piersiowa, talia czy biodra, ale też długość rękawów i nogawek. A jak dobrze zmierzysz, to gotowy produkt będzie idealnie przylegał do sylwetki. W branży odzieżowej zbieranie takich wymiarów to norma i bez tego ciężko coś zdziałać. Czasami warto też zrobić próbne elementy, jak muszki czy różne aplikacje, żeby zobaczyć, czy materiał i styl są w porządku. Pamiętaj również, żeby dobrze dokumentować te pomiary, bo to przyda się na przyszłość przy wszelkich poprawkach. To podejście naprawdę może zdziałać cuda w każdej przeróbce. Standardy w branży mówią, że warto korzystać z dokładnych matryc i technik kroju, żeby zminimalizować ryzyko błędów.

Pytanie 36

Jakiego rodzaju dodatek krawiecki powinno się zastosować do reperacji nogawek przetartych na końcu w męskich spodniach wełnianych?

A. Pliskę skośną

B. Lamówkę

C. Taśmę tkaną

D. Wkład klejowy

Słuchaj, niektóre z tych dodatków krawieckich, które zaproponowałeś, to niezbyt trafny wybór do naprawy nogawek w wełnianych spodniach. Lamówka, mimo że ma swoje zastosowanie przy wykończeniach, nie da wystarczającej odporności na rozdarcia w miejscach, gdzie spodnie się zużywają. Chociaż jest ładna, to nie pomoże w wzmocnieniu nogawki tak, aby materiał się nie strzępił. Wkład klejowy? Można go używać, ale głównie do stabilizacji, a nie do naprawy tkanin wierzchnich, gdzie elastyczność jest ważna. Może sprawić, że materiał stanie się zbyt sztywny, a to nie jest najlepsze dla spodni. Pliska skośna z kolei, choć jest świetna do dekoracji, też nie ma właściwości wzmacniających jak taśma tkana. Często ludzie mylą te dodatki, sądząc, że każdy z nich działa w ten sam sposób, co jest błędem. Każdy typ dodatku ma swoje specyficzne cechy i powinno się je dobierać do konkretnego zadania. Taśma tkana zdecydowanie rządzi w tej kwestii.

Pytanie 37

Przy ustalaniu ceny za wykonaną usługę z użyciem własnych materiałów, punkt usługowy bierze pod uwagę koszty bezpośrednie, które zawierają koszty

A. materiałów oraz akcesoriów krawieckich, jak również robocizny

B. robocizny oraz działań administracyjnych

C. zarządzania punktem usługowym oraz materiałów i akcesoriów krawieckich

D. działań administracyjnych i zarządzania punktem usługowym

Patrząc na błędne odpowiedzi, widać, że sporo osób myli koszty bezpośrednie z innymi wydatkami. Koszty administracyjne i zarządzania to przykłady kosztów pośrednich, które są niezbędne do działania firmy, ale nie da się ich przypisać do konkretnej usługi. Często błędne zrozumienie kosztów bezpośrednich i pośrednich prowadzi do nieprawidłowego oszacowania cen usług, co może wpłynąć na rentowność. Wiele osób myśli, że wszystkie wydatki są bezpośrednie, co wcale nie jest prawdą. Koszt robocizny jest ważny, ale trzeba go analizować w kontekście konkretnego zlecenia. Dobrze zrozumieć, jak to wszystko działa, bo to klucz do dobrego zarządzania finansami w firmie.

Pytanie 38

Aby zlikwidować wyświecenie, które pojawiło się na odzieży w wyniku obróbki parowo-cieplnej, należy zastosować

A. odparowanie

B. wprasowanie

C. sprasowanie

D. przeprasowanie

Odparowanie to skuteczna metoda usuwania wyświecenia z odzieży, która powstaje podczas obróbki parowo-cieplnej. Wyświecenie, czyli nadmiar wilgoci na powierzchni tkaniny, może prowadzić do nieestetycznego wyglądu wyrobu. Proces odparowania polega na usunięciu tej wilgoci w sposób kontrolowany, co pozwala na zachowanie pierwotnych właściwości materiału. Praktyczne zastosowanie tej metody można zaobserwować w przemyśle odzieżowym, gdzie odzież poddawana jest obróbce parowej w celu nadania jej odpowiedniego kształtu i wygładzenia. W tym kontekście, zastosowanie odparowania pozwala na redukcję ryzyka powstawania trwałych śladów na tkaninach, które mogą być wynikiem niewłaściwego użycia temperatury lub ciśnienia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, odparowanie powinno być stosowane w połączeniu z odpowiednim zarządzaniem temperaturą i czasem obróbki, aby minimalizować ryzyko uszkodzenia włókien. Warto również pamiętać, że różne materiały wymagają różnorodnych podejść, dlatego zrozumienie właściwości tkanin jest kluczowe dla skutecznego usuwania wyświecenia.

Pytanie 39

Podczas eksploatacji zauważono nieprawidłowy chód maszyny szwalniczej, którego jedną z przyczyn może być

A. za mocno naciągnięty pas napędowy

B. nadmierny docisk stopki

C. zbyt luźny pas napędowy

D. zbyt wysokie naprężenie nitki górnej

Za mocno naciągnięty pas napędowy jest jedną z kluczowych przyczyn ciężkiego chodu maszyny szwalniczej. Właściwe napięcie pasa napędowego jest niezbędne do prawidłowego działania systemu napędowego. Gdy pas jest zbyt mocno naciągnięty, powoduje to zwiększone obciążenie na elementy mechaniczne, co skutkuje nadmiernym tarciem, a w konsekwencji może prowadzić do uszkodzeń łożysk, silnika lub innych podzespołów. W praktyce, należy regularnie kontrolować napięcie pasa, aby zapewnić jego odpowiedni stan. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, warto stosować narzędzia do pomiaru napięcia oraz kalibracji, aby uniknąć nadmiernego naciągu. Utrzymanie optymalnego napięcia pasa nie tylko poprawia wydajność maszyny, ale także przedłuża jej żywotność oraz zmniejsza ryzyko awarii. Warto również zwrócić uwagę na regularne serwisowanie maszyn, co pozwala na wczesne wykrywanie ewentualnych problemów związanych z naciągiem pasa, co przyczynia się do efektywności procesu produkcyjnego.

Pytanie 40

Aby naprawić błąd w spódnicy, w której szew boczny jest przesunięty w dół ku tyłowi, co należy zrobić?

A. pogłębiać podkrój przodu spódnicy wzdłuż linii środka

B. opuszczać przód spódnicy wzdłuż linii środka

C. zwężać spódnicę wzdłuż linii dołu

D. poszerzać spódnicę wzdłuż linii dołu

Odpowiedź 'pogłębić podkrój przodu spódnicy na linii środka' jest właściwa, ponieważ przesunięcie szwu bocznego w dół i do tyłu wskazuje na problem z równowagą i kształtem spódnicy. Pogłębienie podkroju przodu spódnicy umożliwia lepsze dopasowanie do sylwetki, co skutkuje poprawą linii odzieży. W praktyce, zmiana ta powoduje, że przód spódnicy zyskuje więcej przestrzeni, co w efekcie zmniejsza napięcie w okolicy szwu bocznego, a także pozwala na uzyskanie bardziej harmonijnego wyglądu spódnicy. W standardach krawieckich, takie zabiegi są uznawane za jedne z kluczowych metod dostosowywania odzieży do indywidualnych potrzeb użytkownika. Warto podkreślić, że podobne techniki są często stosowane w procesie konstrukcji odzieży, aby zapewnić komfort noszenia oraz estetyczny efekt końcowy. Krawcy powinni posiadać umiejętności pozwalające na dostosowanie kształtów bazowych, aby zminimalizować problemy z dopasowaniem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej