Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 16:41
Data zakończenia: 15 maja 2025 16:54

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z regulacjami prawa budowlanego, prowadzenie książki obiektu budowlanego należy do obowiązków

A. właściciela obiektu budowlanego

B. wykonawcy obiektu budowlanego

C. projektanta obiektu budowlanego

D. inspektora nadzoru inwestorskiego

Właściciel obiektu budowlanego jest osobą odpowiedzialną za prowadzenie książki obiektu budowlanego, co jest zgodne z przepisami ustawy Prawo budowlane. Książka ta pełni kluczową rolę w dokumentacji technicznej budynku, gromadząc istotne informacje o przebiegu budowy oraz późniejszym użytkowaniu obiektu. Na przykład, dokumentacja ta zawiera dane dotyczące wykonanych prac, inspekcji, konserwacji oraz wszelkich zmian w budynku. Prowadzenie tej książki jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale również najlepszą praktyką w zarządzaniu nieruchomościami, ponieważ ułatwia późniejsze przeglądy techniczne i ewentualne prace remontowe. Właściciel musi zatem dbać o aktualność i rzetelność prowadzonych zapisów, co przyczynia się do bezpieczeństwa użytkowania obiektu oraz zgodności z obowiązującymi normami budowlanymi. W kontekście zarządzania nieruchomościami, prowadzenie książki obiektu budowlanego stanowi istotny aspekt umożliwiający pełne monitorowanie stanu technicznego obiektu oraz planowanie przyszłych działań konserwacyjnych.

Pytanie 2

Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli określ, ile powinna wynosić wygrodzona strefa niebezpieczna w swoim najmniejszym wymiarze liniowym liczonym od płaszczyzny obiektu budowlanego, jeżeli maksymalna wysokość, z której podczas prac rozbiórkowych będą spadać materiały budowlane wynosi 32 m.

Opis sposobu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia przy prowadzeniu robót rozbiórkowych (fragment)
−	Teren rozbiórki należy ogrodzić i wyznaczyć strefy niebezpieczne. Ogrodzenie terenu należy wykonać w taki sposób, aby nie stwarzać zagrożeń dla ludzi. Wysokość ogrodzenia powinna wynosić co najmniej 1,50 m.
−	Strefa niebezpieczna w swym najmniejszym wymiarze liniowym liczonym od płaszczyzny obiektu budowlanego nie może wynosić mniej niż 1/10 wysokości, z której mogą spadać przedmioty, lecz nie mniej niż 6,0 m.
−	Strefę niebezpieczną ogradza się i oznakowanie w sposób uniemożliwiający dostęp osobom postronnym.
−	W zwartej zabudowie strefa niebezpieczna może być zmniejszona pod warunkiem zastosowania innych rozwiązań technicznych lub organizacyjnych zabezpieczających przed spadaniem przedmiotów.
−	Daszki ochronne powinny znajdować się na wysokości co najmniej 2,40 m nad terenem i nachylone pod kątem

A. 1,50 m

B. 2,40 m

C. 6,00 m

D. 3,20 m

Odpowiedź 6,00 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i standardami dotyczącymi prac budowlanych, minimalna szerokość strefy niebezpiecznej powinna wynosić co najmniej 1/10 wysokości, z której mogą spadać materiały. W przypadku maksymalnej wysokości 32 m, 1/10 tej wartości to 3,2 m. Jednakże, istnieje regulacja, która określa minimalną szerokość strefy niebezpiecznej na 6,0 m, co oznacza, że w takiej sytuacji musimy przyjąć tę wartość. W praktyce oznacza to, że wszelkie prace rozbiórkowe powinny być przeprowadzane z zachowaniem odpowiedniej odległości od obiektów, aby zminimalizować ryzyko zagrożenia dla osób postronnych oraz mienia. Zastosowanie tej zasady jest kluczowe w budownictwie, zwłaszcza w kontekście ochrony zdrowia i życia pracowników oraz osób znajdujących się w pobliżu placu budowy. Warto również zaznaczyć, że stosowanie stref bezpieczeństwa jest zgodne z przepisami BHP oraz normami ISO, co podkreśla ich znaczenie w branży budowlanej.

Pytanie 3

Podczas sporządzania kosztorysu budowlanego, jaką metodę stosuje się do wyceny robót ziemnych?

A. Procentową

B. Szacunkową

C. Globalną

D. Obmiarową

Metoda obmiarowa jest kluczowa przy wycenie robót ziemnych, ponieważ pozwala na dokładne oszacowanie kosztów na podstawie rzeczywistej ilości wykonanej pracy. W praktyce oznacza to, że najpierw dokonuje się pomiarów terenowych, a następnie na ich podstawie oblicza objętość wykopów, nasypów czy innych prac ziemnych. Taki sposób wyceny jest precyzyjny i opiera się na rzeczywistych danych, co jest niezmiernie ważne przy sporządzaniu kosztorysu. Stosowanie metody obmiarowej daje także możliwość bieżącej kontroli kosztów i dostosowywania się do ewentualnych zmian w trakcie realizacji projektu. Przykładowo, jeśli podczas budowy natrafimy na nieprzewidziane przeszkody gruntowe, możemy szybko zaktualizować kosztorys na podstawie nowych pomiarów, co minimalizuje ryzyko wystąpienia nieprzewidzianych wydatków. Ta metoda jest zgodna z branżowymi standardami, które zakładają maksymalną dokładność i przejrzystość w wycenie robót budowlanych, co jest fundamentem dobrze zarządzanego projektu budowlanego.

Pytanie 4

Jaką maszynę należy zastosować do realizacji głębokiego wykopu jamistego?

A. Koparki chwytakowej

B. Wibromłota

C. Koparki przedsiębiernej

D. Zgarniarki

Koparka chwytakowa to świetne narzędzie do robienia głębokich wykopów jamistych. Jej budowa i funkcje są naprawdę unikalne. Ma chwytak, który wręcz idealnie chwyta i podnosi ziemię, co jest mega ważne, gdy robisz głębokie wykopy. Operator ma pełną kontrolę nad tym, jak głęboko wykopuje, a to jest kluczowe, zwłaszcza w budownictwie i inżynierii. W praktyce koparki chwytakowe są bardzo popularne przy robotach ziemnych, jak na przykład budowa fundamentów czy instalacja kanalizacji. W porównaniu do innych maszyn, jak koparki przedsiębierne, oferują większą wszechstronność i lepszą kontrolę nad wykopem. W branży budowlanej, przestrzeganie norm bezpieczeństwa i efektywności jest mega ważne, a używanie odpowiednich maszyn do konkretnych zadań pomaga w utrzymaniu wysokiej jakości i unika uszkodzeń w trakcie robót ziemnych.

Pytanie 5

Drutowe ławy wykonuje się w celu

A. wytyczenia skarp nasypów oraz wykopów

B. wyznaczenia konturów fundamentów oraz ścian fundamentowych

C. oznaczenia poziomu wody gruntowej w wykopie

D. określenia poziomu rzędnej dna wykopu

Wybór odpowiedzi, która nie dotyczy wyznaczania obrysów fundamentów, może wynikać z nieporozumienia co do funkcji ław drutowych. Określenie rzędnej wysokościowej dna wykopu rzeczywiście jest ważnym elementem w procesie budowlanym, jednak jego realizacja odbywa się zazwyczaj przy użyciu niwelacji, a nie ław drutowych. Ławy drutowe służą do bardziej szczegółowego wytyczania lokalizacji fundamentów, a nie do pomiaru głębokości wykopów. Co więcej, zaznaczenie zwierciadła wody gruntowej w wykopie odbywa się za pomocą specjalistycznych narzędzi pomiarowych, takich jak wskaźniki poziomu wody, a nie ław drutowych, które nie są przystosowane do tej funkcji. Podobnie, wytyczenie skarp nasypów i wykopów wymaga innych metod, takich jak wykorzystanie geodezyjnych narzędzi pomiarowych. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie narzędzi oraz ich funkcji, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w procesie budowlanym, w tym błędnej lokalizacji fundamentów, co z kolei skutkuje problemami z stabilnością całej konstrukcji. Dlatego tak ważne jest zrozumienie specyfiki każdego narzędzia i jego odpowiedniego zastosowania w praktyce budowlanej.

Pytanie 6

Tablica informacyjna dotycząca budowy powinna obejmować między innymi następujące dane:

A. imię oraz nazwisko projektanta i typ nawierzchni dróg tymczasowych na budowie

B. numer pozwolenia na budowę oraz numery telefonów inwestora i wykonawcy robót budowlanych

C. imię i nazwisko kierownika budowy oraz numery telefonów dostawców materiałów budowlanych

D. adres realizacji robót budowlanych oraz liczbę pracowników zaangażowanych na budowie

Tablica informacyjna budowy to naprawdę ważny element każdej inwestycji budowlanej, i tak mówi prawo budowlane. Znajdziesz na niej istotne dane, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa i jasności w tym, co się dzieje na budowie. Na przykład, numer pozwolenia na budowę oraz telefony inwestora i wykonawcy to fundamenty, które pozwalają na identyfikację prawnych aspektów projektu, a także umożliwiają łatwy kontakt, gdy zajdzie taka potrzeba. Pozwolenie potwierdza, że wszystko zostało zapięte na ostatni guzik, co jest istotne nie tylko dla pracowników, ale też dla osób z okolicy. Numery telefonów inwestora i wykonawcy naprawdę ułatwiają komunikację, zwłaszcza w nagłych sytuacjach czy podczas nadzoru budów. Jak dla mnie, umieszczenie tych informacji na tablicy zwiększa przejrzystość całego procesu budowlanego i wspiera lokalną społeczność w poznawaniu szczegółów dotyczących prac.

Pytanie 7

Na podstawie tabeli określ stopień zużycia wybudowanej 20 lat temu murowanej kotłowni.

Przykładowa trwałość budynków w latach
Lp.	Przeznaczenie budynku	Murowany, żelbetowy lub stalowy	Drewniany
1	dom letniskowy	60 lat	40 lat
2	budynek mieszkalny	150 lat	100 lat
3	szopa, wiata, letnia kuchnia, piwnica, suszarnia, kotłownia	50 lat	40 lat
4	chlewnia, tuczarnia, kurnik, pieczekarnia	60 lat	40 lat

A. 50%

B. 13%

C. 20%

D. 40%

Poprawna odpowiedź wynosi 40%, co wynika z analizy przewidywanej trwałości murowanej kotłowni, która szacowana jest na 50 lat. W ciągu 20-letniego okresu użytkowania kotłowni, obliczamy procentowy stopień zużycia jako stosunek czasu użytkowania do całkowitego przewidywanego okresu. Wzór na obliczenie stopnia zużycia to: (czas użytkowania / przewidywana trwałość) * 100%. W tym przypadku: (20 lat / 50 lat) * 100% = 40%. Zrozumienie tego obliczenia jest kluczowe w kontekście zarządzania majątkiem budowlanym oraz oceną stanu technicznego obiektów. W praktyce, dla zarządców budynków, znajomość stopnia zużycia infrastruktury pozwala na planowanie remontów i modernizacji oraz oszacowanie kosztów związanych z utrzymaniem obiektów. Warto również pamiętać o standardach dotyczących oceny stanu technicznego budynków, które mogą obejmować analizy takie jak inspekcje okresowe oraz wytyczne dotyczące dokumentacji technicznej. Wiedza ta jest niezwykle istotna w kontekście zrównoważonego rozwoju oraz efektywnego gospodarowania zasobami budowlanymi.

Pytanie 8

Które narzędzia są potrzebne do naprawy podłogi z terakoty?

A. Przecinak, młotek, paca zębata, poziomnica

B. Wzornik, kilof, młotek, sznur murarski

C. Czerpak, drąg, młot, poziomica wodna

D. Pion murarski, rylec, dłuto krzyżowe, piła

Odpowiedź wskazująca na przecinak, młotek, pacę zębata oraz poziomnicę jest poprawna, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie naprawy posadzki z terakoty. Przecinak służy do precyzyjnego usuwania uszkodzonych fragmentów płytek, co jest niezbędne przed ich wymianą. Młotek, w kontekście napraw, jest używany do delikatnego wbijania elementów, aby nie uszkodzić sąsiednich płytek. Paca zębata jest fundamentalnym narzędziem przy układaniu nowej terakoty, zapewniając równomierne rozprowadzenie kleju. Poziomnica natomiast pozwala na sprawdzenie, czy posadzka jest odpowiednio wypoziomowana, co jest kluczowe dla estetyki oraz funkcjonalności. Stosując te narzędzia poprzez profesjonalne metody, takie jak przygotowanie podłoża czy stosowanie odpowiednich materiałów, można zapewnić trwałość i estetykę naprawy. Przestrzeganie norm budowlanych, takich jak PN-EN 12004, dotyczących klasyfikacji klejów do płytek, również wpływa na jakość wykonania.

Pytanie 9

W dokumentacji obiektu budowlanego są zapisywane

A. rezultaty audytu energetycznego

B. dane o stanie prawnym nieruchomości

C. dane o bieżącej liczbie mieszkańców

D. rezultaty kontroli stanu technicznego

Wyniki kontroli stanu technicznego są kluczowym elementem zawartym w książce obiektu budowlanego, ponieważ dokument ten ma na celu gromadzenie wszelkich istotnych informacji dotyczących stanu technicznego budynku. Książka ta jest obowiązkowym dokumentem, który zgodnie z ustawą Prawo budowlane, musi być prowadzony dla każdego obiektu budowlanego. W ramach kontroli stanu technicznego, przeprowadza się regularne inspekcje, które mają na celu ocenę stanu konstrukcji, instalacji oraz wyposażenia obiektu. Dzięki tym informacjom można podejmować decyzje dotyczące konserwacji i remontów, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników oraz trwałości budynku. Przykładowo, jeśli podczas kontroli wykryte zostaną nieprawidłowości, takie jak pęknięcia w ścianach czy awarie instalacji, można natychmiast zareagować, co może zapobiec poważniejszym uszkodzeniom i kosztownym naprawom. Ponadto, wyniki tych kontroli są także istotne z perspektywy zarządzania majątkiem i planowania budżetu na przyszłe inwestycje w obiekt.

Pytanie 10

Oblicz poziom degradacji budynku inwentarskiego, który został wzniesiony 15 lat temu, a jego planowany czas użytkowania wynosi 50 lat?

A. 50%

B. 30%

C. 15%

D. 7,5%

Obliczenie stopnia zużycia budynku inwentarskiego polega na porównaniu rzeczywistego okresu użytkowania budynku do jego przewidywanego okresu trwałości. W tym przypadku budynek został wybudowany 15 lat temu, a jego przewidywana trwałość wynosi 50 lat. Aby obliczyć stopień zużycia, należy użyć wzoru: (czas użytkowania / okres trwałości) * 100%. Zatem: (15/50) * 100% = 30%. Oznacza to, że budynek ma 30% swojego całkowitego okresu trwałości za sobą. Obliczenia te są ważne w praktyce inżynierskiej oraz zarządzaniu nieruchomościami, gdyż pozwalają na zaplanowanie remontów i modernizacji budynków. Warto również zwrócić uwagę na normy branżowe, takie jak PN-ISO 15686 dotyczące oceny cyklu życia budynków, które podkreślają znaczenie regularnego monitorowania stanu technicznego obiektów budowlanych oraz ich efektywności energetycznej. Takie podejście pomaga w efektywnym zarządzaniu zasobami oraz kosztami eksploatacji budynków.

Pytanie 11

W murowanej spoinowanej ścianie budynku wykonano cztery otwory okienne o projektowanej szerokości w świetle równej 900 mm. Podczas odbioru robót murarskich dokonano pomiarów szerokości tych otworów i otrzymano następujące wyniki:
otwór nr I - 894 mm, otwór nr II - 898 mm, otwór nr III - 902 mm, otwór nr IV - 906 mm.
Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, dla którego otworu nie została zachowana dopuszczalna odchyłka wymiaru.

Dopuszczalne odchyłki wymiarów dla murów (fragment)
Rodzaj odchyłek	Dopuszczalne odchyłki [mm]
Rodzaj odchyłek	mury spoinowane	mury niespoinowane
odchylenie wymiarów otworów o wymiarach w świetle
do 100 cm:
- szerokość	+6; -3	+6; -3
- wysokość	+15; -1	+15; -10
ponad 100 cm:
- szerokość	+10; -5	+10; -5
- wysokość	+15; -10	+15; -10

A. Dla otworu nr I

B. Dla otworu nr II

C. Dla otworu nr IV

D. Dla otworu nr III

Odpowiedź dotycząca otworu nr I jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami budowlanymi i tabelą dopuszczalnych odchyłek wymiarów dla murów, dla otworów o wymiarach w świetle powyżej 100 cm, jak w przypadku projektowanej szerokości 900 mm, dopuszczalna odchyłka wynosi od -5 mm do +10 mm. Oznacza to, że wymiary otworów powinny mieścić się w przedziale 895 mm do 910 mm. Otwór nr I ma szerokość 894 mm, co oznacza, że jest o 1 mm za mały i tym samym nie spełnia wymagań normatywnych. W praktyce, niedopasowanie wymiarów otworów okiennych może prowadzić do problemów z montażem okien oraz późniejszymi konsekwencjami w zakresie szczelności budynku, co może wpływać na jego efektywność energetyczną. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie norm oraz dokładne pomiary podczas realizacji robót budowlanych, aby zapewnić ich zgodność z projektem oraz wysoką jakość wykonania.

Pytanie 12

Układanie dachówek bitumicznych (gontów bitumicznych) na dachu polega na tym, że

A. elementy pokrycia mocuje się gwoździami papowymi ocynkowanymi do podłoża z desek

B. materiał pokryciowy przytwierdza się do podłoża ze sklejki wodoodpornej za pomocą spinek i zatrzasków

C. materiał pokryciowy umieszcza się na krokwiach i przymocowuje za pomocą wkrętów samowiercących

D. elementy pokrycia zawiesza się na łatach przybitych do kontrłat

Odpowiedź dotycząca mocowania elementów pokrycia gwoździami papowymi ocynkowanymi do podłoża z desek jest prawidłowa, ponieważ to właśnie ten sposób układania jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży budowlanej. Gwoździe papowe ocynkowane są zaprojektowane specjalnie do mocowania gontów bitumicznych i zapewniają ich stabilność oraz odporność na korozję, co jest kluczowe w kontekście długoterminowej trwałości pokrycia dachowego. Przy odpowiednim rozstawieniu gwoździ, które powinno wynosić około 30 cm, można zapewnić, że gonty będą dobrze trzymały się podłoża i nie będą narażone na zerwanie w wyniku silnych wiatrów. Ponadto, mocowanie na deskach stanowi solidną bazę, która umożliwia swobodne odprowadzanie wody deszczowej oraz ogranicza ryzyko tworzenia się zastoisk wodnych, co z kolei minimalizuje ryzyko przecieków. Wybierając ten sposób montażu, należy również pamiętać o odpowiednim zabezpieczeniu krawędzi i narożników dachu, co znacznie zwiększa odporność na działanie warunków atmosferycznych. Warto także zwrócić uwagę na zalecenia producentów gontów, które mogą zawierać szczegółowe instrukcje dotyczące instalacji, co pomoże osiągnąć optymalne rezultaty.

Pytanie 13

Norma czasu pracy dla zbrojarzy na przygotowanie i montaż zbrojenia stóp fundamentowych wynosi 42,88 r-g/1 t zbrojenia. Ile 8-godzinnych dni roboczych należy oszacować na wykonanie zbrojenia o całkowitej masie 0,852 t, jeśli zatrudni się 2 zbrojarzy?

A. 5 dni roboczych

B. 3 dni robocze

C. 4 dni robocze

D. 2 dni robocze

Aby obliczyć czas potrzebny na wykonanie zbrojenia o masie 0,852 t, należy zastosować normę czasu pracy, która wynosi 42,88 roboczogodzin na 1 tonę zbrojenia. W pierwszym kroku wyliczamy całkowity czas potrzebny na wykonanie zbrojenia: 0,852 t * 42,88 r-g/t = 36,51456 r-g. Następnie, dzielimy ten czas przez liczbę zatrudnionych zbrojarzy, co pozwala uzyskać czas pracy na jednego zbrojarza: 36,51456 r-g / 2 zbrojarzy = 18,25728 r-g. Aby przekonwertować roboczogodziny na dni robocze, dzielimy przez liczbę godzin w dniu roboczym: 18,25728 r-g / 8 h/dzień = 2,28241 dni. Zaokrąglając do najbliższej liczby całkowitej, otrzymujemy 3 dni robocze. W praktyce, taka kalkulacja jest niezbędna w planowaniu pracy na budowie, aby zapewnić efektywność i zgodność z normami branżowymi. Wiedza o normach czasu pracy jest kluczowa w zarządzaniu projektem budowlanym, gdzie precyzyjne oszacowanie czasu pracy może wpływać na harmonogram i koszty realizacji inwestycji.

Pytanie 14

Jakie zastosowanie mają zaprawy szamotowe?

A. do murowania ścian osłonowych

B. do tynkowania ścian izolacyjnych

C. do spoinowania ceramicznych płytek wykończeniowych

D. do łączenia ceramicznych elementów w paleniskach

Zaprawy szamotowe są specjalistycznymi materiałami budowlanymi, które służą przede wszystkim do łączenia ceramicznych elementów palenisk. Ich właściwości termiczne oraz odporność na wysoką temperaturę czynią je idealnym rozwiązaniem w zastosowaniach, gdzie występują skrajne warunki termiczne, jak w kominkach, piecach kaflowych czy piecach przemysłowych. Wykorzystanie zapraw szamotowych pozwala na trwałe połączenie elementów, które muszą wytrzymać intensywne cykle nagrzewania i chłodzenia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności działania tych instalacji. Przykładem może być budowa pieca ceramicznego, gdzie użycie zaprawy szamotowej zapewnia stabilność konstrukcji oraz minimalizuje ryzyko pęknięć materiału. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, stosowanie odpowiednich zapraw jest niezbędne w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami technicznymi oraz przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa budowli. W praktyce, odpowiednio dobrana zaprawa szamotowa znacząco wpływa na żywotność i wydajność konstrukcji opalanych paliwem stałym.

Pytanie 15

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ dopuszczalne odchylenie powierzchni i krawędzi muru licowanego od kierunku pionowego.

Warunki techniczne wykonywania i odbioru robót murarskich
Rodzaj pomiaru	Maksymalne dopuszczalne odchyłki
Rodzaj pomiaru	Mury licowane (spoinowane)	Mury pozostałe
Zwichrowanie i skrzywienie powierzchni	3 mm/m i nie więcej niż 10 szt. na całej powierzchni	6 mm/m i nie więcej niż 20 szt. na całej powierzchni
Odchylenie krawędzi od linii prostej	2 mm/m i nie więcej niż 1 szt. na długości 2 m	4 mm/m i nie więcej niż 2 szt. na długości 2 m
Odchylenie powierzchni i krawędzi muru od pionu	3 mm/m i nie więcej niż 6 mm na wysokości kondygnacji oraz 20 mm na całej wysokości budynku	6 mm/m i nie więcej niż 10 mm na wysokości kondygnacji oraz 30 mm na całej wysokości budynku

A. 3 mm/m i nie więcej niż 6 mm na wysokości kondygnacji.

B. 2 mm/m i nie więcej niż 20 mm na wysokości kondygnacji.

C. 10 mm/m i nie więcej niż 30 mm na całej wysokości budynku.

D. 6 mm/m i nie więcej niż 10 mm na całej wysokości budynku.

Odpowiedź dotycząca maksymalnego dopuszczalnego odchylenia powierzchni i krawędzi muru licowanego od kierunku pionowego, wynosząca 3 mm/m i nie więcej niż 6 mm na wysokości kondygnacji, jest zgodna z obowiązującymi normami budowlanymi oraz dobrymi praktykami inżynieryjnymi. Takie odchylenie jest uzasadnione w kontekście zapewnienia estetyki i funkcjonalności konstrukcji. W przypadku murów licowanych, precyzyjne wykonanie jest kluczowe dla trwałości oraz stabilności budynku. Praktycznie oznacza to, że podczas realizacji inwestycji budowlanych, wykonawcy powinni stosować odpowiednie narzędzia pomiarowe, takie jak niwelatory i poziomice, aby kontrolować zgodność wykonania z wymaganiami normatywnymi. Warto również wspomnieć, że normy budowlane, takie jak PN-EN 1991, definiują te wartości w kontekście obciążeń i stabilności konstrukcji, co dodatkowo podkreśla znaczenie precyzyjnego wykonania. Rzetelne pomiary i kontrola jakości w procesie budowlanym są niezbędne, aby uniknąć problemów związanych z krzywiznami i deformacjami, co może prowadzić do kosztownych napraw w przyszłości.

Pytanie 16

Ilość materiałów uzyskanych w wyniku rozbiórki, które mają być użyte ponownie, ustala się na podstawie

A. planu robót rozbiórkowych

B. inwentaryzacji wykonanej przed przystąpieniem do rozbiórki

C. projektu budowlanego

D. pomiarów z natury dokonanych po zakończeniu rozbiórki

Pomiar z natury przeprowadzony po rozbiórce jest kluczowym etapem w ocenie ilości materiałów, które mogą być ponownie wykorzystane. Taka metoda pozwala na dokładne oszacowanie ilości i jakości materiałów, które pozostały po zakończeniu robót budowlanych. Zbierając dane bezpośrednio z miejsca rozbiórki, specjaliści mogą uwzględnić rzeczywiste warunki, które mogą wpływać na stan i przydatność tych materiałów. Przykładowo, beton, cegły, stal czy drewno mogą wymagać oceny pod kątem uszkodzeń, zanieczyszczeń czy odporności na warunki atmosferyczne. Tego rodzaju analiza może być wspierana przez technologie takie jak skanowanie 3D, które przyspiesza proces inwentaryzacji. W kontekście standardów branżowych, takie podejście jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zrównoważonego rozwoju i recyklingu materiałów budowlanych, które promują efektywne wykorzystanie zasobów oraz minimalizację odpadów.

Pytanie 17

Określ właściwą kolejność technologiczną montażu elementów lekkiej ścianki działowej z jednolitą okładziną płytami gipsowo-kartonowymi w systemie suchej zabudowy?

A. Poziome profile U → pionowe profile C → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

B. Poziome profile U → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → pionowe profile C → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

C. Pionowe profile C → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → poziome profile U → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

D. Pionowe profile C → poziome profile U → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

Wybór niewłaściwej kolejności montażu komponentów ścianki działowej może prowadzić do wielu problemów konstrukcyjnych oraz funkcjonalnych. W przypadku zamontowania pionowych profili C przed poziomymi profilami U, konstrukcja nie będzie miała solidnej podstawy, co może skutkować niestabilnością oraz trudnościami w prawidłowym osadzeniu płyt gipsowo-kartonowych. Taki błąd może prowadzić do deformacji ściany, jej pęknięcia lub wręcz zawalenia się, co stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa użytkowników. Umieszczanie płyt gipsowo-kartonowych przed montażem profili również nie jest zalecane, ponieważ pozbawia to konstrukcję niezbędnej sztywności i może skutkować trudnościami w zainstalowaniu izolacji akustycznej, co w rezultacie zmniejsza efektywność całej ścianki. Z kolei ignorowanie kolejności montażu wełny mineralnej prowadzi do strat w zakresie izolacji termicznej oraz akustycznej, a tym samym obniża komfort użytkowania pomieszczeń. Również istotne jest, aby zwracać uwagę na stosowanie odpowiednich narzędzi oraz technik montażowych, aby zapewnić trwałość oraz funkcjonalność ścianek działowych. Osoby projektujące i wykonujące takie konstrukcje powinny kierować się normami budowlanymi oraz zaleceniami producentów materiałów, aby uniknąć typowych błędów konstrukcyjnych oraz zapewnić wysoką jakość wykonania.

Pytanie 18

Jakie urządzenie pomiarowe powinno być wykorzystane do określania różnic w wysokości punktów na powierzchni ziemi, podczas realizacji prac ziemnych?

A. Niwelator i łaty niwelacyjne

B. Węgielnicę i dalmierz laserowy

C. Kółko pomiarowe i węgielnica

D. Dalmierz kreskowy i łaty niwelacyjne

Niwelator i łaty niwelacyjne to podstawowe narzędzia wykorzystywane do pomiaru różnic wysokości w terenie, zwłaszcza podczas robót ziemnych. Niwelator, jako urządzenie optyczne, umożliwia precyzyjne wyznaczanie poziomu poprzez wskazywanie punktów referencyjnych w różnych lokalizacjach. Łaty niwelacyjne, z kolei, służą do odczytu różnic wysokości, które są wyznaczane przez niwelator. Przykładowo, w czasie budowy drogi, inżynierowie używają niwelatora, aby ustalić odpowiednie nachylenie terenu, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej odwadniania i stabilności konstrukcji. Wykorzystanie tych narzędzi jest zgodne z normami branżowymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnych pomiarów w procesach budowlanych i geodezyjnych. W praktyce, aby zwiększyć dokładność pomiarów, często stosuje się techniki takie jak poziomowanie różnicowe, które umożliwiają minimalizację błędów pomiarowych oraz uzyskanie wyników o wysokiej precyzji, co jest niezbędne w każdym projekcie budowlanym.

Pytanie 19

Jaki typ fundamentów kwalifikuje się jako posadowienia bezpośrednie realizowane w wykopie otwartym?

A. Pale żelbetowe monolityczne

B. Pale żelbetowe prefabrykowane

C. Płyty fundamentowe

D. Studnie fundamentowe

Płyty fundamentowe są jednym z kluczowych rodzajów posadowień bezpośrednich, które znajdują szerokie zastosowanie w budownictwie, zwłaszcza w przypadku obiektów o dużych obciążeniach lub w trudnych warunkach gruntowych. Ta forma fundamentu charakteryzuje się tym, że rozkłada ciężar budynku na dużej powierzchni, co minimalizuje osiadanie i zapewnia stabilność. Wykonuje się je w wykopach otwartych, gdzie są one wylewane na miejscu bądź montowane z prefabrykowanych elementów. Przykładem zastosowania płyt fundamentowych są budynki przemysłowe, centra handlowe oraz obiekty użyteczności publicznej, gdzie wymagana jest wysoka nośność. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normami Eurokod 2 oraz polskimi standardami PN-EN 1992, projektowanie płyt fundamentowych wymaga szczegółowej analizy warunków gruntowych oraz obciążeń, aby zapewnić odpowiednią nośność i bezpieczeństwo konstrukcji. Dodatkowo, zastosowanie tej technologii pozwala na oszczędności w materiałach budowlanych i obniżenie kosztów wykonania, co czyni ją preferowaną w wielu projektach budowlanych.

Pytanie 20

Weryfikacja jakości nałożonej powłoki malarskiej na ścianie działowej obejmuje ocenę

A. odchyleń powierzchni i krawędzi ściany od poziomu

B. spójności i jakości materiału malarskiego oraz jego okresu ważności

C. wyglądu powłoki, zgodności jej kolorystyki z projektem oraz odporności na ścieranie

D. odchyleń powierzchni i krawędzi ściany od pionu

Wygląd powłoki malarskiej, zgodność jej barwy z projektem oraz odporność na wycieranie są kluczowymi aspektami kontroli jakości powłok. Wygląd odnosi się do estetyki i jednolitości pokrycia, co ma znaczenie nie tylko dla wizualnych walorów pomieszczenia, ale także dla oceny poprawności nałożenia farby. Zgodność barwy z projektem jest istotna, ponieważ niewłaściwy dobór kolorystyczny może prowadzić do rozczarowania klientów oraz wymagać dodatkowych kosztów związanych z ponownym malowaniem. Odporność na wycieranie jest z kolei kryterium funkcjonalnym, które wskazuje na trwałość powłok malarskich w warunkach użytkowych, co jest szczególnie ważne w miejscach o intensywnym ruchu. Przykładem może być kontrola jakości w pomieszczeniach użyteczności publicznej, gdzie estetyka i funkcjonalność odgrywają kluczową rolę. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, kompleksowa ocena powłok malarskich powinna obejmować wszystkie te aspekty, aby zapewnić ich trwałość oraz spełnienie oczekiwań inwestora.

Pytanie 21

Po zainstalowaniu okna, przestrzeń pomiędzy ościeżem muru a ramą okienną powinna być wypełniona

A. pianką poliuretanową

B. wiórami drzewnymi

C. masą silikonową

D. masą polimerową

Pianka poliuretanowa to materiał o doskonałych właściwościach izolacyjnych, który jest powszechnie stosowany do wypełniania szczelin wokół okien. Po osadzeniu okna, przestrzeń między ościeżem a ościeżnicą okienną narażona jest na działanie czynników atmosferycznych, dlatego kluczowe jest jej odpowiednie uszczelnienie. Pianka poliuretanowa nie tylko skutecznie wypełnia te szczeliny, ale również zapewnia doskonałą izolację termiczną oraz akustyczną. Dzięki swojej elastyczności, pianka dopasowuje się do nieregularności powierzchni, co pozwala na uzyskanie szczelności i minimalizację mostków termicznych. Dodatkowo, jej aplikacja jest prosta i szybka, co sprawia, że jest to popularny wybór wśród profesjonalistów. Warto również zaznaczyć, że korzystając z pianki poliuretanowej, należy stosować się do zaleceń producenta oraz przestrzegać norm budowlanych, co zapewnia długotrwałe i efektywne uszczelnienie.

Pytanie 22

Jaką rolę pełni warstwa podkładu w budowie podłogi?

A. ochrony przed wilgocią

B. fundamentu dla posadzki

C. barierą akustyczną

D. ochrony przed utratą ciepła

Warstwa podkładu w podłodze to naprawdę ważna sprawa, bo to od niej zależy, jak dobrze wszystko będzie się trzymać. To taki fundament, na którym stawiamy panele, płytki czy wykładziny. Musi być równy i stabilny, żeby cała podłoga dobrze funkcjonowała. Z mojego doświadczenia wynika, że jeśli podkład nie jest dobrze przygotowany, to później mogą się pojawić różne problemy. Powinno się go robić z odpowiednich materiałów, co nie tylko wpływa na komfort, ale też np. na akustykę w pomieszczeniu. Wiesz, są różne normy budowlane, jak ta PN-EN 14374, które mówią, jakie powinny być parametry wytrzymałościowe podkładu, żeby był trwały. A jak masz ogrzewanie podłogowe, to dobór podkładu jest kluczowy, żeby to wszystko działało efektywnie. Można więc śmiało powiedzieć, że ta warstwa ma spore znaczenie w kontekście nowoczesnego budownictwa.

Pytanie 23

Na podstawie zamieszczonego zestawienia narzutów oraz kosztów bezpośrednich oblicz wartość kosztorysową netto robót ziemnych.

Narzuty kosztorysu
wskaźnik kosztów pośrednich [Kp] od (R+S)60%
wskaźnik zysku [Z] od (R+S+Kp(R+S))10%
Koszty bezpośrednie robót ziemnych [Kb]
robocizna (R)500,00 zł
materiały z kosztami zakupu (M)0,00 zł
sprzęt (S)850,00 zł

A. 1 485,00 zł

B. 2 295,00 zł

C. 2 160,00 zł

D. 2 376,00 zł

Obliczenie wartości kosztorysowej netto robót ziemnych wymaga odpowiedniego zrozumienia struktury kosztów związanych z projektem budowlanym. W tym przypadku, po zsumowaniu kosztów bezpośrednich, które obejmują robociznę i sprzęt, należy następnie obliczyć koszty pośrednie, które w tym przypadku stanowią 60% sumy kosztów bezpośrednich. Po dodaniu tych dwóch elementów, otrzymujemy wartość kosztów całkowitych. Kolejnym krokiem jest obliczenie zysku, który wynosi 10% od sumy kosztów bezpośrednich i pośrednich. Wartość końcowa, 2 376,00 zł, odzwierciedla więc pełne koszty związane z realizacją robót ziemnych, co jest kluczowe dla rzetelnego planowania budżetu w projektach budowlanych. Takie podejście jest zgodne z zasadami kosztorysowania i standardami branżowymi, co zapewnia precyzyjność i przejrzystość w planowaniu finansowym oraz w procesie podejmowania decyzji o inwestycjach budowlanych.

Pytanie 24

Opracowanie Specyfikacji Warunków Zamówienia w przetargach publicznych stanowi obowiązek

A. biura projektowego przygotowującego projekt techniczny obiektu

B. organu samorządu terytorialnego pełniącego rolę zamawiającego

C. osoby tworzącej kosztorys powykonawczy

D. wykonawcy ubiegającego się o zdobycie zamówienia

Przygotowanie Specyfikacji Warunków Zamówienia (SWZ) to naprawdę ważna rzecz dla samorządów, które działają jako zamawiający w procesie zamówień publicznych. SWZ to taki kluczowy dokument, który ma na celu określić, jakie warunki muszą być spełnione, żeby to zamówienie mogło być realizowane. Zamawiający powinien dokładnie opisać, co jest przedmiotem zamówienia, jakie są warunki uczestnictwa w postępowaniu i jak będzie oceniana oferta. Z mojej perspektywy, jeśli SWZ jest dobrze przygotowane, to pozwala to zwiększyć przejrzystość i uczciwą konkurencję, co jest zgodne z przepisami z Ustawy z dnia 11 września 2019 roku o zamówieniach publicznych. Na przykład, samorząd powinien jasno określić wymagania dotyczące jakości, terminów i sposobu realizacji, żeby wykonawcy mogli dobrze przygotować swoje oferty. Dbanie o jakość tych dokumentów naprawdę ma znaczenie, bo wpływa na to, jak efektywnie są wydawane publiczne pieniądze i jakie są interesy zamawiającego.

Pytanie 25

Podczas składowania wełny mineralnej o niskiej gęstości, jakich warunków należy unikać?

A. zamrożenia

B. ekspozycji na słońce

C. deformacji

D. wilkotu

Zawilgocenie wełny mineralnej o małej gęstości jest kluczowym zagrożeniem, które może prowadzić do znacznego obniżenia jej właściwości izolacyjnych. Wilgoć w wełnie mineralnej sprzyja rozwojowi pleśni i grzybów, co w konsekwencji wpływa na zdrowie użytkowników budynków i może prowadzić do kosztownych napraw. Ponadto, w przypadku, gdy materiał jest narażony na działanie wody, może dojść do jego zlepienia, co zmniejsza jego efektywność jako izolatora. Aby zabezpieczyć wełnę mineralną podczas składowania, należy stosować odpowiednie pokrywy ochronne, które będą odporne na działanie wody oraz zapewniać odpowiednią wentylację, aby zminimalizować ryzyko kondensacji. Zgodnie z normami branżowymi, przechowywanie materiałów izolacyjnych powinno odbywać się w warunkach suchych, co pozwoli na długotrwałe zachowanie ich właściwości. Dobre praktyki nakazują również unikać składowania materiałów na otwartym terenie, gdzie mogą być narażone na opady deszczu lub inne źródła wilgoci.

Pytanie 26

W kosztorysach na inwestycje koszty pośrednie są wyliczane jako procent od wartości kosztów bezpośrednich

A. robocizny i pracy sprzętu

B. materiałów i pracy sprzętu

C. robocizny i materiałów

D. materiałów i kosztów ich zakupu

Koszty pośrednie w kosztorysach są naprawdę ważne, bo to wydatki, które nie są bezpośrednio związane z konkretnym zadaniem, ale są potrzebne do ogólnego działania projektu. Twoja odpowiedź "robocizny i pracy sprzętu" jest w porządku, bo koszty pośrednie obejmują zarówno płace pracowników, jak i koszty eksploatacji sprzętu, który używamy na budowie. Na przykład, przy budowie hali sportowej, koszty pośrednie mogą dotyczyć wynagrodzeń osób, które nadzorują prace, oraz kosztów związanych z maszynami. Zazwyczaj, przy kosztorysowaniu, przyjmuje się, że koszty pośrednie to jakiś procent wartości kosztów bezpośrednich. Dzięki temu można dokładniej określić, ile naprawdę będzie kosztować cała inwestycja. Dlatego dobry kosztorys powinien zawierać nie tylko wydatki bezpośrednie, ale też rzetelnie obliczone koszty pośrednie, żeby inwestorzy mieli lepszy obraz finansowy projektu.

Pytanie 27

Jakie są dopuszczalne wartości grubości spoin w poziomych i pionowych konstrukcjach murowych, wykonanych z użyciem zapraw lekkich i zwykłych, jeśli nominalna grubość wynosi 12 mm z odchyleniem +3 mm oraz -4 mm?

A. Minimum 8 mm, maksimum 15 mm

B. Minimum 9 mm, maksimum 16 mm

C. Minimum 9 mm, maksimum 15 mm

D. Minimum 8 mm, maksimum 16 mm

Dopuszczalna grubość spoin w konstrukcjach murowych, wykonanych z zapraw zwykłych i lekkich, wynika z określonych norm budowlanych, które definiują nominalną grubość oraz tolerancje. W tym przypadku nominalna grubość spoin wynosi 12 mm, z tolerancjami wynoszącymi +3 mm i -4 mm. Oznacza to, że maksymalna grubość spoiny może wynosić 15 mm, a minimalna 8 mm. Tolerancje te są niezbędne, aby zapewnić odpowiednią jakość wykonania oraz trwałość konstrukcji. W praktyce, przy stosowaniu tych zapraw, istotne jest przestrzeganie tych wymogów, aby uniknąć problemów związanych z osiadaniem czy pękaniem ścian. Na przykład w budynkach mieszkalnych, gdzie estetyka i trwałość są kluczowe, zachowanie tych wymagań pozwala na uzyskanie solidnych i estetycznych murów. Ważne jest także, aby wykonawcy byli świadomi tych norm i stosowali odpowiednie techniki murarskie, aby uzyskać optymalne wyniki.

Pytanie 28

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną w proporcji objętościowej 1:1:6 na placu budowy, należy odmierzyć i następnie połączyć w odpowiednich ilościach

A. 1 część wapna, 1 część wody oraz 6 części cementu

B. 1 część cementu, 1 część wapna oraz 6 części piasku

C. 1 część wapna, 1 część piasku oraz 6 części cementu

D. 1 część cementu, 1 część wapna oraz 6 części wody

Odpowiedź wskazuje właściwy skład zaprawy cementowo-wapiennej, która w proporcji 1:1:6 składa się z jednego części cementu, jednej części wapna i sześciu części piasku. Taki stosunek zapewnia odpowiednią wytrzymałość oraz plastyczność zaprawy, co jest kluczowe w budownictwie. Zaprawy cementowo-wapienne są powszechnie stosowane w murarstwie, gdzie pełnią funkcję spoiwa łączącego elementy budowlane. Zastosowanie piasku w takiej ilości pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji, co ułatwia aplikację zaprawy oraz jej wiązanie. Przykładem zastosowania jest wznoszenie ścian z cegły lub bloczków betonowych, gdzie zaprawa cementowo-wapienna pełni kluczową rolę w stabilności konstrukcji. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 998-1, właściwe przygotowanie i stosowanie zaprawy wpływa na trwałość i odporność na warunki atmosferyczne, co jest niezwykle istotne w kontekście długowieczności obiektów budowlanych.

Pytanie 29

Aby wydobyć 15 cm warstwę gleby urodzajnej (humusu) przy użyciu lemiesza oraz przetransportować urobek na terenie budowy na odległość 60 m, należy zastosować

A. zgarniarki samojezdnej

B. spycharki gąsienicowej

C. koparki podsiębiernej

D. ładowarki samojezdnej

Spycharka gąsienicowa jest odpowiednim wyborem do odspojenia warstwy ziemi urodzajnej (humusu) oraz przemieszczenia urobku na krótkie odległości, takie jak 60 m. Gąsienice zapewniają lepszą przyczepność i stabilność na nierównych i miękkich gruntach, co jest kluczowe podczas pracy w terenie, gdzie występują różne warunki glebowe. Spycharka gąsienicowa jest wyposażona w lemiesz, który pozwala na efektywne i precyzyjne odspojenie humusu, co jest istotne dla zachowania jego wartości odżywczych. W praktyce, spycharki gąsienicowe są często stosowane w budownictwie drogowym oraz w pracach ziemnych, gdzie efektywność, mobilność i moc są kluczowe. Poprawne wykorzystanie spycharki gąsienicowej przyczynia się do zminimalizowania strat materiałowych, a także do efektywnego kształtowania terenu. Warto również zauważyć, że operacje związane z przemieszczaniem humusu powinny odbywać się zgodnie z normami ochrony środowiska, aby zminimalizować negatywny wpływ na lokalny ekosystem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 30

Kto jest odpowiedzialny za nadzór nad przestrzeganiem przepisów BHP na placu budowy?

A. Operator żurawia

B. Inwestor

C. Kierownik budowy

D. Geodeta

Kierownik budowy pełni kluczową rolę na placu budowy, a jednym z jego najważniejszych zadań jest zapewnienie, że wszystkie prace są prowadzone zgodnie z przepisami BHP. Odpowiedzialność ta wynika z jego funkcji kierowniczej oraz obowiązków wynikających z prawa budowlanego. Kierownik budowy musi dbać o bezpieczne warunki pracy, co obejmuje monitorowanie przestrzegania przepisów BHP przez wszystkich pracowników, organizowanie szkoleń z zakresu bezpieczeństwa oraz regularne inspekcje placu budowy. Praktyczne zastosowanie tego zadania obejmuje nie tylko reagowanie na bieżące zagrożenia, ale także wdrażanie działań prewencyjnych, takich jak instalowanie barier ochronnych czy oznakowanie niebezpiecznych stref. Kierownik budowy jest również odpowiedzialny za dokumentację dotyczącą BHP, w tym prowadzenie rejestru wypadków i incydentów oraz raportowanie ich odpowiednim organom. Zgodność z przepisami BHP nie tylko chroni pracowników, ale także minimalizuje ryzyko prawne i finansowe dla całego projektu budowlanego, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 31

Faza budowy obiektu, w której budynek posiada stolarkę okienną i drzwiową, ścianki działowe oraz pokrycie dachu, jednak brakuje w nim instalacji oraz wykończenia, określana jest mianem stanu

A. surowym otwartym

B. surowym zamkniętym

C. wykończeniowym zewnętrznym

D. wykończeniowym wewnętrznym

Wybór odpowiedzi związanej z 'wykończeniem zewnętrznym' lub 'wykończeniem wewnętrznym' jest niepoprawny, ponieważ te terminy odnoszą się do finalnych etapów budowy, a nie do stanu surowego obiektu. Stan wykończenia zewnętrznego implicite oznacza, że prace budowlane są już na tyle zaawansowane, że obiekt jest gotowy do użytkowania z zewnątrz, co nie jest zgodne z opisanym w pytaniu stanem budynku. Tymczasem 'surowy otwarty' odnosi się do budynków, które nie mają zamontowanych okien i drzwi, co również nie jest zgodne z przedstawioną sytuacją. Surowy otwarty charakteryzuje się brakiem ochrony przed warunkami atmosferycznymi, co czyni go nieodpowiednim na tym etapie budowy. Ponadto, każdy z tych stanów ma swoje specyficzne cechy, które są kluczowe dla zarządzania projektami budowlanymi. Przykładowo, w standardach budowlanych, takich jak normy PN-EN, precyzyjnie określa się, jakie prace powinny być wykonane na każdym etapie budowy. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi stanami jest niezbędne do skutecznego planowania i realizacji projektów budowlanych, a także do zapewnienia zgodności z przepisami prawa budowlanego.

Pytanie 32

Strzępia wykorzystywane w budownictwie murowanym pozwalają na

A. tworzenie gzymsów

B. złączenie nadproża ze stropem

C. realizację przewodów wentylacyjnych

D. złączenie murów wznoszonych w różnym czasie

Strzępia w konstrukcjach murowych pełnią istotną rolę, umożliwiając efektywne łączenie murów, które zostały wzniesione w różnym czasie. W praktyce, gdy budowa obiektu jest realizowana w kilku etapach, stosowanie strzępi pozwala na zachowanie ciągłości strukturalnej oraz zapewnienie stabilności całej konstrukcji. Strzępia to elementy, które łączą nowe mury z już istniejącymi, co jest niezwykle ważne w kontekście zapewnienia odpowiedniego przenoszenia obciążeń oraz eliminacji ryzyka pęknięć. W standardach budowlanych, jak Eurokod 6, podkreśla się znaczenie prawidłowego łączenia murów, aby uniknąć problemów z ich trwałością. Przykładem zastosowania strzępi mogą być sytuacje, gdy podczas rozbudowy budynku konieczne jest dodanie nowych pomieszczeń czy kondygnacji. W takich przypadkach strzępia, umieszczane w odpowiednich miejscach, gwarantują, że nowa część będzie stabilnie połączona z istniejącą konstrukcją, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa użytkowników budynku.

Pytanie 33

Na podstawie zamieszczonego zestawienia wyników pomiaru z natury wykopu liniowego oblicz wartość obmiaru robót związanych z wykonaniem tego wykopu.

Wyniki pomiaru wykopu liniowego
Długość wykopu	60,0 m
Głębokość wykopu	1,0 m
Szerokość dna wykopu	2,0 m
Nachylenie skarp wykopu	1:1

A. 120,00 m3

B. 180,00 m3

C. 60,00 m3

D. 240,00 m3

Poprawna odpowiedź to 180,00 m3, co wynika z dokładnych obliczeń opartych na danych przedstawionych w zestawieniu wyników pomiaru. Aby obliczyć objętość wykopu liniowego, kluczowe jest ustalenie szerokości górnej krawędzi oraz pola przekroju poprzecznego. W tym przypadku szerokość górnej krawędzi wykopu wynosi 4,0 m, a pole przekroju poprzecznego wynosi 3,0 m2. Obliczenie objętości wykopu polega na mnożeniu pola przekroju poprzecznego przez długość wykopu. Znajomość takich obliczeń jest istotna w pracy inżyniera budowlanego, ponieważ pozwala na dokładne planowanie robót ziemnych oraz oszacowanie kosztów materiałów i robocizny. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można zauważyć w projektach budowlanych, gdzie precyzyjne pomiary i obliczenia mają kluczowe znaczenie dla efektywności realizacji zadań. Standardy branżowe, takie jak Normy Eurokod, również wskazują na konieczność dokładnych obliczeń w zakresie robót ziemnych.

Pytanie 34

Różnicę pomiędzy wysokością terenu po usunięciu warstwy gleby urodzajnej a wysokością dna wykopu określa

A. nachylenie skarpy wykopu

B. głębokość wykopu

C. szerokość wykopu

D. grubość warstwy humusu

Szerokość wykopu nie ma bezpośredniego związku z różnicą między rzędną terenu po zdjęciu warstwy urodzajnej a rzędną dna wykopu. Szerokość wykopu jest istotna przy planowaniu przestrzeni roboczej oraz w kontekście transportu materiałów, ale nie wpływa na głębokość, która definiuje tę różnicę. Nachylenie skarpy wykopu także nie jest miarą, którą można bezpośrednio powiązać z tym pytaniem. Nachylenie odnosi się do kąta, pod jakim skarpa jest ustawiona, co jest istotne dla stabilności wykopu, ale nie jest to parametr określający różnicę rzędnych. Grubość warstwy humusu to inny aspekt związany z warstwami glebowymi, który dotyczy żyzności gleby i jej struktury, jednak nie determinuje różnicy rzędnych po usunięciu tej warstwy. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego podstawowych pojęć związanych z pracami ziemnymi, w których kluczowe jest zrozumienie, co oznacza różnica rzędnych oraz jakie parametry są właściwe do ich oceny. Zrozumienie i właściwe analizowanie tych pojęć jest niezbędne w kontekście projektowania i realizacji robót budowlanych, a także w procesach związanych z inżynierią i zarządzaniem środowiskiem.

Pytanie 35

Powierzchnia tymczasowych obiektów socjalnych na placu budowy jest przede wszystkim uzależniona od

A. okresu realizacji budowy

B. powierzchni terenu budowy

C. liczby zatrudnionych pracowników na budowie

D. powierzchni użytkowej wznoszonych budynków

Wielkość powierzchni tymczasowych budynków socjalnych na terenie budowy jest ściśle związana z liczbą pracowników zatrudnionych na danym projekcie. W praktyce, ilość miejsca potrzebnego na takie obiekty, jak szatnie, stołówki czy pomieszczenia biurowe, rośnie proporcjonalnie do liczby osób, które będą z nich korzystać. Zgodnie z przepisami BHP oraz standardami budowlanymi, każdy pracownik powinien mieć zapewnione odpowiednie warunki do odpoczynku i regeneracji. W przypadku dużych projektów budowlanych, liczba pracowników może znacznie wzrosnąć, co z kolei wymusza dostosowanie infrastruktury socjalnej. Przykładem może być budowa dużego kompleksu mieszkaniowego, gdzie liczba zatrudnionych w różnych fazach budowy sięga kilkuset osób. W takich sytuacjach, zarządcy budowy muszą przewidzieć odpowiednią powierzchnię na tymczasowe obiekty socjalne, aby zapewnić efektywną organizację pracy oraz spełnić wymagania sanitarno-epidemiologiczne. Dobre praktyki w branży budowlanej wskazują, że planowanie takich przestrzeni powinno być integralną częścią etapu projektowania budowy, co pozwala uniknąć problemów związanych z niedoborem przestrzeni socjalnej.

Pytanie 36

Remont ściany murowanej z cegły, w której wzdłuż spoin występują pojedyncze pęknięcia o szerokości do 4 mm, niezagrażające stabilności konstrukcji, polega na

A. oczyszczeniu powierzchni, poszerzeniu pęknięć, wypełnieniu ich zaprawą cementową

B. torkretowaniu spękanej ściany mieszanką betonową

C. rozbiórce spękanej ściany i ponownym jej wymurowaniu

D. zastosowaniu ściągów z prętów stalowych zamocowanych w narożach ścian i sprężonych nakrętką rzymską

Odpowiedź dotycząca oczyszczenia powierzchni, poszerzenia pęknięć oraz wypełnienia ich zaprawą cementową jest poprawna z uwagi na charakter uszkodzenia. Pęknięcia o szerokości do 4 mm są typowymi zjawiskami w ścianach murowanych, które mogą występować z różnych powodów, takich jak osiadanie budynku, zmiany temperatury czy też nawilżenie. Oczyszczenie powierzchni jest kluczowe, aby zapewnić dobrą adhezję zaprawy do muru. Następnie, poszerzenie pęknięć pozwala na głębsze wniknięcie materiału w uszkodzenia, co zwiększa stabilność i trwałość naprawy. Wypełnienie pęknięć zaprawą cementową, zgodnie z normą PN-EN 998-1, zapewnia odpowiednią wytrzymałość, a także odporność na warunki atmosferyczne. Tego typu prace są często stosowane w praktyce budowlanej, aby zminimalizować koszty i czas napraw, zachowując jednocześnie trwałość konstrukcji. Regularne monitorowanie stanu ścian oraz odpowiednia konserwacja mogą zapobiec poważniejszym uszkodzeniom w przyszłości.

Pytanie 37

Na podstawie zamieszczonego w tabeli zestawienia wyników pomiaru z natury wykopu liniowego oblicz wartość obmiaru robót związanych z wykonaniem tego wykopu.

Wyniki pomiaru z natury wykopu liniowego
Długość wykopu	40,0 m
Głębokość wykopu	2,0 m
Szerokość dna wykopu	1,5 m
Nachylenie skarp wykopu	1:1

A. 280,00 m3

B. 240,00 m3

C. 210,00 m3

D. 200,00 m3

Obliczenie objętości wykopu liniowego to kluczowy element w planowaniu robót ziemnych. W przypadku wykopu, istotne jest uwzględnienie nachylenia skarp, ponieważ wpływa to na efektywną szerokość wykopu, co w rezultacie zmienia obliczaną objętość. Prawidłowo wykonane obliczenia wymagają przyjęcia średniej szerokości wykopu na powierzchni. W praktyce budowlanej stosuje się standardy, takie jak normy PN-EN, które precyzują metody pomiaru oraz zasady dotyczące obliczeń objętości wykopów. W wyniku prawidłowych obliczeń, objętość wykopu wynosi 280,00 m3, co odpowiada przyjętym zasadom i dobrym praktykom w branży budowlanej. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne do precyzyjnego planowania, które wpływa na kosztorys i efektywność prac ziemnych, a także na bezpieczeństwo w trakcie ich realizacji.

Pytanie 38

Zgodnie z KNR 2-01 norma pracy spycharki wynosi 1,4 m-g na 100 m³ odspojonego gruntu. Ile spycharek powinno działać na terenie budowy, aby przetransportować na wskazane miejsce 1600 m³ odspojonego gruntu w czasie jednej 8-godzinnej zmiany?

A. 5 spycharek

B. 1 spycharka

C. 3 spycharki

D. 2 spycharki

Norma pracy spycharki według KNR 2-01 wynosi 1,4 m-g na 100 m³ odspojonego gruntu, co oznacza, że jedna spycharka jest w stanie przemieścić 1,4 metra gruntu w ciągu godziny. Aby obliczyć, ile spycharek będzie potrzebnych do przemieszczenia 1600 m³ w ciągu 8 godzin, najpierw obliczamy, ile m³ grunt spycharka może przemieścić w ciągu jednej zmiany. W ciągu 8 godzin jedna spycharka może więc wykonać: 8 godzin * (100 m³ / 1,4 m-g) = 800 m³. Dzieląc 1600 m³ przez 800 m³, otrzymujemy 2 spycharki potrzebne do wykonania pracy w tym czasie. Jednak biorąc pod uwagę, że praca może być utrudniona (np. przerwy w pracy, czas na manewry, przestoje), zaleca się zastosowanie dodatkowej spycharki. Dlatego 3 spycharki będą najbardziej efektywne, aby zachować płynność pracy i zminimalizować ryzyko opóźnień. Taki sposób planowania pracy jest zgodny z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi, które zalecają uwzględnianie zapasów w planowaniu, aby zwiększyć elastyczność operacyjną.

Pytanie 39

Czas pracy potrzebny do przygotowania i zamontowania 1 t zbrojenia z prętów gładkich wynosi 40 roboczogodzin. Jaką wydajność dzienną osiągnie pracownik przy pracy na dwie zmiany?

A. 0,2001

B. 0,0251

C. 0,0501

D. 0,4001

Podczas analizy wydajności dziennej robotnika, błędne odpowiedzi wynikają często z niepełnego zrozumienia koncepcji obliczania wydajności oraz nakładów robocizny. Wydajność robocza to kluczowy parametr, który powinien być obliczany na podstawie czasu pracy oraz nakładu robocizny w przeliczeniu na jednostkę wykonania. Jeśli przyjmiemy, że nakład na 1 tonę zbrojenia wynosi 40 roboczogodzin, to należy zrozumieć, że wydajność dzienna musi uwzględniać całkowity czas pracy robotnika. Często popełniany błąd polega na nieprawidłowym przeliczeniu godzin roboczych na jednostki zbrojenia, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, licząc jedynie na podstawie godzin roboczych bez uwzględnienia pełnego kontekstu zmian roboczych, wiele osób może dojść do niepoprawnych wyników. Należy również pamiętać, że wydajność jest czynnikiem zmiennym, zależnym od wielu aspektów, takich jak umiejętności pracowników, zastosowane technologie oraz organizacja pracy. W praktyce, aby poprawnie ustalić wydajność, istotne jest znajomość nie tylko liczby roboczogodzin, lecz także specyfiki danego projektu oraz warunków pracy, co powinno być częścią każdej analizy wydajności w branży budowlanej.

Pytanie 40

Na podstawie instrukcji producenta oblicz, ile gotowej mieszanki należy zakupić do wykonania 30 m² posadzki cementowej w postaci warstwy wyrównawczej o grubości 3 cm.

Instrukcja producenta
Dane techniczne
Nazwa produktu:	Posadzka cementowa FLOOR 1000 WEBER
Opakowanie	25 kg
Średnie zużycie	20 kg / m2 / cm
Wytrzymałość	24 MPa
Właściwości	wysoka wytrzymałość na ściskanie, doskonałe właściwości robocze, obniżony skurcz, do stosowania jako podkład podłogowy lub posadzka, mrozoodporny, wodoodporny
Ogrzewanie podłogowe	tak
Miejsce przeznaczenia	pokój, korytarz, kuchnia, łazienka, schody, garaż, balkon, taras
Dalsze prace wykończeniowe	od 14 dni do 21 dni
Użytkowanie podkładu	24 h
Nadaje się pod	płytki, kamień naturalny, parkiet, panele, wykładziny PVC i dywanowe

A. 90 kg

B. 600 kg

C. 1800 kg

D. 20 kg

Kiedy chcesz obliczyć, ile mieszanki potrzebujesz do posadzki cementowej, ważne jest, żeby ogarnąć, jak się oblicza objętość. W tym przypadku mamy 30 m² i grubość 3 cm, więc liczymy: 30 m² x 0,03 m = 0,9 m³. Potem jeszcze do tego dodajemy standardowe zużycie materiału, które wynosi 20 kg na m² na cm, więc: 30 m² x 3 cm x 20 kg = 1800 kg. Wiesz, te obliczenia są naprawdę ważne. Dzięki nim unikniesz kupowania za dużo materiału, a to z kolei oszczędza kasę i czasu. A jak brakuje mieszanki, to jakość posadzki może być kiepska. No i fajnie jest znać lokalne normy budowlane, bo różnią się w zależności od miejsca.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej