Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 20:13
Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 20:26

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby dostosować dźwięk do określonego poziomu głośności, należy zastosować efekt

A. usuwania szumów

B. wyciszenia

C. podbicia basów

D. normalizacji

Wyciszenie, jako efekt audio, ma na celu redukcję głośności sygnału do zera lub do wartości znacznie niższej niż oryginalna. Użycie wyciszenia do dopasowania dźwięku do poziomu głośności jest błędne, ponieważ nie zachowuje ono dynamiki nagrania i może prowadzić do utraty ważnych szczegółów w dźwięku. Z kolei podbicie basów jest techniką, która zwiększa poziom niskich częstotliwości, co może powodować, że dźwięk w całości staje się zbyt głośny, a niekoniecznie dopasowany do pożądanego poziomu głośności. Usuwanie szumów koncentruje się na redukcji niepożądanych dźwięków tła, co nie wpływa bezpośrednio na ogólny poziom głośności nagrania. Często myśląc o dźwięku, użytkownicy mylą działania mające na celu poprawę jakości audio z tymi, które służą do dostosowania głośności. Ważne jest zrozumienie, że dopasowanie poziomu głośności wymaga złożonego przetwarzania sygnału, które uwzględnia nie tylko maksymalne poziomy, ale także percepcję głośności przez ludzki słuch, co jest kluczowe w profesjonalnej obróbce audio.

Pytanie 2

Wskaż, jaki błąd walidacyjny zawiera przedstawiony fragment kodu w języku HTML 5. ```

CSS

Kaskadowe arkusze stylów (ang. Cascading Style Sheets)
to język służący ...

```

A. Znacznik br nie powinien znajdować się wewnątrz znacznika p

B. Znacznik zamykający /b jest niezgodny z zasadą zagnieżdżania

C. Znacznik h6 nie jest używany w HTML5

D. Znacznik br nie został prawidłowo zamknięty

W analizowanym fragmencie kodu HTML, znacznik zamykający /b jest niezgodny z zasadą zagnieżdżania. W prawidłowej konstrukcji HTML, znaczniki powinny być zamykane w odwrotnej kolejności do ich otwierania — nazywa się to zasadą LIFO (Last In, First Out). W przedstawionym kodzie, znacznik jest otwierany przed znacznikiem , ale zamykany po nim, co jest błędem strukturalnym. Poprawny zapis powinien wyglądać tak: Cascading Style Sheets. Ważne jest, aby zawsze pamiętać o poprawnej strukturze dokumentu HTML, ponieważ nieprzestrzeganie tej zasady może prowadzić do nieprzewidywalnych wyników renderowania na różnych przeglądarkach. Zasada ta jest kluczowa w zapewnieniu, że znaczniki są zagnieżdżone poprawnie i że style oraz skrypty działają zgodnie z oczekiwaniami. Tego rodzaju błędy mogą również negatywnie wpływać na dostępność strony dla użytkowników korzystających z czytników ekranowych.

Pytanie 3
Jakie liczby zostaną wyświetlone jako rezultat pętli for w poniższym kodzie PHP?
A. 1 1
B. 1 0 1
C. 1 0
D. 1 0 1 0
Poprawna odpowiedź to 1 1, ponieważ analizując przedstawioną pętlę for, zaczynamy od zmiennej $i, która ma wartość 5. Pętla będzie działać tak długo, jak wartość $i jest większa od 1. W każdym kroku $i jest zmniejszane o 2, co oznacza, że w kolejnych iteracjach przyjmuje wartości 5, 3, a następnie 1. Wartości te są poddawane operacji modulo 2. Operacja modulo zwraca resztę z dzielenia, która dla liczb nieparzystych (5 i 3) wynosi 1 oraz dla liczby parzystej (0) wynosi 0. Zatem, w pierwszej iteracji, $i = 5, 5 % 2 = 1, a w drugiej iteracji, $i = 3, 3 % 2 = 1. Ostatecznie, pętla nie wykonuje się, gdy $i = 1, ponieważ warunek $i > 1 nie jest już spełniony. W rezultacie, poprawnym wynikiem działania tego fragmentu kodu jest wyświetlenie dwóch wartości 1. Przykład zastosowania takiej konstrukcji można znaleźć w sytuacjach, w których chcemy przetworzyć kolekcję liczb i wyodrębnić ich parzystość lub nieparzystość, co jest powszechną operacją w programowaniu.
Pytanie 4
Jak wygląda prawidłowy zapis samozamykającego się znacznika w zgodzie ze standardem języka XHTML, który odpowiada za łamanie linii?
A.

B.
C.
D.
Zapisjest niepoprawny, ponieważ nie przestrzega zasad składni XHTML. W XHTML nie używa się ukośnika przed znacznikiem, co powoduje, że znaczniki takie jak
są interpretowane jako błędne. Właściwie zapisany znacznik łamania linii zawsze powinien kończyć się ukośnikiem, co oznacza zgodność z regułami języka. Z kolei

jest redundantny, ponieważ
jest znacznikiem samozamykającym się, a jego zamknięcie dodatkowymi znacznikami nie ma sensu i wprowadza niepotrzebny szum w kodzie. Odpowiedź
również jest błędna, ponieważ kończy się niepoprawnym zapisem, gdzie nie jest dopuszczalne użycie ukośnika przed zamknięciem znacznika, co jest sprzeczne z zasadami XHTML. Użytkownicy często mylą składnię HTML z XHTML, co prowadzi do kodu, który może wydawać się poprawny, ale nie spełnia stricte określonych zasad składniowych. Dlatego korzystanie z poprawnych znaczników jest kluczowe dla zapewnienia, że dokumenty HTML/XHTML będą działać w różnych przeglądarkach i platformach, co jest niezbędne dla ich prawidłowego wyświetlania oraz przetwarzania.
Pytanie 5
Baza danych MySQL została uszkodzona. Które z poniższych działańnie przyczyni się do jej naprawy?
A. Utworzenie nowej bazy i przeniesienie do niej tabel
B. Odtworzenie bazy z kopii zapasowej
C. Próba naprawy za pomocą polecenia REPAIR
D. Wykonanie replikacji bazy danych
Próba naprawy bazy danych za pomocą polecenia REPAIR, odtwarzanie bazy z kopii bezpieczeństwa czy stworzenie nowej bazy z przeniesieniem tabel mogą być mylnie uznawane za skuteczne rozwiązania w przypadku uszkodzenia bazy danych. Polecenie REPAIR TABLE ma zastosowanie tylko w przypadku tabel, które zostały uszkodzone, a nie w przypadku całej bazy danych. W praktyce, jeśli baza danych jest uszkodzona w sposób, który uniemożliwia jej działanie, to polecenie naprawy nie będzie wystarczające. Odzyskiwanie z kopii zapasowej to bardzo efektywna metoda, jednak wymaga wcześniejszego posiadania aktualnej kopii, a czasami dane mogą być utracone. Stworzenie nowej bazy danych i przeniesienie tabel jest procesem czasochłonnym i może nie zapewnić pełnej integralności danych, szczególnie w przypadku złożonych relacji między tabelami. Często mylone są pojęcia naprawy i odzyskiwania danych, co może prowadzić do błędnych decyzji w sytuacjach kryzysowych. Ważne jest, aby w momencie wystąpienia uszkodzenia bazy danych podejść do tematu z pełną wiedzą na temat dostępnych narzędzi i metod, aby uniknąć dalszych problemów związanych z bezpieczeństwem danych.
Pytanie 6
Jakie znaczniki należy zastosować, aby umieścić kod PHP w pliku z rozszerzeniem php?
A.
B..........
C.
D.........
Wszystkie proponowane odpowiedzi przedstawiają nieprawidłowe formy znaczników PHP, co może prowadzić do nieporozumień oraz błędów w interpretacji kodu przez serwer. Odpowiedźnie jest poprawna, ponieważ nie zawiera wymaganych znaczników otwierających i zamykających, co skutkuje tym, że interpreter PHP nie będzie w stanie poprawnie zidentyfikować i przetworzyć kodu. W kontekście języka PHP, ważne jest użycie znaczników, które jasno wskazują, gdzie zaczyna się i kończy kod PHP. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź........zawiera błędne użycie znaczników, ponieważ użyciejako znaczników zamykających nie jest akceptowane. W praktyce, takie podejście mogłoby prowadzić do poważnych błędów, jako że kod PHP nie zostałby właściwie przetworzony. Z kolei odpowiedź.........także jest błędna, ponieważ znaczniknie jest poprawnie używany. W standardach PHP istnieją jasne reguły dotyczące stosowania znaczników, które są zdefiniowane w oficjalnej dokumentacji. Nieprzestrzeganie tych reguł może prowadzić do nieczytelności kodu i trudności w jego utrzymaniu. Dlatego kluczowe jest, aby znać zasady dotyczące stosowania znaczników PHP, co będzie miało istotne znaczenie w pracy z tym językiem programowania.
Pytanie 7
W instrukcji warunkowej w języku JavaScript należy zweryfikować sytuację, w której wartość zmiennej a leży w przedziale (0,100), a wartość zmiennej b jest większa od zera. Odpowiedni zapis warunku jest następujący:
A. if (a > 0 || a < 100 || b < 0 )
B. if (a > 0 && a < 100 || b < 0 )
C. if (a > 0 || a < 100 && b > 0 )
D. if (a > 0 && a < 100 && b > 0 )
Gdy patrzymy na błędne odpowiedzi, to wychodzi na jaw parę rzeczy, które mogą być mylące, jeśli chodzi o operacje logiczne. Na przykład, w tej opcji, gdzie użyto '||' (OR), pojawia się problem, bo warunek 'a > 0 || a < 100 || b < 0' nie trzyma się kupy. Daje nam to możliwość zaakceptowania wartości, które są poza tym, co chcieliśmy. Z kolei w odpowiedzi 'if (a > 0 || a < 100 && b > 0)' mamy mieszankę operatorów, co może wprowadzić chaos. Lepiej się postarać i trzymać się jednego typu operatorów, żeby uniknąć zamieszania. W innej opcji, 'if (a > 0 && a < 100 || b < 0)', znowu pojawia się ten problem z '||', co sprawia, że logika jest niejasna. Jak się pisze kod, dobrze jest być precyzyjnym, by uniknąć takich błędów, które mogą potem skomplikować sprawę.
Pytanie 8
W języku JavaScript funkcja document.getElementById() ma na celu
A. sprawdzić poprawność formularza z identyfikatorem id
B. umieścić tekst o treści 'id' na stronie internetowej
C. zwrócić odnośnik do pierwszego elementu HTML o określonym id
D. pobrać dane z pola formularza i zapisać je do zmiennej id
Odpowiedzi, które nie zostały uznane za poprawne, zawierają nieprawidłowe interpretacje funkcji document.getElementById(). Pierwsza z nich sugeruje, że metoda ta wstawia tekst na stronie o treści 'id'. W rzeczywistości, metoda ta nie ma na celu wyświetlania lub wstawiania tekstu na stronę, lecz zwraca referencję do elementu z określonym id, co oznacza, że operacje na zawartości elementu muszą być wykonane oddzielnie poprzez inną metodę, np. innerHTML. Kolejna odpowiedź sugeruje, że metoda sprawdza poprawność formularza. Zgadza się, że walidacja formularzy jest kluczowym aspektem zarządzania danymi użytkowników, ale document.getElementById() nie przeprowadza walidacji, a jedynie umożliwia dostęp do elementów formularza, co można wykorzystać do walidacji, ale nie jest to jej pierwotna funkcja. Ostatnia z podanych odpowiedzi stwierdza, że metoda pobiera dane z pola formularza i wstawia je do zmiennej. Również jest to mylna interpretacja, ponieważ document.getElementById() nie przetwarza ani nie przechowuje danych, a jedynie pozwala na dostęp do elementu, z którego dane mogą być później pobrane przy użyciu odpowiednich właściwości, takich jak value w przypadku pól formularzy. Wszystkie te odpowiedzi wskazują na zrozumienie metody jako narzędzia do wstawiania lub walidacji danych, co jest niezgodne z faktycznym działaniem tej metody.
Pytanie 9
Rodzaj programowania, w którym seria poleceń (sekwencja instrukcji) jest traktowana jako program, nazywa się programowaniem
A. stanowym
B. funkcyjnym
C. logicznym
D. imperatywnym
Programowanie funkcyjne, które można by błędnie uznać za odpowiedź, koncentruje się na obliczeniach jako na wywołaniach funkcji, co oznacza, że kluczowym aspektem tego podejścia jest niezmienność danych i unikanie efektów ubocznych. Funkcje w programowaniu funkcyjnym są traktowane jako pierwszorzędne obiekty, co różni je od programowania imperatywnego, gdzie głównym celem jest sekwencja instrukcji. Z tego powodu, w programowaniu funkcyjnym nie definiuje się programu jako ciągu poleceń, lecz jako zbiór transformacji danych. Programowanie logiczne z kolei skupia się na reprezentacji wiedzy w postaci faktów i reguł, umożliwiając systemom wnioskowanie, a nie na wykonywaniu instrukcji. Przykładem takiego podejścia jest Prolog, gdzie programy są formułowane w sposób deklaratywny. Programowanie stanowe, które również mogłoby być mylące, odnosi się do koncepcji, w której program operuje w różnych stanach, często z użyciem maszyn stanowych, co znowu nie odnosi się do ciągu instrukcji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z nieporozumienia dotyczącego różnicy między różnymi paradygmatami programowania i ich zastosowaniami. Każde z tych podejść ma swoje unikalne cechy i zastosowania, ale kluczowa różnica, która definiuje programowanie imperatywne, to jego zależność od sekwencji instrukcji, co czyni je odmiennym od innych stylów programowania.
Pytanie 10
Z którego z pól klasy ```class Dane { public $a; private $b; protected $c; }``` będzie można uzyskać dostęp z zewnątrz przy użyciu obiektu stworzonego jako instancja tej klasy?
A. Do pola $a.
B. Do pola $c.
C. Do pola $b.
D. Do wszystkich pól.
Odpowiedź 'Do pola $a' jest prawidłowa, ponieważ pole $a jest zdefiniowane jako publiczne, co oznacza, że jest dostępne z zewnątrz dla instancji klasy oraz dla kodu, który jest poza tą klasą. W praktyce, gdy tworzysz obiekt klasy Dane, możesz łatwo uzyskać dostęp do tego pola, na przykład za pomocą $obiekt->a. Zastosowanie publicznych pól jest typowe, gdy chcesz, aby dane były szeroko dostępne, na przykład w interfejsach API lub podczas tworzenia prostych klas modelujących dane. W przypadku pól prywatnych oraz chronionych, dostęp do nich jest ograniczony. Pole $b jest prywatne, co oznacza, że może być używane tylko wewnątrz tej samej klasy, a pole $c, będące chronionym, może być używane przez klasę i jej podklasy, ale nie przez kod zewnętrzny. Warto zaznaczyć, że dobre praktyki programowania obiektowego sugerują ograniczanie dostępu do pól, co sprzyja enkapsulacji i ochronie integralności danych, a publiczne pola należy stosować z ostrożnością, aby nie naruszyć zasad projektowania systemów oprogramowania.
Pytanie 11
Jaką wartość przyjmie zmienna a po wykonaniu poniższej sekwencji komend w PHP?
$a = 1;
$a++;
$a += 10;
--$a;
A. 11
B. 12
C. 10
D. 1
Zmienna a początkowo jest ustawiona na wartość 1. Instrukcja $a++ to postinkrementacja co oznacza że pierwotna wartość zmiennej a jest użyta w bieżącym wyrażeniu a dopiero potem zwiększana. Po wykonaniu tej instrukcji a staje się 2. Następnie $a += 10 zwiększa wartość o 10 co daje nam 12. Ostatecznie instrukcja --$a to predekrementacja co oznacza że zmniejsza wartość przed użyciem w wyrażeniu. W efekcie końcowym a wynosi 11. W praktyce zrozumienie różnic między inkrementacją a dekrementacją jest kluczowe dla efektywnego kodowania zwłaszcza przy operacjach na licznikach w pętlach. Dobre praktyki w programowaniu zalecają świadome stosowanie post- i preinkrementacji oraz zrozumienie jak te operacje wpływają na logikę programu. Umiejętność przewidywania efektów tych operacji jest jedną z podstawowych kompetencji programistycznych która znacząco wpływa na jakość i niezawodność tworzonego oprogramowania. Warto także zwrócić uwagę na zachowanie tych operatorów w różnych językach programowania ponieważ mimo pewnych podobieństw zachowanie może się różnić
Pytanie 12
W języku PHP komentarz w jednej linii zaczyna się od znaków
A. // lub #
B.
C. $ lub #
D. /* lub //
W PHP można robić komentarze jednoliniowe na dwa sposoby: używając podwójnego ukośnika (//) albo znaku hash (#). Większość osób korzysta z //, bo jest to standard w wielu innych językach i po prostu jest bardziej popularne. Komentarze zaczynające się od // są ignorowane przez interpreter, więc można je stosować do dodawania notatek w kodzie lub wyłączania fragmentów bez ich usuwania. Znak # z kolei używamy głównie w skryptach PHP uruchamianych w wierszu poleceń, więc tu jest trochę bardziej specyficzny. Dla przykładu, jak piszesz kod, możesz dodać coś takiego: // To jest komentarz, który tłumaczy działanie poniższego kodu. Komentarze są bardzo ważne, bo pomagają w dokumentacji, ułatwiają zrozumienie kodu zarówno dla Ciebie, jak i dla innych programistów, którzy mogą z nim pracować w przyszłości. Dobrze jest pamiętać o tym, żeby komentarze były zwięzłe, ale jednocześnie informacyjne, co sprawia, że kod staje się bardziej przejrzysty.
Pytanie 13
document.getElementById("napis").innerHTML = Date); // Aby poprawnie skomentować podaną linijkę kodu w języku JavaScript, należy dodać komentarz po znakach //
A. wyświetlenie daty oraz czasu w znaczniku o id = napis
B. niepoprawne informacje
C. wyświetlenie ciągu "Date()" w znaczniku o id = napis
D. zmiana właściwości atrybutu innerHTML
Wybór odpowiedzi, które nie są poprawne, opiera się na nieścisłym zrozumieniu działania funkcji i użycia atrybutu 'innerHTML'. Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że przedstawione dane są nieprawidłowe, co jest mylne. W rzeczywistości, kod nie jest błędny w sensie syntaktycznym, ale jego logika w kontekście wyświetlania aktualnej daty i czasu wymaga poprawy. Druga odpowiedź, odnosząca się do zmiany stylu atrybutu 'innerHTML', jest również błędna, ponieważ atrybut 'innerHTML' nie służy do zmiany stylu elementu. W rzeczywistości, 'innerHTML' jest używany do wstawiania lub modyfikacji zawartości HTML danego elementu, a nie jego stylizacji. Stylizacja powinna być realizowana poprzez CSS lub Javascript wykorzystujący inne metody, takie jak 'style' lub 'classList'. Trzecia niepoprawna odpowiedź sugeruje, że kod wyświetli tekst 'Date()', co jest całkowicie błędne. Funkcja bez nawiasów nie zwraca wyników, a jedynie odnosi się do konstruktora obiektów daty. W związku z tym, wynik będzie niepoprawny i nie przyczyni się do wyświetlenia aktualnej daty i czasu na stronie. W kontekście programowania w JavaScript, kluczowe jest zrozumienie różnicy między wywołaniem funkcji a odniesieniem się do funkcji jako obiektu, co jest fundamentalne dla efektywnej manipulacji DOM.
Pytanie 14
Jak określa się metodę sortowania, która polega na podziale na n przedziałów o równej długości, w których odbywa się sortowanie, a następnie posortowane zawartości przedziałów są analizowane i prezentowane?
A. Sortowanie przez wybór
B. Sortowanie bąbelkowe
C. Sortowanie szybkie
D. Sortowanie kubełkowe
Sortowanie szybkie, znane również jako quicksort, to algorytm sortowania wykorzystujący metodę dziel i rządź. Działa poprzez wybór elementu pivot i podział danych na dwie części: te mniejsze i te większe od pivota. Chociaż jest to jedna z najszybszych metod sortowania dla dużych zbiorów, nie polega na dzieleniu danych na kubełki, co czyni ją nieodpowiednią odpowiedzią na postawione pytanie. Sortowanie bąbelkowe to prosty algorytm, który polega na wielokrotnym przechodzeniu przez listę, porównywaniu sąsiadujących elementów i zamienianiu ich miejscami, jeśli są w niewłaściwej kolejności. Jest to strategia o niskiej efektywności, zwłaszcza w przypadku dużych danych, i również nie ma nic wspólnego z metodą podziału na przedziały. Sortowanie przez wybór z kolei polega na znajdowaniu najmniejszego elementu z nieposortowanej części listy i zamienianiu go z pierwszym elementem tej części. Chociaż każda z tych metod ma swoje zastosowania, żadna z nich nie odzwierciedla opisanego podejścia do sortowania kubełkowego, które efektywnie organizuje dane w przedziałach i korzysta z prostszych technik sortowania dla mniejszych zbiorów. Typowym błędem jest mylenie różnych metod sortowania, które mają unikalne podejścia i zastosowania, co może prowadzić do nieprawidłowych wyborów w kontekście algorytmów przetwarzania danych.
Pytanie 15
Jedną z charakterystyk relacyjnej bazy danych jest
A. używanie języka zapytań OQL
B. zdefiniowanie jej stanu według obiektowego modelu danych
C. stosowanie kluczy głównych do identyfikacji rekordów w tabelach
D. obecność klas, obiektów i metod
Relacyjne bazy danych opierają się na koncepcji tabel, gdzie dane są przechowywane w wierszach i kolumnach. Klucze główne odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu unikalności rekordów w tabelach i umożliwiają ich identyfikację. Klucz główny to kolumna (lub zestaw kolumn), której wartości są unikalne w obrębie tabeli i nie mogą być puste. Przykładem może być tabela 'Użytkownicy', w której identyfikatorem użytkownika (kluczem głównym) może być numer PESEL lub unikalny ID. Dzięki kluczom głównym, można łatwo odnaleźć konkretne rekordy, a także powiązać je z innymi tabelami przy pomocy kluczy obcych, co jest fundamentalne dla relacyjnej struktury bazy danych. Standardy takie jak SQL (Structured Query Language) dostarczają narzędzi do definiowania, modyfikowania i manipulowania danymi z wykorzystaniem kluczy głównych, co jest podstawą projektowania baz danych zgodnie z najlepszymi praktykami. Dobre praktyki projektowe sugerują również, aby klucze główne były proste, stabilne i unikalne, co ułatwia zarządzanie danymi w relacyjnych systemach zarządzania bazą danych (RDBMS).
Pytanie 16
W SQL, przy użyciu polecenia ALTER, można
A. stworzyć nową tabelę
B. dodać dane do tabeli
C. usunąć tabelę
D. zmienić strukturę tabeli
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ polecenie ALTER w języku SQL służy do modyfikacji istniejącej struktury tabeli. Umożliwia ono wykonywanie różnych operacji, takich jak dodawanie nowych kolumn, zmiana typu danych istniejących kolumn, a także usuwanie kolumn. Przykładem użycia może być zmiana typu danych kolumny 'wiek' w tabeli 'Użytkownicy' z INTEGER na VARCHAR, co można osiągnąć za pomocą zapytania: ALTER TABLE Użytkownicy MODIFY COLUMN wiek VARCHAR(3). Zmiana struktury tabeli jest istotna w kontekście dostosowywania bazy danych do zmieniających się wymagań aplikacji i użytkowników, co jest kluczowe dla utrzymania jej elastyczności i wydajności. Warto również pamiętać, że modyfikacje struktury tabeli powinny być przeprowadzane z zachowaniem zasad bezpieczeństwa danych oraz odpowiednich procedur kontroli wersji, aby zminimalizować ryzyko utraty danych lub wprowadzenia błędów. Dzięki zrozumieniu i umiejętnemu stosowaniu polecenia ALTER, administratorzy baz danych mogą skuteczniej zarządzać strukturą i integralnością danych.
Pytanie 17
W bazie danych produkt znajdują się artykuły wyprodukowane po 2000 roku, zawierające pola nazwa oraz rok_produkcji. Klauzula SQL wyświetli zestawienie artykułów wyprodukowanych
SELECT * FROM `produkt` WHERE
SUBSTR(rok_produkcji, 3, 2) = 17;
A. w latach innych niż 2017
B. przed rokiem 2017
C. po roku 2017
D. w roku 2017
To zapytanie SQL, które rozkminiamy, korzysta z funkcji SUBSTR, żeby wyrwać kawałek roku z kolumny rok_produkcji i porównać go z 17. Jasno z tego wynika, że wyciągamy dwie ostatnie cyfry, co odpowiada rokowi 2017. Dlatego odpowiedzi mówiące o innych latach są mylące. Jeśli ktoś myśli, że filtrujemy coś przed 2017, to się myli, bo zapytanie dotyczy końcówki roku, a nie pełnego roku. Są też błędne założenia, że to zapytanie pokazuje lata inne niż 2017. Dlatego warto pamiętać, że SUBSTR jasno mówi, że wybieramy lata kończące się na 17. A jeśli ktoś myśli o latach po 2017, to też jest w błędzie, bo zapytanie nie bierze pod uwagę pełnych lat, a tylko końce. Często ludzie źle interpretują takie zapytania, bo nie uwzględniają funkcji tekstowych, które zmieniają sposób filtrowania danych. Zrozumienie tych niuansów w SQL jest ważne dla przetwarzania i analizy danych. Te błędy mogą się brać z braku dokładnej analizy i zrozumienia użytych funkcji, co zdarza się często nowym użytkownikom SQL. Dobrze jest po prostu testować zapytanie i robić przeglądy kodu w zespole, co wspiera lepsze zrozumienie i użycie zapytań w praktyce.
Pytanie 18
W języku PHP uzyskano wyniki kwerend z bazy danych przy użyciu polecenia mysql_query. Aby wydobyć z otrzymanej kwerendy pojedynczy wiersz danych, konieczne jest użycie polecenia
A. mysql_fetch_lengths
B. mysql_fetch_row
C. mysql_list_fields
D. mysql_field_len
Wszystkie inne odpowiedzi są nieprawidłowe z różnych powodów, które warto dokładnie zrozumieć. mysql_field_len to funkcja używana do uzyskania długości pola w danej tabeli, a więc nie ma zastosowania w kontekście pobierania wierszy danych. To podejście jest typowym błędem myślowym, w którym zamiast skupić się na operacji, która dotyczy danych wynikowych, użytkownik myli funkcje związane z metadanymi i długościami pól. mysql_list_fields, z kolei, służy do uzyskiwania listy pól w danej tabeli, co również nie odpowiada na potrzebę pobrania danych z kwerendy. Znowu, może to wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnicy między metadanymi a rzeczywistymi danymi. Ostatnia funkcja, mysql_fetch_lengths, zwraca długości wszystkich pól w ostatnio pobranym wierszu, co jest przydatne, ale również nie sprosta zadaniu pobrania wiersza danych. Zrozumienie, że różne funkcje mają różne zastosowania, jest kluczowe w programowaniu, szczególnie w pracy z bazami danych, gdzie precyzyjność i znajomość funkcjonalności API są niezbędne do efektywnego działania aplikacji. Warto również dodać, że w kontekście nowoczesnych aplikacji zamiast przestarzałych funkcji mysql, lepiej jest używać mysqli lub PDO, które są bardziej bezpieczne i oferują lepsze wsparcie dla nowoczesnych praktyk programistycznych.
Pytanie 19
Kwerenda umożliwiająca wprowadzenie zmian w wielu rekordach lub przeniesienie ich za pomocą jednej operacji nosi nazwę kwerendy
A. funkcjonalnej
B. krzyżowej
C. wybierającej
D. parametrycznej
Kwerenda funkcjonalna to zaawansowane narzędzie w bazach danych, które umożliwia wprowadzanie zmian w wielu rekordach jednocześnie lub przenoszenie ich w ramach jednej operacji. Jest to kluczowy element zarządzania danymi, ponieważ pozwala na efektywne przeprowadzanie operacji, które inaczej wymagałyby wielu oddzielnych kroków. Przykładem może być aktualizacja statusów zamówień w systemie e-commerce, gdzie użytkownik może wykorzystać jedną kwerendę funkcjonalną do zmiany statusu dla setek zamówień jednocześnie. Standardy SQL, takie jak polecenie UPDATE w połączeniu z warunkiem WHERE, są często wykorzystywane do tworzenia kwerend funkcjonalnych, co pozwala na optymalizację czasu przetwarzania oraz minimalizację obciążenia serwera baz danych. Kwerendy te są niezwykle przydatne w kontekście analizy danych, raportowania oraz utrzymania aktualności bazy danych, co przekłada się na lepszą wydajność oraz zarządzanie informacjami.
Pytanie 20
Jaki jest prawidłowy sposób deklaracji funkcji w języku JavaScript?
A. func myFunction() { }
B. function myFunction() { }
C. def myFunction() { }
D. void myFunction() { }
Deklaracja funkcji w JavaScript zaczyna się od słowa kluczowego function, po którym następuje nazwa funkcji, nawiasy okrągłe oraz nawiasy klamrowe obejmujące ciało funkcji. Przykładowo, function myFunction() { } tworzy funkcję o nazwie myFunction, która nie przyjmuje żadnych parametrów i nie wykonuje żadnych operacji, gdyż ciało funkcji jest puste. W JavaScript funkcje są fundamentalnym elementem, który pozwala na tworzenie modularnego i wielokrotnego użycia kodu. Można je wywoływać w dowolnym miejscu programu, co ułatwia zarządzanie złożonością kodu. Zgodnie z dobrymi praktykami, nazwy funkcji powinny być opisowe, aby jasno wskazywały na ich działanie. Warto również pamiętać, że w JavaScript funkcje są pierwszoklasowymi obiektami, co oznacza, że mogą być przypisywane do zmiennych, przekazywane jako argumenty do innych funkcji, czy zwracane jako wyniki funkcji. To sprawia, że JavaScript jest bardzo elastycznym językiem do programowania złożonych aplikacji webowych.
Pytanie 21
W CSS wartości: underline, overline, blink są powiązane z atrybutem
A. font-weight
B. font-style
C. text-style
D. text-decoration
Atrybut text-decoration w CSS jest tym, co pozwala na dodawanie różnych efektów do tekstu. Możemy dzięki niemu użyć takich rzeczy jak underline, overline czy nawet blink, chociaż to ostatnie nie jest już zbyt popularne, bo wiele przeglądarek to ignoruje ze względu na dostępność. Dzięki tym efektom tekst może wyglądać bardziej estetycznie, a czytelność też się poprawia. Na przykład, jeśli użyjesz 'p { text-decoration: underline; }', to cały tekst w tym paragrafie będzie podkreślony. W CSS3 dodano też nowe możliwości, jak text-decoration-color czy text-decoration-style, co daje jeszcze większą kontrolę nad tym, jak nasz tekst będzie wyglądał. Dlatego myślę, że umiejętność korzystania z text-decoration jest naprawdę ważna dla każdego, kto zajmuje się tworzeniem stron internetowych.
Pytanie 22
Funkcji session_start() w PHP należy używać podczas realizacji
A. wielostronicowej strony internetowej, która wymaga dostępu do danych przy przechodzeniu między stronami
B. każdej strony, która wykorzystuje ciasteczka
C. ładowania danych z zewnętrznych plików
D. przetwarzania formularzy
Funkcja session_start() jest kluczowym elementem zarządzania sesjami w PHP, co jest niezbędne w kontekście wielostronicowych witryn internetowych. Jej głównym zadaniem jest inicjalizacja sesji, która pozwala na przechowywanie i udostępnianie danych użytkownika pomiędzy różnymi stronami serwisu. Gdy wywołasz session_start(), PHP sprawdza, czy istnieje już aktywna sesja. Jeśli tak, został załadowany odpowiedni identyfikator sesji, co umożliwia dostęp do danych przechowywanych w superglobalnej tablicy $_SESSION. Przykładami zastosowania mogą być koszyki zakupowe, gdzie użytkownik dodaje produkty na różnych stronach, a dane o tych produktach muszą być zachowane i dostępne na każdej z nich. Dobre praktyki zalecają, aby session_start() było wywoływane na początku skryptu, przed jakimkolwiek wyjściem na ekran, aby uniknąć problemów z nagłówkami HTTP. Ponadto, zarządzanie sesjami powinno być realizowane z uwzględnieniem bezpieczeństwa, np. poprzez regenerację identyfikatorów sesji po zalogowaniu oraz zabezpieczenie przed atakami CSRF.
Pytanie 23
Jakie są wyniki wykonania zapytania SQL?

SELECT count(*) FROM Uczniowie WHERE srednia=5;
A. suma ocen uczniów z średnią 5
B. ilość uczniów, których średnia ocen wynosi 5
C. średnia wszystkich ocen uczniów
D. łączna liczba uczniów
Zapytanie SQL używa funkcji COUNT aby policzyć liczbę rekordów w tabeli Uczniowie spełniających warunek srednia=5 Klauzula WHERE ogranicza zestaw zliczanych rekordów do tych gdzie średnia ocen ucznia wynosi dokładnie 5 W efekcie wynik zapytania odpowiada liczbie uczniów mających średnią ocen równą 5 Takie podejście jest powszechnie stosowane w analizie danych gdzie wymagane jest określenie liczby jednostek spełniających konkretne kryteria Zastosowanie COUNT w połączeniu z WHERE umożliwia precyzyjną kontrolę nad analizowanym zbiorem danych co jest standardem w wielu systemach bazodanowych Praktyczne zastosowanie tej techniki można spotkać w raportowaniu wyników nauczania generowaniu statystyk czy w analizach biznesowych gdzie kluczowe jest zrozumienie struktury i charakterystyki danych Zapytanie to ilustruje dobrą praktykę pracy z bazami danych polegającą na efektywnym i precyzyjnym formułowaniu zapytań w celu uzyskania wartościowych i precyzyjnych informacji
Pytanie 24
W HTML-u atrybut shape w znaczniku area, który definiuje kształt obszaru, może przyjąć wartość
A. poly, square, circle
B. rect, triangle, circle
C. rect, square, circle
D. rect, poly, circle
Atrybut shape znacznika area w języku HTML jest wykorzystywany do określenia kształtu obszaru, który jest aktywny w mapie obrazów. Przyjmuje on wartości rect (prostokąt), poly (wielokąt) oraz circle (okrąg). Każda z tych wartości definiuje sposób, w jaki kształt obszaru jest interpretowany przez przeglądarkę. Na przykład, wartość 'rect' wymaga czterech parametrów, które określają lewy górny i prawy dolny róg prostokąta. W przypadku 'circle', musimy podać współrzędne środka oraz promień okręgu, a 'poly' wymaga podania współrzędnych wszystkich punktów wierzchołków wielokąta. Praktyczne zastosowanie atrybutu shape pozwala na tworzenie interaktywnych map obrazów, gdzie użytkownik może klikać w różne obszary, co zwiększa dostępność i użyteczność strony. Warto pamiętać, że korzystanie z map obrazów i odpowiedniego atrybutu shape powinno być zgodne z aktualnymi standardami W3C, co wpływa na poprawność i wydajność strony internetowej.
Pytanie 25
W języku JavaScript należy uzyskać dostęp do elementu w pierwszym akapicie podanego kodu HTML. Jak można to zrobić za pomocą funkcji
pierwszy paragraf
drugi paragraf
trzeci paragraf
...
A. getElementByTagName('p')[0];
B. getElementByClassName('p.1')[0];
C. getElement('p');
D. getElementById('p1');
Wariant getElement('p') jest niepoprawny, ponieważ nie istnieje w JavaScript żadna funkcja o takiej nazwie. Odwoływanie się do elementów DOM w JavaScript wymaga stosowania precyzyjnych i zgodnych z dokumentacją metod, takich jak getElementById, getElementsByTagName czy querySelector. Kolejna opcja, getElementById('p1'), jest błędna w kontekście tego pytania, ponieważ getElementById wymaga podania unikalnego identyfikatora ID, który w tym przypadku nie został określony w kodzie HTML. Użycie tej metody odnosiłoby się do elementu posiadającego atrybut id równy 'p1', co nie pasuje do przedstawionego kodu. Z kolei getElementByClassName('p.1') jest niepoprawne z kilku powodów. Po pierwsze, funkcja ta szuka elementów na podstawie klasy, a w kodzie HTML nie ma klasy o nazwie 'p.1'. Po drugie, format 'p.1' sugeruje błędne użycie znaków, ponieważ kropka jest separatorem w nazwach klas, a nie ich częścią. Poprawne odwołanie do elementu pierwszego paragrafu wymaga zastosowania jednej z metod iterujących po elementach, jak getElementsByTagName, która zwraca listę elementów o danym tagu, a następnie użycia indeksowania, aby precyzyjnie wskazać pierwszy element tej listy. Zrozumienie tych różnic i odpowiednie stosowanie metod JavaScript jest kluczowe dla efektywnego zarządzania elementami DOM i tworzenia dynamicznych stron WWW. Zwracanie uwagi na poprawne identyfikatory, klasy i struktury metod to fundament przy pracy z JavaScript i DOM, który pozwala na uniknięcie wielu powszechnie popełnianych błędów.
Pytanie 26
Jakie jest polecenie SQL, które pozwala na usunięcie bazy danych o nazwie firma?
A. DROP DATABASE firma;
B. ALTER firma DROP;
C. ALTER firma DROP DATABASE;
D. DROP firma;
Polecenia 'DROP firma;', 'ALTER firma DROP;' oraz 'ALTER firma DROP DATABASE;' są nieprawidłowe z różnych powodów, które dotyczą zarówno składni SQL, jak i logiki związanej z zarządzaniem bazami danych. Pierwsze polecenie, 'DROP firma;', jest błędne, ponieważ brakuje w nim specyfikacji, że operacja dotyczy bazy danych. 'DROP' to ogólne polecenie, które wymaga podania pełnej struktury, takiej jak 'DATABASE', aby określić, co dokładnie ma zostać usunięte. W przypadku drugiego polecenia, 'ALTER firma DROP;', występuje niepoprawne użycie słowa kluczowego 'ALTER', które służy do modyfikacji istniejących obiektów w bazie danych, a nie do ich usuwania. 'DROP' i 'ALTER' pełnią różne funkcje i nie mogą być stosowane zamiennie. Ponadto, trzecie polecenie 'ALTER firma DROP DATABASE;' jest błędne, ponieważ nie można modyfikować bazy danych w taki sposób, aby ją usunąć; usunięcie wymaga użycia polecenia 'DROP DATABASE', które wykonuje tę operację w sposób bezpośredni. W praktyce, powszechnym błędem jest mylenie funkcji poleceń DDL i DML, co prowadzi do niepoprawnych prób modyfikacji i usuwania obiektów w bazach danych. Kluczową zasadą w zarządzaniu bazami danych jest dobra znajomość składni SQL oraz zrozumienie, jakie operacje są dostępne dla różnych typów obiektów, co pozwala na unikanie takich pułapek w przyszłości.
Pytanie 27
W celu sprawdzenia poprawności składni kodu CSS można skorzystać z
A. konsolidatora.
B. walidatora.
C. narzędzia debbuger.
D. optymalizatora.
Jeśli chcesz sprawdzić, czy Twój kod CSS jest poprawny, to najlepiej skorzystać z walidatora. To taki program lub strona, która podpowiada, czy wszystko jest zrobione zgodnie z zasadami ustalonymi przez W3C. Dzięki walidatorowi możesz szybko znaleźć błędy w swoim kodzie, na przykład brakuje średnika, są nieprawidłowe wartości lub coś jest nie tak z właściwościami. Używanie walidatorów jest ważne, bo nie tylko poprawia jakość kodu, ale też wpływa na to, jak szybko ładuje się strona i jak dobrze działa na różnych urządzeniach. Można znaleźć online narzędzia, jak W3C CSS Validation Service, gdzie wystarczy wkleić kod, a potem dostajesz raport z błędami. Generalnie, walidacja kodu CSS to dobry sposób na poprawienie jego jakości, a to z kolei może pomóc w lepszym SEO.
Pytanie 28
Jakie słowo kluczowe w SQL należy zastosować, aby usunąć powtarzające się rekordy?
A. ORDER BY
B. DISTINCT
C. GROUP BY
D. LIKE
Słowo kluczowe DISTINCT jest używane w języku SQL do eliminowania duplikatów z wyników zapytań. Gdy zastosujemy DISTINCT w zapytaniu SELECT, baza danych zwróci tylko unikalne wiersze, co jest niezwykle przydatne, gdy chcemy uzyskać listę bez powtarzających się wartości. Na przykład, jeśli mamy tabelę 'klienci' z kolumną 'miasto', a nasze zapytanie brzmi: 'SELECT DISTINCT miasto FROM klienci;', wówczas wynik będzie zawierał tylko unikalne nazwy miast, eliminując wszelkie duplikaty. To podejście nie tylko upraszcza analizę danych, ale również poprawia wydajność zapytań w wielu przypadkach, zwłaszcza gdy przetwarzamy duże zbiory danych. Użycie DISTINCT jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji baz danych, ponieważ pozwala zapobiegać przypadkowemu wprowadzaniu niepotrzebnych danych podczas analizy. Warto także zauważyć, że DISTINCT działa na całym zestawie kolumn w zapytaniu. Oznacza to, że jeśli wybierzemy wiele kolumn z DISTINCT, unikalne wiersze będą określane na podstawie kombinacji wartości we wszystkich tych kolumnach, co daje jeszcze większą kontrolę nad wynikami zapytania.
Pytanie 29
Kod CSS można włączyć do dokumentu HTML, używając znacznika
A.
B.
C.