Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik inżynierii sanitarnej
Kwalifikacja: BUD.09 - Wykonywanie robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 10:52
Data zakończenia: 19 maja 2025 11:04

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rury polietylenowe, które służą do budowy sieci wodociągowej, powinny być łączone

A. przez zgrzewanie kielichowe

B. kielichowo na uszczelkę klinkierytową

C. kielichowo na uszczelkę gumową

D. przez zgrzewanie doczołowe

Kielichowe łączenie rur na uszczelkę gumową nie jest optymalną metodą dla rur polietylenowych w instalacjach wodociągowych. Uszczelki gumowe mogą ulegać degradacji pod wpływem działania wody oraz warunków atmosferycznych, co prowadzi do możliwości wystąpienia przecieków. Różnica w rozszerzalności cieplnej polietylenu i gumy może powodować, że uszczelki nie będą zadawalająco szczelne w dłuższym okresie eksploatacji. Z kolei kielichowe łączenie na uszczelkę klinkierytową, choć stosowane w innych materiałach, takich jak ceramika czy beton, również nie jest zalecane dla rur polietylenowych, gdyż klinkier nie współpracuje z polietylenem w sposób, który zapewniałby wystarczającą szczelność i elastyczność. Zgrzewanie kielichowe, wymagające specjalistycznego sprzętu oraz precyzyjnej kontroli procesu, jest bardziej skomplikowane i czasochłonne niż zgrzewanie doczołowe, co czyni je mniej praktycznym rozwiązaniem w kontekście budowy sieci wodociągowych. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i wykonawcy stosowali najnowsze technologie oraz metody, które zapewniają długoterminową trwałość i niezawodność instalacji wodociągowych.

Pytanie 2

Przed rozpoczęciem działań na gazociągu w obszarze narażonym na obecność gazu ziemnego, konieczne jest przeprowadzenie pomiarów stężenia metanu oraz

A. wodoru

B. siarkowodoru

C. tlenu

D. czadu

Pomiary stężenia tlenu w obszarze zagrożonym obecnością gazu ziemnego są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pracowników i ochrony przed niebezpieczeństwem wybuchu. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, w tym normą PN-EN 60079 dotyczącą miejsc zagrożonych wybuchem, przed przystąpieniem do prac w obszarze, gdzie może występować gaz, należy upewnić się, że stężenie tlenu mieści się w bezpiecznym zakresie, zazwyczaj od 19,5% do 23,5% objętości. Zbyt niski poziom tlenu może prowadzić do niedotlenienia, co stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia. Przykładem zastosowania jest sytuacja w zbiornikach, gdzie mogą występować zjawiska takie jak degeneracja gazów, co obniża stężenie tlenu. Dodatkowo, odpowiednie pomiary stężenia gazów umożliwiają wczesne wykrycie potencjalnych zagrożeń, co jest zgodne z zasadami zarządzania ryzykiem w branży gazowej, w tym zgodności z przepisami BHP oraz wymaganiami oceny ryzyka.

Pytanie 3

Przewody umieszczone w bruzdach ścian muszą być chronione izolacją termiczną w przypadku instalacji

A. pożarowej

B. centralnego ogrzewania

C. sprężonego powietrza

D. kanalizacyjnej

Przewody prowadzone w bruzdach ściennych dla systemu centralnego ogrzewania muszą być zabezpieczone izolacją termiczną w celu ograniczenia strat ciepła oraz zapewnienia efektywności energetycznej systemu. Izolacja termiczna jest kluczowa, ponieważ obniża straty ciepła, co przekłada się na niższe koszty eksploatacji oraz zmniejszenie wpływu na środowisko. Przykładowo, w budynkach mieszkalnych oraz komercyjnych, nieizolowane przewody mogą prowadzić do znacznych strat energii, co w dłuższej perspektywie może być niekorzystne zarówno finansowo, jak i ekologicznie. Zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi, takimi jak PN-EN 12828, odpowiednie zabezpieczenie termiczne przewodów jest nie tylko wymagane, ale także zalecane, aby zapewnić komfort cieplny oraz bezpieczeństwo użytkowników budynku. Dobrą praktyką jest stosowanie materiałów izolacyjnych o niskiej przewodności cieplnej, co pozwala na dalsze zwiększenie efektywności systemu.

Pytanie 4

W celu uszczelnienia gwintowanych połączeń w instalacji gazowej wykorzystuje się

A. taśmę teflonową oraz klej

B. pakuły oraz pastę poślizgową

C. pakuły oraz pastę uszczelniającą

D. taśmę teflonową oraz pastę poślizgową

Prawidłowa odpowiedź to zastosowanie pakuł i pasty uszczelniającej do uszczelniania połączeń gwintowanych w instalacji gazowej. Pakuły, wykonane z naturalnych włókien, takich jak juta, mają zdolność do wypełniania szczelin i zwiększania szczelności połączeń gwintowych. Użycie pasty uszczelniającej dodatkowo poprawia ich działanie, tworząc elastyczną warstwę, która zapobiega wyciekom. W praktyce pakuły i pasta uszczelniająca są zgodne z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 751-1, które określają wymagania dla materiałów uszczelniających stosowanych w instalacjach gazowych. Warto zauważyć, że zastosowanie pakuł i pasty uszczelniającej jest preferowane w sytuacjach, gdzie wysokie ciśnienie lub zmiany temperatury mogą wpływać na integralność połączeń. Prawidłowe aplikowanie tych materiałów zapewnia bezpieczeństwo użytkowania instalacji gazowej oraz minimalizuje ryzyko nieszczelności, co jest kluczowe w kontekście ochrony zdrowia i życia użytkowników. Przykładowo, w przypadku montażu urządzeń gazowych, takich jak kotły czy piece, zastosowanie tych elementów uszczelniających jest standardowym procesem, który powinien być realizowany zgodnie z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 5

Zawory ochronne w systemie wodociągowym powinny być zainstalowane

A. przed wykonaniem próby szczelności analizowanego odcinka

B. przed czyszczeniem sieci

C. po przeprowadzeniu próby szczelności analizowanego odcinka

D. po zainstalowaniu sieci

Zawory bezpieczeństwa są kluczowym elementem systemów wodociągowych, odpowiedzialnym za ochronę instalacji przed nadmiernym ciśnieniem. Ich montaż po przeprowadzeniu próby szczelności jest zgodny z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które zalecają, aby wszystkie elementy systemu były odpowiednio przetestowane przed ich ostatecznym uruchomieniem. Przykładowo, w trakcie prób szczelności, które mają na celu wykrycie ewentualnych nieszczelności w sieci, ważne jest, aby nie było montażu zaworów, które mogłyby wpłynąć na wyniki tych prób. Po zakończeniu prób, które udowodnią, że instalacja jest szczelna i spełnia wymagane normy, można bezpiecznie zamontować zawory bezpieczeństwa, które będą działać zgodnie z ich przeznaczeniem, chroniąc instalację przed niebezpiecznymi sytuacjami. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami PN-EN 1074-1, zawory powinny być projektowane i instalowane w sposób, który zabezpiecza je przed niekorzystnym działaniem, co jest szczególnie istotne w kontekście utrzymania wysokiej jakości wody dostarczanej do odbiorców.

Pytanie 6

Badanie szczelności na gorąco oraz na zimno przeprowadza się w trakcie odbioru instalacji

A. zraszaczowej

B. grzewczej

C. wody zimnej

D. tryskaczowej

Próba szczelności na gorąco i na zimno jest kluczowym etapem odbioru instalacji grzewczej, ponieważ zapewnia, że system nie ma wycieków, co jest niezbędne dla jego efektywnego działania. W instalacjach grzewczych, które mogą być narażone na wysokie ciśnienie i temperatury, przeprowadzenie tych prób pomaga zidentyfikować potencjalne miejsca awarii przed ich uruchomieniem. Przykładowo, podczas próby na zimno, system napełnia się wodą i utrzymuje pod ciśnieniem przez określony czas. Jeśli ciśnienie pozostaje stabilne, wskazuje to na odpowiednią szczelność instalacji. Natomiast próba na gorąco, w której system jest poddawany rzeczywistym warunkom operacyjnym, pozwala zweryfikować, jak instalacja zachowuje się w rzeczywistych warunkach. Zgodnie z normą PN-EN 12828, próby te są nie tylko zalecane, ale również wymagane, aby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność systemu grzewczego.

Pytanie 7

Gdzie można zainstalować gazomierze?

A. W łazienkach, pod warunkiem że mają otwór okienny oraz są wyposażone w wentylację mechaniczną nawiewną

B. W ogólnodostępnych pomieszczeniach w piwnicy, o ile są one wyposażone w wentylację mechaniczną wywiewną

C. W oddzielnych i zamykanych pomieszczeniach w piwnicy, jeżeli posiadają otwór okienny oraz przewód wentylacji grawitacyjnej

D. W łazienkach, o ile mają przewód wentylacji grawitacyjnej

W wielu przypadkach błędna interpretacja lokalizacji, w których można montować gazomierze, wynika z braku zrozumienia zasadności przepisów dotyczących wentylacji i bezpieczeństwa. Odpowiedzi sugerujące montaż gazomierzy w łazienkach, nawet z odpowiednią wentylacją, są niezgodne z normami. Łazienki, jako pomieszczenia o wysokiej wilgotności, mogą sprzyjać korozji i uszkodzeniom instalacji gazowych, co stanowi zagrożenie. Przewody wentylacji grawitacyjnej w łazienkach, które nie są przystosowane do codziennego użytkowania w kontekście gazowym, nie spełniają wymogów bezpieczeństwa. Podobnie, ogólnodostępne pomieszczenia piwniczne bez odpowiedniej separacji stanowią zagrożenie dla użytkowników, gdyż mogą być narażone na niekontrolowany dostęp, co zwiększa ryzyko awarii. Zrozumienie koncepcji wentylacji i odpowiedniego rozmieszczenia instalacji gazowych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa. Przepisy powinny być przestrzegane, aby uniknąć wystąpienia sytuacji niebezpiecznych, a ich naruszenie może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym eksplozji. Dlatego bardzo ważne jest, aby wszelkie instalacje gazowe były realizowane zgodnie z zaleceniami i dobrymi praktykami w branży budowlanej i instalacyjnej.

Pytanie 8

W wodach powierzchniowych mieszczą się wody

A. wgłębne

B. gruntowe

C. zaskórne

D. płynące

Wody powierzchniowe to ogół wód, które znajdują się na powierzchni ziemi. Do tej kategorii zaliczają się rzeki, jeziora, stawy oraz wody w innych zbiornikach, które są bezpośrednio dostępne dla środowiska. Woda płynąca, będąca poprawną odpowiedzią, odnosi się do tych zbiorników, które charakteryzują się ruchem wody, w tym rzekami, które są kluczowe dla ekosystemów lądowych oraz wodnych. Wody płynące mają istotne znaczenie dla transportu substancji odżywczych, regulacji klimatu oraz jako źródło wody pitnej. Przykładowo, rzeka Wisła w Polsce jest przykładem wody płynącej, która odgrywa zarówno rolę ekologiczną, jak i gospodarczą, wpływając na życie lokalnych społeczności. W kontekście zarządzania zasobami wodnymi, istotne jest monitorowanie jakości wód płynących oraz ich stanu, co jest regulowane przez standardy ochrony środowiska, takie jak Ramowa Dyrektywa Wodna Unii Europejskiej, która nakłada obowiązki na państwa członkowskie w zakresie ochrony wód powierzchniowych.

Pytanie 9

Ekipa złożona z montera i spawacza wykonuje montaż 1 zasuwy odcinającej o średnicy 250 mm na sieci gazowej w czasie 16 godzin. Stawka za roboczogodzinę montera wynosi 15 zł, a spawacza 20 zł. Jaki jest całkowity koszt montażu 5 takich zasuw?

A. 1600zł

B. 1200zł

C. 2000zł

D. 2800zł

Wiele osób popełnia błąd, niedokładnie obliczając koszty robocizny w projektach montażowych, co prowadzi do nieporozumień dotyczących całkowitych wydatków. Często nie uwzględniają oni pełnego zakresu pracy wykonywanej przez zespół. Na przykład, mogą skupiać się tylko na stawce jednego pracownika i pomijać potrzeby zespołowe. Odpowiedzi sugerujące kwoty 1600 zł, 1200 zł czy 2000 zł mogą wynikać z niepoprawnego oszacowania czasu pracy lub stawki roboczej. Często zapomina się o dodaniu pełnych kosztów zarówno montera, jak i spawacza, co prowadzi do znacznych rozbieżności w kalkulacjach. Ważne jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń dokładnie analizować stawki i czas pracy całego zespołu. W praktyce budowlanej, zgodność z normami i dobrymi praktykami, takimi jak dokładne zapisywanie czasu pracy i kosztów, jest kluczowa. Niewłaściwe podejście do kalkulacji może skutkować nieefektywnym zarządzaniem budżetem, co wpływa na rentowność projektu. Właściwe zrozumienie, jak poszczególne elementy wpływają na całkowity koszt, jest niezbędne dla efektywnego zarządzania kosztami w branży budowlanej.

Pytanie 10

Montaż podzielników kosztów ogrzewania powinien odbywać się

A. na gałązce zasilającej grzejnika

B. w górnej części grzejnika

C. na gałązce powrotnej grzejnika

D. w dolnej części grzejnika

Podzielniki kosztów ogrzewania są zaprojektowane w taki sposób, aby mierzyć ilość ciepła dostarczanego do pomieszczenia przez grzejnik. Montowanie ich w górnej części grzejnika jest kluczowe, ponieważ ciepłe powietrze unosi się ku górze, a tym samym skuteczność pomiaru ciepła jest największa w tym miejscu. Zgodnie z normami, podzielniki ciepła powinny być montowane na wysokości, która umożliwia rzeczywiste odzwierciedlenie zużycia energii cieplnej. Praktyczne zastosowanie podzielników w górnej części grzejnika pozwala na precyzyjniejsze obliczenia związane z kosztami ogrzewania, co jest istotne w kontekście podziału kosztów w budynkach wielorodzinnych. Dzięki temu mieszkańcy mogą być sprawiedliwie obciążani za rzeczywiste zużycie ciepła. Dodatkowo, prawidłowa instalacja podzielników ciepła w górnej części grzejnika jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, co zapewnia ich długotrwałe i efektywne działanie.

Pytanie 11

Do wód powierzchniowych zaliczają się wody

A. wgłębne

B. zaskórne

C. opadowe

D. gruntowe

Wody opadowe stanowią kluczowy element wód powierzchniowych, które obejmują wszelkie wody występujące na powierzchni ziemi, takie jak rzeki, jeziora czy stawy. Wody opadowe to woda deszczowa, śniegowa, która spływa z powierzchni, zasila cieki wodne i ma istotny wpływ na lokalne ekosystemy oraz cykle hydrologiczne. Warto zwrócić uwagę, że prawidłowe zarządzanie wodami opadowymi jest niezbędne w kontekście ochrony przed powodziami, a także w zrównoważonym rozwoju miast. Na przykład, projekty zielonej infrastruktury, takie jak systemy retencji wód opadowych czy bioretencja, są stosowane w celu zmniejszenia powierzchniowego spływu wód, co przyczynia się do ochrony jakości wód oraz bioróżnorodności. Wiedza o wodach opadowych jest także kluczowa w kontekście zmian klimatycznych, które mogą wpływać na ich ilość oraz intensywność opadów, co ma dalsze konsekwencje dla zarządzania zasobami wodnymi.

Pytanie 12

Główna próba szczelności instalacji gazowej jest realizowana

A. z zastosowanym zabezpieczeniem antykorozyjnym

B. z zamkniętymi zaworami

C. z zaślepionymi końcówkami

D. z podłączonymi urządzeniami gazowymi

Jak dla mnie, przeprowadzanie głównej próby szczelności instalacji gazu z zaślepionymi końcówkami to naprawdę istotna sprawa, jeśli chodzi o bezpieczeństwo. To pozwala na dokładne sprawdzenie, czy wszystko działa jak należy, a nieszczelności nie mają szans się pojawić. Te normy, jak PN-EN 1775, mówią, co trzeba zrobić, żeby instalacje gazowe były w porządku. Na przykład, inspekcja nowych instalacji przed ich uruchomieniem to coś, co powinno być standardem. A nawet w przypadku systemów, które już działają, regularne sprawdzanie szczelności jest mega ważne, bo dzięki temu możemy szybko znaleźć potencjalne problemy. Oczywiście, złączki i zaślepki to też istotny temat – muszą być odpowiednie, żeby test był skuteczny i żeby nie uszkodzić instalacji. Tylko wtedy, kiedy mamy kontrolę nad systemem, możemy być pewni, że będzie działać jak należy i będzie bezpieczne, co w sumie, w inżynierii, to chyba podstawa.

Pytanie 13

Montaż armatury na miedzianych przewodach w instalacji centralnego ogrzewania powinien być zrealizowany przy użyciu

A. zaciskowych elementów aluminiowych

B. spawanych elementów stalowych

C. gwintowanych elementów mosiężnych

D. skreczanych elementów miedzianych

Montaż uzbrojenia na miedzianych przewodach instalacji centralnego ogrzewania za pomocą gwintowanych kształtek mosiężnych jest metodą rekomendowaną w branży. Mosiądz, jako stop miedzi i cynku, zapewnia doskonałą odporność na korozję oraz wysoką wytrzymałość mechaniczną, co czyni go idealnym materiałem do połączeń w systemach grzewczych. Gwintowane połączenia są łatwe do montażu i demontażu, co jest niezwykle ważne w przypadku konieczności serwisowania lub wymiany komponentów instalacji. W praktyce, gwintowane kształtki mosiężne często stosuje się w miejscach, gdzie konieczne jest uzyskanie solidnych i trwałych połączeń, takich jak zawory, złączki czy rozdzielacze. Przykładowo, w przypadku instalacji grzewczych w budynkach mieszkalnych, zastosowanie gwintowanych kształtek mosiężnych pozwala na łatwą adaptację systemu do zmieniających się potrzeb użytkowników. Warto zaznaczyć, że montaż powinien być zgodny z obowiązującymi normami, takimi jak PN-EN 1254, które regulują kwestie dotyczące instalacji miedzianych i połączeń gwintowanych. Dobrze wykonany montaż gwarantuje nie tylko efektywność energetyczną, ale również bezpieczeństwo eksploatacji całego systemu.

Pytanie 14

Gdzie umieszcza się miejscowe układy mieszające w instalacji c.o. łączącej ogrzewanie podłogowe z grzejnikowym?

A. na pionie zasilającym

B. w kotłowni przy naczyniu otwartym

C. w szafce przy rozdzielaczu

D. w kotłowni przy naczyniu przeponowym

Miejscowe układy mieszające w instalacjach centralnego ogrzewania (c.o.) stanowią kluczowy element, który umożliwia integrację różnych systemów grzewczych, takich jak ogrzewanie podłogowe i grzejnikowe. Umiejscowienie tych układów w szafce przy rozdzielaczu jest zgodne z praktykami inżynieryjnymi, które zapewniają optymalną efektywność i łatwość w utrzymaniu. Rozdzielacz to miejsce, w którym zasilanie i powrót z różnych obiegów są odpowiednio zarządzane i gdzie można kontrolować temperaturę oraz przepływ wody. W praktyce, umieszczając układ mieszający w tej lokalizacji, uzyskujemy możliwość łatwego dostępu do wszystkich istotnych elementów instalacji, takich jak pompy, zawory mieszające oraz czujniki temperatury, co pozwala na szybkie reagowanie na zmieniające się warunki oraz utrzymanie odpowiedniego komfortu cieplnego w budynku. Zastosowanie takich rozwiązań pozwala również na efektywne zarządzanie energią, co jest szczególnie ważne w kontekście rosnących wymagań dotyczących efektywności energetycznej budynków.

Pytanie 15

Jaką minimalną odległość od płyty kuchennej należy zachować przy montażu okapu wentylacyjnego nad kuchnią gazową?

A. 500 mm

B. 400 mm

C. 450 mm

D. 650 mm

Poprawna odpowiedź, czyli odległość 650 mm, jest zgodna z zaleceniami zawartymi w normach budowlanych oraz wytycznych producentów sprzętu kuchennego. Okap wentylacyjny należy montować na odpowiedniej wysokości, aby zapewnić efektywne usuwanie oparów, zapachów i zanieczyszczeń powstających podczas gotowania. Zbyt mała odległość od płyty kuchennej może prowadzić do niedostatecznego działania okapu, co skutkuje gromadzeniem się pary wodnej i tłuszczu w kuchni, a także zwiększa ryzyko pożaru. W praktyce, wysokość 650 mm jest często rekomendowana dla urządzeń gazowych, ponieważ zapewnia optymalne wciąganie powietrza przy jednoczesnym zachowaniu komfortu użytkowania. Dodatkowo, należy również zwrócić uwagę na aspekt estetyczny oraz ergonomiczny, aby użytkownik miał swobodny dostęp do płyty kuchennej bez przeszkód. Warto podkreślić, że różne urządzenia mogą mieć indywidualne wymagania, dlatego zawsze należy zapoznać się z instrukcją montażu dostarczoną przez producenta, co pozwala na prawidłową instalację i efektywne działanie okapu.

Pytanie 16

Aby umożliwić naprawę armatury czerpalnej, konieczne jest zamontowanie zaworu w instalacji wodociągowej

A. odcinający

B. spustowy

C. redukcyjny

D. antyskażeniowy

Zawór odcinający jest kluczowym elementem w instalacji wodociągowej, który umożliwia łatwe i szybkie odcięcie dopływu wody do określonego odcinka instalacji. Taki zawór pozwala na przeprowadzenie prac konserwacyjnych lub naprawczych bez konieczności wyłączania całego systemu wodociągowego, co jest istotne w kontekście zapewnienia ciągłości dostaw wody w pozostałych częściach budynku. Przykładowo, w przypadku awarii kranu czy uszkodzenia rury, zastosowanie zaworu odcinającego pozwala na lokalne wstrzymanie przepływu, co minimalizuje ryzyko zalania oraz pozwala na szybkie usunięcie usterki. W praktyce, zawory odcinające są stosowane w różnych miejscach instalacji, takich jak łączenia rur, zawory przy urządzeniach sanitarnych, czy punkty obsługowe. Zgodnie z normami branżowymi, zawory te powinny być łatwo dostępne, aby umożliwić ich sprawną obsługę w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 17

Rury wodociągowe PE100 powinny być łączone przez

A. lutowanie

B. zaprasowywanie

C. gwintowanie

D. zgrzewanie

Rury wodociągowe PE100 są materiałem o wysokiej wytrzymałości i elastyczności, co czyni je idealnym do zastosowań w systemach wodociągowych. Łączenie tych rur poprzez zgrzewanie jest najskuteczniejszym i najczęściej stosowanym sposobem, ponieważ zapewnia trwałe i szczelne połączenie. Proces zgrzewania polega na podgrzewaniu końców rur do odpowiedniej temperatury, a następnie ich połączeniu pod ciśnieniem, co prowadzi do wytworzenia jednolitej struktury materiału. Dzięki temu unikamy możliwości wystąpienia nieszczelności, co jest kluczowe w systemach przesyłowych. Zgrzewanie rur PE100 jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 12201, które regulują wymagania dotyczące materiałów stosowanych w systemach wodociągowych. Przykładowe zastosowania obejmują rurociągi do transportu wody pitnej oraz w instalacjach przemysłowych, gdzie trwałość i niezawodność połączeń są niezbędne.

Pytanie 18

Podczas wykonywania instalacji kanalizacyjnej z wykorzystaniem utwardzonego polietylenu, jakie połączenie należy zastosować?

A. zgrzewane doczołowo

B. zaciskane osiowo

C. zaciskane promieniowo

D. zgrzewane kielichowo

Połączenia zgrzewane doczołowo są uznawane za jedne z najskuteczniejszych metod łączenia elementów wykonanych z utwardzonego polietylenu, szczególnie w instalacjach kanalizacyjnych. Proces zgrzewania doczołowego polega na podgrzaniu stykających się powierzchni dwóch rur do temperatury topnienia, a następnie ich połączeniu pod wpływem ciśnienia. Ta metoda zapewnia wysoką jakość spoiny, która jest odporna na działanie chemikaliów, co jest kluczowe w przypadku transportu ścieków i innych mediów ciekłych. Stosowanie połączeń zgrzewanych doczołowo jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 12201, które regulują wymagania dotyczące rur i systemów rurowych z tworzyw sztucznych. W praktyce, zgrzewanie doczołowe wykorzystywane jest w różnych zastosowaniach: od kolektorów ściekowych, przez systemy wodociągowe, po instalacje przemysłowe. Dzięki odpowiedniemu przygotowaniu i technice wykonania, możliwe jest osiągnięcie spoiny o dużej wytrzymałości, co przekłada się na długowieczność i niezawodność instalacji.

Pytanie 19

Po mechanicznym oczyszczeniu rury, zanim przystąpi się do zgrzewania elektrooporowego, co należy wykonać jako pierwsze?

A. przemyć rurę i złączkę alkoholem

B. sfrezować czoła rury i złączki

C. zamontować rurę w zaciskach stabilizacyjnych

D. złożyć rurę i złączkę

Przemycie rury i złączki alkoholem przed zgrzewaniem elektrooporowym jest kluczowym krokiem, który zapewnia odpowiednią czystość powierzchni styku elementów. Pozbawienie ich zanieczyszczeń, takich jak oleje, smary czy pył, umożliwia uzyskanie mocniejszego i bardziej niezawodnego połączenia. W procesie elektrooporowym, gdy złącze jest podgrzewane prądem elektrycznym, zanieczyszczenia mogą prowadzić do osłabienia spoiny, co w efekcie zwiększa ryzyko awarii instalacji. Zgodnie z normą PN-EN 12007-2, przed przystąpieniem do montażu wszelkich złączek, należy zadbać o ich czystość, co jest również powszechnie uznawane za najlepszą praktykę w branży. Przykładem zastosowania tej metody jest w instalacjach wodociągowych i gazowych, gdzie wszelkie niedociągnięcia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym wycieków czy uszkodzeń konstrukcyjnych. Oprócz alkoholu, stosuje się też przemywanie innymi rozpuszczalnikami, co powinno być zgodne z zaleceniami producenta.

Pytanie 20

Gdzie instaluje się rury wywiewne w systemie kanalizacyjnym?

A. na podejściu do kanalizacji.

B. na pionowym odcinku kanalizacji.

C. na przyłączu do kanalizacji.

D. na poziomie kanalizacji.

Rury wywiewne w instalacji kanalizacyjnej powinny być montowane w pionie, bo to ich zadanie – odprowadzanie gazów i nieprzyjemnych zapachów na zewnątrz budynku. Pion wywiewny to ważny element wentylacji, który zapobiega tworzeniu się podciśnienia, co z kolei jest kluczowe dla swobodnego przepływu ścieków. Zgodnie z normami budowlanymi, muszą być umieszczone w pionie, żeby skutecznie odprowadzać opary. Ich średnica też powinna być dopasowana do średnicy rur kanalizacyjnych, żeby wszystko działało jak należy. Na przykład w budynku mieszkalnym, dobrze zamontowany pion wywiewny skutecznie redukuje nieprzyjemne zapachy, co znacznie poprawia komfort życia. Ważne, żeby te rury były w odpowiednich miejscach, zgodnie z przepisami budowlanymi i sanitarnymi, bo to kluczowe dla bezpieczeństwa i higieny w budynkach.

Pytanie 21

Węzeł ciepłowniczy służący jako pośrednie zasilanie dla instalacji c.o. to węzeł

A. wymiennikowy

B. hydroelewatorowy

C. z pompą strumieniową

D. zmieszania pompowego

Węzeł hydroelewatorowy, mimo że jest istotnym elementem w systemach ciepłowniczych, nie jest odpowiedni jako węzeł ciepłowniczy pośredniego zasilania instalacji c.o. Hydroelewatory służą głównie do podnoszenia ciśnienia wody i transportu cieczy, ale nie są przeznaczone do wymiany ciepła pomiędzy obiegami. Takie pompy są bardziej stosowane w procesach, gdzie kluczowe jest przetłaczanie cieczy na dużą odległość, a nie na efektywną wymianę energii cieplnej. Węzeł zmieszania pompowego, z kolei, ma na celu mieszanie wody z różnych obiegów, co również nie odpowiada funkcji wymiany ciepła. Jego zastosowanie może prowadzić do niewłaściwego zarządzania temperaturą w instalacji c.o., co jest nieefektywne i niezgodne z oczekiwaniami dotyczącymi komfortu cieplnego oraz oszczędności energetycznych. Wreszcie, węzeł z pompą strumieniową jest jeszcze innym przypadkiem, w którym skupienie na przepływie cieczy dominuje nad aspektami wymiany ciepła. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że w instalacjach c.o. stosowane są różnorodne typy węzłów, ale to węzeł wymiennikowy odgrywa nadrzędną rolę w efektywnej wymianie ciepła, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i standardami systemów ciepłowniczych.

Pytanie 22

Czyszczaki (rewizje) w instalacji kanalizacyjnej dla ścieków bytowo-gospodarczych powinny być lokowane na

A. prostych odcinkach rur odpływowych, co 10 m

B. prostych odcinkach rur odpływowych, co 20 m

C. podejściach, bezpośrednio przed ich podłączeniem do rury spustowej

D. pionach, przed ich podłączeniem do odprowadzających przewodów

Prawidłowe umiejscowienie czyszczaków instalacji kanalizacyjnej na pionach, przed włączeniem ich do przewodów odpływowych, wynika z potrzeby zapewnienia efektywnego dostępu do systemu w celu usuwania zatorów oraz przeprowadzania konserwacji. Umiejscowienie czyszczaków w pionach pozwala na skuteczne oczyszczanie pionowych odcinków instalacji, które mogą gromadzić osady i inne zanieczyszczenia. Dobre praktyki inżynieryjne zalecają, aby czyszczaki były instalowane w miejscach, gdzie przepływ ścieków jest najbardziej problematyczny, co często ma miejsce przed włączeniem do przewodów odpływowych. Przykładowo, w budynkach wielorodzinnych czyszczaki umieszczone na pionach ułatwiają dostęp do instalacji w przypadku konieczności usunięcia zatorów, co może znacznie zredukować czas i koszty awarii. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, odpowiednie rozmieszczenie czyszczaków wpływa na bezpieczeństwo i niezawodność całego systemu kanalizacyjnego.

Pytanie 23

Na podstawie danych z tabeli określ spadek kanału w sieci kanalizacji rozdzielczej o średnicy 0,25 m.

Dopuszczalne minimalne spadki kanałów w sieci kanalizacji rozdzielczej
Średnica kanału [m]	0,20	0,25	0,30	0,40	0,50
Spadek kanału [%]	3,3	2,5	2,0	1,2	1,0

A. 1,8%

B. 2,5%

C. 2,9%

D. 1,4%

Z danych w tabeli wynika, że minimalny spadek dla kanału o średnicy 0,25 m w systemie kanalizacji rozdzielczej powinien wynosić 2,5%. To naprawdę ważne, bo dobry spadek pozwala na swobodny odpływ ścieków. Bez tego, mogą się one zbierać i tworzyć zatory, co nie jest fajne. W praktyce, taki spadek wpływa na to, jak skutecznie woda jest odprowadzana, co ma ogromne znaczenie dla ochrony środowiska i zarządzania wodami deszczowymi. W branży budowlanej wszystko musi być zgodne ze standardami, a złamanie tych zasad może prowadzić do drogich napraw. Ciekawostka: dla innych średnic kanałów te wartości spadków mogą być różne, więc zawsze dobrze jest sprawdzić odpowiednie normy. Zastosowanie 2,5% to dobry przykład na to, jak dbać o jakość infrastruktury sanitarnej.

Pytanie 24

Do zadań ochrony aktywnej rur stalowych w sieciach gazowych należy ochrona przed wpływem

A. warunków atmosferycznych

B. naporu gruntowego

C. prądów błądzących

D. promieniowania UV

Zabezpieczenie przewodów stalowych w sieciach gazowych przed prądami błądzącymi jest kluczowym aspektem ochrony czynnej, gdyż te prądy mogą powodować korozję, co w konsekwencji prowadzi do uszkodzeń infrastruktury i wycieków gazu. Prądy błądzące to niekontrolowane prądy elektryczne, które mogą występować w pobliżu przewodów metalowych, na przykład w wyniku niewłaściwego uziemienia lub działania innych instalacji elektrycznych. Zastosowanie odpowiednich systemów ochrony, takich jak katodowa ochrona przeciwkorrozyjna, stanowi standard w branży i pozwala na wydłużenie żywotności instalacji, zmniejszając ryzyko awarii. Na przykład, w projektach budowlanych i inżynieryjnych stosuje się różne metody monitorowania prądów błądzących oraz techniki ich neutralizacji, co jest zgodne z normami, takimi jak PN-EN 50082-1. W praktyce, skuteczne zabezpieczenie przed prądami błądzącymi nie tylko chroni infrastrukturę, ale również zwiększa bezpieczeństwo osób eksploatujących sieć gazową.

Pytanie 25

Na podstawie wymienionych w ramce czynności technologicznych wykonania połączeń lutowanych w instalacji gazowej z miedzi twardej wskaż prawidłową kolejność wykonywania robót.

1.	Sprawdzenie stanu urządzeń i narzędzi.
2.	Kontrola jakości połączenia.
3.	Cięcie rur.
4.	Oczyszczenie powierzchni łączonych.
5.	Lutowanie.

A. 3,4,5,2,1

B. 1,3,4,5,2

C. 1,2,3,5,4

D. 3,1,4,5,2

Prawidłowa odpowiedź to 1,3,4,5,2, która odzwierciedla właściwą kolejność czynności technologicznych w procesie lutowania połączeń w instalacji gazowej z miedzi twardej. Rozpoczęcie od sprawdzenia stanu urządzeń i narzędzi (1) ma kluczowe znaczenie, ponieważ zapewnia, że wszystkie elementy są w dobrym stanie technicznym i gotowe do pracy. Następnie cięcie rur (3) powinno być wykonane precyzyjnie, aby uniknąć niepotrzebnych strat materiału oraz aby zapewnić prawidłowe dopasowanie elementów. Kolejnym krokiem jest oczyszczenie powierzchni łączonych (4), co jest istotne dla zapewnienia trwałości połączenia lutowanego, bowiem zanieczyszczenia mogą obniżyć jakość lutu. Po oczyszczeniu przystępuje się do lutowania (5), które wymaga stosowania odpowiednich technik i materiałów lutowniczych. Na końcu, kontrola jakości połączenia (2) pozwala na upewnienie się, że wykonane prace spełniają normy bezpieczeństwa i jakości, co jest szczególnie ważne w instalacjach gazowych, gdzie ryzyko nieszczelności może prowadzić do groźnych sytuacji. Zastosowanie tej kolejności czynności jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz standardami, które nakładają obowiązek staranności na każdym etapie procesu.

Pytanie 26

W instalacji wodociągowej do łączenia ocynkowanych rur stalowych wykorzystuje się połączenia

A. gwintowane

B. zaciskane

C. spawane

D. lutowane

Lutowanie nie jest zalecaną metodą łączenia rur stalowych ocynkowanych, ponieważ wymaga ono podgrzewania materiału do wysokich temperatur, co może prowadzić do uszkodzenia warstwy cynku, a tym samym zwiększa ryzyko korozji. Dodatkowo, lutowanie nie zapewnia wystarczającej wytrzymałości dla ciśnienia w instalacjach wodociągowych. Zaciskane połączenia, chociaż używane w niektórych aplikacjach, są bardziej odpowiednie dla rur wykonanych z materiałów takich jak PEX czy PVC, a nie dla stali ocynkowanej, gdzie ważne jest zachowanie wytrzymałości mechanicznej i odporności na wysokie ciśnienia. Z kolei spawanie, mimo że jest solidną metodą łączenia, nie jest praktyczne w przypadku rur ocynkowanych, ponieważ proces spawania może spowodować degradację warstwy ochronnej cynku. Ponadto, spawanie wymaga wyspecjalizowanego sprzętu oraz umiejętności, co czyni je mniej dostępnym rozwiązaniem w porównaniu do połączeń gwintowanych. W praktyce, wybór metody łączenia powinien opierać się na specyfice materiału oraz warunkach, w jakich instalacja będzie funkcjonować, a połączenia gwintowane pozostają najlepszym wyborem w przypadku rur stalowych ocynkowanych.

Pytanie 27

Jakie urządzenie należy zastosować do pomiaru ciśnienia podczas przeprowadzania prób wodnych w instalacji centralnego ogrzewania?

A. manometr

B. flusometr

C. anemometr

D. higrometr

Manometr to instrument służący do pomiaru ciśnienia gazów i cieczy, co czyni go idealnym narzędziem do monitorowania ciśnienia w instalacjach centralnego ogrzewania. Podczas prób wodnych, które mają na celu sprawdzenie szczelności i wydajności systemu, kluczowe jest kontrolowanie ciśnienia, aby upewnić się, że nie występują przecieki ani inne nieprawidłowości. Manometry są dostępne w różnych konfiguracjach, w tym analogowych i cyfrowych, co pozwala na łatwe odczytywanie wyników. W przypadku systemów grzewczych, standardowe ciśnienie robocze wynosi zazwyczaj od 1 do 2 barów, a manometr umożliwia bieżące monitorowanie tych parametrów, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Ponadto, manometry powinny być regularnie kalibrowane, aby zapewnić dokładność pomiarów, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i efektywności energetycznej systemu grzewczego. Przykładem zastosowania manometrów są również inspekcje przed i po uruchomieniu systemów ogrzewania, gdzie prawidłowy odczyt ciśnienia jest niezbędny do certyfikacji instalacji.

Pytanie 28

Podczas zmiany kąta spadku lub redukcji średnicy rury w systemie kanalizacyjnym powinno się wykorzystać

A. studzienkę kaskadową

B. studzienkę rewizyjną

C. przelew burzowy

D. separator

Studzienki rewizyjne są kluczowym elementem infrastruktury kanalizacyjnej, szczególnie w miejscach, gdzie zachodzi zmiana spadku lub średnicy przewodu. Ich zastosowanie umożliwia łatwiejszy dostęp do systemu, co jest niezbędne do przeprowadzania inspekcji, czyszczenia i konserwacji, co z kolei pozwala na utrzymanie efektywności i bezawaryjności systemu. W praktyce, studzienki rewizyjne są projektowane zgodnie z normami PN-EN 124, które określają wymagania dotyczące materiałów oraz konstrukcji, co zapewnia ich trwałość i odporność na warunki zewnętrzne. Przykładowo, w przypadku zmiany średnicy przewodu, studzienka rewizyjna umożliwia łatwe przejście z jednego przekroju na drugi, minimalizując ryzyko zatorów. Dodatkowo, umiejscowienie studzienek rewizyjnych w kluczowych punktach sieci kanalizacyjnej pozwala na sprawne monitorowanie stanu systemu oraz szybką reakcję w przypadku awarii, co jest istotne z punktu widzenia zarządzania infrastrukturą komunalną.

Pytanie 29

Który z poniższych materiałów najczęściej stosuje się do budowy rur w instalacjach kanalizacyjnych?

A. Miedź

B. Aluminium

C. Stal nierdzewna

D. PCV

Rury z PCV (polichlorku winylu) są najczęściej stosowane w instalacjach kanalizacyjnych z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, PCV jest materiałem, który charakteryzuje się wysoką odpornością na korozję i działanie substancji chemicznych, co jest niezwykle istotne w środowisku kanalizacyjnym, gdzie występują różnorodne związki chemiczne. Ponadto, rury z PCV są lekkie, co ułatwia ich transport i montaż, a także są relatywnie tanie w porównaniu do innych materiałów, takich jak stal czy miedź. Dodatkowo, PCV ma gładkie wnętrze, co minimalizuje ryzyko osadzania się osadów i zatorów, zapewniając tym samym sprawne odprowadzanie ścieków. Warto również wspomnieć, że rury z PCV są łatwe w obróbce, co pozwala na ich szybkie dopasowanie do potrzeb konkretnej instalacji. W praktyce, dzięki tym właściwościom, rury z PCV są powszechnie stosowane zarówno w budownictwie mieszkaniowym, jak i przemysłowym, a ich popularność wynika z połączenia funkcjonalności, trwałości oraz przystępnej ceny.

Pytanie 30

Instalację wodociągową uznaje się za szczelną, jeśli manometr nie pokazuje spadku ciśnienia w czasie

A. 60 min

B. 120 min

C. 20 min

D. 10 min

Wybór niewłaściwego czasu testu ciśnienia, takiego jak 10, 60 lub 120 minut, może prowadzić do błędnych wniosków na temat szczelności instalacji. Czas 10 minut jest zbyt krótki, aby wiarygodnie ocenić stabilność ciśnienia, ponieważ może występować naturalna fluktuacja ciśnienia związana z różnymi czynnikami, takimi jak zmiany temperatury czy chwilowe obciążenia systemu. Z kolei czas 60 minut może być zbyt długi, co w niektórych przypadkach może prowadzić do mylnego wrażenia o nieszczelności, jeśli ciśnienie spadnie, ale będzie to spowodowane innymi czynnikami, na przykład poprawnym rozkładem ciśnienia lub naturalnym wypływem wody w systemie. Natomiast 120 minut w kontekście standardów branżowych również nie jest zalecanym czasem dla prostych testów szczelności, gdyż w praktyce może prowadzić do nieefektywnego wykrywania problemów. Kluczowe jest, aby w testach szczelności brać pod uwagę zarówno czas, jak i metodologię oraz stan techniczny instalacji. Zrozumienie, że różne czasy testowe mogą wprowadzać w błąd, jest istotne dla każdego specjalisty zajmującego się instalacjami wodociągowymi, aby podejmować właściwe decyzje na podstawie rzetelnych danych.

Pytanie 31

W instalacjach gazowych złącza gwintowe mogą być używane dla średnic nominalnych nieprzekraczających

A. 80 mm

B. 50 mm

C. 100 mm

D. 65 mm

Odpowiedź 50 mm jest poprawna, ponieważ w instalacjach gazowych połączenia gwintowe nie powinny przekraczać tej średnicy nominalnej zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami. W szczególności, w celu zapewnienia szczelności oraz bezpieczeństwa instalacji gazowych, stosuje się różne metody łączenia rur. Połączenia gwintowe, mimo że są popularne, mają swoje ograniczenia, zwłaszcza przy większych średnicach, gdzie ryzyko nieszczelności wzrasta. Zgodnie z normą PN-EN 10241, maksymalna średnica gwintów, które mogą być stosowane w instalacjach gazowych to właśnie 50 mm. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest instalacja gazu w budynkach mieszkalnych, gdzie stosuje się rury o średnicy 50 mm do połączeń gazowych, aby zminimalizować ryzyko awarii. W praktyce, w przypadku większych średnic, zaleca się stosowanie innych metod łączenia, takich jak złącza spawane lub zaciskowe, które zapewniają lepszą szczelność oraz wyższe parametry wytrzymałościowe. Właściwe dobieranie metod łączenia i przestrzeganie ograniczeń średnicowych jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników i poprawnego funkcjonowania instalacji.

Pytanie 32

Do urządzeń gazowych, które czerpią powietrze potrzebne do spalania bezpośrednio z pomieszczenia, w którym się znajdują i odprowadzają spaliny do tego samego pomieszczenia, zalicza się

A. kocioł gazowy z zamkniętą komorą spalania

B. gazowy grzejnik wody przepływowej

C. gazowy pojemnościowy ogrzewacz wody

D. kuchenkę gazową czteropalnikową

Kocioł gazowy z zamkniętą komorą spalania, gazowy grzejnik wody przepływowej oraz gazowy pojemnościowy ogrzewacz wody to urządzenia, które operują w zupełnie inny sposób niż kuchenka gazowa. Kocioł gazowy z zamkniętą komorą spalania jest zaprojektowany do pobierania powietrza z zewnątrz, co oznacza, że jego działanie nie zależy od powietrza w pomieszczeniu, w którym jest zainstalowany. Dzięki temu zapewnia większe bezpieczeństwo, eliminując ryzyko niedoboru tlenu oraz gromadzenia się spalin w zamkniętej przestrzeni. Gazowy grzejnik wody przepływowej oraz gazowy pojemnościowy ogrzewacz wody również działają w trybie, który nie wymaga bezpośredniego pobierania powietrza z pomieszczenia. Ich konstrukcja pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie paliwa w połączeniu z systemami wentylacyjnymi. Wybór niewłaściwego urządzenia do konkretnego zastosowania może prowadzić do nieefektywnego działania, a nawet zagrożenia bezpieczeństwa. Typowe błędy myślowe to nieznajomość zasad działania urządzeń gazowych oraz niewłaściwe przyporządkowanie ich do konkretnego zastosowania. Dlatego tak istotne jest zrozumienie różnic między tymi urządzeniami, aby móc dokonać właściwego wyboru i zapewnić bezpieczeństwo użytkowania w każdym przypadku.

Pytanie 33

Grubość obliczeniowa warstwy izolacji cieplnej dla wysokotemperaturowej instalacji centralnego ogrzewania wykonanej z rur PEX/Alu/PEX o średnicy 40 mm wynosi

Średnica nominalna rurociągu	Grubość obliczeniowej warstwy izolacji [mm] przy temperaturze przesyłanego czynnika
	do 60°C	95°C
≤ 20	15	20
25	15	20
32	15	25
40	15	25
50	20	25
65	20	30

A. 25 mm

B. 15 mm

C. 20 mm

D. 30 mm

Grubość izolacji cieplnej ma kluczowe znaczenie dla efektywności energetycznej i bezpieczeństwa instalacji centralnego ogrzewania. W przypadku rur PEX/Alu/PEX o średnicy 40 mm i temperaturze czynnika wynoszącej 95°C, zgodnie z danymi zawartymi w tabeli, wymagane jest zastosowanie grubości izolacji wynoszącej 25 mm. Taki dobór izolacji zapobiega utracie ciepła, co jest szczególnie istotne w kontekście oszczędności energii i ochrony środowiska. Dobrze dobrana izolacja nie tylko ogranicza straty cieplne, ale także chroni rury przed kondensacją wilgoci, co może prowadzić do korozji i innych uszkodzeń. W praktyce, zastosowanie odpowiedniej grubości izolacji jest zgodne z obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi, które wskazują na konieczność izolowania rur w zależności od ich średnicy i temperatury. Efektywność cieplna instalacji jest zatem kluczowym elementem, który wpływa na komfort użytkowania oraz obniża koszty eksploatacyjne.

Pytanie 34

W instalacji kanalizacyjnej połączenie rur z PE realizuje się metodą

A. zgrzewania

B. klejenia

C. zaciskania

D. zaprasowywania

Zgrzewanie to technika, która polega na łączeniu rur z polietylenu (PE) poprzez ich podgrzewanie i ciśnieniowe łączenie w miejscach, gdzie mają się zetknąć. W przypadku instalacji kanalizacyjnych, zgrzewanie jest jedną z najskuteczniejszych metod, ponieważ zapewnia wysoką szczelność połączenia oraz wytrzymałość, która jest kluczowa w warunkach eksploatacyjnych. Przykładem zastosowania zgrzewania jest łączenie rur PE w systemach odprowadzania wód deszczowych czy ścieków, gdzie istotne jest uniknięcie nieszczelności, które mogłyby prowadzić do zanieczyszczenia środowiska. W praktyce, dobrą praktyką jest stosowanie zgrzewania doczołowego lub zgrzewania elektrooporowego, które są zgodne z normami ISO 12176 oraz PN-EN 12201. Te metody zapewniają trwałe i niezawodne połączenia, co jest szczególnie ważne w instalacjach, które muszą wytrzymać różnorodne obciążenia i zmiany temperatury. Warto również podkreślić, że zgrzewanie rur z PE wymaga specjalistycznego sprzętu oraz odpowiednich umiejętności personelu, co zwiększa pewność realizacji wysokiej jakości instalacji.

Pytanie 35

Aby zachować czystość w systemie wentylacyjnym z odzyskiem ciepła, powinno się to robić co 2-4 miesiące?

A. odkurzyć wnętrze rekuperatora

B. wyczyścić wymiennik ciepła

C. mechanicznie oczyścić przewody wentylacyjne

D. wymienić filtry w rekuperatorze

Wymiana filtrów w rekuperatorze to kluczowy element utrzymania wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła w dobrym stanie. Filtry mają za zadanie zatrzymywanie zanieczyszczeń, takich jak kurz, pyłki roślinne czy zanieczyszczenia chemiczne, które mogą negatywnie wpływać na jakość powietrza w pomieszczeniach. Regularna wymiana filtrów co 2-4 miesiące jest zgodna z zaleceniami producentów urządzeń oraz standardami branżowymi, co znacząco wpływa na efektywność systemu. Nieczyszczone filtry mogą prowadzić do obniżonej wydajności wentylacji, a także zwiększonego zużycia energii, co w konsekwencji podnosi koszty eksploatacyjne. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu filtrów i ich wymiana w momencie, gdy stają się one zbyt zanieczyszczone. Warto również zwrócić uwagę na rodzaj używanych filtrów – filtry HEPA lub węglowe mogą zapewnić lepszą jakość powietrza w porównaniu do standardowych filtrów. Przy odpowiedniej konserwacji wentylacja będzie działać sprawnie, co przyczyni się do komfortu i zdrowia mieszkańców.

Pytanie 36

W instalacji kanalizacyjnej zawory wentylacyjne powinny być montowane

A. na przyłączu kanalizacyjnym

B. na pionie kanalizacyjnym

C. na poziomie kanalizacyjnym

D. na podejściu kanalizacyjnym

Zawory napowietrzające nie powinny być montowane na poziomie kanalizacyjnym, przyłączu kanalizacyjnym ani podejściu kanalizacyjnym, ponieważ z tych miejsc nie będą one w stanie efektywnie zapobiegać problemom związanym z ciśnieniem w systemie. Montaż na poziomie kanalizacyjnym jest nieodpowiedni, ponieważ to właśnie piony zapewniają ciągłość przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście działania zaworów. Poziom kanalizacyjny, jako miejsce, gdzie następuje gromadzenie się wody, sprzyja tworzeniu się syfonów, co może prowadzić do nieprzyjemnych zapachów oraz zatorów. W przypadku przyłącza kanalizacyjnego, mamy do czynienia z miejscem, w którym rura kanalizacyjna łączy się z siecią miejską lub z inną instalacją, co nie sprzyja skutecznej wentylacji. Wreszcie, podejście kanalizacyjne, które z założenia ma za zadanie prowadzenie ścieków do pionu, nie zapewnia odpowiedniej cyrkulacji powietrza, co obniża efektywność systemu. Dobre praktyki projektowe, jak te określone w normach branżowych, zalecają umieszczanie zaworów napowietrzających w strategicznych punktach, aby można było zminimalizować ryzyko zatorów i zapewnić odpowiednią wentylację systemu, co nie jest możliwe przy użyciu wskazanych lokalizacji.

Pytanie 37

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz koszt montażu zlewozmywaka, brodzika i bidetu, jeżeli stawka za roboczogodzinę wynosi 50 zł.

Montaż przyborów sanitarnych
Jednostka miary	Przybór sanitarny
Jednostka miary	zlewozmywak	umywalka	wanna	miska ustępowa	brodzik	bidet
R-g	1,50	1,50	3,00	2,50	2,00	2,50

A. 650,00 zł

B. 300,00 zł

C. 575,00 zł

D. 475,00 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w rozumowaniu oraz nieprawidłowej analizy danych przedstawionych w tabeli. Na przykład, gdy ktoś oblicza koszt montażu zlewozmywaka, brodzika i bidetu, może błędnie zsumować czasy montażu, co prowadzi do zawyżenia całkowitego kosztu. Warto zwrócić uwagę, że nawet niewielka pomyłka w czasie montażu każdego z przyborów sanitarnych ma znaczący wpływ na ostateczny wynik. Przykładowo, jeżeli ktoś błędnie obliczy czas montażu brodzika na 3,00 roboczogodziny zamiast 2,00, całkowity czas wzrośnie do 7,00 R-g, a przy stawce 50 zł koszt wyniesie 350,00 zł, co nie odpowiada rzeczywistości. Takie błędy mogą wynikać z nieuwagi, ale także z braku znajomości standardowych czasów montażu dla poszczególnych elementów. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zapoznawać się z branżowymi normami oraz dokumentacją techniczną, która często zawiera standardy dotyczące czasów pracy przy różnych instalacjach. W przypadku prezentowanych danych ważne jest także, aby dokładnie przeliczać koszty, aby nie wprowadzać siebie i klientów w błąd. Zrozumienie procesów kalkulacyjnych oraz umiejętność analizy danych jest kluczowe dla każdego specjalisty w branży budowlanej.

Pytanie 38

Instalacja gazowa jest uważana za gotową do wykonania głównej próby szczelności, jeśli została zmontowana, oczyszczona i posiada

A. odkryte końcówki

B. krany pozostawione w pozycji zamkniętej

C. zamontowany licznik gazu

D. niepodłączone urządzenia gazowe

Zamontowany gazomierz w instalacji gazowej nie jest czynnikiem wpływającym na gotowość do przeprowadzenia głównej próby szczelności. Gazomierz jest urządzeniem, które ma na celu pomiar zużycia gazu, a jego obecność nie ma bezpośredniego wpływu na integralność instalacji w kontekście badania szczelności. Oprócz tego, kurki pozostawione w pozycji zamkniętej mogą sugerować, że instalacja nie jest użytkowana, jednakże nie eliminują one ryzyka nieszczelności w systemie. Nieszczelności mogą występować niezależnie od stanu zaworów, dlatego kluczowym działaniem jest odłączenie odbiorników gazu. Odsłonięte końcówki również nie są istotnym wskaźnikiem gotowości instalacji do prób szczelności; mogą one wprowadzać zanieczyszczenia do systemu, co z kolei prowadzi do błędnych wyników podczas testów. Z perspektywy bezpieczeństwa, ważne jest, aby wszystkie komponenty instalacji były zarówno poprawnie zmontowane, jak i wolne od jakichkolwiek potencjalnych źródeł nieszczelności. W praktyce, niewłaściwe podejście do przygotowania instalacji może skutkować nieprawidłowym przeprowadzeniem próby, co stwarza ryzyko poważnych incydentów związanych z wyciekiem gazu oraz naraża użytkowników na niebezpieczeństwo.

Pytanie 39

Ilość pary wodnej w powietrzu w pomieszczeniach przeznaczonych do długotrwałego pobytu ludzi powinna wynosić w granicach

A. od 10% do 50%

B. od 30% do 80%

C. od 40% do 60%

D. od 20% do 30%

Zalecana zawartość pary wodnej w powietrzu wewnętrznym w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi powinna mieścić się w przedziale od 40% do 60%. Ta wartość zapewnia optymalny komfort dla użytkowników oraz sprzyja zdrowemu mikroklimatowi. Wysoka wilgotność powietrza wpływa na regulację temperatury odczuwalnej, zmniejszając konieczność intensywnego ogrzewania lub chłodzenia pomieszczeń. Wartości te są zgodne z normami ustalonymi przez różne organizacje, takie jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz przepisy dotyczące zdrowia publicznego, które wskazują na znaczenie odpowiedniej wentylacji i kontroli wilgotności w pomieszczeniach. Przykładowo, w budynkach biurowych i mieszkalnych systemy wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła mogą skutecznie utrzymać pożądany poziom wilgotności, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia mieszkańców. Zbyt niska lub zbyt wysoka wilgotność może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak alergie czy choroby układu oddechowego. Dlatego odpowiednia regulacja wilgotności powietrza jest kluczowym elementem projektowania przestrzeni mieszkalnych oraz biurowych.

Pytanie 40

Jak długo powinna trwać próba ciśnieniowa przeprowadzana na zimno w systemie centralnego ogrzewania?

A. 30 minut

B. 15 minut

C. 5 minut

D. 10 minut

Czas, który powinien trwać próba ciśnieniowa instalacji centralnego ogrzewania, to 30 minut. Takie podejście jest zgodne z normami, jak te z PN-EN 12828. Przeprowadzając taką próbę przez pół godziny, można dobrze sprawdzić, czy wszystko jest szczelne, a przy okazji wykryć ewentualne nieszczelności. 30 minut to optymalny czas, bo pozwala równomiernie rozprowadzić ciśnienie. Dzięki temu można lepiej znaleźć wszelkie usterki. Jak się nie trzyma tego standardu, to mogą się pojawić poważne problemy w przyszłości plus wyższe koszty napraw. Dłuższy czas próby pomoże też ustabilizować ciśnienie, co jest istotne w ocenie integralności całej instalacji. Dlatego przestrzeganie tego czasu nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale też przedłuża życie systemu grzewczego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej