Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 14:30
  • Data zakończenia: 25 maja 2025 14:39

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką wartość w grafice reprezentuje kolor o parametrach C100 M0 Y100 K0?

A. czystość i niewinność
B. prestiż i wyrafinowanie
C. żywioły i atmosferę
D. naturę i świeżość
Kolor o składowych C100 M0 Y100 K0, który odpowiada intensywnemu, czystemu zielonemu odcieniowi, symbolizuje naturę i świeżość. W praktyce, kolory te są często wykorzystywane w projektach związanych z ekologią, zdrowiem, a także w marketingu produktów organicznych. W branży graficznej i druku, dobór kolorów opiera się na modelach barw, a skala CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) jest standardem w druku farbami, co czyni ten odcień idealnym do zastosowań związanych z promowaniem ekologicznych wartości. W komunikacji wizualnej, kolor zielony jest powszechnie kojarzony z naturą, świeżością oraz zdrowiem, dlatego jest to doskonały wybór dla marek, które chcą zbudować wizerunek proekologiczny. Badania pokazują, że kolory mają bezpośredni wpływ na percepcję marki i decyzje zakupowe konsumentów, dlatego znajomość psychologii koloru ma kluczowe znaczenie w projektowaniu graficznym. Podejmowanie świadomych decyzji dotyczących kolorów może znacząco wpłynąć na skuteczność kampanii marketingowych oraz na postrzeganie marki.

Pytanie 2

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 0,5 fireta
B. 3,0 firety
C. 2,0 firety
D. 1,0 firet
Wybór innej wartości niż 1,0 fireta może prowadzić do nieodpowiedniego formatowania tekstu, co z kolei wpływa na jego czytelność i estetykę. Odpowiedzi, które wskazują na 3,0 firety, 0,5 fireta lub 2,0 firety, są nieprawidłowe, ponieważ przekraczają lub nie osiągają standardowej wartości wcięcia akapitowego. Użycie 3,0 firetów może powodować zbyt duże odstępy między akapitami, co sprawi, że tekst będzie wyglądał na chaotyczny i trudny do śledzenia. Z drugiej strony, wcięcie o wielkości 0,5 fireta może być zbyt małe, co sprawi, że akapity będą wyglądały na zlewające się ze sobą, co obniży czytelność. Wartość 2,0 firety także nie jest standardowa; zbyt duże wcięcia mogą odwracać uwagę od treści i sprawiać, że tekst będzie wydawał się mniej profesjonalny. Istotne jest, aby wcięcia były proporcjonalne do wielkości czcionki oraz szerokości składu, ponieważ wpływają one na ogólny odbiór tekstu. W typografii zaleca się stosowanie wcięcia, które będzie zharmonizowane z innymi elementami strony, takimi jak marginesy czy odstępy między wierszami. Unikanie standardów typograficznych prowadzi do błędnych decyzji w projektowaniu, co z kolei może zniechęcać czytelników do zapoznawania się z treścią.

Pytanie 3

Oblicz koszt złamania 10 000 arkuszy o formacie A1 na arkusze A4, jeśli cena za jeden złam wynosi 1 grosz?

A. 400 zł
B. 100 zł
C. 200 zł
D. 300 zł
Wybór niepoprawnej odpowiedzi często wynika z nieprecyzyjnego zrozumienia obliczeń związanych z kosztami produkcji. Osoby wybierające 100 zł mogą myśleć, że koszt złamania jednego arkusza A1 na A4 jest bezpośrednio powiązany z liczbą arkuszy A1, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby uzyskać składki A4 z A1, musimy uwzględnić, ile A4 powstaje z jednego A1 i jakie są związane z tym koszty złamań. Każdy arkusz A1 przekształca się w cztery arkusze A4, co oznacza, że całkowita liczba złamów potrzebnych do uzyskania 10 000 arkuszy A4 jest około czterokrotnie większa. Wybór 200 zł również ignoruje tę zależność, zakładając, że koszt przetwarzania nie wpływa na końcową cenę. Natomiast wybór 400 zł wprowadza dodatkowe zamieszanie, ponieważ sugeruje, że koszty wzrosły w sposób proporcjonalny, bez uwzględnienia rzeczywistych potrzeb produkcyjnych. W kontekście dobrych praktyk branżowych należy dokładnie analizować procesy produkcyjne i ich koszty, aby uniknąć strat finansowych oraz zapewnić efektywność operacyjną. Zrozumienie, jak liczba złamów przekłada się na koszty, jest kluczowe w planowaniu i zarządzaniu produkcją w sektorze poligraficznym.

Pytanie 4

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 20 składek
B. 10 składek
C. 16 składek
D. 32 składek
Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.

Pytanie 5

Który z poniższych zapisów jest poprawny zgodnie z regułami składu?

A. 273±K
B. 50 %
C. 20ºC
D. 30 ◦C
Odpowiedź 20ºC jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami składu jednostek miar, użycie stopni Celsjusza oznacza, że temperatura została wyrażona w jednostce zgodnej z międzynarodowym układem jednostek SI. Symbol 'º' przed 'C' wskazuje na jednostkę temperatury i jest poprawnie umiejscowiony. W praktyce, stosowanie jednostek SI, takich jak stopnie Celsjusza, jest kluczowe w naukach przyrodniczych oraz w inżynierii, zwłaszcza w kontekście publikacji naukowych, gdzie precyzja i zgodność z międzynarodowymi standardami są niezbędne. Użycie tej jednostki w dokumentacji technicznej lub raportach badawczych zapewnia, że wszyscy zainteresowani będą mogli jednoznacznie interpretować podawane wartości temperatury, co jest kluczowe w takich dziedzinach jak meteorologia, chemia czy inżynieria mechaniczna. Kolejnym przykładem może być wskazywanie temperatury w procesach przemysłowych, gdzie dokładność i jasność są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają

Ilustracja do pytania
A. szerokość marginesów wewnętrznych.
B. ilość łamów na kolumnie.
C. numer ramki tekstowej.
D. wielkość wysunięcia spadu.
Poprawność odpowiedzi dotyczącej szerokości marginesów wewnętrznych wynika z analizy przedstawionych symboli na rysunku. Symbole '< 10 mm' w kontekście wydania graficznego bezpośrednio wskazują na maksymalną szerokość, jaką powinny mieć marginesy wewnętrzne. W projektowaniu materiałów drukowanych, odpowiednie marginesy mają kluczowe znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności dokumentu; wpływają na czytelność tekstu oraz umożliwiają zachowanie estetycznej harmonii w układzie graficznym. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, podkreślają znaczenie odpowiednich marginesów dla zachowania integralności projektu. Ponadto, praktyka wskazuje, że marginesy wewnętrzne nie powinny być zbyt małe, aby uniknąć problemów związanych z odcinaniem tekstu w procesie druku. Warto również zauważyć, że różne typy publikacji mogą wymagać różnych szerokości marginesów, co powinno być uwzględnione na etapie projektowania.

Pytanie 9

Ile separacji kolorystycznych powinno się przygotować do druku offsetowego w systemie 2+4?

A. 2
B. 6
C. 8
D. 3
W druku offsetowym, kolorystyka 2+4 odnosi się do zastosowania dwóch kolorów z palety podstawowej oraz czterech kolorów specjalnych. W praktyce oznacza to, że do przygotowania separacji barwnych trzeba uwzględnić kolory CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje nam cztery separacje, oraz dodatkowe kolory specjalne, które są najczęściej wykorzystywane w przypadku konkretnych projektów graficznych, takich jak PMS (Pantone Matching System). Zatem, przygotowanie sześciu oddzielnych separacji barwnych jest poprawne, ponieważ uwzględnia zarówno podstawowe kolory CMYK, jak i dodatkowe kolory, które mogą być zastosowane w projekcie. W praktyce, stosowanie dodatkowych kolorów specjalnych pozwala na uzyskanie szerszej gamy barw oraz lepszej jakości druku, co jest niezwykle ważne w przypadku materiałów marketingowych, gdzie precyzja koloru jest kluczowa. Poznanie odpowiedniego procesu separacji barwnej w druku offsetowym i umiejętność jego zastosowania są niezbędne dla każdego profesjonalisty w branży graficznej.

Pytanie 10

Jakie podłoże należy zastosować do cyfrowego druku dwustronnych, wielobarwnych wizytówek firmowych?

A. karton satynowany o gramaturze 350 g/m2
B. tektura jednostronna o gramaturze 1200 g/m2
C. papier fotograficzny o gramaturze 150 g/m2
D. papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2
Wybór tektury jednostronnej o gramaturze 1200 g/m2 nie jest najlepszy. Jest po prostu za gruba na wizytówki i może być problem z ich przechowywaniem czy wręczaniem. No i ta jednostronność, druga strona wygląda kiepsko, a to nie jest fajne w kontekście profesjonalnego wizerunku. Papier fotograficzny o gramaturze 150 g/m2, mimo że z dobrą jakością druku, jest zbyt cienki i mało sztywny, więc wizytówki mogą się łatwo wyginać. A papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2, no cóż, nie jest do wizytówek, lepiej się sprawdza w etykietach. Często takie błędy wynikają z nieporozumień dotyczących różnych typów podłoży i ich zastosowań, co wpływa na to, jak klienci odbierają wizytówki. W druku ważne, żeby wybierać odpowiedni materiał, bo wygląda to nie tylko na estetykę, ale również na trwałość i funkcjonalność końcowego produktu.

Pytanie 11

W przybliżeniu, jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m2 i wymiarach 860 × 610 mm?

A. 55 kg
B. 42 kg
C. 35 kg
D. 49 kg
Aby obliczyć masę 1000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m², najpierw musimy określić powierzchnię jednego arkusza. Format arkusza wynosi 860 mm x 610 mm, co po przeliczeniu na metry daje 0,86 m x 0,61 m. Powierzchnia jednego arkusza wynosi zatem 0,86 m * 0,61 m = 0,5246 m². Następnie, aby obliczyć masę jednego arkusza, mnożymy jego powierzchnię przez gramaturę: 0,5246 m² * 80 g/m² = 41,968 g, co można zaokrąglić do 42 g. Aby znaleźć masę 1000 arkuszy, mnożymy masę jednego arkusza przez 1000: 42 g * 1000 = 42000 g, co odpowiada 42 kg. Takie obliczenia są niezwykle ważne w branży poligraficznej oraz papierniczej, gdzie precyzyjne określenie masy papieru jest kluczowe dla kalkulacji kosztów produkcji oraz transportu. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych podczas cięcia lub przetwarzania papieru, co może wpłynąć na końcowy wynik.

Pytanie 12

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Papier samoprzylepny 120 g/m
B. Karton powlekany 280 g/m2
C. Karton lity 450 g/m2
D. Papier offsetowy 60 g/m2
Wybór niewłaściwego podłoża do wydrukowania kart lojalnościowych może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpłyną na ich funkcjonalność i estetykę. Tektura lita 450 g/m2, pomimo wysokiej gramatury, jest zbyt sztywna i mało elastyczna, co sprawia, że karty mogą łamać się lub pękać przy intensywnym użytkowaniu. Ponadto, tektura nie ma odpowiedniej powłoki, co czyni ją mniej odporną na wilgoć i zabrudzenia, a to może prowadzić do szybszego zużycia kart. Papier offsetowy 60 g/m2 jest z kolei zbyt lekki i mało wytrzymały, co sprawia, że karty wydrukowane na takim materiale mogą się szybko zniszczyć lub zdeformować. Używanie papieru samoprzylepnego 120 g/m2 do produkcji kart lojalnościowych również nie jest zalecane, ponieważ jego lepkość może prowadzić do problemów z aplikacją na innych materiałach, a także do trudności w drukowaniu w wysokiej jakości. Typowe błędy myślowe przy wyborze materiału to niedocenienie znaczenia właściwości materiału w kontekście trwałości i funkcjonalności. Podsumowując, zastosowanie niewłaściwego podłoża do wydruku kart lojalnościowych może skutkować ich szybszym zużyciem oraz negatywnie wpływać na postrzeganą jakość produktu przez klientów.

Pytanie 13

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 220 ÷ 300 dpi
B. 70 ÷ 120 dpi
C. 50 ÷ 80 dpi
D. 150 ÷ 200 dpi
Odpowiedzi, które sugerują niższe rozdzielczości, takie jak 150 ÷ 200 dpi, 70 ÷ 120 dpi oraz 50 ÷ 80 dpi, są niewłaściwe w kontekście wymagań dla druku fleksograficznego. Używanie niskiej rozdzielczości wiąże się z ryzykiem utraty szczegółów podczas druku, co negatywnie wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, rozdzielczości poniżej 200 dpi mogą prowadzić do rozmycia tekstu, co jest nieakceptowalne w przypadku etykiet, które muszą być czytelne i estetyczne. Zastosowanie rozdzielczości 70 ÷ 120 dpi skutkuje często nieczytelnym lub zniekształconym obrazem, co nie tylko psuje wrażenie wizualne, ale również może wpłynąć na wrażenia użytkownika i postrzeganie marki. Wydruki w rozdzielczościach 50 ÷ 80 dpi są zdecydowanie niewystarczające do druku etykiet, ponieważ nie zapewniają odpowiedniej szczegółowości i mogą prowadzić do problemów z identyfikacją produktów. W przemyśle graficznym, standardy takie jak G7 i ISO 12647 podkreślają znaczenie wysokiej jakości druku, a stosowanie zbyt niskich rozdzielczości stanowi naruszenie tych norm. Dlatego istotne jest, aby w kontekście druku fleksograficznego stosować zalecane rozdzielczości, aby zapewnić jakość, która spełnia oczekiwania rynku oraz standardy branżowe.

Pytanie 14

Jak nazywa się ostatnia linia akapitu zlokalizowana na początku kolumny?

A. Szewc
B. Bękart
C. Sierota
D. Wdowa
Odpowiedź "Bękart" jest poprawna, ponieważ w terminologii typograficznej odnosi się do ostatniego wiersza akapitu, który znajduje się na początku kolumny. W praktyce projektowania layoutów, zwłaszcza w publikacjach drukowanych i graficznych, bękart jest niepożądanym zjawiskiem, ponieważ tworzy nieestetyczny i zaburzony wygląd tekstu. Zgodnie z zasadami dobrego projektowania, istotne jest, aby unikać sytuacji, w których ostatni wiersz akapitu znajduje się na górze kolumny, co może prowadzić do problemów z czytelnością. W projektach graficznych, takich jak broszury czy książki, warto stosować odpowiednie techniki justowania tekstu oraz kontrolować odstępy między akapitami, aby zapewnić harmonijny i łatwy do czytania układ. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują użycie narzędzi do typografii, które pozwalają na automatyczne dostosowywanie układu tekstu oraz ręczne edytowanie w celu uzyskania pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 15

Co to za symbol lub wyrażenie, które jest umownym jednoczesnym znakiem pisarskim o ustalonym znaczeniu, na przykład: "$"?

A. ligature.
B. digraf.
C. opposite.
D. abrewiatura.
Antonym to termin, który odnosi się do słów o przeciwnym znaczeniu, takich jak 'gorący' i 'zimny'. W kontekście pytania o umowny znak pisarski, wybór antonimu jako odpowiedzi jest mylący, ponieważ nie ma on związku z ideą zastępowania słów. Ligatura to z kolei zespół dwóch lub więcej znaków pisarskich połączonych w jeden, co występuje często w typografii, na przykład w połączeniu liter 'fi' w jeden znak. Jednak ligatura nie ma stałego znaczenia jak abrewiatura, a jej zastosowanie jest bardziej estetyczne w typografii niż funkcjonalne. Digraf zaś to zestawienie dwóch liter, które mogą reprezentować jeden dźwięk, jak w przypadku 'ch' w języku polskim. Zarówno ligatura, jak i digraf nie pełnią roli umownych znaków zastępujących słowa czy frazy. Stąd wybór tych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące definicji i zastosowania terminów w języku i pisarstwie. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że umowne znaki pisarskie, takie jak abrewiatury, mają za zadanie uprościć komunikację, a nie stanowić przeciwnych lub połączonych znaczeń w kontekście językowym.

Pytanie 16

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. plik PDF
B. wersja kopiowa
C. negatywna forma
D. diapozytyw
Forma kopiowa, negatyw i diapozytyw to tradycyjne metody obrazowania, które mają swoje miejsce w historii druku, ale nie są odpowiednimi materiałami wyjściowymi do wykonania proofa cyfrowego. Forma kopiowa, która jest często stosowana w druku offsetowym, opiera się na fizycznym nośniku, który nie oddaje precyzyjnie digitalnego obrazu, a więc nie nadaje się do weryfikacji jakości druku w środowisku cyfrowym. Negatyw, który jest używany w tradycyjnym fotografowaniu, także nie spełnia wymogów nowoczesnego druku cyfrowego, gdyż wymaga dodatkowych etapów obróbczych, co może wprowadzać błędy i niezgodności w kolorach. Diapozytyw, mimo że pozwala na wyświetlenie obrazu, również nie jest formatem optymalnym do prepress, gdyż nie daje możliwości precyzyjnego odwzorowania szczegółów, takich jak kolorystyka i układ. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście przygotowywania materiałów do druku. Współczesne technologie druku cyfrowego zdominowały rynek, a ich standardy kładą duży nacisk na użycie formatów, które zapewniają najwyższą jakość i dokładność odwzorowania, a plik PDF jest jednym z najlepszych przykładów takiego podejścia. Błędne przekonania o przydatności wymienionych metod mogą prowadzić do znaczących problemów w procesie produkcji, w tym do niedokładności w kolorze, błędów w układzie oraz zwiększenia kosztów związanych z poprawkami.

Pytanie 17

Ile arkuszy A3 w wersji netto jest konieczne do wydrukowania 4 000 pocztówek w formacie A6?

A. 700 arkuszy
B. 600 arkuszy
C. 800 arkuszy
D. 500 arkuszy
Aby obliczyć, ile arkuszy A3 jest potrzebnych do wydrukowania 4000 pocztówek formatu A6, należy najpierw określić, ile pocztówek można wydrukować na jednym arkuszu A3. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, natomiast format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na jednym arkuszu A3 można zmieścić 6 pocztówek A6 (2 w poziomie i 3 w pionie). Zatem, aby wydrukować 4000 pocztówek, potrzebujemy 4000 / 6 = 666,67 arkuszy A3. W praktyce zawsze zaokrąglamy w górę, więc potrzebujemy 667 arkuszy. Jednak jeśli weźmiemy pod uwagę wydajność i straty podczas procesu druku, dobrze jest dodać dodatkowy margines na ewentualne błędy, co w praktyce może prowadzić do tego, że 500 arkuszy A3 może być wystarczające, biorąc pod uwagę efektywność druku i układ pocztówek. Uwzględnienie tych faktów podkreśla, jak ważne jest praktyczne podejście i znajomość materiałów w procesie drukowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 18

Jaki będzie koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej, jeśli jego cena wynosi 8 groszy? Ile będzie kosztować druk 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2?

A. 1 600 zł
B. 200 zł
C. 800 zł
D. 80 zł
Podane odpowiedzi, które nie są prawidłowe, często wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących ilości arkuszy potrzebnych do wydrukowania określonej liczby plakatów. Wiele osób może przyjąć, że koszt wydruku 20 000 plakatów można obliczyć bezpośrednio przez pomnożenie liczby plakatów przez jednostkowy koszt druku, co jest mylne. Gdyby ktoś na przykład pomylił się w wyliczeniu arkuszy i stwierdził, że potrzebuje 20 000 arkuszy, co prowadziłoby do obliczenia 20 000 x 0,08 zł, uzyskując 1 600 zł, nie uwzględniałby, że z jednego arkusza można wydrukować dwa plakaty B2 jednocześnie. Inna możliwość to błędne założenie, że koszt jednostkowy druku dla większych nakładów ulega znaczącemu obniżeniu, co mogłoby skłonić kogoś do określenia kosztu na 200 zł lub 80 zł. Należy pamiętać, że w poligrafii ceny za wykonaną usługę zależą od specyfiki zamówienia, a nie tylko od nakładu. Prawidłowe podejście do wyceny druku wymaga uwzględnienia nie tylko kosztu jednostkowego, ale również efektywności produkcji oraz systemu, w jakim realizowane są zamówienia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie metodologii obliczania kosztów, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnia dokładność w procesie wyceny.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Montaż elektroniczny z właściwym rozmieszczeniem użytków na arkuszu do druku, zawierający oznaczenia niezbędne do realizacji drukowania i procesów wykończeniowych, określa się jako

A. obłamywanie
B. impozycja
C. pierwodruk
D. łamanie
Impozycja to kluczowy proces w montażu elektronicznym, który polega na odpowiednim zorganizowaniu elementów druku na arkuszu, tak aby maksymalnie wykorzystać powierzchnię roboczą i zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce impozycja obejmuje umiejscowienie różnych stron publikacji w taki sposób, aby po ich złożeniu i cięciu uzyskać właściwą kolejność oraz estetykę wydruku. W standardach branżowych, takich jak ISO 12647, impozycja traktowana jest jako istotny element procesu prepress, który znacząco wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, w druku książek czy broszur, poprawna impozycja umożliwia uzyskanie właściwej sekwencji stron, co jest kluczowe dla użytkowników końcowych. Dodatkowo, zastosowanie programów do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, pozwala na automatyzację tego procesu, co zwiększa efektywność produkcji oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich.

Pytanie 21

Podaj koszt stworzenia form drukowych niezbędnych do wydruku akcydensów w zestawieniu kolorystycznym 3 + 1, jeśli wykonanie jednej formy wiąże się z opłatą 35 zł.

A. 115 zł
B. 105 zł
C. 140 zł
D. 125 zł
Cóż, w odpowiedziach, które są błędne, widać, że często jest problem z rozumieniem liczby form potrzebnych do druku w kolorystyce 3 + 1. Wiele osób może myśleć, że wystarczą tylko trzy formy, co prowadzi do błędnych obliczeń. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 115 zł czy 125 zł mogą sugerować, że nie uwzględniono czarnego koloru. Dodatkowo, często myli się koszty przygotowania form z kosztami samego druku, co wprowadza zamieszanie w kalkulacjach. Koszt form w druku offsetowym to ważna sprawa, bo każda forma odpowiada za inny kolor, a ich liczba ma wpływ na efektywność produkcji i jakość wydruku. Gdy planujemy budżet na druki, trzeba pamiętać o wszystkich aspektach, w tym kosztach form, bo to są dobre praktyki w branży. Nie rozumienie tych zasad może się kończyć niedoszacowaniem kosztów, a to może prowadzić do finansowych kłopotów.

Pytanie 22

Wskaż zestaw materiałów, które powinny być użyte do produkcji etykiet samoprzylepnych na butelki z płynem do kąpieli, drukowanych metodą fleksograficzną?

A. Papier dekoracyjny, farby wodne i lakier nitrocelulozowy
B. Folia polipropylenowa, klej, papier silikonowy i farby UV
C. Laminat (folia AL-papier), biała farba podkładowa i lakier offsetowy
D. Papier samokopiujący, klej oraz farby akrylowe
Papier ozdobny, farby wodne i lakier nitrocelulozowy to chyba nie najlepszy wybór do produkcji etykiet samoprzylepnych na butelki z płynem do kąpieli. Papier ozdobny, mimo że wygląda ładnie, nie radzi sobie z wilgocią ani chemikaliami, co jest super ważne przy kosmetykach. Farby wodne są bardziej ekologiczną opcją, ale w fleksografii mogą nie zadziałać tak, jak trzeba, bo nie gwarantują dobrej trwałości i intensywności kolorów, a to przecież kluczowe dla ładnych etykiet. Lakier nitrocelulozowy co prawda daje fajne błyszczące wykończenie, ale nie jest zbyt odporny na chemię i wilgoć, więc etykieta może szybko stracić na jakości. W przeciwieństwie do odpowiednich materiałów, te nie wpisują się w najlepsze praktyki branżowe, gdzie trwałość, estetyka i odporność na czynniki zewnętrzne są na pierwszym miejscu. Wybór takich materiałów może prowadzić do problemów z aplikacją etykiet, a to potem może negatywnie wpłynąć na to, jak klienci postrzegają jakość produktu.

Pytanie 23

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 530
B. 1 520
C. 1 580
D. 1 620
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często pojawia się mylne rozumienie pojęcia naddatku materiałowego. Naddatek materiałowy, w tym przypadku wynoszący 2%, jest kluczowym elementem obliczeń, który ma na celu zapewnienie wystarczającej ilości materiału na potencjalne straty podczas cięcia i obróbki. Wiele osób może pomylić ten proces z prostym zwiększaniem nakładu o pewien procent, co prowadzi do nieprawidłowego oszacowania końcowej liczby arkuszy. Na przykład, wybór wartości 1 580 może wynikać z błędnego założenia, że naddatek powinien być dodany w sposób jednorazowy do całkowitego nakładu, bez uwzględniania jego przeliczenia na konkretną ilość arkuszy. Ważne jest, aby zrozumieć, że 2% naddatku oznacza 2% z 1 500, a nie z 1 580 lub innej wartości. Inna niepoprawna odpowiedź, która wskazuje na wartość 1 620, może wynikać z błędnego przyjęcia zbyt dużego naddatku, co jest sprzeczne z zasadami efektywności produkcji. W branży poligraficznej precyzyjne obliczenia są kluczowe, ponieważ każdy błąd może prowadzić do dodatkowych kosztów związanych z materiałami i czasem pracy. Użycie naddatków powinno być oparte na rzeczywistych potrzebach produkcyjnych i standardach, a nie na domysłach, co może prowadzić do nieefektywności i strat.

Pytanie 24

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. CMS
B. RGB
C. ICC
D. CMY
Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Pytanie 25

Jaki jest domyślny format plików w programie Corel Draw?

A. CDR
B. AI
C. INDD
D. DOC
Format CDR (Corel Draw) jest natywnym formatem plików wykorzystywanym przez program Corel Draw, który jest jednym z najbardziej popularnych narzędzi do tworzenia grafiki wektorowej. W odróżnieniu od innych formatów, takich jak AI (Adobe Illustrator), INDD (Adobe InDesign) czy DOC (Microsoft Word), CDR oferuje szereg unikalnych funkcji dostosowanych do potrzeb projektantów graficznych. Pliki CDR mogą zawierać różnorodne elementy, takie jak rysunki wektorowe, teksty, obrazy rastrowe oraz różne efekty graficzne. Przykładem praktycznego zastosowania formatu CDR jest tworzenie logo, broszur czy plakatów, gdzie precyzja i elastyczność edycji są kluczowe. Standardy branżowe podkreślają znaczenie korzystania z natywnych formatów programów, ponieważ zapewniają one najwyższą jakość i pełną funkcjonalność narzędzi projektowych. Użytkownicy Corel Draw powinni być świadomi możliwości eksportu projektów do innych formatów, ale zawsze z zachowaniem oryginalnego CDR dla pełnej edycji.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 3 h
B. 5 h
C. 2 h
D. 10 h
Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 28

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 849 × 1197 mm
B. 420 × 594 mm
C. 602 × 849 mm
D. 508 × 708 mm
Odpowiedź 602 × 849 mm jest prawidłowa, ponieważ odpowiada formatowi A1, uwzględniając dodatkowy spad wynoszący 4 mm. Format A1 w standardzie ISO 216 ma wymiary 594 × 841 mm. Aby uwzględnić spad, należy dodać 4 mm do każdej z krawędzi, co daje wymiary 602 × 849 mm. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w branży poligraficznej, gdzie spady są kluczowe dla zapewnienia, że kolor i obraz pokrywają całą powierzchnię po przycięciu. W przypadku projektowania plakatów lub innych materiałów drukowanych, istotne jest, aby zaplanować odpowiedni spad, co minimalizuje ryzyko białych krawędzi po przycięciu i zapewnia estetyczny wygląd finalnego produktu. Ponadto, znajomość standardowych formatów papierów, takich jak A1, pozwala na lepsze planowanie oraz organizację pracy w drukarniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 29

Ile separacji kolorystycznych trzeba wykonać, aby na maszynie formatu BI wydrukować broszurę 32-stronicową w formacie B5 w technice wielobarwnej (CMYK), przy użyciu dodatkowego koloru Pantone na pierwszej stronie oraz lakieru wybiórczego na drugiej stronie?

A. 4
B. 10
C. 6
D. 8
Aby wydrukować 32-stronicową broszurę w formacie B5, wykorzystując kolorystykę CMYK oraz dodatkowy kolor Pantone na pierwszej stronie, musimy dokładnie zrozumieć proces separacji barwnych. Broszura składa się z 32 stron, z czego pierwsza strona ma dodatkowy kolor Pantone, co wymaga jednej dodatkowej separacji. Do druku wykorzystamy cztery kolory podstawowe (Cyan, Magenta, Yellow, Black) w systemie CMYK, co daje nam cztery separacje. Jednakże, aby zastosować lakierowanie wybiórcze na drugiej stronie, konieczne będzie wprowadzenie nowej separacji, której nie można uzyskać z kolorów podstawowych. Ponadto, każda strona w broszurze, która jest drukowana na różnych arkuszach, również wymaga osobnego procesu separacji. W sumie, mamy cztery separacje CMYK, jedna dla Pantone, a także dodatkowe separacje dla lakierowania, co prowadzi do 10 separacji barwnych w całym projekcie. Przykład praktyczny to sytuacja, gdy drukujemy materiały reklamowe, które wymagają precyzyjnych kolorów i wykończeń, co demonstruje, jak istotne jest właściwe planowanie separacji barwnych w projektach druku.

Pytanie 30

Jaki jest koszt złamania jednego arkusza formatu A2 na 16-stronicową składkę, jeśli cena za jedno złamanie wynosi 1 grosz?

A. 2 gr
B. 1 gr
C. 3 gr
D. 4 gr
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikały z błędnego zrozumienia zasad złamywania arkuszy. W przypadku podanego pytania, istotne jest uwzględnienie liczby złamów potrzebnych do uzyskania 16 stron z arkusza formatu A2. Zakładając, że koszt każdego złamania wynosi 1 grosz, osoba odpowiadająca 2 gr, 1 gr czy 4 gr nie uwzględniła koniecznych operacji związanych z obróbką arkusza. Odpowiedzi te mogą sugerować, że respondent nie znał podstawowych zasad podziału papieru w poligrafii, co jest kluczowe w codziennej praktyce produkcyjnej. W druku offsetowym, przekształcanie dużych arkuszy w mniejsze jednostki wymaga nie tylko znajomości kosztów, ale także umiejętności optymalizacji procesów. Typowym błędem jest myślenie, że koszt złamania można zredukować do prostych rachunków bez uwzględnienia odpowiedniej analizy procesów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że takie błędne rozumienie może prowadzić do nieefektywnych decyzji budżetowych i planowania produkcji. Znajomość zasad kalkulacji kosztów oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce są fundamentalne dla sukcesu w branży poligraficznej.

Pytanie 31

Która wersja tekstu złożona jest zgodnie z zasadami składu?

Kazimierz Devna
(ur 23. 10. 1947
w Starogardzie
Gdańskim) -
pseudonim
„Generał"
Kazimierz Devna
(ur. 23.10.1947
w Starogardzie
Gdańskim) –
pseudonim
„Generał"
Kazimierz Devna
[ur. 23.10.1947
w Starogardzie
Gdańskim] -
pseudonim
„Generał"
Kazimierz Devna
(ur. 23 .10 .1947
w Starogardzie
Gdańskim) –
pseudonim
„Generał"
A.B.C.D.

A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Często myli się zapisy daty, stosując spacje przed i po myślniku, co jest niezgodne z powszechnie uznawanymi zasadami typografii. W praktyce, przestrzeganie zasad składu tekstu jest kluczowe dla zapewnienia czytelności i estetyki dokumentów. Na przykład, jeśli w dokumencie pojawi się zapis daty, a dodatkowo będzie on zawierał niepotrzebne spacje, może to wprowadzać chaos i dezorientację w interpretacji treści. Kolejnym błędem jest użycie nieprawidłowych separatorów, które mogą prowadzić do niejednoznaczności. Zgodnie z zasadami typografi, separator daty powinien być wyraźny i jednoznaczny, aby zapobiec nieporozumieniom. Dlatego też, stosowanie kropki jako separatora w dacie jest preferowane w polskim piśmiennictwie. Wreszcie, nieuwzględnienie zasad typografii w tworzeniu tekstów, takich jak odpowiednie odstępy czy użycie właściwych znaków interpunkcyjnych, może skutkować nieprofesjonalnym wyglądem dokumentu, co w dłuższej perspektywie może wpływać na postrzeganie autora jako eksperta w danej dziedzinie.

Pytanie 32

W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas

A. przygotowywania pliku postscriptowego
B. naświetlania formy drukowej
C. obróbki bitmap
D. przygotowania tekstów w edytorze
Naświetlanie formy drukowej to proces, w którym przygotowane wcześniej pliki są przenoszone na formy drukowe, jednak nie jest to moment, w którym definiuje się zalewki. W tym etapie skupiamy się na przeniesieniu informacji z pliku do światłoczułych materiałów, co ma na celu stworzenie formy, która będzie odpowiedzialna za odbicie obrazu na papierze. Nie można więc na tym etapie wprowadzać zmian w zakresie zalewania elementów. Obróbka bitmap to kolejny etap, który nie obejmuje definiowania zalewki dla wektorowych elementów. W przypadku bitmap, które są rastrowymi obrazami, zalewki nie są definiowane w sposób analogiczny do wektorów, ponieważ piksele nie mają takiej samej struktury jak obiekty wektorowe. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie wiąże się z definiowaniem zalewki dla elementów wektorowych, lecz dotyczy ustawień typograficznych, takich jak czcionka, interlinia czy wyrównanie. To prowadzi do typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mogą mylić różne etapy procesu przygotowania do druku. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych kroków ma swoje specyficzne zadania i nie można ich mylić, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 33

Wskaż najodpowiedniejsze podłoże do wydruku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300÷315 g/m2
B. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2
C. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2
D. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷170 g/m2
Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷170 g/m2 jest optymalnym wyborem do wydruku dwustronnych, wielobarwnych ulotek reklamowych z kilku powodów. Przede wszystkim, powlekanie papieru poprawia jakość druku, co jest kluczowe dla uzyskania żywych kolorów i wyraźnych detali. Dzięki odpowiedniej gramaturze, taki papier jest wystarczająco sztywny, co zapobiega zginaniu się ulotek, a jednocześnie nie jest zbyt ciężki do rozprowadzania czy pakowania. W zastosowaniach reklamowych, gdzie estetyka i profesjonalizm są kluczowe, wybór właściwego papieru przekłada się na postrzeganą jakość oferty. Ponadto, papier dwustronnie powlekany jest zgodny z wieloma standardami druku cyfrowego oraz offsetowego, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem. W praktyce, wiele firm korzysta z tego rodzaju papieru do produkcji ulotek, co potwierdza jego popularność oraz efektywność w zastosowaniach reklamowych.

Pytanie 34

Zadanie, którego celem jest wykonanie próbnej odbitki o zadanej jakości, to

A. impozycja
B. proofing
C. montaż
D. naświetlanie
Proofing to kluczowy proces w druku, który polega na sporządzeniu odbitki próbnej, mającej na celu zweryfikowanie jakości oraz zgodności finalnego produktu z oczekiwaniami klienta. W praktyce proofing umożliwia ocenę kolorów, ostrości, kontrastu oraz ogólnej estetyki wydruku, co jest szczególnie istotne w branży poligraficznej. Dzięki temu procesowi, zanim zostanie podjęta decyzja o pełnej produkcji, możliwe jest wprowadzenie poprawek i dostosowań, co minimalizuje ryzyko kosztownych błędów. W praktyce standardy takie jak ISO 12647 określają najlepsze praktyki w zakresie proofingu, aby zapewnić zgodność kolorów pomiędzy różnymi procesami druku. Użycie systemów proofingowych, takich jak soft proofing (sprawdzanie na ekranie) oraz hard proofing (wydruki próbne na papierze), staje się normą w przemyśle, pozwalając na efektywne zarządzanie procesem produkcyjnym. To podejście nie tylko oszczędza czas i zasoby, ale również zwiększa satysfakcję klientów, którzy mogą liczyć na wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Jaki format pliku graficznego umożliwia skalowanie obiektów zawierających wektorowe logo bez utraty jakości?

A. AI
B. PSD
C. JPEG
D. BMP
Format AI, czyli Adobe Illustrator, jest wektorowym formatem pliku, który umożliwia zachowanie wysokiej jakości grafiki podczas skalowania. Obiekty wektorowe są zbudowane z linii i krzywych zdefiniowanych matematycznie, co oznacza, że można je dowolnie powiększać lub zmniejszać bez utraty jakości. Jest to szczególnie istotne w przypadku logo, które często muszą być używane w różnych rozmiarach, od wizytówek po billboardy. Zastosowanie formatu AI jest powszechne w branży graficznej, gdyż jest on standardem dla projektów, które będą poddawane dalszej edycji lub drukowi. Możliwość łatwej edycji kolorów, kształtów i innych elementów sprawia, że format ten jest niezwykle użyteczny dla grafików. Dodatkowo, pliki AI mogą być eksportowane do innych formatów, co czyni je wszechstronnym narzędziem w procesie projektowania. Znajomość tego formatu jest istotna dla profesjonalnych grafików, którzy chcą dostarczać wysokiej jakości materiały marketingowe.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Drukowanie arkusza z jednolitym tłem pokrywającym 100% powierzchni farbą określanym jest jako

A. siatki
B. tinty
C. gradientu
D. apli
Odpowiedź 'apli' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do procesu, w którym na arkuszu stosuje się jednolity kolor, co w praktyce oznacza pokrycie farbą o 100% w danym obszarze. W kontekście druku, apli to technika, która znajduje szerokie zastosowanie w reklamie, opakowaniach oraz projektowaniu graficznym. Umożliwia uzyskanie jednolitych barw, co jest szczególnie istotne w przypadku projektów, gdzie jakość wizualna i spójność kolorystyczna mają kluczowe znaczenie. W standardach druku, takich jak ISO 12647, podkreśla się znaczenie precyzyjnego zarządzania kolorami i farbami, co pozwala na uzyskanie pożądanych efektów wizualnych. Praktyczne zastosowanie apli można zaobserwować na plakatach, broszurach oraz w akcesoriach reklamowych, gdzie jednolite tło jest niezbędne do skutecznego przekazu wizualnego. Właściwe przygotowanie plików do druku z uwzględnieniem pokrycia farbą pozwala na uniknięcie błędów kolorystycznych i zapewnia wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 39

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 96,4 kg
B. 92,5 kg
C. 98,6 kg
D. 94,5 kg
Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że błędy w obliczeniach wynikają z nieprawidłowego oszacowania powierzchni papieru oraz zastosowania nieadekwatnych jednostek miary. Niektóre odpowiedzi mogły wynikać z mylnego przeliczenia gramatury na masę bez uwzględnienia całkowitej powierzchni wymaganej do druku. Warto również zauważyć, że niepoprawne oszacowania mogą wynikać z pomyłek w założeniach dotyczących ilości drukowanych arkuszy. Często spotyka się sytuacje, w których użytkownicy pomijają istotne elementy, takie jak różnice w formatach papieru, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Kluczowym błędem jest także niewłaściwe przeliczenie masy papieru, gdzie pomija się podstawowe zasady dotyczące przeliczeń jednostek. W praktyce branżowej ważne jest, aby dokładnie znać wymiary papieru oraz jego gramaturę, gdyż pozwala to na poprawne oszacowanie kosztów i potrzebnych materiałów. Zastosowanie odpowiednich wzorów matematycznych do obliczeń jest fundamentem do uzyskania prawidłowych wyników, a ich zrozumienie jest niezbędne do efektywnego zarządzania procesami druku.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.