Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 08:20
Data zakończenia: 22 maja 2025 08:59

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Narzędzie przedstawione do nadzorowania sieci LAN to

A. skaner portów

B. konfigurator IP

C. zapora sieciowa

D. konfigurator sieci

Żaden z wymienionych elementów, poza skanerem portów, nie pełni funkcji monitorowania otwartych portów w sieci LAN. Konfigurator IP jest narzędziem służącym do ustawiania adresów IP na urządzeniach sieciowych i nie dostarcza informacji na temat stanu portów czy usług działających na hostach. Jego podstawowa rola to zarządzanie adresacją IP, co jest kluczowe dla poprawnego działania sieci, ale nie dotyczy monitorowania ruchu czy identyfikacji otwartych portów. Zapora sieciowa, inaczej firewall, jest z kolei mechanizmem zabezpieczającym, który kontroluje i filtruje ruch sieciowy w oparciu o zdefiniowane reguły. Choć rzeczywiście ma zdolność do blokowania lub zezwalania na dostęp do portów, jej głównym zadaniem jest ochrona przed nieautoryzowanym dostępem do sieci, a nie monitorowanie portów. Z kolei konfigurator sieci odnosi się do narzędzi umożliwiających ustawienia sieciowe urządzeń, zarządzanie topologią sieci oraz jej segmentacją, ale nie dostarcza wglądu w usługi czy porty na urządzeniach. Wybór nieodpowiednich narzędzi do monitorowania otwartych portów w sieci LAN może prowadzić do błędnych założeń dotyczących bezpieczeństwa i stanu sieci. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć specyfikę i zakres działania poszczególnych narzędzi, co pozwala na ich właściwe zastosowanie w praktyce administracji sieciowej.

Pytanie 2

Jakie narzędzie służy do delikatnego wyginania blachy obudowy komputera oraz przykręcania śruby montażowej w miejscach trudno dostępnych?

A. B

B. C

C. A

D. D

Odpowiedź D jest prawidłowa ponieważ przedstawia kombinerki płaskie które są narzędziem doskonale nadającym się do lekkiego odgięcia blachy obudowy komputera oraz zamocowania śruby montażowej w trudno dostępnych miejscach. Kombinerki płaskie posiadają wąskie szczęki co pozwala na precyzyjne operowanie w ciasnych przestrzeniach. W przypadku obudów komputerowych takie narzędzie jest przydatne gdy konieczne jest dostosowanie kształtu blachy bez ryzyka jej uszkodzenia. Dobrą praktyką w branży IT jest stosowanie narzędzi które nie tylko ułatwiają pracę ale również minimalizują ryzyko uszkodzenia komponentów. Kombinerki płaskie często wykonane są ze stali nierdzewnej co zapewnia ich trwałość oraz odporność na korozję. Przy montażu i demontażu komponentów komputerowych konieczna jest delikatność i precyzja dlatego kombinerki płaskie są popularnym wyborem wśród specjalistów. Ich zastosowanie obejmuje nie tylko branżę informatyczną ale również szeroki zakres innych dziedzin w których precyzyjne manipulacje są kluczowe.

Pytanie 3

Literowym symbolem P oznacza się

A. rezystancję

B. moc

C. indukcyjność

D. częstotliwość

Symbol P to moc, która jest super ważnym parametrem w teorii obwodów elektrycznych i przy różnych instalacjach elektrycznych. Ogólnie mówiąc, moc elektryczna to ilość energii, którą się przesyła w jednostce czasu, mierzona w watach (W). Jak mamy prąd stały, to moc można obliczyć wzorem P = U * I, gdzie U to napięcie, a I to natężenie prądu. A przy prądzie zmiennym sprawa wygląda trochę inaczej, bo moc czynna to P = U * I * cos(φ), gdzie φ to kąt między napięciem a prądem. Można to zobaczyć w różnych miejscach, od żarówek w domach po całe systemy energetyczne. W branżowych standardach, na przykład IEC 60038, podkreśla się znaczenie rozumienia mocy dla efektywności energetycznej i bezpieczeństwa instalacji. Jak dobrze zrozumiesz moc, to łatwiej będzie projektować systemy, a także unikać przeciążeń, co jest kluczowe, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 4

Główny protokół stosowany do ustalania ścieżki i przesyłania nią pakietów danych w sieci komputerowej to

A. PPP

B. SSL

C. RIP

D. POP3

Odpowiedzi takie jak PPP, SSL i POP3 są związane z różnymi rzeczami w sieciach, ale nie zajmują się wyznaczaniem tras pakietów danych. PPP, czyli Point-to-Point Protocol, działa między dwoma węzłami, ale nie zarządza routingiem. SSL (Secure Sockets Layer) to protokół zabezpieczeń, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji przez internet, głównie na warstwie aplikacji, a do trasowania ma się nijak. POP3 (Post Office Protocol 3) jest używany do pobierania e-maili z serwera, więc też nie jest związany z routingiem. Zwykle mylimy różne warstwy modelu OSI, a każdy protokół ma swoją rolę. Rozumienie różnic między tymi protokołami jest bardzo ważne, żeby dobrze zarządzać sieciami komputerowymi i unikać nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 5

W systemie Windows, aby założyć nową partycję podstawową, trzeba skorzystać z przystawki

A. certmgr.msc

B. diskmgmt.msc

C. fsmgmt.msc

D. gpedit.msc

Wybór niepoprawnych przystawek do zarządzania systemem Windows, takich jak certmgr.msc, fsmgmt.msc czy gpedit.msc, może prowadzić do nieporozumień oraz nieefektywnego zarządzania zasobami systemowymi. Certmgr.msc jest narzędziem do zarządzania certyfikatami bezpieczeństwa, co czyni je zupełnie nieprzydatnym w kontekście partycjonowania dysków. Fsmgmt.msc służy do zarządzania udostępnianiem folderów i plików w sieci, a nie do modyfikowania struktury dysków. Z kolei gpedit.msc to edytor zasad grupy, który umożliwia konfigurowanie polityk bezpieczeństwa oraz ustawień systemowych, ale również nie ma związku z zarządzaniem partycjami. Wybór tych narzędzi może wynikać z mylnego przekonania, że są one uniwersalne w zakresie zarządzania systemem, co jest błędnym podejściem. Praktyka pokazuje, że skuteczne zarządzanie partycjami wymaga znajomości dedykowanych narzędzi, takich jak diskmgmt.msc, które oferuje wszystkie niezbędne funkcjonalności w tym zakresie. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do utraty danych lub problemów z wydajnością systemu.

Pytanie 6

Rodzina adapterów stworzonych w technologii Powerline, pozwalająca na wykorzystanie przewodów elektrycznych w obrębie jednego domu lub mieszkania do przesyłania sygnałów sieciowych, nosi nazwę:

A. HomeOutlet

B. InternetOutlet

C. HomePlug

D. InternetPlug

Wybór odpowiedzi InternetPlug, HomeOutlet oraz InternetOutlet nawiązuje do terminów, które nie są zgodne z ustalonymi standardami branżowymi dla technologii Powerline. InternetPlug jako termin nie istnieje w literaturze dotyczącej technologii przesyłania danych przez sieć energetyczną, co czyni go błędnym. HomeOutlet również nie jest uznawanym określeniem dla systemów Powerline; w rzeczywistości odnosi się bardziej do urządzeń oferujących zasilanie elektryczne, a nie przesyłanie danych. Z kolei InternetOutlet, mimo że może sugerować miejsce, w którym można podłączyć urządzenia do sieci, nie odzwierciedla rzeczywistych funkcji adapterów Powerline. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest mylenie koncepcji dostępu do internetu z technologią Powerline, która bazuje na istniejącej infrastrukturze elektrycznej. Adaptery HomePlug są projektowane specjalnie do tego celu i ich nazwa jest ściśle związana z protokołami komunikacyjnymi, które definiują, jak dane są przesyłane przez sieć energetyczną, co czyni wybór HomePlug jedynym poprawnym rozwiązaniem w tym kontekście.

Pytanie 7

W systemie Windows Server, możliwość udostępnienia folderu jako zasobu sieciowego, który jest widoczny na stacji roboczej jako dysk oznaczony literą, można uzyskać poprzez realizację czynności

A. defragmentacji

B. mapowania

C. zerowania

D. oczywiście

Zerowanie, oczyszczanie oraz defragmentacja to operacje związane z zarządzaniem danymi na dyskach lokalnych, ale nie mają one zastosowania w kontekście udostępniania folderów jako zasobów sieciowych. Zerowanie odnosi się często do procesu przywracania urządzenia do stanu fabrycznego, co nie ma związku z zarządzaniem udostępnianiem folderów. Oczyszczanie to czynność związana z usuwaniem zbędnych plików, ale nie wpływa na sposób, w jaki foldery są udostępniane w sieci. Defragmentacja z kolei dotyczy organizacji danych na dysku twardym, poprawiając wydajność dostępu do plików, jednak nie ma to związku z mapowaniem zasobów sieciowych. Często błędem myślowym jest mylenie operacji lokalnych z operacjami sieciowymi; wiele osób zakłada, że każdy proces dotyczący danych w systemie operacyjnym ma zastosowanie w kontekście sieci. W rzeczywistości mapowanie to unikalny proces, który wykorzystuje protokoły sieciowe do przypisania lokalnych liter dysków do zdalnych zasobów, co stanowi podstawę funkcjonowania współczesnych systemów zarządzania danymi w sieci. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami oraz problemów w dostępie do danych w środowiskach korporacyjnych.

Pytanie 8

Wirus komputerowy to aplikacja, która

A. uruchamia się, gdy użytkownik zainfekowanego systemu otworzy jakiś program

B. aktywizuje się, gdy nadejdzie odpowiedni moment

C. wymaga programu nosiciela

D. posiada zdolność do samodzielnego replikowania się

Robak komputerowy jest autonomicznym programem, który ma zdolność do samoreplikacji, co oznacza, że może bez pomocy użytkownika lub innych programów tworzyć swoje kopie. Działa to na zasadzie manipulacji zainfekowanym systemem, gdzie po raz pierwszy zainstalowany robak może wykonać kod, który generuje nowe instancje siebie. Przykładem robaka komputerowego jest Blaster, który replikował się poprzez luki w zabezpieczeniach systemu Windows i rozprzestrzeniał się w sieciach komputerowych. W kontekście bezpieczeństwa, rozumienie mechanizmów robaków jest kluczowe dla projektowania skutecznych systemów zabezpieczeń, które powinny obejmować regularne aktualizacje, monitorowanie ruchu sieciowego oraz stosowanie zapór sieciowych. Dobrze zrozumiane zagrożenia, jakie niosą robaki komputerowe, pozwala zespołom IT na wdrażanie skutecznych strategii obronnych, zgodnych z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak zarządzanie podatnościami czy edukacja użytkowników końcowych.

Pytanie 9

Który z przyrządów służy do usuwania izolacji?

A. C

B. D

C. A

D. B

Wybór niewłaściwego narzędzia do ściągania izolacji może wynikać z mylnego rozpoznania ich funkcji. Narzędzie oznaczone jako A jest zazwyczaj używane do innych celów, takich jak zaciskanie przewodów lub inne zastosowania mechaniczne. Nie posiada ono precyzyjnych krawędzi tnących wymaganych do bezpiecznego ściągania izolacji z przewodów. Narzędzie B, choć może wyglądać podobnie do niektórych ściągaczy izolacji, jest typowo przeznaczone do cięcia twardszych materiałów i nie jest zoptymalizowane do precyzyjnego usuwania izolacji bez ryzyka uszkodzenia przewodnika. Narzędzie D jest z kolei najczęściej używane jako zaciskarka do terminali, wtyków oraz końcówek przewodów, co jest funkcjonalnością niezbędną przy montażu złącz, ale nie w procesie ściągania izolacji. Stosowanie niewłaściwego narzędzia może prowadzić do uszkodzenia izolacji, co zwiększa ryzyko awarii lub zagrożenia elektrycznego. Prawidłowe rozpoznanie i użycie narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem jest kluczowe, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo instalacji. Właściwa edukacja i doświadczenie praktyczne w rozpoznawaniu i stosowaniu narzędzi elektroinstalacyjnych pomagają w unikaniu takich błędów i zwiększają efektywność oraz bezpieczeństwo pracy zawodowej. Właściwe narzędzia zapewniają, że połączenia elektryczne są niezawodne i bezpieczne, co jest ważne nie tylko dla elektrotechników, ale również dla użytkowników końcowych.

Pytanie 10

Wskaż błędny podział dysku MBR na partycje?

A. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

B. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

C. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

D. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

W Twojej odpowiedzi wskazałeś jedną partycję podstawową i dwie rozszerzone, co jest zgodne z zasadami podziału dysków w standardzie MBR. A tak szczerze, to dobrze, że to zauważyłeś. W MBR można mieć maks 4 partycje – albo 4 podstawowe, albo 3 podstawowe i jedna rozszerzona. Te rozszerzone są przydatne, gdy trzeba stworzyć dodatkowe partycje logiczne, co ułatwia zarządzanie przestrzenią na dysku. Wyobraź sobie, że potrzebujesz kilku partycji, bo dzielisz dysk na różne systemy operacyjne. No, to wtedy jedna partycja rozszerzona z kilkoma logicznymi to świetne rozwiązanie. To jest w sumie najlepszy sposób na wykorzystanie miejsca na dysku i zapanowanie nad danymi, więc masz tu całkiem dobry wgląd w temat.

Pytanie 11

Liczby zapisane w systemie binarnym jako 10101010 oraz w systemie heksadecymalnym jako 2D odpowiadają następującym wartościom:

A. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

B. 196 i 16

C. 170 i 65

D. 128 i 45

Jeśli wybrałeś jedną z pierwszych trzech odpowiedzi, to niestety coś poszło nie tak. Obliczenia konwersji między systemami liczbowymi były tu błędne. Wydaje mi się, że chodzi o to, że mylisz wartości binarne i heksadecymalne z tym, co one naprawdę oznaczają w systemie dziesiętnym. Zapis binarny 10101010 to nie 65, 128 ani 196, tylko 170. Co do heksadecymalnego 2D, to daje 45, a nie 16. Wiesz, często można popełnić ten klasyczny błąd, koncentrując się na pojedynczych cyfrach, a zapominając o ich pozycji. Kluczowe w systemach liczbowych jest to, jak są interpretowane. Warto zwrócić uwagę na zasady konwersji i jak je stosować w praktyce, bo to naprawdę ważne, by nie popełniać takich błędów w informatyce, bo mogą mieć poważne konsekwencje.

Pytanie 12

Najlepszą metodą ochrony danych przedsiębiorstwa, którego biura znajdują się w różnych, odległych miejscach, jest wdrożenie

A. kopii przyrostowych

B. backupu w chmurze firmowej

C. kompresji strategicznych danych

D. kopii analogowych

Kopie analogowe, czyli fizyczne nośniki danych, takie jak taśmy czy płyty CD, są niewystarczające w przypadku firm rozproszonych geograficznie. Choć mogą one stanowić pewną formę archiwizacji, ich ograniczenia są znaczące, z uwagi na trudności w dostępie do danych z różnych lokalizacji oraz ryzyko uszkodzenia lub zgubienia nośników. Ponadto, kopie analogowe nie oferują automatyzacji ani synchronizacji w czasie rzeczywistym, co jest kluczowe w aktualnym środowisku biznesowym, gdzie czas reakcji jest istotny. Kopie przyrostowe, które dotyczą jedynie zmian od ostatniego backupu, są bardziej efektywne od pełnych kopii, jednak również nie są idealnym rozwiązaniem w przypadku firm z wieloma lokalizacjami. Mogą one prowadzić do problemów z zarządzaniem wersjami danych, a przywrócenie pełnej bazy danych wymaga skomplikowanego procesu odtwarzania. Kompresja strategicznych danych, choć może pomóc w oszczędności miejsca, nie zapewnia ochrony danych ani ich dostępności w przypadku awarii. Te metody, z uwagi na swoje ograniczenia, mogą wprowadzać w błąd firmy, które są przekonane, że wystarczą jako jedyne formy zabezpieczenia danych. W rzeczywistości, optymalne podejście powinno obejmować różnorodne strategie backupu, w tym chmurę, która jest uznawana za standard w branży dla zarządzania danymi w nowoczesnym przedsiębiorstwie.

Pytanie 13

Pamięć RAM pokazana na ilustracji jest instalowana na płycie głównej posiadającej gniazdo

A. DDR

B. DDR4

C. DDR3

D. DDR2

Pamięć RAM DDR3 ma charakterystyczny układ pinów i nacięcie, co wyróżnia ją spośród innych rodzajów. Wprowadzono ją w 2007 roku i szybko zyskała popularność, bo oferuje lepszy współczynnik wydajności do zużycia energii w porównaniu do DDR2. Pracuje na wyższych zegarach, co oznacza lepszą przepustowość danych. Częstotliwości DDR3 zaczynają się od 800 MHz, a czasem dochodzą nawet do 2133 MHz, co daje dużą elastyczność dla różnych użytkowników. Znajdziemy ją w komputerach, serwerach i różnorodnych urządzeniach sieciowych. Dodatkowo, moduły DDR3 działają na niższym napięciu - mają 1,5 V, a te niskonapięciowe to nawet 1,35 V. Dzięki tym cechom, DDR3 sprzyja budowie bardziej energooszczędnych i wydajnych systemów. Z mojego doświadczenia, lepiej jest wybierać pamięci o wysokiej częstotliwości i niskim opóźnieniu, żeby uzyskać jak najlepszą wydajność.

Pytanie 14

Które urządzenie pomiarowe wykorzystuje się do określenia wartości napięcia w zasilaczu?

A. Omomierz

B. Woltomierz

C. Amperomierz

D. Watomierz

Omomierz, watomierz i amperomierz to przyrządy pomiarowe, które są często mylone z woltomierzem, jednak każdy z nich ma swoją specyfikę i przeznaczenie. Omomierz jest używany do pomiaru rezystancji, co oznacza, że jego zastosowanie koncentruje się na ocenie właściwości materiałów w kontekście ich oporu elektrycznego. Stosując omomierz, można np. sprawdzić, czy połączenia elektryczne są prawidłowe i nie mają niepożądanych oporów, co jest kluczowe dla utrzymania jakości sygnału w obwodach. Watomierz natomiast mierzy moc elektryczną, co jest istotne w kontekście oceny zużycia energii w urządzeniach, ale nie dostarcza informacji o napięciu czy rezystancji. Użycie watomierza w praktyce pozwala na monitorowanie efektywności energetycznej zasilaczy, ale nie pozwala na pomiar napięcia. Amperomierz służy do pomiaru prądu elektrycznego, co jest kluczowe w diagnostyce obwodów, jednak również nie dostarcza bezpośrednich danych o napięciu. Typowym błędem jest założenie, że każdy z tych przyrządów może zastąpić woltomierz, co prowadzi do niepełnej analizy obwodu. Zrozumienie różnic między tymi przyrządami pomiarowymi, ich zastosowań i ograniczeń jest kluczowe dla każdego inżyniera i technika zajmującego się systemami elektrycznymi.

Pytanie 15

W systemie Linux narzędzie top pozwala na

A. ustalenie dla użytkownika najwyższej wartości limitu quoty

B. porządkowanie plików według ich rozmiaru w kolejności rosnącej

C. monitorowanie wszystkich bieżących procesów

D. zidentyfikowanie katalogu zajmującego najwięcej przestrzeni na dysku twardym

Wybierając odpowiedzi dotyczące wyszukiwania katalogów zajmujących najwięcej miejsca na dysku, ustawiania limitów quoty lub sortowania plików według ich wielkości, można zauważyć, że obejmują one funkcje, które nie są związane z działaniem programu top w systemie Linux. Pierwsza koncepcja, dotycząca wyszukiwania katalogów zajmujących najwięcej miejsca, odnosi się do narzędzi takich jak du (disk usage), które pozwalają na analizę wykorzystania przestrzeni dyskowej w systemie plików. Użytkownicy mogą użyć polecenia 'du -sh *' w terminalu, aby uzyskać szybki przegląd rozmiarów katalogów. Ustawienie limitów quoty dla użytkowników to zupełnie inna funkcjonalność, realizowana za pomocą narzędzi takich jak quota, które kontrolują i ograniczają użycie przestrzeni dyskowej przez poszczególnych użytkowników. Te mechanizmy są istotne w środowiskach wieloużytkownikowych, aby zarządzać zasobami sprawiedliwie. Natomiast sortowanie plików według ich wielkości jest typowe dla poleceń takich jak ls, które mogą być używane z różnymi opcjami do wyświetlania i organizowania listy plików w katalogach. Takie niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia funkcji tych narzędzi z programem top, co jest częstym błędem w zrozumieniu podstawowych narzędzi administracyjnych w systemie Linux. Każde z wymienionych narzędzi ma swoją specyfikę i zastosowanie, które jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami systemowymi.

Pytanie 16

W dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej i logicznej struktury sieci lokalnej powinien znajdować się

A. harmonogram prac realizacyjnych

B. wstępny kosztorys materiałów oraz robocizny

C. schemat sieci z wyznaczonymi punktami dystrybucji i gniazdami

D. umowa pomiędzy zlecającym a wykonawcą

Harmonogram prac wykonawczych, umowa zlecającego pracę z wykonawcą oraz wstępny kosztorys materiałów i robocizny to istotne dokumenty w kontekście realizacji projektu budowy sieci lokalnej, ale nie są one częścią dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej i logicznej struktury sieci. Harmonogram prac ma na celu określenie czasu realizacji poszczególnych etapów projektu, co jest ważne dla zarządzania projektem, lecz nie dostarcza informacji o infrastrukturze sieci. Umowa zlecającego z wykonawcą jest kluczowym dokumentem dotyczących zasad współpracy, jednak nie odnosi się bezpośrednio do struktury samej sieci ani jej funkcjonalności. Wstępny kosztorys jest użyteczny w planowaniu budżetu, ale nie ma związku z układem i organizacją elementów sieciowych. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że dokumenty administracyjne są równoważne z dokumentacją techniczną. W rzeczywistości, skuteczna dokumentacja powykonawcza musi zawierać szczegółowe schematy oraz opisy układu i konfiguracji komponentów sieciowych, co jest niezbędne do zapewnienia jej sprawności i przyszłej rozbudowy. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w branży IT i zajmuje się projektowaniem oraz wdrażaniem sieci lokalnych.

Pytanie 17

Zjawisko przesłuchu w sieciach komputerowych polega na

A. opóźnieniach w propagacji sygnału w torze transmisyjnym

B. utratach sygnału w torze transmisyjnym

C. przenikaniu sygnału pomiędzy sąsiadującymi w kablu parami przewodów

D. niejednorodności toru wynikającej z modyfikacji geometrii par przewodów

Zjawiska, takie jak niejednorodność toru spowodowana zmianą geometrii par przewodów, straty sygnału w torze transmisyjnym oraz opóźnienia propagacji sygnału, nie są tożsame z przesłuchami, chociaż mogą wpływać na jakość transmisji. Niejednorodność toru, wynikająca ze zmian geometrii, odnosi się do różnic w impedancji, które mogą prowadzić do odbić sygnału. Ten sam efekt, choć nieco związany, nie definiuje mechanizmu przesłuchu, który koncentruje się na interakcji między sąsiadującymi parami przewodów. Straty sygnału w torze transmisyjnym dotyczą ogólnej utraty mocy sygnału na skutek oporu, co jest innym zagadnieniem w kontekście transmisji danych. Opóźnienia propagacji sygnału związane są z czasem, potrzebnym na przebycie sygnału przez medium transmisyjne, co także nie odnosi się bezpośrednio do problemu przesłuchu, ale raczej do parametrów czasu i jakości sygnału. Przesłuch w sieciach komputerowych ma swoje źródło w fizycznych właściwościach przewodów i ich wzajemnych oddziaływaniach, a błędne zrozumienie tego zjawiska może prowadzić do nieefektywnego projektowania i implementacji sieci, w której jakość sygnału i wydajność są kluczowe.

Pytanie 18

Industry Standard Architecture to standard magistrali, który określa, że szerokość szyny danych wynosi:

A. 128 bitów

B. 16 bitów

C. 64 bitów

D. 32 bitów

Odpowiedzi, które wskazują na inne szerokości magistrali, jak 32 bity czy 64 bity, mogą być wynikiem pewnych nieporozumień o tym, jak rozwijały się architektury komputerowe. Wiele osób myśli, że nowsze technologie zawsze muszą mieć większe szerokości magistrali, a to nie zawsze jest prawda. Różne standardy architektoniczne są zaprojektowane pod konkretne potrzeby i wymagania. Na przykład 32 bity to już nowsze architektury x86, które zaczęły się pojawiać na początku lat 90. i dawały większą wydajność oraz możliwość pracy z większą ilością pamięci. Z kolei architektury 64-bitowe, które stały się normą w XXI wieku, radzą sobie z ogromnymi zbiorami danych, co jest super ważne w dzisiejszych czasach, gdy chodzi o obliczenia naukowe czy zarządzanie bazami danych. Ale te standardy nie pasują do kontekstu ISA, który opiera się na 16-bitowej szerokości magistrali. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do złych decyzji w projektach IT, co może mieć wpływ na wydajność i koszty systemu. Warto znać tło historyczne rozwoju architektur, żeby podejmować lepsze decyzje technologiczne.

Pytanie 19

Który z parametrów okablowania strukturalnego definiuje stosunek mocy sygnału tekstowego w jednej parze do mocy sygnału wyindukowanego w sąsiedniej parze na tym samym końcu kabla?

A. Suma przeników zbliżnych i zdalnych

B. Przenik zdalny

C. Przenik zbliżny

D. Suma przeników zdalnych

Istotne jest zrozumienie, że przenik zdalny, jako alternatywne pojęcie, odnosi się do zakłóceń, które występują pomiędzy parami w różnych segmentach kabla, a nie na tym samym końcu jak przenik zbliżny. W konsekwencji, odpowiedzi dotyczące przeniku zdalnego nie są adekwatne w kontekście zadanego pytania. Z kolei suma przeników zdalnych, która mogłaby sugerować uwzględnienie wszystkich zakłóceń w całym kablu, także nie oddaje prostego stosunku mocy sygnału w jednej parze do mocy wyindukowanej w sąsiedniej parze. Takie podejście sprawia, że nie uwzględnia się lokalnych interakcji między parami przewodów, co jest kluczowe dla analizy przeniku zbliżnego. Ponadto, suma przeników zbliżnych i zdalnych wprowadza zbędną komplikację, ponieważ nie jest to właściwy sposób pomiaru przeniku zbliżnego, który powinien być analizowany w kontekście konkretnej pary przewodów. Warto zaznaczyć, że wiele osób popełnia błąd, myląc przenik zbliżny z przenikiem zdalnym, co prowadzi do nieprawidłowych interpretacji i podejmowania decyzji w projektach okablowania. Ostatecznie, zrozumienie różnicy między tymi pojęciami oraz ich praktycznego zastosowania w projektowaniu i instalacji okablowania jest kluczowe dla zapewnienia niezawodnej i efektywnej komunikacji w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 20

Czy możesz wskazać, jak wygląda zapis maski podsieci /23 w systemie dziesiętnym, wiedząc, że pierwsze 23 bity z 32-bitowej liczby binarnej to jedynki, a pozostałe to zera? Każdemu z kolejnych 8 bitów odpowiada jedna liczba dziesiętna?

A. 255.255.254.0

B. 255.255.255.128

C. 255.255.0.0

D. 255.255.255.0

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich wskazują na nieprawidłowe rozumienie maski podsieci oraz jej reprezentacji w zapisie dziesiętnym. Odpowiedź 255.255.0.0 sugeruje maskę /16, co jest zdecydowanie za mało, aby objąć 23 bity. Maska taka pozwala na maksymalnie 65,536 adresów, co jest daleko poza zakresem 2^(32-16). Odpowiedź 255.255.255.0 natomiast odpowiada masce /24, co również nie jest zgodne z danymi. Maska ta ogranicza nas do 256 adresów w podsieci, co jest niewystarczające w przypadku potrzeby 512 adresów przy /23. Kolejna niepoprawna odpowiedź, 255.255.255.128, to maska /25, która również nie pasuje do zadania, ponieważ oddziela 128 adresów, co znowu jest mniejsze niż to, co oferuje maska /23. Błędy te mogą wynikać z mylnego zrozumienia relacji między liczbą jedynek w masce a jej reprezentacją dziesiętną, co jest kluczowe w kontekście projektowania sieci. W przypadku maskowania, należy zawsze pamiętać o tym, jak wiele adresów jest potrzebnych w danej sieci oraz jakie są wymagania dotyczące ich rozdzielania, co jest fundamentalnym elementem w inżynierii sieci.

Pytanie 21

Schemat blokowy ilustruje

A. dysk twardy

B. napęd dyskietek

C. streamer

D. napęd DVD-ROM

Wybranie innych opcji pokazuje, że może nie do końca rozumiesz, jak działają urządzenia pamięci masowej. Napęd DVD-ROM to urządzenie, które odczytuje dane z płyt. A jego schemat jest zupełnie inny, bo nie ma tam wirujących talerzy jak w dyskach twardych. Napęd dyskietek, który kiedyś był na porządku dziennym, jest jeszcze prostszy i to zupełnie inna technologia, bo używa elastycznych dysków o małej pojemności. Te dyskietki są naprawdę już przestarzałe. Natomiast streamer zapisuje dane na taśmach i jest używany dla archiwizacji. Chociaż taśmy oferują dużą pojemność, to mechanizm ich pracy nie przypomina dysków twardych. Rozumienie tych różnic między urządzeniami jest naprawdę ważne, bo potrzebujesz tego w praktycznym zastosowaniu w IT. Może warto jeszcze raz przejrzeć, jak to wszystko działa?

Pytanie 22

Czym jest OTDR?

A. urządzenie światłowodowe dla przełącznika.

B. reflektometr.

C. tester kabli miedzianych.

D. spawarka.

W odpowiedziach, które wskazały inne urządzenia, występują istotne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań technologii w obszarze telekomunikacji. Spawarka, jako narzędzie, służy do łączenia włókien optycznych poprzez ich topienie, co jest niezbędne w procesie instalacji, ale nie ma zdolności do diagnostyki czy pomiaru strat sygnału. Użytkownicy mogą mylić spawarkę z OTDR, myśląc, że oba urządzenia pełnią podobne role, co jest nieprawdziwe, ponieważ spawarka nie wykrywa problemów ani nie dostarcza informacji o stanie linii. Kolejną niepoprawną odpowiedzią jest tester okablowania miedzianego, który jest przeznaczony wyłącznie do analizy kabli miedzianych, a więc nie dotyczy technologii światłowodowej. Wybór tego urządzenia w kontekście OTDR pokazuje brak zrozumienia różnic między różnymi rodzajami okablowania. Wreszcie przystawka światłowodowa do przełącznika nie jest instrumentem pomiarowym; jej funkcja polega na łączeniu urządzeń w sieci, a nie na diagnostyce. Te błędne odpowiedzi wskazują na typowe pomyłki związane z mieszaniem funkcji różnych narzędzi i technologii w systemach telekomunikacyjnych, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji w zakresie zarządzania sieciami.

Pytanie 23

Jeżeli użytkownik zdecyduje się na pozycję wskazaną przez strzałkę, uzyska możliwość zainstalowania aktualizacji?

A. prowadzące do aktualizacji Windows 8.1 do wersji Windows 10

B. odnoszące się do sterowników lub nowego oprogramowania od Microsoft

C. związane z lukami w zabezpieczeniach o najwyższym priorytecie

D. naprawiające krytyczną awarię, która nie dotyczy zabezpieczeń

Wybierając aktualizacje, które mają na celu naprawianie luk w zabezpieczeniach o priorytecie krytycznym, użytkownik koncentruje się na ochronie systemu przed potencjalnymi zagrożeniami zewnętrznymi. Aktualizacje tego typu są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa danych oraz nieprzerwanej pracy systemu. Jednakże, w kontekście pytania, wybór tej opcji nie jest powiązany z opcją wskazaną strzałką, która dotyczy aktualizacji opcjonalnych. Z kolei aktualizacje usuwające usterki krytyczne, ale niezwiązane z zabezpieczeniami, koncentrują się na poprawie stabilności i funkcjonalności systemu, co jest również istotnym aspektem zarządzania IT. Niemniej jednak, te aktualizacje są zazwyczaj klasyfikowane jako ważne, a nie opcjonalne, gdyż ich celem jest poprawa bezpośredniego funkcjonowania systemu. Podobnie, aktualizacje które powodują uaktualnienie systemu z Windows 8.1 do Windows 10, są specyficznie skoncentrowane na wersji systemu operacyjnego. Tego typu aktualizacje są zazwyczaj większym przedsięwzięciem, wymagającym od użytkownika świadomego wyboru i zatwierdzenia przed ich rozpoczęciem, co znacznie różni się od kontekstu aktualizacji opcjonalnych, które nie zmieniają wersji systemu operacyjnego, lecz raczej wprowadzają dodatkowe elementy funkcjonalności lub kompatybilności. Zrozumienie różnic pomiędzy typami aktualizacji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem operacyjnym oraz zapewnienia jego bezpieczeństwa i wydajności, co jest podstawą efektywnej administracji IT. Często użytkownicy mylnie zakładają, że wszystkie dostępne aktualizacje mają równorzędny priorytet, co może prowadzić do pomijania istotnych aktualizacji zabezpieczeń lub niepotrzebnego instalowania tych, które nie przynoszą rzeczywistej wartości w danym kontekście użycia systemu.

Pytanie 24

Zastąpienie koncentratorów przełącznikami w sieci Ethernet doprowadzi do

A. zmiany w topologii sieci.

B. rozszerzenia domeny rozgłoszeniowej.

C. potrzeby zmiany adresów IP.

D. redukcji liczby kolizji.

Zrozumienie wpływu wymiany koncentratorów na przełączniki na topologię sieci i kolizje jest kluczowe dla prawidłowego projektowania sieci. Zmiana topologii sieci na ogół nie zachodzi tylko z powodu zmiany urządzeń sieciowych z koncentratorów na przełączniki. Topologia sieci odnosi się do fizycznego lub logicznego układu urządzeń w sieci, a sama wymiana sprzętu nie wpływa na tę strukturę. Zmiana adresów IP również nie jest konieczna w przypadku wymiany tych urządzeń, ponieważ adresy IP są przypisane do urządzeń końcowych, a nie do samych koncentratorów ani przełączników. Co więcej, wprowadzenie przełączników nie prowadzi do zwiększenia domeny rozgłoszeniowej, a wręcz przeciwnie – może ona zostać zmniejszona, ponieważ przełączniki ograniczają rozgłoszenie ramek tylko do odpowiednich portów, co zwiększa efektywność sieci. W praktyce, błędne zrozumienie tych koncepcji może prowadzić do nieefektywnego projektowania sieci, co może powodować problemy z wydajnością oraz złożonością zarządzania ruchem sieciowym. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak różne urządzenia wpływają na funkcjonowanie sieci oraz jakie są ich role w kontekście wydajności i organizacji ruchu.

Pytanie 25

Sygnatura (ciąg bitów) 55AA (w systemie szesnastkowym) kończy tablicę partycji. Jaka jest odpowiadająca jej wartość w systemie binarnym?

A. 1,0101010010101E+015

B. 101010110101010

C. 1,0100101101001E+015

D. 101101001011010

Patrząc na błędne odpowiedzi, widać, że występują typowe zawirowania przy konwersji z szesnastkowych na binarne. Na przykład liczby 1,0100101101001E+015 oraz 1,0101010010101E+015 mają fragmenty wyglądające jak notacja naukowa, która tu nie pasuje. Ta notacja służy do przedstawiania bardzo dużych lub małych liczb, a nie do cyfr w różnych systemach liczbowych. Te błędne konwersje mogły wynikać z niepewności co do tego, jak szesnastkowe cyfry przechodzą na bity. I jeszcze odpowiedzi jak 101101001011010 czy inne w pytaniu nie trzymają standardów konwersji. Wiadomo, że każda cyfra szesnastkowa to cztery bity w binarnym systemie, co jest kluczowe. Często pomija się poszczególne kroki w konwersji, co kończy się błędami. Przy 55AA każda cyfra musi być przeliczona z dokładnością, żeby wyszła dobra reprezentacja binarna, co wymaga staranności i znajomości reguł konwersji.

Pytanie 26

Administrator sieci komputerowej pragnie zweryfikować na urządzeniu z systemem Windows, które połączenia są aktualnie ustanawiane oraz na jakich portach komputer prowadzi nasłuch. W tym celu powinien użyć polecenia

A. tracert

B. ping

C. arp

D. netstat

Wybór odpowiedzi innych niż 'netstat' wskazuje na brak zrozumienia funkcji i zastosowania poszczególnych poleceń w administracji systemami operacyjnymi. Polecenie 'arp' służy do wyświetlania lub modyfikacji tablicy ARP, co jest użyteczne w kontekście identyfikacji adresów MAC powiązanych z adresami IP, ale nie dostarcza informacji o bieżących połączeniach sieciowych ani otwartych portach. Z kolei 'ping' jest narzędziem do diagnozowania dostępności hosta w sieci, mierząc czas odpowiedzi, ale nie pokazuje szczegółów dotyczących aktywnych połączeń ani portów. 'tracert' natomiast umożliwia analizę trasy pakietów do docelowego hosta, co jest przydatne w badaniu opóźnień w sieci, ale również nie dostarcza informacji o bieżących połączeniach. Te polecenia mają swoje zastosowania w diagnozowaniu problemów sieciowych, jednak nie są odpowiednie do monitorowania aktywnych połączeń i portów na komputerze. Typowym błędem jest mylenie diagnostyki połączeń z innymi aspektami zarządzania siecią, co może prowadzić do niewłaściwego doboru narzędzi w analizie problemów sieciowych.

Pytanie 27

GRUB, LILO, NTLDR to

A. oprogramowanie dla dysku twardego

B. programy do aktualizacji BIOS-u

C. odmiany głównego interfejsu sieciowego

D. programy rozruchowe

GRUB, LILO i NTLDR to programy rozruchowe, które pełnią kluczową rolę w procesie uruchamiania systemu operacyjnego. GRUB (Grand Unified Bootloader) jest powszechnie używany w systemach Linux i pozwala na wybór spośród wielu zainstalowanych systemów operacyjnych. Jego elastyczność i możliwość konfiguracji sprawiają, że jest preferowany w środowiskach wielosystemowych. LILO (Linux Loader) był jednym z pierwszych bootloaderów dla Linuxa, jednak ze względu na swoje ograniczenia, takie jak brak interfejsu graficznego i trudności z konfiguracją, został w dużej mierze zastąpiony przez GRUB. NTLDR (NT Loader) to program rozruchowy używany w systemach operacyjnych Windows NT, który umożliwia załadowanie odpowiedniego systemu operacyjnego z partycji. Dobrą praktyką w administracji systemami jest stosowanie programów rozruchowych, które pozwalają na łatwe zarządzanie różnymi wersjami systemów operacyjnych i zapewniają wsparcie dla różnych formatów systemów plików. Zrozumienie funkcji tych programów jest istotne dla efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową oraz procesem uruchamiania systemu.

Pytanie 28

Jakie środowisko graficzne zaprojektowane dla systemu Linux ma najniższe wymagania dotyczące pamięci RAM?

A. GNOME

B. UNITY

C. AERO

D. XFCE

XFCE jest jednym z najlżejszych środowisk graficznych dostępnych dla systemu Linux, co czyni go idealnym wyborem dla użytkowników z ograniczonymi zasobami sprzętowymi. Jego projekt oparty jest na zasadzie minimalizmu, co pozwala na oszczędne wykorzystanie pamięci RAM i mocy obliczeniowej. Przykładowo, XFCE potrafi działać płynnie na starszych komputerach, które mają zaledwie 512 MB lub 1 GB RAM, co nie jest możliwe w przypadku bardziej wymagających środowisk, takich jak GNOME czy Unity. Dzięki elastycznym opcjom konfiguracyjnym, użytkownicy mogą dostosować XFCE do swoich potrzeb, co sprawia, że jest to również środowisko przyjazne dla tych, którzy preferują personalizację. W branży IT dobrym standardem jest stosowanie lekkich środowisk graficznych na maszynach wirtualnych oraz w zastosowaniach serwerowych, gdzie zasoby są ograniczone. Dlatego XFCE jest często zalecane w takich scenariuszach, co podkreśla jego praktyczną użyteczność oraz znaczenie w kontekście optymalizacji zasobów.

Pytanie 29

Który z elementów oznaczonych numerami od 1 do 4, ukazanych na schemacie blokowym frame grabbera oraz opisanych w fragmencie dokumentacji technicznej, jest odpowiedzialny za wymianę danych z innymi urządzeniami przetwarzającymi obraz wideo, unikając zbędnego obciążenia magistrali PCI?

A. 3

B. 1

C. 2

D. 4

Odpowiedź 4 jest prawidłowa, ponieważ element oznaczony numerem 4 na schemacie blokowym pełni rolę VMChannel, który umożliwia bezpośrednią wymianę danych z innymi urządzeniami przetwarzającymi obraz wideo bez obciążania magistrali PCI. VMChannel jako dedykowany interfejs zapewnia szybki transfer danych, osiągając prędkości do 132 MB/s, co jest niezwykle korzystne w aplikacjach wymagających dużej przepustowości i niskich opóźnień. W praktyce takie rozwiązanie pozwala na efektywne przetwarzanie danych w czasie rzeczywistym, co jest kluczowe w zastosowaniach przemysłowych, takich jak systemy wizyjne w automatyce czy monitoring wizyjny. Zastosowanie VMChannel wpisuje się w standardy projektowania systemów wbudowanych, gdzie minimalizacja obciążenia głównych magistrali systemowych jest istotnym aspektem. Transfer danych przez VMChannel odbywa się poza magistralą PCI, co pozwala na równoległe wykonywanie innych operacji przez procesor, zwiększając ogólną wydajność systemu. Tego typu rozwiązania są zgodne z dobrymi praktykami optymalizacji przepływu danych w zaawansowanych systemach wizyjnych.

Pytanie 30

W przedsiębiorstwie trzeba było zreperować 5 komputerów i serwer. Czas potrzebny na naprawę każdego z komputerów wyniósł 1,5 godziny, a serwera 2,5 godziny. Stawka za usługę to 100,00 zł za roboczogodzinę, a do tego doliczany jest podatek VAT w wysokości 23%. Jaka kwota brutto będzie należna za tę usługę?

A. 2046,00 zł

B. 2460,00 zł

C. 1023,00 zł

D. 1230,00 zł

Aby obliczyć całkowitą należność za usługę naprawy komputerów i serwera, należy najpierw ustalić całkowity czas pracy. Czas naprawy 5 komputerów wynosi 5 * 1,5 godziny = 7,5 godziny. Czas naprawy serwera wynosi 2,5 godziny. Łączny czas naprawy to 7,5 + 2,5 = 10 godzin. Stawka za roboczogodzinę wynosi 100,00 zł, więc koszt przed opodatkowaniem wynosi 10 * 100,00 zł = 1000,00 zł. Następnie obliczamy podatek VAT, który wynosi 23% z kwoty 1000,00 zł, co daje 230,00 zł. Całkowity koszt brutto to 1000,00 zł + 230,00 zł = 1230,00 zł. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie wyceny usług, gdzie zarówno czas pracy, jak i odpowiednie stawki muszą być uwzględnione w fakturowaniu. Prawidłowe obliczenia i znajomość przepisów podatkowych są kluczowe dla prawidłowego prowadzenia działalności.

Pytanie 31

Funkcja System Image Recovery dostępna w zaawansowanych opcjach uruchamiania systemu Windows 7 pozwala na

A. naprawę uszkodzonych plików rozruchowych

B. naprawę działania systemu przy użyciu punktów przywracania

C. uruchomienie systemu w trybie diagnostycznym

D. przywrócenie działania systemu z jego kopii zapasowej

Niektóre z proponowanych odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak nie odpowiadają one faktycznemu działaniu narzędzia System Image Recovery. Naprawa uszkodzonych plików startowych, choć istotna, nie jest funkcją tego narzędzia. W przypadku problemów z plikami startowymi, system Windows 7 oferuje inne opcje, takie jak Naprawa przy uruchamianiu, które są bardziej odpowiednie do tego celu. Ponadto, sugerowanie, że System Image Recovery naprawia działanie systemu poprzez wykorzystanie punktów przywracania, wprowadza w błąd, ponieważ punkty przywracania są zarządzane przez inne komponenty systemu, takie jak Ochrona systemu, a nie przez funkcję przywracania obrazu systemu. Użytkownicy mogą myśleć, że te dwa procesy są ze sobą powiązane, lecz w rzeczywistości pełny obraz systemu to coś zupełnie innego niż przywracanie z punktu. Również uruchamianie systemu w specjalnym trybie rozwiązywania problemów nie jest zadaniem tego narzędzia; tryb awaryjny to odrębna funkcjonalność, która pozwala na uruchomienie systemu z minimalnym zestawem sterowników i usług. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem i uniknięcia pomyłek w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 32

Jeżeli użytkownik zaznaczy opcję wskazaną za pomocą strzałki, będzie miał możliwość instalacji aktualizacji

A. związane ze sterownikami lub nowym oprogramowaniem od Microsoftu

B. eliminujące krytyczną usterkę, niezwiązaną z bezpieczeństwem

C. prowadzące do uaktualnienia Windows 8.1 do wersji Windows 10

D. dotyczące krytycznych luk w zabezpieczeniach

Podczas aktualizacji systemu Windows istotne jest zrozumienie rodzaju aktualizacji, które użytkownik może zainstalować. Aktualizacja uaktualniająca Windows 8.1 do Windows 10 jest procesem migracji do nowszej wersji systemu operacyjnego, nie jest dostępna jako opcjonalna aktualizacja. Tego typu aktualizacje wymagają zazwyczaj osobnej procedury instalacyjnej, ponieważ wiążą się z poważnymi zmianami w strukturze systemu. Usunięcie usterki krytycznej niezwiązanej z zabezpieczeniami może odnosić się do napraw błędów, które nie stanowią zagrożenia bezpieczeństwa, ale mogą wpływać na wydajność lub stabilność. Jednakże, tego typu poprawki są zazwyczaj traktowane jako ważne aktualizacje, nie opcjonalne. Aktualizacje dotyczące luk w zabezpieczeniach o priorytecie krytycznym są kluczowe dla ochrony danych i systemu przed atakami, dlatego są klasyfikowane jako aktualizacje krytyczne, a nie opcjonalne. Często wymagają szybkiej instalacji, aby zminimalizować ryzyko zagrożeń. Użytkownicy mogą mylnie zrozumieć te typy aktualizacji, jeśli nie są świadomi ich znaczenia. Opieranie się na opcjonalnych aktualizacjach jedynie dla funkcji, które nie wpływają bezpośrednio na bezpieczeństwo, pozwala na racjonalne zarządzanie aktualizacjami i uniknięcie przeciążenia systemu poważnymi, nieprzewidzianymi zmianami podczas mniej krytycznych aktualizacji, co jest kluczowe dla ciągłości działania systemów w firmach.

Pytanie 33

Adres fizyczny karty sieciowej AC-72-89-17-6E-B2 zapisany jest w formacie

A. oktalnej

B. binarnej

C. szesnastkowej

D. dziesiętnej

Zrozumienie formatu adresów jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych, jednakże wybór innych systemów liczbowych do reprezentacji adresu MAC, takich jak binarny, oktalny czy dziesiętny, jest mylący. System binarny używa tylko dwóch cyfr (0 i 1), co sprawia, że zapis adresu MAC w formacie binarnym byłby niepraktyczny. Taki zapis wymagałby 48 cyfr, co znacząco utrudniałoby odczyt i interpretację adresu przez ludzi, mimo że urządzenia mogą go zrozumieć. Z kolei system oktalny, oparty na liczbach od 0 do 7, nie odpowiada strukturze adresu MAC, który jest ściśle powiązany z systemem szesnastkowym, w którym każdy bajt reprezentowany jest przez dwie cyfry szesnastkowe. Przechodząc do systemu dziesiętnego, gdzie używamy cyfr od 0 do 9, pojawia się kolejny dylemat, ponieważ taki zapis nie tylko byłby złożony, ale również niemożliwy do użycia praktycznego, ponieważ adresy MAC nie mogą być bezpośrednio reprezentowane jako liczby dziesiętne w ich standardowej formie. W praktyce, zamiast konwertować adresy MAC na inne formaty, specjaliści skupiają się na ich zastosowaniu w sieciach lokalnych, co wymaga dobrej znajomości konwencji zapisu szesnastkowego. Zrozumienie tych różnic i ich praktycznych implikacji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i konfiguracji sieci komputerowych.

Pytanie 34

Jaką nazwę powinien mieć identyfikator, aby urządzenia w sieci mogły działać w danej sieci bezprzewodowej?

A. MAC

B. URL

C. IP

D. SSID

SSID (Service Set Identifier) to unikalna nazwa, która identyfikuje sieć bezprzewodową, umożliwiając urządzeniom w jej zasięgu połączenie z tą siecią. W praktyce, SSID jest kluczowym elementem podczas konfiguracji routerów i punktów dostępowych, ponieważ pozwala użytkownikom na łatwe rozróżnienie różnych sieci dostępnych w danym obszarze. Na przykład, gdy użytkownik przeszukuje dostępne sieci Wi-Fi na swoim urządzeniu, widzi listę SSID-ów, co upraszcza wybór właściwej sieci do połączenia. Dobrym standardem jest nadawanie SSID-om nazw, które są łatwe do zapamiętania, ale nie ujawniają zbyt wielu informacji o lokalizacji czy zastosowaniu sieci, aby uniknąć nieautoryzowanego dostępu. Warto również pamiętać, że SSID może mieć do 32 znaków i nie powinien zawierać spacji. Dobrą praktyką jest również ukrywanie SSID sieci, co zwiększa bezpieczeństwo, chociaż może to również utrudnić dostęp do sieci dla nowych użytkowników.

Pytanie 35

Który z poniższych programów nie jest wykorzystywany do zdalnego administrowania komputerami w sieci?

A. Rdesktop

B. Team Viewer

C. Virtualbox

D. UltraVNC

VirtualBox to oprogramowanie służące do wirtualizacji, które pozwala na uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym fizycznym komputerze. W odróżnieniu od programów do zdalnego zarządzania, takich jak TeamViewer, UltraVNC czy Rdesktop, które umożliwiają zdalny dostęp do już działających systemów, VirtualBox tworzy wirtualne maszyny. W praktyce oznacza to, że użytkownik może testować różne systemy operacyjne lub oprogramowanie w zamkniętym środowisku, co jest szczególnie przydatne w programowaniu, testowaniu oprogramowania, a także w edukacji, gdzie studenci mogą eksperymentować bez wpływu na główny system. Wirtualizacja staje się kluczowym elementem w infrastrukturze IT, pozwalając na efektywne wykorzystanie zasobów sprzętowych, zgodnie z zasadami zarządzania zasobami w środowiskach chmurowych. Warto zaznaczyć, że standardy takie jak ISO/IEC 27001 kładą nacisk na bezpieczeństwo i zarządzanie danymi, co w kontekście wirtualizacji również ma swoje znaczenie.

Pytanie 36

Do stworzenia projektu sieci komputerowej dla obiektu szkolnego najlepiej użyć edytora grafiki wektorowej, którym jest oprogramowanie

A. MS Excel

B. Adobe Photoshop

C. MS Publisher

D. AutoCad

AutoCAD jest zaawansowanym narzędziem do projektowania i rysowania, które jest powszechnie wykorzystywane w branży architektonicznej oraz inżynieryjnej. To oprogramowanie pozwala na tworzenie precyzyjnych rysunków technicznych i schematów, co czyni je idealnym narzędziem do projektowania sieci komputerowych w budynkach, takich jak szkoły. Dzięki możliwości pracy w przestrzeni 2D oraz 3D, AutoCAD umożliwia projektantom dokładne odwzorowanie układu pomieszczeń, rozmieszczenia urządzeń sieciowych oraz sprawne planowanie tras kablowych. Dodatkowo, AutoCAD wspiera różne standardy branżowe, co pozwala na efektywną współpracę z innymi systemami i projektami. Przykładowo, w projekcie sieci szkolnej można wykorzystać AutoCAD do wizualizacji lokalizacji punktów dostępu Wi-Fi oraz switchy, co ułatwia późniejsze instalacje oraz konserwację sieci. Warto również zaznaczyć, że umiejętność posługiwania się AutoCAD-em jest często wymagana przez pracodawców w branży inżynieryjnej i budowlanej.

Pytanie 37

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są mocno zabrudzone. Jakie środki należy zastosować, aby je oczyścić bez ryzyka uszkodzenia?

A. suche chusteczki oraz patyczki do czyszczenia

B. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku

C. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący

D. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą

Czyszczenie obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej wymaga szczególnej ostrożności i zastosowania odpowiednich materiałów. Użycie suchej chusteczki i patyczków do czyszczenia może prowadzić do zarysowania delikatnych powierzchni, co jest szczególnie problematyczne w przypadku ekranów, które są podatne na uszkodzenia. Chusteczki suche nie mają zdolności do efektywnego usuwania zabrudzeń, co może prowadzić do ich rozprzestrzenienia lub wnikania w szczeliny. Ponadto, stosowanie ściereczki nasączonej IPA i środka smarującego jest niewłaściwe, ponieważ alkohol izopropylowy, choć skuteczny w czyszczeniu niektórych powierzchni, może uszkodzić wiele materiałów stosowanych w obudowach elektronicznych oraz może wpływać na wykończenie plastiku. Środek smarujący wprowadza dodatkowy problem, gdyż może zanieczyścić powierzchnię i przyciągnąć kurz. Użycie mokrej chusteczki i sprężonego powietrza z rurką również nie jest zalecane, ponieważ może to prowadzić do wnikania wilgoci do wnętrza urządzenia, co może spowodować uszkodzenia elektroniczne. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór metod czyszczenia powinien opierać się na właściwościach materiałów, z jakich wykonane są poszczególne elementy, a także na ich specyfice użytkowania w kontekście danej branży.

Pytanie 38

Zainstalowanie w komputerze wskazanej karty pozwoli na

A. zwiększenie przepustowości magistrali komunikacyjnej w komputerze

B. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, na przykład skanera lub plotera

C. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

D. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN przy użyciu interfejsu BNC

Odpowiedź dotycząca rejestracji przetwarzania oraz odtwarzania obrazu telewizyjnego jest prawidłowa ponieważ karta przedstawiona na zdjęciu to karta telewizyjna często używana do odbioru sygnału telewizyjnego w komputerze. Tego typu karty pozwalają na dekodowanie analogowego sygnału telewizyjnego na cyfrowy format przetwarzany w komputerze co umożliwia oglądanie telewizji na ekranie monitora oraz nagrywanie programów TV. Karty takie obsługują różne standardy sygnału analogowego jak NTSC PAL i SECAM co umożliwia ich szerokie zastosowanie w różnych regionach świata. Montaż takiej karty w komputerze jest szczególnie przydatny w systemach do monitoringu wideo gdzie może służyć jako element do rejestracji obrazu z kamer przemysłowych. Dodatkowo karty te często oferują funkcje takie jak timeshifting pozwalające na zatrzymanie i przewijanie na żywo oglądanego programu. Stosowanie kart telewizyjnych w komputerach stacjonarnych jest praktyką umożliwiającą integrację wielu funkcji multimedialnych w jednym urządzeniu co jest wygodne dla użytkowników domowych oraz profesjonalistów zajmujących się edycją wideo.

Pytanie 39

Jakie polecenie należy wydać, aby uzyskać listę plików spełniających dane kryteria?

 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 mama.xls
 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 tata.txt
 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 test2.jpg
 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 test.jpg

A. find *.jpg | *a*

B. grep *a* *.jpg

C. ls -l *a* *.jpg

D. dir *a*.jpg

Polecenie dir *a*.jpg nie jest poprawne w kontekście systemu operacyjnego Linux, ponieważ dir jest bardziej charakterystyczne dla środowisk Windows. O ile w niektórych dystrybucjach Linuxa można znaleźć polecenie dir, jego użycie jest mniej powszechne i nie zawsze dostępne bez dodatkowych pakietów. Zastosowanie w tym kontekście ls jest bardziej standardowe i szeroko stosowane w systemach Unixowych, oferując większą elastyczność i możliwości dzięki licznym opcjom i flagom. Polecenie find *.jpg | *a* wydaje się próbą zastosowania dwóch różnych narzędzi, ale jest błędnie sformułowane. Find służy do przeszukiwania hierarchii katalogów według określonych kryteriów, ale nie integruje się w ten sposób z operatorem | który służy do przekierowywania wyjścia z jednego polecenia do drugiego. Poprawne użycie find wymagałoby zastosowania opcji -name *.jpg do filtrowania plików według nazwy. Częsty błąd polega na próbie użycia narzędzi Unixowych bez pełnego zrozumienia ich sposobu działania co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Na koniec grep *a* *.jpg jest nieprawidłowe ponieważ grep jest narzędziem do przeszukiwania tekstu w plikach. Użycie go w ten sposób jest błędne, gdyż polecenie próbowałoby znaleźć wzorzec *a* wewnątrz plików jpg które są zazwyczaj binarne, co skutkuje błędnym zrozumieniem jego zastosowania. Dobre praktyki zakładają stosowanie narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem, dlatego ważne jest aby zrozumieć mechanizmy działania poszczególnych komend systemowych.

Pytanie 40

Która z warstw modelu ISO/OSI ma związek z protokołem IP?

A. Warstwa fizyczna

B. Warstwa transportowa

C. Warstwa sieciowa

D. Warstwa łączy danych

Warstwa sieciowa w modelu ISO/OSI to dość istotny element, bo odpowiada za przesyłanie danych między różnymi sieciami. Ba, to właśnie tu działa protokół IP, który jest mega ważny w komunikacji w Internecie. Dzięki niemu każde urządzenie ma swój unikalny adres IP, co pozwala na prawidłowe kierowanie ruchu sieciowego. Przykładowo, jak wysyłasz e-maila, to protokół IP dzieli wiadomość na małe pakiety i prowadzi je przez różne węzły, aż dotrą do celu, czyli serwera pocztowego odbiorcy. No i warto dodać, że standardy jak RFC 791 dokładnie opisują, jak ten protokół działa, co czyni go kluczowym w sieciach. Zrozumienie tej warstwy oraz roli IP to podstawa, zwłaszcza jeśli ktoś chce pracować w IT i zajmować się projektowaniem sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej