Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 23:21
Data zakończenia: 17 maja 2025 23:36

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kiedy należy wykonać zabieg nawożenia pogłównego w rabacie bylinowej?

A. W drugim roku po zasadzeniu roślin na rabacie

B. Po usunięciu rabaty

C. Zaraz po zasadzeniu roślin na rabacie

D. Przed zasadzeniem roślin na rabacie

Zabieg nawożenia pogłównego rabaty bylinowej powinien być przeprowadzany w drugim roku po posadzeniu roślin, ponieważ to właśnie wtedy rośliny zaczynają efektywnie wykorzystywać składniki odżywcze z gleby i rozwijają swoje systemy korzeniowe. Podczas pierwszego roku rośliny koncentrują się na aklimatyzacji w nowym środowisku, co oznacza, że nawożenie w tym czasie może być mniej efektywne. W drugim roku natomiast, rośliny są już dobrze zakorzenione, a nawóz pomoże im w pełni wykorzystać swój potencjał wzrostu i rozwoju. Przykładowo, nawożenie azotowe w tym okresie może stymulować bujniejsze kwitnienie, co jest kluczowe dla estetyki rabaty. Dobre praktyki branżowe sugerują stosowanie nawozów o kontrolowanym uwalnianiu, aby dostarczyć składników odżywczych w sposób zrównoważony przez dłuższy czas. Warto również obserwować potrzeby roślin i dostosować nawożenie do ich specyficznych wymagań, co zwiększa efektywność zabiegów pielęgnacyjnych.

Pytanie 2

Aby stworzyć kompozycję roślinną w stylu "paralel", należy dobrać naczynie

A. okrągłe, kielichowato rozszerzające się

B. owalne, szersze u podstawy

C. wysokie, zwężające się ku dołowi

D. płytkie okrągłe lub prostokątne

Wybór naczynia do kompozycji roślinnej w stylu 'paralel' jest kluczowy dla uzyskania zamierzonego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego. Wybierając owalne naczynie o szerokiej podstawie, można napotkać problemy związane z niestabilnością roślin. Koncepcja owalności, mimo że może wydawać się atrakcyjna wizualnie, w praktyce utrudnia zachowanie równowagi w ustawieniu roślin w linii równoległej, co jest fundamentalne dla stylu 'paralel'. Przykładem błędnego myślenia jest założenie, że szerokie dno sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni; owalne naczynia mogą zapobiegać właściwej cyrkulacji powietrza oraz ograniczać miejsce na wzrost. Wysokie naczynia zwężające się u dołu również są nieodpowiednie, ponieważ ich kształt sprawia, że utrudniają dostęp do roślin, co negatywnie wpływa na ich pielęgnację. Wysokość naczynia może powodować, że rośliny umieszczone w dolnej części nie będą miały wystarczającego dostępu do światła, co jest kluczowym elementem dla ich zdrowego wzrostu. Naczynia okrągłe, ale kielichowato rozszerzające się, również nie są zalecane, ponieważ ich kształt może wprowadzać zamieszanie w układzie roślin, co prowadzi do utraty harmonii. Kluczowym błędem jest także pomijanie, że geometria naczynia powinna wspierać ideę równoległych linii, a nie ją zakłócać. Przy wyborze naczynia warto kierować się zasadą, że jego kształt powinien harmonizować z ustawieniem i rozwojem roślin, co w końcowym efekcie przekłada się na estetykę i funkcjonalność kompozycji.

Pytanie 3

Rozsądnym sposobem na szybkie uzyskanie zwartego, gęstego, lecz niezbyt szerokiego żywopłotu jest sadzenie roślin

A. w 1 rzędzie, w minimalnym rozstawie

B. w 2 rzędach, w układzie przeciwległym

C. w 2 rzędach, w układzie naprzemiennym

D. w układzie wielorzędowym, naprzemiennym

Sadzenie roślin w układzie wielorzędowym, naprzemianległym nie jest najlepszym rozwiązaniem dla uzyskania zwartego i gęstego żywopłotu. Taki sposób sadzenia może prowadzić do nadmiernego zagęszczenia roślin w poszczególnych rzędach, co skutkuje ograniczeniem dostępu światła do dolnych partii roślin. W efekcie, dolne partie mogą obumierać, co negatywnie wpływa na estetykę i funkcjonalność żywopłotu. Podobnie, układ naprzeciwległy w 2 rzędach może również prowadzić do problemów z rozrostem roślin, ponieważ rośliny sadzone blisko siebie mogą rywalizować o zasoby, takie jak woda i składniki odżywcze. Z kolei sadzenie w 1 rzędzie, w minimalnej rozstawie, również jest błędnym podejściem, gdyż ogranicza ono możliwości tworzenia efektownego i gęstego żywopłotu. Przy takiej koncepcji rośliny mogą nie osiągnąć pełnego potencjału, co skutkuje słabym wzrostem i niewłaściwym kształtem. Ludzie często popełniają błąd, zakładając, że im większa gęstość sadzenia, tym bardziej efektowny będzie żywopłot. W rzeczywistości, odpowiednio dobrana odległość między roślinami jest kluczowa dla ich zdrowia oraz rozwoju. Zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, należy kierować się zasadami optymalnego rozmieszczenia roślin, aby zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu.

Pytanie 4

Wykonywanie analiz funkcjonalno-przestrzennych ma na celu

A. przygotowanie zaleceń dotyczących pielęgnacji dla istniejącego drzewostanu

B. zapewnienie rozwiązań programowych i przestrzennych dla określonego obszaru

C. ocenę warunków siedliskowych dla roślin

D. zgromadzenie informacji niezbędnych do oceny stanu zdrowotnego drzewostanu

Przeprowadzanie analiz funkcjonalno-przestrzennych jest kluczowym elementem planowania i zarządzania przestrzenią, szczególnie w kontekście rozwoju terenów. Celem tych analiz jest opracowanie rozwiązań, które uwzględniają zarówno aspekty ekologiczne, jak i społeczne otoczenia. Przykładem może być projektowanie infrastruktury miejskiej, gdzie uwzględnia się nie tylko funkcjonalność budynków, ale też ich wpływ na lokalną faunę i florę. W standardach branżowych, takich jak ISO 14001 dotyczących zarządzania środowiskiem, podkreśla się konieczność zintegrowanego podejścia do analizy funkcjonalno-przestrzennej, co pozwala na zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko. Wiedza z zakresu GIS (Geographic Information Systems) jest również nieoceniona w tym procesie, umożliwiając wizualizację danych przestrzennych i ich analizę, co wspiera podejmowanie świadomych decyzji. W praktyce, wdrożenie takich rozwiązań sprzyja tworzeniu zrównoważonego rozwoju, co jest zgodne z aktualnymi trendami i wymaganiami prawnymi w zakresie ochrony środowiska.

Pytanie 5

Ogród, w skład którego wchodzą sale wykładowe i ekspozycyjne, laboratoria, biblioteka, muzeum botaniczne, palmiarnia, zielnik oraz poletko doświadczalne, to rodzaj ogrodu

A. naturalny

B. etnograficzny

C. botaniczny

D. zoologiczny

Ogród botaniczny to miejsce, które jest zaprojektowane w celu prezentacji różnorodnych gatunków roślin, a także prowadzenia badań naukowych i edukacji. Wymienione w pytaniu elementy, takie jak sale wykładowe, pracownie naukowe, biblioteka, muzeum botaniczne, palmiarnia, zielnik i poletko doświadczalne, są typowe dla ogrodu botanicznego. Te miejsca służą nie tylko do zbierania i hodowania roślin, ale również do prowadzenia badań nad ich właściwościami i zastosowaniem w różnych dziedzinach, takich jak medycyna, ogrodnictwo czy ekologia. Na przykład, w zielniku znajdują się rośliny, które są wykorzystywane do badań nad ich właściwościami leczniczymi, a poletko doświadczalne służy do praktycznego testowania różnych technik uprawy. Ogród botaniczny pełni także ważną rolę w edukacji ekologicznej, umożliwiając odwiedzającym naukę o różnorodności biologicznej oraz o potrzebach ochrony środowiska. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, ogrody botaniczne są również zaangażowane w programy ochrony zagrożonych gatunków oraz w badania nad zmianami klimatycznymi, co zwiększa ich znaczenie w kontekście globalnych wyzwań ekologicznych.

Pytanie 6

Co to jest mulczowanie?

A. ściółkowanie powierzchni gleby

B. metoda zakładania trawników

C. metoda rozmnażania roślin

D. zabieg ochrony roślin

Odpowiedzi sugerujące, że mulczowanie odnosi się do sposobu zakładania trawników, rozmnażania roślin czy zabiegów ochrony roślin, opierają się na nieporozumieniu dotyczącym funkcji i celu tego zabiegu. Zakładanie trawnika to proces, który obejmuje przygotowanie gleby, dobór odpowiednich nasion oraz ich wysiew. W przeciwieństwie do mulczowania, które skupia się na ochronie istniejącej gleby, zakładanie trawnika koncentruje się na kreacji nowego ekosystemu w terenie. Rozmnażanie roślin dotyczy procesów biotechnologicznych, takich jak siew, ukorzenianie sadzonek czy podział roślin, które mają na celu zwiększenie liczby roślin. Mulczowanie nie jest procesem rozmnażalnym, lecz ochronnym. Z kolei zabiegi ochrony roślin dotyczą stosowania chemicznych lub biologicznych metod w celu ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami. Chociaż mulcz może pośrednio wpłynąć na zdrowie roślin poprzez poprawę jakości gleby, nie jest to jego główna funkcja. Warto zwrócić uwagę, że często myli się pojęcia związane z uprawą i pielęgnacją roślin, co prowadzi do błędnych wniosków. Mulczowanie to kluczowy element zarządzania gleby, który zasługuje na zrozumienie w kontekście całościowej agrotechniki.

Pytanie 7

Która kategoria roślin zawsze wymaga przesadzania z bryłą korzeniową?

A. Róże rabatowe.

B. Róże pienne.

C. Krzewy iglaste.

D. Drzewa owocowe.

Krzewy iglaste, takie jak tuje, cyprysiki czy sosny, zawsze wymagają sadzenia z bryłą korzeniową, co wynika z ich specyficznych potrzeb dotyczących ochrony korzeni. Bryła korzeniowa, składająca się z ziemi wokół korzeni, pozwala na minimalizację stresu transplantacyjnego, co jest kluczowe dla dalszego prawidłowego wzrostu rośliny. Proces sadzenia z bryłą korzeniową zapewnia, że system korzeniowy nie ulega uszkodzeniu, co może prowadzić do obniżonej odporności na choroby oraz problemy z adaptacją do nowego środowiska. Ponadto, w standardach branżowych, takich jak te określone przez Europejskie Stowarzyszenie Szkółkarzy, zaleca się stosowanie bryły korzeniowej przy sadzeniu roślin iglastych, aby zwiększyć ich przeżywalność i zdrowie. Przykładowo, podczas sadzenia tuj na terenie ogrodu, zawsze należy zachować bryłę korzeniową, co umożliwia łatwiejszą adaptację rośliny i lepszy rozwój w nowym miejscu. Dbanie o korzenie roślin ma istotne znaczenie w kontekście długoterminowego utrzymania zdrowego ogrodu.

Pytanie 8

Dodanie piasku do gleby

A. podwyższa przepuszczalność

B. stabilizuje strukturę gruzełkowatą

C. redukuje porowatość

D. ulepsza żyzność

Dodanie piasku do gleby ma kluczowe znaczenie dla poprawy jej przepuszczalności. Piasek, jako materiał o dużych cząstkach, tworzy większe przestrzenie między nimi, co ułatwia przepływ wody oraz powietrza. W praktyce oznacza to, że gleba staje się bardziej zdolna do odprowadzania nadmiaru wody, co jest szczególnie ważne w przypadku roślin, które nie tolerują nadmiaru wilgoci w korzeniach. Przepuszczalność gleby ma także wpływ na rozwój systemu korzeniowego roślin, ponieważ korzenie mogą swobodniej się rozwijać w dobrze napowietrzonym podłożu. Warto również zauważyć, że dodanie piasku jest szczególnie korzystne w przypadku gleb gliniastych, które mają tendencję do zbijania się i utrudniania przepływu wody. Stosowanie piasku jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie oraz rolnictwie, gdzie dąży się do optymalizacji warunków wzrostu roślin. Regularne badanie struktury gleby oraz dostosowywanie jej składu zgodnie z potrzebami upraw jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości plonów.

Pytanie 9

Jakie owoce roślin mogą być pożywieniem dla ptaków?

A. Wierzby purpurowej (Salix purpured), pięciornika krzewiastego (PotentillaJruticosa)

B. Krzewuszki ozdobnej (Weigelaflorida), żylistka szorstkiego (Deutńa scabra)

C. Lilaka pospolitego (Syringa vulgaris), tawuły japońskiej (Spiraeajaponica)

D. Derenia białego (Cornus alba), berberysa Thunberga (Berberis thunbergii)

Wybór innych roślin jako potencjalnych źródeł pokarmu dla ptaków niestety wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące bioróżnorodności oraz ekologicznych ról poszczególnych gatunków roślin. Wierzba purpurowa i pięciornik krzewiasty nie są znane z produkcji owoców, które byłyby pożądane przez ptaki. Wierzby, chociaż mogą dostarczać pokarm w postaci pyłku i liści, nie produkują owoców w tradycyjnym sensie. Pięciornik, z kolei, kwitnie i wytwarza nasiona, ale te nie stanowią głównego źródła pożywienia dla ptaków. Lilak pospolity i tawuła japońska również nie dostarczają owoców, które byłyby chętnie konsumowane przez ptaki. W przypadku krzewuszki ozdobnej oraz żylistka szorstkiego, chociaż mogą być atrakcyjne wizualnie, nie są one znane z produkcji owoców, które miałyby znaczenie pokarmowe dla ptaków. Często mylenie właściwego rodzaju roślin z ich funkcjami w ekosystemie prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, jakie rośliny rzeczywiście wspierają lokalną faunę, co można osiągnąć przez badanie ich właściwości i ekosystemowych ról. W praktyce, aby stworzyć przyjazne dla ptaków środowisko, należy wybierać rośliny, które produkują owoce lub nasiona, chętnie zjadane przez ptaki, jak pokazano w dobrych praktykach ogrodniczych wspierających bioróżnorodność.

Pytanie 10

Jakie rośliny można polecić do obsadzenia niewielkich rond miejskich?

A. róże okrywowe (Rosa sp.)

B. różaneczniki (Rhododendron sp.)

C. magnolie (Magnolia sp.)

D. laurowiśnie (Prunus laurocerasus)

Róże okrywowe (Rosa sp.) to doskonały wybór do obsadzenia małych rond wielkomiejskich ze względu na ich estetykę, łatwość w pielęgnacji oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach środowiskowych. Róże te charakteryzują się niskim wzrostem i rozłożystym pokrojem, co sprawia, że idealnie nadają się do tworzenia niskich żywopłotów oraz efektywnych kompozycji na rabatach. Ponadto, róże okrywowe są odporne na choroby i szkodniki, co znacząco zmniejsza potrzebę stosowania chemikaliów, wpisując się w trend zrównoważonego ogrodnictwa. Przykłady zastosowań obejmują obsadzanie obrzeży ścieżek, where their vibrant colors can enhance the visual appeal of urban spaces. Warto również wspomnieć o ich zdolności do kwitnienia przez długi okres, co przyciąga owady zapylające i wspiera bioróżnorodność w miastach. Róże okrywowe są zgodne z dobrymi praktykami projektowania krajobrazu, które promują użycie lokalnych i odpornych gatunków roślin, a ich pielęgnacja jest stosunkowo prosta, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla miejskich przestrzeni zielonych.

Pytanie 11

Jakie narzędzie najlepiej sprawdzi się w głębokim spulchnianiu gleby oraz usuwaniu kłączy perzu na planowanej rabacie?

A. Szpadel

B. Motyka trójzębna

C. Widły amerykańskie

D. Grabie

Grabie, mimo że są popularnym narzędziem w ogrodnictwie, nie są wystarczająco skuteczne do głębokiego spulchnienia gleby, ponieważ ich konstrukcja nie pozwala na dotarcie do głębszych warstw gleby, gdzie najczęściej zagnieżdżone są kłącza perzu. Grabie są bardziej przeznaczone do równego rozkładu materiałów organicznych na powierzchni lub do zbierania liści, co nie jest wystarczające w kontekście usuwania kłączy chwastów, które mogą głęboko wnikać w glebę. Szpadel, choć przydatny w wielu pracach ogrodniczych, ma bardziej ograniczoną funkcjonalność w kontekście spulchniania, ponieważ jego forma i rozmiar mogą utrudniać precyzyjne usuwanie kłączy, a także głębokie spulchnienie gleby. Motyka trójzębna, z drugiej strony, jest bardziej dostosowana do powierzchniowych prac, takich jak rozluźnianie gleby w miejscach, gdzie nie występują głębsze systemy korzeniowe. Każde z wymienionych narzędzi ma swoje zastosowanie, ale w kontekście usuwania perzu i głębokiego spulchnienia gleby, ich efektywność jest ograniczona. Podejmowanie niewłaściwych decyzji odnośnie do wyboru narzędzi może prowadzić do frustracji i nieosiągnięcia zamierzonych efektów w ogrodzie.

Pytanie 12

Korzystając z danych zawartych w tabeli określ wysokość kary za usunięcie bez zezwolenia sosny zwyczajnej o obwodzie 73 cm

Lp.	Rodzaje, gatunki i odmiany drzew	Stawki w zł za 1 cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm
1	Topola, olsza, klon jesionolistny, wierzba, czeremcha amerykańska, grochodrzew.	11,04
2	Kasztanowiec, morwa, jesion amerykański, czeremcha zwyczajna, świerk pospolity, sosna zwyczajna, daglezja, modrzew, brzoza brodawkowata i omszona.	30,01
3	Dąb, buk, grab, lipa, choina, głóg-forma drzewiasta, jarząb, jesion wyniosły, klon z wyjątkiem klonu jesionolistnego, gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik (wszystkie gatunki), platan klonolistny, wiąz, cyprysik.	73,00
4	Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik, bożodrzew.	275,40

A. 2190,73 zł

B. 6572,19 zł

C. 8762,92 zł

D. 4381,46 zł

Poprawna odpowiedź to 2190,73 zł, ponieważ jest to dokładnie obliczona kara za usunięcie sosny zwyczajnej o obwodzie 73 cm. Na podstawie danych z tabeli, stawka za 1 cm obwodu sosny wynosi 30,01 zł. Aby obliczyć wysokość kary, należy pomnożyć obwód pnia (73 cm) przez stawkę (30,01 zł), co daje 2190,73 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w kontekście ochrony środowiska oraz zgodności z przepisami dotyczącymi wycinki drzew. W wielu przypadkach, przed przystąpieniem do jakiejkolwiek działalności związanej z usunięciem drzew, należy uzyskać odpowiednie zezwolenia, zwłaszcza gdy chodzi o gatunki chronione. Dbanie o zrównoważony rozwój oraz ochronę zasobów naturalnych jest obowiązkiem każdego z nas, a znajomość stawek za usunięcie drzew stanowi ważny element świadomego podejmowania decyzji w tej dziedzinie.

Pytanie 13

Jaką metodę nawadniania powinno się wdrożyć w przypadku uprawy roślin w wielodoniczkach?

A. Bruzdową

B. Zalewową

C. Kroplową

D. Deszczownianą

Metody nawadniania, jak bruzdowa, kroplowa czy deszczowniana, chociaż bywają używane, nie są najlepsze w przypadku wielodoniczek. Nawadnianie bruzdowe, które polega na robieniu rowków, może prowadzić do tego, że woda nie rozchodzi się równomiernie, a to nie sprzyja dobremu wzrostowi roślin. W niektórych miejscach może być za dużo wody, a w innych za mało, co jest szczególnie złe dla małych sadzonek. Z kolei nawadnianie kroplowe, mimo że w dużych ogrodach działa, w małych doniczkach może być problematyczne, bo kroplowniki mogą się zapychać i ciężko kontrolować, ile wody się podaje. A jeśli chodzi o deszczownię, to ryzyko zbyt dużej wilgoci i chorób grzybowych, to może być prawdziwa katastrofa dla młodych roślin. W praktyce, złe podejście do nawadniania może prowadzić do dużych strat w uprawach, dlatego ważne, żeby wybierać metody odpowiednie do danego systemu i fazy wzrostu roślin.

Pytanie 14

Podczas wykonywania pomiarów w terenie pracownik doznał kontuzji nogi. Osoba ta skarży się na ból w nodze, a istnieje podejrzenie skręcenia stawu skokowego. Jaką pomoc przedmedyczną powinien otrzymać pracownik?

A. Unieruchomić nogę

B. Nałożyć na staw skokowy jałowy opatrunek

C. Podać poszkodowanemu lek przeciwbólowy

D. Powiadomić przełożonego o incydencie

Unieruchomienie nogi w przypadku urazu stawu skokowego jest kluczowym krokiem w procesie pierwszej pomocy. Celem unieruchomienia jest minimalizacja ruchu w stawie, co zapobiega dalszym uszkodzeniom oraz zmniejsza ból. Dobrą praktyką jest zastosowanie szyny lub bandaża elastycznego, które stabilizuje uszkodzoną kończynę. W sytuacji podejrzenia skręcenia, unieruchomienie powinno być wykonane w pozycji, która nie wywołuje dodatkowego bólu. Ważne jest również, aby nie próbować prostować lub przemieszczać uszkodzonego stawu, ponieważ może to prowadzić do poważniejszych kontuzji. Po unieruchomieniu, zaleca się uniesienie kończyny, co może pomóc w redukcji opuchlizny. Kolejnym krokiem jest zastosowanie zimnych okładów w celu zmniejszenia stanu zapalnego oraz bólu. Prawidłowe unieruchomienie powinno być wykonane jak najszybciej, ponieważ może mieć istotny wpływ na dalszy przebieg rehabilitacji oraz powrót do pełnej sprawności.

Pytanie 15

Saletry oraz saletrzaki powinny być używane do uzupełnienia braków w glebie

A. fosforu

B. azotu

C. wapnia

D. potasu

Saletry, takie jak saletra amonowa, oraz saletrzaki są podstawowymi nawozami azotowymi, stosowanymi w celu uzupełnienia w glebie niedoborów azotu. Azot jest kluczowym składnikiem dla wzrostu roślin, ponieważ stanowi istotną część aminokwasów oraz białek, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komórek roślinnych. Wzbogacenie gleby w azot poprawia rozwój korzeni, liści oraz owoców, co przekłada się na wyższe plony. Przykładowo, w uprawach zbóż oraz roślin strączkowych, odpowiednie nawożenie azotem prowadzi do lepszego wchłaniania składników pokarmowych oraz zwiększenia odporności na choroby. Zgodnie z zaleceniami agrotechnicznymi, stosowanie nawozów azotowych powinno być dostosowane do potrzeb konkretnej rośliny oraz warunków glebowych, co można określić poprzez przeprowadzenie analizy gleby. Dobre praktyki nawożenia podkreślają także znaczenie zrównoważonego stosowania nawozów, aby uniknąć strat azotu i jego nadmiaru, co może prowadzić do eutrofizacji wód gruntowych.

Pytanie 16

Cegła szamotowa służy do produkcji

A. nawierzchni parkingowych

B. okładzin elewacyjnych na ścianach

C. okładzin termicznych w kominkach

D. nawierzchni dla pieszych

Cegła szamotowa jest materiałem ogniotrwałym, doskonałym do zastosowań w wysokotemperaturowych warunkach, takich jak kominki czy piece. Jej struktura chemiczna, zawierająca dużą ilość tlenku glinu, sprawia, że jest w stanie wytrzymać ekstremalne temperatury, co czyni ją idealnym wyborem do okładzin termicznych w kominkach. Cegła szamotowa nie tylko charakteryzuje się wysoką odpornością na ogień, ale także na szoki termiczne, co jest istotne w kontekście użytkowania kominków, gdzie temperatury mogą gwałtownie się zmieniać. Dodatkowo, cegła ta wykazuje doskonałe właściwości izolacyjne, co pozwala na efektywne prowadzenie ciepła i utrzymanie wysokiej temperatury wewnątrz kominka. W praktyce, cegły szamotowe są często używane do budowy palenisk, wkładów kominkowych oraz pieców chlebowych, gdzie ich odporność na wysoką temperaturę jest kluczowa. Zgodnie z normami dotyczącymi materiałów budowlanych, stosowanie cegły szamotowej w takich zastosowaniach jest zalecane dla zapewnienia trwałości i efektywności energetycznej konstrukcji.

Pytanie 17

W uprawach gruntowych roślin dekoracyjnych, aby poprawić strukturę oraz podnieść pH gleby, wykorzystuje się zestaw nawozów

A. wapniowych

B. związków magnezu

C. związków potasu

D. związków fosforu

Odpowiedź o nawozach wapniowych jest jak najbardziej trafna. Te nawozy naprawdę mają dużą rolę w poprawie jakości gleby i pomagają w podwyższeniu pH. Wiesz, wapń to taki element, który neutralizuje te nieprzyjemne kwasowe warunki, zwłaszcza w glebach, które są zbyt zakwaszone. Dzięki temu rośliny, zwłaszcza te ozdobne, mogą lepiej rosnąć i rozwijać się. Do nawozów wapniowych możemy zaliczyć wapień, dolomit albo tlenek wapnia. Pamiętaj, że odpowiednie pH gleby ma ogromne znaczenie dla zdrowia roślin, bo to wpływa na dostępność składników odżywczych. Jeśli będziesz stosował nawozy wapniowe, to będzie super zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie. Regularne badanie pH gleby i dostosowywanie go do potrzeb roślin, to naprawdę kluczowe rzeczy. Dobrze zbilansowana gleba to nie tylko lepszy wzrost, ale też większa odporność roślin na różne choroby.

Pytanie 18

Do roślin cebulowych, które kwitną w ogrodach na początku wiosny, zalicza się

A. szachownica cesarska (Fritillaria impeńalis)

B. pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata)

C. szafran wiosenny (Crocus vernus)

D. mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)

Szafran wiosenny (Crocus vernus) jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych roślin cebulowych, które kwitną na wiosnę. Ta roślina należy do rodziny irysowatych, a jej kwiaty pojawiają się zazwyczaj w marcu lub na początku kwietnia, co czyni ją jedną z pierwszych zwiastunów wiosny. Szafran wiosenny charakteryzuje się dużymi, kolorowymi kwiatami, które mogą mieć odcienie fioletu, bieli, a nawet żółci. W ogrodzie szafran jest ceniony za łatwość w uprawie oraz zdolność do naturalizacji, co oznacza, że po posadzeniu rośnie i rozprzestrzenia się samodzielnie w odpowiednich warunkach. Ponadto, szafran wiosenny dobrze znosi różne typy gleb, choć preferuje gleby przepuszczalne i dobrze nasłonecznione. Dzięki tym cechom, roślina ta jest idealna do tworzenia kolorowych rabat wiosennych, a także do nasadzeń w trawnikach. W kontekście standardów ogrodniczych, szafran wiosenny jest często rekomendowany przez ekspertów jako doskonały wybór dla ogrodników amatorów i profesjonalistów, którzy chcą uzyskać wcześniejsze kwitnienie i estetyczne efekty w swoich ogrodach.

Pytanie 19

Rysunek przedstawia

A. rozdrabniacz.

B. kosiarkę.

C. ubijacz.

D. pilarkę.

Odpowiedź "ubijacz" jest poprawna, ponieważ rysunek przedstawia narzędzie charakteryzujące się płaskim elementem roboczym, które służy do ubijania materiałów sypkich, jak piasek, żwir czy gleba. Ubijacz jest niezbędnym narzędziem w pracach budowlanych i ogrodniczych, gdzie potrzeba jest zagęszczenia podłoża. Poprzez odpowiednie stosowanie ubijacza można osiągnąć stabilność i nośność gruntu, co jest kluczowe podczas układania fundamentów lub budowy ścieżek. Standardy branżowe wskazują, że stosowanie ubijaczy powinno odbywać się zgodnie z zasadami bezpieczeństwa, a także z uwzględnieniem lokalnych regulacji dotyczących zagęszczania gruntów. Dobrą praktyką jest również dobór odpowiedniej masy narzędzia oraz techniki ubijania, aby uniknąć uszkodzeń podłoża. Takie narzędzia są również wykorzystywane w budownictwie drogowym, gdzie zapewniają odpowiednią gęstość podłoża przed układaniem nawierzchni. Użycie ubijacza jest więc kluczowe dla jakości i trwałości wszelkich prac budowlanych.

Pytanie 20

Czas karencji preparatu ochrony roślin to

A. minimalny czas od ostatniego zabiegu do zbioru roślin.

B. minimalny czas pomiędzy następującymi zabiegami.

C. maksymalny czas od ostatniego wykonania zabiegu do zbioru roślin.

D. maksymalny okres pomiędzy kolejnymi zabiegami.

Wiele osób może mylnie interpretować okres karencji jako maksymalny czas pomiędzy kolejnymi zabiegami, co jest błędnym podejściem. To zrozumienie wynika często z nieprecyzyjnych definicji lub z nieznajomości terminów związanych z ochroną roślin. W rzeczywistości, maksymalny czas między zabiegami odnosi się do częstotliwości stosowania środków ochrony roślin, co jest innym zagadnieniem. Zastosowanie zbyt krótkiego okresu karencji może prowadzić do obecności szkodliwych pozostałości w plonach, co z kolei stwarza poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi oraz może skutkować konsekwencjami prawnymi dla producentów. Odpowiednie zarządzanie czasem między zabiegami i zbiorami jest kluczowe dla minimalizowania ryzyka kontaminacji. W praktyce, rolnicy powinni korzystać z informacji zawartych w etykietach środków ochrony roślin oraz konsultować się z fachowcami w celu ustalenia odpowiednich terminów. W ten sposób można uniknąć błędnych decyzji, które mogą prowadzić do strat finansowych, a także szkód dla środowiska. Prawidłowe zrozumienie okresu karencji i jego znaczenia w kontekście produkcji rolniczej jest kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa produktów rolnych.

Pytanie 21

Określ właściwości, jakimi powinna się odznaczać rozsadnik roślin jednorocznych przeznaczony do zadrzewiania kwietników dywanowych?

A. Krępa i wyrównana

B. Krępa i o różnorodnej wysokości

C. Wybujale rosnąca i rozkrzewiona

D. Wybujale rosnąca i wyrównana

Odpowiedź "krępa i wyrównana" jest poprawna, ponieważ zdrowa rozsada roślin jednorocznych powinna charakteryzować się zwartą budową, co sprzyja lepszemu ukorzenieniu się po posadzeniu. Krępa struktura oznacza, że rośliny mają silne, grube łodygi oraz gęste liście, co przekłada się na ich wytrzymałość i odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne. Wyrównanie natomiast jest kluczowe w kontekście estetyki kwietników dywanowych, gdzie symetria i jednorodność są bardzo pożądane. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można zauważyć podczas sadzenia, gdyż wyrównana rozsada zapewnia równomierny rozkład roślin, co z kolei wpływa na lepsze efekty wizualne. W doborze odpowiednich roślin do takiego nasadzenia, warto kierować się zasadami dobrych praktyk ogrodniczych, które zalecają wybór zdrowych, krępych sadzonek, aby zapewnić ich szybki wzrost i obfite kwitnienie, co w efekcie przyczyni się do atrakcyjności całej kompozycji ogrodowej.

Pytanie 22

Jakie rośliny należy wykorzystać do obsadzenia strefy wód płytkich w akwenie wodnym?

A. kosaćca żółtego

B. moczarkę kanadyjską

C. lilię wodną

D. salwinię pływającą

Salwinia pływająca, mimo że jest często spotykaną rośliną wodną, nie jest odpowiednia do obsadzania strefy wód płytkich ze względu na jej charakterystyki ekologiczne. Roślina ta jest gatunkiem inwazyjnym, który może szybko zdominować zbiorniki wodne, co prowadzi do zaburzeń równowagi ekosystemu. Jej masowy rozwój powoduje zacienienie wód, co negatywnie wpływa na inne rośliny i organizmy wodne, prowadząc do spadku bioróżnorodności. Lilia wodna, choć estetyczna, również nie jest najlepszym wyborem do stref wodnych płytkich, ponieważ preferuje głębsze wody. Może ograniczać się tylko do stref głębszych, gdzie ma dostęp do wystarczającej ilości światła. Moczarka kanadyjska to roślina, która również nie jest typowym wyborem do strefy płytkiej, szczególnie w przypadku zbiorników, gdzie celem jest stworzenie naturalnych habitatów dla lokalnej fauny i flory. Ogólnie rzecz biorąc, nieprawidłowy dobór roślin może prowadzić do zaburzeń ekosystemowych, spadku jakości wody oraz utraty siedlisk, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Zrozumienie właściwych wymagań ekologicznych roślin jest kluczowe dla każdego, kto planuje prace związane z rekultywacją lub projektowaniem zbiorników wodnych.

Pytanie 23

W późnym lecie nie powinno się stosować nawozów pod krzewy ozdobne

A. fosforowych

B. azotowych

C. potasowych

D. wapniowych

Stosowanie nawozów azotowych późnym latem jest niewłaściwe, ponieważ powyższe praktyki mogą prowadzić do nadmiernego wzrostu roślin, co zwiększa ich podatność na różne choroby i uszkodzenia w czasie zimy. Azot jest pierwiastkiem stymulującym wzrost wegetatywny, a jego aplikacja w okresie letnim powoduje intensyfikację wzrostu młodych pędów, które nie zdążą zdrewnieć przed nastaniem zimowych mrozów. Zbyt duża ilość azotu może również prowadzić do osłabienia roślin, a w skrajnych przypadkach do ich obumarcia. W praktyce ogrodniczej zaleca się stosowanie nawozów o niższej zawartości azotu, zwłaszcza w późnym sezonie, gdy rośliny powinny przygotowywać się do zimowania. Zamiast tego, lepszym wyborem są nawozy potasowe i fosforowe, które wspierają tworzenie systemu korzeniowego oraz poprawiają odporność roślin na niekorzystne warunki atmosferyczne.

Pytanie 24

Jakie gatunki roślin można zakwalifikować jako wiosenne rośliny skalne kwitnące?

A. Kostrzewę siną (Festuca glauca), macierzankę piaskową (Thymus serpyllum)

B. Aster krzaczasty (Aster dumosus), przetacznik kłosowy (veronica spicata)

C. Smagliczkę skalną (Alyssum saxatile), gęsiówkę skalną (Arabis caucasica)

D. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica), rozchodnik ostry (Sedum acre)

Smagliczka skalna i gęsiówka skalna to świetne wybory, gdy mówimy o roślinach skalnych, które kwitną na wiosnę. Smagliczka, z tymi swoimi małymi, żółtymi kwiatami, to roślinka, która naprawdę daje radę, nawet w trudnych warunkach. Ma mocny system korzeniowy, więc sprawdza się w suchych i kamienistych miejscach. Z kolei gęsiówka skalna z białymi albo różowymi kwiatami jest niezawodna pod względem odporności na suszę i świetnie pokrywa większe powierzchnie. Dlatego często można ją spotkać w ogrodach skalnych lub na murkach. Co ważne, te rośliny są dobrą decyzją, bo zmniejszają potrzebę nawadniania i stosowania nawozów. Dodatkowo obie mogą być roślinami okrywowymi, co pomaga ograniczyć chwasty i ładnie wygląda w ogrodzie. A ich wczesne kwitnienie przyciąga owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność, co jest teraz super istotne.

Pytanie 25

Podaj okres, w którym następuje cięcie pędów roślin liściastych przeznaczonych do produkcji sadzonek zdrewniałych?

A. Wczesną jesienią przed zrzuceniem liści

B. Latem po kwitnieniu

C. Późną jesienią po zrzuceniu liści

D. Wiosną po ruszeniu soków

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na termin, w którym najlepiej jest ścinać pędy roślin liściastych przeznaczone na sadzonki zdrewniałe, co ma kluczowe znaczenie w procesie rozmnażania roślin. Późna jesień, po zrzuceniu liści, to moment, gdy rośliny są w stanie spoczynku, co sprzyja zakorzenieniu sadzonek. W tym okresie rośliny gromadzą substancje zapasowe, co zwiększa szanse na powodzenie w ukorzenieniu. Sadzonki pobrane w tym czasie mają silniejszy system korzeniowy, ponieważ zawierają więcej substancji odżywczych. Przykładem zastosowania tej metody jest rozmnażanie krzewów ozdobnych, takich jak hortensje czy bezki, które można bezpiecznie przycinać w tym terminie. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto również przechować sadzonki w odpowiednich warunkach, aby maksymalizować ich szanse na przetrwanie zimy oraz zdrowy rozwój wiosną.

Pytanie 26

Gdzie należy umieszczać ławki?

A. w strefie reprezentacyjnej, jeśli są to ławki z oparciem

B. na terenie o dużym nachyleniu

C. w miejscu osłoniętym od wiatru

D. w miejscu skrzyżowania dróg

Ustawienie ławek w miejscu osłoniętym przed wiatrem jest kluczowe dla zapewnienia komfortu użytkowników. Wiatry mogą znacząco obniżać odczucie komfortu podczas korzystania z przestrzeni publicznych, co może skutkować mniejszym zainteresowaniem użytkowników. Przykłady zastosowania tego podejścia obejmują umieszczanie ławek w pobliżu budynków, które mogą działać jako ekran wiatrowy, lub korzystanie z naturalnych zasłon, takich jak drzewa i krzewy. W kontekście projektowania przestrzeni publicznych, standardy jakości życia, takie jak te określone przez organizacje zajmujące się urbanistyką, zalecają tworzenie komfortowych warunków dla użytkowników. Dodatkowo, przy wyborze lokalizacji ławek, warto uwzględnić kierunki dominujących wiatrów, co może być istotne w określonych regionach, szczególnie w obszarach otwartych. Warto także pamiętać, że ochrona przed wiatrem może wpływać pozytywnie na inne aspekty, takie jak utrzymanie czystości siedzeń, co zwiększa ich trwałość i estetykę. Zastosowanie tych praktyk w projektowaniu przestrzeni publicznych przekłada się na ich funkcjonalność i przyjazność dla mieszkańców.

Pytanie 27

Do jednorocznych chwastów, które rosną na trawnikach, zalicza się

A. mlecz pospolity

B. babka lancetowata

C. szczaw polny

D. chwastnica jednostronna

Chwastnica jednostronna (Echinochloa crus-galli) jest rośliną jednoroczną, która często występuje na trawnikach, szczególnie w miejscach wilgotnych i nasłonecznionych. Jest to chwast, który może szybko się rozprzestrzeniać, co czyni go istotnym problemem w zarządzaniu zielenią. Chwastnica charakteryzuje się wąskimi, zielonymi liśćmi oraz wydłużonymi kwiatostanami, które mogą osiągać do 1 metra wysokości. W praktyce, jej obecność może prowadzić do obniżenia estetyki trawnika oraz konkurencji z trawami pożądanymi, co skutkuje ich osłabieniem. Ważne jest, aby stosować dobre praktyki w zarządzaniu trawnikiem, takie jak regularne koszenie, właściwe nawadnianie oraz stosowanie chwastobójczych preparatów selektywnych, aby skutecznie kontrolować wzrost chwastnicy jednostronnej. Dobrze zaplanowane zabiegi pielęgnacyjne mogą nie tylko zredukować liczebność chwastów, ale także wspierać zdrowy rozwój trawnika.

Pytanie 28

Jakiego zabiegu nie powinno się wykonywać podczas jesiennego sadzenia róż?

A. Podlewania

B. Usuwania chwastów

C. Pokrywania gleby ściółką

D. Przycinania pędów

Przycinanie pędów róż jesienią nie jest zalecane, ponieważ może osłabić rośliny przed zimą. W okresie jesiennym róże powinny być przygotowywane do zimowania, co oznacza, że cięcia należy ograniczyć do minimum. Przycinanie w tym czasie może spowodować, że nowe pędy będą wrażliwe na mróz, co może doprowadzić do ich uszkodzenia. W praktyce, najlepszym czasem na przycinanie róż jest wczesna wiosna, kiedy rośliny zaczynają budzić się z okresu spoczynku. Wtedy możemy usunąć martwe lub uszkodzone pędy oraz skrócić te zdrowe, aby poprawić kształt rośliny i pobudzić jej wzrost. Dodatkowo, zaleca się, aby przycinanie odbywało się przy użyciu ostrych narzędzi, aby zminimalizować uszkodzenia rośliny. Prawidłowe przycinanie róż zwiększa ich odporność na choroby i sprzyja lepszemu kwitnieniu w sezonie wegetacyjnym.

Pytanie 29

Aby stworzyć kompozycję w odcieniach srebrno-niebieskich można zastosować

A. aksamitkę wyniosłą (Tagetes erecta), cynię wytworną (Zinnia eleganś)

B. nagietka lekarskiego (Calendula officinalis), smagliczkę nadmorską (Lobularia maritima)

C. lobelię przylądkową (Lobelia erinuś), starca popielnego (Seraec/o cmerana)

D. szałwię błyszczącą (Safoia splendens), żeniszka meksykańskiego (Ageratumhoustonianum)

Lobelia erinus, znana jako lobelia przylądkowa, oraz Senecio cineraria, znany jako starzec popielny, to rośliny, które doskonale wpisują się w srebrzysto-niebieską kompozycję. Lobelia przylądkowa charakteryzuje się intensywnie niebieskimi kwiatami, które tworzą efektowne kaskady, idealne do nasadzeń w pojemnikach oraz jako okrywy gruntowe. Z kolei starzec popielny, dzięki swoim srebrzystym liściom, staje się świetnym tłem dla bardziej kolorowych roślin. W praktyce, łączenie tych dwóch gatunków w ogrodzie pozwala na uzyskanie harmonijnej i eleganckiej przestrzeni. Takie zestawienia są polecane w nowoczesnym projektowaniu ogrodów, gdzie dominują minimalistyczne i stonowane kompozycje. Standardem w aranżacjach ogrodowych jest wykorzystanie roślin o różnej wysokości, co wprowadza dynamikę do przestrzeni, a zestawienie lobelii z starcem popielnym idealnie to ilustruje. Dodatkowo, rośliny te są stosunkowo łatwe w uprawie, co czyni je dobrym wyborem nawet dla początkujących ogrodników.

Pytanie 30

Podczas przesadzania dużych drzew można je przenieść na krótką odległość

A. przez przesuwanie na rolkach, z bryłą korzeniową

B. przy użyciu spycharki

C. poprzez transport samochodowy

D. siłą wielu ludzi

Przesadzanie dużych drzew za pomocą spycharki może się wydawać spoko, ale często to prowadzi do poważnych uszkodzeń korzeni. Spycharka, mimo że mocna, nie jest stworzona do delikatnej pracy z roślinami. Siła, którą generuje, łatwo może zniszczyć korzenie, a wtedy roślina już nie ma szans na regenerację. Co do przesadzania przez wielu ludzi, to może brzmi dobrze, ale w praktyce to jest niebezpieczne i nie za bardzo praktyczne, bo ciężar drzew jest duży. Ktoś może się jeszcze przy tym kontuzjować, a korzenie mogą ucierpieć jeszcze bardziej. Transportowanie samochodem to również nie jest najlepszy pomysł, bo takie duże drzewa wymagają specjalnego zabezpieczenia, żeby nie ruszały się za bardzo i nie dostawały dodatkowych uszkodzeń. W końcu, jak nie zastosujesz odpowiednich metod, to drzewo może obumrzeć albo znacznie osłabnąć, a to przecież kłóci się z tym, jak powinniśmy dbać o rośliny. Dlatego ważne jest, żeby używać odpowiednich technik – to naprawdę kluczowe.

Pytanie 31

Wrzosowisko powinno być zlokalizowane w miejscu o charakterystyce

A. ocienionym i kwaśnym odczynie gleby

B. słonecznym i obojętnym odczynie gleby

C. słonecznym i kwaśnym odczynie gleby

D. półcienistym i wysokim poziomie wilgotności

Wrzosowiska to ekosystemy, które najlepiej rozwijają się w warunkach słonecznych, gdzie dostęp do światła jest maksymalny. Takie miejsca charakteryzują się również kwaśnym odczynem gleby, co jest kluczowe dla wzrostu roślin wrzosowatych. Kwaśne podłoże sprzyja rozwojowi roślin, takich jak wrzos, które są przystosowane do takich warunków. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w planowaniu ogrodów naturalnych oraz projektowaniu przestrzeni zielonych, gdzie często dąży się do stworzenia wrzosowisk. W takich projektach ważne jest, aby gleba miała pH w zakresie 4,5-5,5, co sprzyja rozwojowi roślin preferujących kwaśne środowisko. Zastosowanie odpowiednich technik ogrodniczych, jak dodawanie torfu czy kompostu, może pomóc w uzyskaniu pożądanych warunków dla wrzosowisk. Dodatkowo, zachowanie odpowiedniej ilości światła słonecznego jest kluczowe dla wydajności ekosystemu, co można osiągnąć poprzez odpowiednie umiejscowienie roślin oraz unikanie zasłaniania ich przez inne gatunki.

Pytanie 32

Krzewy, które wytwarzają intensywne odrosty korzeniowe, są szczególnie użyteczne w planowaniu

A. nasadzeń przydrożnych

B. nasadzeń umacniających skarpy

C. osłon tłumiących hałas

D. osłon przeciwpożarowych

Krzewy dające silne odrosty korzeniowe, takie jak wierzba czy topola, są szczególnie przydatne w projektowaniu nasadzeń umacniających skarpy. Ich zdolność do intensywnego rozwoju systemu korzeniowego umożliwia stabilizację gleby, co jest kluczowe w przypadku terenów narażonych na erozję. Korzenie tych roślin penetrują glebę głęboko, tworząc naturalny system wsparcia, który przeciwdziała osuwiskom i umacnia strome zbocza. W praktyce, takie nasadzenia mogą być stosowane wzdłuż dróg, rzek, a także w obszarach górskich. Dobre praktyki wskazują na potrzebę wyboru roślin lokalnych, które będą najlepiej przystosowane do warunków glebowych i klimatycznych, co zwiększa ich skuteczność. Warto również podkreślić, że takie nasadzenia przyczyniają się do poprawy jakości wód gruntowych oraz zwiększają bioróżnorodność w ekosystemie. Przy projektowaniu umacnień należy uwzględnić odpowiednie zagęszczenie roślin oraz ich rozmieszczenie w zależności od kształtu skarpy i warunków lokalnych, aby osiągnąć maksymalną efektywność.

Pytanie 33

W jaki sposób odbywa się rozmnażanie kosatca japońskiego (Iris kaempferi)?

A. Dzięki sadzonkom zdrewniałym

B. Za pomocą sadzonek zielnych

C. Przez podział kłączy

D. Poprzez siew

Kosaciec japoński (Iris kaempferi) rozmnaża się głównie przez podział kłączy, co jest najefektywniejszą metodą dla tej rośliny. Kłącza to podziemne pędy, które gromadzą substancje odżywcze, a ich podział pozwala na uzyskanie nowych roślin z zachowaniem cech rodzicielskich. W praktyce, podział kłączy przeprowadza się wczesną wiosną lub po kwitnieniu, co zapewnia lepsze warunki do ukorzenienia się nowych roślin. Podczas podziału, należy zachować przynajmniej jeden zdrowy pęd i kilka korzeni na każdą nową sadzonkę. Taki sposób rozmnażania jest zalecany w standardach ogrodniczych, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozmnożenie rośliny, minimalizując ryzyko chorób, które mogą wystąpić przy innych metodach. Dodatkowo, podział kłączy jest techniką stosowaną w profesjonalnych szkółkach, co umożliwia zachowanie różnorodności genetycznej i jakości roślin.

Pytanie 34

Jakie gatunki roślin można zastosować do obsadzenia, aby zapobiegać erozji i wzmocnić powierzchnię skarpy?

A. Tawuła szara (Spiraea x cinerea), migdałek trójklapowy (Prunus triloba)

B. Róża pomarszczona (Rosa rugosa), rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides)

C. Budleja Dawida (Buddleja davidii), różanecznik katawbijski (Rhodofendron catawbiense)

D. Forsycja pośrednia (Forsythia intermedia), hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) oraz rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides) to rośliny szczególnie przydatne w kontekście umacniania skarp oraz zapobiegania erozji gruntów. Róża pomarszczona cechuje się silnym systemem korzeniowym, który skutecznie stabilizuje glebę, a jej liście i pędy tworzą naturalną ochronę przed wiatrem i deszczem. Z kolei rokitnik pospolity nie tylko ma zdolności do umacniania skarp dzięki głębokim korzeniom, ale również przyczynia się do poprawy jakości gleby poprzez wzbogacenie jej w azot. Ponadto, te rośliny są odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnymi kandydatami do takich zastosowań w ogrodnictwie i projektowaniu krajobrazu. Rośliny te mogą być także stosowane w połączeniu z innymi gatunkami, co prowadzi do synergicznego efektu zwiększającego efektywność ochrony przed erozją. Zastosowanie takich roślin w praktyce ogrodniczej wpisuje się w standardy zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, promując bioróżnorodność i naturalne metody ochrony gleby.

Pytanie 35

Aby zneutralizować kwasowość gleby w ogrodzie, co kilka lat powinno się stosować nawożenie

A. dolomitem

B. torfem

C. kompostem

D. kizerytem

Stosowanie kompostu, kizerytu i torfu do odkwaszania gleby to niezbyt trafne podejście w przypadku gleb z niskim pH. Kompost jest na pewno wartościowy, bo to naturalny nawóz, ale nie za bardzo podnosi pH gleby. Jego główną zaletą jest to, że poprawia strukturę gleby i dostarcza składników odżywczych. Kizeryt, który zawiera siarczan potasu, może dostarczyć potasu, ale nie alkalizuje gleby. No a torf... on jest kwaśny i może jeszcze bardziej obniży pH, co na pewno nie jest tym, czego potrzebują gleby z nadmiarem kwasów. Często mylimy nawozy organiczne z ich zdolnością do zmiany pH gleby, a to duży błąd. W ogrodnictwie dobrze jest regularnie badać glebę i dopasowywać nawożenie do jej potrzeb. To pozwala lepiej zarządzać zasobami i dbać o zdrowie roślin. Pamiętajmy, że podejście do nawożenia powinno uwzględniać specyfikę gleby oraz wymagania roślin, a nie tylko polegać na wrzucaniu organicznych materiałów bez zastanowienia.

Pytanie 36

Ogród japoński o majestatycznym charakterze, w którym głównymi elementami były skała i woda, symbolizowane jako zagarnięty piasek lub żwir, służący do duchowego rozwoju, nosił nazwę ogrodu

A. literackim

B. herbacianym

C. zenistycznym

D. kamiennym

Odpowiedzi, takie jak ogród herbaciany, kamienny czy literacki, wprowadzają w błąd, ponieważ nie oddają specyfiki ogrodu zenistycznego. Ogród herbaciany to przestrzeń stworzona z myślą o ceremonii herbacianej, w której kluczowymi elementami są rośliny, które są wykorzystywane do przygotowywania herbaty, a nie symbolika i struktura związana z medytacją. Ogród kamienny, chociaż może nawiązywać do elementów ogrodu zenistycznego, nie jest terminem powszechnie stosowanym w literaturze japońskiej i nie oddaje pełni konceptu, który łączy w sobie filozofię zen i sztukę ogrodnictwa. Ogród literacki, z drugiej strony, odnosi się do przestrzeni inspirowanej literaturą, a nie praktykami duchowymi. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych typów ogrodów bez uwzględnienia ich kontekstu kulturowego oraz funkcji, jakie pełnią. Warto pamiętać, że ogród zenistyczny ma na celu stworzenie przestrzeni do kontemplacji, co jest kluczowe w zrozumieniu jego unikalności w porównaniu z innymi typami ogrodów.

Pytanie 37

Aktinidia oraz glicynia to gatunki roślin wykorzystywane do aranżacji

A. ogródków skalnych

B. zbiorników wodnych

C. kwietników sezonowych

D. pergoli i trejaży

Obsadzanie ogródków skalnych i zbiorników wodnych roślinami takimi jak aktinidia czy glicynia jest podejściem, które nie uwzględnia specyfiki tych środowisk. Ogród skalny to przestrzeń, która wymaga roślin preferujących dobrze przepuszczalne podłoże oraz umiarkowane nawadnianie, a aktinidia i glicynia to rośliny pnące, które potrzebują znacznie więcej miejsca i wsparcia, co sprawia, że nie są one idealnym wyborem w tego typu aranżacjach. Podobnie, zbiorniki wodne powinny być otaczane roślinami akwaterystycznymi, które adaptują się do warunków wilgotnych i nie wymagają strukturalnego wsparcia, co czyni obsadzanie ich pnączami pomyłką. Kwietniki sezonowe natomiast, które są zazwyczaj zaaranżowane w oparciu o rośliny jednoroczne, również nie stanowią odpowiedniego miejsca dla roślin wieloletnich takich jak aktinidia czy glicynia, które w pełni wykorzystują swoje walory dekoracyjne i użytkowe w kontekście pionowych struktur, jak pergole czy trejaże. Właściwe zrozumienie wymagań roślinnych oraz ich środowiska wzrostu jest kluczowe dla skutecznej i estetycznej aranżacji ogrodu. Zastosowanie niewłaściwych roślin w danym kontekście może prowadzić do problemów z ich wzrostem, a także do uszczerbku na estetyce całej przestrzeni ogrodowej.

Pytanie 38

Zgodnie z wytycznymi przedstawionymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, przy klasyfikacji drzew piennych w szkółce, obwody pni sortowanych drzew powinno się mierzyć na wysokości

A. 100 cm

B. 50 cm

C. 80 cm

D. 10 cm

Niepoprawne odpowiedzi dotyczące pomiaru obwodu pni drzew piennych na wysokościach innych niż 100 cm opierają się na nieporozumieniach związanych z praktyką pomiarową w szkółkarstwie. Pomiar na wysokości 10 cm, 50 cm czy 80 cm nie odzwierciedla rzeczywistego rozwoju drzew, a także może prowadzić do znacznych różnic w ocenie jakości drzew. Obwód pnia na wysokości 10 cm często nie uwzględnia wzrostu drzewa, co może skutkować zaniżonymi danymi na temat jego wartości. Podobnie, pomiar na wysokości 50 cm i 80 cm może prowadzić do niejednoznaczności w klasyfikacji, zwłaszcza w przypadku drzew o dużym pniu, gdzie różnice w obwodzie mogą być znaczne. W praktyce ogrodniczej, przy sprzedaży drzew, istotne jest, aby pomiary były wykonywane na stabilnej wysokości, która odzwierciedla potencjał rozwoju drzewa w przyszłości. Zaniechanie tego standardu może prowadzić do błędnych decyzji, zarówno w kontekście zakupu, jak i sadzenia drzew, co ostatecznie wpływa na efektywność uprawy oraz satysfakcję klientów. Dlatego przyjęcie wspólnego standardu pomiaru na wysokości 100 cm jest kluczowe dla zapewnienia jakości i zgodności w branży szkółkarskiej.

Pytanie 39

Jaką funkcję klimatyczną pełni zieleń w osiedlu?

A. Zmniejsza wahania temperatur w ciągu doby

B. Zwiększa parowanie wody z podłoża

C. Obniża wilgotność powietrza

D. Podwyższa temperatury dzienne

Zieleń osiedlowa odgrywa kluczową rolę w regulacji mikroklimatu w obszarach urbanistycznych. Poprawna odpowiedź, dotycząca zmniejszenia wahań temperatur dobowych, jest uzasadniona zjawiskiem znanym jako efekt urban heat island (UHI), gdzie obszary z intensywną zabudową wykazują wyższe temperatury w porównaniu do terenów zielonych. Roślinność, poprzez procesy takie jak transpiracja i cień, wpływa na obniżenie temperatury w ciągu dnia oraz stabilizację temperatur w nocy. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie osiedli mieszkaniowych z uwzględnieniem parków, skwerów oraz zielonych dachów, które nie tylko poprawiają estetykę, ale również przyczyniają się do lepszej jakości życia mieszkańców. Standardy urbanistyczne, takie jak LEED (Leadership in Energy and Environmental Design), promują włączenie terenów zielonych jako elementu strategii zrównoważonego rozwoju, co potwierdza znaczenie zieleni w kontekście klimatycznym.

Pytanie 40

Długość rzeki na mapie w skali 1:350000 wynosi 45 mm. Jaka jest jej rzeczywista długość w terenie?

A. 31,50 km

B. 15,75 km

C. 23,45 km

D. 1,575 km

Aby obliczyć długość rzeki w terenie na podstawie jej długości na mapie, należy zastosować właściwą proporcję wynikającą ze skali mapy. Skala 1:350000 oznacza, że 1 mm na mapie odpowiada 350000 mm w rzeczywistości. Zatem, jeśli rzeka na mapie ma długość 45 mm, to jej rzeczywista długość można obliczyć, mnożąc tę wartość przez skale: 45 mm * 350000 mm/mm = 15750000 mm. Następnie, aby przekształcić milimetry na kilometry, dzielimy przez 1000000 (ponieważ 1 km = 1000000 mm), co daje nam 15,75 km. Takie obliczenia są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, takich jak geodezja, kartografia czy planowanie przestrzenne, gdzie precyzyjne pomiary są kluczowe dla efektywności projektów. Zastosowanie wartości skali pozwala na dokładne odwzorowanie rzeczywistych odległości i wymiarów, co jest niezbędne w pracy z mapami oraz w analizach przestrzennych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej