Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 28 maja 2025 22:09
Data zakończenia: 28 maja 2025 22:25

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przygotowując się do wymiany uszkodzonego gniazda trójfazowego w systemie elektrycznym, po odłączeniu napięcia w obwodzie tego gniazda, należy przede wszystkim

A. zabezpieczyć obwód przed niezamierzonym włączeniem napięcia

B. oznaczyć miejsce pracy

C. rozłożyć dywanik elektroizolacyjny w obszarze roboczym

D. poinformować dostawcę energii o zamiarze przeprowadzenia naprawy

Zabezpieczenie obwodu przed przypadkowym załączeniem napięcia jest kluczowym krokiem w procesie wymiany gniazda trójfazowego, co wynika z podstawowych zasad bezpieczeństwa w pracy z instalacjami elektrycznymi. Po wyłączeniu napięcia, warto zastosować wyłącznik rozłączający lub blokadę, aby uniemożliwić przypadkowe włączenie zasilania. Dobrym przykładem praktycznym jest użycie blokady w systemach, w których dostęp do urządzeń jest wspólny, co minimalizuje ryzyko niebezpiecznych sytuacji. Dodatkowo, zgodnie z normami PN-IEC 60364, należy stosować odpowiednie procedury bezpieczeństwa, w tym oznaczenie obszaru pracy oraz zapewnienie, że osoba pracująca ma odpowiednie kwalifikacje. Takie działania nie tylko chronią pracowników, ale również klientów i innych osób znajdujących się w pobliżu. Warto również pamiętać o stosowaniu odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak rękawice izolacyjne oraz okulary ochronne, aby dodatkowo zminimalizować ryzyko wystąpienia wypadków.

Pytanie 2

Narzędzie przestawione na ilustracji przeznaczone jest do

A. profilowania żył przewodów.

B. zaciskania końcówek oczkowych.

C. zdejmowania powłoki z przewodu.

D. zaciskania końcówek tulejkowych.

Zarówno zdejmowanie powłoki z przewodu, zaciskanie końcówek oczkowych, jak i zaciskanie końcówek tulejkowych wymagają użycia innych rodzajów narzędzi. W przypadku zdejmowania powłoki z przewodu najczęściej stosuje się nożyce lub specjalistyczne narzędzia do ściągania izolacji, które są zaprojektowane tak, aby precyzyjnie usunąć zewnętrzną warstwę bez uszkadzania wrażliwych żył wewnętrznych. Użycie szczypiec okrągłych w tym kontekście jest niewłaściwe, ponieważ ich konstrukcja nie sprzyja precyzyjnemu ściąganiu izolacji. Z kolei zaciskanie końcówek oczkowych i tulejkowych z reguły wymaga użycia odpowiednich szczypiec zaciskowych, które są dedykowane do tego celu. Użycie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do nieszczelnych połączeń elektrycznych, co zwiększa ryzyko awarii lub uszkodzeń w instalacji. Powszechnym błędem myślowym jest przekonanie, że jedno narzędzie może zastąpić inne, co wynika z braku świadomości na temat specyfiki i funkcji poszczególnych narzędzi. Dobrze zrozumiane różnice pomiędzy różnymi rodzajami narzędzi oraz ich dedykowanymi zastosowaniami są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i efektywności w pracach elektrycznych.

Pytanie 3

Zakres działania wyzwalaczy elektromagnetycznych w instalacyjnych wyłącznikach nadprądowych dla charakterystyki C mieści się w przedziale

A. 1-20 krotności prądu znamionowego

B. 20-30 krotności prądu znamionowego

C. 5-10 krotności prądu znamionowego

D. 3-5 krotności prądu znamionowego

Wybór odpowiedzi "5-10 krotności prądu znamionowego" dla charakterystyki C wyłączników nadprądowych jest poprawny, ponieważ odpowiada on standardowym wartościom zdefiniowanym w normach elektrotechnicznych. Wyłączniki charakteryzujące się tym zakresem są zaprojektowane tak, aby reagować na przeciążenia oraz krótkie spięcia w sytuacjach, gdy prąd wzrasta do poziomów znacznie wyższych niż prąd znamionowy. W praktyce oznacza to, że wyłączniki te skutecznie chronią instalacje elektryczne przed uszkodzeniami, które mogą być spowodowane nagłymi skokami prądu. Przykładem zastosowania wyłączników o charakterystyce C mogą być instalacje elektryczne w obiektach przemysłowych, gdzie urządzenia takie jak silniki i transformatory mogą generować znaczne prądy rozruchowe. Dobrze dobrany wyłącznik nadprądowy, zgodnie z normą PN-EN 60898, w odpowiednich sytuacjach zabezpiecza przed skutkami przeciążeń, co jest kluczowe dla bezpiecznej eksploatacji urządzeń oraz minimalizowania ryzyka pożarów i awarii.

Pytanie 4

Który z podanych wyłączników różnicowoprądowych powinien być zastosowany jako ochrona przed porażeniem, przeciążeniem oraz zwarciem w obwodzie gniazd wtykowych instalacji jednofazowej 230 V/50 Hz?

A. P 302 25-30-AC

B. P 304 25-30-AC

C. P 344 C-16-30-AC

D. P 312 B-16-30-AC

Wiec, ten wyłącznik różnicowoprądowy P 312 B-16-30-AC to naprawdę dobry wybór do gniazd wtykowych w jednofazowej instalacji 230 V/50 Hz. Łączy w sobie wszystkie potrzebne funkcje, które dbają o nasze bezpieczeństwo. W skrócie: chroni nas przed porażeniem prądem, bo wyłapuje różnicę prądów między fazą a neutralnym, co pozwala szybko zauważyć, jeśli coś z izolacją jest nie tak. Jest też super, bo chroni przed przeciążeniem i zwarciem, a to zwiększa bezpieczeństwo całej instalacji. I co ważne, spełnia normy IEC 61008 i PN-EN 60947-2, więc można być spokojnym o jego jakość. Przykładowo, idealnie nadaje się do domków jednorodzinnych, gdzie gniazdka zasilają różne sprzęty. Wybór odpowiedniego wyłącznika różnicowoprądowego to kluczowa sprawa, żeby utrzymać mienie i użytkowników w bezpieczeństwie.

Pytanie 5

W dokumentacji dotyczącej instalacji elektrycznej w wielopiętrowym budynku mieszkalnym wskazano, że konieczne jest użycie ochronników przeciwprzepięciowych klasy C. Gdzie powinny one zostać zamontowane?

A. na linii zasilającej budynek

B. w złączu budynku

C. w puszkach instalacyjnych gniazd odbiorczych

D. w rozdzielnicach mieszkaniowych

Odpowiedź wskazująca na rozdzielnice mieszkaniowe jako miejsce instalacji ochronników przeciwprzepięciowych klasy C jest poprawna, ponieważ rozdzielnice te pełnią kluczową rolę w zarządzaniu i dystrybucji energii elektrycznej w budynku. Ochronniki klasy C są projektowane do ochrony przed przepięciami wynikającymi z różnorodnych zjawisk, takich jak wyładowania atmosferyczne czy zakłócenia w sieci. Montaż tych urządzeń w rozdzielnicach mieszkaniowych pozwala na skuteczną ochronę wszystkich obwodów, które z nich zasilają, co jest zgodne z normą PN-EN 61643-11 oraz wytycznymi zawartymi w dokumentach technicznych dotyczących instalacji elektrycznych. Przykładowo, w przypadku wyładowania atmosferycznego, przepięcia mogą przedostać się do instalacji, co może prowadzić do uszkodzenia sprzętu elektronicznego. Umiejscowienie ochronników w rozdzielnicach minimalizuje te ryzyka, zapewniając bezpieczeństwo i ciągłość działania urządzeń w gospodarstwie domowym.

Pytanie 6

Które z podanych źródeł światła elektrycznego charakteryzują się najniższą efektywnością świetlną?

A. Lampy fluorescencyjne

B. Lampy ze rtęcią

C. Żarówki

D. Lampy indukcyjne

Zarówno świetlówki, lampy rtęciowe, jak i lampy indukcyjne oferują wyższą skuteczność świetlną w porównaniu do tradycyjnych żarówek. Świetlówki, na przykład, mogą osiągać skuteczność od 35 do 100 lumenów na wat, co czyni je znacznie bardziej efektywnymi w wytwarzaniu światła. Wybór świetlówek zamiast żarówek tradycyjnych w biurach i innych przestrzeniach komercyjnych jest powszechną praktyką, mającą na celu zmniejszenie kosztów energii oraz ograniczenie emisji dwutlenku węgla. Lampy rtęciowe, stosowane zazwyczaj w oświetleniu ulicznym, również charakteryzują się przyzwoitym poziomem efektywności, osiągając od 50 do 70 lumenów na wat. Lampy indukcyjne, z drugiej strony, mogą nawet przekraczać 100 lumenów na wat, co czyni je idealnym wyborem do oświetlenia dużych powierzchni przemysłowych. Wybór odpowiedniego źródła światła powinien być zatem zgodny z zasadami efektywności energetycznej oraz potrzebami konkretnego zastosowania. Typowe błędy polegają na myleniu żarówek z innymi źródłami światła w kontekście ich efektywności i zastosowania, co często prowadzi do nieoptymalnych decyzji zakupowych i większych kosztów eksploatacji.

Pytanie 7

Jakie parametry powinno się zmierzyć podczas przeglądu instalacji elektrycznej funkcjonującej w systemie TN-S?

A. Rezystancję izolacji przewodów oraz rezystancję uziemienia

B. Rezystancję przewodów ochronnych i rezystancję uziemienia

C. Rezystancję izolacji przewodów oraz impedancję pętli zwarcia

D. Impedancję pętli zwarcia oraz pomiar prądu upływu

Rezystancja izolacji przewodów i rezystancja uziemienia, mimo że są ważnymi parametrami w analizie instalacji elektrycznych, nie są wystarczające do przeprowadzenia kompleksowego przeglądu w sieci TN-S. Zmierzona rezystancja izolacji informuje o stanie izolacji, ale nie dostarcza informacji o zabezpieczających mechanizmach w instalacji, które są kluczowe dla ochrony przed skutkami zwarcia. Ponadto, rezystancja uziemienia sama w sobie nie jest wystarczająca do zapewnienia bezpieczeństwa, ponieważ nie uwzględnia wymagań dotyczących szybkiego wyłączenia w przypadku awarii. Z kolei mierzona rezystancja przewodów ochronnych oraz rezystancja uziemienia, chociaż istotne, mogą prowadzić do mylnego wniosku o kompletnym bezpieczeństwie systemu, nie uwzględniając przy tym dynamiki systemu oraz potencjalnych zagrożeń związanych z zanikami uziemienia. Zastosowanie tylko pomiaru impedancji pętli zwarcia jest niewystarczające, ponieważ nie zapewnia pełnej oceny stanu instalacji, a brak pomiaru rezystancji izolacji może prowadzić do niedostrzegania uszkodzeń, które z czasem mogą stać się poważnym zagrożeniem. Z tego powodu, przeprowadzając przegląd instalacji elektrycznej, nie można pomijać żadnego z wymienionych parametrów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i obowiązującymi normami.

Pytanie 8

Jakie znaczenie ma opis OMY 500 V 3x1,5 mm2 umieszczony na izolacji przewodu?

A. Przewód oponowy mieszkalny trzyżyłowy w izolacji polwinitowej

B. Sznur mieszkalny pięciożyłowy w izolacji polietylenowej

C. Przewód oponowy warsztatowy pięciożyłowy w izolacji polietylenowej

D. Sznur mieszkalny trzyżyłowy w izolacji polwinitowej

Odpowiedź wskazująca na przewód oponowy mieszkaniowy trzyżyłowy w izolacji polwinitowej jest poprawna, ponieważ oznaczenie OMY 500 V 3x1,5 mm2 wskazuje na konkretny typ przewodu, który jest powszechnie stosowany w instalacjach elektrycznych w budynkach mieszkalnych. Oznaczenie 'OMY' odnosi się do przewodów oponowych, które charakteryzują się dużą elastycznością i odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Izolacja polwinitowa (PVC) zabezpiecza przed działaniem wilgoci i substancji chemicznych, co czyni ten przewód idealnym do stosowania w warunkach domowych, gdzie często zachodzi ryzyko narażenia na różnorodne czynniki zewnętrzne. Przewód o przekroju 3x1,5 mm2 oznacza, że ma trzy żyły o średnicy 1,5 mm2, co jest standardowym przekrojem dla obwodów oświetleniowych i gniazd wtykowych w mieszkaniach. Przykłady zastosowania obejmują instalacje w domach jednorodzinnych, w których przewody te są używane do podłączenia oświetlenia oraz zasilania urządzeń elektrycznych. Zgodność z normą PN-EN 50525-2-21 potwierdza, że przewód spełnia wymagane standardy bezpieczeństwa oraz jakości.

Pytanie 9

W przypadku układu elektrycznego, w którym z jednego punktu zasilane są przynajmniej dwie wewnętrzne linie zasilające, konieczne jest zastosowanie

A. instalacje odbiorcze

B. złącze

C. rozdzielnicę główną

D. przyłącze

Złącze jest kluczowym elementem w instalacjach elektrycznych, gdyż umożliwia efektywne połączenie różnych linii zasilających w jednym punkcie. W przypadku, gdy jedna linia zasilająca rozdziela się na co najmniej dwie, złącze pozwala na zorganizowane i bezpieczne zarządzanie tymi połączeniami. Przykładowo, w budynkach mieszkalnych złącze jest często wykorzystywane do podłączenia linii zasilających do różnych sekcji obwodów, takich jak oświetlenie i gniazdka. Stosowanie złącz zgodnych z normami PN-IEC 60947-1, zapewnia, że instalacja będzie bezpieczna i zgodna z dobrymi praktykami branżowymi. Złącza powinny być również odpowiednio oznakowane i dostosowane do przewodów, co zwiększa bezpieczeństwo oraz ułatwia ewentualną konserwację lub modernizację instalacji. Warto podkreślić, że dobór odpowiednich złącz zgodnych z wymaganiami technicznymi znacznie redukuje ryzyko awarii oraz poprawia efektywność energetyczną całego systemu.

Pytanie 10

W celu sprawdzenia poprawności działania wyłączników różnicowoprądowych zmierzono ich różnicowe prądy zadziałania. Który z wyłączników nie spełnia warunku sprawności pod względem rzeczywistego prądu zadziałania (0,5 ÷ 1,0) I_ΔN?

Wyłącznik 1.
Oznaczenie	Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania
P302 25-10-AC	8 mA

Wyłącznik 2.
Oznaczenie	Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania
P202 25-30-AC	12 mA

Wyłącznik 3.
Oznaczenie	Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania
P304 40-30-AC	25 mA

Wyłącznik 4.
Oznaczenie	Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania
P304 40-100-AC	70 mA

A. Wyłącznik 4.

B. Wyłącznik 3.

C. Wyłącznik 2.

D. Wyłącznik 1.

Wybierając inne odpowiedzi niż wyłącznik 2, istnieje ryzyko zrozumienia, które nie uwzględnia rzeczywistych parametrów zadziałania wyłączników różnicowoprądowych. W przypadku wyłączników, kluczowe jest zrozumienie, że ich działanie opiera się na prawidłowym wykrywaniu różnic prądowych. Wyłączniki różnicowoprądowe powinny działać w określonym zakresie prądów zadziałania, zazwyczaj między 15 mA a 30 mA. Wybór wyłącznika 1, 3 lub 4 może wynikać z błędnego założenia, że wszystkie wymienione urządzenia działają poprawnie, co jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa. Często popełnianym błędem jest ignorowanie wyników pomiarów, które wskazują na rzeczywisty prąd zadziałania. W praktyce, błędna interpretacja danych pomiarowych może prowadzić do sytuacji, w których wyłącznik nie zadziała w przypadku wystąpienia awarii, co stwarza poważne zagrożenie. Aby uniknąć takich problemów, zaleca się regularne testowanie wyłączników różnicowoprądowych oraz ich wymianę w przypadku stwierdzenia niesprawności. Warto również zaznajomić się z normami i parametrami technicznymi, które regulują działanie wyłączników, aby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność instalacji elektrycznych.

Pytanie 11

W jakim typie układu sieciowego możemy spotkać przewód PEN?

A. TN-S

B. TN-C

C. TT

D. IT

Odpowiedź TN-C jest prawidłowa, ponieważ w tym układzie sieciowym przewód PEN łączy funkcje przewodu neutralnego (N) i ochronnego (PE). Układ TN-C jest stosowany w wielu instalacjach elektrycznych, w tym w budynkach użyteczności publicznej oraz w przemyśle, gdzie zapewnia zarówno transport energii, jak i ochronę przed porażeniem elektrycznym. Kluczowym aspektem tego układu jest to, że przewód PEN jest wspólny dla wielu odbiorników i umożliwia efektywne prowadzenie instalacji przy ograniczeniu liczby przewodów. Zgodnie z normą PN-EN 60364, przewód PEN musi być odpowiednio zaprojektowany i wykonany, aby zapewnić wysoką niezawodność oraz bezpieczeństwo użytkowników. W praktyce stosowanie przewodu PEN w układzie TN-C jest również korzystne z punktu widzenia kosztów, ponieważ ogranicza ilość potrzebnych przewodów, co przekłada się na mniejsze wydatki materiałowe oraz prostotę instalacji. Na przykład w wielu budynkach mieszkalnych stosuje się układ TN-C, co pozwala na wydajne i bezpieczne zasilanie różnych urządzeń elektrycznych.

Pytanie 12

Jakie napięcie powinno być zastosowane w mierniku podczas pomiaru rezystancji izolacyjnej urządzenia elektrycznego o nominalnym napięciu 230/400 V?

A. 750 V

B. 1 000 V

C. 500 V

D. 250 V

Odpowiedź 500 V jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami i zaleceniami dotyczącymi pomiarów rezystancji izolacji, napięcie testowe powinno być na poziomie 500 V dla maszyn elektrycznych o napięciu znamionowym 230/400 V. Pomiar taki ma na celu wykrycie ewentualnych uszkodzeń izolacji, które mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. W praktyce, napięcie testowe 500 V jest standardem branżowym, szczególnie w przypadku sprzętu niskonapięciowego, gdyż zapewnia wystarczającą moc do przetestowania izolacji bez ryzyka uszkodzenia elementów wrażliwych. Dodatkowo, w wielu krajach stosowane są normy IEC 60364 oraz IEC 61557, które precyzują wymagania dotyczące pomiarów izolacji, a ich przestrzeganie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania maszyn. Przykładowo, w przypadku stacji transformatorowych, regularne pomiary izolacji przy użyciu napięcia 500 V pozwalają na wczesne wykrywanie problemów i zapobieganie awariom, co przekłada się na dłuższą żywotność urządzeń oraz zwiększone bezpieczeństwo operacyjne.

Pytanie 13

Do jakiej kategorii zaliczają się kable współosiowe?

A. Telekomunikacyjnych

B. Oponowych

C. Grzewczych

D. Kabelkowych

Przewody współosiowe, znane również jako kable koncentryczne, są kluczowym elementem w systemach telekomunikacyjnych. Ich budowa składa się z centralnego przewodu, który jest otoczony dielektrykiem, a następnie metalową osłoną. Taka konstrukcja pozwala na przesyłanie sygnałów radiowych i telewizyjnych z minimalnymi zakłóceniami, co jest szczególnie ważne w telekomunikacji. Przewody współosiowe są powszechnie wykorzystywane w instalacjach telewizyjnych, sieciach komputerowych oraz w systemach audio, gdzie istotna jest jakość przesyłanych danych. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak ANSI/TIA-568, przewody te muszą spełniać określone standardy dotyczące tłumienia sygnału i zakłóceń elektromagnetycznych, co gwarantuje ich niezawodność. Stosowanie przewodów współosiowych w telekomunikacji jest także uzasadnione ich łatwością w instalacji oraz dużą odpornością na uszkodzenia mechaniczne, co czyni je preferowanym rozwiązaniem w wielu aplikacjach.

Pytanie 14

Korzystając z podanego wzoru i tabeli wyznacz wartość rezystancji izolacji kabla w temperaturze 20 oC, jeżeli rezystancja izolacji tego kabla zmierzona w temperaturze 10 oC wyniosła 8,1 MΩ.

Współczynniki przeliczeniowe K₂₀ dla rezystancji izolacji kabli z izolacją połwinnitową

R₂₀ = K₂₀·R_t

Temperatura w °C	4	8	10	12	16	20	24	26	28
Współczynnik przeliczeniowy K₂₀	0,11	0,19	0,25	0,33	0,63	1,00	1,85	2,38	3,13

A. 32,4 MΩ

B. 2,0 MΩ

C. 16,2 MΩ

D. 4,1 MΩ

Wartość rezystancji izolacji kabla w temperaturze 20°C to 2,0 MΩ. Żeby to obliczyć, trzeba pamiętać, że rezystancja zmienia się z temperaturą. Na przykład, jeśli przy 10°C zmierzyłeś 8,1 MΩ, to musisz uwzględnić, że jak temperatura rośnie, to rezystancja maleje. W praktyce, według norm IEC, rezystancja izolacji nie powinna spadać poniżej 1 MΩ na każde 1000 V napięcia roboczego. Wiedza o tym, jak obliczyć rezystancję w wyższej temperaturze, jest ważna, żeby ocenić, w jakim stanie jest kabel i zapobiec awariom. Dobrze jest regularnie kontrolować rezystancję izolacji, bo to daje nam szansę na zauważenie problemów, zanim dojdzie do awarii, co ma ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa ludzi.

Pytanie 15

Jakie materiały są wykorzystywane do izolacji żył przewodów elektrycznych?

A. Polwinit i mika

B. Mika i silikon

C. Silikon i guma

D. Polwinit i guma

Izolacja żył w przewodach elektrycznych to kluczowa rzecz dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności działania różnych instalacji. Każdy materiał izolacyjny ma swoje typowe właściwości, które decydują o tym, gdzie można go używać. Jeśli chodzi o krzem, to powiedzmy, że jest to materiał półprzewodnikowy, ale nie za bardzo nadaje się do izolacji przewodów. Raczej używa się go w elektronice, na przykład w układach scalonych. Co do miki, to ma świetne właściwości dielektryczne i jest odporna na wysokie temperatury, ale jej użycie jest bardziej typowe w profesjonalnym sprzęcie jak kondensatory, a nie w standardowych instalacjach elektrycznych. Polwinit i guma są na czołowej pozycji w branży elektrycznej, bo mają lepsze właściwości mechaniczne i chemiczne w trudnych warunkach. Często ludzie mylą właściwości materiałów z ich zastosowaniem, co prowadzi do niewłaściwego doboru. A to może zwiększać ryzyko awarii. Dlatego właściwy wybór materiałów izolacyjnych jest mega ważny, żeby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność systemów elektrycznych oraz być w zgodzie z normami branżowymi.

Pytanie 16

Który element stosowany w instalacjach sterowania oświetleniem przedstawiono na ilustracji?

A. Czujnik ruchu.

B. Ściemniacz oświetlenia.

C. Automat zmierzchowy.

D. Przekaźnik bistabilny.

Automat zmierzchowy to urządzenie, które automatycznie zarządza oświetleniem, dostosowując je do zmieniających się warunków świetlnych w otoczeniu. Na ilustracji przedstawiono model AZH-S, który jest typowym przykładem automatu zmierzchowego. Działa on na zasadzie pomiaru natężenia światła, co pozwala na włączenie oświetlenia po zachodzie słońca, a wyłączenie go w ciągu dnia. To rozwiązanie jest szczególnie przydatne w miejscach, gdzie oświetlenie jest potrzebne tylko w nocy, takich jak ogrody, podjazdy czy parkingi. Dzięki zastosowaniu automatu zmierzchowego można znacząco zmniejszyć zużycie energii, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i oszczędności energii. W praktyce, urządzenia te są łatwe do zainstalowania i oferują wiele możliwości konfiguracji, co pozwala na ich dostosowanie do indywidualnych potrzeb użytkowników. Warto również zaznaczyć, że automaty zmierzchowe są zgodne z normami EN 60598-2-1, które dotyczą bezpieczeństwa i wydajności oświetlenia.

Pytanie 17

Jakie zadanie dotyczy konserwacji instalacji elektrycznej?

A. Zmiana rodzaju zastosowanych przewodów

B. Wymiana uszkodzonych źródeł światła

C. Modernizacja rozdzielnicy instalacji elektrycznej

D. Instalacja dodatkowego gniazda elektrycznego

Wymiana zepsutych źródeł światła to naprawdę istotny kawałek roboty przy konserwacji instalacji elektrycznej. Chodzi o to, żeby nasze oświetlenie działało bez zarzutu i żeby użytkownicy czuli się bezpiecznie. Jak żarówki czy świetlówki się psują, to mogą zdarzyć się nieprzewidziane awarie, a czasem może być to nawet niebezpieczne i prowadzić do pożaru. Fajnie jest pamiętać o regularnej wymianie, bo to zgodne z normami, na przykład PN-EN 50110-1, które mówią, jak dbać o instalacje elektryczne. Dobrym przykładem jest to, jak trzeba kontrolować stan źródeł światła w miejscach publicznych. Ich awaria to nie tylko niewygoda, ale także może zagrażać bezpieczeństwu ludzi. A jeśli wymieniamy te źródła światła na czas, to także dbamy o efektywność energetyczną, co jest zgodne z normami ochrony środowiska.

Pytanie 18

Który z podanych łączników elektrycznych jest przeznaczony do osobnego sterowania dwiema sekcjami oświetlenia w żyrandolu?

A. Schodowy

B. Świecznikowy

C. Krzyżowy

D. Dwubiegunowy

Świecznikowy łącznik instalacyjny jest zaprojektowany w taki sposób, aby umożliwiać niezależne sterowanie różnymi sekcjami źródeł światła w lampach, w tym żyrandolach. Jego konstrukcja pozwala na włączenie i wyłączenie poszczególnych źródeł światła, co jest szczególnie przydatne w przypadku żyrandoli z wieloma żarówkami. Dzięki temu użytkownik może dostosować natężenie oświetlenia w pomieszczeniu w zależności od potrzeb, co zwiększa funkcjonalność i komfort użytkowania. Przykładowo, w jadalni, gdzie często zasiadamy z rodziną lub gośćmi, można włączyć tylko kilka żarówek, aby stworzyć przytulną atmosferę. Zastosowanie łącznika świecznikowego jest zgodne z ogólnymi normami instalacji elektrycznych, które zalecają elastyczność w sterowaniu oświetleniem. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów oświetleniowych jest również uwzględnienie możliwości dalszej rozbudowy instalacji oraz zastosowanie łączników, które umożliwiają późniejszą modyfikację układów oświetleniowych.

Pytanie 19

W instalacjach TN-S wyłączniki różnicowoprądowe są używane jako ochrona przed

A. porażeniem

B. przeciążeniem

C. zwarciem

D. przepięciem

Wyłączniki różnicowoprądowe (RCD) są kluczowymi urządzeniami w systemach elektrycznych, szczególnie w sieciach TN-S, gdzie pełnią funkcję zabezpieczenia przed porażeniem elektrycznym. Ich działanie opiera się na wykrywaniu różnic prądów między przewodami fazowymi a przewodem neutralnym. W przypadku, gdy wystąpi upływ prądu do ziemi (np. wskutek przypadkowego dotknięcia uszkodzonego sprzętu) RCD natychmiast odcina zasilanie, minimalizując ryzyko porażenia. Stosowanie RCD jest zgodne z normami, takimi jak PN-EN 61008, które określają wymogi dotyczące ochrony przed porażeniem elektrycznym. W praktyce, RCD są często instalowane w obwodach zasilających gniazdka w domach oraz w obiektach użyteczności publicznej, gdzie dostęp do energii elektrycznej mają osoby nieprzeszkolone. Dodatkowo, RCD powinny być regularnie testowane, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie, co jest standardową praktyką w utrzymaniu instalacji elektrycznych.

Pytanie 20

Ogranicznik przepięć klasy D, który można zainstalować w systemie elektrycznym o maksymalnym napięciu 1000 V, instaluje się w

A. złączach oraz miejscach, gdzie instalacja wchodzi do budynku z systemem piorunochronnym, zasilanego z linii napowietrznej.

B. rozgałęzieniach systemu elektrycznego w budynku oraz w rozdzielnicach dla mieszkań.

C. niskonapięciowych liniach elektroenergetycznych.

D. gniazdach elektrycznych, puszkach w instalacji oraz bezpośrednio w urządzeniach.

Wybór montażu ogranicznika przepięć w rozgałęzieniach instalacji elektrycznej czy w rozdzielnicach nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż te miejsca są zbyt daleko od rzeczywistych punktów użycia urządzeń, które wymagają ochrony. Oczywiście, ważne jest zabezpieczenie całej instalacji, ale ograniczniki powinny być stosowane tam, gdzie mogą efektywnie działać, czyli blisko urządzeń. Linia elektroenergetyczna niskiego napięcia to również niewłaściwe miejsce dla ograniczników klasy D, ponieważ ich zadaniem jest ochrona konkretnych urządzeń, a nie samej infrastruktury zasilającej. Wprowadzenie ich do gniazd wtyczkowych, puszek w instalacji czy urządzeń bezpośrednio zapewnia ochronę przed przepięciami w momencie ich wystąpienia, co jest kluczowe w kontekście współczesnych instalacji elektrycznych, które często zasilają wrażliwe na zakłócenia elektroniki. Instalowanie ograniczników w złączach i miejscach wprowadzenia instalacji do budynku, szczególnie w obiektach z instalacją piorunochronną, może nie zapewnić wystarczającej ochrony, gdyż wyładowania atmosferyczne mogą zjawiskowo obciążać instalację. Z tego względu przy planowaniu i wykonaniu instalacji elektrycznych kluczowe jest dobre rozumienie zasad działania ograniczników przepięć oraz ich prawidłowe umiejscowienie zgodnie z normami i zaleceniami branżowymi.

Pytanie 21

Jakim oznaczeniem charakteryzuje się przewód jednożyłowy z żyłą wykonaną z aluminium, w izolacji z PVC, o przekroju 2,5 mm2, przeznaczony na napięcie znamionowe izolacji 500 V?

A. YDY 500 V 2,5 mm2

B. ALY 500 V 2,5 mm2

C. YLY 500 V 2,5 mm2

D. ADY 500 V 2,5 mm2

Odpowiedź ADY 500 V 2,5 mm2 jest jak najbardziej trafna. To standardowy symbol przewodu jednożyłowego wykonanego z aluminium, który ma izolację z PVC, czyli polichlorku winylu. W tej nazwie 'A' oznacza, że materiał żyły to aluminium, 'D' informuje nas, że mamy do czynienia z PVC, a 'Y' pokazuje, że to przewód jednożyłowy. Wiedza o takich oznaczeniach jest naprawdę ważna w inżynierii, bo dzięki temu można dobrze dobierać przewody do różnych zastosowań. To jest kluczowe dla bezpieczeństwa instalacji elektrycznych. Przewody o średnicy 2,5 mm2 są szeroko stosowane w budynkach mieszkalnych i przemysłowych, gdzie potrzebna jest odpowiednia wydolność prądowa. Napięcie 500 V oznacza maksymalne napięcie, które można stosować, co jest zgodne z normą PN-EN 60228 dotyczącą przewodów elektrycznych.

Pytanie 22

Jakim symbolem oznacza się przewód jednożyłowy, wykonany z aluminiowych drutów i mający izolację z polichlorku winylu, o średnicy żyły 2,5 mm²?

A. YDY 2,5 mm2

B. YLY 2,5 mm2

C. ALY 2,5 mm2

D. ADY 2,5 mm2

Odpowiedzi ADY 2,5 mm2, YLY 2,5 mm2 oraz YDY 2,5 mm2 są niepoprawne, ponieważ nie spełniają właściwych kryteriów dotyczących materiału przewodnika oraz rodzaju konstrukcji. Oznaczenie ADY sugeruje, że przewód ma rdzeń aluminiowy, jednak nie odnosi się do specyfikacji, iż jest to przewód wielodrutowy. W praktyce, przewody aluminiowe jednożyłowe są rzadziej stosowane, ponieważ ich sztywność ogranicza elastyczność w instalacji w porównaniu do przewodów wielodrutowych. Z kolei oznaczenie YLY wskazuje na przewód miedziany, co jest niezgodne z wymaganiami pytania, które dotyczy przewodu aluminiowego. Warto pamiętać, że zastosowanie przewodów miedzianych w sytuacjach, gdzie aluminium powinno być użyte, może prowadzić do problemów z przewodnictwem oraz zwiększonego ryzyka przegrzania, co z kolei może skutkować uszkodzeniem instalacji. Ostatecznie, YDY oznacza przewód z żyłą miedzianą o odpowiednich parametrach, co znowu nie jest zgodne z wymaganiami pytania. Ważne jest, aby znać różnice w oznaczeniach i ich znaczenie dla bezpieczeństwa oraz efektywności systemów elektrycznych, aby unikać nieporozumień i potencjalnych zagrożeń w praktyce inżynieryjnej.

Pytanie 23

Jaka jest wartość bezwzględna błędu pomiaru natężenia prądu, jeśli multimetr pokazał wynik 35,00 mA, a producent określił dokładność urządzenia dla danego zakresu pomiarowego na
±(1 % +2 cyfry)?

A. ±0,37 mA

B. ±0,02 mA

C. ±0,35 mA

D. ±2,35 mA

W analizie błędów pomiarowych kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się wartość błędu na podstawie specyfikacji urządzenia. Błędne odpowiedzi wynikają często z nieprawidłowego zastosowania wzorów lub zrozumienia zasad dotyczących dokładności. Na przykład, niektóre osoby mogą pomylić 1% z wartością całkowitą pomiaru, co prowadzi do oszacowania błędu jako ±0,35 mA. Jednakże w takim przypadku nie uwzględnia się dodatkowego błędu stałego, który w tym przypadku wynosi 0,02 mA. Z kolei wybranie wartości ±2,35 mA jest zupełnie nieadekwatne, ponieważ w praktyce nie ma podstaw do przyjęcia tak dużego błędu w odniesieniu do wskazania 35 mA, co wskazuje na fundamentalne nieporozumienie w zakresie norm dotyczących dokładności pomiarów. Umożliwia to zrozumienie, że błędy systematyczne i przypadkowe muszą być brane pod uwagę w kontekście całkowitych wartości określonych przez producentów. Dlatego w pomiarach elektrycznych rekomenduje się korzystanie z dokładnych procedur obliczeniowych, które uwzględniają zarówno błędy procentowe, jak i stałe, co pozwala na uzyskanie rzetelnych wyników pomiarów. Ponadto, brak wiedzy na temat tego, jak poprawnie interpretować specyfikacje techniczne urządzeń pomiarowych, może prowadzić do poważnych błędów w ocenie wyników pomiarów, co w praktyce przekłada się na nieefektywność lub błędne decyzje w kontekście zastosowań inżynieryjnych.

Pytanie 24

Jakie działania oraz w jakiej sekwencji powinny zostać przeprowadzone przy wymianie uszkodzonego fragmentu przewodu w instalacji umieszczonej w rurach peszla?

A. Pomiar rezystancji przewodu, odłączenie napięcia, wymiana uszkodzonego przewodu, włączenie zasilania, sprawdzenie działania instalacji

B. Odłączenie napięcia, rozkuwanie tynku, poprowadzenie nowej rury peszla z przewodami, uzupełnienie tynku, włączenie napięcia

C. Odłączenie zasilania, otwarcie puszek instalacyjnych, odkręcenie końców uszkodzonego przewodu, wymiana uszkodzonego odcinka przewodu, połączenie wymienionego przewodu w puszkach, zamknięcie puszek, włączenie zasilania, sprawdzenie poprawności działania instalacji

D. Odłączenie zasilania, rozkuwanie tynku w miejscu uszkodzenia, wymiana rury peszla z przewodami, włączenie napięcia, sprawdzenie funkcjonowania instalacji

Wymiana uszkodzonego odcinka przewodu w instalacji elektrycznej to poważna sprawa, więc trzeba to robić według ustalonej procedury, żeby wszystko działało jak należy i było bezpiecznie. Na początek odłączamy napięcie, bo to kluczowe, żeby nie dostać porażenia. Potem otwieramy puszki instalacyjne, żeby dostać się do przewodów. Kolejno odkręcamy końcówki uszkodzonego przewodu, a następnie zakładamy nowy. Ważne, żeby dobrze połączyć ten nowy przewód z innymi, które są w puszkach, żeby obwód działał bez problemu. Na koniec zamykamy puszki, żeby chronić przewody przed uszkodzeniami. Po wszystkim, włączamy napięcie i robimy test, żeby sprawdzić, czy wszystko działa. Taka procedura to co najmniej standard w branży, a jak wiadomo, bezpieczeństwo i efektywność to podstawa.

Pytanie 25

Jaka jest minimalna wartość rezystancji izolacji przewodu, gdy mierzymy induktorem w sieci o napięciu znamionowym badanego obwodu U < 500 V?

A. < 0,5 MΩ

B. ≥ 0,25 MΩ

C. < 0,25 MΩ

D. ≥ 0,5 MΩ

Odpowiedź z wartością ≥ 0,5 MΩ jest całkiem w porządku. Zgodnie z normami, jak PN-EN 61557-1, dla przewodów w sieciach do 500 V, ta minimalna wartość rezystancji izolacji wynosi właśnie 0,5 MΩ. To ważne, bo pomaga utrzymać bezpieczeństwo i zmniejsza ryzyko porażenia prądem czy zwarć w instalacjach elektrycznych. W praktyce, zanim technicy zaczną pracować przy instalacjach, zawsze wykonują pomiary rezystancji, żeby sprawdzić, czy wszystko jest w porządku. Jakby okazało się, że wartość jest niższa niż 0,5 MΩ, to trzeba działać, na przykład wymienić uszkodzone przewody lub poprawić izolację. Regularne sprawdzanie rezystancji izolacji to też dobry sposób na konserwację, co jest całkiem zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 26

W jakim układzie sieciowym punkt neutralny transformatora zasilającego sieć nie jest metalicznie połączony z ziemią?

A. IT

B. TN-S

C. TN-C

D. TT

Układ sieciowy IT jest charakterystyczny tym, że punkt neutralny transformatora nie jest połączony metalicznie z ziemią. W systemie tym, w przypadku awarii, nie występuje bezpośredni kontakt z ziemią, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem. Zastosowanie układu IT ma istotne znaczenie w obiektach, gdzie wymagana jest wysoka niezawodność zasilania, takich jak szpitale czy obiekty przemysłowe. Dzięki temu, w przypadku uszkodzenia izolacji, prąd płynący do ziemi jest ograniczony, co pozwala na kontynuację pracy urządzeń. Praktyczne zastosowanie tego typu układu można zauważyć w sieciach niskiego napięcia, gdzie większy poziom bezpieczeństwa i ciągłość zasilania są priorytetem. Zgodnie z normami IEC 60364, system IT jest zalecany w środowiskach, gdzie awarie mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, ponieważ zapewnia on możliwość pracy w warunkach awarii bez ryzyka porażenia."

Pytanie 27

Jaki procent strumienia świetlnego jest kierowany w dół w oprawie oświetleniowej klasy V?

A. (60 ÷ 90) %

B. (0 ÷ 10) %

C. (90 ÷ 100) %

D. (40 ÷ 60) %

Odpowiedź (0 ÷ 10) % jest prawidłowa w kontekście opraw oświetleniowych V klasy, które charakteryzują się tym, że ich głównym celem jest minimalizowanie ilości światła skierowanego w dół. W oprawach tych stosowane są specjalne osłony i reflektory, które ograniczają emisję światła w kierunku podłogi, co jest zgodne z zasadami oświetlenia efektywnego i zrównoważonego. Przykładowo, w zastosowaniach komercyjnych, takich jak sklepy czy galerie, oprawy V klasy są wykorzystywane do tworzenia efektów świetlnych, które podkreślają produkty bez przytłaczania przestrzeni nadmiernym oświetleniem. Ta technologia pozwala na kontrolowanie rozkładu światła, co jest szczególnie ważne w miejscach, gdzie design wnętrza i estetyka odgrywają kluczową rolę. Warto również zauważyć, że w kontekście standardów, takich jak normy EN 12464-1 dotyczące oświetlenia miejsc pracy, oprawy te często stosowane są w celu zapewnienia odpowiednich warunków oświetleniowych, jednocześnie minimalizując rozproszenie światła w górę i zmniejszając efekt olśnienia.

Pytanie 28

Aby podłączyć metalowe rury gazowe do uziemionej instalacji ochronnej w budynku jednorodzinnym, konieczne jest

A. bezpośrednie podłączenie rur gazowych do systemu połączeń wyrównawczych

B. nałożenie na rurę gazową przyłączeniową otuliny izolacyjnej na długości co najmniej 15 m od obiektu

C. zamontowanie odpowiedniej wstawki izolacyjnej pomiędzy miejscem przyłączenia przewodu wyrównawczego a miejscem wprowadzenia rurociągu do obiektu

D. zainstalowanie wstawki izolacyjnej na przyłączu gazowym w odległości co najmniej 10 m od obiektu

Zainstalowanie odpowiedniej wstawki izolacyjnej między miejscem przyłączenia przewodu wyrównawczego a miejscem wprowadzenia rurociągu do budynku jest kluczowym działaniem w celu zapewnienia bezpieczeństwa instalacji gazowej. Wstawka izolacyjna działa jako bariera, która zapobiega przewodzeniu prądu elektrycznego między metalowymi rurami gazowymi a uziemioną instalacją budynku. Prawidłowe zastosowanie takich wstawek jest zgodne z normami PN-IEC 60364, które podkreślają znaczenie izolacji w kontekście ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym. Przykładem zastosowania tej praktyki może być sytuacja, w której instalacja gazowa znajduje się w bliskim sąsiedztwie instalacji elektrycznych, co zwiększa ryzyko przepięć. Zastosowanie wstawki izolacyjnej minimalizuje ryzyko uszkodzenia rurociągów gazowych, a tym samym podnosi bezpieczeństwo użytkowania budynku. Dbanie o odpowiednie standardy w instalacjach gazowych jest niezbędne, aby uniknąć niebezpieczeństw, takich jak wycieki czy eksplozje, a wstawki izolacyjne stanowią ważny element tej ochrony.

Pytanie 29

Średnia wartość napięcia, które zostało zmierzone na wyjściu prostownika jednopołówkowego w stanie nieobciążonym, zasilanego z sinusoidalnego napięcia o wartości skutecznej 10 V, wynosi

A. 7,07 V

B. 6,40 V

C. 10,00 V

D. 4,50 V

Wartość średnia napięcia wyjściowego nieobciążonego prostownika jednopołówkowego zasilanego napięciem sinusoidalnym o wartości skutecznej 10 V można obliczyć, korzystając z odpowiednich wzorów. Dla prostownika jednopołówkowego, wartość średnia napięcia DC (Vdc) jest równa wartości szczytowej napięcia AC (Vp) podzielonej przez π. Wartość szczytowa napięcia sinusoidalnego oblicza się jako: Vp = Vrms × √2, co dla Vrms = 10 V daje Vp ≈ 14,14 V. Następnie obliczamy wartość średnią: Vdc = Vp / π ≈ 14,14 V / 3,14 ≈ 4,50 V. To pokazuje, że prostownik jednopołówkowy nie jest w stanie dostarczyć pełnej wartości skutecznej napięcia AC, a wartość średnia jest znacznie niższa. W praktyce, znajomość tej zależności jest kluczowa w projektowaniu zasilaczy, gdzie stosuje się prostowniki do konwersji napięcia AC na DC, co pozwala na zasilanie urządzeń elektronicznych. Wiedza ta jest również fundamentalna w kontekście analizy obwodów elektrycznych oraz zapewnienia optymalnego działania systemów zasilania.

Pytanie 30

Oznaczenie YDYn 4x2,5 mm2 znajdujące się na izolacji dotyczy przewodu

A. podtynkowego

B. samonośnego

C. natynkowego

D. oponowego

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących klasyfikacji przewodów elektrycznych. Przewody natynkowe są zazwyczaj instalowane w sposób widoczny, na powierzchni ścian, co nie odpowiada charakterystyce przewodów samonośnych, które są przeznaczone do wieszania bez dodatkowego wsparcia. Z kolei przewody oponowe, które są elastyczne i strukturalnie dostosowane do ciężkich warunków, nie są przeznaczone do instalacji na zewnątrz bez dodatkowych osłon, co czyni je nieodpowiednimi do zastosowań samonośnych. Przewody podtynkowe, jak sama nazwa wskazuje, muszą być montowane w murach, co również odróżnia je od przewodów samonośnych. Kluczową różnicą jest to, że przewody samonośne muszą być przystosowane do pracy w warunkach atmosferycznych, co jest potwierdzone odpowiednimi atestami i normami. W rozumieniu tych kategorii, można zauważyć, że mylenie ich zastosowań prowadzi do praktycznych problemów w instalacjach elektrycznych, takich jak uszkodzenia mechaniczne czy niewłaściwe zasilanie urządzeń. Właściwy dobór przewodu jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności systemów elektrycznych.

Pytanie 31

Który z wymienionych zestawów materiałów i narzędzi, oprócz wiertarki i poziomnicy, umożliwia ułożenie podtynkowej instalacji elektrycznej prowadzonej w rurkach stalowych?

Bruzdownica Gips Młotek Otwornica koronkowa Punktak	Bruzdownica Drut wiązałkowy Młotek Otwornica koronkowa Stalowe gwoździe	Drut wiązałkowy Młotek Otwornica koronkowa Przecinak Punktak	Bruzdownica Drut wiązałkowy Pistolet do kleju Stalowe gwoździe Zestaw wierteł
A.	B.	C.	D.

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Wybór innej odpowiedzi sugeruje pewne nieporozumienia odnośnie do wymagań dotyczących instalacji elektrycznych, szczególnie w kontekście podtynkowego ułożenia w rurkach stalowych. Wiele osób może myśleć, że do wykonania takiej instalacji wystarczy jedynie wiertarka i poziomica, co jest dużym uproszczeniem. Chociaż te narzędzia są cenne, kluczowe są również inne elementy, takie jak bruzdownica, która pozwala na precyzyjne wykonanie bruzd w ścianie. Bez tego narzędzia, ułożenie rurek stalowych staje się wysoce problematyczne, ponieważ brak odpowiednich bruzd może prowadzić do nieestetycznego wykończenia oraz nieprawidłowego mocowania rurek. Ponadto, wybór niewłaściwych materiałów do mocowania rurek, jak np. brak drutu wiązałkowego lub gwoździ, może skutkować nieodpowiednią stabilnością instalacji, co z kolei zagraża bezpieczeństwu użytkowników. Błędem jest również pomijanie znaczenia otwornicy koronowej, która jest niezbędna do wykonania otworów pod puszki instalacyjne, co jest kluczowe dla prawidłowego umiejscowienia elementów instalacji. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne, aby uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnić, że instalacja elektryczna będzie nie tylko funkcjonalna, ale także zgodna z obowiązującymi normami bezpieczeństwa.

Pytanie 32

W lokalu, który jest zasilany napięciem 400 V (3/N/PE 50Hz), zainstalowano następujące urządzenia:
1. przepływowy podgrzewacz wody (12 kW) - obwód trójfazowy
2. zmywarka do naczyń (3,5 kW) - obwód jednofazowy
3. kuchenka elektryczna (9,5 kW) - obwód trójfazowy
4. pralka automatyczna (4,5 kW) - obwód jednofazowy

Odbiorniki jednofazowe i trójfazowe są zasilane z dwóch różnych obwodów. W celu zabezpieczenia wykorzystano wyłączniki instalacyjne. Jakie wartości prądu znamionowego powinny być zastosowane dla zabezpieczeń obwodu jedno- i trójfazowego?

A. 25 A, 25 A

B. 40 A, 40 A

C. 25 A, 40 A

D. 40 A, 25 A

Wartości prądów znamionowych w niepoprawnych odpowiedziach mogą wprowadzać w błąd, ponieważ nie uwzględniają one rzeczywistych wymagań technicznych związanych z mocą odbiorników. W przypadku, gdy dla obwodu trójfazowego zastosowano by zabezpieczenie o wartości 25 A, to byłoby to niewystarczające dla podgrzewacza wody, który wymaga przynajmniej 17,32 A, co w połączeniu z marginesem bezpieczeństwa powinno skutkować zabezpieczeniem 40 A. Ponadto, zastosowanie zabezpieczenia 25 A dla obwodu jednofazowego zmywarki również jest nieodpowiednie, ponieważ przy mocy 3,5 kW pobór prądu wynosi 15 A, co nie jest wystarczające w kontekście dodatkowych obciążeń, które mogą wystąpić w czasie pracy. Takie podejście ignoruje zasady dotyczące projektowania zabezpieczeń, które zalecają dobieranie wartości zabezpieczeń z uwzględnieniem maksymalnych obciążeń oraz ewentualnych skoków chwilowych poboru prądu. Zbyt niskie wartości zabezpieczeń mogą prowadzić do częstych wyłączeń, co wpłynie na komfort użytkowania oraz w dłuższej perspektywie może uszkodzić urządzenia. Wartości 40 A dla obu obwodów są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi oraz uwzględniają zasady ochrony przed przeciążeniem, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności instalacji elektrycznych.

Pytanie 33

Jaką rurę instalacyjną przedstawia symbol RKLF 20?

A. Karbowaną o przekroju 20 mm2

B. Karbowaną o średnicy 20 mm

C. Sztywną o przekroju 20 mm2

D. Sztywną o średnicy 20 mm

Wybór odpowiedzi dotyczących 'karbowanej o przekroju 20 mm2' lub 'sztywnej o przekroju 20 mm2' jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, ważne jest, aby zrozumieć różnicę między przekrojem a średnicą. Przekrój poprzeczny rury wyraża jej powierzchnię w mm2, podczas gdy średnica odnosi się do wymiaru zewnętrznego, który jest wyrażany w milimetrach. Oznaczenie RKLF sugeruje, że chodzi o rurę elastyczną, a nie sztywną, co wyklucza wszystkie odpowiedzi dotyczące rur sztywnych. Rury sztywne, mimo że mogą być stosowane w niektórych instalacjach, nie oferują elastyczności niezbędnej w trudnych warunkach, takich jak zakręty czy zmiany kierunku. W praktyce, rury karbowane są preferowane w instalacjach, które wymagają dostosowania do zmiennych kształtów budynków oraz przestrzeni, co również wpływa na ich zastosowanie w różnych dziedzinach przemysłu. Dodatkowo, nieprawidłowe przypisanie wartości przekroju do rury mogą prowadzić do zastosowań, które nie spełniają standardów bezpieczeństwa. Przykłady obejmują sytuacje, w których zbyt mały przekrój mógłby prowadzić do przegrzewania się instalacji elektrycznej. Aby uniknąć takich błędów, istotne jest, aby specjaliści branżowi posiadali gruntowną wiedzę na temat oznaczeń i właściwości stosowanych materiałów, co jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości instalacji oraz zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 34

Przed włożeniem uzwojenia do żłobków silnika indukcyjnego należy

A. wyłożyć je izolacją żłobkową

B. pokryć je olejem elektroizolacyjnym

C. pokryć je lakierem elektroizolacyjnym

D. wstawić w nie kliny ochronne

Wyłożenie uzwojenia w żłobkach silnika indukcyjnego izolacją żłobkową jest kluczowym krokiem w zapewnieniu prawidłowej funkcjonalności oraz bezpieczeństwa urządzenia. Izolacja żłobkowa chroni uzwojenie przed wilgocią, zanieczyszczeniami oraz mechanicznymi uszkodzeniami, co ma szczególne znaczenie w przypadku silników pracujących w trudnych warunkach. Dobrze dobrana izolacja skutecznie zapobiega także przebiciom elektrycznym, co może prowadzić do awarii lub uszkodzenia elementów silnika. W praktyce, zastosowanie izolacji żłobkowej zgodnie z normami, takimi jak IEC 60034, zapewnia długotrwałą i niezawodną pracę silnika. Dodatkowo, dobór odpowiednich materiałów izolacyjnych, takich jak żywice epoksydowe czy włókna szklane, wpływa na parametry termiczne i elektryczne silnika, co przyczynia się do optymalizacji jego wydajności oraz efektywności energetycznej.

Pytanie 35

Kierunek rotacji wirnika silnika elektrycznego ustala się, obserwując jego wał z perspektywy

A. przewietrznika

B. wprowadzenia przewodu zasilającego

C. czopu

D. tabliczki znamionowej

Kierunek obrotów wirnika silnika elektrycznego określa się patrząc na jego wał od strony czopu, ponieważ jest to standardowa praktyka w inżynierii elektrycznej. Patrzenie z tej strony pozwala na jednoznaczne ustalenie, czy wirnik obraca się w prawo czy w lewo. W przypadku urządzeń napędzanych elektrycznie, znanie kierunku obrotów wirnika jest kluczowe dla prawidłowego działania systemu, ponieważ wpływa na wydajność i bezpieczeństwo całej instalacji. Wiele urządzeń, takich jak pompy czy wentylatory, jest zaprojektowanych do działania w określonym kierunku, a ich niewłaściwe zainstalowanie może prowadzić do uszkodzeń czy zmniejszenia efektywności. Dobrym przykładem jest zastosowanie silników w aplikacjach przemysłowych, gdzie niewłaściwy kierunek obrotów może skutkować nieprawidłowym działaniem maszyn. W związku z tym, podczas instalacji i konserwacji urządzeń elektrycznych, istotne jest przypilnowanie, aby kierunek obrotów był sprawdzany w odpowiedni sposób, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 36

Jakie wartości krotności prądu znamionowego obejmuje obszar działania wyzwalaczy elektromagnetycznych w samoczynnych wyłącznikach instalacyjnych nadprądowych typu C?

A. (5÷10) · In

B. (3÷5) · In

C. (5÷10) · In

D. (2÷3) · In

Zakres zadziałania wyzwalaczy elektromagnetycznych samoczynnych wyłączników instalacyjnych nadprądowych typu C jest kluczowym elementem ich funkcjonowania, a błędne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia ich charakterystyki. Odpowiedzi sugerujące zakres (3÷5) · In i (2÷3) · In są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do wyzwalaczy typu B, które działają w niższych krotnościach prądu znamionowego. Wyłączniki typu B są przeznaczone do obwodów, w których obciążenia nie generują dużych prądów rozruchowych, co czyni je odpowiednimi dla instalacji oświetleniowych oraz gniazd zasilających. Również odpowiedź (5÷10) · In nie jest dwukrotnie podana przez przypadek - popełniono tu błąd w prezentacji opcji, co może wprowadzać w błąd. Ważne jest, aby przy wyborze odpowiednich wyłączników nadprądowych kierować się ich charakterystyką zgodną z normami, co wpływa na bezpieczeństwo i niezawodność instalacji. Typowe błędy obejmują mylenie charakterystyki wyzwalaczy B i C, co może prowadzić do niewłaściwego doboru zabezpieczeń w obwodach, narażając instalację na nadmierne ryzyko uszkodzeń. Zrozumienie różnic między tymi typami wyzwalaczy jest kluczowe dla zapewnienia ochrony przed zwarciami oraz nadmiernym przeciążeniem, co ma bezpośrednie przełożenie na bezpieczeństwo użytkowników oraz trwałość instalacji elektrycznej.

Pytanie 37

Jaką klasę mają oprawy stosowane do oświetlenia miejscowego?

A. I

B. III

C. II

D. IV

Odpowiedź I jest poprawna, ponieważ oświetlenie miejscowe, które ma na celu dostarczenie światła do określonego obszaru, często stosuje oprawy klasy I. Oprawy te są zaprojektowane w taki sposób, aby zapewniały odpowiednią izolację i ochronę przed porażeniem prądem, co jest kluczowe w kontekście ich użycia w miejscach pracy i w przestrzeni publicznej. Klasa I oznacza, że urządzenia te muszą być uziemione, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo ich użytkowania. Przykładowo, w biurach czy warsztatach, gdzie oświetlenie miejscowe jest niezbędne do precyzyjnego wykonania zadań, oprawy klasy I zapewniają, że pracownicy są chronieni przed ryzykiem porażenia prądem. W praktyce, oświetlenie miejscowe może być realizowane poprzez lampy biurkowe, które często mają dodatkowe funkcje regulacji intensywności światła. Stosowanie opraw klasy I w takich sytuacjach jest zgodne z normami bezpieczeństwa, co podkreśla znaczenie tego typu oświetlenia w przestrzeniach użytkowych.

Pytanie 38

Jakie są wartości znamionowe prądu oraz liczba biegunów wyłącznika oznaczonego symbolem S194 B3?

A. 9 A i 4 bieguny

B. 3 A i 4 bieguny

C. 19 A i 3 bieguny

D. 4 A i 3 bieguny

Wyłącznik oznaczony symbolem S194 B3 posiada prąd znamionowy równy 3 A oraz 4 bieguny. Jest to typowy wyłącznik stosowany w instalacjach elektrycznych, który może być użyty do ochrony obwodów przed przeciążeniami i zwarciami. Prąd znamionowy 3 A wskazuje, że urządzenie jest przeznaczone do zastosowań o niewielkim obciążeniu, co czyni je idealnym rozwiązaniem w przypadku małych instalacji domowych lub biurowych, gdzie nie zachodzi potrzeba stosowania wyłączników o wyższych prądach. Z kolei cztery bieguny oznaczają, że wyłącznik może działać w obwodach trójfazowych, co jest istotne w bardziej skomplikowanych układach elektrycznych. W praktyce, przy doborze wyłącznika, należy zawsze uwzględniać zarówno prąd znamionowy, jak i liczbę biegunów, aby zapewnić odpowiednią ochronę i bezpieczeństwo. Przykładem zastosowania tego typu wyłącznika jest instalacja w małych warsztatach czy laboratoriach, gdzie używane są urządzenia o niskim poborze mocy.

Pytanie 39

Podczas przeprowadzania inspekcji instalacji elektrycznej w budynku mieszkalnym nie jest wymagane sprawdzanie

A. nastaw urządzeń zabezpieczających w instalacji

B. stanu obudów wszystkich elementów instalacji

C. poprawności działania wyłącznika różnicowoprądowego

D. wartości rezystancji izolacji przewodów

Wiesz, przy ocenie bezpieczeństwa instalacji elektrycznej często pojawiają się nieporozumienia co do tego, co trzeba sprawdzać. Więc jeśli myślisz, że stan obudów, wyłączniki różnicowoprądowe czy urządzenia zabezpieczające nie są ważne, to musisz to przemyśleć. Sprawdzanie stanu obudów jest mega istotne, żeby nie zdarzył się przypadkowy kontakt z prądem. Jak wyłączniki różnicowoprądowe nie działają, to może być niebezpiecznie. Regularne weryfikowanie ich działania to polecana praktyka. Do tego ustawienia urządzeń zabezpieczających też są kluczowe, bo jak są źle ustawione, to może to doprowadzić do problemów. Ignorowanie takich rzeczy jest ryzykowne, zresztą to może prowadzić do poważnych sytuacji, jak pożary czy porażenia. Każdy z tych elementów to część systemu ochrony, który ma na celu bezpieczne użytkowanie instalacji elektrycznej. Wiedza na ten temat to podstawa dla każdego, kto zajmuje się elektryką.

Pytanie 40

Co może być przyczyną wzrostu temperatury łącznika puszkowego po włączeniu oświetlenia?

A. Zbyt niska moc żarówki

B. Przerwa w obwodzie lampy

C. Luźny przewód w przełączniku

D. Zwarcie w obwodzie lampy

Zbyt mała moc żarówki w żaden sposób nie wpływa na nagrzewanie się łącznika puszkowego, ponieważ moc żarówki jest dostosowana do standardowych parametrów instalacji. W przypadku zbyt słabej żarówki, nie osiągnie ona odpowiedniego poziomu jasności, ale nie spowoduje to wzrostu temperatury w łączniku. Zwarcie w obwodzie oświetleniowym żarówki może prowadzić do poważnych problemów, takich jak przepalenie bezpieczników, ale nie jest bezpośrednio związane z nagrzewaniem się łącznika puszkowego. Zwarcie generuje ogromne natężenie prądu, co prowadzi do uszkodzeń elementów obwodu, ale w tym przypadku nagrzewanie łącznika miałoby inne przyczyny, często związane z uszkodzeniem izolacji. Przerwa w obwodzie oświetleniowym żarówki skutkuje brakiem przepływu prądu, co również nie może być przyczyną nagrzewania. Naturalnie, błąd logiczny polega na myleniu przyczyn z objawami oraz niedostatecznym zrozumieniu działania i specyfiki instalacji elektrycznych. W praktyce, kluczowe jest zrozumienie, że nagrzewanie łącznika nie jest efektem biernym, a wynika z aktywnego przepływu prądu przez elementy obwodu, co w żadnym z wymienionych przypadków nie ma miejsca.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej