Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 14:43
Data zakończenia: 20 maja 2025 15:38

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do czynności związanych z oględzinami instalacji elektrycznej nie należy

A. sprawdzenie prawidłowości oznaczeń przewodów neutralnych oraz ochronnych

B. weryfikacja oznaczeń obwodów oraz zabezpieczeń

C. pomiar rezystancji uziemienia

D. ocena dostępności urządzeń, co umożliwia ich wygodną obsługę oraz eksploatację

W kontekście oględzin instalacji elektrycznej, każdy z wymienionych elementów pełni kluczową rolę w zapewnieniu jej prawidłowego funkcjonowania oraz bezpieczeństwa. Sprawdzanie oznaczeń obwodów i zabezpieczeń jest niezwykle istotne, ponieważ umożliwia właściwe zidentyfikowanie obwodów zasilających. Niewłaściwe oznaczenia mogą prowadzić do poważnych błędów w eksploatacji, takich jak przypadkowe wyłączenie zasilania czy trudności w identyfikacji obwodów w sytuacjach awaryjnych. Również ocena dostępu do urządzeń jest kluczowa, ponieważ instalacje elektryczne muszą być łatwo dostępne dla personelu serwisowego oraz użytkowników. Zbyt mała przestrzeń lub trudności w dostępie mogą uniemożliwić prawidłową konserwację, co zwiększa ryzyko awarii. Sprawdzanie poprawności oznaczenia przewodów neutralnych i ochronnych jest kolejnym elementem, który jest niezbędny w celu zapewnienia prawidłowego działania instalacji oraz ochrony przed porażeniem elektrycznym. Normy, takie jak PN-IEC 60364, kładą nacisk na znaczenie poprawnego oznakowania przewodów, co jest kluczowe dla prawidłowej identyfikacji ich funkcji oraz zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników. Dlatego w kontekście oględzin instalacji elektrycznej, każdy z wymienionych elementów jest niezbędny i nie można ich pomijać.

Pytanie 2

Korzystając z podanego wzoru i tabeli wyznacz wartość rezystancji izolacji kabla w temperaturze 20 oC, jeżeli rezystancja izolacji tego kabla zmierzona w temperaturze 10 oC wyniosła 8,1 MΩ.

Współczynniki przeliczeniowe K₂₀ dla rezystancji izolacji kabli z izolacją połwinnitową

R₂₀ = K₂₀·R_t

Temperatura w °C	4	8	10	12	16	20	24	26	28
Współczynnik przeliczeniowy K₂₀	0,11	0,19	0,25	0,33	0,63	1,00	1,85	2,38	3,13

A. 32,4 MΩ

B. 4,1 MΩ

C. 16,2 MΩ

D. 2,0 MΩ

Odpowiedzi 4,1 MΩ, 32,4 MΩ i 16,2 MΩ są błędne z kilku powodów. Wartość 4,1 MΩ nie bierze pod uwagę, że rezystancja izolacji spada, kiedy temperatura rośnie, a to kluczowe. W przypadku 32,4 MΩ można pomyśleć, że rezystancja rośnie z temperaturą, co jest całkowicie mylne. Takie myślenie jest sprzeczne z tym, co mówią normy w elektrotechnice, bo wyższe temperatury skutkują niższymi wartościami rezystancji. I jeszcze 16,2 MΩ nie ma sensu, bo nie korzysta z dobrej formuły do obliczeń i nie odnosi się do standardów pomiarowych. Zawsze musisz pamiętać, jak materiały izolacyjne reagują na zmiany temperatury, bo to ma ogromne znaczenie przy ocenie stanu technicznego instalacji elektrycznych.

Pytanie 3

Która z poniższych czynności jest częścią oględzin przy konserwacji wirnika silnika komutatorowego?

A. Weryfikacja braku zwarć międzyzwojowych

B. Wyważanie

C. Sprawdzenie kondycji wycinków komutatora

D. Pomiar rezystancji izolacji

Odpowiedzi, które nie dotyczą sprawdzenia stanu wycinków komutatora, choć mogą wydawać się związane z konserwacją silników komutatorowych, nie odpowiadają na kluczową kwestię oględzin wirnika. Wyważenie wirnika jest istotne dla eliminacji drgań, które mogą prowadzić do uszkodzeń łożysk i innych komponentów, jednak nie jest to bezpośrednia czynność związana z ocena stanu komutatora. Pomiar rezystancji izolacji to ważny krok w ocenie stanu izolacji uzwojeń silnika, ale również nie dotyczy bezpośrednio stanu wycinków komutatora. Z kolei sprawdzenie braku zwarć międzyzwojowych jest kluczowe dla bezpieczeństwa i niezawodności silnika, jednak nie dotyczy to bezpośrednio stanu komutatora, który jest kluczowym elementem zapewniającym poprawną pracę silnika. Zrozumienie, że każda z tych czynności odgrywa swoją rolę w konserwacji silnika, jest ważne, ale nie wszystkie są równorzędne w kontekście oględzin wirnika. Często można spotkać się z mylnym przekonaniem, że te wszystkie czynności służą temu samemu celowi, podczas gdy każda z nich ma swoją specyfikę oraz odmienny wpływ na działanie silnika. Dlatego kluczowe jest skupienie się na właściwych czynnościach konserwacyjnych, które odpowiadają na konkretne potrzeby diagnostyczne silnika, a nie tylko na ogólnych działaniach związanych z jego konserwacją.

Pytanie 4

Jaka maksymalna wartość impedancji pętli zwarcia może wystąpić w trójfazowym układzie elektrycznym o napięciu znamionowym 230/400 V, aby ochrona przeciwporażeniowa była skuteczna w przypadku uszkodzenia izolacji, wiedząc, że zasilanie tego układu ma przerwać instalacyjny wyłącznik nadprądowy B10?

A. 4,6 Ω

B. 8,0 Ω

C. 2,3 Ω

D. 7,7 Ω

Wartość impedancji pętli zwarcia wynosząca 4,6 Ω jest odpowiednia dla trójfazowego obwodu elektrycznego o napięciu 230/400 V, aby zapewnić skuteczną ochronę przeciwporażeniową. Przy takiej impedancji, w przypadku zwarcia, prąd zwarciowy osiągnie wartość wystarczającą do działania wyłącznika nadprądowego typu B10, który ma prąd znamionowy 10 A. Wartość impedancji pętli zwarcia oblicza się na podstawie napięcia zasilania oraz wymaganej wartości prądu, przy której następuje wyłączenie obwodu. W praktyce oznacza to, że w przypadku uszkodzenia izolacji, wyłącznik nadprądowy zadziała w odpowiednim czasie, minimalizując ryzyko porażenia prądem elektrycznym. Zgodnie z normami PN-IEC 60364-4-41 oraz PN-EN 60947-2, odpowiednia wartość impedancji pętli zwarcia jest kluczowa dla zabezpieczenia użytkowników przed skutkami awarii. Wartości te są również zgodne z wytycznymi dotyczącymi instalacji elektrycznych w budynkach, które zalecają, aby impedancja nie przekraczała 5 Ω dla ochrony przeciwporażeniowej. Dlatego 4,6 Ω to wartość, która spełnia te wymogi, a jej stosowanie w praktyce jest powszechną praktyką w branży elektrycznej.

Pytanie 5

W rozdzielnicy zasilającej instalację niskiego napięcia w budynku doszło do wyzwolenia wyłącznika różnicowoprądowego, podczas gdy inne zabezpieczenia nie zareagowały. Jaką można wskazać przyczynę?

A. Zwarcie rezystancyjne do obudowy odbiornika

B. Awaria wyłącznika nadprądowego w rozdzielnicy

C. Uszkodzenie lub przepalenie przewodu neutralnego

D. Przeciążenie obwodu

Przeciążenie obwodu, które sugeruje pierwsza odpowiedź, nie jest bezpośrednią przyczyną zadziałania wyłącznika różnicowoprądowego, ponieważ jego działanie opiera się na detekcji różnic prądów, a nie na ich natężeniu. Przeciążenie może skutkować zadziałaniem wyłącznika nadprądowego, który ma na celu ochronę przewodów przed przegrzewaniem, ale nie wpływa na wyłącznik różnicowoprądowy w tym kontekście. Uszkodzenie przewodu neutralnego, wspomniane w drugiej opcji, również nie musi prowadzić do zadziałania wyłącznika różnicowoprądowego, jeśli obwód nadal może funkcjonować z poprawnym przepływem prądu. Uszkodzenie wyłącznika nadprądowego w rozdzielnicy, opisane w trzeciej odpowiedzi, w rzeczywistości nie ma związku z działaniem wyłącznika różnicowoprądowego, który funkcjonuje niezależnie. Na koniec, zwarcie rezystancyjne do obudowy odbiornika, które nie zostało wybrane, stanowi rzeczywistą przyczynę zadziałania, ale wszystkie pozostałe odpowiedzi nie uwzględniają tej kluczowej kwestii. W praktyce, zrozumienie zasad działania wyłączników różnicowoprądowych oraz odpowiednich zabezpieczeń jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i uniknięcia nieprawidłowych wniosków w diagnostyce usterek w instalacjach elektrycznych.

Pytanie 6

Osoba powinna kontrolować działanie stacjonarnych urządzeń różnicowoprądowych poprzez naciśnięcie przycisku kontrolnego

A. mająca uprawnienia SEP, co 6 miesięcy

B. przeszkolona, co rok

C. posiadająca uprawnienia SEP, co rok

D. przeszkolona, co 6 miesięcy

Wybór odpowiedzi, że osoba posiadająca uprawnienia SEP powinna sprawdzać urządzenia raz na rok, może prowadzić do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności za bezpieczeństwo elektryczne. Uprawnienia SEP (Stowarzyszenia Elektryków Polskich) są ważne, ale samo posiadanie takich uprawnień nie zastępuje potrzeby regularnego przeszkolenia i aktualizacji wiedzy na temat najnowszych standardów oraz zasad działania urządzeń elektrycznych. Osoby z uprawnieniami SEP, które nie są regularnie przeszkolone, mogą nie być w pełni świadome aktualnych procedur bezpieczeństwa, co może prowadzić do niepoprawnych wniosków dotyczących stanu urządzeń. Z kolei odpowiedzi sugerujące, że przeszkolona osoba powinna sprawdzać urządzenia raz na rok, przeczą zaleceniom praktycznym dotyczącym częstotliwości testowania, które powinno być przeprowadzane znacznie częściej, aby zapewnić ciągłe bezpieczeństwo. Częste kontrole są kluczowe, ponieważ urządzenia różnicowoprądowe mogą ulegać degradacji, co w dłuższym czasie może prowadzić do ich niesprawności. Ponadto, co sześć miesięcy wykonywane kontrole są zgodne z kodeksami bezpieczeństwa, które zalecają, aby personel był regularnie przeszkalany w zakresie obsługi oraz identyfikacji potencjalnych zagrożeń związanych z wykorzystaniem energii elektrycznej. Ignorowanie tych zaleceń może prowadzić do poważnych wypadków oraz narażenia użytkowników na niebezpieczeństwo.

Pytanie 7

W jakiego rodzaju instalacjach elektrycznych typowe jest stosowanie przewodów w karbowanych rurkach?

A. Wtynkowych

B. Nadtynkowych

C. Podtynkowych

D. Napowietrznych

Układanie przewodów w rurkach karbowanych jest charakterystyczne dla instalacji podtynkowych, ponieważ zapewnia to nie tylko estetykę, ale również dodatkową ochronę mechaniczną przewodów. Rurki karbowane, zwane również rurami osłonowymi, są elastyczne i łatwe w instalacji, co pozwala na dostosowanie ich do różnych kształtów i rozmiarów pomieszczeń. Przewody umieszczone w takich rurkach są chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi, wilgocią oraz wpływem czynników zewnętrznych. W standardach instalacyjnych, takich jak norma PN-IEC 60364, zaleca się stosowanie rur karbowanych w miejscach, gdzie występuje ryzyko uszkodzeń przewodów, co zwiększa bezpieczeństwo całej instalacji. Przykładem zastosowania mogą być instalacje elektryczne w domach jednorodzinnych, gdzie przewody są układane w ścianach i sufitach, a ich estetyczne ukrycie wraz z ochroną jest kluczowe dla komfortu użytkowania. Warto również zauważyć, że odpowiednia instalacja zgodna z normami oraz zaleceniami producentów rur jest niezbędna do zapewnienia długotrwałej i bezawaryjnej pracy instalacji elektrycznej.

Pytanie 8

Jakie oznaczenia oraz jaka minimalna wartość prądu znamionowego powinna mieć wkładka topikowa do ochrony przewodów przed skutkami zwarć i przeciążeń w obwodzie jednofazowego grzejnika rezystancyjnego o danych znamionowych: P_n = 3 kW, U_n = 230 V?

A. gG 16 A

B. gB 20 A

C. aM 20 A

D. aR 16 A

Wkładka topikowa gG 16 A jest odpowiednia dla obwodu jednofazowego grzejnika rezystancyjnego o mocy 3 kW przy napięciu znamionowym 230 V. Obliczając wartość prądu znamionowego, stosujemy wzór: I = P / U, gdzie P to moc, a U to napięcie. W tym przypadku: I = 3000 W / 230 V ≈ 13 A. Wybór wkładki gG 16 A jest uzasadniony, ponieważ jest ona przeznaczona do zabezpieczania obwodów przed przeciążeniem oraz zwarciem, a jej wartość znamionowa (16 A) zapewnia odpowiednią margines dla ewentualnych chwilowych wzrostów prądu, które mogą wystąpić przy rozruchu grzejnika. Zastosowanie wkładek gG w instalacjach domowych jest zgodne z normami IEC 60269, które podkreślają ich właściwości ochronne i dostosowanie do obciążeń rezystancyjnych. W praktyce wkładki gG są często stosowane w systemach zasilania urządzeń grzewczych, co czyni je idealnym wyborem w tym przypadku.

Pytanie 9

Aby zrealizować instalację zasilającą dla urządzeń, które potrzebują do działania napięcia AC 230V, w rurkach podtynkowych w pomieszczeniu, gdzie temperatura osiąga 100 °C, należy zastosować przewody oznaczone symbolem

A. DY 100

B. DYc 750

C. DY 700

D. DYc 150

Odpowiedzi oznaczone jako DYc 150, DY 700 oraz DY 100 nie są odpowiednimi wyborami do warunków opisanych w pytaniu. Przewody DYc 150, mimo że są elastyczne, nie są przystosowane do pracy w wysokich temperaturach, ponieważ ich maksymalna temperatura pracy jest znacznie poniżej 100°C. Wybranie ich do instalacji w takim środowisku może prowadzić do ich uszkodzeń, co wiąże się z ryzykiem awarii elektrycznej. Odpowiedź DY 700 oznacza przewody, które nie są przystosowane do wysokotemperaturowych warunków, co czyni je nieskutecznymi w zastosowaniach, w których temperatura otoczenia przekracza 70°C. Przewody te mają ograniczenia w zakresie wytrzymałości na ciepło, co może skutkować ich degradacją w dłuższej perspektywie. Ostatnia z proponowanych odpowiedzi, DY 100, również nie jest odpowiednia, ponieważ przewody te są zaprojektowane do niskotemperaturowych aplikacji i nie spełniają wymagań dla instalacji w pomieszczeniach o temperaturze 100°C. Wybór niewłaściwych przewodów może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym zwiększonego ryzyka pożaru oraz przerw w zasilaniu. Właściwym podejściem jest zawsze dobór materiałów, które są zgodne z wymogami projektowymi i normami branżowymi, co zapewnia bezpieczeństwo i niezawodność systemu elektrycznego.

Pytanie 10

Jakim z podanych rodzajów przewodów powinno się zasilić jednofazowy ruchomy odbiornik?

A. YDY 3×1,5 mm2

B. LGu 3×1,5 mm2

C. YDYt 3×1,5 mm2

D. OMYp 3×1,5 mm2

OMYp 3×1,5 mm2 to odpowiedni typ przewodu do zasilania jednofazowego odbiornika ruchomego, ponieważ charakteryzuje się on wysoką elastycznością oraz odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Przewód OMYp jest stosowany głównie w instalacjach tymczasowych oraz w miejscach, gdzie przewody mogą być narażone na różne warunki atmosferyczne i mechaniczne. Zastosowanie przewodu z gumowym izolowaniem sprawia, że jest on odporny na działanie olejów, smarów oraz substancji chemicznych, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przemyśle oraz w różnych aplikacjach budowlanych. W praktyce, przewody OMYp są stosowane w zasilaniu maszyn, urządzeń elektrycznych oraz narzędzi, które są używane w ruchu. Dodatkowo, zgodnie z normą PN-EN 50525-2-21, przewody te muszą spełniać określone wymagania dotyczące bezpieczeństwa i funkcjonalności, co podkreśla ich niezawodność w zastosowaniach wymagających mobilności.

Pytanie 11

Jakim oznaczeniem charakteryzuje się przewód jednożyłowy z żyłą wykonaną z aluminium, w izolacji z PVC, o przekroju 2,5 mm2, przeznaczony na napięcie znamionowe izolacji 500 V?

A. YLY 500 V 2,5 mm2

B. ADY 500 V 2,5 mm2

C. ALY 500 V 2,5 mm2

D. YDY 500 V 2,5 mm2

Odpowiedź ADY 500 V 2,5 mm2 jest jak najbardziej trafna. To standardowy symbol przewodu jednożyłowego wykonanego z aluminium, który ma izolację z PVC, czyli polichlorku winylu. W tej nazwie 'A' oznacza, że materiał żyły to aluminium, 'D' informuje nas, że mamy do czynienia z PVC, a 'Y' pokazuje, że to przewód jednożyłowy. Wiedza o takich oznaczeniach jest naprawdę ważna w inżynierii, bo dzięki temu można dobrze dobierać przewody do różnych zastosowań. To jest kluczowe dla bezpieczeństwa instalacji elektrycznych. Przewody o średnicy 2,5 mm2 są szeroko stosowane w budynkach mieszkalnych i przemysłowych, gdzie potrzebna jest odpowiednia wydolność prądowa. Napięcie 500 V oznacza maksymalne napięcie, które można stosować, co jest zgodne z normą PN-EN 60228 dotyczącą przewodów elektrycznych.

Pytanie 12

Zgodnie z normą PN-IEC 664-1 dotyczącą klasyfikacji instalacji, minimalna wytrzymałość udarowa urządzeń 230/400 V w I kategorii powinna wynosić

A. 4,0 kV

B. 1,5 kV

C. 6,0 kV

D. 2,5 kV

Odpowiedź 1,5 kV to absolutnie trafny wybór, bo odpowiada normie PN-IEC 664-1, która mówi o tym, jakie wymagania powinny spełniać urządzenia elektryczne w instalacjach niskonapięciowych. Kategoria I, na którą to pytanie wskazuje, dotyczy obwodów narażonych na różne niekorzystne warunki, więc ta wartość 1,5 kV naprawdę działa jako solidna ochrona przed przepięciami, na przykład z powodu uderzeń piorunów. To kluczowe z punktu widzenia bezpieczeństwa i trwałości naszych instalacji. W praktyce, używając urządzeń o tej wytrzymałości w budynkach, zmniejszamy ryzyko uszkodzeń sprzętu, a to sprawia, że wszystko działa stabilniej. Nie bez powodu zgodność z normami jest istotna; wpływa na efektywność i żywotność naszych urządzeń oraz pozwala uniknąć niepotrzebnych kosztów napraw czy wymiany sprzętu.

Pytanie 13

Z jakiego rodzaju metalu oraz w jakiej formie produkowane są żyły przewodu YDYp 4×1,5 mm²?

A. Z aluminium w formie drutu

B. Z miedzi w formie linki

C. Z aluminium w formie linki

D. Z miedzi w formie drutu

Wybór materiałów i formy przewodów jest naprawdę ważny dla bezpieczeństwa i wydajności instalacji elektrycznych. Aluminium jest używane w różnych miejscach, ale w elektryce miedź wciąż rządzi, bo ma lepsze właściwości przewodzące. Odpowiedzi sugerujące aluminium, czy to w linkach, czy drutach, nie biorą pod uwagę, że aluminium ma większą rezystywność niż miedź, co generuje większe straty energii. Do tego, aluminium łatwiej się psuje, zwłaszcza w wilgoci, co osłabia połączenia elektryczne. Ta kwestia z linkami też jest myląca, bo YDYp to drut, a nie linka, co daje mu większą sztywność i stabilność. Użycie linki w małych przewodach może być problematyczne przy montażu i izolacji. Wybierając przewody do instalacji elektrycznych, warto zwracać uwagę na materiały i ich właściwości, bo to zapewnia bezpieczeństwo i zgodność z normami.

Pytanie 14

Jakie zmiany w parametrach obwodu elektrycznego wiążą się z zamianą przewodu typu ADYt 3×2,5 na przewód typu YDYt 3×2,5?

A. Obniżenie wartości prądu dopuszczalnego długotrwale oraz wzrost rezystancji izolacji

B. Obniżenie wartości prądu dopuszczalnego długotrwale oraz obniżenie rezystancji izolacji

C. Zwiększenie wartości prądu dopuszczalnego długotrwale oraz wzrost rezystancji izolacji

D. Zwiększenie wartości prądu dopuszczalnego długotrwale oraz obniżenie rezystancji izolacji

Wprowadzenie przewodu YDYt 3×2,5 zamiast ADYt 3×2,5 wiąże się z koniecznością zrozumienia różnic w ich konstrukcji i zastosowaniu. Przewody ADYt, będące przewodami aluminiowymi, mają ograniczone właściwości mechaniczne i elektryczne w porównaniu do ich miedziowych odpowiedników. Zmniejszenie wartości prądu dopuszczalnego długotrwale, jak sugerują niektóre odpowiedzi, jest wynikiem mylnego pojmowania właściwości materiałów. Przewody YDYt, wykonane z miedzi, mają znacznie lepsze przewodnictwo elektryczne, co oznacza, że mogą przewodzić większe prądy bez ryzyka przegrzania. Wartości rezystancji izolacji są także kluczowe przy ocenie jakości przewodu; błędne założenie, że wymiana na przewód YDYt zmniejsza tę rezystancję, jest niezgodne z rzeczywistością. Wyższa rezystancja izolacji w przewodach YDYt przyczynia się do ich większej niezawodności i odporności na czynniki atmosferyczne. Ponadto, w praktyce stosowanie przewodów miedziowych w miejscach o dużym obciążeniu prądowym jest normą, a ich zastosowanie w instalacjach elektrycznych zgodnych z normami IEC oraz PN zwiększa bezpieczeństwo i efektywność energetyczną. Zatem, przy wyborze przewodów elektrycznych, kluczowe jest zrozumienie ich specyfikacji oraz warunków, w jakich będą eksploatowane, aby uniknąć nieporozumień związanych z ich parametrami.

Pytanie 15

Jakie z podanych usterek mogą powodować nadmierne wibracje w silniku indukcyjnym?

A. Skrzywienie wału, niewłaściwe wyważenie wirnika, zbyt duży luz na łożyskach

B. Zwarcie w uzwojeniu wirnika, zmieniona kolejność faz

C. Przerwa w uzwojeniu stojana, zatarcie łożysk, nadmierna rezystancja uzwojeń wirnika

D. Zbyt niskie napięcie, przerwa w jednej z faz, przeciążenie silnika

Twoja odpowiedź jest jak najbardziej trafna! Skrzywienie wału, niewłaściwe wyważenie wirnika i luz na łożyskach to faktycznie te rzeczy, które mogą mocno wpływać na to, jak silnik pracuje. Jak wał jest krzywy, to masa się rozkłada nierówno, co przyczynia się do wzrostu wibracji – to trochę jak z siedzeniem na krzywej ławce, nie? Z kolei kiepskie wyważenie wirnika, które często bierze się z jego zużycia, też powoduje, że silnik się męczy, bo łożyska dostają w kość. No i ten luz – luźne łożyska też robią swoje, bo wirnik nie działa jak powinien. Ważne, żeby regularnie sprawdzać sprzęt i dbać o niego, tak jak produkuje się w instrukcji. Stosując metody monitorowania, jak analiza drgań, można wcześnie zauważyć problemy i coś z tym zrobić. To wszystko pomoże w wydłużeniu życia silnika i uniknięciu przestojów w pracy.

Pytanie 16

Jakie działania należy podjąć po odłączeniu zasilania, aby zgodnie z PN-HD 60364-6:2008 Instalacje elektryczne niskiego napięcia, przeprowadzić pomiar rezystancji izolacji kabli?

A. Rozłączyć oprawy oświetleniowe, zewrzeć łączniki oświetlenia oraz zapewnić skuteczną ochronę przed możliwością przypadkowego, ponownego załączenia napięcia zasilającego

B. Wyłączyć odbiorniki oraz zapewnić skuteczną ochronę przed możliwością przypadkowego, ponownego załączenia napięcia zasilającego

C. Odłączyć odbiorniki, zewrzeć łączniki oraz zapewnić skuteczną ochronę przed dotykiem bezpośrednim

D. Zasilić badaną instalację napięciem stałym oraz zapewnić skuteczną ochronę przed możliwością przypadkowego, ponownego załączenia napięcia zasilającego

Poprawna odpowiedź to odłączenie odbiorników oraz zapewnienie skutecznej ochrony przed możliwością przypadkowego, ponownego załączenia napięcia zasilającego. Zgodnie z PN-HD 60364-6:2008, przed przystąpieniem do pomiaru rezystancji izolacji, należy bezwzględnie odłączyć wszelkie odbiorniki elektryczne od instalacji. Takie działanie ma na celu uniknięcie ryzyka porażenia prądem oraz uszkodzenia urządzeń podczas pomiaru. Kluczowym aspektem jest także zapewnienie skutecznej ochrony, co często realizuje się poprzez zastosowanie odpowiednich zabezpieczeń mechanicznych lub elektronicznych, które blokują możliwość przypadkowego włączenia zasilania. Przykładem może być użycie blokady na rozdzielnicy. W praktyce, pomiar rezystancji izolacji wykonuje się najczęściej przy użyciu megomierza, który generuje wysokie napięcie, co może być niebezpieczne dla osób i sprzętu, jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie środki ochrony. Prawidłowe przygotowanie do pomiaru jest kluczowe, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz dokładność wyników. Dobrą praktyką jest także dokumentacja stanu wyłączenia oraz przeprowadzonych działań, co jest przydatne w kontekście inspekcji i audytów.

Pytanie 17

W jaki sposób powinna odbywać się wymiana nożowych wkładek topikowych w bezpiecznikach przemysłowych?

A. Uchwytem izolacyjnym bez obciążenia

B. Przy użyciu kombinerek, pod napięciem

C. Uchwytem izolacyjnym pod obciążeniem

D. Za pomocą kombinerek w braku napięcia

Wymiana nożowych wkładek topikowych bezpieczników przemysłowych powinna być przeprowadzana w sposób bezpieczny, najlepiej przy użyciu uchwytu izolacyjnego i tylko wtedy, gdy nie ma obciążenia na obwodzie. Taki sposób działania minimalizuje ryzyko porażenia prądem oraz uszkodzenia sprzętu. Uchwyt izolacyjny, wykonany z materiałów odpornych na działanie wysokich napięć, zapewnia, że osoba dokonująca wymiany nie ma kontaktu z przewodami pod napięciem. Przykładem zastosowania tej metody są procedury serwisowe w zakładach przemysłowych, gdzie kluczowe jest przestrzeganie zasad BHP oraz normy IEC 60947-3 dotyczącej bezpieczników. Dodatkowo, przed przystąpieniem do wymiany, ważne jest upewnienie się, że wyłączono zasilanie, co można zweryfikować przy pomocy wskaźników napięcia, a także zastosowanie blokad, aby zapobiec przypadkowemu włączeniu obwodu. Przestrzeganie tych zasad nie tylko chroni technika, ale również zapewnia, że prace serwisowe są wykonane w sposób efektywny i zgodny z normami branżowymi.

Pytanie 18

Aby prawidłowo wykonać otwór w twardym betonie pod gniazdo sieciowe, konieczne jest użycie wiertarki oraz

A. wyrzynarki do głębokich cięć

B. otwornicy z segmentami diamentowymi

C. młotka z przecinakiem

D. otwornicy z nasypem wolframowym

Używanie otwornicy z nasypem wolframowym do wiercenia w twardym betonie to nie najlepszy pomysł, bo takie narzędzia są bardziej do drewna czy plastiku. W betonie ten nasyp wolframowy szybko się zużywa, co sprawia, że wiercenie staje się mniej efektywne i mniej precyzyjne. Wyrzynarka? To też nie to – jest stworzona do cięcia wzdłuż, a nie do robienia otworów w betonie. Młotek z przecinakiem może wydawać się pomocny, ale nie daje precyzji, która jest ważna, np. przy montażu gniazd sieciowych. Często ludzie mają niewłaściwe wyobrażenie o użyciu narzędzi, co bierze się z braku wiedzy o materiałach budowlanych. Wybór odpowiedniego narzędzia to klucz, żeby wszystko poszło sprawnie i dobrze. Lepiej trzymać się sprawdzonych rozwiązań, które polecają fachowcy.

Pytanie 19

Jakiego łącznika używa się do zarządzania oświetleniem w klatce schodowej przy zastosowaniu automatu schodowego?

A. Dzwonkowego

B. Hotelowego

C. Schodowego

D. Krzyżowego

Wybór innych łączników do sterowania oświetleniem w klatkach schodowych może prowadzić do nieefektywnych i niewygodnych rozwiązań. Łącznik krzyżowy jest stosowany do sterowania jednym źródłem światła z wielu lokalizacji, co w kontekście klatki schodowej może być w niektórych przypadkach niewłaściwe, jeśli nie ma potrzeby włączania i wyłączania światła w różnych punktach. Użycie łącznika krzyżowego bez odpowiedniego zaplanowania może prowadzić do komplikacji w obwodzie i potencjalnych problemów z działaniem. Łącznik hotelowy, z kolei, jest przeznaczony do specyficznych instalacji w hotelach, gdzie goście mogą korzystać z różnych źródeł światła w pokojach, bez możliwości sterowania ogólnym oświetleniem korytarza. Taki system nie jest dedykowany do standardowego użytku w domach lub budynkach mieszkalnych, co czyni go mniej praktycznym wyborem dla klatki schodowej. Warto również zauważyć, że łącznik dzwonkowy charakteryzuje się inną funkcjonalnością i skutecznością, co jest kluczowe w sytuacjach, gdzie oświetlenie powinno być włączane i wyłączane szybko i efektywnie, np. podczas wchodzenia lub wychodzenia z klatki schodowej. Myląc zastosowanie tych łączników, można łatwo stworzyć nieprzyjazne i niepraktyczne warunki użytkowania, co z pewnością wpłynie na komfort i bezpieczeństwo użytkowników.

Pytanie 20

Jaką rolę pełnią uzwojenia pomocnicze w silniku prądu stałego?

A. Obniżają rezystancję obwodu twornika

B. Generują napięcie remanentu

C. Usuwają niekorzystne efekty wynikające z działania twornika

D. Przeciwdziałają rozbieganiu się silnika w przypadku spadku obciążenia

Wybór odpowiedzi dotyczącej zmniejszenia rezystancji obwodu twornika pokazuje, że temat uzwojeń pomocniczych jest chyba jeszcze nie do końca jasny. Taka rezystancja nie jest bezpośrednio związana z tymi uzwojeniami, bo ich zadanie polega głównie na likwidowaniu problematycznych zjawisk, a nie na redukcji oporu. Mówienie o rezystancji w kontekście pracy silnika może powodować mylne wrażenie, że obniżenie oporu to klucz do lepszej wydajności. Na dodatek, pojawia się też mylny pomysł, że uzwojenia pomocnicze mogą zapobiegać rozbieganiu się silnika w momencie, gdy obciążenie spada. Tak naprawdę ich rolą jest stabilizacja pracy silnika, co oznacza, że eliminują negatywne zjawiska, które mogą wystąpić przy zmiennym obciążeniu. Na koniec, odpowiedź, że uzwojenia pomocnicze wytwarzają napięcie remanentu, to też nie jest trafna informacja, bo to napięcie pochodzi z magnesów trwałych lub uzwojeń głównych, a nie pomocniczych. Ogólnie rzecz biorąc, ważne jest, żeby rozumieć te różnice, bo są kluczowe przy projektowaniu i użytkowaniu silników prądu stałego w przemyśle.

Pytanie 21

Jakie materiały są wykorzystywane do izolacji żył przewodów elektrycznych?

A. Polwinit i mika

B. Polwinit i guma

C. Silikon i guma

D. Mika i silikon

Polwinit, czyli PVC, oraz guma to dwa naprawdę ważne materiały, które używa się do izolacji żył w przewodach elektrycznych. Dają one gwarancję, że wszystko będzie działać bezpiecznie i przez długi czas. Polwinit jest znany ze swojej odporności na różne chemikalia i wysokie temperatury, dlatego często znajdziesz go w kablach niskiego i średniego napięcia. Ma fajne właściwości mechaniczne i elektryczne, na przykład niską przewodność elektryczną, co czyni go super materiałem do izolacji. Guma natomiast jest elastyczna i świetnie sprawdza się tam, gdzie przewody muszą się poruszać lub być zginane. To ważne w sytuacjach, gdzie są narażone na wibracje. Normy IEC 60227 i IEC 60502 pokazują, jak ważne jest korzystanie z odpowiednich materiałów, żeby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność instalacji elektrycznych. Polwinitowe i gumowe izolacje są używane w wielu miejscach – od domów po przemysł, a nawet w motoryzacji. Dobrze wiedzieć, że odporność tych materiałów na różne czynniki może naprawdę wpłynąć na bezpieczeństwo całego systemu elektrycznego.

Pytanie 22

W jakiej z poniższych sytuacji poślizg silnika indukcyjnego będzie najmniejszy?

A. Silnik będzie zasilany prądem w kierunku przeciwnym

B. Silnik działa w nominalnych warunkach zasilania oraz obciążenia

C. Silnik będzie pracować na biegu jałowym

D. Podczas zasilania silnika jego wirnik będzie stał

Silnik pozostający na biegu jałowym charakteryzuje się minimalnym poślizgiem, ponieważ nie jest obciążony zewnętrznie, co sprawia, że jego wirnik obraca się blisko prędkości synchronicznej. W praktyce oznacza to, że nie ma znacznego oporu mechanicznego, który mógłby wpłynąć na różnicę między prędkością wirnika a polem magnetycznym statora. W takich warunkach obroty wirnika są prawie zgodne z obrotami pola magnetycznego. W zastosowaniach przemysłowych, takich jak wentylatory czy pompy, silniki indukcyjne często pracują w trybie jałowym, co minimalizuje straty energii. Dobrą praktyką jest monitorowanie poślizgu silników w celu optymalizacji ich wydajności i zużycia energii. Zmniejszenie poślizgu wpływa na obniżenie kosztów eksploatacji, co jest kluczowe w kontekście zarządzania energią w zakładach produkcyjnych.

Pytanie 23

Przedstawiona na ilustracji wstawka kalibrowa bezpiecznika przeznaczona jest do instalacji o napięciu znamionowym

A. nie wyższym niż 500 V i wkładek topikowych o prądzie znamionowym co najmniej 63 A

B. co najmniej 500 V i wkładek topikowych o prądzie znamionowym co najmniej 63 A

C. co najmniej 500 V i wkładek topikowych o prądzie znamionowym nie przekraczającym 63 A

D. nie wyższym niż 500 V i wkładek topikowych o prądzie znamionowym nie przekraczającym 63 A

Analizując błędne odpowiedzi, należy skupić się na kilku kluczowych koncepcjach, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. W wielu przypadkach odpowiedzi sugerujące, że wstawka kalibrowa może obsługiwać napięcie co najmniej 500 V, są nieprawdziwe. Oznaczenie "500 V" jednoznacznie wskazuje maksymalną wartość, a nie minimalną. W kontekście bezpieczeństwa elektrycznego, przekroczenie tego napięcia może skutkować poważnymi konsekwencjami, w tym ryzykiem pożaru czy porażenia prądem. Ponadto, odpowiedzi sugerujące wyższe wartości prądu znamionowego, takie jak "co najmniej 63 A", również są nieprawidłowe. Tego typu błędne rozumienie wynika najczęściej z niedostatecznej wiedzy na temat parametrów technicznych bezpieczników oraz ich zastosowania. Ważnym aspektem jest również zrozumienie, że każdy rodzaj zabezpieczenia musi być odpowiednio dobrany do specyfikacji instalacji, aby zapewnić maksymalną efektywność i bezpieczeństwo. W praktyce, stosowanie wzorców i standardów, jak PN-EN 60269, jest kluczowe dla prawidłowego doboru elementów zabezpieczających. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych awarii oraz zagrożeń dla osób obsługujących instalacje elektryczne.

Pytanie 24

Aby zmierzyć częstotliwość, należy użyć

A. watomierza

B. częstościomierza

C. fazomierza

D. waromierza

Wybór waromierza, watomierza czy fazomierza jako narzędzi do pomiaru częstotliwości jest nieodpowiedni z kilku powodów. Waromierz, który jest używany do pomiaru napięcia w obwodach elektrycznych, nie jest przeznaczony do analizy częstotliwości sygnałów. Jego zastosowanie ogranicza się do oceny wartości napięcia, co czyni go niewłaściwym narzędziem w kontekście pomiarów częstotliwości. Z kolei watomierz, który mierzy moc elektryczną, również nie jest przystosowany do tego typu analizy, ponieważ koncentruje się na wytwarzanej energii, a nie na jej częstotliwości. Może wystąpić mylne przekonanie, że pomiar mocy może dostarczyć informacji o częstotliwości, co jest jednak nieprawdziwe. Fazomierz, który określa różnicę fazową między dwoma sygnałami, również nie dostarcza bezpośrednich informacji o ich częstotliwości. W praktyce, użycie tych urządzeń w kontekście pomiaru częstotliwości może prowadzić do błędnych wniosków oraz nieefektywnego diagnozowania problemów w układach elektronicznych. Kluczowe jest, aby wybierać narzędzia odpowiednie do specyficznych zastosowań, zgodnie z normami i zaleceniami branżowymi, aby uniknąć błędów w analizie i interpretacji wyników.

Pytanie 25

Która z poniższych działań ocenia efektywność ochrony podstawowej przed porażeniem prądem elektrycznym?

A. Sprawdzanie wyłącznika różnicowoprądowego

B. Pomiar impedancji w pętli zwarciowej

C. Pomiar rezystancji izolacji przewodów

D. Weryfikacja stanu izolacji podłóg

Pomiar rezystancji izolacji przewodów jest kluczowym elementem oceny skuteczności ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym. Działanie to polega na sprawdzeniu, czy izolacja przewodów jest wystarczająco skuteczna, aby zapobiec niezamierzonym przepływom prądu do ziemi lub na obudowy urządzeń. Wysoka rezystancja izolacji oznacza, że przewody są dobrze izolowane i minimalizują ryzyko porażenia. W praktyce, w budynkach mieszkalnych oraz przemysłowych, pomiar ten powinien być przeprowadzany regularnie, zwłaszcza w przypadku instalacji, które są narażone na uszkodzenia mechaniczne lub działanie czynników zewnętrznych. Zgodnie z normami PN-IEC 60364, przynajmniej raz na pięć lat należy przeprowadzać taki pomiar. Uzyskane wyniki powinny być porównywane z wartościami odniesienia, które zależą od rodzaju instalacji. Odpowiednie procedury zapewniają, że nie tylko urządzenia, ale i całe instalacje elektryczne są bezpieczne dla użytkowników, co jest fundamentalne dla ochrony życia i zdrowia człowieka. Dbanie o odpowiednią rezystancję izolacji to kluczowy krok w zarządzaniu ryzykiem związanym z porażeniem prądem elektrycznym.

Pytanie 26

Jaką minimalną wartość prądu powinno mieć wykonanie pomiaru ciągłości elektrycznej przewodów ochronnych w głównych i dodatkowych połączeniach wyrównawczych oraz przewodów czynnych w przypadku obwodów odbiorczych typu pierścieniowego?

A. 150 mA

B. 200 mA

C. 500 mA

D. 100 mA

Udzielenie odpowiedzi innej niż 200 mA może prowadzić do nieprawidłowej oceny stanu ciągłości przewodów ochronnych. Wartości takie jak 100 mA, 150 mA czy 500 mA nie są wystarczające lub nieadekwatne do przeprowadzenia rzetelnych pomiarów w kontekście ochrony przeciwporażeniowej. Wybór niższej wartości prądu, jak 100 mA, może skutkować sytuacją, w której nie zostaną wykryte niewielkie przerwy w ciągłości przewodu, co z kolei stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa użytkowników. Z kolei wartość 150 mA, mimo że może wydawać się bardziej sensowna, wciąż nie spełnia wymagań dotyczących dokładności pomiarów, co może prowadzić do fałszywych odczytów. Zwiększenie prądu do 500 mA, choć teoretycznie może wydawać się korzystne, może w rzeczywistości prowadzić do uszkodzenia delikatnych elementów instalacji, a także może doprowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak przegrzanie przewodów. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie wartości prądu pomiarowego mają na celu nie tylko wykrycie ewentualnych usterek, ale także zapewnienie, że instalacja działa w sposób bezpieczny i niezawodny. Właściwe rozumienie norm oraz ich stosowanie jest niezbędne w praktyce inżynierskiej.

Pytanie 27

Kabel oznaczony symbolem DYd 750 jest wykonany z

A. linki pokrytej polwinitem

B. linki pokrytej gumą

C. drutu pokrytego gumą

D. drutu pokrytego polwinitem

Przewód oznaczony symbolem DYd 750 wykonany jest z drutu izolowanego polwinitem, co oznacza, że jego główną funkcją jest zapewnienie odpowiedniej elastyczności oraz odporności na różne czynniki zewnętrzne. Polwinit to rodzaj materiału izolacyjnego, który jest szeroko stosowany w przemyśle elektrotechnicznym ze względu na swoje właściwości dielektryczne oraz odporność na działanie wilgoci i chemikaliów. Przewody tego typu są powszechnie używane w instalacjach elektrycznych, w tym w budownictwie oraz w różnych urządzeniach elektrotechnicznych. Dzięki zastosowaniu drutu, przewód charakteryzuje się lepszą przewodnością elektryczną w porównaniu do linki, co czyni go bardziej efektywnym w aplikacjach wymagających stałego połączenia elektrycznego. W standardach branżowych, takich jak PN-EN 60228, przewody tego typu są klasyfikowane jako posiadające wyspecyfikowane właściwości użytkowe, co czyni je odpowiednimi do różnych zastosowań, w tym zasilania w obiektach przemysłowych oraz mieszkalnych.

Pytanie 28

Jakiego narzędzia należy użyć, aby zweryfikować, czy nie ma napięcia w instalacji elektrycznej 230 V, przed przystąpieniem do prac konserwacyjnych?

A. Miernika parametrów instalacji

B. Czujnika zaniku fazy

C. Neonowego wskaźnika napięcia

D. Omomierza cyfrowego

Wykorzystanie miernika parametrów instalacji do sprawdzenia obecności napięcia w instalacji elektrycznej 230 V jest podejściem nieoptymalnym. Miernik parametrów, choć potrafi analizować różne parametry instalacji, takie jak napięcie, prąd czy moc, wymaga odpowiedniej konfiguracji oraz jest stosowany głównie do pomiarów w działających instalacjach. Przed rozpoczęciem prac konserwacyjnych istotne jest szybkie i skuteczne potwierdzenie braku napięcia, a nie analiza parametrów. Omomierz cyfrowy jest narzędziem przeznaczonym do pomiaru oporu elektrycznego, co czyni go niewłaściwym do wykrywania obecności napięcia. Użycie go w tym kontekście prowadzi do błędnych wniosków oraz może stworzyć zagrożenie, gdyż nie informuje o aktualnym stanie napięcia. Czujnik zaniku fazy również nie jest odpowiednim narzędziem do weryfikacji obecności napięcia w instalacji. Jego główną funkcją jest monitorowanie i wykrywanie zaniku jednej z faz w trójfazowych instalacjach, a nie bezpośrednie kontrolowanie obecności napięcia. Używanie niewłaściwych narzędzi i technik może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji podczas pracy z instalacjami elektrycznymi, dlatego niezwykle istotne jest posługiwanie się odpowiednimi urządzeniami, takimi jak neonowy wskaźnik napięcia, który bezpośrednio informuje o obecności energii elektrycznej. Pracownicy branży elektrycznej powinni być dobrze zorientowani w doborze narzędzi i metod, co przekłada się na ich bezpieczeństwo oraz efektywność wykonywanych zadań.

Pytanie 29

Jakie są wartości znamionowe prądu oraz liczba biegunów wyłącznika oznaczonego symbolem S194 B3?

A. 9 A i 4 bieguny

B. 19 A i 3 bieguny

C. 4 A i 3 bieguny

D. 3 A i 4 bieguny

Podejmując decyzję o wyborze wyłącznika elektrycznego, kluczowe jest zrozumienie charakterystyki prądowej oraz liczby biegunów, co ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo i funkcjonalność instalacji. Odpowiedzi wskazujące na prąd znamionowy 19 A, 4 A czy 9 A są błędne, ponieważ sugerują zastosowanie wyłączników do obciążeń, które wykraczają poza specyfikacje podane dla modelu S194 B3. Przykładowo, wyłącznik o prądzie 19 A byłby przeznaczony do bardziej intensywnych zastosowań, typowych dla dużych instalacji przemysłowych, co jest nieadekwatne w kontekście tego modelu. Natomiast prąd 4 A czy 9 A także wskazuje na zastosowania, które mogą być zbyt wysokie dla standardowego wyłącznika trójfazowego w małych instalacjach. Przy ocenie odpowiedzi warto zwrócić uwagę na zasady doboru wyłączników, które powinny być dostosowane do specyficznych potrzeb obwodu elektrycznego. W praktyce wykorzystywanie wyłączników o nieodpowiednich parametrach może prowadzić do ich nieprawidłowego działania, co z kolei zwiększa ryzyko uszkodzenia podłączonych urządzeń oraz może stwarzać zagrożenie pożarowe. Wszelkie decyzje w tym zakresie powinny być podejmowane na podstawie dokładnej analizy parametrów technicznych oraz zgodności z normami, np. normami IEC 60947 dotyczącymi wyłączników.

Pytanie 30

Jaka maksymalna wartość impedancji pętli zwarcia jest dopuszczalna w trójfazowym obwodzie elektrycznym o napięciu nominalnym 230/400 V, aby zapewnić skuteczną ochronę przed porażeniem w przypadku uszkodzenia izolacji, jeżeli wiadomo, że zasilanie tego obwodu ma odłączyć instalacyjny wyłącznik nadprądowy B20?

A. 4,0 Ω

B. 3,8 Ω

C. 6,6 Ω

D. 2,3 Ω

Wybór innych wartości impedancji pętli zwarcia, takich jak 3,8 Ω, 4,0 Ω czy 6,6 Ω, jest nieodpowiedni w kontekście ochrony przeciwporażeniowej w systemach elektrycznych. Wartości te są wyższe niż dopuszczalne limity określone w normach, co może prowadzić do poważnych konsekwencji dla bezpieczeństwa. W przypadku impedancji powyżej 2,3 Ω, czas reakcji wyłącznika nadprądowego może być wydłużony. Na przykład, wyłączniki o wyższych wartościach impedancji pętli zwarcia mogą zadziałać z opóźnieniem, co w sytuacji kontaktu z uszkodzoną instalacją stwarza ryzyko porażenia prądem. Powszechnym błędem myślowym jest założenie, że im wyższa impedancja, tym lepsza ochrona. W rzeczywistości, skuteczność ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym jest ściśle związana z szybkością reakcji systemów zabezpieczających. W obwodach o napięciu 230/400 V zastosowanie wyłączników B20 bez odpowiedniego nadzoru nad wartością impedancji pętli zwarcia może prowadzić do sytuacji, w której użytkownik doświadczy porażenia prądem, zanim zasilanie zostanie odcięte. Dlatego ważne jest, aby regularnie przeprowadzać pomiary i poddawać instalacje elektryczne ocenie, co zgodne jest z wymaganiami normatywnymi, takimi jak PN-EN 61140, które jasno określają maksymalne wartości impedancji dla skutecznej ochrony przeciwporażeniowej.

Pytanie 31

Jaką minimalną wartość powinno mieć napięcie probiercze miernika używanego do pomiaru rezystancji izolacji w instalacji elektrycznej pracującej pod napięciem 230/400 V?

A. 2 500 V

B. 500 V

C. 1 000 V

D. 250 V

Wybór napięcia probierczego o wartości 250 V jest niewłaściwy, ponieważ jest zbyt niskie do przeprowadzenia skutecznego testu izolacji w instalacjach o napięciu znamionowym 230/400 V. Użycie tak niskiego napięcia może nie ujawniać rzeczywistych problemów ze stanem izolacji, a co za tym idzie, może prowadzić do błędnych wniosków na temat jej jakości. Ponadto, napięcie 250 V nie spełnia wymagań normatywnych określonych przez IEC, które zalecają zastosowanie wyższego napięcia, aby efektywnie ocenić odporność izolacji na przebicia. Wybór 1000 V jako napięcia probierczego również może być nieadekwatny dla standardowych instalacji 230/400 V, ponieważ takie napięcie może powodować nadmierne obciążenie izolacji, co nie zawsze jest bezpieczne. Może to prowadzić do uszkodzenia izolacji, co w konsekwencji wiąże się z ryzykiem powstania awarii w instalacji. Warto również zauważyć, że napięcie 2500 V, mimo że jest stosowane w specyficznych przypadkach, takich jak testy na wytrzymałość izolacji w wysokonapięciowych instalacjach, jest zbytnio zawyżone w kontekście pomiarów w standardowych instalacjach elektrycznych. Przy wyborze odpowiedniego napięcia do testów, należy kierować się zaleceniami producentów oraz obowiązującymi normami bezpieczeństwa, aby zapewnić rzetelne i bezpieczne wyniki pomiarów.

Pytanie 32

Na przyrządzie ustawionym na zakres 300 V zmierzono napięcie w sieci, które wynosi 230 V. Do wykonania pomiaru zastosowano miernik analogowy o dokładności w klasie 1,5. Jaki jest błąd bezwzględny uzyskanego pomiaru?

A. ± 4,40 V

B. ± 4,60 V

C. ± 4,30 V

D. ± 4,50 V

Błędy w obliczeniach błędów bezwzględnych pomiaru mogą wynikać z niedokładnego zrozumienia klasy dokładności miernika oraz sposobu jej zastosowania. W przypadku analizowania błędów pomiarowych istotne jest, aby pamiętać, że klasa dokładności odnosi się do całego zakresu pomiarowego, a nie tylko do konkretnego odczytu. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogłyby sugerować, że błąd bezwzględny pomiaru wynosi ± 4,30 V lub ± 4,40 V, co jest wynikiem mylenia wartości procentowych z rzeczywistymi pomiarami. Klasa 1,5% oznacza, że błąd ten powinien być obliczany z całkowitego zakresu, a nie bezpośrednio z odczytu. Ponadto, pomijanie kontekstu zastosowania miernika oraz jego ograniczeń prowadzi do nieprawidłowych wniosków, co może być krytyczne w praktycznych zastosowaniach, takich jak instalacje elektryczne. Przykładowo, nieprawidłowe oszacowanie błędu pomiarowego może prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów systemu lub nieprawidłowej oceny stanu instalacji, co w konsekwencji może wpłynąć na bezpieczeństwo użytkowników oraz efektywność energetyczną całego systemu. Dlatego tak ważne jest, aby przy obliczaniu błędów pomiarowych zawsze stosować przyjęte normy i metodyki, zapewniając rzetelność wyników.

Pytanie 33

Który z podanych łączników elektrycznych jest przeznaczony do osobnego sterowania dwiema sekcjami oświetlenia w żyrandolu?

A. Świecznikowy

B. Schodowy

C. Krzyżowy

D. Dwubiegunowy

Świecznikowy łącznik instalacyjny jest zaprojektowany w taki sposób, aby umożliwiać niezależne sterowanie różnymi sekcjami źródeł światła w lampach, w tym żyrandolach. Jego konstrukcja pozwala na włączenie i wyłączenie poszczególnych źródeł światła, co jest szczególnie przydatne w przypadku żyrandoli z wieloma żarówkami. Dzięki temu użytkownik może dostosować natężenie oświetlenia w pomieszczeniu w zależności od potrzeb, co zwiększa funkcjonalność i komfort użytkowania. Przykładowo, w jadalni, gdzie często zasiadamy z rodziną lub gośćmi, można włączyć tylko kilka żarówek, aby stworzyć przytulną atmosferę. Zastosowanie łącznika świecznikowego jest zgodne z ogólnymi normami instalacji elektrycznych, które zalecają elastyczność w sterowaniu oświetleniem. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów oświetleniowych jest również uwzględnienie możliwości dalszej rozbudowy instalacji oraz zastosowanie łączników, które umożliwiają późniejszą modyfikację układów oświetleniowych.

Pytanie 34

Którą klasę ochronności posiada oprawa oświetleniowa opatrzona przedstawionym symbolem graficznym?

A. II

B. I

C. III

D. 0

Oprawa oświetleniowa oznaczona symbolem klasy ochronności I zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa w użytkowaniu. Klasa ta charakteryzuje się posiadaniem podstawowej izolacji oraz dodatkowym przewodem ochronnym, co pozwala na skuteczne odprowadzenie ewentualnych prądów upływowych do ziemi. Dzięki temu, w przypadku uszkodzenia izolacji, metalowe elementy oprawy nie stają się źródłem zagrożenia dla użytkowników. Przykładem zastosowania tej klasy są oprawy stosowane w miejscach narażonych na wilgoć, takich jak łazienki czy zewnętrzne oświetlenie ogrodowe. Zgodnie z normami PN-EN 60598-1, urządzenia oznaczone klasą I muszą być również regularnie kontrolowane pod kątem stanu przewodu ochronnego oraz integralności izolacji. Takie działania pomagają w utrzymaniu bezpieczeństwa i zgodności z przepisami BHP, co jest kluczowe w każdej instalacji elektrycznej.

Pytanie 35

Jakie akcesoria, oprócz szczypiec, trzeba pobrać z magazynu, aby zasilić zamontowany plafon sufitowy, kiedy instalacja została wykonana przewodami YDYp?

A. Lutownicę, wiertarkę, ściągacz izolacji

B. Wiertarkę, lutownicę, wkrętak

C. Nóż monterski, wiertarkę, ściągacz izolacji

D. Ściągacz izolacji, nóż monterski, wkrętak

Wybór narzędzi w odpowiedziach niepoprawnych wskazuje na błędne zrozumienie podstawowych zasad związanych z instalacjami elektrycznymi i ich wykonaniem. Lutownica, mimo że jest narzędziem użytecznym w niektórych pracach elektrycznych, nie jest konieczna w tym przypadku, ponieważ przewody YDYp są zazwyczaj łączone poprzez skręcanie lub złączki, a nie lutowanie. Wiertarka również nie jest narzędziem niezbędnym do podłączenia plafonu, gdyż jej zastosowanie ogranicza się głównie do wiercenia otworów w sufitach, co nie jest wymagane, jeżeli montaż może odbyć się na gotowych mocowaniach. Wykorzystanie wkrętaka jest istotne, jednak w połączeniu z niewłaściwymi narzędziami, nie spełnia ono swojej funkcji w kontekście prawidłowego podłączenia. Błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wniosków, to m.in. mylenie funkcji narzędzi oraz niezrozumienie specyfikacji stosowanych kabli i ich użycia w praktyce. Dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz efektywności pracy, ważne jest, aby używać odpowiednich narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem oraz z zachowaniem zasad bezpieczeństwa, co zwiększa jakość wykonanej instalacji.

Pytanie 36

Jakiego wyłącznika nadprądowego powinno się zastosować do ochrony obwodu jednofazowego instalacji elektrycznej z napięciem 230 V, który zasila grzejnik oporowy o mocy 1600 W?

A. B16

B. C16

C. C10

D. B10

Wybór wyłączników nadprądowych powinien być oparty na dokładnych obliczeniach prądu roboczego danego obwodu oraz na charakterystyce urządzeń, które są zasilane. Wyłącznik C10, mimo iż ma mniejszy prąd znamionowy niż B16 i C16, nie jest odpowiedni dla obszarów, gdzie występują urządzenia o dużych prądach rozruchowych, jak silniki elektryczne czy grzejniki oporowe, ponieważ może zareagować zbyt szybko na chwilowe skoki prądu. Z kolei wyłącznik B16 jest przeznaczony dla obwodów, które mogą mieć większe obciążenia i prądy do 16 A, co sprowadza się do przekroczenia maksymalnych wartości obciążenia na obwodzie z grzejnikiem 1600 W. Chociaż wyłącznik B16 mógłby teoretycznie zadziałać, w praktyce nie zapewniałby odpowiedniego poziomu zabezpieczenia, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Podobnie, wyłącznik C16 ma zbyt wysoką wartość prądową dla tego konkretnego zastosowania, co czyni go niewłaściwym wyborem, gdyż nie zadziałałby w przypadku przeciążenia, a tym samym nie chroniłby instalacji. Właściwy wybór wyłącznika nadprądowego powinien opierać się na danych technicznych urządzeń oraz na normach bezpieczeństwa, aby zapewnić optymalną ochronę przed skutkami awarii elektrycznych.

Pytanie 37

Jakie oznaczenia oraz jaka minimalna wartość prądu znamionowego powinna mieć wkładka topikowa stosowana do ochrony przewodów przed skutkami zwarć i przeciążeń w obwodzie jednofazowego bojlera elektrycznego o parametrach: P_N = 3 kW, U_N = 230 V?

A. aR 16 A

B. aM 20 A

C. gB 20 A

D. gG 16 A

Wybór wkładki topikowej aR 16 A, aM 20 A lub gB 20 A nie jest odpowiedni dla opisanego obwodu bojlera elektrycznego, co wynika z różnych właściwości tych zabezpieczeń. Wkładki aR są zaprojektowane do ochrony przed zwarciami, ale charakteryzują się niższą tolerancją na przeciążenia, co może prowadzić do ich zbyt wczesnego wyłączenia w sytuacjach wystąpienia chwilowych, ale niegroźnych przeciążeń, typowych dla urządzeń grzewczych. W przypadku wkładek aM, które są stosowane głównie w obwodach silnikowych, ich zastosowanie w instalacjach o charakterze grzewczym nie jest zalecane. Dodatkowo, wkładki gB, przeznaczone do obwodów z urządzeniami o dużych prądach rozruchowych, mogą być zbyt dużą wartością dla obwodu bojlera, co stwarza ryzyko braku ochrony przy rzeczywistym przeciążeniu. Niezrozumienie specyfiki wkładek topikowych i ich zastosowania w praktyce często prowadzi do nieodpowiednich wyborów, które mogą zagrażać bezpieczeństwu użytkowników oraz powodować uszkodzenia urządzeń. Dlatego, aby zapewnić właściwe zabezpieczenie, należy stosować wkładki topikowe gG, które gwarantują odpowiednią ochronę przed zwarciami i przeciążeniami w instalacjach grzewczych.

Pytanie 38

Jakie minimalne wymiary powinien mieć przewód ochronny miedziany w przypadku przewodów fazowych miedzianych o przekrojach 25 mm2 i 35 mm2?

A. 12 mm2

B. 10 mm2

C. 16 mm2

D. 20 mm2

Wybór niewłaściwego przekroju przewodu ochronnego ma istotne konsekwencje dla bezpieczeństwa elektrycznego. Wiele osób może uważać, że mniejszy przekrój, taki jak 10 mm2 czy 12 mm2, jest wystarczający do ochrony przewodów fazowych o większym przekroju. W rzeczywistości, takie podejście ignoruje zasady dotyczące przewodów ochronnych, które muszą być dobierane na podstawie potencjalnych prądów zwarciowych oraz wymagań związanych z czasem wyłączenia w przypadku awarii. Zbyt mały przekrój przewodu ochronnego może prowadzić do jego przegrzania, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia instalacji, a nawet pożaru. Ponadto, przewody ochronne muszą być w stanie przewodzić prądy zwarciowe przez odpowiedni czas, aby skutecznie wyłączyć źródło zasilania i zminimalizować ryzyko porażenia prądem. Obliczenia te są oparte na normach, takich jak PN-IEC 60364, które jasno określają zasady doboru przekrojów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w instalacjach elektrycznych. Warto również zwrócić uwagę, że wybór zbyt dużego przekroju, np. 20 mm2, również może być nieoptymalny, ponieważ może prowadzić do niepotrzebnych kosztów i zwiększonej sztywności instalacji, co może być problematyczne w kontekście montażu i utrzymania. Dlatego ważne jest, aby stosować się do ustalonych norm i praktyk w branży, aby zapewnić optymalne warunki pracy instalacji elektrycznych.

Pytanie 39

Minimalna akceptowalna wartość rezystancji izolacji dla przewodów instalacji przeznaczonej na napięcie znamionowe nieprzekraczające 500 V, w tym FELV, wynosi

A. 0,5 MΩ

B. 1,0 MΩ

C. 1,5 MΩ

D. 2,0 MΩ

Wybór wartości 1,5 MΩ, 0,5 MΩ lub 2,0 MΩ jako minimalnej rezystancji izolacji dla instalacji elektrycznych do 500 V jest wynikiem nieporozumień dotyczących standardów bezpieczeństwa i wymagań technicznych. Wartość 1,5 MΩ może wydawać się odpowiednia w kontekście innych zastosowań, jednak nie spełnia podstawowych norm dla instalacji na napięcie do 500 V, które wyraźnie określają minimalną wartość na poziomie 1,0 MΩ. Z kolei wartość 0,5 MΩ jest całkowicie niewystarczająca i stwarza poważne ryzyko dla bezpieczeństwa, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej ochrony przed przebiciem i porażeniem prądem. Natomiast 2,0 MΩ, choć wydaje się być odpowiednio wysoka, nie jest zakładanym minimum, co może prowadzić do nadmiernych kosztów w kontekście wymogów projektowych, gdzie nie zawsze jest konieczne stosowanie tak wysokiej wartości. W praktyce rzeczywiste wymagania powinny być dostosowane do specyfiki instalacji oraz jej przeznaczenia, jednak zawsze z poszanowaniem ustalonych norm i standardów. Błędem jest zatem myślenie, że wartości wyższe niż wymagane są zawsze korzystne; kluczowe jest przestrzeganie ściśle określonych norm, które zostały opracowane w celu ochrony bezpieczeństwa ludzi i mienia.

Pytanie 40

Która z wymienionych list czynności opisuje w jakiej kolejności demontuje się elementy stojana silnika indukcyjnego z uzwojeniem wsypywanym w celu jego przezwojenia?

1	odcięcie połączeń czołowych	odcięcie połączeń czołowych	usunięcie izolacji żłobkowej	usunięcie uzwojenia
2	usunięcie izolacji żłobkowej	usunięcie uzwojenia	odcięcie połączeń czołowych	odcięcie połączeń czołowych
3	usunięcie uzwojenia	usunięcie izolacji żłobkowej	usunięcie uzwojenia	usunięcie izolacji żłobkowej
A		B	C	D

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia procesu demontażu stojana silnika indukcyjnego. Wiele osób może pomylić kolejność czynności, co prowadzi do nieprawidłowych praktyk. Na przykład, jeśli demontaż rozpoczyna się od usunięcia uzwojenia przed odcięciem połączeń czołowych, naraża to technika na niebezpieczeństwo, ponieważ może dojść do niezamierzonego kontaktu z prądem. Kolejnym częstym błędem jest pomijanie etapu odcięcia zasilania, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa. Bezpieczeństwo przy pracy z urządzeniami elektrycznymi powinno być zawsze na pierwszym miejscu. Ważne jest, aby również zrozumieć, że niewłaściwa kolejność demontażu może prowadzić do uszkodzenia elementów silnika, co z kolei zwiększa koszty naprawy i przestojów w pracy. Każda z tych czynności ma swoje uzasadnienie w kontekście mechaniki oraz elektryki i jest zgodna z obowiązującymi normami i standardami bezpieczeństwa, takimi jak normy IEC (Międzynarodowej Komisji Elektrotechnicznej). Dlatego kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do demontażu, każdy technik był dokładnie przeszkolony w zakresie procedur demontażu i był świadomy zagrożeń związanych z niewłaściwym postępowaniem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej