Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 16:53
Data zakończenia: 2 maja 2025 17:12

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kabel sieciowy z końcówkami RJ45 był testowany za pomocą diodowego urządzenia do sprawdzania okablowania. Na tym urządzeniu diody LED włączały się po kolei, z wyjątkiem diod oznaczonych numerami 2 i 3, które świeciły jednocześnie na jednostce głównej testera, natomiast nie świeciły na jednostce zdalnej. Jaka była tego przyczyna?

A. Nieciągłość kabla

B. Pary odwrócone

C. Zwarcie

D. Pary skrzyżowane

Pojęcie zwarcia jest często mylone z innymi typami błędów w okablowaniu, co może prowadzić do niepoprawnej diagnostyki. Parowanie odwrócone, czyli niewłaściwe przyporządkowanie przewodów w wtyku, może prowadzić do braku połączenia, ale nie spowoduje sytuacji, w której diody na jednostce głównej świecą się, a na jednostce zdalnej nie. W przypadku par skrzyżowanych, mówimy o sytuacji, w której przewody są połączone w sposób, który eliminuje przesyłanie sygnału; również nie jest to przyczyna błędu w opisywanym teście. Z kolei nieciągłość kabla oznacza, że jeden z przewodów jest uszkodzony lub przerwany; wówczas nie powinny zapalać się diody na żadnej jednostce testera, ponieważ sygnał nie dotarłby do żadnej z nich. W każdej z tych sytuacji nieprawidłowe myślenie prowadzi do nieefektywnej diagnozy problemu. Kluczem do skutecznego rozwiązywania problemów z okablowaniem jest zrozumienie, jak różne rodzaje uszkodzeń wpływają na sygnał. Wiedza ta pomaga nie tylko w diagnostyce, ale także w projektowaniu i instalacji sieci, gdzie przestrzeganie standardów okablowania, takich jak TIA/EIA, może znacznie zredukować ryzyko wystąpienia problemów.

Pytanie 2

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie identyfikatora użytkownika?

A. id

B. users

C. who

D. whoami

Wybór innych odpowiedzi sugeruje niepełne zrozumienie funkcji poszczególnych poleceń w systemie Linux. Odpowiedź 'whoami' zwraca jedynie nazwę użytkownika aktualnie zalogowanej sesji, co jest przydatne, ale nie dostarcza pełnych informacji o identyfikatorze użytkownika. 'who' z kolei wyświetla listę wszystkich zalogowanych użytkowników w systemie, co także nie odnosi się bezpośrednio do identyfikacji konkretnego użytkownika. Odpowiedź 'users' pokazuje jedynie listę użytkowników obecnie zalogowanych, lecz nie ujawnia szczegółowych danych dotyczących ich identyfikacji. Typowym błędem jest mylenie nazw użytkowników z ich identyfikatorami, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń w kontekście zarządzania systemem. W praktyce, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi poleceniami jest kluczowe dla administrowania systemem i efektywnego zarządzania uprawnieniami. Użytkownicy mogą łatwo pomylić te polecenia, myśląc, że oferują one podobne funkcje, co jest nieprawidłowe, a to z kolei może prowadzić do nieefektywnej pracy w systemie. Kluczowe w nauce korzystania z Linuxa jest rozróżnianie pomiędzy różnymi poleceniami, co pozwala na skuteczniejsze i bezpieczniejsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 3

W wyniku wykonania komendy: net user w terminalu systemu Windows, pojawi się

A. nazwa obecnego użytkownika oraz jego hasło

B. lista kont użytkowników

C. dane o parametrach konta bieżącego użytkownika

D. informacje pomocnicze dotyczące polecenia net

Odpowiedź 'lista kont użytkowników' jest poprawna, ponieważ polecenie 'net user' w wierszu poleceń systemu Windows jest używane do wyświetlania listy kont użytkowników znajdujących się na danym komputerze lub w danej domenie. To narzędzie jest niezwykle istotne dla administratorów systemów, ponieważ pozwala na szybkie przeglądanie kont, co jest kluczowe w zarządzaniu dostępem do zasobów. Na przykład, administrator może użyć tego polecenia, aby zweryfikować, którzy użytkownicy mają dostęp do systemu, a następnie podjąć odpowiednie działania, takie jak zmiana uprawnień czy usunięcie kont nieaktywnych. Dodatkowo, w kontekście najlepszych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, regularne sprawdzanie listy użytkowników może pomóc w identyfikacji nieautoryzowanych kont, co jest ważnym krokiem w zapewnieniu integralności systemu. Warto również zauważyć, że polecenie to może być używane w skryptach automatyzacyjnych, co przyspiesza proces zarządzania użytkownikami.

Pytanie 4

Do kategorii oprogramowania określanego jako malware (z ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowanie typu:

A. computer aided manufacturing

B. scumware

C. keylogger

D. exploit

Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą różnych rodzajów malware, które mają na celu szkodzenie lub nieautoryzowane wykorzystanie systemów komputerowych. Exploit to technika wykorzystywana przez cyberprzestępców do atakowania luk w oprogramowaniu, co może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu lub kradzieży danych. W kontekście bezpieczeństwa, exploit jest narzędziem, które może być używane w ramach ataków, aby zyskać kontrolę nad systemem. Keylogger to rodzaj malware, który rejestruje wprowadzone dane, takie jak hasła czy inne wrażliwe informacje. To z kolei stawia użytkowników w niebezpieczeństwie, gdyż ich dane mogą być wykorzystywane przez oszustów. Scumware to kategoria oprogramowania, która wyświetla niechciane reklamy lub zbiera informacje o użytkownikach bez ich zgody. Wszelkie te formy malware są skoncentrowane na szkodzeniu użytkownikom, co kontrastuje z funkcjonalnością oprogramowania CAM, które ma na celu wspieranie i ulepszanie procesów produkcyjnych. Zrozumienie różnic między tymi typami oprogramowania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w organizacjach oraz dla ochrony danych osobowych i firmowych.

Pytanie 5

Norma EN 50167 odnosi się do systemów okablowania

A. horyzontalnego

B. sieciowego

C. szkieletowego

D. wertykalnego

Zrozumienie znaczenia różnych typów okablowania w budynkach jest kluczowe dla efektywnej instalacji sieci telekomunikacyjnych. Okablowanie kampusowe odnosi się do połączeń między różnymi budynkami na terenie kampusu, co jest bardziej złożonym zagadnieniem, które wymaga innego podejścia projektowego, zarówno pod kątem odległości, jak i zastosowanych technologii. W przypadku okablowania pionowego, które łączy różne piętra budynku, istotne jest, aby instalacje były zgodne z lokalnymi normami budowlanymi oraz odpowiednio zabezpieczone przed zakłóceniami. Wreszcie, okablowanie szkieletowe to termin używany do opisania infrastruktury sieciowej obejmującej główne elementy, takie jak przełączniki i routery, które są kluczowe dla efektywnego zarządzania ruchem danych. Zbyt często myli się te terminy, co prowadzi do nieprawidłowych założeń w projektowaniu systemów sieciowych. Każdy z tych rodzajów okablowania ma swoje unikalne wymagania i zastosowania, które muszą być starannie rozważone w kontekście całej infrastruktury sieciowej. Dlatego tak ważne jest, aby przy projektowaniu i wdrażaniu systemów okablowania stosować się do odpowiednich norm i standardów, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie i minimalizować ryzyko awarii.

Pytanie 6

Jakie składniki systemu komputerowego muszą być usuwane w wyspecjalizowanych zakładach przetwarzania ze względu na obecność niebezpiecznych substancji lub chemicznych pierwiastków?

A. Obudowy komputerów

B. Chłodnice

C. Kable

D. Tonery

Tonery są jednym z elementów systemu komputerowego, które zawierają niebezpieczne substancje, takie jak proszki tonera, które mogą być szkodliwe dla zdrowia oraz środowiska. Włókna chemiczne, pigmenty oraz inne składniki tonera mogą emitować toksyczne opary, co czyni ich utylizację szczególnie ważnym procesem. W związku z tym, tonery powinny być oddawane do wyspecjalizowanych zakładów zajmujących się ich przetwarzaniem, które stosują odpowiednie procedury i technologie, aby zminimalizować ryzyko związane z ich szkodliwością. Przykładem dobrych praktyk w tym zakresie są regulacje dotyczące zarządzania odpadami, takie jak dyrektywa WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment) w Unii Europejskiej, która nakłada obowiązki na producentów i użytkowników w zakresie zbierania, przetwarzania i recyklingu sprzętu elektronicznego i elektrycznego. Dzięki tym regulacjom, możliwe jest zredukowanie negatywnego wpływu odpadów na środowisko oraz promowanie zrównoważonego rozwoju. Utylizacja tonerów w wyspecjalizowanych zakładach przetwarzania jest zatem kluczowym krokiem w kierunku odpowiedzialnego zarządzania zasobami oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 7

Które polecenie w systemie Linux służy do zakończenia procesu?

A. dead

B. kill

C. end

D. null

Polecenie 'kill' jest standardowym narzędziem w systemie Linux, które służy do zakończenia procesów. Jego podstawowa funkcjonalność polega na wysyłaniu sygnałów do procesów, gdzie domyślny sygnał to SIGTERM, który prosi proces o zakończenie. Użytkownicy mogą także wysyłać inne sygnały, takie jak SIGKILL, który natychmiast kończy proces bez możliwości jego uprzedniego zamknięcia. Przykładowo, aby zakończyć proces o identyfikatorze PID 1234, można użyć polecenia 'kill 1234'. W praktyce, skuteczne zarządzanie procesami jest kluczowe dla wydajności systemu, a umiejętność używania tego narzędzia jest niezbędna dla administratorów systemów i programistów. Dobre praktyki obejmują monitorowanie procesów przed ich zakończeniem, aby uniknąć przypadkowej utraty danych. Zrozumienie sygnałów w systemie Linux oraz ich zastosowania w kontekście zarządzania procesami przyczynia się do lepszego zrozumienia architektury systemu operacyjnego.

Pytanie 8

Dysk twardy IDE wewnętrzny jest zasilany przez połączenie typu

A. Molex

B. PCIe

C. SATA

D. ATX

Odpowiedź "Molex" jest prawidłowa, ponieważ wewnętrzne dyski twarde IDE (Integrated Drive Electronics) korzystają z zasilania za pomocą złącza Molex, które jest standardowym złączem stosowanym w komputerach do dostarczania energii elektrycznej do komponentów. Złącze Molex, znane również jako złącze 4-pinowe, jest powszechnie używane od lat 80. XX wieku i do dziś jest wykorzystywane w wielu urządzeniach, w tym w starszych dyskach twardych oraz napędach optycznych. W praktyce, złącze to jest w stanie dostarczyć odpowiednią moc (5V oraz 12V) potrzebną do zasilania dysków twardych. Warto zauważyć, że standardy złącz zasilających ewoluowały w kierunku nowych technologii, takich jak SATA, które mają inne złącza, jednak w przypadku dysków IDE Molex pozostaje normą. Zrozumienie, które złącze jest odpowiednie do konkretnego urządzenia, jest kluczowe podczas budowy i modernizacji systemów komputerowych.

Pytanie 9

Zasilacz UPS o mocy rzeczywistej 480 W nie jest przeznaczony do podłączenia

A. modemu ADSL

B. monitora

C. drukarki laserowej

D. urządzeń sieciowych takich jak router

Drukarka laserowa jest urządzeniem, które z reguły wymaga znacznej mocy do pracy, szczególnie podczas procesu druku. Urządzenia te często pobierają więcej energii, szczególnie w momencie uruchomienia, co może prowadzić do przekroczenia mocy zasilacza UPS. Zasilacz UPS o mocy rzeczywistej 480 W jest przeznaczony do zasilania urządzeń o niskim i średnim poborze energii, takich jak routery, modemy czy monitory. Na przykład, standardowy router domowy pobiera zaledwie kilka watów, co czyni go odpowiednim do podłączenia do takiego zasilacza. W przypadku drukarek laserowych, ich moc startowa może znacząco przekroczyć możliwości UPS, skutkując ryzykiem wyłączenia zasilacza lub zniszczenia podłączonych urządzeń. W branży informatycznej i biurowej, zaleca się używanie odpowiednich zasilaczy dla każdego typu urządzenia, a drukarki laserowe powinny być zasilane bezpośrednio z gniazdka elektrycznego, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń sprzętu.

Pytanie 10

W systemie Linux istnieją takie prawa dostępu do konkretnego pliku rwxr--r--. Jakie polecenie użyjemy, aby zmienić je na rwxrwx---?

A. chmod 755 nazwapliku

B. chmod 221 nazwapliku

C. chmod 770 nazwapliku

D. chmod 544 nazwapliku

Odpowiedź 'chmod 770 nazwapliku' jest poprawna, ponieważ zmienia prawa dostępu do pliku zgodnie z zamierzonymi ustawieniami. Początkowe prawa dostępu 'rwxr--r--' oznaczają, że właściciel pliku ma pełne prawa (czytanie, pisanie, wykonywanie), grupa użytkowników ma prawo tylko do odczytu, a pozostali użytkownicy nie mają żadnych praw. Nowe prawa 'rwxrwx---' przydzielają pełne prawa również dla grupy użytkowników, co jest istotne w kontekście współdzielenia plików w zespołach. W praktyce, aby przyznać członkom grupy możliwość zarówno odczytu, jak i zapisu do pliku, należy zastosować polecenie chmod w odpowiedniej formie. Standardowe praktyki w zarządzaniu uprawnieniami w systemie Linux polegają na minimalizacji przydzielanych uprawnień, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Rekomenduje się również regularne audyty ustawień uprawnień w celu zapewnienia, że pliki są chronione przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 11

W celu zabezpieczenia komputerów w sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS, konieczne jest zainstalowanie i skonfigurowanie

A. filtru antyspamowego

B. programu antywirusowego

C. zapory ogniowej

D. blokady okienek pop-up

Wybór filtrów antyspamowych, programów antywirusowych czy blokady okienek pop-up jako metod zabezpieczających sieć lokalną przed atakami i nieautoryzowanym dostępem jest błędny z kilku powodów. Filtry antyspamowe służą głównie do eliminowania niechcianych wiadomości e-mail i nie mają wpływu na zabezpieczenia samej sieci. Ich głównym celem jest ochrona przed niebezpiecznymi wiadomościami, a nie obrona przed atakami sieciowymi, które mogą prowadzić do utraty danych lub zakłócenia działania systemów. Programy antywirusowe, choć istotne w zwalczaniu złośliwego oprogramowania, koncentrują się na ochronie pojedynczych urządzeń, a nie na kontroli całego ruchu sieciowego. Nie zapewniają one ochrony przed atakami DoS, które mogą być skierowane na infrastrukturę sieciową. Z kolei blokady okienek pop-up są funkcjonalnościami skierowanymi głównie na użytkowników przeglądarek internetowych i nie mają zastosowania w kontekście zabezpieczeń sieciowych. Te podejścia mogą tworzyć fałszywe poczucie bezpieczeństwa oraz skupić uwagę na nieodpowiednich aspektach ochrony, co prowadzi do zaniedbania kluczowych mechanizmów, takich jak zapory ogniowe, które są zaprojektowane specjalnie do zarządzania i filtrowania ruchu sieciowego. W związku z tym, poleganie na wspomnianych rozwiązaniach jako głównych metodach ochrony sieci lokalnej jest niewłaściwe i może skutkować poważnymi lukami w bezpieczeństwie.

Pytanie 12

Aby podłączyć 6 komputerów do sieci przy użyciu światłowodu, potrzebny jest kabel z co najmniej taką ilością włókien:

A. 6

B. 24

C. 12

D. 3

Niektóre podejścia do podłączania komputerów do sieci światłowodowej opierają się na błędnym założeniu, że każdy komputer potrzebuje jedynie jednego włókna. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że przy konfiguracji sieci wystarczy pojedyncze włókno dla każdego urządzenia, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Odpowiedzi takie jak 6 lub 3 włókna bazują na mylnym przekonaniu, że każda maszyna może działać w trybie półduplex, gdzie transmisja i odbiór odbywają się na tym samym włóknie, co w rzeczywistości ogranicza wydajność sieci oraz może prowadzić do kolizji sygnałów. Z kolei wybór 24 włókien również może być uznany za nadmiarowy w wielu przypadkach, co zwiększa koszty bez istotnej potrzeby. W standardowych projektach sieciowych, takich jak lokalne sieci LAN, najlepszą praktyką jest zastosowanie pełnodupleksowych połączeń, co wymaga co najmniej 12 włókien – dwóch na każdy komputer, co poprawia wydajność i zapewnia lepszą jakość sygnału. Zatem kluczowym błędem jest niewłaściwe rozumienie wymaganej liczby włókien w kontekście pełnej funkcjonalności i przyszłych potrzeb rozbudowy.

Pytanie 13

Który z dynamicznych protokołów rutingu został stworzony jako protokół bramy zewnętrznej do łączenia różnych dostawców usług internetowych?

A. RIPng

B. EIGRP

C. BGP

D. IS - IS

IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokół zaprojektowany głównie dla routingu wewnątrz systemu autonomicznego. Działa na poziomie warstwy 2 oraz 3 modelu OSI, jednak jego zastosowanie ogranicza się do sieci lokalnych, a nie do komunikacji pomiędzy różnymi dostawcami usług internetowych. W przeciwieństwie do BGP, IS-IS nie obsługuje routing między różnymi systemami autonomicznymi, co sprawia, że nie jest odpowiedni jako protokół bramy zewnętrznej. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) to protokół opracowany przez firmę Cisco, który również koncentruje się na routingu wewnętrznym i wspiera zarówno protokoły klasyczne jak i oparty na metrykach. Jednak EIGRP nie jest standardem otwartym i nie jest powszechnie stosowane w sieciach, gdzie wymagana jest współpraca z różnymi dostawcami. RIPng (Routing Information Protocol next generation) jest protokołem używanym w sieciach IPv6, ale podobnie jak EIGRP, jego zastosowanie jest ograniczone do routingu wewnętrznego i nie obsługuje komunikacji między systemami autonomicznymi. Typowe błędy w rozumieniu tych protokołów polegają na myleniu ich zastosowań w kontekście routingu wewnętrznego i zewnętrznego. Kluczowym czynnikiem jest zrozumienie, że BGP jest jedynym protokołem zaprojektowanym specjalnie do poprawnej wymiany informacji między różnymi ISP, co czyni go niezbędnym dla funkcjonowania globalnego internetu.

Pytanie 14

Jakie są prędkości przesyłu danych w sieciach FDDI (ang. Fiber Distributed Data Interface) wykorzystujących technologię światłowodową?

A. 100 MB/s

B. 1024 Mb/s

C. 100 Mb/s

D. 1024 kB/s

Odpowiedzi 1024 Mb/s, 100 MB/s i 1024 kB/s są niepoprawne z kilku powodów. Po pierwsze, odpowiedź 1024 Mb/s jest błędna, ponieważ przedstawia wartość równą 1 GB/s, co znacznie przekracza maksymalną prędkość transferu danych dla FDDI, która wynosi 100 Mb/s. Takie myślenie może wynikać z nieporozumienia w zakresie przeliczania jednostek oraz ich właściwego kontekstu zastosowania w sieciach komputerowych. Kolejna odpowiedź, 100 MB/s, jest myląca, ponieważ zamiast megabitów na sekundę (Mb/s) używa megabajtów na sekundę (MB/s), co również wprowadza w błąd – 100 MB/s to równowartość 800 Mb/s, znów znacznie przekraczając możliwości FDDI. Odpowiedź 1024 kB/s, co odpowiada 8 Mb/s, również nie jest poprawna, ponieważ jest znacznie niższa niż rzeczywista prędkość transferu w sieci FDDI. Te błędne odpowiedzi mogą prowadzić do poważnych nieporozumień w projektowaniu i implementacji sieci, ponieważ niewłaściwe zrozumienie prędkości transferu może wpłynąć na dobór sprzętu, konfigurację sieci oraz jej późniejsze użytkowanie. Właściwe zrozumienie jednostek miary oraz ich zastosowania jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów komunikacyjnych. Ostatecznie, znajomość standardów FDDI oraz ich charakterystyki jest niezbędna dla skutecznego wdrażania i utrzymania wydajnych sieci lokalnych.

Pytanie 15

Jakie zabezpieczenie w dokumentacji technicznej określa mechanizm zasilacza komputerowego zapobiegający przegrzaniu urządzenia?

A. OTP

B. OPP

C. SCP

D. UVP

OTP, czyli Over Temperature Protection, to taki system, który chroni zasilacz w komputerze przed przegrzaniem. Kiedy temperatura w zasilaczu za mocno rośnie, to ten mechanizm automatycznie wyłącza zasilanie. Dzięki temu sprzęt nie ulega uszkodzeniom, a użytkowanie go staje się bezpieczniejsze. To jest naprawdę ważne, bo zasilacze pracują w różnych warunkach, a ich wydajność może być mocno ograniczona przez wysoką temperaturę. Weźmy na przykład sytuację, gdy intensywnie gramy w gry 3D albo renderujemy grafikę - wtedy zasilacz generuje sporo ciepła. To właśnie dlatego takie zabezpieczenia jak OTP są tak istotne, zwłaszcza że branża ma swoje normy, które sugerują, że trzeba je stosować, żeby sprzęt był niezawodny na dłużej. Dobrym przykładem są zasilacze 80 PLUS, które muszą mieć wysoką efektywność energetyczną i różne dodatkowe zabezpieczenia, w tym OTP, co wpływa na ich solidność i stabilną pracę.

Pytanie 16

Liczby 1001 i 100 w wierszu pliku /etc/passwd reprezentują

A. numer koloru tekstu oraz numer koloru tła w terminalu

B. liczbę dni od ostatniej zmiany hasła i liczbę dni do wygaśnięcia hasła

C. identyfikator użytkownika i grupy w systemie

D. liczbę pomyślnych oraz niepomyślnych prób logowania

Liczby 1001 i 100 w wierszu pliku /etc/passwd rzeczywiście oznaczają identyfikator użytkownika (UID) oraz identyfikator grupy (GID) w systemie operacyjnym Linux. UID to unikalny numer przypisany do każdego użytkownika, który pozwala systemowi na identyfikację użytkownika i zarządzanie jego uprawnieniami. GID natomiast jest identyfikatorem grupy, do której należy użytkownik. Przykładowo, jeśli użytkownik Jan Kowalski ma UID równy 1001, oznacza to, że jest to jeden z pierwszych użytkowników utworzonych w systemie, ponieważ systemowy UID dla pierwszego użytkownika to zazwyczaj 1000. Ponadto, GID określa grupę, której prawa dostępu są dziedziczone przez użytkownika. Stosowanie unikalnych identyfikatorów jest dobrą praktyką w zarządzaniu systemami operacyjnymi, gdyż zapewnia to bezpieczeństwo oraz właściwe przypisanie uprawnień, co jest kluczowe w środowiskach wieloużytkownikowych. Warto również zauważyć, że plik /etc/passwd jest standardowym plikiem konfiguracyjnym w systemach Unix/Linux, który zawiera informacje o użytkownikach systemowych.

Pytanie 17

Aby zweryfikować poprawność przebiegów oraz wartości napięć w układzie urządzenia elektronicznego, można zastosować

A. tester płyt głównych.

B. miernik uniwersalny.

C. oscyloskop cyfrowy.

D. watomierz.

Wybór watomierza albo testera płyt głównych do analizy napięć w układach elektronicznych, to nie do końca dobry pomysł. Watomierz jest głównie do pomiaru energii, a nie do obserwacji sygnałów w czasie. Wiadomo, możemy monitorować moc, ale nie zobaczymy, jak napięcia się zmieniają w czasie, co jest ważne w diagnostyce. Tester płyt głównych, choć jest przydatny w sprawdzaniu komponentów, nie pokazuje nam przebiegów napięć na żywo. Zajmuje się raczej podstawowymi usterkami. Miernik uniwersalny też ma swoje ograniczenia, bo pokazuje tylko wartości statyczne, więc nie da rady zobaczyć dynamiki sygnału. Często ludzie myślą, że jeśli coś może mierzyć napięcie, to nadaje się do analizy sygnałów, co jest błędne. Tak naprawdę, jeśli chcemy robić poważną analizę elektryczną, oscyloskop to jedyne sensowne narzędzie, bo inne urządzenia nie dają takiej precyzji i informacji, jakich potrzebujemy.

Pytanie 18

Jaka jest równoważna forma 232 bajtów?

A. 2GB

B. 1GiB

C. 8GB

D. 4GiB

Odpowiedzi przedstawione jako 1GiB, 2GB i 8GB są błędne, ponieważ wynikają z nieprawidłowych przeliczeń jednostek pamięci. 1GiB to równowartość 1 073 741 824 bajtów, co oznacza, że 232 bajty są zaledwie ułamkiem tego rozmiaru. Podobnie 2GB (2 147 483 648 bajtów) i 8GB (8 589 934 592 bajtów) są znacznie większe niż 232 bajty, co sprawia, że ich wybór jest nieodpowiedni. Często mylone są różnice między gigabajtami (GB) a gibibajtami (GiB), gdzie 1 GiB jest równy 1024 MB, a 1 GB jest równy 1000 MB. Standardy te są kluczowe w branży IT, gdzie precyzyjne zrozumienie jednostek pamięci jest niezbędne dla efektywnego zarządzania danymi i projektowania systemów. Typowym błędem jest nieodróżnianie tych dwóch jednostek, co prowadzi do nadmiernych oszacowań potrzebnej pamięci. W praktyce, zrozumienie kontekstu, w jakim używamy jednostek, jest kluczowe, zwłaszcza gdy mówimy o ich zastosowaniu w różnych technologiach, takich jak dyski twarde, pamięci flash i sieci komputerowe, gdzie efektywność przechowywania danych jest kluczowym czynnikiem sukcesu.

Pytanie 19

Interfejs graficzny systemu Windows, który wyróżnia się przezroczystością przypominającą szkło oraz delikatnymi animacjami okien, nazywa się

A. Gnome

B. Royale

C. Luna

D. Aero

Luna to interfejs wizualny, który był dominującą estetyką w systemie Windows XP i charakteryzował się bardziej płaskim i kolorowym wyglądem. Mimo że Luna wprowadziła pewne poprawki w zakresie użyteczności i estetyki w porównaniu do wcześniejszych wersji, nie posiadała zaawansowanych efektów, takich jak przezroczystość. Wybierając Lunę, można wprowadzić pewne kolory i style, ale nie oferuje ona bogatej palety animacji ani efektów wizualnych, które są kluczowe w Aero. Royale to z kolei motyw wizualny stworzony dla Windows XP i nie jest on związany z przezroczystością ani animacjami. Był to bardziej estetyczny dodatek, który jednak nie wprowadził znaczących innowacji w porównaniu do Luna. Gnome, natomiast, to środowisko graficzne dla systemów Linux, które ma inne cele i charakterystyki, nie jest zatem powiązane z interfejsem Windows. Typowym błędem myślowym jest mylenie motywów wizualnych z interfejsami użytkownika; wielu użytkowników z rozczarowaniem odkrywa, że wybór niewłaściwego interfejsu nie dostarcza oczekiwanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Kluczowe jest rozpoznanie różnic między tymi systemami, aby optymalnie wykorzystać dostępne możliwości w danym środowisku operacyjnym.

Pytanie 20

Jaką drukarkę powinna nabyć firma, która potrzebuje urządzenia do tworzenia trwałych kodów kreskowych oraz etykiet na folii i tworzywach sztucznych?

A. Mozaikową

B. Termotransferową

C. Termiczną

D. Igłową

Drukarka termotransferowa jest idealnym wyborem do drukowania trwałych kodów kreskowych oraz etykiet na folii i tworzywach sztucznych. Technologia termotransferowa polega na wykorzystaniu taśmy barwiącej, która pod wpływem wysokiej temperatury przenosi pigment na materiał etykiety. Dzięki temu uzyskiwane są wyraźne, trwałe i odporne na działanie różnych czynników zewnętrznych wydruki. W praktycznych zastosowaniach, takie etykiety są często używane w magazynach, logistyce, przemyśle spożywczym oraz farmaceutycznym, gdzie wymagane są wysokie standardy jakości i trwałości. Termotransferowe drukarki są również kompatybilne z różnymi rodzajami materiałów, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem. Dodatkowo, dzięki możliwości regulacji rozdzielczości druku, można uzyskiwać kody kreskowe o różnym poziomie szczegółowości, co jest kluczowe w kontekście skanowania i identyfikacji. Wybór drukarki termotransferowej zapewnia również zgodność z normami branżowymi, co podkreśla jej znaczenie w profesjonalnym użytkowaniu.

Pytanie 21

W systemie Windows Professional aby ustawić czas dostępności dla drukarki, należy skorzystać z zakładki

A. Ustawienia w Preferencjach drukowania

B. Zabezpieczenia w Właściwościach drukarki

C. Konfiguracja w Preferencjach drukowania

D. Zaawansowane w Właściwościach drukarki

Odpowiedzi sugerujące zakładki 'Zabezpieczenia', 'Konfiguracja' lub 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania są niepoprawne, ponieważ nie dotyczą one właściwego konfigurowania czasu dostępności drukarki. Zakładka 'Zabezpieczenia' koncentruje się na kontrolowaniu dostępu do drukarki, co zapewnia, że tylko upoważnieni użytkownicy mogą korzystać z urządzenia, ale nie ma ona wpływu na harmonogram dostępności. 'Konfiguracja' i 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania obejmują aspekty związane z jakością wydruku, wyborem papieru czy ustawieniami kolorów, co również nie dotyczy regulacji dostępności. Użytkownicy często mylnie kojarzą te zakładki z zarządzaniem drukarką, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby efektywnie zarządzać drukowaniem w organizacji, należy skupić się na właściwej konfiguracji dostępności, co nie jest możliwe w ramach zaproponowanych odpowiedzi. Kluczowe jest zrozumienie, że zarządzanie drukiem to nie tylko ustawienie parametrów wydruku, ale również zapewnienie, że urządzenia są dostępne w odpowiednich momentach, co jest osiągane poprzez właściwe użycie zakładki 'Zaawansowane'. Dlatego zaleca się dokładne zapoznanie się z każdą z zakładek w Właściwościach drukarki, aby lepiej rozumieć, jakie funkcje są dostępne i jak można je wykorzystać w codziennej pracy.

Pytanie 22

Które z urządzeń używanych w sieci komputerowej NIE WPŁYWA na liczbę domen kolizyjnych?

A. Switch

B. Hub

C. Router

D. Server

Serwer to urządzenie, które pełni rolę w zarządzaniu zasobami i usługami w sieci komputerowej, ale nie jest odpowiedzialny za zarządzanie ruchem sieciowym w sposób, który wpływa na liczbę domen kolizyjnych. Domeny kolizyjne to obszary w sieci, w których urządzenia mogą kolidować ze sobą podczas przesyłania danych. W przypadku serwera, jego głównym zadaniem jest udostępnianie zasobów, takich jak pliki czy aplikacje, a nie kontrolowanie ruchu. Przykładem praktycznego zastosowania serwera może być lokalny serwer plików w biurze, który umożliwia pracownikom dostęp do dokumentów, lecz nie wpływa na to, jak wiele urządzeń może jednocześnie przesyłać dane w sieci. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują zasady działania sieci Ethernet, a serwery są projektowane w sposób, który wspiera te zasady, pozostając jednak poza koncepcją kolizji. W kontekście rozwoju sieci, serwery często współpracują z innymi urządzeniami, które rzeczywiście mogą zmieniać liczbę domen kolizyjnych, jak przełączniki czy rutery.

Pytanie 23

Jak wygląda układ przewodów w złączu RJ45 zgodnie z kolejnością połączeń T568A?

A. Biało-brązowy Brązowy Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony

B. Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Niebieski Biało-niebieski Pomarańczowy Biało-brązowy Brązowy

C. Biało-niebieski Niebieski Biało-brązowy Brązowy Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Pomarańczowy

D. Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony Biało-brązowy Brązowy

Sekwencja T568A dla wtyków RJ45 to jeden z tych dwóch standardów, które mamy w sieciach. Dobrze się znać na kolejności przewodów, bo to naprawdę ważne. W T568A mamy: biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, pomarańczowy, biało-brązowy i brązowy. Ta sekwencja jest istotna, bo zapewnia, że wszystko działa jak należy. Słyszałem, że w domowych sieciach czy w firmach, gdzie się stosuje różne urządzenia jak routery i switche, ten standard jest dość popularny. Jak się przestrzega takich norm, to można uzyskać lepszą jakość przesyłu danych i uniknąć zakłóceń elektromagnetycznych, co jest super ważne w sieciach Ethernet. Poznanie i używanie takich standardów jak T568A na pewno poprawia wydajność systemów teleinformatycznych, więc warto się tym zainteresować.

Pytanie 24

Na przedstawionym rysunku znajduje się fragment dokumentacji technicznej płyty głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x. Z tego wynika, że maksymalna liczba kart rozszerzeń, które można zamontować (pomijając interfejs USB), wynosi

A. 6

B. 2

C. 3

D. 5

Poprawna odpowiedź to 6 ponieważ na płycie głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x dostępne są złącza rozszerzeń umożliwiające zamontowanie do sześciu kart rozszerzeń. Dokumentacja techniczna wskazuje na obecność jednego złącza PCI Express x16 które jest typowo wykorzystywane do instalacji kart graficznych co w praktyce umożliwia korzystanie z najnowszych technologii związanych z wyświetlaniem obrazu i obsługą multimediów. Dodatkowo dostępne są dwa złącza PCI Express x1 oraz trzy złącza PCI co daje łącznie sześć miejsc na różne karty rozszerzeń takie jak karty dźwiękowe sieciowe czy kontrolery pamięci masowej. Ważne jest aby zwrócić uwagę na standardy jak PCI Express który oferuje szybsze przesyłanie danych w porównaniu do starszego standardu PCI co jest korzystne dla wydajności systemu. W praktyce takie możliwości rozbudowy pozwalają na znaczną elastyczność w dostosowywaniu komputera do indywidualnych potrzeb użytkownika jak również na przyszłe modernizacje sprzętu co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 25

Jaką usługę można wykorzystać do zdalnej pracy na komputerze z systemem Windows, korzystając z innego komputera z tym samym systemem, który jest podłączony do tej samej sieci lub do Internetu?

A. FTP

B. DHCP

C. pulpit zdalny

D. serwer plików

Pulpit zdalny to usługa, która umożliwia zdalny dostęp do komputera z systemem Windows z innego urządzenia, również działającego na tym samym systemie operacyjnym. Działa to na zasadzie przesyłania obrazu pulpitu komputerowego przez sieć, co pozwala użytkownikowi na interakcję z systemem tak, jakby był bezpośrednio przed nim. Przykładowo, wiele firm wykorzystuje pulpit zdalny, aby umożliwić pracownikom pracę zdalną, co zyskuje na znaczeniu w obliczu rosnącej popularności pracy hybrydowej i zdalnej. Z perspektywy technicznej, zdalny pulpit oparty jest na protokole RDP (Remote Desktop Protocol), który zapewnia szyfrowanie i autoryzację, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT. Umożliwia on również dostęp do lokalnych zasobów, takich jak drukarki czy pliki, co znacznie ułatwia zdalną pracę. Dodatkowo, pulpit zdalny może być konfigurowany w różnych wersjach systemu Windows, co daje elastyczność w zakresie dostępnych funkcji i zabezpieczeń.

Pytanie 26

Ile warstw zawiera model ISO/OSI?

A. 7

B. 9

C. 5

D. 3

Model ISO/OSI definiuje siedem warstw, które stanowią ramy dla zrozumienia i projektowania komunikacji sieciowej. Te warstwy to: warstwa fizyczna, łącza danych, sieciowa, transportowa, sesji, prezentacji oraz aplikacji. Każda warstwa realizuje określone funkcje i współpracuje z warstwami bezpośrednio powyżej i poniżej. Na przykład, warstwa fizyczna odpowiada za przesyłanie bitów przez medium transmisyjne, natomiast warstwa aplikacji umożliwia użytkownikom interakcję z sieciami poprzez aplikacje. Zrozumienie modelu OSI jest kluczowe dla inżynierów i techników sieciowych, ponieważ pozwala na diagnozowanie problemów, projektowanie architektur systemów oraz implementację protokołów komunikacyjnych. Przykładem zastosowania modelu OSI jest proces rozwiązywania problemów, gdzie technik może zidentyfikować, na której warstwie występuje problem (np. problemy z połączeniem mogą wskazywać na warstwę fizyczną), co znacząco usprawnia proces naprawy i utrzymania sieci.

Pytanie 27

Na diagramie mikroprocesora zidentyfikowany strzałką blok odpowiada za

A. wykonywanie operacji arytmetycznych oraz logicznych na liczbach

B. przechowywanie następujących adresów pamięci z komendami

C. przetwarzanie wskaźnika do następnej instrukcji programu

D. przechowywanie aktualnie realizowanej instrukcji

Blok ALU, czyli jednostka arytmetyczno-logiczna, jest kluczowym elementem mikroprocesora odpowiedzialnym za wykonywanie operacji arytmetycznych i logicznych na liczbach. ALU realizuje podstawowe działania matematyczne, takie jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie, oraz operacje logiczne, m.in. AND OR XOR i NOT. Jest niezbędnym komponentem w większości zadań przetwarzania danych wykonywanych przez procesor. W rzeczywistych zastosowaniach ALU jest używana w każdej operacji związanej z obliczeniami, na przykład podczas wykonywania skomplikowanych algorytmów, zarządzania pamięcią czy przetwarzania grafiki. Współczesne mikroprocesory mogą mieć kilka niezależnych ALU, co pozwala na równoległe przetwarzanie instrukcji i znacznie zwiększa wydajność. Dobre praktyki projektowe zalecają optymalizację ścieżki danych do ALU, aby minimalizować opóźnienia, co jest kluczowe w systemach o wysokiej wydajności, takich jak serwery czy superkomputery. Wydajność ALU ma bezpośredni wpływ na ogólną wydajność procesora, dlatego w zaawansowanych systemach stosuje się różne techniki, takie jak potokowanie, by zwiększyć przepustowość operacyjną jednostki.

Pytanie 28

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących konta użytkownika Active Directory w systemie Windows jest prawdziwe?

A. Nazwa logowania użytkownika powinna mieć nie więcej niż 20 znaków

B. Nazwa logowania użytkownika może mieć długość przekraczającą 100 bajtów

C. Nazwa logowania użytkownika może zawierać mniej niż 21 znaków

D. Nazwa logowania użytkownika nie może mieć długości większej niż 100 bajtów

Odpowiedzi sugerujące, że nazwa logowania użytkownika w Active Directory musi mieć mniej niż 20 lub 21 znaków, są błędne. W rzeczywistości, Active Directory nie wprowadza takiego ograniczenia, co jest kluczowe dla zrozumienia elastyczności systemu. Użytkownicy mogą być wprowadzani do systemu z bardziej złożonymi i dłuższymi nazwami, co jest szczególnie istotne w dużych organizacjach, gdzie unikalne identyfikatory są często niezbędne. Utrzymywanie krótszych nazw logowania może prowadzić do zamieszania i niejednoznaczności, zwłaszcza gdy w danej organizacji pracuje wiele osób o podobnych imionach i nazwiskach. Ponadto, nieprawdziwe jest stwierdzenie, że nazwa logowania nie może mieć długości większej niż 100 bajtów. W rzeczywistości, Active Directory pozwala na dłuższe nazwy, co wspiera różnorodność i unikalność kont użytkowników. Błędne koncepcje związane z długością nazw logowania mogą prowadzić do problemów z integracją systemów oraz zwiększać ryzyko błędów przy logowaniu. Użytkownicy muszą być świadomi właściwych praktyk, aby zminimalizować nieporozumienia i poprawić bezpieczeństwo systemów.

Pytanie 29

Użytkownik systemu Windows doświadcza komunikatów o niewystarczającej pamięci wirtualnej. Jak można rozwiązać ten problem?

A. powiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys

B. dodanie kolejnego dysku

C. rozbudowa pamięci cache procesora

D. zwiększenie pamięci RAM

Dodanie więcej pamięci RAM to chyba najlepszy sposób na pozbycie się problemu z tymi komunikatami o za małej pamięci wirtualnej w Windowsie. Pamięć RAM, czyli Random Access Memory, ma ogromny wpływ na to, jak działa cały system. Jak jakieś aplikacje się uruchamiają, to korzystają właśnie z RAM-u do trzymania danych na chwilę. Kiedy RAM-u jest mało, system zaczyna sięgać po pamięć wirtualną, co jest dużo wolniejsze, bo opiera się na dysku twardym. Więcej RAM-u sprawi, że aplikacje będą działały płynniej, a opóźnienia związane z przenoszeniem danych między pamięcią a dyskiem znikną. Dobrze jest też dostosować ilość RAM-u do wymagań programów, z których korzystasz, oraz do liczby programów, które masz otwarte jednocześnie. Jak intensywnie używasz komputera, na przykład do edycji wideo czy grania, to myślę, że 16 GB RAM-u to minimum. Taki poziom pozwoli na stabilne działanie aplikacji bez strachu o za małą pamięć wirtualną.

Pytanie 30

Wydanie w systemie Windows komendy ```ATTRIB -S +H TEST.TXT``` spowoduje

A. usunięcie atrybutu pliku systemowego oraz aktywowanie atrybutu pliku ukrytego

B. ustawienie atrybutu pliku jako tylko do odczytu oraz jego ukrycie

C. usunięcie atrybutu pliku systemowego oraz atrybutu pliku ukrytego

D. ustawienie atrybutu pliku systemowego z zablokowaniem edycji

Wszystkie proponowane odpowiedzi nietrafnie interpretują działanie polecenia ATTRIB. Ustawienie atrybutu pliku tylko do odczytu oraz jego ukrycie nie może być zrealizowane jednocześnie za pomocą podanych parametrów. Atrybut tylko do odczytu (R) nie pojawia się w poleceniu, co oznacza, że użytkownik nie do końca rozumie, jak działa system atrybutów w Windows. Podobnie, stwierdzenie, że polecenie usuwa atrybut pliku systemowego oraz ustawia atrybut pliku ukrytego, jest częściowo prawdziwe, ale nie uwzględnia istotnego faktu, iż atrybut systemowy jest usuwany, co zmienia klasyfikację pliku. Odpowiedzi dotyczące usunięcia atrybutu systemowego oraz ustawienia tylko atrybutu ukrytego również są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają, że plik staje się bardziej dostępny po usunięciu atrybutu systemowego. Ostatnia odpowiedź dotycząca ustawienia atrybutu systemowego z blokadą edycji jest całkowicie myląca, gdyż polecenie w ogóle nie ustawia atrybutu systemowego, a wręcz przeciwnie, go usuwa. Kluczowym błędem w logicznym rozumowaniu uczestników jest założenie, że polecenia w systemie operacyjnym działają w sposób niezmienny, nie uwzględniając kontekstu, w jakim są stosowane. Zrozumienie, jak atrybuty plików wpływają na ich zachowanie, jest niezbędne do skutecznego zarządzania systemem plików w Windows.

Pytanie 31

W standardzie Ethernet 100BaseTX konieczne jest użycie kabli skręconych

A. kategorii 2

B. kategorii 1

C. kategorii 3

D. kategorii 5

Ethernet 100BaseTX, który jest standardem sieciowym określonym w normie IEEE 802.3u, wykorzystuje skrętkę kategorii 5 jako media transmisyjne. Przewody te są w stanie przesyłać dane z prędkością do 100 Mbps na odległości do 100 metrów. Kategoria 5 charakteryzuje się wyższymi parametrami przesyłowymi w porównaniu do niższych kategorii, takich jak kategoria 1, 2 czy 3, które były stosowane w starszych technologiach. Przykładem zastosowania 100BaseTX jest budowa lokalnych sieci komputerowych (LAN), gdzie skrętka kategorii 5 jest powszechnie używana do łączenia komputerów z przełącznikami. Dzięki stosowaniu tej kategorii przewodów możliwe jest osiągnięcie wymaganego poziomu jakości sygnału oraz minimalizacji zakłóceń, co jest kluczowe dla stabilności sieci. Warto również zauważyć, że w praktyce, dla zastosowań wymagających wyższych prędkości, jak 1000BaseT (Gigabit Ethernet), stosuje się jeszcze wyższą kategorię, np. kategorię 6 lub 6a, co pokazuje progres technologii i rosnące wymagania w zakresie przesyłania danych.

Pytanie 32

Norma EN 50167 odnosi się do rodzaju okablowania

A. kampusowego

B. szkieletowego

C. pionowego

D. poziomego

Odpowiedzi odnoszące się do okablowania pionowego, szkieletowego oraz kampusowego są błędne, ponieważ nie dotyczą bezpośrednio normy EN 50167, która koncentruje się na okablowaniu poziomym. Okablowanie pionowe, w przeciwieństwie do poziomego, jest zaprojektowane dla łączenia różnych stref w budynku, na przykład pomiędzy różnymi piętrami. To typowe dla budynków wielopiętrowych, gdzie przesył sygnału odbywa się poprzez pionowe kanały. Z kolei okablowanie szkieletowe odnosi się do szerokiej infrastruktury sieciowej, która może łączyć różne budynki w kampusie lub dużych obiektach, a także obejmuje sieci WAN. W kontekście kampusowym, okablowanie jest bardziej złożone i wymaga innych podejść do zarządzania, co nie jest tematem normy EN 50167. Często błędne zrozumienie tej normy wynika z mylenia różnych typów okablowania oraz ich zastosowania w specyficznych środowiskach. Dla profesjonalistów istotne jest, aby dokładnie rozumieć, jakie normy odnoszą się do poszczególnych elementów infrastruktury sieciowej i jak te normy wpływają na jakość oraz wydajność instalacji.

Pytanie 33

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Klawiatura działa prawidłowo dopiero po wystartowaniu systemu w trybie standardowym. Co to sugeruje?

A. nieprawidłowe ustawienia BIOS-u

B. uszkodzony kontroler klawiatury

C. uszkodzone porty USB

D. uszkodzony zasilacz

Niepoprawne ustawienia BIOS-u mogą powodować problemy z rozpoznawaniem klawiatury w trakcie uruchamiania systemu operacyjnego, co jest szczególnie widoczne w przypadku wyboru awaryjnego trybu uruchamiania. BIOS, czyli podstawowy system wejścia/wyjścia, jest odpowiedzialny za inicjalizację sprzętu przed załadowaniem systemu operacyjnego. Klawiatura musi być aktywna w tym etapie, aby umożliwić użytkownikowi interakcję z menu startowym. W przypadku, gdy klawiatura działa normalnie po załadowaniu systemu, to wskazuje, że sprzęt jest sprawny, a problem leży w konfiguracji BIOS-u. Użytkownicy mogą rozwiązać ten problem poprzez wejście do ustawień BIOS-u (zwykle przy starcie systemu można to zrobić przez naciśnięcie klawisza F2, Delete lub innego wskazanego klawisza). Następnie należy sprawdzić sekcję dotyczącą USB oraz ustawienia odpowiedzialne za rozruch, aby upewnić się, że wsparcie dla klawiatur USB jest aktywne. Praktyczne podejście do tej kwestii wymaga również, aby użytkownicy regularnie aktualizowali BIOS do najnowszej wersji, co może poprawić kompatybilność sprzętu oraz funkcjonalność systemu.

Pytanie 34

Główny protokół stosowany do ustalania ścieżki i przesyłania nią pakietów danych w sieci komputerowej to

A. RIP

B. SSL

C. POP3

D. PPP

Odpowiedzi takie jak PPP, SSL i POP3 są związane z różnymi rzeczami w sieciach, ale nie zajmują się wyznaczaniem tras pakietów danych. PPP, czyli Point-to-Point Protocol, działa między dwoma węzłami, ale nie zarządza routingiem. SSL (Secure Sockets Layer) to protokół zabezpieczeń, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji przez internet, głównie na warstwie aplikacji, a do trasowania ma się nijak. POP3 (Post Office Protocol 3) jest używany do pobierania e-maili z serwera, więc też nie jest związany z routingiem. Zwykle mylimy różne warstwy modelu OSI, a każdy protokół ma swoją rolę. Rozumienie różnic między tymi protokołami jest bardzo ważne, żeby dobrze zarządzać sieciami komputerowymi i unikać nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 35

Dodatkowe właściwości rezultatu operacji przeprowadzanej przez jednostkę arytmetyczno-logiczne ALU obejmują

A. wskaźnik stosu

B. rejestr flagowy

C. akumulator

D. licznik instrukcji

Odpowiedzi takie jak licznik rozkazów, akumulator i wskaźnik stosu wskazują na szereg nieporozumień dotyczących funkcji i struktury jednostki arytmetyczno-logicznej oraz ogólnej architektury komputerów. Licznik rozkazów jest odpowiedzialny za śledzenie adresu bieżącego rozkazu w pamięci, a jego zadaniem jest wskazywanie, który rozkaz ma być wykonany następnie. Nie ma on jednak związku z przechowywaniem informacji o wynikach operacji arytmetycznych, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście tego pytania. Akumulator, choć istotny w kontekście operacji arytmetycznych, nie przechowuje flag ani informacji o stanie operacji. Jego rola polega na tym, że jest głównym rejestrem używanym do wykonywania operacji obliczeniowych, ale nie informuje o rezultatach tych operacji w kontekście ich statusu. Wskaźnik stosu, z kolei, zarządza lokalizacją w pamięci, gdzie przechowywane są dane tymczasowe, ale nie jest odpowiedzialny za przechowywanie flaga operacji. Kluczowym błędem myślowym, który prowadzi do tych niepoprawnych odpowiedzi, jest brak zrozumienia, że rejestr flagowy jest jedynym elementem, który bezpośrednio przechowuje status wyniku operacji wykonanych przez ALU, zatem to on dostarcza informacji niezbędnych do dalszego przetwarzania i podejmowania decyzji przez procesor.

Pytanie 36

Który adres IP jest zaliczany do klasy B?

A. 100.10.10.2

B. 198.15.10.112

C. 96.15.2.4

D. 134.192.16.1

Adres IP 134.192.16.1 należy do klasy B, co jest wyznaczane przez pierwszą oktetową wartość tego adresu. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. W tym przypadku, pierwszy oktet wynosi 134, co mieści się w tym zakresie. Klasa B jest często wykorzystywana w dużych organizacjach, które potrzebują znacznej liczby adresów IP, ponieważ pozwala na przypisanie od 16,382 do 65,534 adresów hostów w danej sieci. Przykładowo, w przypadku dużych instytucji edukacyjnych lub korporacji, klasa B może być użyta do podziału różnych działów na mniejsze podsieci, co ułatwia zarządzanie i zwiększa bezpieczeństwo. Oprócz tego, standardy dotyczące adresacji IP, takie jak RFC 791, definiują zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP w kontekście routingu i zarządzania sieciami, co jest kluczowe dla projektowania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 37

Najskuteczniejszym sposobem na dodanie skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. ściągnięcie aktualizacji Windows

B. przypisanie dysku

C. wykonanie ponownej instalacji programu

D. zastosowanie zasad grupy

Użycie zasad grupy (Group Policy) to najskuteczniejszy i najszybszy sposób do wstawienia skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników domenowych. Dzięki zasadom grupy administratorzy mogą centralnie zarządzać ustawieniami systemów operacyjnych, aplikacji i użytkowników w obrębie całej domeny. Przykładowo, można utworzyć zasadę, która automatycznie dodaje skrót do aplikacji, takiej jak edytor tekstu, na pulpicie każdego użytkownika, co znacząco ułatwia dostęp do oprogramowania i zmniejsza czas potrzebny na jego ręczną konfigurację. W praktyce, stosowanie zasad grupy pozwala na zgodność z dobrymi praktykami zarządzania systemami informatycznymi, takimi jak standaryzacja i automatyzacja procesów, a także zapewnia łatwość w aktualizowaniu i modyfikowaniu ustawień w przyszłości. Dodatkowo, zasady grupy wspierają zarządzanie bezpieczeństwem w organizacji, umożliwiając wprowadzenie restrykcji i polityk, które są automatycznie wdrażane dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 38

Rejestr procesora, znany jako licznik rozkazów, przechowuje

A. adres rozkazu, który ma być wykonany następnie

B. liczbę cykli zegara od momentu rozpoczęcia programu

C. ilość rozkazów zrealizowanych przez procesor do tego momentu

D. liczbę rozkazów, które pozostały do zrealizowania do zakończenia programu

Niepoprawne odpowiedzi dotyczące rejestru licznika rozkazów mogą prowadzić do istotnych nieporozumień dotyczących architektury komputerów. Na przykład, stwierdzenie, że licznik rozkazów przechowuje liczbę cykli zegara liczoną od początku pracy programu jest mylące. Cykl zegara jest miarą czasu, w którym procesor wykonuje operacje, ale nie ma bezpośredniego związku z tym, co przechowuje licznik rozkazów. Licznik ten jest odpowiedzialny za wskazywanie adresu następnego rozkazu, a nie za śledzenie czasu wykonania. Kolejna błędna koncepcja, mówiąca o przechowywaniu liczby rozkazów pozostałych do wykonania, także jest nieprawidłowa. Licznik rozkazów nie informuje procesora o tym, ile instrukcji jeszcze czeka na wykonanie; jego rolą jest jedynie wskazanie następnego rozkazu. Zupełnie mylnym podejściem jest też rozumienie licznika rozkazów jako miejsca, które zlicza liczbę rozkazów wykonanych przez procesor. Choć możliwe jest implementowanie liczników wydajności w architekturze procesora, to jednak licznik rozkazów nie pełni tej funkcji. Typowe błędy myślowe to mylenie roli rejestrów i ich funkcji w procesorze. Wiedza o działaniu licznika rozkazów jest kluczowa dla zrozumienia podstaw działania procesorów i ich architektur, a błędne postrzeganie tej kwestii może prowadzić do trudności w programowaniu oraz projektowaniu systemów informatycznych.

Pytanie 39

Które z tych określeń nie odpowiada charakterystyce kabla światłowodowego?

A. ekranowany

B. wielomodowy

C. jednomodowy

D. 12 - włóknowy

Wybór odpowiedzi, które wskazują na "jednomodowy", "wielomodowy" czy "12-włóknowy" jako niepasujące do kabli światłowodowych, opiera się na błędnym zrozumieniu ich konstrukcji i funkcji. Kable światłowodowe są klasyfikowane głównie na podstawie sposobu przesyłania sygnału – jednomodowego lub wielomodowego. Kable jednomodowe, które mają pojedyncze włókno, są idealne do długodystansowego przesyłania sygnału, ponieważ umożliwiają znacznie mniejsze straty optyczne oraz eliminują problemy z rozpraszaniem sygnału. Z kolei kable wielomodowe, które posiadają wiele włókien, są bardziej odpowiednie w zastosowaniach, gdzie odległości są krótsze, a koszt budowy sieci musi być niższy. Określenie "12-włóknowy" odnosi się do liczby włókien w kablu i jest istotnym parametrem dla planowania i projektowania sieci optycznych. Prawidłowe zrozumienie tych klasyfikacji jest kluczowe w kontekście planowania infrastruktury telekomunikacyjnej oraz optymalizacji wydajności sieci. Zatem, każdy z tych terminów jest istotny i ma odpowiednie zastosowanie w kontekście kabli światłowodowych, co pokazuje, że odpowiedzi te nie pasują do postawionego pytania.

Pytanie 40

Zatrzymując pracę na komputerze, możemy szybko wznowić działania po wybraniu w systemie Windows opcji

A. wylogowania

B. zamknięcia systemu

C. uruchomienia ponownego

D. stanu wstrzymania

Opcja 'stanu wstrzymania' w systemie Windows to funkcja, która pozwala na szybkie wstrzymanie pracy komputera, co umożliwia użytkownikowi powrót do tej samej sesji pracy w bardzo krótkim czasie. Gdy komputer jest w stanie wstrzymania, zawartość pamięci RAM jest zachowywana, co oznacza, że wszystkie otwarte aplikacje i dokumenty pozostają w takim samym stanie, w jakim były przed wstrzymaniem. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy użytkownik chce na chwilę odejść od komputera, na przykład na przerwę, i chce szybko wznowić pracę bez potrzeby ponownego uruchamiania programów. Stan wstrzymania jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania energią, ponieważ komputer zużywa znacznie mniej energii w tym trybie, co jest korzystne zarówno dla środowiska, jak i dla użytkowników, którzy korzystają z laptopów. Warto również zaznaczyć, że funkcja ta może być używana w połączeniu z innymi ustawieniami oszczędzania energii, co pozwala na optymalne zarządzanie zasobami systemowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej