Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 28 kwietnia 2025 14:20
  • Data zakończenia: 28 kwietnia 2025 14:32

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zgodnie z zasadami dotyczącymi obrotu stadem bydła, przewidywany wskaźnik wycieleń krów z początkowego stanu szacuje się na 90%. Początkowa liczba krów wynosi 150 sztuk. Jak wiele cieląt uzyskamy "z urodzenia"?

A. 150
B. 45
C. 90
D. 135
Poprawna odpowiedź to 135 cieląt, co wynika z zastosowania planowanego wskaźnika wycieleń na poziomie 90% do stanu początkowego krów, który wynosi 150 sztuk. Aby obliczyć liczbę cieląt z urodzenia, należy pomnożyć liczbę krów przez wskaźnik wycieleń. Wzór wygląda następująco: 150 krów x 0,90 (90%) = 135 cieląt. Obliczenie to jest fundamentalne w zarządzaniu stadem bydła, ponieważ pozwala na przewidywanie liczby cieląt, co jest kluczowe w planowaniu produkcji mleka i mięsa. Przykładowo, jeśli gospodarstwo rolne planuje sprzedaż cieląt lub ich dalsze użytkowanie w produkcji, znajomość tego wskaźnika jest istotna dla podejmowania decyzji biznesowych oraz optymalizacji zasobów. Stosowanie takiej analizy pozwala na lepsze zarządzanie stanem zwierząt oraz poprawę efektywności produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej.
Pytanie 2

Który z narządów pełni funkcję magazynowania krwi w organizmie?

A. śledziona
B. serce
C. aorta
D. żyła wątrobowa
Śledziona jest narządem odpowiedzialnym za magazynowanie krwi oraz pełni funkcję w układzie odpornościowym. Znajduje się w lewym górnym kwadrancie jamy brzusznej, blisko żołądka. Jej zdolność do przechowywania krwi pozwala na szybkie uwolnienie większych ilości erytrocytów i płytek krwi w odpowiedzi na różne potrzeby organizmu, na przykład przy utracie krwi lub w stanach zwiększonego zapotrzebowania na tlen. Śledziona jest również odpowiedzialna za degradację starych i uszkodzonych krwinek czerwonych, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowia układu krwionośnego. W praktyce, w przypadku urazów lub schorzeń wpływających na krzepliwość krwi, znajomość funkcji śledziony jest istotna dla zapewnienia odpowiedniej interwencji medycznej. Warto również podkreślić znaczenie śledziony w kontekście transfuzji krwi, gdzie jej właściwości mogą wpływać na wybór dawcy i biorcy. Zatem, znajomość roli śledziony w gospodarce krwi jest ważna nie tylko dla zrozumienia anatomii, ale również dla praktycznego zastosowania w medycynie.
Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Wysoka zawartość białka w podawanej paszy, podwyższona temperatura w obiekcie inwentarskim oraz zbyt rzadkie oczyszczanie kojców przyspiesza uwalnianie do środowiska

A. metanu
B. tlenku węgla
C. amoniaku
D. dwutlenku węgla
Amoniak jest gazem powstającym głównie w wyniku rozkładu azotowych składników paszy, zwłaszcza białka. Wysoka koncentracja białka w diecie zwierząt hodowlanych przyczynia się do zwiększonego wydzielania azotu w odchodach, co prowadzi do emisji amoniaku. Wysoka temperatura w budynku inwentarskim sprzyja procesom biologicznym, które przyspieszają rozkład organiczny odchodów, co skutkuje uwolnieniem amoniaku do atmosfery. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli zwierząt, kluczowe jest utrzymanie odpowiedniego poziomu białka w paszy oraz regularne usuwanie odchodów, aby zminimalizować emisję amoniaku. Właściwe zarządzanie odpadami organicznymi, np. poprzez ich kompostowanie czy fermentację, może ograniczyć emisję amoniaku, a tym samym wpływ na środowisko. Dodatkowo, stosowanie systemów wentylacyjnych w budynkach inwentarskich ma na celu redukcję stężenia amoniaku, co poprawia warunki życia zwierząt i zdrowie ludzi.
Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Uzupełnienie niedoboru białka ogólnego w diecie przeżuwaczy najlepiej zapewnia zielonka

A. z lucerny
B. z trawy łąkowej
C. z kukurydzy
D. ze słonecznika
Wybór niewłaściwego źródła białka w diecie przeżuwaczy może prowadzić do poważnych niedoborów pokarmowych. Słonecznik, chociaż dostarcza pewną ilość białka, jest głównie źródłem tłuszczy, co sprawia, że jego zastosowanie w diecie przeżuwaczy nie jest optymalne. Tłuszcze mogą zaburzać proces fermentacji w żwaczu, co prowadzi do zmniejszenia efektywności trawienia. Kukurydza, z kolei, ma niską zawartość białka ogólnego (około 8-10%), co również czyni ją niewystarczającym źródłem białka dla przeżuwaczy, zwłaszcza w okresach wymagających wyższej podaży białka. Trawa łąkowa, mimo że jest naturalnym składnikiem diety, często ma niższą zawartość białka w porównaniu do lucerny i może być niewystarczająca w przypadku dużych potrzeb białkowych zwierząt, zwłaszcza w okresie laktacji czy intensywnego wzrostu. Zrozumienie różnicy między tymi źródłami białka jest kluczowe dla dobrego zarządzania dietą przeżuwaczy. Właściwe ustawienie proporcji białka w diecie jest niezbędne dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz ich wydajności produkcyjnej. Nieodpowiednie podejście do komponowania diety może prowadzić do problemów zdrowotnych oraz obniżenia efektywności produkcji mleka czy mięsa.
Pytanie 7

Właściciel zwierząt gospodarskich zobowiązany jest do przechowywania ewidencji leczenia tych zwierząt, począwszy od daty ostatniego wpisu, przez co najmniej

A. 3 lata
B. 6 lat
C. 5 lat
D. 2 lata
Odpowiedzi wskazujące na krótsze okresy przechowywania ewidencji leczenia zwierząt gospodarskich nie uwzględniają istotnego aspektu, jakim jest konieczność długoterminowego monitorowania zdrowia zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez 2 lub 3 lata może wydawać się wystarczające w krótkim okresie, jednak w praktyce może prowadzić do problemów w przypadku wykrycia poważnych chorób lub epidemiologicznych zagrożeń. Tego rodzaju podejście może skutkować brakiem pełnej wiedzy na temat historii zdrowotnej zwierząt, co uniemożliwiłoby skuteczne podejmowanie decyzji w sytuacjach kryzysowych. Praktyki w zakresie zarządzania zdrowiem zwierząt, zarówno w hodowli jak i produkcji, wskazują na potrzebę dbałości o szczegółowe rejestrowanie leczenia przez przynajmniej 5 lat. Ponadto, w przypadku chorób zakaźnych, mogą występować wymogi prawne, które nakładają obowiązek przechowywania dokumentacji przez dłuższy czas, co jest kluczowe dla monitorowania i kontroli zdrowia zwierząt. Ignorowanie tych norm może prowadzić do zaniedbań w aspektach zdrowotnych, co jest niezgodne z aktualnymi standardami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu zwierzętami. W efekcie, krótki okres przechowywania mógłby ograniczyć możliwości analizy danych dotyczących zdrowia stada, co ma kluczowe znaczenie dla przyszłego zarządzania oraz dobrostanu zwierząt.
Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Przy jakiej części żołądka wielokomorowego bydła zlokalizowane są worek osierdziowy oraz serce?

A. Trawieńca
B. Ksiąg
C. Czepca
D. Żwacza
Czepiec jest jednym z komór żołądka u bydła i znajduje się najbliżej serca oraz worka osierdziowego. W anatomii bydła, czepiec odgrywa ważną rolę w procesie trawienia, ponieważ działa jako miejsce, gdzie następuje wstępne przetwarzanie pokarmu, a także pełni funkcje filtracyjne, oddzielając niepożądane cząstki. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej, znajomość położenia czepca ma kluczowe znaczenie w kontekście diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak wzdęcia czy zaburzenia trawienia. Wykorzystanie ultrasonografii do oceny stanu czepca w kontekście schorzeń sercowo-naczyniowych może być niezwykle pomocne, zwłaszcza w przypadku podejrzenia zapalenia osierdzia, które może wpływać na funkcję żołądka. Dobre praktyki w hodowli bydła obejmują regularne kontrole stanu zdrowia zwierząt, co powinno obejmować ocenę anatomicznego układu narządów, w tym relacji między czepcem a sercem, co pozwala na wczesne wykrywanie nieprawidłowości.
Pytanie 10

Najdłuższy czas ciąży występuje

A. u szynszyli
B. u suki
C. u kotki
D. u królicy
Okres ciąży u szynszyli wynosi średnio od 111 do 118 dni, co czyni go jednym z najdłuższych wśród małych ssaków. Szynszyle mają specyficzne wymagania dotyczące rozmnażania, a ich długi okres ciąży jest wynikiem adaptacji do trudnych warunków środowiskowych. Dzieci szynszyli rodzą się w pełni rozwinięte, z otwartymi oczami i futrem, co pozwala im na szybkie przystosowanie się do życia poza łonem matki. Tego rodzaju wczesny rozwój jest korzystny, ponieważ w naturalnym środowisku szynszyli, które często są narażone na drapieżnictwo, noworodki muszą być zdolne do samodzielnego życia zaraz po narodzinach. Takie przystosowania są zgodne z zasadami etologii i biologii rozwoju, które podkreślają znaczenie adaptacji gatunków do ich naturalnych siedlisk. W praktyce, hodowcy szynszyli powinni mieć na uwadze długość ciąży przy planowaniu rozmnażania, aby zapewnić odpowiednie warunki dla matki i młodych.
Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

W rzepaku największa zawartość witaminy E występuje

A. w liściach
B. w nasionach
C. w łodygach
D. w korzeniach
Odpowiedzi sugerujące obecność witaminy E w łodygach, liściach czy korzeniach rzepaku nie są poprawne, gdyż witamina E w rzepaku koncentruje się głównie w nasionach. Łodygi rzepaku mają zastosowanie w paszach, ale nie są znane z wysokiej zawartości witamin, w tym witaminy E. Mogą one dostarczać błonnika, ale ich wartość odżywcza w kontekście witamin jest ograniczona. Liście rzepaku, chociaż zawierają pewne składniki odżywcze, takie jak witaminy A i K, również nie są znaczącym źródłem witaminy E. W przypadku korzeni, najczęściej ich rola ogranicza się do absorpcji wody i składników mineralnych z gleby, a nie do magazynowania witamin. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie części rośliny są równie bogate w składniki odżywcze; w rzeczywistości, to nasiona rzepaku są tym elementem, który dostarcza najwięcej witaminy E. Aby poprawić zrozumienie tematu, warto zwrócić uwagę na rolę poszczególnych części roślin w ich ogólnej wartości odżywczej oraz znać sposoby, w jakie można efektywnie wykorzystać nasiona rzepaku w diecie, co podkreśla znaczenie edukacji żywieniowej.
Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Co powstaje w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego?

A. blizna
B. zarodek
C. ciałko żółte
D. zygota
Ciałko żółte, powstające w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego, odgrywa kluczową rolę w cyklu menstruacyjnym oraz w procesie reprodukcji. Po owulacji, gdy dojdzie do uwolnienia komórki jajowej, pęcherzyk jajnikowy przekształca się w ciałko żółte, które wydziela hormon progesteron. Progesteron jest niezbędny do przygotowania błony śluzowej macicy na potencjalne zagnieżdżenie się zarodka, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju ciąży. W przypadku zapłodnienia, ciałko żółte utrzymuje się i produkuje hormony przez pierwsze tygodnie ciąży, co jest niezbędne dla podtrzymania rozwijającego się zarodka. Jeśli jednak do zapłodnienia nie dojdzie, ciałko żółte degeneruje, co prowadzi do spadku poziomu progesteronu i w konsekwencji do menstruacji. Wiedza na temat funkcji ciałka żółtego jest istotna zarówno dla specjalistów zajmujących się ginekologią, jak i dla osób starających się o dziecko, ponieważ zrozumienie cyklu hormonalnego może pomóc w skuteczniejszym planowaniu rodziny i zdrowia reprodukcyjnego.
Pytanie 15

W produkcji jaj, aby rozwiązać problem znoszenia małych jaj przez kury rozpoczynające nieśność, należy zastosować

A. program świetlny
B. hodowlę klatkową
C. ograniczenie paszy
D. obniżenie temperatury utrzymania
Program świetlny jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu cyklem nieśności kur. Kury nioski są silnie stymulowane przez długość dnia, co wpływa na ich produkcję jaj. W pierwszych tygodniach nieśności, gdy kury zaczynają znosić jaja, ich organizm wymaga odpowiedniej stymulacji do osiągnięcia pełnej wydajności. Odpowiednio zaplanowany program świetlny, który symuluje naturalne warunki oświetleniowe, może zwiększyć tempo nieśności oraz poprawić jakość jaj. W praktyce stosuje się programy świetlne, które zaczynają od krótkiego okresu oświetlenia, stopniowo wydłużając czas do około 14-16 godzin dziennie. Taki proces pozwala na lepszą adaptację kur do produkcji, co skutkuje większymi i bardziej regularnymi jajami. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z dobrymi praktykami hodowlanymi, dostosowanie oświetlenia powinno być uzupełnione innymi czynnikami, takimi jak utrzymanie komfortowej temperatury i odpowiednie żywienie, aby zapewnić optymalne warunki do rozwoju.
Pytanie 16

Zabieg dekornizacji cieląt powinien zostać przeprowadzony

A. w okresie między 6 a 8 tygodniem życia
B. po zakończeniu 6 miesiąca życia
C. po osiągnięciu 3 miesiąca życia
D. w okresie między 2 a 3 tygodniem życia
Zabieg dekornizacji cieląt przeprowadza się najczęściej między 2 a 3 tygodniem życia, ponieważ w tym okresie rogi nie są jeszcze w pełni rozwinięte, a ich usunięcie jest znacznie mniej traumatyczne dla zwierzęcia. Wczesna dekornizacja zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak krwawienie, infekcje czy ból, które mogą wystąpić przy późniejszym zabiegu. Dekornizacja w tym czasie również ułatwia dalsze zarządzanie stadem, ponieważ zmniejsza ryzyko urazów zarówno dla innych zwierząt, jak i dla pracowników gospodarstwa. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak World Organisation for Animal Health (OIE), wykonywanie takich zabiegów w młodym wieku powinno odbywać się z zachowaniem odpowiednich standardów, w tym stosowaniem środków znieczulających oraz w odpowiednich warunkach sanitarno-epidemiologicznych. Przykłady praktyczne obejmują zastosowanie technik znieczulenia lokalnego oraz monitorowanie reakcji zwierząt po zabiegu, co jest kluczowe dla zapewnienia ich dobrostanu.
Pytanie 17

Stajenny dokonał rozczyszczenia kopyt niepodkutych koni 1.07.2013 r. W jakim okresie powinien zrealizować następne rozczyszczenie?

A. 08-14.07.2013 r.
B. 15-28.07.2013 r.
C. 22-29.08.2013 r.
D. 01-15.08.2013 r.
Odpowiedź 01-15.08.2013 r. jest prawidłowa, ponieważ standardowe praktyki w zakresie pielęgnacji koni zalecają regularne rozczyszczanie kopyt co 4 do 6 tygodni, w zależności od warunków, w jakich koń przebywa oraz jego aktywności. Rozczyszczanie kopyt jest kluczowe dla zdrowia konia, ponieważ umożliwia usunięcie zanieczyszczeń, kamieni oraz innych ciał obcych, które mogą powodować urazy lub infekcje. Po rozczyszczeniu kopyt 1.07.2013 r., termin 01-15.08.2013 r. mieści się w przyjętym zakresie czasowym i zapewnia, że koń będzie miał odpowiednią opiekę w kontekście pielęgnacji kopyt. Dobrym przykładem może być sytuacja, gdy koń regularnie pracuje w terenie - w takiej sytuacji kopyta są bardziej narażone na gromadzenie się brudu i kamieni, co wymaga częstszej interwencji. Regularne rozczyszczanie kopyt jest nie tylko rekomendowane przez specjalistów, ale również wpisuje się w ogólne zasady dobrego odżywiania i pielęgnacji zwierząt, co przekłada się na ich zdrowie i wydajność.
Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

W jakim dniu cyklu rui, który trwa 4-7 dni, powinno się przeprowadzić pierwsze krycie klaczy?

A. 1
B. 2-3
C. 6-7
D. 4-5
Podejmowanie decyzji o kryciu klaczy w dniach 6-7, 1 czy 4-5 rui jest nieefektywne i może prowadzić do niepowodzeń w hodowli. Krycie w ostatnich dniach rui (6-7) jest nieodpowiednie, ponieważ owulacja zwykle kończy się przed tym okresem, co oznacza, że komórka jajowa nie będzie już dostępna do zapłodnienia. Wybór dnia 1 rui nie jest właściwy, ponieważ w tym okresie klacz nie jest jeszcze gotowa do krycia; dopiero po kilku dniach następują zmiany hormonalne, które prowadzą do owulacji. Krycie w dniach 4-5 również nie jest optymalne, ponieważ ryzyko pominięcia momentu owulacji jest wysokie. Kluczowym błędem jest niedostrzeganie znaczenia czasowania krycia oraz zrozumienia cyklu rujowego klaczy. Specjaliści w dziedzinie hodowli koni podkreślają, że precyzyjne monitorowanie cyklu rui i odpowiednie planowanie krycia są kluczowe dla sukcesu hodowli. Użytkownicy powinni zatem zwrócić szczególną uwagę na oznaki rui oraz, w razie potrzeby, skonsultować się z weterynarzem w celu ustalenia najlepszych praktyk krycia. Zrozumienie cyklu reprodukcyjnego klaczy oraz właściwe planowanie krycia znacząco wpływają na efektywność hodowli i zdrowie przyszłych źrebiąt.
Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Czym jest mizdrowanie skóry?

A. kształtowaniem skóry na specjalnym narzędziu.
B. zachowaniem skóry przy użyciu chemikaliów.
C. pozbywaniem się z powierzchni skóry resztek tkanki łącznej, mięsnej oraz tłuszczowej.
D. oczyszczaniem skóry z pozostałości tłuszczu i innych zanieczyszczeń przy pomocy trocin.
Mizdrowanie skóry, definiowane jako proces usunięcia resztek tkanki łącznej, mięsnej i tłuszczu, jest kluczowym etapem w obróbce skóry, szczególnie w przemyśle garbarskim. Umożliwia ono uzyskanie materiału o wysokiej jakości, który może być następnie poddany dalszym procesom, takim jak garbowanie i wykańczanie. W praktyce, mizdrowanie polega na ręcznym lub mechanicznym usuwaniu zanieczyszczeń z powierzchni skóry, co pozwala na uzyskanie czystego i jednolitego surowca. Właściwe przeprowadzenie tego etapu jest niezbędne dla zachowania trwałości i estetyki końcowego produktu, ponieważ pozostałości organiczne mogą prowadzić do degradacji materiału. Dobrze przeprowadzone mizdrowanie przyczynia się do lepszej przyswajalności środków chemicznych używanych w kolejnych etapach obróbki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Na przykład, w procesie garbowania, czysta skóra reaguje lepiej na środki chemiczne, co wpływa na jakość finalnego wyrobu. Wiedza na temat mizdrowania skóry jest nieoceniona dla specjalistów zajmujących się obróbką skóry, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie całym procesem produkcyjnym.
Pytanie 22

Zwierzęta, które zostały niedawno nabyte, powinny przejść kwarantannę przed dołączeniem do grupy, aby

A. dostosować się do nowego otoczenia.
B. ocenić ich wygląd.
C. oczyścić je po podróży.
D. potwierdzić, czy są zdrowe.
Kwarantanna nowo zakupionych zwierząt jest kluczowym procesem, który ma na celu zapewnienie, że nie wprowadzają one chorób do istniejącego stada. W trakcie kwarantanny zwierzęta są monitorowane pod kątem objawów chorobowych, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych infekcji, które mogłyby być niebezpieczne dla innych osobników. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w hodowli bydła, gdzie wprowadzenie nowego zwierzęcia do stada bez wcześniejszej kwarantanny mogłoby doprowadzić do rozprzestrzenienia się chorób takich jak bruceloza czy wirusowe zapalenie wątroby. Zgodnie z wytycznymi National Animal Health Monitoring System (NAHMS) oraz standardami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), kwarantanna powinna trwać co najmniej 30 dni, w zależności od rodzaju zwierzęcia i znanych chorób w regionie. To podejście nie tylko chroni zdrowie stada, ale także wspomaga długoterminową wydajność i rentowność hodowli.
Pytanie 23

Która rasa świń jest stosowana w krzyżowaniu towarowym w celu zwiększenia mięsności?

A. Polska biała zwisłoucha
B. Wielka biała polska
C. Puławska
D. Pietrain
Rasa Pietrain jest szeroko stosowana w krzyżowaniu towarowym ze względu na swoje wyjątkowe cechy związane z mięsnością. Wyhodowana głównie w Belgii, charakteryzuje się wysoką zawartością mięsa oraz korzystnym stosunkiem mięsa do tłuszczu. Dzięki temu, zwierzęta tej rasy mają znakomite właściwości technologiczne, co sprawia, że są idealnym materiałem do krzyżowania z innymi rasami w celu uzyskania bardziej mięsnych potomków. Przykładem zastosowania rasy Pietrain jest krzyżowanie z rasą Wielka Biała Polska, co pozwala uzyskać świnie o lepszych parametrach mięsnych, takich jak większa masa mięśniowa oraz lepsza jakość mięsa, co jest zgodne z wymaganiami współczesnego rynku mięsnego. W praktyce, korzystanie z rasy Pietrain w programach hodowlanych przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji oraz poprawy jakości produktów mięsnych, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w hodowli świń.
Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Jakie są rasy bydła mlecznego?

A. duńska czerwona i salers
B. holsztyńsko-fryzyjska i galloway
C. szkocka rasa wyżynna i jersey
D. guernsey i angler
Wybierając inne rasy, jak duńska czerwona czy salers, lepiej zwrócić uwagę na to, że nie są one uznawane za rasy mleczne. Duńska czerwona, chociaż to bydło, hoduje się głównie dla mięsa, a jej wydajność mleczna jest dość niska w porównaniu do guernsey i angler. Salers to fajna rasa, ale znana bardziej z mięsa niż z mleka. Szkocka rasa wyżynna i galloway też są głównie mięsne, więc nie nadają się do produkcji mleka. Często ludzie mylą rasy bydła, myśląc, że wszystkie mogą dawać mleko, co prowadzi do błędnych wniosków. Dlatego ważne jest, aby dobrze znać różnice między tymi rasami, bo każda ma swoje unikalne cechy, które są istotne w hodowli. Zrozumienie tych spraw to podstawa skutecznego zarządzania i dobrego rozwoju gospodarstwa.
Pytanie 26

Termin określający krycie lochy nasieniem różnych knurów w trakcie tej samej rui to

A. spermatogeneza
B. bioasekuracja
C. heterospermia
D. ejakulacja
Bioasekuracja to praktyki, które mają na celu zapobieganie chorobom w hodowli zwierząt, a nie mówiąc o tym, jak locha jest kryta. W kontekście hodowli chodzi o takie rzeczy jak dezynfekcja czy kontrola dostępu do miejsc, w których przebywają zwierzęta. Wydaje mi się, że to wszystko jest kluczowe dla ich dobrostanu i wydajności. Ejakulacja to proces wydalania nasienia, ale to tylko jeden z etapów związanych z reprodukcją. Z kolei spermatogeneza to tworzenie plemników, co jest ważne, ale nie ma bezpośredniego związku z tym, jak kryjemy lochę różnymi knurami. Często ludzie mylą ogólne procesy biologiczne z konkretnymi praktykami hodowlanymi, co później prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków. Warto zrozumieć różnice pomiędzy tymi terminami i ich praktycznym zastosowaniem w hodowli, bo to jest kluczowe dla zarządzania stadem i optymalizacji wyników produkcyjnych.
Pytanie 27

Koza wykazuje oznaki niepokoju, wydaje dźwięki, porusza ogonem, unosi włosy na grzbiecie, często oddaje mocz w niewielkich ilościach, a po dotyku w okolicy lędźwiowej może reagować za pomocą wygięcia grzbietu lub przykucnięcia. W oparciu o te symptomy można ocenić, że koza jest

A. w rui
B. chora
C. nerwowa
D. złośliwa
Prawidłowa odpowiedź to 'w rui', ponieważ opisane objawy kozy są typowe dla zwierząt w okresie rui. Ruja to faza cyklu reprodukcyjnego, w której zwierzęta wykazują zwiększoną aktywność hormonalną, co prowadzi do zachowań takich jak pobekiwanie, merdanie ogonem oraz nadmierne oddawanie moczu. W tym czasie kozy mogą być bardziej wrażliwe na dotyk, co objawia się wygięciem grzbietu lub chęcią przykucnięcia. Przykładowo, podczas rutynowych obserwacji stada, hodowcy mogą zauważyć, że kozy w rui często przebywają w pobliżu innych zwierząt, co jest efektem ich instynktownej potrzeby łączenia się z partnerami do rozrodu. Znajomość objawów rui jest kluczowa dla hodowców, ponieważ pozwala na planowanie krycia oraz optymalne zarządzanie populacją. Standardy branżowe rekomendują regularne monitorowanie zachowań zwierząt, co umożliwia szybsze identyfikowanie okresów rui i odpowiednie działania, takie jak wprowadzenie do stada samców.
Pytanie 28

Właściciel bydła, owiec oraz kóz jest zobowiązany do zgłoszenia w biurze powiatowym ARiMR każdej zmiany lokalizacji zwierząt w ciągu

A. 7 dni od daty wystąpienia zdarzenia
B. 21 dni od daty wystąpienia zdarzenia
C. 180 dni od daty wystąpienia zdarzenia
D. 30 dni od daty wystąpienia zdarzenia
Odpowiedzi sugerujące dłuższe terminy, takie jak 180 dni, 21 dni czy 30 dni, nie są zgodne z aktualnymi przepisami prawa dotyczącego zgłaszania zmian w miejscach pobytu zwierząt. Wydłużanie okresu zgłoszenia takich zmian może prowadzić do wielu problemów, w tym trudności w monitorowaniu zdrowia i dobrostanu zwierząt. Przykładowo, w przypadku chorób zakaźnych, opóźnienie w zgłoszeniu zmiany miejsca pobytu zwierząt znacznie utrudnia działania inspekcji weterynaryjnej, co może skutkować rozprzestrzenieniem się choroby. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnej interpretacji przepisów lub braku znajomości aktualnych regulacji. Ważne jest, aby pamiętać, że przepisy dotyczące hodowli i zarządzania zwierzętami są wprowadzane w celu ochrony zarówno zwierząt, jak i ludzi. Ignorowanie tych przepisów w praktyce prowadzi do poważnych konsekwencji, takich jak kary finansowe czy ograniczenia w działalności rolniczej. Dostosowanie się do wymagań prawnych, w tym terminowego zgłaszania zmian, jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania gospodarstw rolnych oraz dla zapewnienia zdrowia publicznego.
Pytanie 29

Jaką ilość zielonki, wyrażoną w kilogramach, powinno się podać krowie ważącej 620 kg w ciągu jednego dnia?

A. 62 kg
B. 84 kg
C. 76 kg
D. 31 kg
Wybór niewłaściwej ilości zielonki może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych wśród krów. Odpowiedzi takie jak 76 kg, 31 kg i 84 kg nie uwzględniają rzeczywistych potrzeb żywieniowych krowy. Na przykład, 76 kg przekracza optymalną dawkę, co może skutkować nadwagą i problemami z metabolizmem. Krowy, które są przekarmiane, mogą doświadczać trudności w trawieniu oraz obniżonej wydajności mlecznej. Z kolei 31 kg to zbyt mała ilość, co może prowadzić do niedoborów składników odżywczych, obniżając odporność i wydolność zwierzęcia. Ponadto, 84 kg to zbyt duża ilość i, podobnie jak w przypadku 76 kg, prowadzi do niezdrowych warunków życia. Prawidłowe podejście do żywienia krów opiera się na precyzyjnych wyliczeniach opartych na masie ciała, potrzebach pokarmowych oraz fazie laktacji. Dlatego tak ważne jest, aby hodowcy stosowali się do wytycznych dotyczących żywienia bydła, które uwzględniają potrzeby energetyczne i białkowe zwierząt. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do istotnych strat ekonomicznych związanych z obniżoną produkcją mleka oraz wyższymi kosztami leczenia zwierząt.
Pytanie 30

Nasienie używane w sztucznym unasiennianiu powinno pochodzić od zwierząt wpisanych do

A. ksiąg hodowlanych lub rejestrów
B. rejestru ministra rolnictwa
C. ksiąg hodowlanych
D. rejestru głównego lekarza weterynarii
Wykorzystanie nasienia rozpłodników w sztucznym unasiennianiu powinno opierać się na standardach, które zapewniają wysoką jakość materiału genetycznego. Odpowiedź 'ksiąg hodowlanych lub rejestrów' jest poprawna, ponieważ nasienie powinno pochodzić od zwierząt, które zostały dokładnie ocenione pod kątem ich cech genetycznych i zdrowotnych. Księgi hodowlane są prowadzone przez odpowiednie organizacje, które dokumentują pochodzenie i osiągnięcia zwierząt. Dzięki temu, hodowcy mogą podejmować lepsze decyzje dotyczące wyboru zwierząt do unasienniania, co wpływa na poprawę jakości potomstwa. Przykładem może być wybór nasienia od buhajów, które są wpisane do ksiąg hodowlanych, co jest często wymogiem w profesjonalnych hodowlach bydła mlecznego. W praktyce, stosowanie nasienia ze sprawdzonych źródeł jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i wydajnych zwierząt, co jest zgodne z zasadami odpowiedzialnej hodowli i dbałości o dobrostan zwierząt.
Pytanie 31

Pierwiastkiem, którego brak staje się istotny do uzupełnienia w początkowych dniach życia prosiąt, jest

A. żelazo
B. magnez
C. wapń
D. sód
Żelazo jest kluczowym mikroelementem, który odgrywa fundamentalną rolę w tworzeniu hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu w organizmie prosiąt. Niedobór żelaza w pierwszych dniach życia prosiąt, szczególnie w przypadku prosiąt urodzonych w dużych miotach, może prowadzić do anemii, co znacząco wpływa na ich zdrowie i rozwój. W praktyce, aby zapewnić odpowiednią podaż żelaza, zaleca się podawanie prosiętom suplementów żelaza w postaci iniekcji lub preparatów doustnych w ciągu pierwszych 3-7 dni życia. Standardy hodowlane, takie jak te proponowane przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, podkreślają znaczenie monitorowania stanu zdrowia prosiąt oraz wprowadzania odpowiednich programów suplementacyjnych. Ponadto, zrozumienie, że żelazo w diecie matki wpływa na jego dostępność dla prosiąt, jest kluczowe dla przyszłego rozwoju stada. Właściwe zarządzanie poziomem żelaza w diecie prosiąt jest zatem istotnym aspektem hodowli, wpływającym na ich wzrost, zdrowie i ogólną wydajność.
Pytanie 32

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. ksylitol
B. lizyna
C. fitaza
D. tokoferol
Lizyna to jeden z aminokwasów egzogennych, co oznacza, że musi być dostarczana z pożywieniem, ponieważ organizm nie jest w stanie jej syntetyzować. Jako dodatek paszowy, jest kluczowa w diecie zwierząt, szczególnie w przypadku świń i drobiu, gdzie wspomaga wzrost i rozwój. Lizyna odgrywa istotną rolę w syntezie białek, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jej niedobór może prowadzić do obniżonej wydajności produkcyjnej, mniejszych przyrostów masy ciała oraz osłabienia układu odpornościowego zwierząt. W praktyce, dodawanie lizy do pasz pozwala na zwiększenie ich wartości odżywczej oraz efektywności wykorzystania paszy, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt. Współczesne praktyki w produkcji zwierzęcej kładą duży nacisk na optymalizację diety, co często wiąże się z precyzyjnym doborem aminokwasów, takich jak lizyna, aby maksymalizować wydajność i zdrowie zwierząt.
Pytanie 33

Mocznika dodatek do dawki paszowej może być wykorzystywany w żywieniu

A. bydła
B. koni
C. świń
D. indyków
Stosowanie mocznika w żywieniu świń, indyków czy koni jest niewłaściwe i może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Świnie mają inną fizjologię trawienia białka i nie są w stanie efektywnie wykorzystać mocznika jako źródła azotu. Ich dieta powinna być oparta na pełnowartościowych białkach, takich jak soja czy śruty rzepakowe, które dostarczają aminokwasów niezbędnych do prawidłowego wzrostu i rozwoju. W przypadku indyków, podobnie jak u świń, dodatek mocznika może prowadzić do zaburzeń metabolicznych oraz obniżenia jakości mięsa. Koni z kolei, będących zwierzętami roślinożernymi, nie są przystosowane do trawienia mocznika, a jego podawanie może skutkować kolką lub innymi problemami trawiennymi. Dobrą praktyką jest unikanie wprowadzania do diety tych zwierząt substancji, które nie są zgodne z ich naturalnym sposobem odżywiania. Kluczowe jest, aby zapewnić im odpowiednie proporcje składników odżywczych, dostosowane do ich potrzeb, bowiem nieprawidłowe żywienie może prowadzić do obniżenia wydajności produkcji oraz wzrostu ryzyka chorób.
Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jaką strukturę o największej pojemności posiada bydło?

A. ma trawieniec.
B. ma żwacz.
C. ma czepiec.
D. posiada księgi.
Żwacz jest największą komorą żołądka u bydła, odgrywając kluczową rolę w procesie fermentacji pokarmu. Jest to miejsce, w którym bakterie i mikroorganizmy rozkładają włókna roślinne, co umożliwia skuteczny proces trawienia. Żwacz, będący komorą o dużej pojemności, może pomieścić od 100 do 150 litrów materiału pokarmowego, co jest niezbędne dla zwierząt ruminujących, takich jak bydło. Praktycznie, efektywność żwacza pozwala bydłu na wykorzystanie złożonych substancji roślinnych, które w innym wypadku byłyby trudne do strawienia. Właściwe zarządzanie dietą bydła, w tym dobór paszy bogatej w włókna, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz zwiększenia wydajności produkcji mleka i mięsa. W kontekście standardów branżowych, badania nad wydajnością żwacza i technikami poprawy jego funkcjonowania są nieustannie prowadzone, co wpływa na rozwój nowoczesnych praktyk hodowlanych.
Pytanie 36

Podaj właściwą sekwencję narządów układu oddechowego.

A. Jama nosowa, gardło, tchawica, krtań, oskrzeliki i oskrzela
B. Jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki
C. Jama nosowa, krtań, gardło, tchawica, oskrzeliki i oskrzela
D. Jama nosowa, krtań, tchawica, gardło, oskrzela i oskrzeliki
Prawidłowa kolejność narządów układu oddechowego to jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki. Jama nosowa jest pierwszym miejscem, gdzie powietrze wchodzi do organizmu, oczyszczając się z zanieczyszczeń i nawilżając. Następnie powietrze przemieszcza się przez gardło, które pełni rolę wspomagającą w oddychaniu oraz w procesie mówienia. Krtań jest odpowiedzialna za wydawanie dźwięków i zabezpiecza dolne drogi oddechowe przed dostaniem się pokarmu. Tchawica z kolei, jako struktura chrzęstna, prowadzi powietrze do oskrzeli, które rozgałęziają się na mniejsze oskrzeliki, docierające do płuc. Znajomość tej kolejności jest kluczowa w medycynie i biologii, ponieważ pozwala zrozumieć mechanizmy wentylacji i wymiany gazowej, a także jest istotna przy diagnostyce chorób układu oddechowego. Zrozumienie tej struktury jest również niezbędne w kontekście procedur medycznych, takich jak intubacja czy bronchoskopia.
Pytanie 37

Błoną surowiczą, która otacza jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz większość znajdujących się w nich narządów, jest

A. otrzewna
B. opłucna
C. osierdzie
D. przepona
Otrzewna jest błoną surowiczą, która wyściela jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz otacza większość narządów w tych jamach. Jest kluczowym elementem w anatomii człowieka, pełniącym funkcje ochronne i wspierające. Otrzewna dzieli się na dwie części: otrzewną parietalną, która pokrywa wnętrze jamy brzusznej oraz otrzewną visceralną, która oplata narządy wewnętrzne, takie jak żołądek, jelita, wątroba czy nerki. Ta struktura nie tylko stanowi barierę mechaniczną, ale również odgrywa rolę w regulacji procesów metabolicznych, transportując substancje odżywcze i odpady. W praktyce medycznej, znajomość otrzewnej jest istotna w kontekście operacji brzusznych, diagnostyki chorób jamy brzusznej, a także w przypadku zapaleń otrzewnej, które mogą wystąpić w wyniku urazów czy infekcji. W kontekście dobrej praktyki chirurgicznej, zrozumienie anatomii otrzewnej pomaga w podejmowaniu odpowiednich decyzji klinicznych oraz minimalizowaniu ryzyka powikłań. Dlatego też, prawidłowa identyfikacja otrzewnej jako błony surowiczej w jamie brzusznej i miednicznej jest kluczowa dla zrozumienia nie tylko anatomii, ale także patofizjologii różnych stanów chorobowych.
Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Szkolenie dotyczące sztucznego unasienniania określonego gatunku zwierząt hodowlanych może być prowadzone przez podmiot, który otrzymał zgodę

A. Krajowego Centrum Hodowli Zwierząt
B. ministra odpowiedzialnego za sprawy rolnictwa
C. organizacji hodowców danego gatunku zwierząt
D. Centrum Hodowli i Rozrodu Zwierząt
Wybierając inne odpowiedzi, można napotkać kilka istotnych nieporozumień dotyczących systemu zarządzania szkoleniami w obszarze sztucznego unasienniania. Krajowe Centrum Hodowli Zwierząt, związek hodowców danego gatunku zwierząt oraz Centrum Hodowli i Rozrodu Zwierząt, mimo iż są instytucjami angażującymi się w hodowlę, nie posiadają odpowiednich uprawnień do wydawania zezwoleń na prowadzenie szkoleń w tym zakresie. Szkolenia te wymagają kontroli oraz akceptacji ze strony ministra, co zapewnia zarówno zgodność z aktualnymi przepisami prawa, jak i wytycznymi dotyczącymi jakości. Pomijanie roli ministra w tym kontekście prowadzi do ryzykownych sytuacji, w których osoby nieuprawnione mogą przeprowadzać szkolenia, co w konsekwencji może wpłynąć negatywnie na zdrowie zwierząt oraz jakość produkcji. W praktyce, stosowanie się do norm i regulacji ministerialnych przyczynia się do zapewnienia wysokich standardów w hodowli zwierząt oraz skutecznych metod sztucznego unasienniania, co jest kluczowe dla rozwoju przemysłu rolniczego w Polsce. Należy również pamiętać, że odpowiednie szkolenia powinny być regularnie aktualizowane, aby uwzględniały najnowsze osiągnięcia naukowe i techniczne, co jest możliwe tylko przy zaangażowaniu instytucji rządowych.
Pytanie 40

Wybierz odpowiedni sprzęt do przeprowadzania sztucznego unasienniania kozy, realizowanego bezpośrednio do rogów macicy?

A. Kateter Gedis, rozwieracz pochwy
B. Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy
C. Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem
D. Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą
Odpowiedź 'Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą' jest jak najbardziej trafna! Te narzędzia są naprawdę kluczowe, gdy mówimy o sztucznym unasiennianiu kozy, szczególnie w kontekście bezpośredniego wprowadzania nasienia do rogów macicy. Trokar daje nam możliwość zajrzenia do jamy brzusznej, co ma ogromne znaczenie przy inseminacji laparoskopicznej. Dokładne umiejscowienie nasienia jest tutaj na wagę złota. Endoskop? Też świetna sprawa! Pozwala nam na monitorowanie wnętrza, co zwiększa bezpieczeństwo całej procedury. Pipeta inseminacyjna z igłą to już klasyka – została zaprojektowana, by wprowadzać nasienie w bezpieczny sposób, co z kolei zmniejsza ryzyko uszkodzenia i zwiększa szanse na zapłodnienie. W kontekście dobrych praktyk warto podkreślić, że stosowanie tych narzędzi poprawia precyzję i zmniejsza stres dla zwierząt. Można to zaobserwować na przykład podczas inseminacji stada kóz, gdzie techniki laparoskopowe podnoszą wydajność reprodukcyjną.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej