Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik budownictwa
  • Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
  • Data rozpoczęcia: 16 maja 2025 11:49
  • Data zakończenia: 16 maja 2025 12:05

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W trakcie inwentaryzacji obiektu budowlanego, który ma być remontowany, nie tworzy się

A. harmonogramu robót remontowych
B. opisu technicznego danego obiektu
C. rzutów poszczególnych kondygnacji
D. zestawienia powierzchni użytkowej
Harmonogram robót remontowych jest dokumentem, który jest tworzony w fazie planowania projektu budowlanego, a nie podczas inwentaryzacji. Inwentaryzacja obiektu budowlanego ma na celu dokładne zrozumienie stanu istniejącego, co jest niezbędne do zaplanowania dalszych działań remontowych. W ramach inwentaryzacji sporządza się opis techniczny obiektu, który przedstawia jego aktualny stan oraz charakterystykę techniczną. Zestawienie powierzchni użytkowej oraz rzuty poszczególnych kondygnacji są również istotnymi elementami inwentaryzacji, gdyż pozwalają na dokładne określenie zakresu prac i materiałów potrzebnych do realizacji remontu. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, gdy planuje się adaptację budynku do nowych funkcji, gdzie inwentaryzacja w połączeniu z dokładnym opisem technicznym pozwala na przygotowanie rzetelnego projektu remontowego zgodnego z obowiązującymi normami budowlanymi.

Pytanie 2

Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli określ, ile powinna wynosić wygrodzona strefa niebezpieczna w swoim najmniejszym wymiarze liniowym liczonym od płaszczyzny obiektu budowlanego, jeżeli maksymalna wysokość, z której podczas prac rozbiórkowych będą spadać materiały budowlane wynosi 32 m.

Opis sposobu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia przy prowadzeniu robót rozbiórkowych (fragment)
Teren rozbiórki należy ogrodzić i wyznaczyć strefy niebezpieczne. Ogrodzenie terenu należy wykonać w taki sposób, aby nie stwarzać zagrożeń dla ludzi. Wysokość ogrodzenia powinna wynosić co najmniej 1,50 m.
Strefa niebezpieczna w swym najmniejszym wymiarze liniowym liczonym od płaszczyzny obiektu budowlanego nie może wynosić mniej niż 1/10 wysokości, z której mogą spadać przedmioty, lecz nie mniej niż 6,0 m.
Strefę niebezpieczną ogradza się i oznakowanie w sposób uniemożliwiający dostęp osobom postronnym.
W zwartej zabudowie strefa niebezpieczna może być zmniejszona pod warunkiem zastosowania innych rozwiązań technicznych lub organizacyjnych zabezpieczających przed spadaniem przedmiotów.
Daszki ochronne powinny znajdować się na wysokości co najmniej 2,40 m nad terenem i nachylone pod kątem

A. 1,50 m
B. 6,00 m
C. 2,40 m
D. 3,20 m
Odpowiedź 6,00 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i standardami dotyczącymi prac budowlanych, minimalna szerokość strefy niebezpiecznej powinna wynosić co najmniej 1/10 wysokości, z której mogą spadać materiały. W przypadku maksymalnej wysokości 32 m, 1/10 tej wartości to 3,2 m. Jednakże, istnieje regulacja, która określa minimalną szerokość strefy niebezpiecznej na 6,0 m, co oznacza, że w takiej sytuacji musimy przyjąć tę wartość. W praktyce oznacza to, że wszelkie prace rozbiórkowe powinny być przeprowadzane z zachowaniem odpowiedniej odległości od obiektów, aby zminimalizować ryzyko zagrożenia dla osób postronnych oraz mienia. Zastosowanie tej zasady jest kluczowe w budownictwie, zwłaszcza w kontekście ochrony zdrowia i życia pracowników oraz osób znajdujących się w pobliżu placu budowy. Warto również zaznaczyć, że stosowanie stref bezpieczeństwa jest zgodne z przepisami BHP oraz normami ISO, co podkreśla ich znaczenie w branży budowlanej.

Pytanie 3

Ilu pracowników trzeba zatrudnić do przeprowadzenia docieplenia 1 182 m2 zewnętrznych ścian w czasie 30 ośmiogodzinnych dni roboczych, jeżeli czas pracy na wykonanie 100 m2 docieplenia wynosi 203 r-g?

A. 5 robotników
B. 10 robotników
C. 7 robotników
D. 6 robotników
Aby obliczyć liczbę robotników potrzebnych do docieplenia 1 182 m² ścian zewnętrznych w ciągu 30 ośmiogodzinnych dni roboczych, należy najpierw ustalić całkowity czas pracy potrzebny do wykonania tego zadania. Z danych wynika, że nakłady czasu pracy na wykonanie 100 m² docieplenia wynoszą 203 roboczogodziny (r-g). Zatem, dla 1 182 m², potrzebujemy: (1 182 m² / 100 m²) * 203 r-g = 2 396,46 r-g. Następnie obliczamy całkowitą liczbę godzin roboczych dostępnych w 30 dniach. 30 dni * 8 godzin = 240 godzin. Liczba robotników, którzy muszą pracować, aby zmieścić się w tym czasie, wynosi: 2 396,46 r-g / 240 h = 9,99, co oznacza, że potrzebujemy 10 robotników. W praktyce, przy planowaniu projektów budowlanych, zawsze warto zaokrąglić w górę liczbę robotników, aby mieć zapas czasowy na nieprzewidziane okoliczności. Wiedza ta jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, które podkreślają znaczenie dokładnych kalkulacji i planowania zasobów.

Pytanie 4

Jakie metody należy zastosować w celu zabezpieczenia wykopów ziemnych na placu budowy?

A. Ogrodzeniem z siatki postawionym na skraju wykopu
B. Nasypem usytuowanym wzdłuż krawędzi wykopu
C. Balustradą umiejscowioną w odległości 1 m od krawędzi wykopu
D. Tablicą ostrzegawczą umieszczoną przy krawędzi wykopu
Balustrada ustawiona w odległości 1 m od krawędzi wykopu jest skutecznym środkiem zabezpieczającym, który minimalizuje ryzyko upadku osób oraz przedmiotów do wykopu. Takie podejście jest zgodne z normami BHP oraz przepisami prawa budowlanego, które wymagają odpowiednich środków zabezpieczających na placu budowy. Balustrady powinny być wykonane z wytrzymałych materiałów, takich jak stal lub aluminium, aby zapewnić nie tylko stabilność, ale i odporność na warunki atmosferyczne. W praktyce, odpowiednia wysokość balustrady oraz jej regularne sprawdzanie w kontekście ewentualnych uszkodzeń są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa. Dodatkowo, balustrady mogą być wzbogacone o siatki zabezpieczające, co zwiększa ich efektywność. Zastosowanie balustrad jest częścią szeroko pojętych działań prewencyjnych, które mają na celu ochronę pracowników na różnych etapie realizacji robót budowlanych.

Pytanie 5

Przedstawiony fragment Specyfikacji Warunków Zamówienia opisuje

[...]

1. Przedmiot zamówienia w zakresie przebudowy i remontu parterowej przybudówki szkoły z przeznaczeniem na bibliotekę, bufet, pomieszczenia socjalne i administracyjne, toalety oraz pomieszczenia magazynowe obejmuje wykonanie robót budowlanych, sanitarnych, elektrycznych, teletechnicznych, w tym m.in.:
  1.1. rozbiórkę istniejących ścian i sufitów podwieszanych,
  1.2. rozbiórkę istniejących okładzin ściennych oraz posadzek, w tym części posadzki w pomieszczeniu siłowni w zakresie niezbędnym dla wykonania instalacji hydrantowej,
  1.3. rozbiórkę istniejących węzłów sanitarnych – demontaż elementów instalacyjnych i wykończeniowych,
  1.4. demontaż istniejących drzwi zewnętrznych do istniejącego garażu i magazynu,
[...]

A. sposobu przygotowania oferty.
B. przedmiotu zamówienia.
C. trybu udzielenia zamówienia.
D. warunków udziału w postępowaniu.
Poprawna odpowiedź to "przedmiot zamówienia", ponieważ fragment Specyfikacji Warunków Zamówienia szczegółowo opisuje zakres prac, które mają być wykonane. W dokumentach przetargowych, definiowanie przedmiotu zamówienia jest kluczowe, ponieważ określa on, co dokładnie ma być realizowane w ramach zamówienia publicznego. W praktyce, precyzyjne określenie przedmiotu zamówienia zapobiega nieporozumieniom między zamawiającym a wykonawcą, a także umożliwia skuteczną ocenę ofert. Dobrą praktyką w opracowywaniu specyfikacji jest zawarcie szczegółowych informacji o wymaganiach technicznych, standardach jakości oraz oczekiwaniach dotyczących wykonania prac. Przykładowo, w przypadku budowy może to obejmować wskazówki dotyczące używanych materiałów budowlanych, technologii oraz metod, co jest zgodne z normami PN-EN oraz innymi regulacjami prawnymi. Takie podejście nie tylko usprawnia proces przetargowy, ale również zapewnia, że realizacja zamówienia spełni oczekiwania wszystkich stron zaangażowanych w projekt.

Pytanie 6

Osobą, która ponosi odpowiedzialność za organizację prac budowlanych, przygotowanie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz prawidłowy przebieg robót, jest

A. inwestor
B. kierownik budowy
C. majster budowy
D. inspektor nadzoru budowlanego
Kierownik budowy odgrywa kluczową rolę w organizacji procesu budowy oraz zapewnieniu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na placu budowy. Odpowiada za przygotowanie i wdrożenie planu bezpieczeństwa, który jest zgodny z przepisami prawa budowlanego oraz normami BHP. Do jego zadań należy koordynowanie prac wszystkich wykonawców, monitorowanie postępu robót oraz zapewnienie, że wszystkie działania są realizowane zgodnie z projektem i obowiązującymi standardami. Przykładowo, w ramach swoich obowiązków kierownik budowy może organizować regularne szkolenia dla pracowników dotyczące zasad bezpieczeństwa, a także przeprowadzać inspekcje placu budowy w celu identyfikacji potencjalnych zagrożeń. Kierownik budowy musi także współpracować z innymi specjalistami, takimi jak inspektorzy nadzoru budowlanego, aby zapewnić zgodność z przepisami i normami. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie wszystkich działań związanych z bezpieczeństwem, co pozwala na późniejsze analizy i doskonalenie procedur.

Pytanie 7

Kluczowym warunkiem efektywnej współpracy betonu i zbrojenia jest

A. dobra przyczepność betonu do zbrojenia
B. mała powierzchnia przekroju zbrojenia
C. duża odległość pomiędzy prętami zbrojenia
D. wysoka klasa betonu
Dobra przyczepność betonu do zbrojenia jest kluczowym elementem zapewniającym efektywną współpracę tych dwóch materiałów w konstrukcji. Przyczepność ta umożliwia przenoszenie sił między betonem a zbrojeniem, co jest niezbędne w przypadku obciążeń mechanicznych. W standardach budowlanych, takich jak Eurokod 2, podkreśla się znaczenie odpowiednich technologii wytwarzania betonu oraz obróbki zbrojenia, które wspierają tę przyczepność. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie zbrojenia o chropowatej powierzchni lub pokrytego specjalnymi powłokami, co zwiększa powierzchnię kontaktu z betonem. W praktyce, metoda zalewania zbrojenia betonem w odpowiednich warunkach wilgotności i temperatury wpływa na jakość połączenia. Niewłaściwa przyczepność może prowadzić do pęknięć, osłabienia struktury i w konsekwencji awarii budynku. Zrozumienie roli przyczepności w zbrojeniu betonu ma kluczowe znaczenie dla inżynierów budowlanych i projektantów, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 8

Jakie jest główne źródło spękań w monolitycznych posadzkach betonowych?

A. Brak izolacji przeciwwilgociowej
B. Niska wilgotność podłoża
C. Brak dylatacji przeciwskurczowych
D. Zbyt duża grubość posadzki
Dylatacje przeciwskurczowe to bardzo ważna sprawa, jeśli mówimy o betonowych posadzkach. Bez nich, spękania to właściwie tylko kwestia czasu. Dylatacje pozwalają betonowi na naturalne kurczenie się i rozszerzanie w odpowiedzi na różne zmiany temperatury i wilgotności, co jest mega istotne. Jeśli ich brakuje, to w betonie mogą się wykładać ogromne naprężenia, które w końcu prowadzą do pęknięć. Jakby ktoś pytał, według norm PN-EN 1992-1-1, dylatacje powinny być co 8-12 metrów w posadzce, ale to też zależy od grubości betonu i jego rodzaju. Na przykład, w halach magazynowych, z mojej perspektywy, dylatacje to podstawa, żeby posadzka nie zniszczyła się po krótkim czasie. Stosując dylatacje, zmniejszamy ryzyko pęknięć, a dodatkowo dbamy o to, żeby posadzka była estetyczna i funkcjonalna przez długi czas. Regularne sprawdzanie tych dylatacji też jest ważne, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy.

Pytanie 9

Prace remontowe wymagają uzyskania pozwolenia na budowę, jeżeli dotyczą

A. zmiany parapetów wewnętrznych w obiekcie.
B. zrobienia otworu drzwiowego w ścianie nośnej.
C. usunięcia ścianek działowych w obiekcie.
D. zmiany posadzki w toalecie.
Wykonanie otworu drzwiowego w ścianie nośnej to złożony proces, który wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, ponieważ wiąże się z ingerencją w konstrukcję nośną budynku. Ściany nośne mają kluczowe znaczenie dla stabilności i bezpieczeństwa całej konstrukcji, a ich modyfikacja może wpływać na rozkład obciążeń. Stąd, przed podjęciem takich działań, niezbędna jest analiza projektowa, która uwzględnia obciążenia statyczne oraz dynamiczne. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje nie tylko same prace budowlane, ale także konieczność współpracy z inżynierami budowlanymi, którzy mogą przeprowadzić odpowiednie obliczenia i zaprojektować dodatkowe wzmocnienia, takie jak belki stropowe. W przypadku realizacji takich prac, kluczowe jest również przestrzeganie lokalnych przepisów budowlanych oraz norm, takich jak Eurokod, które regulują zasady projektowania konstrukcji. Dzięki tym regulacjom możliwe jest zapewnienie bezpieczeństwa użytkowników oraz długotrwałości budynku.

Pytanie 10

Gdzie umiejscowiona jest oś obrotu okna uchylnego?

A. na środku wysokości i jest w poziomie
B. na bocznej krawędzi i jest w pionie
C. na środku szerokości i jest w pionie
D. na dolnej krawędzi i jest w poziomie
Wybór osi obrotu okna w kontekście odpowiedzi "połowie szerokości i jest pionowa", "bocznej krawędzi i jest pionowa" oraz "połowie wysokości i jest pozioma" opiera się na błędnym zrozumieniu zasad działania okien uchylnych i mechaniki ich otwierania. Oś obrotu w przypadku okna uchylnego musi być umiejscowiona w dolnej krawędzi, aby skutecznie umożliwić uchylanie skrzydła okna. Ustawienie osi obrotu w połowie szerokości czy wysokości prowadziłoby do nieprawidłowego działania mechanizmu otwierania, co z kolei mogłoby powodować problemy z wentylacją oraz zmniejszać funkcjonalność okna. Poza tym, oś pionowa na bocznej krawędzi nie tylko uniemożliwia odpowiednie uchylanie okna, ale także stwarzałaby zagrożenie przy otwieraniu, ponieważ nie zapewniałaby stabilności skrzydła w pozycji uchylonej. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, projektując okna, inżynierowie i architekci muszą brać pod uwagę zasady ergonomii, bezpieczeństwa oraz efektywności energetycznej. Odpowiednie umiejscowienie osi obrotu jest kluczowe dla zapewnienia funkcjonalności oraz komfortu użytkowania. Warto również zwrócić uwagę na to, że błędne przyjęcie osi obrotu może prowadzić do uszkodzenia mechanizmu okiennego, co wiąże się z dodatkowymi kosztami napraw i wymiany komponentów.

Pytanie 11

Do usuwania warstw gruntu przy użyciu lemiesza oraz transportowania urobku na odległość do 100 m, stosuje się

A. równiarki
B. ładowarki
C. zgarniarki
D. spycharki
Spycharki są maszynami budowlanymi, które doskonale nadają się do odspajania gruntu warstwami oraz przemieszczania urobku na krótkie odległości, do 100 m. Ich konstrukcja, wyposażona w szeroki lemiesz, pozwala na efektywne zbieranie i przesuwanie materiału ziemnego. Spycharki są często wykorzystywane w pracach przygotowawczych na budowach, takich jak wyrównywanie terenu, usuwanie przeszkód oraz korytowanie. Dzięki różnorodności osprzętu, spycharki mogą również wykonywać dodatkowe zadania, takie jak formowanie skarp czy zsuwanie materiałów. W branży budowlanej spycharki są standardem, a ich stosowanie zgodne jest z normami jakości i bezpieczeństwa, co zapewnia właściwe zarządzanie urobkiem oraz minimalizację wpływu na środowisko. Przykładem dobrych praktyk jest regularne szkolenie operatorów, które zwiększa efektywność pracy i bezpieczeństwo operacji na placu budowy.

Pytanie 12

Zapis KNR 2-02 0201-03 wskazuje, że zasoby rzeczowe powinny być przyjmowane z Katalogu Nakładów Rzeczowych 2-02 oraz

A. tablicy 0201, rozdziału 03
B. rozdziału 0201, kolumny 03
C. tablicy 0201, kolumny 03
D. rozdziału 0201, tablicy 03
Odpowiedź 'tablicy 0201, kolumny 03' jest prawidłowa, ponieważ zapis KNR 2-02 0201-03 wskazuje na konkretne zasoby w Katalogu Nakładów Rzeczowych. KNR to zbiór standardów używanych w budownictwie i inżynierii, a jego struktura umożliwia łatwe odnalezienie niezbędnych danych. Tablica 0201 zawiera szczegółowe informacje dotyczące nakładów rzeczowych, natomiast kolumna 03 odnosi się do specyficznych wartości przypisanych do tych nakładów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której inżynier kosztorysant, przygotowując kosztorys budowy, musi znaleźć aktualne dane o materiałach. Dzięki znajomości KNR oraz odpowiednim tabelom i kolumnom, może szybko i efektywnie oszacować potrzebne ilości oraz koszty. Zrozumienie struktury KNR oraz umiejętność jego skutecznego wykorzystania są kluczowe dla precyzyjnego planowania i zarządzania projektami budowlanymi, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi.

Pytanie 13

Czym jest naprawa interwencyjna?

A. zakłada kompleksowe przywrócenie funkcji użytkowych obiektu.
B. obejmuje wykonanie przeglądu technicznego obiektu.
C. polega na usunięciu nagłych uszkodzeń.
D. wiąże się z wymianą wszystkich wyeksploatowanych elementów budynku.
Naprawa interwencyjna to proces, który ma na celu szybkie usunięcie nagłych uszkodzeń, które mogą zagrażać bezpieczeństwu użytkowników obiektu lub powodować dalsze straty. Przykładem takiej interwencji może być usunięcie skutków powodzi, gdzie kluczowe jest natychmiastowe osuszenie i naprawa zniszczonych elementów budynku, aby zapobiec dalszym szkodom. W branży budowlanej zgodnie z normą PN-EN 13306 'Zarządzanie utrzymaniem ruchu – Terminologia' naprawy interwencyjne są klasyfikowane jako działania mające na celu eliminację ryzyka oraz przywrócenie funkcjonalności obiektów. W praktyce, kluczowym elementem jest szybka reakcja, co pozwala na ograniczenie kosztów oraz minimalizację przestojów w użytkowaniu obiektu. Właściwe przeprowadzanie takich napraw jest niezbędne dla zachowania wartości użytkowej budynku i zapewnienia bezpieczeństwa jego użytkowników.

Pytanie 14

Ile betonu trzeba przygotować do budowy 20 stóp fundamentowych o wymiarach 900 × 900 × 1000 mm, jeśli norma zużycia betonu jest o 2% wyższa od objętości elementów konstrukcyjnych?

A. 16,20 m3
B. 18,00 m3
C. 16,52 m3
D. 18,32 m3
Aby obliczyć ilość mieszanki betonowej potrzebnej do wykonania 20 stóp fundamentowych o wymiarach 900 × 900 × 1000 mm, najpierw należy obliczyć objętość jednego fundamentu. Obliczamy ją jako: 0,9 m * 0,9 m * 1 m = 0,81 m3. Następnie, dla 20 takich fundamentów uzyskujemy objętość równą: 20 * 0,81 m3 = 16,2 m3. Jednak zgodnie z normami, powinno się uwzględnić dodatkowe 2% materiału na straty podczas realizacji, co oznacza, że potrzebujemy 1,02 * 16,2 m3 = 16,52 m3. W praktyce zastosowanie tej metody zapewnia, że wykonawcy mają wystarczającą ilość betonu, co minimalizuje ryzyko przestojów na placu budowy oraz oszczędza czas i zasoby. Dobre praktyki w branży budowlanej zalecają dodawanie od 5% do 10% zapasu, jednak w tym przypadku zastosowano dokładnie 2% jako standardową normę. Wiedza na temat obliczania zapasu materiałów budowlanych jest kluczowa w planowaniu i przygotowaniu projektów budowlanych.

Pytanie 15

Na podstawie każdego obiektu budowlanego trzeba zamontować izolację

A. przeciwwilgociową
B. termiczną
C. parochronną
D. akustyczną
Izolacja przeciwwilgociowa jest kluczowym elementem budowy fundamentów, ponieważ chroni budynek przed negatywnym wpływem wody gruntowej oraz opadów atmosferycznych. Woda, dostająca się do konstrukcji, może prowadzić do uszkodzeń strukturalnych, a także sprzyja rozwojowi pleśni i grzybów, co z kolei wpływa na zdrowie mieszkańców. Stosowanie odpowiednich materiałów, takich jak folia PE, masy bitumiczne czy specjalne membrany, pozwala na skuteczne zabezpieczenie fundamentów. Dobre praktyki w zakresie izolacji przeciwwilgociowej obejmują również zastosowanie drenażu, który odprowadza nadmiar wody z gleby wokół budynku. Kluczowe jest również odpowiednie wykopanie fundamentów oraz ich odpowiednie usytuowanie w nawiązaniu do poziomu wody gruntowej. Izolacja przeciwwilgociowa powinna spełniać normy PN-EN, które określają wymagania dotyczące skuteczności stosowanych materiałów. Przykładem zastosowania izolacji przeciwwilgociowej są nowoczesne budynki mieszkalne, gdzie w zależności od lokalizacji i warunków gruntowych, dobierane są odpowiednie technologie, zapewniające długotrwałą ochronę przeciwwilgociową.

Pytanie 16

Jakie działania należy podjąć, aby przygotować tynki cementowo-wapienne pokryte farbą olejną do malowania farbą emulsyjną?

A. nałożyć warstwę gładzi wapiennej
B. wykonać powłokę ze szkła wodnego
C. usunąć warstwę farby olejnej
D. zagruntować podłoże roztworem emulsji
Usunięcie warstwy farby olejnej jest kluczowym krokiem w przygotowaniu tynków cementowo-wapiennych do malowania farbą emulsyjną. Farba olejna tworzy na powierzchni powłokę, która jest hydrofobowa i nieprzepuszczalna, co uniemożliwia prawidłowe przyleganie farby emulsyjnej. W praktyce, przeprowadzenie tego procesu powinno obejmować mechaniczne lub chemiczne metody usuwania farby. Metody mechaniczne, takie jak szlifowanie lub skrobanie, mogą być stosowane, ale w przypadku silnych powłok olejnych, konieczne może być użycie odpowiednich rozpuszczalników. Warto również pamiętać o przygotowaniu powierzchni po usunięciu starej farby, co może obejmować zmycie resztek rozpuszczalnika oraz zagruntowanie podłoża, co poprawi przyczepność nowej farby. Według standardów budowlanych, przygotowanie podłoża w taki sposób jest uznawane za dobrą praktykę, co zapewnia trwałość i estetykę wykończenia malarskiego.

Pytanie 17

Jaką rolę w budowie dachu odgrywa murłata?

A. Stanowi wsparcie dla płatwi kalenicowej
B. Pełni funkcję podpory dla płatwi pośredniej
C. Przenosi i rozkłada obciążenia z krokwi na ścianę nośną
D. Przenosi i rozkłada obciążenia z słupów na podwalinę
Murłata to kluczowy element konstrukcji dachu, który pełni istotną rolę w przenoszeniu i rozkładaniu obciążeń z krokwi na ściany nośne budynku. Dzięki temu zapewnia stabilność całej konstrukcji dachu. Murłata jest zakotwiczona na ścianach, co pozwala na równomierne rozłożenie sił, które działają na dach, w tym ciężaru pokrycia dachu i sił wiatru. W praktyce stosuje się różne materiały, takie jak drewno lub stal, w zależności od wymagań projektowych oraz obciążeń, które muszą być wytrzymywane. Zgodnie z normami budowlanymi, murłata powinna być odpowiednio wymiarowana, aby sprostać lokalnym warunkom klimatycznym oraz obciążeniom. Dobrą praktyką jest także wykonanie odpowiednich połączeń z krokwiami, co dodatkowo zwiększa sztywność i stabilność całej konstrukcji. Zrozumienie roli murłaty jest kluczowe dla każdego inżyniera budownictwa oraz architekta, ponieważ jej niewłaściwe zaprojektowanie może prowadzić do poważnych problemów strukturalnych.

Pytanie 18

Jakie materiały dźwiękochłonne powinny być używane pod panele podłogowe?

A. Płytę korkową
B. Folię silikonową
C. Piankę polietylenową
D. Watę szklaną
Jeśli wybierzesz złe materiały dźwiękochłonne pod panele podłogowe, to może to narobić niezłych kłopotów. Na przykład, płyta korkowa co prawda ma dobre właściwości izolacyjne, ale nie jest najlepszym wyborem na podłoże. Jej struktura przez naturalne cechy materiału może się deformować, gdy zmienia się wilgotność, co może wpłynąć na stabilność paneli i jakość dźwięku. Wata szklana też jest materiałem izolacyjnym, ale nie zaleca się jej używać pod podłogami, bo nie jest elastyczna i łatwo się sprasowuje, co wpływa na skuteczność izolacji akustycznej. A folia silikonowa, mimo że wodoodporna, nie jest dobrym podkładem, bo jej gładka powierzchnia nie wchłania dźwięków. W sumie, używanie niewłaściwych materiałów może podnieść hałas i pogorszyć komfort użytkowania pomieszczeń. Ważne jest, żeby znać właściwości materiałów i wiedzieć, jak je stosować w kontekście akustyki, żeby było zgodne z obowiązującymi normami i najlepszymi praktykami w budownictwie.

Pytanie 19

Który z parametrów technicznych jest kluczowy przy wyborze paneli podłogowych do pomieszczeń z dużym ruchem pieszym?

A. Wytrzymałość na ścinanie
B. Paroprzepuszczalność
C. Wodoodporność
D. Odporność na ścieranie
Odporność na ścieranie jest kluczowym parametrem w kontekście paneli podłogowych, szczególnie w pomieszczeniach o dużym natężeniu ruchu, takich jak biura, sklepy czy korytarze. Panele podłogowe są klasyfikowane według skali AC, która określa ich odporność na ścieranie. Im wyższa klasa AC, tym większa odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest niezwykle istotne w miejscach intensywnie użytkowanych. Przykładowo, panele o klasie AC3 są przeznaczone do domów, natomiast AC4 i AC5 są odpowiednie do użytku komercyjnego, gdzie ruch jest znacznie większy. Wybierając panele do takich pomieszczeń, warto zwrócić uwagę na ich zastosowanie w standardach branżowych, takich jak EN 13329, które regulują charakterystyki podłóg laminowanych. Odpowiedni dobór paneli o wysokiej odporności na ścieranie zminimalizuje koszty związane z konserwacją i wymianą podłogi, a także zapewni estetyczny wygląd przez dłuższy czas.

Pytanie 20

Na podstawie tabeli określ stopień zużycia wybudowanej 20 lat temu murowanej kotłowni.

Przykładowa trwałość budynków w latach
Lp.Przeznaczenie budynkuMurowany, żelbetowy lub stalowyDrewniany
1dom letniskowy60 lat40 lat
2budynek mieszkalny150 lat100 lat
3szopa, wiata, letnia kuchnia, piwnica, suszarnia, kotłownia50 lat40 lat
4chlewnia, tuczarnia, kurnik, pieczekarnia60 lat40 lat

A. 40%
B. 50%
C. 20%
D. 13%
Poprawna odpowiedź wynosi 40%, co wynika z analizy przewidywanej trwałości murowanej kotłowni, która szacowana jest na 50 lat. W ciągu 20-letniego okresu użytkowania kotłowni, obliczamy procentowy stopień zużycia jako stosunek czasu użytkowania do całkowitego przewidywanego okresu. Wzór na obliczenie stopnia zużycia to: (czas użytkowania / przewidywana trwałość) * 100%. W tym przypadku: (20 lat / 50 lat) * 100% = 40%. Zrozumienie tego obliczenia jest kluczowe w kontekście zarządzania majątkiem budowlanym oraz oceną stanu technicznego obiektów. W praktyce, dla zarządców budynków, znajomość stopnia zużycia infrastruktury pozwala na planowanie remontów i modernizacji oraz oszacowanie kosztów związanych z utrzymaniem obiektów. Warto również pamiętać o standardach dotyczących oceny stanu technicznego budynków, które mogą obejmować analizy takie jak inspekcje okresowe oraz wytyczne dotyczące dokumentacji technicznej. Wiedza ta jest niezwykle istotna w kontekście zrównoważonego rozwoju oraz efektywnego gospodarowania zasobami budowlanymi.

Pytanie 21

Minimum raz w roku należy zrealizować cykliczną kontrolę

A. pokryć dachowych
B. instalacji piorunochronnych
C. schodów wewnętrznych
D. instalacji elektrycznych
Okresowa kontrola pokryć dachowych jest kluczowym elementem zarządzania budynkiem, ponieważ dach stanowi pierwszą linię obrony przed warunkami atmosferycznymi. Zgodnie z normami budowlanymi, w tym PN-EN 1991-1-4, dachy powinny być regularnie sprawdzane pod kątem szczelności, stanu materiałów oraz ewentualnych uszkodzeń. Takie kontrole powinny obejmować inspekcję stanu pokrycia, rynien, kominów oraz innych elementów, które mogą wpływać na integralność budynku. Przykładowo, zalegający śnieg lub liście mogą prowadzić do zatorów w systemie odprowadzania wody, co zwiększa ryzyko zalania. Ponadto, regularne inspekcje pozwalają na wczesne wykrycie problemów, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji, co w efekcie może znacznie obniżyć koszty związane z naprawami. W ramach dobrych praktyk branżowych zaleca się implementację planu konserwacji, który będzie obejmował przynajmniej jedną dokładną kontrolę dachu w ciągu roku.

Pytanie 22

W stropie Kleina elementami wspierającymi są

A. pustaki ceramiczne
B. belki żelbetowe prefabrykowane
C. belki stalowe dwuteowe
D. belki drewniane
Belki stalowe dwuteowe to naprawdę istotne elementy w stropie Kleina. Dzięki swojemu kształtowi i materiałowi, świetnie radzą sobie z przenoszeniem obciążeń i zapewniają stabilność całej konstrukcji. Ich geometria pozwala na duże rozpiętości bez dodatkowych podpór, co jest mega ważne przy projektowaniu nowoczesnych budynków. W praktyce, korzysta się z nich w budownictwie przemysłowym, jak w halach produkcyjnych czy magazynach. Warto też dodać, że są zgodne z normami jak Eurokod 3, co reguluje projektowanie stalowych konstrukcji. Inżynierowie często muszą robić obliczenia statyczne i używać symulacji komputerowych, żeby mieć pewność, że belki spełniają wymagania dotyczące nośności i odkształceń. To pokazuje, jak ważne są te belki w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 23

Na podstawie ustalonego harmonogramu prac, do mechanicznego usunięcia nawierzchni bitumicznej o grubości 10 cm i powierzchni 1000 m2 zaplanowano pięć dni roboczych po 8 godzin. Oblicz, ile robotników będzie potrzebnych do wykonania rozbiórki w wymaganym czasie, mając na uwadze, że jednostkowe koszty robocizny wynoszą 0,06 r-g/m2.

A. 3 robotników
B. 2 robotników
C. 15 robotników
D. 8 robotników
Wybierając odpowiedzi inne niż 2 robotników, można natknąć się na typowe błędy myślowe, które prowadzą do niepoprawnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi sugerujące, że potrzebnych jest 15, 3 lub 8 robotników, wynikają z nieprawidłowej interpretacji jednostkowych nakładów robocizny i czasu pracy. Często błędy te są efektem pominięcia całkowitych nakładów robocizny, które są kluczowe dla oszacowania liczby potrzebnych pracowników. W przypadku, gdy obliczenia nie uwzględniają całkowitego czasu pracy lub nieprawidłowo oszacowują wydajność robotników, można dojść do przekonania, że większa liczba pracowników będzie konieczna, podczas gdy rzeczywistość pokazuje, że odpowiednia liczba 2 robotników wystarczy. Ważne jest, aby znać wydajność, jaką robotnik może osiągnąć w danym czasie, oraz jak obliczenia związane z robocizną mogą się przekładać na realne potrzeby na placu budowy. Właściwe podejście do planowania zasobów ludzkich ma kluczowe znaczenie dla terminowości i efektywności realizacji projektów budowlanych. W związku z tym, aby uniknąć takich pomyłek, konieczne jest przemyślane podejście do analizy nakładów robocizny oraz skrupulatne planowanie pracy na każdym etapie procesu budowlanego.

Pytanie 24

Zgodnie z regułami zagospodarowania obszaru budowy, kolejność realizacji obiektów zaplecza budowy powinna być następująca:

A. ogrodzenie obszaru budowy, budowa pomieszczeń socjalnych, wykonanie przyłączy, budowa magazynów
B. budowa pomieszczeń socjalnych, wykonanie przyłączy, ogrodzenie obszaru budowy, budowa magazynów
C. wykonanie przyłączy, budowa pomieszczeń socjalnych, ogrodzenie obszaru budowy, budowa magazynów
D. budowa magazynów, budowa pomieszczeń socjalnych, wykonanie przyłączy, ogrodzenie obszaru budowy
Ogrodzenie terenu budowy jest kluczowym pierwszym krokiem w procesie zagospodarowania terenu, ponieważ zabezpiecza obszar przed dostępem osób nieupoważnionych oraz chroni przed kradzieżami materiałów budowlanych. Następnie, wykonanie pomieszczeń socjalnych jest istotne, aby zapewnić pracownikom odpowiednie warunki do odpoczynku oraz obsługi sanitarno-higienicznej. Po zorganizowaniu przestrzeni dla pracowników, należy przystąpić do wykonania przyłączy, które są niezbędne dla zapewnienia dostępu do mediów, takich jak woda, prąd i gaz. Ostatnim krokiem w realizacji zaplecza budowy jest wykonanie magazynów, które służą do przechowywania materiałów i narzędzi. Te działania są zgodne z praktykami budowlanymi, które uwzględniają bezpieczeństwo, efektywność operacyjną oraz zapewnienie ciągłości pracy na placu budowy.

Pytanie 25

Demontaż dachu powinno się rozpocząć od

A. demontażu rur odpływowych i rynien
B. usunięcia pokrycia dachu
C. zniesienia pokrycia z łat lub desek
D. rozbiórki elementów nośnych dachu
Rozpoczęcie rozbiórki dachu od usunięcia poszycia z łat lub desek może wydawać się logiczne, jednak takie podejście niesie ze sobą kilka istotnych ryzyk. Poszycie dachowe pełni rolę ochronną, a jego demontaż przed usunięciem rur spustowych i rynien może prowadzić do poważnych problemów, takich jak zalanie wnętrza budynku w przypadku opadów deszczu. W momencie, gdy dach staje się 'goły', wszelkie pozostające elementy, takie jak rynny, mogą być narażone na zniszczenie i nieprawidłowe odprowadzanie wody, co w konsekwencji może prowadzić do uszkodzeń konstrukcji. Zdejmowanie elementów konstrukcyjnych dachu jako pierwsze również może skutkować niebezpieczeństwem, zwłaszcza jeśli nie zostaną wcześniej odpowiednio zabezpieczone i wzmocnione. Pracownicy mogą być narażeni na upadki lub inne wypadki. Ponadto, samodzielne rozebranie poszycia dachu bez wcześniejszego demontażu rynien może prowadzić do niekontrolowanego spadania elementów, co stwarza zagrożenie dla osób w pobliżu. Odpowiednia sekwencja działań jest kluczowa, aby zachować bezpieczeństwo i efektywność pracy na budowie, dlatego ważne jest przestrzeganie ustalonych standardów i dobrych praktyk w branży budowlanej.

Pytanie 26

Jaką ilość mieszanki betonowej trzeba zamówić do zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach 8,0×12,0×0,5 m w systemowym deskowaniu drobnowymiarowym, jeśli norma zużycia wynosi 1,02 m3/m3?

A. 96,00 m3
B. 48,00 m3
C. 48,96 m3
D. 97,92 m3
Aby obliczyć, ile mieszanki betonowej należy zamówić do zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach 8,0×12,0×0,5 m, najpierw obliczamy objętość płyty. Objętość V można obliczyć ze wzoru V = długość × szerokość × wysokość, co w tym przypadku daje: 8,0 m × 12,0 m × 0,5 m = 48,0 m³. Z uwagi na normę zużycia mieszanki, która wynosi 1,02 m³/m³, należy pomnożyć objętość płyty przez tę normę. Ostatecznie obliczenie wygląda następująco: 48,0 m³ × 1,02 = 48,96 m³. W praktyce, uwzględniając normy zużycia materiałów budowlanych, jest to kluczowe, ponieważ wszelkie niedobory mogą prowadzić do przestojów w budowie, a nadmiar może generować dodatkowe koszty. Dlatego istotne jest precyzyjne obliczenie i planowanie zamówień, co wpisuje się w dobre praktyki zarządzania projektami budowlanymi oraz normy branżowe dotyczące efektywności materiałowej.

Pytanie 27

Wyniki regularnej kontroli stanu technicznego użytkowanego budynku muszą być za każdym razem odnotowane w

A. książce obiektu budowlanego
B. dzienniku budowy
C. dokumentacji technicznej budynku
D. księdze wieczystej
Wyniki okresowej kontroli stanu technicznego eksploatowanego budynku powinny być wpisane do książki obiektu budowlanego, zgodnie z przepisami prawa budowlanego. Książka ta jest dokumentem, w którym gromadzone są informacje dotyczące stanu technicznego obiektu, przeprowadzonych remontów oraz wszelkich zmian w konstrukcji budynku. Wpisy w książce obiektu budowlanego mają kluczowe znaczenie, ponieważ stanowią źródło informacji dla przyszłych użytkowników, właścicieli oraz organów nadzoru budowlanego. Przykładowo, podczas sprzedaży nieruchomości, potencjalny nabywca może skorzystać z informacji zawartych w tej książce, aby ocenić stan techniczny obiektu. Dodatkowo, regularne aktualizowanie tego dokumentu jest elementem zarządzania bezpieczeństwem budynków i zapewnienia ich długoterminowej użyteczności. Warto także pamiętać, że niedopełnienie obowiązku prowadzenia książki obiektu budowlanego może prowadzić do konsekwencji prawnych oraz problemów z uzyskaniem pozwoleń na ewentualne prace budowlane.

Pytanie 28

Który z dokumentów dostarcza informacji na temat bezpiecznego wykonywania robót budowlanych?

A. Protokół z odbioru prac
B. Zezwolenie na budowę
C. Dziennik robót
D. Plan BIOZ
Plan BIOZ, czyli Plan Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia, to dokument niezbędny w każdym projekcie budowlanym, który ma na celu zapewnienie bezpiecznych warunków pracy na placu budowy. Zawiera on szczegółowe procedury i wytyczne dotyczące zagrożeń, które mogą wystąpić podczas robót budowlanych, a także środki zapobiegawcze i ochronne, które mają na celu minimalizację ryzyka wypadków. Przykładowo, w Planie BIOZ mogą być określone wymagania dotyczące używania sprzętu ochrony osobistej, organizacji ruchu na placu budowy oraz szkoleń dla pracowników. Zastosowanie Planu BIOZ jest zgodne z przepisami prawa pracy oraz normami bezpieczeństwa, co czyni go kluczowym dokumentem w kontekście organizacji bezpiecznego procesu budowlanego. Dobrze przygotowany Plan BIOZ może również pomóc w skutecznym zarządzaniu ryzykiem i zwiększyć świadomość pracowników na temat potencjalnych zagrożeń.

Pytanie 29

Zgodnie z regulacjami prawa budowlanego, prowadzenie książki obiektu budowlanego należy do obowiązków

A. projektanta obiektu budowlanego
B. właściciela obiektu budowlanego
C. wykonawcy obiektu budowlanego
D. inspektora nadzoru inwestorskiego
Właściciel obiektu budowlanego jest osobą odpowiedzialną za prowadzenie książki obiektu budowlanego, co jest zgodne z przepisami ustawy Prawo budowlane. Książka ta pełni kluczową rolę w dokumentacji technicznej budynku, gromadząc istotne informacje o przebiegu budowy oraz późniejszym użytkowaniu obiektu. Na przykład, dokumentacja ta zawiera dane dotyczące wykonanych prac, inspekcji, konserwacji oraz wszelkich zmian w budynku. Prowadzenie tej książki jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale również najlepszą praktyką w zarządzaniu nieruchomościami, ponieważ ułatwia późniejsze przeglądy techniczne i ewentualne prace remontowe. Właściciel musi zatem dbać o aktualność i rzetelność prowadzonych zapisów, co przyczynia się do bezpieczeństwa użytkowania obiektu oraz zgodności z obowiązującymi normami budowlanymi. W kontekście zarządzania nieruchomościami, prowadzenie książki obiektu budowlanego stanowi istotny aspekt umożliwiający pełne monitorowanie stanu technicznego obiektu oraz planowanie przyszłych działań konserwacyjnych.

Pytanie 30

Jakie jest maksymalne dozwolone natężenie wiatru, w którym można wykonywać prace z użyciem robotów rozbiórkowych?

A. 5,5 m/s
B. 15 m/s
C. 10 m/s
D. 7,5 m/s
Maksymalna prędkość wiatru, przy której można prowadzić roboty rozbiórkowe, wynosi 10 m/s. Ta wartość została określona na podstawie analizy ryzyka i bezpieczeństwa pracy w trudnych warunkach atmosferycznych. Wysoka prędkość wiatru może prowadzić do niestabilności konstrukcji budowlanych, a także zwiększać ryzyko upadku przedmiotów czy sprzętu używanego w trakcie rozbiórki. Przykładem zastosowania tej zasady jest porównanie prac rozbiórkowych w miastach oraz na terenach przemysłowych, gdzie dynamiczne warunki wiatrowe mogą wpływać na bezpieczeństwo pracowników oraz otoczenia. W praktyce, przed przystąpieniem do robót rozbiórkowych, zaleca się monitorowanie prognoz meteorologicznych oraz stosowanie urządzeń pomiarowych do weryfikacji warunków wiatrowych. Warto również pamiętać o normach branżowych, takich jak PN-EN 1991-1-4, które precyzują wymagania dotyczące oddziaływania wiatru na obiekty budowlane, wskazując na konieczność uwzględnienia tych parametrów w planowaniu prac budowlanych i rozbiórkowych.

Pytanie 31

Jaką metodą łączy się krokwi w kalenicy?

A. nakładkę prostą
B. obce pióro
C. jaskółczy ogon
D. wrąb czołowy
Połączenie krokwi w kalenicy na nakładkę prostą jest standardową metodą, która zapewnia odpowiednią stabilność oraz wytrzymałość konstrukcji dachowej. Nakładka prosta polega na nałożeniu dwóch krokwi na siebie, co pozwala na ich solidne połączenie. To rozwiązanie jest szczególnie korzystne w przypadku dachów o dużym kącie nachylenia, gdzie dodatkowe wsparcie jest niezbędne. Dzięki temu połączeniu, siły działające na krokwie są równomiernie rozkładane, co minimalizuje ryzyko ich wygięcia czy złamania w wyniku obciążenia. W praktyce, połączenie to często wykorzystuje się w budynkach mieszkalnych oraz obiektach użyteczności publicznej. Stosując nakładki proste, projektanci dachów przestrzegają norm budowlanych, takich jak Eurokod, które wskazują na zalecane metody łączenia elementów konstrukcyjnych. Dodatkowo, zastosowanie nakładek prostych ułatwia również późniejsze prace dekarskie oraz konserwacyjne, ponieważ umożliwia łatwy dostęp do strefy kalenicy.

Pytanie 32

Jakie informacje nie są wymagane w tablicy informacyjnej budowy?

A. Określenia rodzaju robót budowlanych oraz lokalizacji ich prowadzenia
B. Adresu oraz numeru telefonu odpowiedniego organu nadzoru budowlanego
C. Nazwiska i imienia oraz numeru telefonu kierownika budowy
D. Adresu i numeru telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego
Odpowiedź wskazująca, że tablica informacyjna budowy nie musi zawierać adresu i numeru telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego, tablica ta powinna zawierać jedynie kluczowe informacje dotyczące samej budowy, a nie wszelkie dane kontaktowe instytucji nadzorujących. Standardy branżowe wskazują, że podstawowe dane, które muszą być umieszczone na tablicy, to imię i nazwisko kierownika budowy oraz jego numer telefonu, a także dane kontaktowe organu nadzoru budowlanego, co ma na celu zapewnienie odpowiedzialności i łatwego dostępu do informacji o realizacji inwestycji. Ważne jest, aby tablica informacyjna spełniała swoje funkcje informacyjne oraz ułatwiała komunikację w przypadku jakichkolwiek wątpliwości czy potrzeby zgłoszenia sytuacji kryzysowych. W praktyce, dostarczenie jedynie niezbędnych informacji pozwala skupić się na kluczowych aspektach prowadzenia budowy, a nadmierna ilość danych może prowadzić do dezinformacji lub ignorowania istotnych informacji.

Pytanie 33

Jakie jest podstawowe zadanie geodety na placu budowy?

A. Sporządzanie kosztorysów
B. Kontrola jakości betonu
C. Zarządzanie zespołem budowlanym
D. Wykonywanie pomiarów i wytyczeń
Podstawowym zadaniem geodety na placu budowy jest wykonywanie pomiarów i wytyczeń. To kluczowy aspekt każdej budowy, ponieważ precyzyjne pomiary są niezbędne do prawidłowego usytuowania budowli na działce. Geodeta zajmuje się również wytyczaniem osi budynków, co jest fundamentem dla dalszych prac budowlanych. Bez dokładnych pomiarów i wytyczeń, istnieje ryzyko błędów konstrukcyjnych, które mogą prowadzić do kosztownych poprawek lub nawet do zagrożenia bezpieczeństwa. Geodeci używają specjalistycznego sprzętu, takiego jak teodolity, tachimetry czy GPS, aby zapewnić jak najwyższą dokładność. Warto wspomnieć, że w Polsce obowiązują szczegółowe normy dotyczące prac geodezyjnych na budowie, takie jak PN-ISO 17123, które określają standardy dokładności pomiarów. Dzięki temu inwestorzy mogą być pewni, że konstrukcje powstaną zgodnie z projektem, co ma bezpośredni wpływ na ich trwałość i funkcjonalność. Geodeta pełni więc nieocenioną rolę w całym procesie budowlanym, dbając o to, by każdy element budowy znalazł się na właściwym miejscu.

Pytanie 34

Dla budynku z piwnicą, którego wymiary w rzucie wynoszą 10,5 × 14,0 m, należy zrealizować wykop

A. wąskoprzestrzenny
B. powierzchniowy
C. jamisty
D. szerokoprzestrzenny
Odpowiedź 'szerokoprzestrzenny' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do wykopów, które są potrzebne do budowy budynków podpiwniczonych. W przypadku budynków o wymiarach rzutu takich jak 10,5 × 14,0 m, wykop musi być wystarczająco szeroki, aby pomieścić zarówno fundamenty, jak i wszelkie instalacje podziemne, takie jak kanalizacja, wodociągi czy systemy wentylacyjne. Wykopy szerokoprzestrzenne cechują się dużą powierzchnią i głębokością, co pozwala na zabezpieczenie stabilności otaczającego gruntu oraz zminimalizowanie ryzyka osunięć. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich ścianek osłonowych oraz systemów odwadniających, które są zgodne z normami budowlanymi. Przykładem zastosowania wykopów szerokoprzestrzennych może być realizacja projektów budowlanych w rejonach o wysokim poziomie wód gruntowych, gdzie niezbędne jest skuteczne odprowadzenie wody, aby zapewnić bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 35

Technikę, która polega na przecięciu ściany za pomocą specjalnej piły tarczowej i wsunięciu w powstałą szczelinę papy lub blachy stalowej nierdzewnej, należy używać w przypadku

A. przygotowywania nowej izolacji poziomej w fundamentach.
B. wykonywania dylatacji w ścianach konstrukcyjnych.
C. usuwania pęknięć w ścianie fundamentowej.
D. wzmacniania filaru międzyokiennego przy użyciu stalowej obudowy z kątowników.
Wypełnienie pęknięć w fundamentach to zupełnie co innego niż robienie nowej izolacji poziomej. Pęknięcia mogą powstawać z różnych powodów, jak osiadanie budynku, zmiany temperatury czy wilgotności. Aby je wypełnić, zazwyczaj korzysta się z odpowiednich materiałów uszczelniających, a nie metod, które wymagają cięcia ścian. Cięcie ściany piłą tarczową mogłoby jeszcze bardziej osłabić fundament, co jest zupełnie nie w porządku. Z kolei wzmacnianie filara międzyokiennego poprzez obudowę stalową to temat z innej bajki – chodzi o zwiększenie nośności i stabilności, nie o izolację od wody. Ważne jest, żeby rozumieć, że różne procesy budowlane mają swoje techniki i materiały, które powinny być używane zgodnie z tym, co jest napisane w normach. Nieodpowiednie techniki mogą sprawić, że budynek będzie w poważnych tarapatach. Dylatacje w ścianach konstrukcyjnych mają z kolei na celu zapewnienie miejsca na ruchy materiałów związane z ich rozszerzalnością, co w żaden sposób nie odnosi się do izolacji poziomej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla trwałości i bezpieczeństwa budowli.

Pytanie 36

Podczas sporządzania kosztorysu budowlanego, jaką metodę stosuje się do wyceny robót ziemnych?

A. Globalną
B. Szacunkową
C. Procentową
D. Obmiarową
Metoda obmiarowa jest kluczowa przy wycenie robót ziemnych, ponieważ pozwala na dokładne oszacowanie kosztów na podstawie rzeczywistej ilości wykonanej pracy. W praktyce oznacza to, że najpierw dokonuje się pomiarów terenowych, a następnie na ich podstawie oblicza objętość wykopów, nasypów czy innych prac ziemnych. Taki sposób wyceny jest precyzyjny i opiera się na rzeczywistych danych, co jest niezmiernie ważne przy sporządzaniu kosztorysu. Stosowanie metody obmiarowej daje także możliwość bieżącej kontroli kosztów i dostosowywania się do ewentualnych zmian w trakcie realizacji projektu. Przykładowo, jeśli podczas budowy natrafimy na nieprzewidziane przeszkody gruntowe, możemy szybko zaktualizować kosztorys na podstawie nowych pomiarów, co minimalizuje ryzyko wystąpienia nieprzewidzianych wydatków. Ta metoda jest zgodna z branżowymi standardami, które zakładają maksymalną dokładność i przejrzystość w wycenie robót budowlanych, co jest fundamentem dobrze zarządzanego projektu budowlanego.

Pytanie 37

Oblicz poziom degradacji budynku inwentarskiego, który został wzniesiony 15 lat temu, a jego planowany czas użytkowania wynosi 50 lat?

A. 50%
B. 7,5%
C. 15%
D. 30%
Obliczenie stopnia zużycia budynku inwentarskiego polega na porównaniu rzeczywistego okresu użytkowania budynku do jego przewidywanego okresu trwałości. W tym przypadku budynek został wybudowany 15 lat temu, a jego przewidywana trwałość wynosi 50 lat. Aby obliczyć stopień zużycia, należy użyć wzoru: (czas użytkowania / okres trwałości) * 100%. Zatem: (15/50) * 100% = 30%. Oznacza to, że budynek ma 30% swojego całkowitego okresu trwałości za sobą. Obliczenia te są ważne w praktyce inżynierskiej oraz zarządzaniu nieruchomościami, gdyż pozwalają na zaplanowanie remontów i modernizacji budynków. Warto również zwrócić uwagę na normy branżowe, takie jak PN-ISO 15686 dotyczące oceny cyklu życia budynków, które podkreślają znaczenie regularnego monitorowania stanu technicznego obiektów budowlanych oraz ich efektywności energetycznej. Takie podejście pomaga w efektywnym zarządzaniu zasobami oraz kosztami eksploatacji budynków.

Pytanie 38

Jeśli według ustalonej normy jeden betoniarz w ciągu 26,38 r-g zrealizuje 100 m2 stropu żelbetowego, to dwuosobowy zespół pracując przez 5 dni roboczych po 8 godzin dziennie wykona

A. 303,26 m2 stropu
B. 263,80 m2 stropu
C. 151,63 m2 stropu
D. 131,90 m2 stropu
Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć typowe błędy w obliczeniach i założeniach dotyczących wydajności pracy. Wiele osób może przyjąć, że czas pracy zespołu 2-osobowego jest po prostu podzielony przez liczbę pracowników, co jednak nie uwzględnia rzeczywistej wydajności wynikającej z pracy zespołowej. Przykładowo, zakładając, że każdy z betoniarzy pracuje niezależnie, moglibyśmy błędnie obliczyć, że wykonają 131,90 m², co zasugerowałoby, że wydajność pracy nie wzrosła w wyniku współpracy. Ponadto, zignorowanie czasu potrzebnego na przygotowanie i sprzątanie miejsca pracy, które również wpływa na ogólną wydajność, może prowadzić do przeszacowania wyników. Obliczenia muszą uwzględniać nie tylko czas pracy, ale również wspólną dynamikę zespołu oraz praktyki organizacyjne, które wpływają na efektywność. W standardach budowlanych zaleca się przeprowadzanie analizy wydajności z uwzględnieniem czynników takich jak przerwy, zmęczenie, a także różne techniki budowlane, które mogą zwiększyć lub zmniejszyć wydajność. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania pracami budowlanymi i optymalizacji procesów.

Pytanie 39

Jaka jest minimalna prędkość wiatru, która wymaga wstrzymania robót rozbiórkowych?

A. 15 m/s
B. 5 m/s
C. 10 m/s
D. 20 m/s
Minimalna prędkość wiatru, przy której należy wstrzymać roboty rozbiórkowe, wynosi 10 m/s. W kontekście prac budowlanych i rozbiórkowych, wiatr o takiej prędkości może powodować znaczne niebezpieczeństwo dla pracowników oraz dla konstrukcji. Wysoka prędkość wiatru może wpływać na stabilność maszyn i sprzętu używanego podczas rozbiórki, co może prowadzić do wypadków. Przykładem może być sytuacja, w której dźwig przechyla się lub nie jest w stanie stabilnie podnieść materiałów, co może prowadzić do ich upadku. Zgodnie z przepisami BHP oraz zaleceniami Polskiego Normy PN-EN 1991-1-4 dotyczącą oddziaływań wiatru, określona prędkość wiatru stanowi punkt odniesienia dla bezpieczeństwa prac budowlanych. W praktyce, przed rozpoczęciem jakichkolwiek robót, należy zawsze monitorować prognozy pogodowe oraz wykorzystywać anemometry do pomiaru rzeczywistej prędkości wiatru, by zapewnić bezpieczeństwo wszystkim pracownikom na placu budowy.

Pytanie 40

Na tablicy informacyjnej znajdującej się przy wjeździe na teren budowy powinna być umieszczona informacja dotycząca

A. rodzaju nawierzchni ulic na placu budowy
B. lokalizacji planu BIOZ
C. liczby pracowników zatrudnionych na budowie
D. danych teleadresowych organu nadzoru budowlanego
Prawidłowa odpowiedź dotyczy umieszczenia na tablicy informacyjnej danych teleadresowych organu nadzoru budowlanego. Zgodnie z przepisami prawa budowlanego, takie informacje są kluczowe dla zapewnienia właściwego nadzoru nad prowadzonymi pracami budowlanymi. Organ nadzoru budowlanego, którym najczęściej jest inspektorat nadzoru budowlanego, ma za zadanie monitorować przestrzeganie przepisów prawa oraz standardów budowlanych. Umieszczenie danych kontaktowych na tablicy informacyjnej umożliwia szybkie i skuteczne zgłaszanie wszelkich nieprawidłowości lub problemów, które mogą wystąpić na placu budowy. Przykładem praktycznego zastosowania tych informacji mogą być sytuacje, gdy konieczne jest przeprowadzenie inspekcji budowlanej lub gdy wystąpią niezgodności z normami bezpieczeństwa. Właściwe informowanie o organach nadzoru jest nie tylko wymagane przepisami, ale również stanowi element odpowiedzialnego zarządzania budową, co wpływa na ogólne bezpieczeństwo i jakość realizowanych projektów.