Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 16:09
Data zakończenia: 4 maja 2025 16:19

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W jakiej kategorii znajdują się tylko surowce łatwo fermentujące?

A. Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza

B. Lucerna, wyka, bobik

C. Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona

D. Lucerna, łubin, kukurydza

Wybór innych grup składników często wynika z niedostatecznej analizy ich charakterystyki oraz właściwości technologicznych. Odpowiedź "Lucerna, łubin, kukurydza" zawiera składniki, które mają swoje zalety, ale nie wszystkie z nich są łatwo zakiszające. Lucerna jest bogata w białko i jest doskonałym źródłem paszy, ale jej struktura może utrudniać proces fermentacji, co wpływa na jakość kiszonki. Łubin, z kolei, ma swoje właściwości odżywcze, ale jego zakiszanie wymaga staranniejszego podejścia ze względu na wysoką zawartość białka i różnorodność frakcji. "Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona" również nie jest poprawnym zestawieniem, ponieważ chociaż kukurydza jest idealnym surowcem do zakiszania, koniczyna czerwona i seradela mogą wprowadzać różnice w procesie fermentacji. Różne rodzaje koniczyny mają zróżnicowane właściwości, które mogą wpływać na jakość kiszonek. Odpowiedź „Lucerna, wyka, bobik” nie uwzględnia również specyfiki zakiszania. We wszystkich tych zestawieniach istotne jest, jak poszczególne składniki reagują w procesie fermentacji – zakiszanie wymaga odpowiednich warunków, takich jak wilgotność, pH i temperatura, które mogą być trudne do osiągnięcia przy użyciu niektórych z tych surowców. Rozpoznanie właściwości surowców i ich zdolności do łatwego zakiszania jest kluczem do efektywnej produkcji pasz i optymalizacji żywienia zwierząt.

Pytanie 2

Aby zapewnić dobrostan kurcząt w ich pierwszym tygodniu życia, temperatura w miejscu ich przebywania powinna wynosić

A. 20°C

B. 22°C

C. 32°C

D. 38°C

Odpowiedzi 38°C, 22°C i 20°C są nieodpowiednie, ponieważ każda z nich nie spełnia wymagań dotyczących optymalnej temperatury dla kurcząt w pierwszym tygodniu życia. Utrzymanie temperatury na poziomie 38°C może prowadzić do przegrzania ptaków, co skutkuje stresem cieplnym. Objawy tego stanu to zwiększone picie, osłabienie, a nawet śmierć w skrajnych przypadkach. Kurczęta w tym wieku nie potrafią jeszcze efektywnie regulować swojej temperatury ciała, dlatego zbyt wysoka temperatura jest dla nich niebezpieczna. Z drugiej strony, temperatura 22°C jest niewystarczająca dla ptaków tak młodych, co może prowadzić do hipotermii. Objawy hipotermii to osłabienie, niechęć do jedzenia oraz zwiększona podatność na choroby. Odpowiedź 20°C jest jeszcze bardziej nieodpowiednia, ponieważ jest znacznie poniżej zalecanych wartości. W młodym wieku kurczęta powinny mieć dostęp do odpowiednich warunków termicznych, które zapewniają ich wzrost i rozwój. Prawidłowe podejście do zarządzania temperaturą w pierwszych dniach życia kurcząt ma kluczowe znaczenie dla ich dobrostanu, a niewłaściwe ustawienia termalne mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych w przyszłości.

Pytanie 3

Niedobór witaminy A w diecie zwierząt może prowadzić do

A. osłabienia wzroku znanego jako "kurza ślepota"

B. obrzmienia oraz krwawienia dziąseł

C. osłabienia kości i stawów, określanego krzywicą

D. krwawych wybroczyn pod skórą

Niedobory witamin w diecie zwierząt mogą prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, jednak nie każdy objaw jest związany z brakiem witaminy A. Na przykład, osłabienie kości i stawów, które jest związane z krzywicą, jest zwykle wynikiem niedoboru witamin D i minerałów, takich jak wapń i fosfor, a nie witaminy A. Krzywica jest schorzeniem, które dotyka głównie młodych zwierząt, prowadząc do deformacji kości i problemów z ich wzrostem, co jest efektem niewłaściwego żywienia. Z kolei krwawe wybroczyny pod skórą są konsekwencją niedoboru witaminy K, a nie A. Witamina K jest niezbędna do prawidłowego krzepnięcia krwi, a jej brak może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Obrzmienie i krwawienie dziąseł najczęściej są wynikiem niedoboru witaminy C, co wpływa na zdrowie układu immunologicznego i stan dziąseł. Każda z tych sytuacji pokazuje, jak istotne jest zrozumienie specyfiki poszczególnych witamin i ich funkcji w organizmach zwierzęcych. W praktyce, dla zapewnienia zdrowia zwierząt, należy stosować zrównoważone diety bogate w różne witaminy, aby uniknąć mylnych interpretacji objawów i skutków niedoborów. Kluczowe jest, aby hodowcy i opiekunowie zwierząt byli świadomi tych różnic i dostosowywali diety w zgodzie z aktualnymi wytycznymi oraz zaleceniami specjalistów w dziedzinie żywienia zwierząt.

Pytanie 4

Która z podanych ras występuje w wersji nagiej oraz owłosionej?

A. Grzywacz chiński

B. Pudel

C. Maltańczyk

D. Yorkshire terrier

Grzywacz chiński to rasa, która rzeczywiście występuje w dwóch odmiennych typach, nagim oraz owłosionym. Rasa ta charakteryzuje się wyjątkowym wyglądem oraz różnorodnością, co czyni ją interesującą dla miłośników psów. Typ nagi, znany jako 'Chinese Crested', nie posiada sierści na większości ciała, co może być korzystne dla osób z alergiami. Z drugiej strony, odmiana owłosiona, określana jako 'powderpuff', ma gęste, miękkie futro. Oba typy mają swoje unikalne cechy, a ich różnice mogą wpływać na wybór właściciela. W przypadku grzywacza chińskiego, pielęgnacja może być dostosowana do rodzaju sierści; nagie osobniki wymagają większej uwagi w zakresie ochrony skóry przed słońcem, a owłosione – regularnego czesania. Wiedza o tych różnicach jest istotna dla prawidłowej pielęgnacji i zdrowia psa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli i opiece nad zwierzętami.

Pytanie 5

Jaką średnią liczba owiec przebywa w ciągu roku w różnych grupach technologicznych?

A. bilans zwierząt

B. obrót stada

C. stan średnioroczny

D. przelotowość

Stan średnioroczny to taki ważny wskaźnik, który pokazuje średnią ilość owiec w określonym czasie, najczęściej w ciągu roku. Dzięki temu łatwiej jest zarządzać stadem, bo można lepiej planować, ile paszy i miejsca potrzeba, a także zorganizować opiekę weterynaryjną. Na przykład w dużych hodowlach owiec, dokładne ścisłe obliczenia średniorocznego stanu owiec pomagają w planowaniu cykli produkcyjnych, co ma duży wpływ na zyski gospodarstwa. Warto pamiętać, że hodowcy powinni na bieżąco śledzić stan owiec, by dostosować swoje działania do zmieniających się warunków i potrzeb stada. Z mojego doświadczenia, można obliczyć stan średnioroczny na podstawie różnych danych z różnych okresów, co pozwala na lepszą analizę trendów w hodowli.

Pytanie 6

W gospodarstwie, w którym znajduje się 6 000 kur niosek, z których każda waży średnio 2 kg, jaką wartość ma DJP?

A. 18

B. 36

C. 24

D. 12

W gospodarstwie utrzymującym 6000 kur niosek, każda ważąca średnio 2 kg, stosuje się przelicznik dla jednostek przeliczeniowych zwierząt (DJP). W przypadku kur niosek, jedna sztuka to 0,4 DJP, co wynika z ustalonych norm dotyczących masy zwierząt w produkcji rolnej. Aby obliczyć łączną liczbę DJP, należy pomnożyć liczbę kur przez przelicznik. Zatem: 6000 kur x 0,4 DJP/kurę = 2400 DJP. Następnie, aby uzyskać wynik w DJP, dzielimy to przez 100, co daje 24. Takie przeliczenia są kluczowe w zarządzaniu produkcją zwierzęcą, ponieważ pozwalają na lepsze zrozumienie bilansu paszy, wydajności oraz wpływu na środowisko. Warto również zauważyć, że znajomość DJP jest istotna przy planowaniu procesu żywienia, a także w kontekście ubiegających się o dotacje lub wsparcie finansowe w branży rolniczej. W praktyce, prawidłowe obliczenie DJP wpływa na efektywność produkcji oraz zgodność z normami środowiskowymi.

Pytanie 7

Wskaż rodzaj paszy o składzie: sucha masa SM 91%, białko ogólne BO 60%, włókno surowe WS 0%?

A. Nasiona soi

B. Siano łąkowe

C. Ziarno pszenicy

D. Mączka rybna

Mączka rybna to pasza o wyjątkowo wysokiej zawartości białka, osiągająca nawet 60% w suchej masie, co czyni ją doskonałym źródłem białka dla zwierząt hodowlanych, w tym ryb i drobiu. Jej wysoka koncentracja białka oraz obecność aminokwasów egzogennych, takich jak lizyna, sprawiają, że jest niezwykle wartościowym składnikiem w diecie zwierzęcej. Ponadto, zawartość włókna surowego w mączce rybnej wynosi zaledwie 0%, co jest zgodne z założeniem, że źródła białka pochodzenia zwierzęcego powinny mieć minimalną zawartość włókna, aby maksymalizować efektywność przyswajania składników odżywczych przez organizm. Mączka rybna jest powszechnie stosowana w żywieniu zwierząt, a jej stosowanie w standardowych recepturach paszowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego żywienia, co potwierdzają liczne badania. Zastosowanie mączki rybnej przyczynia się do poprawy zdrowia zwierząt oraz ich wydajności produkcyjnej, co ma znaczenie ekonomiczne w hodowli.

Pytanie 8

U krów produkujących mleko najbardziej preferowane jest wymię

A. miskowate

B. obwisłe

C. kuliste

D. piętrowe

Wymię miskowate jest uznawane za najbardziej pożądany kształt u krów mlecznych, ponieważ sprzyja efektywnemu odciąganiu mleka oraz minimalizuje ryzyko kontuzji i chorób związanych z niewłaściwą budową wymienia. Taki kształt pozwala na lepszą eliminację mleka podczas udoju, co zwiększa wydajność mleczną i poprawia zdrowotność zwierząt. Dobrze uformowane wymię miskowate powinno również charakteryzować się odpowiednią elastycznością i sprężystością, co ma znaczenie nie tylko podczas dojenia, ale także dla dobrostanu krowy. Warto zaznaczyć, że wymię o tym kształcie jest bardziej odporne na urazy mechaniczne, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia mastitis, jednej z najczęstszych chorób u krów mlecznych. W praktyce, hodowcy powinni dążyć do selekcji osobników z wytwornym i prawidłowo ukształtowanym wymieniem, co wpisuje się w ramy dobrych praktyk w hodowli bydła mlecznego.

Pytanie 9

Wskaż poprawną sekwencję etapów pracy hodowlanej?

A. Selekcja, dobór indywidualny, ocena wartości hodowlanej, ocena użytkowa

B. Ocena wartości hodowlanej, selekcja, ocena użytkowa, dobór indywidualny

C. Dobór indywidualny, ocena użytkowa, ocena wartości hodowlanej, selekcja

D. Ocena wartość, użytkowej, ocena wartości hodowlanej, selekcja, dobór indywidualny

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że nie uwzględniają one właściwej sekwencji etapów w hodowli. W przypadku pierwszej odpowiedzi sugeruje się, że dobór indywidualny powinien być przeprowadzany przed oceną wartości hodowlanej i użytkowej, co jest niezgodne z zasadami hodowli. Bez wcześniejszej oceny wartości użytkowej i hodowlanej, dobór nie może być skuteczny, ponieważ nie ma jasnych kryteriów doboru. Druga odpowiedź umieszcza selekcję przed oceną wartości, co również wprowadza chaos w procesie decyzyjnym. Selekcja powinna być podstawą po dokonaniu wcześniejszych analiz, aby zapewnić, że wybierane osobniki rzeczywiście spełniają wymagania hodowlane. Trzecia odpowiedź, która zaczyna się od oceny wartości hodowlanej, a następnie sugeruje selekcję przed oceną wartości użytkowej, również wprowadza zamieszanie, gdyż nie pozwala na zrozumienie, jakie cechy są kluczowe. Ostatnia odpowiedź błędnie łączy oceny w sposób, który nie odzwierciedla rzeczywistego procesu hodowlanego. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest pominięcie znaczenia strukturalnej analizy wartości genetycznej przed podjęciem decyzji o selekcji. Stosowanie się do ustalonych procedur i standardów hodowlanych jest niezbędne dla uzyskania sukcesu w pracy hodowlanej.

Pytanie 10

Wybierz parametry funkcjonowania systemu udojowego, które będą zgodne z zasadami w zawodzie doju krów?

A. Podciśnienie 32 – 38 kPa, liczba pulsów – 40

B. Podciśnienie 20 – 28 kPa, liczba pulsów – 20

C. Podciśnienie 52 – 58 kPa, liczba pulsów – 80

D. Podciśnienie 42 – 48 kPa, liczba pulsów – 60

Podciśnienie i liczba pulsów to kluczowe parametry, które mają znaczący wpływ na proces udoju. Wybór podciśnienia poniżej 42 kPa oraz liczby pulsów w zakresie 60 może prowadzić do nieefektywnego udoju, co w rezultacie wpływa na wydajność produkcji mleka. Podciśnienie 32 – 38 kPa jest zbyt niskie, co może skutkować niepełnym usuwaniem mleka z wymion, a to prowadzi do zwiększonego ryzyka mastitis, czyli zapalenia wymienia. Ponadto, liczba pulsów 40 jest niewystarczająca, co w połączeniu z niskim podciśnieniem może powodować nadmierny uścisk na tkankach sutka i ich uszkodzenie. Parametry 52 – 58 kPa i 80 pulsów są z kolei zbyt wysokie, co może prowadzić do stresu u zwierząt oraz zwiększonego ryzyka urazów. Wysokie podciśnienia mogą też uniemożliwić prawidłowy przepływ mleka, co wpływa na komfort krów. Warto również zauważyć, że podciśnienie 20 – 28 kPa oraz liczba pulsów 20 są całkowicie niewystarczające, co może prowadzić do zastojów mleka i obniżenia jego jakości. Takie podejście do ustawień systemu udojowego pokazuje brak zrozumienia dla fizjologii bydła oraz mechaniki procesu udoju. Dobre praktyki w branży mleczarskiej opierają się na odpowiednim doborze parametrów, które są zgodne z zaleceniami ekspertów. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych norm, by uniknąć komplikacji zdrowotnych i produkcyjnych.

Pytanie 11

Czas rui wynoszący od 2 do 11 dni występuje

A. u świni

B. u krowy

C. u klaczy

D. u owcy

U świni ruja trwa od 2 do 3 dni, co jest znacznie krótszym okresem niż u klaczy. U krów, cykl rujowy jest dłuższy i wynosi zazwyczaj od 18 do 24 dni, przy czym sama ruja trwa przeciętnie 12 do 18 godzin. Owce mają cykle rujowe, które są również odmiennie zorganizowane, a ich ruja występuje zazwyczaj sezonowo, trwając 1 do 2 dni. To pokazuje, jak różne gatunki zwierząt mają unikalne schematy rujowe, co może prowadzić do błędnych przypuszczeń o uniwersalności jednego cyklu w odniesieniu do wszystkich gatunków. Błąd w przypisaniu długości rui do konkretnego gatunku może prowadzić do nieefektywnego zarządzania hodowlą oraz problemów z reprodukcją. Zrozumienie różnic międzygatunkowych w cyklu rujowym jest kluczowe dla efektywności hodowli i zdrowia zwierząt, dlatego istotne jest, aby hodowcy byli świadomi specyfiki każdego z gatunków, które prowadzą. Pomijanie tych różnic może prowadzić do niewłaściwego planowania inseminacji, co z kolei wpływa na liczebność stada i ogólne wyniki hodowlane.

Pytanie 12

Które pomieszczenie inwentarskie zapewnia optymalne warunki utrzymania koni?

Parametry mikroklimatyczne	Pomieszczenie 1	Pomieszczenie 2	Pomieszczenie 3	Pomieszczenie 4
Temperatura (°C)	0-16	5-20	(-5)-25	10-28
Wilgotność (%)	85	80	75	80

A. Pomieszczenie 1

B. Pomieszczenie 3

C. Pomieszczenie 4

D. Pomieszczenie 2

Wybór dowolnego innego pomieszczenia niż Pomieszczenie 2 wskazuje na kilka powszechnych błędów w analizie warunków utrzymania koni. Pomieszczenia 1, 3 i 4 mają różne niedostatki. Pomieszczenie 1 charakteryzuje się zbyt niską temperaturą, co może prowadzić do hipotermii oraz osłabienia układu odpornościowego koni. Z kolei Pomieszczenie 3, mimo że spełnia niektóre kryteria, ma nieodpowiednią wilgotność, co wpływa na zdrowie dróg oddechowych koni, prowadząc do problemów z alergiami czy innymi schorzeniami. Pomieszczenie 4, z temperaturą przekraczającą 20 stopni Celsjusza, może powodować przegrzanie, co jest szczególnie niebezpieczne w sezonie letnim. Wybierając niewłaściwe pomieszczenie, można także zwiększyć ryzyko wystąpienia chorób zakaźnych oraz obniżyć komfort zwierząt. Nieprawidłowe zrozumienie wymagań dotyczących klimatu stajennego, takich jak odpowiedni zakres temperatury i wilgotności, jest częstym błędem, który może prowadzić do niewłaściwej opieki nad końmi. Rekomenduje się regularne monitorowanie tych parametrów, aby zapewnić optymalną jakość życia i zdrowia koni, co jest kluczowe w profesjonalnej hodowli.

Pytanie 13

Jakie są prawidłowe kształty strzyków u krów?

A. stożkowe o długości 6 ÷ 8 cm

B. cylindryczne o długości 9 ÷ 12 cm

C. stożkowe o długości 9 ÷ 12 cm

D. cylindryczne o długości 6 ÷ 8 cm

Koncepcje przedstawione w innych odpowiedziach, takie jak stożkowe strzyki czy zbyt długie wymiary, nie są zgodne z aktualnymi standardami w hodowli bydła mlecznego. Strzyki stożkowe, zwłaszcza te o długości 9 ÷ 12 cm, mogą powodować poważne problemy zdrowotne, takie jak mechaniczne uszkodzenia oraz zwiększone ryzyko infekcji. Stożkowaty kształt nie tylko nie pozwala na prawidłowy uchwyt w procesie udoju, ale również może prowadzić do większego nacisku na określone obszary skóry, co zwiększa prawdopodobieństwo pojawienia się ran. Ponadto, zbyt długie strzyki są narażone na większe ryzyko kontuzji, co jest nieakceptowalne w profesjonalnej hodowli, gdzie dbałość o dobrostan zwierząt jest kluczowym obowiązkiem. Właściwe podejście do kształtu i wymiarów strzyków opiera się na wiedzy o fizjologii krów oraz ich naturalnych potrzebach. Zrozumienie, że strzyki powinny być cylindryczne i o odpowiedniej długości, jest istotne dla poprawy jakości produkcji mleka oraz redukcji kosztów związanych z opieką weterynaryjną. Niezrozumienie tego tematu może prowadzić do poważnych błędów w praktyce hodowlanej, co z kolei wpływa na efektywność całego procesu produkcji mleka.

Pytanie 14

Jak długo utrzymuje się standardowa laktacja u krów?

A. 280 dni

B. 250 dni

C. 365 dni

D. 305 dni

Odpowiedzi 280 dni, 250 dni i 365 dni są nieprawidłowe, ponieważ nie oddają rzeczywistego czasu trwania standardowej laktacji u krów. Laktacja, trwająca 280 dni, jest zbyt krótka, co mogłoby prowadzić do niewystarczającej produkcji mleka oraz do obniżenia kondycji zdrowotnej zwierząt. Zbyt krótki okres laktacji ogranicza także zdolności rozrodcze krów, co w dłuższym czasie wpływa negatywnie na rentowność gospodarstwa. Natomiast odpowiedź 250 dni, choć teoretycznie również może wystąpić, nie spełnia standardów branżowych, które rekomendują co najmniej 305 dni dla optymalnej produkcji. Z kolei laktacja trwająca 365 dni to sytuacja, która jest rzadko spotykana w praktyce, a przedłużenie tego okresu może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak mastitis czy inne schorzenia metaboliczne. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych niepoprawnych przedziałów czasowych nie tylko nie jest zgodny z naukowym podejściem do laktacji, ale również ignoruje zasadnicze aspekty zarządzania stadem, które są kluczowe dla efektywnej produkcji mleka. Właściwe zrozumienie cyklu laktacyjnego i jego długości jest fundamentem dla zdrowia krów oraz dla ekonomicznych wyników gospodarstwa.

Pytanie 15

Kopystka jest narzędziem wykorzystywanym do pielęgnacji

A. uszu

B. skóry

C. racic

D. kopyt

Kopystka to narzędzie wykorzystywane głównie w pielęgnacji kopyt zwierząt, szczególnie koni. Jej głównym zadaniem jest usuwanie luźnych fragmentów kopyt oraz czyszczenie ich z zanieczyszczeń, co jest istotne dla zdrowia i komfortu zwierząt. Prawidłowe pielęgnowanie kopyt ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania różnym schorzeniom, takim jak wrzody, grzybice czy ostrogi. Stosowanie kopystki jest częścią rutynowej opieki, którą powinien przeprowadzać zarówno właściciel, jak i profesjonalny kowal. Warto zaznaczyć, że regularne czyszczenie kopyt pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych nieprawidłowości, takich jak pęknięcia czy nadmierne zużycie, co pozwala na szybką interwencję. Zgodnie z rekomendacjami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, kopyta powinny być pielęgnowane co najmniej raz w tygodniu, a w przypadku zwierząt intensywnie użytkowanych – nawet częściej. Przykładem zastosowania kopystki może być sytuacja, gdy po intensywnym treningu na ujeżdżalni, kopyta konia wymagają dokładnego oczyszczenia z piasku, błota i innych zanieczyszczeń, co zapobiega urazom i infekcjom.

Pytanie 16

Która z poniższych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito biodrowe

B. Dwunastnica

C. Jelito czcze

D. Jelito ślepe

Dwunastnica, jelito czcze oraz jelito biodrowe to wszystkie części jelita cienkiego, które odgrywają kluczową rolę w procesie trawienia. Dwunastnica, jako pierwsza część jelita cienkiego, odpowiada za wstępne trawienie pokarmów przy udziale enzymów i soków trawiennych. Jelito czcze, będące najdłuższą częścią jelita cienkiego, jest odpowiedzialne za dalsze wchłanianie składników odżywczych, takich jak witaminy i minerały. Jelito biodrowe, będące ostatnim segmentem jelita cienkiego, pełni ważną rolę w wchłanianiu soli żółciowych oraz niektórych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Typowym błędem myślowym przy identyfikacji struktur anatomicznych jest pomylenie jelita grubego z jelitem cienkim. To może wynikać z potocznego użycia terminów, co prowadzi do nieporozumień. Warto zrozumieć, że jelito ślepe, jako część jelita grubego, jest miejscem, w którym jelito cienkie łączy się z jelitem grubym. W procesie edukacji medycznej istotne jest nie tylko zapamiętanie nazw struktur, ale także zrozumienie ich funkcji oraz wzajemnych relacji. Ostatecznie, znajomość pełnej anatomii układu pokarmowego jest niezbędna dla specjalistów w dziedzinie medycyny, co pozwala na lepszą diagnostykę oraz leczenie schorzeń związanych z układem pokarmowym.

Pytanie 17

Brak witaminy w diecie może prowadzić do zahamowania wzrostu młodych zwierząt oraz obniżenia jakości ich widzenia

A. A (akseroftol, retinol)

B. E (tokoferol)

C. K (fitochinon)

D. D (kalcyferol)

Mimo że witaminy D, E i K też są istotne dla zdrowia zwierząt, to brak ich nie powoduje takich samych kłopotów jak brak witaminy A. Witamina D jest ważna dla zdrowia kości, bo reguluje gospodarkę wapniową i fosforową, ale nie ma to związku z procesami wzrostu ani z widzeniem. Jak jej brak, to mogą być problemy z kośćmi, co wpływa na ogólny stan zdrowia, ale niekoniecznie na wzrost młodych zwierząt czy problemy ze wzrokiem. Witamina E działa jak antyoksydant i jest dobra dla komórek, z kolei witamina K potrzebna jest do krzepnięcia krwi. Te witaminy mogą być w niedoborze, ale ich brak nie niesie za sobą aż takich poważnych skutków jak brak witaminy A. Często ludzie mylą objawy braku witamin i przypisują im różne nieadekwatne skutki zdrowotne. Żeby dobrze zrozumieć rolę witamin u zwierząt, trzeba znać ich funkcje w metabolizmie i wiedzieć, jak ich dostępność wpływa na zdrowie zwierząt. Dlatego tak ważne jest, żeby podawać odpowiednie ilości witamin w diecie, zgodnie z zasadami żywieniowymi.

Pytanie 18

Witamina, która bierze udział w procesie tworzenia krwi i zapobiega anemii u zwierząt, to witamina

A. H

B. B12

C. D

D. E

Witamina B12, którą często nazywa się kobalaminą, jest super ważna w naszym organizmie. Odgrywa kluczową rolę w produkcji krwi, a jak jej brakuje, to może nas doprowadzić do anemii. Jest niezbędna do tworzenia DNA i produkcji czerwonych krwinek, więc naprawdę warto zwracać na nią uwagę. Zwykle dostajemy ją z jedzenia, szczególnie z mięs, ryb, jajek i nabiału. Dlatego wegetarianie mogą potrzebować dodatkowych suplementów, bo nie dostają jej na talerzu tak jak inni. Jeśli chodzi o zdrowie, to witamina B12 pomaga zapobiegać anemii megaloblastycznej, gdzie czerwone krwinki są za duże i nienormalne. No i jeśli masz zwierzęta, ważne jest, żeby monitorować ich dietę, żeby nie miały problemów ze zdrowiem z powodu niedoboru tej witaminy.

Pytanie 19

Która z ras powinna być zastosowana do hodowli jagniąt rzeźnych w metodzie krzyżowania towarowego?

A. Świniarka

B. Wschodniofryzyjska

C. Suffolk

D. Polska owca górska

Odpowiedź Suffolk jest prawidłowa, ponieważ rasa ta charakteryzuje się wysoką wydajnością w produkcji jagniąt rzeźnych. Suffolk to rasa owiec mięsnych, która została wyhodowana z myślą o intensywnej produkcji, co czyni ją idealnym wyborem do krzyżowania towarowego. Jagnięta tej rasy osiągają dobrą masę ciała w krótkim czasie, co jest niezwykle istotne w kontekście komercyjnej produkcji mięsa. W praktyce, krzyżowanie Suffolk z innymi rasami, takimi jak np. lokalne rasy owiec, może skutkować uzyskaniem potomstwa, które łączy pozytywne cechy obu ras, takie jak lepsza wydajność rzeźna i lepsza jakość mięsa. Dodatkowo, Suffolk jest znana z dobrej konwersji paszy oraz łatwego przyrostu masy ciała, co znacząco poprawia rentowność hodowli. W standardach hodowlanych również zwraca się uwagę na te cechy, co rekomenduje ich szerokie stosowanie w systemach produkcji mięsnej.

Pytanie 20

Jakie jest roczne zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 20 krów, jeżeli dzienna dawka dla jednej krowy wynosi 25 kg, a rezerwa wynosi 20%?

A. 365 t

B. 219 t

C. 182,5 t

D. 146 t

Aby obliczyć całoroczne zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 20 krów, należy najpierw określić dzienne zapotrzebowanie jednej krowy, które wynosi 25 kg. Pomnożenie tej wartości przez 20 krów daje 500 kg kiszonki dziennie. Następnie, aby uzyskać roczne zapotrzebowanie, należy pomnożyć dzienne zapotrzebowanie przez 365 dni, co daje 182 500 kg rocznie. Jednakże, w praktyce warto uwzględnić zapas na nieprzewidziane okoliczności oraz zmiany w diecie. Dlatego dodajemy 20% rezerwy, co oznacza, że całkowita ilość potrzebnej kiszonki wzrasta o 36 500 kg (czyli 20% z 182 500 kg), co prowadzi nas do całkowitego zapotrzebowania wynoszącego 219 000 kg, czyli 219 ton. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla zarządzania paszami w hodowli bydła, ponieważ zapewniają optymalną dietę, co wpływa na zdrowie zwierząt oraz wydajność produkcji mleka.

Pytanie 21

Łodygi roślin zbożowych lub strączkowych, które zostały po omłocie i wyschnięciu to

A. ściernisko

B. plewy

C. słoma

D. siano

Siano, plewy i ściernisko to terminy, które często mylone są ze słomą, jednak mają różne znaczenia i zastosowania w agronomii. Siano to wysuszone trawy lub inne rośliny zielone, które są zbierane przed kwitnieniem i przeznaczone głównie jako pasza dla zwierząt. Jest ono bogate w składniki odżywcze i ma inną strukturę niż słoma, co sprawia, że ma inne zastosowanie w hodowli zwierząt. Z kolei plewy to resztki ziarna, które są usuwane podczas mielenia zbóż. Ich obecność w obiegu rolniczym jest niezbędna, ale nie są one materiałem budowlanym, ani paszowym jak słoma. Ściernisko to pozostałości po zbiorze roślin, które pozostają na polu, a nie przetworzone w żaden sposób. Jego funkcja jest głównie związana z ochroną gleby przed erozją, ale nie jest materiałem, który można by używać do produkcji paszy czy struktur organicznych. Typowym błędem jest mylenie tych terminów z powodu ich podobieństw w kontekście pozyskiwania materiałów rolniczych. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania gospodarstwem rolnym oraz dla stosowania odpowiednich praktyk w produkcji rolniczej.

Pytanie 22

Substancja gazowa wydobywająca się podczas hodowli zwierząt, która nie zalicza się do gazów cieplarnianych, lecz przyczynia się do znacznego wzrostu zakwaszenia gleby i atmosfery, to

A. para wodna

B. dwutlenek węgla

C. metan

D. amoniak

Amoniak (NH3) jest gazem, który powstaje w wyniku procesów metabolicznych u zwierząt, w szczególności w trakcie trawienia białek. Amoniak, w przeciwieństwie do gazów cieplarnianych takich jak dwutlenek węgla (CO2) czy metan (CH4), nie przyczynia się do globalnego ocieplenia, lecz ma istotny wpływ na zakwaszenie gleby i atmosfery. Jego emisja, szczególnie w intensywnym chowie zwierząt, może prowadzić do poważnych problemów środowiskowych. Amoniak może przekształcać się w amonowy jon (NH4+), co obniża pH gleby, wpływając na dostępność składników pokarmowych dla roślin. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w praktykach rolniczych, gdzie stosowanie nawozów azotowych wymaga uwzględnienia emisji amoniaku, aby uniknąć negatywnego wpływu na jakość gleby i wody. Zgodnie z normami ochrony środowiska, zarządzanie odpadami zwierzęcymi powinno obejmować metody redukcji emisji amoniaku, takie jak kompostowanie lub stosowanie systemów zbierania i przetwarzania odpadów.

Pytanie 23

Tężyczka pastwiskowa u bydła pojawia się z powodu niedoboru

A. wapnia

B. żelaza

C. fosforu

D. magnezu

Tężyczka pastwiskowa jest schorzeniem występującym najczęściej u bydła, które jest spowodowane niedoborem magnezu. Magnez odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, szczególnie w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór tego pierwiastka prowadzi do nadmiernej pobudliwości układu nerwowego, co objawia się drgawkami, skurczami mięśni i innymi symptomami neurologicznymi. W praktyce, aby zapobiegać tężyczce pastwiskowej, hodowcy powinni regularnie monitorować poziom magnezu w diecie bydła, stosując odpowiednie suplementy, zwłaszcza w okresach intensywnego wzrostu trawy, kiedy zawartość magnezu w pożywieniu może być niska. Ponadto, stosowanie mineralnych dodatków paszowych, które zawierają magnez, stało się standardem w zarządzaniu zdrowiem bydła. Uwzględnienie magnezu w diecie jest zgodne z zaleceniami Instytutu Żywienia Zwierząt i jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt.

Pytanie 24

W Polsce ocena kondycji krów mlecznych (BCS) jest przeprowadzana w skali

A. sześciostopniowej

B. dziewięciostopniowej

C. pięciostopniowej

D. dziesięciostopniowej

Punktowa ocena kondycji krów mlecznych (Body Condition Score, BCS) w Polsce jest stosowana w skali pięciostopniowej, co oznacza, że ocena kondycji zwierzęcia odbywa się w zakresie od 1 do 5. Wartość 1 oznacza skrajną niedobór tkanki tłuszczowej, natomiast 5 wskazuje na nadwagę. Odpowiednia ocena kondycji zwierząt jest kluczowa dla prowadzenia zdrowego chowu bydła mlecznego, gdyż pozwala na optymalizację wydajności mlecznej oraz reprodukcji. Na przykład, krowy z odpowiednią kondycją ciała (wskaźnik 3-4) mają lepsze wyniki w laktacji oraz większą szansę na szybki powrót do cyklu estralnego po wycieleniu. Utrzymanie prawidłowego BCS jest zgodne z zaleceniami specjalistów z dziedziny zootechniki i weterynarii, co przyczynia się do poprawy dobrostanu zwierząt i zwiększa efektywność produkcji mleka. W praktyce, regularna ocena BCS umożliwia wcześniejsze wykrywanie problemów zdrowotnych oraz niedoborów żywieniowych, co jest kluczowe dla długoterminowego zarządzania stadem.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy ważne jest, aby zadbać o higienę warg sromowych lochy. Jak należy postępować?

A. wyłącznie u pierwiastek

B. w przypadku podejrzenia infekcji

C. gdy są zanieczyszczone

D. w każdej sytuacji

Przed wprowadzeniem cewnika do pochwy ważne jest, żeby zadbać o czystość warg sromowych lochy. Bez względu na to, w jakim stanie jest zwierzę, trzeba pamiętać o zasadach higieny. To naprawdę pomaga uniknąć wprowadzenia drobnoustrojów i różnych infekcji, co jest super istotne w weterynarii. Odpowiednie przygotowanie polega na dokładnym oczyszczeniu i dezynfekcji, co jest podstawą w takich sytuacjach. Można użyć jałowych ściereczek czy gazików nasączonych płynem dezynfekującym. Dzięki temu ryzyko zakażeń jest mniejsze, a rany lepiej się goją po zabiegach. Takie standardy są zgodne z tym, co ogólnie wiadomo w weterynarii, bo higiena to kluczowy element w zapobieganiu infekcjom. Dbanie o to nie tylko chroni zdrowie lochy, ale także zapewnia lepsze warunki dla personelu medycznego i zwiększa skuteczność zabiegów.

Pytanie 27

Dla dużej grupy zwierząt, najlepszym sposobem korzystania z pastwiska jest wypas w systemie

A. wolnym

B. kwaterowym

C. ciągłym

D. na uwięzi

Wypas na uwięzi jest klasycznym podejściem, które ogranicza ruch zwierząt, co może prowadzić do licznych problemów zdrowotnych oraz psychicznych. Przymusowy pobyt w jednym miejscu skutkuje nadmiernym wypasem i degradacją terenu. Ograniczone możliwości poruszania się wpływają na naturalne instynkty zwierząt, co może prowadzić do stresu i agresji. Wolny wypas, z kolei, mimo że zapewnia większą swobodę, może być niewłaściwy w przypadku dużych stad, ponieważ trudniej zarządzać ich rozprzestrzenieniem, co może prowadzić do nierównomiernego wykorzystania pastwiska. Ponadto, w sytuacji braku odpowiednich zabezpieczeń, zwierzęta mogą wędrować poza wyznaczone obszary, co stwarza ryzyko zagrożeń, takich jak kolizje czy kontakty z dziką fauną, a także problemy z ich odnalezieniem. W przypadku wypasu ciągłego, zwierzęta są stale wystawione na ten sam obszar pastwiska, co prowadzi do jego szybkiej degradacji, a w dłuższej perspektywie może spowodować erozję gleb oraz utratę bioróżnorodności. Takie podejścia często są wynikiem braku wiedzy na temat zarządzania pastwiskami oraz ich wpływu na środowisko i dobrostan zwierząt. Właściwe zrozumienie i stosowanie wypasu kwaterowego może znacznie poprawić zarówno efektywność produkcji, jak i jakość życia zwierząt w gospodarstwie.

Pytanie 28

Sprzęt na ilustracji to

A. podgrzewacz do pistoletów inseminacyjnych.

B. obcinacz do słomek.

C. kateter inseminacyjny.

D. urządzenie do rozmrażania słomek z nasieniem.

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na kateter inseminacyjny, obcinacz do słomek lub podgrzewacz do pistoletów inseminacyjnych, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania tych urządzeń w kontekście inseminacji sztucznej. Kateter inseminacyjny jest narzędziem stosowanym do wprowadzenia nasienia do układu rozrodczego samicy, a nie do jego rozmrażania. Obcinacz do słomek służy do precyzyjnego cięcia słomek w celu ich przygotowania do inseminacji, lecz nie ma nic wspólnego z procesem ich rozmrażania. Z kolei podgrzewacz do pistoletów inseminacyjnych, mimo że może być użyteczny w pewnych kontekstach, nie jest odpowiednim rozwiązaniem do kontrolowanego rozmrażania słomek. Wybierając te niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć typowe błędy myślowe, takie jak mylenie funkcji różnych narzędzi i brak zrozumienia kluczowych etapów procesu inseminacji. Wiedza na temat specyfikacji urządzeń oraz ich zastosowania w praktyce jest niezbędna dla skutecznego przeprowadzania procedur reprodukcyjnych. Właściwe rozmrażanie jest kluczowe, gdyż niewłaściwe podejście do tego procesu może prowadzić do obniżenia jakości nasienia oraz zmniejszenia szans na zapłodnienie, co w dłuższej perspektywie wpływa na efektywność hodowli. Zrozumienie różnic między tymi urządzeniami jest zatem nie tylko kwestią teoretyczną, ale ma realne implikacje praktyczne w pracy ze zwierzętami hodowlanymi.

Pytanie 29

Jakie jest właściwe określenie momentu unasienienia krowy, u której pierwsze symptomy rui zauważono w porze porannej?

A. bezpośrednio po zaobserwowaniu

B. następnego dnia rano

C. w tym samym dniu po południu

D. następnego dnia po południu

Właściwy termin unasienienia krowy, u której pierwsze objawy rui zauważono rano, to w tym samym dniu po południu, ponieważ najlepsze rezultaty unoszenia osiąga się w czasie największej aktywności hormonalnej samicy. W przypadku krów, ruja zazwyczaj trwa od 12 do 24 godzin, a szczyt aktywności seksualnej przypada na okres około 12-18 godzin od momentu zauważenia pierwszych objawów. Obserwowanie objawów rui, takich jak zwiększona pobudliwość, częste oddawanie moczu czy chęć do kopulacji, jest kluczowe dla określenia najlepszego momentu na unasienienie. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest prowadzenie dokładnej dokumentacji o cyklach rujowych krów, co pozwala na lepsze planowanie unasienienia. Zastosowanie metod takich jak monitoring hormonalny czy wykorzystanie detektorów rui może zwiększyć skuteczność unasienienia i poprawić wyniki hodowlane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zootechniki.

Pytanie 30

Dwunastnica znajduje się pomiędzy

A. jelitem czczym a jelitem biodrowym

B. jelitem biodrowym a jelitem ślepym

C. żołądkiem a jelitem cienkim

D. jelitem ślepym a okrężnicą

Lokalizacja dwunastnicy jest kluczowym elementem zrozumienia anatomicznej struktury układu pokarmowego. Odpowiedzi, które sugerują, że dwunastnica znajduje się pomiędzy jelitem czczym a jelitem biodrowym, jelitem ślepym a okrężnicą, czy jelitem biodrowym a jelitem ślepym, opierają się na powszechnych nieporozumieniach dotyczących anatomii jelit. Jelito czcze jest częścią jelita cienkiego, które znajduje się za dwunastnicą, a jelito biodrowe oraz ślepe są częścią jelita grubego, które z kolei znajduje się dalej w kierunku odbytnicy. Położenie dwunastnicy między żołądkiem a jelitem cienkim jest fundamentalne dla właściwego zrozumienia procesów trawiennych. Często błędne odpowiedzi wynikają z nieznajomości sekwencji anatomicznej oraz funkcji poszczególnych odcinków jelita. Warto pamiętać, że dwunastnica odgrywa kluczową rolę w procesach trawienia i wchłaniania, a jej nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do błędów diagnostycznych w praktyce klinicznej. Niezrozumienie tej sekwencji anatomicznej można również przypisać ogólnemu braku wiedzy na temat fizjologii układu pokarmowego, co wpływa na zdolność do prawidłowego diagnozowania i leczenia schorzeń związanych z tym układem.

Pytanie 31

Zwierzęta wymagają najwyższego poziomu oświetlenia w pomieszczeniach

A. opasane

B. chorujące

C. rosnące

D. rozrodcze

Odpowiedź "rosnące" to strzał w dziesiątkę! Zwierzęta w fazie wzrostu naprawdę potrzebują sporo światła, żeby prawidłowo się rozwijać. Dobre oświetlenie pomaga im w procesach metabolicznych i podkręca apetyt, co jest mega ważne dla ich zdrowia i wzrostu. Na przykład w hodowli drobiu są konkretne normy dotyczące natężenia światła, które mają na celu zapewnienie młodym ptakom jak najlepszych warunków, by rosły zdrowo i wydajnie. Zresztą, jak się spojrzy na rośliny, to też młode siewki muszą mieć odpowiednie światło, żeby efektywnie fotosyntezować. Także, zapewnienie dobrego oświetlenia dla rosnących zwierząt to klucz do ich zdrowia i dobrych wyników w hodowli.

Pytanie 32

Następną mieszanką stosowaną w żywieniu tuczników po mieszance typu "grower" jest mieszanka

A. starter

B. finiszer

C. super prestarter

D. prestarter

Mieszanka finiszer jest odpowiednia do żywienia tuczników w końcowej fazie ich wzrostu, po etapie 'grower'. Celem mieszanki finiszer jest maksymalizacja przyrostów masy mięśniowej oraz optymalizacja wydajności konwersji paszy. To kluczowy etap, w którym dieta powinna być bogata w składniki odżywcze, a szczególnie białko, aby zaspokoić zwiększone potrzeby energetyczne zwierząt. Przykładowe składniki tej mieszanki to wysokiej jakości ziarna, tłuszcze roślinne oraz koncentraty białkowe. Dobrze zbilansowana mieszanka finiszer może przyczynić się do osiągnięcia lepszej jakości mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów. W praktyce wykorzystania tej mieszanki, hodowcy mogą również obserwować poprawę zdrowia zwierząt oraz ich zdolności do szybkiego osiągania masy rzeźnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży produkcji trzody chlewnej.

Pytanie 33

Na jaki czas od daty przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasienniania przechowuje się kopię dokumentu potwierdzającego?

A. 5 lat

B. 4 lat

C. 2 lat

D. 1 roku

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami branżowymi, kopia zaświadczenia o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania powinna być przechowywana przez okres 5 lat od daty wykonania zabiegu. Taki czas przechowywania dokumentacji jest uzasadniony potrzebą zapewnienia pełnej traceability (możliwości śledzenia) oraz ochrony zdrowia zwierząt. W praktyce oznacza to, że w przypadku ewentualnych kontroli, audytów czy nawet problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją, każdy hodowca ma obowiązek dostarczenia odpowiednich dokumentów. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być sytuacje, w których konieczne jest udowodnienie legalności i jakości użytych do unoszenia nasienia materiałów, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania standardów bioasekuracji w hodowlach. Warto zauważyć, że przechowywanie dokumentacji przez 5 lat także pozwala na analizowanie efektywności przeprowadzonych zabiegów oraz monitorowanie postępów w hodowli, co jest korzystne zarówno dla hodowców, jak i dla samej branży hodowlanej.

Pytanie 34

Co można uznać za paszę wysokobiałkową?

A. melasa

B. serwatka świeża

C. mączka rybna

D. śruta jęczmienna

Mączka rybna to naprawdę super pasza, bo ma dużo białka – zazwyczaj między 60% a 70%. To właściwie resztki z przemysłu rybnego, które się suszy i mieli. Dla zwierzaków, jak kury czy świnie, to świetne źródło aminokwasów potrzebnych do ich wzrostu. Używanie mączki rybnej w karmie to sposób na zwiększenie wartości odżywczej, co na pewno się przyda, zwłaszcza w intensywnej hodowli. W paszach dla kur, trzody chlewnej czy bydła można dodawać różne rodzaje mączek rybnych, co przekłada się na lepszej jakości mięso. Mączka rybna pomaga też zwierzakom lepiej funkcjonować, co jest ważne, bo ich potrzeby żywieniowe są dość wysokie. Dlatego w wielu paszach premium, mączka rybna jest standardem i to całkiem sensowne podejście w branży.

Pytanie 35

W układzie pokarmowym owcy czepiec usytuowany jest pomiędzy

A. trawieńcem a dwunastnicą

B. przełykiem a żwaczem

C. księgami a trawieńcem

D. żwaczem a księgami

W przewodzie pokarmowym owcy każdy z wymienionych elementów pełni specyficzną rolę, a ich kolejność ma kluczowe znaczenie dla procesów trawiennych. Przełyk jest strukturą, która transportuje pokarm z jamy ustnej do żwacza, gdzie następuje fermentacja. Wybór odpowiedzi, że czepiec znajduje się między przełykiem a żwaczem, jest błędny, ponieważ przełyk nie jest częścią układu żołądkowego, ale narządem transportowym, który nie ma bezpośredniego wpływu na procesy trawienne w żołądku. Kolejna opcja, wskazująca, że czepiec leży między trawieńcem a dwunastnicą, również jest niepoprawna, ponieważ trawieniec (abomasum) znajduje się poniżej czepca i ma z nim bezpośrednią interakcję, ale leży w innej sekcji przewodu pokarmowego. Natomiast umiejscowienie czepca pomiędzy księgami a trawieńcem jest również fałszywe, ponieważ czepiec jest przed księgami, a nie za nimi. Często pojawiające się błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych odpowiedzi, mogą wynikać z braku zrozumienia anatomii układu pokarmowego przeżuwaczy lub mylenia terminów. Właściwe zrozumienie tej anatomii jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą i zdrowiem zwierząt, co ma bezpośredni wpływ na ich wydajność i dobrostan.

Pytanie 36

W przypadku lochy, która została pokryta 1 kwietnia, kiedy przewiduje się poród?

A. 7 sierpnia

B. 2 września

C. 24 lipca

D. 30 czerwca

Prawidłowe określenie terminu porodu lochy wymaga dokładnego zrozumienia cyklu reprodukcyjnego i fizjologii świń. Odpowiedzi, które wskazują na inne daty, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego długości ciąży u loch. W praktyce wiele osób myli się, sądząc, że ciąża trwa dłużej niż 114 dni, co prowadzi do błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź sugerująca 2 września zakładałaby czas ciąży wynoszący niemal 152 dni, co znacznie przekracza standard. Z kolei 30 czerwca, sugerujący 90 dni ciąży, również jest zbyt krótkim okresem, co jest niemożliwe z punktu widzenia biologii świń. Odpowiedzi takie jak 7 sierpnia i 24 lipca mogą wynikać z błędów w liczeniu dni, gdzie przeskakiwanie dat lub mylenie ich z innymi cyklami może prowadzić do takich pomyłek. Ważne jest, aby hodowcy mieli świadomość, że przygotowanie do porodu to nie tylko kwestia daty, ale także stanu zdrowia lochy oraz odpowiednich warunków, które powinny być zapewnione. Właściwe monitorowanie cyklu i zdrowia zwierząt oraz prowadzenie dokumentacji są kluczowe, aby uniknąć takich mylnych obliczeń i wzmocnić efektywność stada.

Pytanie 37

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. B12

B. D3

C. E

D. B1

Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Różnice występujące pomiędzy poszczególnymi osobnikami tego samego gatunku, spowodowane zmianami w kodzie genetycznym, określa się mianem

A. odziedziczalnością

B. zmiennością genetyczną

C. rekombinacją

D. postępem hodowlanym

Zmienność genetyczna to termin odnoszący się do różnic w kodzie genetycznym, które występują pomiędzy osobnikami tego samego gatunku. Te różnice mogą wynikać z mutacji, rekombinacji genetycznej oraz innych procesów biologicznych. Zmienność genetyczna jest kluczowa dla ewolucji i adaptacji organizmów do zmieniającego się środowiska. Przykładem może być zmienność kolorów futra u zwierząt, która pozwala im lepiej kamuflować się w ich naturalnym środowisku. W hodowli roślin i zwierząt, zrozumienie zmienności genetycznej umożliwia wybór osobników o pożądanych cechach, co jest podstawą nowoczesnych praktyk hodowlanych. Zgodnie z zasadami genetyki, wyższa zmienność genetyczna w populacji jest często korzystna, ponieważ zwiększa szanse na przetrwanie gatunku. W kontekście biologii i ekosystemów, zmienność genetyczna jest fundamentem zdrowia populacji i ich zdolności do przystosowania się do zmian środowiskowych.

Pytanie 40

Do jakiego celu używa się Furminatora?

A. do przycinania pazurów

B. do pielęgnacji sierści

C. do oczyszczania uszu

D. do eliminacji kamienia nazębnego

Usuwanie kamienia nazębnego, czyszczenie uszu czy obcinanie pazurów to rzeczywiście ważne elementy pielęgnacji zwierząt, ale to nie są zadania, które wykonuje Furminator. To narzędzie ma zupełnie inne przeznaczenie. Kamień nazębny to problem, który trzeba rozwiązać innymi narzędziami, jak skrobaki do zębów, które są specjalnie stworzone do bezpiecznego usuwania osadów. Co do uszu, czyszczenie ich wymaga użycia odpowiednich wacików lub płynów, które pomagają pozbyć się woskowiny i brudu - to jest bardzo istotne dla zdrowia uszu. A jeśli chodzi o pazury, to trzeba korzystać z specjalnych nożyczek lub elektrycznych narzędzi, które są dostosowane do potrzeb konkretnego zwierzęcia. Czasami ludzie mylą funkcje Furminatora z innymi narzędziami do pielęgnacji, bo nie wiedzą, czym się różnią. Każde z tych narzędzi ma swoje zadanie i powinno być używane zgodnie z jego przeznaczeniem, żeby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i komfort dla zwierzaka.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej