Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
- Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
- Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 12:39
- Data zakończenia: 22 maja 2025 12:52
Egzamin zdany!
Wynik: 26/40 punktów (65,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Która spacja uniemożliwia łamanie tekstu w wyznaczonym miejscu wiersza?
A. Włoskowa
B. Firetowa
C. Twarda
D. Chuda
Wybór błędnych spacji, takich jak chuda, włoskowa czy firetowa, wynika często z niepełnego zrozumienia ich funkcji w kontekście łamania tekstu. Chuda spacja, nazywana również spacją półpełną, jest stosunkowo wąska i używana jest najczęściej dla estetyki tekstu, ale nie spełnia roli zapobiegania łamaniu wiersza. Z kolei spacja włoskowa, znana jako spacja zwężająca, również nie ma na celu zatrzymywania łamania, lecz służy do precyzyjnego dostosowywania odstępów w typografii. To narzędzie jest szczególnie cenione w druku i projektowaniu graficznym, ale nie w kontekście łamania tekstu. Firetowa spacja, choć mniej znana, również nie ma wpływu na łamanie tekstu, a jej zastosowanie jest ograniczone do specyficznych przypadków typograficznych. Wybór niewłaściwej spacji często wynika z przeświadczenia, że wszystkie typy spacji mogą pełnić tę samą funkcję, co jest nieprawidłowe. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ spacji ma swoje unikalne zastosowanie i właściwości, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do nieczytelnych i nieestetycznych dokumentów. Kluczowym elementem w typografii jest umiejętność właściwego doboru narzędzi, które wspierają przekaz tekstu, a nie go ograniczają.
Pytanie 3
Ile metrów kwadratowych folii trzeba przygotować do jednostronnego zalaminowania 200 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm?
A. 140 m2
B. 200 m2
C. 400 m2
D. 280 m2
Błędne odpowiedzi mogą wynikać z kilku typowych pomyłek w obliczeniach dotyczących powierzchni folii. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 200 m², 400 m² lub 280 m², można zauważyć, że najprawdopodobniej uwzględniono nieprawidłowe założenia o potrzeby materiałowe. Na przykład, wybierając 200 m², można błędnie zakładać, że każdy arkusz wymaga dwóch folii lub mylić jednostronne zalaminowanie z dwustronnym, co byłoby uzasadnione jedynie w przypadku podwójnego pokrycia. Z kolei odpowiedź 400 m² mogłaby sugerować, że autor obliczeń pomnożył 0,7 m² przez 400, co jest oczywistym błędem, ponieważ nie ma potrzeby podwajania liczby arkuszy. Wreszcie, wybór 280 m² mógłby sugerować pomylenie jednostek użytku lub wzięcie pod uwagę nieodpowiednich norm. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji opierać się na dokładnych obliczeniach oraz znać zasady dotyczące zalaminowania materiałów. Kluczową praktyką w branży jest także uzyskiwanie próbnych arkuszy oraz kalkulacji wstępnych przed przystąpieniem do masowej produkcji, co pozwala na optymalizację kosztów oraz minimalizację odpadów.
Pytanie 4
Jaką wartość w grafice reprezentuje kolor o parametrach C100 M0 Y100 K0?
A. czystość i niewinność
B. prestiż i wyrafinowanie
C. naturę i świeżość
D. żywioły i atmosferę
Kolor o składowych C100 M0 Y100 K0, który odpowiada intensywnemu, czystemu zielonemu odcieniowi, symbolizuje naturę i świeżość. W praktyce, kolory te są często wykorzystywane w projektach związanych z ekologią, zdrowiem, a także w marketingu produktów organicznych. W branży graficznej i druku, dobór kolorów opiera się na modelach barw, a skala CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) jest standardem w druku farbami, co czyni ten odcień idealnym do zastosowań związanych z promowaniem ekologicznych wartości. W komunikacji wizualnej, kolor zielony jest powszechnie kojarzony z naturą, świeżością oraz zdrowiem, dlatego jest to doskonały wybór dla marek, które chcą zbudować wizerunek proekologiczny. Badania pokazują, że kolory mają bezpośredni wpływ na percepcję marki i decyzje zakupowe konsumentów, dlatego znajomość psychologii koloru ma kluczowe znaczenie w projektowaniu graficznym. Podejmowanie świadomych decyzji dotyczących kolorów może znacząco wpłynąć na skuteczność kampanii marketingowych oraz na postrzeganie marki.
Pytanie 5
Podczas przygotowywania publikacji cyfrowej przeznaczonej na urządzenia mobilne, jakie aspekty projektu graficznego należy uwzględnić, aby zapewnić czytelność treści?
A. Zwiększyć marginesy do 5 cm
B. Dostosować wielkość i kontrast czcionek do małych ekranów
C. Używać wyłącznie czarnych liter na białym tle
D. Stosować wyłącznie czcionki szeryfowe
Dostosowanie wielkości i kontrastu czcionek do małych ekranów to absolutna podstawa przy projektowaniu publikacji cyfrowych z myślą o urządzeniach mobilnych. Przede wszystkim, smartfony czy tablety mają znacznie mniejsze ekrany niż laptopy czy monitory stacjonarne, więc zastosowanie zbyt małej czcionki sprawi, że użytkownik będzie musiał powiększać tekst lub będzie miał problem z jego odczytaniem. Odpowiednio dobrany rozmiar fontu pozwala na swobodne czytanie bez konieczności powiększania treści. Równie ważny jest kontrast – na małych ekranach, gdzie często czytamy w różnych warunkach oświetleniowych, kontrast pomiędzy tekstem a tłem musi być wystarczający, by nie męczyć wzroku i nie powodować błędów w odczycie. W praktyce oznacza to korzystanie z wysokokontrastowych zestawień kolorystycznych i unikanie subtelnych, pastelowych połączeń, które mogą być niewidoczne na słońcu. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi WCAG oraz dobrymi praktykami UX/UI, które kładą nacisk na dostępność i wygodę użytkownika. Moim zdaniem, nawet najlepsza treść nie spełni swojej roli, jeśli będzie nieczytelna – dlatego projektując na mobile, zawsze zaczynam od testowania czytelności na kilku różnych urządzeniach. Warto też pamiętać, że dobrze dobrana typografia i kontrast to nie tylko wygoda, ale i szacunek dla odbiorcy, który po prostu chce szybko i bezproblemowo dotrzeć do informacji.
Pytanie 6
Oblicz ilość arkuszy A2, które są potrzebne do wydrukowania 800 sztuk akcydensu w formacie A4, zakładając technologiczny naddatek wynoszący 15%.
A. 240 sztuk
B. 230 sztuk
C. 250 sztuk
D. 220 sztuk
Żeby obliczyć, ile arkuszy A2 będziesz potrzebować do wydrukowania 800 sztuk A4 z naddatkiem technologicznym 15%, musisz najpierw sprawdzić, ile arkuszy A4 można wyciąć z jednego A2. Arkusz A2 ma wymiary 420 na 594 mm, a A4 to 210 na 297 mm. Z jednego A2 wyjdzie Ci 4 A4, bo zmieścisz dwa wzdłuż krótszego boku i dwa wzdłuż dłuższego. Potem musisz doliczyć naddatek technologiczny, więc obliczamy ile A4 potrzebujemy: 800 sztuk plus 15% to 800 + 120, czyli 920 sztuk. Te 920 dzielisz przez 4, bo tyle A4 jest z jednego A2, i wychodzi 230 arkuszy A2. W praktyce to super ważne, żeby pamiętać o tym naddatku, bo w druku mogą być straty, błędy i różne nieprzewidziane rzeczy. To jak podstawa przy planowaniu produkcji w poligrafii.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności stworzenia pliku PDF w jakości do druku?
A. Impozycjoner
B. Corel Draw
C. Adobe InDesign
D. Adobe Acrobat
Wybór impozycjonera do oceny pliku PDF jest niewłaściwy, ponieważ impozycjonery służą głównie do układu i przygotowania plików do druku, a nie do ich wstępnej analizy jakościowej. Ich głównym celem jest optymalizacja rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim, co nie obejmuje oceny technicznych aspektów, takich jak rozdzielczość czy kolory. Corel Draw, jako oprogramowanie do grafiki wektorowej, również nie jest narzędziem dedykowanym do analizy plików PDF pod kątem jakości druku. Choć można w nim otworzyć plik PDF i wprowadzić pewne edycje, nie jest to program zaprojektowany do oceny zgodności z branżowymi standardami druku. Z kolei Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem do projektowania layoutów, jednak podobnie jak Corel Draw, nie oferuje zaawansowanych funkcji analizy jakości plików PDF. Często użytkownicy mogą mylić te programy z Adobe Acrobat, nie zdając sobie sprawy, że nie są one zoptymalizowane do weryfikacji plików pod kątem druku. Przygotowując plik PDF do druku, kluczowe jest, aby używać odpowiednich narzędzi i standardów, takich jak PDF/X, które obsługiwane są przez Adobe Acrobat. To pozwala uniknąć typowych błędów, takich jak nieprawidłowe osadzenie czcionek czy błędy w zarządzaniu kolorami, które mogą prowadzić do niezgodności między tym, co widzimy na ekranie a tym, co zostanie wydrukowane.
Pytanie 9
Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?
A. 2 400 dpi
B. 300 dpi
C. 600 dpi
D. 1 200 dpi
Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.
Pytanie 10
Który z programów wchodzących w skład pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie oraz katalogowanie zdjęć?
A. Bridge
B. Widget Browser
C. Acrobat
D. Media Encoder
Adobe Bridge to aplikacja stworzona z myślą o zarządzaniu zdjęciami oraz ich katalogowaniu w sposób zautomatyzowany. Umożliwia użytkownikom łatwe przeglądanie, organizowanie, wyszukiwanie i zarządzanie plikami graficznymi oraz multimedialnymi. Dzięki funkcji 'miniatur' użytkownik może szybko zidentyfikować zdjęcia, a także dodawać metadane, co znacząco ułatwia ich późniejsze odnajdywanie w dużych zbiorach. Bridge integruje się z innymi aplikacjami Adobe, takimi jak Photoshop czy InDesign, co pozwala na płynny przepływ pracy między różnymi programami. Przykładowo, jeśli fotografuje się wiele sesji zdjęciowych, można łatwo skatalogować te zdjęcia w strukturze folderów, a następnie dodawać etykiety i oceny, co sprzyja efektywnemu zarządzaniu projektami. Dobrą praktyką jest również regularne porządkowanie zbiorów i archiwizowanie starszych projektów, co można zrealizować dzięki funkcjom Bridge.
Pytanie 11
Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?
A. 70 lpi
B. 600 lpi
C. 1 200 lpi
D. 170 lpi
Liniatura rastra jest jednym z najważniejszych aspektów druku offsetowego, jednak odpowiedzi 70 lpi, 600 lpi i 1 200 lpi nie są odpowiednie dla wysokojakościowych materiałów reklamowych. Liniatura 70 lpi jest zbyt niska dla współczesnych standardów druku, co prowadzi do utraty szczegółowości i jakości obrazu. Tak niski poziom liniatury może być stosowany jedynie w przypadku druku prostych, mniej wymagających materiałów, gdzie jakość nie jest priorytetem. Natomiast 600 lpi, mimo że może wydawać się bardziej zaawansowaną opcją, jest w rzeczywistości zbyt wysoką liniaturą dla standardowych procesów offsetowych, co może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów i detali, a także do zatykania rastra i obniżenia jakości druku. Z kolei 1 200 lpi to ekstremalnie wysoka wartość, która w praktyce jest trudna do osiągnięcia w tradycyjnych procesach offsetowych, a ponadto wymaga specjalistycznych materiałów i technologii, które mogą nie być dostępne w standardowych drukarniach. Przyczyną takich pomyłek jest często brak zrozumienia, jak liniatura rastra wpływa na jakość druku oraz nieznajomość aktualnych standardów branżowych, które wyraźnie określają optymalne wartości liniatury dla różnych typów materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór liniatury powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a 170 lpi to powszechnie uznawana wartość dla profesjonalnych wydruków reklamowych.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają
A. szerokość marginesów wewnętrznych.
B. numer ramki tekstowej.
C. wielkość wysunięcia spadu.
D. ilość łamów na kolumnie.
Poprawność odpowiedzi dotyczącej szerokości marginesów wewnętrznych wynika z analizy przedstawionych symboli na rysunku. Symbole '< 10 mm' w kontekście wydania graficznego bezpośrednio wskazują na maksymalną szerokość, jaką powinny mieć marginesy wewnętrzne. W projektowaniu materiałów drukowanych, odpowiednie marginesy mają kluczowe znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności dokumentu; wpływają na czytelność tekstu oraz umożliwiają zachowanie estetycznej harmonii w układzie graficznym. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, podkreślają znaczenie odpowiednich marginesów dla zachowania integralności projektu. Ponadto, praktyka wskazuje, że marginesy wewnętrzne nie powinny być zbyt małe, aby uniknąć problemów związanych z odcinaniem tekstu w procesie druku. Warto również zauważyć, że różne typy publikacji mogą wymagać różnych szerokości marginesów, co powinno być uwzględnione na etapie projektowania.
Pytanie 14
Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli jego powiększenie podczas drukowania wyniesie 6 razy?
A. 216 dpi
B. 1 800 dpi
C. 6 000 dpi
D. 600 dpi
Aby uzyskać wysoką jakość wydruku, ważne jest, aby rozdzielczość skanowania oryginału była odpowiednio dobrana w stosunku do planowanego powiększenia. W tym przypadku, jeśli planujemy powiększenie oryginału 6-krotnie, to przyjmuje się, że minimalna rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi dla druku w jakości wysokiej. Zatem, aby uzyskać optymalną jakość przy powiększeniu 6-krotnym, konieczne jest pomnożenie wymaganej rozdzielczości przez współczynnik powiększenia. 300 dpi x 6 = 1800 dpi. Oznacza to, że dla uzyskania wysokiej jakości druku z zachowaniem szczegółów i wyrazistości, skanowanie oryginału wielobarwnego powinno odbywać się z rozdzielczością 1 800 dpi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie grafiki i druku, gdzie odpowiednia rozdzielczość skanowania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania satysfakcjonującego efektu wizualnego.
Pytanie 15
Bezpośrednie naświetlanie formy drukarskiej z pliku graficznego w poligrafii określane jest skrótem
A. CMS
B. CtF
C. CIP
D. CtP
Wybór odpowiedzi 'CMS' odnosi się do systemów zarządzania treścią, które nie mają bezpośredniego związku z naświetlaniem form drukowych. CMS służy głównie do tworzenia i zarządzania treściami w środowisku cyfrowym, co jest istotne w kontekście stron internetowych i publikacji elektronicznych, ale nie ma zastosowania w kontekście produkcji drukarskiej. 'CIP', z kolei, oznacza 'Color International Process', co dotyczy zarządzania kolorami w procesach poligraficznych, ale również nie odnosi się do naświetlania form. Takie pomyłki najczęściej wynikają z mylenia różnych terminów i ich zastosowań w branży. Wybór 'CtF' wskazuje na 'Computer to Film', czyli technologię, która jest starsza i mniej efektywna niż CtP, gdyż wymaga dodatkowego kroku w procesie produkcji, co zwiększa czas realizacji i generuje więcej odpadów. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz świadomość ich wpływu na efektywność produkcji w druku. Wybierając odpowiedzi, należy zwracać uwagę na kontekst i specyfikę zadania, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych związanych z nieodpowiednim kojarzeniem terminów.
Pytanie 16
Do systemu produkcyjnegonie wlicza się programu do
A. zalewania
B. lokalizacji użytków
C. tworzenia wyciągów
D. konserwacji
Odpowiedź 'konserwacja' jest poprawna, ponieważ system produkcyjny obejmuje procesy i programy, które bezpośrednio wpływają na wytwarzanie produktów lub usług. Programy do generowania wyciągów, zalewkowania oraz rozstawienia użytków są integralnymi elementami procesu produkcyjnego, wspierającymi efektywność oraz jakość produkcji. Konserwacja, mimo że jest istotna w kontekście utrzymania sprzętu i infrastruktury produkcyjnej, sama w sobie nie tworzy wartości dodanej w zakresie samego procesu produkcji. W praktyce, konserwacja odnosi się do działań mających na celu utrzymanie maszyn w dobrym stanie, co jest istotne, ale nie jest bezpośrednią częścią systemu produkcyjnego. Przykładem zastosowania może być wdrażanie programów do predyktywnej konserwacji w zakładach produkcyjnych, co przyczynia się do minimalizacji przestojów i optymalizacji wydajności. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne audyty stanu technicznego maszyn oraz systemowe podejście do zarządzania cyklem życia sprzętu.
Pytanie 17
Jakie urządzenie powinno zostać użyte do konwersji obrazu z przezroczystych materiałów na sygnał cyfrowy?
A. Naświetlarkę CtP
B. Skaner bębnowy
C. Naświetlarkę CtF
D. Aparat fotoreprodukcyjny
Naświetlarka CtF (Computer-to-Film) jest urządzeniem, które tworzy filmy na podstawie danych cyfrowych, jednak nie jest dedykowana do bezpośredniego przetwarzania transparentnych oryginałów. Użycie CtF w tym kontekście prowadzi do nieporozumień, ponieważ jego funkcjonalność ogranicza się do reprodukcji obrazów już w postaci cyfrowej, co nie odpowiada na pierwotne pytanie dotyczące skanowania oryginałów. Naświetlarka CtP (Computer-to-Plate) również nie jest odpowiednia w tym przypadku, ponieważ jej głównym zadaniem jest przenoszenie obrazów cyfrowych bezpośrednio na płyty drukarskie, co również nie obejmuje konwersji transparentnych oryginałów. Aparat fotoreprodukcyjny, z kolei, wykorzystuje fotografię do dokumentacji obrazów, co może być przydatne w niektórych sytuacjach, ale nie oferuje precyzji oraz szczegółowości skanowania, jaką zapewnia skaner bębnowy. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylnego zrozumienia funkcji poszczególnych urządzeń oraz ich zastosowań w procesie przetwarzania obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że różne technologie są dopasowane do konkretnych zadań i wybór niewłaściwego urządzenia może skutkować niższą jakością końcowego produktu.
Pytanie 18
Jakie parametry powinien mieć plik końcowy dla druku offsetowego?
A. 150 dpi, RGB, format PNG
B. 72 dpi, RGB, format JPEG
C. 200 dpi, CMYK, format TIFF
D. 300 dpi, CMYK, format PDF
Plik końcowy do druku offsetowego powinien spełniać określone standardy, aby zapewnić wysoką jakość wydruku. Przede wszystkim rozdzielczość powinna wynosić 300 dpi. Taka wartość zapewnia, że drukowane obrazy będą ostre i szczegółowe, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Kolejnym istotnym parametrem jest przestrzeń barwna. W druku offsetowym stosuje się model barw CMYK, który odpowiada za cztery podstawowe kolory atramentu: cyjan, magenta, żółty i czarny. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie szerokiej gamy kolorów na papierze. Format pliku również ma znaczenie. PDF jest preferowanym formatem, ponieważ zapewnia wysoką jakość i zachowuje wszystkie istotne elementy, takie jak czcionki czy obrazy, w jednym pliku. Ponadto, PDF jest uniwersalny i kompatybilny z większością systemów przygotowania do druku, co ułatwia proces produkcji. W praktyce, przygotowanie pliku zgodnego z tymi standardami minimalizuje ryzyko problemów technicznych i zapewnia, że końcowy produkt będzie wyglądał dokładnie tak, jak zaplanowano.
Pytanie 19
W projekcie graficznym etykiety, siatka wykrojnika, grafika oraz oznaczenia drukarskie powinny być rozmieszczone
A. zapisane w pliku wyłącznie zamkniętym
B. na oddzielnych warstwach
C. połączone w jedną warstwę
D. posortowane kolejno od elementów najbardziej zauważalnych
Scalenie wszystkich elementów do jednej warstwy może wydawać się na pierwszy rzut oka prostym rozwiązaniem, jednak w praktyce prowadzi do wielu problemów w procesie projektowania i druku. Przede wszystkim, gdy wszystkie elementy są połączone w jedną warstwę, jakiekolwiek zmiany w jednym z nich mogą wymagać przearanżowania całego projektu. To z kolei zwiększa ryzyko błędów i może prowadzić do niezgodności z wymaganiami drukarni. Ponadto, brak warstw uniemożliwia precyzyjne zarządzanie poszczególnymi elementami, co jest istotne w kontekście druku, gdzie różne kolory czy próby kolorystyczne mogą wymagać oddzielnych ustawień. Zapis w pliku zamkniętym również nie jest zalecany, ponieważ uniemożliwia to innym użytkownikom edycję i przeglądanie projektu. Współczesne narzędzia graficzne oferują funkcjonalności, które wspierają pracę z wieloma warstwami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Nieprawidłowe podejście do grupowania elementów, na przykład przez ich kolejność wizualną, może prowadzić do chaosu w organizacji pliku, co utrudnia późniejsze poprawki i podnosi ryzyko błędów w produkcji. W kontekście projektowania graficznego, kluczowe jest, aby wystrzegać się takich uproszczeń, które mogą negatywnie wpływać na finalny efekt wizualny oraz proces produkcyjny.
Pytanie 20
Bitmapa w dziedzinie grafiki komputerowej to termin oznaczający
A. grafikę zbudowaną z pikseli
B. obiekty utworzone poprzez połączenie punktów, których lokalizację określają współrzędne matematyczne
C. obiekty w formie wielokątów umiejscowionych w przestrzeni trójwymiarowej
D. zbiór elementów osadzonych w klatkach kluczowych
Bitmapa to forma reprezentacji obrazu w postaci siatki pikseli, gdzie każdy piksel ma przypisaną wartość koloru. Obrazy bitmapowe są najczęściej wykorzystywane w grafice komputerowej, w tym w tworzeniu zdjęć cyfrowych, grafik internetowych oraz ilustracji w programach graficznych. Każdy piksel w bitmapie jest elementarnym składnikiem, który łącznie z innymi tworzy pełen obraz. Przykłady popularnych formatów bitmapowych to JPEG, PNG oraz BMP. W praktyce, bitmapy są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, od edytorów graficznych po systemy zarządzania treścią w sieci. Warto również zauważyć, że bitmapy mają swoje ograniczenia, takie jak duża wielkość plików przy wysokiej rozdzielczości, co może wpływać na wydajność i szybkość ładowania w aplikacjach webowych. Znajomość bitmap jest kluczowa dla projektantów graficznych, ponieważ pozwala na świadome podejmowanie decyzji dotyczących wyboru formatu oraz jakości obrazu.
Pytanie 21
W jednym z projektów klient wymaga, aby plik graficzny mógł być bezstratnie skalowany do różnych rozmiarów bez utraty jakości. Jakiego typu grafiki należy użyć?
A. Grafiki wektorowej
B. Mapy bitowej 8-bitowej
C. Grafiki rastrowej
D. Animowanego pliku GIF
Grafika wektorowa to jedyny rodzaj grafiki, który pozwala na swobodne skalowanie bez żadnej utraty jakości czy pikselizacji. Wynika to z jej matematycznej struktury – obrazy wektorowe są opisywane przez krzywe, linie i kształty zapisane w postaci równań matematycznych, zamiast sztywno określonych pikseli. Dzięki temu, niezależnie od tego, czy wydrukujesz taki obraz na małej wizytówce, czy na wielkim billboardzie, linie i kształty pozostaną zawsze ostre i wyraźne. W praktyce grafiki wektorowe są wykorzystywane w projektowaniu logotypów, ikon, infografik oraz wszędzie tam, gdzie wymagana jest elastyczność rozmiaru bez kompromisów w jakości. Przykładowe formaty to SVG, AI czy EPS. W branży graficznej przyjmuje się zasadę, że elementy, które mogą być powiększane lub pomniejszane, zawsze powinny być tworzone w wektorze – to znacznie ułatwia późniejszą pracę i daje swobodę w przygotowywaniu publikacji na różne media. Moim zdaniem, każdy profesjonalny grafik powinien dobrze zrozumieć różnice między grafiką rastrową a wektorową, bo to naprawdę kluczowa sprawa w codziennej pracy przy przygotowaniu materiałów do druku i do publikacji cyfrowych.
Pytanie 22
Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?
A. 100 arkuszy
B. 50 arkuszy
C. 120 arkuszy
D. 60 arkuszy
Odpowiedź 60 arkuszy jest poprawna, gdyż aby wydrukować 100 kalendarzy planszowych formatu A4, musimy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię papieru potrzebną do ich produkcji. Format A4 ma wymiary 210 mm x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m² na jeden arkusz. W przypadku 100 kalendarzy planszowych, całkowita powierzchnia wynosi 100 x 0,06237 m² = 6,237 m². Następnie, z uwagi na 20% naddatek technologiczny, zwiększamy tę wartość o 20%, co daje 6,237 m² x 1,2 = 7,4844 m². Arkusz papieru SRA3 ma wymiary 320 mm x 450 mm, co przekłada się na powierzchnię 0,144 m². Aby obliczyć liczbę arkuszy SRA3 potrzebnych do pokrycia 7,4844 m², dzielimy tę wartość przez powierzchnię jednego arkusza SRA3: 7,4844 m² / 0,144 m² ≈ 52 arkuszy. Jednak w praktyce, biorąc pod uwagę konieczność pełnego wykorzystania arkuszy oraz krawędzi arkusza, zaleca się zaokrąglenie w górę do 60 arkuszy, co zapewnia efektywność produkcji i minimalizuje straty. Dlatego odpowiedź 60 arkuszy jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 23
Jakiego formatu używa się jako podstawowego w programie Adobe Photoshop?
A. A1
B. PSD
C. DOC
D. PDF
Odpowiedź 'PSD' jest prawidłowa, ponieważ PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików używanym przez program Adobe Photoshop do zapisywania projektów graficznych. Format ten obsługuje wiele warstw, efektów, masek oraz ustawień specyficznych dla Photoshopa, co czyni go idealnym dla procesu edycji i retuszu zdjęć. Przykładem zastosowania formatu PSD jest praca nad skomplikowanymi projektami graficznymi, gdzie każda warstwa może być edytowana niezależnie, umożliwiając projektantom podejmowanie poprawek w dowolnym momencie. Ponadto, format PSD zachowuje pełną jakość obrazu oraz metadane, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku projektowania graficznego. Warto również zaznaczyć, że wiele innych programów graficznych oraz aplikacji ma możliwość otwierania plików PSD, co czyni ten format istotnym w branży kreatywnej. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z natywnego formatu programu zapewnia najwyższą jakość i elastyczność w pracy twórczej.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
Jakie będą koszty składu tomiku wierszy liczącego 30 stron, w którym ilustracje zajmują 15 stron, jeśli cena składu jednej strony bez ilustracji to 40 zł, a strona z ilustracją jest droższa o 20%?
A. 1 320 zł
B. 1 160 zł
C. 1 480 zł
D. 1 000 zł
Koszt składu 30-stronicowego tomiku wierszy można obliczyć, uwzględniając różnice w kosztach stron z ilustracjami i bez. Koszt składania jednej strony bez ilustracji wynosi 40 zł. Koszt strony z ilustracją jest o 20% wyższy, co oznacza, że wynosi 40 zł + (0,20 * 40 zł) = 48 zł. W tomiku znajduje się 15 stron z ilustracjami i 15 stron bez. Całkowity koszt składu można więc obliczyć w następujący sposób: (15 stron bez ilustracji * 40 zł) + (15 stron z ilustracjami * 48 zł) = 600 zł + 720 zł = 1320 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z praktykami przy tworzeniu publikacji, gdzie różne elementy składu mogą mieć różne koszty w zależności od użytych materiałów i technik. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla osób pracujących w branży wydawniczej i projektowej, ponieważ pozwala na dokładniejsze budżetowanie i przewidywanie kosztów produkcji. Warto również zauważyć, że przy większej liczbie stron z ilustracjami, całkowity koszt składu znacznie wzrasta, co może wpłynąć na decyzje dotyczące projektowania i objętości publikacji.
Pytanie 26
Wskaż najodpowiedniejsze podłoże do wydruku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?
A. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷170 g/m2
B. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2
C. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300÷315 g/m2
D. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2
Wybór innego podłoża do druku ulotek reklamowych może wynikać z różnych błędnych założeń dotyczących właściwości materiałów. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2, mimo że jest bardzo wytrzymała, jest nadmiernie gruba i ciężka do zastosowań takich jak ulotki, które mają być łatwo rozprowadzane i czytane. Zbyt duża gramatura może także prowadzić do problemów z drukiem, takich jak nierówne nałożenie atramentu czy trudności w składaniu. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2 jest z kolei zbyt cienki, co sprawia, że ulotki mogą wydawać się nieprofesjonalne oraz mało trwałe. W przypadku dwustronnego druku, cienki papier może prowadzić do prześwitów, co negatywnie wpływa na estetykę. Wybór kartonu jednostronnie powlekany o gramaturze 300÷315 g/m2 również nie jest odpowiedni, gdyż nie jest on powlekany z obu stron, co ogranicza możliwości druku dwustronnego i może skutkować niższą jakością wizualną. Niezrozumienie tych podstawowych zasad dotyczących gramatury i powlekania prowadzi do wyboru materiałów, które nie spełniają wymogów profesjonalnego druku reklamowego, a tym samym nie przyczyniają się do skutecznej komunikacji wizualnej. W branży reklamowej kluczowe jest dostosowanie materiałów do oczekiwań odbiorców oraz celu komunikacji, co z pewnością osiąga się wybierając odpowiedni papier.
Pytanie 27
Jakie podłoże najlepiej nadaje się do drukowania folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej?
A. Karton powlekany 250 g/m2
B. Tektura lita 420 g/m2
C. Papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2
D. Papier syntetyczny 60 g/m2
Papier syntetyczny 60 g/m2, choć lekki i elastyczny, nie jest odpowiednim wyborem do druku folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej. Jego niska gramatura 60 g/m2 sprawia, że jest zbyt cienki i łatwo ulega uszkodzeniom, co w kontekście folderów reklamowych, które powinny być trwałe i estetyczne, jest poważnym ograniczeniem. Takie materiały mogą nie zapewniać odpowiedniego wsparcia dla złożonych grafik. Z kolei papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2, choć jest lepszym wyborem niż papier syntetyczny, nie daje takich rezultatów wizualnych jak karton powlekany. Brak powłoki ogranicza intensywność kolorów i może prowadzić do zamazania detali, co jest niepożądane w materiałach reklamowych. Na koniec, tektura lita 420 g/m2, choć bardzo wytrzymała, jest zbyt gruba dla folderów; może to prowadzić do problemów z ich składaniem oraz transportem. Zbyt duża sztywność może także ograniczyć ich funkcjonalność. Wybór niewłaściwego podłoża wpływa nie tylko na jakość druku, ale także na wrażenia użytkowników, co jest kluczowe w kontekście marketingowym. Warto zwrócić uwagę na właściwości fizyczne materiałów oraz ich zastosowanie w kontekście druku, aby uniknąć typowych błędów w projektowaniu i produkcji materiałów reklamowych.
Pytanie 28
Oznaczenie pokazane na ilustracji, które zamieszczone jest na opakowaniu substancji chemicznej stosowanej podczas drukowania cyfrowego przestrzega o pracy z substancją
A. łatwopalną.
B. rakotwórczą.
C. drażniącą oczy.
D. żrącą dla metali.
Odpowiedź "łatwopalną" jest jak najbardziej na miejscu, bo oznaczenie GHS02 rzeczywiście mówi o substancjach, które łatwo się zapalają. To ważne, żeby pamiętać, że w druku cyfrowym używamy różnych chemikaliów, a niektóre z nich, jak rozpuszczalniki czy atramenty, mogą być naprawdę łatwopalne. Dlatego warto przestrzegać zasad bezpieczeństwa, żeby nie doszło do jakichś niebezpiecznych sytuacji. Jeżeli masz takie materiały, powinieneś je trzymać w dobrze wentylowanych miejscach, z daleka od źródeł ciepła i ognia. Dodatkowo, warto znać przepisy związane z niebezpiecznymi substancjami, takie jak REACH czy CLP, bo to pomaga w identyfikacji zagrożeń i zapewnieniu sobie odpowiedniej ochrony. Więcej informacji o tym, jak klasyfikować chemikalia oraz co powinno się wiedzieć o ich oznakowaniu, można znaleźć w dokumentach od producentów lub w materiałach szkoleniowych na temat bezpieczeństwa w pracy z chemią.
Pytanie 29
Jaką długość drutu należy zastosować do produkcji 1 000 sztuk broszur szytych przygrzbietowo z użyciem 2 zszywek, jeżeli długość drutu przypadająca na pojedynczą zszywkę wynosi 30 mm?
A. 30 m
B. 50 m
C. 60 m
D. 55 m
Aby obliczyć, ile metrów drutu potrzeba do wykonania 1000 egzemplarzy broszur szytych przygrzbietowo na 2 zszywki, należy najpierw ustalić całkowitą długość drutu potrzebnego dla jednego egzemplarza. Dla każdej zszywki potrzebne jest 30 mm drutu, a ponieważ mamy 2 zszywki na broszurę, łączna długość drutu dla jednej broszury wynosi 30 mm x 2 = 60 mm. Następnie, przeliczając na metry, konwertujemy 60 mm na metry, co daje 0,06 m. W przypadku 1000 egzemplarzy, musimy pomnożyć 0,06 m przez 1000, co daje 60 m. To podejście jest zgodne z praktycznymi standardami w produkcji broszur, które zakładają obliczanie materiałów na podstawie wymagań dla pojedynczego egzemplarza, co jest kluczowe dla efektywności kosztowej i planowania zasobów. Przykładowo, w branży poligraficznej, precyzyjne obliczenia materiałów są niezbędne, aby uniknąć nadmiaru lub niedoboru materiałów, co może prowadzić do strat finansowych oraz opóźnień w produkcji.
Pytanie 30
Jakie będą koszty zakupu kartonu do przygotowania 200 zaproszeń o formacie A5, uwzględniając 20% naddatek technologiczny, jeśli cena arkusza kartonu ozdobnego do zaproszeń w formacie A3+ wynosi 1,50 zł?
A. 30,00 zł
B. 15,00 zł
C. 45,00 zł
D. 90,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe pomyłki w obliczeniach związanych z kosztami produkcji. Odpowiedzi, które sugerują, że koszt wyniesie mniej niż 90 zł, często wynikają z pominięcia naddatku technologicznego lub błędnego obliczenia ilości wymaganych arkuszy kartonu. Na przykład, odpowiedź sugerująca 45 zł mogła wynikać z obliczenia kosztu jedynie na podstawie liczby zaproszeń bez uwzględnienia straty materiału. Osoby, które wybrały odpowiedzi takie jak 30 zł lub 15 zł, mogły z kolei zaniżyć koszty, nie biorąc pod uwagę wymogów związanych z pokryciem strat powstałych podczas cięcia arkuszy. W praktyce, w branży poligraficznej, kluczowe jest uwzględnianie kosztów naddatku, by uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz zapewnić ciągłość produkcji bez marnotrawstwa. Ponadto, niektórzy mogą mylnie oceniać, że koszty materiałów nie rosną proporcjonalnie w zależności od formatu zaproszenia, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania potrzebnych materiałów. Uświadomienie sobie tych zasad jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się planowaniem kosztów w produkcji graficznej czy poligraficznej.
Pytanie 31
Ile separacji kolorów trzeba przygotować do stworzenia offsetowych form drukarskich dla druku w kolorystyce 2+2?
A. 3 separacje
B. 8 separacji
C. 1 separację
D. 4 separacje
Druk offsetowy w kolorystyce 2+2 oznacza, że na każdej stronie będą wykorzystywane dwie separacje kolorów na przód i dwie na tył. W praktyce oznacza to, że dla każdej strony przygotowujemy oddzielne separacje, które są następnie używane do nałożenia kolorów na papier. W tym przypadku mówimy o separacjach w standardzie CMYK, gdzie K oznacza czarny, a kolory C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) są wykorzystywane do uzyskania pełnej palety barw. Przy pracy na drukarkach offsetowych, dobrym zwyczajem jest również stosowanie separacji, które pozwalają na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali w druku. Zastosowanie 4 separacji w przypadku drukowania 2+2 jest także zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie osobnych form dla każdego koloru, co z kolei poprawia jakość i dokładność druku. Warto pamiętać, że przygotowanie odpowiednich separacji jest kluczowym etapem w procesie prepress, który wpływa na ostateczny efekt wizualny. Dobrze wykonane separacje to krok w kierunku uzyskania profesjonalnych efektów w druku offsetowym.
Pytanie 32
Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:
A. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof
B. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku
C. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku
D. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku
Poprawna odpowiedź uwzględnia kluczowe elementy, które mają wpływ na kosztorys wykonania form drukowych. Technika drukowania, czyli wybrana metoda realizacji (np. offset, cyfrowe, sitodruk), determinuje zarówno rodzaj użytych materiałów, jak i czas oraz koszty produkcji. Technologia wykonania form ma bezpośredni wpływ na jakość finalnego produktu, jak również na czas potrzebny do jego realizacji. Format drukowania jest równie istotny, ponieważ większe formaty wymagają większych nakładów materiałowych i mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami transportu oraz przetwarzania. Przykładowo, w przypadku druku wielkoformatowego może być konieczne zastosowanie specjalnych farb lub tuszy, co podwyższa całkowity koszt produkcji. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla efektywnego planowania i wyceny projektów w branży poligraficznej, co wymaga znajomości standardów takich jak ISO 12647, dotyczących procesów druku i jego jakości.
Pytanie 33
Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?
A. 5 h
B. 10 h
C. 2 h
D. 3 h
Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Koszt zadrukowania 1 m2 siatki mesh wynosi 30 zł. Jaki będzie całkowity wydatek na wydruk banera składającego się z dwóch pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy?
A. 270 zł
B. 90 zł
C. 540 zł
D. 58 zł
Wiele osób może błędnie obliczyć całkowity koszt zadrukowania banera z powodu nieprawidłowego podejścia do obliczania powierzchni. Często występującym błędem jest pomijanie przeliczeń jednostek, co prowadzi do niejasności. Przykład odpowiedzi 58 zł może wynikać z mylnego założenia, że koszt dotyczy tylko jednego pasa, zamiast uwzględnienia całkowitej powierzchni obu pasów. Z kolei odpowiedź 90 zł może sugerować, że obliczono jedynie koszt na podstawie zaniżonej powierzchni, nie uwzględniając, że potrzebujemy dwóch pasów. Warto zwrócić uwagę na konieczność starannego przeliczania jednostek oraz zrozumienia, jak obliczyć powierzchnię w metrach kwadratowych. Przy takich obliczeniach kluczowe znaczenie ma także znajomość standardów branżowych dotyczących konkretnego typu druku oraz materiałów, na których wykonuje się nadruk. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do znacznych różnic w kosztach, a także do problemów z jakością wydruku. W praktyce, każdy projekt powinien zaczynać się od dokładnego obliczenia kosztów oraz analizy wymagań, co pozwala na uniknięcie nieporozumień oraz błędów w budżetowaniu. Dlatego tak istotne jest przyswojenie tych podstawowych zasad, aby efektywnie zarządzać projektami reklamowymi.
Pytanie 36
W przybliżeniu, jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m2 i wymiarach 860 × 610 mm?
A. 35 kg
B. 55 kg
C. 49 kg
D. 42 kg
Aby obliczyć masę 1000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m², najpierw musimy określić powierzchnię jednego arkusza. Format arkusza wynosi 860 mm x 610 mm, co po przeliczeniu na metry daje 0,86 m x 0,61 m. Powierzchnia jednego arkusza wynosi zatem 0,86 m * 0,61 m = 0,5246 m². Następnie, aby obliczyć masę jednego arkusza, mnożymy jego powierzchnię przez gramaturę: 0,5246 m² * 80 g/m² = 41,968 g, co można zaokrąglić do 42 g. Aby znaleźć masę 1000 arkuszy, mnożymy masę jednego arkusza przez 1000: 42 g * 1000 = 42000 g, co odpowiada 42 kg. Takie obliczenia są niezwykle ważne w branży poligraficznej oraz papierniczej, gdzie precyzyjne określenie masy papieru jest kluczowe dla kalkulacji kosztów produkcji oraz transportu. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych podczas cięcia lub przetwarzania papieru, co może wpłynąć na końcowy wynik.
Pytanie 37
Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z
A. 16 składek
B. 10 składek
C. 20 składek
D. 32 składek
Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.
Pytanie 38
W skład systemu produkcyjnego nie wchodzi
A. konserwacja
B. skanowanie
C. archiwizacja
D. naświetlanie
System produkcyjny obejmuje wszystkie procesy związane z tworzeniem, przetwarzaniem i zarządzaniem produktami w różnych formatach. Konserwacja, choć istotna w kontekście utrzymania infrastruktury i sprzętu, nie jest bezpośrednio częścią systemów produkcyjnych, które koncentrują się na operacjach produkcyjnych, takich jak skanowanie, naświetlanie czy archiwizacja. Przykładem zastosowania systemów produkcyjnych są linie produkcyjne, gdzie skanowanie kodów kreskowych zapewnia ścisłą kontrolę jakości i śledzenie produktów, podczas gdy naświetlanie znajdziemy w procesach związanych z produkcją materiałów graficznych. W kontekście archiwizacji, jest to proces, który może wspierać produkcję, ale nie jest uważany za jej integralną część. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto wdrażać procedury konserwacji jako usprawnienie dla systemów produkcyjnych, jednak nie są one w nich ujęte jako kluczowe elementy operacyjne.
Pytanie 39
Boczek, nagłówek, okno, drabinka to cechy charakterystyczne dla układu
A. tekstów wprowadzających
B. wzorów matematycznych
C. tabel formularzowych
D. czworaków tytułowych
Boczek, główka, okienko oraz drabinka to kluczowe elementy, które są charakterystyczne dla tabel formularzowych. Tabele formularzowe to struktury, które umożliwiają organizację danych w przejrzysty sposób, co jest niezwykle istotne w kontekście zbierania i przetwarzania informacji. Boczek to część tabeli, która może zawierać nagłówki kolumn, a główka odnosi się do nagłówka samej tabeli, który zazwyczaj wskazuje ogólny temat lub cel danych. Okienko to z kolei obszar przeznaczony do wpisywania danych, podczas gdy drabinka często odnosi się do sposobu prezentacji złożonych danych w formie wielopoziomowej. W praktyce, tabele formularzowe są szeroko stosowane w aplikacjach do zarządzania danymi, takich jak arkusze kalkulacyjne czy bazy danych, umożliwiając użytkownikom łatwe wprowadzanie, edytowanie oraz analizowanie danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, dobrze zaprojektowane tabele powinny być intuicyjne i estetyczne, co zwiększa ich użyteczność oraz efektywność w codziennym użytkowaniu.
Pytanie 40
Gdy opakowanie jest pokryte jednolitym tłem o 100% pokrycia farbą drukarską, to mamy do czynienia z
A. aplą
B. siatką
C. gradientem
D. tintą
Odpowiedź "apla" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do jednolitego pokrycia powierzchni farbą drukarską, co skutkuje pełnym wypełnieniem koloru na danym obszarze. W kontekście druku, aplą definiuje się jako obszar, na którym zastosowano 100% pokrycie farbą, co jest istotne w procesach tworzenia opakowań oraz materiałów reklamowych. W praktyce oznacza to, że obszar ten nie pozwala na przenikanie światła ani wyeksponowanie tła, co jest kluczowe w projektowaniu graficznym. Apla jest stosowana w wielu branżach, w tym w druku offsetowym oraz fleksograficznym, gdzie jednolite kolory są istotnym elementem wizualnym. Zastosowanie apli jest również widoczne w produkcie końcowym, który wymaga estetycznego wyglądu i spójności kolorystycznej, co można zobaczyć w reklamach, katalogach czy opakowaniach produktów. W kontekście standardów, apla jest kluczowym elementem w systemach zarządzania jakością w druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości wydruków.